Όταν το σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο (SARS) ξέσπασε το 2003-2004, περίπου το 20% των συνολικών λοιμώξεων εμφανίστηκε στους εργαζόμενους της υγείας που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή. Στην ευρύτερη περιοχή του Τορόντο, που ήταν το επίκεντρο της έκρηξης της Βόρειας Αμερικής, ο αριθμός αυτός υπερδιπλασιάστηκε, στο 43%. Δύο νοσοκόμες και ένας γιατρός πέθαναν.

Αυτό αποτελούσε ένα διπλό χτύπημα: τόσο για τους ίδιους τους μολυσμένους υγειονομικούς λειτουργούς όσο και για τους ασθενείς των οποίων η φροντίδα μειώθηκε, όσο οι υπό ανάρρωση γιατροί και νοσηλευτές απουσίαζαν. Σήμερα, αυτές οι στατιστικές κρέμονται σαν ένα φάντασμα πάνω από το ιατρικό προσωπικό που μάχεται τον νέο -αδελφό- ιό του SARS, τον SARS-CoV-2, τη μόλυνση που προκαλεί τον COVID-19.

«Δεν μπορούμε να σταματήσουμε τον COVID-19 χωρίς να προστατεύσουμε τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας», ανέφερε σε πρόσφατη ενημέρωση των ΜΜΕ ο Tedros Adhanom Ghebreyesus, γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Ωστόσο, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιβεβαιώνουν τις εκθετικές αυξήσεις των επιβεβαιωμένων περιπτώσεων – από τις 11 Μαρτίου ανήλθαν σε τουλάχιστον 1016 σε 38 πολιτείες με 31 θανάτους – μετακινούμενοι ανάμεσα στον περιορισμό και τον μετριασμό της μόλυνσης, οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας αμφιβάλουν αν γίνονται αρκετά πράγματα για την προστασία τους και αν διασφαλίζεται η συνεχής φροντίδα των ασθενών στα ήδη καταπονημένα νοσοκομεία και ιατρικά κέντρα.

Το βέβαιο είναι ότι καθώς η επιδημία διαταράσσει τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού, ορισμένες αμερικανικές επιχειρήσεις αναφέρουν ελλείψεις προσωπικού εξοπλισμού προστασίας, όπως μάσκες, γυαλιά, αναπνευστήρες, γάντια και ρόμπες, σύμφωνα με μια αναφορά που δημοσιεύτηκε στους Seattle Times. Οι εργαζόμενοι καλούνται να στοκάρουν το απόθεμα.

“Ώρα να βγούμε μπροστά»

Οι αμφιβολίες για τα επαρκή μέτρα ασφαλείας είναι στην κορυφή της ανησυχίας μεταξύ των εγγεγραμμένων νοσοκόμων στο κράτος της Νέας Υόρκης, όπου η κακή πρόσβαση στα Μέσα Ατομικής Προστασίας, η ελάχιστη εκπαίδευση στη χρήση εξοπλισμού και στα πρωτόκολλα, καθώς και η ακατάλληλη αξιολόγηση και ταξινόμηση ασθενών αναφέρθηκαν ήδη από την ένωση νοσοκόμων.

Σε μια πρόσφατη έρευνα σε εθνικό επίπεδο με 6500 μέλη από την ένωση National Nurses United (NNU), μόνο το 30% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι οι εργοδότες τους είχαν επαρκή Μέσα Ατομικής Προστασίας σε απόθεμα για να προστατεύσουν το προσωπικό από ξαφνικό κτύπημα του ιού COVID-19. Μόλις το 44% δήλωσε ότι οι εργοδότες τους είχαν εκπαιδεύσει στην αναγνώριση και απάντηση σε ύποπτα κρούσματα.

«Οι νοσοκόμες είμαστε σίγουρες ότι μπορούμε να φροντίσουμε για τους ασθενείς με COVID-19 και ακόμη και να βοηθήσουμε να σταματήσουμε την εξάπλωση αυτού του ιού αν μας δοθούν τα μέσα προστασίας και οι πόροι που χρειαζόμαστε ώστε να κάνουμε τη δουλειά μας», δήλωσε η Μπόνι Καστίγιο, εκτελεστική διευθύντρια της NNU και της Ένωσης Νοσηλευτών της Καλιφόρνιας σε συνέντευξη τύπου της 5ης Μαρτίου. «Δεν είναι καιρός να χαλαρώσουμε τη στάση μας ή να αποδυναμώσουμε τους υφιστάμενους κρατικούς ή ομοσπονδιακούς κανονισμούς. Αυτή είναι η στιγμή να εντείνουμε όλες τις προσπάθειές μας».

Υποψιαζόμενοι ότι υπάρχει ένα έλλειμμα στην κορυφή, η Ένωση έκανε έκκληση στην Υπηρεσία Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία (OSHA), ζητώντας ολοκληρωτική εξασφάλιση της ατομικής προστασίας, συμπεριλαμβανομένης της επιμόρφωσης των υγειονομικών λειτουργών αλλά και τη μέγιστη προστασία σε Νοσοκομεία και κλινικές, δηλαδή, αίθουσες αρνητικής πίεσης και κατάλληλα εργαλεία.

Πηγή: medscape.com

Μετάφραση: antapocrisis.gr

Diana Swift

Η Diana Swift είναι αρθρογράφος για θέματα υγείας και νοσηλείας.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ

Συντονισμός Διαλόγου και Δράσης Κομμουνιστικών Δυνάμεων

– Θωράκιση και ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας

– Πειθαρχία στα υγειονομικά μέτρα, απειθαρχία στις μνημονιακές πολιτικές

– Κοινωνική αλληλεγγύη, επαγρύπνηση για αντιδημοκρατικές εκτροπές

Άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας

Οι κίνδυνοι από την πανδημία του κορονοϊού είναι σοβαροί και δεν χωράνε ούτε ελαφρότητες θεωριών συνομωσίας, ούτε ανορθολογισμοί όπως αυτούς που διασπείρει η Ιεραρχία της Εκκλησίας. Η εξάπλωση της επιδημίας στη χώρα μας επιβάλλουν μια σειρά άμεσων, κλιμακούμενων και ριζοσπαστικών μέτρων με κέντρο τη γενναία οικονομική θωράκιση και  τη θεσμική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, στο οποίο οφείλουν να υποταχθούν με επίταξη όλες οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις υγείας και φαρμάκου και με το οποίο χρειάζεται να συνεργαστούν όλα τα ατομικά ιδιωτικά ιατρεία και οι μικρές επιχειρήσεις υγείας. Απαιτείται:

• Άμεση γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης του Υπουργείου Υγείας για την επαρκή στελέχωση και εξοπλισμό του ΕΣΥ, για την προμήθεια αναπνευστήρων, διαγνωστικών τεστ και αναλώσιμων.
• Άμεση πρόσληψη 1.000 μόνιμων γιατρών και 2.000 μόνιμων νοσηλευτών ώστε να ανοίξουν και να λειτουργήσουν τα 100 κλειστά κρεβάτια ΜΕΘ, να ενισχυθούν κατά προτεραιότητα τα νοσοκομεία αναφοράς, τα ΤΕΠ και οι υπάρχουσες ΜΕΘ. Ανανέωση της σύμβασης όλου του επικουρικού προσωπικού και άμεση πρόσληψη όσων εργαζόμενων βρίσκονται στις σχετικές λίστες.
• Ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, των Κέντρων Υγείας υπαίθρου και αστικού τύπου ώστε να μην επιβαρύνονται τα νοσοκομεία. Αποκεντρωμένη, δωρεάν και άμεση ιατρική εξέταση διάγνωσης του ιού Covid-19 χωρίς γραφειοκρατικές καθυστερήσεις, κίνδυνο για το υγειονομικό προσωπικό ή προσφυγή στις πανάκριβες διαγνωστικές εξετάσεις των ιδιωτικών κέντρων. Σύναψη συμβάσεων του ΕΟΠΥΥ με τους ιδιώτες παθολόγους, πνευμονολόγους, γενικούς γιατρούς για επισκέψεις κατ’ οίκον ώστε να αποσυμφορηθούν τα νοσοκομεία.
• Διασφάλιση πρόσθετων αδειών, με πλήρεις αποδοχές για όσους εργαζόμενους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα νοσούν, αναγκάζονται να απέχουν από την εργασία τους, αναλαμβάνουν την φροντίδα αρρώστου από την οικογένεια ή καλούνται να παραμείνουν με τα παιδιά τους στο σπίτι. Απαγόρευση των απολύσεων στην περίοδο της επιδημίας.
• Συγκρότηση μεικτών υγειονομικών επιτροπών ανά εταιρεία στις οποίες θα συμμετέχουν οι εργαζόμενοι (ΕΥΑΕ) και εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό. Με αυτόν τον τρόπο θα διασφαλίσουμε ότι οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με βάση τα ιατρικά δεδομένα και τις ανάγκες που προκύπτουν στους χώρους δουλειάς.
• Να σταματήσουν αμέσως οι πλειστηριασμοί κύριας κατοικίας, οι διακοπές σε ηλεκτρικό ρεύμα και νερό, λόγω των χρεών των εργατικών και λαϊκών νοικοκυριών.
• Διατίμηση – έλεγχος των τιμών, χτύπημα της κερδοσκοπίας σε όλα τα είδη υγιεινής, στα φάρμακα και στα είδη πρώτης ανάγκης.

Ατομική και συλλογική ευθύνη, κοινωνική αλληλεγγύη

Σε αυτές τις κρίσιμες συνθήκες απαιτείται ατομική και συλλογική ευθύνη απέναντι στην εξάπλωση της επιδημίας. Χρειάζεται ατομική και συλλογική πειθαρχία στα μέτρα υγιεινής για τον περιορισμό και έλεγχο της επιδημίας, κοινωνική αλληλεγγύη και ιδιαίτερα, συνεργασία με το υγειονομικό προσωπικό που ήδη δίνει και θα κληθεί να δώσει μια ακόμη πιο δύσκολη μάχη, τις επόμενες μέρες και εβδομάδες.

Οι εργαζόμενοι και ο λαός είναι δικαιολογημένα καχύποπτοι για το ρόλο και τις επιδιώξεις κυβερνήσεων και «θεσμών», για την παρα-πληροφόρηση των μέσων ενημέρωσης. Για να μην αξιοποιήσουν την επιδημία, όπως αξιοποίησαν την οικονομική κρίση, ώστε να περάσουν κρυφά ή φανερά, αντιλαϊκά, αντεργατικά και κυρίως, αντιδημοκρατικά μέτρα ελέγχου και παρακολούθησης των ανθρώπων, απαιτείται επαγρύπνηση από τους εργαζομένους και το λαό.

Απαιτείται η συνεχής και ανεξάρτητη λειτουργία των οργάνων του εργατικού λαϊκού κινήματος, με νέες μορφές συλλογικότητας, δράσης και αντι-πληροφόρησης, που θα λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες όσο επικρατεί η επιδημία, ο διαρκής κοινωνικός έλεγχος των μέτρων της κυβέρνησης και του κράτους. Απαιτείται, ιδιαίτερα, τώρα και άμεσα, η ανεξαρτησία και η κοινή δράση όλων των αριστερών ριζοσπαστικών δυνάμεων.

Η στάση αυτή δεν έχει καμία σχέση με τον ατομισμό του νεοφιλελευθερισμού, με τον εθνικισμό και το ρατσισμό, ούτε με τον αχαλίνωτο ανταγωνισμό της αγοράς, όπου ο ένας επιδιώκει να ρίξει το βάρος στον άλλον κάτω από την αρχή, «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Ποιος θα επωμιστεί το βάρος;

Τα μέτρα που ανήγγειλε η κυβέρνηση είναι μισά και αναποτελεσματικά. Πρέπει να βρεθούν δισεκατομμύρια ευρώ για το σκοπό, όχι μόνον της αντιμετώπισης της επιδημικής κρίσης αλλά και για τη μεγάλη, διεθνή και εγχώρια οικονομική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι «το βάρος θα το μοιραστούμε όλοι». Όχι, δεν ευθυνόμαστε όλοι για την «ανοχύρωτη πολιτεία», για τις ιδιωτικοποιήσεις, την υποχρηματοδότηση, το σμπαράλιασμα του δημόσιου συστήματος υγείας. Δεν μπορούν οι εργαζόμενοι και  ο λαός της χώρας μας να φορτωθούν και άλλα βάρη για ακόμη 10 χρόνια, μετά από 10 χρόνια μνημονίων, στυγνής λιτότητας, κομμένων μισθών και συντάξεων, αιματηρής φορομπηξίας.

Για αυτό απαιτείται να καταργηθούν τα αιματοβαμμένα πλεονάσματα και να κηρυχθεί στάση πληρωμών στους δανειστές, έτσι ώστε να διατεθούν στην υγεία, στους εργαζόμενους και στην οικονομία οι τόκοι και τα χρεολύσια που οδηγούνται στις τσέπες της ΕΚΤ και των δανειστών. Οι ζωές των ανθρώπων να τεθούν πάνω και ενάντια στα κέρδη των τραπεζών.

Εδώ και τώρα, διπλασιασμός της φορολογίας των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου και των μερισμάτων, που έχουν παραχθεί από τον ιδρώτα μας, ταυτόχρονα, πάγωμα των φόρων και μετέπειτα, ριζική φοροελάφρυνση των εργαζόμενων και αυτοαπασχολούμενων, καθώς και των μικρών επιχειρήσεων.

Ούτε σκέψη, ειδικά στην Ελλάδα και την Τουρκία, για νέα εξοπλιστικά προγράμματα. Να σταματήσει το αίσχος ενάντια στους πρόσφυγες στα σύνορα. Συνεργασία τώρα ελληνικής και τουρκικής κυβέρνησης, στήριξη από τον ΟΗΕ, μέτρα για τους πρόσφυγες, την πιο «ευάλωτη ομάδα».

Διεθνής συνεργασία και αλληλεγγύη

Σε τέτοιες κρίσιμες συνθήκες για όλη την ανθρωπότητα, μόνον η διεθνής συνεργασία, αλληλεγγύη και δράση μπορεί να νικήσει. Όχι στο ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα της παγκόσμιας λιτότητας και ιδιωτικοποίησης. Παγκόσμια δραστική μείωση των πολεμικών δαπανών. Δημιουργία Ταμείου Διεθνούς Αλληλεγγύης για την υγεία, την έρευνα, τις δημόσιες υποδομές, στήριξη των φτωχότερων με αναλογική συμμετοχή όλων των κρατών και μεγάλη φορολόγηση των πολυεθνικών μεγαθηρίων, σε όλη τη γη και σε κάθε χώρα.

Ο «ιός του κέρδους» καταστρέφει το Περιβάλλον και τον Άνθρωπο

Εις μάτην ο ΟΗΕ και ο ΠΟΥ προειδοποιούν για τους κινδύνους από μια μεγάλη πανδημία που θα αναπτύσσεται στις συνθήκες ενός πλανήτη πολυάνθρωπου και «παγκοσμιοποιημένου». Εδώ και χρόνια ήταν γνωστό ότι ασθένειες που άλλοτε απαιτούσαν χρόνια για να εξαπλωθούν, πλέον απαιτούν εβδομάδες. Όσο τα φαινόμενα περιορίζονταν την Αφρική και στις υπανάπτυκτες χώρες, η έρευνα στρέφονταν σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο σε «κερδοφόρες ασθένειες», η υγεία περνούσε σε ιδιωτικά χέρια.

Οι πολλαπλές επιδημίες που ξεσπούν κάθε λίγο σε όλο τον πλανήτη από την αρχή της χιλιετίας σχετίζονται με την επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού, την επέλαση του άγριου καπιταλισμού της εποχής μας, με τις βαθύτερες ανισότητες στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα και με την κρίση και υποχώρηση του εργατικού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος. Ο συνδυασμός αυτός επέτρεψε την αχαλίνωτη εκμετάλλευση και κερδοσκοπία πάνω στον Άνθρωπο και τη Φύση. Η πανδημία του κορονοϊού έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και συμβαίνει σε ένα σύγχρονο,  εν πολλοίς μολυσμένο, φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον ανείπωτης φτώχειας και αμύθητου πλούτου.

Ζώα και άνθρωποι στοιβάζονται σε άθλιες συνθήκες υπερσυγκέντρωσης, άγρια ζώα περιορίζονται και συγκεντρώνονται ασφυκτικά, λόγω της επιδίωξης για μέγιστο κέρδος,  που ευνοούν τις μεταλλάξεις και την μετάδοση των ιών από τα ζώα στον άνθρωπο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κορονοϊός μεταδόθηκε στην επαρχία Χουμπέι, όπου ο καπιταλισμός της Κίνας έχτισε το «Φράγμα των Τριών Ποταμών», με τεράστιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Ο σύγχρονος καπιταλισμός δεν μπορεί πλέον να ελέγξει τον εαυτό του. Χρειάζεται μια νέα κοινωνία. Δίνοντας με ανθρωπιά την άμεση κοινωνική μάχη ενάντια στην επιδημία μπορούμε και πρέπει να βρούμε πέρασμα για μία νέα κομμουνιστική προοπτική.

Είναι μια δική μας μάχη!

Είμαστε με τους γιατρούς και νοσηλευτές που δίνουν τη μάχη στα δημόσια νοσοκομεία όλου του κόσμου και τώρα της Ελλάδας.

Είμαστε με το τραγούδι των κατοίκων της Ιταλίας που σπάνε την απομόνωση και ενώνουν τις φωνές τους, από μπαλκόνι σε μπαλκόνι, από παράθυρο σε παράθυρο.

Θα νικήσουμε το φόβο και τον κατακερματισμό.

Αυτή είναι η δική μας μάχη.

Συντονισμός Δράσης και Διαλόγου Κομμουνιστικών Δυνάμεων

Οι πολιτικές οργανώσεις που συγκροτούν τον Συντονισμό Δράσης και Διαλόγου Κομμουνιστικών Δυνάμεων κινούνται από την κοινή πεποίθηση ότι το εργατικό και λαϊκό κίνημα, η ριζοσπαστική Αριστερά και οι κομμουνιστικές δυνάμεις βρίσκονται μπροστά σε κρίσιμα και δύσκολα σταυροδρόμια, στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Στο Συντονισμό συμμετέχουν οι οργανώσεις ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ, κίνηση κομμουνιστών ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ, ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ, σύλλογος Γ. ΚΟΡΔΑΤΟΣ.

Ο πρώτος νεκρός από τον ιό Covid-19 βάζει την Ελλάδα στη λίστα των χωρών που μετρούν πλέον θύματα. Η ελληνική κοινωνία θα δοκιμαστεί σκληρά. Γιατροί και νοσηλευτές, όσοι κρατούν όρθιο το Σύστημα Υγείας με λειψό μισθό, απλήρωτες υπερωρίες, εξουθενωτικές βάρδιες, αναστολή αδειών, θα είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης.

Όχι επειδή αυτή είναι η δουλειά μας. Επειδή αυτή είναι η ζωή μας.

Μπορεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας να υποβαθμίζεται και εκ των έσω να υποσκάπτεται, αλλά είναι το μόνο όπλο της χώρας στην πραγματική μάχη, στην πραγματική ασύμμετρη απειλή που την απειλεί: Την εξάπλωση ενός επιθετικού ιού που εξοντώνει την τρίτη ηλικία και τις ευπαθείς ομάδες.

Αν κάποιος ψάχνει για εθνική υπερηφάνεια ας μην την αναζητήσει στον Έβρο. Ας την ψάξει στα δημόσια νοσοκομεία.

Χωρίς εξοπλισμό, χωρίς επαρκή μέσα προστασίας, με την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας ανύπαρκτη, με τις κλίνες ΜΕΘ σε έλλειψη, με τα Επείγοντα σε κάθε εφημερία να θυμίζουν πεδίο μάχης.

Οι περιπτώσεις των νοσοκομείων της Αμαλιάδας, του ΠΓΝΠ, του Αλεξάνδρας, της Κοζάνης, δείχνουν ότι η γραμμή άμυνας του Συστήματος Υγείας είναι ευάλωτη.

Πόσο δύσκολο ήταν να έχει ήδη αποκεντρωθεί η διάγνωση των κρουσμάτων; Να μην φτάνουν οι φορείς να συνωστίζονται στα επείγοντα; Ήδη τα ιδιωτικά μικροβιολογικά κέντρα την διαθέτουν πανάκριβα για όσους έχουν να πληρώσουν.

Κάποιοι που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την πραγματική κατάσταση στο Σύστημα Υγείας, φαντάστηκαν ότι η διάγνωση ύποπτων κρουσμάτων θα γίνεται σε ιδανικές και ομαλές συνθήκες, με αποστολή δειγμάτων στο Παστέρ από πλήρως εξοπλισμένο και προστατευμένο υγειονομικό προσωπικό.

Καλωσορίσατε στην πραγματικότητα: Ομαλές συνθήκες δεν υπήρχαν στα δημόσια νοσοκομεία ούτε σε κανονικές περιόδους. Σήμερα, ούτε καν να τις ονειρευτούμε δεν μπορούμε.

Ήδη τριψήφιος αριθμός γιατρών και νοσηλευτών είναι σε καραντίνα.

Στα δημόσια νοσοκομεία, που κανείς νοσηλευτής ή γιατρός δεν τολμά να αρρωστήσει από απλή γρίπη ή κρυολόγημα γιατί ξέρει ότι η βάρδιά του θα πρέπει να καλυφθεί από συνάδελφο που θα εξοντωθεί με δύο βάρδιες στο εικοσιτετράωρο ή με ένα ρεπό την εβδομάδα.

Σε αυτά τα δημόσια νοσοκομεία, εκατό γιατροί ή νοσηλευτές σε καραντίνα, είναι ήδη τρομακτικός αριθμός, στη φάση τουλάχιστον που βρίσκεται η επιδημία.

Πάμε σε μάχη, αλλά δεν έχουμε όπλα.

Όσο για τους κυβερνώντες; Είναι οι υπεύθυνοι, ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ, για το χάλι στο οποίο έφεραν τη δημόσια υγεία. Σήμερα μπορεί να τρέχουν και να μην φτάνουν, αλλά οι ελλείψεις τόσο σε προσωπικό όσο και σε εξοπλισμό είναι τρομακτικές.

Οι υπουργοί και κυβερνώντες, ήταν αυτοί που ονειρεύονταν ΣΔΙΤ και είσοδο των ιδιωτικών συμφερόντων στα δημόσια νοσοκομεία. Σήμερα βλέπουμε ότι ο ιδιωτικός τομέας στην υγεία θέλει αποκλειστικά να εξασφαλίζει κέρδη από το δημόσιο και την τσέπη των ασθενών. Στη μάχη ενάντια στον ιό, πού ακριβώς βρίσκονται οι ακριβοπληρωμένες ιδιωτικές κλινικές;

Θα αλλάξουν σχέδιο και προτεραιότητες στο Υπουργείο Υγείας;

Ή μετά την κρίση, θα επανέλθουν στη γνωστή τακτική, να απαξιώνουν τα δημόσια νοσοκομεία, να τα αδειάζουν από προσωπικό και εξοπλισμό, να σπρώχνουν τον κόσμο στον ιδιωτικό τομέα;

Όσοι φαντασιώνονταν ότι πολεμούσαν τους εισβολείς πριν από μία βδομάδα στα σύνορα, ας προσγειωθούν στην πραγματικότητα: Η πραγματική εισβολή ήταν η διάλυση του δημόσιου νοσοκομείου και η υποβάθμιση για γιατρούς και νοσηλευτές. Οι ευθύνες είναι βαριές και δεν μπορούμε να τις παραγράψουμε.

Έτσι κι αλλιώς, τη μάχη θα τη δώσουμε.

Καλή δύναμη.

Βιβή Κουτσιούμπα, νοσηλεύτρια.

Βιβή Κουτσιούμπα

Νοσηλεύτρια στο Κωνσταντοπούλειο Νοσοκομείο Νέας Ιωνίας «Αγία Όλγα»

Αυτή είναι η ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα ενός εντατικολόγου γιατρού, του Δρ. Daniele Macchini, εργαζόμενου στη ΜΕΘ του νοσοκομείου Humanitas Gavazzeni του Μπέργκαμο, που βρίσκεται στην καρδιά της σοβαρής επιδημίας στην Βόρεια Ιταλία. Αξίζει να διαβαστεί  μέχρι το τέλος.

Μετά από πολλή σκέψη για το αν και τι να γράψω για το τι συμβαίνει σε εμάς, ένιωσα ότι η σιωπή δεν ήταν υπεύθυνη στάση.

Θα προσπαθήσω λοιπόν να μεταφέρω στους ανθρώπους μακρυά από την δική μας πραγματικότητα αυτό που ζούμε στο Μπέργκαμο στις ημέρες αυτές της πανδημίας του Covid-19. Κατανοώ την ανάγκη να μην δημιουργηθεί πανικός, αλλά ανατριχιάζω στην ιδέα να μη φτάσει στους ανθρώπους το μήνυμα της επικινδυνότητας του τι συμβαίνει εδώ.

Παρακολούθησα ο ίδιος με κάποια έκπληξη την αναδιοργάνωση ολόκληρου του νοσοκομείου την περασμένη εβδομάδα, όταν ο σημερινός εχθρός μας (σημ.μετ: Covid-19) βρισκόταν ακόμα στις σκιές: οι θάλαμοι αργά «αδειάζονταν», οι εκλεκτικές δραστηριότητες διακόπτονταν, η εντατική φροντίδα ελευθερώθηκε για να ελευθερώσουν όσο το δυνατόν περισσότερα κρεβάτια.

Όλος αυτός ο ταχύς μετασχηματισμός έφερε μια ατμόσφαιρα σιωπής και σουρεαλιστικού κενού στους διαδρόμους του νοσοκομείου, αν και δεν καταλαβαίναμε ακόμα, γιατί περιμέναμε έναν πόλεμο που δεν είχε ξεκινήσει και πολλοί (συμπεριλαμβανομένου και εμού) δεν ήταν τόσο σίγουροι ότι θα έρχονταν ποτέ με τέτοια αγριότητα.

Θυμάμαι ακόμα τη βάρδιά μου πριν από μία εβδομάδα όταν περίμενα τα αποτελέσματα μιας εξέτασης δείγματος. Όταν το σκέφτομαι, το άγχος μου για μια πιθανή θετική περίπτωση φαίνεται σχεδόν γελοίο και αδικαιολόγητο, τώρα που έχω δει τι συμβαίνει.

Λοιπόν, η κατάσταση είναι τώρα, το λιγότερο δραματική.

Ο πόλεμος έχει κυριολεκτικά ξεσπάσει και οι μάχες είναι αδιάκοπες μέρα και νύχτα. Αλλά τώρα η ανάγκη για κρεβάτια είναι παραπάνω από δραματική. Το ένα μετά το άλλο τα τμήματα που είχαν αδειάσει, γεμίζουν με εντυπωσιακό ρυθμό.

Οι πίνακες με τα ονόματα των ασθενών, διαφορετικών χρωμάτων, ανάλογα με τη μονάδα λειτουργίας, είναι τώρα όλα κόκκινα και αντί για χειρουργική επέμβαση, βλέπουμε τη διάγνωση, η οποία είναι πάντα η ίδια: αμφοτερόπλευρη διάμεση πνευμονία.

Τώρα, εξηγήστε μου ποιος ιός της γρίπης προκαλεί μια τόσο γρήγορα επιδεινούμενη δραματική κατάσταση. Και ενώ εξακολουθούν να υπάρχουν άνθρωποι που καυχιούνται ότι δεν φοβούνται να αγνοούν τις οδηγίες, διαμαρτυρόμενοι επειδή η συνήθης ρουτίνα τους «προσωρινά» τίθεται σε αμφισβήτηση, η επιδημιολογική καταστροφή συμβαίνει τώρα.

Και δεν υπάρχουν πια χειρουργοί, ουρολόγοι, ορθοπεδικοί, είμαστε μόνο γιατροί, που γίνονται ξαφνικά μέρος μιας ενιαίας ομάδας για να αντιμετωπίσουν αυτό το τσουνάμι που μας έχει συγκλονίσει.

Τα κρούσματα  πολλαπλασιάζονται, φτάνουμε σε επίπεδο 15-20 εισαγωγών ανά ημέρα, όλες για τον ίδιο λόγο. Τα αποτελέσματα των επιχρισμάτων έρχονται τώρα το ένα μετά το άλλο: θετικό, θετικό, θετικό.

Ξαφνικά, το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών καταρρέει.

Αιτίες προσέλευσης πάντα οι ίδιες. Πυρετός και δυσκολία στην αναπνοή, πυρετός και βήχας, αναπνευστική ανεπάρκεια. Οι ακτινολογικές γνωματεύσεις πάντα οι ίδιες.

Αμφοτερόπλευρη διάμεση πνευμονία, αμφοτερόπλευρη διάμεση πνευμονία, αμφοτερόπλευρη διάμεση πνευμονία.

Όλοι για νοσηλεία.

Κάποιοι που έχουν ήδη διασωληνωθεί  μεταφέρονται στην Εντατική Θεραπεία. Για άλλους είναι πολύ αργά…

Κάθε αναπνευστήρας ισοδυναμεί με χρυσάφι: όσοι βρίσκονται σε χειρουργικές αίθουσες που έχουν αναστείλει τη μη επείγουσα δραστηριότητα τους, χρησιμοποιούνται. Γίνονται χώροι εντατικής θεραπείας, οι οποίοι πριν δεν υπήρχαν.

Το προσωπικό έχει εξαντληθεί. Είδα την κούραση σε πρόσωπα που μέχρι πριν δεν την είχαν γνωρίσει, παρά τον ήδη εξαντλητικό φόρτο εργασίας που είχαν.

Είδα μια αλληλεγγύη από όλους μας, από όσους μέχρι σήμερα δεν είχαμε καταφέρει να πάμε στους συναδέλφους της εσωτερικής παθολογίας για να ρωτήσουμε “τι μπορώ να κάνω τώρα για σας;”

Γιατροί που μετακινούν κρεβάτια και μεταφέρουν ασθενείς, γιατροί που χορηγούν φάρμακα, αντί των νοσηλευτών. Οι νοσοκόμες με δάκρυα στα μάτια τους, επειδή δεν μπορούμε να τους σώσουμε όλους. Οι ζωτικές παράμετροι πολλών ασθενών, αποκαλύπτουν ένα ήδη προκαθορισμένο πεπρωμένο.

Δεν υπάρχουν περισσότερες βάρδιες, περισσότερες ώρες δουλειάς. Η κοινωνική ζωή αναστέλλεται για εμάς. Δεν βλέπουμε πλέον τις οικογένειές μας με το φόβο ότι θα τους μολύνουμε. Μερικοί από εμάς έχουν ήδη μολυνθεί παρά τα πρωτόκολλα.

Μερικοί από τους συναδέλφους μας που έχουν μολυνθεί, έχουν επίσης μολυσμένους συγγενείς και κάποιοι από τους συγγενείς τους, ήδη αγωνίζονται μεταξύ ζωής και θανάτου.

Επομένως, να είστε υπομονετικοί, δεν μπορείτε να πάτε στο θέατρο, τα μουσεία ή το γυμναστήριο.

Προσπαθήστε να δείξετε οίκτο για τις μυριάδες των ηλικιωμένων που μπορείτε να εξοντώσετε.

Προσπαθούμε απλώς να γίνουμε χρήσιμοι. Θα πρέπει να κάνετε το ίδιο. Επηρεάζουμε τη ζωή και το θάνατο κάποιων ανθρώπων. Εσείς με τη σειρά σας, πολλών περισσότερων.

Παρακαλώ μοιραστείτε αυτό το μήνυμα. Πρέπει να το διαδώσουμε, για να αποφευχθεί αυτό που συμβαίνει εδώ να επεκταθεί σε όλη την Ιταλία.

Τελειώνω λέγοντας ότι πραγματικά δεν καταλαβαίνω αυτόν τον «πόλεμο πανικού». Ο μόνος λόγος πανικού που βλέπω είναι η έλλειψη μάσκας, αλλά δεν υπάρχει πια μάσκα για πώληση.

Δεν έχουμε πολλές μελέτες, αλλά ο πανικός δεν είναι πολύ χειρότερο πράγμα από την παραμέληση και την απροσεξία κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας επιδημίας;

Πηγή: New York Post

Daniele Macchini

Ο Daniele Macchini, είναι γιατρός, εντατικολόγος, εργαζόμενος στη ΜΕΘ του νοσοκομείου Humanitas Gavazzeni του Μπέργκαμο.

Προς τους κύριους Μητσοτάκη, Κικίλια, Τσίπρα, Ξανθό, Πολάκη

Η πρόσφατη έξαρση της επιδημίας του κορωνοϊού στην περιοχή μας, στη Δυτική Ελλάδα, μετά το ένατο καταγεγραμμένο κρούσμα και τη σχετική αναστάτωση που προκλήθηκε, φέρνει στην επιφάνεια τις  ανεπάρκειες του δημόσιου συστήματος υγείας και υπογραμμίζει και την άμεση και επιτακτική ανάγκη λήψης έκτακτων μέτρων ενίσχυσής του.

Το νοσοκομείο του Ρίου (ΠΓΝΠ), νοσοκομείο αναφοράς για τον κορονοϊό και απ’ τα μεγαλύτερα της χώρας, κυριολεκτικά παρέλυσε από την Τρίτη 3/3/2020 μετά την έκθεση πολλών εργαζομένων στον 66χρονο ασθενή από την Αμαλιάδα. Το 1/5 των γιατρών της Παθολογικής κλινικής τέθηκε σε καραντίνα. Η επακόλουθη αθρόα προσέλευση ασθενών  προς εξέταση και πιθανή νοσηλεία προκάλεσε κυριολεκτικά έμφραγμα στη λειτουργία του νοσοκομείου, με τους εναπομείναντες γιατρούς να επιβαρύνονται ακόμα περισσότερο.

Η κατάσταση όσον αφορά τη στελέχωση είναι ενδεικτική. 55 κενές οργανικές θέσεις μόνιμων γιατρών, 110 ειδικευόμενων και 175 νοσηλευτών. Η πρόσφατη έκτακτη προκήρυξη του ΕΟΔΥ για τριμηνίτες συμβασιούχους (των 600 ευρώ), περιλαμβάνει 6 θέσεις νοσηλευτών και 3 γιατρών (παθολόγος ή λοιμωξιολόγος ή  πνευμονολόγος).

Σταγόνα στον ωκεανό.

Προηγήθηκε η πολυαναμενόμενη προκήρυξη 950 σχεδόν μόνιμων γιατρών πανελλαδικά της 07/02/20 (βρίσκεται σε εξέλιξη και δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί σε λιγότερο από ενάμιση χρόνο). Για το δικό μας νοσοκομείο αναφοράς για τον κορωνοϊό προβλέπει τρεις θέσεις λιγότερες (!) από την αρχική προκήρυξη του καλοκαιριού (2 θέσεις λιγότερες ΜΕΘ και 1 θέση λιγότερη Αναισθησιολόγου, πρόκειται για ειδικότητες πρώτης γραμμής).

Οι λειτουργικές – πραγματικές ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες απ’ αυτές που αποτυπώνονται στο ξεπερασμένο οργανόγραμμα του νοσοκομείου, μιας και τα τελευταία χρόνια της κρίσης έχει αυξηθεί κατακόρυφα (τουλάχιστον 35%) η προσέλευση και νοσηλεία ασθενών καθώς και ο κύκλος κλινικών δραστηριοτήτων με ανάπτυξη νέων τμημάτων.

Η ανεπάρκεια ιατρονοσηλευτικού προσωπικού δεν αναπληρώνεται σε καμία περίπτωση ούτε με τους «παρατασιακούς» ειδικευόμενους ούτε με τους επικουρικούς συμβασιούχους και τα προγράμματα του ΟΑΕΔ που ανακυκλώνουν την ανεργία κάθε λίγους μήνες.

Η υποστελέχωση αντικειμενικά οδηγεί σε υπερεργασία και υπερεφημέρευση με άμεσο αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας περίθαλψης των ασθενών. Γιατροί και νοσηλευτές εξουθενωμένοι, χιλιάδες χρωστούμενα ρεπό και κανονική άδεια ετών, αλλεπάλληλες βάρδιες χωρίς ανάσα. Εφημερίες κλινικών με μόλις 2 νοσηλευτές για 32 ασθενείς, νυχτερινές βάρδιες με μόνο 1 νοσηλευτή ανά κλινική. Εφημερίες ειδικευόμενων έως και 15 το μήνα. Ειδικευόμενοι παθολογίας που λόγω ελλείψεων αποσπώνται ή εφημερεύουν στην Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού Οστών, στην Αιματολογική, στη Νεφρολογική, ή στη Γαστρεντερολογική.

Η εικόνα που επικρατεί μετά από κάθε γενική εφημερία θυμίζει πεδίο μάχης, με τους ασθενείς να νοσηλεύονται σε ράντζα πέραν του διαδρόμου των επειγόντων και της Βραχείας Νοσηλείας, ακόμα και σε εξεταστικά box. Οι εισαγωγές ασθενών στην παθολογική, ειδικά τις Δευτέρες και μετά από δύο συνεχόμενες γενικές εφημερίες, ξεπερνούν πολλές φορές τις 60-70,  κατακλύζουν ως φιλοξενίες όλες σχεδόν τις κλινικές και τους ορόφους του νοσοκομείου, λόγω έλλειψης χώρων και θαλάμων.

Το νοσοκομείο λειτουργεί καθημερινά σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αυτός είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.

Αυτόνομο τμήμα επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ) δεν υφίσταται καθώς εκκρεμούν από τον Απρίλιο του 2018 οι προσλήψεις 9 μόνιμων γιατρών. Έως τώρα έχει αναλάβει καθήκοντα μόνο η Διευθύντρια του τμήματος, ενώ ήδη εργάζονται  δύο συνάδελφοι με οργανική θέση και μια επικουρική παθολόγος. Το ΤΕΠ με βάση τα επίσημα στοιχεία του 2019 δέχθηκε συνολικά 91.522 ασθενείς, 7.626 ανά μήνα, 500 περίπου ανά γενική εφημερία. Τους τελευταίους μήνες γίνεται προσπάθεια επαναλειτουργίας οργανωμένου τμήματος διαλογής και ταχείας διακίνησης, καθώς οι γενικοί γιατροί που είχαν αποσπαστεί από Κέντρα Υγείας της περιοχής για το ιατρείο αυτό, επέστρεψαν στις θέσεις τους.

Το νοσοκομείο εφημερεύει τέσσερις φορές την εβδομάδα και τις υπόλοιπες τρεις το νοσοκομείο του Αγίου Ανδρέα, που βρίσκεται σε πολύ δυσμενέστερη θέση όσον αφορά τη στελέχωση και τον εξοπλισμό. Η υπολειτουργία των νοσοκομείων της ευρύτερης περιφέρειας, η έλλειψη εξειδικευμένων τμημάτων και κλινικών (αξονικός, μαγνητικός, ψυχιατρική, λοιμωξιολογική μονάδα, νευροχειρουργική, θωρακοχειρουργική, αγγειοχειρουργική, επεμβατική ακτινολογία και καρδιολογία κτλ), επιβαρύνει περαιτέρω τη λειτουργία των δύο νοσοκομείων της Πάτρας.

Μόνο στο Ρίο διακομίζονται με το ΕΚΑΒ 300 περίπου ασθενείς μηνιαίως από τα Νοσοκομεία Αιγίου, Καλαβρύτων, Αμαλιάδας, Πύργου, Αγρινίου, Μεσολογγίου, Ζακύνθου και Κεφαλλονιάς. Μάλιστα σε περιόδους αναστολής λειτουργίας κλινικών της περιφέρειας λόγω αδειών του προσωπικού, γίνονται διακομιδές ακόμα και από νοσοκομεία της Καλαμάτας, Κυπαρισσίας και Άμφισσας. Το Ρίο επωμίζεται πρόσθετα και τη νοσηλεία των ασθενών που βρίσκονται υπό προσωρινή κράτηση ή εκτίουν την ποινή τους στις φυλακές του Αγίου Στεφάνου, καθώς είναι το μοναδικό που διαθέτει ειδικά διαμορφωμένο θάλαμο.

Η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), χωρητικότητας συνολικά 10 κλινών είναι διαρκώς κορεσμένη, όπως και η ΜΑΦ Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (3 κλίνες που χρησιμοποιούνται ως κλίνες ΜΕΘ), με αποτέλεσμα να υπάρχουν ασθενείς διασωληνωμένοι, υπό μηχανικό αερισμό, που νοσηλεύονται σε κοινούς θαλάμους νοσηλείας, στην αίθουσα Αναζωογόνησης των Επειγόντων και στην αίθουσα Ανάνηψης των χειρουργείων. Σε αρκετές εφημερίες λόγω έλλειψης αναπνευστήρων έχει χρειαστεί να γίνει ακόμα και χειροκίνητος αερισμός ασθενών με συσκευή ambu για αρκετή ώρα.  Από τον Μάιο του 2018 λόγω κινητοποίησης των εργαζομένων, υπήρξε δέσμευση της τότε πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας για εκταμίευση 300.000 ευρώ ώστε να ανοίξουν οι 6 πρόσθετες κλίνες της ΜΕΘ που παραμένουν κλειστές.

Ακόμα περιμένουμε.

Ακόμα περιμένουμε και την έναρξη λειτουργίας της «εμβληματικής» Καρδιοχειρουργικής κλινικής, η οποία, όπως είχε δεσμευτεί δημόσια ο κ. Κικίλιας θα γινόταν το αργότερο έως το Πάσχα. Προφανώς δεν υπάρχει κανένας σοβαρός σχεδιασμός για την πρόσληψη του αναγκαίου πρόσθετου εξειδικευμένου προσωπικού, ούτε εξασφάλιση των απαραίτητων κρατικών κονδυλίων. Οι ασθενείς που χρήζουν επείγουσας, εντός δηλαδή λεπτών επέμβασης, συνεχίζουν να διακομίζονται στο κοντινότερο εφημερεύον νοσοκομείο των Ιωαννίνων ή της Αθήνας, χάνοντας πολύτιμο χρόνο.

Η κρατική χρηματοδότηση προς το νοσοκομείο διαρκώς μειώνεται τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα αρκετές φορές ο προϋπολογισμός του έτους να εξαντλείται ήδη από το Νοέμβριο ή τον Οκτώβριο. Έτσι, γιγαντώνεται συνειδητά το απαράδεκτο καθεστώς των απογευματινών ιατρείων που ξεκινούν από τις 1μμ, για να «αυξηθούν τα ίδια έσοδα» του νοσοκομείου, κατευθείαν από την τσέπη των ασθενών.

Τα παραπάνω περιγράφουν μόνο κάποιες από τις πραγματικές πλευρές του νοσοκομείου που αποκαλείται «ναυαρχίδα» της υγείας από πανεπιστημιακούς και παράγοντες της περιοχής.

Αυτό το νοσοκομείο έχει μπει στην πρώτη γραμμή της μάχης για την αντιμετώπιση της επιδημίας στην περιοχή μας.

Από την Τετάρτη 4/3 λειτουργεί σε συνθήκες πολέμου. Με τον ειδικά διαμορφωμένο θάλαμο αρνητικής πίεσης να έχει ήδη κορεστεί (μέγιστη χωρητικότητα πέντε ασθενείς), με διαδοχικές κλινικές (αρχικά η Οφθαλμολογική, μετέπειτα η ΩΡΛ) να επιτάσσονται για τη νοσηλεία ασθενών που νοσούν από κορονοϊό.

Με το ακτινολογικό των επειγόντων, που θα μπορούσε να εξυπηρετεί μόνο αυτούς τους ασθενείς, εκτός λειτουργίας. Με ελάχιστα διαθέσιμους φορητούς αναπνευστήρες και monitor για διασωλήνωση.

Χωρίς δυνατότητα εξέτασης δειγμάτων για κορονοϊό στο εργαστήριο και  ανάγκη καθημερινής μεταφοράς δειγμάτων στην Αθήνα με μεταφορική. Με ακύρωση των γενικών εφημεριών του και μεταφορά τους στο πολύπαθο νοσοκομείο του Άγιο Ανδρέα. Με σχέδια για μεταφορά προσωπικού από Κέντρα Υγείας και ΤΟΜΥ, για άνοιγμα του Νοσοκομείου Θώρακος που έχει κλείσει εδώ και χρόνια.

Το προσωπικό που με αυταπάρνηση και φιλότιμο προσπαθεί να ανταπεξέλθει σ’αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση, είναι εξουθενωμένο, με αναστολή των αδειών, σε διαρκή εφημερία και εγρήγορση και προσπαθεί απεγνωσμένα να καλύψει τα κενά που άφησαν οι κατ’ οίκον περιορισμένοι συνάδελφοί τους.

Κύριε Μητσοτάκη και Τσίπρα, βλέπετε που έχει οδηγήσει η πολιτική των περικοπών και της λιτότητας; Η εμμονική σας προσήλωση στην εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων και των πρωτογενών πλεονασμάτων; Η λογική ότι τα Μνημόνια και οι απαιτήσεις των δανειστών είναι πάνω από τις ανάγκες της κοινωνίας και της Δημόσιας Υγείας;

Κύριε Ξανθέ και Πολάκη, θα συνεχίσετε να κοκορομαχείτε για το ποιος χρεώνεται τους λιγότερους νεκρούς από τη γρίπη; Βλέπετε τι συνεπάγονται στην πράξη οι μειώσεις της κρατικής χρηματοδότησης για την Υγεία που συνεχίστηκαν επί ημερών σας;

Κύριε Κικίλια, αυτό εννοούσατε όταν λέγατε ότι η χώρα είναι θωρακισμένη;

Θα προσλάβετε μόνιμο προσωπικό τώρα που το έχουμε ανάγκη και οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που ψηφίσατε σας επιτρέπουν να άρετε τους Μνημονιακούς περιορισμούς;

Θα αυξήσετε άμεσα την κρατική χρηματοδότηση για τα νοσοκομεία ή εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι οι ειδικοί φρουροί και οι ιερείς είναι πιο χρήσιμοι και αναγκαίοι από τους γιατρούς και τους νοσηλευτές για την αντιμετώπιση της επιδημίας;

Αν δεν σκοπεύετε να κάνετε τίποτα απ’ τα παραπάνω, σας παρακαλούμε τουλάχιστον να έρθετε οι ίδιοι να βάλετε ένα χεράκι και να αφήσετε κατά μέρους τα παρηγορητικά χτυπήματα στην πλάτη μας.

Χορτάσαμε από παχιά λόγια.

Και ξέρετε τι είναι χειρότερο από όλα όσα σας περιγράφω;

Ότι η κατάσταση είναι αντίστοιχη σε όλα τα νοσοκομεία.

Με τα νοσοκομεία σε ασφυξία, τις δομές κορεσμένες, το προσωπικό εξουθενωμένο και το σύστημα στο χείλος της κατάρρευσης, ισχυρίζεστε ακόμα ότι η χώρα είναι θωρακισμένη μπροστά στην επιδημία;

Δημήτρης Ζιαζιάς, γιατρός του ΠΓΝΠ, σε κατ’ οίκον περιορισμό λόγω επαφής με κρούσμα κορωνοϊού

Δημήτρης Ζιαζιάς

Ο Δημήτρης Ζιαζιάς είναι γιατρός στο ΠΓΝΠ, πρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αχαΐας.