Να αρνηθούμε το ξεκατίνιασμα, την παρακμή και την αναξιοπιστία

1.

Οι ερχόμενες εκλογές δεν αξίζει να γίνουν για μια ακόμα φορά πεδίο αδιέξοδων, παρακμιακών και μικροπολιτικών διενέξεων στον ήδη ταλαιπωρημένο χώρο της Αριστεράς. Ανεξάρτητα με το τι λέγεται σε έναν μικρόκοσμο επιτελείων και στελεχών, η συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση, με δεδομένη τη χρόνια τελματωμένη κατάσταση στην Αριστερά και στο κίνημα, δεν πρόκειται να συμβάλει στην επίλυση του πολιτικού και κοινωνικού αδιεξόδου που αντιμετωπίζουμε. Τα μαχαίρια μπορούν να μπουν στα θηκάρια τους. Δεν κρίνεται τίποτα ιδιαίτερο από τη μία ή την άλλη εκλογική στάση.

2.

Το ξεκατίνιασμα, η διαστροφή των θέσεων του συνομιλητή, το μικροπολιτικό ταμπούρωμα σε σχήματα και κεκτημένα, οι καρικατούρες, οι στρεβλώσεις, ακόμα και τα ψέματα, πριμοδοτούν την απογοήτευση και την αποστράτευση, πολλαπλασιάζουν τη σύγχυση. Κείμενα, όρκοι πίστης, λόγοι, σημειώματα, απαντήσεις επί απαντήσεων, αναπαράγουν το αδιέξοδο. Πολύ περισσότερο όταν απλώς επαναλαμβάνουν αναμασήματα απόψεων και πρακτικών που περισσότερο από μια δεκαετία έχουν εκ των πραγμάτων αποδειχθεί ατελέσφορα, αυτοαναφορικά, απογοητευτικά.

3.

Το πρόβλημα ήταν και είναι πολύ βαθύτερο από το αν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα κατέβει με τη ΛΑΕ, αν η ΛΑΕ φλερτάρει με το ΜΕΡΑ 25, αν όσοι αποχώρησαν από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αντεπαναστάτες, αν όσοι θέλουν ενότητα είναι ρεφορμιστές, ή αν η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η παθητική αποδοχή ότι τίποτα καλύτερο δεν μπορεί να γίνει από το να διατηρείται ένα μοναστήρι με αναφορά στον κομμουνισμό. Το πρόβλημα γεννιέται από τη βαθιά και στρατηγική ήττα μιας Αριστεράς, που στο πολιτικό παράθυρο ευκαιρίας που άνοιξε ο αντιμνημονιακός αγώνας επέλεξε να είναι απούσα πολιτικά, κρύβοντας την πολιτική ανεπάρκεια πίσω από την κινηματική παρουσία. Όσο δεν αναμετριόμαστε συλλογικά και ειλικρινά με αυτή την ήττα, ούτε η Αριστερά, ούτε το λαϊκό κίνημα θα μπορέσει να ανασκοπήσει.

4.

Η παρακμή φτάνει σε σημεία που απωθούν νέους και αποστρατεύουν παλιότερους αγωνιστές. Αποκορύφωμα είναι η μετατροπή της πολιτικής αντιπαράθεσης σε βίαιες αναμετρήσεις ομάδων και οργανώσεων, που αντιγράφουν πρακτικές οπαδικού χουλιγκανισμού (ραντεβού ομάδων με σχετικό εξοπλισμό). Πέραν του ότι αυτές οι πρακτικές είναι ξένες προς την Αριστερά και το κίνημα, είναι και επικίνδυνες καθώς μια και μόνο μοιραία κατάληξη σε κάποια από αυτές τις “αναμετρήσεις”, θα είχε ανυπολόγιστο κόστος σε όλα τα επίπεδα.

5.

Η συνεχής αυτοαναφορικότητα, η εσωστρέφεια, η έλλειψη αναφοράς στον λαϊκό παράγοντα και στα πραγματικά προβλήματα του εργαζόμενου κόσμου, φτιάχνουν μια Αριστερά που τρώει τις σάρκες της χωρίς να είναι πραγματική και χρήσιμη. Η αντιστροφή ενός δυσμενούς συσχετισμού για την εργαζόμενη κοινωνία δεν μπορεί δυστυχώς να γίνει από τη σημερινή υπάρχουσα Αριστερά. Χρειαζόμαστε μια άλλη κατάσταση πνευμάτων, ανθρώπων, σχημάτων, κουλτούρας και προοπτικής. Με σεβασμό σε όλους τους συντρόφους, συναγωνιστές και στελέχη που σήμερα δίνουν τον τόνο στις διεργασίες, στις συζητήσεις και στις αντιπαραθέσεις, ίσως θα έπρεπε να σκεφτούν σοβαρά τον αυτοπεριορισμό τους προς όφελος της κοινής αγωνίας χιλιάδων αριστερών για μια άλλη Αριστερά.

6.

Το βάθος της αναξιοπιστίας είναι τέτοιο που δημιουργεί χάσμα ακόμα και μέσα στην μικροκλίμακα της Αριστεράς ανάμεσα στη βάση και στα επιτελεία των οργανώσεων. Όλος ο κόσμος που έχει μια κοινή λογική καταλαβαίνει ότι το παιχνίδι του μουτζούρη ενόψει των εκλογών είναι εκ των προτέρων στημένο. Αγωνιστές που στέκονται στην περιφέρεια των οργανώσεων και είναι με το ένα πόδι στην ιδιώτευση ή την αποστράτευση αλλά δεν θέλουν να τα παρατήσουν, καταλαβαίνουν πολύ καλύτερα από τις “καθοδηγήσεις” ότι ο δρόμος που άνοιξε απλώς αναπαράγει και εντείνει το αδιέξοδο.

7.

Υπάρχουν αριστεροί που αγωνιούν για το τι πρέπει να γίνει, δεν υπάρχει Αριστερά που μπορεί να τους εκφράσει. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα, το οποίο δεν απαντιέται και δεν μπορεί να απαντηθεί με τη μία ή την άλλη εκλογική συνεργασία, στάση ή απόφαση. Απαιτεί απαντήσεις που να αντιμετωπίζουν την εκλογική αναμέτρηση στην κλίμακα που (σήμερα) της αξίζει, να πάρουν διαζύγιο με τον εκλογικό κρετινισμό και να εστιάσουν στην πρόκληση της συγκέντρωσης και συσσώρευσης δυνάμεων που να έχουν αναφορά στην κομμουνιστική υπόθεση.

Αν σε λένε Ιωάννα, χρωστάς 15.000 και έχεις ένα σπίτι στο παίρνουν. Αν σε λένε Μητσοτάκη, χρωστάς 1.000.000 και έχεις 18 ακίνητα, κυβερνάς την Ελλάδα.

Αν είσαι στέλεχος ή βουλευτής της ΝΔ, μέλος της συμμορίας των αρίστων, ιδρύεις εταιρεία, δανείζεσαι με ευνοϊκούς όρους ένα εκατομμύριο, αγοράζεις σε σκανδαλώδη τιμή κόκκινα δάνεια και αρχίζεις να πετάς τον κόσμο έξω από τα σπίτια του.

Αν είσαι η ΝΔ και χρωστάς στις τράπεζες 390 εκατομμύρια, δεν πληρώνεις ούτε καν τους τόκους (έστω και αν σου έχουν ρυθμίσει τα δάνειά σου με ευνοϊκότατους όρους), οπότε το χρέος συνεχίζει να αυξάνεται, αλλά δεν τρέχει τίποτα, κυβερνάς την Ελλάδα. 

Αν είσαι κολλητός της εξουσίας, άνθρωπος της ΝΔ και του Μητσοτάκη, με κουμπαριές σε υπουργεία και κολλητηλίκια σε τράπεζες, παίρνεις ευνοϊκά δάνεια χωρίς υποθήκη και άρα χωρίς προσωπικό ρίσκο.

Αν είσαι εφοπλιστής ή επιχειρηματίας με τα σωστά κονέ, παίρνεις δάνεια στο όνομα της εταιρείας σου, τα κάνεις πολυτελή προσωπικό βίο, βαράς πτώχευση την ώρα που διασκεδάζεις με τους κολλητούς στο Ντουμπάι, και η τράπεζα κουρεύει το 90% και πλέον όσων χρωστά η εταιρεία χωρίς να αγγίζει την προσωπική σου περιουσία.   

Αν είσαι όμως κανονικός άνθρωπος, από αυτούς που “ζουν από το μισθό τους”, για να πάρεις επαγγελματικό, στεγαστικό ή προσωπικό δάνειο, υποθηκεύεις ό,τι έχεις και δεν έχεις, γιατί πρέπει να εξασφαλιστεί η τράπεζα, ώστε να μπορεί αυτή να κουρεύει τα δάνεια των ανθρώπων της προηγούμενης κατηγορίας. 

Αν είσαι η τράπεζα, θεωρείς ότι είναι σωστό κάθε δανειζόμενος αναλαμβάνει το ρίσκο του δανεισμού, και αν δεν μπορεί να αποπληρώσει, τότε θα πρέπει να βγει το σπίτι του σε πλειστηριασμό. 

Αν όμως είσαι η παραπάνω τράπεζα θεωρείς ότι είναι λάθος να αναλάβεις το ρίσκο, και σε περίπτωση που φαληρίσεις, το ρίσκο δεν πρέπει να το αναλάβεις εσύ ως τράπεζα, αλλά το δημόσιο, δηλαδή οι πολίτες, οι οποίοι πρέπει να ανακεφαλαιοποιήσουν τις τράπεζες.

Αν είσαι ΣΥΡΙΖΑ και είσαι αντιπολίτευση φωνάζεις “κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη”, καλείς σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το σπίτι της Ιωάννας και παριστάνεις τον αγανακτησμένο με τα κοράκια και την αναλγησία των τραπεζών. 

Αν όμως είσαι ΣΥΡΙΖΑ και είσαι κυβέρνηση, νομοθετείς τους πλειστηριασμούς των ακινήτων για να εξασφαλιστούν οι τράπεζες, κάνεις την παρεμπόδιση των πλειστηριασμών ιδιώνυμο αδίκημα και σέρνεις στα δικαστήρια ακόμα και πρώην στελέχη σου που παρεμπόδιζαν τους πλειστηριασμούς. 

Τέλος, αν είσαι άνθρωπος και έχεις ακόμα φιλότιμο, η μόνη επιλογή που μένει είναι να τους πάρεις με τις πέτρες.

Το ένα μαύρο ρεκόρ πίσω από το άλλο

Η Ελλάδα μόλις πέρασε και την Ισπανία σε νεκρούς αναλογικά με τον πληθυσμό. Έχει αφήσει μακράν πίσω την Πορτογαλία, τη Σουηδία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία και κάθε άλλη χώρα της Δυτικής Ευρώπης που χτυπήθηκε από το πρώτο κύμα του κορωνοϊού, με εξαίρεση την Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και το Βέλγιο.

Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που ο υπουργός Άδωνης Γεωργιάδης πανηγύριζε σε ζωντανή σύνδεση και σε έξαλλη κατάσταση ότι είμαστε 12 φορές καλύτερα από το Βέλγιο.
Με βάση τα σημερινά στοιχεία, είμαστε 1,2 φορές καλύτερα.
Ο υποδεκαπλασιασμός της αναλογίας θανάτων στις δύο χώρες, είναι έργο κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Για να το κάνουμε σαφές: Μέσα στον έναν αυτόν χρόνο, αν υποθέσουμε ότι το Βέλγιο έμεινε σταθερό, η Ελλάδα τα πηγε δέκα (10) φορές χειρότερα.

Κύριε Γεωργιάδη, τη διαφορά την εξανεμίσατε, μπορείτε όμως, από οσο βλέπουμε, ακόμη χειρότερα.

Αν στο πρώτο κύμα, οι χώρες αιφνιδιάστηκαν και τα συστήματα υγείας ήταν ανέτοιμα, δύο χρόνια μετά, είναι πολιτική και ιδεολογική επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να απομένει υποστελεχωμένο και αδύναμο το ΕΣΥ για να μην κληρονομήσει η ελληνική κοινωνία ένα καλό δημόσιο σύστημα υγείας.

Το σχέδιο είναι, ακόμα και με κόστος δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, να επιβληθεί ο ιδιωτικός τομέας υγείας σε βάρος των δημόσιων νοσοκομείων. Να πολλαπλασιαστεί η ήδη κολοσσιαία ιδιωτική δαπάνη υγείας που ματώνει την ελληνική οικογένεια. Να πριμοδοτηθεί πάσει θυσία, πατώντας σε νεκρούς, το ιδιωτικό κεφάλαιο που θα δει την υγεία ως χώρο λεηλασίας των δημόσιων υποδομών και απρόσκοπτης κερδοφορίας. 

Για αυτό και, με πρώτον τον Μητσοτάκη, κρύβουν μελέτες, λένε ψέματα, δηλώνουν σημεία και τέρατα για τις ΜΕΘ και τη θνητότητα.

Τελευταίο κατόρθωμα της αριστείας, (που στην πραγματικότητα είναι απλώς αριστοκρατία), είναι το θάψιμο και η συκοφάντηση της μελέτης Τσιόδρα – Λύτρα που λέει το προφανές σε κάθε λογικό άνθρωπο, ότι δηλαδή η θνητότητα εκτός ΜΕΘ είναι πολύ μεγαλύτερη, ότι τα επαρχιακά νοσοκομεία είναι στο έλεος του Θεού και ότι η χωρητικότητα του ΕΣΥ είναι πολύ χαμηλή σε υποδομές και προσωπικό και το μπλοκάρισμά του εκτοξεύει τον αριθμό των φερέτρων.

Δεν ζήτησε κανείς από την κυβέρνηση Μητσοτάκη να κάνει τη χώρα πρώτη στην Ευρώπη σε αναλογία ΜΕΘ / πληθυσμού.

Μπορούσε όμως να πιάσει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και όχι να εκτοξεύται η θνητότητα με 200+ διασωληνώσεις στο ΕΣΥ, σύμφωνα με τη μελέτη.

Μπορούσε να μην κοροϊδεύει με πλασματικά νούμερα κλινών ΜΕΘ, να προσλάβει γιατρούς και νοσηλευτές, να δώσει κίνητρα επαναπατρισμού σε δεκάδες χιλιάδες γιατρούς που έφυγαν στο εξωτερικό.

Μπορούσε δηλαδή, έστω υπό το βάρος των δεκάδων χιλιάδων νεκρών και της κοινωνικής κατακραυγής, να μην αφήνει πονηρά και υστερόβουλα το σύστημα υγείας να καταρρέει για να κερδοσκοπεί το ιδιωτικό κεφάλαιο υγείας.

Μπορούσε, αλλά δεν το έκανε.

Το συγκεκριμένο γεγονός μπορούμε να το αποκαλέσουμε έγκλημα, δολοφονία ή φούφουτο, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Η χώρα σπάει το ένα μετά το άλλο κάθε μαύρο ρεκόρ. Διεθνώς η Ελλάδα έγινε παράδειγμα προς αποφυγή, από εκεί που ενάμισι χρόνο πριν, υψώναμε τη σημαία της Ισπανίας ως ένδειξη συμπαράστασης για τον “δοκιμαζόμενο” ισπανικό λαό με τα πολλά θύματα, ή εκεί που ο Βασίλης ο Κικίλιας (!) έδινε συνέντευξη στην El Mundo εξηγώντας -τρομάρα του- το “μυστικό της ελληνικής επιτυχίας”.

130 νεκροί τη μέρα, αλλά ο Μητσοτάκης δηλώνει για 3η φορά ότι νίκησε την πανδημία…

“Θυμηθείτε, μεταναστευτικό στον Έβρο και στα νησιά, εθνικές απειλές, πανδημία και φυσικές καταστροφές είναι μόνο κάποιες από αυτές και σε όλες η πατρίδα αντέδρασε, αμύνθηκε, οργανώθηκε, και τελικά νίκησε”.

Αυτά δήλωσε ο Κ.Μητσοτάκης στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ. 

Τρεις μέρες μετά, την Τρίτη 14/12, είχαμε 130 νεκρούς από τον κορωνοϊό σε μία μέρα, καταγράφοντας νέο μακάβριο ρεκόρ.

Την 1η Δεκεμβρίου, μέσα στη Βουλή, αναφερόμενος στους εκατοντάδες ασθενείς Covid που παραμένουν διασωληνωμένοι σε κοινές κλίνες νοσηλείας καθώς οι ΜΕΘ δεν επαρκούν, δήλωνε: 

“Έχουμε ενδείξεις ότι έχουμε μεγαλύτερη θνησιμότητα σε ασθενείς διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ, σε σχέση με αυτούς οι οποίοι είναι στις ΜΕΘ; Δεν έχω τέτοια ένδειξη”.

Στις 13 Δεκεμβρίου, αναρτήθηκε δημόσια μελέτη των Λύτρα – Τσιόδρα (για την οποία ο κ. Λύτρας δήλωνε ότι ήταν σε γνώση της κυβέρνησης ήδη από την άνοιξη), σύμφωνα με την οποία η νοσηλεία εκτός ΜΕΘ σχετίζεται με 87% αυξημένη θνητότητα, δηλωνοντας ρητά και κατηγορηματικά ότι από ένα σύνολο 3988 θανάτων διασωληνωμένων που αναλύθηκαν, οι 1535 θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν οι αντοχές του ΕΣΥ δεν ήταν τόσο χαμηλές. 

Δηλαδή η μελέτη του “Σωτήρη” και η γνωστοποίησή της στην πολιτική ηγεσία μήνες πριν, αποδεικνύει ότι ο Μητσοτάκης στη Βουλή έλεγε ψέματα ότι δεν έχει ενδείξεις. 

Ποτέ άλλοτε δεν κυβέρνησε τη χώρα ένα τόσο ηθικά χοντρόπετσο και πολιτικά ξετσίπωτο υποκείμενο.

Ποτέ άλλοτε δεν παρουσιάστηκε ως πολύ ικανός ένας κατά βάση ανίκανος πρωθυπουργός που είχε την καλή τύχη να πρωθυπουργεύει ανέμελος σε μια χώρα που δεν την άγγιξε το πρώτο κύμα της πανδημίας, αλλά έκτοτε καταγράφει τη μία επίδοση χειρότερη από την άλλη. 

Ποτέ άλλοτε δεν κυβέρνησε τη χώρα ένας τόσο αφιλότιμος άνθρωπος που είναι ξένος, άσχετος, ανήμπορος να καταλάβει το παραμικρό από το πώς ζουν, πώς συντηρούνται, πώς αρρωσταίνουν, πώς πεθαίνουν, εκατομμύρια κανονικοί άνθρωποι που “ζουν από το μισθό τους”. 

Ποτέ άλλοτε δεν ειπώθηκαν τόσο ανερυθρίαστα ψέματα, (όχι απλώς υποσχέσεις και μπουρδολογίες για τη χώρα και την οικονομία της – αυτές λέγονται από όλους), αλλά για τη ζωή και το θάνατο χιλιάδων συμπολιτών μας. 

Και ποτέ άλλοτε ένας τέτοιου είδους και τέτοιας ποιότητας πολιτικός της άρχουσας τάξης δεν είχε τόσο λίγη αντίδραση, αντιπολίτευση ή αντίσταση σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. 

Ποτέ άλλοτε ένας πολιτικός που αποδεικνύεται φόρτα παρτίδα μπροστά στην κοινωνία ότι λέει ψέματα, ότι είναι κυνικός, ότι κρύβει την αλήθεια για τη θνητότητα εκτός ΜΕΘ, ότι διαβεβαιώνει ψευδώς ότι “νίκησε” τον κορωνοϊό, δεν είχε τέτοια και τόση ασυλία.

Γιατί μπορεί η εικονική πραγματικότητα των ΜΜΕ να λιβανίζει τον Μητσοτάκη σε σημείο που προκαλεί αηδία ίσως ακόμα και στον ίδιο, (εφτασαν να αποκαλούνται θεόσταλτοι οι υπουργοί και τα στελέχη του), αλλά τα νούμερα και οι αριθμοί λένε την αλήθεια.

Και η αλήθεια είναι ότι ο Μητσοτάκης έχει αποτύχει. 

Κι ας ορκίζονται χιλιάδες στρατευμένοι στο αντίπαλο στρατόπεδο δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί, πνευματικοί τάχα ταγοί του έθνους και μισθοφόροι της αστικής τάξης, για το αντίθετο.

Κάθε μέρα συντελείται έγκλημα ενάντια στην Υγεία. Θα λογοδοτήσει κανείς;

Μια ακόμα μέρα ξημέρωσε με αριθμό νεκρών κοντά στους 100. Το ΕΣΥ έχει καταρρεύσει. Δεν ωφελεί να το αρνούμαστε, ούτε να κρυβόμαστε πίσω από τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του υγειονομικού προσωπικού. Τα νοσοκομεία δεν είναι απλώς στο όριο. Η κατάσταση έχει γίνει επικίνδυνη για την κοινωνία και τους ασθενείς. Ας το παραδεχτούμε ανοιχτά, μήπως και γίνει κάτι. Γιατί ο κόσμος πεθαίνει άδικα (αχρείαστα, θα έλεγε ο γόνος που κυβερνά τη χώρα), αλλά δεν κουνιέται φύλλο. 

Οι αναφορές από τους γιατρούς πρώτης γραμμής πληθαίνουν και όλες λένε το ίδιο πράγμα: Απόγνωση και απελπισία. Μάχη χωρίς στρατό και χωρίς όπλα που μετατρέπεται σε σφαγή. Κόσμος πεθαίνει εκτός ΜΕΘ, οι διασωληνώσεις σε κοινούς θαλάμους είναι πλέον καθεστώς, σε κάθε εφημερία τα ράντσα γεμίζουν τους διαδρόμους, επείγοντα περιστατικά αναζητούν ΜΕΘ χωρίς αποτέλεσμα, οι διακομιδές αργούν, το οξυγόνο δεν επαρκεί, πολλοί ασθενείς είτε δεν προσέρχονται στα νοσοκομεία, είτε προσέρχονται και αποχωρούν. Διευθυντής ΜΕΘ παραδέχεται ότι η αναβολή των προγραμματισμένων χειρουργείων κόστισε σε πολλούς μη covid ασθενείς τη ζωή τους. 

Κάθε μέρα χάνονται σταθερά πολλές δεκάδες ζωές, αλλά για την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ που ελέγχει, όλα βαίνουν καλώς. 

Η Ελλάδα είναι δεύτερη σε υπερβάλλουσα θνητότητα σε όλη την Ευρώπη και αυτό σημαίνει ότι έχει αποτύχει τραγικά στη διαχείριση της πανδημίας. Σύμφωνα με τη Eurostat, η υπερβάλλουσα θνητότητα είναι ο πιο έγκυρος τρόπος για να συγκριθούν οι επιδόσεις των χωρών στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού, καθώς καταγράφονται όχι μόνο οι θάνατοι λόγω covid, αλλά συνολικά και όσοι χάθηκαν από άλλη πάθηση. 

Το έγκλημα είναι ακριβώς αυτό: Η κατάρρευση του ΕΣΥ δεν αφορά μόνο τους θανάτους από κορωνοϊό, αλλά όλη τη λοιπή νοσηρότητα (καρδιοπάθειες, καρκίνοι κλπ) η οποία γίνεται όλο και περισσότερο θανατηφόρα καθώς το σύστημα υγείας δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στις ανάγκες. 

Το ΕΣΥ παραβιάζει πλέον την καταστατική του αρχή: Ισότιμη και καθολική πρόσβαση όλων των πολιτών στις υπηρεσίες υγείας, ανεξάρτητα από την κοινωνική και οικονομική τους κατάσταση. Όχι επειδή δεν μπορούν οι γιατροί και οι νοσηλευτές να προσφέρουν ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, αλλά επειδή η κυβέρνηση και η πολιτική της, δεν τους το επιτρέπει. 

Η κατάρρευση των ΜΕΘ με 640 διασωληνωμένους αποδεικνύει ότι οι κυβερνητικοί πανηγυρισμοί για διπλασιασμό των κλινών εντατικής θεραπείας, ήταν θέατρο. Η θνητότητα στις ΜΕΘ, ειδικά σε μικρότερα επαρχιακά νοσοκομεία αποδεικνύει ότι ΜΕΘ δεν είναι ένα κρεβάτι αλλά κυρίως προσωπικό, εξειδικευμένο και επαρκές, που λειτουργεί ως ομάδα γύρω από τον ασθενή. Οι χυδαιότητες του βουλευτή της ΝΔ Παπαδημητρίου για τις ΜΕΘ που είναι νεκροθάλαμοι και την εκτός ΜΕΘ διασωλήνωση που είναι ψευδοπρόβλημα δεν είναι τίποτα άλλο από την κυνική απόπειρα να δικαιολογηθούν οι εγκληματικές ευθύνες της κυβερνητικής διαχείρισης. Βρίσκονται σε πλήρη στοίχιση με τις παλιότερες δηλώσεις Γεραπετρίτη (“αν είχαμε περισσότερες ΜΕΘ, θα πέθαινε περισσότερος κόσμος”) και τις πρόσφατες δηλώσεις Σκέρτσου (“δεν υπάρχει λόγος για πολυτελές σύστημα υγείας”). 

Η οδηγία της Γκάγκα για μείωση των χειρουργείων κατά 80% αποτελεί ευθεία προσβολή της δυνατότητας των Ελλήνων πολιτών να μείνουν υγιείς με έγκαιρες επεμβάσεις σε προβλήματα που τυχόν καθυστερήσεις αποβαίνουν μοιραίες. Την ίδια στιγμή, τα χειρουργεία στον ιδιωτικό τομέα φουλάρουν, καθώς τα ιδιωτικά νοσοκομεία κρατιούνται αμόλυντα και ανεπηρέαστα από τον covid για να γεμίζουν οι τσέπες των ιδιοκτητών τους από την ολοένα αυξανόμενη ιδιωτική δαπάνη υγείας. Αυτοί που πρέπει να χειρουργηθούν είτε θα πάνε στα ιδιωτικά υποθηκεύοντας το εισόδημα το δικό τους και των οικογενειών τους, είτε θα πεθάνουν.

Τα δημόσια νοσοκομεία, η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, το Εθνικό Σύστημα Υγείας καταρρέει, με τους γιατρούς να φεύγουν όλο και περισσότεροι για το εξωτερικό. Να δραπετεύουν από ένα σύστημα που δεν τους υπολογίζει, τους χρωστά εφημερίες, τους αφήνει ολιγάριθμους ανά κλινική και μονάδα, τους στίβει χωρίς αντίκρισμα. 

Νέοι νοσηλευτές, ακούγοντας το τι γίνεται και ξέροντας ότι το κράτος τους θέλει μόνο προσωρινά, για επικουρικούς, προτιμούν να αλλάξουν επάγγελμα και να στραφούν αλλού. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ενάμισι και πλέον χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, έχει φέρει τα νοσοκομεία και τον υγειονομικό κόσμο της χώρας σε πολύ χειρότερη κατάσταση. 

Ειδικά η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, ο αποφασιστικός κρίκος που θα επέτρεπε την έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση, δίνοντας έτσι ανάσες στα νοσοκομεία, έχει τιναχτεί στον αέρα με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές να μην επαρκούν καθώς το ήδη λειψό αριθμητικά δυναμικό φορτώθηκε και με το καθήκον του εμβολιασμού.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αντί να ενισχύσει το ΕΣΥ που έδινε τη μάχη, ενίσχυσε τις ιδιωτικές κλινικές που λιποτάκτησαν, θησαυρίζοντας μάλιστα από την λοιπή νοσηρότητα. Αντί να προχωρήσει γρήγορα τις εκκρεμούσες προσλήψεις γιατρών και να προκηρύξει επειγόντως νέες προσλήψεις, ανακοίνωνε κάθε τρεις και λίγο προσλήψεις αστυνομικών και αγορές περιπολικών. Αντί να ενισχύσει το δημόσιο σύστημα υγείας, διαφήμιζε τις δωρεές ιδιωτών, προσπαθώντας να εμπεδώσει στην κοινωνία κλίμα αποδοχής του κερδοσκοπικού κεφαλαίου στην υγεία. 

Αυτή είναι όμως η πολιτική των εμμονικών, των φανατισμένων νεοφιλελεύθερων: Να στραγγίξουν το κράτος στις πιο απαραίτητες λειτουργίες του (κοινωνικά δικαιώματα) και να λειτουργεί ως ντήλερ του ιδιωτικού κεφαλαίου. 

Η εμβολιαστική εκστρατεία ναρκοθετήθηκε από την πρώτη στιγμή, τότε που η κυβέρνηση καλλιέργησε φρούδες ελπίδες για εύκολη και γρήγορη εντός μηνών “ελευθερία” και τινάχτηκε στον αέρα όταν λίγο αργότερα, με αήθη κυνισμό και μικροπολιτική σκοπιμότητα, έστησε το ρεύμα του αντιεμβολιασμού. Πονηρά και σκόπιμα ανέθεσε τον εμβολιασμό και πάλι στην ατομική ευθύνη των πολιτών, βάφτισε την πανδημία ως πανδημία των ανεμβολίαστων. Αντιμετώπισε τους εμβολιασμένους ως ασφαλείς και αμέτοχους της πανδημίας και τους ανεμβολίαστους ως ρεύμα παραδοξολόγων και συνωμοσιολόγων, παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως φωνή της λογικής. Ο στόχος του Μητσοτάκη δεν ήταν να πετύχει η εμβολιαστική εκστρατεία, αλλά να κυριαρχήσει πολιτικά στο μεσαίο χώρο με το ΠΑΣΟΚ σε αποδρομή και τον ΣΥΡΙΖΑ ανίκανο να ανακάμψει. Η Ελλάδα είναι στις τελευταίες πλέον θέσεις της Ευρώπης στην εμβολιαστική κάλυψη και με αυτή την κυβερνητική διαχείριση είναι πλέον σχεδόν αδύνατο να ανακάμψει.

Η πανδημία βρήκε την Ελλάδα με μια κυβέρνηση που εκμεταλλεύτηκε χυδαία την καλή τύχη της χώρας στο πρώτο κύμα για να στήσει ένα παρανοϊκό σκηνικό αποθέωσης του Μητσοτάκη και των ικανοτήτων του. Το σύστημα άλλωστε που υπηρετεί, δεν βλέπει την υγεία ως κοινωνικό δικαίωμα, αλλά ως ευκαιρία πλουτισμού του ιδιωτικού κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στο χώρο. 

Με δεκάδες νεκρούς καθημερινά, αντί να προβληματιστούν, να σκύψουν το κεφάλι, να πάρουν μέτρα, να αλλάξουν δρόμο στο ζήτημα του εμβολιασμού, ξιφουλκούν αναίσχυντα εναντίον της ενίσχυσης του ΕΣΥ και περιμένουν να ηρεμήσουν τα πράγματα για να εκχωρήσουν ολοκληρωτικά την υγεία στο ιδιωτικό κεφάλαιο, με ΣΔΙΤ, είσοδο των ιδιωτών στα νοσοκομεία, με έμμεση ή άμεση ιδιωτικοποίηση. 

Εγκληματούν κάθε μέρα σε βάρος της υγείας των πολιτών και της κοινωνίας και έχουν και ύφος χιλίων πιθήκων χαρακτηρίζοντας τις ΜΕΘ, τα νοσοκομεία, το ΕΣΥ, την ενίσχυσή του, “αχρείαστες πολυτέλειες”. 

Νομίζουν ότι δεν θα λογοδοτήσουν γιατί δεν νιώθουν να απειλούνται από καμιά αντιπολίτευση. Νομίζουν ότι θα εγκληματούν σε βάρος της δημόσιας υγείας χωρίς συνέπειες.

Θα λογοδοτήσουν; Θα υπάρξει αντιπολίτευση, Αριστερά, κόμμα της εργατικής τάξης, συνδικαλιστικό κίνημα, που θα επιβάλει να λογοδοτήσουν;

Ή θα συνεχίσουν να χορεύουν το χορό της Θάτσερ πάνω από τους τάφους για τους οποίους οι ίδιοι ευθύνονται;

Αχρείαστες απώλειες ή αχρείαστος πρωθυπουργός;

Τι αναμάσησε ο κ. Μητσοτάκης στο πολλοστό διάγγελμά του για την πανδημία;

1. Επιχείρησε για ακόμα μια φορά να ρίξει το ανάθεμα για την τραγική εξέλιξη της πανδημίας στους ανεμβολίαστους και στην ατομική τους ευθύνη. Μίλησε για πανδημία ανεμβολίαστων, ενώ στην πραγματικότητα έχουμε πανδημία ανικανότητας, αδιαφορίας, κυνισμού και μικροπολιτικής. Η Ελλάδα απέκτησε ρεύμα αντιεμβολιαστών από την ώρα που η κυβέρνηση αποφάσισε εντελώς κυνικά και ασυνείδητα να δημιουργήσει ένα βολικό αντίπαλο για να μην αναλάβει τις ευθύνες της. Ο νυν Υπουργός Υγείας ήταν αυτός που δήλωνε ότι “δεν είναι ευθύνη του κράτους να πείσει τους πολίτες να εμβολιαστούν”. Ο νυν Υπουργός Ανάπτυξης ήταν αυτός που δήλωνε για τους ανεμβολίαστους “μη σώσουν και εμβολιαστούν”, επιχειρώντας φτηνά, ρηχά και ανεύθυνα να στήσει έναν ένοχο για την υγειονομική χρεοκοπία. Τον έστησε, μπράβο και συγχαρητήρια αλλά η χώρα είναι εδώ και μήνες σε μία από τις χειρότερες θέσεις της Ευρώπης.

2. Παρά το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης μιλά για πανδημία ανεμβολίαστων, η πανδημία αφορά τους πάντες. Είναι δεδομένο ότι με τέτοια διασπορά, η πανδημία αφορά ΚΑΙ τους εμβολιασμένους, οι οποίοι και νοσούν, και μεταδίδουν, αν και σε πολύ λιγότερο βαθμό. 

Πολύ περισσότερο όμως, η πανδημία αφορά τους πάντες, γιατί το ΕΣΥ έχει καταρρεύσει, οι εξοντωμένοι γιατροί δραπετεύουν στο εξωτερικό, τα νοσοκομεία είναι αποκλειστικά μίας νόσου και η λοιπή νοσηρότητα καλπάζει προκαλώντας υπερβάλλουσα θνητότητα σήμερα και σε βάθος χρόνου. Η πανδημία επιτείνεται από τους ανεμβολίαστους, αφορά όμως όλο το λαό. Και χωρίς να υποχωρούμε ούτε εκατοστό από την ανάγκη καθολικού εμβολιασμού, υποχρεωτικού για συγκεκριμένες κοινωνικές και επαγγελματικές κατηγορίες, τα μέτρα προστασίας, οι έλεγχοι, τα τεστ έπρεπε και πρέπει να αφορούν τους πάντες.

3. Τα πανηγύρια της κυβέρνησης, οι αναγγελίες νίκης κάθε τρεις και λίγο, η ίδια η εμβολιαστική εκστρατεία που ξεκίνησε ως κυβερνητική επιτυχία, ως “επιχείρηση ελευθερία” και αυτοθαυμαζόμενους πανηγυρισμούς, οι χωρίς αντίκρισμα υποσχέσεις για γρήγορη επιστροφή στην προ πανδημίας “κανονικότητα”, δημιούργησαν αντικειμενικά κλίμα χαλάρωσης. Τα αχρείαστα σκληρά και υγειονομικώς ακατανόητα και αναποτελεσματικά μέτρα του προηγούμενου χειμώνα έφεραν την κοινωνία στο όριό της. Με ασυνείδητο και ανεύθυνο τρόπο η κυβέρνηση Μητσοτάκη έστησε ένα επικοινωνιακό σόου που πλέον η χώρα πληρώνει ακριβά.

4. Ακριβώς όπως το παρατεταμένο λοκντάουν και οι επί μήνες βλακώδεις και σκληροί περσινοί περιορισμοί κούρασαν την κοινωνία και τίναξαν στον αέρα κάθε μελλοντικό μέτρο προφύλαξης, έτσι και σήμερα, η καφενειακή ρητορεία για τους αντιεμβολιαστές, τινάζει στον αέρα την απαραίτητη εμβολιαστική κάλυψη. Πρόκειται για τον απύθμενο κυνισμό μιας κυβέρνησης που δεν νοιάζεται για τίποτα πέρα από την δημοσκοπική και πολιτική επιβίωση του πρωθυπουργού.

5. Το ΕΣΥ δεν είναι στο όριό του. Έχει καταρρεύσει. Ασθενείς διασωληνώνονται εκτός ΜΕΘ, πεθαίνουν εν αναμονή εντατικής νοσηλείας, νοσηλεύονται όταν είναι ήδη αργά. Η θνητότητα στην Ελλάδα είναι πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο γιατί η Πρωτοβάθμια Υγεία αποσαρθρώθηκε, η έγκαιρη διάγνωση δεν υφίσταται, η νοσηλεία στο ΕΣΥ έφτασε στα άνω όριά της. Ακόμα και σήμερα, ενάμισι χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας, καλούνται σε ΜΕΘ covid ειδικευόμενοι (και όχι ειδικευμένοι) γιατροί ασχέτων ειδικοτήτων, με τελευταίο τραγικό σημερινό παράδειγμα μια ειδικευόμενη γυναικολόγο που κλήθηκε να στελεχώσει τη ΜΕΘ περιφερειακού νοσοκομείου.

6. Ο κ. Μητσοτάκης εξήγγειλε ένταση των ελέγχων από ένα αστυνομικό σώμα που βρίθει ανεμβολίαστων, συνωμοσιολόγων, ακροδεξιών και παραδοξολόγων. Θα όφειλε να κάνει υποχρεωτικό τον εμβολιασμό στα σώματα ασφαλείας και στο στρατό. Συνεχίζει επίσης να κλείνει το μάτι στο μηχανισμό της εκκλησίας που συνιστά τον σκληρό πυρήνα των αρνητών του εμβολιασμού. Από τη Δευτέρα απαγορεύεται η πρόσβαση σε κλειστούς χώρους, ακόμα και με την επίδειξη αρνητικού rapid test, με την εξαίρεση όμως των εκκλησιών.

7. Η Ελλάδα είναι πλέον εδώ και μήνες σε μία από τις χειρότερες θέσεις της Ε.Ε. σε ότι αφορά τους θανάτους. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη σπατάλησε εγκληματικά το χρόνο που κερδήθηκε στο πρώτο λοκντάουν, αρνήθηκε πεισματικά να ακολουθήσει τη zero – covid στρατηγική, κατεύθυνση που έχει δώσει ουσιαστικά αποτελέσματα στην Ανατολική Ασία αλλά η Δύση δεν μπορεί και δεν θέλει να ακολουθησει, αδιαφόρησε για το ΕΣΥ και είδε στην πανδημία την ευκαιρία να κερδοφορήσει το φιλικό της ιδιωτικό κεφάλαιο στην υγεία. Παρά τον αυτοθαυμαζόμενο πρωθυπουργό που διοργάνωσε προσωπικά ο ίδιος άψογα την εμβολιαστική εκστρατεία, η παρακάτω εικόνα έχει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του. Η πολιτική του ευθύνη είναι απαράγραπτη.

Γιατροί: “Ήρωες” σε γύψο

Η απόπειρα της κυβέρνησης να φιμώσει τις διαμαρτυρίες και τις αποκαλύψεις για την κατάσταση στα νοσοκομεία, έγινε σαφής με την συντεταγμένη και άνωθεν αποσιώπηση της Συνέντευξης Τύπου της ΟΕΝΓΕ της 1/4, η οποία αν και καταγράφηκε από συνεργείο της ΕΡΤ, δεν αναφέρθηκε ως ξεχωριστή είδηση.

Τι πιο λογικό να είναι κεντρική είδηση η συνέντευξη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας των ανθρώπων που δίνουν τη μάχη της υγείας; Τι πιο χρήσιμο από το να δώσουν την πραγματική εικόνα της υγειονομικής μάχης οι ίδιοι οι μαχητές της; Όχι όμως στην Ελλάδα, όχι από την ελληνική δημόσια τηλεόραση, όχι πολύ περισσότερο από τα ιδιωτικά ΜΜΕ.

Η δημοσιογράφος της ΕΡΤ που ήταν να μοντάρει τη συνέντευξη, αλλά τελικά δεν τη μόνταρε, αναφέρει:

Θα γράψω μόνο ότι είναι προβληματικό στο 2ωρο κεντρικό δελτίο να γίνονται συνεχείς και εκτενείς αναφορές στις ελλείψεις που έχουν τα νοσοκομεία του εξωτερικού (προσωπικού, αναπνευστήρων και μέσων προστασίας) και η ενημέρωση για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το ΕΣΥ να γίνεται με το σταγονόμετρο .
Ναι αυτό συμβαίνει σε όλα τα κανάλια, κανείς από όσο είδα δεν έπαιξε χθες την συνέντευξη τύπου της ΟΕΝΓΕ. Αλλά από την ερτ ο κόσμος έχει παραπάνω απαιτήσεις.

Το έγγραφο της διοίκησης του ΓΝΑ Λαϊκό που κυκλοφορεί από τις αρχές Μαρτίου, αποτυπώνει ένα κλίμα που έχει σημασία:

Το έγγραφο της διοίκησης του ΓΝΑ Λαϊκό

Απαγορεύεται σε οποιονδήποτε εργαζόμενο να προβαίνει σε δηλώσεις προφορικές ή έγγραφες στα ΜΜΕ, που αφορούν στη διαχείριση «ύποπτων» ή επιβεβαιωμένων περιστατικών του νέου κορωνοϊού.

Τι σημαίνει στα αλήθεια «διαχείριση»; Αν αφορά τα προσωπικά δεδομένα και το ιατρικό απόρρητο, θα έπρεπε να αναφερθούν ονομαστικά. Άλλωστε ουδεμία παραβίαση έχει υπάρξει και ούτε πρόκειται. Είναι προφανές ότι η απαγόρευση αναφοράς στα ΜΜΕ της «διαχείρισης» αφορά στο βαθμό ετοιμότητας (ή ανετοιμότητας) του οχυρωμένου (ή ανοχύρωτου) συστήματος. Αφορά στην απαγόρευση διαμαρτυρίας ή αποκάλυψης της έλλειψης επαρκών προστατευτικών μέσων. Αφορά στις χρόνιες παθογένειες, ελλείψεις, κενά του ΕΣΥ που πρέπει να αποσιωπηθούν για να μην χρεωθούν ευθύνες σε όσους τα δημιούργησαν.

Από τη μια οι γιατροί είναι σε γύψο, με τις συνεχείς έμμεσες προτροπές ή και απειλές, να μη μιλούν.

Από την άλλη ένα καλοπληρωμένο σύστημα κολακείας αναπτύσσεται, τέτοιο που δημιουργεί ευθέως θέμα δημοκρατίας.

Γιατί απειλή για τη δημοκρατία δεν είναι μόνο ο Όρμπαν που σήμερα τον θυμήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Λαϊκό Κόμμα, αφού πρώτα τον ενίσχυσαν και τον τάισαν ποικιλοτρόπως ως πρωτοπαλίκαρο του αντικομμουνιστικού οχετού.

Απειλή για τη δημοκρατία είναι και η φίμωση των πραγματικών πρωταγωνιστών της μάχης που δίνει η χώρα, ο προπηλακισμός της διαμαρτυρίας και της αποκάλυψης, η μονοδιάστατη ενημέρωση.

Σημερινό πρωτοσέλιδο ντροπή. Οι εμπνευστές του είναι κανοί να καταγγέλουν χωρίς αιδώ την "προσωπολατρία" των σοσιαλιστικών καθεστώτων.

Σημερινό πρωτοσέλιδο. Οι εμπνευστές του είναι κανοί να καταγγέλουν χωρίς αιδώ την “προσωπολατρία” των σοσιαλιστικών καθεστώτων.

Από την αποθέωση και τα πορτραίτα αγιογραφίας των πρωταγωνιστών της καθημερινής ενημέρωσης, μέχρι τη φιλοτεχνημένη εικόνα ενός πρωθυπουργού – σωτήρα της χώρας, για τον οποίο η κοινωνία πρέπει να ξεχάσει ότι θεωρούσε τους γιατρούς πλεονάζοντες ή ότι έθεσε 7.900 εργαζόμενους στον ΕΟΠΥΥ σε διαθεσιμότητα.

Θα ήταν διαφημιστικό από σειρά του Netflix, αλλά τα πρόσωπα μας είναι γνωστά. Ανάμεσά τους ο εξαφανισμένος πρόεδρος του ΕΟΔΥ Αρκουδομανέας, ο ίδιος που δήλωνε ότι ο κορωνοϊός έχει χαμηλή μεταδοτικότητα.

Θα ήταν διαφημιστικό από σειρά του Netflix, αλλά τα πρόσωπα μας είναι γνωστά. Ανάμεσά τους ο εξαφανισμένος πρόεδρος του ΕΟΔΥ Αρκουδομανέας, ο ίδιος που δήλωνε ότι ο κορωνοϊός έχει χαμηλή μεταδοτικότητα.

Ορισμένες φορές η γελοιότητα των αγιογραφικών πορτραίτων είναι υπερβολική ακόμα και για τα στάνταρντ των μεσημεριανάδικων, αλλά τα ελληνικά ΜΜΕ ποτέ δεν παύουν να μας εκπλήσσουν.

Μια στρατιά δημοσιογράφων, αποσπασμένων αλλά και τρωκτικών που μασουλούν χρήμα και επιδοτήσεις, με τελευταίο προκλητικό ρεγάλο τα 11 εκατομμύρια που μοίρασε το πρωθυπουργικό γραφείο στους κολλητούς ψάλτες που δοξολογούν την κυβέρνηση, φτάνει μέχρι το σημείο να επιτίθεται σε κάθε φωνή που αποκαλύπτει μέρος της αλήθειας. Γιατί η αλήθεια για τις ευθύνες που αφόπλισαν το σύστημα Υγείας της χώρας πρέπει να πεθάνει.

Σε κάθε πόλεμο, το πρώτο θύμα είναι η αλήθεια, λέει το γνωστό απόφθεγμα.

Στον σημερινό υγειονομικό πόλεμο που διεξάγουν οι υγειονομικοί, το απόφθεγμα επιβεβαιώνεται.

Οι σαρανταπέντε νεκροί και ο εικοσιπεντάχρονος

Οι σαρανταπέντε νεκροί και ο εικοσιπεντάχρονος

Σαρανταπέντε νεκρούς γιατρούς και νοσηλευτές, μετρούσε μέχρι χθες η Ιταλία. Οι περισσότεροι από αυτούς βρέθηκαν περί τα μέσα Μάρτη να νοσηλεύουν ασθενείς χωρίς μέσα προστασίας. Ο γιατρός Ρομπέρτο Στέλλα, πριν πεθάνει, συνιστούσε στους συναδέλφους του: «Έχουμε ξεμείνει από μάσκες. Να είμαστε όμως προσεκτικοί και να συνεχίσουμε». Από την αρχή της κρίσης, έχουν νοσήσει περισσότεροι από 5.000 υγειονομικοί στη γειτονική χώρα, ειδικά όσοι βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή των νοσοκομείων κατά τις πρώτες εβδομάδες.

Αυτή είναι η μία εικόνα.

Εικοσιπεντάχρονος, αφού επιστρέφει από την Αγγλία μαζί με την παρέα του, εν μέσω συνεχών εκκλήσεων από τις αρμόδιες αρχές και μέτρων περιορισμού της κυκλοφορίας, αποφασίζει να πάει στη βίλα του, σε νησί του Αιγαίου. Παραμονές της απαγόρευσης της άσκοπης μετακίνησης (άρα και των εκδρομών σε επαρχία, νησιά ή εξοχικά), ο εικοσιπεντάχρονος και οι φίλοι του σπάνε την καραντίνα την οποία όφειλαν να είχαν κρατήσει ως προερχόμενοι από το εξωτερικό, και αποφάσισαν να πάνε στο νησί για να ξεσκάσουν.

Αυτή είναι η δεύτερη εικόνα.

Σημασία δεν έχουν ούτε οι λεπτομέρειες, ούτε τα ονόματα. Άλλωστε η ιστορία μας δεν έχει τίποτα το προσωπικό.

Σημασία έχει ότι ο εικοσιπεντάχρονος ήταν φορέας του ιού, και αφού πρόλαβε και κυκλοφόρησε στο νησί, όταν διαγνώστηκε θετικός, οργανώθηκε αεροδιακομιδή για να μεταφερθεί στην Αθήνα. Είναι γιος επιχειρηματία.

Δεν μπορεί κανείς να μην κάνει τον σχετικό συνειρμό για την 40χρονη μητέρα τριών παιδιών, που δίχως οικογενειακό γιατρό και με σύσταση από τον ΕΟΔΥ να κάτσει σπίτι της, κατέληξε από την ίωση. Δεν οργανώθηκε καμιά διακομιδή σε νοσοκομείο.

Μάλλον δεν είχε μπαμπά επιχειρηματία, σίγουρα δεν έσπασε καμιά καραντίνα, ούτε θέλησε να πάει να ξεσκάσει σε κάνα νησί. Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είχε και βίλα.

Αφήνουμε εδώ τους συνειρμούς για την 40χρονη και τις ταξικές διακρίσεις, που αφού υπάρχουν παντού, υπάρχουν και στην πανδημία. Να συστήσουμε ωστόσο σε όσους σωστά επιμένουν ότι δεν υπάρχουν διακρίσεις στον ιό, να δουν τις διακρίσεις που υπάρχουν στην αντιμετώπισή του. Κάτι τέτοιο θα έκανε καλό στην Ιατρική ως ολιστική επιστήμη.

Ας επανέλθουμε στις δύο εικόνες. Των 45 νεκρών γιατρών και νοσηλευτών και του εικοσιπεντάχρονου.

Γιατί αυτές οι δύο εικόνες ορίζουν δύο κόσμους.

Ο πρώτος κόσμος είναι αυτός της προσφοράς και της αυτοθυσίας. Ο δεύτερος κόσμος είναι αυτός της αδιαφορίας και του εγωισμού. Συνήθως ο πρώτος κόσμος συνδυάζεται με ένα βαθύ αίσθημα κοινωνικής ευθύνης. Ο δεύτερος κόσμος συνδυάζεται με ατομική ανευθυνότητα που συχνά μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στους άλλους.

Ο ένας κόσμος είναι συνήθως σιωπηλός. Δεν θα βγει να φωνάξει για το ρόλο του, τη δουλειά του, τα αποτελέσματά του. Στον πρώτο κόσμο ανήκει η συντριπτική πλειοψηφία των μέχρι χθες απαξιωμένων γιατρών και νοσηλευτών. Σήμερα εισπράττουν το χειροκρότημα, αλλά αύριο, αν η κατάσταση μείνει ως έχει, θα είναι πάλι ο σάκος του μποξ για το διαλυμένο και καταταλαιπωρημένο ΕΣΥ. Οι πολιτικοί, όταν περάσει η μπόρα, θα τους βρουν ίσως τεμπέληδες, ίσως πλεονάζοντες, ίσως αχρείαστους.

Ο δεύτερος κόσμος είναι συνήθως φωνακλάδικος. Θα επικαλεστεί το ατομικό του δικαίωμα στα πάντα. Και θα το υποστηρίξει, συνήθως με την οικονομική του δυνατότητα, ή τις πολιτικές του γνωριμίες. Στον δεύτερο κόσμο για παράδειγμα ανήκει ο κάτοχος της Πόρσε ή της Κορβέτ που πατάει το γκάζι κι όποιον πάρει ο χάρος. Ή αυτός που για χάρη του θα πέσουν τα τηλέφωνα των υψηλά ιστάμενων για κρεββάτι εντατικής, για χαρτί ψυχιάτρου, για ευνοϊκή μεταχείριση.

Μία από τις επιπτώσεις της πανδημίας είναι ότι μαθαίνουμε όλο και περισσότερο να ξεχωρίζουμε τους δύο κόσμους. Είναι δύο διαφορετικοί εντελώς κόσμοι, έστω και αν συνυπάρχουν στην κοινωνία. Και είναι καλό να τους διακρίνουμε όλο και περισσότερο.

Και μία άλλη επίπτωση είναι ότι όσοι συνήθως εκπροσωπούν τον δεύτερο κόσμο, αυτές τις μέρες είναι αναγκασμένοι να συμμορφώνονται με τις κοινωνικές απαιτήσεις. Αύριο θα ξαναγυρίσουν στην παλιά τους τέχνη κόσκινο, αλλά αυτό είναι και λίγο ζήτημα δικό μας.

ΥΓ. Η στήλη εύχεται ειλικρινά γρήγορη ανάρρωση στον εικοσιπεντάχρονο. Το ζήτημα δεν είναι προσωπικό. Είναι βαθιά ιδεολογικό.

Οι κομμουνιστές μπροστά στην “απαγόρευση κυκλοφορίας”

Συγνώμη για το βαρύγδουπο του τίτλου, αλλά σήμερα οφείλουμε να ρωτήσουμε τι πρόβλημα αντιμετωπίζουμε: Πρόβλημα δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, ή πρόβλημα δημόσιας υγείας και επιβίωσης; Αν δεν μπορεί κάποιος να συλλάβει το μέγεθος της υγειονομικής απειλής, ας τσιτάρει Αγκάμπεν ή Φουκώ, αλλά ας μην έχει την παραμικρή προσδοκία να παίξει ρόλο στη διαμόρφωση της πραγματικότητας. Γιατί το πρώτο πράγμα που απαιτείται για να αλλάξεις την πραγματικότητα, είναι να την καταλαβαίνεις.

Υπό άλλες συνθήκες δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις ότι όταν μια πανδημία έχει σαρώσει όχι την “καθυστερημένη” Ασία ή Αφρική, αλλά την κεντρική Ευρώπη με τα κληρονομημένα από παλιά συστήματα υγείας, ήδη αποδυναμωμένα από τρεις δεκαετίες σκληρού νεοφιλελευθερισμού, να καταρρέουν, κάτι σοβαρό τρέχει.

Και αν για κάτι ελέγχεται ο Μητσοτάκης δεν είναι γιατί περιορίζει τις “άσκοπες μετακινήσεις”. Ελέγχεται γιατί δεν τις περιόρισε νωρίτερα. Ελέγχεται γιατί αφήνει ακόμα και σήμερα, μετά από τόσα διαγγέλματα, ευρύτατες παραγωγικές δραστηριότητες να εξελίσσονται κανονικά προς χάριν των επιχειρηματικών κερδών, ακόμα και αν αυτές οι δραστηριότητες δεν αφορούν τις άμεσες ανάγκες υγείας ή επιβίωσης. Με call centers, χώρους δουλειάς, βαγόνια και λεωφορεία γεμάτα, το “μένουμε σπίτι” είναι κολοβό. Ειδικά όταν η “απαγόρευση” έρχεται να κρύψει κάτω από το χαλάκι της ατομικής ευθύνης τις εγκληματικές πράξεις και παραλείψεις του κράτους.

Όλη η Ευρώπη ελέγχεται γιατί δεν έπραξε νωρίτερα. Γιατί όταν ξέσπασε η επιδημία οι Ευρωπαίοι ηγέτες και ο ίδιος ο Π.Ο.Υ. ενεργώντας καταρχήν με πολιτικές σκοπιμότητες απέναντι στην Κίνα, αλλά κυρίως με βασικό μέλημα να μην διαταραχθούν οι αγορές, αγρόν αγόραζαν. Διαβεβαίωναν ότι η νόσος είναι μια απλή γρίπη χωρίς ιδιαίτερη μεταδοτικότητα. Καθησύχαζαν τους επιστήμονες. Αφόπλιζαν τις άμυνες των συστημάτων υγείας. Και συνεχίστηκε η νιρβάνα, η αδιαφορία, η επίκληση της κανονικότητας, οι όρκοι στις “ατομικές ελευθερίες”, οι βαρύγδουπες δηλώσεις για την προστασία της οικονομίας.

Μέχρι που ήρθαν κατά χιλιάδες οι νεκροί.

Σήμερα, τα ίδια λένε ακόμα;

Ο φόρος αίματος είναι τόσο βαρύς, που μέχρι και η “ελευθερία του ατόμου”, η σημαία του φιλελευθερισμού, μαζί με την “ελευθερία της αγοράς”, έχει αρχίσει πια να ενοχοποιείται για τις εκατόμβες θυμάτων. Για να μη διαταραχθεί ο τουρισμός στις Άλπεις, η εβδομάδα Μόδας του Μιλάνου, οι αεροπορικές πτήσεις, η οικονομία εν γένει.

Και η Ελλάδα άργησε να πάρει μέτρα. Συγκρινόμαστε με την Ιταλία και λέμε ότι δράσαμε νωρίς, αλλά η αλήθεια είναι ότι ήμασταν “τυχεροί” με την καθυστέρηση εισόδου των πρώτων κρουσμάτων. Γιατί εντωμεταξύ η μακαριότητα της Ευρώπης και η λατρεία της απρόσκοπτης αγοράς και μετακίνησης, αποδείχθηκαν εγκλήματα. Μέτρα που κάνουν τους φιλελεύθερους να φρίττουν, αυτοπεριορισμοί, καραντίνες, ασφυκτικοί υγειονομικοί έλεγχοι, πλέον είναι σε ημερήσια διάταξη. Έπρεπε όμως να γίνουν νωρίτερα. Γιατί τώρα η νόσος είναι μέσα στην κοινότητα και μεταδίδεται. Και το ελληνικό σύστημα υγείας είναι πολύ πολύ πιο αποδυναμωμένο και υποστελεχωμένο από αυτό της Λομβαρδίας.

Σε κάθε τι κρίνουμε το πρωτεύον και το δευτερεύον. Κρίνουμε το ατομικό και το συλλογικό. Κρίνουμε το δημόσιο και το ιδιωτικό.

Και η στάση ανθρώπων που θέλουν να είναι με την κοινωνική ανατροπή δεν μπορεί παρά να είναι μονοσήμαντα σαφής: Είμαστε με το πρωτεύον, είμαστε με το συλλογικό, είμαστε με το δημόσιο. Καταλαβαίνουμε τι αντιμετωπίζουμε, τασσόμαστε φανατικά με τη συλλογική ευθύνη να σταματήσουμε την επιδημία, θέλουμε ένα δημόσιο που να παρεμβαίνει, να ρυθμίζει, να διορίζει μαζικά, να ανοίγει τον κορβανά του, ακόμα και να απαγορεύει, όταν αυτό το επιβάλει η δημόσια υγεία και η επιβίωση του λαού. Και θα φάμε το λαρύγγι όσων θελήσουν μετά την πανδημία να απλώσουν ξανά το χέρι τους στη δημόσια υγεία για να κερδοσκοπήσει το κεφάλαιο.

Ακούγεται περίεργο, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι κομμουνιστές πρέπει να είναι με την “απαγόρευση κυκλοφορίας”. Και να θεωρούν ότι είναι λειψή, και άρα για αυτό το λόγο, υποκριτική.

Γιατί δεν έγινε νωρίτερα.

Γιατί έκλεισε ο Υμηττός, αλλά συνέχισε να λειτουργεί η τηλεφωνική προώθηση προϊόντων.

Γιατί η Εκκλησία συνέχισε να μολύνει μία βδομάδα αφού έκλεισαν τα σχολεία.

Γιατί η ελαφρότητα με το “πάω διακοπές στο χωριό” έπρεπε να κοπεί από την πρώτη μέρα.

Γιατί η απαγόρευση δεν επεκτάθηκε σε χώρους εργασίας που χωρίς να είναι ανάγκη συνεχίζουν να λειτουργούν.

Γιατί σε χώρους που πρέπει να συνεχίζουν να λετουργούν για να μπορεί η κοινωνία να έχει φαγητό, ρεύμα, τηλεπικοινωνίες, δεν παίρνονται αυστηρότατατα μέτρα προστασίας.

Γιατί και αυτή η “απαγόρευση” ήταν τμήμα της απόπειρας να μετακυλιστεί η ευθύνη σε όσους δεν συμμορφώνονται με τα μέτρα περιορισμού της διάδοσης.

Και οι ατομικές ελευθερίες; Η ελεύθερη μετακίνηση; Το δημοκρατικό δικαίωμα στη βόλτα; Ή στη διασκέδαση;

Θα πρέπει να περιμένουν. Αντιδημοφιλές, αλλά στο βάθος ανατρεπτικό.

Γιατί αν ο καπιταλισμός είναι με τα άτομα, ο κομμουνισμός είναι με τις κοινωνίες. Και δεν θα πρέπει ούτε για μισό λεπτό να βάλουμε το ατομικό μας δικαίωμα πάνω από τη συλλογική μας υποχρέωση. Αυτό κάνει τους ανθρώπους που είναι στη σωστή όχθη της ιστορίας να μην είναι με το ατομικό τους συμφέρον, αλλά με το κοινό καλό. Και να γίνονται άνθρωποι από “άλλη πάστα”. Άρα να μπορούν, όχι σήμερα, αλλά ίσως κάποια στιγμή αύριο, να οργανώσουν την έφοδο στον ουρανό.

Κύριε Χρυσοχοΐδη γιατί δεν έχετε συλλάβει κανέναν μητροπολίτη;

Σύμφωνα με την ΕΛΑΣ μέχρι σήμερα το μεσημέρι έχουν γίνει 96 συλλήψεις όσων παραβίασαν τα μέτρα αποφυγής και περιορισμού της διάδοσης του κορωνοϊού. Ανάμεσα στους συλληφθέντες είναι κομμώτριες, ψήστες, καφετζήδες, νυχούδες. Σήμερα Κυριακή, πλήθος πιστών συνωστίστηκαν στις εκκλησίες. Δεν συνελήφθη όμως ούτε ένας παπάς.

Απευθύνομαι σε εσάς κ. Χρυσοχοΐδη γιατί προ ολίγων εβδομάδων δεν διστάσατε να στείλετε τα ΜΑΤ και να σαπίσετε στο ξύλο τους κατοίκους των νησιών που διαμαρτύρονταν για τα υπό κατασκευή κλειστά κέντρα κράτησης μεταναστών.

Απευθύνομαι σε εσάς γιατί προ ημερών, ως άλλος Κολοκοτρώνης, παρελάσατε στα ελληνοτουρκικά σύνορα δείχνοντας τεράστιο ηρωισμό στην εποποιία του Έβρου.

Απευθύνομαι σε εσάς γιατί δεν διστάζετε να στέλνετε τα ΜΑΤ τρεις φορές την εβδομάδα μέσα στην ΑΣΟΕΕ, να καλύπτετε παραβατικές συμπεριφορές και εγκληματικές πράξεις των οργάνων της τάξης, να δηλώνετε με ύφος χιλίων καρδιναλίων ότι ο νόμος θα επιβληθεί και η ανομία θα παταχθεί.

Δεν σας ζητώ να συλλάβετε χίλιους μητροπολίτες. Αρκεί ένας, και οι υπόλοιποι θα λάβουν το μήνυμα.

Για ποιο λόγο άλλωστε όλα τα υπόλοιπα μαγαζιά να κλείνουν, καθώς η διάθεση χώρων συνωστισμού είναι παραβατική πράξη εν μέσω επιδημικής κρίσης, αλλά το μαγαζί – γωνία που λέγεται εκκλησία να συνεχίσει να παραβατεί; Να συνεχίσει μάλιστα να δηλώνει ευθαρσώς ότι θα συνεχίσει να κοινωνεί και να λειτουργεί, γράφοντας στα χρυσοποίκιλτα υποδήματά του την ανάγκη να προστατευθεί η κοινωνία από την πανδημία του κορωνοϊού;

Στη γειτονική Ιταλία, δέκα μέρες μετά το γενικό λοκ ντάουν, είχαμε σήμερα 368 νεκρούς και πάνω από 3.000 νέα κρούσματα. Όσοι σήμερα παραβιάζουν τα μέτρα αποφυγής της διάδοσης του ιού, δεν βάφουν τα χέρια τους με αίμα;

Μην κρύβεστε πίσω από τις κορώνες του ΣΥΡΙΖΑ. Να σας υπενθυμίσω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πείραξε ούτε μία τρίχα από τις πλουσιότατες (κυριολεκτικά και μεταφορικά) γενειάδες των Αγίων Πατέρων. Σήμερα ανέξοδα μπορεί να αντιπολιτεύεται. Εσείς όμως, σήμερα κυβερνάτε.

Πώς είναι δυνατόν μια κυβέρνηση που ομνύει στην τάξη και στην νομιμότητα, να κουρελιάζει την τάξη και την νομιμότητα όταν αυτή έρχεται σε σύγκρουση με το άγιο παγκάρι της Εκκλησίας και το ποίμνιο που ψηφίζει την …Δεξιά του Κυρίου;

Εν αναμονή της εφαρμογής των κυβερνητικών αποφάσεων για την εφαρμογή των μέτρων διάδοσης του κορωνοϊού και μαζικών συλλήψεων όσων μητροπολιτών τις παραβιάζουν…