Άρθρα

Τα τσογλάνια* του ΝΑΤΟ και οι κλακαδόροι των ΑΖΟΦ τι εξωτερική πολιτική μπορούν να ασκήσουν;

Όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, η ελληνική κυβέρνηση υποδύθηκε σε χρόνο μηδέν το μαντρόσκυλο των ΗΠΑ, έκανε τις πιο επιθετικές, έξαλλες και προσβλητικές δηλώσεις για τη Ρωσία, έστειλε οπλισμό στο Κίεβο, απέλασε Ρώσους διπλωμάτες. Ακκιζόμενη ότι όσο πιο πολύ γλείψει το ΝΑΤΟ, τόσο περισσότερα μπράβο θα εισπράξει, έφτασε στο σημείο να στήσει κλάκα στο ελληνικό Κοινοβούλιο για το ναζιστικό Τάγμα Αζόφ. Οι δικαιολογίες ότι δεν γνώριζε, ήρθαν μετά τη θύελλα αντιδράσεων, και ακόμα και αν ισχύουν, δείχνουν απλώς ότι η ανικανότητα είναι μεγαλύτερη από την ανηθικότητα. 

Όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, η τουρκική κυβέρνηση καταδίκασε μεν την εισβολή, ως χώρα του ΝΑΤΟ, αλλά σκεπτόμενη ότι εκτός από τα συμφέροντα της Ουάσινγκτον υπάρχουν και αυτά της Άγκυρας, δεν έκλεισε τον εναέριο χώρο για τα ρωσικά αεροσκάφη, δεν επέβαλε τις κυρώσεις που ζητούσε η Δύση, δεν έστειλε πολεμικό εξοπλισμό στην Ουκρανία, οργάνωσε -μόνη στον κόσμο- τριμερείς συναντήσεις (με τη Ρωσία και την Ουκρανία), διατηρεί σχέσεις με όλες τις πλευρές. 

Την κατάσταση συνόψισε εξαιρετικά ο Αμερικανός Πρέσβης Πάιατ: “Το συμφέρον των ΗΠΑ είναι να παραμείνει η Τουρκία στη Δύση”. Το γεγονός δηλαδή ότι η Τουρκία απειλεί να μην παραμείνει στη Δύση και παίζει σε διπλό ταμπλό, υπηρετώντας τα δικά της συμφέροντα, δεν είναι επιζήμιο για την Τουρκία. Το αντίθετο: κάνει τις ΗΠΑ να προσφέρουν διαρκώς δώρα εξευμενισμού. 

Πριν δύο μέρες το Στέητ Ντιπάρτμεντ αποφάσισε ότι η πώληση F-16 στην Τουρκία είναι σύμφωνη με τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ, αναιρώντας τις κυρώσεις που είχαν επιβληθεί στην τουρκική αμυντική βιομηχανία λόγω της παλαιότερης αγοράς από την Άγκυρα των ρωσικών S-400. Να υπενθυμίσουμε ότι το πολύ σύντομο “εμπάργκο” των ΗΠΑ στην Τουρκία είχε θεωρηθεί από την ελληνική πλευρά ως νίκη επικών διαστάσεων και απόδειξη ότι τα πιστά σκυλάκια ανταμείβονται.

Η επόμενη φάπα στην ελληνική εξωτερική πολιτική ήρθε από τη Βικτόρια Νιούλαντ, υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, η οποία τελείωσε με συνοπτικές διαδικασίες τον East Med. Ο κατά φαντασίαν αγωγός είχε αναγορευθεί σε φοβερό όπλο που θα μετέτρεπε στην Ελλάδα σε ενεργειακό κόμβο, θα παρέκαμπτε την Τουρκία και θα έλυνε και το πρόβλημα με τις διαφιλονικούμενες ΑΟΖ Ελλάδας – Τουρκίας – Κύπρου. Η Νιούλαντ, η οποία παρεμπιπτόντως είχε ενορχηστρώσει με τον Πάιατ το πραξικόπημα του Μεϊντάν στο Κίεβο, εξευτέλισε τις μπουρδολογίες του ελληνικού αστισμού, λέγοντας αυτό που όλοι ήξεραν από την αρχή: Οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να στηρίξουν κανέναν αγωγό που δεν περιλαμβάνει την Τουρκία. Πολύ περισσότερο όταν επιδιώκουν να εξαρτήσουν την Ευρώπη από το ελεγχόμενο από την Ουάσινγκτον υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) που μεταφέρεται με τάνκερ. 

Με δύο λόγια, όχι απλά οι ΗΠΑ δεν τιμωρούν την Τουρκία επειδή δεν είναι τυφλό όργανο της αμερικανικής πολιτικής, αλλά την επιβραβεύουν για να τη φέρουν όσο μπορούν στα νερά τους.  

Το αποτέλεσμα είναι ότι η τουρκική κυβέρνηση ασκεί πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, συνομιλώντας με όλους, καθιστώντας την Άγκυρα σημείο αναφοράς της διεθνούς διπλωματίας – και κερδίζει, ενώ η ελληνική κυβέρνηση κάνει διαγωνισμό εθελοδουλείας, τυφλής πίστης, και πάντα δεδομένης υπακοής – και χάνει.  

Η Τουρκία σήμερα θεωρείται από όλο τον κόσμο ως δύναμη με ειδικό βάρος και εθνική, ανεξάρτητη στρατηγική, ενώ η Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως «αυτοφωράκιας», κοινός προβοκάτορας του ΝΑΤΟ, και μάλιστα των πιο επιθετικών, ανόητων, φιλοπόλεμων κύκλων του, που φλερτάρουν με τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο για να «δώσουν ένα μάθημα στη Ρωσία».

Η τουρκική πλευρά, χωρίς ποτέ να διαρρηγνύει σχέσεις ή να αμφισβητεί την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και στον άξονα της Δύσης, επιμένει να ορίζει μια ανεξάρτητη δική της πολιτική. Η ελληνική πλευρά, δηλώνει σε όλους τους τόνους δεδομένη και πρόθυμη, φτάνοντας στο σημείο να κρύβει το κυπριακό κάτω από το χαλί, μην τύχει και θιγεί η Ουκρανία, με αποτέλεσμα να την προσβάλει βάναυσα ακόμα και ο Ζελένσκι.  

Είναι περιττό να πούμε ποιος κινείται υπηρετώντας τα συμφέροντα της χώρας του, έστω έτσι όπως τα αντιλαμβάνεται η αστική της τάξη, και ποιος κινείται με βάση τα συμφέροντα της Ουάσινγκτον.

Και είναι προκλητικό, όσοι λειτουργούν ως υποτακτικοί της CIA, να παραδίδουν μαθήματα …εθνικής ευθύνης στον λαό που δεν συντάσσεται με τα υπερατλαντικά απεταξάμην στον Πούτιν.    

* Τσογλάνια: Από εφηβική ηλικία υπηρέτες του Σουλτάνου, παιδιά για τις δύσκολες δουλειές. Οι πιο ευνοούμενοι και μορφωμένοι αναλάμβαναν διοικητικές θέσεις και αξιώματα. Σχετική ίσως με την πολιτική έννοια της λέξης είναι η δήλωση Πάιατ “φέρτε να προσλάβουμε τον Μητσοτάκη στην Αμερική”.

Τάγμα Αζόφ: Η κρατικοποίηση του ουκρανικού ναζισμού, με τις ευλογίες της Δύσης

Το διάγγελμα Ζελένσκι προς το ελληνικό Κοινοβούλιο θα ήταν ούτως ή άλλως ντροπή καθώς θα αναμασούσε όλα τα γνωστά κλισέ της δυτικής προπαγάνδας, και κυρίως την πιο επιθετική εκδοχή της, την απαίτηση να εμπλακεί το ΝΑΤΟ στην πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία.

Εξελίχθηκε σε δύο φορές ντροπή και βαθιά προσβολή της Ελλάδας και της ιστορίας της, καθώς απευθύνθηκαν σε αυτό, μαχητές του Αζόφ, τάγματος αναγνωρισμένου διεθνώς ως ναζιστικής αναφοράς και ιδεολογίας.

Το γεγονός ότι αυτή η πρόκληση έγινε αποκλειστικά προς το ελληνικό Κοινοβούλιο και όχι πχ απέναντι στο Ισραηλινό όπου επίσης απευθύνθηκε πριν αρκετές μέρες ο Ζελένσκι, είναι ενδεικτικό της ποιότητας και της στάθμης στην οποία έχει περιπέσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα.

Αλήθεια, τι έχουν να πουν οι βουλευτές που παριστάνουν τους ευρωπαϊστές, τους φιλελεύθερους, τους δημοκράτες; Τι έχει να πει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ; Τι έχει να πει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι βουλευτές του που παρακολουθούσαν χειροκροτώντας τον πρόεδρο της Ουκρανίας να δίνει το λόγο σε μέλη ναζιστικών ταγμάτων;

Η παραστρατιωτική πτέρυγα που συγκροτήθηκε στα πρότυπα των Ταγμάτων Ασφαλείας του Ναζιστικού κόμματος, το Τάγμα Αζόφ, έπαιξε καθοριστικό ρόλο τόσο στο πραξικόπημα Μεϊντάν όσο -και κυρίως- στην εκκαθάριση των ρωσόφωνων πληθυσμών στην Ανατολική Ουκρανία, στην εξόντωση όσων δεν αισθάνονταν «υπερήφανοι εθνικιστές Ουκρανοί», στην απαγόρευση της ρωσικής γλώσσας, στην ενοχοποίηση των αντιφασιστικών συμβόλων, στην αναθεώρηση επί το φιλοναζιστικότερο της ιστορίας και φυσικά στην απαγόρευση της αντιπολίτευσης και των αριστερών και κομμουνιστικών κομμάτων. Το Τάγμα Αζόφ, είναι εγνωσμένα και αποδεδειγμένα ναζιστικού χαρακτήρα, και αυτό ήταν απολύτως παραδεκτό από τη Δύση και τα ΜΜΕ, τουλάχιστον μέχρι λίγο πριν τη ρωσική εισβολή.

Αυτός είναι ο λόγος που το σημερινό επεισόδιο με την ομιλία Ζελένσκι στη Βουλή είναι διπλή πρόκληση.

Στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη, η εκστρατεία αντιρωσικής υστερίας επιχειρεί να επιβάλει την άποψη-πλυντήριο ότι το Τάγμα Αζόφ δεν παίζει κάποιο ιδιαίτερο ρόλο στην ουκρανική κρίση, ή αν παίζει κάποιο ρόλο, δεν έχει σχέση με τον νεοναζισμό, ή αν έχει σχέση με τον νεοναζισμό και τον φασισμό, δεν έχει σχέση με την επίσημη ουκρανική κυβέρνηση και το καθεστώς του Κιέβου.

Η σημερινή πρόκληση Ζελένσκι διαλύει κάθε τέτοιο ισχυρισμό.

Οι εν Ελλάδι υποστηρικτές των ΗΠΑ έκαναν μάλιστα επί εβδομάδες και τη σχετική πλάκα με το Τάγμα Αζόφ αποκαλώντας Τάγμα Χαζόφ όσους αναδεικνύουν τον ναζιστικό χαρακτήρα της συγκεκριμένης δύναμης.

Πράγματι, οι νεκροί, οι βασανισμένοι, οι πυρπολημένοι, οι βιασμένες γυναίκες, τα διαμελισμένα παιδιά, που επί χρόνια προκαλούσε η δράση των ναζί, είναι θέμα που προσφέρεται για πλάκα από τους υποτακτικούς του ΝΑΤΟ.

Το γεγονός ότι ο Ζελένσκι είναι εβραϊκής καταγωγής, επιχειρήθηκε να χρησιμοποιηθεί ως απόδειξη ότι το καθεστώς του Κιέβου δεν έχει σχέση με το υπαρκτό ναζιστικό ρεύμα. Όσοι επιχειρούν να αποσυνδέσουν τη σημερινή κυβέρνηση της Ουκρανίας από τους Ναζί, επικαλούνται ακόμα το πολύ χαμηλό ποσοστό της εκλογικής καταγραφής του κόμματος Svoboda, μίας μόνο από τις ακροδεξιές δυνάμεις που δρουν στην Ουκρανία, η οποία κατέγραψε 1,62% στις προεδρικές εκλογές του 2019 και 2,15% στις βουλευτικές.

Ωστόσο, ένα μεγάλο πλήθος ακροδεξιών δυνάμεων και προσωπικοτήτων είχαν αφομοιωθεί νωρίτερα από τα βασικά ουκρανικά κόμματα και τον κρατικό μηχανισμό. Χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ ο σημερινός πρόεδρος Ζελένσκι εκλέχτηκε φερόμενος ως ο λιγότερο ακροδεξιός και φιλοναζί υποψήφιος (στις τάξεις τόσο του κόμματος του δεύτερου Ποροσένκο, όσο και της τρίτης Τιμοσένκο, υπήρχαν πλήθος στελεχών του Δεξιού Τομέα και του Τάγματος Αζόφ), στην πορεία ενσωμάτωσε όχι μόνο τους ακροδεξιούς παρακρατικούς μηχανισμούς, αλλά και διατήρησε και ενίσχυσε το σύνολο της αντικομμουνιστικής νομοθεσίας που ψηφίστηκε μετά το πραξικόπημα του Μεϊντάν.

Ενώ σήμερα οι αναφορές στην κρατικοποίηση του ναζισμού στην Ουκρανία είναι απαγορευμένη συζήτηση, και ίσως και απόδειξη «φιλοπουτινισμού», ήταν τα ίδια τα δυτικά ΜΜΕ, τα οποία εδώ και πολλά χρόνια, (και πριν ο πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας και η παρουσίασή του επιχειρήσει να αθωώσει ή να απενοχοποιήσει την εγκληματική δράση του σύγχρονου ουκρανικού ναζισμού), μίλησαν εκτενώς για τη δράση του Τάγματος Αζόφ.

Παρουσιάζουμε παρακάτω ντοκιμαντέρ, άρθρα και πηγές, που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο αποκλειστικά από δυτικές πηγές (και μάλιστα από τις πλέον αντιρωσικές, πχ BBC, Guardian, Deutche Welle, TIME, CNN, Vice κλπ), σχετικά με την απολύτως υπαρκτή ναζιστικοποίηση ενός σημαντικού τμήματος του ουκρανικού κρατικού μηχανισμού, την αναδρομική δικαίωση των χιτλερικών δυνάμεων κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς και τη σύμφυση κράτους – ουκρανικής κυβέρνησης με τις ναζιστικές δυνάμεις κρούσης που έβγαλαν μεγάλο μέρος της βρώμικης δουλειάς του Μεϊντάν.

Η δημιουργία του Τάγματος Αζόφ

Μετά την πραξικοπηματική ανατροπή της νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης Γιανουκόβιτς, το 2014 (δεύτερη ανατροπή μετά το 2004 και την πορτοκαλί επανάσταση), και την όξυνση των σχέσεων με Ρωσία, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον ρωσικό στρατό η Ουκρανία έκανε έκκληση στους πολίτες «να οργανωθούν ενάντια στη ρωσική απειλή». Τον Μάιο του 2014, με πρωτοστάτη τον Andriy Biletsky δημιουργείται το Τάγμα Αζόφ, ως εθελοντική πολιτοφυλακή. Στο Τάγμα μπήκαν αρκετοί βετεράνοι πολέμου και κυρίως μέλη από όλες τις ακροδεξιές οργανώσεις («All-Ukrainian Union Svoboda», «Rightsector» κλπ), οι ίδιες δηλαδή που είχαν πρωτοστατήσει στο πραξικόπημα της πλατείας Μειντάν. Το 2014 στο Τάγμα Αζόφ εντασσόταν ο οποιοδήποτε είχε την ικανότητα να «φέρει όπλο», με αποτέλεσμα πολλοί νεοναζί να ενταχθούν εθελοντικά, με πρόσχημα την άμυνα της χώρας. Στην αρχή, δηλαδή, το Τάγμα Αζόφ δημιουργήθηκε σαν εθελοντικός στρατός «για την υπεράσπιση της πατρίδας». Στις 13 Ιούνη του 2014, το Τάγμα Αζόφ καταλαμβάνει τη Μαριούπολη απωθώντας τους ρωσόφιλους και αποκτά πλέον μεγάλη επιρροή. Τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου το Τάγμα Αζόφ εντάχθηκε στο στρατό (Εθνοφρουρά) της Ουκρανίας και οι στρατιώτες του θεωρούνται στρατιώτες του Εθνικού Στρατού της Ουκρανίας.

Η νέα ουκρανική κυβέρνηση βασίστηκε πολύ στην δράση του Τάγματος, καθώς το εξόπλισε με πλούσιο πολεμικό υλικό. Το Υπουργείο Εσωτερικών της Ουκρανίας έκανε τα στραβά μάτια στις παράνομες δράσεις του Τάγματος Αζόφ καθώς και ο ίδιος ο Υπουργός, ο Arsen Avakov, είχε πολύ καλές σχέσεις μαζί του. Πολλοί Ουκρανοί, παρομοιάζουν την άνοδο του φασισμού στην Ουκρανία ως κατάσταση παρόμοια με αυτή στην Γερμανία την δεκαετία 1930-1940. To Tάγμα Αζόφ συνδέεται πολιτικά και κοινοβουλευτικά με το εθνικιστικό κόμμα Svoboda, μέλη του οποίου συμμετέχουν στην ουκρανική κυβέρνηση.

Η δυτική προπαγάνδα επιχειρεί να μειώσει το ρόλο των ναζί στη μετά Μεϊντάν Ουκρανία. Στο παρακάτω ρεπορτάζ του BBC αναδεικνύεται η υπαρκτή αντιπαράθεση ανάμεσα στον πολιτικό βραχίονα που προέκυψε από το πραξικόπημα του Μεϊντάν και στις ακροδεξιές δυνάμεις που έλεγχαν τους δρόμους. Μαχητής του Δεξιού Τομέα ισχυρίζεται ότι θα χρειαστεί και ένα ακόμα Μεϊντάν για να ξεφορτωθούν τους πολιτικούς που πρόδωσαν την Ουκρανία υπογράφοντας τη Συμφωνία του Μινσκ. Παρά το γεγονός ότι η μετά – Μειντάν εποχή δημιούργησε συγκρούσεις ανάμεσα στην πιο εξτρεμιστική και στην πιο μαζεμένη εκδοχή του φιλοαμερικανικού καθεστώτος του Κιέβου, είναι γεγονός ότι τα δεξιά παραστρατιωτικά τάγματα θεωρούσαν ότι ποτέ δεν θα χτυπιούνταν από τον ουκρανικό στρατό. Το βίντεο είναι ενδεικτικό του πώς αντιλαμβάνονται οι νεοναζί του Δεξιού Τομέα τη στάση του Γενικού Επιτελείου Στρατού της Ουκρανίας: «Με την εξαίρεση λίγων στρατηγών, ο στρατός είναι υπέρ μας».

Είναι το Τάγμα Αζόφ ναζιστικό;

Όσο και αν προσπαθεί η επικοινωνιακή ομάδα του Τάγματος να πείσει τον υπόλοιπο κόσμο ότι δεν πρόκειται για ένα τάγμα νέο-ναζιστικό, τόσο περισσότερο η ίδια του η δράση αλλά και τα σύμβολα που χρησιμοποιεί, δείχνουν το αντίθετο.

Το σύμβολο του Τάγματος είναι το γράμμα I και Ν που σημαίνει  «Ideal of the Νation» και αποκαλείται ως Wolfangel. Είναι το ίδιο σύμβολο που χρησιμοποιούσαν πολλές μονάδες των SS. Ακόμα, πίσω από το έμβλημα του Wolfsangel υπάρχει ο Μαύρος Ήλιος, που αποτελούσε σύμβολο των ναζί κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μέλη του Τάγματος Αζόφ φωτογραφίζονται συχνά με ναζιστικές σημαίες:

Πολλά από τα βασικά συνθήματα του Τάγματος φανερώνουν την νέο-ναζιστική ιδεολογία του με χαρακτηριστικά: «glory to Ukraine» , «Glory to the heroes», «glory to the nation», «death to the enemy» και «Ukraine above all else». Δήλωση του ίδιου του επικεφαλής του Τάγματος Αζόφ μαρτυρά τόσο τη ναζιστική όσο και την εθνικιστική φύση του: «the destiny of the Ukrainian nation is to be in avangard in holy war of white people against underhumans led by semites». Πολλοί από τους εκπροσώπους του, έχουν επίσημα παραδεχτεί, ότι μέσα στις βαθμίδες του υπάρχουν ακροδεξιοί αλλά και Αμερικάνοι βετεράνοι πολέμου, οι οποία εντάχθηκαν εθελοντικά για να συμβάλλουν στην στρατιωτική εκπαίδευση των μελών του.

Το παρακάτω υλικό του βρετανικού Guardian αποτυπώνει τη δράση ενός από τα στρατόπεδα εκπαίδευσης νέων παιδιών του Τάγματος Αζόφ. Η στρατολόγηση των παιδιών γίνεται από την πρώτη εφηβική ηλικία ώστε να διαπαιδαγωγηθούν κατάλληλα στη ναζιστική ιδεολογία. Πρόκειται, χωρίς υπερβολή για μια χιτλερική νεολαία που αναθρέφεται με μίσος προς τους εχθρούς, μεταφυσική πίστη προς τη δόξα της πατρίδας, με συνεχείς αναφορές στις παγκόσμιες ναζιστικές σταθερές της λευκής ανωτερότητας. Τα στρατόπεδα που αναφέρονται στο βίντεο είναι δεκάδες σε κάθε περιοχή, αποτελώντας ένδειξη του μεγέθους του εθνικιστικού παροξυσμού και της μισαλλοδοξίας που κυριάρχησε με το πραξικόπημα του Μεϊντάν.

Το BBC με τη σειρά του παρουσιάζει τη δράση του κόμματος Svoboda με ευθείες αναφορές στις λαμπαδηδρομίες των Γερμανών ναζί της δεκαετίας του 30. Το Svoboda παρότι επιχείρησε να εκδιώξει τις απροκάλυπτες ναζιστικές ομάδες από το εσωτερικό του και να υιοθετήσει ένα πιο μετριοπαθές και αποδεκτό από τη Δύση προφίλ, είναι το βασικό κόμμα που έλκει τις ιδέες του από τον διαβόητο Στεπάν Μπαντέρα, ήρωα των Ουκρανών ναζί κατά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Το BBC παραδέχεται ότι το Svoboda έπαιξε τον κεντρικό αν όχι καθοριστικό ρόλο στο φιλοδυτικό και ακροδεξιό κίνημα του Μεϊντάν.

Αν τα παραπάνω αφορούν εξελίξεις προηγούμενων ετών, η Rita Katz, υπεράνω φιλορωσικής υποψίας αναλύτρια θεμάτων τρομοκρατίας της Ουάσινγκτον, γράφει με αφορμή τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας στην Washington Post, ότι η διεθνής συρροή νεοναζί στο πλευρό του Κιέβου, μπορεί να συγκριθεί μόνο με τον ISIS και τη στρατολόγηση ακραίων ισλαμιστών.

Άλλο ρεπορτάζ του BBC παρουσιάζει με καθαρό τρόπο το νεοναζιστικό χαρακτήρα των ομάδων που «κυβερνούν τον δρόμο» μετά το πραξικόπημα του 2014:

Έχει σχέση το Τάγμα Αζόφ με το ουκρανικό κράτος και την κυβέρνηση του Κιέβου;

Το Τάγμα Αζόφ έχει καταστεί το μακρύ χέρι της κυβέρνησης του Κιέβου, ένα παρακράτος μέσα στο ίδιο το κράτος. Η ουκρανική αστυνομία, αφήνει πολλές φορές το Τάγμα Αζόφ να επιβάλλει το νόμο και την τάξη στο Κίεβο. Τα μέλη του κυκλοφορούν με τα όπλα ανά χείρας και με ξύλα του baseball.  Ειδικά, όταν κλείνουν οι κάμερες των καναλιών, το Τάγμα Αζόφ επιδίδεται σε πράξεις βίας, εκφοβισμού και εμπρησμούς, ενώ δεν λείπουν φυσικά οι βεβηλώσεις των σοβιετικών μνημείων και οι καταλήψεις των παλιών γραφείων των κομμουνιστικών οργανώσεων. Τα βασικά συνθήματα που φωνάζουν τα μέλη του στις πορείες μιλούν για μια Ουκρανία που θα ανήκει στους Ουκρανούς, για το διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό, ενώ σε πολλά συνθήματα δείχνουν την αντίθεσή τους του στο να ανήκουν οι επιχειρήσεις της Ουκρανίας στους Ρώσους και στους Εβραίους.

Μια από τις βασικές πορείες που διοργανώνει (πορείες με δαυλούς σήμα κατατεθέν της μαζικής παρέμβασης των ναζί), είναι κάθε 1η Ιανουαρίου, ημέρα γέννησης του Stepan Bandera (αρχηγός των Ουκρανών εθνικιστών και φασιστών κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος συμμάχησε με τους Γερμανούς Ναζί κατά την εισβολή στην ΕΣΣΔ, επιδιδόμενος με τις ομάδες του σε πρωτοφανείς αγριότητες.

Το Τάγμα Αζόφ διατηρεί, σε πολλά σημεία της χώρας και με την έγκριση του επίσημου ουκρανικού κράτους, στρατιωτικά στρατόπεδα εθνικιστικής εκπαίδευσης μικρών παιδιών και μαθητών, στα οποία διοργανώνει και καλοκαιρινά camp. Στα camp, τα παιδιά λαμβάνουν εκπαίδευση με όπλα, με σιδερένια στρατιωτική πειθαρχία αλλά και «ιδεολογική κατήχηση» με βάση τον μιλιταρισμό, τον εθνικισμό και τον αντι-σοβιετισμό. Τα γυναικεία μέλη του Τάγματος Αζόφ έχουν ενεργή συμμετοχή και ρόλο τόσο στην διοργάνωση των στρατιωτικών camp όσο και στην ίδια την εκπαίδευση των παιδιών.

Τα τελευταία 8 χρόνια το Τάγμα Αζόφ έχει δολοφονήσει δεκάδες μουσουλμάνους και Τσετσένους, με σφαίρες, τις οποίες τα μέλη της περνούν από χοιρινό λίπος, θέλοντας να δείξουν ασέβεια στην μουσουλμανική θρησκεία, που απαγορεύει την κατανάλωση χοιρινού.

Το περιοδικό The Nation to 2019 δημοσιεύει άρθρο του Lev Golinkin όπου γίνεται η αξιοσημείωτη παρατήρηση ότι η μετά το Μεϊντάν Ουκρανία είναι το μόνο έθνος στον κόσμο που έχει στις τάξεις των ενόπλων δυνάμεών της νεοναζιστικό σχηματισμό.

Παίζει ρόλο το Τάγμα Αζόφ στη σημερινή Ουκρανία και ειδικά στην εξέλιξη της ρωσο – ουκρανικής κρίσης;

Στην Ανατολική Ουκρανία, όπου το ρώσικο στοιχείο είναι έντονο, το Τάγμα Αζόφ έχει επιδοθεί εδώ και 8 χρόνια σε ένα όργιο δολοφονιών, βασανιστηρίων, πογκρόμ, εκφοβισμών, εμπρησμών ενάντια στους ρωσόφωνους πληθυσμούς της Ουκρανίας, ενάντια σε ακτιβιστές, κομμουνιστές και αντιφασίστες, σε Ρομά και κάθε λογής άνθρωπό που δεν είναι Ουκρανός ή δεν συμφωνεί με την ναζιστική-εθνικιστική του ιδεολογία. Αποκορύφωμα της εγκληματικής του δράσης, το τραγικό συμβάν στην Οδησσό το 2014, όπου νεοναζί συμμορίες έβαλαν φωτιά στα γραφεία των συνδικάτων, με αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο 47 ανθρώπων. Όσοι γλίτωναν από την φωτιά και εξέρχονταν από το καιόμενο κτήριο, ξυλοκοπούνταν μέχρι θανάτου.

Το Τάγμα Αζόφ, πέρα από την εγχώρια, έχει και διεθνή δράση. Έχει δημιουργήσει ένα δίκτυο με πολλές φασιστικές οργανώσεις και έχει αποκτήσει και βασικό ρόλο σε διασκέψεις ναζιστικών οργανώσεων.  Σε εγχώριο επίπεδο, και ειδικά στο Κίεβο, διοργανώνει events , συναυλίες με black metal μουσική αλλά και αθλητικά δρώμενα που προσελκύουν πολλούς νέους από όλο τον κόσμο με σκοπό την ένταξή τους στο Τάγμα. Επίσης όσοι δεν μπορούν να ενταχθούν στο Τάγμα μπορούν, με ευκολία, να το στηρίξουν οικονομικά.

Το ρεπορτάζ του Vice δείχνει σε ανύποπτο χρόνο, πώς το Κίεβο τίναξε στον αέρα τη Συμφωνία του Μινσκ, επιτρέποντας σε παραστρατιωτικές οργανώσεις να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της σύγκρουσης στην Ανατολική Ουκρανία, οπλισμένες ως τα δόντια, πρωτοστατώντας σε αγριότητες.

Ξέρει η Δύση τι είναι το Τάγμα Αζόφ;

Η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία ανάγκασε τη Δύση όχι μόνο να απενοχοποιήσει αλλά ακόμα χειρότερα να καθαγιάσει τη δράση του Τάγματος Αζόφ. Στις σημερινές επικρίσεις για το ρόλο της ακροδεξιάς και των ναζί στην Ουκρανία τα δυτικά ΜΜΕ απαντούν επιτιθέμενα, μιλώντας για ρωσική προπαγάνδα.

Δεν ήταν όμως πάντα έτσι.

Ρεπορτάζ του περιοδικού TIME συνδέει ευθέως την άνοδο του Αζόφ με τη διεθνή της λευκής νεοναζιστικής τρομοκρατίας. Το ρεπορτάζ δείχνει αξιωματούχους του FBI να παραδέχονται ευθέως ότι πολίτες των ΗΠΑ ύποπτοι για συμμετοχή σε ακροδεξιές τρομοκρατικές ενέργειες συνδέονται με τους ναζί της Ουκρανίας και συγκεκριμένα το Τάγμα Αζόφ. Το Τάγμα επιχείρησε και εν πολλοίς κατάφερε να στήσει μια διεθνή του νεοναζισμού προσελκύοντας ακροδεξιούς εθνικιστές από την Ευρώπη και την Αμερική. Στο ρεπορτάζ εμφανίζεται και ένας Αμερικανός «ειδικός» ο οποίος συνεργάζεται και εκπαιδεύει το ναζιστικό τάγμα. Οι ναζιστικές συγκεντρώσεις του Τάγματος ανοίγουν και κλείνουν με το παγκοσμίως γνωστό πλέον “Slava Ukraini”, τη ναζιστική κραυγή των συνεργατών των Γερμανών κατά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία πλέον είναι σήμα κατατεθέν της «δημοκρατικής» Δύσης.

Το παρακάτω ρεπορτάζ του Vice στοιχειοθετεί το γεγονός ότι η ακροδεξιά και το νεοναζιστικό ρεύμα στην Ουκρανία έχει διεθνής πόλος έλξης για τους υποστηρικτές της «λευκής υπεροχής», τους φανατικούς αντικομμουνιστές, τους ακροδεξιούς παντός είδους.

Η σχέση όμως της Δύσης με το Τάγμα Αζόφ δεν περιορίζεται αποκλειστικά στο να γνωρίζει το ποιόν του. Το Τάγμα ενισχύθηκε οικονομικά και στρατιωτικά, προσεκτικά αλλά μεθοδευμένα από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ ως εμπροσθοφυλακή της μάχης εναντίον της ρωσικής επιρροής στην Ανατολική Ουκρανία. Το ίδιο το Τάγμα Αζόφ έδωσε στη δημοσιότητα βίντεο όπου υποδέχεται αξιωματούχους του ΝΑΤΟ:

 

Το 2018, σάλος ξεσπά από την αποκάλυψη ότι Καναδοί απεσταλμένοι, στρατιωτικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες συναντιούνται με το Τάγμα Αζόφ, γνωρίζοντας απολύτως το ποιόν και τα πιστεύω τους. Η καναδική κυβέρνηση φοβάται την επικοινωνιακή ζημιά που μπορεί να προκληθεί, αλλά σε κάθε περίπτωση ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ήξεραν. Η καναδική αποστολή λειτούργησε στο πλαίσιο της Νατοϊκής ενίσχυσης του ακροδεξιού καθεστώτος του Κιέβου εναντίον της Ρωσίας.

Καταλήγοντας

Η Δύση σήμερα κάνει ότι δεν ξέρει πως αν κάποια πλευρά στον πόλεμο Ρωσίας Ουκρανίας έχει αναφορές στον Χίτλερ και στους Ναζί, αυτή είναι η ουκρανική. Τα δικά της ρεπορτάζ, τα δικά της ΜΜΕ, οι δικοί της δημοσιογράφοι, τη διαψεύδουν.

Ο Ουκρανός πρόεδρος περιφέρεται ως μαχητής της δημοκρατίας και του ελεύθερου κόσμου, την ώρα που ανερυθρίαστα δηλώνει ότι το Τάγμα Αζόφ μπορεί να «είναι αυτό που είναι», αλλά τώρα υπερασπίζονται τη χώρα τους. Καλύπτει δε εκ των προτέρων τις πράξεις τους, λέγοντας ότι δρουν στα πλαίσια του ουκρανικού στρατού.

Ανεξάρτητα από τη γνώμη που έχει κανείς για τον πόλεμο στην Ουκρανία, είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι το αβγό του φιδιού στην Ουκρανία έχει επωαστεί. Το ναζιστικό φαινόμενο είναι απολύτως υπαρκτό. Η Δύση μπορεί να αγάπησε τους Ναζί μπροστά στην ρωσική αντίδραση, αλλά το πρόβλημα δεν μπορεί να κρυφτεί κάτω από το χαλί. Ο ναζισμός στην Ουκρανία κρατικοποιήθηκε, και η Δύση του διαφωτισμού και του πολιτικού πολιτισμού, η Ευρώπη που πλήρωσε ακριβά τα ναζιστικά εγκλήματα, αφού για μια οκταετία έκλεινε τα μάτια, σήμερα τον υποστηρίζει με νύχια και με δόντια.

Αν είσαι με το ΝΑΤΟ, θα είσαι και με τους Ναζί. Αν είσαι με τον Ζελένσκι, θα είσαι και με το Τάγμα Αζόφ.

Η σημερινή εμφάνιση του Ζελένσκι στη Βουλή μαζί με το ναζιστικό τάγμα Αζόφ ήταν ένα καλό μάθημα για όλους. Μας θύμισε ότι δεν μπορείς να είσαι με το ΝΑΤΟ και τη Δύση και να μην πάρεις δώρο τα πρωτοπαλίκαρα τους: Το ακροδεξιό νεοναζιστικό παρακράτος που αναδύθηκε από τη φιλοδυτική στροφή της Ουκρανίας το 2014.  

Δεν μπορείς να είσαι με τον ευρωατλαντισμό και να μην είσαι με αυτούς που τον υπερασπίζονται στο πεδίο: Το Τάγμα Αζόφ. 

Δεν μπορείς τέλος να είσαι με το καθεστώς του Κιέβου και να μην είσαι με τους ναζί που έχουν πλήρως ενσωματωθεί στην κρατική μηχανή και ενταχθεί στον ουκρανικό στρατό κρατώντας τα φασιστικά τους σύμβολα και πρακτικές.

Τι ακριβώς περίμεναν οι φιλελεύθεροι αλά καρτ, οι σταυροφόροι της Δύσης και τα λαγωνικά του αντιρωσικού μακαρθισμού; Ότι θα παριστάνουν τους δημοκράτες βαφτίζοντας το ουκρανικό καθεστώς στην κολυμπήθρα του διαφωτισμού και της ανεκτικότητας; 

Δεν ήξεραν ότι ο ναζισμός στην Ουκρανία έχει κρατικοποιηθεί; Δεν ήξεραν ότι οι χιτλερικές ορδές έχουν αποκατασταθεί; Δεν ήξεραν ότι η κεντρώα και αριστερή αντιπολίτευση έχει τεθεί εκτός νόμου; Ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα και οι κομμουνιστές αντιμετωπίζουν εδώ και χρόνια πογκρόμ, διώξεις, φυλακές, τρομοκρατία;

Τι ακριβώς περίμεναν ότι θα κάνει ο Ζελένσκι απέναντι σε μια χώρα της οποίας η διαπραγματευτική αξία είναι σχεδόν μηδαμινή, καθώς οι κυβερνήσεις της κάνουν διαγωνισμό εθελοδουλείας, υποτακτικότητας και Νατοϊκής εθνικοφροσύνης; 

Περίμεναν ότι δεν θα προσβάλει τη συγκεκριμένη χώρα, βάζοντας μαχητές των Ναζί να απευθύνονται με ιταμό ύφος, ζητώντας έμμεση αλλά ευθεία εμπλοκή; 

Περίμεναν ότι θα είχε την ευαισθησία να μην νομιμοποιήσει το ναζιστικό στρατιωτικό τάγμα σε μια χώρα που έχει μαρτυρικά χωριά και ολοκαυτώματα από τον ναζιστικό στρατό; 

Το καθεστώς Κιέβου από το 2014 ήταν ένα με τις ακροδεξιές ορδές που κυβερνούσαν το πεζοδρόμιο μετά το Μεϊντάν. Έστειλε τις φασιστικές συμμορίες του ουκρανικού εθνικισμού ανατολικά, στη Μαριούπολη και στο Ντονμπάς, για να καθαρίσουν το αυτονομιστικό κίνημα. Εκχώρησε στους ναζί του Τάγματος Αζόφ καθήκοντα διαμόρφωσης της νέας ουκρανικής εθνικής συνείδησης, μιας συνείδησης που δεν χωρά διαφορετικές εθνότητες, γλώσσες και πολιτισμούς, αλλά μία και μόνη ενιαία ταυτότητα. 

Το πρόβλημα δεν είναι ο Ζελένσκι. Είναι αυτός που είναι και τίποτα περισσότερο. 

Το πρόβλημα είναι να νομίζει κανείς ότι μπορεί να είναι υπέρ της Δύσης χωρίς να είναι υπέρ της Ακροδεξιάς. Να είναι υπέρ του ΝΑΤΟ χωρίς να είναι υπέρ των Ναζί. Να είναι υπέρ του Ζελένσκι χωρίς να είναι υπέρ του Τάγματος Αζόφ. 

Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος δεν γίνεται. 

Ο καθένας ζει με τις επιλογές του και οι υποστηρικτές του ευρωατλαντισμού, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ έχουν ήδη επιλέξει. 

Για τη Σακελλαροπούλου και τον Μητσοτάκη, η Κύπρος κείται μακράν, η Ουκρανία κοντά

Η προεδρος της Δημοκρατίας, χωρίς περίσκεψη και αιδώ δήλωσε στον πρωθυπουργό ότι “η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι η πρώτη τόσο σημαντική επίθεση εναντίον ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο”. Ακόμα και αν αγνοήσουμε τον εξοντωτικό βομβαρδισμό επί τρεις μήνες της Σερβίας από το ΝΑΤΟ πριν από 23 χρόνια, δεν γίνεται να αγνοήσουμε τον Αττίλα και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974. Το να υποτιμούν οι δύο ανώτεροι πολιτικοί και πολιτειακοί παράγοντες της χώρας την κυπριακή τραγωδία για να εξυψώσουν την ουκρανική, επιβεβαιώνει για μια ακομα φορά ότι οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης περισσότερο ζορίζονται για τις σκοτούρες των ΗΠΑ, παρά για τα εθνικά θέματα της χώρας τους. 

Το σύνολο του ελληνικού αστικού κόσμου στέκεται απέναντι στην ρωσική εισβολή στην Ουκρανία πιο εξαγριωμένο από όλη την ευρωπαϊκή ηγεσία. Ο Μητσοτάκης δήλωσε ότι “η απάντηση της Ε.Ε. πρέπει να είναι ανάλογη της ρωσικής πρόκλησης”. Επειδή κανείς μάλλον δεν τον παίρνει στα σοβαρά, ουδείς τον ρώτησε αν εννοεί ότι πρέπει η Ε.Ε. να στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία. Και πάλι καλά. 

Τα δε ελληνικά ΜΜΕ συναγωνίζονται σε αντιρωσική υστερία και βλακώδη προπαγάνδα τους πιο κυνικούς προπαγανδιστικούς μηχανισμούς των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας. 

Και εν πάσει περιπτώσει αν οι ΗΠΑ νιώθουν ότι πρέπει να κοντύνουν το βασικό τους στρατιωτικό ανταγωνιστή, τη Ρωσία ή αν εκτιμούν ότι πρέπει να την περικυκλώσουν περαιτέρω βάζοντας την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα πώς ακριβώς εξυπηρετούνται από το να κάνουν διαγωνισμό αγανάκτησης, αποτροπιασμού και σκληράδας (στα λόγια) για τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία; 

Στην αρχή της εισβολής, οι ελβετόψυχοι απολογητές του ΝΑΤΟ παπαγάλιζαν ότι αυτό που έκανε η Ρωσία στην Ουκρανία το έκανε η Τουρκία στην Κύπρο. Στην πορεία όμως αποφάσισαν ότι δεν μπορούν να εξισώσουν τον Ρώσο με τον Αττίλα, ούτε το δράμα του Ουκρανικού λαού με το δράμα του Κυπριακού λαού. Έτσι αποφάσισαν να αναδείξουν την Ουκρανία ως τη ΜΟΝΗ χώρα στην Ευρώπη που μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δέχτηκε εισβολή. 

Μήπως η Κύπρος δεν ήταν ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος;

Μήπως δεν ήταν στην ευρωπαϊκή ήπειρο;

Ή μήπως η εισβολή του Αττίλα δεν ήταν σημαντική επίθεση;

48 χρόνια κατοχής, 150.000 πρόσφυγες (το 1/3 του ελληνοκυπριακού πληθυσμού), 3.000 Ελληνοκύπριοι νεκροί σε ένα σύνολο 640.000 πληθυσμού, το 34% του νησιού παραμένει κατεχόμενο και η Κύπρος ντε φάκτο διχοτομημένη.

Ό,τι εξέλιξη και να έχει ο πόλεμος στην Ουκρανία, αντίστοιχη καταστροφή δεν πρόκειται να υπάρξει.

Αλλά κατά τα άλλα, για την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία του τόπου, η Ουκρανία είναι η “πρώτη” και η “τόσο σημαντική” επίθεση εναντίον ευρωπαϊκής χώρας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Κύπρος κείται μακράν, έλεγε ο εθνάρχης Καραμανλής. 

Οι επίγονοί του δεν θεωρούν απλά ότι είναι μακριά, την έβαλαν και κάτω από το χαλί, για να μην τους χαλάσουν οι αναλογίες το αφήγημα για το “πρωτοφανές στα χρονικά της Ευρώπης έγκλημα της Ρωσίας”. 

Μην τυχόν και υποτιμηθεί το μείζον, το μοναδικό, το πρωτοφανές έγκλημα του Πούτιν, συγκρινόμενο με το έλασσον, το ξεχασμένο, το ήσσονος σημασίας γεγονός του Αττίλα.

Ποιος χέστηκε για την Κύπρο μωρέ; Εδώ η Ουκρανία δέχτηκε επίθεση.

Εθνική ηγεσία από τα Lidl. Πρόθυμη, δεδομένη, μονοδιάστατη, βασιλικότερη του βασιλέως, έσχατος γελωτοποιός στις αυλές των ισχυρών ηγεμόνων.

Ντροπή.