Entries by Νίκος Γαλάνης

Η νέα γενιά στους δρόμους… γυρεύοντας μια αλλιώτικη ζωή

Με μεγάλη ηλιακή απόσταση από τη σπουδάζουσα γενιά κατά συνέπεια με ότι αυτό  σημαίνει για την έλλειψη γνώσης της και άρα για την μεγάλη πιθανότητα λάθους, μάλλον δεν μου προκύπτει εύκολα  ότι η νέα γενιά ξεσηκώνεται  μόνο και μόνο για να μη γίνει νόμος του κράτους η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Ναι για αρκετές βδομάδες η […]

Βουβές εκλογές, ελλείψεις, κενά, αλλά και ελπίδες

Αλήθεια γίνονται εκλογές;  Ναι, γιατί δεν εξηγείται αλλιώς ο γνωστός  πληθωρισμός φυλλαδίων, συνθημάτων, κινήσεων, στημένων συγκεντρώσεων, βαρετών συζητήσεων στα ΜΜΕ. Το γνωρίζουν αυτό τα  κολακευόμενα «αντικείμενα» που θεωρούνται πολίτες  και (προσ) καλούνται ως λαός να ψηφίσουν; Κοινή διαπίστωση είναι ότι λίγες  μέρες πριν να ανοίξουν οι κάλπες έχουμε μια διάχυτη σιωπή, μια ατμόσφαιρα βουβαμάρας. Στα […]

Πανδημία και Αριστερά: Πρωτόγνωρες αλλαγές, δυσκολίες και ερωτήματα για το μέλλον (β’ μέρος)

Κάθε κρίση αποτελεί ένα βαθύ ανοιχτό πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ ανταγωνιστικών δυνάμεων. Η κρίση επιταχύνει υπαρκτές διαδικασίες αλλαγής και αναδιαρθρώσεων, συμπυκνώνει πολύπλευρα τον χρόνο, αλλάζει τις ισορροπίες, δημιουργεί νέες κανονικότητες, απαντά αλλά και δημιουργεί νέα ερωτήματα. 1. Πότε και πώς θα τελειώσει η πανδημία και τα περιοριστικά μέτρα; Τι θα έχει κερδίσει η επιστήμη, η υγεία, […]

Ερωτήματα, αντιπαραθέσεις και διαπιστώσεις για την πανδημία και την αριστερά (α’ μέρος)

Πόλεμος, φόβος, εγκλεισμός και θάνατος, οι λέξεις που μονοπώλησαν τις σκέψεις και τα συναισθήματα των ανθρώπων σχεδόν καθημερινά και στις περισσότερες –αν όχι σε όλες– τις γωνιές του πλανήτη. Πληθώρα ερωτημάτων τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον, το ατομικό, το συλλογικό, το κοινωνικό, το οικονομικό, το διεθνές. Η πανδημία μας βυθίζει στα […]

Ποιοι θα εκμεταλλευτούν την επερχόμενη φθορά Μητσοτάκη;

Αρχίζει πλέον να διαφαίνεται μια πολιτική φθορά του Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του. Φθορά που επέρχεται όχι από αντίπαλο αλλά από τον ίδιο. Οφείλεται στο τρίπτυχο που καθοδηγεί την κυβερνητική πολιτική:  (α) νεοφιλελευθερισμός, (β) μνημονιακά γραμμάτια και  πλαίσια, (γ) ανικανότητα. Το σύστημα δεν θα μείνει αδρανές. Θα προσπαθήσει να βρει ή να γεννήσει πολιτικές λύσεις […]

Μια από τα ίδια ή μια άλλη αρχή;

Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε με βάση την προφορική τοποθέτηση που έγινε στη συζήτηση για τον συντονισμό των κομμουνιστικών δυνάμεων στην Πάντειο στις 1/2/19. Ας ξεκινήσουμε με μία πιο «καθοδηγητική» διαπίστωση. Δεν έχουμε χρόνο –ζήτημα είναι αν προλαβαίνουμε, δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια πολλών επιλογών, πολλών άστοχων ενεργειών. Η κατάσταση στη λεγόμενη πραγματική αριστερά (αντισυστημική ή […]

Οι ΗΠΑ προκλητικά και απρόσκλητα κλιμακώνουν τον πόλεμο στη Συρία. Οι πρόθυμοι της ΕΕ μαζί με τους «φονιάδες των λαών».

Ποιος θυμάται το περιβόητο – και ψευδές όπως αποδείχτηκε – «ο Σαντάμ ρίχνει χημικά» με το οποίο ξεκίνησαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους την ανατροπή καθεστώτων και την καταστροφή στη Μ. Ανατολή το 1991; Ποιος θυμάται το «ο Καντάφι ρίχνει χημικά» για να έχουμε και εκεί την ίδια κατάληξη; Οι ομοιότητες με το τελευταίο […]

Η δεύτερη τουρκική πρόκληση στα Ίμια

Η τελευταία πρόκληση του τουρκικού καθεστώτος στα Ίμια, 21 χρόνια ακριβώς μετά το πρώτο «θερμό επεισόδιο» και την Ελληνοτουρκική κρίση πάλι στα Ίμια, δεν είναι καθόλου αθώα, ούτε βέβαια τυχαία. Τα Ίμια ή Λίμνια ανήκουν στις «παρακείμενες» νήσους των Δωδεκανήσων και αποτελούν Ελληνικό εδάφους από το 1947. Στο χθεσινό επεισόδιο είχαμε την παραβίαση των χωρικών […]

Κύπρος ενιαία ανεξάρτητη

Απο το ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν έως τις συναντήσεις στο Μόντ Πελερέν και στη πολυμερή της Γενεύης Το 2006 ο Τ. Παπαδόπουλος με τον τουρκοκύπριο ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ δεσμεύονται σε λύση επανένωσης του νησιού βασισμένη στην δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία. Το 2007 ο Ερντογάν κάνει λόγο για δύο κράτη. Από το 2008 πρόεδρος της Κύπρου […]

Περίοδος ευκαιριών αλλά και τεράτων

Η ιδεολογική και πολιτική παρακμή –που η βάση της βρίσκεται κυρίως στη μόνιμη απειλή της οικονομικής κρίσης– του δυνατού καπιταλισμού των ΗΠΑ και της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης γεννά τα φαινόμενα Τραμπ, που τόσο πολύ πανικοβάλλουν το «δυτικό πολιτισμό» όπως αυτό φάνηκε καθαρά από το σάστισμα, το πάγωμα και την έκδηλη έκπληξη των ηγετών της ΕΕ –και […]