Δέκα πράγματα που πρέπει να ξέρουμε για την εξέγερση στο γκέτο της Γάζας

Η εξέγερση ξεκίνησε στην επέτειο μιας άλλης εξέγερσης, η οποία είχε γίνει επανάσταση. Η κατοχική δύναμη είχε πληροφοριοδότες σε όλο το γκέτο, αλλά παρά τα εκτεταμένα δίκτυα παρακολούθησης και ελέγχου που διέθεταν, αιφνιδιάστηκαν εντελώς όταν ξεκίνησε η εξέγερση. Εκείνοι που εξεγέρθηκαν το έκαναν κυρίως με εφευρετικότητα και αυτοσχέδια όπλα, αλλά αντιστάθμισαν όσο καλύτερα μπορούσαν αυτό που τους έλειπε σε πόρους, με γενναιότητα και έξυπνο σχεδιασμό.

Δεν είχαν πόρους επειδή ήταν πρόσφυγες και ζούσαν σε ένα περιφραγμένο γκέτο. Είχαν έρθει από παντού, εξαναγκασμένοι με την απειλή όπλων να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους σε άλλα μέρη, πριν καταλήξουν στο περιφραγμένο γκέτο, όπου η κατοχική εξουσία τους κρατούσε σε κατάσταση μισοπεθαμένης πείνας, μη επιτρέποντας την εισαγωγή τροφίμων, φαρμάκων ή βασικών οικοδομικών υλικών.

Όταν ο λαός εξεγέρθηκε, έγινε σαφές το μέγεθος της οργάνωσής του, ο άψογος σχεδιασμός του και η πρόθεσή του να πεθάνει μαχόμενος, καθώς κατάφερε να αιφνιδιάσει και να σκοτώσει δεκάδες στρατιώτες μεταξύ των κατακτητών. Κάποια στιγμή μάλιστα έσπασαν τους τοίχους του γκέτο τους και έφεραν την εξέγερση του γκέτο πέρα από το γκέτο, σοκάροντας τον κατακτητή με τα κατορθώματά τους.

Ο κατακτητής, ο οποίος λειτουργούσε σύμφωνα με τη γενική αρχή ότι μία ζωή ενός στρατιώτη των κατοχικών δυνάμεων άξιζε τη ζωή τουλάχιστον 100 κατοίκων, άρχισε να ισοπεδώνει το γκέτο με φωτιά. Μέσα σε τέσσερις εβδομάδες, κατέστρεψαν ολοσχερώς κάθε κτίριο στο γκέτο. Μη έχοντας πουθενά αλλού να πάνε πέρα από τα τείχη, η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων του γκέτο πέθανε εκεί.

Μιλάω, φυσικά, για την εξέγερση του γκέτο της Βαρσοβίας την άνοιξη του 1943, όταν η Εβραϊκή Οργάνωση Αγώνα ανάγκασε τον γερμανικό στρατό να μεταφέρει στρατεύματα πίσω, από την πρώτη γραμμή του πολέμου με την ΕΣΣΔ όπου έχανε, προκειμένου να αντιμετωπίσει αυτή την ομάδα μισοπεθαμένων πολιτών και τα αυτοσχέδια όπλα τους.

Ζώντας στη “Δύση”, καταναλώνοντας αυτό που περνάνε τα κυρίαρχα ΜΜΕ στη Δύση, θα ήταν σχεδόν το ίδιο δύσκολο να κατανοήσει κανείς τα κίνητρα και τις μεθόδους της Εβραϊκής Οργάνωσης Αγώνα του 1943, διαβάζοντας τη ναζιστική προπαγάνδα, όπως θα ήταν εξίσου δύσκολο να κατανοήσει τη Χαμάς σήμερα μέσα από τον διαστρεβλωμένο φακό των δυτικών μέσων ενημέρωσης.

Μπορούμε να ξεκινήσουμε από εκεί που αρχίζει η αφήγηση. Πολύ προβλέψιμα, οι αφηγήσεις τους ξεκινούν πάντα με τον ίδιο τρόπο. Ξεκινούν πάντα με το “η Χαμάς εξαπέλυσε μια επίθεση”.

Αν μισοπεθαμένοι από την πείνα άνθρωποι χωρίς καθαρό νερό, ή χωρίς τη δυνατότητα να ταξιδέψουν έξω από το γκέτο τους, ξεκινούν οποιαδήποτε εξέγερση, το προφανές πλαίσιο είναι το γεγονός ότι βρίσκονταν υπό πολιορκία, ζούσαν σε ένα περιφραγμένο γκέτο, δεν μπορούσαν να εισάγουν τα πράγματα που χρειάζονται για να επιβιώσουν και δεν μπορούσαν να μετακινηθούν. Αυτός είναι ο προφανής λόγος για οποιονδήποτε λαό που ζει σε τέτοιες συνθήκες να εξεγερθεί εναντίον της κατοχικής του δύναμης. Αντ’ αυτού, όμως, μας τροφοδοτούν με μια αφήγηση που αρχίζει με την εξέγερση του γκέτο, χωρίς καμία ερμηνεία για τη βασική πλευρά της κατάστασης, δηλαδή ότι ένας στρατός κατοχής αναγκάζει τους ανθρώπους να ζουν και να λιμοκτονούν σε ένα περιφραγμένο γκέτο.

Δεδομένης της εντελώς ανέντιμης πολιτικής των δυτικών μέσων ενημέρωσης όταν πρόκειται να μιλήσουν για οτιδήποτε συμβαίνει οπουδήποτε στη Μέση Ανατολή, σκέφτηκα ότι θα ήταν χρήσιμο να υπενθυμίσουμε μερικά σημαντικά γεγονότα που θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Γάζα και γύρω από αυτήν.

1) Το Ισραήλ δεν είναι δημοκρατία. Η πλειοψηφία των ανθρώπων που ζουν υπό ισραηλινή κυριαρχία είναι Παλαιστίνιοι. Από τους Παλαιστίνιους που ζουν υπό ισραηλινή κυριαρχία, η συντριπτική τους πλειοψηφία βρίσκεται στη Δυτική Όχθη ή στη Γάζα, και υπόκεινται σε στρατιωτική “δικαιοσύνη”, όχι σε νόμους, σύνταγμα και πολιτικά δικαστήρια. Δεν έχουν δικαίωμα ψήφου στις ισραηλινές εκλογές, αν και κάθε πτυχή της ζωής τους ελέγχεται από το Ισραήλ – αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν, αν τα σπίτια τους θα ισοπεδωθούν ή όχι, αν τα χωράφια τους θα αρπαχτούν από τους εποίκους ή αν θα τους επιτραπεί να συνεχίσουν να καλλιεργούν, όλα εξαρτώνται από το Ισραήλ. Όταν λένε ότι το Ισραήλ είναι δημοκρατία, λένε ψέματα – απροκάλυπτα και καθημερινά.

2) Η Χαμάς είναι ό,τι πιο κοντινό σε εκλεγμένη κυβέρνηση έχουν οι Παλαιστίνιοι. Στην πραγματικότητα, την τελευταία φορά που έγιναν πραγματικές εκλογές στα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Όχθης και της Γάζας, η Χαμάς κέρδισε με συντριπτική διαφορά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν έγιναν άλλες εκλογές από τότε, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Χαμάς ελέγχει σήμερα τη Γάζα. Θα ήταν στην εξουσία και στη Δυτική Όχθη, στο βαθμό βέβαια που οι Παλαιστίνιοι μπορούν να ασκήσουν οποιαδήποτε εξουσία υπό αυτές τις συνθήκες, αλλά η Φατάχ ακύρωσε τα αποτελέσματα των εκλογών επειδή έχασε. Με την ενεργό συνδρομή του Ισραήλ, η Φατάχ προσπάθησε να ανατρέψει τη Χαμάς στη Γάζα στέλνοντας τους ένοπλους οπαδούς της, αλλά αυτή η απόπειρα πραξικοπήματος απέτυχε παταγωδώς.

3) Η φυσική αντίσταση εναντίον ενός στρατού κατοχής, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο που έχουν υπογράψει όλες οι χώρες του κόσμου εδώ και πολύ καιρό, είναι δικαιολογημένη και δεν αποτελεί “τρομοκρατία”. Θα πρέπει να είστε πολύ τυχεροί για να ακούσετε να αναφέρεται το διεθνές δίκαιο στις δυτικές ειδήσεις για την εξέγερση αυτή. Το διεθνές δίκαιο είναι προφανώς σχετικό μόνο όταν πρόκειται για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ή για άλλα περιστατικά όπου φαίνεται βολικό να αναφερθεί.

4) Η Γάζα τελεί υπό βίαιη κατοχή. Θα φαινόταν εντελώς γελοίο να το αναφέρουμε αυτό, καθώς είναι απολύτως προφανές. Αλλά με κάποιο τρόπο αυτό δεν συμβαίνει τόσο πολύ στα δυτικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία τείνουν να δίνουν υπερβολικά πολύ χρόνο σε ισραηλινούς πολιτικούς και αμερικανούς και βρετανούς διπλωμάτες που λατρεύουν να μιλούν για το πώς οι ισραηλινοί οικισμοί στη Γάζα εκκενώθηκαν πριν από πολύ καιρό. Το υπονοούμενο είναι ότι τώρα οι άνθρωποι στη Γάζα δεν έχουν λόγο να διαμαρτύρονται. Δεν αναφέρονται φυσικά στην πολιορκία, στην έλλειψη δυνατότητας να ταξιδέψουν ή να εισάγουν οτιδήποτε, προσποιούνται όμως ότι η Γάζα είναι κάποιου είδους παλαιστινιακή “γειτονιά”, ακριβώς όπως οι ισραηλινοί πολιτικοί αποκαλούν έτσι τους παράνομους, αποκλειστικά εβραϊκούς οικισμούς τους σε όλη την ολοένα συρρικνούμενη γη των Παλαιστινίων – “γειτονιές”.

5) Όταν οι Ουκρανοί αντιστέκονται στην κατοχική τους δύναμη και εξαπολύουν επιθέσεις σε τμήματα της Ρωσίας, εκτός Ουκρανίας, η γενναιότητα και η εφευρετικότητά τους εξυμνούνται ανοιχτά στη Δύση και τους χορηγείται τεράστια στρατιωτική βοήθεια. Όταν οι Παλαιστίνιοι κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα, κάτω από ακριβώς τις ίδιες συνθήκες, ο κατακτητής τους είναι αυτός που παίρνει τη στρατιωτική βοήθεια, όχι αυτοί – τους αποκαλούν “τρομοκράτες” επειδή αντιστέκονται.

6) Όταν ο Νετανιάχου λέει στους ανθρώπους εντός του περιφραγμένου γκέτο να “φύγουν τώρα” γιατί πρόκειται να μετατρέψει κάθε γωνιά της Γάζας σε “ερείπια”, κάτι που μόλις είπε, αυτό είναι προτροπή σε γενοκτονία. Ο λαός της Γάζας δεν μπορεί να πάει πουθενά αλλού, εκτός από τα κλειστά σύνορα με το Ισραήλ, τα κλειστά σύνορα με τη δικτατορία-πελάτη των ΗΠΑ, την Αίγυπτο, και τη Μεσόγειο Θάλασσα. Ο τρόπος με τον οποίο μιλάει τώρα ο Νετανιάχου για τη Γάζα, μοιάζει εντυπωσιακά με τον τρόπο με τον οποίο ο Γιούργκεν Στρούπ μιλούσε για τη μετατροπή του γκέτο της Βαρσοβίας σε ερείπια.

7) Όταν οι Αρμένιοι αναγκάζονται με την απειλή όπλων να εγκαταλείψουν τον θύλακά τους εντός του Αζερμπαϊτζάν, δεν ακούμε τίποτα για την ιστορία του εκτοπισμού των Αζέρων, αλλά μόνο για τα δεινά των Αρμενίων, τα οποία χαρακτηρίζονται τακτικά από τον δυτικό Τύπο ως γενοκτονία. Αν ο βίαιος εκτοπισμός εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από τη γη τους και η αναγκαστική μετακίνησή τους σε στρατόπεδα προσφύγων είναι γενοκτονία, τότε οι Παλαιστίνιοι είναι θύματα γενοκτονίας, και μάλιστα από το 1947. Ωστόσο, δεν θα ακούσετε ποτέ αυτή τη λέξη να χρησιμοποιείται σοβαρά στον δυτικό Τύπο σε σχέση με τα δεινά των Παλαιστινίων, εκτός αν πρόκειται να κατηγορήσουν τους Ιρανούς ηγέτες για αντισημιτισμό επειδή τόλμησαν να χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι τον όρο.

8) Καθώς ο προϋπολογισμός των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες για πράγματα όπως το να τρώνε και να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και σχολεία για τα παιδιά τους συνεχώς ξεκοκαλίζεται προκειμένου να σταλούν περισσότερα χρήματα στην Ουκρανία, ο Νετανιάχου και ο Μπάιντεν και άλλοι λατρεύουν να παραπονιούνται για την ιρανική βοήθεια προς τους Παλαιστίνιους. Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ ή το Ισραήλ, το Ιράν βέβαια δεν έχει εισβάλει σε άλλη χώρα εδώ και 2.500 χρόνια, αλλά προφανώς πρόκειται να αρχίσουν να επιτίθενται σε άλλες χώρες κάποια στιγμή σύντομα, σύμφωνα με τον Νετανιάχου και τον Μπάιντεν. Εν τω μεταξύ, βοηθούν (δημοκρατικά εκλεγμένους και λαϊκούς) “τρομοκράτες” (που αγωνίζονται για την ελευθερία του λαού τους για να επιβιώσουν) και αυτό είναι κακό!

9) Όταν ο ρωσικός στρατός βομβαρδίζει σκόπιμα ή κατά λάθος μια πολυκατοικία, ή όταν η ουκρανική αεράμυνα βομβαρδίζει κατά λάθος ένα από τα δικά της συγκροτήματα διαμερισμάτων, αυτό ονομάζεται αμέσως έγκλημα πολέμου και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και καταγγέλλεται από κάθε δυτικό διπλωμάτη, όπου κι αν βρίσκεται εκείνη τη στιγμή. Όταν το Ισραήλ βομβαρδίζει πολύ σκόπιμα και κατεδαφίζει ολοσχερώς μια πολυώροφη πολυκατοικία γεμάτη αμάχους, όπως έκανε χθες και όπως έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν, είναι προφανώς άσχετο.

10) Όταν ο ρωσικός στρατός σκοτώνει Ουκρανούς πολίτες, σκόπιμα ή κατά λάθος, ακούμε αναλυτικά για κάθε περιστατικό, ενώ συχνά δίνονται ονόματα των νεκρών, ειδικά αν σκοτώθηκαν παιδιά. Όταν το Ισραήλ σκοτώνει Παλαιστίνια παιδιά, πληροφορούμαστε ότι μπορεί να πετούσαν πέτρες ή ότι δυστυχώς ζούσαν σε πολυκατοικία που υπήρχε κάποιο γραφείο της Χαμάς. Και το διεθνές δίκαιο για το θέμα των κανόνων του πολέμου και για το αν είναι εντάξει να καταστρέφεις μια πολυκατοικία γεμάτη αμάχους για να χτυπήσεις έναν από τους λεγόμενους τρομοκράτες δεν συζητείται. Αυτό συζητείται μόνο όταν πρόκειται για ρωσικές επιθέσεις εναντίον Ουκρανών.

Πηγή: CounterPunch

Μετάφραση: antapocrisis

Ο David Rovics είναι ένας τραγουδιστής/τραγουδοποιός που περιοδεύει συχνά και πολιτικός ειδήμων με έδρα το Πόρτλαντ του Όρεγκον. Η ιστοσελίδα του είναι davidrovics.com.