Άρθρα

Ανοικτή Επιστολή Υγειονομικών με Ερωτήματα προς την Επιτροπή Ειδικών του Υπουργείου Υγείας

  • Ποια επιστημονική προσέγγιση επιβάλει, η καθημερινή ενημέρωση για την επιδημία COVID19 (κορονοϊός SARS-CoV-2) να περιλαμβάνει μόνο τον αριθμό των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων, των διασωληνημένων και των θανάτων, την επίκληση της «ατομικής ευθύνης» και την απειλή έντασης των περιοριστικών μέτρων με βάση τις προβλέψεις για την πορεία της ΑΛΛΑ ΟΧΙ τον καθημερινό αριθμό του μόνιμου προσωπικού που αναλαμβάνει καθήκοντα, τον αριθμό κλινών ΜΕΘ που ανοίγουν, τον αριθμό επιπλέον αναπνευστήρων που εξασφαλίζονται και των ειδικών νοσοκομείων που χρειάζονται για την αντιμετώπιση της;
  • Ποια επιστημονική προσέγγιση επιβάλει την ανοχή – ούτε καν την επισήμανση ως μη απαραίτητης υγειονομικά – σε ότι αφορά την κυκλοφορία συμπολιτών μας με γάντια και μάσκες σε ανοιχτό χώρο και αντίθετα την αντιμετώπιση με ειρωνεία και «δεν πειράζει» της υγειονομικά και κοινωνικά υπεραναγκαίας εξασφάλισης όλων των Ατομικών Μέσων Προστασίας στους υγειονομικούς στα νοσοκομεία και τα ιατρεία; Ποια επιστημονική προσέγγιση επιβάλει στον ΕΟΔΥ να δίνει ΕΠΙΣΗΜΗ ΟΔΗΓΙΑ προς τα νοσοκομεία με την οποία ΑΝΕΧΕΤΑΙ την έλλειψη αυτών των Ατομικών Μέσων Προστασίας για τους υγειονομικούς ; Ποια επιστημονική προσέγγιση επιβάλει να ΜΗΝ ανακοινώνεται ο αριθμός των υγειονομικών που έχουν ασθενήσει και έχουν τεθεί εκτός μάχης;
  • Ποια επιστημονική προσέγγιση επιβάλει την απαγόρευση υπαίθριας συνάθροισης άνω των δύο ατόμων, ΑΛΛΑ ΟΧΙ την καταγγελία λειτουργίας επιχειρήσεων και βιομηχανιών παραγωγής αγαθών μη πρώτης ανάγκης με δεκάδες εργαζόμενους στοιβαγμένους σε κλειστούς χώρους και χωρίς τα απαραίτητα μέσα προστασίας;
  • Ποια επιστημονική προσέγγιση επιβάλει την καραντίνα μόνο 7 ημερών (και όχι 14 όπως λένε οι διεθνείς οδηγίες) στους υγειονομικούς που είναι θετικοί για κορονοϊό SARS-CoV-2;
  • Ποια επιστημονική προσέγγιση επιβάλει τη μη διενέργεια μαζικών test ιχνηλάτησης του ιού στο γενικό πληθυσμό παρά τις συστάσεις του ΠΟΥ (WHO);
  • Ποια επιστημονική προσέγγιση επιβάλει τη χορήγηση 11.000.000 Ευρώ στους καναλάρχες για τη διαφημιστική καμπάνια ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ και το διπλασιασμό του νοσηλίου για τις ιδιωτικές ΜΕΘ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ για την ενίσχυση του δημόσιου τομέα υγείας με προσωπικό και εξοπλισμό;
  • Ποια επιστημονική προσέγγιση οδηγεί στο κλείσιμο και την υπολειτουργία των δημόσιων δομών ΠΦΥ (Περιφερικά Ιατρεία, ΤΟΜΥ και Κέντρα Υγείας) και την μεταφορά του προσωπικού τους στα νοσοκομεία, στερώντας τον οικογενειακό γιατρό και εκεί ακόμα που υπάρχει, επομένως και την μοναδική δυνατότητα του πληθυσμού για άμεση πρόσβαση σε στοιχειώδη έγκαιρη περίθαλψη; Ποια επιστημονική προσέγγιση επιβάλλει την στέρηση Μέσων Ατομικής Προστασίας και για τους αυτοαπασχολούμενους γιατρούς που θέλουν να συμβάλουν στην μάχη ενάντια στην επιδημία; Πως γίνεται να καλούμε τον κόσμο να επικοινωνεί άμεσα με το γιατρό του αν εμφανίσει ύποπτα συμπτώματα και ταυτόχρονα αυτόν τον γιατρό στις λίγες περιπτώσεις που υπάρχει να τον απομακρύνουμε; Δεν μετατρέπεται έτσι το “μένουμε σπίτι” σε “κινδυνεύουμε στο σπίτι” μόνο και μόνο για να παρουσιάσει η κυβέρνηση μια ψεύτικη εικόνα ότι έκανε προσλήψεις στα νοσοκομεία;

Οι ειδικοί της επιτροπής του υπουργείου που μας καλούν να «κρυφτούμε» από τον ιό γιατί κρύβουν τη μισή αλήθεια;

Η επιστήμη πρέπει να είναι ανεξάρτητη από πολιτικές, κυβερνητικές και επιχειρηματικές σκοπιμότητες.

Την ανεξαρτησία της και το ελεύθερο, δημιουργικό πνεύμα κόντρα σε όλα τα συμφέροντα θα το υπερασπίσουμε σθεναρά. Είναι ζήτημα ατομικής και κοινωνικής ευθύνης!

Το κείμενο υπογράφεται από υγειονομικούς – Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται.

 

1.      Αλεξανιάν Ιωάννης, Καρδιολόγος, Ευαγγελισμός

2.      Αλεξάντροβα Τάνια, Παιδίατρος, Αγία Σοφία

3.      Αλεξανδρόπουλος Αλέξανδρος, ειδικευόμενος Αιματολόγος, σε αναμονή συνέχισης

4.      Αλεξανδροπούλου Ζαφειρούλα, Βιοπαθολόγος, Ασκληπιείο Βούλας

5.      Αναγνώστου Όλγα, Παθολόγος, ΟΚΑΝΑ

6.      Ανδροβιτσανέα Πέγκυ, Οδοντίατρος, Αθήνα
7.      Ανδρουτσοπούλου Χριστίνα, Γενική Iατρός, 2η ΤΟΜΥ Πάτρας

8.      Άντζελ Αλβέρτος, Αναισθησιολόγος, Νοσοκ. Ερυθρός

9.      Αντωνιάδης Λάμπρος, Κτηνίατρος, Ζωγράφου

10.   Αντωνίου Θανάσης, ειδικευόμενος Ψυχίατρος, Σωτηρία

11.   Απολλωνάτου Σοφία, Καρδιολόγος/Εντατικολόγος, Ασκληπιείο Βούλας

12.   Αποστόλου Ουρανία, Παθολόγος/Διαβητολόγος, Νοσοκ. Νίκαιας
13.   Αργύρης Χρήστος, ειδικευόμενος Ακτινοδιαγνώστης, Γεννηματάς
14.   Ασημακόπουλος Λάμπρος, ειδικευόμενος Ψυχίατρος, Νοσοκ. Κατερίνης

15.   Ασπρούδη Πασχαλιά, Νοσηλεύτρια, Ασκληπιείο Βούλας

16.   Βάβουλης Γιώργος, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας

17.   Βαγγέλη Μαρία, Β. Νοσηλευτή, Ασκληπιείο Βούλας

18.   Βαλανίκας Ευρυπίδης, ειδικευόμενος Παθολόγος, ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης

19.   Βαρναβα Δέσποινα, Κοινωνική Λειτουργός, Ασκληπιείο Βουλας
20.   Βαρτζελή Παναγιώτα, Πνευμονολόγος/Εντατικολόγος, Μεταξά
21.   Βασιλειάδη Αικατερίνη, Νοσηλεύτρια, Ασκληπιείο Βούλας
22.   Βασιλική Σκυλάκου, Β. Νοσηλευτή, Ασκληπιείο Βούλας
23.   Βήνη Δήμητρα, Παιδίατρος, Νοσοκ. Νίκαιας
24.   Βήχας Γιώργος, Καρδιολόγος, Κ.Υ. Δάφνης

25.   Βλάχος Κώστας, Νευροχειρουργός, ΚΑΤ

26.   Βλάχος Στέφανος, Ειδικευόμενος Παθολόγος, Λαϊκό

27.   Βογιατζή Κυριακή, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας

28.   Βρύση Ελένη, Νοσηλεύτρια, Νοσοκ. Καρδίτσας
29.   Γαβριηλίδου Μάρθα, Νοσηλεύτρια, Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης
30.   Γαλιάνου Στέλλα, Ψυχολόγος, Δρομοκαΐτειο
31.   Γαρδικλής Δημήτρης,  Νοσηλευτής, Ασκληπιείο Βούλας
32.   Γερόκωστα Κωνσταντίνα, Β. Νοσηλευτή, Νοσοκ. Σητειας

33.   Γεωργίου Σάββας, Β. υγειονομικό προσωπικό, Αττικό

34.   Γεωργόπουλος Αχιλλέας, ειδικευόμενος Καρδιολόγος, Παπανικολάου Θεσσαλονίκης
35.   Γιαμούρη Στέλλα, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας

36.   Γιαννατσή Αναστασία, Νοσηλεύτρια, Ασκληπιείο Βούλας

37.   Γιαννόπουλου Ασημίνα, νοσηλεύτρια, Ασκληπιείο Βούλας

38.   Γιανντζακλίδης Σάββας, Γενικός Χειρουργός, Νοσοκ. Καβάλας

39.   Γιαπράκης Γιάννης, Ακτινοδιαγνώστης, Αγρίνιο
40.   Γκάντος Σταύρος, Νοσηλευτής, ΚΑΤ

41.   Γκίκα Λουΐζα, Γενική Ιατρός, ΚΥ Βουλγαρελίου

42.   Γκιόκα Αλεξάνδρα, Ψυχίατρος, Αθήνα

43.   Γκιόκα Ελένη, Παιδίατρος, Νοσοκ. Άρτας

44.   Γκουτζιώτης Ιωάννης, Γενικός Χειρουργός, Θεσσαλονίκη

45.   Γρενζελιά Μαρία, ειδικευόμενη Ακτινοθεραπευτής, Αρεταίειο

46.   Γρίβας Γρηγόρης, Παιδίατρος, Κ.Φ. Σκαραμαγκά

47.   Γρόση Ευφροσύνη, ειδικευόμενη Νευρολόγος, ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης

48.   Δαλαμπίρα Αναστασία, Νοσηλεύτρια, ΚΥ Σιατίστας

49.   Δαμπολιά Έφη, Ακτινοδιαγνώστρια, Ασκληπιείο Βούλας

50.   Δάφνη Μαρία, Παθολόγος, Νοσοκ. Ερυθρός
51.   Δεληγιάννη Χρύσα, Παιδίατρος, Κ.Υ. Αμοργού

52.   Δεμέναγα Κυριακή, ειδικευόμενη Αναισθησιολόγος, Νοσοκ. Νάουσας

53.   Δεμερίδου Φανή, Οδοντίατρος, Θεσσαλονίκη

54.   Δημητράκης Νικόλαος, Ορθοπαιδικός, Ασκληπιείο Βούλας

55.   Δημητρακόπουλος Στέλιος, Γενικός Ιατρός, ΚΥ Αγ. Βαρβάρας Ηρακλείου Κρήτης

56.   Δημητρακόπουλος Χαράλαμπος, ειδικευόμενος Παθολόγος, Νοσοκ. Χαλκίδας
57.   Δημητρακόπουλος Χρήστος, Γενικός Ιατρός, ΚΥ Μεγαλόπολης
58.   Διαμαντόπουλος Μάριος Ιωάννης, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας

59.   Διβάνης Δημήτριος, Νεφρολόγος, Νοσοκ. Σερρών

60.   Δικαιάκος Ι. Μιχάλης, Ψυχίατρος, Κέντρο Ψυχικής Υγείας Βόλου
61.   Διονυσοπούλου Βασιλική, Πνευμονολόγος/Εντατικολόγος, Νοσοκ. Νίκαιας
62.   Δουγάλη Σουλτάνα, Νοσηλεύτρια, Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης

63.   Δραγώνας Χρήστος, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας

64.   Ελευθεριάδη Δέσποινα, Παιδίατρος, Νοσοκ. Αγλαΐα

65.   Επαγγέλης Ιωάννης, Γενικός Χειρουργός / ΤΕΠ, Ασκληπιείο Βούλας

66.   Ερωτοκρίτου Αργυρή, ειδικευόμενη Παθολόγος, Γεννηματάς

67.   Ζαμάνης Νικόλαος, Νοσηλευτής, Σισμανόγλειο

68.   Ζάμπρας Χρήστος – Αλέξανδρος, Ορθοπαιδικός, Νοσοκ. Μυτιλήνης

69.   Ζαροκώστας Κωνσταντίνος, ειδικευόμενος Βιοπαθολόγος, Άγιος Σάββας

70.   Ζαχαρίας Αθανάσιος, ειδικευόμενος Πνευμονολόγος, Παπανικολάου Θεσσαλονίκης

71.   Ζαχαριάς Κώστας, Πνευμονολόγος, Νοσοκ. Τρίπολης

72.   Ζδούκος Θοδωρής , Γενικός Γιατρός , Κέντρο Υγείας Νέας Μηχανιώνας
73.   Ζέρβα Κανελλινα, Καρδιολόγος, Αθήνα
74.   Ζιαζιάς Δημήτρης , ειδικευόμενος Παθολόγος, Νοσοκ. Ρίου
75.   Ζολινδάκη Χρυσούλα Αναισθησιολογος, Νοσοκ. Νίκαιας.
76.   Ζουρμπάκη Ανδρομάχη, Παθολόγος, Αθήνα
77.   Ηλιάκη Αγάπη, Αγροτική Ιατρός, ΚΥ Πλωμαρίου
78.   Ηλιόπουλος Ηλίας, Ορθοπαιδικός, Νοσοκ.Αιγίου
79.   Θεοδωρίδου Αντιγόνη, Νοσηλεύτρια, Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης

80.   Θεοδωρόπουλος Ηλίας, Γενικός Γιατρός, ΚΥ Χίου

81.   Θεοδωροπούλου Ρεβέκκα, Κοινωνική Λειτουργός, ΨΝΑ
82.   Θεοδοσοπούλου Πολυξένη, ειδικευόμενη Αναισθησιολόγος, Αρεταίειο

83.   Ιακωβάκης Βάιος, Νοσηλευτής ΜΕΘ, Ασκληπιείο Βούλας

84.   Κακανιάρης Γεώργιος, Γενικός Χειρουργός, Νοσοκ. Hull, Ηνωμένο Βασίλειο

85.   Καλαβρή Ελένη, Πνευμονολόγος, Ασκληπιείο Βούλας

86.   Καλαϊτζής Ευστράτιος, Γενικός Χειρουργός, Θεσσαλονίκη

87.   Καλαρά Ηλέκτρα, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας
88.   Καλάρας Γιώργος, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας
89.   Καλιαμπάκος Σωτήρης, Καρδιολόγος, Υγεία
90.   Καλουδά Τριανταφυλλιά, ειδικευόμενη Ψυχίατρος, Ψ.Ν.Θ.
91.   Καμτσίου Δημήτριος, Νοσηλευτής, Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης
92.   Καραβάς Αντώνης, Παθολόγος, Κ.Υ. Ηλιούπολης
93.   Καραγεωργίου Άννα, ειδικευόμενη Γενικής Ιατρικής, Ιπποκράτειο
94.   Καραγιάννης Μηνάς, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας
95.   Καρακούλα Μαρία, Ειδικευόμενη Ψυχίατρος, ΨΝΘ
96.   Καρακώτια Αλεξάνδρα, Ειδικευόμενη Ψυχίατρος, ΚΨΥ

97.   Καραμάνος Γιάννης, Ψυχίατρος, Αθήνα

98.   Καραμπέλη Μαρία, ειδικευόμενη Παθολόγος, Νοσοκ. Ερυθρός
99.   Καράνταλη Ειρήνη, Βοηθητικό Υγειονομικό, Ασκληπιείο Βούλας
100. Καραντάλη Ειρήνη, Βοηθός Θαλάμου Τμήμα Αποστείρωσης, Ασκληπιείο Βούλας
101. Καραπάνου Αμαλία, Νοσηλεύτρια
102. Καραταράκης Κώστας, Παθολόγος, Νοσοκ. Λασιθίου
103. Καρούτσου Αλεξάνδρα, Νοσηλεύτρια, Ασκληπιείο Βούλας

104. Κασμιρίδης Γιώργος, ΩΡΛ, «Μητέρα»

105. Καταραχιάς Κώστας, Ακτινοδιαγνώστης, Άγιος Σάββας

106. Κατσέτα Ευφροσύνη, νοσηλεύτρια, ΑσκληπειιοΒουλας
107. Κατσίμπα Δάφνη, Ακτινοδιαγνώστρια, Γεννηματάς Θεσσαλονίκης
108. Καττούλας Μάνος, Ψυχίατρος, Αθήνα

109. Καυκαλά Χρυσάνθη, Γενική Ιατρός, ΚΥ Χίου

110. Κιουρτζίδης Στάθης, ειδικευόμενος Γενικής Ιατρικής, Νοσοκ. Καβάλας

111. Κιρκίνη Εύη, Γενική Ιατρός, ΚΥ Αγ, Μάρκου Κέρκυρας

112. Κλωνιζάκης Μάρκος, Ψυχίατρος, Αθήνα
113. Κοκκινάκη Ιώαννα, ειδικευόμενη Παθολόγος, Σωτηρία

114. Κουρμουλάκης Γιαννης, Ψυχολόγος, ΨΝΑ

115. Κοσιωρη Ιωάννα, Νοσηλεύτρια, Ασκληπιείο Βούλας

116. Κοσμαδάκης Νικόλαος, Γενικός Χειρουργός, Νοσοκ. Ζακύνθου

117. Κοσμοπούλου Όλγα, Παθολόγος/Λοιμωξιολόγος, Νοσοκ. Νίκαιας
118. Κουβίδης Γιώργος, Ακτινοδιαγνώστης, ΨΝΑ Δρομοκαίτειο

119. Κουκίδου Σοφία, ειδικευόμενη Πνευμονολόγος, Σωτηρία

120. Κουκούλα Χρυσούλα, Αγροτική Ιατρός, Κ.Υ. Πλωμαρίου

121. Κούστα Λένα, Ενδοκρινολόγος, Κέρκυρα

122. Κούτρας Γιάννης, Ακτινοδιαγνώστης, Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης

123. Κουτσανέλλου Δώρα, Ψυχολόγος, ΨΝΑ Δρομοκαΐτειο
124. Κουτσοδόντης Γιάννης, Νοσηλευτής, Νοσοκ. Χίου

125. Κουτσοπούλου Έμμυ, Ψυχίατρος, ΟΚΑΝΑ

126. Κριμιτζά Ελίζα, Αγροτική Ιατρός, Κ.Υ. Αγνάντων
127. Κυδώνα Χριστίνα, Παθολόγος/Εντατικολόγος, Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης

128. Κυζηράκου Σταυρούλα, Αναισθησιολόγος/Εντατικολόγος, Νοσοκ. Νίκαιας

129. Κυπαράκης Γεώργιος, Γενικός Ιατρός, Κ.Υ. Βάμου
130. Κυριαζή Ιωάννα, Τεχνολόγος Εργαστηρίων, Κ.Υ. Ναυπλίου

131. Κυρκασιάδου Μαρία, ειδικευόμενη Παθολόγος, Σισμανόγλειο

132. Κωνσταντοπούλου Μαριέττα, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας

133. Κωσταρέλος Κωνσταντίνος, Τεχνολόγος Ακτινολόγος, Γεννηματάς

134. Κώστας Χαράλαμπος, Γενικός Χειρουργός, Υγεία

135. Κωστοπούλου Αθανασία, Νοσηλεύτρια, Ασκληπιείο Βούλας

136. Κωστούλα Ευτυχία, Αγροτική Ιατρός, ΚΥ Ιτέας
137. Λεβέντη Αργυρώ, ειδικευόμενη ΩΡΛ , Γεννηματάς
138. Λιοδάκης Ανδρέας, Ωτορινολαρυγγολόγος, Αθήνα
139. Λιόπα Παναγιώτα, Νοσηλεύτρια, Νοσοκ. Κοζάνης
140. Λιώρη Σωτηρία, ειδικευόμενος Καρδιολόγος, Αττικό
141. Λυμπεροπουλου Ευδοκία Βοηθός Νοσηλευτικού, Ασκληπιείο Βούλας

142. Λυσικάτου Ζαννέτα, ειδικευόμενη Γενική Χειρουργός, Άγιος Σάββας

143. Μακρή Αλεξάνδρα, Μαιευτήρας – Γυναικολόγος, Αθήνα

144. Μανταίου Μερόπη, Πνευμονολόγος, Σωτηρία

145. Μαραγκουδάκης Μανώλης, Ειδικευόμενος Ακτινοθεραπευτής, Αττικό

146. Μαρίνος Νίκος, Ορθοπαιδικός, Νοσοκ. Μυτιλήνης

147. Μαρκάκος Αναστάσιος, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας
148. Μαρκάτης Λευτέρης, Πνευμονολόγος, Νοσοκ. Κέρκυρας
149. Μαρκούτσα Θεοδοσία, Αγροτική ιατρός, ΚΥ Κανδάνου
150. Μαυρεδάκη Πηνελόπη, Παιδίατρος, Κ.Υ. Βάμου

151. Μεγαλοοικονόμου Θεόδωρος, Ψυχίατρος, Αθήνα

152. Μερμίγκης Στέλιος, Φαρμακοποιός, Νοσοκ. Αγρινίου
153. Μηλιού Δέσποινα, Ειδικευόμενη Ψυχιατρικής, Αιγινήτειο
154. Μηνακάκη Νεφέλη, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας

155. Μητροβγένης Γιώργος, Οδοντίατρος, Αθήνα

156. Μιχαλοπούλου Αμαλία, ειδικευόμενη Νευρολόγος, Νοσοκ. Χανίων

157. Μίχου Παρασκευή, Νοσηλεύτρια, Στουτγκάρδη
158. Μόρφης Νικόλαος, Ειδικευόμενος Γενικός Χειρουργός, Ευαγγελισμός
159. Μπαμπαλής Δημήτρης, Παθολόγος/Εντατικολόγος, Γεν. Νοσοκ. Λάρισας
160. Μπάνουμπ Μαρία, Νοσηλεύτρια, Ασκληπιείο Βούλας
161. Μπαντα Σοφία, Νοσηλεύτρια Ασκληπιείο Βουλας
162. Μπάρκουλα Θεοδώρα, Νευρολόγος, ΓΟΝΚ Άγιοι Ανάργυροι
163. Μπέκος Χρήστος, Νοσηλευτής, Νοσοκ. Τρίπολης
164. Μπέλτσιος Μιχάλης, Ορθοπαιδικός, Θριάσιο
165. Μπεμπλιδάκης Θρασύβουλος, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας
166. Μπογάς – Μανουσέλης Αλέξανδρος, Ιατρός
167. Μποξίνη Άννα, Νοσηλεύτρια, Νσοκ.  Χατζηκώστα Ιωαννίνων
168. Μποτσάκης Κωνσταντίνος, ειδικευόμενος Γενικός Χειρουργός, Ευαγγελισμός
169. Μπούρτζος Ζήσης, Φαρμακοποιός – Φοιτητής Ιατρικής
170. Μπούχαλη Βάσω, Παθολόγος, Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης

171. Μπρούβαλης Μερκούριος, ειδικευόμενος Παθολόγος, Νοσοκ. Καβάλας

172. Μωυσίδου Ελένη, ειδικευόμενη Παθολόγος, Νοσοκ. Καβάλας

173. Νείλα Χριστίνα, Παιδίατρος, Αγρίνιο
174. Νείλας Γιάννης, Νευρολόγος, Αγρίνιο

175. Νιανιάκας Νίκος, Ψυχίατρος, Αθήνα

176. Νικολαϊδης Γιώργος, Ψυχίατρος, Ινστιτούτο Υγείας Παιδιού
177. Νικολαΐδου Μαρία, Κοινοτική Νοσηλεύτρια
178. Νικολούλης Νικόλαος, Καρδιολόγος, Νοσοκ. Κατερίνης

179. Νίκου Ειρήνη, Νοσηλεύτρια, Ασκληπιείο Βούλας

180. Νούνη Αθανασία, Νοσηλεύτρια, Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης
181. Νταουντάκη Ειρήνη, Νεφρολόγος, Νοσοκ. Ρεθύθμνου
182. Ντόβολος Σεραφείμ, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας

183. Ντουζέπη Κατερίνα, Αναισθησιολόγος/Εντατικολόγος, Νοσοκ. Αγλαΐα

184. Ντουράκη Σοφία, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας
185. Ξιφιλινού Αναστασία, Νοσηλεύτρια, Ασκληπιείο Βούλας

186. Ξυλογιαννοπούλου Σταυρούλα, Νευρολόγος, Νοσοκ. Νίκαιας

187. Οικονόμου Δημήτρης, ειδικευόμενος Καρδιολόγος, Ευαγγελισμός
188. Οταπασίδου Σταυρούλα, Καρδιολόγος, Οφθαλμιατρείο Αθηνών -Συνεργάτης ΕΚΑΒ
189. Πανά Αναστασία, Νοσηλεύτρια, Ασκληπιείο Βούλας
190. Πανταζής Λάμπρος, ΕΚΑΒ.
191. Πανταζόπουλος Τάσος, ειδικευόμενος Ογκολόγος, Αττικό

192. Παπαγεωργίου Ευαγγελία, Αγροτική Ιατρός, Π.Ι. Σκάλας Ερεσού – ΚΥ Άντισσας

193. Παπαδημητρίου Μαρία, Νοσηλεύτρια, 2ο ΚΥ Περιστερίου
194. Παπαδημητρίου Μαριάννα, Βιοπαθολόγος, Αθήνα
195. Παπαδόπουλος Ευθύμης, Ορθοπαιδικός, Ηράκλειο Κρήτης
196. Παπαδόπουλος-Μανωλαράκης Παναγιώτης, ειδικευόμενος Νευροχειρουργός, Νίκαια
197. Παπαδοπούλου Αντιγόνη, Νοσηλεύτρια, Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης

198. Παπαδοπούλου Δέσποινα, Ακτινοφυσικός, Ασκληπιείο Βούλας

199. Παπάζογλου Νικόλαος, ειδικευόμενος Παθολόγος, Λαϊκό

200. Παπαθεοδώρου Παναγιώτης, Νοσηλευτής, Κ.Υ. Βάμου
201. Παπακωστοπούλου Αικατερίνη, Στρατιωτικός Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας
202. Παπανάκη Αργυρώ, Νοσηλεύτρια, ΚΥ Νεάπολης
203. Παπαναστασίου Αφροδίτη, Νοσηλεύτρια
204. Παπανικολάου Πάνος, Νευροχειρουργός, Νοσοκ. Νίκαιας
205. Παπανικολάου Σπυριδούλα, Νοσηλεύτρια, ΚΥ Βόνιτσας

206. Παπαποστόλου Αποστόλης, Παθολόγος, Νοσοκ. Μεσολογγίου

207. Παπουτσή Μαρία Νοσηλεύτρια, Νοσοκ. Χατζηκώστα Ιωαννίνων
208. Πάππου Χριστίνα, Νοσηλεύτρια , Νοσοκ. Βέροιας
209. Παραστατίδου Δήμητρα, Νοσηλεύτρια, Ασκληπιείο Βούλας
210. Παρθένης Δημήτρης, Αγγειοχειρουργός, Λαϊκό
211. Παταβούκας Γεώργιος, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας

212. Πατσαούρας Παναγιώτης, Γενικός Χειρουργός/Εντατικολόγος, Ασκληπιείο Βούλας

213. Παυλής Ευστράτιος, Παθολόγος, ΚΥ Άντισσας

214. Παυλίδης Ιωάννης, Παιδίατρος, Ασκληπιείο Βούλας

215. Πολίτου Αννέτα, Οδοντίατρος, Καλαμάτα

216. Ποταμίτης Νίκος, Ορθοπαιδικός, Νοσοκ. Ζακύνθου
217. Πουλικάκος Παναγιώτης, Παθολόγος/Εντατικολόγος, Αθήνα
218. Πρεκατές Χρήστος, Οφθαλμίατρος, Τρίκαλα
219. Πρώιμος Αλέξανδρος, Ε/Θ, Ψ.Ν.Α
220. Πύρρου Νικολέτα, Αγροτικός Ιατρός, Νοσοκ. Γρεβενών
221. Ράλλη Ηρώ, ειδικευόμενη Γενική Χειρουργός, Ασκληπιείο Βούλας
222. Ράπτης Ιωάννης, Γενικός Ιατρός, Αθήνα
223. Ρίζος Μιχάλης, Παθολόγος/Εντατικολόγος, Αττικό
224. Ρομπολάκη Μαντώ, Αγροτική Ιατρός, ΓΝ – ΚΥ Νάξου
225. Σαββίδης Γρηγόριος, Γενικός Ιατρός, ΚΥ Πλωμαρίου
226. Σαριδάκης Γιάννης, Γιατρός, Νοσοκ. Ρεθύμνου
227. Σαρμανιώτη Ευθαλία, Νοσηλεύτρια, Γεν. Νοσοκ. Λάρισας
228. Σεμερτζιαν Σωτήριος, Ειδικευόμενος Παιδίατρος, Αγία Σοφία
229. Σερβετά Κέλλυ, Ακτινοδιαγνώστρια, Τζάνειο

230. Σιλάκ Σερπίλ, ειδικευόμενη Νεφρολόγος, Νοσοκ. Καβάλας

231. Σκαφίδα Αναστασία, Νευρολόγος, Τζάνειο

232. Σκιτζής Γιάννης, ειδικευόμενος Καρδιολόγος, Γεννηματάς

233. Σκορδή Μαρία, Φυσίατρος, Ασκληπιείο Βούλας

234. Σκούρτη Ισμήνη, Νοσηλεύτρια, Ασκληπιείο Βούλας
235. Σκούφογλου Νικόλας, ειδικευόμενος Ορθοπαιδικός,  Ευαγγελισμός
236. Σκυργιάννη Μυρτώ, Αγροτική Ιατρός, Νοσοκ. Μυτιλήνης

237. Σπανίδου Αλίκη, Νοσηλεύτρια, Νοσοκ. Κοζάνης

238. Σπανουδάκη Αναστασία, ειδικευόμενη Παθολόγος, Νοσοκ. Ερυθρός

239. Σπηλιόπουλος Ορέστης, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας

240. Σπηλιωτακοπούλου Παναγιώτα, ΤΕ Ακτινολόγος, Ασκληπιείο Βούλας

241. Σπυριδωνίδου Χριστίνα, Παθολόγος/Εντατικολόγος, Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης

242. Σταυρόπουλος Γιώργος, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας
243. Σταύρου Μιχάλης, Οδοντίατρος, Αθήνα
244. Στεργίου Δημήτρης, ειδικευόμενος Γενικός Χειρουργός, Ευαγγελισμός
245. Συνδικάκης Κωνσταντίνος, Οφθαλμίατρος, Αθήνα
246. Συντριλάλας Αντώνιος, Ορθοπαιδικος, Ασκληπιείο Βουλας
247. Τζαβάρα Βασιλική, Παθολόγος,  Νοσοκ. Ερυθρός
248. Τζουγανάτου Ελένη- Μαργαρίτα, Ειδικευόμενη Παθολόγος, Τζάνειο
249. Τοσονίδου Δέσποινα, Ακτινοδιαγνώστρια, Ασκληπιείο Βούλας

250. Τραγούλια Φοίβη, Αγροτική Ιατρός, Γ.Ν. – ΚΥ Νάξου

251. Τράντος Γιάννης – Άγγελος, ειδικευόμενος Ορθοπαιδικός, ΚΑΤ

252. Τσάνκωφ Αλεξάνδρα, ειδικευόμενη Παθολόγος, Νοσοκ. Καβάλας

253. Τσάπας Βασίλης, Παθολόγος/Εντατικολόγος, Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης

254. Τσαφαρίδου Μαρία, ειδικευόμενη Γαστρεντερολόγος, ΠΑΓΝΗ

255. Τσιμάρας Κώστας, Νοσηλευτής Ψυχικής Υγείας, Κ.Ψ.Υ.- Νοσοκ. Κεφαλονιάς.

256. Τσιριμιάγγου Ελένη, Οδοντίατρος, Κέρκυρα

257. Τσιρώνης Γιώργος, Ογκολόγος, Νοσοκ. Λευκωσίας
258. Τσουμίδη Πόπη, ειδικευόμενη Καρδιολόγος, Γεννηματάς
259. Τσοχαντάρης Λάμπρος, Νοσηλευτής, Ασκληπιείο Βούλας
260. Τσόχατζης Στέλιος, ειδικευόμενος Γενικός Χειρουργός, Νοσοκ. Αιγίου

261. Φάκος Αναστάσιος, Νευρολόγος, Αθήνα

262. Φαλάρα Αρετή, Αναισθησιολόγος, Αγροτική Ιατρός, Γ.Ν.-Κ.Υ. Λήμνου

263. Φαράντος Χαράλαμπος, Γενικός Χειρουργός, Γεννηματάς

264. Φίλιος Αθανασιος, Ουρολόγος, Ασκληπιείο Βουλας

265. Φισφής Ιωάννης, Ουρολόγος, Νοσοκ. Κεφαλλονιάς

266. Φόρτης Αθανάσιος, Παθολόγος, Ασκληπιείο Βούλας

267. Φωκάς Σταύρος, ειδικευόμενος Νεφρολόγος, Γεννηματάς
268. Φωτάκης Στέλιος, Καρδιολόγος, Κ.Υ. Καλυβίων
269. Χακκάς Γιάννης, Ακτινοδιαγνώστης, Γιαννιτσά
270. Χαλιορή Ιουλία, Αιματολόγος, Γεννηματάς
271. Χαμόδρακα Ευτυχία, Καρδιολόγος, Ασκληπιείο
272. Χαραλαμπίδης Νίκος, Μαιευτήρας – Γυναικολόγος, Λαμία
273. Χαραλαμπίδης Χαράλαμπος, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας
274. Χαριτίδη Μαρία, Παθολόγος/Εντατικολόγος, Θριάσιο
275. Χαρίτος Παντελής, ειδικευόμενος Παθολόγος, Π.Ν Βασιλείας, Ελβετία

276. Χατζηαγοράκη Αλεξία, Γενική Ιατρός, ΚΥ Ζαγκλιβερίου

277. Χατζηπέτρου Μαρία, Γενική Χειρουργός, Ασκληπιείο Βούλας

278. Χατζής Θανάσης, ΤΕ Ακτινολόγος, Ασκληπιείο Βούλας

279. Χούχου Παγώνα, Παιδίατρος – Νεογνολόγος, 1η ΤΟΜΥ Ξάνθης

280. Χριστογιάννης Χριστόφορος, Νοσηλευτής, ΚΚΠΠΗ Ιωαννίνων

281. Χριστοδούλου Παναγιώτης, ειδικευόμενος Βιοπαθολόγος, Νοσοκ. Χατζηκώστα Ιωαννίνων
282. Χριστόπουλος-Τιμογιαννάκης Ευάγγελος, Ιατρός σε αναμονή ειδικότητας
283. Χρυσικάκος Ευστάθιος, Νοσηλευτής, Σισμανόγλειο
284. Ψυχάρης Παναγιώτης, Ορθοπαιδικός, ΚΥ Βύρωνα

Μένουμε σπίτι, δεν πεθαίνουμε σπίτι

Η τραγική είδηση για το θάνατο της 40χρονης μητέρας τριών παιδιών που υπέκυψε στη νόσο, ειδικά αν επιβεβαιωθεί τελικά ότι ο ΕΟΔΥ της είχε συστήσει να μείνει σπίτι, θέτει μια σειρά από σκληρές ερωτήσεις:

Τι θα γινόταν αν οι οδηγίες δεν έλεγαν «μείνετε σπίτι» αλλά υπήρχαν μηχανισμοί και δομές αξιολόγησης πιθανών κρουσμάτων;

Τι θα γινόταν αν υπήρχαν δωρεάν διαγνωστικές εξετάσεις για covid-19 τουλάχιστον σε όλα τα ύποπτα εμπύρετα;

Τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε ο φόβος ότι τα νοσοκομεία θα κλατάρουν από τη μαζική προσέλευση ασθενών;

Τι θα γινόταν αν η χρόνια υποχρηματοδότηση δεν οδηγούσε στην διάλυση των δομών πρωτοβάθμιας φροντίδας;

Tα …αν δεν γυρίζουν πίσω το χρόνο.

Βάζουν όμως το μαχαίρι στο κόκκαλο για μια σειρά από πολιτικές που πρέπει άμεσα να αλλάξουν.

Από την πρώτη ημέρα της λειτουργίας του τηλεφωνικού κέντρου του ΕΟΔΥ οι γιατροί των νοσοκομείων σημείωσαν το προβληματικό γεγονός να απαντούν υπάλληλοι που δεν έχουν ιατρικές γνώσεις, αλλά «καθοδηγούν» τηλεφωνικά τα ενδεχόμενα κρούσματα. Ήταν οι υπάλληλοι που αρνήθηκαν τις επανειλημμένες πιέσεις των γιατρών των νοσοκομείων Αμαλιάδας και Ρίου να σταλεί δείγμα του 66χρονου που τελικά ήταν ο πρώτος νεκρός της επιδημίας, είναι οι υπάλληλοι που φέρεται να σύστησαν στη γυναίκα να παραμείνει σπίτι της.

Προφανώς οι υπάλληλοι εφαρμόζουν πρωτόκολλο και οι απαντήσεις που δίνουν είναι με βάση τις οδηγίες που έχουν, πάντα οι ίδιες «Μείνετε σπίτι και αν τα συμπτώματα επιμείνουν, επικοινωνήστε με τον γιατρό σας».

Επίσης προφανώς η σύσταση γίνεται για να μην μπουκώσουν τα Νοσοκομεία και υπάρξει κοσμοσυρροή που θα εκτινάξει νοσούντες και θα τσακίσει το σύστημα.

Αν ο μηχανισμός πρώτης αναγνώρισης και διαχείρισης κρουσμάτων είναι αυτός, τότε ο μηχανισμός πάσχει, και πάσχει εμφανώς.

Και αν τελικά ισχύει ότι η σύσταση του ΕΟΔΥ στη 40χρονη όντως ήταν να μείνει σπίτι, πρόκειται για εγκληματικό λάθος. Γιατί το «μείνετε σπίτι», δεν μπορεί να μεταφράζεται στο «μείνετε σπίτι μέχρι να πεθάνετε».

Επιπλέον, η απρονοησία του ελληνικού κράτους να προμηθευτεί έγκαιρα υλικά και εξοπλισμό για δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες διαγνωστικά τεστ, οδηγεί στον παραλογισμό ο μεν ΕΟΔΥ να συστήνει στους πολίτες να μην κάνουν το τεστ, έστω και αν έχουν συμπτώματα, τα δε ιδιωτικά κέντρα να θησαυρίζουν εξετάζοντας μια στρατιά πλούσιων και διάσημων οι οποίοι ανακοινώνουν περιχαρείς στα κοινωνικά δίκτυα ότι είναι φορείς του ιού.

Σε αντίθεση με την διεθνή πρακτική απέναντι στην πανδημία, αλλά και τις συστάσεις του Π.Ο.Υ., η Ελλάδα πολύ αργά αποδέχτηκε τη διενέργεια μαζικών τεστ στον γενικό πληθυσμό για να μπορέσει να αποκτήσει καλύτερη εικόνα του επιπολασμού του ιού στην κοινότητα. Σχετικές ανακοινώσεις υπήρξαν από τον ΕΟΔΥ μόλις στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας.

Γεγονός παραμένει ότι τόσο το «μείνετε σπίτι αν έχετε συμπτώματα» όσο και το «μην κάνετε το τεστ» προκλήθηκε από δύο αιτίες:

Πρώτον, την αδυναμία λόγω της τρομακτικής υποστελέχωσης του συστήματος υγείας να στηθεί μια πρώτη γραμμή υποδοχής συμπτωματικών ασθενών, με πλήρως προστατευμένους τους υποδοχείς γιατρούς και νοσηλευτές και σαφές πρωτόκολλο για παραπομπή ή όχι σε Νοσοκομείο.

Αυτή η τρομακτική υποστελέχωση, η απουσία πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας που να αποσυμπιέζει τα νοσοκομεία, η υποστελέχωση και ο συνωστισμός στα ίδια τα ΤΕΠ, οδηγεί σε άκριτες τηλεφωνικές συστάσεις «μένουμε σπίτι». Ειδικά όταν ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού δεν υπάρχει, ή υπολειτουργεί, μπορεί να αποβαίνει μοιραία.

Μοιραία όμως είναι και η χαμηλή προστασία όχι τόσο των γιατρών και νοσηλευτών στις κλινικές με covid ασθενείς, όσο των γιατρών και νοσηλευτών σε ΤΕΠ και λοιπές κλινικές που έχει ως αποτέλεσμα να θέτει εκτός μάχης λόγω ίωσης κάποιες δεκάδες και λόγω καραντίνας κάποιες εκατοντάδες υγειονομικούς.

Δεύτερον, την ανεπάρκεια και την απρονοησία του ελληνικού κράτους γιατί δεν εξασφάλισε τη δυνατότητα στους πολίτες (ειδικά στις ευάλωτες ομάδες) να γνωρίζουν αν έχουν τον ιό και άρα να συμπεριφερθούν αναλόγως. Δηλαδή να έχει εξασφαλίσει τη δυνατότητα ασφαλούς διενέργειας δεκάδων χιλιάδων τεστ με ανάλογο μηχανισμό.

Όλα τα παραπάνω, ήθελαν άλλες προτεραιότητες. Προχθές, χθες, σήμερα.

Προχθές, όταν διαλύθηκαν τα δημόσια νοσοκομεία και το Εθνικό Σύστημα Υγείας γιατί αυτή ήταν η απαίτηση της τρόικας και των δανειστών.

Χθες, όταν ενόψει πανδημίας έπρεπε οι ρυθμοί, οι προϋπολογισμοί, οι προσλήψεις, οι προβλέψεις και οι προετοιμασίες να έχουν φτάσει στα μεγαλύτερα δυνατά επίπεδα συναγερμού.

Σήμερα, όταν λείπουν στοιχειώδη προστατευτικά μέσα (καθώς πλέον παρουσιάζεται έλλειψη στην παγκόσμια αγορά – αν δεν τα «κουρσεύει» δηλαδή η Γερμανία σύμφωνα με πληθώρα δημοσιευμάτων του Διεθνούς Τύπου) και παραμένει ευάλωτη η πρώτη γραμμή άμυνας του υγειονομικού συστήματος, ενώ προσωπικό, κλίνες ΜΕΘ και ο απαραίτητος εξοπλισμός αυξάνεται με ρυθμούς χελώνας.

Σε μια πανδημία θα έχουμε σίγουρα νεκρούς οι οποίοι, έστω και με την καλύτερη δυνατή προστασία, δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν. Αυτό από μόνο του είναι τραγικό. Γίνεται ακόμα τραγικότερο όταν χάνουμε ανθρώπους, που ίσως ζούσαν, αν το σύστημα υγείας δεν τσάκιζε κάτω από τις πολιτικές που το χτύπησαν ανελέητα.

Το ανησυχητικό σημείο από την πρώτη επιδημιολογική μελέτη του ΕΟΔΥ

Δόθηκε στη δημοσιότητα η πρώτη επιδημιολογική μελέτη – έκθεση πρώτων δεδομένων και συμπερασμάτων του ΕΟΔΥ. Σε αντίθεση με ό,τι κυκλοφορεί σε κανάλια και site δεν έχουν τόσο μεγάλη σημασία τα ποσοστά για τις ηλικίες ή το φύλο ή τη γεωγραφική κατανομή.

Τεράστια σημασία έχει ένα μόνο δεδομένο που προκαλεί φόβο. Πρόκειται για το ποσοστό των διασωληνωμένων σε σχέση με τα κρούσματα που έχουν νοσηλευθεί. Οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές από τον ιό Covid-19 συναρτώνται άμεσα από τη δυνατότητα αυξημένης ή εντατικής νοσηλείας κάθε συστήματος υγείας.

Τα νούμερα που ισχύουν διεθνώς, με βάση την αναφορά [1] του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας της 13/3, τα παρουσιάσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση: Χοντρικά υπολογίζεται ότι το 15% του πληθυσμού θα νοσήσει, εκ του οποίου το 20% θα χρειαστεί κάποια νοσηλεία, εκ του οποίου το 25% θα είναι βαρέως πάσχοντες με ισχυρή πιθανότητα διασωλήνωσης, που πρακτικά σημαίνει μηχανική υποστήριξη του αναπνευστικού και εντατική παρακολούθηση, δηλαδή κλίνες ΜΕΘ, ή τύπου ΜΕΘ.

Το πρόβλημα είναι αυτό το 25%. Η δυνατότητα υποστήριξής του θα κρίνει τα πάντα.

Αν, όπως λέει ο ΕΟΔΥ, “έχουν καταγραφεί 117 (23.6%) κρούσματα με νοσηλεία σε νοσοκομείο, εκ των οποίων 26 (22.2%) διασωληνώθηκαν”, τα ποσοστά από τα πρώτα ελληνικά δεδομένα συμφωνούν με τα διεθνή.

Η ελπίδα είναι σε δύο πράγματα:

Πρώτον να μην έχει διασπαρεί ο ιός και το ποσοστό των φορέων του ιού να μην είναι 15% αλλά πολύ λιγότερο. Αυτό εξαρτάται από τα μέτρα που έχει πάρει η πολιτεία και που πρέπει με τον αποφασιστικότερο τρόπο και την μεγαλύτερη πειθαρχία να τηρηθούν από όλους. Το 15% πρέπει να πέσει όσο γίνεται περισσότερο.

Δεύτερον, εάν είναι βαρέως πάσχοντες το 25% των νοσηλευόμενων, και στην Ελλάδα οι διασωληνωμένοι φτάνουν το 22%, πρέπει να σημάνει συναγερμός για να αυξηθεί η δυναμικότητα σε κλίνες ΜΑΦ (μονάδες αυξημένης φροντίδας) και ΜΕΘ. Αυτό θα κρίνει το απόλυτο νούμερο των απωλειών.

Ήδη αναφερθήκαμε αναλυτικά εδώ ότι η χωρητικότητα του ελληνικού συστήματος σε κρεβάτια εξειδικευμένης νοσηλείας με εντατική παρακολούθηση και υποστήριξη είναι περιορισμένη. Στην πολύ κακή εξέλιξη που τα νούμερα διασωλήνωσης εξακολουθούν να είναι κοντά στο ποσοστό που δίνει ο ΕΟΔΥ, η κατάσταση θα γίνει δραματική.

Το πρόβλημα θα υπάρχει και με τις απλές κλίνες, καθώς τόσο ο ΠΟΥ όσο και οι πρώτες κινεζικές αναφορές [2] εφιστούν την προσοχή στον πρώιμο εντοπισμό και την έγκαιρη ένταξη σε παρακολούθηση καθώς αυτό βελτιώνει τα ποσοστά επιβίωσης.

Αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό κράτος πρέπει να δώσει “το βασίλειό του”, ως άλλος Ριχάρδος, όχι για ένα άλογο, αλλά για τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό και το προσωπικό που θα επιτρέψει την εντατική παρακολούθηση αυτού του κρίσιμου ποσοστού ασθενών.

Η ευθύνη της κοινωνίας είναι να μείνει σπίτι και να τηρήσει τα μέτρα με απόλυτη συνείδηση της κατάστασης. Δηλαδή να κόψουμε το λαιμό μας και με τη συμπεριφορά μας να μην διασπείρουμε τον ιό.

Η ευθύνη του κράτους και της κυβέρνησης είναι να μην φέρει κανέναν γιατρό στη θέση να αποφασίζει ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει επειδή δεν υπάρχουν οι απαραίτητες κλίνες. Δηλαδή να κόψουν το λαιμό τους και να βρουν εξοπλισμό, κρεβάτια, προσωπικό. Ας ρίξουν τα μούτρα τους και ας ζητήσουν αναπνευστήρες και υλικοτεχνικό εξοπλισμό εντατικής παρακολούθησης από την Κίνα. Δεν πειράζει να τους κρατήσει μούτρα ο Τραμπ. Έχουμε πολύ σημαντικότερο πρόβλημα από αυτό.

Υπάρχει ευθύνη για το πώς φτάσαμε ως εδώ, με αυτά τα μέσα, με αυτούς τους αριθμούς και κλίνες και ΜΕΘ, με αυτόν τον εξοπλισμό και αυτές τις δυναμικότητες.

Υπάρχει και ευθύνη στο το αν θα κινητοποιηθεί σήμερα, μέχρι και ο τελευταίος διαθέσιμος πόρος, για να σωθούν όσοι μπορούν να σωθούν.

[1] Clinical management of severe acute respiratory infection (SARI) when COVID-19 disease is suspected, WHO

[2] Lower mortality of COVID-19 by early recognition and intervention: experience from Jiangsu Province

Υγειονομικά ή άλλα κριτήρια επιβάλλουν την κατακόρυφη μείωση των εξετάσεων για τον κορωνοϊό; Τι λέει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας επ’ αυτού;

Ανακοινώθηκαν σήμερα από τον κ. Τσιόδρα, 21 νέα κρούσματα της νόσου Covid-19. Χθες είχαν ανακοινωθεί 103 νέα κρούσματα. Η μείωση θα ήταν εντυπωσιακή αν ήταν έστω και στο ελάχιστο πραγματική.

Σύμφωνα με τις ρητές οδηγίες που έχουν έρθει στα νοσοκομεία, πλέον, προς εξέταση δείγμα αποστέλλεται αποκλειστικά σε περιπτώσεις που υπάρχουν εμφανή συμπτώματα της νόσου και ο ασθενής πιθανότατα χρειάζεται νοσηλεία.

Ποια ακριβώς υγειονομική πολιτική επιβάλει την κατακόρυφη πτώση των διαγνωστικών εξετάσεων;

Προτρέπει η επιδημιολογία να μην γίνονται μαζικά τεστ;

Βρίσκεται στα αλήθεια η Ιταλία σε καλύτερη κατάσταση από τη Νότια Κορέα;

Το γεγονός ότι η Ιταλία δεν μπορεί πλέον να εντοπίζει το μεγαλύτερο ποσοστό των κρουσμάτων, και τα κρούσματα που ανακοινώνει είναι πλασματικά, συμβάλει θετικά ή αρνητικά στην εξέλιξη της πανδημίας στη γειτονική χώρα;

Το γεγονός ότι η Νότια Κορέα εξετάζει σε μαζική κλίμακα (με προχθεσινά δεδομένα προσεγγίζουν τα 280.000 τεστ σε σύνολο πληθυσμού 50 εκατομμυρίων) και μπορεί να έχει όχι μόνο χρήσιμη στατιστική εικόνα για τη θνητότητα της νόσου αλλά και να κρατά ελεγχόμενη τη διασπορά, συμβάλει θετικά ή αρνητικά στην εξέλιξη της επιδημίας στη συγκεκριμένη χώρα;

Και για να βάλουμε το μαχαίρι στο κόκκαλο:

Ισχύει ή όχι ότι τα αντιδραστήρια (απαραίτητα για τα διαγνωστικά τεστ) εξαντλούνται εντός των επόμενων ημερών στη χώρα;

Ισχύει ή όχι ότι με αποκλειστικά οικονομικά κριτήρια και κυρίως λόγω του ανέτοιμου και επί της ουσίας ανοχύρωτου κράτους, κόβονται τα τεστ, επειδή πολύ απλά αυτό το ανέτοιμο κράτος δεν έχει φροντίσει από ΝΩΡΙΣ να έχει;

Ο πρόεδρος του ΕΟΔΥ κ. Αρκουμανέας, προτού επιδοθεί σε βιντεάκια με τη χαριτόβρυτη σύζυγό του για το «Μένουμε σπίτι», μας είχε ενημερώσει από τις 31.01.2020 ότι ο κορωνοϊός έχει «χαμηλή μεταδοτικότητα και μέτρια θνητότητα».

Στις διαβεβαιώσεις του εν λόγω ανθρώπου στηρίχθηκαν οι κ. Μητσοτάκης και Κικίλιας και άφησαν τη χώρα ανοχύρωτη;

Ποιες ενέργειες έχουν γίνει ώστε η Ελλάδα να εξοπλιστεί με τα απαραίτητα υλικά για τη διεξαγωγή των διαγνωστικών εξετάσεων;

Ο κ. Τσιόδρας είναι κορυφαίος λοιμωξιολόγος. Την ώρα αυτή δεν μπορεί και δεν πρέπει να απολογείται για τις πολιτικές ασφυκτικής λιτότητας ή για ανεύθυνες και φαιδρές πολιτικές επιλογές, του «επιτελικού κράτους» του κ. Μητσοτάκη. Έχει άλλη μάχη να δώσει.

Ας ακούσουμε όμως τι έχει να πει σε σημερινό του μήνυμα ο Γενικός Διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO) Tedros Adhanom Ghebreyesus:

«…Όλες οι χώρες οφείλουν να έχουν μια αποτελεσματική αντιμετώπιση της πανδημίας. Αλλά ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να εμποδιστεί η μόλυνση και να σωθούν ζωές, είναι να κόψουμε τις αλυσίδες της μετάδοσης. Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να διεξάγουμε ελέγχους και να απομονώσουμε. Δεν μπορείς να σβήσεις μια φωτιά με κλειστά τα μάτια και δεν μπορούμε να σταματήσουμε την πανδημία αν δεν ξέρουμε ποιος είναι φορέας του ιού. Έχουμε ένα απλό μήνυμα για όλες τις χώρες: ΤΕΣΤ, ΤΕΣΤ, ΤΕΣΤ».

Αν αυτή είναι η σημερινή σύσταση του WHO, πώς ακριβώς συμβαδίζει με την πολυ πρόσφατη πρακτική του ΕΟΔΥ;

Εμείς (θα) κάνουμε αυτό που πρέπει, εσείς;

Πάντα ένα βήμα πίσω…

Την 1-2 Φλεβάρη παρακολούθησα ένα τοπικό συνέδριο με θέμα τις λοιμώξεις. Με την επιδημία Covid-19 να μαίνεται στην Κίνα αναγκαστικά υπήρξε τροποποίηση προγράμματος και αναφορά στην επιδημία. Η τελευταία ομιλία άλλαξε και ήταν ενημέρωση από τον αντιπρόεδρο του ΕΟΔΥ για τα μέτρα. Το κλίμα ήταν «ετοιμαζόμαστε, θα είμαστε έτοιμοι».

Την επόμενη περίοδο παρακολουθούσαμε στα ΜΜΕ την εξάπλωση του Covid-19 σε άλλες χώρες. Στις 20/2/20 είχαμε στην Ιταλία το πρώτο κρούσμα Covid-19, σε 24 ώρες άλλα 36. Στην Ελλάδα εφησυχασμός. Ανησυχίες για την οικονομία και τις μεταφορές  (στα πρώτα τηλεοπτικά πάνελ για τον κορωνοϊό περισσότεροι ήταν οι εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου) και διαβεβαιώσεις ότι παίρνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα. Όλα τα απαραίτητα μέτρα ήταν …η σύσταση για απομόνωση όσων γυρνούσαν από το επίκεντρο της επιδημίας: ατομική ευθύνη. Κανένας περιορισμός σε πτήσεις, πλοία κλπ.

Η ιστορία των πρώτων κρουσμάτων είναι ενδεικτική. Δεν θα υποστηρίξω ότι η κοινωνία είχε καταλάβει ή ήταν έτοιμη για πιο αυστηρά μέτρα (παγκοσμιοποίηση γαρ, να μην έχω και ‘γω ένα ταξίδι στο Μιλάνο;), αλλά αν πραγματικά ελπίζαμε σε καθυστέρηση μετάδοσης για να αντέξει το σύστημα υγείας, τα αυστηρά μέτρα εξαρχής στις πύλες εισόδου, ή έστω η ελεγχόμενη καραντίνα όσων γύριζαν ήταν μονόδρομος… (Δες μοντέλο Ταϊβάν).

Οι πτήσεις από Ιταλία απαγορεύτηκαν στις 14/3/20 (15 χαμένες μέρες). Για άλλους προορισμούς ούτε κουβέντα. Μόνο το ρατσιστικό δηλητήριο από τα χείλη του ίδιου του πρωθυπουργού «Κλειστά κέντρα για να μην διασπείρουν τον κορονοϊό οι πρόσφυγες» τις μέρες που Χιώτες και Λέσβιοι αντιδρούσαν στα κλειστά κέντρα και συγκρούονταν με τα ΜΑΤ.

Ενώ ο ιός εξαπλώνεται παγκόσμια με ταχύτατους ρυθμούς, εμείς επιτρέπουμε το μέσα-έξω στη χώρα χωρίς κανένα έλεγχο… Η ιστορία των προσκυνητών στους Αγίους Τόπους και της επί 3 ημέρες ανεπίτρεπτης καθυστέρησης από τον ΕΟΔΥ να δώσει πράσινο φως για εξέταση για Covid-19 οδήγησε σε σημαντική εξάπλωση στην Αχαΐα – Ηλεία –Ζάκυνθο και πιθανά όχι μόνο. Μπορεί να ακούγεται ακραίο τη στιγμή που συνέβαιναν αυτά να παρθούν τέτοια μέτρα (η οικονομία, οι συνήθειες των πολιτών), αλλά σήμερα που πάρθηκαν πολύ πιο αυστηρά μέτρα για να περιοριστεί η εξάπλωση και να αντέξει το σύστημα υγείας, γίνεται μάλλον κατανοητό, ότι με νωρίτερα και αυστηρότερα μέτρα θα είχαμε κερδίσει ζωτικό χρόνο…

Η μπάλα πλέον αρχίζει και χάνεται, εμφανίζονται ορφανά κρούσματα, αλλά η κυβέρνηση συνιστά να κλείσουν τα σχολεία μόνο στους νομούς Αχαΐας, Ηλείας, Ζακύνθου.

Το κλείσιμο στην υπόλοιπη Ελλάδα έρχεται σε λίγες μέρες. Με τις εκκλησίες επί μέρες έπαιξαν τόσο οι ειδικοί (ακόμα και οι κεφαλές του ΕΟΔΥ) όσο και η κυβέρνηση, χωρίς κανείς να παίρνει ξεκάθαρη και απόλυτη θέση, παρά μόνο πολύ αργά και αφού η ίδια η κοινωνία αγανακτεί και ξεσηκώνεται με τον ιδιότυπο «εξαιρετισμό» που απολαμβάνει η Εκκλησία. Ακόμα περισσότερα ορφανά κρούσματα και χλιαρή εφαρμογή των αρχικών μέτρων οδηγούν σε γενικό κλείσιμο στις 13/3/2020. Αυστηρότερα μέτρα αναμένονται σήμερα ή αύριο.

Είμαστε διαρκώς ένα βήμα πίσω, χάνουμε χρόνο, έστω και αν η εικόνα της Ελλάδας σε σχέση με την Ιταλία ή την Ισπανία σώζει κάπως τα προσχήματα.

Όμως το θέμα δεν είναι να συγκριθούμε με τους άλλους. Η Κίνα πλήρωσε πολύ ακριβά τον χρόνο που αγόρασε για την Δύση και η Δύση τον αγνόησε. Η Ιταλία πλήρωσε πολύ ακριβά τον χρόνο που αγόρασε για την Ευρώπη και η Ευρώπη τον αγνόησε.

Οι πρώτες μέρες εφαρμογής των αυστηρών μέτρων δείχνουν ότι γενικά, (επαναλαμβάνω γενικά και όχι χωρίς προβλήματα) ο πληθυσμός πειθαρχεί. Είμαστε όμως πλέον εντός της επιδημίας, της περιόδου μετάδοσης μέσα στην κοινότητα. Και έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος.  Χρόνο ζητάνε όλοι οι ειδικοί μόνο και μόνο για να αντέξει το σύστημα υγείας…

Εμείς κάνουμε και (θα) κάνουμε αυτό που πρέπει, εσείς;

Η κοινωνία προσαρμόζεται, ίσως επειδή έχει δει τα χειρότερα από την Ιταλία. Οι υγειονομικοί άλλοι έχουν ριχτεί στη μάχη και ξεκινούν να μετρούν απώλειες (δικές τους και συνανθρώπων τους), και άλλοι προετοιμάζονται πυρετωδώς…

«Όλοι» κάνουν αυτό που πρέπει. Η κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας;

Το τι δεν έγινε για να κερδηθεί χρόνος αναφέρθηκε. Δουλεύουμε με την ελπίδα να αποδώσουν τα τελευταία μέτρα αλλά τα κρούσματα υπάρχουν, και θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να αυξάνονται και το ΕΣΥ θα χρειαστεί να ανταποκριθεί.

Πολλοί θα πουν -ήδη το λένε- ότι δεν είναι ώρα για γκρίνια.

Δεν είναι γκρίνια όμως να πεις ότι τα πρωτόκολλα σε όσους έχουν μπει στη μάχη ήδη παραβιάζονται – στην καθημερινή ζωή – λόγω έλλειψης υλικών (μασκών, στολών κτλπ).

Δεν είναι γκρίνια να πεις ότι στην Πάτρα το υγειονομικό προσωπικό μετακόμισε έναν ολόκληρο όροφο, εν μέσω ανοιχτής εφημερίας, γιατί δεν είχε προβλεφθεί αυξημένος αριθμός κρουσμάτων.

Δεν είναι γκρίνια να πεις ότι τα κρεβάτια ΜΕΘ που θα χρειαστούν δεν υπάρχουν ακόμη έτοιμα ή και δεν θα υπάρξουν. Το ΠΓΝ Πατρών, νοσοκομείο αναφοράς, έχει αυτή τη στιγμή 3 θέσεις για διασωληνωμένους από Covid-19, η «κοινή» ΜΕΘ είναι γεμάτη, 3 περιστατικά «κοινά» είναι εκτός ΜΕΘ και ελπίζουν από βδομάδα σε άλλα 6 κρεβάτια…

Δεν είναι γκρίνια να σημειώσεις ότι το σύστημα μπλοκάρεται με τα δείγματα και οι απαντήσεις πλέον αργούν.

Πάντα, μέχρι στιγμής, είμαστε ένα βήμα πίσω.

Πλέον όμως δεν υπάρχει άλλος χρόνος, και αυτός που υπάρχει δεν ξέρουμε αν θα φτάσει.

Άμεσα (Χθες δηλαδή):

  • Άνοιγμα των υπαρχόντων κρεβατιών ΜΕΘ (100 υπολογίζονται τα κλειστά) και δημιουργία νέων. Μόνιμες προσλήψεις προσωπικού για την υποστήριξή τους.
  • Να δοθούν επαρκή υλικά σε μέσα προστασίας για να μπορέσει να αντέξει το προσωπικό των Νοσοκομείων και για λοιπό ιατροφαρμακευτικό υλικό και εξοπλισμό.
  • Ενίσχυση με προσωπικό γιατρούς – νοσηλευτές – λοιπό παραϊατρικό προσωπικό των Νοσοκομείων. Προσωπικό μόνιμο (όχι τα τρίμηνα ανέκδοτα του κ. Κικίλια), με βάση τις ήδη (προ κορονοϊού) αναγνωρισμένες ελλείψεις και κενά. Προσωπικό επιπρόσθετο με βάση την πανδημία.
  • Έλεγχος εισόδων και εξόδων από τη χώρα. Στην Κίνα, όταν ελέγξανε την επιδημία, εφάρμοσαν καραντίνα στις εισόδους.

Όταν περάσει η φουρτούνα, θα πρέπει να ειπωθούν πολλά.

Για το πώς φτάσαμε στη μεγαλύτερη υγειονομική κρίση της σύγχρονης ιστορίας με το Εθνικό Σύστημα Υγείας ανατιναγμένο, υποχρηματοδοτούμενο, στραγγαλισμένο από τις μνημονιακές πολιτικές.

Με πρωθυπουργούς που λίγους μήνες πριν μας έβλεπαν ως «πλεονάζον» προσωπικό και υπουργούς που δηλώναν ότι «θα έπρεπε να μας απολύσουν».

Με βουλευτές που υπόσχονταν να γκρεμίσουν τα μισά δημόσια νοσοκομεία (τουλάχιστον) και με ΜΜΕ που κανιβάλιζαν το δημόσιο σύστημα υγείας, τους γιατρούς και τους νοσηλευτές.

Και με μια πολιτική εξουσία που διαχρονικά υποβάθμισε τόσο πολύ το ΕΣΥ και τις δυνατότητές του, ώστε σήμερα να παρακαλούμε απλώς να συμβεί το καλύτερο σενάριο στην επιδημική κρίση, γιατί το χειρότερο είναι πολύ έξω από τις δυνατότητές μας να το διαχειριστούμε.

Γιατροί, νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό (θα) κάνουμε αυτό που πρέπει.

Εσείς θα το κάνετε;

ΥΓ1. Όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές ανακοινώθηκε και η διακοπή της ακτοπλοϊκής μεταφοράς επιβατών από και προς την Ιταλία και διακοπή των επιβατικών πτήσεων προς και από την Ισπανία. Κι εδώ πολύ αργά. Επίσης ανακοινώθηκε επίταξη μηχανημάτων και υλικού. Το κρισιμότερο, επίταξη προσωπικού, θα ανακοινωθεί;

ΥΓ2. Δεν είμαι οικονομολόγος, αλλά την κοινή λογική δεν μπορώ να την καταργήσω, ουτε να βάλω μπροστά σαν κριτήριο την ελάχιστη ζημιά στην οικονομία. Είτε σας αρέσει, είτε δεν σας αρέσει, αυτές οι στιγμές αποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι και οι ζωές τους πρέπει να είναι πάνω από τα κέρδη και τα πλεονάσματα.