Χαιρετίζοντας τη Χαμάς, ή η βαρετή ρουτίνα να σε λένε αντισημίτη

Είναι γνωστή η ταύτιση που νιώθουν οι Νοτιοαφρικανοί με τους Παλαιστίνιους. Έχοντας οι ίδιοι ζήσει ένα πολυετές καθεστώς απαρτχάιντ, μια ιστορία αδιανόητων βασανιστηρίων, φυλακίσεων, εκτελέσεων, δολοφονιών, γκετοποιήσεων και εκτοπίσεων από το ρατσιστικό λευκό καθεστώς της Ν. Αφρικής μέχρι και το 1991, οι Νοτιοαφρικανοί εκδηλώνουν ανοικτά την αλληλεγγύη τους στην Παλαιστίνη, αναγνωρίζοντας τις ομοιότητες με τη δική τους περίπτωση. Ο Νέλσον Μαντέλα, το 1995 κατά την επίσκεψή του στη Γάζα, καταδίκασε το καθεστώς απαρτχάιντ και είπε ότι η “ελευθερία μας είναι ανολοκλήρωτη χωρίς την ελευθερία της Παλαιστίνης”. Δημοσιεύουμε το άρθρο του Ronnie Kasrils, υπουργού των κυβερνήσεων της Νότιας Αφρικής μετά το 1992, ηγετικού στελέχους του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου από τη δεκαετία του 60, λευκού, που απαρνήθηκε τα προνόμια της φυλής και τάχθηκε από νεαρή ηλικία με το μέρος της δικαιοσύνης και της ισότητας. Ο Ronnie Kasrils είναι μέλος πολλών πρωτοβουλιών αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη.

Το παραλήρημα της Wendy Kahn εναντίον μου (“Naked Jew-hatred behind Kasrils’ feting of Hamas atrocities” – Politicsweb, 28 Νοεμβρίου) δεν προκαλεί έκπληξη. Οι Σιωνιστές και οι υποστηρικτές τους σε όλη τη Δύση, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών εντολοδόχων τους, είναι ικανοί να κλαίνε μόνο για τους ομοίους τους. Όσοι από εμάς επιμένουμε στην καθολική αναγνώριση της ανθρωπότητας χαρακτηριζόμαστε πλέον συστηματικά ως “αντισημίτες”.

Τα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου στη Γάζα, που διαπράχθηκαν με γενοκτονική περιφρόνηση για την ανθρωπότητα, έχουν στείλει 15.000 ανθρώπους σε ομαδικούς τάφους – 6.000 παιδιά και 4.000 γυναίκες μέχρι σήμερα – και χιλιάδες άλλους ακόμα κάτω από τα ερείπια. Νοσοκομεία, κλινικές, σχολεία, τζαμιά, πολιτιστικά κέντρα, σταθμοί ύδρευσης και ηλεκτροδότησης και κέντρα επικοινωνιών έχουν ισοπεδωθεί, όπως και το 70% των σπιτιών, διαμερισμάτων, άλλων κατοικιών και ολόκληρων γειτονιών. Νεογνά σε θερμοκοιτίδες, ασθενείς στην εντατική, χειρουργοί, οδηγοί ασθενοφόρων και εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας σκοτώθηκαν. Κανείς δεν γλίτωσε. Ακόμα και οι κατάκοιτοι και οι ανάπηροι μεταξύ του ενός εκατομμυρίου ανθρώπων που διατάχθηκαν να μετακινηθούν νότια υπό την απειλή του θανάτου σκοτώθηκαν.

Στα μάτια του πλήθους των ρατσιστών στο Ισραήλ, οι Παλαιστίνιοι είναι Untermenschen – λιγότερο από άνθρωποι, ακόμη και ζώα.

Αν αυτοί οι άνθρωποι ήταν Ισραηλινοί ή άλλοι λευκοί άνθρωποι, ο Kahn, μαζί με τη δυτική πολιτική τάξη και τα μέσα ενημέρωσης, θα ζητούσαν τον τερματισμό της γενοκτονίας με κάθε μέσο. Κανείς δεν θα αμφισβητούσε την ανάγκη για αποτελεσματική στρατιωτική δράση. Αλλά δεν είναι λευκοί, και πολλοί από αυτούς είναι μουσουλμάνοι. Στα μάτια του πλήθους των ρατσιστών στο Ισραήλ, οι Παλαιστίνιοι είναι Untermenschen, λιγότερο από άνθρωποι, ακόμη και ζώα. Κατά συνέπεια, η ιδέα ότι έχουν το δικαίωμα να πάρουν τα όπλα ενάντια στην καταπίεση απορρίπτεται ως ηθική διαστροφή. Η σιωπηρή παραδοχή είναι ότι πρέπει απλώς να αποδεχτούν την καταπίεσή τους, συμπεριλαμβανομένης της μαζικής δολοφονίας. Αυτή η παραδοχή είναι η διαστροφή.

Όλοι οι ηθικοί φιλόσοφοι συμφωνούν ότι οι καταπιεσμένοι έχουν το δικαίωμα να αντιστέκονται και ότι, όταν η καταπίεση είναι βίαιη, το δικαίωμα αυτό επεκτείνεται στην ένοπλη αντίσταση. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Νέλσον Μαντέλα χαρακτηρίστηκε τρομοκράτης. Οι Ταξιαρχίες αλ Κασάμ είναι το αντίστοιχο του Umkhonto we Sizwe και έχουν το ίδιο δικαίωμα να ενεργούν ως ένοπλη πτέρυγα ενός απελευθερωτικού κινήματος. Αλλά αντί να έχει μια αντικειμενική άποψη για την κλίμακα και την ένταση της καταπίεσης των Παλαιστινίων και το συνακόλουθο δικαίωμα στην ένοπλη αντίσταση, η Kahn καταφεύγει σε μια γελοία προσβολή, ισχυριζόμενη “μίσος για τους Εβραίους”.

Χρησιμοποιώντας τις ίδιες χονδροειδείς τακτικές με τη μαζική εκστρατεία hasbara (προπαγάνδα) του Ισραήλ, χτίζει την υπόθεσή της για το υποτιθέμενο μίσος μου για τους Εβραίους σε ένα μόνο ηχητικό απόσπασμα από μια τριαντάλεπτη ομιλία, ξεριζώνοντάς το από το πλαίσιο. Αυτό το πλαίσιο ήταν μια επισκόπηση των ετών βάρβαρης επίθεσης εναντίον του λαού της Γάζας και των Παλαιστινίων υπό στρατιωτική κατοχή. Ωστόσο, οποιαδήποτε σοβαρή αξιολόγηση των όσων είπα καθιστά σαφές ότι η παρατήρησή μου για την εξαιρετική στρατιωτική εφευρετικότητα και ικανότητα της επιδρομής της Χαμάς κατά των ισραηλινών στρατιωτών στη μεραρχία της Γάζας δεν χειροκροτούσε την επακόλουθη δολοφονία ισραηλινών πολιτών σε ένα μουσικό φεστιβάλ και στα κιμπούτζ τους. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι πολλοί στρατιωτικοί που υπηρετούσαν στην περιοχή βρίσκονταν στις εντυπωσιακά ακριβείς λίστες πληροφοριών της Χαμάς για απαγωγές. Σε έναν δίκαιο πόλεμο κατά της καταπίεσης, το στρατιωτικό προσωπικό που υπηρετεί, είναι νόμιμοι στρατιωτικοί στόχοι.

Το πρώτο μάθημα του πολέμου είναι να μην υποτιμάς ποτέ τον εχθρό σου. Θέλω να πω ότι μέσα στη ρατσιστική τους αλαζονεία, το ισραηλινό κράτος και ο στρατός του απέτυχαν να κατανοήσουν την τακτική πολυπλοκότητα της παλαιστινιακής αντίστασης. Η παραποίηση αυτού του γεγονότος ως “μίσος για τους Εβραίους” είναι εντελώς και σκόπιμα γελοία.

Οι Βιετκόνγκ ήταν φημισμένοι για την τεχνογνωσία τους, όπως και το FLN στην Αλγερία. Πολλοί που είναι βαθιά αντίθετοι με τις πολιτικές των Ταλιμπάν είχαν ωστόσο την ωριμότητα να αναγνωρίσουν την τεχνική αρτιότητα που επέδειξαν στην πρόσφατη ταπείνωση των Αμερικανών. Ένας λογικός στρατός και οι πολιτικοί ηγέτες του κατανοούν ότι πρέπει να προσέχουν να μην υποτιμούν τον εχθρό τους και, σε περίπτωση ήττας, να μαθαίνουν από αυτήν, αντί να αφήνουν τον εαυτό τους να τυφλώνεται από την αλαζονεία και την οργή.

Κάθε αντικειμενικός παρατηρητής πρέπει να παραδεχτεί ότι η Χαμάς είναι μια ικανή, εξαιρετικά πειθαρχημένη, στρατηγική και θαρραλέα δύναμη. Αυτά τα γεγονότα πρέπει να αναγνωριστούν, ανεξάρτητα από την προσωπική πολιτική του καθενός.

Το να παραποιούμε την επιδρομή της 7ης Οκτωβρίου ως μια παράλογη, βάρβαρη και αδιάκριτη σφαγή είναι επίσης σαν να αρνούμαστε κάθε δυνατότητα να αντιληφθούμε τα γεγονότα ορθολογικά. Ο στόχος της επιδρομής ήταν διττός. Ο πρώτος ήταν να πραγματοποιηθεί μια στρατιωτική επιχείρηση κατά των IDF. Αυτός είναι ένας απολύτως νόμιμος στρατιωτικός στόχος, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Ο δεύτερος στόχος της επιδρομής ήταν η σύλληψη στρατιωτικού προσωπικού και πολιτών. Είναι αλήθεια ότι η στοχοποίηση αμάχων αποτελεί παραβίαση του διεθνούς δικαίου, αλλά δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η ενέργεια αυτή πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο κατά την οποία το Ισραήλ φυλακίζει χιλιάδες ανθρώπους χωρίς δίκη, πολλοί από αυτούς πολίτες και πολλές από αυτές γυναίκες και παιδιά. Δεν μπορεί κανείς να αποδεχτεί νόμιμα το δικαίωμα του Ισραήλ να απαγάγει και να κρατάει αμάχους, ενώ ταυτόχρονα να ισχυρίζεται ότι πρόκειται για βάρβαρη πράξη, όταν η Χαμάς κάνει το ίδιο.

Η λογική της Χαμάς να παίρνει Ισραηλινούς ομήρους με αντάλλαγμα (τουλάχιστον) τα πολλά παιδιά και τις γυναίκες μεταξύ των 6.000 Παλαιστινίων που είναι φυλακισμένοι και υποβάλλονται σε απερίγραπτες συνθήκες, συμπεριλαμβανομένων των βασανιστηρίων, δεν είναι δαιμονική. Τα πλατιά χαμόγελα και τα συγχαρητήρια που ανταλλάσσονται μεταξύ των Εβραίων γυναικών και των στρατιωτών της Χαμάς είναι ένα εντυπωσιακό χαρακτηριστικό της ανταλλαγής αιχμαλώτων που βρίσκεται σε εξέλιξη. Αυτό έρχεται σε έντονη αντίθεση με όσα αποκαλύπτουν οι Παλαιστίνιες γυναίκες και οι έφηβοι για τις απειλές και την κακοποίηση που δέχονται κατά την έξοδό τους από τη φυλακή. Το γυμνό αντι-αραβικό μίσος είναι τόσο μοχθηρό όσο και ξεδιάντροπο.

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι IDF έχουν ήδη αλλάξει τον αριθμό των ανθρώπων που σκοτώθηκαν στην επιδρομή από 1.400 σε 1.200. Τα ψέματα για τα 40 αποκεφαλισμένα μωρά και τις γυναίκες που βιάστηκαν έχουν καταρριφθεί πλήρως. Μόνο ένα μωρό έχει κηρυχθεί νεκρό, το οποίο δυστυχώς σκοτώθηκε στα διασταυρούμενα πυρά.

Φυσικά, λυπούμαστε γι’ αυτό.

Είναι κοινώς γνωστό ότι ο αριθμός των στρατιωτών και των αστυνομικών που σκοτώθηκαν είναι κοντά στους 400. Αυτοί είναι νόμιμοι στρατιωτικοί στόχοι από νομικής και ηθικής άποψης. Αυτό αφήνει άλλους 800 νεκρούς. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους σκοτώθηκαν από διασταυρούμενα πυρά, πολλοί από αυτούς από ισραηλινά πυρά. Οι αναφορές δείχνουν ότι ορισμένοι από τους Ισραηλινούς στρατιώτες ήταν ανεπαρκώς εκπαιδευμένοι και ενήργησαν πανικόβλητοι. Όχι πολύ καλά πράγματα για το μυθικό αήττητο των IDF.

Φυσικά, υπάρχουν εικόνες πολιτών που πέφτουν νεκροί από τους επιτιθέμενους. Αλλά αυτοί που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως επιτιθέμενοι ήταν μαχητές της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ, μέλη άλλων στρατιωτικών ομάδων και ένα τυχαίο πλήθος πολιτών που τους ακολουθούσε. Αυτό το τελευταίο σημείο είναι σημαντικό.

Ως Νοτιοαφρικανοί, γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά πώς, κατά τη διάρκεια του αγώνα μας, μεγάλος αριθμός ανθρώπων συμμετείχε σε διαδηλώσεις και μερικές φορές συμμετείχε σε λεηλασίες και καταστροφές, ακόμη και σε “συλλήψεις”. Οι καλόπιστοι διοργανωτές προφανώς δεν είχαν κανέναν έλεγχο πάνω στην απροσδόκητη βία, όπως και οι θεατές ενός ποδοσφαιρικού αγώνα δεν μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνοι για τις μάχες που ξεσπούν, απλώς και μόνο επειδή ήταν εκεί.

Οι άμαχοι που έχασαν τη ζωή τους στην επιδρομή σκοτώθηκαν από μαχητές και πολίτες από τη Γάζα και τις IDF. Επιπλέον, η Χαμάς δεν είχε ιδέα ότι θα βρισκόταν σε εξέλιξη ένα μουσικό φεστιβάλ όταν κατευθύνθηκε προς τις πόλεις και τα χωριά του νότιου Ισραήλ. Ένοπλοι φρουροί ήταν παρόντες σε αυτή την εκδήλωση και η παρουσία τους μπορεί κάλλιστα να προκάλεσε περαιτέρω διασταυρούμενα πυρά.

Υπάρχουν σαφείς αποδείξεις ότι σκοτώθηκαν άμαχοι από τις IDF. Υπάρχουν αποδείξεις ότι ελικόπτερα των IDF έφτασαν στο μουσικό φεστιβάλ με πυραύλους και βλήματα. Η Electronic Intifada επικαλείται μια ισραηλινή εφημερίδα που αναφέρει ότι αρκετά ελικόπτερα “άδειασαν τα πυρομαχικά τους” και επέστρεψαν στη βάση τους για να ξαναγεμίσουν. Ένας πιλότος των IDF εκτιμά ότι σκότωσαν 120 άτομα και κατέστρεψαν όλα τα οχήματα.

Στους οικισμούς, οι IDF έφτασαν στο τέλος της ημέρας σε σύγχυση, με τα όπλα στα χέρια, πυροβολώντας αδιακρίτως, χωρίς να ενδιαφέρονται για τους πολίτες στα σπίτια τους. Προφανώς, ακολούθησαν διασταυρούμενα πυρά και, δεδομένης της σύγχυσης, σκοτώθηκαν Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι πλιατσικολόγοι. Μια Ισραηλινή γυναίκα που ήταν μάρτυρας της σκηνής, εξήγησε αυτό ακριβώς το πράγμα στην τηλεόραση. Αρχικά, συμμετείχε τουλάχιστον ένα τανκ και η καταστροφή των κτιρίων προκλήθηκε από αδιάκριτους βομβαρδισμούς, και πάλι χωρίς να ληφθούν υπόψη οι άνθρωποι που βρίσκονταν στα σπίτια. Η ολική καταστροφή, συμπεριλαμβανομένων των σωμάτων που έγιναν στάχτη, προκλήθηκε από αυτά τα βαριά πυρά και όχι από ελαφρά οπλισμένους αντάρτες.

Σε ένα δικαστήριο, η κατανομή της ευθύνης θα πρέπει να καθορίσει ποιος πυροβόλησε εναντίον των αμάχων, ποιοι μαχητές από ποιες ομάδες αντίστασης, και ποιος από το τυχαίο πλήθος που ξεχύθηκε μέσα από τον φράχτη, οι φρουροί ασφαλείας και οι IDF. Μια ορθολογική συζήτηση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης πρέπει να σέβεται τις ίδιες αρχές αντικειμενικότητας και αυστηρότητας.

Η πανωλεθρία που ακολούθησε με τη σύλληψη των αιχμαλώτων είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα από τη στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των IDF και της ισραηλινής αστυνομίας. Όποιος κατανοεί τη στρατιωτική δράση γνωρίζει ότι υπάρχει μια τεκμηριωμένη αξιολόγηση. Είτε αρέσει στους Ισραηλινούς και τους Σιωνιστές όπως η Kahn είτε όχι, η επιχείρηση αυτή θα μείνει στην ιστορία ως ένα μεγάλο στρατιωτικό επίτευγμα. Επαναλαμβάνω ότι αυτό είναι που χαιρέτισα ως μελετητής του ανταρτοπόλεμου.

Πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, οι τοπικοί εντολοδόχοι τους και οι τοπικοί σιωνιστές όπως ο Kahn δεν μπορούν να το καταλάβουν αυτό. Η απάντηση είναι σαφής: ρατσισμός! Απλά έχουν μυαλά που δεν μπορούν να αντέξουν το θράσος μιας ομάδας Αράβων που ξεπερνούν όλους τους καλούς λευκούς.

Αυτό που συνέβη στους πολίτες ήταν τραγικό, αλλά όπως ξέρουμε εμείς οι Νοτιοαφρικανοί, δεν μπορείς να καταπιέζεις ανθρώπους για δεκαετίες και να μην σκέφτεσαι ότι αργά ή γρήγορα το καζάνι θα βράσει. Όταν η κατσαρόλα αρχίζει να βράζει, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα γίνει ομαλά, προς ικανοποίηση των καταπιεστών. Αυτό είναι κάτι που κάθε ώριμος άνθρωπος, και οποιοσδήποτε με βασικές γνώσεις ιστορίας, θα το καταλάβει. Οι Σιωνιστές και οι ισχυρές δυνάμεις της Δύσης έχουν προσπαθήσει να κάνουν διαστροφική την έκφραση βασικών εμπειρικών και λογικών γεγονότων, επειδή υποθέτουν ότι οι Untermenschen δεν έχουν το ίδιο δικαίωμα με τους Λευκούς να αντισταθούν στην καταπίεση.

Η ιδέα ότι εκφώνησα μια ομιλία μίσους και κάλεσα το ακροατήριό μου να πάρει τα όπλα είναι τόσο γελοία όσο και παρανοϊκή. Νομίζω ότι μίλησα εκ μέρους εκατομμυρίων λογικών Νοτιοαφρικανών, ανθρώπων που δεν βλέπουν τον κόσμο μέσα από ένα ρατσιστικό φακό. Οι άνθρωποι που πιστεύουν στη δικαιοσύνη για όλους και υποστηρίζουν το δικαίωμα του καθενός να αντιστέκεται στην καταπίεση χειροκρότησαν την ομιλία.

Όπως και ο Αρχιραββίνος Warren Goldstein, η κ. Kahn μιλάει για την έξαρση του αντισημιτισμού. Αλλά, φυσικά, δεν παρέχονται πραγματικά στοιχεία για να υποστηρίξει αυτόν τον ισχυρισμό. Αν θέλει να είναι σοβαρή σχολιάστρια, θα πρέπει να είναι σχολαστική στον έλεγχο που κάνει. Θα πρέπει να κατανοήσει ότι είναι καθήκον της να εκπαιδεύσει την εβραϊκή κοινότητα εξηγώντας τη σαφή εννοιολογική και ηθική διαφορά μεταξύ του αντισημιτισμού και της νόμιμης κριτικής του ισραηλινού κράτους και του σιωνιστικού σχεδίου. Η στοιχειώδης ειλικρίνεια απαιτεί να κάνει αυτή τη διάκριση προκειμένου να βελτιώσει τις σχέσεις μεταξύ αυτής της κοινότητας και του κοινού και να αποφύγει την κινδυνολογία.

Αλλά η σιωνιστική εμμονή της κας Kahn και η συνακόλουθη περιφρόνηση της για την ανθρωπιά των Παλαιστινίων σημαίνουν ότι το μόνο που μας προσφέρει είναι σοφιστείες. Εναπόκειται στο SAJBD και το SAZF να μην δημιουργήσουν διχασμούς. Η υποταγή σε ένα δολοφονικό και καταπιεστικό ξένο κράτος, το οποίο είναι άμεσα αντίθετο στην αρχή και την πράξη με την ουσία και το πνεύμα του νομοσχεδίου των δικαιωμάτων της SA, χρήζει προσωπικού προβληματισμού από την Kahn και άλλους στην εβραϊκή κοινότητα.

Πρέπει να αναγνωριστεί ότι η θέση του BDS και άλλων ομάδων αλληλεγγύης, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνώντος κόμματος και της κυβέρνησης, είναι σύμφωνη με τις θεμελιώδεις αρχές του Συντάγματος. Η υποστήριξη του σιωνισμού και του ισραηλινού κράτους αποτελεί άμεση παραβίαση αυτών των αρχών.

Πηγή: The Palestine Cronicle

Μετάφραση: antapocrisis

Ronnie Kasrils

Ο Ronnie Kasrils γεννήθηκε στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής το 1938 από εβραίους μετανάστες. Έγινε σεναριογράφος κινηματογραφικών ταινιών, αλλά η σφαγή του Σαρπβίλ το 1960 τον ώθησε να συμμετάσχει στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του ANC που διεξήχθη εκείνη τη χρονιά. Μετά την πτώση του Απαρτχάιντ υπηρέτησε σε κυβερνητικές υπουργικές θέσεις μέχρι το 2008. Είναι δραστήριος στις εκστρατείες αλληλεγγύης προς τους Παλαιστίνιους και συγγραφέας πολλών βιβλίων.