Άρθρα

Το στραβό το κλίμα και ποιος το πληρώνει

/0 Comments/in /by

Παρότι όλοι, και τα 8 δισ. διπόδων, ελλόγων όντων, είμαστε επιβάτες του διαστημόπλοιου Γη, και θεωρητικά έχουμε όλοι τούς ίδιους λόγους να ανησυχούμε για την πορεία του προς την κλιματική καταστροφή, ταυτοχρόνως αρκετοί (και μάλλον οι περισσότεροι) έχουμε κάθε λόγο να είμαστε καχύποπτοι για το πόσο ειλικρινής και πραγματικά αποτελεσματική είναι η πράσινη φλυαρία και μεταστροφή της παγκόσμιας πολιτικής και επιχειρηματικής ηγεσίας.

Για παράδειγμα, οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, οι Ολλανδοί αγρότες που βγήκαν κατά χιλιάδες στους δρόμους, στις πλατείες και στις εθνικές οδούς, με τα τρακτέρ τους ή και χωρίς αυτά, χλευάζονται συχνά για τη χαμηλή περιβαλλοντική συνείδηση και ευαισθησία τους, γιατί επιμένουν οι αγελάδες και τα γουρούνια τους να πέρδονται ασυστόλως εκλύοντας μεγάλες ποσότητες μεθανίου, ή να εξουθενώνουν τη γη τους με εντατικές μονοκαλλιέργειες και πολλά λιπάσματα, την ώρα που αρκετοί κλιματικά ευσυνείδητοι συμπολίτες τους φροντίζουν το περιβάλλον επιλέγοντας να κυκλοφορούν με τα ηλεκτρικά Tesla τους, καταναλώνοντας μόλις 20 κιλοβατώρες ανά 100 χιλιόμετρα, με μηδενικές εκπομπές.

Το πώς αγοράζει κανείς ένα Tesla ή ένα άλλο ηλεκτρικό αυτοκίνητο, ένα Citroen, ένα Toyota ή μια ηλεκτρική Lotus με μόλις 95.000 ευρώ είναι ένα άλλο ζήτημα, που οι φαιοπράσινοι εγκέφαλοι του πλανήτη αποφεύγουν να σχολιάσουν, επιλέγοντας να επιβραβεύσουν την περιβαλλοντική συνείδηση και συμπεριφορά. Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα των 30.000 και 50.000 ευρώ, εκτός του ότι επιδοτείται η αγορά τους, απαλλάσσονται από τα τέλη κυκλοφορίας, ενώ ένα συμβατικό, ρυπογόνο βενζινοκίνητο εικοσαετίας εμπορικής αξίας 1.000 ευρώ στην καλύτερη, πληρώνει 200 ή 300 ευρώ, αναλόγως κυβισμού.

Το ερώτημα, ποιοι μπορούν και πώς μπορούν να πάρουν ένα «καθαρό» ηλεκτρικό αυτοκίνητο φυσικά και δεν τίθεται στην πράσινη φλυαρία κι έτσι η παιδαγωγική αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», που θεωρείται εδώ και δεκαετίες ο δικαιότερος κανόνας για την κατανομή του κόστους αποτροπής της κλιματικής κρίσης, διολισθαίνει στον μόνο σταθερό κανόνα του καπιταλιστικού μας πολιτισμού εδώ και αιώνες: «ο φτωχότερος πληρώνει τα περισσότερα». Ισχύει σε πλανητικό επίπεδο, εφαρμόζεται και εντός κάθε χώρας, όπου το κόστος της λεγόμενης πράσινης μετάβασης κατανέμεται ως ανεστραμμένη πυραμίδα του πλούτου. Τα πολλά τα πληρώνουν οι πολλοί που παίρνουν τα λίγα. Δηλαδή τα φτωχότερα νοικοκυριά, με τα βρόμικα παλιά αυτοκίνητα ή τις ενεργοβόρες συσκευές που δεν τολμούν να αντικαταστήσουν. Ρίξτε μια προσεκτική ματιά στους λογαριασμούς ρεύματος και στις «ρυθμιζόμενες χρεώσεις» τους για τις οποίες πέφτει «μούγκα» και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Δεν είχαμε, βέβαια, την αυταπάτη ότι η λεγόμενη πράσινη μετάβαση θα γίνει με όρους κοινωνικής και ιστορικής δικαιοσύνης. Οτι δηλαδή τα πλούσια, βιομηχανικά έθνη του 19ου και 20ου αιώνα θα πληρώσουν περισσότερο από τις χώρες και περιοχές του πλανήτη στις οποίες έχουν διώξει τις πιο ρυπογόνες παραγωγικές δραστηριότητες. Ούτε ότι σε κάθε χώρα οι πλουσιότεροι ή οι επιχειρήσεις που διαγκωνίζονται για να εξασφαλίσουν «πιστοποιητικά» περιβαλλοντικής και κοινωνικής υπευθυνότητας, βεβαιώσεις ESG και βραβεία χαμηλού ή μηδενικού αποτυπώματος θα κληθούν να αναλάβουν το μεγαλύτερο κόστος του «πρασινίσματος». Θα περιμέναμε ωστόσο να μη μας δουλεύουν ψιλό γαζί.

Διάβασα μια είδηση που μου έκανε «κλικ». Στην Κίνα, όπου κυκλοφορούν τα μισά ηλεκτρικά αυτοκίνητα του κόσμου, 20 εκατ. ηλεκτρικά και υβριδικά οχήματα αναμένεται να καταναλώσουν φέτος 52 τεραβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας, μέσω των δημόσιων σταθμών φόρτισης, ποσότητα που θα ξεπεράσει κατά τι τη συνολική κατανάλωση ηλεκτρισμού στην Ελλάδα. Πέρσι ξεπέρασαν την κατανάλωση της Ιρλανδίας και υποθέτουμε πως σε ένα ή δυο χρόνια, όταν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα της Κίνας θα έχουν φτάσει τα 30 εκατ., η κατανάλωση ηλεκτρισμού θα έχει φτάσει τη συνολική μιας Ισπανίας ή μιας Ιταλίας. Πόσα ορυκτά καύσιμα καταναλώθηκαν για να παραχθεί αυτή η ενέργεια; Γιατί αποκλείουμε να προήλθε όλη από φωτοβολταϊκά ή ανεμογεννήτριες. Πόσα αέρια εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα για να φορτιστούν τα καθαρά ηλεκτρικά αυτοκίνητα; Και πόσα εκλύθηκαν για να παραχθούν τα μέταλλά τους, να εξορυχθούν τα σπάνια στοιχεία των μπαταριών τους, ακόμη και για να «παραχθούν» τα κρυπτονομίσματα με τα οποία μερικά από αυτά τα αυτοκίνητα πληρώθηκαν;

Κανείς δεν δίνει λογαριασμό στον μεγάλο λογαριασμό. Η παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας είναι αυτή τη στιγμή λίγο πάνω από τις 25.000 τεραβατώρες. Προς το παρόν τα ηλεκτρικά οχήματα δεν ξεπερνούν τα 50 εκατ. σε όλο τον κόσμο και απορροφούν ένα απειρολάχιστο -προς το παρόν- ποσοστό της συνολικής ηλεκτρικής ενέργειας. Αλλά, τι θα γίνει όταν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα αντικαταστήσουν σταδιακά ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος των 1,5 δισ. συμβατικών οχημάτων που κυκλοφορούν στον πλανήτη; Πόσες τεραβατώρες θα απαιτούν 500 εκατ. ηλεκτρικά αυτοκίνητα, 1 δισ. ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όταν τα ρυπογόνα συμβατικά, με τις μηχανούλες εσωτερικής καύσης τους, τεθούν υπό διωγμόν; Σε πόσες Ελλάδες ή Ιρλανδίες θα αντιστοιχεί η φόρτισή τους, πόσα ορυκτά καύσιμα θα έχουν καεί για να καλυφθούν οι ανάγκες τους σε ηλεκτρισμό; Διότι, υποθέτει κανείς, είναι απίθανο στην επόμενη δεκαετία, ακόμη και εικοσαετία, να έχει εξασφαλιστεί η κάλυψη της παραγωγής ηλεκτρισμού από ανανεώσιμες πηγές σε ποσοστό πάνω από 50% παγκοσμίως. Ισως αυτό εξηγεί, άλλωστε, την αυτοπεποίθηση του πετρελαϊκού καρτέλ ότι η ζήτηση για πετρέλαιο και αέριο θα είναι σταθερή και την επόμενη εικοσαετία. Κι αυτό επίσης εξηγεί γιατί με τόση άνεση οι παγκόσμιες διασκέψεις για το κλίμα (COP 28, COP 29 κοκ) κάθε χρόνο περιπλανώνται από τη μια πετρελαιοπαραγωγό χώρα στην άλλη, και χρηματοδοτούνται και διευθύνονται από γνήσιους πετρελαιάδες. Κι αυτό επιπλέον εξηγεί γιατί, παρά το γεγονός ότι το μερίδιο των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή αυξάνεται γρήγορα (πάνω από το 30%), οι εκπομπές αερίων στην ατμόσφαιρα από την ηλεκτροπαραγωγή μένουν εδώ και μια δεκαετία σταθερές, αν όχι και αυξανόμενες.

Η τεχνοκρατία της πράσινης μετάβασης, με λίγα λόγια, βασίζεται σε μια πλάνη, αν όχι και απάτη. Οχι μόνο ως προς το ποιος/ποιοι φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για την κλιματική κρίση, όχι μόνο για το ποιος/ποιοι θα πληρώσουν το μεγαλύτερο κόστος γι’ αυτή τη μετάβαση, αλλά και για το αν οι λύσεις που προτείνουν ως μονόδρομο έχουν πράγματι ευεργετική επίδραση στην κλιματική κρίση και σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τις τσέπες τους, την κερδοφορία τους, τα stock option τους. Ητανε στραβό το κλίμα (όχι το κλήμα), το τρώει κι η πράσινη μετάβαση…

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Θα καεί η τσέπη μας πολύχρωμα

/0 Comments/in /by

Μαύρα τα  νέα για τους  καταναλωτές παρά την πολυχρωμία που βάζουν στη ζωή  μας ο  κ. Μητσοτάκης και ο  κ. Σκυλακάκης.

Η κυβέρνηση  από την 1η Ιανουαρίου 2024 που  σταματούν οι κρατικές επιδοτήσεις ηλεκτρικής ενέργειας (power pass), με το αφήγημα  της ελεύθερης επιλογής, στον “υπέροχο” κόσμο της ελεύθερης αγοράς, λέει ότι ο καταναλωτής θα έχει δικαίωμα να επιλέξει σε ποιο πρόγραμμα τιμολόγησης θα ενταχθεί ανάμεσα σε τρία συν ένα είδη τιμολόγησης, τα οποία περιγράφονται στην ΚΥΑ ΔΗΕ/120637/2107/2023-ΦΕΚ 6600/Β/(21-11- 2023). Ο τρόπος υπολογισμού του τιμολογίου ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και ο τρόπος αναπροσαρμογής του, που θα γίνεται σε μηνιαία βάση σε συνάρτηση με την τιμή χονδρικής του χρηματιστήριου ενέργειας χρησιμοποιώντας μια μαθηματική εξίσωση σπαζοκεφαλιά.

Οι προμηθευτές (πάροχοι) θα πρέπει να ενημερώσουν τους πελάτες τους μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2023 για τις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας που θα ισχύσουν από 1η Ιανουαρίου 2024.

Με βάση το νέο σύστημα, καθιερώνονται τρεις κατηγορίες με διαφορετικό χρώμα (κίτρινο, μπλε, πορτοκαλί) ανάλογα με το τι θα επιλέξει κάθε νοικοκυριό, συν την πράσινη κατηγορία για εκείνους που δεν επιλέξουν καμία από τις τρεις προηγούμενες.

Αυτή η πανδαισία χρωμάτων στους λογαριασμούς του ρεύματος  έχει στόχο να βρούμε  εμείς με  το πιο τρόπο θέλουμε  να μας χρεώνει το καρτέλ της ηλεκτρικής ενέργειας  και να ψάξουμε διδάκτορα ηλεκτρολόγο, με μάστερ στην μετεωρολογία και στις διεθνείς σχέσεις και μεταδιδακτορικό στην λογιστική για  να μας  πει, ποιο χρώμα θα επιλέξουμε. Αν πληρώσουμε  πολλά, στο τέλος του  μήνα, η απάντηση των κ. Μητσοτάκη και Σκυλακάκη θα είναι ότι εμείς θα φταίμε διότι δεν προσέξαμε, καθότι η λογική τους  είναι γνωστή «Η  επιλογή σου και οι συνέπειες της είναι   ατομική σου ευθύνη».

Όλη αυτή η συζήτηση περί χρωμάτων έχει να κρύψει  και να αποπροσανατολίσει τη συζήτηση για τη νέα ληστεία των καταναλωτών από το καρτέλ της ενέργειας που αποτελείται από τον Μυτιληναίο με την PROTERGIA, τον Περιστέρη  με την Ηρων Ενεργειακή, τον Λάτση με την ELPEDISON και τους Μυτιληναίο και Βαρδινογιάννη με την Korinthos Power και τους μεγαλομετόχους funds της ιδιωτικής πλέον ΔΕΗ η οποία πλέον δεν θα πρέπει να λέγεται  Δ.Ε.Η. αλλά  Ι.Ε.Η. Αυτούς καλύπτει και εξυπηρετεί ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του. Το μόνο που αλλάζει είναι αν θα πληρώνει ο  καταναλωτής και το ρίσκο των εταιριών ενέργειας προκαταβολικά ή απολογιστικά (με καπέλο).

Οι ισχυρισμοί  μου αυτοί δεν είναι ούτε  αυθαίρετοι ούτε υπερβολικοί. Είναι η Αλήθεια.

Διότι από 1/1/2024 που  αλλάζει ο τρόπος τιμολόγησης , όχι μόνο δεν υπάρχει καμία μείωση αλλά:

1. Επανέρχεται η ρήτρα αναπροσαρμογής στους λογαριασμούς με την ονομασία «Μηχανισμός Διακύμανσης» ο οποίος είναι η μετακύλιση απευθείας στον καταναλωτή της αισχροκέρδειας όλου του προηγούμενου διαστήματος από την εκδήλωση της «ενεργειακής κρίσης», που υπό του φόβου των εκλογών συγκαλύπτονταν από τα «power pass» που δίνονταν με δημόσιο χρήμα. Η  δε τελική τιμή χρέωσης ρεύματος από τον Γενάρη θα επηρεάζεται από τις διακυμάνσεις των χονδρεμπορικών τιμών στον τζόγο του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, όπως γινόταν πριν από την εφαρμογή του προσωρινού μηχανισμού τιμολόγησης, που λήγει στις 31/12/2023.

Αν η  κυβέρνηση ήθελε  να κάνει κάποια στοιχειώδη παρέμβαση για  να ανακουφίσει τα  νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από τους ακριβούς λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος η μόνη ουσιαστική παρέμβαση για τους καταναλωτές ρεύματος θα ήταν αυτή στη χονδρική αγορά της ενέργειας κι όχι «τα χρωματιστά τρικ στα τιμολόγια λιανικής για τον καταναλωτή». Διότι η τιμή του ρεύματος διαμορφώνεται  κατά 90 %  από τη τιμή της χονδρικής και διαμορφώνεται με αισχρό τρόπο  καθότι το χρηματιστήριο ενέργειας σήμερα  ,με τη ρήτρα αναπροσαρμογής που τώρα βαφτίστηκε «Μηχανισμός Διακύμανσης» δεν διαμορφώνει τη τιμή της χοντρικής από το  κόστος παραγωγής της ενέργειας συν ένα λογικό κέρδος αλλά, ο τελευταίος του καρτέλ που πουλάει ρεύμα για να συμπληρωθούν οι ποσότητες που καταναλώνουμε και χρησιμοποιούμε, ορίζει την τιμή  για όλους!

Αυτός ο απαράδεκτος τρόπος διαμόρφωσης της χοντρικής τιμής  έχει ως αποτέλεσμα  να αισχροκερδεί με ιλιγγιώδη υπερκέρδη το καρτέλ των τεσσάρων μεγαλοεπιχειρηματιών (Μυτιληναίος  με την PROTERGIA, Περιστέρης  με την Ηρων Ενεργειακή, Λάτσης με την ELPEDISON και Μυτιληναίος και Βαρδινογιάννης με την Korinthos Power) που παράγουν ρεύμα από το φυσικό αέριο καθώς και οι μεγαλομέτοχοι της ιδιωτικής πλέον ΔΕΗ η οποία πρέπει  να αλλάξει όνομα και  να ονομαστεί Ι.Ε.Η.

2. Η ιδιωτική  πλέον ΔΕΗ ανακοίνωσε ότι  για  τα οικιακά τιμολόγια Γ1 και Γ1Ν (νυχτερινό)  που ενδιαφέρουν τη μεγάλη πλειοψηφία των καταναλωτών, οι τιμές διαμορφώνονται ως εξής:

Πράσινο (κυμαινόμενο) τιμολόγιο:

Για κατανάλωση έως 500 KWh κόστος 0,16 €/kWh και 0,172 €/kWh για κατανάλωση άνω των 500 KWh. Η νυκτερινή χρέωση θα ανέρχεται σε 0,129 €/kWh, ανεξαρτήτως κατανάλωσης.

Αν υπάρχει μείωση κατανάλωσης ενέργειας, σε σχέση με την περσυνή, δίνεται έκπτωση που μεταφράζεται σε κόστος 0,128€/kWh για τις πρώτες 500kWh και σε 0,1376€/kWh για κάθε επιπλέον κιλοβατώρα. Το νυχτερινό τιμολόγιο, διαμορφώνεται σε 0,1032€/kWh, ανεξάρτητα κατανάλωσης.

Κίτρινο (κυμαινόμενο) τιμολόγιο

Για κατανάλωση έως 500 KWh κόστος 0,155 €/kWh για τις πρώτες 500 KWh και 0,211 €/kWh για παραπάνω κατανάλωση, με τη νυχτερινή χρέωση στα  0,129 €/kWh. Με την έκπτωση μειωμένης κατανάλωσης, το κόστος αγγίζει τα 0,124 €/kWh, 0,1688 €/kWh και 0,1032 €/kWh, αντίστοιχα.

Μπλε τιμολόγιο (σταθερό):

0,28 €/kWh για την ημέρα και 0,24 €/kWh για τη νύχτα, ανεξάρτητα κατανάλωσης.

Ωστόσο, στις τιμές των κυμαινόμενων τιμολογίων, προβλέπεται προσαύξηση («μηχανισμός διακύμανσης», δηλαδή ένας σύνθετος μαθηματικός τύπος που επιβαρύνει τον καταναλωτή σε περίπτωση απόκλισης της χρηματιστηριακής τιμής (χονδρική) σε σχέση με τις τωρινές τιμές. Το ύψος της προσαύξησης, είναι διαφορετικό και υψηλότερο για «το πράσινο» σε σχέση με το «κίτρινο» τιμολόγιο.

Δεδομένου ότι οι σημερινές (φθινόπωρο 2023) τιμές για τα τιμολόγια Γ1 και Γ1Ν, είναι 0,15€/kWh (ημερήσια κατανάλωση) και 0,11€/kWh (νυχτερινό) προκύπτει ότι υπάρχει σοβαρή επιβάρυνση για τον καταναλωτή, ανεξάρτητα από το τι είδους τιμολόγιο («χρώμα») θα επιλέξει.
Συγκρίνοντας τη σημαντική διαφορά χρεώσεων μεταξύ του «πράσινου» και «κίτρινου» κυμαινόμενου τιμολογίου και του σταθερού «μπλε» τιμολογίου, προκύπτει ότι η επιλογή σταθερού τιμολογίου υπό του φόβητρου του «μηχανισμού διακύμανσης» μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση κόστους 100% !

Όμως και ο μαθηματικός τύπος δημιουργεί μεγάλες διακυμάνσεις τιμών αν η  χοντρική αποκλίνει από την τιμή των 120  ευρώ/Mhw.
Συμπερασματικά σε  κάθε περίπτωση η τσέπη  μας θα καεί.

Θυμίζω ότι όταν Πρόεδρος της ΔΕΗ ήταν ο Μανώλης Παναγιωτάκης μέχρι το 2019 η τιμή της κιλοβατώρας στο οικιακό τιμολόγιο Γ1 ήταν 0,0946. Βέβαια δεν έπαιρνε μισθό 339.000 ευρώ που παίρνει  ο κ. Στάσσης.

3. Δεν φτάνει μόνο η μαθηματική εξίσωση για υποψηφίους του ΜΙΤ έχουμε και αυξήσεις

α) Στο πάγιο το οποίο στο οικιακό τιμολόγιο Γ1 το 2019 ήταν 0,38 ευρώ το μήνα. Σήμερα ανέρχεται στα 3,5 ευρώ το μήνα, ενώ από 1/1/2024, θα πάει στα 5 ευρώ.

β) Στις ρυθμιζόμενες πάγιες χρεώσεις του ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ  που πληρώνουμε για καλώδια, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας κλπ. Το νέο έτος η αύξηση θα είναι της τάξης του 7-12% καθότι η ΡΑΑΕΥ (πρώην ΡΑΕ)  ενέκρινε τον Ιούλιο νέες αυξήσεις  του δείκτη απόδοσης WACC, που αντιστοιχεί στο μεσοσταθμικό κόστος κεφαλαίων, αφενός για τον διαχειριστή του δικτύου μεταφοράς ΑΔΜΗΕ και αφετέρου για τον διαχειριστή του δικτύου διανομής ΔΕΔΔΗΕ. Με βάση αυτή την άνοδο των συντελεστών, θα προκύψουν αυξήσεις χρεώσεων στα ρυθμιζόμενα έσοδα που χρεώνονται σε κάθε λογαριασμό. Και αυτό θα συμβεί την ώρα που οι χρεώσεις αυτές υπέρ ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ αυξήθηκαν έως τριπλασιασμού τους τελευταίους μήνες ενώ οι δείκτες WACC παρέμεναν ίδιοι όπως είχαν καθοριστεί από το 2020. Θυμίζω ότι για τον ΑΔΜΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2022 η ΡΑΕ ενέκρινε αυξήσεις που ξεπέρασαν το 50% για τα νοικοκυριά και τις μικρές επιχειρήσεις που τροφοδοτούνται από τη χαμηλή τάση. Η χρέωση εκεί ανέβηκε από τα 6,35 στα 9,78 ευρώ ανά μεγαβατώρα  και για το ΔΕΔΔΗΕ  από το Μάιο ένα νοικοκυριό που καταναλώνει ετησίως 3.600 κιλοβατώρες (300 τον μήνα) χρεώνεται πλέον με περίπου 170 ευρώ έναντι 90 ευρώ πριν από τον Μάιο.

Αυτά είναι  τα αποτελέσματα της πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, της πολιτικής εξυπηρέτησης των συμφερόντων του  καρτέλ, της πλήρους ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και της μετατροπής του ηλεκτρικού ρεύματος από δημόσιο αγαθό σε εμπόρευμα 100%.

Το αποτέλεσμα είναι  βέβαιο, θα αυξηθεί η ενεργειακή  φτώχεια.

Συνεπώς επιβάλλεται να υπάρξει ένα παλλαϊκό  κίνημα με σύνθημα «Ρεύμα φτηνό  για το  λαό  και όχι πράσινα κίτρινα μπλε και πορτοκαλί παραμύθια».

Πρώτο άμεσο αίτημα πρέπει  να είναι να καταργηθεί ο «Μηχανισμός Διακύμανσης» και η τιμή στη χοντρική να διαμορφώνεται με βάση το κόστος παραγωγής από κάθε πηγή συν ένα λογικό και διαφανές κέρδος  και όχι στη πολύχρωμη κοροϊδία.

Επιπλέον πρέπει  να απαιτήσουμε

–Να καταργηθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας.
–Να γίνει άμεση μείωση του ΦΠΑ στα τιμολόγια του Ηλεκτρικού Ρεύματος στο 4%.
–Να  ενεργοποιηθεί εκ νέου ο Νόμος 4320/19-03-2015 που προβλέπει δωρεάν 1200 κιλοβατώρες το τετράμηνο για όσους είναι κάτω από τα όρια φτώχειας.
–Να σταματήσουν οι  αποκοπές  συνδέσεων ηλεκτρικού ρεύματος, νερού και internet σε φτωχά υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά και  να γίνει  επανασύνδεση τους.
–Να καταργηθεί η βίαιη και πρόωρη απολιγνιτοποίηση και να συμβαδίσει η χώρα μας με το σύνολο των  χωρών της Ευρώπης  και τις αποφάσεις για απανθρακοποίηση μέχρι το 2049.

Τέλος ρεύμα φτηνό για όλο το λαό μπορεί  να υπάρξει αν καταργηθεί το Χρηματιστήριο Ενέργειας και το Ηλεκτρικό Ρεύμα γίνει πάλι Δημόσιο Αγαθό.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Κείμενο ενημέρωσης ΑΡΑΓΕΣ για τα νέα τιμολόγια παρόχων ηλεκτρικού ρεύματος

/0 Comments/in , /by

Μετά τις πρόσφατες επιθέσεις προς τα δημόσια αγαθά (βήματα προς την ιδιωτικοποίηση του νερού), η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά και εμβαθύνει την επίθεσή της στην κοινωνία μέσω νέων διατάξεων περαιτέρω απελευθέρωσης στην αγορά της ενέργειας.

Ήδη από το Νοέμβριο του 2020 η τιμή της ενέργειας στην Ελλάδα είχε πάρει την ανιούσα, με την εφαρμογή του “target model”. Ο τότε υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας  Κωστής Χατζηδάκης είχε υποδεχθεί το νέο μοντέλο τότε, λίγες μόνο μέρες μετά την ενεργοποίησή του, χαρακτηρίζοντας το ως «το καλύτερο και πιο αποτελεσματικό εργαλείο διεθνώς», που θα έφερνε μεταξύ άλλων ένα «διαφανές πλαίσιο για το κόστος της αγοράς» και τη «διευρυμένη πρόσβαση σε οικονομικότερες πηγές ενέργειας», ενώ διακηρυγμένος στόχος του ήταν «η μείωση του κόστους της ενέργειας για τους τελικούς καταναλωτές». 14 μήνες αργότερα και παρά μια στιγμιαία εξομάλυνση των τιμών τις παραμονές της Πρωτοχρονιάς, οι τιμές του ρεύματος για τους τελικούς καταναλωτές είχαν εκτοξευθεί, με αδιαφανείς διαδικασίες, ενώ το μείγμα ηλεκτροπαραγωγής από διαφορετικές πηγές (κατά 40% φυσικό αέριο) μετακυλούσε όλες τις παθογένειές του στους καταναλωτές. Τόσο η αγορά, όσο και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, αλλά και η επιστημονική κοινότητα έχουν επισημάνει εδώ και πολλά χρόνια την εγγενή «αστάθεια» των τιμών του φυσικού αερίου. Εν αντιθέσει όμως με τις άλλες χώρες, η ελληνική ενεργειακή αγορά δεν διαθέτει κανέναν μηχανισμό περιορισμού των αναταράξεων, ενώ οι καταναλωτές απειλούνται και από τις πρακτικές που ακολουθούνται στη λιανική, δηλαδή στα συμβόλαια που υπογράφουν για ρεύμα στα σπίτια και τις επιχειρήσεις.

Είναι ενδεικτικό πως από τον πρώτο μήνα λειτουργίας του, το target model άρχισε να αυξάνει τις τιμές στη χονδρική αγορά ηλεκτρισμού. Το target model συνίσταται σε τέσσερις αγορές ενέργειας (προημερήσια αγορά (Day-Ahead Market – DAM), ενδοημερήσια αγορά (Intra-Day Market – IDM), προθεσμιακή, εξισορρόπησης) Οι αυξήσεις όχι μόνο δεν πέρασαν απαρατήρητες αλλά υπήρχαν υπόνοιες ότι οι κάτοχοι μονάδων παραγωγής ενέργειας από φυσικό αέριο εκμεταλλεύονταν την αγορά εξισορρόπησης για να αποσπάσουν υψηλότερα κέρδη. Μια τέτοια πρακτική είναι εφικτή διότι η προημερήσια και ενδοημερήσια αγορά ενέργειας λειτουργούν με δημοπρασίες, που σημαίνει ότι οι παραγωγοί καλούνται να μειοδοτήσουν και το σύστημα επιλέγει τις φθηνότερες τιμές από κάθε μονάδα ηλεκτροπαραγωγής. Έτσι, αν μια μονάδα προσφέρει ρεύμα σε ακριβές τιμές, τότε αποκλείεται από τη δημοπρασία. Αν όμως η μονάδα είναι μεγάλη και άρα αναγκαία για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της χώρας, όπως οι μονάδες φυσικού αερίου, τότε έχει εξαιρετικά μεγάλη πιθανότητα να χρειαστεί άμεσα να διαθέσει ενέργεια, παρότι έχει αποκλειστεί από τις αγορές, διότι χωρίς αυτήν το σύστημα δεν θα έχει επάρκεια. Μόνο που, επανερχόμενη, θα διαθέσει ενέργεια όχι πλέον μέσω της προημερήσιας και της ενδοημερήσιας αγοράς, αλλά μέσω της αγοράς εξισορρόπησης, που διορθώνει τα ελλείμματα του συστήματος. Σε αντίθεση, όμως, με την προημερήσια και την ενδοημερήσια αγορά, όπου οι παραγωγοί χρειάζεται να προσφέρουν ανταγωνιστικές τιμές προκειμένου να συμπεριληφθούν στον ημερήσιο προγραμματισμό, ο κανονισμός της αγοράς εξισορρόπησης επιτρέπει να ζητήσουν τιμές μέχρι 4.240 ευρώ ανά MWh (μεγαβατώρα), έναντι του μεταβλητού κόστους των 50-100 ευρώ που κοστίζει η παραγωγή της. Αν λοιπόν ένας παραγωγός, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να προσφέρει ενέργεια εξισορρόπησης λόγω της μονάδας παραγωγής με φυσικό αέριο που διαθέτει, δώσει υψηλές τιμές στις δημοπρασίες για τον ημερήσιο προγραμματισμό, μπορεί βασίμως να περιμένει μεγάλα κέρδη όταν αναπόφευκτα θα κληθεί να αναπληρώσει την ενέργεια που λείπει από το σύστημα εκείνη την ημέρα στην αγορά εξισορρόπησης, σε μεγαλύτερες ή και πάρα πολύ μεγαλύτερες τιμές ανά MWh, απ’ αυτές που ζητούσε στην προημερήσια αγορά -μια ευκαιρία την οποία κάποιοι παραγωγοί φαίνεται ότι άδραξαν, καταθέτοντας προσφορές ως και 3.000 ευρώ, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει η συνολική τιμή του ρεύματος.

Τα παραπάνω συνδυάστηκαν με την αδυναμία της κυβέρνησης να επιβάλει πλαφόν στην ενέργεια. Κάτι που σημαίνει πως παρότι η αγορά εξισορρόπησης άρχισε να δείχνει σημάδια υποχώρησης, οι τιμές εξακολουθούν μέχρι σήμερα να είναι κατά πολύ αυξημένες σε σχέση με το κόστος της εξισορρόπησης πριν την είσοδο του target model. Η ΡΑΕ πρότεινε ως επίλυση των αστοχιών του target model τον «περιορισμό της δυνατότητάς του να επηρεάζει το σύνολο της αγοράς». Πρότεινε οι πάροχοι «να φτιάξουν τιμολόγια μακροχρόνιων συμβολαίων, ώστε να μη μένει μεγάλη αξία στη spot αγορά (σ.σ.: δηλαδή το Χρηματιστήριο Ενέργειας)». Ωστόσο, εν αντιθέσει με αυτό που γίνεται στην Ευρώπη, εδώ το Χρηματιστήριο είναι κυρίαρχο.

Η κυβέρνηση σήμερα αντί να μεριμνήσει για την επίλυση των παθογενειών που περιεγράφηκαν προηγουμένως, έρχεται να ενισχύσει περαιτέρω την αστάθεια και την απορρύθμιση της αγοράς ενέργειας μεταφέροντας επιπλέον ρίσκο στον καταναλωτή. Συγκεκριμένα θεσπίζει 4 κατηγορίες τιμολογίων ενέργειας:

  • Μπλε: σταθερά. Είναι τα τιμολόγια ορισμένου χρόνου, με σταθερή τιμή χρέωσης για όλη την περίοδο της σύμβασης.
  • Πράσινα: ειδικό κυμαινόμενο τιμολόγιο κοινό για όλους τους παρόχους. Την 1 Ιανουαρίου του 2024 όλοι οι καταναλωτές που δεν θα έχουν επιλέξει διαφορετικό τιμολόγιο θα μεταπέσουν στο ειδικό του εκάστοτε προμηθευτή, το οποίο είναι ομοιόμορφο για όλους τους παρόχους και διευκολύνει υποτίθεται τη σύγκριση των τιμών μεταξύ προμηθευτών και τη διαφανή και απλοποιημένη πληροφορία των καταναλωτών για τις τιμές των προμηθευτών. Την 1 κάθε μήνα, η τιμή χρέωσης θα ανακοινώνεται στην ιστοσελίδα του εκάστοτε προμηθευτή και θα κοινοποιείται στην ΡΑΑΕΥ. Τα τιμολόγια είναι συνδεδεμένα με την τιμή της χονδρεμπορικής στο Χρηματιστήριο ενέργειας
  • Κίτρινα: κυμαινόμενα. Είναι τα τιμολόγια, τα οποία είναι συνδεδεμένα με την τιμή της χονδρεμπορικής στο Χρηματιστήριο ενέργειας (Day Ahead Market), μέσω συντελεστή που ονομάζεται μηχανισμός διακύμανσης.
  • Πορτοκαλί: δυναμικά. Αφορούν στη δυνατότητα δυναμικής τιμολόγησης, με βάση τις προημερήσιες τιμές της αγοράς. Προϋπόθεση για την επιλογή αυτών των τιμολογίων συνιστά η λειτουργία έξυπνου τηλεμετρούμενου μετρητή στην παροχή των καταναλωτών.

Βάζοντας στην άκρη τα  πορτοκαλί τιμολόγια τα οποία έχουν εφαρμογή μονάχα σε λίγους περιορισμένους καταναλωτές που διαθέτουν έξυπνο μετρητή, τίθεται στους καταναλωτές το δίλημμα επιλογής ανάμεσα σε σταθερό (μπλε) και σε κυμαινόμενο (πράσινο/κίτρινο) τιμολόγιο. Και στις δύο περιπτώσεις τελικά επιβαρυμένος είναι ο καταναλωτής, δεδομένου ότι τα κυμαινόμενα τιμολόγια είναι άμεσα  επηρεαζόμενα από τις παθογένειες και την αβεβαιότητα των τιμών του χρηματιστηρίου ενέργειας, ενώ στα σταθερά τιμολόγια η εταιρεία ενσωματώνει στην τιμή όλο αυτό το ρίσκο της αγοράς ανεβάζοντας τις εγγυημένες ετήσιες τιμές.

Το πράσινο τιμολόγιο, παρότι παρουσιάζεται από την κυβέρνηση ως φοβερή εφεύρεσή της, στην πραγματικότητα απλά δημοσιοποιεί στις αρχές κάθε μήνα σε ένα πίνακα τις τιμές όλων των παρόχων δήθεν για να προσφέρει ενημέρωση στον καταναλωτή για τη χαμηλότερη τιμή. Η οποία τιμή , όμως, είναι άμεσα συνδεδεμένη όπως και στο κίτρινο τιμολόγιο με το χρηματιστήριο ενέργειας,  μέσω συντελεστών που ο πάροχος μπορεί να αλλάζει κατά βούληση ανά μήνα μετά το πέρας του πρώτου τριμήνου απλά αναρτώντας τις νέες τιμές στην ιστοσελίδα του.

Οι εναλλακτικοί πάροχοι θεωρούν ότι το πράσινο τιμολόγιο περιορίζει την εμπορική τους ελευθερία υπέρμετρα και ουσιαστικά βοηθά μόνο τη ΔΕΗ, η οποία έχει και τους περισσότερους αδρανείς συνδρομητές. Έτσι, οι πάροχοι αναμένεται να προσφέρουν υψηλές χρεώσεις για το πράσινο τιμολόγιο, ενώ αποθαρρύνουν τους πελάτες τους να το επιλέξουν, στέλνοντας ακόμη και ενημερωτικά μηνύματα όπου επισημαίνουν ότι είναι ακριβότερο από άλλα πακέτα. Η απροθυμία των παρόχων να μπουν σε ανταγωνισμό στο πράσινο τιμολόγιο θα δημιουργήσει μια «μαγική» εικόνα στην αγορά, καθώς στη μόνη κατηγορία τιμολογίων όπου θα υπάρχει δυνατότητα άμεσης σύγκρισης η ΔΕΗ θα γίνει για πρώτη φορά ο φθηνότερος πάροχος της αγοράς, ενώ μέχρι τώρα οι εναλλακτικοί πάροχοι πρόσφεραν χαμηλότερες τιμές από την κυρίαρχη εταιρεία της αγοράς. Βασικών απών από την όλη συζήτηση, ποιος άλλος (?), ο καταναλωτής ο οποίος θα είναι χαμένος σε κάθε περίπτωση, ενώ μετατρέπεται από την κυβέρνηση σε έναν άτυπο «χρηματιστή» που καλείται να παρακολουθεί κάθε μήνα, ή ακόμη και μέσα στη μέρα, τις τιμές ενός προϊόντος όπως η ενέργεια. Ένα δημόσιο αγαθό μετατρέπεται σε χρηματιστηριακό προϊόν με μόνο ζημιωμένο τελικά τον καταναλωτή και ειδικά αυτόν που έχει μεγαλύτερους περιορισμούς στη γνώση των μηχανισμών του χρηματιστηρίου ενέργειας, δηλαδή τα λαϊκά νοικοκυριά και τα εισοδήματά τους.

Η κοινωνική εμπειρία της πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας από την τωρινή και τις προηγούμενες κυβερνήσεις φέρνει εκ νέου τους καταναλωτές αντιμέτωπους με τον εφιάλτη της πληρωμής υπέρογκων λογαριασμών, που φουσκώνουν τεχνηέντως από τους παρόχους ρεύματος, με σκοπό να διασφαλίζουν οι κοινωνίες τα υπερκέρδη του καρτέλ ενέργειας στην Ελλάδα. Να μην επιτρέψουμε την εμβάθυνση και το χειροτέρεμα αυτής της κατάστασης μέσω των νέων τιμολογίων. Οι επιπτώσεις στην κοινωνική, οικονομική, παραγωγική ζωή και δραστηριότητα θα είναι τρομακτικές.

Τώρα είναι η περίοδος που πρέπει να μπούμε μπροστά διεκδικώντας την κατάργηση των τιμολογίων που θεσπίζει η κυβέρνηση, διεκδικώντας την κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας και του μηχανισμού διακύμανσης, απαιτώντας την επανεθνικοποίηση του τομέα της ενέργειας με μία ενιαία και δημόσια ΔΕΗ που θα παράγει με βιώσιμο τρόπο φτηνή και προσβάσιμη ενέργεια για το λαό και τις ανάγκες του!

Απαιτούμε την άμεση απόσυρση όλων των σχεδιασμών της κυβέρνησης.

Η ενεργειακή κρίση τσακίζει την Ευρώπη

/0 Comments/in /by

To ακόλουθο άρθρο/ρεπορτάζ από τη ναυαρχίδα των δυτικών οικονομικών ειδησεογραφικών πρακτορείων, το Bloomberg, αναφέρει ότι το μέχρις στιγμής κόστος της αναταραχής στις αγορές ενέργειας της Ευρώπης, που εν πολλοίς οφείλεται στις κυρώσεις που η ίδια η Ευρώπη αποφάσισε, ανέρχεται στο 1 τρισεκατομμύριο δολάρια! Αν και μέχρι στιγμής μεγάλο μέρος του κόστους έχει απαλυνθεί μέσω επιδοτήσεων (που με τη σειρά τους επιτείνουν τις πληθωριστικές πιέσεις) εν τούτοις, επισημαίνει το άρθρο, βρισκόμαστε μόνο μπροστά στην αρχή της σοβαρής επιδείνωσης της ενεργειακής κρίσης η οποία (θεωρεί το πρακτορείο) θα κορυφωθεί τα επόμενα 3 έτη με τα κράτη να μην μπορούν να συνεχίσουν την πολιτική των επιδοτήσεων λόγω του δημοσιονομικού εκτροχιασμού, ο οποίος είναι ήδη γεγονός.

Η μείωση της κρατικής υποστήριξης εν μέσω της επερχόμενης ύφεσης πιθανότατα θα οδηγήσει σε απότομη χειροτέρευση των οικονομικών συνθηκών, που σημαίνει ότι τα πολύ χειρότερα είναι μπροστά μας.

Παρόλ’ αυτά, πουθενά στο άρθρο δεν επισημαίνεται η ανάγκη αναθεώρησης της πολιτικής της ΕΕ απέναντι στη Ρωσία, η οποία ήδη υφίσταται το 9ο(!) κύμα κυρώσεων. Με την ευκαιρία, να επισημάνουμε ότι η κατάσταση εξελίσσεται πολύ χειρότερα και από τις προβλέψεις των Ρώσων οικονομολόγων, οι οποίοι έπεσαν έξω έχοντας εκτιμήσει ότι οι απώλειες για την ΕΕ θα ήταν “μόνο” της τάξης του μισού τρισεκατομμυρίου δολαρίων από την ενεργειακή κρίση. Ήδη η ΕΕ ξοδεύει το 5% του ΑΕΠ της για αγορές φυσικού αερίου, με τη Γερμανία να έχει φτάσει στο 7.4%, ενώ οι επιδοτήσεις έχουν ρίξει έξω τους εθνικούς προϋπολογισμούς με πάνω από το 50% των μελών της ΕΕ να έχουν ξεπεράσει το θεσπισμένο ανώτατο όριο του 60% του ΑΕΠ.

Ευτυχώς που η Ευρώπη είναι ένας “κήπος” κατά τον σπινθηροβόλο Borell. Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν και εμείς ανήκαμε στη “ζούγκλα” των υπολοίπων, όπως είπε ο Ευρωπαίος αρχι-γραφειοκράτης…

Απολαύστε το άρθρο.

…………………………………………………………………………………..

Ο ενεργειακός λογαριασμός ύψους 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων της Ευρώπης σηματοδοτεί μόνο την αρχή της κρίσης

  • Οι υψηλές τιμές θα μπορούσαν να διαρκέσουν χρόνια και οι ενισχύσεις γίνονται ασύμφορες
  • Η ανακούφιση στις παγκόσμιες αγορές φυσικού αερίου δεν αναμένεται πριν από το 2026

Φωτογραφία: της Liesa Johannssen/Bloomberg

Από το Bloomberg News, 18 Δεκεμβρίου 2022

Η ζημιά για την Ευρώπη ανέρχεται σε περίπου 1 τρισεκατομμύριο δολάρια από την εκτίναξη του ενεργειακού κόστους στα απόνερα του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία και η βαθύτερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών μόλις αρχίζει.

Μετά τον φετινό χειμώνα, η περιοχή θα πρέπει να αναπληρώσει τα αποθέματα φυσικού αερίου με ελάχιστες έως καθόλου παραδόσεις από τη Ρωσία, εντείνοντας τον ανταγωνισμό για τα δεξαμενόπλοια του καυσίμου. Ακόμη και με περισσότερες εγκαταστάσεις εισαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου να τίθενται σε λειτουργία, η αγορά αναμένεται να παραμείνει σφικτή έως το 2026, όταν θα είναι διαθέσιμη πρόσθετη παραγωγική ικανότητα από τις ΗΠΑ έως το Κατάρ. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει ανάπαυλα από τις υψηλές τιμές.

Ενώ οι κυβερνήσεις μπόρεσαν να βοηθήσουν τις εταιρείες και τους καταναλωτές να απορροφήσουν μεγάλο μέρος του πλήγματος με περισσότερα από 700 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια, σύμφωνα με τη δεξαμενή σκέψης Bruegel με έδρα τις Βρυξέλλες, η κατάσταση έκτακτης ανάγκης θα μπορούσε να διαρκέσει για χρόνια. Με τα επιτόκια να αυξάνονται και τις οικονομίες να βρίσκονται πιθανότατα ήδη σε ύφεση, η στήριξη που μετρίασε το πλήγμα για εκατομμύρια νοικοκυριά και επιχειρήσεις φαίνεται όλο και πιο απρόσιτη.

“Μόλις αθροίσετε τα πάντα – διασώσεις, επιδοτήσεις – προκύπτει ένα εξωφρενικά μεγάλο χρηματικό ποσό”, δήλωσε ο Martin Devenish, διευθυντής της εταιρείας συμβούλων S-RM. “Θα είναι πολύ πιο δύσκολο για τις κυβερνήσεις να διαχειριστούν αυτή την κρίση το επόμενο έτος”.

Εκτίναξη του κόστους

Ο τεράστιος λογαριασμός της Ευρώπης για τη διασφάλιση του ενεργειακού εφοδιασμού και την προστασία των καταναλωτών από τις αυξήσεις των τιμών ξεπέρασε τα 700 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος Νοεμβρίου.

Η δημοσιονομική ικανότητα των κυβερνήσεων είναι ήδη τεταμένη. Περίπου τα μισά από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν χρέος που υπερβαίνει το όριο του 60% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος που θέτει η Ένωση.

[Διαβάστε περισσότερα: Η Γερμανία θα εκδώσει ομοσπονδιακό χρέος-ρεκόρ για να χρηματοδοτήσει τη βοήθεια για την ενεργειακή κρίση]

Η επιβάρυνση κατά περίπου 1 τρισεκατομμύριο δολάρια, η οποία υπολογίστηκε από το Bloomberg με βάση τα δεδομένα της αγοράς, είναι μια ευρεία καταμέτρηση της ακριβότερης ενέργειας για τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις – η οποία αντισταθμίστηκε με πακέτα βοήθειας, αλλά όχι στο σύνολό της. Το Bruegel έχει μια παρόμοια εκτίμηση που στηρίζεται στη ζήτηση και την αύξηση των τιμών, σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που δημοσιεύθηκε αυτό το μήνα.

Η βιασύνη να γεμίσουν οι αποθήκες το περασμένο καλοκαίρι, παρά τις τιμές που πλησίαζαν ρεκόρ, έχει απαλύνει προς το παρόν τη στενότητα της προσφοράς, αλλά ο παγωμένος καιρός θέτει το ενεργειακό σύστημα της Ευρώπης στην πρώτη του πραγματική δοκιμασία αυτόν τον χειμώνα. Την περασμένη εβδομάδα, η ρυθμιστική αρχή δικτύων της Γερμανίας προειδοποίησε ότι δεν εξοικονομείται αρκετό φυσικό αέριο και ότι δύο από τους πέντε δείκτες, συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων κατανάλωσης, έχουν καταστεί κρίσιμοι.

Με την προσφορά να είναι περιορισμένη, ζητήθηκε από τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές να μειώσουν τη χρήση. Η ΕΕ κατάφερε να περιορίσει τη ζήτηση φυσικού αερίου κατά 50 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φέτος, αλλά η περιοχή εξακολουθεί να αντιμετωπίζει ένα δυνητικό κενό 27 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων το 2023, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας. Αυτό κάτω από την προϋπόθεση ότι οι ρωσικές προμήθειες θα μηδενιστούν και οι κινεζικές εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου θα επιστρέψουν στα επίπεδα του 2021.

[Κάντε κλικ εδώ για το blog του Bloomberg σχετικά με την ενεργειακή κρίση της Ευρώπης]

“Η απόκτηση φυσικού αερίου είναι απόλυτη ανάγκη και πιθανότατα θα δούμε εκτεταμένη ευρωπαϊκή αποθεματοποίηση”, δήλωσε ο Bjarne Schieldrop, επικεφαλής αναλυτής εμπορευμάτων στη σουηδική τράπεζα SEB AB, προβλέποντας μια “αγορά πωλητών” για τουλάχιστον τους επόμενους 12 μήνες. “Ο αγώνας δρόμου έχει ξεκινήσει για να γεμίσουν οι δεξαμενές φυσικού αερίου της ΕΕ” πριν από τον επόμενο χειμώνα. [ΣΗΜ. Μια αγορά χαρακτηρίζεται ως αγορά πωλητών, εάν οι πωλητές έχουν το πλεονέκτημα στον καθορισμό των τιμών, δηλαδή εάν η ζήτηση ξεπερνά αρκετά την προσφορά].

Διάβρωση της ζήτησης

Η εξοικονόμηση φυσικού αερίου στην Ευρώπη επιταχύνθηκε το δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, με τη ζήτηση διορθωμένη βάσει των καιρικών συνθηκών να είναι 19% κάτω από το μέσο όρο το Νοέμβριο

Πηγή: Morgan Stanley

Η κύρια πηγή φυσικού αερίου μέσω αγωγού από τη Ρωσία προς τη Δυτική Ευρώπη ήταν ο Nord Stream, ο οποίος υπέστη ζημιές σε πράξη δολιοφθοράς τον Σεπτέμβριο. Η περιοχή εξακολουθεί να λαμβάνει μικρή ποσότητα ρωσικών προμηθειών μέσω της Ουκρανίας, αλλά οι σφοδροί βομβαρδισμοί των ενεργειακών υποδομών από το Κρεμλίνο θέτουν τη διαδρομή σε κίνδυνο. Χωρίς αυτή τη γραμμή φυσικού αερίου, ο ανεφοδιασμός των αποθηκών θα είναι μεγάλη πρόκληση.

Για να αποφευχθεί η έλλειψη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει θέσει ελάχιστους στόχους για τα αποθέματα. Μέχρι την 1η Φεβρουαρίου, οι δεξαμενές θα πρέπει να είναι τουλάχιστον κατά 45% γεμάτες για να αποφευχθεί η εξάντληση μέχρι το τέλος της περιόδου θέρμανσης. Εάν ο χειμώνας είναι ήπιος, ο στόχος είναι να παραμείνουν τα επίπεδα αποθήκευσης στο 55% μέχρι τότε.

Οι εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου [LNG] στην Ευρώπη βρίσκονται σε επίπεδα ρεκόρ και στη Γερμανία ανοίγουν νέοι πλωτοί τερματικοί σταθμοί για την παραλαβή του καυσίμου. Οι επιδοτούμενες από τις κυβερνήσεις αγορές έχουν βοηθήσει την Ευρώπη να προσελκύσει φορτία ακόμα και από την Κίνα, αλλά ο ψυχρότερος καιρός στην Ασία και μια δυνητικά ισχυρή οικονομική ανάκαμψη μετά τη χαλάρωση των περιορισμών του Covid από το Πεκίνο θα μπορούσαν να δυσκολέψουν το εγχείρημα. [ΣΗΜ. Η Κίνα εισάγει αέριο από τη Ρωσία μέσω αγωγών σε όλο και μεγαλύτερες ποσότητες, επομένως είναι σαφές ότι η ΕΕ προκειμένου να τηρήσει τις κυρώσεις αγοράζει Ρωσικό φυσικό αέριο σε πολλαπλάσια τιμή μέσω …Κίνας. Το ίδιο συμβαίνει και με το πετρέλαιο. Επίσης μεγάλες αγορές Ρωσικών ενεργειακών προϊόντων γίνονται μέσω και της Ινδίας].

 

Η χρονιά ρεκόρ της Ευρώπης για το LNG | Ροές από τερματικούς σταθμούς LNG στη βορειοδυτική Ευρώπη

Οι κινεζικές εισαγωγές φυσικού αερίου είναι πιθανό να είναι 7% υψηλότερες το 2023 σε σχέση με φέτος, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Ενεργειακών Οικονομικών της China National Offshore Oil Corp. Η κρατική εταιρεία έχει αρχίσει να εξασφαλίζει προμήθειες υγροποιημένου φυσικού αερίου για το επόμενο έτος, θέτοντας την σε άμεσο ανταγωνισμό με την Ευρώπη για τις αδιάθετες αποστολές. Η ιστορική πτώση της ζήτησης της Κίνας φέτος ισοδυναμούσε με περίπου το 5% της παγκόσμιας προσφοράς.

Η Κίνα δεν είναι το μόνο πρόβλημα της Ευρώπης. Άλλες ασιατικές χώρες προχωρούν στην προμήθεια περισσότερου φυσικού αερίου. Η Ιαπωνία, ο μεγαλύτερος εισαγωγέας υγροποιημένου φυσικού αερίου στον κόσμο φέτος, εξετάζει ακόμη και τη δημιουργία ενός στρατηγικού αποθέματος, ενώ η κυβέρνηση σχεδιάζει επίσης να επιδοτήσει τις αγορές του.

Τα ευρωπαϊκά προθεσμιακά συμβόλαια φυσικού αερίου έχουν διαμορφωθεί κατά μέσο όρο σε περίπου 135 ευρώ ανά μεγαβατώρα φέτος, αφού κορυφώθηκαν στα 345 ευρώ τον Ιούλιο. Εάν οι τιμές ανέβουν ξανά στα 210 ευρώ, το κόστος εισαγωγής θα μπορούσε να φτάσει το 5% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τον Jamie Rush, επικεφαλής οικονομολόγο της Bloomberg Economics για την Ευρώπη. Αυτό θα μπορούσε να μετατρέψει τη ρηχή ύφεση που προβλέπεται σε βαθιά ύφεση και οι κυβερνήσεις θα πρέπει πιθανότατα να μειώσουν τα προγράμματα ως απάντηση.

“Η φύση της στήριξης θα αλλάξει από μια επείγουσα, καθολική προσέγγιση σε πιο στοχευμένα μέτρα”, δήλωσε ο Piet Christiansen, επικεφαλής στρατηγικής της Danske Bank A/S. “Οι αριθμοί θα είναι μικρότεροι – αλλά [η επιδοτήσεις] θα παραμείνουν και κατά τη διάρκεια αυτής της μετάβασης”.

[Διαβάστε περισσότερα: Οι μεγάλες και κακές δαπάνες αποκαλύπτουν τους κινδύνους της ενεργειακής κρίσης για την Ευρώπη]

Αύξηση των λογαριασμών

Τα γερμανικά νοικοκυριά κινδυνεύουν να πληρώσουν διπλάσια ποσά για ενέργεια φέτος

Πηγή: Δρ: Bernstein

*Εκτίμηση με βάση τις προτάσεις της Επιτροπής Φυσικού Αερίου της Γερμανίας

Για χώρες όπως η Γερμανία, οι οποίες βασίζονται σε προσιτή ενέργεια για την παραγωγή προϊόντων από αυτοκίνητα έως χημικά, το υψηλό κόστος σημαίνει απώλεια ανταγωνιστικότητας έναντι των ΗΠΑ και της Κίνας. Αυτό ασκεί πίεση στην κυβέρνηση του καγκελάριου Όλαφ Σολτς να διατηρήσει τη στήριξη της οικονομίας.

“Δεδομένων των δυνητικά τεράστιων πολιτικών και κοινωνικών επιπτώσεων της έκρηξης των τιμών της ενέργειας και του σοκ στη ραχοκοκαλιά της γερμανικής οικονομίας, είναι σημαντικό να παρέμβει η γερμανική κυβέρνηση”, δήλωσε η Isabella Weber, , οικονομολόγος στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης Amherst, η οποία είναι γνωστή ως εκείνη που επινόησε το μέτρο επιβολής πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου στη Γερμανία.

Η πρόκληση είναι να βρεθεί η ισορροπία μεταξύ αφενός της διατήρησης της λειτουργίας των εργοστασίων και αφετέρου της θέρμανσης των σπιτιών βραχυπρόθεσμα, ενώ παράλληλα δεν θα πνίγονται τα κίνητρα για επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγενεργειακή κρίση ές ενέργειας – που θεωρούνται ευρέως ως η πιο βιώσιμη διέξοδος από την ενεργειακή δυσπραγία.

“Το μεγαλύτερο καθήκον που προκύπτει από την κρίση είναι να πραγματοποιηθεί η ενεργειακή μετάβαση”, δήλωσε η Veronika Grimm, οικονομική σύμβουλος της γερμανικής κυβέρνησης. “Πρέπει να επεκτείνουμε μαζικά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας”.

………………………………………………………………………

– Το άρθρο συντάχθηκε με τη βοήθεια των Rachel Morison, Elena Mazneva, Carolynn Look, Anna Shiryaevskaya, Petra Sorge, Stephen Stapczynski, Vanessa Dezem, Ann Koh, Dan Murtaugh και Shoko Oda.

Επιμέλεια – μετάφραση: Κωστής Μηλολιδάκης

Η ενεργειακή αυτοκτονία της Γερμανίας: Μια αυτοψία

/0 Comments/in /by

Η ΕΕ έχει θέσει τον ενεργειακό εφοδιασμό στην υπηρεσία μιας χρηματοπιστωτικής κομπίνας, ενάντια στα συμφέροντα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και των καταναλωτών.

Όταν ο φανατικός των Πρασίνων Robert Habeck, που παριστάνει τον υπουργό Οικονομίας της Γερμανίας, δήλωσε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι “πρέπει να περιμένουμε τα χειρότερα” όσον αφορά την ενεργειακή ασφάλεια, ξέχασε να διευκρινίσει ότι η όλη φάρσα είναι μια κρίση Made in Germany αλλά και Made in Brussels.

Τουλάχιστον η νοημοσύνη εξακολουθεί να εμφανίζει αναλαμπές, έστω και σπάνια, στα δυτικά γεωγραφικά πλάτη, καθώς ο στρατηγικός αναλυτής William Engdahl, συγγραφέας του βιβλίου A Century of Oil, δημοσίευσε μια αιχμηρή, συνοπτική περίληψη που αποκαλύπτει τους σκελετούς στα λαμπερά ντουλάπια.

Όλοι όσοι είχαν στοιχειωδώς μυαλό και παρακολουθούσαν τις φρικτές ευρωκρατικές μηχανορραφίες στις Βρυξέλλες, γνώριζαν την πλοκή – αλλά σχεδόν κανείς από το μέσο πολίτη της ΕΕ δεν γνώριζε τι γίνεται. Ο Habeck, ο καγκελάριος “Λουκάνικο με συκώτι” Scholz (σ.μ. υβριστική έκφραση του Ουκρανού πρεσβευτή προς τον Γερμανό καγκελάριο όταν αυτός δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Κιέβου να επισκεφτεί την Ουκρανία), ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΕΚ) για την πράσινη ενέργεια Timmermans, η επικεφαλής της ΕΚ Ursula von der Leyen, όλοι εμπλέκονται.

Με λίγα λόγια: όπως το περιγράφει ο Engdahl, πρόκειται για “το σχέδιο της ΕΕ για την αποβιομηχάνιση μιας από τις πιο ενεργειακά αποδοτικές βιομηχανικές συγκεντρώσεις στον πλανήτη”.

Αυτή είναι μια πρακτική μετάφραση της Πράσινης Ατζέντας 2030 του ΟΗΕ – η οποία τυχαίνει να έχει κάνει μετάσταση στη Μεγάλη Επαναφορά του κρυπτο-κακοποιού Κλάους Σβαμπ – που τώρα μετονομάστηκε σε “Μεγάλη Αφήγηση”.

Η όλη απάτη ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 2000: το θυμάμαι έντονα, καθώς οι Βρυξέλλες ήταν η ευρωπαϊκή μου βάση στα πρώτα χρόνια του “πολέμου κατά της τρομοκρατίας”.

Εκείνη την εποχή, η συζήτηση ήταν η “ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική”. Το βρώμικο μυστικό αυτής της πολιτικής είναι ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία “δέχεται συμβουλές” από την JP MorganChase καθώς και από τα συνήθη κερδοσκοπικά hedge funds, προχώρησε σε αυτό που ο Engdahl περιγράφει ως “πλήρη απορρύθμιση της ευρωπαϊκής αγοράς φυσικού αερίου”

Αυτό πουλήθηκε στη Lugenpresse (“ψεύτικα μέσα ενημέρωσης”) ως “φιλελευθεροποίηση”. Στην πράξη, πρόκειται για έναν άγριο, ανεξέλεγκτο καπιταλισμό-καζίνο, με την “ελεύθερη” αγορά να καθορίζει τις τιμές και να απορρίπτει τις μακροπρόθεσμες συμβάσεις – όπως αυτές που έχουν συναφθεί με την Gazprom.

Πώς να απαλλαγούμε από τον άνθρακα και να αποσταθεροποιηθούμε

Η διαδικασία επιταχύνθηκε το 2016, όταν με μία από τις τελευταίες της πράξεις η κυβέρνηση Ομπάμα ενθάρρυνε την μαζική εξαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου από την τεράστια παραγωγή σχιστολιθικού φυσικού αερίου των ΗΠΑ.

Γι’ αυτόν τον σκοπό, πρέπει να κατασκευαστούν τερματικοί σταθμοί υγροποιημένου φυσικού αερίου. Η κατασκευή κάθε τερματικού σταθμού διαρκεί έως και 5 χρόνια. Στο πλαίσιο της ΕΕ, η Πολωνία και η Ολλανδία το υιοθέτησαν από την αρχή.

Ενώ η Wall Street στο παρελθόν επινόησε μια κερδοσκοπική αγορά “χάρτινου πετρελαίου”, αυτή τη φορά προχώρησε σε μια κερδοσκοπική αγορά “χάρτινου φυσικού αερίου”.

Ο Engdahl περιγράφει λεπτομερώς πώς “η Επιτροπή της ΕΕ και η ατζέντα της για την Πράσινη Συμφωνία για την “απεξάρτηση” της οικονομίας από τον άνθρακα έως το 2050, εξαλείφοντας τα καύσιμα πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα, παρείχαν την ιδανική παγίδα που οδήγησε στην εκρηκτική αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου στην ΕΕ από το 2021″.

Η δημιουργία αυτού του “ενιαίου” ελέγχου της αγοράς σήμαινε την επιβολή παράνομων αλλαγών στους κανόνες της Gazprom. Στην πράξη, τα Μεγάλα Χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα και τα Μεγάλα Ενεργειακά Ιδρύματα – τα οποία ελέγχουν πλήρως οτιδήποτε περνάει ως “πολιτική της ΕΕ” στις Βρυξέλλες – επινόησαν ένα νέο σύστημα τιμολόγησης παράλληλο με τις μακροπρόθεσμες, σταθερές τιμές του ρωσικού φυσικού αερίου από αγωγούς.

Μέχρι το 2019, μια χιονοστιβάδα ευρωκρατικών ενεργειακών “οδηγιών” από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή – το μόνο πράγμα που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι – είχε δημιουργήσει μια πλήρως απορρυθμισμένη αγορά φυσικού αερίου, καθορίζοντας τις τιμές του φυσικού αερίου στην ΕΕ, ακόμη και όταν η Gazprom παρέμενε ο μεγαλύτερος προμηθευτής.

Καθώς πολλά εικονικά κέντρα συναλλαγών σε συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης επί φυσικού αερίου άρχισαν να εμφανίζονται σε ολόκληρη την ΕΕ, κυριάρχησε το ολλανδικό TTF (Title Transfer Facility). Μέχρι το 2020 το TTF καθιερώθηκε ως το πραγματικό σημείο αναφοράς της ΕΕ για το φυσικό αέριο.

Όπως επισημαίνει ο Engdahl, “το TTF είναι μια εικονική πλατφόρμα συναλλαγών σε συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης για το φυσικό αέριο μεταξύ τραπεζών και άλλων χρηματοοικονομικών επενδυτών. Εκτός, φυσικά, οποιουδήποτε ρυθμιζόμενου χρηματιστηρίου.

Έτσι, οι τιμές του LNG άρχισαν σύντομα να καθορίζονται από τις προθεσμιακές συναλλαγές στον κόμβο TTF, ο οποίος τυχαίνει να ανήκει στην ολλανδική κυβέρνηση – “την ίδια κυβέρνηση που καταστρέφει τα αγροκτήματά της για μια απατηλή απαίτηση ρύπανσης από άζωτο”.

Με κάθε αναγκαίο μέσο, η Μεγάλη Οικονομία έπρεπε να απαλλαγεί από την Gazprom ως αξιόπιστη πηγή για να επιτρέψει στα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από την κομπίνα της Πράσινης Συμφωνίας να κυριαρχήσουν στην αγορά υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Ο Engdahl θυμίζει μια περίπτωση που ελάχιστοι γνωρίζουν σε όλη την Ευρώπη: “Στις 12 Μαΐου 2022, παρόλο που οι παραδόσεις της Gazprom στον αγωγό φυσικού αερίου Soyuz μέσω της Ουκρανίας ήταν αδιάλειπτες επί σχεδόν τρεις μήνες συγκρούσεων, παρά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία, το ελεγχόμενο από το ΝΑΤΟ καθεστώς Ζελένσκι στο Κίεβο έκλεισε έναν σημαντικό ρωσικό αγωγό μέσω του Λουγκάνσκ, που έφερνε ρωσικό φυσικό αέριο τόσο στην Ουκρανία του όσο και σε κράτη της ΕΕ, δηλώνοντας ότι θα παραμείνει κλειστός μέχρι το Κίεβο να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του συστήματος αγωγών που διέρχεται από τις δύο δημοκρατίες του Ντονμπάς. Αυτό το τμήμα της γραμμής Soyuz της Ουκρανίας διέκοψε το ένα τρίτο του φυσικού αερίου μέσω Soyuz προς την ΕΕ. Σίγουρα δεν βοήθησε την οικονομία της ΕΕ την ώρα που το Κίεβο παρακαλούσε για περισσότερα όπλα από τις ίδιες χώρες του ΝΑΤΟ. Το Soyuz άνοιξε το 1980 επί Σοβιετικής Ένωσης φέρνοντας αέριο από το κοίτασμα φυσικού αερίου του Όρενμπουργκ”

Υβριδικός πόλεμος, το κεφάλαιο της ενέργειας

Όσον αφορά την ατελείωτη σαπουνόπερα που αφορά την τουρμπίνα του Nord Stream 1, το κρίσιμο γεγονός είναι ότι ο Καναδάς αρνήθηκε σκόπιμα να παραδώσει την επισκευασμένη τουρμπίνα στην Gazprom -την ιδιοκτήτριά της- αλλά την έστειλε στη Siemens Γερμανίας, όπου και βρίσκεται τώρα. Η Siemens Γερμανίας βρίσκεται ουσιαστικά υπό αμερικανικό έλεγχο. Τόσο η γερμανική όσο και η καναδική κυβέρνηση αρνούνται να χορηγήσουν νομικά δεσμευτική εξαίρεση από τις κυρώσεις για τη μεταφορά στη Ρωσία.

Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι (της Gazprom). Η Gazprom και το Κρεμλίνο κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αν τους γίνεται σαμποτάζ από τη Δύση, δεν θα κάτσουν να προβληματιστούν για το αν η Γερμανία θα λάμβανε μηδενικό αέριο μέσω του Nord Stream 1 (με τον ολοκαίνουργιο Nord Stream 2, έτοιμο να ξεκινήσει, μπλοκαρισμένο για αυστηρά πολιτικούς λόγους).

Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτι Πεσκόφ φρόντισε να τονίσει ότι “τα προβλήματα στις παραδόσεις [φυσικού αερίου] προέκυψαν λόγω των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στη χώρα μας και σε ορισμένες εταιρείες από τις δυτικές χώρες (…) Δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι πίσω από τα προβλήματα εφοδιασμού”.

Ο Πεσκόφ έπρεπε να υπενθυμίσει σε όποιον έχει μυαλό, ότι δεν φταίει η Gazprom αν “οι Ευρωπαίοι (…) πάρουν την απόφαση να αρνηθούν να εξυπηρετήσουν τον εξοπλισμό τους”, κάτι που είναι συμβατικά υποχρεωμένοι να κάνουν. Το γεγονός είναι ότι ολόκληρη η λειτουργία του Nord Stream 1 εξαρτάται από “ένα κομμάτι εξοπλισμού που χρειάζεται σοβαρή συντήρηση”.

Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Αλεξάντερ Νόβακ, ο οποίος γνωρίζει ένα ή δύο πράγματα για τις ενεργειακές επιχειρήσεις, διευκρίνισε τις τεχνικές λεπτομέρειες:

“Όλο το πρόβλημα βρίσκεται ακριβώς στην πλευρά [της ΕΕ], διότι όλοι οι όροι της σύμβασης επισκευής έχουν παραβιαστεί πλήρως, μαζί με τους όρους αποστολής του εξοπλισμού”.

Όλα αυτά εγγράφονται σε αυτό που ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριαμπκόφ περιγράφει ως “έναν ολοκληρωτικό πόλεμο που έχει κηρυχθεί εναντίον μας”, ο οποίος “διεξάγεται σε υβριδικές μορφές, σε όλους τους τομείς”, με “τον βαθμό εχθρότητας των αντιπάλων μας – των εχθρών μας” να είναι “τεράστιος, υπερθετικός”.

Επομένως, τίποτα από όλα αυτά δεν έχει καμία σχέση με το ότι “ο Πούτιν χρησιμοποιεί ως όπλο την ενέργεια”. Ήταν το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες – απλοί αγγελιοφόροι της Μεγάλης Χρηματοοικονομίας – που έθεσαν ως όπλο τον εφοδιασμό της ευρωπαϊκής ενέργειας για λογαριασμό μιας χρηματοπιστωτικής κομπίνας και ενάντια στα συμφέροντα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και των καταναλωτών.

Προσοχή στην τοξική τριάδα

Ο Engdahl συνόψισε πώς, “με τη συστηματική επιβολή κυρώσεων ή το κλείσιμο των παραδόσεων φυσικού αερίου από μακροπρόθεσμους, χαμηλού κόστους αγωγούς προς την ΕΕ, οι κερδοσκόποι φυσικού αερίου μέσω της ολλανδικής TTP μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν κάθε λόξιγκα ή ενεργειακό σοκ στον κόσμο, είτε πρόκειται για ξηρασία ρεκόρ στην Κίνα είτε για τη σύγκρουση στην Ουκρανία, είτε για περιορισμούς στις εξαγωγές στις ΗΠΑ, για να φτάσουν τις τιμές χονδρικής πώλησης φυσικού αερίου στην ΕΕ στα ανώτατα όρια”.

Μετάφραση: ο καπιταλισμός – καζίνο στα καλύτερά του.

Και γίνεται χειρότερο, όταν πρόκειται για την ηλεκτρική ενέργεια. Σε εξέλιξη βρίσκεται η λεγόμενη μεταρρύθμιση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ. Σύμφωνα με αυτήν, οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας – από ηλιακή ή αιολική ενέργεια – λαμβάνουν αυτόματα “την ίδια τιμή για την “ανανεώσιμη” ηλεκτρική ενέργεια που πωλούν στις εταιρείες ενέργειας με την τιμή που έχει η πλέον κοστοβόρα ενέργεια, δηλαδή το φυσικό αέριο”. Δεν είναι περίεργο που το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας στη Γερμανία για το 2022 αυξήθηκε κατά 860% – και αυξάνεται.

Ο Μπάερμποκ παπαγαλίζει αδιάκοπα ότι η γερμανική ενεργειακή ανεξαρτησία δεν μπορεί να διασφαλιστεί έως ότου η χώρα “απελευθερωθεί από τα ορυκτά καύσιμα”.

Σύμφωνα με τον φανατισμό των Πρασίνων, για την οικοδόμηση της Πράσινης Ατζέντας είναι επιτακτική ανάγκη να εξαλειφθούν εντελώς το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο και η πυρηνική ενέργεια, οι οποίες τυχαίνει να είναι οι μόνες αξιόπιστες πηγές ενέργειας όπως έχουν τα πράγματα.

Και εδώ είναι που βλέπουμε το τοξικό τρίο Habeck/Baerbock/von der Leyen έτοιμο για την κατακλείδα τους. Παριστάνουν τους σωτήρες της Ευρώπης που κηρύσσουν ότι η μόνη διέξοδος είναι να επενδύσουν περιουσίες στην -αναξιόπιστη- αιολική και ηλιακή ενέργεια: στην πανωλεθρία των τιμών του φυσικού αερίου, εμφανίζουν ως “απάντηση” της θείας Πρόνοιας κάτι που δεν κατασκευάστηκε από κανέναν άλλον παρά από τη Μεγάλη Χρηματοοικονομία, τον πράσινο φανατισμό και την ευρωκρατική “ηγεσία”.

Πείτε το λοιπόν αυτό στα ευρωπαϊκά νοικοκυριά που παλεύουν με τα οικονομικά τους και των οποίων οι λογαριασμοί θα εκτοξευθούν σε ένα τεράστιο, συλλογικό ποσό ύψους 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, την ώρα που ο στρατηγός Χειμώνας χτυπάει την πόρτα.

Πηγή: katehon.com

Όταν η Γερμανία προσπίπτει ικέτης στον Καναδά ζητώντας μια στάλα κατανόησης

/0 Comments/in /by

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ: «ΕΑΝ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΘΑΡΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΖΗΤΩ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ…ΖΗΤΑΜΕ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ».

Η Γερμανία σήμερα, μέσω τους αντικαγκελαρίου και υπουργού οικονομικών Ρόμπερτ Χάμπεκ, απηύθυνε ταπεινά δημόσια έκκληση προς τον Καναδά να της επιστρέψει την τουρμπίνα συμπίεσης του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream που κατακρατά, επειδή οι συνέπειες ενδεχομένως να είναι καταστροφικές για την οικονομία της.

*          *          *

Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, η οποία βρίσκεται σε δεινότατη οικονομική θέση λόγω των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, στις οποίες η κυβέρνηση Σολτς ηλιθίως πρωτοστάτησε, σήμερα Πέμπτη 7 Ιουλίου, το γύρισε στα παρακάλια προς τον Καναδά και προσπίπτει ικέτης στα γόνατα του Καναδού πρωθυπουργού προκειμένου να επιστρέψει ο Καναδάς την τουρμπίνα του αγωγού Nord Stream που κατακρατεί μέχρι μεθαύριο …Δευτέρα, 11 Ιουλίου.

Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι το ζήτημα με την τουρμπίνα είναι παλιό, αφού έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας από τότε που η Ρωσία περιόρισε τη ροή φυσικού αερίου προς τη Γερμανίας μέσω του αγωγού Nord Stream I κατά 60%. Να υπενθυμίσουμε ότι σύμφωνα με το συμβόλαιο συντήρησης, ο κατασκευαστής της τουρμπίνας (Siemens) την πήρε για την προγραμματισμένη συντήρηση και την έστειλε στο εργοστάσιό της στον Καναδά. Η τουρμπίνα συντηρήθηκε, αλλά στη συνέχεια ο Καναδάς μπλόκαρε την επιστροφή της στη …Γερμανία, επειδή θεωρεί ότι αυτή εμπίπτει στα υλικά που απαγορεύεται να προμηθεύει η Δύση στη Ρωσία και με το δεδομένο (έωλο νομικά) ότι η τουρμπίνα θα επιστραφεί στη Ρωσία, την κατακρατά, όχι από τη Ρωσία αλλά από τη Γερμανία.

Η Γερμανία, αντί να ζητήσει την τουρμπίνα από τον Καναδά, περιορίστηκε να καταγγέλλει τον Πούτιν μέχρι σήμερα. Τι άλλαξε λοιπόν; Η απάντηση είναι ότι τη Δευτέρα ξεκινά η ετήσια συντήρηση του Nord Stream και η ροή φυσικού αερίου διακόπτεται για δύο εβδομάδες. Αλλά η Γερμανία έχει πληροφορίες, μάλλον αξιόπιστες, ότι στους ελέγχους που θα ακολουθήσουν η Ρωσική αρχή ασφάλειας των υποδομών θα εκτιμήσει ότι η λειτουργία του αγωγού δεν πληροί τους όρους ασφαλείας και θα παρατείνει τη μη λειτουργία του μέχρι να επιστραφεί η τουρμπίνα. Ο Σολτς, όπως φαίνεται, έθεσε το ζήτημα της επιστροφής της τουρμπίνας στον Τριντό κατά την πρόσφατη συνάντηση των G7, αλλά ο Καναδός πρωθυπουργός δεν δείχνει να ενδίδει.

Και άλλωστε, γιατί ο Καναδάς να την επιστρέψει, τη στιγμή που η καταστροφή της Ευρωπαϊκής οικονομίας, της οποίας η Γερμανία θεωρείται ο κινητήρας, αποτελεί κρυφή επιδίωξη των υπερατλαντικών “εταίρων”; Το μόνο κίνητρο που θα είχε για να το κάνει θα ήταν αν η Γερμανία απειλούσε ότι θα “κάνει νερά” στις κυρώσεις των Δυτικών απέναντι στη Ρωσία. Αλλά είναι διατεθειμένη η Γερμανία να παίξει αυτό το διαπραγματευτικό ατού όταν κυριαρχείται από τέτοιο αντι-Ρωσικό μένος που έφτασε στο σημείο να βγάλει τα ίδια τα ματάκια της με τα χεράκια της ακυρώνοντας τον Nord Stream II, αν και ήταν εντελώς έτοιμος να λειτουργήσει;

Παρακολουθούμε ένα σήριαλ θεατρικών έργων του παραλόγου, με τις Ευρωπαϊκές χώρες να δίνουν τα ρέστα τους σε ηλιθιότητες που τις αυτοκαταστρέφουν και από πάνω να αποδίδουν στον …Πούτιν την καταστροφή τους—αυτά διάβαζα σήμερα σε υποτίθεται “έγκυρη” Ελληνική οικονομική στήλη: Ότι κανείς δεν ξέρει πού θα φτάσει η τιμή του ηλεκτρικού επειδή κανείς δεν ξέρει με τι πλευρό θα ξυπνήσει ο …Πούτιν αύριο. Όταν οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ θεωρούν τον κόσμο τόσο ηλίθιο ώστε να λένε τόσες και τέτοιες ανοησίες, θα θερίσουν θύελλες, και συντομότερα από όσο βαυκαλίζονται μέσα στη μονοφωνία των ΜΜΕ τους.

Σταθμός άφιξης αερίου στο Lubmin της Γερμανίας. Ανήκει στο έργο του αγωγού Nord Stream 2, ο οποίος θα είχε πολλαπλασιάσει την ποσότητα αερίου που δέχεται η Γερμανία από τη Ρωσία. Ο αγωγός, αφού κατασκευάστηκε πλήρως και ήταν έτοιμος να λειτουργήσει, πετάχτηκε στα άχρηστα κατ΄ απαίτηση των ΗΠΑ στις οποίες οι Γερμανοί πειθάρχησαν ως εάν να ήταν Αμερικανική αποικία.  

Το όλο σκηνικό των ικεσιών της Γερμανίας προς τον Καναδά περιγράφει εκτεταμένα το Bloomberg σε ένα πολύ κατατοπιστικό ρεπορτάζ, του οποίου παραθέτω εκτεταμένα αποσπάσματα, μαζί με τα αναγκαία σχόλια. Τα σχόλιά μου, προκειμένου να διαχωρίζονται από το ρεπορτάζ του Bloomberg, παρατίθενται μέσα σε αγκύλες.

Γράφει λοιπόν το Bloomberg:

“Ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας [και υπουργός Οικονομικών] έκανε δημόσια έκκληση προς την καναδική κυβέρνηση να απελευθερώσει μια τουρμπίνα που έχει κρατηθεί λόγω των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και είναι κρίσιμη για τις ροές φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.

Ο υπουργός Οικονομικών Ρόμπερτ Χάμπεκ δήλωσε στο Bloomberg ότι είναι ανάγκη η τουρμπίνα για τον αγωγό Nord Stream 1 να επιστραφεί πριν ξεκινήσουν οι εργασίες συντήρησης τη Δευτέρα. Η απελευθέρωση του μηχανήματος θα αφαιρούσε μια δικαιολογία για τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν να κρατήσει τον αγωγό κλειστό.

O Γερμανός αντικαγκελάριος και υπουργός οικονομικών Ρόμπερτ Χάμπεκ, μέλος των “Πράσινων” οι οποίοι λυσσασμένα πρωτοστατούν στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, σήμερα προσέπεσε ικέτης στα πόδια του Καναδού πρωθυπουργού Τριντό,
ζητώντας την κατανόησή του με «βαριά καρδιά».

«Θα είμαι ο πρώτος που θα αγωνιστεί για ένα περαιτέρω ισχυρό πακέτο κυρώσεων της ΕΕ, αλλά ισχυρές κυρώσεις σημαίνει ότι αυτές πρέπει να βλάπτουν και να κάνουν ζημιά στη Ρωσία και στον Πούτιν περισσότερο από όσο στη δική μας οικονομία», είπε ο Χάμπεκ σε τηλεφωνική συνέντευξη αργά την Τετάρτη. «Ως εκ τούτου, ζητώ κατανόηση, δηλαδή ότι πρέπει να αφαιρέσουμε από τον Πούτιν αυτή τη δικαιολογία για την τουρμπίνα».

Η Γερμανία βρίσκεται αντιμέτωπη με την προοπτική να καθιερώσει δελτίο για τη διανομή ενέργειας τους επόμενους μήνες, κάτι που θα μπορούσε να πλήξει τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές και να παρασύρει τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης σε ύφεση. Αξιωματούχοι έχουν προειδοποιήσει ότι η Ρωσία θα μπορούσε να κλείσει μακροπρόθεσμα τον Nord Stream μετά την περίοδο συντήρησης των δύο εβδομάδων [που έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει τη Δευτέρα 11 Ιουλίου] στον μεγαλύτερο αγωγό φυσικού αερίου από τη Ρωσία προς την Ευρώπη. Οι ροές είχαν ήδη μειωθεί κατά 60% τον Ιούνιο λόγω του ζητήματος της τουρμπίνας, παρεμποδίζοντας τις προσπάθειες της Γερμανίας να αποθηκεύσει επαρκή αποθέματα για το χειμώνα.

«Χρειαζόμαστε την [διέλευση αερίου υπό πλήρη] χωρητικότητα στον Nord Stream 1 για να γεμίσουμε τον αποθηκευτικό μας χώρο», είπε ο Habeck. «Η πλήρωση των αποθηκευτικών χώρων στη Γερμανία δεν είναι σημαντική μόνο για τη γερμανική αγορά, αλλά επίσης και για την ευρωπαϊκή αγορά και για την εξασφάλιση του εφοδιασμού της Ευρώπης».”

[Αυτό ισχύει όχι μόνον έμμεσα αλλά και άμεσα–πολλές χώρες προμηθεύονται Ρωσικό αέριο από τη Γερμανία είτε μέσω δημοσίων συμβάσεων (π.χ. Αυστρία) είτε στα “μουλωχτά” (π.χ. Πολωνία).]

Και το Bloomberg συνεχίζει: “Το στράγγισμα της προσφοράς έχει προκαλέσει αναταραχή στις αγορές φυσικού αερίου. Οι τιμές των Ευρωπαϊκών συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης [Europe’s benchmark futures, βασικός δείκτης των τάσεων στις αγορές] που έχουν διπλασιαστεί κατά τον προηγούμενο μήνα, την Πέμπτη [7 Ιουλίου] σημείωσαν τη μεγαλύτερη ακολουθία διαδοχικών ημερήσιων ανόδων εδώ και περισσότερο από εννέα μήνες. [βλ. Διάγραμμα].

Οι υψηλότερες τιμές σε συνδυασμό με την έλλειψη προσφοράς θέτουν σε κίνδυνο εταιρείες όπως η Uniper SE. Ο μεγαλύτερος αγοραστής ρωσικού φυσικού αερίου της Γερμανίας βρίσκεται σε συνομιλίες με την κυβέρνηση για ένα πρόγραμμα διάσωσης, καθώς αγωνίζεται να εκπληρώσει τα συμβόλαια παράδοσης εν μέσω της αύξησης των τιμών. Ο Χάμπεκ είπε ότι η κατάσταση κινδυνεύει να λειτουργήσει «σαν χιονοστιβάδα» στο ενεργειακό σύστημα της Γερμανίας.

[Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι η Ρωσία ανέκαθεν πρότεινε στη Γερμανία να αγοράζει το αέριο, όπως και το πετρέλαιο, με συμβόλαια σταθερών τιμών, πράγμα που τόσο η Γερμανία όσο και η ΕΕ αρνήθηκαν να κάνουν προτιμώντας την αγορά σε σποτ τιμές, λειτουργώντας εντελώς τυχοδιωκτικά. Μετά και τις κυρώσεις, που οδήγησαν σε αλματώδη άνοδο τις σποτ τιμές, οι εταιρείες που διανέμουν το αέριο βρέθηκαν σε δεινή θέση, επειδή αυτές οφείλουν να εκπληρώσουν συμβόλαια. Αν όμως χρεοκοπήσουν, μπαίνει το ερώτημα ποιος θα διανέμει το αέριο στη Γερμανική βιομηχανία και στους καταναλωτές. Μετά ο Πούτιν και οι Ρώσοι τους φταίνε…Πρόκειται για κλασική περίπτωση που σίγουρα ο Έρασμος θα τοποθετούσε σε περίοπτη θέση στο «Μωρίας Εγκώμιον»].

Αν και η παρούσα τιμή του φυσικού αερίου υπολείπεται ελαφρά από τα ιστορικά υψηλά της,
εν τούτοις παρουσιάζει τη μεγαλύτερη ακολουθία ημερήσιων αυξήσεων κατά το τελευταίο εννεάμηνο.

Και το Bloomberg συνεχίζει:

“Η τουρμπίνα, που έχει κατασκευαστεί στον Καναδά από τη Siemens Energy AG, στάλθηκε στο Μόντρεαλ για επισκευές [βάσει συμβολαίου, τη συντήρηση των τουρμπινών των σταθμών συμπίεσης έχει αναλάβει ο κατασκευαστής τους, δηλ. η Siemens], αλλά παραμένει εκεί ακινητοποιημένη [δηλαδή έχει κατακρατηθεί] λόγω των κυρώσεων στη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ρωσίας που ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Τζάστιν Τριντό τον περασμένο μήνα. Αναγνωρίζοντας τη νομική δέσμευση που δημιουργήθηκε από τις καναδικές κυρώσεις, ο αντικαγκελάριος πρότεινε μια λύση.

[Το περίεργο βέβαια είναι γιατί να θεωρείται ότι είναι νόμιμη η δέσμευση της τουρμπίνας, αφού αυτή έχει αποσταλεί στον Καναδά από την μητρική της Siemens στη Γερμανία. Δηλαδή, ο Καναδάς, δεσμεύει εμπορεύματα που διακινεί η Γερμανία με το σκεπτικό ότι αυτά από τη Γερμανία (χώρα παραλαβής) θα καταλήξουν στη Ρωσία, δηλαδή ο Καναδάς κάνει δίκη προθέσεων προκειμένου να απαγορεύσει διακίνηση εμπορευμάτων μεταξύ συμμάχων και ετάρων. Είμαι περίεργος για τις νομικές ακροβασίες που δικαιολογούν αυτή την παράδοξη απόφαση].

«Αν το ζήτημα είναι νομικής υφής για τον Καναδά, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν τους ζητώ να το παραδώσουν στη Ρωσία, αλλά να το αποστείλουν στη Γερμανία», είπε ο Χάμπεκ. «Με βαριά την καρδιά μας αναγκαζόμαστε να το ζητήσουμε».

[Πραγματικά ξεκαρδιστικό απόσπασμα της συνέντευξης-ικεσίας Χάμπεκ. Εδώ και σχεδόν ένα μήνα ο κ. Χάμπεκ ποιούσε την νύσσαν και μόνο τώρα αντιλήφθηκε τη σοβαρότητα της κατάστασης αντί να κινητοποιηθεί από την πρώτη στιγμή, να σηκώσει το τηλέφωνο και να μιλήσει στους Καναδούς].

H Αντιπαράθεση στους G-7 [υπότιτλος στο πρωτότυπο του Bloomberg].

Η ασυνήθιστη δημόσια έκκληση [του Γερμανού αντικαγκελάριου και υπουργού οικονομικών] γίνεται δύο ημέρες αφότου ο Καγκελάριος Όλαφ Σολτς συζήτησε τηλεφωνικά με τον Τριντό για την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια και μια εβδομάδα αφότου ο πρωθυπουργός [του Καναδά] βρέθηκε στη Γερμανία για τη σύνοδο των ηγετών της Ομάδας των Επτά, η οποία επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό στις συνέπειες της εισβολής του Πούτιν στο Ουκρανία.

[Το ρεπορτάζ του Bloomberg εδώ υπονοεί ότι οι Γερμανοί δεν κινητοποιήθηκαν μόνο σήμερα, αλλά απευθύνθηκαν στους Καναδούς ήδη μια βδομάδα πριν. Το ρεπορτάζ παραλείπει να επισημάνει ότι το ζήτημα όμως έχει δημιουργηθεί πριν σχεδόν ένα μήνα].

Καναδοί αξιωματούχοι απέφυγαν να δεσμευτούν όταν ρωτήθηκαν όσο αφορά την έκκληση βοήθειας από τη Γερμανία σχετικά με την τουρμπίνα που έχει δεσμευτεί λόγω των κυρώσεων.

«Δεν θα σταματήσουμε να επιβάλλουμε σοβαρό κόστος στο καθεστώς Πούτιν όσο συνεχίζεται η αδικαιολόγητη εισβολή του», δήλωσε μέσω email ο Ίαν Κάμερον, εκπρόσωπος του υπουργού Φυσικών Πόρων Τζόναθαν Γουίλκινσον. «Θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τους Ευρωπαίους φίλους και συμμάχους μας εργαζόμενοι για να βοηθήσουμε στη σταθεροποίηση των αγορών ενέργειας και στην ανάπτυξη μακροπρόθεσμων και βιώσιμων λύσεων στον ενεργειακό εφοδιασμό».

[Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε! Οι Γερμανοί τους λένε ότι πνίγονται και οι Καναδοί απαντάνε με νηπιακές εκθέσεις ιδεών. Έχω άδικο να αισθάνομαι ότι οι Καναδοί, εκτός των άλλων, επί πλέον “δουλεύουν” τους Γερμανούς μέσα στη δυστυχία τους;]

Και το Bloomberg συνεχίζει:

“Ο Χάμπεκ είπε ότι ο Πούτιν μπορεί να εκμεταλλευτεί το ζήτημα της τουρμπίνας για να απειλήσει την προμήθεια φυσικού αερίου της Γερμανίας, παρά το γεγονός ότι ο αγωγός μπορεί ακόμα να λειτουργήσει. Είπε ότι πιστεύει πως ο κρατικός ρωσικός κολοσσός φυσικού αερίου Gazprom PJSC, που εκμεταλλεύεται τον αγωγό, έχει και εφεδρική τουρμπίνα που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει στο μεταξύ.

[Η βλακεία των Γερμανών επανέρχεται. Ακόμη και όταν δυστυχούν, δίνουν επιχειρήματα στους Καναδούς για να συνεχίσουν την κατακράτηση της τουρμπίνας. Εκτός και αν δεν πρόκειται για βλακεία, αλλά για κουτοπονηριά του Χάμπεκ που κάνει εσωτερικό Γερμανικό πολιτικάντικο παιχνίδι πάνω στις πλάτες του λαού του, δηλαδή λέει μεν προς τα έξω αυτό που συμφωνήθηκε στο υπουργικό συμβούλιο, αλλά στη συνέχεια το υπονομεύει προωθώντας την “πράσινη” ατζέντα σύγκρουσης χωρίς όρια με τη Ρωσία. Άλλωστε τα πολιτικάντικα παιχνίδια έχουν καθιερωθεί πλέον στην άσκηση πολιτικής στην Ευρώπη από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ όλων σχεδόν των κρατών].

«Δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος [να παραστήσουμε] ότι πιστεύουμε την προπαγάνδα του Πούτιν», είπε ο Χάμπεκ. Η επιστροφή του εξοπλισμού πριν από την προγραμματισμένη διακοπή λειτουργίας ενδέχεται να μην επιλύσει το πρόβλημα [της μείωσης της ροής του φυσικού αερίου προς τη Γερμανία], αλλά θα υπονόμευε ένα από τα δυνητικά επιχειρήματα του Πούτιν προκειμένου να κρατήσει τον αγωγό κλειστό στη συνέχεια, πρόσθεσε.

«Αν θέλουμε να του αφαιρέσουμε αυτόν τον δρόμο των δικαιολογιών, καλώ την καναδική κυβέρνηση να μην περιμένει πολύ και να πάρει την απόφαση πριν ξεκινήσει η περίοδος συντήρησης», είπε ο Χάμπεκ. «Διαφορετικά, είμαι σίγουρος ότι ο Πούτιν θα βρει [την ευκαιρία να δημιουργήσει] ένα πολιτικό πρόβλημα μέσω του αγωγού».

Η Ευρώπη αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη ενεργειακή κρίση της εδώ και δεκαετίες, με τον κύριο προμηθευτή της, τη Ρωσία, να περιορίζει τις αποστολές φυσικού αερίου ως αντίποινα για τις κυρώσεις και τη στρατιωτική υποστήριξη της Ευρώπης στην Ουκρανία.”

[Προφανώς εδώ το Bloomberg διαστρεβλώνει την πραγματικότητα. Η Ρωσία δεν περιόρισε τις αποστολές φυσικού αερίου ως αντίποινα, αν και θα είχε κάθε δικαίωμα να το πράξει. Απλά ζητάει να τηρηθεί το συμβόλαιο συντήρησης από εκείνους που το έχουν αναλάβει–και άλλωστε, όπως έχει γίνει σαφές, αυτοί θίγονται όταν το παραβιάζουν– και επίσης έχει ζητήσει οι πληρωμές να γίνονται με ένα σύστημα που δεν επιτρέπει την κατάσχεση από τους Δυτικούς της αξίας του φυσικού αερίου που παραλαμβάνουν, δηλαδή που εμποδίζει τους Δυτικούς από το να παραλαμβάνουν αέριο τζάμπα. Ειδικότερα στο τελευταίο θέμα, να θυμίσουμε τις φαιδρότητες ορισμένων χωρών, όπως η Πολωνία, που δεν δέχτηκε το σύστημα πληρωμής με ρούβλια και παρόλ’ αυτά συνεχίζει να αγοράζει Ρωσικό αέριο μέσω…Γερμανίας. Ή την απίστευτο τρόπο προμήθειας από τις Ευρωπαϊκές χώρες Ρωσικού πετρελαίου, μετά τις κυρώσεις που οι ίδιες επέβαλαν κατά των εξαγωγών πετρελαίου από τη Ρωσία: Τώρα πλέον οι Ευρωπαϊκές χώρες αγοράζουν το Ρωσικό πετρέλαιο μέσω Ινδίας, η οποία τρίβει τα χέρια της με την ανέλπιστη ευκαιρία για μπίζνες που της έτυχε, έχοντας δεκαπλασιάσει τις εισαγωγές της από τη Ρωσία μέσα σε τέσσερις μήνες.]

Χάρτης στο ρεπορτάζ του Bloomberg που απεικονίζει τις ροές φυσικού αερίου κατά μήκος αγωγών από τη Ρωσία προς τις Ευρωπαϊκές χώρες. Η εξάρτηση της κάθε χώρας από το Ρωσικό αέριο απεικονίζεται με αποχρώσεις του κίτρινου σύμφωνα με τις επεξηγήσεις.

Και το Bloomberg συνεχίζει:

“Η Γερμανία προχωρά σε κατεπείγουσα νομοθεσία αυτή την εβδομάδα που θα της επιτρέπει να σώζει τις καταρρέουσες επιχειρήσεις σε μια προσπάθεια να περιορίσει τις επιπτώσεις της σύνθλιψης στην προσφορά και της εκτόξευσης του ενεργειακού κόστους για τους καταναλωτές.

Αμέσως μετά την κατακράτηση της τουρμπίνας της Siemens τον περασμένο μήνα, η Gazprom μείωσε τις ροές μέσω του Nord Stream. Το καλοκαίρι είναι μια κρίσιμη περίοδος για την αναπλήρωση των αποθεμάτων που απαιτούνται για τη θέρμανση των σπιτιών και τη λειτουργία των εργοστασίων κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Η χώρα στοχεύει να έχει συμπληρώσει το 90% της χωρητικότητας [των αποθηκευτικών της χώρων] μέχρι την 1η Νοεμβρίου. Το επίπεδο [πλήρωσης] βρισκόταν στο 62,6% την Τετάρτη.

Άλλες τουρμπίνες εξακολουθούν να υπάρχουν στη Ρωσία, αλλά η Gazprom έχει πει ότι δεν λειτουργούν όλες. Ο ενεργειακός γίγαντας επικαλέστηκε εντολές από την [Ρωσική] κρατική ρυθμιστική αρχή ασφάλειας [των εγκαταστάσεων] να σταματήσει να χρησιμοποιεί εξοπλισμό που έχει συμπληρώσει τον προδιαγεγραμμένο χρόνο λειτουργίας χωρίς τακτική συντήρηση.

Ο Χάμπεκ, επικαλούμενος την ουκρανική διασπορά στον Καναδά—τη μεγαλύτερη στον κόσμο εκτός Ρωσίας, είπε ότι κατανοεί γιατί η επιστροφή της τουρμπίνας θα μπορούσε να είναι πολιτικά αμφιλεγόμενη για την κυβέρνηση του Τριντό.

[Αυτό είναι καρφί του Χάμπεκ προς τον Τριντό, ότι κρατά την τουρμπίνα για ψηφοθηρικούς λόγους, αν και η αλήθεια μάλλον είναι ότι όπως οι Γερμανοί είναι τρελαμένοι και παίρνουν αποφάσεις που θίγουν τελικά τους ίδιους, έτσι και οι Καναδοί είναι τρελαμένοι και παίρνουν αποφάσεις που ωθούν τους Γερμανούς σε κατεύθυνση ανάποδη από την επιδιωκόμενη–πάντα με την επιφύλαξη ότι εφόσον ΗΠΑ και Καναδάς είναι μάλλον υπέρ της περιθωριοποίησης των Ευρωπαϊκών οικονομιών δεν θα στενοχωρηθούν και ιδιαίτερα αν η Γερμανία, και συνακόλουθα η Ευρώπη, περιπέσουν σε βαθιά ύφεση. Σε μια τέτοια εκδοχή, ΗΠΑ και Καναδάς θα στεναχωριόντουσαν μόνο αν η Γερμανία τότε ωθούνταν να ακολουθήσει …φιλογερμανική πολιτική, δηλαδή υπερασπιζόταν τα δικά της συμφέροντα με ανεξάρτητο τρόπο και αποστασιοποιούταν από τις αντι-Ρωσικές κυρώσεις. Αλλά με αυτούς που την κυβερνούν, πρώτα θα δούμε λαϊκές εξεγέρσεις στη Γερμανία και μετά αλλαγές στην πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση αυτής της χώρας.]

«Ξέρω ότι σκέφτονται προσεκτικά την κατάσταση και καταλαβαίνω πλήρως την κατάσταση που πρέπει να εξισορροπήσουν», είπε [ο Χάμπεκ], αρνούμενος να εκφράσει την απογοήτευσή του για την καθυστέρηση του Καναδά να λάβει μια απόφαση για την τουρμπίνα.

Αντίθετα, ως αιτιολογία της έκκλησής του προς τον Τριντό για βοήθεια, ο Χάμπεκ ανέφερε τα λάθη της παρελθούσας πολιτικής της Γερμανίας καθώς και το προσωπικό του καθήκον ως μέλος του υπουργικού συμβουλίου.

[Αν νομίσατε ότι ο Γερμανός αντικαγκελάριος εννοεί τους παραλογισμούς των τελευταίων μηνών, κάνατε λάθος. Εννοεί ότι η Γερμανία δεν έπρεπε εξ αρχής να προμηθεύεται αέριο και πετρέλαιο από τη Ρωσία. Χωρίς βέβαια να λέει ότι οι εναλλακτικές που είχε—και μένει να αποδειχτεί ότι όντως έχει τέτοιες εναλλακτικές—στη διάθεση της η Γερμανία ήταν τρεις και τέσσερις φορές ακριβότερες]

Η υποχρέωσή μου να διασφαλίσω την ενεργειακή ασφάλεια, «αποτελεί μέρος του όρκου που έχω δώσει στον γερμανικό λαό», είπε. «Αποτελούσε τραγικό λάθος το γεγονός ότι η Γερμανία ήταν τόσο εξαρτημένη από μία χώρα για τον εφοδιασμό της σε ενέργεια, και μάλιστα ότι αυτή η χώρα είναι η Ρωσία».”

Από πού προκύπτουν οι εξωφρενικές τιμές του ρεύματος στην Ελλάδα;

/0 Comments/in , /by

Οι λογαριασμοί του ρεύματος έχουν προκαλέσει τεράστια προβλήματα σε εκατομμύρια νοικοκυριά. Οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης καταφεύγουν σε εξηγήσεις μακριά απ’ την πραγματικότητα: τη «δυσαρμονία προσφοράς-ζήτησης», την «αλματώδη ανάπτυξη μετά τον κορονοϊό», την «παγκόσμια ενεργειακή κρίση». Το μόνο στο οποίο δεν αναφέρονται είναι η «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας, δηλαδή η ιδιωτικοποίηση του ρεύματος. Πώς να εξηγήσουν ότι το «αόρατο χέρι της αγοράς» που δήθεν θα έριχνε τις τιμές, έχει οδηγήσει τους λογαριασμούς σε ανοδικό ράλι; Πώς να εξηγήσουν ότι η ενέργεια από κοινωνικό αγαθό έχει μετατραπεί σε χρηματιστηριακό προϊόν;

Η –ιδιωτική, πλέον– ΔΕΗ ανακοίνωσε υπερδιπλασιασμό της λειτουργικής της κερδοφορίας στα 886 εκατ. ευρώ για το 2020, τα Ελληνικά Πετρέλαια (Elpedison) σημείωσαν βελτίωση άνω των 600 εκ ευρώ το 2021, ενώ ο Μυτιληναίος (Protergia) έθεσε τον… σεμνό στόχο να διπλασιάσει την κερδοφορία του το 2022! Σε διεθνές επίπεδο η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων της ενέργειας εκτινάσσεται: η BP ανακοίνωσε κέρδη ύψους 12,8 δισ. δολαρίων για το 2021, τα υψηλότερα ετήσια κέρδη των τελευταίων 8 ετών, η Shell άγγιξε τα 19 δισ. δολάρια, ενώ η ExxonMobil μετράει κέρδη ύψους 23 δισ. δολαρίων. Η φτώχεια μας τα κέρδη τους, τόσο απλά!

Την ώρα που η ενεργειακή φτώχεια απειλεί τους λαούς, μια χούφτα καπιταλιστών θησαυρίζουν αξιοποιώντας την προνομιακή θέση που τους εξασφάλισε το εξωφρενικό θεσμικό πλαίσιο που δημιούργησαν από κοινού με τους μηχανισμούς της ΕΕ και τις κυβερνήσεις, στο όνομα της περιβαλλοντικής κρίσης και της «πράσινης μετάβασης». Πώς γίνεται αυτό; Είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς, αλλά η διαμόρφωση της τελικής τιμής του ρεύματος περνάει μέσα από τουλάχιστον τρία χρηματιστήρια.

Χρηματιστήριο φυσικού αερίου. Οσο κλιμακώνονται οι στόχοι για την «απολιγνιτοποίηση», αυξάνεται η χρήση του φυσικού αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή. Στην Ελλάδα, το ποσοστό ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο διπλασιάστηκε ανάμεσα στο 2014 και το 2019, φτάνοντας στο 35%. Η τιμή του φυσικού αερίου καθορίζεται κυρίως στο χρηματιστήριο του Αμστερνταμ. Ετσι, αν π.χ. υπάρξει μια αύξηση των τιμών στο ολλανδικό χρηματιστήριο ΦΑ, ας πούμε λόγω διαταραχής των ποσοτήτων ρωσικού αερίου που διέρχονται από την Ουκρανία, η αύξηση αυτή θα μεταφερθεί και στην Ελλάδα, ακόμη κι αν η χώρα μας προμηθεύεται αέριο από την Αλγερία. Η υψηλότερη τιμή που διαμορφώνεται από την κερδοσκοπική φούσκα στο χρηματιστήριο του Αμστερνταμ «διαχέεται» παντού και καθορίζει τις τιμές του φυσικού αερίου συνολικά.

Η απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να κλείσει πλήρως τις λιγνιτικές μονάδες έως το 2028 (όταν η ίδια η Γερμανία έχει θέσει το αντίστοιχο ορόσημο 10 χρόνια αργότερα!), επιταχύνοντας τις εξελίξεις, δεν έχει να κάνει φυσικά με τις… οικολογικές ευαισθησίες της Ν.Δ., αλλά με την αβάντα στους ιδιώτες επιχειρηματίες μονάδων φυσικού αερίου.

Το ελληνικό χρηματιστήριο ενέργειας. Αυτό είναι έτσι οργανωμένο που η τιμή της ενέργειας δεν καθορίζεται από το μείγμα των πηγών που συμμετέχουν στην παραγωγή της (λχ ΑΠΕ που έχουν χαμηλό κόστος), αλλά από την τιμή του ακριβότερου καυσίμου, δηλαδή σήμερα του φυσικού αερίου, και μάλιστα στην ακριβότερη τιμή της, που είναι η τιμή της στο χρηματιστήριο του Αμστερνταμ. Η τιμή εκκαθάρισης της ηλεκτρικής ενέργειας στο χρηματιστήριο της ενέργειας περιλαμβάνει τις υψηλότερες τιμές κάθε ώρας (οριακές τιμές), ανεξαρτήτως πηγής. Με άλλα λόγια: η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας στο ελληνικό χρηματιστήριο διαμορφώνεται ωσάν να παραγόταν όλη η ηλεκτρική ενέργεια από μονάδες φυσικού αερίου, μολονότι το φυσικό αέριο συμμετέχει στην ηλεκτροπαραγωγή μόνο κατά 35%!

Σε αριθμούς: το 2021 η συμμετοχή των μονάδων φυσικού αερίου στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα ήταν 38% (37% καλύφθηκε από ΑΠΕ συμπεριλαμβανομένων και των υδροηλεκτρικών, 10% από λιγνιτικές μονάδες και 15% από εισαγωγές). Παρά τη σύνθεση αυτή, όταν οι τιμές του φυσικού αερίου πενταπλασιάσθηκαν στο Χρηματιστήριο του Αμστερνταμ, το ίδιο συνέβη και στις τιμές στο ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας: η μεγαβατώρα σκαρφάλωσε από 50-60 € στις αρχές 2021 στα 235-245 € στο τέλος του ίδιου χρόνου. (Δ. Καρδοματέα «Γιατί οι υψηλές τιμές στην ενέργεια θα γίνουν μόνιμο πρόβλημα», liberal 10/2/22)

Σημειωτέον ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που το 100% της ενέργειας που μπαίνει στο σύστημα περνάει μέσα από το χρηματιστήριο -με δεύτερη την Ελβετία με 38% (!), ενώ στην κοιτίδα του νεοφιλελευθερισμού, τη Μ. Βρετανία, το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόλις 13% και η υπόλοιπη ποσότητα διευθετείται μέσω μακροχρόνιων συμβολαίων. (Πηγή: The Manifold, «Ποιος φταίει για την ενεργειακή ακρίβεια στην Ελλάδα» 27/1/2022)

Bonus: η «αγορά εξισορρόπησης». Πρόκειται για μια αγορά στην οποία οι προμηθευτές καταθέτουν σε πραγματικό χρόνο προσφορές για την κάλυψη των «κενών ενέργειας» που μπορεί να έχει το σύστημα. Θα μπορούσε να περιγραφεί ως «αγορά έκτακτης ανάγκης». Εδώ έρχεται το κερασάκι στην τούρτα της κερδοσκοπίας των ελληνικών ομίλων ενέργειας: ενώ η τιμή χονδρικής του ρεύματος κυμαίνεται περίπου στα 200 €/mwh (στην Ελλάδα που είναι η ακριβότερη στην Ευρώπη), η ίδια μεγαβατώρα στην «αγορά εξισορρόπησης» εκτινάσσεται μέχρι και τα 4.240 €/mwh! Νομιμότατα λοιπόν ένας ιδιώτης παραγωγός μπορεί να μπαίνει με μια υψηλή τιμή στο χρηματιστήριο ενέργειας για να μην μπει στο σύστημα την επόμενη ημέρα, λογαριάζοντας ότι έτσι θα δημιουργηθεί κάποια έλλειψη ρεύματος στο σύστημα που θα του επιτρέψει να πουλήσει τελικά το ρεύμα στην «αγορά εξισορρόπησης» με δεκαπλάσια τιμή.

Σε όλα τα παραπάνω πρέπει να συνυπολογίσουμε τις πρακτικές καρτέλ από τις εταιρείες παραγωγής ενέργειας στη χώρα μας, στις οποίες πλέον συμμετέχει και η ΔΕΗ, που λειτουργεί με μόνο γνώμονα το κέρδος των μετόχων της. Και βέβαια την ευκολία με την οποία οι πάροχοι ενέργειας, χωρίς κανένα φραγμό από το ελληνικό κράτος, μπορούν να μετακυλίουν το κόστος του χρηματιστηρίου στους καταναλωτές, επιτυγχάνοντας υπερκέρδη για τους ίδιους και ενεργειακή φτώχεια για όλους εμάς.

Ολα αυτά ακούγονται παράλογα: κι όμως, αυτός ο «παραλογισμός» είναι ακριβώς η λειτουργία της «απελευθερωμένης» αγοράς ενέργειας. Η επιδότηση των τιμολογίων, που διαφημίζει η κυβέρνηση, δεν αποτελεί λύση. Οχι μόνο γιατί είναι ψίχουλα, αλλά κυρίως γιατί αφήνει άθικτο τον τερατώδη μηχανισμό αύξησης των τιμών, επιδοτώντας ουσιαστικά με κρατικό χρήμα την κερδοσκοπία.

Το βαθύτερο θεμέλιο των τραγικών εξελίξεων στην τιμή του ρεύματος είναι ακριβώς το γεγονός ότι το ρεύμα αντί για κοινωνικό αγαθό έχει γίνει εμπόρευμα, και μάλιστα χρηματιστηριακό, σύμφωνα με τις επιταγές του κεφαλαίου, τις ντιρεκτίβες της ΕΕ και την ευγενή χορηγία των κυβερνήσεων Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ. Η ενέργεια πρέπει να φύγει ολοκληρωτικά από την σφαίρα της εμπορευματικής παραγωγής και να γίνει ξανά δημόσιο αγαθό. Αυτό σημαίνει αγώνα για εθνικοποίηση του ενεργειακού τομέα (εθνικοποίηση της ΔΕΗ και όλων των ιδιωτικών μονάδων) χωρίς αποζημίωση, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Μόνο ένας εθνικοποιημένος τομέας ενέργειας μπορεί να εξασφαλίσει φτηνό ρεύμα για όλους, αξιοποιώντας τις υπάρχουσες τεχνολογίες με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες και την περιβαλλοντική ισορροπία.

Αυτό, φυσικά, προϋποθέτει πλήρη απειθαρχία στις ντιρεκτίβες και την πολιτική της ΕΕ, την ίδια την ΕΕ και μια πορεία ρήξης και αποδέσμευσης από αυτή. Αυτός ο πολιτικός στόχος, που ανακύπτει τελικά σε κάθε μικρό ή μεγάλο θέμα, δεν είναι «για το μέλλον» αλλά για το τώρα.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Οι εξαγωγές αμερικανικού φυσικού αερίου πυροδότησαν την κρίση στην Ουκρανία

/0 Comments/in /by

Πίσω από την κρίση στην Ουκρανία: Ο αποκλεισμός της Ρωσίας και η άλωση της ευρωπαϊκής αγοράς φυσικού αερίου! Αυτός ήταν ο στόχος των Αμερικανών και το άμεσο ζητούμενο πίσω από την κλιμάκωση της έντασης με την Ρωσία που έφτασε στο αδιανόητο σημείο ο Λευκός Οίκος να προαναγγέλλει ακόμη και την ημέρα έναρξης της ρωσικής επίθεσης στην Ουκρανία!

Η στάση ωστόσο των ΗΠΑ χρήζει ερμηνείας. Η τακτική περικύκλωσης της Ρωσίας που ακολουθούν από το 1999 όταν υλοποιήθηκε η πρώτη διεύρυνση του ΝΑΤΟ και μετά, κατά παράβαση όσων είχαν ρητώς συμφωνηθεί με την πτώση του τείχους του, εξηγεί πλήρως τις ανησυχίες της Μόσχας για την υπονόμευση των εγγυήσεων ασφαλείας. Δεν ερμηνεύει ωστόσο πειστικά την κλιμάκωση που επιδεικνύουν εσχάτως οι ΗΠΑ έχοντας αναγάγει την επίθεση της Ρωσίας σε πρώτο τους μέλημα.

Πλαστές ειδήσεις δια χειρός Λευκού Οίκου

Κι όσο δεν γίνεται η επίθεση, τόσο διαμορφώνουν τους όρους για να συμβεί (από την αποστολή χιλιάδων ΝΑΤΟϊκών στρατιωτών σε Βουλγαρία, Πολωνία και Ουκρανία, μέχρι την εκκένωση των δυτικών πρεσβειών) φθάνοντας στο σημείο ακόμη και να την παρουσιάζουν ως πραγματικότητα! Ο τίτλος του ειδησεογραφικού πρακτορείου Bloomberg «Η Ρωσία εισβάλλει στην Ουκρανία» στις 5 Φεβρουαρίου, για τον οποίο ζήτησαν συγνώμη την ίδια μέρα, δεν ανοίγει απλώς μια καινούργια σελίδα στην ιστορία των πλαστών ειδήσεων (fake news) που δημοσιεύουν μεγάλα Μέσα Ενημέρωσης. Η «είδηση», εκπορευόμενη πιθανότατα από το ίδιο το Πεντάγωνο, τέσταρε τα ρωσικά αντανακλαστικά, εξετάζοντας τις αντιδράσεις των άμεσα και έμμεσα ενδιαφερομένων σε όλο τον κόσμο κι επεδίωκε να πυροδοτήσει πανικό σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Το ερώτημα παρόλα αυτά παραμένει: Η πρόσφατη ένταση στην Ουκρανία ερμηνεύεται πλήρως στο πλαίσιο της στρατηγικής έντασης που ξεκίνησε το 1997; Είναι απλώς και μόνον ένα ακόμη τούβλο στον τοίχο που χτίζουν οι ΗΠΑ περιμετρικά της Ρωσίας;

Οι εξελίξεις στην Ουκρανία δεν μπορούν να ερμηνευτούν ανεξάρτητα από ένα οικονομικό «θαύμα» που έχει συντελεστεί στις ΗΠΑ τα τελευταία επτά χρόνια, το οποίο πιστώνεται εξ ολοκλήρου ο Ντόναλντ Τραμπ. Είναι το επίτευγμα της έκρηξης των εξαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG).

Η έκρηξη των εξαγωγών αερίου των ΗΠΑ

Πηγή: Financial Times

Μέχρι το 2016 οι εξαγωγές αερίου των ΗΠΑ συγκρίνονταν με της …Ελλάδας, ήταν σχεδόν ανύπαρκτες! Έκτοτε ακολουθούν μια θεαματική αύξηση σε σημείο τέτοιο ώστε οι προοπτικές για το 2022 να προεξοφλούν ότι οι αμερικανικές εξαγωγές θα υπερκεράσουν ακόμη κι εκείνες του Κατάρ και της Αυστραλίας, που εκ παραδόσεως διατηρούσαν τα σκήπτρα στο εξαγωγικό εμπόριο του υγροποιημένου φυσικού αερίου, κι έτσι οι ΗΠΑ θα γίνουν η πρώτη χώρα εξαγωγέας φυσικού αερίου.

Η τεχνολογία της υγροποίησης του φυσικού αερίου, όπως πραγματοποιείται στους -162 βαθμούς Κελσίου (ή -260 βαθμούς στην κλίμακα Φαρενάιτ), εξασφαλίζει ιδανικές συνθήκες για την διεθνή μεταφορά του, καθώς επιτρέπει την συμπύκνωσή του σε μια κλίμακα 1/600. Δηλαδή 1 μονάδα υγροποιημένου φυσικού αερίου, μετά την από-υγροποίησή του παρέχει 600 μονάδες φυσικού αερίου διαθέσιμο προς χρήση. Έτσι, η υγροποίησή του βοηθάει ώστε να ξεπερασθεί το πρόβλημα της απουσίας αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου, όπου μεσολαβούν για παράδειγμα ωκεανοί, και διευκολύνει το διεθνές εμπόριο.

Οι ΗΠΑ αναμένεται να κυριαρχήσουν στην κούρσα εξαγωγών LNG

Πηγή: Reuters

Σημείο καμπής για την αμερικανική επιτυχία ήταν ο Δεκέμβριος του 2021, όταν για πρώτη φορά οι αμερικανικές εξαγωγές υπερέβησαν τόσο τις Καταριανές όσο και τις Αυστραλιανές. Η αύξηση των αμερικανικών εξαγωγών προήλθε κυρίως από την Ευρώπη κι οφειλόταν σε έναν μακροπρόθεσμο λόγο και έναν συγκυριακό. Ο μακροπρόθεσμος λόγος σχετίζεται με την επιταχυνόμενη πράσινη μετάβαση. Δοθέντος ότι το φυσικό αέριο παρότι ορυκτό μεν καύσιμο συμβάλει λιγότερο στην κλιματική αλλαγή από τον άνθρακα και το πετρέλαιο, χρησιμοποιείται ευρέως και σε βαθμό υπερβολής ως καύσιμο-γέφυρα για την μετάβαση στις ΑΠΕ.

Η ραγδαία αύξηση των αμερικανικών εξαγωγών ωστόσο ουδέποτε θα είχε συμβεί αν δεν είχε μεσολαβήσει η κρίση στην Ουκρανία, που λειτούργησε σαν από μηχανής Θεός για την αμερικανική ενεργειακή βιομηχανία! Ειδικότερα, η καθυστέρηση της έναρξης λειτουργίας του αγωγού Nord Stream 2 στέρησε από τις ευρωπαϊκές αγορές φθηνή καύσιμη ύλη, που ήρθαν να υποκαταστήσουν οι αμερικάνοι παραγωγοί, οι οποίοι προσφέρουν στην Ευρώπη ακριβότερο φυσικό αέριο. Ενδιαφέρον εδώ μάλιστα έχει ότι κόμματα και πολιτικοί που εμφανίζονται ως σταυροφόροι στην μάχη ενάντια στο ρωσικό φυσικό αέριο, λόγω της έκλυσης μεθανίου, όπως οι Πράσινοι της Γερμανίας που τάσσονται ακόμη κι ενάντια στην λειτουργία του Nord Stream 2, σφυρίζουν αδιάφορα τώρα που το αμερικανικό φυσικό αέριο πλημμυρίζει την Ευρώπη!

Εντεινόμενος ανταγωνισμός

Ωστόσο, τα αμερικανικά πρωτεία στο βάθρο των παγκόσμιων εξαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου δεν θα μακροημερεύσουν. Επενδύσεις μαμούθ που ήδη πραγματοποιεί το Κατάρ σε νέες αποβάθρες και εγκαταστάσεις υγροποίησης προεξοφλούν ότι το 2026 το Κατάρ θα διεκδικήσει ξανά την πρώτη θέση που κατείχε εκ παραδόσεως, εκτός κι αν… Εκτός κι αν οι Αμερικάνοι κάνουν ξανά την έκπληξη ανατρέποντας τις προβλέψεις μέσω για παράδειγμα της εκτόπισης της Ρωσίας από την δυτικοευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου, που έχει εξελιχθεί σε μείζον εμπόδιο για τις ΗΠΑ.

Η ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου άνοιξε διάπλατα για τις ΗΠΑ το 2016, με αφορμή τις απειλές του Τραμπ εναντίον του ευρωπαϊκού προστατευτισμού. Οι Βρυξέλλες τότε, για να σώσουν την γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία που ήταν στο στόχαστρο του αμερικανικού προέδρου δέχθηκαν να προχωρήσουν στην κατασκευή τερματικών σταθμών υποδοχής, με ευρωπαϊκά κεφάλαια μάλιστα, δηλαδή των φορολογουμένων, και να αυξήσουν έτσι την εισαγωγή LNG. Η ευρωπαϊκή υποχώρηση απέναντι στους αμερικανικούς εκβιασμούς ενδύθηκε με τα «μεταξωτά» της Πράσινης μετάβασης και της ενεργειακής ασφάλειας, η οποία υποτίθεται ότι απειλείται όσο οι εισαγωγές αερίου γίνονται από τη Ρωσία, μέσω αγωγών.

Έτσι, φτάσαμε στην ενεργειακή άλωση της ευρωπαϊκής αγοράς, που είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος καταναλωτής φυσικού αερίου στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ, ενώ εισάγει το 90% των αναγκών της. Ορισμένα μεγέθη είναι ενδεικτικά. Για παράδειγμα, το 23% των αμερικανικών εξαγωγών LNG το 2021 έφτασε στην ΕΕ. Από 14,2 δισ. κυβικά μέτρα το 2019 οι αμερικανικές εξαγωγές LNG στην ΕΕ το 2019, αυξήθηκαν σε 18,7 δισ. το 2020 και σε 22,2 δισ. το 2021. Το 2019 ενώ στην ΕΕ έφτασαν 154 πλοία LNG από τις ΗΠΑ, το 2020 έφτασαν 201 και το 2021 έδεσαν 246 πλοία!

Σημασία ωστόσο έχει ότι δεν είμαστε καν στην μέση του αμερικανικού πυρετού του υγροποιημένου αερίου. Τα επόμενα χρόνια προβλέπεται μια πλημμυρίδα επενδύσεων που για το τρέχον έτος (οπότε αναμένεται να παραδοθούν 24 νέες μονάδες υγροποίησης) αναμένεται να δώσουν τα πρωτεία στις ΗΠΑ στο επίπεδο των μονάδων υγροποίησης αερίου. Μέχρι το Νοέμβριο του 2021 η παραγωγική ικανότητα των μονάδων υγροποίησης αερίου στις ΗΠΑ έφτανε τα 9,5 Bcf/d (δισεκατομμύρια κυβικά πόδια ανά ημέρα) και στο ύψιστο σημείο λειτουργίας τους έφταναν τα 11,6 Bcf/d. Μέχρι το τέλος του 2022 η ονομαστική παραγωγική ικανότητα θα έχει αυξηθεί περίπου κατά 20%, φτάνοντας τα 11,4 Bcf/d, ενώ στο ανώτερο τους σημείο τα 13,9 Bcf/d!

Η αναβάθμιση των αμερικανικών υποδομών θα δώσει νέα ώθηση στις αμερικανικές εξαγωγές σε βάρος άλλων κρατών και εταιρειών που εισάγουν φυσικό αέριο στην γηραιά ήπειρο. Μέχρι στιγμής στην Ευρώπη, πέραν του υγροποιημένου αερίου που φτάνει από την Ασία (όλο και λιγότερο) και τις ΗΠΑ (όλο και περισσότερο), μέσω αγωγών εισάγεται αέριο από την Αλγερία, τη Νορβηγία και τη Ρωσία. Ειδικότερα η Ρωσία εξάγει φυσικό αέριο μέσω 4 αγωγών: τον Nord Stream που διέρχεται από τη Βαλτική και καταλήγει στην Γερμανία, τον Yamal που μέσω της Λευκορωσίας καταλήγει στην Πολωνία, τον αγωγό της Ουκρανίας και τέλος τον Turkstream που μέσω της Μαύρης Θάλασσας και της Τουρκίας καταλήγει στη Βουλγαρία.

Τα διαθέσιμα στοιχεία, από το Ινστιτούτο Bruegel, για τα προηγούμενα έτη παρότι δείχνουν την άνοδο του μεριδίου του LNG (από 8% το 2015 σε 18% το 2021) δεν δείχνουν την αλλαγή που έχει συντελεστεί σε βάρος της Ρωσίας τους τελευταίους μήνες. Εξετάζοντας τα έτη, η συμμετοχή της Ρωσίας μάλιστα αυξήθηκε, από 36% το 2015 σε 38% το 2021.

https://infogram.com/1p2mygjmj1nemrf0nkwg3g1dkdirxkjgljm

Αν ωστόσο εξετάσουμε τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί σε μια μικρότερη χρονική περίοδο, για παράδειγμα την 3η εβδομάδα του τρέχοντος έτους (17-23/1, που είναι η εβδομάδα για την οποία υπάρχουν τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία, με άλλα λόγια επιλέγηκε τυχαία) και αντιπαραβάλλουμε την προέλευση των εισαγωγών φυσικού αερίου στην ΕΕ με την αντίστοιχη εβδομάδα του 2021 (11-17/1), φαίνεται πεντακάθαρα η ανυπέρβλητη …αξία της κρίσης στα σύνορα της Ουκρανίας. Αποδεικνύεται δηλαδή γιατί η εισβολή της Ρωσίας έπρεπε να εφευρεθεί… Αν γινόταν δε, θα ήταν θείο δώρο για τον Μπάιντεν και την βιομηχανία φυσικού αερίου των ΗΠΑ!

Παρατηρούμε συγκεκριμένα ότι ο σχεδόν τριπλασιασμός των εισαγωγών LNG στην ΕΕ (από 12,1% του συνόλου των εισαγωγών το 2021 σε 32,9% το 2022) συντελέστηκε όχι μόνο σε βάρος των ρωσικών εισαγωγών που μειώθηκαν στο μισό (από 32,2% το 2021 σε 16,3% το 2022). Συντελέστηκε ακόμη και σε βάρος των εισαγωγών από τη Νορβηγία (από 27,5% το 2021 σε 25,6% το 2022) και την Αλγερία (από 7,4% το 2021 σε 6,1% το 2022).

Η ραγδαία αύξηση των εισαγωγών LNG στην Ευρώπη τις τελευταίες εβδομάδες προσφέρει πολλά και χρήσιμα κι άκρως ανησυχητικά συμπεράσματα, όπως:

Πρώτον, ακόμη και πριν την ένταση στην Ουκρανία που προκάλεσαν οι ΗΠΑ οι ευρωπαϊκές εισαγωγές ήταν αρκετά διαφοροποιημένες. Δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος η Ευρώπη να εξαρτηθεί από τη Ρωσία, σε σημείο να κινδυνεύει η ασφάλειά της αν ο Πούτιν αποφασίσει να κλείσει τις στρόφιγγες, όπως κινδυνολογούν οι ΗΠΑ. Κατά συνέπεια, το φάντασμα της ενεργειακής εξάρτησης είναι μύθος που βολεύει τους Αμερικάνους με στόχο να αλώσουν την ευρωπαϊκή αγορά.

Δεύτερο, δοθέντος ότι οι αμερικανικές εισαγωγές μείωσαν όχι μόνο τις ρωσικές, αλλά κι εκείνες της Αλγερίας και της Νορβηγίας, αν κάποιος απειλεί την σχετική και περιορισμένη έστω αυτάρκεια της Ευρώπης και της ευρύτερης περιοχής, πχ της Μεσογείου, είναι οι ΗΠΑ, που εμφανίζονται ως οι εγγυητές της ευρωπαϊκής ενεργειακής ανεξαρτησίας.

Τρίτο, το υγροποιημένο σχιστολιθικό φυσικό αέριο των ΗΠΑ εξάγεται με την πιο καταστροφική για τη φύση τεχνολογία. ΕΕ και Μπάιντεν δηλαδή, που κατά τ’ άλλα κόβονται για την πράσινη μετάβαση, εμφανίζονται να την υπηρετούν σβήνοντας με το ένα χέρι ρυπογόνα φουγάρα και χρηματοδοτώντας με το άλλο χέρι εξορύξεις που προκαλούν ανεπανόρθωτη ζημιά στο περιβάλλον.

Τέταρτο, η ελεύθερη αγορά και το συμφέρον του καταναλωτή είναι μύθοι για αφελείς. Οι συμφωνίες κλείνονται με πολιτικούς όρους πίσω από κλειστές πόρτες και σε βάρος των ευρωπαίων καταναλωτών, που βλέπουν να κλείνουν τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας από εγχώριο λιγνίτη και άνθρακα και πληρώνουν πανάκριβα το βρόμικο εισαγόμενο αμερικανικό αέριο, με αποτέλεσμα την αύξηση της ενεργειακής φτώχειας.

Πέμπτο, και σημαντικότερο, η κρίση στην Ουκρανία δεν έληξε. Οι ΗΠΑ θα επανέλθουν, θα επανέρχονται ξανά και ξανά έτοιμες να δημιουργήσουν κι άλλα Ιράκ, κι άλλα Αφγανιστάν κι άλλες Συρίες στην Ευρώπη, με άμεσο στόχο να μην τεθεί σε λειτουργία ο αγωγός Nord Stream 2. Μόνο τυχαία δεν ήταν η δήλωση του γερμανού καγκελάριου Ο. Σολτς από την Ουάσιγκτον, σε αντίθεση με την παραδοσιακή γερμανική γραμμή, ότι σε περίπτωση επίθεσης της Ρωσίας ο νέος αγωγός δεν πρόκειται να γεμίσει ποτέ με αέριο. Απώτερος δε στόχος των Αμερικάνων είναι η εκπαραθύρωση της Ρωσίας από την ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου! Σε αυτό το βωμό οι Αμερικάνοι δεν θα διστάσουν να προκαλέσουν νέα ποτάμια αίματος…

Πηγή: ΚΟΜΜΟΝ

Αυξήσεις τιμών ρεύματος: Μαύρος χειμώνας για τα νοικοκυριά, φουσκωμένα τα ταμεία των Κερδοσκόπων

/0 Comments/in , /by

Το τελευταίο διάστημα οι λογαριασμοί του ρεύματος που φτάνουν στους καταναλωτές σοκάρουν! Αυξήσεις που ξεπερνάνε ακόμα και το 30% σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο, έχουν επιβληθεί ήδη και από τους ιδιώτες «παρόχους» και από τη ΔΕΗ. Κι αυτό είναι μόνο η αρχή. Οι αυξήσεις που έρχονται στα καύσιμα και στο ηλεκτρικό ρεύμα το επόμενο διάστημα δεν θα έχουν προηγούμενο.

Μαύρος Χειμώνας περιμένει τους βιοπαλαιστές αν υπολογίσουμε ότι οι αυξήσεις αυτές, όπως είναι φυσικό, συμπαρασύρουν τον τιμάριθμο προς τα πάνω και εκτινάσσουν τις τιμές όλων των ειδών πρώτης ανάγκης κάνοντας τη ζωή των μισθοσυντήρητων και των Λαϊκών νοικοκυριών πολύ δύσκολη αφού βλέπουν τις τιμές να αυξάνονται αλλά τα εισοδήματά τους να μειώνονται συνεχώς εδώ και μια δεκαετία[i].

Τιμές ρεύματος στην ΕΕ στις 19/10/21 Πρώτη η Ελλάδα, Τελευταία η Πολωνία και η μεταξύ τους διαφορά 143,72 ευρώ ανά MW/h!!!
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Τι έγινε όμως τόσο ξαφνικά και εκτινάχθηκαν όλες οι τιμές; Η κυβέρνηση της ΝΔ λέει πως δεν έχει καμιά ευθύνη για την εκτίναξη των τιμών και ρίχνει όλο το βάρος στην αύξηση των διεθνών τιμών των καυσίμων και του Ηλεκτρισμού. Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή που δεν τη λένε είναι ότι ο Μητσοτάκης και η Κυβέρνησή του, όπως και όλες οι προηγούμενες, έχουν τεράστιες και εγκληματικές ευθύνες!

Ας δούμε όμως τους λόγους που εκτινάχθηκαν οι τιμές

1. Η Εκτίναξη των τιμών πώλησης δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2)

Οι τιμές αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στο Ευρωπαϊκό Χρηματιστήριο Ρύπων εκτινάσσονται και μέσα σε δυο χρόνια τετραπλασιάζονται, φτάνοντας σήμερα κοντά στα 63 ευρώ ο τόνος και το ράλι των αυξήσεων συνεχίζεται.

Εδώ γίνεται ένα παιχνίδι καθαρής κερδοσκοπίας με την ΕΕ και τον «εκτελεστικό της βραχίονα», την Κομισιόν που απαρτίζεται από στελέχη των Πολυεθνικών και του Ευρωπαϊκού Κεφαλαίου γενικότερα να παίζουν τον κύριο ρόλο.

Καταρχήν αφού το διοξείδιο του άνθρακα θεωρείται ρύπος και είναι η κύρια αιτία που εντείνει το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την κλιματική κρίση έπρεπε να είναι αντικείμενο αγοροπωλησίας και μάλιστα μέσω χρηματιστηρίου όπου εξελίσσονται κερδοσκοπικά παιχνίδια;

Ακόμα και με την ανήθικη και αντιπεριβαλλοντική αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» να λειτουργούσαν, θα έπρεπε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ορίσει μια στάνταρ τιμή που θα πλήρωναν οι ρυπαντές για να μη γίνει αντικείμενο αισχροκέρδειας. Κι αυτό επειδή όπως αποδείχτηκε, περίτρανα πλέον, μπορεί τα δικαιώματα αυτά να τα πληρώνει καταρχήν ο ρυπαίνων αλλά τελικά τα μετακυλύει στους καταναλωτές και μάλιστα στους οικιακούς, δηλαδή στο λαό.

Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των εσόδων, στη Χώρα μας (ήταν το 65% και πρόσφατα πήγε στο 78%), τροφοδοτεί τον ΕΛ.ΑΠΕ (Ειδικός Λογαριασμός ΑΠΕ) που πηγαίνει στις τσέπες των ιδιοκτητών ΑΠΕ (Αιολικά + Φωτοβολταϊκά) και το υπόλοιπο μπαίνει στο «πράσινο ταμείο» που από εκεί με διάφορους τρόπους πάλι καταλήγει στις τσέπες των Βιομηχάνων. Δηλαδή «όπως και να κάτσει η μπίλια» ο λαός πληρώνει και το κεφάλαιο εισπράττει.

Και επειδή οι αγοροπωλησίες αυτές είναι «αεριτζίδικες», αποκαλύφτηκε πριν μερικά χρόνια και ένα τεράστιο σκάνδαλο που ονομάστηκε «η απάτη του αιώνα», όπου οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου σε συνεργασία με τα «τρωκτικά» της Κομισιόν, ροκάνισαν άνω των 5 δις ευρώ μέσω εικονικών αγοροπωλησιών δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου. Κι αυτά εμείς τα πληρώσαμε![ii]

Ποιος πληρώνει για αγορά δικαιωμάτων εκπομπών CO2;

Καταρχήν όσες επιχειρήσεις έχουν δικαιώματα εκπομπών CO2 και δεν τα κάνουν χρήση τα βγάζουν για πώληση (πλειστηριασμός) μέσω του Ευρωπαϊκού Χρηματιστηρίου Ρύπων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει καθορίσει, από το 2013, εξαιρέσεις στην πληρωμή αυτών των δικαιωμάτων επειδή κάποιες χώρες είχαν το 2013 ΑΕΠ κάτω από το 60% του μέσου όρου του ΑΕΠ των Χωρών της ΕΕ. Οι Χώρες αυτές είναι: Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Πολωνία, Λετονία, Τσεχία Εσθονία και Κύπρος στις οποίες δόθηκαν δωρεάν δικαιώματα για εκσυγχρονισμό του ηλεκτρικού τους συστήματος. Όμως δωρεάν δικαιώματα έχουν δοθεί και σε πολλές ιδιωτικές βιομηχανίες «ιδίως σε τομείς που κινδυνεύουν να μεταφέρουν τις μονάδες παραγωγής τους σε άλλα μέρη του κόσμου»… Δωρεάν δικαιώματα επίσης δίνονται στις θαλάσσιες (εφοπλιστές) και εναέριες μεταφορές.[iii]

Η εξαίρεση αυτή δεν ίσχυσε για τη Χώρα μας, παρότι την επόμενη χρονιά, το 2014 το ΑΕΠ της έπεσε κάτω από το 60% του Μ.Ο των Χωρών της ΕΕ. Το αίτημα αυτό το έφεραν και στο Ευρωκοινοβούλιο Έλληνες Ευρωβουλευτές αλλά απορρίφτηκε επειδή δεν το στήριξε ούτε η Ελληνική Κυβέρνηση, ούτε η αντιπολίτευση και πολεμήθηκε σκληρά από τις οργανώσεις της «βαθιάς» οικολογίας (Greenpeace, WWF και τα παρακλάδια τους). Το αιτιολογικό τους ήταν πως «αν απαλλαγεί η Ελλάδα από αυτές τις υποχρεώσεις δεν θα προχωρήσει αποτελεσματικά η εγκατάσταση των ΑΠΕ».

Εν ολίγοις Κυβέρνηση, αντιπολίτευση και βαθιά οικολογία καταδίκασαν έναν λαό πτωχευμένο να πληρώνει δυσβάσταχτους φόρους, ενώ μπορούσε να τους αποφύγει, απλά και μόνο για να γίνει ακριβό το ρεύμα από λιγνίτη ώστε «περπατήσει» η εγκατάσταση των αιολικών και των Φωτοβολταϊκών[iv].

Βεβαίως η RWE και οι άλλες πολυεθνικές του άνθρακα πληρώνουν ακόμα 5 ευρώ τον τόνο επειδή ήταν «προνοητικοί» και αγόρασαν δικαιώματα εκπομπών διοξειδίου μέχρι το 2030! Άρα αυτοί γνώριζαν ότι θα φτάναμε στις σημερινές τιμές CO2 όμως δεν ήξεραν τίποτα ούτε η ΔΕΗ ούτε οι Ελληνικές Κυβερνήσεις……

Έχουν ή δεν έχουν ευθύνες οι υποτακτικές Ελληνικές Κυβερνήσεις που φεσώνουν τον Ελληνικό λαό με τεράστιους φόρους μόνο και μόνο για να φουσκώσουν τις τσέπες των Βιομηχάνων ΑΠΕ;

2. Η αύξηση των τιμών του Φυσικού Αερίου

Η δεύτερη αιτία της ανόδου των τιμών Η/Ε στη χονδρική είναι η ιλιγγιώδη αύξηση των τιμών του Φυσικού αερίου. Σε διάστημα λιγότερο του ενός έτους η τιμή του Φυσικού Αερίου ανέβηκε κατά 120%. Χαρακτηριστικά, το Ολλανδικό TTF που είναι σημείο αναφοράς για τις τιμές Φ.Α. εκτινάχτηκε μέσα σε μια μέρα (5 Οκτώβρη) από 100 σε 161 ευρώ όταν τον Οκτώβρη το 2020 ήταν στα 15 ευρώ η μεγαβατώρα! Και αυτό όχι επειδή, όπως γράφεται, το θέλει ο Πούτιν αλλά επειδή γίνεται μέσω χρηματιστηρίου όπου «αλωνίζουν» οι κερδοσκόποι. Οι πάντα «προνοητικοί» Γερμανοί όμως συνεχίζουν να έχουν φθηνό Φυσικό Αέριο αφού σε συμφωνία με τους Ρώσους έχουν κλειδωμένες τιμές και άφθονο Φ.Α. από τον αγωγό Nord Stream και σε λίγο θα πάρουν και από τον Nord Stream 2, αγωγοί που τροφοδοτούν αποκλειστικά τη Γερμανία.

«Δεν φταίμε εμείς αλλά η διεθνής άνοδος των τιμών φυσικού αερίου» λέει ο Μητσοτάκης. Όμως δεν ήταν αυτός και οι υπουργοί του που πριν ενάμιση χρόνο μας διαβεβαίωνε ότι το Φυσικό Aέριο, το οποίο πλέον είναι το «μεταβατικό καύσιμο» για τη Χώρα μας, είναι φθηνό και θα φθηνύνει ακόμα περισσότερο;

Δεν είναι αυτός που πριν δυο χρόνια από τις ΗΠΑ ανήγγειλε το πρόωρο, κατά 27 χρόνια, κλείσιμο ολόκληρης της λιγνιτικής παραγωγής για να προωθήσει τα συμφέροντα του Αμερικάνικου Κεφαλαίου μέσω του σχιστολιθικού Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG); Ο ένας από τους δυο λόγους που επικαλέστηκε μάλιστα ήταν ότι ο λιγνίτης είναι ακριβό καύσιμο.

Σήμερα όμως που οι τιμές του Φυσικού Αερίου έχουν «ανεβεί στα σύννεφα» και παρά τα κερδοσκοπικά παιχνίδια με την αγορά δικαιωμάτων εκπομπών CO2, η παραγωγή ρεύματος από λιγνίτη στοιχίζει λιγότερο κατά 80 ευρώ MW/h και η «ψαλίδα» όσο πάει και μεγαλώνει. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η Πολωνία που χρησιμοποιεί κατά 80% λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή έχει σήμερα το φθηνότερο ρεύμα στην Ευρώπη και μάλιστα κατά 100 ευρώ κατά MW/h φθηνότερα από την Ελλάδα. Θυμίζουμε ότι η Πολωνία, Χώρα της ΕΕ, πήρε παράταση για το κλείσιμο της λιγνιτικής της παραγωγής για μετά το 2050.[v]

Ταυτόχρονα ο λιγνίτης είναι ντόπιο καύσιμο και υπάρχει σε επάρκεια ενώ αντίθετα υπάρχει έλλειψη εισαγόμενου Φυσικού Αερίου. Αλλά και LNG το οποίο οι «φίλοι μας» Αμερικάνοι εξορύσσουν με αργούς ρυθμούς (41% λιγότερο από πέρσι) για να πετύχουν ακόμα μεγαλύτερες τιμές. Στις αυξήσεις των τιμών του LNG συντελούν και οι «Έλληνες» εφοπλιστές οι οποίοι διπλασίασαν τα ναύλα μεταφοράς και «τρίβουν τα χέρια τους» διότι ήταν «προνοητικοί» και επένδυσαν κοντά στα 50 δις δολάρια για την κατασκευή πλοίων δεξαμενών. Μόνο ο Μαρινάκης παρήγγειλε 13 τέτοια πλοία εκ των οποίων τα 5 τα παρέλαβε ήδη. ΗΠΑ και Έλληνες εφοπλιστές για τα δικά τους συμφέροντα «έπεισαν» τον Μητσοτάκη να κλείσει πρόωρα τον λιγνίτη.[vi]

Το μεγάλο ερώτημα στο οποίο πρέπει κάποτε να απαντήσουν κι ο Μητσοτάκης και οι άλλοι υποστηριχτές του ξαφνικού θανάτου του λιγνίτη είναι: Για ποιο λόγο έπρεπε να περάσουμε μέσα από τη μετάβαση στο Φυσικό Αέριο για να φτάσουμε στις ΑΠΕ και στην αποθήκευση «φεσώνοντας» τον Ελληνικό λαό με δεκάδες δις Ευρώ; Έτσι για κάθε 1 MW Λιγνιτικής παραγωγής που κλείνει ανοίγουν 2 MW με καύσιμο Φυσικό αέριο! Άραγε ποιο είναι το «κέρδος» στην οικονομία και στο κλίμα αφού δεν μειώνεται αλλά αυξάνονται οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα;

Όλοι αυτοί κάνουν κερδοφόρες μπίζνες στην ενέργεια και ο λαός τους πληρώνει «τρώγοντας τις σάρκες του» και προετοιμάζεται να περάσει τον πιο δύσκολο χειμώνα της ενεργειακής φτώχειας και της πείνας.

3. Ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας (Target Model)

Το τρίτο και μεγαλύτερο κερδοσκοπικό παιχνίδι παίζεται εδώ στην Ελλάδα στο νέο χρηματιστήριο Ενέργειας (Target Model) που δημιουργήθηκε το Νοέμβρη του 2020 και έκτοτε οι τιμές, οι οποίες διαμορφώνονται από τρεις και μόνο Ενεργειακούς Ομίλους, πήραν την «ανιούσα». Χαρακτηριστικά, τις επόμενες μέρες της λειτουργίας του, οι τιμές στη χονδρική ανέβηκαν 20% και στις δυο πρώτες εβδομάδες διπλασιάστηκαν, χωρίς να υπάρχει κανένας ιδιαίτερος λόγος πέραν της ασύδοτης κερδοσκοπίας. Άλλο παράδειγμα; Στο ξεκίνημα του Καύσωνα, όπου φάνηκε ότι θα υπάρξει αυξημένη ζήτηση, οι ίδιοι κερδοσκόποι εκτίναξαν τις τιμές του ρεύματος σε 200 Ευρώ τη MW/h όταν μέχρι τότε κινούνταν λίγο κάτω από τα 100 Ευρώ ανά MW/h και δεν είχαν ξεκινήσει ακόμα οι αυξήσεις στο Φυσικό Αέριο.

Αυτές τις μέρες (19/10/21) οι τιμές του ρεύματος στη χονδρική (Τιμή Εξισορρόπησης Αγοράς) έφτασαν τα 253,33 Ευρώ ανά MW/h! Ενώ πέρσι τον μήνα Οκτώβρη ήταν στα 44 Ευρώ ανά MW/h[vii] και αναμένεται σύντομα να φτάσει στα 350 Ευρώ η MW/h![viii]

Συμπέρασμα: Το Ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας λειτουργεί έτσι και αλλιώς κερδοσκοπικά και χωρίς να υπάρχει καμία αύξηση των διεθνών τιμών…

Χαρακτηριστικά όπως ανέφερε, ο «υπεράνω υποψίας», καθηγητής Παντελής Κάπρος κατά τη διάρκεια του συνεδρίου Renewable & Storage Forum «αν η χονδρεμπορική τιμή διαμορφωνόταν με βάση το μέσο κόστος των μονάδων που συμμετέχουν, τότε θα ήταν κατά 39% φθηνότερη»!

Οι επιδοτήσεις στο λαό ή στους Ενεργειακούς Ομίλους;

Όπως ανακοίνωσε πρόσφατα η Κυβέρνηση, η επιδότηση στο ηλεκτρικό τελικά θα ανέβει στα 18 ευρώ ανά λογαριασμό ρεύματος σε κάθε νοικοκυριό. Η επιδότηση αυτή που ανέρχεται στα 326 εκ. Ευρώ θα γίνει από το νέο «Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης» το οποίο θα τροφοδοτείται από τον «κουμπαρά» των δικαιωμάτων ρύπων που λόγω εκτίναξης των τιμών στο Ευρωπαϊκό Χρηματιστήριο Ρύπων αναμένεται να «γεμίσει» φέτος με 1 δισ Ευρώ.[ix]

Πρόσφατα η Κυβέρνηση της ΝΔ κατήργησε τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (ΕΦΚ) από τους παραγωγούς ενέργειας με καύσιμο Φυσικό Αέριο αλλά δεν φρόντισε να τον καταργήσει ή έστω να τον μειώσει στους καταναλωτές ενέργειας.

Σε ότι αφορά τα ποσά της επιδότησης στα νοικοκυριά είναι «ψίχουλα» σε σχέση με τις αυξήσεις στις τιμές του ρεύματος αλλά και σε σχέση με τις «επιδοτήσεις» που με αποφάσεις της ΕΕ και των Κυβερνήσεων δίνει ο ίδιος ο λαός μέσα από τους λογαριασμούς του ρεύματος στους Ενεργειακούς Επιχειρηματικούς Ομίλους. Συγκεκριμένα τα 326 εκ. που επιδοτεί η κυβέρνηση τα νοικοκυριά δεν είναι καν το 1/10 των 3,5 δις ευρώ των επιδοτήσεων που καρπώνονται ετησίως οι βιομήχανοι των ΑΠΕ για την παραγωγή ρεύματος, χώρια τα 15 δισ ευρώ που επιδοτήθηκαν από τον φορολογούμενο για τις εγκαταστάσεις τους. Ο λαός επίσης πληρώνει και τις επιδοτήσεις των μονάδων Φυσικού Αερίου μέσω των Αποδεικτικών Διαθεσιμότητας Ισχύος (ΑΔΙ), του Μηχανισμού Ευελιξίας και άλλων κρυφών ή φανερών «μποναμάδων» που δίνονται στο Ενεργειακό Κεφάλαιο.

Μπορούν να μειωθούν σήμερα δραστικά οι τιμές της Ηλεκτρικής Ενέργειας;

Παρά την Ενεργειακή κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος που φθάνουν στον λαϊκό – οικιακό καταναλωτή μπορούν και είναι αναγκαίο να μειωθούν ακόμα και 100% αρκεί να αλλάξει η πολιτική των σκανδαλωδών επιδοτήσεων στο Κεφάλαιο και η πάταξη της κερδοσκοπίας.

  1. Κατάργηση των «ρυθμιζόμενων χρεώσεων» (ΕΤΜΕΑΡ- ΥΚΩ- Τέλη δικτύων) που είναι «χαράτσια» στον λογαριασμό του ρεύματος και τροφοδοτούν τα ασύστολα κέρδη κυρίως των ιδιοκτητών ΑΠΕ και των δικτύων. Αυτές ανέρχονται στο 70% της κατανάλωσης ηλεκτρικής Ενέργειας! Ταυτόχρονα πρέπει να καταργηθούν και οι άλλες κρυφές και φανερές επιδοτήσεις που ενώ αρχικά επιβαρύνουν τους «παρόχους» μετακυλίονται τελικά κι αυτές στον καταναλωτή.
  2. Κατάργηση όλων των χρηματιστηρίων Ενέργειας (Ελληνικό χρηματιστήριο {Target Model} – Ευρωπαϊκό χρηματιστήριο ρύπων- χρηματιστήριο Φυσικού αερίου) και διατίμηση του ρεύματος με βάση τα πραγματικά κόστη. Το ρεύμα δεν είναι απλά ένα εμπόρευμα για να γίνεται αντικείμενο κερδοσκοπίας αλλά αγαθό αναγκαίο για την επιβίωση του κάθε ανθρώπου, της κάθε οικογένειας.
  3. Ακύρωση της απόφασης του Μητσοτάκη για απολιγνιτοποίηση το 2023. Συνέχιση λειτουργίας των μονάδων που πληρούν τα Περιβαλλοντικά όρια ή μπορούν να τα πιάσουν μέσω αναβάθμισης. Η Ελλάδα είναι η μόνη Χώρα της Ευρώπης που κλείνει πρόωρα «οικειοθελώς» τους λιγνιτικούς σταθμούς της χωρίς να υπάρχει κάποια δέσμευση ή υποχρέωση. Έχει η Χώρα μας την πολυτέλεια να αφήσει να καίγονται στον αέρα (δημιουργώντας και σοβαρά προβλήματα υγείας στους κατοίκους) κοιτάσματα που ισοδυναμούν σήμερα με 300 εκατομμύρια έως 1 δισ, βαρέλια πετρελαίου; Σήμερα οι νέες μονάδες καύσης του λιγνίτη έχουν ελαχιστοποιήσει τη ρύπανση, έχουν υψηλό βαθμό απόδοσης και μπορούν να ενσωματώσουν τεχνολογίες δέσμευσης του διοξειδίου του άνθρακα (CO2).

Αυτές είναι κάποιες προτάσεις που μπορούν άμεσα να ανακουφίσουν τα λαϊκά νοικοκυριά από τους δυσβάσταχτους λογαριασμούς του ρεύματος. Είναι όμως βέβαιο ότι η Κυβέρνηση και η ΕΕ κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση. Δηλαδή να βάλουν το λαό ως φορολογούμενο και ως καταναλωτή ρεύματος να πληρώσει όλα τα σπασμένα και από αυτά να του χαρίσουν ένα μικρό ποσοστό για να φανούν και γαλαντόμοι.

Αυτά που δεν κάνουν αυτοί πρέπει να απαιτήσει να εφαρμοστούν ένα Νέο Παλλαϊκό, κοινωνικό μέτωπο Εργαζομένων- Αγροτών –Κτηνοτρόφων – Λαϊκών καταναλωτών ρεύματος και Πολιτών που αγωνίζονται για την προστασία του Περιβάλλοντος.

Να αγωνιστούμε για μια Εταιρεία Ηλεκτρισμού αποκλειστικά δημόσια, 100%, ενιαία και καθετοποιημένη κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, προσανατολισμένη αποκλειστικά στα λαϊκά συμφέροντα.

«Ρεύμα φθηνό για όλο το λαό».

Επανεθνικοποίηση-Κρατικοποίηση ολόκληρου του Ηλεκτρενεργειακού τομέα.

Μια πραγματικά Δημόσια Εταιρεία που θα πρωτοστατήσει στη νέα εποχή της Ηλεκτρικής Ενέργειας χρησιμοποιώντας όλες τις σύγχρονες μορφές ενέργειας με σεβασμό στην αειφορία και την προστασία του Περιβάλλοντος.

Στον αγώνα για πλήρη κοινωνικοποίηση του αγαθού της Ηλεκτρικής Ενέργειας.

 

[i] Αντί για “Φθηνή Ενέργεια για Όλους”, Ακριβή Ενέργεια για Λίγους- Η Ε.Ε. Επιβάτης στο Ρόλερ Kόστερ Μιας Κρίσης Δίχως Τέλος

[ii] Η «απάτη του αιώνα» με το εμπόριο ρύπων | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

[iii] Το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών της ΕΕ και η μεταρρύθμισή του | Επικαιρότητα | Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

[iv] Σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής: στόχευση της δωρεάν κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής

[v] Πώς ο βρώμικος λιγνίτης έφτασε να είναι φθηνότερος από το φυσικό αέριο | Liberal.gr

[vi] Η Ενεργειακή Κρίση Πυροδοτεί τους Ναύλους των LNG Carriers

[vii] Νέο πανευρωπαϊκό ρεκόρ χονδρικής τιμής ρεύματος στην Ελλάδα | Η Εφημερίδα των Συντακτών

[viii] Σενάρια τρόμου στην αγορά ρεύματος για τιμές χονδρικής στα… 350 ευρώ

[ix] Μόνιμο το Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης – Πως θα λειτουργεί, ποιους θα επιδοτεί, τι έσοδα θα έχει

Πηγή: Kozani.tv

Η ακρίβεια δεν αντιμετωπίζεται με λόγια του αέρα.

/0 Comments/in , /by

Η ακρίβεια σε βασικά είδη διατροφής, στο ηλεκτρικό ρεύμα, στο φυσικό αέριο και στα καύσιμα αυξάνει αλματωδώς τους τελευταίους μήνες, συρρικνώνοντας τα λαϊκά εισοδήματα και δημιουργώντας μεγάλα προβλήματα στις φτωχές λαϊκές οικογένειες, που κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς τρόφιμα, ηλεκτρικό ρεύμα και θέρμανση τις κρύες ημέρες του χειμώνα.

Η κυβέρνηση εξαπατά και κοροϊδεύει το λαό ισχυριζόμενη ότι «η ακρίβεια είναι παροδική», ότι «σε λίγους μήνες θα έχουν εξομαλυνθεί οι τιμές» και εξαγγέλλοντας μέτρα – κοροϊδία για δήθεν οικονομική ανακούφιση των λαϊκών νοικοκυριών και αντιμετώπιση της ακρίβειας.

Συγκεκριμένα, τα 14 -18 ευρώ το μήνα, που η κυβέρνηση εξάγγειλε ως επιδότηση στα λαϊκά νοικοκυριά για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στην ανατίμηση του ηλεκτρικού ρεύματος, και η πολύ μικρή μείωση στην τιμή του φυσικού αερίου, καθώς και ο κατώτατος μισθός που θα …«αυξηθεί» μόλις κατά 52 λεπτά τη μέρα (!!!) από την 1-1- 2022, δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο το ύψος των ανατιμήσεων και τις κοινωνικές ανάγκες των λαϊκών οικογενειών για αξιοπρεπή διαβίωση. Μοιάζουν κυριολεκτικά με «σταγόνα στον ωκεανό» των δυσκολιών, που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα εν μέσω της τριπλής κρίσης (υγειονομικής, οικονομικής, οικολογικής) και της απαράδεκτης κυβερνητικής πρακτικής να αξιοποιεί αυτή την κρίση για να περάσει χωρίς αντιστάσεις την αντιλαϊκή και αντικοινωνική πολιτική της.

Είμαστε, βέβαια, συνηθισμένοι με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να λέει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε ή να κάνει μόνο ευχολόγια και παρακάλια στις επιχειρήσεις, όταν πρόκειται για την ακρίβεια ή άλλα λαϊκά προβλήματα, επικαλούμενη ότι αυτά είναι δισεπίλυτα ευρωπαϊκά ή παγκόσμια προβλήματα, ενώ, όταν είναι να περικόψει μισθούς, συντάξεις, εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα και να επιβάλλει νέους φόρους, τότε να λειτουργεί ως επιτελικό αποτελεσματικό κράτος, αλλά δεν πρέπει να μείνουμε και με τα χέρια σταυρωμένα.

Και, δυστυχώς, οι ανατιμήσεις προϊόντων και υπηρεσιών, δεν έπεσαν από τον ουρανό και δεν αποτελούν παροδικό φαινόμενο, όπως ισχυρίζεται ψευδώς η κυβέρνηση και τα φιλικά της – καλοταϊσμένα από αυτή – Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Είναι η ασύδοτη δίψα και το αδίστακτο κυνήγι για κέρδη των δυνάμεων του κεφαλαίου, που συνεχώς κλιμακώνεται, με την ανοχή και τη στήριξη της κυβέρνησης και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Είναι επίσης η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, η οποία οδηγεί στην αύξηση των τιμών, γιατί οι νέοι ιδιοκτήτες των δημόσιων επιχειρήσεων και υποδομών τις άρπαξαν «αντί πινακίου φακής» για να επιτυγχάνουν γρήγορα, εγγυημένα και εύκολα κέρδη. Επομένως, υπάρχουν ξεκάθαρες πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης για την εκτίναξη της ακρίβειας.

Τα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα και η νεολαία δεν έχουν τίποτε να περιμένουν από την κυβέρνηση της ΝΔ. Μόνο, μόνοι τους μπορούν σωθούν, αναπτύσσοντας και κλιμακώνοντας ενωτικούς κοινωνικούς αγώνες και διεκδικώντας μαχητικά ουσιαστικά μέτρα περιορισμού της ακρίβειας και στήριξης των εισοδημάτων τους, όπως:

– Δραστική μείωση των ληστρικών έμμεσων φόρων, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, θέσεις εργασίας σταθερής και πλήρους απασχόλησης με αξιοπρεπείς μισθούς, αύξηση των δημοσίων κοινωνικών δαπανών για παιδεία, υγεία, πρόνοια.

– Ενέργεια, που να είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα και, επομένως, αποτροπή και ανατροπή της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, γιατί μόνο μία δημόσια και κοινωνική ΔΕΗ μπορεί να παρέχει φθηνό ηλεκτρικό ρεύμα στο λαό. Κατάργηση των χρηματιστηρίων ενέργειας και του ειδικού φόρου κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας και άμεση μείωση του ΦΠΑ στο 4%. Επαναφορά του νόμου 4320/19-3-2015, που προέβλεπε 1200 κιλοβατώρες δωρεάν το τετράμηνο για όσους ήταν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Σταμάτημα των αποκοπών συνδέσεων ηλεκτρικού ρεύματος, νερού και τηλεπικοινωνιών σε φτωχά και υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά.

– Μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης και του ΦΠΑ στο φυσικό αέριο στο αγροτικό πετρέλαιο, στο πετρέλαιο θέρμανσης για τα νοικοκυριά, στο πετρέλαιο κίνησης και στη βενζίνη. Επέκταση επιδομάτων θέρμανσης και σε άλλα λαϊκά νοικοκυριά, ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα, λόγω του πιο κρύου και μεγαλύτερου σε διάρκεια χειμώνα. Επιδότηση και όσων επιλέγουν να θερμανθούν με εναλλακτικές και περιβαλλοντικά ασφαλείς μορφές θερμότητας, όπως η γεωθερμία.

Ιδού λοιπόν «πεδίο δόξης λαμπρό» για τις δυνάμεις της Αριστεράς και το λαϊκό κίνημα εάν θέλουν να είναι πραγματικά χρήσιμοι στο λαό αυτή τη δύσκολη περίοδο.