Άρθρα

Εσείς, καταδικάζετε το Ισραήλ;

Έχει γίνει συνήθεια να ζητείται από τους Άραβες που καλούνται σε δυτικά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων να καταδικάσουν αμέσως αυτή ή εκείνη την πράξη που το Ισραήλ χαρακτηρίζει τρομοκρατία.

Όταν ήρθα στις ΗΠΑ το 1983, αυτό ήταν ήδη συνήθης πρακτική. Αλλά τότε, οι Παλαιστίνιοι “τρομοκράτες” ήταν κοσμικοί: έτσι η προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης μιλούσε για τις επικίνδυνες κομμουνιστικές διασυνδέσεις της Παλαιστινιακής Απελευθερωτικής Οργάνωσης.

Οι ισλαμιστές αντιμετωπίζονταν τότε με τρυφερότητα, ακόμη και με θαυμασμό. Ήταν στο πλευρό των ΗΠΑ στον Ψυχρό Πόλεμο και οι ΗΠΑ και η Σαουδική Αραβία τους στρατολόγησαν για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν.

Στη δεκαετία του 1980, η “τρομοκρατική” απειλή προερχόταν από τον Λίβανο. Όταν εμφανιζόμουν στα μεγάλα δίκτυα (λίγο μετά την άφιξή μου στην Ουάσιγκτον), μου ζητούσαν συνεχώς να καταδικάσω αυτή ή εκείνη την επίθεση στο Λίβανο ή στην Παλαιστίνη.

Στην αρχή, υπέκυπτα, αλλά στη συνέχεια άρχισα να σκέφτομαι τις συνέπειες μιας τέτοιας τελετουργικής δήλωσης. Δεν παίρνεις θέση (στην καλύτερη περίπτωση συμβολική) στο τραπέζι αν δεν καταδικάσεις, και μάλιστα σύμφωνα με τους ισραηλινούς ορισμούς της τρομοκρατίας και της ηθικής.

Στη δεκαετία του 1980, οι Άραβες ρωτήθηκαν επίσης αν αναγνώριζαν το κράτος του Ισραήλ. Τι σημαίνει αυτό; Ας πούμε ότι είστε Παλαιστίνιος που γεννήθηκε στη Χάιφα ή τη Γιάφα. Αν αναγνωρίζατε το κράτος του Ισραήλ, ουσιαστικά αναγνωρίζατε τη νομιμότητα της αρπαγής της γης του σπιτιού σας και της αναγκαστικής εκδίωξης των γονέων και των παππούδων σας από την Παλαιστίνη.

Αν ένας Άραβας αναγνώριζε το κράτος του Ισραήλ, θα αποδεχόταν τη θεμελιώδη ρατσιστική ανισότητα πάνω στην οποία ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ.

Και τι γίνεται αν είστε κοσμικός άνθρωπος που δεν αποδέχεται ένα μουσουλμανικό κράτος ή ένα εβραϊκό κράτος ή ένα χριστιανικό κράτος; Στη Δύση, μπορείτε να είστε αντίθετος (ναι, αναμένεται να είστε αντίθετος) στο ισλαμικό καθεστώς στο Ιράν από κοσμική άποψη, αλλά θεωρείστε αντισημίτης αν αντιταχθείτε στη θρησκευτική ταυτότητα του κράτους του Ισραήλ.

Ακόμα και οι “υπερβολικές” επικρίσεις στο Ισραήλ αποκτούν τη ρετσέτα του αντισημιτισμού (αν ακολουθήσετε τον ορισμό του Στέιτ Ντιπάρτμεντ).

Εν τω μεταξύ, η “υπερβολική” κριτική του Ιράν ή της Σαουδικής Αραβίας δεν θεωρείται ισοδύναμη με ισλαμοφοβία. Είναι σαφές ότι εφαρμόζονται ειδικά πρότυπα στο Ισραήλ για να το προστατεύσουν από την κριτική, ενώ εφαρμόζονται ειδικά πρότυπα στον παλαιστινιακό λαό για να τον εμποδίσουν να αντιταχθεί στο Ισραήλ, στρατιωτικά ή ακόμη και ειρηνικά (το κίνημα BDS είναι πλέον παράνομο ή αποθαρρύνεται σοβαρά από περισσότερες από 35 πολιτείες των ΗΠΑ).

Για τη Δύση, οι Παλαιστίνιοι αναμένεται να ευχαριστιούνται την ισραηλινή κατοχή προκειμένου να αποδείξουν την ιδιότητά τους ως μέλη της ανθρώπινης φυλής.

Έχω παρακολουθήσει Άραβες καλεσμένους τις τελευταίες εβδομάδες να εμφανίζονται σε δυτικές τηλεοπτικές ειδησεογραφικές εκπομπές και πάντα τους έκαναν την ίδια ερώτηση. Καταδικάζετε τη Χαμάς; Καταδικάζετε την επίθεση; Πιστεύετε ότι η Χαμάς πρέπει να εξαλειφθεί, ναι ή όχι;

(Και θα ήταν δύσκολο να εξηγήσει κανείς σε αυτούς τους τηλεοπτικούς οικοδεσπότες ότι αυτό το κίνημα – είτε το συμπαθείτε είτε το μισείτε – έχει κατακτήσει την υποστήριξη τουλάχιστον του μισού παλαιστινιακού λαού). Φαντάστηκα τον εαυτό μου σε αυτή την καρέκλα και φαντάστηκα και τι απαντήσεις θα έδινα σε αυτές τις ανόητες ερωτήσεις.

Αναποδογυρίζοντας το ερώτημα

Θα απαντούσα ως εξής: Με ποια ιδιότητα μου κάνετε αυτή την ερώτηση; Πώς εσείς, ο δημοσιογράφος, γίνατε ο δικαστής μου ή ο ιερέας μου; Και γιατί με αντιμετωπίζετε σαν κατηγορούμενο σε δικαστήριο και όχι σαν καλεσμένο σε τηλεοπτικό στούντιο;

Επίσης, τι σας έκανε να αισθάνεστε ηθικά ανώτερος από εμένα για να καθορίσετε τον τρόπο με τον οποίο μπορώ να αποδείξω την αξία μου ως άνθρωπος; Γιατί, το να είμαι άνθρωπος, εξαρτάται από τη σωστή απάντηση στην ερώτηση, μόνο και μόνο λόγω της εθνοτικής μου καταγωγής ως Άραβα;

Γιατί, η ανθρωπιά κάποιου που έχει γεννηθεί στο Ισραήλ, δεν εξαρτάται από την καταδίκη όχι μιας μόνο επίθεσης, αλλά μιας σειράς εγκλημάτων πολέμου από την ημέρα που γεννήθηκε το Ισραήλ, εκτοπίζοντας ένα υπάρχον και ακμάζον παλαιστινιακό έθνος;


Παλαιστίνιοι πρόσφυγες κατά τη διάρκεια της Νάκμπα,
ή της μαζικής εκδίωξης από τη γη τους από το Ισραήλ, το 1948.
(hanini.org, Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0)

Στην πραγματικότητα, πρέπει να σας αντιστρέψω το ερώτημα. Σας ρωτώ, αφού το Ισραήλ σκότωνε Παλαιστίνιους με ρυθμό τουλάχιστον έναν την ημέρα, μόνο για παράδειγμα πέρυσι, καταδικάζατε καθημερινά αυτές τις δολοφονίες; Αν καταδικάζατε αυτές τις δολοφονίες, θα θεωρούσα ότι έχετε τα ηθικά προσόντα να απαιτήσετε και από εμένα να απαντήσω το καθοριστικό ερώτημα. Αν, από την άλλη πλευρά, δεν καταδικάζατε κάθε έναν από αυτούς τους φόνους που διέπραξε το Ισραήλ, τότε σας θεωρώ ηθικά αποτυχημένο και εντελώς ακατάλληλο να θέτετε ερωτήσεις, παριστάνοντας τον ηθικά ανώτερος άνθρωπος σε αυτή την εκπομπή.

Στην πραγματικότητα, είμαι πιο κατάλληλος να σας θέσω αυτή την ερώτηση. Εγώ είμαι ο δικαστής, όχι εσείς. Είμαι θύμα των ισραηλινών εγκλημάτων πολέμου γιατί μεγάλωσα υποκείμενος σε εβδομαδιαίους ισραηλινούς βομβαρδισμούς στο Λίβανο (εναντίον Παλαιστινίων και Λιβανέζων, αμάχων και μαχητών, με ελάχιστη σημασία για τις διακρίσεις, καθώς οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί ήταν εντελώς αδιάκριτοι).

Θα έπρεπε να έρθω στις ΗΠΑ για να σας θέσω προ των ευθυνών σας για την επίσημη στρατιωτική και οικονομική σας χορηγία ή για τα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου εναντίον μου. Εγώ, ένας άνθρωπος που μόλις και μετά βίας επέζησε από την ισραηλινή εισβολή του 1982 και την επακόλουθη άγρια πολιορκία της Βηρυτού, αρνούμαι να μου ζητηθεί να καταδικάσω οτιδήποτε από οποιονδήποτε, ειδικά από κάποιον στη Δύση που εργάζεται για ένα μέσο ενημέρωσης που ειδικεύεται στην επιδοκιμασία των ισραηλινών εγκλημάτων πολέμου.

Να λογοδοτήσει η Δύση

Εσείς στη Δύση είστε αυτοί που θα πρέπει να λογοδοτήσετε και να αναγκαστείτε να εκτελέσετε τις τελετουργίες καταδίκης που απαιτείτε από εμάς, καθώς τα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου συνεχίζονται αμείωτα, υπό απεριόριστες δυτικές ευλογίες, από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.

Στην πραγματικότητα, η ισραηλινή μαζική βία κατά των Αράβων ξεκίνησε ήδη από τη δεκαετία του 1890, σύμφωνα με τον απολογισμό του ηγέτη του Πολιτιστικού Σιωνισμού, Ahad Ha’am, ο οποίος επέπληττε τους Σιωνιστές εποίκους στην Παλαιστίνη επειδή κακομεταχειρίζονταν και κακοποιούσαν τους Άραβες και τους θεωρούσαν σαν ζώα.

Πρέπει να σας ρωτήσω όλους εσάς στα δυτικά μέσα ενημέρωσης για την εγκληματική σας ευθύνη που καλύπτετε τις ειδήσεις από την περιοχή της Μέσης Ανατολής με άγνοια και ρατσισμό, και που αγνοείτε και διαστρεβλώνετε τις αραβικές απόψεις και αγνοείτε τα αραβικά δεινά. Το ότι τα δυτικά μέσα ενημέρωσης και οι κυβερνήσεις δεν εκτιμούν ισότιμα τις ανθρώπινες ζωές μεταξύ Αράβων και Ισραηλινών δεν είναι κάτι που χρειάζεται απόδειξη. Είναι πολύ προφανές για να χρειάζεται τεκμηρίωση.

Μας προσκαλείτε εμάς τους Άραβες στις εκπομπές σας και αρχίζετε να μας βομβαρδίζετε για λογαριασμό του κράτους του Ισραήλ το δευτερόλεπτο που θα καθίσουμε.

Η αντικειμενικότητά σας είναι κάτι που χλευάζουμε. Η αντικειμενικότητα είναι ένα τέχνασμα που εφαρμόζετε στα μέσα ενημέρωσης των αναπτυσσόμενων χωρών για να τα αναγκάσετε να συμμορφωθούν με τα δικά σας πολιτικά πρότυπα- επιτρέπει επίσης στις δυτικές δυνάμεις να επιβάλλουν την ηγεμονία των ιδεών τους ειδικά σε περιόδους πολέμου και κατοχής (τους δικούς τους πολέμους και τις δικές τους κατοχές).

Όσον αφορά την καταδίκη, σας καταδικάζω όλους για τον ρατσισμό σας, τα αντιεπαγγελματικά πρότυπα δημοσιογραφίας και την παραγωγή προπαγάνδας στο όνομα των σύγχρονων δυτικών μέσων ενημέρωσης.

Μεγάλο μέρος των δυτικών μέσων ενημέρωσης αυτές τις μέρες μεταφέρουν μακροσκελή άρθρα, όλα βασισμένα σε ανεπιβεβαίωτους ισχυρισμούς ισραηλινών στρατιωτικών πηγών- αυτό δεν διαφέρει από το πώς κάλυψαν την Ουκρανία, όλα βασισμένα σε ουκρανικές και δυτικές στρατιωτικές πηγές. Συχνά εισάγουν μια δήλωση αποποίησης ευθύνης ότι οι πληροφορίες που περιέχονται δεν έχουν επαληθευτεί.

Αλλά αυτές οι δυτικές χώρες δεν διδάσκουν στις σχολές δημοσιογραφίας τους ότι δεν μπορούν να δημοσιεύονται ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες; Οι αραβικοί στρατιωτικοί ή πολιτικοί ανεπιβεβαίωτοι ισχυρισμοί δεν δημοσιεύονται ποτέ, εκτός αν αναφέρονται από τους ισραηλινούς και νατοϊκούς στρατούς για επαλήθευση ή διάψευση.

Τι βλέπει ο κόσμος

Το ένα πράγμα που θα βγει από αυτό είναι ότι οι έγχρωμοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, μπορούν να δουν από μόνοι τους το βαθμό στον οποίο η φυλή και η εθνικότητα παίζουν μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής των δυτικών χωρών. Οι διαφορετικές τιμές στις οποίες αποτιμώνται οι ανθρώπινες ζωές δεν ήταν ποτέ πιο εντυπωσιακά σαφείς.

Οι Άραβες και οι Μουσουλμάνοι έχουν δει ότι όχι μόνο οι ζωές τους δεν έχουν σημασία για τους Δυτικούς, αλλά ότι η θέση τους στις δυτικές χώρες είναι χαμηλότερη και θα γίνει ακόμη χαμηλότερη με την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων και με την υιοθέτηση μιας ακροδεξιάς μεταναστευτικής ατζέντας από τα κυρίαρχα κεντρώα και αριστερά κόμματα στην Ευρώπη.

Η Δύση δεν είχε την ευκαιρία να αξιολογήσει τις επιπτώσεις της σφαγής στη Γάζα σε ότι αφορά τις σχέσεις της με την Ανατολή ή με την Αφρική και την Ασία και τη Νότια Αμερική.

Η Δύση ενεργεί ως ένα μονολιθικό μπλοκ λευκών χριστιανικών εθνών που είναι αποφασισμένα να επιβάλουν τη θέλησή τους στο νότιο μισό του πλανήτη. Και όταν η Κίνα έρχεται στα έθνη του Νότου για βοήθεια χωρίς να αποσπά εξευτελιστικές πολιτικές παραχωρήσεις, η Δύση έχει το θράσος να προειδοποιεί τις χώρες αυτές για τα απώτερα κίνητρα του Πεκίνου.

Ο αραβικός και ο μουσουλμανικός κόσμος ριζοσπαστικοποιούνται όλο και περισσότερο και η Δύση με την αντίδρασή της στις ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα, έκανε τη Χαμάς πιο δημοφιλή από ποτέ. Ακόμη και εκείνοι που συνήθιζαν να ασκούν κριτική στη Χαμάς δυσκολεύονται πλέον να το κάνουν. Ο Ιορδανός δημοσιογράφος, Bassam Baddarin, παρατήρησε ότι ο Abu Ubayda (ο εκπρόσωπος της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς) θα μπορούσε να εκλεγεί σε οποιαδήποτε αραβική χώρα.

Αυτό είναι δικό σας έργο.

Πηγή: Consortium News

Μετάφραση: antapocrisis

«Μπορείτε να τρέξετε αλλά δεν μπορείτε να κρυφτείτε» – και πάλι για την «Ευρωπαϊκή Πράξη Υπηρεσιών»

Μόλις προχθές είχαμε γράψει για την ‘Ευρωπαϊκή Πράξη Ψηφιακών Υπηρεσιών’ που από την 1/1/2024 αποτελεί υποχρεωτικό νόμο για όλες τις χώρες μέλη. Πρόκειται για τη θέσπιση ενός πλαισίου σιδηράς λογοκρισίας, όπου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα ορίζει τι συνιστά “παραπληροφόρηση” και θα απαγορεύει αναρτήσεις με περιεχόμενο παραπληροφόρησης σε κάθε on-line site στην ΕΕ (δηλαδή όχι μόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και στα ανεξάρτητα Blogs). Όλοι οι πάροχοι ψηφιακών υπηρεσιών θα πρέπει να εφαρμόζουν την λογοκρισία, δηλαδή να κατεβάζουν τις αναρτήσεις που θεωρούνται ‘παραπληροφόρηση’.

Για να δώσω ένα παράδειγμα, η διατύπωση της θέσης ότι η Ρωσία αμύνεται απέναντι στην επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία ήδη έχει καταταχθεί στην ‘παραπληροφόρηση’ και δεν θα επιτρέπεται η ανάρτηση αυτής της άποψης. Παρακαλώ τους αναγνώστες να απευθυνθούν στα δύο βασικά άρθρα που παραπέμψαμε στους προηγούμενους πιο πάνω συνδέσμους, επειδή έτσι θα γίνει φανερή η κατεύθυνση επιβολής αυστηρής λογοκρισίας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία έχει πλέον δρομολογηθεί, και οι σκοποί που αυτή επιδιώκει.

Ο Elon Musk, στον οποίο πλέον ανήκει η πλατφόρμα του Twitter, έχει αντιληφθεί εδώ και πολλούς μήνες την απόπειρα φίμωσης, που, όπως φαίνεται, στην Ευρώπη έχει αρκετά ευνοϊκότερες συνθήκες θεσμοποίησης, και έχει αντιδράσει προκαλώντας τις απειλές των Οργάνων της ΕΕ. Εδώ θα μεταφράσουμε ένα σχετικό ρεπορτάζ από το Russia Today που παρέχει πληροφορίες για κάποιους νομικούς ελιγμούς που επιχείρησε ο Μασκ, στους οποίους ο αρμόδιος Ευρωπαίος επίτροπος αντέδρασε σκαιά απειλώντας τον ιδιοκτήτη του Twitter ότι δεν θα τα καταφέρει να ξεγλιστρήσει τόσο εύκολα από την απόχη.

Στο τέλος του το ρεπορτάζ του RT εκφράζει κάποιες απαράδεκτες απόψεις, τις οποίες επίσης σχολιάζουμε. Ακολουθεί η μετάφραση.

*          *          *

Ο επίτροπος της ΕΕ επιπλήττει τον Musk για το θέμα της παραπληροφόρησης. Ο διευθύνων σύμβουλος του Twitter απέσυρε την πλατφόρμα από τον εθελοντικό κώδικα πρακτικής για την παραπληροφόρηση

[28 Μαΐου, RUSSIA TODAY] Ο Ευρωπαίος επίτροπος Τιερί Μπρετόν απείλησε τον διευθύνοντα σύμβουλο του Twitter Έλον Μασκ με “επιβολή” [δηλ. άμεση λήψη μέτρων αστυνομικού χαρακτήρα] σε ένα tweet την Παρασκευή, αφού ο Μασκ ανακοίνωσε ότι αποσύρει το Twitter από τον εθελοντικό Κώδικα Πρακτικής της ΕΕ για την Παραπληροφόρηση [Code of Practice on Disinformation-CPD], προειδοποιώντας τον ότι δεν θα τη γλιτώσει τόσο εύκολα.

Επιβεβαιώνοντας ότι το Twitter αποχώρησε από τον οργανισμό κατά της παραπληροφόρησης, ο Breton έγραψε στο Twitter: «Μπορείτε να τρέξετε, αλλά δεν μπορείτε να κρυφτείτε», υποσχόμενος ότι «οι ομάδες μας θα είναι έτοιμες για επιβολή».

«Πέρα από τις εθελοντικές δεσμεύσεις, η καταπολέμηση της παραπληροφόρησης θα είναι νομική υποχρέωση βάσει [της Πράξης για τις Ψηφιακές Υπηρεσίες—Digital Service Act-DSA] από τις 25 Αυγούστου», υπενθύμισε ο αξιωματούχος στον Μασκ, αναφερόμενος στην επερχόμενη νομοθεσία που θα απαιτεί από το Twitter και άλλες επτά πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης να «καταπολεμήσουν την παραπληροφόρηση» στην ΕΕ ή να αντιμετωπίσουν τεράστια πρόστιμα που φτάνουν το 6% των ετήσιων εσόδων της εταιρείας.

Το Twitter εντάχθηκε στον κώδικα CPD το 2018 υπό τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο Jack Dorsey. Η DSA ενσωματώνει πλέον τον (αρχικά εθελοντικό) Κώδικα Πρακτικής σε έναν υποχρεωτικό κώδικα δεοντολογίας για τις πολύ μεγάλες διαδικτυακές πλατφόρμες, υποστηρίζοντας ότι πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για να διατηρούν το διαδίκτυο ασφαλές για τη δημοκρατία ή να αντιμετωπίσουν καταστροφικές οικονομικές συνέπειες. Το Twitter έχει προθεσμία τριών μηνών για να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του.

Ενώ ο Μασκ και ο Μπρετόν φέρονται να ταυτίστηκαν όσον αφορά την εφαρμογή του DSA από το Twitter πριν από την αγορά της πλατφόρμας από τον δισεκατομμυριούχο πέρυσι, ο Μπρετόν προειδοποίησε τον μεγιστάνα της Tesla ότι το Twitter αντιμετώπιζε «τεράστιο έργο μπροστά του» για να συμμορφωθεί με τους κανονισμούς της ΕΕ μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας τον Νοέμβριο, απαιτώντας από αυτόν να ενισχύσει σημαντικά τη ‘μετριοπάθεια’ [έτσι!] του περιεχομένου και να «αντιμετωπίσει την παραπληροφόρηση με αποφασιστικότητα».

Μέχρι τον Φεβρουάριο, το Twitter εξακολουθούσε να υπολείπεται των προσδοκιών του Breton και μάλιστα αναφέρεται ότι ήδη έχει λάβει προειδοποίηση από αξιωματούχους της ΕΕ μετά από μια κακή αξιολόγηση των επιδόσεων του στην τήρηση της CPD, η οποία συνοδευόταν από καταγγελίες ότι η πλατφόρμα «δεν πήρε το ζήτημα αρκετά στα σοβαρά».

Ο Μασκ αγωνίζεται να πείσει τους χρήστες του Twitter για την ειλικρίνεια της απόλυτης προσήλωσής του στο δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου, [ειδικότερα] αφότου προσέλαβε την ‘γκουρού’ της NBCUniversal και μέλος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ Λίντα Γιακαρίνο ως νέα διευθύνουσα σύμβουλο της πλατφόρμας νωρίτερα αυτό το μήνα. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι έριξε μια αναίτια μπηχτή στον μπαμπούλα των φιλελεύθερων και συνάδελφο δισεκατομμυριούχο Τζορτζ Σόρος και φιλοξένησε την ανακοίνωση της συμμετοχής του Ρεπουμπλικάνου υποψηφίου για την προεδρία και σταυροφόρου κατά του WOKE Ρον ΝτεΣάντις στην κούρσα του 2024.*

Το Twitter έχει συμμορφωθεί με το 80% όλων των κυβερνητικών αιτημάτων απομάκρυνσης περιεχομένου κατά τους πρώτους έξι μήνες από τότε που ο Μασκ ανέλαβε τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου, μια σημαντική αύξηση από το ποσοστό 50% που χαρακτήριζε την προ Μασκ εποχή.*

[https://www”dot”rt”dot”com/news/577057-musk-twitter-disinfo-code-threat/]

*          *          *

ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

* Οι αναφορές στο τέλος από το RT αποτελεί απαράδεκτες διαστρεβλώσεις της πραγματικότητας, συνιστώντας ένα ακόμη δείγμα συμπαράταξης αυτού του Ρωσικού ΜΜΕ (ή τουλάχιστον της Αγγλικής έκδοσής του) με τις Δυτικές ελίτ[1], ακόμη και σε βάρος της Ρωσίας, αφού σαφώς η DSA έχει εισαχθεί για να ελέγξει τις αντίθετες προς τις καθεστωτικές αφηγήσεις στην ΕΕ. Εξηγούμαι:

Ο Σόρος είναι ο βασικός εμπνευστής της επέκτασης προς ανατολάς και ο κεντρικός εγκέφαλος των ‘έγχρωμων’ επαναστάσεων μέσω του ελέγχου ενός τερατώδους δικτύου ΜΚΟ που διαπλέκονται με την CIA. Επίσης είναι ο βασικός χρηματοδότης του Μπάιντεν. Πρόσφατα ο Μασκ διατύπωσε κριτική στον Σόρος, η οποία κατέληξε όντως σε “μπηχτή”. Αλλά κάθε άλλο παρά ‘αναίτια’ ήταν όπως το RT εμβόλιμα, με την παρούσα ευκαιρία, την εκτιμά χωρίς συγκεκριμένη αναφορά στο περιστατικό. Να υπενθυμίσουμε επίσης ότι ο Σόρος συνηθίζει να υπερηφανεύεται ότι το Μαϊντάν και οι μετέπειτα εξελίξεις στην Ουκρανία οφείλονται σε αυτόν.

Όσο για την άποψη του RT ότι το Twitter δεν θάπρεπε να δημοσιεύσει την ανακοίνωση καθόδου του ΝτεΣάντις στους προκριματικούς των Ρεπουμπλικάνων, αυτή είναι παντελώς εξωφρενική και έξω από κάθε όριο σοβαρότητας. Ο ΝτεΣάντις είναι κυβερνήτης της Πολιτείας της Φλώριδας και ο δεύτερος στις σφυγμομετρήσεις διεκδικητής του χρίσματος του κόμματος των Ρεπουμπλικάνων. Και τι θα πει ότι είναι ‘σταυροφόρος’ κατά του WOKE? Εκτός από το ότι αυτό παρατίθεται έτσι, χωρίς υποστηρικτικές παραπομπές, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι με την ίδια λογική και στον Πούτιν πρέπει να απαγορευτεί να αναρτώνται οι απόψεις του επειδή είναι εναντίον της επιλογής φύλου από τους εφήβους [ΣΗΜ. Woke είναι ένα αγγλικό επίθετο που σημαίνει «επαγρύπνηση εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων» και ορισμένοι παίρνουν θέσεις anti-woke από διάφορες οπτικές γωνίες, π.χ. επειδή θεωρούν ότι το λεγόμενο ‘κίνημα’ woke τόχει παρακάνει– έβλεπα τις προάλλες ένα βίντεο κάποιας ακτιβίστριας όπου ισχυριζόταν ότι η χρήση τουαλέτας μέσα στο σπίτι είναι ένδειξη απόψεων λευκής υπεροχής και ότι τα είδη υγιεινής συνήθως έχουν λευκό χρώμα ακριβώς επειδή εκφράζεται μέσω αυτού του χρώματος η άποψη για υπεροχή της λευκής φυλής].

Τέλος, την άποψη ότι επί Μασκ το Τουΐτερ ανέβασε την λογοκρισία από το 50% στο 80% όσο αφορά την πειθάρχηση σε αιτήματα κατεβάσματος περιεχομένου από κυβερνητικούς οργανισμούς, εγώ την ακούω για πρώτη φορά. Και το RT, που πάντα στηρίζει τους ισχυρισμούς του με παραπομπές, καθόλου δεν κάνει τον κόπο να την στηρίξει. Αντίθετα, όλοι γνωρίζουμε τα “χνέρια” που έχει κάνει ο Μασκ σε Δυτικά ΜΜΕ (π.χ. στο Βρετανικό BBC ή στο αμερικανικό NPR) βάζοντας την ίδια ταμπέλα σε αυτά με αυτήν που (μέχρι να αναλάβει αυτός) έβαζε το Τουΐτερ σε Ρωσικά ΜΜΕ, ότι δηλαδή χρηματοδοτούνται από την αντίστοιχη κυβέρνηση. Και επίσης όλοι γνωρίζουμε ότι ο Μασκ επανάφερε χιλιάδες λογαριασμούς που η προηγούμενη διοίκηση του Τουΐτερ είχε διαγράψει.

[1] Θυμόμαστε το περσινό άρθρο που ανάρτησε το RT στο σαλόνι του θρηνώντας για την «βάρβαρη δολοφονία από τους κομμουνιστάς» της Τσαρικής και μάλιστα με το επιχείρημα ότι κόπηκε το νήμα της πιο μακραίωνης αυτοκρατορικής/βασιλικής δυναστείας της Ευρώπης. Το άρθρο εκείνο μάλιστα ασχολούνταν εξαντλητικά και με συγκινητικές περιγραφές με την αγιοποίηση των Ρομανόφ από την Ρωσική εκκλησία και τις θρησκευτικές τελετουργίες, λιτανείες κ.λπ. στην άγια και ιερή τους μνήμη.

Γιατί το Facebook – και όχι μόνο αυτό – τελευταία καταδιώκει με πάθος όποιον δεν υποστηρίζει την αμερικανική αφήγηση για το Ουκρανικό;

Τον τελευταίο καιρό έχει αυξηθεί η πίεση που ασκείται από το Facebook πάνω στις αναρτήσεις που αφορούν το Ουκρανικό με συνεχή ‘κατεβάσματα’ άρθρων και σχολίων ως δήθεν αντίθετων με τις «αρχές της κοινότητας», χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις. Για παράδειγμα, αν τον Μάρτιο του 2022 είχατε ανεβάσει την φωτογραφία ενός στελέχους του Ουκρανικού νέο-ναζιστικού συντάγματος Αζόφ, όπου αυτός χαιρετά ναζιστικά κάτω από μία σβάστικα και γράψατε ως σχόλιο «δείτε ποιους υποστηρίζει και εκπαιδεύει η Δύση στην Ουκρανία», τον Απρίλιο του 2023, μετά από 13 μήνες, το Facebook θα σας κατεβάσει την ανάρτηση ως προωθητική του …πολιτικού εξτρεμισμού και του ‘λόγου μίσους’ και θα σας απειλήσει με κλείσιμο του λογαριασμού σας. Αφήνοντας κατά μέρος τον προφανή παραλογισμό, το ερώτημα είναι: Γιατί τώρα; Τι έχει μεσολαβήσει;

Αυτό που μεσολάβησε είναι η απόφαση των κυβερνήσεων της ‘δημοκρατικής’ Δύσης που εγγυώνται ‘την ελευθερία του λόγου’ (όχι σαν εκείνον τον ακατανόμαστο Πούτιν) να περιστείλουν την ελεύθερη έκφραση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου πολλοί απλοί άνθρωποι γράφουν τη γνώμη τους, που συχνά δεν συμπίπτει με την αφήγηση που ομόφωνα προωθούν τα εταιρικά/κρατικά καθεστωτικά ΜΜΕ. Η απόφαση αυτή είναι ειλημμένη και τώρα παρακολουθούμε τα διαδοχικά επεισόδια στην εφαρμογή της. Δυστυχώς, γύρω από το θέμα αυτό μοιάζει να μην υπάρχει η απαιτούμενη ευαισθησία στον Ελληνικό χώρο δημόσιας έκφρασης. Όπως συνηθίζεται στην Ελλάδα, θα αρχίσουμε ‘να τρέχουμε’ εκ των υστέρων…

Βέβαια, από καιρό είναι γνωστό ότι η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από κρατικές υπηρεσίες της Δύσης για την άσκηση προπαγάνδας και προκλήσεων αποτελεί ‘ψωμοτύρι’. Ο συστηματικός τρόπος με τον οποίο ασκείται αυτή η δραστηριότητα αποδείχτηκε με ακαταμάχητο τρόπο μετά την ανάδυση των λεγόμενων Twitter Files. Όμως, σκοπός του παρόντος άρθρου δεν είναι η δραστηριότητα παραπληροφόρησης, στην οποία ακατάπαυστα και με ζήλο επιδίδονται οι κρατικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και των δορυφόρων τους μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (και φυσικά μέσω των καθεστωτικών ΜΜΕ), αλλά, αντίθετα, οι δραστηριότητες κατάπνιξης κάθε έκφρασης γνώμης ή κυκλοφορίας ειδήσεων που αμφισβητούν τα εκάστοτε καθαγιασμένα καθεστωτικά αφηγήματα.’

Φωτογραφία από ανάρτηση του ερευνητή Αμερικανού δημοσιογράφου Lee Fang σχετικά με τη χρήση ψευδών λογαριασμών στο tweeter από την Αμερικανική Κεντρική Διοίκηση του Πενταγώνου (CENTCOM) για τη διεξαγωγή ψυχολογικού πολέμου. Οι λογαριασμοί εμφανίζονταν ότι δήθεν ανήκαν σε Ιρακινούς και ότι εξέφραζαν την Ιρακινή ‘κοινή γνώμη’. Φυσικά, τέτοιες δραστηριότητες καθόλου δεν κατατάσσονται από τις ΝΑΤΟικές κυβερνήσεις στον τομέα της παραπληροφόρησης. Οι αποκαλύψεις για την χρήση του twitter από το Αμερικανικό Πεντάγωνο για την διοχέτευση παραπληροφόρησης παρουσιάζονται συγκεντρωτικά σε άρθρο του Lee Fang στο The Intercept με τίτλο «Το Twitter βοηθούσε το Πεντάγωνο στη μυστική οn line εκστρατεία του για διοχέτευση προπαγάνδας».

Οι πλέον πρόσφατες σοβαρές εξελίξεις στην κατεύθυνση περιστολής της ελεύθερης έκφρασης εμφανίστηκαν στην ΕΕ και στις ΗΠΑ.

Τα 50 κυριότερα ονόματα οργανισμών που διαπλέκονται κατά την άσκηση λογοκρισίας στην έκφραση απόψεων που διαφωνούν με την καθεστωτική αφήγηση των ΗΠΑ και των δορυφόρων τους. Η εικόνα αποτελεί τo εξώφυλλο μιας πολύ πρόσφατης και διεξοδικής αναφοράς από ομάδα οκτώ ανεξάρτητων δημοσιογράφων με τίτλο: «Αναφορά σχετικά με το λογοκριτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα: Οι 50 κυριότεροι οργανισμοί που χρειάζεται να γνωρίζετε». Η ομάδα αυτή μελέτησε επί πολλούς μήνες τη δομή που έχει πάρει το σύμπλεγμα των οργανισμών παραπληροφόρησης και λογοκρισίας των Δυτικών κυβερνήσεων ακολουθώντας, ανάμεσα στα υπόλοιπα, και νήματα που πήγαζαν από τα Twitter Files.

Στην ΕΕ, είχαμε πριν από λίγο καιρό (δημοσιεύτηκε στις 19 Οκτωβρίου στην επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης) την έκδοση ενός κανονισμού—που αυτόματα καθίσταται εσωτερικός νόμος για όλα τα κράτη μέλη, προσέξτε ότι ένα όργανο που δεν έχει εκλεγεί ασκεί νομοθετική εξουσία στις χώρες μέλη—της λεγόμενης «Πράξης επί των Ψηφιακών Υπηρεσιών» (Digital Services Act). Η εφαρμογή του κανονισμού καθίσταται υποχρεωτική από όλους τους παρόχους ψηφιακών υπηρεσιών από την 1η Ιανουαρίου του 2024 (περιλαμβάνεται ΚΑΘΕ πλατφόρμα που αναρτά on line καθώς και κάθε μηχανή αναζήτησης) με στόχο την καταπολέμηση της ‘παραπληροφόρησης’.

Να θυμίσουμε ότι με βάση το νέο νομικό πλαίσιο της ‘Πράξης’, πρόσφατα ο Έλον Μασκ απειλήθηκε με απαγόρευση του Twitter στην Ευρώπη εάν επιμείνει στην μη άσκηση λογοκρισίας στις αναρτήσεις της πλατφόρμας που αγόρασε πέρυσι. Θυμίζουμε ακόμη την πολύ πρόσφατη διένεξη κυβερνητικά χρηματοδοτούμενων δυτικών καθεστωτικών ΜΜΕ με το Twitter (π.χ. το BBC), τα οποία θίχτηκαν όταν ο Μασκ προσέθεσε την επιγραφή «Κυβερνητικά Χρηματοδοτούμενο» στον τίτλο τους στο Twitter. Η επιγραφή αυτή εφαρμοζόταν από καιρό για τα Ρωσικά ΜΜΕ, σε όσα εν πάσει περιπτώσει το Twitter δεν είχε ήδη κλείσει βιαίως τον λογαριασμό τους—πράγμα που η Δύση αναφανδόν απαιτεί να συμβεί με όλους τους εκ Ρωσίας (και μη) λογαριασμούς που δεν συμφωνούν με την καθεστηκυία αφήγηση.

Με σύνθημα «Ανακτούμε τον Έλεγχο» το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρουσιάζει την «Πράξη επί των Ψηφιακών Υπηρεσιών» σε βίντεο και ανάρτηση του Δεκεμβρίου του 2021 που επικαιροποιήθηκε τον Μάιο του 2023.

Αλλά, σε τι συνίσταται η εξοβελιστέα ‘παραπληροφόρηση’; Το θέμα μας έχει απασχολήσει εδώ στο παρελθόν, όπως μας έχει ξανα-απασχολήσει ο τρόπος με τον οποίο υποτίθεται ότι ελέγχεται η ‘παραπληροφόρηση’ από το Facebook.

Να υπενθυμίσουμε ότι απόψεις όπως ότι η Ρωσία στην Ουκρανία αμύνεται έναντι της επέκτασης του ΝΑΤΟ προς ανατολάς χαρακτηρίζονται εξ ορισμού ως “παραπληροφόρηση” (disinformation) και “κήρυγμα μίσους” (hate speech) και κατατάσσονται σε εκείνες απέναντι στις οποίες ‘η δημοκρατία οφείλει να αμυνθεί’ καταπνίγοντάς και ποινικοποιώντας τις. Γενικά, με αφορμή το Ουκρανικό—και αυτό είναι μόνο η αρχή του κακού—ως ‘παραπληροφόρηση’ ορίζεται οτιδήποτε δεν συμφωνεί με την προωθούμενη από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ αφήγηση. Φυσικά, ποιος από όσους έχουν έστω και ελάχιστη γνώση της ιστορικής εξέλιξης αντίστοιχων ‘μέτρων’ στο παρελθόν μπορεί να αμφιβάλλει ότι αυτή η προσέγγιση και η αποκρυστάλλωσή της στην επακόλουθη «Πράξη επί των Ψηφιακών Υπηρεσιών» δεν θα χρησιμοποιηθεί για την σταδιακή περιστολή της ελευθερίας του λόγου επί παντός θέματος που απασχολεί τις εκάστοτε κρατικές αφηγήσεις;

Η ιδέα ότι η αποκαλούμενη από τις ΝΑΤΟικές κυβερνήσεις ‘παραπληροφόρηση’ δεν περιορίζεται στο Ουκρανικό, αλλά διαπερνά κάθε δημόσια συζήτηση η οποία ως εκ τούτου πρέπει να αστυνομεύεται, παρουσιάστηκε αναλυτικά στις συζητήσεις ενός συνεδρίου (workshop) που διοργάνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της CERIS (Community of European Research and Innovation for Security). Τίτλος του συνεδρίου ήταν: «Παραπληροφόρηση, Ψευδείς Ειδήσεις και Ομιλίες Μίσους» (Disinformation, Fake News and Hate Speech) και η κεντρική ιδέα του ήταν ότι η σύγχρονη τεχνολογία έχει καταστήσει ‘φτηνή’ την πρόσβαση σε πληροφορίες από ανεξάρτητες πηγές και—επιτέλους—αυτό είναι κάτι που οφείλει να ελεγχθεί από την Ευρωπαϊκή Διοίκηση.

Είναι ενδιαφέρουσα ‘λεπτομέρεια’ ότι το συνέδριο διοργανώθηκε από την Διεύθυνση Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην οποία προΐσταται η Σουηδή Ylva Johansson. Σύμφωνα με την ίδια την Διεύθυνση, αρμοδιότητές της είναι αφενός η μεταναστευτική πολιτική εστιασμένη στην υπευθυνότητα και στην αλληλεγγύη και αφετέρου, (μετά το 2020) η Εσωτερική Ασφάλεια. Εμάς ενδιαφέρει ειδικά το πώς προσδιορίζεται η «Εσωτερική Ασφάλεια» από τους ίδιους. Γράφουν: «Στόχος είναι η οικοδόμηση μιας ασφαλέστερης Ευρώπης με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος, την προώθηση της αστυνομικής συνεργασίας και την προετοιμασία για την ταχεία αντιμετώπιση αναδυόμενων κρίσεων. Οι δράσεις μας στους τομείς αυτούς περιλαμβάνουν αυστηρότερους κανόνες κατά της παράνομης διακίνησης πυροβόλων όπλων και της εμπορίας ανθρώπων, καθώς και την αναθεώρηση της νομοθεσίας για την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και της παιδικής πορνογραφίας».

Το συνέδριο με θέμα την παραπληροφόρηση, τις ψευδείς ειδήσεις και τις ομιλίες μίσους που διοργάνωσε η Γενική Διεύθυνση Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων της Κομισιόν. Προσέξτε ότι η προβαλλόμενη διαφάνεια δεν αναφέρει καμία από αυτές τις λέξεις. Επίσης, δεν μοιάζει το μικρό ακροατήριο να είναι και τόσο προσηλωμένο.

Όπως βλέπετε, πουθενά δεν τίθεται ως καθήκον η άσκηση λογοκρισίας και η κατάπνιξη των αντίθετων με τις καθεστωτικές αφηγήσεις γνωμών, που, όπως έχουμε δει αλλού, αποτελούν το περιεχόμενο των όρων με τους οποίους αυτοπαρουσιάζεται το συνέδριο—”παραπληροφόρηση, ψευδείς ειδήσεις, λόγος μίσους”—αλλά εκεί θα κολλήσουμε; Στο εξής, αν ισχυριστείτε ότι το ΝΑΤΟ ευθύνεται για την παρούσα κατάσταση στην Ουκρανία, θα κατατάσσεστε στην ίδια κατηγορία με τους παράνομους διακινητές όπλων, τους μαστροπούς, και εκείνους που κακοποιούν σεξουαλικά παιδιά και διακινούν παιδική πορνογραφία!

Στις ΗΠΑ, μετά την άδοξη απόπειρα να στηθεί αυτό που στιγματίστηκε με τον Οργουελικό χαρακτηρισμό ως ‘Υπουργείο Αλήθειας’—με την αυτοαποκαλούμενη «Μαίρη Πόππινς της παραπληροφόρησης»  Nina Jankowicz, συμβούλου της Ουκρανικής κυβέρνησης, να το αναλαμβάνει—έχουμε και πάλι αντίστοιχη εξέλιξη. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Russia Today της 7ης Μαΐου:

Οι ΗΠΑ έχουν δημιουργήσει ένα Κέντρο Ξένης Κακοήθους Επιρροής [Foreign Malign Influence Center—FMIC] για την αντιμετώπιση των ξένων απειλών για τις εκλογές καθώς και της “κοινής γνώμης” στο εσωτερικό της χώρας, αποκάλυψε η Διευθύντρια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Avril Haines σε ακρόαση της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας την Πέμπτη.

Λειτουργώντας υπό το Γραφείο του Διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, το FMIC έχει πρόσβαση σε «όλες τις πληροφορίες που κατέχονται ή δημιουργούνται σχετικά με ξένη κακόβουλη πληροφόρηση, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλειας των εκλογών». Ο διευθυντής του, Jeffrey Wichman, ήταν πρώην επικεφαλής ανάλυσης του Κέντρου Αποστολής Αντικατασκοπείας της CIA [CIA’s Counterintelligence Mission Center].

Για τους σκοπούς της υπηρεσίας, “ξένη” σημαίνει ότι προέρχεται από τη Ρωσία, το Ιράν, την Κίνα, τη Βόρεια Κορέα ή “οποιαδήποτε άλλη ξένη χώρα που ο διευθυντής του Κέντρου” κρίνει κατάλληλη, ενώ η “ξένη κακόβουλη επιρροή” ορίζεται ως “κάθε εχθρική προσπάθεια που αναλαμβάνεται από, ή υπό την καθοδήγηση, ή εκ μέρους ή με την ουσιαστική υποστήριξη” μιας από τις αναφερόμενες χώρες, προκειμένου να επηρεάσει, κρυφά ή φανερά, την κυβερνητική ή κρατική πολιτική των ΗΠΑ ή την “κοινή γνώμη εντός των Ηνωμένων Πολιτειών”.

Ενώ το FMIC ιδρύθηκε προφανώς τον Σεπτέμβριο σύμφωνα με πρόσφατη νομοθεσία, η ακρόαση της Πέμπτης ήταν η πρώτη δημόσια αναφορά στην ύπαρξή του. Η ίδρυσή του ήταν αμφιλεγόμενη, καθώς ορισμένοι γερουσιαστές και αξιωματικοί των μυστικών υπηρεσιών αμφισβήτησαν την ανάγκη ύπαρξης μιας ακόμη υπηρεσίας με τις ίδιες αρμοδιότητες με το Κέντρο Παγκόσμιας Εμπλοκής [Global Engagement Center—GEC], τη θυγατρική του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που έχει αναλάβει τη διάδοση της αμερικανικής προπαγάνδας για την καταπολέμηση της ξένης αντίστοιχης.

H Avril D. Haines, Director of U.S. National Intelligence, καταθέτει ενώπιον της Επιτροπής της Γερουσίας για τις Ένοπλες Δυνάμεις στις 4 Μαΐου 2023, οπότε και αποκάλυψε τη δημιουργία του Κέντρου Κακοήθους Ξένης Επιρροής (FMIC)

Η Haines αντιμετώπισε ορισμένες από αυτές τις ανησυχίες στην ακρόαση της Πέμπτης, επιμένοντας ότι το FMIC εργάζεται για να «υποστηρίξει το Κέντρο Παγκόσμιας Εμπλοκής και άλλους σε όλο το πλάτος της κυβέρνησης των ΗΠΑ, βοηθώντας τους να κατανοήσουν ποια είναι τα σχέδια και οι προθέσεις των βασικών παραγόντων σε αυτόν τον χώρο: Κίνα, Ρωσία, Ιράν κ.λπ.»

Η αντιμετώπιση της “ξένης παραπληροφόρησης” έχει γίνει κάτι σαν εμμονή για τους κυβερνητικούς γραφειοκράτες μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ το 2016, με μισή ντουζίνα υπηρεσίες να έχουν ξεπηδήσει από τότε. Εκτός από το GEC, που ξεκίνησε το 2017, το Πεντάγωνο εγκαινίασε αθόρυβα πέρυσι ένα Γραφείο Διαχείρισης Επιρροής και Αντίληψης, το οποίο προστέθηκε στον Κλάδο Ξένης Επιρροής και Παρεμβολής του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας, στην Ομάδα Εργασίας Αντιμετώπισης Ξένης Επιρροής, στο με άδοξη κατάληξη Συμβούλιο Διακυβέρνησης της Παραπληροφόρησης, καθώς και στην Ομάδα Εργασίας Ξένης Επιρροής του FBI. [ΣΗΜ. Οι αντίστοιχες ονομασίες στα αγγλικά είναι: Influence and Perception Management Office, the Department of Homeland Security’s Foreign Influence and Interference Branch, Countering Foreign Influence Task Force, and the ill-fated Disinformation Governance Board, as well as the FBI’s Foreign Influence Task Force].

Στα πλαίσια της έντασης τελευταία των προσπαθειών επιβολής καθεστώτος λογοκρισίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το τελευταίο συνέδριο της εταιρείας κυβερνο-ασφάλειας RSA που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ (24-27 Απριλίου, Σαν Φρανσίσκο) ασχολήθηκε αναλυτικά με το θέμα αντιμετώπισης της λεγόμενης ‘παραπληροφόρησης’. Τα ετήσια συνέδρια της RSA ξεκίνησαν το 1991 και παρακολουθούνται από εκατοντάδες ενδιαφερομένους, στελέχη εταιριών, κυβερνητικούς αξιωματούχους, μέλη του στρατού και των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ, κ.ο.κ.

Το κέντρο διεξαγωγής του RSA Conference 2023 στο San Francisco.

Το ενδιαφέρον είναι ότι στο πρόσφατο συνέδριο έδωσε παλμό η από κοινού παρέμβαση της μυστικής αστυνομίας SBU του Κιέβου με το γνωστό FBI των ΗΠΑ. Το ακόλουθο ρεπορτάζ του ερευνητή Αμερικανού δημοσιογράφου Lee Fang, το οποίο μεταφράζουμε κατά λέξη, ασχολείται με το κεντρικό μας θέμα, δηλαδή πώς το Facebook συνεργάζεται με τις Αμερικανικές αστυνομικές (και μυστικές) υπηρεσίες προκειμένου να καταπνίξει την ελεύθερη διατύπωση γνώμης μέσα από τις σελίδες των μελών της ‘κοινότητάς του’. Βεβαίως, το υπόδειγμα αυτής της λογοκρισίας είναι η περίπτωση του Ουκρανικού, όπου με τη σειρά του το FBI διαμεσολαβεί μεταξύ της Ουκρανικής μυστικής αστυνομίας και των στελεχών των εταιριών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης προκειμένου να οριστεί ακριβώς το τι συνιστά ‘παραπληροφόρηση’, η οποία οφείλει να διαγράφεται από τις αναρτήσεις των μελών της ‘κοινότητας’ και να εντοπίζονται οι λογαριασμοί που ‘παραπληροφορούν’.

O πράκτορας του FBI (San Franciso) Alex Kobzanets διηύθυνε τη συζήτηση μεταξύ του εκτελεστικού βοηθού διευθυντή του FBI Timothy Langan and και του Ουκρανού επικεφαλής της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο και στις πληροφορίες Ilya Vitiuk, ©  Twitter / FBI San Francisco

Το αστειότερο (αν δεν ήταν τραγικό) αυτών των εξελίξεων ίσως είναι ο ίδιος ο ορισμός της έννοιας “παραπληροφόρηση” που έδωσαν στο συνέδριο όσον αφορά το Ουκρανικό. Διαβάστε παρακάτω…

 

*          *          *

 

ΠΩΣ ΤΟ FBI ΒΟΗΘΑ ΤΙΣ ΟΥΚΡΑΝΙΚΕΣ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΩΚΟΥΝ ΤΗΝ «ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ» ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ

[Όταν με ρωτούν ‘πώς διακρίνετε αν κάτι είναι ψευδές;’ απαντώ: ‘Οτιδήποτε είναι κατά της Ουκρανίας θεωρείται ψευδές, ακόμη και αν δεν είναι’]

Η φωτογραφία είναι μέσω Lee Fang: ο llia Vitiuk, επικεφαλής του τμήματος ασφάλειας στον κυβερνοχώρο της [Ουκρανικής] SBU (αριστερά) ποζάρει με τον Timothy Langen, εκτελεστικό υποδιευθυντή του Criminal, Cyber, Response and Services Branch [Κλάδου Εγκλημάτων, Κυβερνοχώρου, Αντίδρασης και Υυπηρεσιών] του FBI (δεξιά) στο συνέδριο RSA στο Σαν Φρανσίσκο, στις 26 Απριλίου 2023.

Σε συνέντευξή του, ανώτερος Ουκρανός αξιωματούχος όρισε την “παραπληροφόρηση” ως κάθε είδηση που έρχεται σε αντίθεση με το μήνυμα της κυβέρνησής του.

του Lee Fang, 28 Απριλίου 2023

Το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών [FBI] πιέζει το Facebook να κατεβάζει υποτιθέμενη ρωσική “παραπληροφόρηση” κατ’ εντολή των ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών, σύμφωνα με ανώτερο Ουκρανό αξιωματούχο που επικοινωνεί τακτικά με το FBI. Ο ίδιος αξιωματούχος δήλωσε ότι οι ουκρανικές αρχές δίνουν έναν ευρύ ορισμό της “παραπληροφόρησης”, επισημαίνοντας ότι πολλοί λογαριασμοί και αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ασκούν παραπληροφόρηση επειδή μπορεί απλώς να έρχονται σε αντίθεση με την αφήγηση της ουκρανικής κυβέρνησης.

«Μόλις έχουμε ένα ίχνος ή αποδείξεις για εκστρατείες παραπληροφόρησης μέσω του Facebook ή άλλων πόρων που προέρχονται από τις ΗΠΑ, διαβιβάζουμε αυτές τις πληροφορίες στο FBI, και ταυτόχρονα γράφουμε απευθείας στο Facebook», δήλωσε ο llia Vitiuk, επικεφαλής του Τμήματος Ασφάλειας Πληροφοριών στον Κυβερνοχώρο στην Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας.

«Ζητήσαμε από το FBI υποστήριξη για να μας βοηθήσουν με το Meta, να μας βοηθήσουν με άλλους, και μερικές φορές έχουμε καλά αποτελέσματα με αυτό», σημείωσε η Vitiuk. «[Τούς] λέμε: “Εντάξει, αυτό ήταν ένα άτομο που πιθανότατα βρισκόταν υπό την επιρροή της Ρωσίας.”»

Ο Vitiuk, σε συνέντευξή του, δήλωσε ότι είναι υπέρμαχος της ελευθερίας του λόγου και κατανοεί τις ανησυχίες γύρω από τη λογοκρισία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αλλά παραδέχθηκε επίσης ότι ο ίδιος και οι συνάδελφοί του υιοθετούν μια σκόπιμα διασταλτική άποψη για το τι μετράει ως “ρωσική παραπληροφόρηση”.

«Όταν οι άνθρωποι με ρωτούν, “Πώς διακρίνετε αν είναι ψεύτικο ή αληθινό;”. Πράγματι, είναι πολύ δύσκολο σε μια τέτοια ροή πληροφοριών», δήλωσε ο Vitiuk. «Λέω: ‘Οτιδήποτε είναι εναντίον της χώρας μας, θεωρήστε το ψεύτικο, ακόμη και αν δεν είναι. Αυτή τη στιγμή, για τη νίκη μας, είναι σημαντικό να έχουμε αυτού του είδους την αντίληψη, να μην ξεγελιόμαστε».

Τις τελευταίες εβδομάδες, δήλωσε ο Vitiuk, οι ρωσικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν διάφορες μορφές παραπληροφόρησης για να κατασκευάσουν ψεύτικες εντάσεις μεταξύ του προέδρου Volodymyr Zelenskyy και του Valerii Zaluzhnyi, του στρατηγού τεσσάρων αστέρων που υπηρετεί ως αρχηγός του στρατού της Ουκρανίας.

Πράγματι, πρόσφατες αναφορές έχουν επικεντρωθεί στη σχέση μεταξύ των δύο Ουκρανών ηγετών. Η γερμανική εφημερίδα Bild ανέφερε ότι ο Zelenskyy και ο Zaluzhnyi είχαν διαφωνήσει σχετικά με τις τακτικές που αναπτύχθηκαν στη μάχη κατά του Μπάχμουτ. Ο Vitiuk δήλωσε ότι οποιαδήποτε άποψη για σύγκρουση μεταξύ του Zelenskyy και του στρατιωτικού του αρχηγού, ωστόσο, είναι ψευδής.

«Προσπαθούν να δημιουργήσουν προβλήματα στην Ουκρανία και προσπαθούν να σπείρουν τους σπόρους της παρεξήγησης μεταξύ της Ουκρανίας και των εταίρων μας που μας υποστηρίζουν», δήλωσε ο Vitiuk.

Ο Vitiuk, ανώτερος αξιωματούχος στην υπηρεσία εσωτερικών πληροφοριών της Ουκρανίας, μου μίλησε αυτή την εβδομάδα στο συνέδριο RSA Convention στο Σαν Φρανσίσκο, μια ετήσια συνάντηση που συγκεντρώνει μια συλλογή από εταιρείες ασφάλειας στον κυβερνοχώρο, τις αρχές επιβολής του νόμου και γίγαντες της τεχνολογίας.

Κατά τον επικεφαλής του Τμήματος Ασφάλειας Πληροφοριών στον Κυβερνοχώρο στην Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας, Ilia Vitiuk, ο οποίος έχει αναλάβει να υποδεικνύει στο FBI ποιες πληροφορίες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης πρέπει να λογοκρίνονται, οι πληροφορίες για διάσταση απόψεων Ζelensky-Zaluzhnyi αποτελούν τυπικό παράδειγμα παραπληροφόρησης που πρέπει να παταχθεί. Εδώ βλέπουμε ότι οι πληροφορίες αυτές μεταδίδονται από το κεντρικό ΜΜΕ του Κιέβου “The Kyiv Independent”.

Το FBI έχει προσελκύσει τον τελευταίο καιρό την προσοχή του κοινού για την επιρροή που ασκεί στο Twitter, στο Facebook και σε άλλες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Μια σειρά από εκθέσεις και ακροάσεις στο Κογκρέσο εξέτασαν τον ρόλο της υπηρεσίας στη διαμόρφωση των αποφάσεων ελέγχου του περιεχομένου [ΣΗΜ. δηλαδή λογοκρισίας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης] που αφορούσαν τις εκλογές του 2020.

Τα στοιχεία για την πίεση που ασκεί το FBI στις εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης έρχονται σε μια εποχή που οι εταιρείες αυτές λαμβάνουν ήδη προληπτικά μέτρα για να καταδιώξουν την υποτιθέμενη ξένη προπαγάνδα και το κατασκευασμένο υλικό. Από τότε που ξεκίνησε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, οι εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης βρίσκονται σε επιφυλακή για επιχειρήσεις από χάκερς και διαρροών, ψεύτικες περσόνες και άλλα διαδικτυακά τεχνάσματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τη Μόσχα για να επηρεάσουν την κοινή γνώμη γύρω από τη σύγκρουση. Αλλά οι επικριτές κατηγορούν ότι στην προσπάθεια να επισημάνουν και να αφαιρέσουν περιεχόμενο που έχει φυτέψει η ρωσική κυβέρνηση, το Facebook και άλλες εταιρείες τεχνολογίας καταστέλλουν ανεξάρτητες αναφορές και αποκλίνουσες απόψεις σχετικά με τον πόλεμο.

Την περασμένη εβδομάδα, για παράδειγμα, το Facebook εφάρμοσε ποινές περιορισμού των κοινοποιήσεων και μια ετικέτα περί “ψευδών πληροφοριών” σε συνδέσμους που περιείχαν το ρεπορτάζ που ανάρτησε στο Substack ο δημοσιογράφος Seymour Hersh και το οποίο υποστηρίζει ότι το ΝΑΤΟ εμπλέκεται στην καταστροφή του αγωγού Nord Stream, σύμφωνα με τον Michael Shellenberger, συγγραφέα που καλύπτει εκτενώς τη λογοκρισία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μετά τη δημόσια κατακραυγή, το Facebook τροποποίησε την ετικέτα σε “εν μέρει ψευδείς”.

Δεν είναι σαφές σε ποιο βαθμό η σκληρή προσέγγιση των εταιρειών κοινωνικής δικτύωσης όσον αφορά τον έλεγχο του υλικού που αναρτάται αποτελεί μια άμεση απάντηση στις κυβερνητικές παροτρύνσεις.

Ωστόσο, υπάρχουν αρκετά στοιχεία για την πίεση που ασκούν το FBI και άλλες υπηρεσίες εθνικής ασφάλειας στις εταιρείες τεχνολογίας, ώστε να συμπεραίνεται ότι οι εν λόγω εταιρείες τεχνολογίας μπορεί να υιοθετούν πρακτικές προληπτικής λογοκρισίας για να αποφύγουν την αποδοκιμασία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Τον Οκτώβριο, με βάση έγγραφα που διέρρευσαν από το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας [των ΗΠΑ], ανέφερα για τα κυβερνητικά σχέδια να στραφούν σε μεγαλύτερο βαθμό προς τις πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για να κατεβάσουν την “παραπληροφόρηση” που σχετίζεται με “τη φύση της υποστήριξης των ΗΠΑ προς την Ουκρανία”.

Τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που αποκαλύφθηκαν μέσω των αρχείων του Twitter δείχνουν επιπλέον ότι ορισμένοι πράκτορες του FBI βρίσκονται σε τακτική αλληλογραφία με στελέχη του Twitter, πιέζοντας για τον εντοπισμό και την αφαίρεση του ρωσικού περιεχομένου. Σε μια ανταλλαγή που αποκάλυψε ο δημοσιογράφος Matt Taibbi, ο Elvis Chan, ειδικός πράκτορας που υπηρετεί στο γραφείο του FBI στο Σαν Φρανσίσκο, εξέφρασε την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι οι υπάλληλοι του Twitter «δεν είχαν παρατηρήσει πολύ πρόσφατη δραστηριότητα από επίσημους φορείς προπαγάνδας στην πλατφόρμα σας». Ο Chan ήταν μέλος της ομάδας του FBI που είχε εβδομαδιαίες συναντήσεις με το Twitter για να προειδοποιήσει για τη ρωσική παραπληροφόρηση ενόψει των εκλογών του 2020. Μετά από επανειλημμένες προειδοποιήσεις του FBI για πιθανή ρωσική επιχείρηση επιρροής, το Twitter απαγόρευσε συνδέσμους προς ένα ρεπορτάζ της New York Post σχετικά με το περιεχόμενο του φορητού υπολογιστή του Hunter Biden τις εβδομάδες πριν από τις εκλογές.

O Elvis Chan, Assistant Special Agent in Charge (ASAC), είναι ο επικεφαλής του κλάδου κυβερνοασφάλειας του FBI στο San Francisco. O Chan χρημάτισε μέλος μιας ομάδας επαφής του FBI με το Twitter η οποία σε τακτικές εβδομαδιαίες συναντήσει προειδοποιούσε το Twitter για τις ‘Ρωσικές επιχειρήσεις παραπληροφόρησης» εν όψει των προεδρικών εκλογών του 2020. Κατόπιν των επανειλημμένων προειδοποιήσεων, το Twitter μπλόκαρε την αναμετάδοση της αληθινής ιστορίας που αφορούσε την έμμεση δωροδοκία του γιου του υποψηφίου προέδρου τότε Τζο Μπάιντεν από την Ουκρανία (και από άλλες πηγές), με πιθανή προέκταση προς τον ίδιο τον υποψήφιο πρόεδρο. Ο Elvis Chan συμμετείχε ως κεντρικός συζητητής σε πάνελ του συνεδρίου RSA 2023 με θέμα «Επανεξετάζοντας το Ράγκναροκ: Το έδαφος των απειλών στον κυβερνοχώρο μετά την εισβολή στην Ουκρανία» (24 Απριλίου 2023). [ΣΗΜ. Ράγκναροκ είναι η μάχη του τέλους του κόσμου στην Σκανδιναβική μυθολογία].

 

[ΣΗΜ. Όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, στην άσκηση λογοκρισίας εναντίον αυτών των αληθινών πληροφοριών–που απεδείκνυαν άμεση εμπλοκή του ίδιου του Μπάιντεν ως αντιπροέδρου στην κυβέρνηση Ομπάμα σε επιχειρήσεις επηρεασμού της Αμερικανικής πολιτικής μέσω του έμμεσου χρηματισμού του γιου του Χάντερ–είχε εμπλακεί το τότε στέλεχος της προεκλογικής εκστρατείας και νυν υπουργός εξωτερικών, νεοσυντηρητικός Άντονι Μπλίνκεν. Η εμπλοκή του Μπλίνκεν συνιστά στην ουσία ποινική υπόθεση που η διερεύνησή της δεν έχει λήξει].

Ο βαθμός στον οποίο ο στρατός και οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ διαμορφώνουν τις εγχώριες συζητήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με τον πόλεμο Ουκρανίας-Ρωσίας είναι ακόμη ασαφής. Αυτή την εβδομάδα, ο ερευνητής Jack Poulson αποκάλυψε μια παρουσίαση της Διοίκησης Κυβερνοχώρου του αμερικανικού στρατού λίγο μετά την έναρξη της εισβολής, στην οποία ο αντισυνταγματάρχης David Beskow αναφερόταν σε εργασίες για την υπεράσπιση της “φίρμας” του ΝΑΤΟ σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης.

Η Ουκρανία, σίγουρα, ανταποκρίνεται εν μέρει σε μια πραγματική απειλή εθνικής ασφάλειας. Οι ρωσικές εκστρατείες παραπληροφόρησης συνεχίζονται εδώ και χρόνια και έχουν λάβει πολλές μορφές, δήλωσε ο Vitiuk. Το Τμήμα Ασφάλειας Πληροφοριών στον Κυβερνοχώρο της Ουκρανίας έχει κλείσει πολλά δίκτυα bot που χρησιμοποιούνταν από τις ρωσικές δυνάμεις για να δημιουργήσουν σύγχυση και φόβο στο ουκρανικό κοινό, σημείωσε. Οι Ρώσοι χάκερς έχουν βάλει στο στόχαστρο την παραγωγή ενέργειας, τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και μεγάλο μέρος της κοινωνίας των πολιτών της Ουκρανίας.

Ο Vitiuk δήλωσε ότι δεν γνώριζε για τον πρόσφατο στραγγαλισμό του άρθρου του Hersh από το Facebook. Ανέφερε όμως ως χαρακτηριστικό παράδειγμα παραπληροφόρησης την ευρέως δημοσιευμένη πλαστογράφηση των λεγόμενων Discord Leaks, κατά την οποία φιλορωσικές φωνές στην πλατφόρμα Telegram είχαν παραποιήσει ένα από τα στρατιωτικά έγγραφα που διέρρευσαν για να ισχυριστούν ψευδώς υψηλότερα ουκρανικά και χαμηλότερα ρωσικά επίπεδα απωλειών κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου RSA, ο Vitiuk μίλησε σε ένα πάνελ μαζί με τον Bryan Vorndran, τον υποδιευθυντή του τμήματος κυβερνοχώρου του FBI, τον Alex Kobzanets, πράκτορα του FBI στο γραφείο του Σαν Φρανσίσκο, και τη Laura Galante από το γραφείο του διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.

Κατά τη διάρκεια του πάνελ, ο Vitiuk ευχαρίστησε τους πολλούς συμμάχους της ουκρανικής κυβέρνησης από τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα στις Ηνωμένες Πολιτείες, μεταξύ άλλων τις Mandiant, Cisco, CrowdStrike, Clearview, Google, Amazon και Starlink. Η υποστήριξη της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο από τους Αμερικανούς εταίρους έχει βοηθήσει στην αποτροπή των ρωσικών κυβερνοεπιθέσεων σε πολιτικές και στρατιωτικές υποδομές και έχει αποτελέσει “μια αλλαγή του παιχνιδιού στην ψυχολογία”, δήλωσε ο Vitiuk. Τόνισε ότι το FBI υπήρξε ο “κορυφαίος εταίρος” της υπηρεσίας του.

Η πολεμική προσπάθεια έχει επίσης διδάξει στο FBI νέα μαθήματα σχετικά με τις συνεργασίες μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, σύμφωνα με τον Kobzanets. “Κι εγώ δεν ξέρω πόσες φορές έχουμε καλέσει τους διευθύνοντες συμβούλους εδώ, στο Σαν Φρανσίσκο, να πάνε στο γραφείο τους μια Κυριακή απόγευμα και να εμπλακούν πραγματικά με τους Ουκρανούς εταίρους μας”, είπε.

Μετά το ενθουσιώδες κλείσιμο του Vitiuk, αρκετοί πράκτορες του FBI στο ακροατήριο, συμπεριλαμβανομένου του Elvis Chan, σηκώθηκαν όρθιοι για να επευφημίσουν.

Ο Chan και ο Kobzanets αρνήθηκαν να μου μιλήσουν και με παρέπεμψαν στο γραφείο Τύπου του FBI, το οποίο δεν απάντησε στο ηλεκτρονικό μου αίτημα για σχολιασμό των ισχυρισμών του Vitiuk. Το Facebook δεν απάντησε επίσης σε αίτημα για σχολιασμό.

………………………………………………………………………………..

Ο Lee Fang είναι ερευνητής δημοσιογράφος που αρθρογραφεί στο Substack παρακολουθούμενους από χιλιάδες συνδρομητές επί πληρωμή. Πρόσφατα δημιούργησε δικό του ιστότοπο όπου πλέον ανεβάζει τα άρθρα του. O Lee Fang έχει συνυπογράψει ένα σημαντικό ερευνητικό ρεπορτάζ στο The Intercept με τίτλο «Οι Μπάτσοι της Αλήθειας: Τα έγγραφα που διέρρευσαν περιγράφουν τα σχέδια αστυνόμευσης της παραπληροφόρησης από το υπουργείο εσωτερικής ασφάλειας» (31 Οκτωβρίου 2022). Επίσης, έχει ερευνήσει και περιγράψει αναλυτικά (Twitter Files, Part 8) to «Πώς το Twitter Σιωπηρά Βοηθούσε την Μυστική Εκστρατεία Ψυχολογικού Πολέμου του Πενταγώνου» (20 Δεκεμβρίου 2022).

Η παγκόσμια επιρροή της ρωσικής αφήγησης για τα αίτια του πολέμου στην Ουκρανία διευρύνεται και οι δυτικοί επαγγελματίες της προπαγάνδας δεν θρηνούν μόνο, αλλά καλούν και για μέτρα

Ήδη από τον Αύγουστο ο Τσέχος δημοσιογράφος Josef Bouska
προειδοποιούσε για μεταστροφή της κοινής γνώμης
όσον αφορά την στήριξη του πολέμου στην Ουκρανία

Στο άρθρο αυτό εξετάζουμε την επιρροή της Ρωσικής άποψης για τις αιτίες του πολέμου στην Ουκρανία μέσα από δύο πολύ πρόσφατες αναλύσεις επαγγελματιών της προπαγάνδα και από την δική τους θεώρηση συνάγουμε μερικά ενδιαφέροντα συμπεράσματα για τις κατευθύνσεις που πλέον παίρνει ο “γνωστικός πόλεμος” στον οποίο υποβαλλόμαστε εδώ και μήνες[1].

Η πρώτη ανάλυση  αποτελεί έρευνα του Γερμανικού CeMAS (Center for Monitoring, Analysis and Strategy—Κέντρο Παρακολούθησης, Ανάλυσης και Στρατηγικής), το οποίο είναι υποτίθεται επιφορτισμένο να εξοπλίζει την κοινωνία για την ενεργή αντιμετώπιση των θεωριών συνωμοσίας και της παραπληροφόρησης μέσω «της συστηματικής παρακολούθησης των κύριων ψηφιακών πλατφόρμων και μέσω σύγχρονων σχεδιασμών μελέτης, προκειμένου να εξαχθεί πρωτοπόρα ανάλυση και συστάσεις για δράση». Στα πλαίσια αυτά «το CeMAS λειτουργεί ως σύμβουλος για υπεύθυνους στη λήψη αποφάσεων που ανήκουν στην κοινωνία των πολιτών, στα ΜΜΕ και στην πολιτική». «Για να επιτευχθούν οι στόχοι, οι αντιδημοκρατικές τάσεις εντοπίζονται και αναλύονται στα πρώιμα στάδιά τους. Ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός, το CeMAS προσφέρει την ανάλυσή του σε ποικίλους κοινωνικούς παράγοντες ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν εποικοδομητικά τις προκλήσεις που θέτει η κοινωνία». Σύμφωνα πάντα με τους ίδιους, «το CeMAS χρησιμοποιεί μια διεπιστημονική προσέγγιση που συνδυάζει τις προσεγγίσεις της ψυχολογίας, της γνωστικής γλωσσολογίας και των κοινωνικών επιστημών με τις σύγχρονες μεθόδους της επιστήμης των δεδομένων και της ερευνητικής δημοσιογραφίας».

Πιστεύω ότι ο αναγνώστης που μπορεί να διαβάζει ανάμεσα στις γραμμές θα έχει ήδη αντιληφθεί περί τίνος πρόκειται. Απλά να υπενθυμίσουμε ότι στη δυτική ορολογία, ως πολεμιστές κατά της παραπληροφόρησης εμφανίζονται σταθερά οι επαγγελματίες προπαγανδιστές της Αμερικανο-ΝΑΤΟικής παραπληροφόρησης, με γνωστότερο ίσως παράδειγμα την περιβόητη Nina Jankowicz, αυτοαποκαλούμενη και Μαίρη Πόππινς της παραπληροφόρησης, η οποία μας έχει απασχολήσει αναλυτικά και αλλού δεδομένου ότι είχε αρχικά διοριστεί από την κυβέρνηση Μπάιντεν ως υπεύθυνη του λεγόμενου “Υπουργείου Αλήθειας” που θα είχε ως αποστολή τον πόλεμο κατά της “Ρωσικής παραπληροφόρησης”.

Ως συγγραφείς της πρώτης ανάλυσης υπογράφουν οι Pia Lamberty, Corinne Heuer, και Josef Holnburger.

Η δεύτερη ανάλυση αποτελεί άρθρο (επίσης στηριγμένο σε “μελέτες”) στο έγκριτο και διακεκριμένο outlet εκλεπτυσμένης δυτικής προπαγάνδας, το περιοδικό “Foreign Affairs” (έκδοση Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου). Το υπογράφουν οι Andrea Kendall-Taylor and Michael Kofman, και οι δύο βασικά στελέχη του “Κέντρου για μια Νέα Αμερικανική Ασφάλεια” (CNAS). Ο πρώτος είναι senior fellow του κέντρου και διευθυντής του διατλαντικού προγράμματος ασφαλείας του ενώ ο δεύτερος είναι senior adjunct fellow του κέντρου, αλλά επίσης κατέχει και τη θέση του διευθυντή ερευνών του προγράμματος Ρωσικών σπουδών στο Κέντρο Ναυτικών Αναλύσεων (CNA), που αποτελεί το ένα από τα δύο παρακλάδια του Κέντρου Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ—το άλλο είναι το Ινστιτούτο Δημόσιας Έρευνας (IPR) . Πέρα από τους πομπώδεις τίτλους, και τα δύο αυτά κέντρα είναι άμεσα και στενά συνδεδεμένα και με τις υπηρεσίες πληροφοριών και γνωστικού πολέμου των ΗΠΑ.

Ειδικότερα το CNAS ιδρύθηκε το 2007 με άμεση χρηματοδότηση των μεγαλύτερων εταιριών του Αμερικανικού στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος και όχι μόνο. Σύμφωνα με την Wikipedia: «Με τη χρηματοδότηση της Northrop Grumman, δεκάδων στρατιωτικών εργολάβων, της Chevron, της Amazon, της Google και άλλων μεγάλων εταιρειών, το CNAS ειδικεύεται σε θέματα εθνικής ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως η τρομοκρατία, ο ανορθόδοξος πόλεμος, το μέλλον του αμερικανικού στρατού, η ανάδειξη της Ασίας σε παγκόσμιο κέντρο ισχύος, τα πολεμικά παιχνίδια που φέρνουν αντιμέτωπες τις ΗΠΑ με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και οι επιπτώσεις της κατανάλωσης φυσικών πόρων στην εθνική ασφάλεια.» Σημειωτέον ότι η περιβόητη Victoria Nuland ήταν ο προηγούμενος από τον σημερινό Διευθύνων Σύμβουλος του CNAS, ενώ πάμπολλα στελέχη του υπηρέτησαν και υπηρετούν στις κυβερνήσεις Ομπάμα και Μπάιντεν.

Το δεύτερο (CNA Org) αποτελεί καθαρά Αμερικανική κυβερνητική υπηρεσία που «χρησιμοποιεί την επιχειρησιακή έρευνα για την αντιμετώπιση στρατιωτικών ζητημάτων από το Center for Naval Analyses (CNA) και εγχώριων προκλήσεων από το Institute for Public Research (IPR)». Σύμφωνα με τους ίδιους, οι αναλυτές του CNA βρίσκονται σε όλα τα κέντρα στρατιωτικής διοίκησης των ΗΠΑ ανά τον κόσμο προκειμένου να βοηθούν τους κατά τόπους διοικητές να παίρνουν τις ορθές αποφάσεις.

Αλλά ας επιστρέψουμε στις δύο αναλύσεις μας, τώρα που γνωρίζουμε το ποιόν των κέντρων για τα οποία οι συγγραφείς αυτών των πονημάτων εργάζονται.

A. Η ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ CeMAS

Σύμφωνα με τη μελέτη του CeMAS, o αριθμός των Γερμανών που συμφωνούν με τη θέση της Ρωσίας σχετικά με τα βαθύτερα αίτια της σύγκρουσης στην Ουκρανία έχει αυξηθεί τους τελευταίους μήνες. Κατά τους συγγραφείς, η εκδοχή της Μόσχας για τις αιτίες του πολέμου ανήκει στον κύκλο των «θεωριών συνωμοσίας»—αυτό δεν είναι καθόλου αθώο και θα το σχολιάσουμε αναλυτικά στο τέλος του σημειώματός μας. Εδώ απλά να επισημάνουμε ότι η εκτίμηση αυτή των Δυτικών προπαγανδιστών, δηλαδή ότι η Ρωσική αιτιολόγηση του πολέμου συνιστά «θεωρία συνωμοσίας», τελευταία αποτελεί κοινό τόπο σε όλες τις «αναλύσεις» των πολεμιστών του γνωστικού πολέμου για λογαριασμό της Δύσης, πράγμα που επίσης έχει αρχίσει να διαπερνά και τον επίσημο λόγο των Αμερικανο-ΝΑΤΟικών ηγετών.

Το εξώφυλλο της μελέτης του Κέντρο Παρακολούθησης, Ανάλυσης και Στρατηγικής (CeMAS)

Το CeMAS αναφέρει στην παρουσίαση του πονήματος:

«Στο ερευνητικό έγγραφο “Δοκιμασία αντοχής για τη δημοκρατία: φιλο-Ρωσικές αφηγήσεις συνωμοσίας και πίστεις όσο αφορά την παραπληροφόρηση στην κοινωνία” (Stress test for democracy: pro-Russian conspiracy narratives and belief in disinformation in society) παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα της πιο πρόσφατης πληθυσμιακής έρευνας. Συγκρίνουμε τα σημερινά ποσοστά αποδοχής των φιλο-ρωσικών αφηγήσεων συνωμοσίας με τα ποσοστά της έρευνάς μας τον Απρίλιο του 2022. Πώς εκλαμβάνει σήμερα ο γερμανικός πληθυσμός τις φιλορωσικές αφηγήσεις; Υπάρχει πράγματι διαφορά στη στάση απέναντι στις αφηγήσεις συνωμοσίας για τον ρωσικό επιθετικό πόλεμο στην Ουκρανία μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας; Και ποιων οι ψηφοφόροι είναι πιο πιθανό να συμφωνήσουν με τις αφηγήσεις συνωμοσίας για τον πόλεμο στην Ουκρανία;

Η δημοσκοπική έρευνα δείχνει αύξηση όλων των ποσοστών αποδοχής των φιλο-ρωσικών αφηγήσεων συνωμοσίας στο σύνολο του γερμανικού πληθυσμού. Οι τιμές των επί μέρους απαντήσεων όσον αφορά τη στάση απέναντι στα φιλορωσικά αφηγήματα συνωμοσίας στον γερμανικό πληθυσμό αυξήθηκαν επίσης σημαντικά σε σύγκριση με τα αποτελέσματα της έρευνας της ανάλυσής μας από τον Απρίλιο του 2022. Το 19%, σχεδόν ένας στους πέντε, συμφώνησε με τη δήλωση ότι ο ρωσικός επιθετικός πόλεμος ήταν μια αναπόφευκτη αντίδραση της Ρωσίας στην πρόκληση του ΝΑΤΟ. Το 21% συμφώνησε σε κάποιο βαθμό με τη δήλωση αυτή. Τον Απρίλιο, η συμφωνία εδώ ήταν 12 τοις εκατό και η μερική συμφωνία 17 τοις εκατό. Η σύγκριση των στοιχείων από την Ανατολική και τη Δυτική Γερμανία είναι επίσης αξιοσημείωτη. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι φιλορωσικές αφηγήσεις είναι σημαντικά πιο συχνές στα νέα ομόσπονδα κρατίδια. Ενώ κάθε τρίτο άτομο στην ανατολική Γερμανία συμφώνησε με τη δήλωση ότι το ΝΑΤΟ προκάλεσε τη Ρωσία για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα που η Ρωσία έπρεπε να πάει σε πόλεμο, μόλις οι μισοί από τους ερωτηθέντες στη δυτική Γερμανία συμφώνησαν με αυτή τη δήλωση, το 16%. Παρόμοια αναλογία βρέθηκε και για άλλα στοιχεία.»

Εδώ ας σημειώσουμε ποια θέση συνιστά “θεωρία συνωμοσίας” και “παραπληροφόρηση” κατά τους συγγραφείς: Πρόκειται για τη θέση ότι το ΝΑΤΟ προκάλεσε την αναπόφευκτη αντίδραση της Ρωσίας με την μακροχρόνια προκλητικότητά του.

Δεν σχολιάζεται ούτε επιχειρείται να απαντηθεί το ερώτημα γιατί το ΝΑΤΟ επεκτεινόταν συνεχώς προς Ανατολάς και μετέφερε στρατεύματα σε χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία καθώς επίσης και το ερώτημα του ποια θα έπρεπε να είναι η στάση της Ρωσίας απέναντι στην προετοιμαζόμενη είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και της ανακοίνωσής της ότι θα αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Επίσης, δεν παρουσιάζονται οι άλλες δύο θέσεις της Ρωσίας που αφορούν πρώτον τις συνθήκες ακραίας καταπίεσης του Ρωσόφωνου πληθυσμού και ειδικότερα των κατοίκων του Ντονμπάς, με την παραβίαση των συμφωνιών του Μινσκ, και δεύτερον τη σύμφυση ναζιστικών θεωρήσεων και οργανώσεων με τον επίσημο κρατικό Ουκρανικό μηχανισμό, που δημιουργούσε σοβαρό κίνδυνο για τη Ρωσία και τους Ρωσόφωνους πληθυσμούς της Ουκρανίας.

Επιπλέον, στις δημοσκοπήσεις τέθηκε το ερώτημα αν “ο Πούτιν θα ενεργήσει ενάντια σε μια παγκόσμια ελίτ που κινεί τα νήματα από το παρασκήνιο” (σελ. 1). Όμως, ως σκοπός της έρευνας έχει τεθεί η μελέτη της επίδρασης «από ρωσικές εκστρατείες παραπληροφόρησης και προπαγάνδας, οι οποίες χρησιμοποιούνται σκόπιμα για την περαιτέρω αποσταθεροποίηση της κοινωνίας και τον περαιτέρω κλονισμό της εμπιστοσύνης των πολιτών στην κυβέρνηση» (σελ. 2). Σύμφωνα με τους ίδιους, η προπαγάνδα αυτή και η παραπληροφόρηση διοχετεύεται «από περισσότερους από 30 υποτιθέμενους ειδησεογραφικούς ιστότοπους, οι οποίοι με την πρώτη ματιά δεν διακρίνονταν από τους πραγματικούς ιστότοπους του Spiegel, της FAZ ή της Welt» (σελ. 2) και οι οποίοι καθοδηγούνται από τη Ρωσία. Αλλά πότε η Ρωσικές αφηγήσεις περιέγραψαν τον Ρώσο πρόεδρο ως μαχόμενο δήθεν κάποια παγκόσμια ελίτ που κινεί τα νήματα από τα παρασκήνια και ποιος από τους υποτιθέμενους 30 ιστότοπους της Ρωσίας έχει καταφύγει σε τέτοιες θεωρίες τύπου QAnon και Pizzagate;

Δεν βρίσκω τρόπο να εκφράσω όσο θα ήθελα την αγανάκτησή μου εναντίον αυτής της κατάφωρης διαστρέβλωσης που επιχειρείται σε μία—υποτίθεται—σοβαρή μελέτη, διαστρέβλωση που παραβιάζει κάθε επιστημονικό κριτήριο και αποτελεί επιτομή πραγματικής παραπληροφόρησης. Διότι, ενώ υποτίθεται ότι εξετάζεται η αποδοχή από τον Γερμανικό πληθυσμό της αιτιολόγησης του πολέμου που αφηγείται η Ρωσία, εδώ πλασάρεται από την πίσω πόρτα μια θεωρία που ουδέποτε υποστήριξε η Ρωσία—δηλαδή ότι ο Πούτιν μάχεται κάποια παγκόσμια καμπάλ—ενώ ταυτόχρονα, όπως είδαμε, αποσιωπούνται κύρια σημεία από τη Ρωσική αφήγηση και δεν εξετάζεται η αποδοχή τους από τον Γερμανικό πληθυσμό. Πάντως η “συνωμοσιολογική” αυτή εκδοχή συγκέντρωσε αρκετά μικρότερα ποσοστά αποδοχής, όπως και άλλες, αντίστοιχες, που παρουσιάστηκαν στο κοινό με ακόμη μικρότερη επιτυχία.

Αυτή η ανάμειξη πραγματικών στοιχείων της Ρωσικής αφήγησης με θεωρίες συνωμοσίας δεν είναι τυχαία και αποτελεί νέο χαρακτηριστικό του εκπορευόμενου από κέντρα της Δύσης γνωστικού πολέμου, όπως θα δούμε αργότερα.

Όμως, στη μελέτη παρουσιάστηκε και το ερώτημα κατά πόσο οι ερωτώμενοι πιστεύουν ότι η Ουκρανία διατηρούσε στο έδαφός της βιολογικά εργαστήρια που, υπό την καθοδήγηση του Πενταγώνου ασχολούνταν με έρευνα σημαντική για βιολογικό πόλεμο (σελ. 4). Αν και πρόκειται περί αναμφισβήτητου και εκτενώς ντοκουμενταρισμένου γεγονότος, η ερώτηση αυτή μπαίνει πλάι στην ερώτηση για τον Πούτιν και την παγκόσμια καμπάλ. Αυτό γίνεται χωρίς καμία αιτιολόγηση με προφανή σκοπό να γελοιοποιήσει τη σοβαρότητα της κατηγορίας για πολεμικές βιολογικές μελέτες σε Ουκρανικά (και όχι μόνο) εργαστήρια κάτω από τον έλεγχο του Πενταγώνου.

Δεν ασχολούμαστε εδώ ούτε με τις τεχνικές ούτε με την ανάλυση των απαντήσεων σε κάθε ερώτημα του πονήματος. Χοντρικά, σε όλες τις ερωτήσεις ο Γερμανικός πληθυσμός μεταβάλλει τη στάση του αυξάνοντας σημαντικά τα ποσοστά που “δικαιώνουν” τη Ρωσία είτε σε ερωτήσεις που έχουν όντως να κάνουν με τη Ρωσική αφήγηση είτε σε πραγματικά “συνωμοσιολογικές” ερωτήσεις. Περισσότερο “φιλο-Ρώσοι” εμφανίζονται στο δεξιό και στο αριστερό άκρο του φάσματος ενώ οι πλέον φανατισμένοι φιλο-Ουκρανοί είναι οι ψηφοφόροι των Πρασίνων (τι έκπληξη!).

Θα ασχοληθούμε όμως με το κεντρικό συμπέρασμα του πονήματος, επειδή από εκεί προκύπτει και το Raison d’être του, ο λόγος που το γέννησε η συγκυρία. Οι συγγραφείς, αφού μιλήσουν για «καιρούς αβεβαιότητας» όπου ζούμε, καταφεύγουν οι ίδιοι στις πιο ξεδιάντροπες θεωρίες συνωμοσίας μιλώντας για  «αντιδημοκρατικούς φορείς [που] χρησιμοποιούν εκστρατείες παραπληροφόρησης όχι μόνο για να πείσουν, αλλά και για να σπείρουν την αμφιβολία στον πληθυσμό. Στόχος τους είναι να αυξήσουν την υποκειμενική ανασφάλεια του πληθυσμού, η οποία είναι ήδη υψηλή σε καταστάσεις κρίσης, προκειμένου να κλονίσουν τελικά την εμπιστοσύνη στη δημοκρατία προς όφελος των δικών τους στόχων».

Με απλά λόγια, αν ο πληθυσμός δεν ανταποκρίνεται στο σανό που του προσφέρουν σε καθεστώς πλήρους ομοφωνίας τα ΜΜΕ, τότε αυτό οφείλεται σε σκοτεινές δυνάμεις που καραδοκούν για να καταστρέψουν τη “δημοκρατία”. Θεωρία εντελώς ανάλογη του “κομμουνιστικού δακτύλου” που προέβαλε η δική μας “εθνοσωτήριος” για να αιτιολογήσει την πραγματική κατάλυση της όποιας δημοκρατίας είχαμε το 1967.

Υπερβολή; Για να δούμε πώς καταλήγει το πόνημα: « Ενόψει του συνεχιζόμενου επιθετικού πολέμου κατά της Ουκρανίας και των περαιτέρω κρίσεων που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε ως κοινωνία, αυτό σημαίνει [ότι απαιτείται η] ανάπτυξη μιας πιο ολοκληρωμένης κατανόησης της προπαγάνδας και της παραπληροφόρησης. Χρειάζεται επίσης μια βαθύτερη κοινωνικοπολιτική συζήτηση σχετικά με το πώς να αντιμετωπιστεί το αυξανόμενο κύμα των εκστρατειών παραπληροφόρησης. Η συζήτηση σχετικά με την προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση πρέπει να προχωρήσει πέρα από τη λεγόμενη διάψευση, δηλαδή την αντιστάθμιση του ελλείμματος πληροφόρησης. Η παραπληροφόρηση δεν πρέπει να εκλαμβάνεται μόνο ως πρόβλημα πληροφόρησης ή ασφάλειας. Πρόκειται για επίθεση στη δημοκρατία ως τέτοια.»

Με απλά λόγια, η συζήτηση δεν αρκεί, χρειάζονται μέτρα εδώ και τώρα, διότι «η δημοκρατία μας κινδυνεύει». Προφανώς, έπεται ο “γύψος”.

B. Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΤΟ “FOREIGN AFFAIRS

Το εξώφυλλο της ανάλυσης στο “Foreign Affairs”

Το άρθρο επιγράφεται: «Η επικίνδυνη παρακμή της Ρωσίας. Το Κρεμλίνο δεν θα πέσει αμαχητί» και η κεντρική ιδέα του είναι ότι ο Ουκρανικός πόλεμος οδηγεί σε επιταχυνόμενες διαλυτικές καταστάσεις στη Ρωσία αλλά και στην Ευρώπη, τις οποίες μόνο η Αμερική μπορεί να αντιμετωπίσει. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες να κερδίσει η Ουκρανία τον πόλεμο, πράγμα που αν συμβεί όμως θα οδηγήσει σε ακόμη πιο οξυμένη αντιπαράθεση τη Ρωσία με τις ΗΠΑ, επειδή η Ρωσία θα μάχεται πιο απεγνωσμένα για την επιβίωσή της. Στη μακρόχρονη αυτή σύγκρουση, οι ΗΠΑ οφείλουν να ελέγξουν τον Ευρωπαϊκό χώρο επειδή «δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι η Ευρώπη μπορεί να διαχειριστεί το πρόβλημα [της σχέσης της με τη Ρωσία] μόνη της». Αναγκαίος όρος για να λήξει η σύγκρουση είναι η απομάκρυνση του Πούτιν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αλλά αυτό δεν αρκεί. Θα χρειαστεί να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της Ρωσίας οι σημερινοί Ρώσοι φιλελεύθεροι εμιγκρέδες, την εξόριστη κοινότητα των οποίων οι ΗΠΑ πρέπει να βοηθούν με χρήματα και άλλα μέσα, κ.λπ., κ.λπ.

Εμάς εδώ δεν μας ενδιαφέρουν οι μελλοντολογίες του πονήματος ούτε τα μοτίβα της ψευτο-ανάλυσης που τα έχουμε ξαναδεί σε πλήθος ατλαντικών πηγών. Μας ενδιαφέρουν όμως οι εκτιμήσεις για τη δυνατότητα το Ρωσικό αφήγημα για τον πόλεμο να επηρεάσει το Δυτικό κοινό.

Διαβάζουμε: «Ο Πούτιν και οι προπαγανδιστές του έχουν μεταδώσει το μήνυμα ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι στην πραγματικότητα μια πολιτισμική σύγκρουση με τη Δύση που επιδιώκει να κρατήσει τη Ρωσία αδύναμη. Ισχυρίζονται ότι η Ρωσία πολεμά το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θέλουν να διαμελίσουν τη Ρωσία. Αν και αυτή η αντιαμερικανική ρητορική δεν είναι καινούργια -το να παρουσιάζονται οι Ηνωμένες Πολιτείες ως εχθρός είναι μια μακροχρόνια τακτική του Πούτιν- γίνεται όλο και πιο θυμωμένη και επιθετική. Αυτός ο συγκρουσιακός, αντιδυτικός τόνος θα συνεχιστεί όσο ο Πούτιν βρίσκεται στην εξουσία».

Και συνεχίζουν: «Με την πλάτη στον τοίχο, το Κρεμλίνο θα έχει επίσης λιγότερες ενδοιασμούς στο να προσπαθήσει να αποσταθεροποιήσει τους εχθρούς του….. Για αρχή, το Κρεμλίνο είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα εντείνει τις εκστρατείες παραπληροφόρησης. Η Ρωσία έχει δει πόσο αποτελεσματικές μπορούν να είναι τέτοιες εκστρατείες: η παραπληροφόρηση και η προπαγάνδα συνέβαλαν στην απόφαση ηγετών στην Αφρική, τη Λατινική Αμερική και τη Μέση Ανατολή να παραμείνουν ουδέτεροι ή επιφυλακτικοί μετά την εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία. Κατηγορώντας την Ουκρανία για τη διάπραξη φρικαλεοτήτων που διέπραξαν οι Ρώσοι στρατιώτες στον πόλεμο, ενοχοποιώντας τις δυτικές κυρώσεις αντί για την εισβολή της Ρωσίας ως υπεύθυνες για τις υψηλές τιμές των τροφίμων και της ενέργειας και πείθοντας πολλούς ότι διεξάγει έναν αμυντικό πόλεμο εναντίον ενός επεκτεινόμενου ΝΑΤΟ, η Ρωσία αμβλύνει την κριτική για τη στρατιωτική της επιθετικότητα».

Από αυτά τα εκτεταμένα αποσπάσματα κρατάμε τις εκτιμήσεις πρώτον, ότι η θεώρηση πως η Ρωσία διεξάγει αμυντικό πόλεμο εναντίον ενός επεκτεινόμενου ΝΑΤΟ αποτελεί παραπληροφόρηση και δεύτερον, ότι η Ρωσική παραπληροφόρηση έχει αποδειχτεί επιτυχής αφού μετέβαλε τη στάση πολλών ηγετών στην Αφρική, τη Λατινική Αμερική και τη Μέση Ανατολή (περιέργως, λείπει η Ασία από τον μακρύ κατάλογο).

Ένα ενδιαφέρον σημείο στην αφήγηση του πονήματος αποτελεί η στάση του απέναντι στη Ρωσική προσπάθεια για εγγυήσεις ασφάλειας στην Ευρώπη κάτω από την αρχή της «αδιαίρετης ασφάλειας». Υπενθυμίζουμε ότι το ζήτημα των αμοιβαίων εγγυήσεων ασφάλειας στην Ευρώπη αποτελούσε βασικό σημείο των χωρίς αποτέλεσμα διπλωματικών διαπραγματεύσεων που προσπάθησε να κάνει η Ρωσία με τις ΗΠΑ και τις βασικές Ευρωπαϊκές χώρες στα τέλη του 2021-αρχές του 2022. Έκτοτε, η υπενθύμιση αυτής της πτυχής στη συζήτηση των αιτιών του πολέμου αποτελεί κεντρικό σημείο του Ρωσικού αφηγήματος, ακριβώς επειδή έτσι τονίζεται ο αμυντικός χαρακτήρας της Ρωσικής προσέγγισης (και με επιτυχία, όπως είδαμε).

Αλλά στο πόνημα υπογραμμίζεται ότι: «Η Ρωσία υπό τον Πούτιν δεν θα είναι ποτέ συμμέτοχος στην ευρωπαϊκή ασφάλεια…..Η Ουάσιγκτον πρέπει επίσης να εργαστεί για να στριμώξει και να περιχαρακώσει τη Ρωσία, ώστε να την εμποδίσει να εξαπολύσει επιθετικές ενέργειες πέραν των συνόρων της. Η υποβάθμιση της ρωσικής ισχύος απαιτεί από την Ουάσιγκτον να βασιστεί [και μετά το τέλος του πολέμου] στις πολιτικές που έθεσε σε κίνηση μετά την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία».

Επομένως, κατά το πόνημα, δεν τίθεται ούτε τώρα ούτε στο μέλλον θέμα για συμφωνίες αμοιβαίας ασφάλειας στην Ευρώπη. Αντίθετα οι ΗΠΑ οφείλουν να ακολουθήσουν επιθετικότερη πολιτική απέναντι στη Ρωσία. Άρα εδώ υπάρχει ένα ερώτημα: Η σχετική προσπάθεια της Ρωσίας να προβάλει το ζήτημα της αμοιβαίας ασφάλειας στην Ευρώπη συνιστά “επίθεση παραπληροφόρησης” ή όχι; Το πόνημα προτιμά να παρακάμψει το ερώτημα, αν και αυτό προφανώς θα μπαίνει όλο και εντονότερα μπροστά σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες στο μέλλον, και ιδιαίτερα στη Γερμανία.

Σαν αποτέλεσμα της παράκαμψης αυτών των κρίσιμων ερωτημάτων όσο αφορά την Αμερικανική στάση απέναντι στη Ρωσική αφήγηση, ηχούν κενές περιεχομένου οι παραινέσεις του πονήματος στο στυλ: « Ο περιορισμός της Μόσχας θα απαιτήσει επίσης από την Ουάσινγκτον και τους Ευρωπαίους συμμάχους της να συντηρήσουν την ενασχόλησή τους με την Ινδία και άλλες χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής που συνεχίζουν να αποτελούν σανίδα σωτηρίας για τη Ρωσία. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στον παγκόσμιο Νότο, όπου η Ρωσία απολαμβάνει μεγαλύτερη επιρροή και είναι σε θέση να αμφισβητήσει την [Αμερικανική] αφήγηση».

Γ. ΠΩΣ ΠΟΛΕΜΑ Η “ΔΥΣΗ” ΤΑ ΡΩΣΙΚΑ ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ;

Επισημάναμε κάποια σημεία στις δύο παραπάνω “μελέτες”/αναλύσεις που είναι κοινά: Και στα δύο πονήματα εκφράζεται η ανησυχία για την απήχηση του Ρωσικού αφηγήματος περί αμυντικού πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία. Όπως είδαμε, η Ρωσική θέση δεν παρουσιάζεται ούτε αντιμετωπίζεται στην πληρότητά της σε κανένα από τα δύο, γεγονός που καθεαυτό προδίδει αμηχανία και υπογραμμίζει την “διαπερατότητα” που διαθέτει η Ρωσική αφήγηση, καθώς ούτε η παράθεσή της δεν εξυπηρετεί τους πολέμιούς της. Παρόλ’ αυτά απορρίπτεται συνοπτικά ως “παραπληροφόρηση” την οποία μάλιστα το πρώτο πόνημα συνδέει αυθαίρετα και αντι-δεοντολογικά με “θεωρίες συνωμοσίας”. Είναι, πιστεύω, προφανές ότι για να αντικρουστεί μια θεωρία που διαδίδεται και ασκεί σαφή επιρροή, κάτι παραπάνω θα πρέπει να γίνει από τους Δυτικούς μαχητές του γνωστικού πολέμου από το να την χλευάζουν και να της κολλάνε ταμπελάκια.

Δεν γνωρίζουμε πώς θα πείσουν τους ηγέτες των χωρών που δεν έχουν πειστεί από τη Δυτική αφήγηση, αλλά υποψιαζόμαστε ότι αυτό δεν τους ενδιαφέρει. Έχουν βάλει “όλα τα λεφτά” στη νίκη των Ουκρανών, η οποία βεβαίως, όταν επέλθει ή έστω όταν διαφανεί ότι επέρχεται—όπως λέμε “όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου”—κατανάγκην θα μεταβάλει και τη στάση των ηγετών αυτών. Νομίζω ότι αυτή είναι η τακτική απέναντι στις χώρες που δεν συμμορφώνονται, παράλληλα φυσικά με τις απειλές για κυρώσεις—που όμως έχουν εξελιχθεί σε δίκοπο μαχαίρι, καθώς η γενίκευση της επιβολής τους σε πάμπολλες χώρες θα μπορούσε να οδηγήσει αυτές τις χώρες στη συνεργασία μεταξύ τους, γεγονός που όχι μόνο θα ακύρωνε τις κυρώσεις αλλά θα ακύρωνε ακόμη και την έννοια “κύρωση” καθεαυτή. Τυπικό παράδειγμα εδώ είναι η Ινδία, όπου οι απειλές λειτουργούν για πλήθος μεμονωμένων επιχειρήσεων αλλά όχι για το κράτος συνολικά, με αποτέλεσμα οι ΗΠΑ να μην αποτολμούν να επιβάλουν κυρώσεις στο Ινδικό κράτος.

Αυτό που τους ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι κυρίως το πώς θα “μεταπείσουν” τους λαούς των χωρών, όχι μόνο της Δύσης, αλλά και της Αφρικής, της Ασίας, της Λ. Αμερικής, της Μ. Ανατολής, σχετικά με την επεκτεινόμενη και τείνουσα να επικρατήσει θεώρηση ότι η Ρωσία διεξάγει αμυντικό πόλεμο στην Ουκρανία.

Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα των κατευθύνσεων που παίρνει αυτές τις μέρες η Δυτική προπαγάνδα προκειμένου να καταπολεμήσει τη Ρωσική αφήγηση.

Γ1. Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ

Έτσι, την Παρασκευή 4 Νοεμβρίου, ο πρόεδρος Μπάιντεν, του οποίου η προσπάθεια να εγκαταστήσει υπηρεσία ανοιχτής λογοκρισίας στις ΗΠΑ μέσω της καθιέρωσης του λεγόμενου «υπουργείου αλήθειας» εγκαταλείφθηκε άδοξα—αν και η αλήθεια είναι ότι απλώς πήρε πιο έμμεσους δρόμους, όπως θα δούμε παρακάτω—στράφηκε κατά του Έλον Μασκ και του τουΐτερ, το οποίο ο επιχειρηματίας αγόρασε πριν λίγες μέρες.

Ο Έλον Μασκ ανέβασε ένα βίντεο όπου εμφανίζεται να μπαίνει στα κεντρικά γραφεία του Twitter κραδαίνοντας ένα νεροχύτη/νιπτήρα

Το τουΐτερ ασκεί μαζική λογοκρισία και διαγράφει αναιτιολόγητα και ανεξέλεγκτα λογαριασμούς που υποστηρίζουν το Ρωσικό αφήγημα από την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία (έχουμε αναφερθεί αναλυτικά αλλού, βλ. Κεφάλαιο Γ: Η παραπληροφόρηση ως μείζον επιχειρησιακό όπλο), ενώ σε ορισμένους που δεν διαγράφει προσθέτει προειδοποίηση ότι αποτελούν «φερέφωνα της Ρωσικής κυβέρνησης» ή ότι οι κατέχοντες τον αντίστοιχο λογαριασμό «εργάζονται για λογαριασμό Ρωσικών ΜΜΕ», συχνά με εξαιρετικά φαιδρά αποτελέσματα .

Όσο συνέβαινε αυτό ο Μπάιντεν δεν είχε πρόβλημα. Αλλά πρόβλημα απέκτησε το τουΐτερ, το οποίο υποχώρησε παγκόσμια έναντι του Τέλεγκραμ, που πλέον αποτελεί ίσως το βασικότερο εργαλείο πληροφόρησης για τα τεκταινόμενα στην Ουκρανία. Ο Μπάιντεν, φοβούμενος αλλαγές πολιτικής στο τουΐτερ από τον Μασκ, δήλωσε ότι «Ο Έλον Μασκ βγαίνει και αγοράζει μια εταιρεία που εκτοξεύει ψέματα σε όλο τον κόσμο» με την εκπρόσωπο του Λευκού Οίκου, Karine Jean-Pierre να δηλώνει στους δημοσιογράφους νωρίτερα την Παρασκευή ότι ο Μπάιντεν έχει «μιλήσει ανοιχτά για τη σημασία των πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης να συνεχίσουν να λαμβάνουν μέτρα για τη μείωση της ρητορικής μίσους και της παραπληροφόρησης». «Αυτή η πεποίθηση [του Μπάιντεν] επεκτείνεται στο Twitter, επεκτείνεται στο Facebook και σε κάθε άλλη πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης όπου οι χρήστες μπορούν να διαδώσουν παραπληροφόρηση», συνέχισε η ίδια. Προφανώς, για τον Μπάιντεν “παραπληροφόρηση” είναι οτιδήποτε δεν συνάδει με την αφήγηση της Αμερικανικής κυβέρνησης.

Ο Μπάιντεν την Παρασκευή 4 Νοεμβρίου καθώς εκφωνεί τον Φιλιππικό κατά του…Twitter

Η προσπάθεια της Αμερικανικής κυβέρνησης να επιβάλει άμεσο έλεγχο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ιδιαίτερα και όσο αφορά τη διάδοση “μη εγκεκριμένων” αφηγήσεων για το Ουκρανικό, όπως ήδη γράψαμε, δεν είναι νέα. Καταρχήν, στο Facebook έχει επιβληθεί καθεστώς αυστηρού ελέγχου των αναρτήσεων για το Ουκρανικό με καταστολή όσων προωθούν το Ρωσικό αφήγημα—όλοι γνωρίζουμε τα καρτελάκια που χαρακτηρίζουν αναρτήσεις από Ρωσικά ΜΜΕ ως φερέφωνα της Ρωσικής κυβέρνησης ή την παρεμβολή ταμπέλων περί “ψευδούς καταχώρησης” με αστήρικτα σχόλια από εντελώς άχρηστους, υποτίθεται “ανεξάρτητους”, κριτές σε αναρτήσεις που αμφισβητούν την αμερικανική προπαγάνδα, ανεξάρτητα από τα στοιχεία που προσκομίζονται. Μάλιστα, ειδικά για τους “ελεγκτές” που έχει προσλάβει το Facebook για το Ουκρανικό, η πλειοψηφία τους χρηματοδοτείται είτε άμεσα είτε έμμεσα από την CIA. Επίσης, το F/B μετέβαλε την πολιτική του όσο αφορά τους νέο-ΝΑΖΙ της Ουκρανίας, των οποίων οι απόψεις δεν επιτρεπόταν να αναρτώνται: Τώρα πλέον επιτρέπεται, αρκεί αυτές να στρέφονται κατά των Ρώσων, ακόμη και αν καλούν στην εκτέλεσή τους—αυτό δεν θεωρείται “κήρυγμα μίσους”.

Επίσης είναι πολύ γνωστή η περίπτωση όπου το Τουΐτερ έκλεισε το λογαριασμό της Αμερικανικής εφημερίδας New York Post λίγο πριν τις εκλογές, όταν η τελευταία αποκάλυψε τα αλισβερίσια της οικογένειας Μπάιντεν στην Ουκρανία, τον καιρό που ο γιος του νυν προέδρου και τότε αντιπροέδρου (επί κυβέρνησης Ομπάμα) κέρδιζε τερατώδη ποσά και κανόνιζε με το αζημίωτο ραντεβού Ουκρανών επιχειρηματιών με τον τότε αντιπρόεδρο των ΗΠΑ. Ως αιτιολογία προβλήθηκε ότι η είδηση αποτελούσε—τι πρωτότυπο!—Ρωσική παραπληροφόρηση.

Αλλά αυτά δεν ήταν αρκετά για την Αμερικανική κυβέρνηση. Έτσι, σύμφωνα με πρόσφατο ρεπορτάζ του Intercept, το υπουργείο εσωτερικής ασφάλειας των ΗΠΑ (Department of Homeland Security—DHS), που θα ήταν υπεύθυνο και για το αλήστου μνήμης «υπουργείο αλήθειας», βρίσκεται σε άμεση επικοινωνία με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τους υποδεικνύει ποιες αναρτήσεις να καταπνίξουν σύμφωνα με την άποψή του περί παραπληροφόρησης.

Η “ειδική πύλη” μέσω της οποίας οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης των ΗΠΑ ζητάνε
την απόρριψη αναρτήσεων οι οποίες χαρακτηρίζονται ως “παραπληροφόρηση”
όσο αφορά την υποστήριξη των ΗΠΑ στην Ουκρανία

Το Business Insider περιγράφει στους τίτλους του ως εξής την όλη επιχείρηση του DHS: «Το Facebook διαθέτει μια ειδική πύλη για κυβερνητικούς αξιωματούχους προκειμένου να ζητούν να περιορίζονται ή να καταστέλλονται αναρτήσεις των χρηστών για ασαφώς καθορισμένη παραπληροφόρηση, αναφέρει έκθεση. Το The Intercept ανέφερε ότι οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης συνεργάζονται με μια πρωτοβουλία του DHS κατά της παραπληροφόρησης. Το Facebook δημιούργησε μια ειδική πύλη για κυβερνητικούς αξιωματούχους για να ζητούν να στραγγαλίζεται ή να καταστέλλεται το περιεχόμενο των [αναρτήσεων των]χρηστών. Στο στόχαστρο έχει μπει περιεχόμενο σχετικά με την προέλευση της πανδημίας COVID-19, τη φυλετική δικαιοσύνη και την υποστήριξη των ΗΠΑ προς την Ουκρανία».

Γ2. Η ΧΡΗΣΗ “ΦΙΛΙΚΩΝ” ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΕΥΝΟΪΚΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ

Εδώ τα παραδείγματα είναι καθημερινά και δεν έχει νόημα η προσπάθεια να τα παρακολουθήσουμε. Έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν εκτεταμένα στη χρήση των ΜΜΕ ως διαύλων διοχέτευσης αμερικανικής παραπληροφόρησης στο κοινό. Μάλιστα, οι ειδικοί του γνωστικού πολέμου είχαν ενθουσιαστεί τους πρώτους μήνες των πολεμικών επιχειρήσεων με τον τρόπο που η κυβέρνηση Μπάιντεν ασκούσε πλήρη έλεγχο σε όλα τα Δυτικά ΜΜΕ και διοχέτευε πληροφορίες και εκτιμήσεις “κατά βούληση”. Ειδικότερα για αυτή την περίοδο ο αναγνώστης ας ανατρέξει στο άρθρο με τίτλο: «Σε αναμονή της Ουκρανικής μεγάλης προβοκάτσιας: Ένα βήμα πριν την άμεση NATOϊκή εμπλοκή» (κυρίως κεφάλαια Γ, Ε2 και ΣΤ5).

Εδώ θα αναφερθούμε μόνο σε ένα πολύ πρόσφατο άρθρο (για την μετάφραση εκτεταμένων αποσπασμάτων βλ. εδώ), επειδή, αντίθετα με όσα συμβαίνουν συνήθως, πρόκειται για ένα πολύ καλοδουλεμένο κομμάτι στην προσπάθεια της Αμερικανικής κυβέρνησης να διαμορφώσει την παγκόσμια κοινή γνώμη όσο αφορά την Αμερικανική βοήθεια στην Ουκρανία. Είναι το άρθρο που αποκάλυψε ότι ο Μπάιντεν ύψωσε τη φωνή του στον Ζελένσκι όταν ο τελευταίος φάνηκε “αγνώμων” προς τις ΗΠΑ για την Αμερικανική βοήθεια—αν και η σχετική αποκάλυψη έγινε τέσσερις μήνες αργότερα και λίγο πριν τις Αμερικανικές ενδιάμεσες εκλογές που έχουν αναδείξει στους ψηφοφόρους το θέμα της απύθμενης ενίσχυσης της Ουκρανίας παρά τα τεράστια οικονομικά προβλήματα του λαού των ΗΠΑ. Είναι στο ίδιο άρθρο που αποκαλύφθηκε ότι οι πρόσφατες Ουκρανικές επιθέσεις σχεδιάστηκαν άμεσα κάτω από την καθοδήγηση των Αμερικανο-βρετανικών αρχηγείων—εδώ ο στόχος είναι να φανεί ότι η αμερικανική παρέμβαση “πιάνει τόπο”. Επίσης, στο ίδιο άρθρο υποστηρίζεται ότι η κλιμάκωση της εμπλοκής των ΗΠΑ έχει γίνει κατά τρόπο που να την “συνηθίσει” η Ρωσία ώστε να μην αντιδράσει σοβαρά στην μεταφορά της Αμερικανικής βοήθειας—μάλιστα η Ρωσία συγκρίνεται με τον γνωστό βάτραχο που σιγά σιγά συνηθίζει στη θερμότητα μέχρι να βράσει μέσα στην κατσαρόλα.

Το ενδιαφέρον βρίσκεται στα αντικρουόμενα συμφέροντα της Αμερικανικής αφήγησης. Αφενός απαιτείται να πειστεί το Αμερικανικό κοινό ότι αξίζουν οι θυσίες του αμερικανικού λαού χάριν της Ουκρανίας και αφετέρου απαιτείται να πειστεί το διεθνές κοινό ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν λειτουργούν επιθετικά προς τη Ρωσία. Εδώ έχουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της σύγκρουσης συμφερόντων.

Ο γνωστός, εξαιρετικός αναλυτής Scot Ritter γράφει γι’ αυτό το άρθρο, έχοντας προηγουμένως επιχειρηματολογήσει εξαντλητικά για την άποψή του: «Το “Inside the US Effort to Arm Ukraine” του Yaffa είναι ένα έξυπνο κομμάτι κυβερνητικής στενογραφίας που μεταμφιέζεται σε δημοσιογραφία και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοιο από όλους όσους το διαβάζουν».

Δεδομένης όμως της προσοχής που αρχίζει να τραβά η κούραση που επιδεικνύει το παγκόσμιο κοινό στη συνέχιση του πολέμου καθώς και η αυξανόμενη διάδοση της Ρωσική αφήγησης ότι (ανάμεσα στα άλλα) η Ρωσία αμύνεται κατά των ΑμερικανοΝΑΤΟικών στην Ουκρανία, πρέπει να αναμένουμε άμεσα την έναρξη νέων δημοσιογραφικών ομοβροντιών ακριβώς στην κατεύθυνση ότι οι Ρώσοι είναι εκείνοι που αρνούνται την ειρήνευση στην Ουκρανία.

Αλλά, όπως θα δούμε αμέσως μετά, αυτή η προσπάθεια προσκρούει στους ίδιους τους Ουκρανούς.

Γ3. ΟΙ ΟΥΚΡΑΝΟΙ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΦΑΝΟΥΝ ΔΙΑΛΑΚΤΙΚΟΙ “ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ”

Στις 5 Νοεμβρίου η Washington Post, που από ορισμένους θεωρείται ότι εκφράζει το “βαθύ κόμμα” των Δημοκρατικών ακόμη περισσότερο από όσο οι New York Times,  δημοσίευσε άρθρο με τίτλους «Οι ΗΠΑ ζητούν ιδιαιτέρως από την Ουκρανία να δείξει ότι είναι ανοιχτή σε διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία – Η ενθάρρυνση δεν αποσκοπεί στο να ωθήσει την Ουκρανία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αλλά στο να διασφαλίσει ότι θα διατηρήσει ένα ηθικό πλεονέκτημα στα μάτια των διεθνών υποστηρικτών της».

Πρόκειται ακριβώς για προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το Ρωσικό αφήγημα ότι στην Ουκρανία η Ρωσία αμύνεται κατά της επέκτασης των ΑμερικανοΝΑΤΟικών σε βάρος της.

Είναι γνωστές οι προσπάθειες της Ρωσίας για διαπραγματεύσεις και ειρήνευση και επίσης είναι γνωστός ο τρόπος που κατέρρευσαν οι συμφωνίες της Κωνσταντινούπολης κάτω από την άμεση παρέμβαση των Βρετανών, που φυσικά λειτούργησαν ως ενδιάμεσοι των Αμερικανών. Ο Μπόρις Τζόνσον στην απροειδοποίητη επίσκεψή του στο Κίεβο, αμέσως μετά την Κωνσταντινούπολη είπε στους Ουκρανούς: «Εσείς μπορεί να υπογράψετε, αλλά εμείς δεν θα υπογράψουμε ως εγγυήτρια δύναμη», όπως προέβλεπε η συμφωνία.

Λιγότερο γνωστός όμως είναι ίσως ένας πρόσφατος ψηφισμένος νόμος από το Ουκρανικό κοινοβούλιο (όπου—υπενθυμίζουμε—όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν απαγορευτεί) σύμφωνα με τον οποίο απαγορεύονται οι διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία όσο πρόεδρός της είναι ο Πούτιν. Δηλαδή, για να κάτσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων οι Ουκρανοί πλέον απαιτούν ούτε λίγο ούτε πολύ την καθεστωτική αλλαγή στη Ρωσία.

Είναι σαφές ότι αυτά όλα δεν βοηθούν την εκστρατεία δημοσίων σχέσεων των ΑμερικανοΝΑΤΟικών προς το παγκόσμιο κοινό.

Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα του άρθρου:

“Η άρνηση του προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι να συνομιλήσει με τον ηγέτη της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, έχει τροφοδοτήσει την ανησυχία σε μέρη της Ευρώπης, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής, όπου οι διαλυτικές συνέπειες του πολέμου είναι σοβαρές.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν ενθαρρύνει κατ’ ιδίαν τους ηγέτες της Ουκρανίας να σηματοδοτήσουν ένα άνοιγμα για διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία και να εγκαταλείψουν τη δημόσια άρνησή τους να συμμετάσχουν σε ειρηνευτικές συνομιλίες, εκτός εάν ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν απομακρυνθεί από την εξουσία, σύμφωνα με άτομα που γνωρίζουν τις συζητήσεις.

Ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Jake Sullivan συναντήθηκε στις 4 Νοεμβρίου στο Κίεβο με τον επικεφαλής του προεδρικού γραφείου Andriy Yermak. Ένα από τα θέματα της συνάντησης, κατά την Washington Post, ήταν η “ενθάρρυνση” της κυβέρνησης του Κιέβου να εμφανίσει περισσότερη διαλλακτικότητα για τα μάτια του κόσμου.

Το αίτημα των Αμερικανών αξιωματούχων δεν αποσκοπεί στο να ωθήσει την Ουκρανία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, δήλωσαν οι άνθρωποι αυτοί. Αντίθετα, το χαρακτήρισαν ως μια υπολογισμένη προσπάθεια να διασφαλιστεί ότι η κυβέρνηση στο Κίεβο θα διατηρήσει την υποστήριξη άλλων εθνών που αντιμετωπίζουν εκλογικά σώματα που είναι επιφυλακτικά στην τροφοδότηση ενός πολέμου για πολλά χρόνια.»

Προσέξτε τη διατύπωση που είναι ακριβώς έτσι στο πρωτότυπο: τα έθνη “αντιμετωπίζουν” τα εκλογικά σώματά τους, τα οποία μπορεί να διαφωνούν με την πολιτική “των εθνών”. Αλλά τότε, από ποιους αποτελούνται αυτά τα περίφημα “έθνη” που μπορούν και διαφοροποιούνται από τα εκλογικά τους σώματα;

Αλλά ας συνεχίσουμε.

«Αμερικανοί αξιωματούχοι ….. παραδέχονται ότι η απαγόρευση συνομιλιών από τον Πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει προκαλέσει ανησυχία σε μέρη της Ευρώπης, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής, όπου οι διαλυτικές επιπτώσεις του πολέμου στη διαθεσιμότητα και το κόστος των τροφίμων και των καυσίμων γίνονται πιο έντονα αισθητές. “Η κόπωση από την Ουκρανία είναι ένα πραγματικό πρόβλημα για ορισμένους από τους εταίρους μας”, δήλωσε ένας Αμερικανός αξιωματούχος, ο οποίος, όπως και άλλοι που ερωτήθηκαν για την παρούσα αναφορά, μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας προκειμένου να συζητήσει τις ευαίσθητες συνομιλίες μεταξύ Ουάσινγκτον και Κιέβου.»

«Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν φθίνουσα υποστήριξη μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων για τη συνέχιση της χρηματοδότησης του στρατού της Ουκρανίας στα τρέχοντα επίπεδα, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο Λευκός Οίκος μπορεί να αντιμετωπίσει αντίσταση μετά τις ενδιάμεσες εκλογές της Τρίτης, καθώς επιδιώκει να συνεχίσει ένα πρόγραμμα βοήθειας για την ασφάλεια που έχει προσφέρει στην Ουκρανία το μεγαλύτερο τέτοιο ετήσιο ποσό από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου……. Σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε στις 3 Νοεμβρίου από τη Wall Street Journal, το 48% των Ρεπουμπλικανών δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες κάνουν ” υπερβολικά πολλά” για να στηρίξουν την Ουκρανία, από 6% τον Μάρτιο.»

«Οι ανησυχίες σχετικά με μια μεγαλύτερης διάρκειας σύγκρουση είναι ιδιαίτερα έντονες σε έθνη που ήταν ήδη διστακτικά στο να στηρίξουν τον συνασπισμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ για την υποστήριξη της Ουκρανίας, είτε λόγω δεσμών με τη Μόσχα είτε λόγω απροθυμίας να συνταχθούν με την Ουάσινγκτον. Η Νότια Αφρική απείχε από μια πρόσφατη ψηφοφορία του ΟΗΕ που καταδίκασε τα διατάγματα προσάρτησης της Ρωσίας, λέγοντας ότι ο κόσμος πρέπει αντ’ αυτού να επικεντρωθεί στη διευκόλυνση της κατάπαυσης του πυρός και της πολιτικής επίλυσης. Ο νέος εκλεγμένος πρόεδρος της Βραζιλίας, Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, δήλωσε ότι ο Ζελένσκι είναι εξίσου υπεύθυνος για τον πόλεμο με τον Πούτιν. Ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι, ο οποίος έχει προσπαθήσει να διατηρήσει καλές σχέσεις με τη Μόσχα και το Κίεβο, προσέφερε βοήθεια για τις ειρηνευτικές συνομιλίες σε μια κλήση με τον Ζελένσκι τον περασμένο μήνα. Ο Ουκρανός ηγέτης τον απέρριψε.»

Η ανετοιμότητα των Αμερικανών να διασκεδάσουν, έστω και για τα μάτια του κόσμου, τη θέση ότι η Ρωσία αμύνεται κατά της επέκτασης και της επιθετικότητας του ΝΑΤΟ φαίνεται καθαρά και από το ίδιο το άρθρο που καταλήγει με μια δακρύβρεχτη ατάκα του Ζελένσκι, ο οποίος όταν ρωτήθηκε τι θα πράξει όταν η Ουκρανία κερδίσει τον πόλεμο, απάντησε ότι θα πάει στην Κριμαία να βλέπει τη θάλασσα.

Γ4. ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΜΕ ΦΙΛΙΚΟ ΠΡΟΣ ΤΗ ΡΩΣΙΑ ΚΟΙΝΟ

Είδαμε ότι η αύξηση της επιρροής της Ρωσικής αφήγησης για τα αίτια του πολέμου στην Ουκρανία στο κοινό τρίτων χωρών επιδιώκεται να αντιμετωπιστεί όχι μόνο με μέτρα ιδεολογικού χαρακτήρα, αλλά και με διοικητικά μέτρα. Είναι αναμενόμενο ότι αυτά θα δοκιμαστούν αρχικά σε χώρες της περιφέρειας του ΝΑΤΟ πριν εφαρμοστούν σε πιο κεντρικές χώρες (π.χ. στη Γερμανία). Ήδη εμφανίστηκαν κάποιες χώρες που χαρακτηρίζονται ως “πρώτης γραμμής” που ήδη συζητούν στα σοβαρά τη λήψη αστυνομικών μέτρων κατά της αντίληψης ότι η Ρωσία δεν ευθύνεται για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ένα παράδειγμα είναι, σύμφωνα με το Bloomberg, η Σλοβακία.

Σύμφωνα με την τιτλοφόρηση του άρθρου: «Στις πρώτες γραμμές του ΝΑΤΟ, οι Σλοβάκοι καταπολεμούν την προέλαση της ρωσικής προπαγάνδας. Η Σλοβακία ενισχύει την ειδική μονάδα που καταπολεμά τις υβριδικές απειλές. Η Ρωσία εξακολουθεί να απολαμβάνει ευρείας υποστήριξης στη Σλοβακία, κράτος μέλος της ΕΕ.»

Όπως θα δούμε στη συνέχεια, οι ιδέες που παρουσιάζονται είναι ακριβώς ίδιες με αυτές της πρώτης “μελέτης” μας—ο Θεός να την κάνει—αυτήν του CeMAS. Με δυο λόγια, αυξάνονται ραγδαία οι απόψεις ότι η Ρωσία δεν ευθύνεται για την κατάσταση στην Ουκρανία, πράγμα που συνιστά “θεωρία συνωμοσίας” η οποία εκπορεύεται από τη Ρωσία μέσω ελεγχόμενων μέσων στο διαδίκτυο και γι’ αυτό θα πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα για την πάταξή της. Επειδή αξίζει τον κόπο, για να φανούν οι ομοιότητες, θα μεταφράσουμε όλο το άρθρο εδώ. Και θα διακινδυνεύσουμε και μια δική μας “θεωρία συνωμοσίας”: Η ομοιότητα των απόψεων αυτών καταδεικνύει ότι αυτές διοχετεύονται και καθοδηγούνται από ενιαίο κέντρο, που επιδιώκει την ευθυγράμμιση των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων σε κατευθύνσεις περιστολής της ελευθερίας του λόγου και της πληροφόρησης. Τον τίτλο του άρθρου τον είδαμε, συγγραφέας του είναι ένας Daniel Hornak και ημερομηνία ανάρτησης η 4η Νοεμβρίου. Πάμε στο περιεχόμενο τώρα:

«Η Σλοβακία, ένα μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι μισοί πολίτες πιστεύουν ότι η Ρωσία δεν προκάλεσε τον πόλεμο στην Ουκρανία, ενισχύει μια ειδική μονάδα που συστάθηκε φέτος για την καταπολέμηση των υβριδικών απειλών.

Τώρα το Κέντρο Αντιμετώπισης Υβριδικών Απειλών του Υπουργείου Εσωτερικών επιδιώκει να αγοράσει ειδικό αναλυτικό λογισμικό βασισμένο στην τεχνητή νοημοσύνη για τον εντοπισμό πληροφοριακών επιχειρήσεων. “Θα μας επιτρέψει να έχουμε καλύτερη εικόνα για το τι συμβαίνει στο διαδίκτυο και αν αυτό ελέγχεται από το εξωτερικό”, δήλωσε ο Ντάνιελ Μίλο, επικεφαλής της μονάδας σε συνέντευξή του αυτή την εβδομάδα.

Η Ρωσία χρησιμοποιεί διαδικτυακές υβριδικές εκστρατείες για να υπονομεύσει την κυβέρνηση που έχει έντονη φιλο-ουκρανική στάση, είπε. Έρευνες δείχνουν ότι πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού των 5,4 εκατομμυρίων είναι επιρρεπείς στο να πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας και μόνο κάθε δεύτερος Σλοβάκος πιστεύει ότι η Ρωσία επιτέθηκε στην Ουκρανία. Επίσης, περισσότεροι πολίτες εμπιστεύονται τους Ρώσους παρά τους Αμερικανούς συμμάχους τους.»

Στη συνέχεια το άρθρο παραθέτει κυριολεκτικά “από το πουθενά” τον ακόλουθο πίνακα με την διάδοση τριών (ποιων?—άγνωστο) θεωριών συνωμοσίας στις αντίστοιχες χώρες.

Προφανώς, ο αναγνώστης οφείλει να εννοήσει ότι μία από τις τρεις είναι η θεωρία ότι για τον πόλεμο στην Ουκρανία ευθύνεται το ΝΑΤΟ. Τυπική κατάσταση που αντιστοιχεί στην παροιμία: “Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα”. Μάλλον ο συγγραφέας θεώρησε ότι με τον πίνακα αυξάνει η εγκυρότητα του πονήματός του.

Αλλά, ας συνεχίσουμε με το άρθρο:

«Λίγο μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου, το μερίδιο των φιλο-ρωσικών αφηγήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αντιστοιχούσε στο μερίδιο των φιλο-ουκρανικών, δήλωσε ο Milo.

“Αλλά κατά τη διάρκεια λίγων μηνών, η κατάσταση άλλαξε”, είπε. “Οι φιλορωσικές αναρτήσεις στο Facebook επικρατούν όλο και περισσότερο. Σαν αποτέλεσμα αυτής της εκστρατείας παραπληροφόρησης, ένα μέρος του πληθυσμού έχει κατηχηθεί (sic!) από τη φιλο-ρωσική προπαγάνδα”.

Οι προσπάθειες της μονάδας υποστηρίζονται από την κυβέρνηση που στέλνει στρατιωτική και ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία, φιλοξενεί δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και υποστηρίζει όλες τις κυρώσεις που έχει επιβάλει η ΕΕ στη Ρωσία.

“Πρέπει να επιταχύνουμε τις προσπάθειές μας, υπάρχουν ακόμη δυνατότητες αύξησης της αποτελεσματικότητας”, δήλωσε ο πρωθυπουργός Έντουαρντ Χέγκερ στις 19 Οκτωβρίου, καθώς αναφέρθηκε στην ανάγκη καταπολέμησης της παραπληροφόρησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Για να πετύχει αυτό, τα βήματα αυτά πρέπει επίσης να υποστηριχθούν σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, “αλλιώς οι προσπάθειές μας μπορεί να μείνουν χωρίς δόντια”, είπε.»

Με άλλα λόγια ο Σλοβάκος πρωθυπουργός ζητά την κήρυξη πανστρατιάς όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και ανά την υφήλιο, για να δείξει “τα δόντια του” το φιλο-ουκρανικό στρατόπεδο…

Το Russia Today επισημαίνει ότι το Κέντρο Αντιμετώπισης Υβριδικών Απειλών του Υπουργείου Εσωτερικών της Σλοβακίας αποτελεί θυγατρική του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας με έδρα τη Φινλανδία—μανία που έχουν με τις αριστείες!—και παρατηρεί ότι «Η προφανής περιφρόνηση της Μπρατισλάβα για τους εγχώριους διαφωνούντες μοιάζει με τη στάση των γειτονικών Τσέχων. Αφού περισσότεροι από 70.000 διαδηλωτές διαδήλωσαν κατά της πολιτικής του στην Πράγα στις αρχές Σεπτεμβρίου, ο Τσέχος πρωθυπουργός Πετρ Φιάλα δήλωσε ότι “η ρωσική προπαγάνδα και οι εκστρατείες παραπληροφόρησης είναι παρούσες στο έδαφός μας και κάποιοι απλώς τις ακούνε”…»

Ο Σλοβάκος πρωθυπουργός Ε. Χέγκερ ο οποίος υποστήριξε ότι τα μέτρα για τον έλεγχο του διαδικτύου πρέπει να παρθούν σε πανευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο, «αλλιώς οι προσπάθειές μας μπορεί να μείνουν χωρίς δόντια» 😊.

Πριν περάσουμε στα συμπεράσματα, δυο λόγια για τις θεωρίες συνωμοσίας: Αυτές ασφαλώς υπάρχουν και η γνώμη μας είναι ότι αποτελούν μια μορφή κοινωνικής διαμαρτυρίας σε συνθήκες υποχώρησης της Αριστεράς και της μαρξιστικής παιδείας. Το γεγονός ότι συχνά αγκαλιάζονται από στρώματα που συντρίβονται κοινωνικά και ότι συχνά επίσης συμφύονται με ακροδεξιές απόψεις (κυρίως απόψεις που αναζητούν κάποιο σωτήρα με χαρακτηριστικά “φύρερ”) δεν αναιρεί τον κοινωνικό τους χαρακτηρισμό. Δεν μπορούν φυσικά να παίξουν ανατρεπτικό ρόλο για το κοινωνικό σύστημα και πολύ εύκολα χειραγωγούνται ακριβώς από τους πιο σκληρούς υπηρέτες αυτού του συστήματος οδηγώντας σε φαινόμενα παράλληλα με εκείνα της εμφάνισης του φασισμού ως κοινωνικού κινήματος. Αλλά, επίσης, με το πρόσχημα της καταπολέμησής των “θεωριών συνωμοσίας” το ίδιο το κοινωνικό σύστημα βρίσκει την ευκαιρία να χτυπήσει  βασικές και θεμελιώδεις πολιτικές ελευθερίες, στη συγκεκριμένη περίπτωση το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και διάδοσης των ιδεών. Η Αριστερά μόνο να χάσει έχει αν αποδεχτεί αυτή τη διαίρεση που επιδιώκουν οι κυρίαρχες ελίτ ή αν αποδεχτεί μέτρα ελέγχου της γνώμης και επιβολής λογοκρισίας. Φτάνει ο πλήρης έλεγχος που ασκείται στα καθεστωτικά ΜΜΕ!

Δ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Πληθαίνουν τελευταία οι ενδείξεις, όπως εμφανίζονται μέσα από “μελέτες”, αναλύσεις, άρθρα, αλλά και δηλώσεις πολιτικών προσώπων, ότι η Δύση χάνει τον έλεγχο στην αφήγηση του Ουκρανικού, κυρίως στο ερώτημα ποιος ευθύνεται για τον πόλεμο, όπου έχει αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των ανθρώπων που πιστεύουν ότι υπεύθυνοι είναι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και όχι η Ρωσία. Αυτό, σε συνδυασμό με κάποια διαφαινόμενη μεταστροφή του εκλογικού σώματος στις ΗΠΑ, τον δύσκολο χειμώνα στην Ευρώπη και τον ενδεχόμενο λιμό σε χώρες του λεγόμενου “Νότου”, κινδυνεύει να οδηγήσει σε μη ελεγχόμενες από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς υπεύθυνους της σύγκρουσης καταστάσεις.

Η εκδοχή να πιεστεί η Ουκρανία για διαπραγματεύσεις έχει απορριφθεί προκαταβολικά, αφού κάτι τέτοιο αντιβαίνει τον θεμελιώδη σχεδιασμό των ΑμερικανοΝΑΤΟικών για πόλεμο “μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό” προκειμένου να γίνει όσο μεγαλύτερη ζημιά είναι δυνατόν στη Ρωσία—τους λόγους που συμβαίνει αυτό έχουμε αναλύσει αλλού. Βέβαια, η Ουκρανία πιέζεται να δείξει μεγαλύτερη διαλλακτικότητα “για τα μάτια του κόσμου” επειδή η στάση που τηρεί “ρίχνει νερό στο μύλο της Ρωσίας”, η οποία από τη δική της πλευρά δεν έχει σταματήσει να προτείνει διαπραγματεύσεις από την έναρξη των επιχειρήσεων.

Τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο του “όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος”. Παρουσιάζεται μια ανησυχητική ομοβροντία από κυβερνητικές οργανώσεις και πολιτικούς, οι οποίοι πλέον ζητούν την άμεση λήψη μέτρων για την “προστασία της δημοκρατίας” από του συνωμοσιολόγους, δεδομένου ότι συνειδητά κατέταξαν την άποψη ότι η ευθύνη του πολέμου ανήκει στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ στις θεωρίες συνωμοσίας που δήθεν απειλούν τα θεμέλια της κοινωνίας. Αποτελεί ενδιαφέρον γεγονός ότι ουδείς συζητά με επιχειρήματα και η Ρωσικές θέσεις καν δεν παρουσιάζονται για να αντικρουστούν καθώς μετουσιώνονται στην καρικατούρα “για όλα φταίνε οι ΗΠΑ”.

Η εκτίμησή μας είναι ότι θα επιχειρηθεί ο παραπέρα ασφυκτικός έλεγχος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης καθώς και των ανεξάρτητων πηγών πληροφόρησης στο Ίντερνετ, καθώς τα καθεστωτικά ΜΜΕ είναι ήδη πλήρως ελεγχόμενα από τις κυρίαρχες τάξεις στις χώρες της Δύσης, των οποίων η πολιτική ως προς την προς Ανατολάς επέκταση συμπίπτει. Όμως, θα υπάρξουν (και ήδη υπάρχουν) τεράστιες αντιστάσεις σε αυτή την επιχείρηση ελέγχου.

Άποψή μας είναι ότι στις επερχόμενες συγκρούσεις για την αποτροπή της φίμωσης των ανεξάρτητων μέσων καθώς και της διατήρησης της αστικο-δημοκρατικής “ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης”—με την οποία συμφωνούμε απολύτως—οι διαχωριστικές γραμμές δεν θα θυμίζουν τις ιστορικά παραδοσιακές, αν και φυσικά, επί της ουσίας, θα είναι και πάλι ταξικά προσδιορισμένες. Αλλά η συζήτηση αυτή ανήκει σε άλλο άρθρο.

[1] Οι επιχειρήσεις στο “ανθρώπινο πεδίο” συνιστούν αυτό που παραδοσιακά αποκαλείται “ψυχολογικός πόλεμος”, όρος που πλέον έχει αντικατασταθεί από τον “γνωστικό πόλεμο”.  Όπως γράφουν ΝΑΤΟικά πονήματα, το ανθρώπινο πεδίο επιχειρήσεων είναι «η περιοχή ενδιαφέροντος όπου μπορούν να σχεδιαστούν και να εφαρμοστούν στρατηγικές και επιχειρήσεις οι οποίες, μέσω της στόχευσης των γνωστικών ικανοτήτων ατόμων και/ή κοινοτήτων μέσω ενός συνόλου ειδικών εργαλείων και τεχνικών, ιδιαιτέρως ψηφιακών, θα επηρεάσουν την αντίληψή τους και θα αλλοιώσουν τις ικανότητες συλλογισμού τους, αποκτώντας επομένως τον έλεγχο των μοχλών λήψης αποφάσεων, αντιλήψεων και συμπεριφορών προκειμένου να επιτευχθούν επιδιωκόμενα αποτελέσματα».

Επαληθεύοντας τα γεγονότα για τους …επαληθευτές των γεγονότων

To Facebook έχει αυτοανακηρυχτεί σε θεματοφύλακα της “αλήθειας”, συχνά διαγράφοντας ή βάζοντας ετικέτες σε αναρτήσεις οι οποίες κρίνονται ως αναληθείς από—υποτίθεται ανεξάρτητους και αντικειμενικούς—παρατηρητές που έχει προσλάβει. Αλλά πόσο αμερόληπτοι είναι αυτοί οι “επαληθευτές γεγονότων”; Η στάση τους στο Ουκρανικό δίνει την ευκαιρία να εξεταστεί αναλυτικά και συγκεκριμένα το ερώτημα. Ο ειδικός σε θέματα προπαγάνδας Βρετανός επιστήμονας Alan MacLeod έχει να πει αρκετά απ’ αυτού.

Οι περισσότεροι από τους οργανισμούς «επαλήθευσης γεγονότων» που χρησιμοποιεί το Facebook για την Ουκρανία, χρηματοδοτούνται άμεσα από την Ουάσιγκτον.

Οι περισσότεροι από τους οργανισμούς ελέγχου των γεγονότων με τους οποίους συνεργάζεται το Facebook για την παρακολούθηση και τη ρύθμιση των πληροφοριών σχετικά με την Ουκρανία χρηματοδοτούνται άμεσα από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, είτε μέσω της πρεσβείας των ΗΠΑ είτε μέσω του διαβόητου Εθνικού Ιδρύματος για τη Δημοκρατία (National Endowment for Democracy–NED).

Με αφορμή την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, έχει ξεσπάσει ένας πόλεμος πληροφοριών εξίσου σκληρός με τις μάχες στο έδαφος και το Meta (η επίσημη ονομασία του Facebook) ανακοίνωσε ότι συνεργάζεται με εννέα οργανισμούς για να το βοηθήσουν να ξεχωρίζει τα γεγονότα από τη μυθοπλασία για τους Ουκρανούς, Ρώσους και άλλους χρήστες της Ανατολικής Ευρώπης. Αυτοί οι εννέα οργανισμοί είναι οι ακόλουθοι: VoxCheck, Fact Check Georgia, Demagog, Myth Detector, Lead Stories, Patikrinta 15min, Re:Baltica και Delfi.

“Για να μειώσουμε τη διάδοση της παραπληροφόρησης και να παρέχουμε πιο αξιόπιστες πληροφορίες στους χρήστες, συνεργαζόμαστε με ανεξάρτητους τρίτους φορείς ελέγχου γεγονότων σε παγκόσμιο επίπεδο”, έγραψε ο γίγαντας της Silicon Valley και πρόσθεσε: «Οι ανεξάρτητοι τρίτοι φορείς ελέγχου γεγονότων του Facebook είναι όλοι πιστοποιημένοι από το Διεθνές Δίκτυο Ελέγχου Γεγονότων (IFCN). Το IFCN, μια θυγατρική του οργανισμού δημοσιογραφικής έρευνας Poynter Institute, είναι αφιερωμένο στο να φέρνει σε επαφή τους ελεγκτές γεγονότων παγκοσμίως».

Τι πρόβλημα υπάρχει; Τουλάχιστον πέντε από τους εννέα οργανισμούς είναι απευθείας στη μισθοδοσία της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, ενός από τους κύριους εμπόλεμους στη σύγκρουση. Το Ινστιτούτο Poynter χρηματοδοτείται επίσης από το NED. Επιπλέον, πολλοί από τους άλλους οργανισμούς, που έχουν αναλάβει να ελέγχουν τα γεγονότα, επίσης έχουν βαθιές διασυνδέσεις με άλλες δυνάμεις του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της άμεσης χρηματοδότησης.

STOPFAKE

Ίσως η πιο γνωστή και διαβόητη από τις εννέα ομάδες είναι η StopFake. Η StopFake ιδρύθηκε το 2014 και χρηματοδοτείται από το Ατλαντικό Συμβούλιο του ΝΑΤΟ, από το βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας, τη βρετανική πρεσβεία στην Ουκρανία και το υπουργείο Εξωτερικών της Τσεχίας. Έχει επίσης λάβει χρήματα από τις ΗΠΑ μέσω του National Endowment for Democracy, αν και το γεγονός αυτό κάθε άλλο παρά διατυμπανίζεται από τους εμπλεκομένους.

Ένας πιθανός λόγος για αυτό αναφέρθηκε σε ένα άρθρο του 2016 που αναδημοσιεύτηκε από το ίδιο το StopFake. Όπως σημειώνει το άρθρο, «στην περίπτωση του StopFake.org, όταν αντίπαλοι θέλουν να προσβάλουν το έργο [μας], επικαλούνται αμέσως την υποστήριξη [μας] από τους χορηγούς του National Endowment for Democracy ως απόδειξη της εμπλοκής της αμερικανικής κυβέρνησης και της CIA».

Μετά τη ρωσική εισβολή, το NED απέσυρε από το διαδίκτυο όλα τα δημόσια αρχεία των προγραμμάτων του στην Ουκρανία. Παρ’ όλα αυτά, ελλιπή αρχειοθετημένα αντίγραφα αυτών των αρχείων επιβεβαιώνουν μια οικονομική σχέση μεταξύ των ομάδων.

Η StopFake εξαρχής στήθηκε ως ένας ανοιχτά μεροληπτικός οργανισμός. Όπως σημειώνει μια εγκωμιαστική έκθεση γι’ αυτούς από το Διεθνές Δίκτυο Δημοσιογράφων, η πλειοψηφία των επαληθεύσεων του StopFake αφορά δημοσιεύσεις από ρωσικά μέσα ενημέρωσης, και το κίνητρο για τη δημιουργία του ήταν «η κατοχή της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014 και η εκστρατεία της για να παρουσιάσει την Ουκρανία ως ένα φασιστικό κράτος όπου ευδοκιμούσε ο αντισημιτισμός, ο ρατσισμός, η ομοφοβία και η ξενοφοβία».

Αν και είναι πράγματι εσφαλμένος ο χαρακτηρισμός της Ουκρανίας ως φασιστικού κράτους, η χώρα σαφώς διαθέτει ένα από τα ισχυρότερα ακροδεξιά κινήματα οπουδήποτε στην Ευρώπη. Και δυστυχώς, το ίδιο το StopFake κάθε άλλο παρά απολιτικός θεατής αυτής της ανόδου είναι. Πολλά καθιερωμένα δυτικά μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των New York Times, έχουν αναφερθεί στους δεσμούς του StopFake με ομάδες της λευκής δύναμης ή των ναζί. Όταν η ντόπια δημοσιογράφος Ekaterina Sergatskova αποκάλυψε αυτούς τους δεσμούς, οι απειλές θανάτου από ακροδεξιούς την ανάγκασαν να εγκαταλείψει το σπίτι της.

Πράγματι, σύμφωνα με ορισμένους, μία από τις πρωταρχικές λειτουργίες του StopFake φαίνεται ότι είναι η προώθηση της ακροδεξιάς. Ένα μακροσκελές αποκαλυπτικό άρθρο του Lev Golinkin στο The Nation κατέγραψε αυτό που αποκάλεσε ιστορικό του StopFake στο «επιθετικό ξέπλυμα δύο ουκρανικών νεοναζιστικών ομάδων με μακρύ ιστορικό βίας, συμπεριλαμβανομένων εγκλημάτων πολέμου».

Σίγουρα η πιο διάσημη πρώην παρουσιάστρια του StopFake είναι η Nina Jankowicz. Η Jankowicz διετέλεσε για λίγο επικεφαλής του νεοσύστατου Συμβουλίου Διακυβέρνησης Παραπληροφόρησης [Disinformation Governance Board] του Προέδρου Μπάιντεν πριν η δημόσια κατακραυγή την αναγκάσει να παραιτηθεί. Με την προσωνυμία “Υπουργείο της Αλήθειας”, τόσο το συμβούλιο όσο και η Jankowicz προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις. Ωστόσο, λίγοι ανέφεραν το γεγονός ότι, ενώ ανήκε στο StopFake, η ίδια η Jankowicz είχε, μπροστά στην κάμερα [on camera], εξυμνήσει με ενθουσιασμό τις αρετές πολλαπλών φασιστικών παραστρατιωτικών οργανώσεων.

Σε ένα τηλεοπτικό αφιέρωμα του 2017 για τα Τάγματα Aidar, Dnipro-1 και Azov, η Jankowicz παρουσίασε αυτές τις ομάδες ως ηρωικούς εθελοντές που υπερασπίζονται την Ουκρανία από την “παραπέρα καταπάτηση από τους Ρώσους αυτονομιστές”. Όπως ακριβώς το διατύπωσε,

«Το εθελοντικό κίνημα στην Ουκρανία εκτείνεται πολύ πέρα από την κατάταξη στο στρατό. Οι εθελοντικές ομάδες δραστηριοποιούνται στην υποστήριξη του στρατού της Ουκρανίας με τρόφιμα, ρουχισμό, φάρμακα και αποκατάσταση μετά τη μάχη, καθώς και εργάζονται ενεργά με τους σχεδόν δύο εκατομμύρια εσωτερικούς πρόσφυγες που εκτοπίστηκαν από τον πόλεμο στην Ουκρανία».

Αυτή η “κορνίζα” έρχεται σε σύγκρουση με πολλαπλές εκθέσεις από ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η Διεθνής Αμνηστία, οι οποίες υποστηρίζουν ότι το Τάγμα Αϊντάρ είναι ένοχο για μια μακροσκελή ακολουθία κακοποιήσεων, «συμπεριλαμβανομένων απαγωγών, παράνομων κρατήσεων, κακομεταχείρισης, κλοπών, εκβιασμών και πιθανών εκτελέσεων». Η Αμνηστία κατηγορεί επίσης το Aidar και το Dnipro-1 ότι «χρησιμοποιούν την λιμοκτονία των αμάχων ως μέθοδο πολέμου».

Το Azov, εν τω μεταξύ, είναι η πιο κακόφημη οργάνωση της παρέας. Τα διακριτικά της ομάδας είναι απευθείας παρμένα από τη 2η Μεραρχία Πάντσερ της Waffen-SS, μια μονάδα που ήταν υπεύθυνη για την εκτέλεση μερικών από τα χειρότερα εγκλήματα του χιτλερικού ολοκαυτώματος. Στο Τάγμα Azov βουτάνε επίσης τις σφαίρες τους σε χοιρινό λίπος πριν από τη μάχη ως ένα υπολογισμένο έγκλημα μίσους, προσπαθώντας να εμποδίσουν τους Εβραίους ή μουσουλμάνους εχθρούς από μια καλύτερη μεταθανάτια ζωή. Ο Andriy Biletsky, ο ιδρυτής της ομάδας, δήλωσε το 2010 ότι πιστεύει ότι η αποστολή της Ουκρανίας είναι να «οδηγήσει τις λευκές φυλές του κόσμου σε μια τελική σταυροφορία … εναντίον των καθοδηγούμενων από σημίτες υπανθρώπων (Untermenschen)» – η λέξη που χρησιμοποίησε ο Χίτλερ για να περιγράψει τους Εβραίους, τους Πολωνούς, τους Ουκρανούς και άλλους λαούς που είχε σημαδέψει για εξόντωση.

Τον Φεβρουάριο, το Facebook ανακοίνωσε ότι αλλάζει τους κανόνες του σχετικά με τη ρητορική μίσους για να επιτρέψει τον έπαινο και την προβολή του Τάγματος Αζόφ. Αυτό έγινε κατόπιν σύστασης του StopFake; Η MintPress [ο δημοσιογραφικός οργανισμός του συγγραφέα της παρούσας έρευνας] ζήτησε από τη Meta/Facebook να σχολιάσει τους δεσμούς του συνεργάτη τους για την επαλήθευση γεγονότων με ακροδεξιές ομάδες και αν το StopFake επηρέασε την απόφασή τους να επιτρέψουν φιλοναζιστικό περιεχόμενο στην πλατφόρμα τους, αλλά δεν έλαβε απάντηση.

Όπως σημείωσε ο Golinkin στο άρθρο του για το The Nation, το StopFake έχει επίσης υπερασπιστεί την C14, μια άλλη φασιστική παραστρατιωτική οργάνωση, περιγράφοντάς την απλώς ως “κοινωνική οργάνωση”, επικαλούμενο την άρνηση της ίδιας της C14 για τα πογκρόμ της κατά των Ρομά ως “απόδειξη” της αθωότητάς της. Αυτός ο χαρακτηρισμός έρχεται σε σύγκρουση ακόμη και με το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο κατατάσσει την C14 ως “εθνικιστική ομάδα μίσους”. Το “14” στο όνομά της παραπέμπει στο σύνθημα των “14 λέξεων” της λευκής υπεροχής.

Το StopFake έχει προβάλει διάφορους αμφιλεγόμενους ισχυρισμούς, μεταξύ άλλων ότι η αύξηση του αντισημιτισμού στην Ουκρανία είναι “ψεύτικη πληροφορία” – φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να χαρακτηρίζει καθιερωμένα μέσα όπως το NBC News και το Al-Jazeera ότι δημοσιεύουν ψεύτικες ειδήσεις σχετικά με το ρόλο του Τάγματος Αζόφ σε αυτό. Σε ένα άρθρο με τίτλο “Η Ρωσία ως σατανική [δύναμη]: Ψευδείς ιστορικοί παραλληλισμοί. Ορισμένες ιδιαιτερότητες της ρωσικής πολιτικής κουλτούρας”, επέμεινε επίσης ότι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Χίτλερ είχαν ως πρότυπο τα ρωσικά στρατόπεδα που είχε δημιουργήσει ο Βλαντιμίρ Λένιν. Στην πραγματικότητα, η γερμανική κυβέρνηση πρωτοστάτησε στη χρήση στρατοπέδων συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας των λαών Χερέρο και Ναμάκουα μεταξύ 1904 και 1908 στη Ναμίμπια. Οι Βρετανοί και οι Ισπανοί ήταν επίσης από τους πρώτους που τα υιοθέτησαν.

Επιπλέον, το StopFake έχει στενούς δεσμούς με την The Kyiv Post, ένα ουκρανικό μέσο που εκπαιδεύεται και χρηματοδοτείται απευθείας από το National Endowment for Democracy [NED]. Από το 2016, η Post έχει δημοσιεύσει 191 εκθέσεις του StopFake.

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ NED?

Ο λόγος για τον οποίο η λήψη χρηματοδότησης από το Εθνικό Ίδρυμα για τη Δημοκρατία (National Endowment for Democracy, δηλ. NED) θα πρέπει να εγείρει αμέσως υποψίες για οποιαδήποτε οργάνωση είναι επειδή το NED ιδρύθηκε ρητά από την κυβέρνηση Ρέιγκαν ως οργάνωση βιτρίνα της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (Central Intelligence Agency).

Αν και χρηματοδοτείται από την Ουάσιγκτον και στελεχώνεται από κρατικούς αξιωματούχους, τεχνικά είναι ιδιωτική εταιρεία και επομένως δεν υπόκειται στους ίδιους νομικούς κανονισμούς και δημόσιο έλεγχο με τους κρατικούς θεσμούς.

Η CIA έχει χρησιμοποιήσει το NED για να πραγματοποιήσει πολλές από τις πιο αμφιλεγόμενες επιχειρήσεις της. Τα τελευταία χρόνια, έχει εκπαιδεύσει και διοχετεύσει χρήματα στους ηγέτες των διαδηλωτών του Χονγκ Κονγκ για να κρατήσει ζωντανή την εξέγερση, υποδαύλισε μια πανεθνική εκστρατεία διαδηλώσεων στην Κούβα και βοήθησε σε προσπάθειες να ανατραπεί η κυβέρνηση της Βενεζουέλας. Ωστόσο, ίσως το πιο σημαντικό για την παρούσα ιστορία είναι ότι το NED συμμετείχε επίσης στο πραξικόπημα του 2014 που απομάκρυνε τον Ουκρανό πρόεδρο Βίκτορ Γιανουκόβιτς από την εξουσία. Η αλλαγή καθεστώτος είναι, εν ολίγοις, μία από τις πρωταρχικές λειτουργίες του.

Το NED το επιτυγχάνει αυτό με την ίδρυση, χρηματοδότηση, υποστήριξη και κατάρτιση κάθε είδους πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών ομάδων στις χώρες-στόχους. Σύμφωνα με την ετήσια έκθεσή του για το 2019, η Ουκρανία αποτελεί την “κορυφαία προτεραιότητα” του NED. Ο οργανισμός έχει δαπανήσει (επίσημα) πάνω από 22 εκατομμύρια δολάρια στην Ουκρανία από το 2014.

Στις πιο ειλικρινείς στιγμές τους, οι ηγέτες του NED είναι σαφείς σχετικά με τον ρόλο του οργανισμού τους. “Θα ήταν φρικτό για τις δημοκρατικές ομάδες σε όλο τον κόσμο να φαίνεται ότι επιχορηγούνται από τη CIA”, δήλωσε ο Carl Gershman, πρόεδρος του NED από το 1984 έως το 2021, εξηγώντας γιατί ιδρύθηκε ο οργανισμός του. Ο συνιδρυτής του NED, Allen Weinstein, συμφώνησε: “Πολλά από αυτά που κάνουμε σήμερα γίνονταν κρυφά πριν από 25 χρόνια από τη CIA”, δήλωσε στην Washington Post.

VOXCHECK

Το VoxCheck λαμβάνει σημαντική χρηματική βοήθεια από την κυβέρνηση των ΗΠΑ μέσω του NED και της πρεσβείας των ΗΠΑ. Χρηματοδοτείται επίσης από την ολλανδική και τη γερμανική κυβέρνηση. Τα ελλιπή αρχεία του NED δείχνουν ότι το VoxCheck λαμβάνει σημαντικές ετήσιες επιχορηγήσεις και έχει δεχθεί συνολικά περίπου 250.000 δολάρια.

Αυτό το είδος των χρημάτων αποτελεί σημαντικό ποσό στην Ουκρανία, η οποία είναι μακράν το φτωχότερο έθνος στην Ευρώπη. Το κατά κεφαλήν ΑΕΕ της χώρας, που ανέρχεται σε 3.500 δολάρια ετησίως, είναι πολύ χαμηλότερο ακόμη και από αυτό της Ρωσίας, το οποίο ανέρχεται σε 10.700 δολάρια. Μια επιχορήγηση ύψους 15.000 δολαρίων από το NED που δόθηκε σε ένα ουκρανικό ίδρυμα μέσων ενημέρωσης, για παράδειγμα, ήταν αρκετή για να πληρωθούν πάνω από 100 άρθρα που γράφτηκαν.

Παρά τις πηγές χρηματοδότησής του, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν το VoxCheck εξαιρετικά θετικά. Η Washington Post, για παράδειγμα, τους περιγράφει ως “μια μικρή ομάδα ανεξάρτητων ελεγκτών γεγονότων”. Στην κοινή γλώσσα, η λέξη “ανεξάρτητη” προορίζεται συνήθως για κάθε ομάδα μέσων ενημέρωσης που δεν ανήκει ή δεν χρηματοδοτείται από κυβερνήσεις (λες και αυτός είναι ο μόνος τύπος εξάρτησης). Αλλά ακόμη και με αυτόν τον εξαιρετικά χαμηλό πήχη, το VoxCheck αποτυγχάνει.

Ένα ντοκουμέντο από το NED δείχνει μια χορηγία που έλαβε το VoxUkraine

Στο άρθρο, η Washington Post περιγράφει τη διαδικασία επαλήθευσης των γεγονότων από το VoxCheck, η οποία συνίσταται σε μεγάλο βαθμό στην «αναζήτηση αξιόπιστων ειδησεογραφικών πηγών – όπως ένα άρθρο του BBC», και στη συνέχεια στον χαρακτηρισμό των ρωσικών ισχυρισμών ως ψευδών βάσει αυτού. Με άλλα λόγια, το επίσημο κρατικό φερέφωνο της βρετανικής κυβέρνησης -που συνέβαλε καθοριστικά στην προώθηση των ψεμάτων που οδήγησαν στην εισβολή στο Ιράκ και τη Λιβύη– θεωρείται ιερό και απαραβίαστο.

Αυτό που γίνεται κατανοητό από το επαινετικό, αποκαλυπτικό, άρθρο της Post είναι ότι το προσωπικό του VoxCheck επιδεικνύει ελάχιστα προσχήματα ουδετερότητας και βλέπει τους εαυτούς του ως ψηφιακούς πεζικάριους σε μια σταυροφορία κατά της Ρωσίας. Όπως δήλωσε ένας υπάλληλος, η αποστολή τους είναι να “αποτρέψουν κάποιον από το να πέσει στα ρωσικά ψέματα και τη χειραγώγηση”. Πράγματι, ένας από το προσωπικό παραιτήθηκε από τη δουλειά του για να καταταγεί εθελοντικά στον ουκρανικό στρατό. Άλλοι υπάλληλοι του VoxCheck αποκάλυψαν ότι αισθάνονται ένοχοι που δεν το έκαναν οι ίδιοι και συνεισφέρουν μόνο εικονικά στον αγώνα.

Φυσικά, η Ρωσία λέει συνεχώς ψέματα κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου- ολόκληρη η εισβολή βασίστηκε σε ένα ψέμα. [το άρθρο εδώ δεν τεκμηριώνει τον ισχυρισμό του] Καθ’ όλη τη διάρκεια του χειμώνα, Ρώσοι αξιωματούχοι επαναλάμβαναν σταθερά ότι δεν είχαν καμία πρόθεση να εισβάλουν στην Ουκρανία. Τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, εν τω μεταξύ, ισχυρίζονταν ότι ο πρόεδρος Ζελένσκι είχε εγκαταλείψει τη χώρα μετά την εισβολή. Αλλά στον πόλεμο, όλες οι πλευρές λένε ψέματα. Και όταν ένα εγχείρημα επαλήθευσης των γεγονότων ασκεί συνεχώς κριτική μόνο στη μία πλευρά και μένει σε μεγάλο βαθμό σιωπηλό για την άλλη, έχει σαφώς πάρει θέση στη σύγκρουση και συνεπώς ενεργεί μεροληπτικά. Οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται να σκέφτονται κριτικά θα πρέπει να υποβάλλουν σε έλεγχο τους ισχυρισμούς όλων των πλευρών.

FACT CHECK GEORGIA

Το Fact Check Georgia περιγράφει τον εαυτό του ως «έναν ανεξάρτητο και αμερόληπτο ιστότοπο που προσφέρει στους αναγνώστες του ερευνημένες, επαληθευμένες και τεκμηριωμένες πληροφορίες». Ωστόσο, χρηματοδοτείται από μια σειρά αμφίβολων οργανισμών, όπως το NED και η πρεσβεία των ΗΠΑ, το German Marshall Fund, η ολλανδική κυβέρνηση και το European Endowment for Democracy, μια ευρωπαϊκή κυβερνητικά χρηματοδοτούμενη “ιδιωτική” οργάνωση που έχει ρητά ως πρότυπο το NED.

Το “Σχετικά με Εμάς” (About Us) του Fact Check Georgia είναι άκρως αποκαλυπτικό
για το αληθινό είδος της “ανεξαρτησίας” αυτού του οργανισμού επαλήθευσης.

Η ανεξαρτησία του Fact Check Georgia δυνητικά υπονομεύεται από το γεγονός ότι στο κάτω μέρος κάθε σελίδας του ιστότοπού του, εμφανίζει τα οικόσημα τόσο του NED όσο και της πρεσβείας των ΗΠΑ στη Γεωργία. Αυτό συνοδεύεται από την εξής δήλωση αποποίησης ευθυνών: «Οι απόψεις και οι γνώμες που εκφράζονται σε αυτόν τον ιστότοπο ανήκουν στο Factcheck.ge και δεν αποτελούν τις απόψεις και τις γνώμες των οργανισμών υποστήριξης του έργου» – μια φράση που δεν θα ήταν απαραίτητο να επισυνάπτεται εάν ένας οργανισμός ήταν πραγματικά ανεξάρτητος.

Επιπλέον, ορισμένα από τα μέλη του προσωπικού του έχουν αξιοσημείωτο παρελθόν. Το πρώτο πρόσωπο που αναφέρεται στην ενότητα “Η Ομάδα μας” του Fact Check Georgia προηγουμένως είχε διατελέσει Αναπληρωτής Υπουργός Άμυνας της Γεωργίας – μιας χώρας που πολέμησε εναντίον της Ρωσίας το 2008.

MYTH DETECTOR

Μια άλλη εταιρεία με έδρα τη Γεωργία, η Myth Detector, χρηματοδοτήθηκε από την πρεσβεία των ΗΠΑ με 42.000 ευρώ το οικονομικό έτος 2021. Ο γερμανικός κρατικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας Deutsche Welle συνεισέφερε 41.000 ευρώ. Επίσης, με δωρεά 41.000 ευρώ πέρυσι, σύμφωνα με τον οικονομικό απολογισμό του Myth Detector, συμμετέχει μια ομάδα με την ονομασία “Zinc”. Πρόκειται πολύ πιθανόν για το Zinc Network, μια σκοτεινή εταιρεία πληροφοριών που διεξάγει επιχειρήσεις πληροφοριακού πολέμου για λογαριασμό των κυβερνήσεων του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ.

DEMAGOG

Η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Πολωνία όχι μόνο χρηματοδοτεί τη Demagog, αλλά και την εκπαιδεύει στον τρόπο σκέψης. Ο ιστότοπος της Demagog σημειώνει ότι η πρεσβεία ίδρυσε μια «ακαδημία [δηλ. σχολή] επαλήθευσης των γεγονότων» για το «πώς να αντιμετωπίζετε τις ψευδείς πληροφορίες». «Χάρη στη συνεργασία με [την πρεσβεία]», σημειώνεται, «πραγματοποιήθηκαν μαθήματα για μαθητές και εκπαιδευτικούς σχετικά με τις ψευδείς ειδήσεις, τις αξιόπιστες πηγές πληροφοριών και τον έλεγχο των γεγονότων».

Εκτός από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, η Demagog λαμβάνει επίσης χρήματα από την πολωνική κυβέρνηση, την Ευρωπαϊκή Ένωση και οργανισμούς του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου.

*          *          *

Μαζί, οι δραστηριότητες αυτών των πέντε οργανώσεων χρηματοδοτούνται όλες απευθείας από την Ουάσιγκτον. Ωστόσο, επίσης πολλές από τις άλλες ομάδες επαλήθευσης των γεγονότων που πληρώνει το Facebook για να λειτουργούν ως αστυνομία λογοκρισίας για την πλατφόρμα του έχουν αντίστοιχες στενές σχέσεις με τη Δυτική κρατική εξουσία. Πράγματι, η μόνη από τις εννέα που εμφανίζεται σχετικά απαλλαγμένη από άμεσες κυβερνητικές συνεργασίες είναι η αυτοχρηματοδοτούμενη μονάδα Lead Stories.

PATIKRINTA 15MIN       

Το λιθουανικό μέσο Patikrinta 15min επιμένει ότι είναι μια ανεξάρτητη, μη προκατειλημμένη ομάδα. Όπως αναφέρεται στην ενότητα “About” (Σχετικά): «Χορηγοί της Patikrinta 15min δεν μπορούν να είναι πολιτικά κόμματα, πολιτικοί, κρατικοί οργανισμοί ή εταιρείες ή οργανισμοί που σχετίζονται με πολιτικούς». Δέχονται, ωστόσο, χρηματοδότηση από το Ινστιτούτο Poynter, τον δημοσιογραφικό όμιλο στον οποίο ανήκει ο αμερικανικός οργανισμός ελέγχου των γεγονότων Politifact. Από το 2016, το Ινστιτούτο Poynter έχει ζητήσει και έχει λάβει τουλάχιστον επτά επιχορηγήσεις από το National Endowment for Democracy (NED), συνολικού ύψους πολύ πάνω από μισό εκατομμύριο δολάρια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένες από αυτές τις επιχορηγήσεις είναι σαφώς ένας τρόπος διοχέτευσης χρημάτων σε ομάδες επαλήθευσης των γεγονότων στην Ανατολική Ευρώπη. Όπως σημειώνεται σε μια περίληψη επιχορήγησης του NED ύψους 78.000 δολαρίων, ο στόχος των χρημάτων είναι να «προωθηθεί η χρήση ιστοσελίδων επαλήθευσης των γεγονότων ως αποτελεσματικό εργαλείο λογοδοσίας στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και να ενισχυθεί η παγκόσμια κοινότητα επαλήθευσης των γεγονότων». Το NED συνεχίζει σημειώνοντας ότι το Poynter θα φέρει πάνω από 70 δημοσιογράφους σε μια εκπαιδευτική σύνοδο κορυφής και στη συνέχεια θα συνεχίσει να “εκπαιδεύει”, να “καθοδηγεί”, να “υποστηρίζει” και να βοηθά τους ίδιους και τις οργανώσεις τους με την “ανάπτυξη ικανοτήτων”.

Μία από τις πολλές επιχορηγήσεις που δόθηκαν στο φαινομενικά ουδέτερο Ινστιτούτο Poynter
από τo NED του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ.

Ένας κυνικός θα μπορούσε να συμπεράνει ότι το NED απλώς προσπαθούσε να ξεπλύνει τα χρήματά του μέσω του Poynter. Η MintPress ζήτησε από την Patikrinta 15min να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει αν ήταν μία από τις ομάδες της Ανατολικής Ευρώπης που αναφέρονται στα αρχεία του NED, αλλά δεν έλαβε απάντηση.

Όπως συμβαίνει και με άλλες από τις ομάδες, η αμερόληπτη βιτρίνα της Patikrinta 15min συχνά καταρρέει. Αυτό φαίνεται σε τίτλους όπως “Ο ρωσικός κυνισμός δεν έχει όρια” και στο γεγονός ότι συχνά υπερασπίζονται ναζιστικές ομάδες όπως το Τάγμα Αζόφ.

Όπως και το StopFake, n 15min έχει υποστηρίξει ότι η χρήση του συμβόλου των Waffen SS από το τάγμα Azov αποτελεί σύμπτωση. Παρουσίασε επίσης το Azov ως μια απολιτική οργάνωση και έχει χρησιμοποιήσει αποσπάσματα από τον ιδρυτή του Azov Andriy Biletsky – πιθανότατα τον πιο διαβόητο εν ζωή νεοναζί στον κόσμο – ως “απόδειξη” ότι οι κατηγορίες εναντίον του [Azov] είναι ρωσική παραπληροφόρηση.

RE:BALTICA

Ενώ δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι η Re:Baltica έχει οικονομική σχέση με την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, η μερίδα του λέοντος της χρηματοδότησής της εξακολουθεί να προέρχεται από τη Δύση. Όπως σημειώνουν στον ιστότοπό τους, περίπου τα δύο τρίτα της χρηματοδότησής τους προέρχονται «από τα ιδρύματα που εδρεύουν σε χώρες της ΕΕ/του ΝΑΤΟ». Αναφέρουν επίσης «το Βασίλειο της Ολλανδίας» ως έναν από τους «φίλους» τους – δηλαδή τους δωρητές.

Η Re:Baltica χρηματοδοτείται απλόχερα από δυτικές κυβερνήσεις και ΜΚΟ, συμπεριλαμβανομένου του Ιδρύματος για μια Ανοιχτή Κοινωνία του George Soros

DELFI

To Delfi είναι μια σημαντική διαδικτυακή πύλη στην Ανατολική Ευρώπη και τη Βαλτική. Η εταιρεία δεν αποκαλύπτει αν λαμβάνει χρηματοδότηση από το εξωτερικό. Έχει, ωστόσο, αναμφισβήτητα, στενή σχέση με το NED. Το 2015, το Delfi πήρε συνέντευξη από τον Κρίστοφερ Γουόκερ, ένα ανώτερο στέλεχος του NED, σχετικά με τον καλύτερο τρόπο που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τη ρωσική προπαγάνδα. Δύο χρόνια αργότερα, ο πρόεδρος του NED Gershman μίλησε στο λιθουανικό κοινοβούλιο, αποκαλύπτοντας ότι η οργάνωσή του είχε,

«Συνεργαστεί με τη Λιθουανία για την αντιμετώπιση των ρωσικών προσπαθειών να υπονομεύσουν και να καταστρέψουν τη δημοκρατία στη Λιθουανία, στην Ευρώπη και στην ίδια τη Ρωσία. Υποστηρίξαμε το έργο του Delfi και του Κέντρου Ανατολικοευρωπαϊκών Σπουδών με έδρα τη Λιθουανία για την παρακολούθηση, την τεκμηρίωση και την καταπολέμηση της ρωσικής παραπληροφόρησης στη Λιθουανία και τις χώρες της Βαλτικής».

Αργότερα την ίδια χρονιά, το Delfi συνεργάστηκε με το NED για τη διοργάνωση της 1ης Συνάντησης Νέων Ηγετών του Βίλνιους, κατά την οποία προσκλήθηκαν επιλεγμένοι νέοι ακτιβιστές να συναναστραφούν με δημοσιογράφους και κατασκόπους από όλη την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, με την ελπίδα να δημιουργηθεί μια φιλική προς τη Δύση δύναμη στην κοινωνία των πολιτών.

Οι Delfi, Re:Baltica και StopFake εντοπίστηκαν ως προτεινόμενα μέλη για ένα δίκτυο “αντι”-προπαγάνδας που ελπίζει να δημιουργήσει το Δίκτυο EXPOSE. Το EXPOSE φέρεται να ήταν μια μυστική πρωτοβουλία χρηματοδοτούμενη από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία θα έφερνε σε επαφή δημοσιογράφους και κρατικά στελέχη σε έναν συνασπισμό με στόχο τη διαμόρφωση του δημόσιου λόγου με τρόπο που να ευνοεί περισσότερο τις προτεραιότητες των δυτικών κυβερνήσεων.

Ένας πίνακας που αποκαλύπτει τη διοικητική δομή του δικτύου EXPOSE ο οποίος δημοσιεύτηκε
στα πλαίσια του Integrity Initiative Leak 7 [ΣΗΜ. Ο σύνδεσμος εδώ δεν υπάρχει στο πρωτότυπο].

Όπως έγραψε το EXPOSE, «υπάρχει μια ευκαιρία να αναβαθμιστούν οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών σε όλη την Ευρώπη, ενισχύοντας τις υπάρχουσες δραστηριότητές τους και απελευθερώνοντας το δυναμικό τους, ώστε να αποτελέσουν την επόμενη γενιά ακτιβιστών στον αγώνα κατά της παραπληροφόρησης του Κρεμλίνου».

«Ο συντονισμός των δραστηριοτήτων τους», έγραψε το EXPOSE, «αντιπροσωπεύει μια μοναδική ευκαιρία» για τη βρετανική κυβέρνηση στον αγώνα της κατά της Ρωσίας. Δυστυχώς, παραπονέθηκαν, η «μονομανής εμμονή» του StopFake με τη Ρωσία έχει πλήξει την αξιοπιστία του.

Είναι αξιοσημείωτο ότι το EXPOSE έγραψε επίσης ότι «ένα άλλο εμπόδιο στην καταπολέμηση της παραπληροφόρησης είναι το γεγονός ότι ορισμένες αφηγήσεις που υποστηρίζονται από το Κρεμλίνο είναι εκ των πραγμάτων αληθινές» – μια παραδοχή που υπογραμμίζει ότι, για πολλές κυβερνήσεις και μέσα ενημέρωσης, η “παραπληροφόρηση” αρχίζει γρήγορα να σημαίνει απλώς “πληροφορίες με τις οποίες διαφωνούμε”.

Τα ονόματα των ατόμων που καταγράφονται ως υποψήφιοι να προσληφθούν σε αυτό το δίκτυο συνιστούν ένα who’s who συνδεδεμένων με το κράτος πρακτόρων, συμπεριλαμβανομένου του δικτύου Zinc Network, πολλών ατόμων από την ιστοσελίδα ερευνητικής δημοσιογραφίας Bellingcat που χρηματοδοτείται από το NED καθώς και ο Ben Nimmo, πρώην εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ, ο οποίος τώρα είναι επικεφαλής της παγκόσμιας υπηρεσίας πληροφοριών του Facebook.

Ο ΚΥΒΕΡΝΟΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ FACEBOOK

Ωστόσο, ο Νίμο είναι μόνο ένας από τους πολλούς πρώην κρατικούς πράκτορες που εργάζονται τώρα στα ανώτερα κλιμάκια του Facebook. Τον περασμένο μήνα, η MintPress δημοσίευσε μια μελέτη που αποκάλυπτε ότι ο γίγαντας της Silicon Valley έχει προσλάβει δεκάδες πρώην στελέχη της CIA σε σημαίνουσες θέσεις εντός της εταιρείας, ιδίως στους τομείς της ασφάλειας, της διαιτησίας περιεχομένου και της εμπιστοσύνης και προστασίας.

Δεδομένου της επιρροής που ασκεί το Facebook ως γίγαντας των μέσων ενημέρωσης και επικοινωνίας, αυτού του είδους οι σχέσεις συνιστούν ζήτημα εθνικής ασφάλειας για κάθε άλλη χώρα στον κόσμο. Και αυτή δεν είναι επίσης μια υποθετική απειλή. Τον Νοέμβριο, ο Nimmo ηγήθηκε μιας ομάδας που ουσιαστικά προσπάθησε να μεταστρέψει τις εκλογές στη Νικαράγουα από το κυβερνών κόμμα των Σαντινίστας προς τον υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ υποψήφιο. Τις ημέρες που προηγήθηκαν των εκλογών, το Facebook διέγραψε εκατοντάδες λογαριασμούς και σελίδες μέσων ενημέρωσης φιλικά διακείμενων προς τους Σαντινίστας.

Η ενέργεια αυτή υπογραμμίζει το γεγονός ότι το Facebook δεν είναι μια διεθνής εταιρεία που υπάρχει μόνο στον αιθέρα, αλλά μια Αμερικανική επιχείρηση που δεσμεύεται από τους Αμερικανικούς νόμους. Και ολοένα και περισσότερο, αυτό κινείται πλησιέστερα προς την ίδια την Κυβέρνηση των ΗΠΑ.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ [ΜΑΣ] ΦΥΛΑΕΙ [ΑΠΟ] ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΕΣ;

Οι ψεύτικες ειδήσεις αφθονούν στο διαδίκτυο και εμείς ως κοινωνία είμαστε εντελώς απροετοίμαστοι να τις αντιμετωπίσουμε. Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ διαπίστωσε ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων -ακόμη και οι νέοι με ψηφιακές γνώσεις- δεν ήταν σε θέση να διακρίνουν τις πραγματικές αναφορές από τα προφανή ψεύδη στο διαδίκτυο. Πολλοί θα πέσουν στην παγίδα της ρωσικής προπαγάνδας. Τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης πράγματι διοχετεύουν συνεχώς παραπλανητικές πληροφορίες. Αλλά το ίδιο κάνουν και οι χώρες του ΝΑΤΟ. Και αν οι επαληθευτές των γεγονότων που έχουν προσφερθεί εθελοντικά να ξεχωρίζουν για λογαριασμό μας την αλήθεια από τη μυθοπλασία επιτίθενται ανελέητα στη Ρωσία, αλλά σιωπούν για τις διαστρεβλώσεις της δικής τους πλευράς, πολλοί περισσότεροι θα πέσουν στην παγίδα της δυτικής προπαγάνδας.

Η σιωπηρή θεώρηση πολλών από αυτές τις ομάδες ελέγχου γεγονότων είναι ότι “μόνο η Ρωσία λέει ψέματα”. Αυτή είναι η θέση μιας μεροληπτικής οργάνωσης, μιας οργάνωσης που ενδιαφέρεται ελάχιστα για την αλήθεια και περισσότερο για την επιβολή ελέγχου στα μέσα επικοινωνίας. Και όλα αυτά γίνονται στο όνομα της διαφύλαξης της ασφάλειάς μας.

Ποιος επαληθεύει τους ισχυρισμούς των επαληθευτών γεγονότων; Δυστυχώς, εναπόκειται σε μικρά, ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης να το κάνουν. Ωστόσο, η MintPress [ο φορέας του συγγραφέα του άρθρου αυτού] έχει αντιμετωπίσει διαρκή καταστολή επειδή κάνει [ακριβώς] αυτό, έχοντας αποκλειστεί από την επικοινωνία με τους 400.000 και πλέον οπαδούς μας στο Facebook, ενώ επίσης καταστέλλεται αλγοριθμικά από τους γίγαντες της Silicon Valley και διαγράφεται από υπηρεσίες οικονομικών συναλλαγών, όπως η PayPal.

Η λύση είναι η διδασκαλία και η ανάπτυξη της κριτικής παιδείας στα μέσα ενημέρωσης. Όλα τα μέσα ενημέρωσης έχουν προκαταλήψεις και ατζέντες. Εναπόκειται στο [κάθε] άτομο να τα εντοπίζει και να εξετάζει και να αξιολογεί διαρκώς ό,τι διαβάζει. Ωστόσο, οι κυβερνήσεις δεν θέλουν οι πληθυσμοί τους να σκέφτονται κριτικά- θέλουν το μήνυμά τους να είναι κυρίαρχο, ένας λόγος για τον οποίο το NED χρηματοδοτεί αθόρυβα τόσους πολλούς οργανισμούς επαλήθευσης των γεγονότων ώστε να διεκπεραιώνουν τη δουλειά του.

Πηγή: MintPress News

Μετάφραση: Κωστής Μηλολιδάκης

Μια παράξενη, ηλίθια δυστοπία

Τις τελευταίες ημέρες στις Ηνωμένες Πολιτείες παρακολουθούμε μια παρέλαση από πλούσια φρικιά που κολακεύουν ο ένας τον εγωισμό του άλλου, και καμαρώνουν στις κάμερες με εξωφρενικές ενδυμασίες, ενώ οι απλοί Αμερικανοί υποφέρουν όλο και περισσότερο.

Στο δείπνο των ανταποκριτών του Λευκού Οίκου το Σαββατοκύριακο συγκεντρώθηκε ένα τσούρμο διασημοτήτων των μέσων ενημέρωσης για να συγχαρεί ο ένας τον άλλον για τη σπουδαία δουλειά που κάνουν λέγοντας τάχα γενναία την αλήθεια και βάζοντας υποτίθεται την πιο ισχυρή κυβέρνηση του κόσμου προ των ευθυνών της. Ο οικοδεσπότης, ο Trevor Noah από το The Daily Show, ξεχείλισε από ενθουσιασμό για την ελευθερία που έχει ο Τύπος στην Αμερική, ο οποίος λέει πράγματα που δεν αρέσουν στους ισχυρούς.

“Καθώς καθόμαστε απόψε σε αυτή την αίθουσα, ελπίζω πραγματικά να θυμάστε όλοι σας ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός αυτής της βραδιάς”, είπε ο Νόα. “Ναι, έχει πλάκα. Ναι, ντυνόμαστε ωραία. Ναι, ο κόσμος τρώει, πίνει, διασκεδάζει. Αλλά ο λόγος που είμαστε εδώ είναι για να τιμήσουμε και να γιορτάσουμε την Τεταρτη Εξουσία και αυτό που αντιπροσωπεύετε: έναν πρόσθετο έλεγχο και μια ισορροπία που κάνει υπόλογη την εξουσία και δίνει φωνή σε εκείνους που διαφορετικά δεν θα είχαν”.

“Και αν ποτέ αρχίσετε να αμφιβάλλετε για τις ευθύνες σας, αν ποτέ αρχίσετε να αμφιβάλλετε για το πόσο σημαντικές είναι, μην κοιτάξετε πιο πέρα από την Ουκρανία”, δήλωσε ο Νόα. “Απλά κοιτάξτε τι συμβαίνει εκεί. Οι δημοσιογράφοι διακινδυνεύουν ή και χάνουν τη ζωή τους για να δείξουν στον κόσμο τι πραγματικά συμβαίνει. Συνειδητοποιείτε πόσο εκπληκτικό είναι; Στην Αμερική, έχετε το δικαίωμα να αναζητάτε την αλήθεια και να λέτε την αλήθεια ακόμη και αν κάνει τους ανθρώπους της εξουσίας να νιώθουν άβολα, ακόμη και αν κάνει τους θεατές ή τους αναγνώστες σας να νιώθουν άβολα. Καταλαβαίνετε πόσο εκπληκτικό είναι αυτό; Στάθηκα εδώ απόψε και κορόιδεψα τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών και θα είμαι μια χαρά. Θα είμαι μια χαρά, σωστά; Καταλαβαίνεις πραγματικά, τι ευλογία είναι;”

Φυσικά, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πει πράγματα που δεν αρέσουν στους προέδρους των ΗΠΑ, και οι οποίοι δεν είναι μια χαρά. Ο Τζούλιαν Ασάνζ είναι στη φυλακή Belmarsh, καθώς η κυβέρνηση των ΗΠΑ συνεχίζει τις προσπάθειές της για την έκδοσή του, ώστε να γίνει ο πρώτος εκδότης που δικάστηκε ποτέ, βάσει του νόμου περί κατασκοπείας. Ο Έντουαρντ Σνόουντεν, ένας άλλος Αμερικανός, παραμένει στην εξορία επειδή ο ένας πρόεδρος των ΗΠΑ μετά τον άλλο, συνεχίζει να αρνείται να δώσει χάρη στον ήρωα που αποκάλυψε τις σκοτεινές πρακτικές παρακολούθησης του καρτέλ των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Ο Ντάνιελ Χέιλ, επίσης Αμερικανός, βρίσκεται στη φυλακή επειδή αποκάλυψε τη διαφθορά του τερατώδους προγράμματος μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Αμερικής.

Ο Trevor Noah δεν μίλησε για αυτούς τους ανθρώπους, ή πολλούς άλλους που έχουν διωχθεί, φιμωθεί, φυλακιστεί και δολοφονηθεί επειδή είπαν πράγματα που δεν εγκρίνουν τα ισχυρά άτομα που κυβερνούν τις ΗΠΑ, επειδή ως μέλος των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης η δουλειά του Trevor Noah δεν είναι να ενημερώνει αλλά να προπαγανδίζει.

Μακριά από το να ασκούν “έναν πρόσθετο έλεγχο και να κρατούν μια ισορροπία που θέτει την εξουσία προ των ευθυνών της και δίνει φωνή σε εκείνους που διαφορετικά δεν θα είχαν”, όπως ισχυρίζεται ο Trevor Noah, οι άνθρωποι στο ακροατήριό του, το βράδυ του Σαββάτου, έχουν ως αποστολή να χειραγωγούν τη δημόσια σκέψη προς διευκόλυνση των συμφερόντων των ισχυρών. Τα κυρίαρχα ειδησεογραφικά μέσα ενημέρωσης στην Αμερική, και σε όλες τις λεγόμενες ελεύθερες δημοκρατίες του δυτικού κόσμου, είναι ιδρύματα προπαγάνδας των οποίων η πρώτη και κύρια δουλειά είναι να κατασκευάζουν συναίνεση για την ολιγαρχία και την αυτοκρατορία.

Γι’ αυτό και ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, όταν ανέβηκε στο βήμα εκείνο το βράδυ, είχε μόνο φιλικά λόγια για τα κυρίαρχα ΜΜΕ.

“Αυτό που είναι ξεκάθαρο, και το εννοώ από τα βάθη της καρδιάς μου, είναι ότι εσείς, ο ελεύθερος Τύπος, έχετε μεγαλύτερη σημασία από ό,τι είχατε ποτέ εδώ και έναν αιώνα”, δήλωσε ο Μπάιντεν. “Όλοι είδαμε το θάρρος του ουκρανικού λαού εξαιτίας του θάρρους των Αμερικανών δημοσιογράφων σε αυτή την αίθουσα και των συναδέλφων σας σε όλο τον κόσμο που βρίσκονται στο πεδίο και παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους”.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο πραγματοποιήθηκε επίσης μια φιλική συγκέντρωση γενναίων μαχητών της Αλήθειας της Τέταρτης Εξουσίας και πολιτικών και κυβερνητικών στελεχών της αμερικανικής αυτοκρατορίας σε ένα πάρτι που διοργάνωσε ο δισεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης του νεοσυντηρητικού πολεμικού προπαγανδιστικού περιοδικού The Atlantic.

Το Politico αναφέρει:

Οι Ντέιβιντ και Κάθριν Μπράντλεϊ και η Λορίν Πάουελ Τζομπς παρέθεσαν δείπνο στο σπίτι των Bradley. Παραβρέθηκαν: ο Υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν, η Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου Εύα Ράιαν, η Υπουργός Εμπορίου Τζίνα Ραϊμόντο, ο Διευθυντής της CIA Μπιλ Μπερνς, η εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου Τζεν Πσάκι, η αναπληρώτρια Γενική Εισαγγελέας των ΗΠΑ Λίζα Μόνακο και πλήθος άλλων γερουσιαστών και αξιωματούχων.

Πράγματι, όταν βλέπεις έναν αμφιλεγόμενο μπασκετμπολίστα/προπαγανδιστή της αυτοκρατορίας να συναναστρέφεται με τον διευθυντή της CIA, ενώ περιβάλλεται από διασημότητες των μέσων ενημέρωσης και κυβερνητικά στελέχη σε ένα πάρτι που διοργανώνει ένας πλουτοκράτης που κατέχει μέσα ενημέρωσης, ξέρεις ότι βρίσκεσαι σε μια χώρα όπου η εξουσία λογοδοτεί. Σωστά, Trevor;

Το όργιο της ντροπής κορυφώθηκε με το Met Gala του 2022, μια μεγάλη, παράξενη, δυστοπική παρέλαση πλούσιων φρικιών, που ντύθηκαν σαν αριστοκράτες των Hunger Games και γελούσαν στα μούτρα όλων όσων δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ζήσουν.

Ένα πραγματικά έντιμο φόρεμα του Met Gala θα είχε κορσέ φτιαγμένο από τα οστά παιδιών της Υεμένης, ντυμένο με ύφασμα από κλεμμένο χρυσό και λίθιο, που θα το έπλεκαν τα μικροσκοπικά χέρια παιδιών-σκλάβων, με μια ολόσωμη ουρά που θα έσταζε πετρέλαιο και αίμα όπου κι αν πήγαινε.

Και αυτό, ενώ οι απλοί Αμερικανοί αγωνίζονται μόνο και μόνο για να επιβιώσουν. Ενώ οι Αμερικανίδες φαίνεται να βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού της απώλειας της αναπαραγωγικής τους κυριαρχίας με την ανατροπή του δικαιώματος στην έκτρωση. Ενώ τα χρήματα διοχετεύονται σε έναν πόλεμο δι’ αντιπροσώπων, ο οποίος απειλεί να κλιμακωθεί σε μια σύγκρουση που θα μπορούσε εύκολα να τελειώσει τη ζωή στη γη.

Αυτή είναι η αυτοκρατορία σου που πεθαίνει, Αμερική. Αυτό είναι το τελικό στάδιο του καπιταλισμού σας. Αυτή είναι η δυστοπία σας, σε όλη της την παράξενη, ψεύτικη, ηλίθια δόξα.

Είναι τρομακτικό. Όσο περισσότερο το κοιτάς, τόσο πιο ανατριχιαστικό γίνεται.

Πηγή: Caitleen Johnstone