«Μονό ή διπλό τάφο πήρατε;». «Διπλό». «Ωραία, είναι 180 ευρώ».

Αυτές οι λίγες λέξεις μιας σύντομης συναλλαγής στο δημοτικό κατάστημα δήμου της Αιτωλοακαρνανίας (είχαν προηγηθεί τα συλλυπητήρια, στους μικρούς τόπους τα νέα διαδίδονται αστραπιαία) είναι ο τυπικός επίλογος μιας ζωής σχεδόν ενός αιώνα. Είχαν προηγηθεί το σύντομο πέρασμα από το κρεβάτι του νοσοκομείου, η ληξιαρχική πράξη θανάτου, η κηδεία, η ταφή, ο καφές στο καφενείο του χωριού, το τραπέζι της παρηγοριάς σε συγγενείς και φίλους, ό,τι εν πάση περιπτώσει απαιτεί το κλείσιμο των λογαριασμών ενός ανθρώπου στο μεγάλο βιβλίο του κόσμου.

 Ολοι είχαν έναν καλό λόγο να πουν για τον εκλιπόντα, που έφυγε «πλήρης ημερών», αν και δεν ξέρω πώς μετριέται η «πληρότητα». Θεωρητικά ο Γ. που πέθανε στα 96 του χρόνια ξεγέλασε στατιστικές, προσδόκιμα επιβίωσης, συνταξιοδοτικά συστήματα. Το ισοζύγιο ζωής – θανάτου του πρέπει να θεωρηθεί πλεονασματικό. Εξ ου και το κλισέ: «Τα χρόνια του να πάρετε. Και την υγεία του». Ακριβές το δεύτερο. Ο Γ. δεν επιβάρυνε παρά ελάχιστα το σύστημα υγείας. Ενα ολιγοήμερο πέρασμα από το νοσοκομείο, το πρώτο και τελευταίο της ζωής του, μερικά χάπια πίεσης, μια εγχείρηση καταρράκτη και κάποιες επισκέψεις στον γιατρό για τα βασικά.

«Τα χρόνια του να πάρουμε». Ως ποσότητα ήταν πράγματι χορταστικά. Αλλά ως ποιότητα; Εχει αναλογιστεί κανείς τι ακριβώς έχει ζήσει ένας άνθρωπος που γεννήθηκε το 1928 και πέθανε στα τέλη του 2023; Τι σοκ, τι δοκιμασίες ατομικές και συλλογικές, τι κρίσεις, τι απώλειες, τι ανατροπές επιφύλασσε κάθε χρονιά στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου, του Μεγάλου Πολέμου, της Κατοχής, του Εμφυλίου, της μετεμφυλιακής ανωμαλίας, της εσωτερικής και εξωτερικής μετανάστευσης, της χούντας, της μεταπολίτευσης, του ευρωπαϊσμού, του εκσυγχρονισμού, της αναπτυξιακής φενάκης, της κρατικής χρεοκοπίας, των μνημονίων, της πανδημίας και των νέων κρίσεων; Πώς εξατομικεύτηκε και συμπυκνώθηκε η ταραγμένη εκατονταετία στη ζωή του ίδιου και των δικών του;

Καθώς είχα την τύχη να γίνω κομμάτι της ζωής του σχεδόν αιωνόβιου Γ. (ως σώγαμπρος, κατά το κλισέ), μπορώ να πω ότι από τα σπαράγματα των γλαφυρών αφηγήσεων που, με τη βαριά και χωρίς πολλά φωνήεντα ντοπιολαλιά, μου διέθεσε κάπως μπορώ να ανασυνθέσω στιγμιότυπα από τη σύντομη ιστορία του αιώνα που έζησε. Οι ιστορίες των εκατομμυρίων αφανών είναι η αφανής ιστορία της χώρας.

Ο Γ. γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα χωριό της ορεινής Ευρυτανίας. Κτηνοτρόφοι κι αγρότες η οικογένεια κι όλο του το σόι. Γίδια, πρόβατα, άλογα, χωράφια για κριθάρια, στάρια, όσπρια η περιουσία τους. Σκληροί και παγεροί οι χειμώνες τους, με πολλή δουλειά τα καλοκαίρια τους, τα σπίτια τους πέτρινα, στενόχωρα αλλά πάντα φιλόξενα για κάθε περαστικό, συγγενή ή φίλο. Λίγα γράμματα κατάφερε να μάθει στις λίγες τάξεις του Δημοτικού που πήγε. Υστερα τον άρπαξε η ανάγκη της ζωής και των ζώων. Είχε ταλέντο στη βοσκή και στη φροντίδα τους, οι τέσσερις πρώτες δεκαετίες της ζωής του ήταν αφιερωμένες στα κοπάδια του που τάιζαν τον ίδιο κι όλη την οικογένεια, την παλιά της παιδικής και εφηβικής ηλικίας και την καινούργια, της ενήλικης. Παρά τις στερήσεις και τις ελλείψεις που επιφύλασσε η ξεχασμένη από το κράτος ορεινή Ευρυτανία, θα ήταν μάλλον ευτυχισμένος αν έκλεινε τον κύκλο της ζωής του εκεί ως κτηνοτρόφος, έστω κι αν χρειαζόταν δέκα ώρες δρόμος με τα μουλάρια ή τα πόδια για να βρεθεί στο πλησιέστερο νοσοκομείο, στο Αγρίνιο, αν παρίστατο ανάγκη. Στον Εμφύλιο επιστρατεύτηκε, τρία χρόνια πέρασε είτε μαγειρεύοντας για τους συστρατιώτες του, είτε ακολουθώντας αποσπάσματα που έψαχναν να ξετρυπώσουν από τις κρύπτες τους τούς τελευταίους αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού. Ακολούθησε μια δεκαετία σχετικά ήρεμης, αν και στερημένης βουκολικής ζωής, πάντρεψε αδερφές και αδερφούς, παντρεύτηκε κι ο ίδιος, τα δυο πρώτα του παιδιά η γυναίκα του τα γέννησε στο σπίτι ή στο χωράφι, αδιανόητη η μεταφορά σε μαιευτήριο.

Υστερα, ήρθε το σοκ της ανάπτυξης. Τα υδροηλεκτρικά έργα, το φράξιμο των νερών του Αχελώου, κάτω από τα οποία χρειάστηκε να πνιγούν ολόκληρα χωριά, περιουσίες, σπίτια, χωράφια και ζωές. Ο Γ. μάς αφηγούνταν συχνά απίστευτες ιστορίες βίας που συνόδευσαν τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις όχι μόνο των ιδιοκτησιών, αλλά ολόκληρων των ζωών των κτηνοτροφικών οικογενειών που ξαφνικά έπρεπε να τα παρατήσουν όλα, να ξεριζωθούν από τον τόπο τους, να γίνουν μετανάστες στην ίδια την πατρίδα τους, να αλλάξουν επαγγέλματα και τρόπους επιβίωσης. Ο εξηλεκτρισμός και ο παραγωγικός εκσυγχρονισμός, για τον οποίο επαίρονται οι ηγεσίες της μεταπολεμικής Ελλάδας, είναι μια ιστορία ασύλληπτης οικονομικής και κοινωνικής βίας, την οποία προφανώς αγνοεί ο χρυσοπληρωμένος πρόεδρος της ιδιωτικής σήμερα ΔΕΗ.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ο Γ., η οικογένειά του και εκατοντάδες φιλικές και συγγενικές οικογένειες μετανάστευσαν κοντά στο Αγρίνιο. Οι αποζημιώσεις για τα απαλλοτριωμένα κτήματα και για τα ξεπαστρεμένα κοπάδια ασήμαντες. Τους παραχώρησαν κάτι απομακρυσμένα ρυζοχώραφα και οικόπεδα, υποτίθεται για να χτίσουν τα νέα σπίτια τους. Αλλά κι αυτό ακόμη απαγορευόταν. Νύχτα προσπαθούσαν να στήσουν με τσιμεντόλιθους και τσίγκινες στέγες πρόχειρα παραπήγματα, γιατί τη μέρα έρχονταν Πολεοδομία και Αστυνομία και τα γκρέμιζαν. Πού θα ζούσαν, πώς θα ζούσαν, ζευγάρι με τρία μικρά παιδιά; Λεπτομέρεια άνευ σημασίας για το αναπτυξιακό έπος.

Κι έτσι, ο βοσκός Γ. αναγκάστηκε στα 40 και κάτι να γίνει εργάτης στα οδικά έργα και καπνοκαλλιεργητής. Να μάθει τι σημαίνουν τα κλεμμένα ένσημα, τα πετσοκομμένα από τους εργολάβους μεροκάματα, να ανακαλύψει τι σημαίνει εργατικό ατύχημα μέσα στην αποπνικτική γαλαρία, τι σημαίνει απεργία και συνδικάτο. Να μάθει ακόμη τι σημαίνει παζάρι με τον καπνέμπορα που ψάχνει ευκαιρία να κλέψει στο ζύγι ή στην τιμή, να δει τα ανήλικα παιδιά του να δουλεύουν στα καπνά, να ανταγωνίζονται ποιο θα αρμαθιάσει πιο γρήγορα τα καπνόφυλλα, να ζει με την αγωνία της καλής σοδειάς ή μιας καταστροφής από τις αναποδιές του καιρού. Να μάθει τι σημαίνει στεγαστικό δάνειο, δόσεις, αποταμίευση, χρέη, φευγιό των παιδιών στην Αθήνα, περικοπές στη σύνταξη έπειτα από 45 χρόνια δουλειάς, επιβίωση με φτωχοεπιδόματα, αιματηρή οικονομία για χαρτζιλικώματα των εγγονιών. Να συνηθίσει τις πρόωρες απώλειες, τους θανάτους συγγενών και φίλων που μεταμόρφωσαν τη ρούγα των «ξενομεριτών» από τα πλημμυρισμένα χωριά της Ευρυτανίας σε έναν σχεδόν έρημο πια από ανθρώπους δρόμο…

Τα χρόνια του να πάρουμε. Αλλά χωρίς τα βάσανά του, γίνεται; Μάλλον δεν γίνεται.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών, αναδημοσίευση από kibi-blog

Μαύρα τα  νέα για τους  καταναλωτές παρά την πολυχρωμία που βάζουν στη ζωή  μας ο  κ. Μητσοτάκης και ο  κ. Σκυλακάκης.

Η κυβέρνηση  από την 1η Ιανουαρίου 2024 που  σταματούν οι κρατικές επιδοτήσεις ηλεκτρικής ενέργειας (power pass), με το αφήγημα  της ελεύθερης επιλογής, στον “υπέροχο” κόσμο της ελεύθερης αγοράς, λέει ότι ο καταναλωτής θα έχει δικαίωμα να επιλέξει σε ποιο πρόγραμμα τιμολόγησης θα ενταχθεί ανάμεσα σε τρία συν ένα είδη τιμολόγησης, τα οποία περιγράφονται στην ΚΥΑ ΔΗΕ/120637/2107/2023-ΦΕΚ 6600/Β/(21-11- 2023). Ο τρόπος υπολογισμού του τιμολογίου ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και ο τρόπος αναπροσαρμογής του, που θα γίνεται σε μηνιαία βάση σε συνάρτηση με την τιμή χονδρικής του χρηματιστήριου ενέργειας χρησιμοποιώντας μια μαθηματική εξίσωση σπαζοκεφαλιά.

Οι προμηθευτές (πάροχοι) θα πρέπει να ενημερώσουν τους πελάτες τους μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2023 για τις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας που θα ισχύσουν από 1η Ιανουαρίου 2024.

Με βάση το νέο σύστημα, καθιερώνονται τρεις κατηγορίες με διαφορετικό χρώμα (κίτρινο, μπλε, πορτοκαλί) ανάλογα με το τι θα επιλέξει κάθε νοικοκυριό, συν την πράσινη κατηγορία για εκείνους που δεν επιλέξουν καμία από τις τρεις προηγούμενες.

Αυτή η πανδαισία χρωμάτων στους λογαριασμούς του ρεύματος  έχει στόχο να βρούμε  εμείς με  το πιο τρόπο θέλουμε  να μας χρεώνει το καρτέλ της ηλεκτρικής ενέργειας  και να ψάξουμε διδάκτορα ηλεκτρολόγο, με μάστερ στην μετεωρολογία και στις διεθνείς σχέσεις και μεταδιδακτορικό στην λογιστική για  να μας  πει, ποιο χρώμα θα επιλέξουμε. Αν πληρώσουμε  πολλά, στο τέλος του  μήνα, η απάντηση των κ. Μητσοτάκη και Σκυλακάκη θα είναι ότι εμείς θα φταίμε διότι δεν προσέξαμε, καθότι η λογική τους  είναι γνωστή «Η  επιλογή σου και οι συνέπειες της είναι   ατομική σου ευθύνη».

Όλη αυτή η συζήτηση περί χρωμάτων έχει να κρύψει  και να αποπροσανατολίσει τη συζήτηση για τη νέα ληστεία των καταναλωτών από το καρτέλ της ενέργειας που αποτελείται από τον Μυτιληναίο με την PROTERGIA, τον Περιστέρη  με την Ηρων Ενεργειακή, τον Λάτση με την ELPEDISON και τους Μυτιληναίο και Βαρδινογιάννη με την Korinthos Power και τους μεγαλομετόχους funds της ιδιωτικής πλέον ΔΕΗ η οποία πλέον δεν θα πρέπει να λέγεται  Δ.Ε.Η. αλλά  Ι.Ε.Η. Αυτούς καλύπτει και εξυπηρετεί ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του. Το μόνο που αλλάζει είναι αν θα πληρώνει ο  καταναλωτής και το ρίσκο των εταιριών ενέργειας προκαταβολικά ή απολογιστικά (με καπέλο).

Οι ισχυρισμοί  μου αυτοί δεν είναι ούτε  αυθαίρετοι ούτε υπερβολικοί. Είναι η Αλήθεια.

Διότι από 1/1/2024 που  αλλάζει ο τρόπος τιμολόγησης , όχι μόνο δεν υπάρχει καμία μείωση αλλά:

1. Επανέρχεται η ρήτρα αναπροσαρμογής στους λογαριασμούς με την ονομασία «Μηχανισμός Διακύμανσης» ο οποίος είναι η μετακύλιση απευθείας στον καταναλωτή της αισχροκέρδειας όλου του προηγούμενου διαστήματος από την εκδήλωση της «ενεργειακής κρίσης», που υπό του φόβου των εκλογών συγκαλύπτονταν από τα «power pass» που δίνονταν με δημόσιο χρήμα. Η  δε τελική τιμή χρέωσης ρεύματος από τον Γενάρη θα επηρεάζεται από τις διακυμάνσεις των χονδρεμπορικών τιμών στον τζόγο του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, όπως γινόταν πριν από την εφαρμογή του προσωρινού μηχανισμού τιμολόγησης, που λήγει στις 31/12/2023.

Αν η  κυβέρνηση ήθελε  να κάνει κάποια στοιχειώδη παρέμβαση για  να ανακουφίσει τα  νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από τους ακριβούς λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος η μόνη ουσιαστική παρέμβαση για τους καταναλωτές ρεύματος θα ήταν αυτή στη χονδρική αγορά της ενέργειας κι όχι «τα χρωματιστά τρικ στα τιμολόγια λιανικής για τον καταναλωτή». Διότι η τιμή του ρεύματος διαμορφώνεται  κατά 90 %  από τη τιμή της χονδρικής και διαμορφώνεται με αισχρό τρόπο  καθότι το χρηματιστήριο ενέργειας σήμερα  ,με τη ρήτρα αναπροσαρμογής που τώρα βαφτίστηκε «Μηχανισμός Διακύμανσης» δεν διαμορφώνει τη τιμή της χοντρικής από το  κόστος παραγωγής της ενέργειας συν ένα λογικό κέρδος αλλά, ο τελευταίος του καρτέλ που πουλάει ρεύμα για να συμπληρωθούν οι ποσότητες που καταναλώνουμε και χρησιμοποιούμε, ορίζει την τιμή  για όλους!

Αυτός ο απαράδεκτος τρόπος διαμόρφωσης της χοντρικής τιμής  έχει ως αποτέλεσμα  να αισχροκερδεί με ιλιγγιώδη υπερκέρδη το καρτέλ των τεσσάρων μεγαλοεπιχειρηματιών (Μυτιληναίος  με την PROTERGIA, Περιστέρης  με την Ηρων Ενεργειακή, Λάτσης με την ELPEDISON και Μυτιληναίος και Βαρδινογιάννης με την Korinthos Power) που παράγουν ρεύμα από το φυσικό αέριο καθώς και οι μεγαλομέτοχοι της ιδιωτικής πλέον ΔΕΗ η οποία πρέπει  να αλλάξει όνομα και  να ονομαστεί Ι.Ε.Η.

2. Η ιδιωτική  πλέον ΔΕΗ ανακοίνωσε ότι  για  τα οικιακά τιμολόγια Γ1 και Γ1Ν (νυχτερινό)  που ενδιαφέρουν τη μεγάλη πλειοψηφία των καταναλωτών, οι τιμές διαμορφώνονται ως εξής:

Πράσινο (κυμαινόμενο) τιμολόγιο:

Για κατανάλωση έως 500 KWh κόστος 0,16 €/kWh και 0,172 €/kWh για κατανάλωση άνω των 500 KWh. Η νυκτερινή χρέωση θα ανέρχεται σε 0,129 €/kWh, ανεξαρτήτως κατανάλωσης.

Αν υπάρχει μείωση κατανάλωσης ενέργειας, σε σχέση με την περσυνή, δίνεται έκπτωση που μεταφράζεται σε κόστος 0,128€/kWh για τις πρώτες 500kWh και σε 0,1376€/kWh για κάθε επιπλέον κιλοβατώρα. Το νυχτερινό τιμολόγιο, διαμορφώνεται σε 0,1032€/kWh, ανεξάρτητα κατανάλωσης.

Κίτρινο (κυμαινόμενο) τιμολόγιο

Για κατανάλωση έως 500 KWh κόστος 0,155 €/kWh για τις πρώτες 500 KWh και 0,211 €/kWh για παραπάνω κατανάλωση, με τη νυχτερινή χρέωση στα  0,129 €/kWh. Με την έκπτωση μειωμένης κατανάλωσης, το κόστος αγγίζει τα 0,124 €/kWh, 0,1688 €/kWh και 0,1032 €/kWh, αντίστοιχα.

Μπλε τιμολόγιο (σταθερό):

0,28 €/kWh για την ημέρα και 0,24 €/kWh για τη νύχτα, ανεξάρτητα κατανάλωσης.

Ωστόσο, στις τιμές των κυμαινόμενων τιμολογίων, προβλέπεται προσαύξηση («μηχανισμός διακύμανσης», δηλαδή ένας σύνθετος μαθηματικός τύπος που επιβαρύνει τον καταναλωτή σε περίπτωση απόκλισης της χρηματιστηριακής τιμής (χονδρική) σε σχέση με τις τωρινές τιμές. Το ύψος της προσαύξησης, είναι διαφορετικό και υψηλότερο για «το πράσινο» σε σχέση με το «κίτρινο» τιμολόγιο.

Δεδομένου ότι οι σημερινές (φθινόπωρο 2023) τιμές για τα τιμολόγια Γ1 και Γ1Ν, είναι 0,15€/kWh (ημερήσια κατανάλωση) και 0,11€/kWh (νυχτερινό) προκύπτει ότι υπάρχει σοβαρή επιβάρυνση για τον καταναλωτή, ανεξάρτητα από το τι είδους τιμολόγιο («χρώμα») θα επιλέξει.
Συγκρίνοντας τη σημαντική διαφορά χρεώσεων μεταξύ του «πράσινου» και «κίτρινου» κυμαινόμενου τιμολογίου και του σταθερού «μπλε» τιμολογίου, προκύπτει ότι η επιλογή σταθερού τιμολογίου υπό του φόβητρου του «μηχανισμού διακύμανσης» μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση κόστους 100% !

Όμως και ο μαθηματικός τύπος δημιουργεί μεγάλες διακυμάνσεις τιμών αν η  χοντρική αποκλίνει από την τιμή των 120  ευρώ/Mhw.
Συμπερασματικά σε  κάθε περίπτωση η τσέπη  μας θα καεί.

Θυμίζω ότι όταν Πρόεδρος της ΔΕΗ ήταν ο Μανώλης Παναγιωτάκης μέχρι το 2019 η τιμή της κιλοβατώρας στο οικιακό τιμολόγιο Γ1 ήταν 0,0946. Βέβαια δεν έπαιρνε μισθό 339.000 ευρώ που παίρνει  ο κ. Στάσσης.

3. Δεν φτάνει μόνο η μαθηματική εξίσωση για υποψηφίους του ΜΙΤ έχουμε και αυξήσεις

α) Στο πάγιο το οποίο στο οικιακό τιμολόγιο Γ1 το 2019 ήταν 0,38 ευρώ το μήνα. Σήμερα ανέρχεται στα 3,5 ευρώ το μήνα, ενώ από 1/1/2024, θα πάει στα 5 ευρώ.

β) Στις ρυθμιζόμενες πάγιες χρεώσεις του ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ  που πληρώνουμε για καλώδια, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας κλπ. Το νέο έτος η αύξηση θα είναι της τάξης του 7-12% καθότι η ΡΑΑΕΥ (πρώην ΡΑΕ)  ενέκρινε τον Ιούλιο νέες αυξήσεις  του δείκτη απόδοσης WACC, που αντιστοιχεί στο μεσοσταθμικό κόστος κεφαλαίων, αφενός για τον διαχειριστή του δικτύου μεταφοράς ΑΔΜΗΕ και αφετέρου για τον διαχειριστή του δικτύου διανομής ΔΕΔΔΗΕ. Με βάση αυτή την άνοδο των συντελεστών, θα προκύψουν αυξήσεις χρεώσεων στα ρυθμιζόμενα έσοδα που χρεώνονται σε κάθε λογαριασμό. Και αυτό θα συμβεί την ώρα που οι χρεώσεις αυτές υπέρ ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ αυξήθηκαν έως τριπλασιασμού τους τελευταίους μήνες ενώ οι δείκτες WACC παρέμεναν ίδιοι όπως είχαν καθοριστεί από το 2020. Θυμίζω ότι για τον ΑΔΜΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2022 η ΡΑΕ ενέκρινε αυξήσεις που ξεπέρασαν το 50% για τα νοικοκυριά και τις μικρές επιχειρήσεις που τροφοδοτούνται από τη χαμηλή τάση. Η χρέωση εκεί ανέβηκε από τα 6,35 στα 9,78 ευρώ ανά μεγαβατώρα  και για το ΔΕΔΔΗΕ  από το Μάιο ένα νοικοκυριό που καταναλώνει ετησίως 3.600 κιλοβατώρες (300 τον μήνα) χρεώνεται πλέον με περίπου 170 ευρώ έναντι 90 ευρώ πριν από τον Μάιο.

Αυτά είναι  τα αποτελέσματα της πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, της πολιτικής εξυπηρέτησης των συμφερόντων του  καρτέλ, της πλήρους ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και της μετατροπής του ηλεκτρικού ρεύματος από δημόσιο αγαθό σε εμπόρευμα 100%.

Το αποτέλεσμα είναι  βέβαιο, θα αυξηθεί η ενεργειακή  φτώχεια.

Συνεπώς επιβάλλεται να υπάρξει ένα παλλαϊκό  κίνημα με σύνθημα «Ρεύμα φτηνό  για το  λαό  και όχι πράσινα κίτρινα μπλε και πορτοκαλί παραμύθια».

Πρώτο άμεσο αίτημα πρέπει  να είναι να καταργηθεί ο «Μηχανισμός Διακύμανσης» και η τιμή στη χοντρική να διαμορφώνεται με βάση το κόστος παραγωγής από κάθε πηγή συν ένα λογικό και διαφανές κέρδος  και όχι στη πολύχρωμη κοροϊδία.

Επιπλέον πρέπει  να απαιτήσουμε

–Να καταργηθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας.
–Να γίνει άμεση μείωση του ΦΠΑ στα τιμολόγια του Ηλεκτρικού Ρεύματος στο 4%.
–Να  ενεργοποιηθεί εκ νέου ο Νόμος 4320/19-03-2015 που προβλέπει δωρεάν 1200 κιλοβατώρες το τετράμηνο για όσους είναι κάτω από τα όρια φτώχειας.
–Να σταματήσουν οι  αποκοπές  συνδέσεων ηλεκτρικού ρεύματος, νερού και internet σε φτωχά υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά και  να γίνει  επανασύνδεση τους.
–Να καταργηθεί η βίαιη και πρόωρη απολιγνιτοποίηση και να συμβαδίσει η χώρα μας με το σύνολο των  χωρών της Ευρώπης  και τις αποφάσεις για απανθρακοποίηση μέχρι το 2049.

Τέλος ρεύμα φτηνό για όλο το λαό μπορεί  να υπάρξει αν καταργηθεί το Χρηματιστήριο Ενέργειας και το Ηλεκτρικό Ρεύμα γίνει πάλι Δημόσιο Αγαθό.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Η πολιτική γνωστή: Να απαξιωθεί μέχρι το μεδούλι το δημόσιο νοσοκομείο, ώστε ο ασθενής να φοβάται ότι θα πεθάνει αν μπει για νοσηλεία στο ΕΣΥ. Να κάνει λοιπόν τα αδύνατα δυνατά, να δανειστεί, να υποθηκεύσει, να διαλύσει τον οικογενειακό προϋπολογισμό και τυχόν αποτμιεύσεις ώστε να μπει σε ιδιωτικά νοσοκομεία. Να κερδίσουν οι φίλοι της κυβέρνησης της ΝΔ, οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών νοσοκομείων και κλινικών, από την ιδιωτική δαπάνη υγείας, η οποία στην Ελλάδα είναι ήδη αδιανόητα υψηλή και ανεβαίνει κι άλλο.

Στο νοσοκομείο Σωτηρία, μια μονάδα κομβική για τη δημόσια υγεία στη χώρα μας, ειδικά στην περίοδο των υψηλών πνευμονοπαθειών και με δρώσα την επιδημία του κορωνοϊού, από τις 18/11 δεν υπάρχουν τα απαραίτητα υλικά για τη διενέργεια εξετάσεων στο Βιοχημικό και Κυτταρολογικό Εργαστήριο. Αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν και στο Αιματολογικό Εργαστήριο με παραγγελίες των οποίων η εκτέλεση καθυστερεί και παραμένουν σε εκκρεμότητα. Προγραμματισμένα χειρουργεία αναβάλλονται, γιατροί και νοσηλευτές δεν επαρκούν για την ομαλή λειτουργία των κλινικών, ενώ οι κλινικές ετοιμάζονται προς συγχώνευση, προς “εξοικονόμηση προσωπικού”.

 Η Διοίκηση του Νοσοκομείου, μετά τις έντονες διαμαρτυρίες του υγειονομικού προσωπικού, απαντά με προχθεσινό της έγγραφο ότι “κάποιες καθυστερήσεις” δεν επηρεάζουν την εύρυθμη λειτουργία του νοσοκομείου, ενώ θα αρχίσουν σταδιακά να αποκαθίσταται η προμήθεια των υλικών που βρίσκονται σε έλλειψη. Η Επιτροπή της ΕΙΝΑΠ (Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών Αθήνας – Πειραιά) στο νοσοκομείο Σωτηρία εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση.

Να σταματήσουμε τη διάλυση του νοσοκομείου μας και του ΕΣΥ!

Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το ΓΝΝΘΑ είναι εξαιρετικά δυσχερής, σε βαθμό που να καθίσταται συχνά επισφαλής η δυνατότητα του νοσοκομείου να εφημερεύει και να αντιμετωπίζει τους/τις ασθενείς με όρους που να ανταποκρίνονται στη σύγχρονη ιατρική αλλά και στην αξιοπρέπειά τους.

Η έλλειψη προσωπικού όλων των βαθμίδων είναι πλέον ασφυκτική: πολλά τμήματα αναγκάζουν τους γιατρούς τους να υπερβαίνουν το πλαφόν εφημεριών σχεδόν κάθε μήνα, οι βάρδιες των νοσηλευτών στελεχώνονται οριακά, οι τραυματιοφορείς και οι οδηγοί τις μέρες εφημερίας είναι ελάχιστοι. Βαρέως πάσχοντες ασθενείς μπορεί να περιμένουν ώρες στα ΤΕΠ μέχρι να μεταφερθούν στις κλινικές επειδή δεν υπάρχει διαθέσιμο ασθενοφόρο! Η λειτουργία του ΤΕΠ τις ημέρες μη εφημερίας του νοσοκομείου αποτελεί σημαντικότατο παράδειγμα επισφαλούς λειτουργίας, καθώς είναι αδύνατη η αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών χωρίς διαθέσιμα εργαστήρια και απεικονιστικές εξετάσεις, ενώ η παροχή πρώτων βοηθειών σε νοσοκομειακό πλαίσιο από γιατρούς άλλων ειδικοτήτων (π.χ. πνευμονολόγοι που καλούνται να αντιμετωπίσουν παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή) αποτελεί μέγιστη οπισθοδρόμηση εν έτει 2023. Το εργαστήριο υπερήχων μπορεί να καλύψει πλέον μόνο τις μισές εφημερίες του μήνα, ενώ οι συνάδελφοι που το στελεχώνουν έχουν να πάρουν άδειες 3 χρόνων. Ο προϋπολογισμός του νοσοκομείου σύμφωνα με τη διοίκηση έχει εξαντληθεί από το Σεπτέμβριο (!) με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν βασικά αντιδραστήρια στα εργαστήρια (ενδεικτικά BNP, προκαλσιτονίνη) και καθίσταται αδύνατη η διενέργεια βασικών εξετάσεων. Το Κυτταρολογικό Εργαστήριο ανακοίνωσε ότι από 17/11 δε θα μπορεί να εξυπηρετήσει βρογχοσκοπήσεις για αυτό το λόγο, σε ένα νοσοκομείο με 7 πνευμονολογικές κλινικές! Σημαντικότατες είναι επίσης οι ελλείψεις σε φάρμακα, ακόμα και ευτελούς αξίας (για μήνες το νοσοκομείο δεν είχε φουροσεμίδη, η οποία πωλείται 1€ σε τιμές χονδρικής…) ενώ το τελευταίο διάστημα λείπουν βασικά αντιβιοτικά. Το προσωπικό του νοσοκομείου παρουσιάζεται τεχνηέντως αυξημένο (μετρώντας τις προσλήψεις στις νέες ΜΕΘ και στην Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική), την ώρα που συνάδελφοι παραιτούνται ο ένας μετά τον άλλο και οι λίστες ειδικότητας παραμένουν κενές, γιατί λίγοι είναι προφανώς οι νέοι γιατροί που θα έρθουν να εργαστούν σε τέτοιες συνθήκες. Σα να μη φτάνει αυτό, η ΥΠΕ μετακινεί γιατρούς σε άλλα νοσοκομεία (ΓΟΝΚ, Παμμακάριστος), συνεχίζοντας την παράδοση εμβαλωματικών λύσεων σε χρόνια προβλήματα. Και βέβαια, δεν υπάρχει καμία μέριμνα για την κάλυψη των θέσεων απαραίτητων ειδικοτήτων, οι οποίες λείπουν από το νοσοκομείο (νεφρολόγοι, αγγειοχειρουργοί, ορθοπεδικοί, γυναικολόγοι κ.ά.) και συνεχίζεται η απαράδεκτη τακτική των «εντέλλεσθαι» από τη διοίκηση, προκειμένου να έρθουν γιατροί από το ΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς» και να κάνουν τις αντίστοιχες εκτιμήσεις! Η ψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου υποχρεώνεται διαρκώς να νοσηλεύει περιστατικά πέραν της χωρητικότητάς της σε «επικουρικές κλίνες», ενώ οι γιατροί της καλούνται να λογοδοτήσουν συχνά στο ΕΚΕΠΥ «γιατί δεν έχουν περισσότερα ράντζα» (τα οποία κατήργησε μεγαλόσχημα ο προηγούμενος υπουργός Υγείας)! Η εκπαίδευση των ειδικευόμενων σε πολλές κλινικές παραμένει στα επίπεδα της περιόδου της πανδημίας (υπό του μηδενός), ενώ οι εργασιακές συνθήκες διαρκώς επιδεινώνονται εξαιτίας της υπερεφημέρευσης και η έννοια του ρεπό παραμένει κενό γράμμα. Μάλιστα, η διοίκηση προωθεί σχέδια συγχώνευσης κλινικών του νοσοκομείου, όπως της 6^ης και της 9^η Πνευμονολογικής με άλλες κλινικές, προκειμένου να καλύψει τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού και παραπέμπει την προκήρυξη των κενών θέσεων στις ελληνικές καλένδες. Τα τελευταία περιστατικά, ενδεικτικά της κατάστασης, ήταν η ακύρωση τριών προγραμματισμένων χειρουργείων στις 16/11 με εντολή του διοικητή, προκειμένου να εξυπηρετηθεί η κάλυψη συγκεκριμένης επέμβασης από ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό και η ανακοίνωση του Αιματολογικού Εργαστηρίου την προηγούμενη μέρα ότι από την επόμενη εβδομάδα δε θα μπορούν να εξυπηρετούνται τα αιτήματα για γενικές αίματος, λόγω έλλειψης αντιδραστηρίων…

Τα παραπάνω προβλήματα αποτελούν κοινό τόπο των περισσότερων συναδέλφων, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν στις 14/11/23 στη μαζικότερη συνέλευση των τελευταίων ετών. Είναι σαφές πως η διοίκηση κωφεύει στις διαμαρτυρίες που είναι όλο και συχνότερες από όλα τα τμήματα, ενώ η ασκούμενη πολιτική προσβλέπει στην περαιτέρω υποβάθμιση του ΕΣΥ, προς όφελος του ιδιωτικού τομέα υγείας. Είναι ευθύνη όλων μας να βάλουμε φραγμό στη διάλυση του νοσοκομείου μας και του ΕΣΥ, καθώς αντίστοιχα είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοί μας σε όλη την Ελλάδα.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, όλες τις εργαζόμενες του νοσοκομείου να στηρίξουν τα απεργιακά καλέσματα της ΟΕΝΓΕ και της ΠΟΕΔΗΝ στις 29 και 30 του Νοέμβρη.

Καλούμε τους εργαζόμενους του ΓΝΝΘΑ να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, με άμεση προκήρυξη γενικής συνέλευσης του σωματείου.

Καλούμε τους ασθενείς μας και τους οικείους τους ανθρώπους να δείξουν κατανόηση και αλληλεγγύη στον αγώνα μας. Η υπεράσπιση του ΕΣΥ είναι υπόθεση όλων!

Καλούμε σε παράσταση διαμαρτυρίας ενάντια στην υποβάθμιση της λειτουργίας του νοσοκομείου στις 17/11/23 και ώρα 13.00 έξω από το γραφείο του διοικητή.

Όλοι και όλες στην απεργία 29 και 30 Νοεμβρίου!

Δε θα περάσει η διάλυση του ΕΣΥ!

Η προσωρινή τριμελής επιτροπή της ΕΙΝΑΠ για το ΓΝΝΘΑ «Η Σωτηρία»

Το τελευταίο διάστημα η δημόσια υγεία του νησιού μας αντιμετωπίζει μια ολομέτωπη επίθεση. Πιο πρόσφατο θύμα αυτής,  το Βενιζέλειο Γενικό Νοσοκομείο στο Ηράκλειο. Ένα από τα δύο μεγάλα νοσοκομεία της πόλης, και από τα μεγαλύτερα στην Ελλάδα, αναστέλλει τη διενέργεια χειρουργείων και οσονούπω τη λειτουργία τακτικών ιατρείων. Το πλήρωμα του χρόνου έρχεται με απανωτές παραιτήσεις αναισθησιολόγων και ειδικευόμενων χειρουργικής. Το φαινόμενο αυτό αφήνει το Ηράκλειο ουσιαστικά με ένα νοσοκομείο, το ΠΑΓΝΗ, όπου και εκεί οι λίστες αναμονής για χειρουργεία ξεπερνούν τους 3.500 (!) ασθενείς. Η υποβάθμιση του νοσοκομείου έρχεται να προστεθεί σε ένα σύστημα υγείας στο νησί που κρέμεται από μια κλωστή μετά τα διαλυτικά φαινόμενα στα νοσοκομεία του Ρεθύμνου, της Σητείας, της Ιεράπετρας καθώς και παραιτήσεις ιατρών σε νοσοκομεία των Χανίων και του Αγίου Νικολάου, και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την πολιτική που ακολουθείται στην Υγεία.

Μετά από 3.5 χρόνια πανδημίας και ενώ ήταν επιβεβλημένη η ενίσχυση και θωράκισητου ΕΣΥ προκειμένου αυτό να μπορέσει να ανταπεξέλθει σε μια πανδημία πρωτοφανών διαστάσεων που του άσκησε τρομακτική πίεση, αντιθέτως αυτό αποδυναμώθηκε ακόμη περισσότερο. Μετακινήσεις, εντέλλεσθε και εξουθένωση του υπάρχοντος προσωπικού, λίστες χειρουργείων γεμάτες, έλλειψη αναλώσιμων και κλινικές που μετά βίας ανασαίνουν. Συν τοις άλλοις, «επιτάξεις» ιδιωτικών κλινικών και ιατρώνμε αδρές αποζημιώσεις αντί της προφανούς και επιβεβλημένης πρόσληψης μόνιμου ιατρικού και υγειονομικού προσωπικού στις δημόσιες δομές υγείας.

Στο πλαίσιο αυτό, η σημερινή κυβέρνηση επιλέγει να επιτείνει την επίθεση και την περαιτέρω υποβάθμιση και εντέλει την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ υλοποιώντας στην πράξη το πρόσφατα ψηφισμένο νομοσχέδιο που επεκτείνει την  λειτουργία των νοσοκομείων με όρους αγοράς, ελαχιστοποιεί την κρατική χρηματοδότηση και μετακυλύει το κόστος της υγείας ακόμα περισσότερο στις τσέπες του λαού. Αφήνει υγειονομικούς να δουλεύουν σε συνθήκες επισφάλειας, υποαμειβόμενοι, και εξουθενωμένοι, που αν είναι τυχεροί και δεν δεχτούν σωματικές επιθέσεις όπως πρόσφατα συνέβη στο νοσοκομείο Παίδων ‘’Η Αγία Σοφία’’, βλέπουν μάλλον την έξοδο από το ΕΣΥ σαν ανακούφιση. Η κυβερνητική λύση που προτείνεται είναι ιδιώτες με μπλοκάκι και όπου τα νοσοκομεία δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν, η υποβάθμιση τους. Στα απανωτά περιστατικά θανάτων σε καρότσες αυτοκινήτων, αν και μάλλον η κυβέρνηση δεν έχει λάβει μελέτη που να αποδεικνύει ότι το να διακομίζεσαι με ΕΚΑΒ μειώνει τη θνητότητα, απαντά αποφασιστικά με επιστράτευση ανειδίκευτων ένστολων(!) για στελέχωση των ασθενοφόρων.

Το σκηνικό διάλυσης και υποβάθμισης με στόχο την ιδιωτικοποίηση δε μας είναι άγνωστο. Εφαρμόστηκε με χειρουργική ακρίβεια στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ με αποκορύφωμα το τραγικό έγκλημα των Τεμπών.

Η αντίδραση είναι πλεόν ζωτικής σημασίας! Το διακύβευμα για το λαό του νησιού είναι να μπορέσει να κρατήσει ένα τα μεγαλύτερα σε επισκεψιμότητα νοσοκομεία της Ελλάδας, το Βενιζέλειο, στη ζωή. Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις σε Σητεία και Ιεράπετρα μας δίνουν θάρρος και μας γεμίζουν πίστη πως όταν η κοινωνία συσπειρώνεται και διεκδικεί, κερδίζει.

Διεκδικούμε άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ με αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης , κανένα κλείσιμο ή συγχώνευση νοσοκομείου, μαζικές και μόνιμες προσλήψεις υγειονομικών. Διεκδικούμε Δημόσια και Δωρεάν Υγεία ως αγαθό για όλο το λαό !

Συμμετέχουμε στην πορεία σωτηρίας του Βενιζελείου νοσοκομείου την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου στις 10:00π.μ. και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για κλιμάκωση του αγώνα.

Το κίνημα για ελεύθερες και δημόσιες παραλίες ήταν από τις ευχάριστες εκπλήξεις μέσα στο “μαύρο” καλοκαίρι του 2023.

Για αρκετές βδομάδες, χιλιάδες κόσμου κινητοποιήθηκε σε όλη την Ελλάδα, διεκδίκησε, αντιπαρατέθηκε με μικρά και κυρίως μεγάλα συμφέροντα, με τοπικές μαφίες, με τοπικές αρχές, σε τελική ανάλυση με ένα σάπιο κρατικό μηχανισμό που υιοθετεί την ασυδοσία της αγοράς ως βασικό μοντέλο για την τουριστική ανάπτυξη. Από τις Κυκλάδες έως τα Επτάνησα και από την Κρήτη έως την Μακεδονία και την Θράκη, δημιουργήθηκαν, μέσα σε λίγες βδομάδες, δεκάδες κινήσεις πολιτών που οργάνωσαν παρεμβάσεις σε παραλίες, ενημερώσεις ευαισθητοποίησης σε πόλεις και χωριά, παρεμβάσεις στα ΜΜΕ. Τα τελευταία “έπαιξαν” το θέμα αφενός γιατί το πρόβλημα της ασυδοσίας, της καταπάτησης και του υπερτουρισμού συζητιέται εδώ και καιρό και στην άρχουσα τάξη και σε δεύτερο χρόνο για να δημιουργήσουν μια εικόνα ότι η παντοδύναμη κυβέρνηση Μητσοτάκη ακούει-αντιδρά-παρεμβαίνει στα προβλήματα. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν έγινε και η ανομία ελάχιστα υποχώρησε, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. Κανείς δεν περίμενε ότι μέσα σε λίγες μέρες θα ξηλωθεί ένα καθεστώς αυθαιρεσίας που στήθηκε εδώ και δεκαετίες στον αιγιαλό.

Όπως όλα τα κινήματα, το κίνημα αυτό ξέσπασε και μαζικοποιήθηκε τώρα, αλλά έχει διεργασίες ετών. Η κίνηση Save Ios δραστηριοποιείται εδώ και χρόνια ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του 30% της Ίου από συγκεκριμένα συμφέροντα. Η κίνηση Save Naxos Beaches υπάρχει εδώ και χρόνια  και υπερασπίζεται το περιβάλλον. Η κίνηση Save Falasarna συγκροτήθηκε το 2022 απέναντι στα σχέδια ιδιωτικοποίησης παραλίας σε περιοχή Νατούρα, από ένα τουριστικό χωριό 850 κλινών!

Όπως σε όλα τα κινήματα  το διαδίκτυο βοήθησε στην εξάπλωσή του, αλλά χωρίς συλλογικότητες με ανθρώπους, δια ζώσης συναντήσεις και ακτιβισμούς, εμπειρία, γείωση δεν θα είχε αυτόν τον χαρακτήρα. Στην Ίο ο Σύνδεσμος Ιητών που ξεκίνησε την ενημέρωση και τις παρεμβάσεις μετράει έναν αιώνα ζωής. Στην Πάρο ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αρχίλοχος επίσης μετράει δεκαετίες ζωής και παρεμβάσεων. Στην Λευκάδα υπήρξε το 2022 μαζική κινητοποίηση πολιτών με συμμετοχή των μαθητών και της νεολαίας της περιοχής, ενάντια στο κλείσιμο της παραλίας του Κάστρου.

Το κίνημα αυτό είχε κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που το βοήθησαν να αποκτήσει τέτοια εμβέλεια και νομιμοποίηση. Το βασικό αίτημα του ήταν απλό και κατανοητό. Ελεύθερες και δημόσιες παραλίες, πάταξη των καταπατήσεων μέσω εφαρμογής του νόμου, υπεράσπιση του δημόσιου και κοινόχρηστου χαρακτήρα του αιγιαλού. Στα πρώτα του βήματα δεν ακολούθησε διάφορες κακοφορμισμένες συνήθειες στις οποίες έχουν υποταχτεί οι αριστεροί (πρώτα συνεννοούνται οι διάφοροι από τις οργανώσεις, μετά συνελευσιάζονται με τις ώρες γύρω από φλύαρα και δυσνόητα κείμενα, μετά κανονίζουν κάποια δράση με αρκετά σεκταριστικά χαρακτηριστικά κοκ). Αντιθέτως ακολούθησε βήματα όπως συγκεκριμένο αίτημα πάλης, θέσεις και τεκμηρίωση, μαζική προπαγάνδα που απευθύνεται σε όλους και όχι μόνο στους “γνωρίζοντες” (στην Πάρο έχουν οπτικοποιήσει τις παρανομίες και σε ψηφιακούς χάρτες), προετοιμασία των ακτιβιστικών δράσεων για βδομάδες με “δουλειά μερμηγκιού”, δράση μέσα και έξω από τους θεσμούς (πχ Δημοτικά Συμβούλια), μετωπική-ενωτική αντίληψη πάνω στους στόχους και όχι με βάση ιδεολογικές αναφορές. Δηλαδή ακολουθήθηκαν παλιές κλασικές αριστερές αρχές, που δυστυχώς όμως έχουν εγκαταλειφθεί από τα κόμματα της Αριστεράς, είτε λόγω κοινοβουλευτισμού, είτε λόγω σεχταρισμού. Γι’ αυτό και το μεγαλύτερο αριστερό κόμμα σήμερα, το ΚΚΕ, είτε δεν κατάφερε να δράσει μέσα σε αυτό το κίνημα είτε, παρά τις θετικές παρεμβάσεις του σε δημοτικά συμβούλια, φρόντιζε να διαχωρίζεται από το κίνημα αυτό, πχ προβάλλοντας ως κεντρικό το αίτημα “έξω η ιδιωτική πρωτοβουλία από τις παραλίες” (αίτημα χωρίς καμία τύχη σε νησιά που το 50% του ΑΕΠ προέρχεται από τον τουρισμό) ή να παρεμβαίνει αποκλειστικά με τα υλικά των δημοτικών παρατάξεων του. Το ανάποδο δηλαδή από το ποιες είναι οι κομμουνιστικές παραδόσεις για τα κινήματα.

Η βάση του κινήματος αυτού είναι ευρύτερη. Η κριτική στην υπερτουριστικοποίηση υπάρχει και στις πόλεις και θέματα όπως η βραχυχρόνια μίσθωση ή η ακρίβεια σε τουριστικές πόλεις και νησιά έχουν πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Το πρόβλημα του αποκλεισμού του ελληνικού λαού από τις πόλεις του, τις γειτονιές του, τα νησιά του, τις παραλίες του, ελέω τουρισμού, είναι ένα ζήτημα που αφορά και λαϊκό κόσμο που ψηφίζει δεξιά, αλλά αντιλαμβάνεται ότι πλέον η Ελλάδα… δεν ανήκει στους Έλληνες. Η κακοποίηση των ακτών εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο και ένα γενικότερο μοντέλο ανάπτυξης που είτε μπαζώνει ρέματα, ποτάμια, παραλίες για να τροφοδοτηθεί ο βασικός αναπτυξιακός μοχλός της χώρας, το real estate και ο τουρισμός, είτε ισοπεδώνει βουνά και δάση για να υλοποιηθεί το ΝΑΤΟικό σχέδιο για μια Ελλάδα – ενεργειακό κόμβο στην ΝΑ Μεσόγειο. Δυστυχώς τα ζητήματα αυτά ήρθαν με ένταση στην επιφάνεια αυτό το καταστροφικό καλοκαίρι μέσω των πυρκαγιών και των πλημμυρών. Το γενικό αναπτυξιακό μοντέλο μιας χώρας εξαρτημένης όπου ο πρωθυπουργός φτάνει στο σημείο σε επίσημη συνάντηση με την ΠτΔ να κάνει ειδική μνεία στα έσοδα από τον τουρισμό, δεν παράγει ούτε εισόδημα, ούτε σοβαρές υποδομές, ούτε σοβαρές θέσεις εργασίας, ούτε φυσικά μπορεί να δει την φύση κάπως αλλιώς από ευκαιρία για πλιάτσικο…

Η κυβέρνηση και ο Χατζηδάκης δήλωναν το καλοκαίρι ότι θα ετοιμάσουν νέο θεσμικό πλαίσιο, το οποίο όμως θα συγκεντροποιήσει τις διαδικασίες πλειοδότησης των παραχωρήσεων του αιγιαλού, υπό το πρόσχημα ότι οι Δήμοι και οι Κτηματικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών δεν μπορούν να ελέγξουν ικανοποιητικά την τήρηση των συμβάσεων. Αν συμβεί αυτό, το κέντρο λήψης αποφάσεων θα είναι τελείως αποκομμένο από τις τοπικές κοινωνίες και η όποια δυνατότητα παρέμβασης τους θα είναι μειωμένη. Δεν είναι επίσης εκτός πραγματικότητας, έστω μακροπρόθεσμα, μια συνολική προς το χειρότερο αλλαγή του νομικού πλαισίου, που θα τροποποιεί το δημόσιο και κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού, ενώ θα δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την ήδη πολύ προβληματική διαφάνεια των σχετικών διαδικασιών.

Το κίνημα αυτό άρχισε να κάνει τα πρώτα βήματα πανελλαδικού συντονισμού, με πρώτη κίνηση αυτή της πανελλαδικής μέρας δράσης για Ελεύθερες Παραλίες την 3^η Σεπτέμβρη. Υπάρχει θέληση για να συνεχιστεί ο πανελλαδικός Συντονισμός με την αναλυτική συζήτηση των επιμέρους θεμάτων, την ανταλλαγή γνώσης και εμπειρίας που αποκτήθηκε και την στήριξη αποφάσεων και πρωτοβουλιών. Ενόψει των κυβερνητικών εξαγγελιών, χρειάζεται αφενός επαγρύπνηση, αφετέρου καλύτερη προετοιμασία, οργάνωση και συντονισμός προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι τυχόν κυβερνητικές προτάσεις, αλλά κυρίως για μια πιο μαζική αμφισβήτηση του καθεστώτος της κατάληψης, της αυθαιρεσίας και της «ιδιωτικοποίησης» του αιγιαλού.

Λεονταράκης Πάνος, μέλος «κινήματος ελεύθερης παραλίας Θάσου»

Μητρόπουλος Δημήτρης, μέλος κίνησης πολιτών «save falasarna»