“Αποκαθήλωση”, Γαΐτης 1984

Αυτό το έργο μπορεί να το δεί κανείς από δυο πλευρές: την ορατή και τη συμβολική.

Μπλέκεται η μορφή και ο τίτλος, η φόρμα και το νόημα…

Μπορεί να δει κάποιος και τη βοήθεια σε κάποιον που “πέφτει” ή ακόμα και την προστασία για να μην πάθει μεγαλύτερη βλάβη.

Ή απλά, η αποκαθήλωση του ανθρωπάκου της σειράς…

Άλλες οπτικές, άλλοι συμβολισμοί…

Τί σχέση έχει αυτό το έργο με τη ρέουσα και όζουσα πραγματικότητα που ζούμε μετά την τραγωδία του ναυαγίου της Πύλου;

Υπάρχει ορατό το επιφαινόμενο:

Μια πολιτεία που προσεγγίζει ταχέως τη ρήση της λαομίσητης Θάτσερ: “Δεν υπάρχει κοινωνία αλλά μόνο άτομα και οι οικογένειές τους”.

Ένας μηχανισμός που ορίζεται σχεδόν απόλυτα από την οικονομική μαφία και τα παρακλάδια της στην πολιτική και στο δικαστικό σώμα

Ένας πολιτισμός που καθοδηγείται από σιχαμερές τηλεπερσόνες, εταίρες της ίδιας μαφίας που βλέπουμε στα γήπεδα και τα ξενυχτάδικα

Μια οντότητα που βαράει προσοχή στο κάθε νεύμα της πρεσβείας (μία είναι η πρεσβεία) και των ευρωπαίων υποτακτικών της

Υπάρχει, όμως και η υφέρπουσα αλληλεγγύη

Για παράδειγμα, οι ίδιοι άνθρωποι πριν από 8 χρόνια, αντιμετώπισαν σε μεγάλο βαθμό τους διερχόμενους πρόσφυγες με αλληλεγγύη και προσφορά: απλοί άνθρωποι, μαθητές δημοτικών, γιαγιάδες τίμησαν την αρχαιοελληνική λέξη Φιλοξενία (αγαπώ τον ξένο).

Το ίδιο αδιάφορο και υποκριτικό ήταν το κράτος και τότε.

Αυτό το ρεύμα της δοτικότητας, άλλαξε τη συμπεριφορά και των μηχανισμών και τα push backs έγιναν διασώσεις.

Αλλά η καλή μας πολιτεία, μερίμνησε και γι αυτό: αντί να παλέψει, κοντράροντας τα θέλω των εταίρων αποικιοκρατών που διαλύουν τις χώρες των προσφύγων, έκαναν συμφωνία με τη γείτονα και όρθωσαν φράχτες αντί να δημιουργήσουν ασφαλείς διόδους για τους ικέτες.

Και φτάσαμε εδώ: στο να αφεθούν να πνιγούν τόσες υπάρξεις και να τρέχουν επικοινωνιακά να συγκαλύψουν το έγκλημα οι κάθε ντογιάκοι, υπηρεσιακοί και τα γνωστά φερέφωνα των μαφιόζων ολιγαρχών.

Τα Τέμπη απείλησαν την εικόνα της τεχνητής ευμάρειας και έπρεπε να πνιγεί η μνήμη τους… είχαμε εκλογές το Μάη.

Η Πύλος απειλεί να ξεβράσει το βόθρο του συστήματος μαζί με τα πτώματα των πνιγμένων… έχουμε εκλογές τον Ιούνιο.

Το έργο του Γαΐτη μας καλεί να αποκαθηλώσουμε τον ανθρωπάκο της σειράς.

Να σηκώσουμε όρθιο τον Άνθρωπο που παλεύει συλλογικά για το δίκιο και μια κοινωνία που δε θα έχει άτομα να την απαρτίζουν αλλά ζωντανές συνειδήσεις.

Να μην πνίξουμε την ανθρωπιά μας, γιατί αν το κάνουμε, θα είμαστε ακόμα πιο αδύναμοι μπροστά στα δύσκολα που έρχονται.

Να τιμωρήσουμε τους υποκριτές και τους αφέντες τους…

Εχθροί μας είναι οι από πάνω κι όχι οι απανταχού από κάτω.

Μόνο έτσι θα ανατρέψουμε την εικόνα χώρου που λογίζουν τη χώρα μας οι επικυρίαρχοι.

Τάσος Γιακουμής

Ο Τάσος Γιακουμής είναι γιατρός στο Κ.Υ. Κ.Αχαΐας