Δεν γίνεται να έχουμε και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο

Είναι σαφές ότι από την αρχή η Ρωσία προσπάθησε, έστω και αν αυτό μεγένθυνε τις δικές της απώλειες, να περιοριστεί σε εντελώς στρατιωτικούς στόχους μέσω «χειρουργικών» χτυπημάτων. Οι απώλειες σε αμάχους από Ουκρανικής πλευράς είναι πραγματικά αμελητέες σε σύγκριση με το μέγεθος των επιχειρήσεων–μια σύγκριση με τις απώλειες των Ιρακινών αμάχων κατά την αντίστοιχου χρόνου διάρκεια των Αμερικανικών επιχειρήσεων στο Ιράκ (εκατό φορές περισσότεροι άμαχοι νεκροί και σακατεμένοι) το αποδεικνύει.

Αντίθετα, η Ουκρανία από την αρχή επιδιώκει να εμπλέξει τη Ρωσία σε ολοκληρωτικό πόλεμο, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα οδηγήσει το ΝΑΤΟ σε άμεση επέμβαση–πράγμα που πάντα ήταν ο υπ’ αριθμόν ένα στρατηγικός στόχος της Ουκρανίας. Οι Ουκρανικοί βομβαρδισμοί αποκλειστικά αμάχων στο Ντονμπάς, στη Ζαπορίζια και στην Χερσώνα αποτελούν μόνιμο και καθημερινό φρικιαστικό “φόντο” αυτού του πολέμου.

Η Ρωσία σπατάλησε πολύ χρόνο και έκαψε τη στρατηγική πρωτοβουλία που διέθετε χάριν της επιδίωξής της να βρεθεί κάποιος τρόπος συμφωνίας με την Ουκρανία. Κατά τη γνώμη μου, οι πράξεις της Ρωσίας δεν συμβαδίζουν με τις εκτιμήσεις που (είναι η αλήθεια, μόνο τελευταία) διατυπώνει ο Πούτιν ότι η Δύση πάντα αποσκοπούσε στη διάλυσή της ως κράτος. Η Ρωσία οδηγήθηκε σε άσχημη θέση άμυνας επειδή παρέμεινε αναποφάσιστη (και παραμένει ενδεχομένως ακόμη) για τον χαρακτήρα αυτού του πολέμου. Ναι, οι Δυτικοί υποδαυλίζουν και ενισχύουν με κάθε τρόπο την αυτοκτονική συμπεριφορά της Ουκρανίας. Αλλά είναι η υποχωρητικότητα και η προτάσεις καλής θέλησης προς ώτα μη ακουόντων ο τρόπος χειρισμού αυτής της κατάστασης;

Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα «Ρωσικής αυτοσυγκράτησης» που κατέληξε μπούμερανγκ σε βάρος της Ρωσικής «Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης» είναι η άρνηση της Ρωσίας να χτυπήσει γέφυρες και σιδηροδρομικούς κόμβους, εκτός και αν εκεί βρισκόταν άμεσα συγκεντρωμένο στρατιωτικό υλικό. Ουσιαστικά, μεγάλο μέρος των μεταφορών των εφοδίων από τη Δύση προς το μέτωπο διεξαγόταν και διεξάγεται χωρίς σοβαρή παρεμπόδιση, στο όνομα του να μην πληγεί η Ουκρανική πολιτική υποδομή, τη στιγμή που η Ουκρανία πλήττει όσο περισσότερο μπορεί τις αντίστοιχες Ρωσικές υποδομές, όχι μόνο στο Ντονμπάς και τη Χερσώνα, αλλά και στην Κριμαία, στο Μπέλγκοροντ και στο Κουρσκ.

Όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις έχουν εντοπίσει από τις αρχές του καλοκαιριού ότι οι Ρωσικές δυνάμεις στην ξηρά ήταν πολύ αδύνατες και δε θα μπορούσαν να κρατήσουν το μέτωπο σε περίπτωση Ουκρανικής αντεπίθεσης. Ρώσοι στρατηγοί είχαν ζητήσει επιστράτευση εδώ και μήνες προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα. Αντ’ αυτού, μακαρίως οι Ρωσικές αρχές μοίραζαν Ρωσικά διαβατήρια στους κατοίκους της περιοχής του Χαρκόβου και ο Ρωσικός προπαγανδιστικός μηχανισμός διαφήμιζε τις νέες πινακίδες κυκλοφορίας που έμπαιναν στα αυτοκίνητα των κατοίκων της περιοχής του Ίζιουμ, σύμφωνα με τις οποίες αυτά πλέον ανήκαν σε μια νέα περιοχή—του Χαρκόβου—στο Ρωσικό σύστημα ταξινόμησης.

Αυτές τις μέρες εκδηλώνεται ένα κύμα περιστολής των Χριστουγεννιάτικων εκδηλώσεων σε πολλές πόλεις της Ρωσίας με στόχο τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν να δοθούν για την ενίσχυση του στρατού, κυρίως σε είδη πρώτης ανάγκης για τους στρατιώτες. Μοιάζει αυτή η πρωτοβουλία να έχει ενοχλήσει τόσο την Ρωσική προεδρία όσο και το υπουργείο άμυνας. Η αιτία είναι ότι κάτι τέτοιο θα διαταράξει την εικόνα της “κανονικότητας” που καλλιεργείται από τον Ρωσικό προπαγανδιστικό μηχανισμό, η οποία συνεχίζεται ακόμη και μετά από όλα όσα έχουν συμβεί. Ενώ στην πραγματικότητα, η πρωτοβουλία αυτή ακριβώς έρχεται να φέρει σε επαφή το Ρωσικό κοινό με την πραγματικότητα, ζητώντας του να «συνεισφέρει».

Κατά την πρόσφατη μερική επιστράτευση αναφέρθηκαν πάμπολλα περιστατικά όπου εκατοντάδες επίστρατοι παρατιόντουσαν στη γη του πουθενά, στο ύπαιθρο ή σε ακίνητα τραίνα, για μέρες, χωρίς φαγητό και κρεβάτια. Επίσης πάρα πολλά περιστατικά ελλιπούς εφοδιασμού, τον οποίο οι στρατιώτες έπρεπε να προμηθευτούν από ιδιωτικές πηγές.

Τι δείχνουν όλα αυτά; Ότι ο Ρωσικός κρατικός μηχανισμός δεν το έχει πάρει απόφαση ότι διεξάγεται ΠΟΛΕΜΟΣ. Καλώς ή κακώς όμως, πόλεμος διεξάγεται και δεν έχει νόημα, από τη στιγμή που αυτός διεξάγεται και η Ουκρανική πλευρά όχι μόνο δεν είναι διατεθειμένη να συζητήσει, αλλά απαιτεί και την άνευ όρων συνθηκολόγηση της …Ρωσίας, να συντηρείται μια επίφαση «κανονικότητας», που τελικά μόνο κακό προκαλεί στην κοινωνία, όταν αυτή τελικά συνειδητοποιεί πώς έχουν τα πράγματα.

Τα χαστούκια που δέχεται αυτός ο “Ρωσικός” τρόπος διεξαγωγής του πολέμου έρχονται απανωτά, με τελευταίο την αχρήστευση της γέφυρας της Κριμαίας, που θα μπορούσε να έχει σοβαρότατες συνέπειες στον εφοδιασμό των στρατευμάτων της Χερσώνας όπου δίνεται μάχη επιβίωσης, ακόμη και αν αυτή η αχρήστευση κρατήσει λίγες ημέρες ή εβδομάδες[i]. Και να μην αναφερθούμε στην περίπτωση επίθεσης των Ουκρανών προς Μελιτόπολη και Μαριούπολη…

Θα συνέλθει η Ρωσική διοίκηση; Αν δεν σκοπεύει να το πράξει, τότε καλύτερα θα είναι να προχωρήσει στην άνευ όρων συνθηκολόγηση που ζητάνε οι Ουκρανοί. Τουλάχιστον έτσι θα σωθούν και κάποιες ζωές, έστω και αν ακολουθήσει εκατόμβη για τους Ρωσόφωνους πληθυσμούς που θα παραδοθούν στο έλεος των νεο-ναζί.

Διαφορετικά, είναι καιρός να δοθούν τα πραγματικά δεδομένα στον Ρωσικό λαό, να ενημερωθεί και να αποφασίσει αν η Ρωσία θα πολεμήσει στα σοβαρά για την ακεραιότητα της χώρας του. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα δεν γίνεται να μείνει και η πίττα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος.

[i] Νεότερη ανακοίνωση του υπουργείου μεταφορών εκτιμά ότι η σιδηροδρομική επικοινωνία θα αποκατασταθεί σήμερα στις 20:00 ώρα Μόσχας (και Ελλάδας).