Που είναι οι μπουλντόζες οεο;

Ιδού μερικά αποσπάσματα που δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το επερχόμενο έγκλημα, αφού προέρχονται από έναν τεχνοκράτη, γνώστη του θέματος και απολογητή της «επένδυσης» – όχι από κανέναν έξαλλο αριστεριστή.

Για το τι πρόκειται να κατασκευαστεί

«… Η συμφωνία περιλαμβάνει μια αστική ζώνη χιλιάδων κατοίκων και ένα χώρο μητροπολιτικού πρασίνου …»

Για το καζίνο, που καθ’ ομολογία του, ήταν μη διαπραγματεύσιμο από την εταιρεία:

«Το νέο καζίνο στο Ελληνικό θα κλείσει τα άλλα δύο καζίνο στην Αττική, λόγω του ότι η οικονομία των καζίνο είναι κανιβαλική. Έχει άμεση απόδοση, … Κατά κανόνα, αυτή η απόδοση διαρκεί μια πενταετία και ύστερα φθίνει κατακόρυφα. Το είδαμε να συμβαίνει στα καζίνο της Σύρου ή του Λουτρακίου, που άνοιξαν θριαμβευτικά και μετά από 3-4 χρόνια άρχισε η κατάρρευση τους.»

(μτφ: εντάξει παιδιά μην κάνετε έτσι για το καζίνο, μάλλον σε μερικά χρόνια θα αναγκαστεί να κλείσει λόγω μειωμένων κερδών.)

Για τους ουρανοξύστες:

«Θα ήταν μεγάλη νίκη να μην έχουμε τους θηριώδεις αυτούς ουρανοξύστες, αλλά επαναλαμβάνω ότι αυτοί είναι ακόμα εικονικοί. Θα περάσουν πάρα πολλά χρόνια μέχρι να χτιστούν, αν χτιστούν ποτέ.»

Για τις περιβόητες θέσεις εργασίας:

«Θα υπάρξουν προσωρινές θέσεις στην οικοδομή  και θέσεις στις υπηρεσίες όταν και όποτε λειτουργήσουν αυτές. Από την άλλη, το χτίσιμο νέων εμπορικών αγορών, θα μειώσει θέσεις εργασίας από την τοπική κοινωνία, θα διαλύσει τις τοπικές αγορές και τη μικρή αναψυχή …»

Και η κατακλείδα:

«Είναι μια αστική ανάπλαση – επένδυση που δεν ταιριάζει στο ύφος των ευρωπαϊκών πόλεων, αλλά στο Ντουμπάι.»

Το εκπληκτικό είναι ότι, μετά τα παραπάνω, δεν ακολουθεί η συνηθισμένη συρυζαίικη κλάψα «δεν το θέλαμε, μας το επιβάλαμε, θα το καθυστερήσουμε κλπ». Ακριβώς το αντίθετο: κριτική στο Λάτση γιατί … καθυστερεί! Γιατί αργούν οι … μπουλντόζες!

«Οι επενδυτές καθυστέρησαν σχεδόν ένα χρόνο αδικαιολόγητα να καταθέσουν τα σχέδια. … Τώρα, που δεν έχουν κάποιον να τους εμποδίζει, να δούμε αν θα ξεκινήσουν οι  μπουλντόζες που έχουν όπως έλεγαν τα ΜΜΕ αναμμένες τις μηχανές από πρόπερσι.»

Λέει και άλλα πολλά. Αξίζει να διαβαστεί ολόκληρη εδώ.

Εδώ και χρόνια, διάφορες κινήσεις και πρωτοβουλίες προσπαθούν να αναδείξουν το πολιτικο-οικονομικο-περιβαλλοντικό σκάνδαλο του Ελληνικού. Nα κινητοποιήσουν πολίτες και φορείς για τη ματαίωσή του. Δουλειά έχει γίνει, κυρίως στα νότια από μερικές δεκάδες ανθρώπων που έδωσαν χρόνο και κόπο. Έχει όμως αποδειχθεί ανεπαρκής. Χωριστές διαδρομές, παράλληλες εκδηλώσεις, η γνωστή μιζέρια και αναποτελεσματικότητα. Υπονόμευση και από μέσα (η περίπτωση Μπελαβίλα είναι η πιο κραυγαλέα αλλά όχι η μοναδική). Όλα αυτά συναντούν και την απάθεια του κόσμου που είναι πνιγμένος στα οικονομικά του προβλήματα. Έτσι το τοπίο είναι ζοφερό και η πρόβλεψη -για το τι θα γίνει στο Ελληνικό- δυσοίωνη.

Το ερώτημα ξανάρχεται και είναι πιεστικό. Υπάρχουν δυνάμεις, σε κεντρικό επίπεδο, για να πάρουν μια ενιαία και μαχητική πρωτοβουλία με στόχο να σωθεί το λεκανοπέδιο από την επερχόμενη καταστροφή; Που να βάλουν 2-3 στόχους ικανούς να πείσουν και να κινητοποιήσουν κόσμο ενωτικά; Χωρίς προαπαιτούμενα πλαίσια (που συνήθως είναι οι προφάσεις για τις μοναχικές πορείες ή άλλες ιδιοτέλειες). Ούτε είναι της ώρας οικονομικοτεχνικές τεκμηριώσεις για το τι μπορεί να γίνει στο Ελληνικό. Εδώ που φτάσαμε, δεν κρίνεται αν στο χώρο θα υπάρχουν και άλλες κοινωφελείς χρήσεις πλην πάρκου, ούτε αν χωρούν δημοτικά νεκροταφεία, ούτε τι δέντρα θα φυτευτούν, ούτε πως θα συντηρείται οικονομικά. Αυτά έπονται αν και εφ’ όσον το Ελληνικό διασωθεί.

Σήμερα, το επείγον είναι:

1. ΝΑ ΜΑΤΑΙΩΘΕΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ «ΕΠΕΝΔΥΣΗ».
2. ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ.
3. ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ-ΛΑΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ.

Πάνω σε τέτοιους στόχους υπάρχει η δυνατότητα οικοδόμησης ενός υπερτοπικού κινήματος ικανού να τους σταματήσει.

Όλες οι πτέρυγες της μαχόμενης Αριστεράς οφείλουν να πάρουν πρωτοβουλίες αλλά το θέμα δεν αφορά μόνο την Αριστερά.