Άρθρα

Covid-19: μαύρα νούμερα, σκέψεις και παγίδες

/2 Comments/in , /by

Συνολικά ο SARS-CoV-2 έχει στερήσει την ζωή σε παραπάνω από 2000 συντοπίτες μας μέσα σε 8 μήνες πανδημίας, και έχει ακόμα δρόμο. Ναι, προφανώς δεν είναι μια απλή γριπούλα, όσο κι αν επιμένετε μερικοί προσπαθώντας να πείσετε πρώτα τους εαυτούς σας και μετά τους υπόλοιπους για να επιβεβαιωθείτε σε μια νοσηρή ψυχολογική άμυνα άρνησης. Η γρίπη έχει σκοτώσει περίπου τους μισούς από αυτούς σε μια δεκαετία.

Τα ημερήσια νέα κρούσματα ξεκίνησαν επιτέλους να πέφτουν σημαντικά. Λογικά την επόμενη εβδομάδα θα είμαστε στο 1500αρι. Αν όμως ανοίξουμε όπως διατείνονται οι πολιτικοί σε μια προσπάθεια χαϊδέματος του λιανεμπορίου χωρίς να βγάλουν ευρώ από την τσέπη, σε δύο – τρεις εβδομάδες θα είμαστε δυο φορές χειρότερα απ’ ότι τώρα, σε ένα κύμα όχι ακριβώς τρίτο αλλά 2.5. Θυμίζω ότι το 1500αρι το πιάσαμε στις 28/10 και όντας ανοιχτοί, παρότι με σχετικούς περιορισμούς ήδη πανελλαδικά, πνιγήκαμε σε χρόνο dt.

Σε ότι αφορά τις ΜΕΘ, αργούμε ακόμα να γυρίσουμε σε νορμάλ νούμερα. Ελπίζω να φρενάρει σιγά-σιγά, βλέπω τον ρυθμό αύξησης να μειώνεται (+34% χθες 26/11, +65% προ εβδομάδος). Θα σταλάρουμε στο 500αρικο πάνω-κάτω για κάποιο καιρό και σιγά σιγά θα κατεβούμε κάτω από τα 100. Αν όμως συμβεί αυτό που περιγράφω από πάνω με τα κρούσματα, κοιτάτε μη δούμε κανένα χιλιάρικο σε διασωληνωμένους και τότε θα τους έχουμε μέχρι και στα κουζινάκια των κλινικών αντί για ΜΕΘ.

Όσο για τους νεκρούς, αν συμβεί το από πάνω, και έχουμε διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ… μαύρα κουλούρια. Αν δεν συμβεί αυτή η ακολουθία, και ομαλά συνεχίσουμε μειώσεις κρουσμάτων και σταθεροποίηση και ακόλουθη μείωση διασωληνωμένων, θα κατέβουν κι αυτοί αργά – αργά.

Νομίζω επίσης ότι είμαστε έτοιμοι να πέσουμε σαν κοινωνία και πάλι στην ΠΑΓΙΔΑ της υπεραισιοδοξίας και του wishful thinking. Όπως λοιπόν αρχές καλοκαιριού πολλοί χαλάρωναν υπερβολικά με την σκέψη πως ο ιός δεν επιζεί και δεν μεταδίδεται στο ζεστό μεσογειακό καλοκαίρι βασιζόμενοι σε πρόωρες μετρήσεις με πάρα πολλά confounding factors και σε μια γενική θεώρηση περί κορωνοϊών – οι λίγοι που λέγαμε περιμένετε φαντάζαμε υπερβολικοί και φοβητσιάρηδες – έτσι και τώρα ήρθε η σειρά των εμβολίων να ταΐσουν αυτή την ψευτοελπίδα. Από κάποιους κυβερνητικούς κύκλους ίσως και σκόπιμα καλλιεργείται αυτή η “χαρά” πως “πάει πέρασε κι αυτό, έχουμε την λύση” για να θαφτούν οι εγκληματικές ευθύνες της απαράδεκτης διαχείρισης της πανδημίας που μας οδήγησαν εδώ. Μην χαλαρώνετε, έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας, δεν γίνεται να περιμένετε να σας σώσουν τα εμβόλια. Ακόμα κι αν όλα πάνε καλά, είναι απίθανο να έχουμε ανοσοποιήσει σε ποσοστό >60% τον πληθυσμό πριν το τέλος του 2021 για να μιλάμε για ανοσία αγέλης. Άσε που δεν ξέρουμε πόσο κρατάει αυτή η ανοσία. Δεν είναι απίθανο το σενάριο της “εγκατάστασης” και εποχικής διακύμανσης του ιού. Ιδίως αφού φαινόμαστε ανίκανοι για μια παγκόσμια συνεννόηση που θα οδηγήσει στην εξάλειψή του. Και αν όντως συμβεί αυτό το σενάριο, τα σχετικά φτηνά εμβόλια με φορέα αδενοϊό ίσως αποδειχθούν μη λειτουργικά για ετήσιες επαναληπτικές δόσεις για τεχνικούς λόγους. Βλέπεις η ανοσολογική απάντηση που θα έχει αναπτυχθεί για τα εγγενή αντιγόνα του αδενοϊού-φορέα θα τον εξαφανίζει πολύ πριν χρειαστεί να σηκωθεί αντίστοιχη απάντηση για την πρωτεΐνη Spike του SARS-CoV-2 που κουβαλούν μαζί. Ωραία θα πεις, έχουμε τα mRNA. Όχι όλοι. Υπάρχουν φτωχές χώρες που δεν μπορούν να σηκώσουν το κόστος. Και άρα θα παραμείνουν ως “δεξαμενές” του ιού που θα μας επισκέπτεται κατά κύματα. Εκτός και αποφασίσουμε ως παγκόσμια κοινότητα να το σηκώσουμε όλοι μαζί το κόστος για να τον εξαφανίσουμε. Όλοι μαζί; Παγκόσμια κοινότητα; Συντονισμένη ενέργεια; Not going to happen… Το αποδείξαμε πως είμαστε πλήρως αυτοκαταστροφικοί σε αυτό το κομμάτι.

Συζητάμε όλο αυτόν τον καιρό της πανδημίας το θέμα της εξελικτικής πίεσης στον ιό, πώς προκάλεσε ενδεχομένως την μεταπήδηση του στον άνθρωπο, πώς μεταλλάσσεται και αν γίνεται περισσότερο μεταδοτικός, λιγότερο νοσηρός και τούμπαλιν… Ξεχνάμε ότι παρότι περιγράφουμε το δυναμικό – και μη ντετερμινιστικό – αυτό σύστημα αποτελούμε και εμείς μέρος του. Μήπως να συζητούσαμε λίγο και τις εξελικτικές πιέσεις στον Ηomo sapiens; Σίγουρα ο ρυθμός αναπαραγωγής μας δεν επιτρέπει σημαντικές μεταλλάξεις σε αυτό το χρονικό παράθυρο. Εκτός όμως από τα γονίδια υπάρχουν και τα μιμίδια: κωδικοποιημένες συμπεριφορές εντός της κοινότητας που εξελικτικά “επιβιώνουν” ή “εξαλείφονται”. Εξελικτική ηθολογία for the win λοιπόν! Ας αντιληφθούμε τι πρέπει να υιοθετήσουμε ως αξιακό σύστημα.

Με τον Εξαδάκτυλο ή με την Κατσίμπα;

/2 Comments/in , /by

«Όποιος πάει να δουλέψει μέσα σε αυτόν τον χώρο (τα νοσοκομεία), πρώτα από όλα εκτίθεται σε έναν φοβερό κίνδυνο, που σημαίνει ότι αν είναι γιατρός του ΕΣΥ και πεθάνει, η χήρα του θα έχει μια σύνταξη. Αν είναι εθελοντής θα πάει έτσι, η χήρα του δεν θα έχει τίποτα. Οι συνάδελφοι όλοι δεν έχουν περιουσία τέτοια που να τους επιτρέπει να εκτίθενται σε κινδύνους έχοντας το κεφάλι τους ήσυχο, ότι οι χήρες και τα ορφανά θα μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς. Κατά συνέπεια, παντού όταν πάμε σε μια τέτοια κατάσταση υπάρχει κάποιου είδους αποζημίωση». 

Τοποθέτησή του προέδρου του Π.Ι.Σ. Εξαδάκτυλου
στο Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης, 18/11/2020

Ὅρκον μὲν οὖν μοι τόνδε ἐπιτελέα ποιέοντι, καὶ μὴ ξυγχέοντι, εἴη ἐπαύρασθαι καὶ βίου καὶ τέχνης δοξαζομένῳ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ἐς τὸν αἰεὶ χρόνον. παραβαίνοντι δὲ καὶ ἐπιορκοῦντι, τἀναντία τουτέων.

Αν τηρώ τον όρκο αυτό και δεν τον παραβώ, ας χαίρω πάντοτε υπολήψεως ανάμεσα στους ανθρώπους για τη ζωή και για την τέχνη μου. Αν όμως τον παραβώ και επιορκήσω, ας πάθω τα αντίθετα.

Ιπποκράτης, 4ος αιώνας π.Χ

Οι κρίσεις, ακόμα και οι υγειονομικές, είναι ευκαιρίες για να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα. Κάνουν ορατές τις διαφορές που ήταν ίσως δυσδιάκριτες και θολές. Μέσα στην θύελλα ορίζονται τα στρατόπεδα και χωρίζονται οι άνθρωποι. Και θυμόμαστε ακόμα μια φορά ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ούτε στην κοινωνία, ούτε στον ιατρικό κόσμο.

Από την μία ο κ. Εξαδάκτυλος.

Και η ηγεσία του ΠΙΣ, διάφορα προεδρεία ιατρικών συλλόγων της χώρας και μερίδα πανεπιστημιακών και μεγαλοδιευθυντών του ΕΣΥ, που μέσα σε αυτές τις συνθήκες, που ο λαός δοκιμάζεται, βλέπουν την κρίση ως ευκαιρία για την εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων του ιατρικού κατεστημένου.

Ζητούν αναίσχυντα πράγματα, ειδική προνομιακή μεταχείριση, προκλητικές αμοιβές και προνόμια. Ζητούν 3000 € αφορολόγητα όταν ένας κλινικός γιατρός, επιμελητής Β, με καθημερινή εμπειρία, μέσα στη μάχη από την πρώτη μέρα, παίρνει 1250 €. Για να συνδράμουν ζητούν να μετρηθεί η προϋπηρεσία επί πέντε (5!), σε αντίθεση με τους επικουρικούς που είναι ήδη στο μετερίζι της μάχης και βάζουν το κεφάλι τους στον ντορβά, αντικρίζοντας το φάσμα της ανεργίας στο τέλος της διετίας χωρίς να έχουν καν διανοηθεί να εκστομίσουν απαίτηση για πολλαπλασιασμό της προϋπηρεσίας τους.

Από την άλλη η Δάφνη Κατσίμπα.

Μία μόνο γιατρός από τη μεγάλη πλειοψηφία των έντιμων και μαχόμενων νοσοκομειακών που με αυταπάρνηση, αγόγγυστα, με ελάχιστα μέσα και υλικά μέσα δίνουν την μάχη στην πρώτη γραμμή των νοσοκομείων και Κ.Υ. της χώρας. Που από τη μια τάχα ενισχύονται ηθικά με παλαμάκια από τα μπαλκόνια, και από την άλλη καθυβρίζονται από τα καλοπληρωμένα κυβερνητικά παπαγαλάκια των ΜΜΕ διότι τολμούν να πουν την αλήθεια για την κατάσταση που επικρατεί στα Νοσοκομεία.

Ο Αθανάσιος Εξαδάκτυλος είναι συνομιλητής της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων και συχνά πυκνά είναι αγαπημένος προσκεκλημένος των τηλεοπτικών καναλιών.

Η Δάφνη Κατσίμπα είναι αντικείμενο εισαγγελικής παρέμβασης με το ερώτημα της διέγερσης σε ανυπακοή γιατί τόλμησε να καλέσει σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, συκοφαντούμενη εν χορώ από τα τηλεοπτικά κανάλια.

Από τη μια αυτοί που βλέπουν την κρίση, την αρρώστια και τον θάνατο σαν ευκαιρία για να περάσουν τα αναχρονιστικά τους σχέδια και τις ιδεοληψίες για επιστροφή της δημόσιας υγείας στην προ-ΕΣΥ εποχή, τότε που οι κλινικάρχες και οι κομματάρχες αποφάσιζαν ποιος θα νοσηλευτεί και ποιος όχι.

Από την άλλη αυτοί που με ανιδιοτέλεια, αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια δίνουν μια εξαντλητική και άνιση μάχη στην πρώτη γραμμή, από την πρώτη μέρα, χωρίς να κλείνουν τα μάτια στη λεηλασία και την υπονόμευση που επί χρόνια δέχτηκε το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Από τη μια η ξεδιαντροπιά, ο αμοραλισμός, η ιδιοτέλεια, η ιδιωτεία, η ντροπή του Ιπποκράτη, η μνήμη του γερολαδά.

Από την άλλη η προσφορά, ο καθημερινός αγώνας, το χρέος.

Από τη μια το παράδειγμα προς αποφυγή για κάθε νέο γιατρό και υγειονομικό.

Από την άλλη όλα όσα μας θυμίζουν γιατί βρεθήκαμε σε αυτόν τον χώρο.

Δεν έχουμε καμιά δυσκολία να επιλέξουμε.

Δημήτρης Ζιαζιάς
πρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αχαΐας

Στέλιος Τσόχατζης
αντιπρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αχαΐας

Ο μύθος της “νίκης” έναντι του κορωνοϊού και τα σημερινά τριψήφια νούμερα θανάτων

/2 Comments/in , /by

Η πικρή αλήθεια είναι ότι το πρώτο επιδημικό κύμα κορονοϊού στην Ελλάδα ήταν ασήμαντο. Οι προφανείς αιτίες αρκετές: οι μικρές εμπορικές διασυνδέσεις με την Κίνα, η Ελλάδα είναι χώρα χωρίς διεθνείς φοιτητές, χωρίς διεθνή χειμερινό τουρισμό, με ένα ουσιαστικά κεντρικό διεθνές αεροδρόμιο το Φλεβάρη που μάλιστα δεν είναι σοβαρός διακομεταμιστικός κόμβος.

Τα μέτρα και το πρώτο lockdown ήρθαν ταυτόχρονα με τις άλλες χώρες στην Ευρώπη. Η Ελλάδα ακολούθησε το ρεύμα των λουκέτων. Για την Ισπανία, το Η.Β., την Γαλλία και το Βέλγιο ήταν αργά, για την Ελλάδα και την Κύπρο ήταν σχετικά νωρίς.

Έτσι πλάστηκε ο μύθος μιας “νίκης” και οδήγησε σε δημοσκοπικά ποσοστά που ζάλισαν τους κυβερνώντες. Επαναπαύτηκαν στις δάφνες, στα αυτο-δοξαστικά ΖΗΤΩ με απόλυτα ελεγχόμενα ΜΜΕ που είναι διεθνής ντροπή για την ενημέρωση.

Μέτρα ενίσχυσης του ΕΣΥ δεν πάρθηκαν. Ό,τι έγινε στηρίχθηκε σε δωρεές σε ΜΕΘ που όμως δεν είναι ικανές να λειτουργήσουν αποτελεσματικά χωρίς εκπαιδευμένο προσωπικό.

Ούτε λόγος για την πρωτοβάθμια φροντίδα. Μικρός έλεγχος στον διεθνή τουρισμό (ισχύει και για Ισπανία, Πορτογαλία κ.ά. αυτό για να είμαστε δίκαιοι). Τα αεροπλάνα στις διεθνείς πτήσεις ήταν τίγκα (γενικό πρόβλημα σε όλη την Ε.Ε.), ενώ στα πλοία η κυβέρνηση τον Αύγουστο υποχώρησε στις πιέσεις των πλοιοκτητών.

Το ποσοστό θετικότητας στα τεστ ήταν τριπλάσιο στα χερσαία σύνορα με τις λοιπές Βαλκανικές χώρες και τους εποχικούς εργάτες ήδη από τον Αύγουστο.

Ελάχιστα μέτρα για τα μέσα μαζικής μεταφοράς (ναι κολλάει και στο μετρό και στα λεωφορεία).

Ψευδοεπιστημονική επικοινωνιακή θεώρηση για την απουσία μέτρων φυσικής αποστασιοποίησης στα σχολεία το Σεπτέμβριο, ενώ τα κρούσματα αυξανόντουσαν θεαματικά. Κανένας διάλογος με τους εκπαιδευτικούς, καμιά ευέλικτη λογική για να λειτουργήσουν τα σχολεία, κανένα σχέδιο για να μείνουν τα δημόσια σχολεία ανοιχτά, ελάχιστη προετοιμασία για την περίπτωση τηλεκπαίδευσης.

Ελάχιστα μέτρα και κανένας έλεγχος στους χώρους εργασίας και τους essential workers (π.χ. διακομιδή σκουπιδιών, οδηγοί λεωφορείων και συγκοινωνίες, υγειονομικοί, εκπαιδευτικοί, γηροκομεία, εργάτες σε συσκευασία τροφίμων, τομέα ενέργειας, φαρμακοβιομηχανία) όπου υπάρχει συνωστισμός.

Κανένα μέτρο εκπαίδευσης για σωστή εφαρμογή ορθών μέτρων όπως η μάσκα. Παντελής έλλειψη ψηφιακής δημοκρατίας και ενημέρωσης. Η πληροφορία μόνο για τα επιτελεία.

Και από πάνω το χρόνιο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας με τον θρησκευτικό συντηρητισμό.

Η χώρα στο Βορρά ψυχραίνει σιγά σιγά τον Οκτώβιο. Η Ισπανία, η Γαλλία, η Τσεχία, η Πολωνία, το Βέλγιο έδειχναν τι θα συμβεί όταν ο καιρός ψυχράνει, οι πόρτες και τα παράθυρα κλείσουν.

Είχαμε μια διαφορά επιδημικής φάσης 20-30 ημερών με την Κεντρική Ευρώπη. Χρόνος κρίσιμος και πολύτιμος για να γίνουν κινήσεις έστω την ύστατη στιγμή.

Αλλά ακόμα και τότε τα διεθνή επιδημιολογικά μοντέλα που ήταν ζοφερά αγνοούνταν ή λοιδορούνταν.

Στην πρώτη μεγάλη αληθινή πρόκληση, όλοι οι επικοινωνιακοί μύθοι κατάρρευσαν. Δεν γνωρίζω εάν το εμβόλιο προλάβει ένα τρίτο επιδημικό κύμα στα μέσα Γενάρη μετά τις γιορτές. Το θεωρώ απίθανο.

Αυτό όμως που πλέον φαίνεται είναι ότι τα τριψήφια νούμερα θανάτων θα αλλάξουν ριζικά την εικόνα της χώρας και ως προς αυτό (φαίνεται και από το γράφημα).

Η αναστολή των προγραμματισμένων χειρουργικών επεμβάσεων μέχρι 80% που ανακοίνωσε ο Χαρδαλιάς με μοναδική εξαίρεση τα ογκολογικά και επείγοντα περιστατικά δείχνει ότι η κυβέρνηση ακόμα προκρίνει την επικοινωνία έναντι της ουσίας.

Όλοι οι μύθοι του επιτελικού κράτους κατέρρευσαν. Το επικοινωνιακό ένδυμα της επιτυχημένης διαχείρισης ξεφτίζει μέρα με τη μέρα.

Και όταν όλα αυτά τελειώσουν έρχεται ένας οικονομικός Γολγοθάς. Η χώρα με 2, 3 ή 4 lockdown που έχει περάσει τρία μνημόνια με 1/3 μείωση του ΑΕΠ θα έχει το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος, τη μεγαλύτερη ύφεση (πάνω από διψήφιο νούμερο) και το μεγαλύτερο δημοσιονομικό έλλειμμα. Η επανάκαμψη θα είναι δύσκολη.

Η μετα-πανδημική οικονομία δεν βοηθάει μια χώρα που μεγάλο μέρος του ΑΕΠ προέρχεται από τον τουρισμό και τις υπηρεσίες. Ο κόσμος δεν θα έχει λεφτά να καταναλώσει. Η είσπραξη φόρων θα είναι μικρότερη.

Η επιδημιολογική εικονα είναι ζοφερή, αλλά τα δύσκολα χρόνια μετά το καλοκαίρι του 2021 είναι μπροστά. Δεν ξέρω εάν η κυβέρνηση αλλάξει το νεοφιλεύθερο ιδεοληπτικό της σχέδιο.«Μόνο μια κρίση – πραγματική ή αντιληπτή – παράγει πραγματική αλλαγή. Όταν συμβεί αυτή η κρίση, οι ενέργειες που αναλαμβάνονται εξαρτώνται από τις ιδέες που βρίσκονται τριγύρω” έλεγε ο Milton Friedman, ένας μεγάλος γκουρού του νεοφιλελευθερισμού.

Αλλά η κυβέρνηση είναι νεοφιλεύθερα συμπαγής ως προς αυτό. Δεν έχει ανθρώπους που θα μπορούσαν να αλλάξουν την πορεία της χώρας προς την οικονομική και δημογραφική συρρίκνωση και τη γεωπολιτική υποβάθμιση.

Φοβάμαι ότι δυνάμεις μέσα από τη Ν.Δ. στα χρόνια της επερχόμενης κρίσης θα στραφούν ακόμα πιο δεξιά στο μόνο προϊόν που μπορούν να πουλήσουν καλά. Την ιδεολογία: δημαγωγικός εθνικισμός, πολιτισμικός συντηρητισμός, νοσταλγική παράδοση “νόμου και τάξης”, συρρίκνωση της δημοκρατίας.

Η αντιπολίτευση άραγε έχει ένα σχέδιο αντίστασης, αλληλεγγύης, και ανάπτυξης;

Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο που λέει "LINEAR Daily new confirmed COVID-19 deaths per million people Shown rlg day average. Limited testing challengesi the eattribution cause of death means that the number deaths may be an accurate count the tru number fdeathsfromCOVID-19 10 confirmed Ou World Data Italy 2 Greece United Kingdom ct1,2020 2020 United States Oct7 Oct17 Germany Latvia Source: European CDC Situation Update Worldwide Lastupdated 22 November, 10:06 (Londontime) Dec31 2019 Oct27 CHART Turkey Nov6 map Nov16 Denmark Korea Nov TABLE 2020 SOURCES CCBY Nov 22, 2020 DOWNLOAD"

“Θα αναγκαστούμε να φωνάξουμε τον εισαγγελέα γιατί δεν έχουμε καμία λύση στις επόμενες διασωληνώσεις”

/3 Comments/in , /by

Το antapocrisis αναδημοσιεύει τη συγκλονιστική μαρτυρία της εντατικολόγου Χριστίνας Κυδώνα από την κλινική Covid του Ιπποκράτειου νοσοκομείου Θεσσαλονίκης. Η Χ. Κυδώνα μίλησε στη διαδικτυακή συζήτηση που οργάνωσε η δημοτική κίνηση “η πόλη ανάποδα“.

Είμαι παθολόγος εντατικολόγος, τώρα σας μιλάω σαν παθολόγος Covid γιατί δεν εργάζομαι στην εντατική. Η εμπειρία μου στο Covid είναι από το πρώτο κύμα της πανδημίας στην Ελλάδα, όπου μετακινήθηκα στο ΑΧΕΠΑ στο κέντρο αναφοράς και έτσι είδα τα πρώτα περιστατικά που νοσηλεύτηκαν στην Ελλάδα. Κλήθηκα πριν από 15 μέρες περίπου να στελεχώσω την κλινική Covid του Ιπποκρατείου, η οποια δημιουργήθηκε την 1η Σεπτέμβρη με 35 κλίνες. Όταν όμως την 1η Νοέμβρη έγιναν ξαφνικά 70 σε εκείνη την γενική εφημερία, με μετακίνησαν στην κλινική Covid ώστε μαζί με τη λοιμωξιολόγο Αθηνά Πυρπασοπούλου να στελεχώσουμε την επέκταση της κλινικής. Από τις 2-3 Νοέμβρη, και τώρα έχουμε 20 Νοέμβρη που σας μιλάω, φτάσαμε από τα 70 περιστατικά εκείνης της εφημερίας στα 240.

Πολλά από αυτά μετά από εντολή της διοίκησης τα διακομίσαμε στον Άγιο Παύλο, στον Άγιο Δημήτριο ή στο 424, έτσι ώστε να ξανα-αδειασουν οι κλίνες και να εισαγάγουμε ασθενείς στην επόμενη γενική εφημερία, δηλαδή με φοβερή ανακύκλωση περιστατικών, ώσπου πληρώσαμε ήδη όλα τα κρεβάτια του μπλε κτιρίου και φτάσαμε να επεκτεινόμαστε στο παλιό νεοκλασσικό του Ιπποκρατείου και σήμερα το βράδυ θα καταλάβουμε και το Α’ κτίριο. Η πρόβλεψη για μέχρι αύριο το πρωί είναι να ξεπεράσουμε τα 300 κρεβάτια. Τώρα νομίζω ότι καταλαβαίνετε πως τα νούμερα δεν αποτυπώνουν όλη την αλήθεια.

Όταν η κλινική ξεκίνησε το πρόγραμμα της το Νοέμβρη είχε σχεδιάσει να καλύψει το πολύ 50 αρρώστους και το προσωπικό της καλείται να καλύψει τα 300 σήμερα. Δε θέλω να μιλήσω για την κούραση, την εξάντληση, την κυλιόμενη αρρώστια στο προσωπικό, όπως και τα κύματα του φόβου που επικρατεί στο νοσοκομείο, αυτά τα θεωρώ αυτονόητα. Εγώ θέλω να επικεντρωθώ στις τρομερές συνθήκες μη ασφαλούς εφημέρευσης και νοσηλείας των ασθενών μας στο Ιπποκράτειο: Οι πτέρυγες είναι κατά μέσο όρο των 50 ατόμων. Το μπλε κτίριο διαθέτει πέντε πτέρυγες μέσα σε τρεις ορόφους και το περισσότερο που μπορούμε να στελεχώσουμε είναι με 1 ειδικό παθολόγο και με 1 ειδικευόμενο παθολόγο για κάθε 50 περιστατικά.

Οι εισαγωγές αφορούν πάνω της μέτριας βαρύτητας περιστατικά. Ενώ τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη εισάγαμε αρκετούς ανθρώπους για παρακολούθηση, τον Νοέμβρη αυτό το σταματήσαμε και βάζουμε πλέον πάνω της μέτριας βαρύτητας περιστατικά γιατι αν δεν το κάναμε τα κρεβάτια θα φτάνανε μέχρι την παραλία. Πλέον κάνουμε πιο επιθετικά εξιτήρια, δηλαδή δεν περιμένουμε την πλήρη αποδρομή της νόσου αλλά με το που νιώσουμε ασφαλείς ότι μπορεί να πάει σπίτι με οξύγονο,τότε τον βγάζουμε. Αυτό το κάνουμε για να έχουμε στοιχειωδώς κάποιες ελεύθερες κλίνες γιατί κάθε 4 μέρες το Ιπποκράτειο πρέπει να ξανανοίξει τις πύλες του.

Ένας ειδικός κ ένας ειδικευόμενος στην πτέρυγα των 50 δουλεύουν 26 ώρες ντυμένοι με στολή χωρίς ανάπαυση σε περιστατικά που τουλάχιστον το 30% ειναι βαρυτατα και που πλέον μέσα στις πτέρυγες εφαρμόζουμε μη επεμβατικό μηχανικό αερισμό, με ειδικά απαπνευστηράκια που είχαμε φροντίσει να εξασφαλίσουμε για να κρατάμε τους αρρώστους μη διασωληνωμένους όσο το δυνατόν περισσότερο, για να αποφυγουμε τις εισαγωγές στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας καθως δεν υπάρχουν κρεβάτια διαθέσιμα. Πλέον στις πτερυγες Covid ένα ποσοστό των περιστατικών κανονικά και με βάση το νόμο δε θα έπρεπε να νοσηλεύεται εκεί, αλλά στις Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) με πολύ περισσότερο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και μόνιτορ.

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν γιατροί περαιτέρω για να μας ενισχύσουν, έχουμε εξαντλήσει τις δυνάμεις σε προσωπικό που μπορεί να γνωρίζει παθολογία και έχουμε καλέσει οφθαλμίατρους, ΩΡΛ, χειρουργούς, γυναικολόγους κ.ά που ειναι αδύνατον να εκπαιδεύσουμε σε μια μέρα αλλά τους χρησιμοποιούμε ως βοηθητικά χέρια για αιμοληψίες και εξέταση ζωτικών οργάνων κτλ. Όλο αυτό κάνει τις συνθήκες νοσηλείας φοβερά επισφαλείς για τους αρρώστους. Γνωρίζω τι κριτική είχαμε κάνει μέχρι να φτάσουμε εδώ, και τι θα πούμε όταν περάσει αυτό. Δυστυχώς, όμως, τώρα είμαστε μέσα στη μεγάλη φωτιά και πρέπε να προτείνουμε λύσεις που να σώσουν τον κόσμο άμεσα.

Εμείς ζητήσαμε να νοικιαστούν η να επιταχθούν ξενοδοχεία της πόλης για να βγάζουμε τα εξιτήρια που ακομη ειναι θετικά γιατι αν περιμέναμε να αρνητικοποιηθουν δε θα υπήρχαν κρεβατια. Αυτοί που βγάζουμε ανακυκλώνουν τη διασπορά στην πόλη. Γιατί κάποιος μπορεί να μην έχει τη δυνατότητα να κάτσει άλλες δέκα μέρες μόνος στο σπίτι του και άρα θα κολλήσει την οικογένειά του, που μπορεί να αποτελείται από ανθρώπους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Στη Θεσσαλονίκη το lockdown, δυστυχώς εδώ που έχουμε φτάσει, δε μπορεί να περιορίσει τη διασπορά γιατί ακόμα και τα εξιτήρια από μόνα τους που επιστρέφουν στις εστίες τους, δημιουργούν αυτό τον φαύλο κύκλο.

Ζητήσαμε ξενοδοχειακές μονάδες για να μείνουν μια εβδομάδα, να τους παρεχεται τροφή, γραμματειακή υποστήριξη και καθαριότητα και να τους δίνονται τα φάρμακα που χρειάζονται, κάτι που είναι εφικτό να γίνει απο τις αρχές της πόλης. Δεν έγινε. Ζητήσαμε την επίταξη κάποιου χώρου για να δημιουργηθεί μια μονάδα όπου θα πηγαίνουν ηλικιωμένοι που πήραν εξιτήριο αλλά χρειάζονται φροντίδα. Ούτε αυτό έγινε.

Τρίτον, ζητήσαμε την εμπλοκή του στρατού γιατι θεωρούμε ότι το υγειονομικό του θα μπορούσε να ενισχύσει το ΕΚΑΒ, να ενισχύσει ακόμη τις διακομιδές ή κάποια δικά μας κομμάτια επειγόντων. Ούτε αυτό έγινε. Και τέλος, την τελευταία εβδομάδα που τα πράγματα βοούν, ζητήσαμε την επίταξη των ιδιωτικών νοσηλευτρίων της Θεσσαλονίκης και βέβαια ήδη από προχθές ζητάμε επίμονα την επίταξη των κλινών ΜΕΘ των ιδιωτικών κλινικών γιατι δεν υπάρχει απολύτως τίποτα ελεύθερο.

Ο ρυθμός διασωληνώσεων στο Ιπποκράτειο είναι 3 με 5 την μέρα και δεν υπάρχει κρεβάτι πουθενά στη Β. Ελλαδα, έχοντας ήδη χρησιμοποιήσει αναπνευστήρες παρακλίνιους πέρα από κάθε όριο ασφαλείας.

Είμαστε σε ένα σημείο που πια με την υπερένταση που έχουμε δεν νιώθουμε κούραση, αλλά οι γιατροί του Ιπποκρατείου ίσως και αύριο θα αρχίσουν να φωνάζουν τον εισαγγελέα γιατί δεν έχουν καμία λύση στις επόμενες διασωληνώσεις. Καμία λύση δεν υπαρχει μέχρι αύριο το πρωί. Εμείς οι ίδιοι μπορεί να αναγκαστούμε να φωνάξουμε τον εισαγγελέα γιατί δεν μας δίνεται καμία διεξοδος.

Πέρα από τις απολύτως επικίνδυνες συνθήκες νοσηλείας θα περιγράψω την κατάσταση που βιώνει το νοσηλευτικό προσωπικό. Σήμερα, τώρα που μιλάμε, είναι απογευματινή βάρδια ακόμα, και εργάζονται τρεις νοσηλεύτριες σε μία βάρδια κατά μέσο όρο των 45-50 ασθενών που πρέπει να κάνουν νοσηλεία, να καθαρίσουν όποιον λερώνεται, να ξαναβάλουν φλέβα σε όποιον την βγάζει, να ξαναβάλουν το οξυγόνο σε όποιον είναι διεγερτικός και τα πετάει, πράγμα που συμβαίνει, μπορώ να σας πω και στο 20% των περιπτώσεων. Επιπλέον, πρέπει να πάρουν το φαΐ, να το μοιράσουν στους αρρώστους, να τους ταΐσουν και να τους δώσουν και νερό. Όπως καταλαβαίνετε, επιπλέον και πέραν όλων αυτών, να συνεισφέρουν και στην ανάνηψη ή τη διασωλήνωση ενός κρίσιμου ασθενούς. Όπως καταλαβαίνετε, πέρα από το ότι τρέχει η νοσηλεύτρια ακατάπαυστα, όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν, άρα κάποια δε γίνονται καθόλου.

Και εξηγούμαι: Οι περισσότεροι άρρωστοι δεν τρώνε γιατί πολλοί απ’ αυτούς δεν έχουνε τη δυνατότητα να φάνε μόνοι τους. Και ηλικιωμένοι να μην είναι, υπάρχουνε άνθρωποι των 60 χρόνων που είναι τόσο καταβεβλημένοι από την νόσο, που έχουν δύσπνοια, που δεν μπορούν να σηκωθούν στο κρεβάτι, που δεν μπορούν να πάρουν και να ανοίξουν το τάπερ και να σιτιστούν, δεν έχουν καν τη δύναμη να πάρουν το μπουκάλι από το κομοδίνο. Δε θέλω να γίνω δραματική με την έννοια του show, αλλά επιμένω σε αυτές τις λεπτομέρειες γιατί δε φωτίζονται από κανέναν. Δε μιλάμε μόνο δηλαδή για την εξάντληση του προσωπικού, αυτό εγώ το παραβλέπω προς το παρόν, μιλάω για το ότι οι ασθενείς δεν έχουνε τα στοιχειώδη πολλές φορές μέσα στη βάρδια. Κι αυτό γιατί είναι ανθρωπίνως αδύνατο να τα έχουν.

Αυτό λοιπόν, το φοβερά μεγάλο έγκλημα, μαζί με τα μικρά αόρατα εγκλήματα που εμπεριέχει, νομίζω ότι έχει τους ενόχους του και είμαστε αρκετοί αυτοί που το έχουμε καταγγείλει. Αλλά η θέση η δικιά μου νομίζω είναι στο πώς εμείς από μέσα και το κίνημα απ’ έξω θα πρέπει να εστιάσει τώρα σε άμεσες λύσεις, τουλάχιστον όσον αφορά τη Β. Ελλάδα. Δηλαδή να εκπέμψει ένα τέτοιο SOS ώστε και οι προτάσεις μας να είναι πολύ σαφείς, ώστε να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι. Αυτό σημαίνει ότι αύριο το πρωί ανοίγουν οι ΜΕΘ όλων των ιδιωτικών κλινικών Θεσσαλονίκης, όπως ανοίγουνε και πτέρυγες των ιδιωτικών κλινικών Θεσσαλονίκης, με επίταξη. Γιατί αύριο το πρωί τελειώνει η γενική μας εφημερία που θα φτάσει τους 300 ασθενείς και η επόμενη εφημερία είναι την Τρίτη.

Πηγή: alterthess.gr

Ήταν η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου

/2 Comments/in , /by

Την οριακή κατάσταση στη Θεσσαλονίκη περιέγραψε μιλώντας στο Open και την Φαίη Μαυραγάνη, ο διευθυντής ΜΕΘ του νοσοκομείου Παπανικολάου κ. Καπράβελος, ο οποίος είπε χαρακτηριστικά:

«Δεν ξημέρωσε στη Θεσσαλονίκη. Είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Έχουμε 44 κλίνες ΜΕΘ με 65 εξειδικευμένους εξουθενωμένους γιατρούς και νοσηλεύτριες εξουθενωμένες και πολύ λίγες. Είμαστε στην κόψη του ξυραφιού! Ήταν η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου».

Ο κ. Καπράβελος επισημαίνει ότι «οι συνάδελφοι του ιδιωτικού τομέα θέλουν κάποιες μέρες για προετοιμασία. Είμαστε στην κόψη του ξυραφιού, περιμένουμε ποιος θα χάσει τη ζωή του. Κρατάμε με νύχια και με δόντια τον διψήφιο αριθμό θανάτων. Η λύση που βλέπουμε είναι η ένταξη όλου του ιδιωτικού τομέα και συστράτευση. Όσο αργούμε χάνουμε χρόνο. Οι συνάδελφοι του ιδιωτικού τομέα χρειάζονται εκπαίδευση που έπρεπε ήδη να είχε γίνει!»

«Όλοι οι συνάδελφοι δίνουν τη μάχη για να κρατήσουν το σύστημα. Και περιμένουν μεγαλύτερη υπευθυνότητα εφαρμογής των μέτρων από τους πολίτες, αλλά και η πολιτεία να πάρει πιο αποφασιστικά μέτρα. Δεν αρκεί το χειροκρότημα» τόνισε.

Αναδημοσίευση από thesstoday.gr

Τι γίνεται στη Γαλλία για την διαχείριση της πανδημίας του COVID;

/2 Comments/in , /by

Στην Γαλλία είμαστε στο τέλος του Peak του δεύτερου κύματος, γεγονός που μας δίνει την ‘ανεση’ και κυρίως την εμπειρία να αξιολογήσουμε τον τύπο οργάνωσης του συστήματος υγείας.

Τέλη Φλεβάρη το υπουργείο υγείας αντιλαμβάνεται (επιτέλους) ότι έρχεται ένα τεράστιο υγειονομικό τσουνάμι. Αρχίζουμε να οργανωνόμαστε, να μετατρέπουμε τις ΜΑΦ σε ΜΕΘ, τα χειρουργεία σε ΜΕΘ, τις αίθουσες ανανήψης σε ΜΕΘ, τις μη παθολογικές κλινικές σε κλινικές Covid, να εκπαιδεύουμε και να μετακινούμε προσωπικό.

Μια βδομάδα μετά το σύστημα αρχίζει να υπερφορτώνεται, τα προγράμματα να μην βγαίνουν, στα επείγοντα οι ασθενεις να καταφθάνουν κατά εκατονταδες, οι αξονικοί να δουλεύουν ασταμάτητα, το προσωπικό να αρρωσταίνει, οι πρωτοι συνάδελφοι νεκροί κτλ κτλ.

Το κράτος λοιπόν αποφασίζει να επιταξει τα ιδιωτικά νοσοκομεία και τις ιδιωτικές κλινικές. Όλες όμως.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι η διαχείριση της κρίσης γίνεται από ένα κεντρικό όργανο που βρίσκεται στο μεγαλύτερο νοσοκομείο του Παρισιού (Pitie Salpetriere) και από το αντίστοιχο ΕΚΑΒ.

Μέσα στο δίκτυο διανομής των κρεβατιών και κυρίως των κρεβατιών ΜΕΘ εντάσσονται όλες οι κλίνες του ιδιωτικού τομέα.

Σε κάθε νοσοκομείο και κλινική, η τοπική επιτροπή κάνει διαχωρισμό των θαλάμων σε θαλάμους ασθενών COVID ή μη.

Τα τακτικά χειρουργεία κλείνουν και γίνονται μόνο τα επείγοντα ή τα ογκολογικά χειρουργεία.

Υπάρχουν (ελάχιστες) χειρουργικές αίθουσες για ασθενείς μη COVID και άλλες για ασθενείς COVID.

Στα επείγοντα σε ΟΛΑ τα νοσοκομεία, δημόσια ή ιδιωτικά, μπορούν να πάνε ασθενείς COVID.

Οι γενικοί γιατροί δέχονται ασθενείς COVID στα ιατρεία τους με ραντεβού, ώστε να μην συναντιούνται στις αίθουσες αναμονής και να μειώνουν τον όγκο των περιστατικών στα νοσοκομεία.

Οι ειδικότητες COVID (πνευμονολόγοι, παθολόγοι, αναισθησιολόγοι, εντατικολόγοι, λοιμωξιολόγοι, νεφρολόγοι, ακτινολόγοι), δουλεύουν όπου υπάρχουν ανάγκες. Είτε είναι ιδιώτες, είτε είναι στο δημόσιο. Για τους ιδιώτες δίνεται προκαθορισμένη αμοιβή παρόμοια με τους γιατρούς του δημόσιου.

Οι λοιπές ειδικότητες μπαίνουν σε ένα δίκτυο τηλεϊατρικής όπου με βάρδιες, πληρωμένες από το κράτος, παίρνουν τηλέφωνο όλους τους καταγεγραμμένους ασθενείς COVID που δεν νοσηλεύονται για να παρακολουθήσουν την πορεία τους βάσει ερωτηματολογίων/ πρωτοκόλλων.

Στο ίδιο δίκτυο συμμετέχουν και οι συνάδελφοι με προβλήματα υγείας ή οι συνταξιούχοι συνάδελφοι που δεν πρέπει να μπουν σε θαλάμους COVID.

Οι χειρουργοί των νοσοκομείων χωρίζονται σε ομάδες και αναλαμβάνουν βάρδιες σε ΜΕΘ για να γυρνάνε τους ασθενείς σε πρηνή θέση.

Τα ακτινολογικά εργαστήρια της πόλης δέχονται ασθενείς COVID σε καθορισμένα ραντεβού.

Το ίδιο ισχύει και για τα μικροβιολογικά εργαστήρια.

Οι ειδικευόμενοι, όπως πάντα, κάνουν τα πάντα και συμφέρουν.

Οι τελειόφοιτοι φοιτητές της ιατρικής δουλεύουν με βάρδιες στις μονάδες και κάνουν κυρίως νοσηλευτική δουλειά.

Οι πιο νέοι φοιτητές, αναλαμβάνουν την επικοινωνία των ασθενών με τους οικείους τους, μέσω i-phone και i-pad.

Η ίδια οργάνωση ισχύει σε νοσηλευτές και φοιτητές νοσηλευτικής.

Οι φαρμακοποιοί αναλαμβάνουν τον έλεγχο χορήγησης φαρμάκων και αντιβιοτικών σε ασθενεις COVID στο σπίτι τους, ενώ ταυτόχρονα τα φαρμακεία είναι τα κέντρα αναφοράς περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας (ιδιαίτερα αυξημένης την περίοδο της καραντίνας).

Το κόστος το καλύπτει το κράτος, βάσει των ήδη υπαρχόντων τιμών για νοσηλείες σε θαλάμους/ΜΕΘ.

Ο υπουργός υγείας και ο ανώτατος οργανισμός υγείας της Γαλλίας (Haute Authorite pour la Santé) κάνουν συνεχείς εκκλήσεις για συστράτευση όλων των συναδέλφων γιατρών, νοσηλευτών, φαρμακοποιών, τεχνολόγων κτλ.

Υπάρχουν παρα πολλα προβλήματα στο παραπάνω σχέδιο, πολλα λάθη, ελλείψεις (προσωπικού, φαρμάκων, αναπνευστήρων, μέτρων προστασίας κτλ) και παραλείψεις, αλλά είναι ένα σχέδιο που υπάρχει από τον Μάρτιο.

Απαιτεί κρατική παρέμβαση και πανεθνική συλλογική προσπάθεια.

Απαιτεί συγκεκριμένο προγραμμα από το υπουργείο Υγείας, αναλυτικό και κατανοητο από όλους.

Απαιτεί μαζική συμμετοχή ιδιωτικού και δημοσίου τομέα.

Ματώνει η καρδιά μου να ακούω στην Ελλάδα συναδέλφους διαλυμένους, φίλους νοσηλευόμενους απελπισμένους, οικογένειες κρεμασμένες σε ένα τηλέφωνο που δεν απαντάει.

Και την Θεσσαλονίκη της καρδιάς μου σε τέτοια καταστροφή.

Κάντε κουραγιο, εσείς θα αντέξετε και αυτό θα περάσει.

Ανάρτηση της γιατρού στη σελίδα της στο Facebook

Το δράμα που ζει ο λαός στην Βόρεια Ελλάδα μπορούσε να αποφευχθεί

/2 Comments/in , /by

Τον Μάρτη ζητούσαμε να “κλείσει” νωρίς η χώρα “κόντρα σε ανέμους και θύελλες” που προερχόταν από την αγορά, τους επαγγελματίες μεθοδολόγους, τους πολιτικούς του business as usual, τους ιδεοληπτικούς ψευδοδιανοούμενους και τους χρήσιμους ηλίθιους κάθε εξουσίας.

Το κάναμε γιατί γνωρίζαμε πολύ καλά οτι δεδομένης της κατάστασης του ελληνικού συστήματος υγείας, της “υγειονομικής κούρασης” του Ελληνικού πληθυσμού (μετά από 10 χρόνια μνημονίων), της μεταδοτικότητας του ιου SARS-CoV-2, της επικινδυνότητας της νόσου COVID-19 (για την οποία δεν γνωρίζαμε απολύτως τίποτα) και της ανεπάρκειας των test που υπήρχαν τότε, στην Ελλάδα θα γινόταν σφαγή.

Πιστεύαμε οτι θα κερδίζαμε χρόνο για να ενσωματωθεί στην χώρα η γνώση, η θεραπευτική και οργανωτική εμπειρία που με ταχύτατους ρυθμούς κερδιζόταν στις Ευρωπαϊκές χώρες που βρέθηκαν από τον Φλεβάρη στο μάτι του κυκλώνα.

Πως οργανώθηκε το σύστημα της περίθαλψης και η ένταξη του ιδιωτικού τομέα στην Γαλλία περιγράφεται με ακρίβεια στο post της Χρυσούλας Παπαγεωργίου.

Σήμερα στην Βόρειο Ελλάδα μετράν τους νεκρούς ανά ώρα. Στα νοσοκομεία η αναλογία είναι ένας γιατρός ανά πενήντα ασθενείς με βαρύ COVID-19. Δύο νοσοκόμες ανά πενήντα ασθενείς με βαρύ COVID-19. Οι άρρωστοι μένουν νηστικοί και διψασμενοι.

Το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό του ΕΣΥ παθαίνει burn out και συνεχίζει να τρέχει. Οι γιατροί, οι νοσηλευτές οι νοσηλεύτριες οι καθαριστριες οι τραυτιοφορείς αρρωσταίνουν και πέφτουν σαν τις μύγες γιατί τους έστειλαν να αντιμετωπίσουν ασθενείς με αερομεταδιδόμενη μολυσματική νόσο χωρίς να τους εκπαιδεύσουν σοβαρά.

Στα χωριά των Σερρών, της Πιερίας, της υπαίθρου Θεσσαλονίκης, ο ιός θερίζει και οι άνθρωποι δεν έχουν από ποιον να ζητήσουν ιατρική βοήθεια και συμβουλή. Το τελευταίο που άκουσα είναι οτι μεταφέρουν γιατρούς από τα Κέντρα Υγείας στα νοσοκομεία.

Οι ανίδεοι πάνε και φυτεύουν ανεκπαίδευτους γιατρούς στις μονάδες COVID και το μόνο που καταφέρνουν είναι να διαλύσουν ότι υπάρχει όρθιο.

Και προβληματίζονται δημόσια οι προύχοντες, γιατί, ενω εφαρμόζεται lockdown δεν πέφτει η καμπύλη. Και να οι επιστημονικές αντιπαραθέσεις (βγήκε ένας χθές και έλεγε οτι πρέπει να γίνει αυστηρό lockdown όπως στην Κινα).

Το δράμα που ζει ο λαός στην Βόρεια Ελλάδα μπορούσε να αποφευχθεί. Αρκεί οι κυβερνήτες, από τον Ιούνιο που τελείωσε το πρώτο κύμα – όλοι ξέραμε οτι έρχεται το δεύτερο – να μην ήταν στην διαχείριση State of Mind (SoM) και να μην αυτοπαραμυθιάζονται με τις μπούρδες Covid free country, να μην εφάρμοζαν μόνο τις εντολές της Μερκελ αλλά να έκαναν και καμιά εποικοδομητική ερώτηση (πχ. πείτε μας κ Αγκέλα πώς εκπαιδεύετε του γιατρούς σας για την επιδημία,? Πες μου ρε Μανώλη πώς το έκανες εσύ με τους Γάλλους κλινικάρχες).

Αρκεί οι τσανακογλύφτες των υπουργών που στοχοποιούν μονίμως τους πολίτες και έγιναν διδάκτορες στο θέμα της ατομικής ευθύνης να σήκωναν κανένα τηλέφωνο και να ρωτούσαν “ρε παιδιά πώς οργανώσατε το προσωπικό σας στο Pitié μετά το πρώτο κύμα?”, “πώς έγιναν τα νοσοκομεία της Μαδρίτης μετά το πρώτο κύμα?”.

Αν δεν είχαν τις επαφές και ντρεπόντουσαν να τηλεφωνήσου (γιατί αμα είσαι Αιλυνας τα ξέρεις όλα) ας παρακολουθούσαν κανένα διεθνές σεμινάριο από τα εκατοντάδες που γίνανε από τότε, και κάτι θα πιάναν (αγγλικά ξέρουν, αυτό είναι σίγουρο).

Σήμερα οι SoM γίνονται περισσότερο επικίνδυνοι γιατί διαχειρίζονται μια τεράστια κρίση και είναι πανικόβλητοι. Και όπως μου λέει ένας καλός μου φίλος “δεν υπάρχει χειρότερη κατάσταση από το να πανικοβάλλεται ο πιλότος του αεροπλάνου ανεξάρτητα αν είναι ο χειρότερος πιλότος που υπάρχει”. Το πρόβλημα είναι οτι μέσα στην δίνη της καταιγίδας δεν μπορείς να αλλάξεις τον πιλότο.

Οι SoM κυβερνήτες, μέσα στον πανικό τους αγκαλιάζουν την εικόνα του εμβολίου και γονυπετείς παρακαλούν για το θαύμα (ελπίζουν ίσως οτι επειδή ο Μπουρλά είναι Θεσσαλονικιός θα στείλει λίγα εμβόλια παραπάνω και γρήγορα πρώτα στα καρντάσια από το χωριό). Δεν έμαθαν ακόμη ούτε το στοιχειώδες, θαύματα δεν γίνονται και ούτε η Θεια Κοινωνία προστατεύει (το απέδειξε άλλωστε και το μεγάλο πείραμα της λιτανείας του Αγ Δημητρίου).

Είναι μοιραίοι και παρακολουθούν το σφαγείο να εξελίσσεται.

Σήμερα οι δυνάμεις της κοινωνίας αναγκαστικά θα μπουν μπροστά. Η αλληλεγγύη μεταξύ των πολιτών είναι η μοναδική δύναμη που θα σταματήσει το σφαγείο στην χώρα.

Τι αποκαλύπτει για την Ελλάδα η έκθεση του ΟΟΣΑ για την πανδημία και τα συστήματα υγείας

/7 Comments/in , /by

Δημοσιεύθηκε πριν λίγες μέρες η Έκθεση του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κατάσταση της υγείας και των συστημάτων υγείας στην Ευρώπη με τίτλο “Health at a glance: Europe 2020. The state of Health in the EU cycle”. Το πρώτο μέρος της έκθεσης εστιάζει στην ανθεκτικότητα που έδειξαν τα συστήματα υγείας στην Ευρώπη κατά την κρίση της πανδημίας. Τα στοιχεία της έκθεσης επιβεβαιώνουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται κυριολεκτικά στις τελευταίες θέσεις από πλευράς προετοιμασίας αλλά και απόκρισης στις αυξημένες ανάγκες της δημόσιας υγείας και συνιστούν ηχηρό ράπισμα στις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι βάζει πάνω από όλα την υγεία των πολιτών.

Ο πιο κομβικός δείκτης είναι οι επιπλέον δαπάνες για το σύστημα υγείας από το ξέσπασμα της πανδημίας και μετά. Η Ελλάδα βρίσκεται στην προτελευταία θέση στην Ευρώπη των 27, πάνω μόνο από τη Λετονία. Ο δείκτης αυτός έχει και τη μεγαλύτερη σημασία καθώς αποδεικνύει με ατράνταχτο τρόπο τις ιεραρχήσεις που έθεσε κάθε κυβέρνηση καθώς και την προθυμία της να βάλει τη Δημόσια Υγεία πάνω από τις πολιτικές λιτότητας.

Ενδιαφέρον έχει και η κατανομή των επιπλέον δαπανών ανά χώρα. Ο παρακάτω πίνακας δείχνει σε ποιον τομέα δαπανήθηκε το επιπλέον ποσό που διατέθηκε από τα κράτη μέλη. Η Ελλάδα το πενιχρό επιπλέον ποσό που διέθεσε για την αντιμετώπιση της πανδημίας, το διέθεσε για πρόσληψη (επικουρικού) προσωπικού, αποδεικνύοντας έτσι τη βαθιά πληγή του ΕΣΥ που είναι η υποστελέχωση. Οι περισσότερες χώρες, ή τουλάχιστον όσες δεν αντιμετώπισαν τρομακτική πίεση από το πρώτο κύμα της πανδημίας, διέθεσαν τους επιπλέον πόρους στην αύξηση της χωρητικότητας των συστημάτων υγείας. Η Ελλάδα δυστυχώς, είχε να καλύψει (προσωρινά) μικρό μόνο μέρος από τα χιλιάδες οργανικά κενά γιατρών και νοσηλευτών. Το γεγονός ότι οι επιπλέον προσλήψεις αφορούν σχεδόν αποκλειστικά συμβασιούχους είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση.

Οι δραματικές ελλείψεις στη στελέχωση του ΕΣΥ φαίνονται και από τον παρακάτω πίνακα που δείχνει την αναλογία γιατρών/νοσηλευτών στον πληθυσμό κάθε χώρας. Η Ελλάδα βρίσκεται μακράν κάτω δεξιά, δηλαδή έχει δραματικό έλλειμμα σε νοσηλευτές και θεωρητικά μεγάλο πλεόνασμα σε γιατρούς. Το πλεόνασμα όμως σε γιατρούς είναι πλασματικό, καθώς αφορά το σύνολο των γιατρών που έχουν άδεια άσκησης επαγγέλματος και όχι τον αριθμό των γιατρών που υπηρετούν σε νοσοκομεία και πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Η πλασματική υπερ-καταγραφή για παράδειγμα δεν περιλαμβάνει μόνο τους ιδιώτες (στους οποίους η Ελλάδα έχει όντως μεγάλη αναλογία), αλλά και τους νέους κυρίως γιατρούς που ενώ έχουν άδεια άσκησης επαγγέλματος, έχουν φύγει κατά πολλές χιλιάδες στο εξωτερικό.

Ακόμα ένα χαρακτηριστικό μέγεθος στο οποίο η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις είναι ο αριθμός των τεστ ανά κάτοικο.

Στην προτελευταία θέση βρίσκεται η Ελλάδα και στον αριθμό των κλινών ΜΕΘ ανά κάτοικο, πριν την πανδημία.

Ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο είναι το γεγονός ότι σε αντίθεση με την κυβέρνηση που αρνείται να καταλάβει το πρόβλημα και να πάρει τα αναγκαία μέτρα ενίσχυσης του ΕΣΥ, έστω και αντίθετα με την ιδεολογία της, έχουμε μια κοινωνία που κατάλαβε απολύτως τον κίνδυνο και συμμορφώθηκε στα υγειονομικά μέτρα. Οι δείκτες κατά τον Μάρτιο – Μάιο δείχνουν ότι στην Ελλάδα μειώθηκε πολύ η κινητικότητα των πολιτών, ενώ μάλιστα δεν χτυπήθηκε σοβαρά από το πρώτο κύμα της πανδημίας. Η Ελλάδα βρέθηκε χαμηλότερα στη μείωση της κινητικότητας μόνο από τις χώρες στις οποίες η πανδημία την άνοιξη προκάλεσε δεκάδες χιλιάδες θανάτων. Αυτός ο δείκτης, που αφορά βεβαίως την κοινωνική συμπεριφορά και όχι την κυβερνητική πολιτική είναι και ο μοναδικός στον οποίο η Ελλάδα έχει θετικά αποτελέσματα.

Ένα τελευταίο στοιχείο είναι η πτώση στο ΑΕΠ από το πρώτο στο δεύτερο τρίμηνο του 2020. Και εδώ η Ελλάδα είναι στις χειρότερες θέσεις (5η χειρότερη), με την πτώση του ΑΕΠ σε δύο διαδοχικά τρίμηνα να φτάνει το 14%. Η πτώση θα ήταν μεγαλύτερη αν η Ελλάδα δεν κατέγραφε σημαντικό φρενάρισμα των ρυθμών ανάπτυξης και σημάδια νέας ύφεσης ήδη από τα τέλη του 2019, πριν το ξέσπασμα της κρίσης του κορωνοϊού.

Το σύνολο των στοιχείων της εκθεσης του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οργανισμών καθόλα “συστημικών” αποδεικνύει ότι η χώρα μπήκε στην πανδημία με τη μικρότερη δυνατή προετοιμασία, με τεράστιες ελλείψεις και κενά, με χαμηλές δαπάνες στην υγεία και -ακόμα χειρότερα- παρέμεινε έτσι. Ακόμα και μετά την έκρηξη της πανδημίας η ελληνική κυβέρνηση παρέμεινε στο έδαφος που ορίζει η λογική “οι δαπάνες στην υγεία είναι πεταμένα λεφτά”.

Τα επίχειρα που σήμερα ζει η χώρα, τέσσερις μόλις μήνες από τότε που πρακτικά είχε μηδενίσει την εξάπλωση του ιού στο εσωτερικό της, είναι εν πολλοίς απότοκο αυτής της λογικής.

Ποιος θα επιτάξει ποιον; Το σκάνδαλο με τις ιδιωτικές κλινικές και το “τελεσίγραφο” του Υπουργείου Υγείας

/2 Comments/in , /by

Σήμερα δόθηκε στη δημοσιότητα το έγγραφο του υπουργείου Υγείας που ζητά από τους ιδιοκτήτες ιδιωτικών νοσοκομείων και κλινικών να διαθέσουν 200 κλίνες για Covid ασθενείς στη Θεσσαλονίκη που λυγίζει κάτω από την εξάπλωση της πανδημίας. Οι κλινικάρχες αρνούνται, θεωρώντας ότι παραβιάζεται το “συμβόλαιο τιμής” που είχαν με την κυβέρνηση. Ποιο ήταν αυτό το συμβόλαιο; Ότι ανεξαρτήτως δυνατοτήτων και εμπειρίας, οι ιδιωτικές κλινικές δεν θα είχαν εμπλοκή σε νοσηλεία covid περιστατικών. Τα δημόσια νοσοκομεία θα φορτώνονταν και θα λύγιζαν από την καταραμένη ασθένεια και οι ιδιωτικές κλινικές θα έμεναν καθαρές να υποδέχονται τη λοιπή νοσηρότητα.

Το σχέδιο της κυβέρνησης ήταν να εκτιναχθεί ο τζίρος των ιδιωτικών κλινικών καθώς ουδείς ασθενής που πρόκειται να χειρουργηθεί δεν θα ρισκάρει να μπει σε δημόσιο νοσοκομείο το οποίο νοσηλεύει covid περιστατικά. Πράγματι, από την άνοιξη, και ειδικά από το φθινόπωρο και μετά, οι ιδιωτικές κλινικές και νοσοκομεία δεν έχουν πληγεί από την κατακόρυφη πτώση της ζήτησης υπηρεσιών υγείας πλην covid. Πλήθος ασθενών με έκτακτα ή τακτικά περιστατικά που χρήζουν αντιμετώπισης, προσέρχονται πλέον στα ιδιωτικά νοσοκομεία (αρκεί να έχουν τα διαθέσιμα ποσά να πληρώσουν), αποφεύγοντας τα υπερφορτωμένα από κορωνοϊό δημόσια νοσοκομεία, στα οποία άλλωστε έχει μπει περιορισμός χειρουργείων κατά 80%. Να σημειώσουμε ότι αυτή η αύξηση γίνεται σε μια εποχή που η προσέλευση ασθενών στην τριτοβάθμια φροντίδα υγείας έχει καταρρεύσει εξαιτίας της πανδημίας, οι μη covid κλινικές έχουν διαλυθεί ή συρρικνωθεί, ενώ ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα τα νοσοκομεία μετατράπηκαν σε μια βδομάδα νοσοκομεία μίας ασθένειας.

Ο διακαής πόθος της κυβέρνησης και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου που μισεί τη Δημόσια Υγεία ήταν να εκτιναχθεί ο τζίρος των ιδιωτικών νοσοκομείων και να φουσκώσει η τσέπη του ιδιωτικού κεφαλαίου της υγείας. Ακόμα και στην πιο μαύρη εποχή του θανάτου και της πανδημίας η κυβερνητική πολιτική δούλευε για το μεγάλο κεφάλαιο.

Στο πλαίσιο αυτό είχε γίνει και η συμφωνία με τους κλνικάρχες ότι θα ενοικιαστούν (και όχι επιταχθούν) κλίνες λοιπής νοσηλείας σε ιδιωτικά νοσοκομεία, αλλά με αυστηρό έλεγχο να μην αφορά ύποπτα για covid περιστατικά. Το τι ακριβώς έκανε ο ιδιωτικός τομέας υγείας την περίοδο που τα δημόσια νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης εξαντλούσαν τα όριά τους και οι γιατροί και οι νοσηλευτές τους έπεφταν κάτω από την εξάντληση, το περιγράφει ακριβέστατα με σημερινή του ανάρτηση ο γιατρός διευθυντής Παθολογικής του Γ. Παπανικολάου, Ι. Αβραμίδης:

“Αποφάσισε λέει η κυβέρνηση να συμβάλλουν και οι ιδιωτικές κλινικές στην μάχη κατά της πανδημίας. Ξέρετε ποια είναι η συμβολή; Έρχεται ένας γιατρός του Διαβαλκανικού ως θεατής στην εφημερία και διαλέγει 3-4 περιστατικά και βεβαίως αποκλειστικά non covid. Επειδή το θεώρησα κοροϊδία, έδωσα οδηγία στους εφημερεύοντες να μην δίνουν κανένα ασθενή παρά μόνο εάν γεμίσει όλο το τμήμα.”

Σήμερα, η κυβέρνηση ζορίστηκε και “ζητάει” 200 κλίνες για covid περιστατικά μέχρι το βράδυ.

Η απάντηση των κλινικαρχών είναι ότι “δεν συμφέρει”. Μην το παρανοήσουμε όμως: Το “δεν συμφέρει” δεν αφορά την ημερήσια αποζημίωση ανά ασθενή που θα λάβουν από το κράτος η οποία θα είναι εξαιρετική.

Το “δεν συμφέρει” αφορά τα μέτρα προφύλαξης, τα επιπλέον θεραπευτικά πρωτόκολλα και φάρμακα και τις χωροταξικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στις κλινικές των ιδιωτικών νοσοκομείων.

Και αφορά ακόμα περισσότερο τον φόβο να μην πέσει η πελατεία της λοιπής νοσηρότητας.

Αυτό είναι και το μοναδικό κριτήριο του ιδιωτικού κεφαλαίου στο χώρο της υγείας.

Ποιος επιτάσσει ποιον λοιπόν; Το κράτος επιτάσσει τις ιδιωτικές κλινικές για να μην πεθαίνει ο κόσμος σπίτι του ή στο προαύλιο των νοσοκομείων από κορωνοϊό ή το ιδιωτικό κεφάλαιο επιτάσσει το κράτος για να φουσκώσει κι άλλο την παραφουσκωμένη τσέπη του;

Πόσο υπερήφανοι είστε για τις κρητικές νοσηλεύτριες;

/0 Comments/in , /by

Λοιπόν εμένα θα με συγχωρήσετε αλλά θα χαλάσω το κλίμα της γενικής συγκίνησης και υπερηφάνειας για τις… ηρωικές νοσηλεύτριες που μεταβαίνουν εθελοντικά από τα νοσοκομεία της Κρήτης στη Θεσσαλονίκη για να βοηθήσουν την κατάσταση εκεί.

Φυσικά δεν έχω να πω τίποτα κακό για τις ίδιες. Πολύ καλά κάνουν αν έτσι το νιώθουν, αν αυτό τους λέει η συνείδησή τους απέναντι στον συνάνθρωπο και εφόσον ήταν αμιγώς «εθελοντική» η μετακίνησή τους.

Όμως καθόλου υπερήφανο δεν με κάνει το γεγονός ότι στη χώρα μου για να λειτουργήσει η Δημόσια Υγεία χρειάζεται να μεταφέρονται πέρα δώθε οι λειτουργοί της.

Έχω ερωτήσεις για τους λόγους που χρειάζεται η μετακίνηση αυτή. Γιατί δεν υπάρχουν αρκετοί νοσηλευτές στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης; Γιατί δεν προσλήφθηκαν τους μήνες που μεσολάβησαν και ενώ ήταν ήδη προβλεπόμενη η νέα έξαρση του ιού; Γιατί δεν έγιναν οι προσλήψεις που χρειάζονταν ώστε να μην φτάσει στο όρια του το σύστημα;

Η κίνηση των γυναικών αυτών δίνει το άλλοθι που χρειάζεται η διοίκηση για να κρύψει τις δικές της ανεπάρκειες. Για μερικές μέρες η συζήτηση στα media θα περιστρέφεται γύρω από τις «ηρωίδες» ενώ θα ξεχνάμε τον λόγο που έκανε αναγκαίο τον ηρωισμό τους.

Είναι ο ίδιος λόγος που δημιουργεί όσα βλέπουμε γύρω μας αυτές τις μέρες. Πρώτα η έλλειψη προσωπικού στα νοσοκομεία έκανε ηρωίδες τις νοσηλεύτριες της Κρήτης και μετά η δική τους αυταπάρνηση.

Είναι ο ίδιος λόγος που έκανε «μαυραγορίτες» τους ιδιώτες γιατρούς που ζητούν περίπου ως… νταβατζήδες 3.000 ευρώ αφορολόγητα και πενταπλάσια μόρια για πρόσληψη και μια σειρά από προκλητικά προνόμια για να μας κάνουν τη χάρη να βοηθήσουν αυτές τις δύσκολες μέρες στα νοσοκομεία. Δεν ακούστηκαν και πολλά στα ΜΜΕ για τις ξεδιάντροπες απαιτήσεις του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου.

Η βάση και των δύο περιπτώσεων είναι η ίδια. Οι ελλείψεις στα νοσοκομεία. Αυτό θα έπρεπε να είναι το θέμα συζήτησης. Και προσωπικά δεν μου προκαλεί καθόλου… υπερηφάνεια.

ΥΓ: Μέσα στην πολλή συγκίνηση για τον ηρωισμό των νοσηλευτριών, μας ξεφεύγουν εδώ στην Κρήτη και μερικές δημοσιογραφικές γελοιότητες. (Μην μας παρεξηγείτε, παντού υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις).
Οι πολύ «συγκινημένοι» δημοσιογράφοι παρομοιάζουν τις 10 γυναίκες με τους… Κρήτες μακεδονομάχους που πολέμησαν στο πλευρό των βορειοελλαδιτών στον Μακεδονικό Αγώνα. Κατά σύμπτωση είναι οι ίδιοι που συγκινούνταν εξίσου για την αγορά των μαχητικών Rafale και των πυραύλων. Δηλαδή για τα εξοπλιστικά προγράμματα που οδηγούν στην έλλειψη πόρων για δαπάνες στη Δημόσια Υγεία…
Και έτσι κλείνει όμορφα ένας αυτοτροφοδοτούμενος κύκλος συγκίνησης και υπερηφάνειας:  Συγκινούμαι για τα Rafale που στερούν πόρους από την Υγεία και μετά συγκινούμαι για τις νοσηλεύτριες που ξενιτεύονται υποχρεωτικά επειδή δεν έχω πόρους να πάρω παραπάνω γιατρούς και νοσηλεύτριες. Τέλειο!

Πηγή: dionellis.gr