Τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία εντός δημόσιων νοσοκομείων δεν αποτελούν ένα ακόμα λιθαράκι στη συντελούμενη διάλυση και εμπορευματοποίηση του ΕΣΥ και της Δημόσιας Περίθαλψης. Μαζί με το νόμο 4999/2022 (ήδη οι εφαρμοστικοί του νόμοι βρίσκονται στη διαβούλευση), που καταργεί την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση των γιατρών του ΕΣΥ και ανοίγει το δρόμο για την είσοδο ιδιωτών γιατρών, αποτελούν τομές που γυρνούν τη Δημόσια Περίθαλψη στην προ-ΕΣΥ εποχή.

Τα απογευματινά χειρουργεία δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία ούτε προσωπικό στοίχημα του Α.Γεωργιάδη, αν και αυτός ως πιο κατάλληλος ανέλαβε το βρώμικο έργο της αποφασιστικής υλοποίησης. Ως νόμος (χωρίς τις εφαρμοστικές διατάξεις και λεπτομέρειες) έχει ψηφιστεί ήδη από τον Πλεύρη προ διετίας. Αποτελούσε άλλωστε βασική προεκλογική δέσμευση της ΝΔ από το 2019 και διακαή πόθο εδώ και δεκαετίες του αγοραίου και χυδαίου νεοφιλελευθερισμού, ήδη από το 1992 και την κυβέρνηση Κ.Μητσοτάκη, με το αίτημα “να νομιμοποιηθούν τα φακελάκια ώστε να φορολογούνται και να κερδίζει κάτι και το κράτος”. Ας ξαναθυμηθούμε την περίφημη ημερίδα του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου τον χειμώνα του 2019 λίγες μέρες πριν το ξέσπασμα της πανδημίας στη χώρα μας. Μετατροπή του ΕΣΥ σε ΝΠΙΔ (ΕΣΥ Α.Ε), εκχώρηση σε ιδιώτες περισσότερων λειτουργικών τομέων του ΕΣΥ, ΣΔΙΤ, κατάργηση αποκλειστικής απασχόλησης κτλ.

Γιατί όμως τώρα και με τέτοιο ζήλο;

Η μεταρρυθμιστική μανία πατάει σε τέσσερις πλευρές.

Πρώτη είναι η ανάγκη επιτάχυνσης των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων, που επιβραδύνθηκαν σχετικά την τριετία 2020-2022 λόγω της πανδημίας. Ειδικά η “παντοδυναμία” Μητσοτάκη αλλά και η απουσία μαζικού λαϊκού κινήματος υπεράσπισης της δημόσιας υγείας, τους δίνουν τον χώρο ώστε η δεύτερη τετραετία να γίνει και η φαρμακερή.

Δεύτερη πλευρά αποτελεί η προλείανση του εδάφους που έλαβε χώρα ακριβώς μέσα στην πανδημία. Η μετατροπή του ΕΣΥ σε μονοθεματικό, οι παράλογες υπουργικές αποφάσεις απαγόρευσης χειρουργείων εντός ΕΣΥ με το πρόσχημα “διασποράς του κορονοϊού” εκτίναξαν τεχνητά τις λίστες αναμονής, στέλνοντας έτοιμη πελατεία προς τα ιδιωτικά υπερδιπλασιάζοντας τα κέρδη τους. Απ’ την άλλη, η πλειοψηφία έμενε να περιμένει στις λίστες της ντροπής (από το ίδιο το υπουργείο εκτιμάται σε 100.000 ασθενείς ο συνολικός πανελλαδικός αριθμός, με χρόνο αναμονής από εβδομάδες έως και πέντε χρόνια), οι οποίες όλο και αυξάνονταν λόγω της αποψίλωσης των δημόσιων νοσοκομείων από προσωπικό, ειδικά μετά την πανδημία.

Τρίτη πλευρά είναι η εκτίμησή τους ότι υπάρχουν όλοι οι όροι για το χτίσιμο του «νέου ΕΣΥ» στις στάχτες του «παλιού». Οι στάχτες προέκυψαν από τη φωτιά που έβαλαν στη Δημόσια Περίθαλψη τη δεκαετία 2009-2019 όλες οι Μνημονιακές κυβερνήσεις, μηδεμιάς εξαιρουμένης. Η πανδημία και οι τραγικές πρωτιές της χώρας σε νεκρούς αντί να προκαλέσουν ένα σοκ στην κατεύθυνση θωράκισης της υγειονομικής άμυνας, οδήγησαν στο ακριβώς αντίθετο, λόγω του αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων. Το κύμα ομαδικών αποχωρήσεων από το ΕΣΥ, η κλιμάκωση του οικονομικού στραγγαλισμού, το κλείσιμο κλινικών και η υπολειτουργία νοσοκομείων, οδηγούν στην αντικειμενική του διαλυτοποίηση και αποσύνθεση. Σ’ αυτό το οριακό σημείο, η λαϊκή απαίτηση «δεν πάει άλλο, κάντε κάτι» που έχει αντικειμενική βάση, χρησιμοποιείται σαν ευκαιρία για να εμφανιστούν οι σωτήρες με το μόνο «ρεαλιστικό» σχέδιο, αφού «άλλη εναλλακτική δεν υπάρχει».

Τέταρτη πλευρά είναι η προσπάθεια μέσω του ευαίσθητου και πολύπαθου τομέα της Υγείας να εμπεδώσουν ακόμα πιο βαθιά την αντίληψη ότι «δεν υπάρχει κοινωνία παρά μόνο άτομα». Αφού λοιπόν δεν υπάρχει οργανωμένη κοινωνία, τα κοινωνικά αγαθά και το κοινωνικό κράτος είναι συγκεχυμένοι όροι της μεταπολίτευσης η οποία τέλειωσε άδοξα. Αφού δεν υπάρχουν κοινωνικά αγαθά, το κράτος αποσύρεται, δεν έχει καμιά υποχρέωση να διασφαλίζει την ελεύθερη πρόσβαση στα αγαθά αυτά, που τελικά είναι υπόθεση του κάθε ατόμου. Αν τα παραπάνω προχωρήσουν στην Δημόσια Περίθαλψη, τότε μπορούν να γίνουν ο κανόνας και σε όλα τα αγαθά. Το ιδεολογικό κέρδος θα είναι πολλαπλάσιο.

Όμως, πόσα ψέματα χρειάζονται για να δικαιολογήσει αυτή η κυβέρνηση και ο εκλεκτός υπουργός της το συντελούμενο έγκλημα εις βάρος του λαού;

Πρώτο ψέμα: Δεν θα επηρεαστεί η λειτουργία του πρωινού ωραρίου, οι γιατροί θα χειρουργούν κανονικά το πρωί και θα συνεχίζουν και το απόγευμα. Ο ίδιος ο Γεωργιάδης κατέρριψε ανερυθρίαστα το ψέμα που ο ίδιος είπε. «Καπιταλισμό έχουμε. Χρειάζεται κίνητρο για τους γιατρούς. Τα λεφτά για κάθε χειρουργείο είναι μεγάλο κίνητρο.» Άρα παροτρύνονται οι γιατροί και νοσηλευτές να δουλεύουν για το κίνητρο, δηλαδή το απόγευμα. Άρα, παροτρύνονται να «σπρώχνουν την πελατεία» το απόγευμα. Άρα είναι πασιφανές ότι η πρωινή λειτουργία δεν θα υφίσταται καν σαν έννοια παρά μόνο για τα υπερ-επείγοντα και μόνο από τον εφημερεύοντα γιατρό. Όταν δίνει ο υπουργός, δηλαδή το κράτος, με τον πιο επίσημο τρόπο το σύνθημα, καταλαβαίνει και ο πιο δύσπιστος τι θα συμβεί. Το πρωί, που δεν υπάρχει κίνητρο, ποιος -πέρα από τη συνείδησή τους- τους υποχρεώνει να δουλέψουν; Αυτό δεν σημαίνει απλά μείωση της αποδοτικότητας το πρωί, αλλά διάλυση κάθε έννοιας αρχών, δεοντολογίας, επιστημονικότητας, κλινικής, συστήματος περίθαλψης κτλ. Καθαροί όροι αγοράς και μαγαζιού.

Δεύτερο ψέμα: Θα μειωθεί η παρα-οικονομία. Με βάση τα προηγούμενα αποχαλιναγωγούνται και επιβραβεύονται πλήρως οι μειοψηφίες των φακελάκηδων και η βιομηχανία της παρα-οικονομίας και γίνονται ο απόλυτος κανόνας, το πρότυπο λειτουργίας, το παράδειγμα μέσα στα νοσοκομεία. Τι θα εμποδίσει αυτούς που έκλεβαν τον κοσμάκη πριν, να μην τον ξανακλέψουν και τώρα, μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση και με τις ευλογίες του κράτους, προσδοκώντας μια νέα ρύθμιση που θα… νομιμοποιήσει τα αυθαίρετα; «Κλέψτε αλλά νόμιμα». Γιατί να μην κλέβουν και λίγο παραπάνω από το προβλεπόμενο, πέραν της νόμιμης απόδειξης; Σε λίγα χρόνια μπορεί να νομιμοποιηθεί και το έξτρα κλέψιμο. Ας μη γελιόμαστε. Όχι απλά δεν περιορίζεται το καθεστώς που δημιουργεί και επιτρέπει αυτή τη σήψη, αλλά γιγαντώνεται και πολλαπλασιάζεται, θεσμοθετείται με κρατική βούλα.

Τρίτο ψέμα: Θα μειωθούν οι λίστες αναμονής και για τους φτωχούς. «Αφού θα χειρουργούνται απόγευμα όσοι έχουν να πληρώσουν, θα μειωθεί η λίστα αναμονής για όλους, άρα και για όσους δεν έχουν». Δεν θα μειωθούν οι λίστες όπως δεν μειώθηκαν με την εφαρμογή των απογευματινών ιατρείων εδώ και πολλά χρόνια. Ας ανατρέξουμε στο πόσους μήνες χρειάζεται να περιμένεις για μια δωρεάν γαστροσκόπηση στην πρωινή ζώνη σε ένα δημόσιο νοσοκομείο. Το απογευματινό προσωπικό (ιατρικό, νοσηλευτικό, βοηθητικό κτλ) είναι ένα μόνο μικρό ποσοστό του συνολικού, που ήδη είναι ελλιπέστατο, πεπερασμένο για την πρωινή ζώνη. Άρα ο αριθμός των χειρουργείων που μπορούν να γίνουν απόγευμα είναι πεπερασμένος επίσης, όποιο κι αν είναι το «κίνητρο». Άρα η συνολική λίστα αναμονής ίσως να μειωθεί σε κάποια νοσοκομεία, δεν θα είναι ποτέ όμως ανθρώπινη, δηλαδή να μην διατρέχει κίνδυνο η υγεία και η ζωή σου από την καθυστέρηση. Οπότε η «ευκαιρία» που δίνεται στον ασφαλισμένο είναι να ξαναπληρώσει από την τσέπη του και να παρακάμψει τη λίστα, χειρουργούμενος με καθυστέρηση λίγο μικρότερη από πριν. Αν δεν έχει να πληρώσει, ο μόνος τρόπος να παρακάμψει τη λίστα, είναι να πεθαίνει, επειδή το τακτικό του πρόβλημα έγινε επείγον.

Τέταρτο ψέμα: Δίνουμε τη δυνατότητα επιλογής σε γιατρούς και ασθενείς. Δεν υποχρεώνουμε κανέναν. Το μεγαλύτερο ψέμα από όλα, αφού η υπερδεκαετής μνημονιακή πολιτική υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης του ΕΣΥ, οδήγησε στη μείωση της δυνατότητας χειρουργείων, που εντός πανδημίας επιδεινώθηκε, χωρίς να επανέλθει ποτέ στα πρότερα επίπεδα (πχ στην Αττική δεν λειτουργεί ούτε το 60% των εξοπλισμένων δημόσιων χειρουργικών αιθουσών, εξαιτίας της έλλειψης κυρίως νοσηλευτών). Απ’ την άλλη ο πληθωρισμός και η ακρίβεια συρρίκνωσαν τα λαϊκά εισοδήματα. Άρα για ποιου είδους επιλογή μιλάμε; Αν σου λένε ότι θα χειρουργηθείς σε 4 ή 5 χρόνια εκτός αν πληρώσεις 2000 ευρώ από την τσέπη σου, είναι επιλογή ή ωμός εκβιασμός; Αν η ίδια η κυβέρνηση σου λέει ότι το δωρεάν τελείωσε, κόψε το λαιμό σου και βρες λεφτά αν θέλεις να γίνεις καλά, τότε για ποια ελευθερία μιλάμε; Όταν στον τίμιο και ευσυνείδητο χειρουργό, το κράτος λέει «αν θες να ασκήσεις το επάγγελμά σου, κλέψε νόμιμα τον κοσμάκη», αλλιώς είσαι εκτός συστήματος, τότε για ποια ελευθερία επιλογών μιλάμε;

Πέμπτο ψέμα: Θα πέσουν οι τιμές λόγω ανταγωνισμού με τον ιδιωτικό τομέα. Η αλήθεια είναι ότι οι τιμές θα ανεβαίνουν όλο και υψηλοτέρα. Όπως έγινε με το θεσμό των απογευματινών ιατρείων στα νοσοκομεία, που πάνω κάτω οι τιμές είναι ίδιες με τις υπέρογκες τιμές του ιδιωτικού τομέα. Όπως έγινε με όλα τα αγαθά που απελευθερώθηκαν, με τραγικά παραδείγματα τις τηλεπικοινωνίες, τις μεταφορές, την ενέργεια. Έτσι επιτάσσουν οι νόμοι της αγοράς. Ο τιμοκατάλογος της ντροπής (Πολύ μικρή: 300 ευρώ, Μικρή: 500 ευρώ, Μεσαία: 900 ευρώ , Μεγάλη: 1.200 ευρώ, Βαριά: 1.600 ευρώ, Εξαιρετικά βαριά: 2.000 ευρώ) που δημοσίευσε ο Υπουργός Εμπορίας της Υγείας μόνο ενδεικτικός και προσωρινός είναι. Ήδη τα ιδιωτικά μεγαθήρια του εμπορίου της υγείας, θα πιέσουν αφόρητα λόγω «αθέμιτου ανταγωνισμού» τον δημόσιο τομέα, για διαφυγόντα κέρδη, για μείωση της κρατικής παρεμβατικότητας. Απ’ την άλλη, το ΕΣΥ θα νομιμοποιείται να αυξάνει τις τιμές, διαφημίζοντας και πουλώντας την «ασφάλεια» και τη σιγουριά του δημοσίου, αν πχ περιπλακεί ένα χειρουργείο και ο ασθενής χρειαστεί παραπάνω μέρες νοσηλείας ή εντατική.

Έκτο ψέμα: Όλα τα νοσοκομεία μπορούν να εφαρμόσουν τα απογευματινά. Ο Γεωργιάδης τα προσδιόρισε μάλιστα σε πάνω από 150, δηλαδή παραπάνω από τα εν λειτουργία…Η αλήθεια είναι ότι μόνο μια χούφτα πανεπιστημιακών και μεγάλων νοσοκομείων θα έχει το προνόμιο της απογευματινής λειτουργίας και άρα του κέρδους. Κι αυτό είναι αντικειμενικό, όταν τα επαρχιακά και μικρότερα νοσοκομεία ούτως ή άλλως αδυνατούν να καταρτίσουν πρόγραμμα ασφαλούς λειτουργίας και εφημέρευσης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το νοσοκομείο Αιγίου όπου η χειρουργική κλινική με σχετικό δελτίο τύπου δήλωσε αδυναμία και άρνηση. Τα νοσοκομεία που θα έχουν κέρδη (γιατί ένα ποσοστό περίπου 10% από το νόμιμο φακελάκι του ασθενούς «μένει» στο νοσοκομείο), δηλαδή δυνατότητα αυτοχρηματοδότησης, θα επιβιώνουν σε αντίθεση με τα υπόλοιπα που θα ζητιανεύουν κυριολεκτικά τα ψίχουλα του κρατικού προϋπολογισμού. Η μόνιμη επωδός προς τα νοσοκομεία β’ διαλογής θα είναι «κάντε απογευματινά, δεν έχω να σας δώσω, πάρτε τα απευθείας από τον κόσμο». Κι αφού δεν μπορούν να κάνουν, τα λουκέτα θα επιταχύνονται.

Έβδομο ψέμα: Όλοι οι γιατροί μπορούν να συμμετέχουν στα απογευματινά. Μόνο μια μερίδα του ιατρικού κατεστημένου, καθηγητικού και μεγαλοδιευθυντικού θα συνεχίσει να μονοπωλεί την πίτα του κέρδους. Θα είναι τα μεγάλα ψάρια του δημοσίου που μπορούν να ανταγωνιστούν τα αντίστοιχα του ιδιωτικού, όντας σε διευθυντικές θέσεις, με διασυνδέσεις με τον ιδιωτικό τομέα, τις εταιρείες υλικών, τη διοίκηση. Γι’ αυτούς με τις μεγάλες προσωπικές λίστες ασθενών-πελατών φτιάχτηκε ο νόμος. Αυτούς που διοργανώνουν τις φιέστες υποδοχής του Γεωργιάδη και τα τηλεοπτικά σόου. Αυτοί θα προηγούνται και θα παίρνουν τη μερίδα του λέοντος στα απογευματινά. Οι υπόλοιποι θα είναι για τη λάντζα και την περίθαλψη των φτωχών, για την παροχή πρώτων βοηθειών. Τι σημαίνει αυτό για τους μισθοσυντήρητους τίμιους γιατρούς; Ή προσπάθησε να μπεις στο σύστημα, να γίνεις «βοηθός» του μεγάλου, να πάρεις το νόμιμο κρατικό φακελάκι ή αλλιώς δεν χειρουργείς, πλην των επειγόντων της εφημερίας.

Όγδοο ψέμα: Το προσωπικό αρκεί και θα αντέξει πρωί και απόγευμα. Ο ίδιος ο Γεωργιάδης σε συνάντηση με την ΟΕΝΓΕ στις 15/2, όταν του τέθηκε ακριβώς αυτό το θέμα απάντησε ότι «το γνωρίζουμε, παίρνουμε ρίσκο». Πάμε κι όπου βγει λοιπόν και στην υγεία. Είναι μικρή λεπτομέρεια για την κυβέρνηση ότι για να εφαρμοστούν τα απογευματινά χειρουργεία προϋποθέτουν ή να αυξηθούν οι ώρες της μέρας ή να παραβιαστεί ο ευρωπαϊκός κανονισμός εβδομαδιάιου ανώτατου χρόνου εργασίας (που παραβιάζεται ακόμα και τώρα, αλλά βασίζεται στη λογική μείωσης των ιατρικών λαθών λόγω υπερεργασίας), εφόσον το προσωπικό θα είναι το ίδιο ή θα μειώνεται. Τρομακτικά δυσοίωνες είναι οι σχετικές μελέτες όπως αυτή από το Ηνωμένο Βασίλειο, που αποδεικνύουν ότι στα απογευματινά χειρουργεία (καρδιάς ή κοιλιάς) η θνησιμότητα μπορεί να είναι ακόμα και έξι φορές μεγαλύτερη από τα πρωινά.

Ένατο ψέμα: Οι πρώτοι 50.000 τυχεροί θα χειρουργηθούν δωρεάν με λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης. Ο ίδιος ο Γεωργιάδης διέψευσε τον πρωθυπουργό και τον εαυτό του, επισημαίνοντας ότι «έχει γίνει αίτηση για να καλυφθούν 60 εκ ευρώ και τίποτα δεν είναι σίγουρο για την ώρα». Το ένα ψέμα διαδέχεται το άλλο, αν θυμηθούμε ότι ο προκάτοχός του Πλεύρης, είχε δεσμευτεί ότι οι ασθενείς θα επιβαρύνονται μόνο το 30% του κόστους (αμοιβή προσωπικού) και το υπόλοιπο 70% τα ασφαλιστικά ταμεία. Ο Γεωργιάδης επίσης αποκάλυψε ότι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες φτιάχνουν ήδη πακέτα για την κάλυψη των απογευματινών. Για την ώρα οι ελάχιστοι ασθενείς που έχουν χειρουργηθεί, πλήρωσαν αποκλειστικά από το υστέρημά τους. Συμπέρασμα;

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε κι άλλο, γιατί μέσα σε 15 μόλις μέρες εφαρμογής καταρρίπτεται διαρκώς η ψευδολογία τους. Όπως για παράδειγμα στην φιέστα του Αττικού, χειρουργήθηκαν επί πληρωμή καρκινοπαθείς, που θεωρητικά θα εξαιρούνταν των απογευματινών αγοραπωλησιών, αλλά και ασθενείς που δεν ήταν καν στη λίστα. Σε άλλη περίπτωση διαφημίστηκε σε όλα τα ΜΜΕ το κατόρθωμα να χειρουργηθεί ασθενής που βρισκόταν στη λίστα πέντε ολόκληρα χρόνια, στις 3μιση το απόγευμα, από καθηγητή που προφανώς περίμενε το «κίνητρο» για είκοσι λεπτών δουλειά.

Εν κατακλείδι. Τι μας λέει χυδαία η κυβέρνηση; Στους γιατρούς να κλέβουν από το υστέρημα του λαού, να εμπορεύονται τον πόνο και την ανάγκη, να βλέπουν τον ασθενή σαν πελάτη, να πατήσουν τον όρκο τους, αν θέλουν να δουλέψουν και να αυξήσουν το εισόδημά τους. Λέει επίσης ότι δε δικαιούστε να ζητάτε αυξήσεις μισθών και προσλήψεις για τα επόμενα χρόνια. Στο λαό να βάλει ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, να βρει ιδιωτική ασφάλεια, να δανειστεί, να κόψει το λαιμό του, αλλιώς περίθαλψή δεν υπάρχει. Όσα έχει πληρώσει και ξαναπληρώσει με φόρους και ασφαλιστικές κρατήσεις δεν φτάνουν. Στα μικρότερα νοσοκομεία να αυτοχρηματοδοτηθούν από την τσέπη του κόσμου, αν θέλουν να μείνουν όρθια.

Το ΕΣΥ τετέλεσται μαζί με τον ιδρυτικό του νόμο που γίνεται κουρελόχαρτο: Το κράτος έχει την ευθύνη για την παροχή υπηρεσιών υγείας στο σύνολο των πολιτών. Οι υπηρεσίες υγείας παρέχονται ισότιμα σε κάθε πολίτη ανεξάρτητα από την οικονομική, κοινωνική και επαγγελματική του κατάσταση, μέσα από ενιαίο και αποκεντρωμένο εθνικό σύστημα υγείας, που οργανώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου αυτού. Το ΕΣΥ, που ιδρύθηκε κάτω από την πίεση του λαϊκού κινήματος και τις διεκδικήσεις της πρώτης περιόδου της μεταπολίτευσης αποτέλεσε τομή με την πρότερη εποχή και καθόρισε τις μετέπειτα δεκαετίες, έως και σήμερα. Με τις ελλείψεις του, τις στρεβλώσεις του, τις ανεπάρκειές του έπαιξε καθοριστικό ρόλο, αποτέλεσε το μοναδικό δημόσιο πυλώνα που γενικά παρείχε δωρεάν σε όλο το λαό το αγαθό της υγείας. Το «νέο ΕΣΥ» θα είναι η νέα τομή που θέλει να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε κι αλλιώς.

Τι θα έπρεπε και μπορεί να γίνει; Λειτουργία στο 100% των χειρουργικών αιθουσών, ώστε να καλύπτουν ΔΩΡΕΑΝ τις αυξημένες ανάγκες του πληθυσμού. Μέσα σε ένα εξάμηνο θα μηδενιζόταν η λίστα αναμονής και θα αίρονταν οι συνθήκες που τη γενούν. Προϋπόθεση γι’ αυτό η αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για να στελεχωθούν οι κενές οργανικές θέσεις ιατρικού, νοσηλευτικού και βοηθητικού προσωπικού στις χειρουργικές κλινικές. Αύξηση μισθών και ταυτόχρονη μαζική προκήρυξη των κενών θέσεων: το μοναδικό και πραγματικό κίνητρο για τη μαζική στελέχωση του ΕΣΥ. Να μη μεσολαβεί καμιά χρηματική πράξη νόμιμη η παράνομη μέσα στα δημόσια νοσοκομεία για την παροχή υπηρεσιών υγείας.

Ποιο είναι το καθήκον υγειονομικών και λαού; Να κάνουμε κοινή μας υπόθεσή το αίτημα πραγματικά Δημόσιας και Δωρεάν Υγείας χωρίς ταξικούς και οικονομικούς φραγμούς. Να υπερασπιστούμε το δημόσιο ΕΣΥ και την ουσία του, ως το μοναδικό απάγκιο την ώρα της ανάγκης για τους φτωχούς, τους μη έχοντες, τους άνεργους, τους ανασφάλιστους, της πλειοψηφίας του λαού. Να γίνει παλλαϊκό αίτημα η κατεπείγουσα ενίσχυσή του από τον κρατικό προϋπολογισμό, οι αναγκαίες προσλήψεις, οι αυξήσεις μισθών. Να μειωθούν οι ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία, στις οποίες κατέχουμε πανευρωπαϊκή πρωτιά. Να στοχοποιήσουμε τον υπουργό dealer, που ως εργολάβος κηδειών έχει αναλάβει να θάψει και το ΕΣΥ. Τον υπουργό που προσωποποιεί με τον πιο χυδαίο τρόπο το DNA αυτής της κυβέρνησης: τον χυδαίο νεοφιλελευθερισμό, τις κρατικοδίαιτες ιδιωτικές αρπαχτές, τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Δεν μπορεί να μένει άλλο στο απυρόβλητο.

Χρειάζεται όσο ποτέ ένα λαϊκό κίνημα διαρκείας για τη Δημόσια Δωρεάν Περίθαλψη. Ο λαϊκός ξεσηκωμός για την υγεία στην Κρήτη εδώ και πολλούς μήνες και κυρίως η ύπαρξη κρίσιμης μάζας τίμιων υγειονομικών που πονάνε το ΕΣΥ και αντέχουν παρά τα όσα (για πόσο ακόμα είναι το μεγάλο ερώτημα), αποτελούν την ελπίδα και μας δείχνουν το δρόμο. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες και κυρίως οι ηγεσίες της αριστεράς πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.