Άρθρα

δημοτική

Ένας Δήμος για όλους

Δημοτική κίνηση Δήμου Συκεών-Νεάπολης “Η ΠΟΛΗ ΑΛΛΙΩΣ” – Ποιοι είμαστε

Μέτρα κοινωνικής πολιτικής

Είναι γνωστό ότι η κατάσταση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Ο ‘’Καλλικράτης’’ αρχικά και ο ’’Κλεισθένης’’ στην συνέχεια με την ενσωμάτωση των μνημονίων απομάκρυναν τους πολίτες από την ενεργή συμμετοχή και μετέτρεψαν τους Δήμους σε εργαλείο εφαρμογής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Οι αντισυνταγματικές περικοπές των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ) νομιμοποιήθηκαν στερώντας από την τοπική αυτοδιοίκηση τεράστια έσοδα( 26 δις ευρώ θα φθάσουν οι παρακρατηθέντες φόροι από το 2010 μέχρι το 2022 σύμφωνα με στοιχεία της ΚΕΔΕ). Αυτός ο οικονομικός στραγγαλισμός πρόθυμα χρησιμοποιήθηκε από πολλές δημοτικές αρχές για την επέκταση της λογικής της “επιχειρηματικότητας” και την διασύνδεση των δημοτικών αρχών με ιδιωτικά συμφέροντα, στα οποία παραχωρούνται βασικές λειτουργίες ,όπως η διαχείριση απορριμμάτων, και οι κοινωνικές υποδομές και υπηρεσίες.

Είναι επίσης γνωστό ότι οι επιπτώσεις της πολύπλευρης κρίσης είναι εμφανείς και αφορούν όλο και περισσότερους συμπολίτες μας .Τα φαινόμενα της φτωχοποίησης και περιθωριοποίησης εντείνονται και τα αστικά κέντρα αποτελούν κατεξοχήν το πεδίο εμφάνισης νέων φαινομένων αποκλεισμού. Χιλιάδες συμπολίτες μας στερούνται τα στοιχειώδη: εργασία, στέγη, τροφή, ρεύμα, ιατρική περίθαλψη. Μέσα σε αυτό το τοπίο με βασικό γνώρισμα την ανασφάλεια και την ανεργία η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορείκαι πρέπει να εφαρμόσει ενεργητικές πολιτικές που θα υπερασπίζονται και θα υπηρετούν τις ανάγκες και τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Ως ΠΟΛΗ ΑΛΛΙΩΣ θεωρούμε ότι συγκεκριμένα μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση είναι:

  • Η δραστική μείωση των ανταποδοτικών τελών και του δημοτικού φόρου, ώστε να ελαφρυνθούν οι λαϊκές κατοικίες και να απαλλαγούν από αυτά οι άνεργοι/ες και όσοι ζουν στο όριο της φτώχειας. Στόχο βέβαια, αποτελεί η σταδιακή κατάργησή τους, προκειμένου να μην πληρώνουν διπλά και τριπλά οι πολίτες για τις ίδιες υπηρεσίες.
  • Η διασφάλιση του δικαιώματος σίτισης και στέγασης για όλους τους συμπολίτες μας με επιστράτευση όσων δημοτικών πόρων απαιτούνται και η επανασύνδεση του κομμένου ρεύματος σε κάθε λαϊκή κατοικία με την βοήθεια του Δήμου.
  • Η κατάργηση ηλεκτρονικών κατασχέσεων μισθών και περιουσίας μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων για χρέη σε δήμους.
  • Η κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής εργασίας, η προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στον Δήμο, η παύση των απολύσεων και οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες τις κενές θέσεις του Δήμου.
  • Η κατάργηση των τροφείων , η ένταξη όλων των παιδιών στους παιδικούς σταθμούς και η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή σε δημόσια νηπιαγωγεία για όλα τα νήπια και προνήπια.
  • Η υποστήριξη και ενίσχυση των ΚΑΠΗ ως χώρων ψυχαγωγίας και πολιτισμού.
  • Η ενίσχυση και υποστήριξη του μαζικού- ερασιτεχνικού αθλητισμού.
  • Η ελεύθερη πρόσβαση των ανέργων στους χώρους αθλητισμού και στα δημοτικά γυμναστήρια.
  • Η υποστήριξη του πολιτισμού ως κοινωνικού αγαθού και όχι ως εμπορεύσιμου προϊόντος με την ενεργή συμμετοχή των πολιτών. Η αξιοποίηση χώρων πολιτισμού (Πολιτιστική Γειτονιά) για συνδιοργάνωση εκδηλώσεων – φεστιβάλ με καλλιτεχνικές ομάδες, η παραχώρηση χώρων για στέγαση καλλιτεχνικών ομάδων, η δημιουργία κινηματογραφικής λέσχης, η ελεύθερη πρόσβαση σε θεατρικές παραστάσεις, κινηματογραφικές προβολές ή άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις για μαθητές|τριες, φοιτητές|τριες, χαμηλόμισθους και άνεργους πρέπει να αποτελούν το αντίβαρο στις υψηλού κόστους εκδηλώσεις βιτρίνας και να καθιστούν τον πολιτισμό καθιστούν καθημερινότητα και όχι είδος πολυτελείας.
  • Η παροχή δωρεάν υπηρεσιών πρωτοβάθμιας υγείας στα δημοτικά ιατρεία και η παράλληλη κινητοποίηση για την υπεράσπιση του δημόσιου συστήματος υγείας. Συγκεκριμένα ο Δήμος πρέπει να ενεργοποιεί τους πολίτες και να είναι αμέριστος συμπαραστάτης σε κάθε προσπάθεια διεκδίκησης δωρεάν, αποκλειστικά δημόσιας κα ποιοτικής περίθαλψης για όλους τους πολίτες.
  • Η υποστήριξη και διεύρυνση των σημερινών δομών αλληλεγγύης(κοινωνικών παντοπωλείων, κοινωνικών φαρμακείων, δημοτικών ιατρείων).Υπ αυτήν την έννοια ο Δήμος πρέπει να αποτελεί μοχλό οργάνωσης τέτοιων δομών, όχι όμως στην λογική της φιλανθρωπίας και της πελατειακής σχέσης ,αλλά στην λογική της συνδιαμόρφωσης ,της συνεργασίας και της αυτοδιαχείρισης τους. Μόνο με αυτόν τον τρόπο περιορίζεται η ανάθεση, καλλιεργείται η αυτενέργεια και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μια νέα συλλογική συνείδηση και συλλογική διεκδικητική δράση
  • Η υποστήριξη και προώθηση συνεργατικών θεσμών αλληλέγγυας οικονομίας.
  • Η διεκδίκηση ενός δημόσιου φορέα για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς με πυκνά δρομολόγια, σύγχρονα οχήματα και δωρεάν μετακίνηση χαμηλόμισθων εργαζομένων, άνεργων, φοιτητών\σπουδαστών και μαθητών.
  • Η δημιουργία και λειτουργία δομών φιλοξενίας και υποστήριξης προσφύγων, οι οποίες θα είναι ενταγμένες στην κοινωνική και πολιτική ζωή, ανοιχτές στην κοινωνία και θα προσφέρουν στέγη και δυνατότητα για εργασία.

Ως ΠΟΛΗ ΑΛΛΙΩΣ πιστεύουμε ότι

Πέρα από τα παραπάνω μέτρα που μπορεί να εφαρμόσει ο Δήμος, χρειάζεται ένας ριζικός αναπροσανατολισμός του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε σχέση με την κεντρική εξουσία και την κοινωνία από την άλλη. Από ένα μοντέλο «φερέφωνου» της κυβέρνησης ή προσχηματικής διαμαρτυρίας πρέπει να περάσουμε σε έναν δήμο που θα συγκρουστεί με τις κυρίαρχες πολιτικές της λιτότητας, των μνημονίων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έναν Δήμο που θα υπερασπίζεται τους “πολλούς” και θα συνδιαμορφώνει μαζί τους ένα πολιτικό πρόγραμμα αλλαγών και ρήξεων. Που θα υπερασπίζεται την μόνιμη εργασία, τον δημόσιο χαρακτήρα της υγείας, της παιδείας, των κοινωνικών υπηρεσιών, του πολιτισμού ,του αθλητισμού και δεν θα παγιδεύεται στο πλαίσιο της μνημονιακής νομιμότητας. Που θα συμβάλλει στην συγκρότηση ενός ισχυρού κινήματος σε τοπικό επίπεδο και δεν θα περιοριστεί σε μια πολιτική διαχείρισης του συστήματος αλλά θα προχωρήσει στην ρήξη με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές που αποσκοπούν στην υφαρπαγή των κοινωνικών αγαθών.

Πηγή: https://ipolialliws.home.blog

Νίκος Σακούτης (ΡΑΚ Πετρούπολης): Λύση δεν είναι η αδράνεια και η απάθεια

1. Πόσα χρόνια παρουσίας έχει η Ριζοσπαστική Αγωνιστική Κίνηση Πετρούπολης; Ποιοι οι στόχοι σας στις 26 Μαΐου και γενικά ποιοι είναι οι κεντρικοί βασικοί στόχοι μιας αγωνιστικής λαϊκής φωνής στο σημερινό ασφυκτικό θεσμικό πλαίσιο της ΤΑ;

Το 2013 συγκροτήσαμε την δημοτική παράταξη “Ριζοσπαστική Αγωνιστική Κίνηση Πολιτών Πετρούπολης” γιατί πιστεύαμε ότι είχαμε υποχρέωση να δραστηριοποιηθούμε στην κατεύθυνση της αντιπαράθεσης με κάθε πολιτική που μας φτωχοποιεί και μας εμποδίζει να ζούμε με αξιοπρέπεια  στην πόλη μας.

Στις 26 Μαΐου καλούμε τους πολίτες της Πετρούπολης να δυναμώσουν την φωνή μας στο δημοτικό συμβούλιο  που θα εκλεγεί. Στο απερχόμενο δημοτικό συμβούλιο συμμετείχαμε, παρεμβαίναμε και διεκδικούσαμε γιατί πιστεύουμε ότι η λύση δεν είναι η απάθεια και η αδράνεια αλλά ο αγώνας.

Οι κεντρικοί βασικοί μας στόχοι είναι να σχεδιάσουμε την Πετρούπολη των επόμενων ετών προς όφελος των κατοίκων της. Να υψώσουμε ασπίδα κοινωνικής προστασίας για να αναχαιτίσουμε την ανθρωπιστική κρίση .

Να υπερασπιστούμε το δικαίωμα των πολιτών στη δουλειά, στην κατοικία, στην πρόσβαση στο νερό και στο ηλεκτρικό ρεύμα, να στηρίξουμε τους ανέργους και τους νέους. Να ενισχύσουμε τις κοινωνικές δομές για όλα τα συλλογικά  αγαθά (τροφή,υγεία ,παιδεία ,πολιτισμός αθλητισμός). Να αλλάξουμε την ποιότητα της ζωής των πολιτών. Να υπερασπιστούμε το περιβάλλον, το δημόσιο χώρο και την ίδια την πόλη μας ως αγαθό δημόσιο και κοινωνικό. Θεωρούμε ότι η βασική μας κατεύθυνση αλλά και κάθε λαϊκής αγωνιστικής φωνής, είναι να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις, ώστε να δημιουργηθεί ένα πλατύ μέτωπο αιρετών – δημοτικών κινήσεων – εργαζομένων – δημοτών, ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες και προϋποθέσεις ανατροπής του νεοφιλελεύθερου ασφυκτικού οικονομικού και θεσμικού πλαισίου, που έχει μετατρέψει τους δήμους σε μακρύ χέρι του κράτους, εφαρμογής αντιλαϊκών πολιτικών.

Μερικοί από τους βασικούς μας στόχους είναι:

Η διεκδίκηση των παρακρατηθέντων – υπεξαιρεθέντων  από τους δήμους και τους δημότες που θα φτάσουν το 2023 σύμφωνα με το νέο μεσοπρόθεσμο τα 27.5 δις ευρώ, χρήματα που στερούνται σε υπηρεσίες οι κάτοικοι.

Η διεκδίκηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για τους δήμους που έχει περικοπεί κατά 85% και ανέρχεται μόλις στα 180 εκατ. Ευρώ

Η μαζική στελέχωση με μόνιμο και εξειδικευμένο προσωπικό σε όλες τις δημοτικές υπηρεσίες, είναι άμεση ανάγκη συγχρόνως με την κατάργηση της απαγόρευσης πρόσληψης εργαζομένων

Η προάσπιση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα των δήμων και των υπηρεσιών τους ενάντια στη λογική της ανταποδοτικότητας και της επιβολής φόρων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση που προωθείται με τη λογική «να απαλλαγούν οι δήμοι από το κράτος και  να σπεύσουν σε εξεύρεση ίδιων πόρων».

Η εναντίωση σε λογικές μετατροπής των ΟΤΑ σε ιδιωτικές επιχειρήσεις

Η εναντίωση σε ότι προβλέπουν τα μνημόνια και ιδιαίτερα το τρίτο περί αποπολιτικοποίησης της δημόσιας διοίκησης, ώστε να προωθούνται όλα τα αντιλαϊκά μέτρα

2. Στην Πετρούπολη δήμαρχος είναι ένας από τους “5 κομμουνιστές δημάρχους” για τους οποίους το ΚΚΕ αναφέρεται με ιδιαίτερο τρόπο. Ποια είναι η κριτική σας στον κ. Σίμο πιο συγκεκριμένα; Τι θα έπρεπε να κάνει και δεν το έκανε για τη φτώχεια, την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων, τους εργαζόμενους, το κράτος πρόνοιας και το περιβάλλον (χωματερή, διεκδικήσεις Μονής Λαμίας);

Στα χρόνια διοίκησης από τη Λαϊκή Συσπείρωση με δήμαρχο τον κ. Σίμο είχαμε μια διαχείριση που δύσκολα μπορεί να διακρίνει κάποιος ότι διαφέρει από τους γειτονικούς δήμους. Το πλαίσιο είναι ασφυκτικό και συγκεκριμένο: μνημονιακοί προϋπολογισμοί με διαρκή υποχρηματοδότηση και του δήμου μας ώστε οριακά να λειτουργεί, προϋπολογισμοί εγκεκριμένοι από το μνημονιακό «παρατηρητήριο» με συνεχή έλεγχο, τεχνικό πρόγραμμα ανύπαρκτο αφού τα χρήματα του ΠΔΕ είναι ψίχουλα, προσωπικό που κυριαρχούν όλες οι ελαστικές μορφές εργασίας με κυρίαρχη αυτή της «κοινωφελούς εργασίας», με αποτέλεσμα ελλιπείς και αναποτελεσματικές υπηρεσίες. Η κριτική στην οποία εστιάζουμε προς τον κ. Σίμο δεν είναι μόνο ότι θα μπορούσε να αντιμετωπίσει καλύτερα ζητήματα καθημερινότητας, όπως η καθαριότητα, που παρουσιάζει σημαντικά προβλήματα,και γενικά η διαχείριση των απορριμμάτων, η έλλειψη σχεδιασμού στο πράσινο, τα προβλήματα σε δημοτική και αστική συγκοινωνία, προβλήματα σχολικών κτιρίων κλπ, αλλά και ότι δεν πήρε πρωτοβουλίες ενωτικές για τα μεγάλα ζητήματα – πλειστηριασμοί λαϊκής κατοικίας και περιουσίας, χωματερή, φτώχεια, ανεργία, διεκδικήσεις ιδιωτών και Μονής Λαμίας, ανέγερση σχολικών κτιρίων κλπ, ώστε να δημιουργηθεί ένα μεγάλο κίνημα προάσπισης των λαϊκών συμφερόντων, αλλά έδρασε με αυτάρκεια και αποκλεισμούς, με αποτέλεσμα να λιμνάζουν και να οξύνονται όλα τα μεγάλα προβλήματα.

3. Μετά τη μνημονιακή υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ, είδαμε αρκετούς δημάρχους που είχαν στο παρελθόν αναφορά στην αριστερά και τη λαϊκή διεκδίκηση να μη διαχωρίζονται. Ποια είναι η γνώμη σας; Πόσο αυτοδιοικητικά και πόσο κεντρικά πολιτικά τελικά πρέπει να δρα σε μια γειτονιά η αριστερά;

Πράγματι, είδαμε αρκετές δημοτικές αρχές να μεταλλάσσονται «οβιδιακά» ακολουθώντας προφανώς το παράδειγμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί που κατήγγειλαν και αντιμάχονταν την υποχρηματοδότηση, τον «Καλλικράτη» την παραβίαση του άρθρου 102 του Συντάγματος, τους πλειστηριασμούς, την έλλειψη χρημάτων για έργα, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις απολύσεις, βλέπουμε ότι σήμερα όχι μόνο ανέχονται αυτές τις πολιτικές αλλά ανακαλύπτουν και ‘προοδευτικότητα»στη λειτουργία του μνημονιακού παρατηρητηρίου, στην εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου, στις ιδιωτικοποιήσεις λιμανιών, αεροδρομίων και της δημόσιας περιουσίας, στην παραβίαση του Συντάγματος, τους ελέγχους του ΓΛΚ τον «Καλλικράτη» και τον «Κλεισθένη». Αποδεικνύεται ότι με την εφαρμογή ακραίων νεοφιλελευθερων πολιτικών φτωχοποίησης των δήμων και των πολιτών είναι τουλάχιστον πολιτικά ανακόλουθοι όσοι δημοτικοί άρχοντες ισχυρίζονται ότι «παρ’ όλη την κρίση, είμαστε νοικοκύρηδες στο δήμο μας». Δυστυχώς, αυτοί οι δημοτικοί άρχοντες στην προσπάθεια να διατηρήσουν το αξίωμά τους είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν συμφέροντα και δικαιώματα των δημοτών τους.

Χρήστες Κορτζιδης

Δημοτική Συνεργασία Ελληνικού – Χ. Κορτζίδης (αναδημοσίευση συνέντευξης από ΕφΣυν)

Συμμετέχετε στις εκλογές διεκδικώντας μια νέα θητεία στη διοίκηση του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης. Ποια είναι τα βασικά σημεία του προγράμματός σας;

Το πρώτο είναι η επαναφορά και ανάπτυξη της δημοκρατικής λειτουργίας του δήμου μας. Δυστυχώς, με τη σημερινή διοίκηση, αυτή συρρικνώθηκε και έγινε προσπάθεια να στηθεί ένα καθεστώς αυταρχισμού και αλαζονείας, πελατειακών σχέσεων, προσβολής και επιθετικότητας απέναντι στη διαφορετική άποψη. Αυτό πρέπει να αλλάξει ριζικά και έχει να κάνει με όλους τους τομείς δράσης και λειτουργίας του δήμου.

Το δεύτερο αφορά το μέλλον του δήμου μας και της περιοχής ευρύτερα, την εξέλιξη της ταυτότητας της τοπικής κοινωνίας από τον τρόπο που τελικά θα αξιοποιηθεί το Ελληνικό. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι με το σχέδιο που προωθείται από την κεντρική διοίκηση (κυβέρνηση και πλειοψηφία της αντιπολίτευσης) και την τοπική αυτοδιοίκηση (δημοτικές αρχές όμορων δήμων, με προεξάρχουσα αυτή του δήμου μας).

Το τρίτο είναι τα βασικά θεσμικά προβλήματα της αυτοδιοίκησης, που δυστυχώς δεν προβάλλονται καθόλου από την πλειονότητα των υποψηφίων και δεν βοηθείται ο κόσμος να σκεφτεί πάνω σε αυτά. Ομως επιδρούν με καθοριστικό τρόπο στη δυνατότητα των δήμων να ανταποκρίνονται στις αρμοδιότητες-υποχρεώσεις τους απέναντι στους πολίτες.

Τέταρτο βασικό σημείο είναι οι χωροταξικές και κυκλοφοριακές παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν στον δήμο μας ώστε να ευνοηθεί η κίνηση με τα πόδια και το ποδήλατο, να συνδεθούν οι γειτονιές μεταξύ τους και το βουνό με τη θάλασσα. Αυτό θα επιδράσει σημαντικά στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων.

Πέμπτο βασικό στοιχείο είναι η συμβολή του δήμου στην ανάπτυξη μιας κοινωνίας ανοιχτής, αντιρατσιστικής, αντιφασιστικής, που θα σέβεται τη διαφορετικότητα.

Τέλος, αξίζει να αναφερθώ στη μεγάλη ανάγκη και στην προσπάθεια που θα πρέπει να κάνουμε για τη ριζική αλλαγή του τρόπου που μέχρι σήμερα διαχειριζόμαστε τα απορρίμματα. Δυστυχώς το καίριο αυτό πρόβλημα έχει αφεθεί στην τύχη του στον δήμο μας αλλά και στη συντριπτική πλειονότητα των δήμων και της περιφέρειας.

● Με βάση τα σημερινά δεδομένα γύρω από την επένδυση στο Ελληνικό, ποιες είναι οι θέσεις και οι διεκδικήσεις της παράταξής σας;

Η δική μας πρόταση ήταν και παραμένει η δημιουργία ενός μητροπολιτικού πάρκου, πολιτισμού, περιβάλλοντος, αναψυχής, αθλητισμού, χωρίς επιπλέον δόμηση από την ήδη υπάρχουσα, δημόσιου, ανοιχτού και προσβάσιμου για όλους. Πρόταση απολύτως ρεαλιστική και εφαρμόσιμη, που θα συνέβαλλε με τον δικό της τρόπο στην ανάπτυξη υπέρ των πολλών και θα σεβόταν το περιβάλλον. Για μια τέτοια προοπτική επιμένουμε και αγωνιζόμαστε μέχρι τέλους.

Αντί για καζίνο διεκδικούμε χώρους που θα στεγάσουν τον αρχαίο αλλά και τον σύγχρονο πολιτισμό, θα δημιουργήσουν πολλές θέσεις εργασίας και εισοδήματα, θα λειτουργούν όλο τον χρόνο ως ένα διαρκές φεστιβάλ πολιτισμού, παράδοσης, γραμμάτων και τεχνών.

Αντί για νέα θεόρατα κτίρια με χιλιάδες διαμερίσματα, βίλες κ.λπ. παλεύουμε για την ικανοποίηση βασικών αναγκών της κοινωνίας, όπως η δημιουργία σύγχρονου διαδημοτικού κοιμητηρίου, σύγχρονου διαδημοτικού σταθμού διαχείρισης των απορριμμάτων, χώρων υπαίθριας δωρεάν στάθμευσης κοντά στους σταθμούς του μετρό. Για τη διατήρηση των εκτεταμένων χώρων πρασίνου που ήδη υπάρχουν και δημιουργία πολλών νέων. Για την κατασκευή κτιρίων για το διαπολιτισμικό Γυμνάσιο & Λύκειο.

Αντί για νέα τεράστια malls, κτίρια γραφείων, ξενοδοχεία κ.λπ., που θα καταστρέψουν τις τοπικές αγορές, ζητούμε μέτρα για την ενίσχυση της μικρομεσαίας τοπικής επιχειρηματικότητας.

Αντί για τσιμεντοποίηση της παραλίας, αγωνιζόμαστε για την ήπια διαχείρισή της και την ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα.

● Η πόλη βρέθηκε προ μηνών στο επίκεντρο της επικαιρότητας με αφορμή την παρουσία ένστολων παραστρατιωτικών στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Προτίθεστε να λάβετε πρωτοβουλίες ώστε σε συνεννόηση με υπόλοιπες δημοτικές κινήσεις να δημιουργηθεί ένα μέτωπο απέναντι στον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία;

Ήδη έχουν ξεκινήσει τέτοιες διεργασίες και δράσεις. Ήταν πολύ θετικό το ότι με αφορμή το περιστατικό που περιγράφετε, αλλά και συνολικότερα τη στάση της δημοτικής αρχής, που με κάθε ευκαιρία καλλιεργεί ρατσιστικές και εθνικιστικές απόψεις, υπήρξε άμεση αντίδραση και ευαισθητοποίηση πολιτών. Που είπαν «ώς εδώ, κάτι πρέπει να κάνουμε για να σταματήσουμε αυτή την κατρακύλα στον δήμο μας».

Οπωσδήποτε η προσπάθεια αυτή θα συνεχιστεί. Υπάρχουν δυνάμεις και συλλογικότητες σε τοπικό επίπεδο που μπορούν να συμβάλουν. Ιδιαίτερα θετικό είναι ότι στον χώρο των εκπαιδευτικών υπάρχει εύφορο έδαφος.

Για τη δημιουργία ενός ισχυρού αντιφασιστικού-αντιρατσιστικού μετώπου αξίζει να δουλέψουμε με το ανάλογο πνεύμα συνεργασίας.

● Είστε ένας έμπειρος αυτοδιοικητικός. Κατά την άποψή σας ποιο είναι το περιβάλλον στο οποίο θα κληθούν να λειτουργήσουν οι δήμοι στην επόμενη θητεία;

Το περιβάλλον είναι ήδη ασφυκτικό και θα παραμείνει τέτοιο αν δεν αλλάξουν οι συσχετισμοί δύναμης και αντιλήψεων.

Η καθιέρωση της απλής αναλογικής ήταν ένα θετικό βήμα που θα έπρεπε να ολοκληρωθεί με την εκλογή του δημάρχου από το δημοτικό συμβούλιο.

Κατά τα άλλα, τα βασικά προβλήματα παραμένουν, στριμωγμένα από τις μνημονιακές επιλογές που έγιναν και εξακολουθούν να ισχύουν.

Η στελέχωση των υπηρεσιών των δήμων από μόνιμο, καταρτισμένο και σωστά αμειβόμενο προσωπικό, κόντρα στη συρρίκνωση και τις ελαστικές μορφές απασχόλησης.

Η σταθερή χρηματοδότηση των δήμων ως ποσοστό του κρατικού προϋπολογισμού, ανάλογο με τις κοστολογημένες αρμοδιότητες που έχει, κόντρα στη λογική της ανταποδοτικότητας και της επιπλέον φορολόγησης των πολιτών.

Η αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας και της κρατικής κηδεμονίας που καταργεί κάθε έννοια αυτοδιοίκησης.

Οι αλλαγές αυτές είναι αναγκαίες όσο και το οξυγόνο. Όσοι και όσες διεκδικούμε την ψήφο των πολιτών πρέπει να μιλούμε και να αγωνιζόμαστε καθημερινά γι’ αυτές αντί να περιοριζόμαστε στη διαχείριση της σημερινής κατάστασης.

Ανυπότακτη Αττική

Συνέντευξη με τη Μαριάνα Τσίχλη, Υποψήφια Περιφερειάρχης Αττικής με την «Ανυπότακτη Αττική»

Ερ: Ποια η ανάγκη συγκρότησης της Ανυπότακτης Αττικής; Ποιο είναι το πρόγραμμά σας;

Απ: Η περιφέρεια της Αττικής είναι ο τόπος όπου κατοικεί η πλειοψηφία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στη χώρα μας. Αποτελεί ταυτόχρονα το πεδίο εμφάνισης των μεγαλύτερων αντιθέσεων στην ελληνική κοινωνία. Εδώ συνυπάρχουν κοινωνικές και οικονομικές αντιθέσεις και φτωχοποίηση με τις προσπάθειες ανάκαμψης του κεφαλαίου, μέσω της  ταχύτατης παράδοσης ελεύθερων χώρων (Ελληνικό, Παραλιακό Μέτωπο, λιμάνι κλπ.), αλλά και των δημόσιων υποδομών.

Σε κάθε γωνιά της Αττικής, δημιουργούνται οι συνθήκες για να κερδοφορούν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα σε βάρος των δικαιωμάτων των πολλών. Λίγα μόνο παραδείγματα είναι οι τεράστιες παρεμβάσεις και αναμορφώσεις χώρου στο Ελληνικό και το Παραλιακό Μέτωπο, η επέκταση του λιμανιού για τους σχεδιασμούς της COSCO στον Πειραιά, η μετεγκατάσταση του καζίνο στο Μαρούσι, η δημιουργία mall στην Ακαδημία Πλάτωνος, η επέκταση του airbnb και η προσπάθεια «εξευγενισμού» του κέντρου, η καταστροφική διαχείριση του περιβάλλοντος.

Η Αττική είναι, ταυτόχρονα, ο χώρος που εφαρμόζονται κατεξοχήν οι μνημονιακές πολιτικές των ελαστικών σχέσεων εργασίας, της συμπίεσης των μισθών, της καταστρατήγησης εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Οι συνθήκες αυτές είναι το αποτέλεσμα της συνειδητής πολιτικής που σχεδίασαν, προώθησαν και εφάρμοσαν οι μνημονιακές δυνάμεις. Εμείς επιδιώκουμε να εκφράσουμε τα κοινωνικά συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας και ένα διαφορετικό πολιτισμό. Να εκφράσουμε τις αντιστάσεις, αλλά και ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο είναι ταυτόχρονα εφικτό στο σήμερα, και όχι σε κάποιο απροσδιόριστο μέλλον. Ένα πρόγραμμα ριζοσπαστικό, που όμως δίνει άμεσες λύσεις σε μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων και της νεολαίας.

Πολλές φορές οι εναλλακτικές λύσεις είναι μπροστά μας και είναι εφικτές αλλά αποκρύπτονται από τα συγκεκριμένα συμφέροντα, των εργολάβων, των μεγαλοκατασκευαστών, αυτών που λυμαίνονται το χώρο της υγείας και της κοινωνικής μέριμνας, αυτών που περιμένουν να κατασπαράξουν τους ελεύθερους χώρους και το δημόσιο πλούτο και περισσότερο από όλους από τα συμφέροντα των τραπεζιτών και των ξένων δανειστών. Μας λένε πολλές φορές ότι δεν έχουμε πρόγραμμα ή ότι το πρόγραμμά μας δεν είναι εφαρμόσιμο. Όμως το πρόγραμμά μας είναι ρεαλιστικό. Τροφοδοτείται από το ρεαλισμό των κοινωνικών αγώνων και των κοινωνικών αναγκών, αλλά ταυτόχρονα, από τις επεξεργασίες πολλών αγωνιστών και επιστημόνων, που συνθέτουν και παράγουν εναλλακτικές και κοινωνικά προσανατολισμένες λύσεις στα συμφέροντα των εργαζόμενων τάξεων από τα μικρότερα μέχρι τα μεγαλύτερα ζητήματα.

Το πρόγραμμά μας για την Περιφέρεια Αττικής περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:

Προτεραιότητα στις κοινωνικές ανάγκες, Προστασία της λαϊκής κατοικίας, Ελεύθερους δημόσιους χώρους πρασίνου. Αλλαγή πολιτικής στη διαχείριση απορριμμάτων, Ενίσχυση των υπηρεσιών Πολιτικής Προστασίας, Προστασία των ρεμάτων, του αστικού πρασίνου και των περιαστικών δασών, Ριζικό εκδημοκρατισμό της Αυτοδιοίκησης – Αντιφασιστικός αγώνας στις γειτονιές, Ενίσχυση των υπηρεσιών πρωτοβάθμιας υγείας και διασφάλιση της πρόσβασης όλων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Ερ: Ποια είναι η συγκεκριμένη κριτική σας στη θητεία της κ. Δούρου, αλλά και στους Πατούλη-Σγουρό που διεκδικούν να περάσουν στο 2ο γύρο;

Απ: Πριν εξετάσουμε τους υποψηφίους των μνημονιακών κομμάτων, θα πρέπει να εξετάσουμε το ρόλο της Περιφέρειας ως τμήμα του κρατικού μηχανισμού, και ιδιαίτερα μέσα στην περίοδο των μνημονίων. Μέσα από τις αναδιαρθρώσεις που έχουν επιβάλλει ο «Καλλικράτης» και ο «Κλεισθένης Ι», οι Περιφέρειες αφενός ανέλαβαν αναβαθμισμένο ρόλο στην διαχείριση κρατικών κονδυλίων και των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, αλλά και στην ανάληψη κρατικών λειτουργιών σε σημαντικά ζητήματα (όπως η ανάπτυξη υποδομών, διαχείριση των απορριμμάτων κλπ.) και αφετέρου προσδέθηκαν στην οικονομική εποπτεία και το στραγγαλισμό του μνημονιακού προγράμματος της κεντρικής κυβέρνησης.

Περαιτέρω, ο σημαντικός ρόλος των Περιφερειών στην προώθηση μακροπρόθεσμων στρατηγικών, οφείλεται και στην ίδια την δομή αυτών των μηχανισμών και τoν εγγενώς γραφειοκρατικό τους χαρακτήρα, αλλά και στο γεγονός ότι τα έργα προς υλοποίηση σε σημαντικό βαθμό διαμορφώνονται και υπαγορεύονται από ποικίλες επιχειρηματικές και πολιτικές στοχεύσεις και γίνονται έτσι αντικείμενο μακρών διαπραγματεύσεων και συγκρούσεων, επιχειρηματικών ανταγωνισμών και πελατειακών σχέσεων. Ο προσανατολισμός των προγραμμάτων και των παρεμβάσεων της Περιφέρειας έχει λόγω των κατευθύνσεων της Ε.Ε., αλλά και της επίδρασης των συμφερόντων του επιχειρηματικού κεφαλαίου, αντιλαϊκό χαρακτήρα, τον οποίο χωρίς μεγάλες παραλλαγές εκφράζουν οι υποψήφιοι των μνημονιακών κομμάτων. Άρα, χρειάζεται μία εντελώς άλλη πολιτική και παρέμβαση στην Περιφέρεια.

Η Περιφερειακή Αρχή της Δούρου, στον ίδιο δρόμο με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί μνημείο πολιτικής μεταστροφής εφαρμόζοντας επιθετικά το ακριβώς αντίθετο πρόγραμμα από αυτό με το οποίο εξελέγη μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Παίρνοντας τη σκυτάλη από τη διοίκηση Σγουρού, κατέστησε την Περιφέρεια προσάρτημα της μνημονιακής προσαρμογής του ΣΥΡΙΖΑ, προώθησε το σύνολο των παρεμβάσεων του κεφαλαίου και παρέδωσε ρημαγμένες κοινωνικές υπηρεσίες.

Η σημερινή διοίκηση Δούρου έχει ευθύνες εξίσου μεγάλες με αυτές που βαραίνουν συνολικά το ΣΥΡΙΖΑ. Πολλά από τα μέτρα τα οποία προώθησε, όπως το γήπεδο στη Φιλαδέλφεια, η χρηματοδότηση της επέκτασης του λιμανιού από την COSCO, η ενίσχυση του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στην κατάληψη όλου του παραλιακού μετώπου και άλλες παρεμβάσεις δεν αποτελούσαν καν μνημονιακές υποχρεώσεις, αλλά συγκεκριμένες δεσμεύσεις απέναντι σε μερίδες του κεφαλαίου, και έγιναν ώστε να οικοδομηθεί η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ και της ίδιας της Ρ. Δούρου προσωπικά με τις επιχειρηματικές ελίτ. Πρόκειται για ένα μνημείο πολιτικής μεταστροφής.

Ταυτόχρονα, υπήρξε μεγάλο κενό έργου της στους τομείς της διαχείρισης των απορριμμάτων, της ενίσχυσης της κοινωνικής πολιτικής, της πολιτικής προστασίας, των δημόσιων αγαθών με καταστροφικά αποτελέσματα σε ορισμένες περιπτώσεις.

Η πολιτική ευθύνη της Ρ. Δούρου για τις καταστροφές στο Μάτι και στη Μάνδρα είναι μεγάλη. Είναι προφανές ότι για αυτές τις καταστροφές δεν βαρύνεται αποκλειστικά ή κυρίως η Περιφέρεια. Έχουν παίξει κυρίαρχο ρόλο η δραστική μείωση των κονδυλίων για την πολιτική προστασία, το συνολικό μοντέλο ανάπτυξης που κινείται άναρχα, στρεβλά και ασύδοτα υπέρ μεγάλων και μικρών συμφερόντων, η γενικότερη πολιτική των κυβερνήσεων, ενώ συμβάλλει και η κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, τα ευρύτερα προβλήματα δεν αναιρούν τις πολιτικές ευθύνες εκείνων που διαχειρίζονται την τοπική εξουσία, υπηρετώντας τις πολιτικές που οδήγησαν στην διάλυση των δομών πολιτικής προστασίας, στην διατήρηση και την επέκταση της αυθαίρετης δόμησης, στην παραχώρηση παραλιών, αιγιαλών και δασών για fasttrack επενδύσεις. Ο τρόπος με τον οποίο η Ρ. Δούρου διαχειρίστηκε τους πόρους και τους μηχανισμούς της Περιφέρειας, έχει άμεση επίπτωση στο μέγεθος της καταστροφής, ακόμα και αν αυτή ξεκίνησε από «τυχαίους» ή «αστάθμητους» παράγοντες. Ένας ελάχιστα εύθικτος Περιφερειάρχης θα είχε, έστω και μετά τις τραγωδίες, διεκδικήσει πόρους και ενίσχυση των υπηρεσιών πολιτικής προστασίας ή θα είχε παραιτηθεί για να ασκήσει πολιτική πίεση. Αντίθετα, η Ρ. Δούρου επέλεξε να επιχειρήσει την «αποκάθαρση» της πολιτικής της ίδιας, αλλά και της κυβέρνησης.

Και στην περίπτωση του κρίσιμου ζητήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων, σε πλήρη σύμπλευση με τα τεράστια εργολαβικά συμφέροντα που κερδοφορούν από επιβλαβείς πολιτικές διαχείρισης απορριμμάτων, η διοίκηση της Ρ. Δούρου όχι απλώς διατήρησε την επικίνδυνη και μη βιώσιμη εγκατάσταση ΧΥΤΑ Φυλής, αλλά πολλώ μάλλον την επεξέτεινε και προχωρά στη λειτουργία του ΧΥΤΑ στο Γραμματικό.

Από την άλλη μεριά, η υποψηφιότητα Πατούλη, βρίσκεται πολιτικά και αισθητικά στον αντίποδα των συμφερόντων, του πολιτισμού και της κουλτούρας των εργαζόμενων τάξεων. Η νεοφιλελεύθερη ατζέντα που υιοθετεί, με στοιχεία συντηρητισμού, αυταρχισμού, έντασης της επιτήρησης στους δρόμους και τις γειτονιές μας συνιστά μία εκδοχή επιθετικού νεοφιλελευθερισμού. Όπως έχει, άλλωστε, δείξει η θητεία του στο Μαρούσι, με την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και την θετική του στάση για την μετεγκατάσταση του καζίνο. Δεν ξεχνάμε τη στάση του στο δημοψήφισμα, όταν, ως πρόεδρος της ΚΕΔΕ, έβαλε με συνοπτικές διαδικασίες την ΚΕΔΕ στην επιτροπή υποστήριξης του ΝΑΙ. Πρόκειται για μια επικίνδυνη πολιτική που απειλεί τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των κατοίκων της Αττικής με κατασταλτική αντιμετώπιση και ασύδοτη επιτάχυνση των σχεδιασμών των επιχειρηματιών.

Όσο για τον κ. Σγουρό, η προηγούμενη θητεία του στην Περιφέρεια, η οποία συνέπεσε με την εκδήλωση της κρίσης, μιλάει από μόνη της. Ήταν αυτός που εγκαινίασε τη σύνδεση του επιχειρηματικού κεφαλαίου με τον προγραμματισμό, τις υπηρεσίες και τα κονδύλια της Περιφέρειας. Είχε βασικό ρόλο στην προώθηση επιχειρηματικών σχέσεων, πελατειακών σχέσεων σε τοπικό επίπεδο, με τεράστιες επιπτώσεις στα οικονομικά της Περιφέρειας, στην κατασπατάληση πόρων, στην υποβάθμιση των δημόσιων φορέων και υποδομών με ταυτόχρονα την ιδιωτικοποίηση των λειτουργιών τους.

Οι τρεις αυτές υποψηφιότητες, όχι απλώς ταυτίζονται πολιτικά και στρατηγικά, με κάποιες ιδεολογικές διαφοροποιήσεις, αλλά επί της ουσίας λειτουργούν συμπληρωματικά η μία για την άλλη, για την μακροπρόθεσμη διασφάλιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας στο πεδίο της Αττικής.

Ερ: Γιατί με την Ανυπότακτη Αττική και όχι με τη Λαϊκή Συσπείρωση του Γ. Πρωτούλη ή την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή του Κ. Τουλγαρίδη; 

Η άποψη μας είναι ότι στη σημερινή φάση υποχώρησης του κινήματος και απογοήτευσης ευρύτερα του λαϊκού κόσμου, και ιδιαίτερα του αριστερού κόσμου μετά την ήττα του εγχειρήματος και τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ το 2015, είναι απαραίτητο να υπάρχουν ενωτικές συνεργασίες των ευρύτερων δυνάμεων της αριστεράς, ώστε να δώσουν πνοή και να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες και τις επιδιώξεις  των λαϊκών στρωμάτων σε υλικό επίπεδο, αλλά και στα ιδεολογικά ερωτήματα που μετά τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ απαντιούνται από πολλούς με συντηρητικό τρόπο.

Αυτό θα μπορούσε να γίνει σε τοπικό επίπεδο με τις δυνάμεις που αναφέρατε, στη βάση ενός κοινού προγράμματος για τα τοπικά, αλλά και τα ευρύτερα ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Ιδιαίτερα στο επίπεδο τη αυτοδιοίκησης, τα σημεία της σύγκλισης της πάλης των ευρύτερων αριστερών δυνάμεων είναι επαρκή για πολιτικές συνεργασίες. Αυτή είναι, όμως, μια πολιτική που δεν υλοποιήθηκε λόγω, δυστυχώς, της αποστροφής των δυνάμεων αυτών ακόμη για κοινά πεδία διαλόγου.

Πρέπει να κάνουμε μία διάκριση μεταξύ της Λαϊκής Συσπείρωσης και της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής. Η Λαϊκή Συσπείρωση και ο πολιτικός χώρος που την υποστηρίζει, αρνείται ευρύτερες πολιτικές συνεργασίες με άλλες δυνάμεις της αριστεράς, ακόμα και όταν δεν έχουν τόσο κεντρικό πολιτικό χαρακτήρα, όπως έχουν τέτοιο στην πιο μεγάλη Περιφέρεια. Τις αρνείται ακόμα και εκεί που μπορεί να αναπτυχθεί σημαντική δυναμική, ή ακόμα και αν υπάρχουν σημαντικά διακυβεύματα, όπως στο δήμο της Πάτρας. Υπάρχουν, επίσης, θέσεις σε προγραμματικό επίπεδο που εμφανίζονται διαφορές σε ζητήματα κοινωνικής πολιτικής, κινηματικής πολιτικής, και του χαρακτήρα της παρέμβασης. Η παραδοσιακή πολιτική παρουσία της Λαϊκής Συσπείρωσης σε αυτοδιοικητικό επίπεδο ακολουθεί την ίδια λογική της παρέμβασης του ΚΚΕ, αποβλέπει δηλαδή περισσότερο στην αναπαραγωγή μιας σταθερής πολιτικής και εκλογικής επιρροής για την προβολή μιας διαμαρτυρίας.

Με την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή και τους αγωνιστές που συμμετέχουν σε αυτήν, έχουμε βρεθεί σε πολλούς κοινούς αγώνες, ενώ οι θέσεις σε μια σειρά βασικά ζητήματα είναι παραπλήσιες, αν όχι ταυτόσημες. Η φυσιογνωμία των δύο σχημάτων, το δυναμικό που τα συγκροτεί, το προγραμματικό τους πλαίσιο, άνετα επέτρεπαν μία ενωτική πολιτική παρέμβαση, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για το γεγονός ότι δεν έγινε κάτι τέτοιο. Ξέρετε πολλές φορές στην αριστερά υπάρχει μία αντίληψη, ότι ο πιο κοντινός είναι και ο σημαντικότερος αντίπαλος, γιατί είναι αυτός που είναι ορατός. Αυτή η αντίληψη του κατακερματισμού, ακόμα και στο εσωτερικό πολιτικών χώρων που εκφράζονται με κοινό τρόπο στο πολιτικό επίπεδο, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους. Αποκόπτει την αριστερά συνολικά από τις ευρύτερες διεργασίες στην κοινωνία. Μια τέτοια αντιπαράθεση στο εσωτερικό της αριστεράς, όπως είδαμε πρόσφατα, καταλήγει κάποιες φορές –ευτυχώς λίγες- να γίνεται με όρους που προσβάλλουν αγωνιστές που έχουν βρεθεί, πάρα πολλές φορές στην ίδια πλευρά του χαρακώματος, και μοιράζονται διώξεις όπως π.χ. στο κίνημα των πλειστηριασμών.

Εκτός όμως από της συγκλίσεις με τον χώρο της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής, υπάρχει και μία σημαντική διαφορά. Εμείς αντιλαμβανόμαστε την παρέμβαση στις εκλογές και στην αυτοδιοίκηση επίπεδο ως μία διαδικασία συσπείρωσης αγωνιστικών δυνάμεων για την προώθηση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος άμεσων ρήξεων, που απαντάει σε υλικές ανάγκες και ερωτήματα των λαϊκών μαζών στο σήμερα. Έχουμε την εντύπωση ότι αντιλήψεις που συγκροτούν τον κεντρικό κορμό της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής, έχουν ως βασικό στόχο την προβολή μία πολιτικής «ταυτότητας», της «αντικαπιταλιστικής», και αντιλαμβάνονται τη συμμετοχή στις εκλογές ως μία διαδικασία απλής προβολής της «επαναστατικής – αντικαπιταλιστικής» προοπτικής. Για εμάς δεν βοηθούν τέτοιοι θολοί, ιδεολογικοί διαχωρισμοί δυνάμεων που σε τοπικό, συνδικαλιστικό και κινηματικό επίπεδο, μπορούν να συγκλίνουν σε ένα κοινό πρόγραμμα ή έστω δράση για τους επιμέρους χώρους.

Η Ανυπότακτη Αττική αποσκοπεί όχι απλά στην καταγραφή της διαμαρτυρίας των κατοίκων της Αττικής για όσα γίνονται, αλλά πολύ περισσότερο στην οικοδόμηση δυναμικών αγώνων που θα πετυχαίνουν νίκες, βάζοντας εμπόδια στις αντιλαϊκές, αντιπεριβαλλοντικές και συνολικά καταστροφικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που αναπτύσσονται στην αυτοδιοίκηση.

Ανυπότακτη Αττική, λοιπόν, γιατί είναι μία ζωντανή, ριζοσπαστική και μαζική πολιτική δύναμη που συνδυάζει το προγραμματικό πλαίσιο της ρήξης με τις μνημονιακές και μακροπρόθεσμες αντιλαϊκές στρατηγικές, με την συνείδηση ότι δεν επαρκεί ένας πολιτικός συνδυασμός, αλλά χρειάζεται η ανάπτυξη ενωτικών και μαζικών αγώνων της κοινωνίας για να γίνει αυτό εφικτό.

Ερ: Μπορεί να εφαρμοστεί φιλολαϊκή πολιτική από την Περιφέρεια Αττικής, σε κόντρα με τις νεοφιλελεύθερες-μνημονιακές κυβερνήσεις; Δεν είναι το οικονομικό και θεσμικό πλαίσιο δεδομένο και ανελαστικό, ειδικά για μια περιφέρεια στην οποία κατοικεί η μισή χώρα;

Απ: Όπως ανέφερα και παραπάνω, η συγκρότηση της Περιφέρειας αλλά και οι κατευθύνσεις της Ε.Ε. και ιδιαίτερα οι όροι διαχείρισης και επιλεξιμότητας των έργων που χρηματοδοτούνται από την Ε.Ε. μέσω των προγραμμάτων ΕΣΠΑ, διαμορφώνουν ένα ασφυκτικό πλαίσιο. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, είτε κανείς θα προχωρήσει σε ρήξη και συγκρούσεις που θα σχετίζονται με ευρύτερες κοινωνικό πολιτικές διεργασίες και τομές, είτε θα συμβιβαστεί και θα συνθηκολογήσει, όπως δείχνει το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ και θα υπηρετήσει την αντίστροφη πολιτική από αυτή που διακήρυττε. Εμείς, δεν έχουμε αυταπάτες, επιδιώκουμε πρώτα από όλα να αποτελέσουμε ένα πόλο αντίστασης και κριτικής που να εκφράζει αιτήματα και δικαιώματα των πολιτών και να αντιπαρατίθεται με βασικές επιλογές που υλοποιούνται στο πλαίσιο των σημερινών πολιτικών.

Την ίδια στιγμή, με τους νόμους «Καλλικράτη» και «Κλεισθένη I» η παρέμβαση των μνημονιακών κυβερνήσεων στον τομέα της Αυτοδιοίκησης είχε αποκλειστικό σκοπό την αποδυνάμωση των κοινωνικών λειτουργιών της Αυτοδιοίκησης, τη διασφάλιση της μνημονιακής προσαρμογής σε όλα τα επίπεδα και την αναίρεση της δυνατότητας των κοινωνικών κινημάτων να παρεμβαίνουν στην πολιτική των ΟΤΑ. Επεκτείνεται η ιδιωτικοοικονομική και επιχειρηματική λειτουργία των ΟΤΑ, Δήμων και Περιφερειών, και η δυνατότητά τους να συμπράττουν με ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα για την εκτέλεση ή και πλήρη ανάθεση υπηρεσιών κοινωφελούς χαρακτήρα. Επιπλέον, με το «Μεσοπρόθεσμο 2020 – 2023» για την Αυτοδιοίκηση και τη θέσπιση του Οικονομικού Παρατηρητηρίου ΟΤΑ, οι πόροι της Αυτοδιοίκησης σε μεγάλο βαθμό εξαρτώνται από τη συμφωνία τους με τις κεντρικές πολιτικές κατευθύνσεις.

Αυτά, όμως, δεν σημαίνουν ότι δεν μπορούν να δοθούν αγώνες, να επιβληθούν αιτήματα, και εφικτές και συγκεκριμένες λύσεις, που να συνιστούν προχωρήματα για τα συμφέροντα των λαϊκών τάξεων. Τα επιτυχημένα κινήματα των κατοίκων τα προηγούμενα χρόνια για ζητήματα όπως για το ΧΥΤΑ Κερατέας ή Γραμματικού, για το Ελληνικό, για την προστασία των ρεμάτων της Αττικής και του περιβάλλοντος το αποδεικνύουν περίτρανα. Αυτοί οι αγώνες δίνουν την πολιτική προοπτική μιας αριστερής ριζοσπαστικής παρέμβασης για το σήμερα, που φέρνει υλικά αποτελέσματα. Μία τέτοια πολιτική θέλουμε κι εμείς να προωθήσουμε στην πιο κεντρική Περιφέρεια της χώρας.

Όπως ανέφερα και παραπάνω για το παράδειγμα της πολιτικής της Ρ. Δούρου, οι κυρίαρχες δυνάμεις δεν υλοποιούν τις καταστροφικές πολιτικές τους ως απλές μαριονέτες ή επειδή είναι τα χέρι τους «δεμένα» με θεσμικό τρόπο. Τις υλοποιούν ενεργητικά, συχνά δε τις σχεδιάζουν ή και χωρίς να δεσμεύονται από την κεντρική κυβέρνηση ή την ΕΕ. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι χρόνιες πολιτικές στη διαχείριση των απορριμμάτων που έχουν χαρακτηριστεί από τους ίδιους τους θεσμούς της ΕΕ ως επικίνδυνες, ενώ ακόμη και οι μνημονιακές δυνάμεις δήθεν ομονοούν την ανάγκη να τις αλλάξουν. Ωστόσο, όλες οι μέχρι σήμερα περιφερειακές διοικήσεις είναι απόλυτα συνδεδεμένες με τεράστια ιδιωτικά συμφέροντα που λυμαίνονται το χώρο των απορριμμάτων. Αντίστοιχα, εκατοντάδες εκατομμύρια διοχετεύθηκαν σε έργα που αφορούσαν την ανάπτυξη δραστηριοτήτων που σχετίζονταν με μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Αυτά είναι χρήματα που θα έκαναν διαφορά για την κοινωνία, εάν δαπανούνταν για την ενίσχυση έστω των φτωχών στρωμάτων, των εργαζόμενων, των ανέργων της Αττικής.

Ερ: Στην αριστερά, πέραν του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, υπάρχει μια εικόνα σύγχυσης, Βαβέλ, έλλειψης κοινής λογικής, αναποτελεσματικότητας. Πιστεύετε ότι ένα δικό σας καλό εκλογικό αποτέλεσμα στην Αττική μπορεί να αντιστρέψει την εικόνα; Ποιος είναι ο εκλογικός σας στόχος και γενικά τι πρωτοβουλίες σκέφτεστε να πάρετε την επόμενη μέρα για να αλλάξει αυτή η εικόνα;

Απ: Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το αποτέλεσμα στην περιφέρεια Αττικής θα έχει μία ευρύτερη πολιτική σημασία. Εδώ κατοικεί περίπου ο μισός πληθυσμός, και η πλειοψηφία των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων. Δεν πρέπει να επιβραβευθούν τα μνημονιακά κόμματα, οι πολιτικές μεταστροφές, ο πολιτικός κυνισμός. Κάτι τέτοιο θα τους ενισχύσει στην επίθεση την οποία προετοιμάζουν την επόμενη ημέρα η οποία θα είναι πολύ ισχυρή.

Πρέπει, αντίθετα, να δοθεί ένα μήνυμα δυσαρέσκειας για τις πολιτικές που έχουν εφαρμοσθεί και αυτές που προετοιμάζονται. Η αποχή δεν είναι λύση, ακόμα και αν υπάρχει δικαιολογημένη, ορισμένες φορές, απογοήτευση γιατί ενισχύει τον διπολισμό και κυρίως την πρώτη παράταξη.  Όπως είπα και παραπάνω, μία ευρύτερη συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς θα είχε σημαντική δυναμική. Αλλά αυτό, δυστυχώς, δεν έγινε εφικτό.

Έτσι, η άποψη μας είναι ότι πρέπει να ενισχυθούν δυνάμεις που υπηρετούν αυτό το στόχο τη πλατιάς αγωνιστικής ενότητας και σε επίπεδο διακήρυξης και έμπρακτα, όπως θεωρούμε ότι είναι η κίνηση μας.

Η Ανυπότακτη Αττική είναι μια νέα κίνηση, που περιλαμβάνει και πολλά νέα πρόσωπα ηλικιακά και πολιτικά, αλλά και αγωνιστές από όλο τον πλούτο τον κινημάτων που δρουν στην Αττική. Αγωνιστές που έχουν δώσει μεγάλες συγκρούσεις για τα εργασιακά δικαιώματα, για τη νεολαία, για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, για το περιβάλλον. Αγωνιστές που προσφέρουν στον πολιτισμό ή σε δύσκολους τομείς, όπως της υγείας ή της εκπαίδευσης. Μια κίνηση ανοιχτή και δημοκρατική, με έντονο το στοιχείο της παρουσίας γυναικών, νέων, ανέργων.

Η Ανυπότακτη Αττική μπορεί να διαμορφώσει μία αισιοδοξία και εμπιστοσύνη ότι υπάρχουν δυνατότητες ανασυγκρότησης της αριστεράς, ότι οι ενωτικές προσπάθειες και η μαζική πολιτική, μπορούν να φέρουν αποτελέσματα. Ένα καλό αποτέλεσμα μπορεί να συμβάλλει σε μία ευρύτερη ανασύνθεση δυνάμεων και πολιτικών συνεργασιών την επόμενη περίοδο.

Εμείς καλούμε ακόμα και όσους αμφιταλαντεύονται για τις κεντρικές επιλογές τους να υποστηρίξουν την κίνηση μας για να δώσουν ένα μήνυμα ταυτόχρονα δυσαρέσκειας στη σημερινή κατάσταση  και αισιοδοξίας για το μέλλον.

 

 

 

Ασυμβίβαστο Ίλιον

Ασυμβίβαστο Ίλιον: Σχετικά με τις μισές αλήθειες και τα ολόκληρα ψέμματα της Λαϊκής Συσπείρωσης

Τις τελευταίες ημέρες ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης και υποψήφιος δήμαρχος Ν. Σταματόπουλος επαναλαμβάνει σε κάθε συγκέντρωση μια μισή αλήθεια κι ένα ολόκληρο ψέμα για το ασυμβίβαστο ΙΛΙΟΝ. Κανονικά δεν θα ασχολούμασταν με τη Λαϊκή Συσπείρωση, γιατί το μέτωπό μας είναι σταθερά απέναντι σε όσους εφαρμόζουν αντιλαϊκές πολιτικές και στη χώρα και στο Δήμο, αλλά αυτή η επιλογή δεν θέλουμε να εκληφθεί ως αδυναμία.

Το πρώτο πράγμα που “χρεώνει” ο κ. Σταματόπουλος στο ασυμβίβαστο ΙΛΙΟΝ είναι ότι έπαιξε ρόλο “να συμβιβαστεί κόσμος, καλλιεργώντας την απάτη της «1ης φοράς αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ”. Αν ο κ. Σταματόπουλος εννοεί ότι αρκετοί από όσους σήμερα υποστηρίζουν και συμμετέχουν στο ασυμβίβαστο ΙΛΙΟΝ, στήριξαν στο παρελθόν ΣΥΡΙΖΑ, έχει δίκιο.

Δυστυχώς όμως για τον ίδιο, πολλοί από τους σημερινούς υποστηρικτές του ΚΚΕ και της Λαϊκής Συσπείρωσης, στο άμεσο παρελθόν, όχι απλά στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ήταν κομμάτι της ηγεσίας του. Για παράδειγμα, ανάμεσα στους σημερινούς υποστηρικτές του ΚΚΕ είναι και ο βασικός συντάκτης του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, πρώην μέλος της Πολιτικής του Γραμματείας, Γ. Μηλιός.

Προς τιμή τους, χιλιάδες αριστεροί αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά την προσχώρησή του στο μνημονιακό στρατόπεδο το 2015. Όμως ο κ. Σταματόπουλος πρέπει να κρίνει τις πολιτικές θέσεις, τη δράση και παρουσία και το δημοτικό πρόγραμμα της παράταξής μας. Ας απαντήσει λοιπόν ποια ακριβώς θέση του ασυμβίβαστου ΙΛΙΟΥ δημιουργούσε αυταπάτες για την “πρώτη φορά Αριστερά”; Πότε το ασυμβίβαστο ΙΛΙΟΝ σταμάτησε την αγωνιστική του δράση μαζί με το λαό, τόσο για τοπικά όσο και για κεντρικά ζητήματα; Πότε υποστήριξε το ασυμβίβαστο ΙΛΙΟΝ τις θέσεις και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ; Το ασυμβίβαστο ΙΛΙΟΝ δεν έσπρωξε τον κόσμο στον ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με το ΚΚΕ, όταν, δια της λογικής “το μοναστήρι να ΄ναι καλά” έστελνε μαζικά τους εργαζόμενους στον ΣΥΡΙΖΑ, αρνούμενο να αναλάβει κάθε ευθύνη συγκρότησης μετώπου για τη ρήξη με το ευρωτλαντικό πλαίσιο της χώρας.

Το δεύτερο πράγμα που χρεώνει ο κ. Σταματόπουλος στο ασυμβίβαστο ΙΛΙΟΝ είναι ότι “χωρά ακόμα και δυνάμεις που φλερτάρουν με τον εθνικισμό”. Εδώ η μισή αλήθεια γίνεται χοντροκομμένο ψέμα. Ποιες είναι οι δυνάμεις στο ασυμβίβαστο ΙΛΙΟΝ που φλερτάρουν με τον εθνικισμό; Αν εννοεί ότι το ασυμβίβαστο ΙΛΙΟΝ στηρίζουν -ίσως- τέτοιοι άνθρωποι, ρωτάμε: Θα απολογηθεί το ΚΚΕ και η Λαϊκή Συσπείρωση για παράδειγμα (και αναφέρουμε ένα μόνο παράδειγμα) για τη στήριξη που λαμβάνει από τη Νίτσα Λουλέ, η οποία αν και κουβαλούσε ένα βαρύ όνομα, πέρασε από τον παλιό ΣΥΝ στην Ντόρα Μπακογιάννη και στην αυλή των Μητσοτάκηδων, μετά στη ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη και σήμερα στηρίζει Λαϊκή Συσπείρωση και ΚΚΕ;

Ή μήπως πρέπει να κάνουμε διάκριση ανάμεσα στις πολιτικές θέσεις κάθε κόμματος ή δημοτικής κίνησης και στη διαδρομή και ιδεολογική αφετηρία ανθρώπων που μπορεί να το στηρίζουν;

Το ασυμβίβαστο ΙΛΙΟΝ είναι περήφανο που στηρίζεται από ανθρώπους διαφορετικής πολιτικής και κομματικής προέλευσης. Από πρώην στελέχη του ΚΚΕ και πρώην μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι ανθρώπους που προέρχονται από τον πατριωτικό χώρο. Αποδεικνύει στην πράξη ότι σημασία δεν έχουν τα λόγια και οι διακηρύξεις, αλλά ο συνεχής και ανιδιοτελής, χωρίς κομματικές σκοπιμότητες, αγώνας, στο πλάι του λαού.

ΥΓ. Το λαλίστατο ΚΚΕ και η Λαϊκή Συσπείρωση δεν βρήκαν ούτε μισή λέξη να πουν για την καταδίκη του Πάνου Κουτσιανά και του Νίκου Ξενάκη μετά από μήνυση της Vodafone και ιδιοκτήτη κεραίας κινητής τηλεφωνίας. Δεν τους αφορά η ποινικοποίηση των κοινωνικών αγώνων; Ή δεν μπορούν να δεχτούν ότι υπάρχουν αγωνιζόμενοι άνθρωποι πέρα από τις γραμμές τους;

χαλάνδρι

Συνέντευξη με τον υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο της Πρωτοβουλίας Πολιτών ”Χαλάνδρι Ενάντια”, Θεόδωρο Αλεξίου

Ερ: Πως και γιατί δημιουργήθηκε η “Πρωτοβουλία Πολιτών Ενάντια”;

Aπ: Η Πρωτοβουλία Πολιτών «Χαλάνδρι Ενάντια» (Ενότητα- Αντίσταση- Αλληλεγγύη) συγκροτήθηκε έπειτα από την αποχώρηση σημαντικού τμήματος της Διοικούσας παράταξης «Αντίσταση με τους Πολίτες του Χαλανδρίου», σε διαφωνία με την διαχειριστική πορεία που είχε πάρει και την φίμωση οποιασδήποτε αντίθετης φωνής. Δημότες διαφορετικών πολιτικών τάσεων και κοινωνικών χώρων ενώσαμε τις δυνάμεις μας και διεκδικούμε να διαμορφωθεί η πόλη μας, σύμφωνα με τις ανάγκες των δημοτών και κατοίκων της που είναι για μας «πάνω από τα κέρδη τους». Συγκροτήσαμε την Πρωτοβουλία Πολιτών «Χαλάνδρι Ενάντια», ένα δημοτικό σχήμα με ενωτική φυσιογνωμία, χωρίς κομματικές ποδηγετήσεις.

Στο σχήμα συμμετέχουν δυνάμεις από το χώρο της ΛΑΕ, της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. (ΣΕΚ, αγωνιστές/ριες που αναφέρονται στην Μετάβαση), καθώς και πολλοί ανένταχτοι/ες που είτε αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε αναφέρονται στη ριζοσπαστική/ αντικαπιταλιστική αριστερά και στον ελευθεριακό χώρο. Στηριζόμαστε πάνω στις γερές βάσεις της πολύπλευρης εμπειρίας και των αγώνων που δόθηκαν από τα μέλη της πρωτοβουλίας μας που αποχώρησαν από την «Αντίσταση με τους Πολίτες του Χαλανδρίου», στην ενεργητική συμβολή και άλλων πολιτών έξω από αυτήν και στην ελπιδοφόρα συμμετοχή πολλών νέων ανθρώπων τα τελευταία χρόνια. Συμμετέχοντας στους αγώνες της πόλης, επιδιώκουμε το «Χαλάνδρι Εν.Αντι.Α» να γίνει το μάτι, το αυτί και η φωνή των πολιτών. Στο Δημοτικό Συμβούλιο θα επιχειρήσουμε να ασκήσουμε ριζική, προγραμματική αντιπολίτευση μεταφέροντας τις ανάγκες, τα αιτήματα και τις προτάσεις της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Eρ: Ποιος είναι ο απολογισμός και η κριτική σας για την απερχόμενη δημοτική αρχή και τον δήμαρχο Σίμο Ρούσσο;

Απ: Η Διοίκηση Ρούσσου με την εκλογή της ευαγγελιζόταν μεγάλους στόχους: – Τον πολλαπλασιασμό των ελεύθερων χώρων και των χώρων πρασίνου – Τον περιορισμό των εμπορικών χρήσεων και της εστίασης στο Κέντρο της πόλης και την απόδοση του στους πολίτες – Την άμεση συμμετοχή των πολιτών στην λήψη των αποφάσεων («η πόλη στους πολίτες») – Την κατάργηση της δημοτικής επιχείρησης «Φλύα Α.Ε.» – Τη σύγκρουση με τις μνημονιακές πολιτικές και τις κυβερνήσεις που τις εφαρμόζουν. Τι από όλα αυτά έγιναν;

Παραχωρήθηκε για 40 χρόνια από το Υπουργείο Οικονομικών ο ελεύθερος χώρος του Νομισματοκοπείου, χωρίς να έχει αποδοθεί ακόμα στους πολίτες. Τα μόνα έργα που έγιναν για την δημιουργία ελεύθερων χώρων είναι οι πλατείες στο Πάτημα -ημιτελείς ακόμα- και πέραν αυτών ελάχιστα, κυρίως περιφράξεις και ‘ασφαλής’ διαμόρφωση παιδικών χαρών (δηλ. εξαφάνιση του χώματος κάτω από πλαστικά δάπεδα).

Οι εμπορικές χρήσεις και τα καταστήματα εστίασης στο Κέντρο διατηρούνται, όπως και η λειτουργία του σαν υπερτοπικό κέντρο.

Λαϊκές Συνελεύσεις δεν λειτούργησαν. Έγινε μόνο σε μία γειτονιά συνέλευση για συμμετοχικό προϋπολογισμό και οι αποφάσεις της (διαμόρφωση παραρεμάτιας στον Συνοικισμό) έχουν μείνει κενό γράμμα.

Όχι μόνο δεν κατάργησε την «Φλύα Α.Ε.», αλλά συνέχισε τη λειτουργία της ως εταιρείας εκμετάλλευσης ακινήτων του δήμου χωρίς δημόσιο έλεγχο και την καταβολή υπέρογκων κονδυλίων για έξοδα διοίκησης (αμοιβές μελών του δ.σ. της).

Συντελέστηκε πλήρης σύμπλευση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και με τις μνημονιακές της πολιτικές.

Όχι μόνον δεν προσέφυγε στην πλατειά δημοκρατίας που επαγγελόταν αλλά και εκδήλωσε πολλά κρούσματα αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς. Σ’ αυτήν την παραβίαση της δημοκρατίας μέσα στην παράταξη, στο ΔΣ και προς τους εργαζόμενους, πρωτοστάτησε ο ίδιος ο δήμαρχος. Για αυτό και καταδικάσθηκε με ψήφισμα από το Δημοτικό Συμβούλιο.

Σε συνέπεια με αυτήν την κατεύθυνση ήταν και η επιβολή ανάλογων εργασιακών σχέσεων μέσα στον Δήμο, με αιχμή τους εργαζόμενους στην καθαριότητα, όπου επέβαλε καθεστώς υπερεντατικής δουλειάς, παραβίασης των προδιαγραφών ασφαλείας, και εργοδοτική τρομοκρατία.

Στον τομέα της παιδείας η πολιτική του Δήμου χαρακτηρίστηκε από την αδράνεια απέναντι στην πολιτική της εγκατάλειψης από το κράτος και τη φοβία απέναντι στις συλλογικές διεκδικήσεις και κινητοποιήσεις.

Ο παραδοσιακός αστικός πολιτικαντισμός είναι άλλο ένα στοιχείο που ανάδειξε η πενταετία που πέρασε και που οι εκδηλώσεις του πυκνώνουν όσο πλησιάζουν οι εκλογές.

Οι θεμελιώδεις αρχές που συγκρότησαν σε μια πορεία 30 χρόνων το πολιτικό και κοινωνικό ρεύμα αντίστασης στην πόλη έχουν πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων. Η παράταξη που διοικεί τον Δήμο δεν έχει απλώς χάσει κάθε επαφή με οποιαδήποτε πρακτική αντίστασης, έχει πλέον μετατραπεί σε μια βαθειά συστημική, διαχειριστική, δημαρχοκεντρική παράταξη, ακολουθώντας πορεία ανάλογη με εκείνη των πατρώνων της στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Ερ: Διαχείριση εξουσίας και αριστερή δημοτική αρχή είναι, στις σημερινές συνθήκες, κατ’ ανάγκη αντίθετες έννοιες;

Στις σημερινές συνθήκες – με δεδομένη την κινηματική άμπωτη, την επικράτηση της λογικής της ανάθεσης, του «δεν υπάρχει άλλος δρόμος», τη βαθειά αίσθηση ήττας και απογοήτευσης των λαϊκών στρωμάτων- δεν υπάρχουν οι αναγκαίοι όροι, όπως υπήρξαν για κάποια σχήματα το 2014. Όμως η συζήτηση αυτή είναι κρίσιμη .Το ζήτημα της σχέσης τοπικών κινημάτων και ΟΤΑ καθίσταται κομβικό. Δεν μπορούμε να επιδιώκουμε απλά την κατάληψη της δημοτικής εξουσίας – όπως κατ’ αναλογία της κυβερνητικής- με κοινοβουλευτικούς όρους μόνο. Η πρόσφατη εμπειρία ειδικά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και αντίστοιχων δημοτικών αρχών είναι διδακτική ως προς αυτό και πρέπει να προβληματίσει τηρουμένων των αναλογιών και για την αυτοδιοίκηση.

Καθώς μάλιστα, σύμφωνα με τον «Καλλικράτη» και  τον «Κλεισθένη», πρωτεύοντα ρόλο διαδραματίζει  το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ, με το παρόν θεσμικό πλαίσιο τα όρια αυτονόμησης ή σύγκρουσης με την κεντρική εξουσία είναι εξαιρετικά περιορισμένα. Έτσι, σχήματα όπως το δικό μας μπορούν και πρέπει να κινούνται σε κατεύθυνση κινηματικής και προγραμματικής αντιπολίτευσης απέναντι στην πολιτική της Ε.Ε. και του κράτους στην Τ.Α. Να παρεμβαίνουν σε τοπικό επίπεδο για την υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων και του περιβάλλοντος ενάντια στην υφαρπαγή τους από το κεφάλαιο, να ανασυγκροτούν με την δράση τους τον δημόσιο χώρο ενάντια στον κατακερματισμό και την εξατομίκευση της μητρόπολης.

Οφείλουμε να αναζητούμε ένα ριζοσπαστικό σχέδιο ρήξεων και ανατροπών στο υπάρχον θεσμικό και πολιτικό πλαίσιο, παραμένοντας ταυτόχρονα στο πεδίο της πολιτικής. Πρέπει να επιδιώκουμε διαρκώς την οργανική σχέση των τοπικών σχημάτων-παρατάξεων με οργανωμένες συλλογικότητες της γειτονιάς (λαϊκές συνελεύσεις, τοπικά σωματεία εργαζομένων, επιτροπές κατοίκων, σύλλογοι, συνεταιρισμοί, πρωτοβουλίες αλληλεγγύης κλπ.), το συντονισμό αλλά και την πρόκληση λαϊκών κινητοποιήσεων.

Στην προσπάθεια αναζήτησης ενός άλλου προτύπου δημοτικής διακυβέρνησης -σε αντίθεση με τις μνημονιακές πολιτικές και τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις που τις εφαρμόζουν και το αστικό αυταρχικό και γραφειοκρατικό στερεότυπο, απαιτείται  κινητοποίηση του ίδιου του κόσμου των γειτονιών, βαθειά δημοκρατία με αποφασιστικού χαρακτήρα λαϊκές συνελεύσεις, δημοκρατία στα δημοτικά όργανα και τους χώρους δουλειάς αλλά και διαδημοτικός κινηματικός και πολιτικός συντονισμός των αριστερών ριζοσπαστικών δημοτικών και περιφερειακών κινήσεων, με όσο το δυνατόν πιο ενιαία κατεύθυνση για τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν συνολικά (οικονομικά, απορρίμματα, 5μηνα, δημόσιος χώρος, ιδιωτικοποιήσεις κλπ.).

Ερ: Η αντισυστημική αριστερά βρίσκεται σε μια άσχημη κατάσταση. Μπορεί να βοηθήσει η δουλειά στη γειτονιά σε κινήσεις ανασυγκρότησης και αν ναι πως; 

Απ: Η ενωτική δράση (στα παραπάνω πλαίσια) μπορεί να συγκροτεί μορφές συσπείρωσης της κοινωνικής και πολιτικής αριστεράς, λειτουργώντας παραδειγματικά για την προοπτική ανασυγκρότησής της σε προγραμματική βάση, αντί της ατέρμονης αναζήτησης ιδεολογικών συμφωνιών. Επιπλέον η κινηματική δράση μπορεί να ανασυγκροτήσει δεσμούς της αριστεράς με τμήματα των λαϊκών στρωμάτων, μέσα από την εκπροσώπηση των ταξικών τους συμφερόντων, υπερβαίνοντας παράλληλα την λαϊκή απογοήτευση από την ανατροπή του «ΟΧΙ». Ο συντονισμός των ριζοσπαστικών τοπικών σχημάτων μπορεί να συμβάλλει σημαντικά για την χάραξη ενός κινηματικού σχεδίου για τα τοπικά προβλήματα, προωθώντας παράλληλα την ενιαιομετωπική λογική και μετατρέποντας τα τοπικά μέτωπα σε παράγοντα αστάθειας για την οποιαδήποτε κυβέρνηση.

 

Κ. Παπαδόπουλος - Κόντρα στο Ρεύμα

Συνέντευξη με τον επικεφαλής της δημοτικής κίνησης Νίκαιας – Ρέντη “Κόντρα στο Ρεύμα”, Κ. Παπαδόπουλο

Ερ: Το Κόντρα στο Ρεύμα έχει πολλά χρόνια παρουσίας στη Νίκαια. Ωστόσο έχετε απέναντι σας έναν δήμαρχο με μεγάλη επιρροή και με αναφορές στην Αριστερά. Ποιοι οι στόχοι σας στις 26 Μάιου;

Απ: Όπως ακριβώς το αναφέρετε. Ο νυν δήμαρχος Γιώργος Ιωακειμίδης έχει μείνει μόνο με τις αναφορές σε κάποια Αριστερά. Και μάλιστα σε αυτή την Αριστερά που πρόδωσε το μεγαλειώδες «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού και ακολούθησε τον δρόμο των μνημονίων και της κοινωνικής κατρακύλας. Ο Γιώργος Ιωακειμίδης εξακολουθεί να αρνείται τη δημόσια στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, παρόλα αυτά στο ψηφοδέλτιο του έχει πετύχει κάτι μοναδικό. Συγκρότησε τη δική του πεντακομματική «μνημονιακή Βουλή». Στηρίζεται από ΣΥΡΙΖΑ-Ν.Δ-ΚΙΝΑΛ-Ποτάμι και ΑΝΕΛ. Είναι όντως δύσκολο να αντιπαρατεθείς απέναντι σε μια τέτοια ευρεία κοινωνική πλειοψηφία, όμως η 10ετή μας παρουσία στη γειτονιά της Νίκαιας και του Ρέντη έρχεται να υπερασπίσει μονάχα τα λαϊκά συμφέροντα, τις άμεσες λαϊκές διεκδικήσεις και τις ανάγκες των πολλών απέναντι σε μια διοίκηση που όλη της η πορεία έχει δείξει ότι είναι πάντα πρόθυμη να εφαρμόσει τις μνημονιακές πολιτικές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με μια ευρεία πολιτική γεωμετρία αλλά και με τον επικοινωνιακό μανδύα της «ανασυγκρότησης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης». Για το «Κόντρα στο Ρεύμα» ο στόχος στις εκλογές της 26ης Μάη είναι ένας και μοναδικός.  Να μπει ένα τέλος στο χαλιφάτο του Ιωακειμίδη, να ξηλωθεί όλο το χρεοκοπημένο και παρηκμασμένο πολιτικό προσωπικό που τον στηρίζει. Να αποτυπωθεί στη κάλπη ένα μαζικό λαϊκό ανατρεπτικό ρεύμα με κέντρο τα δικαιώματα της πληττόμενης λαϊκής πλειοψηφίας της Νίκαιας και του Ρέντη. Σε αυτές τις εκλογές κάθε ψήφος στον Ιωακειμίδη είναι είναι μια ακόμα αγκαλιά στα μνημόνια, στην εγκατάλειψη της πόλης μας, στην επέλαση των επιχειρηματικών ελίτ στη πόλη μας, στη μετατροπή της πόλης μας από μια φιλική, φιλόξενη και όμορφη λαϊκή γειτονιά σε ένα πείραμα μιας καταστροφικής βιομηχανοποίησης  όπως ακριβώς την οραματίζονται οι μεγάλες ελίτ. Ψήφος στο» Κόντρα στο Ρεύμα» είναι ψήφος αντίστασης, ψήφος ανατροπής, ψήφος που επιτέλους θα δώσει την ευκαιρία στους πολίτες να δοκιμάσουν ένα διαφορετικό αντιπαράδειγμα για τον τόπο μας.

Ερ: Η Νίκαια είναι μια φτωχογειτονιά. Ποια είναι η κριτική σας στον κ. Ιωακειμίδη πιο συγκεκριμένα; Τι θα έπρεπε να κάνει και δεν το έκανε για τη φτώχεια, την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων, το κράτος πρόνοιας.

Απ: Αν κάνατε μια αντίστοιχη ερώτηση στον κ. Ιωακειμίδη και αναφέρατε την Νίκαια ως φτωχογειτονιά θα σας έλεγε σίγουρα ότι φετιχοποιείτε τη φτώχεια για να κάνετε πολιτική και ότι η πόλη μας μέσα στα χρόνια της διοίκησης του έχει μετατραπεί σε μια ανεπτυγμένη σύγχρονη πόλη-πρότυπο. Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική όσο και αν προσπαθεί ο κ. Ιωακειμίδης και το επικοινωνιακό του επιτελείο να μας τη παρουσιάσουν διαφορετικά. Η Νίκαια μέσα στη περίοδο των μνημονίων παρέμεινε μια πόλη-πειραματόζωο για τις μνημονιακές πολιτικές. Η διοίκηση Ιωακειμίδη αποφάσισε πριν μια 4ετία την αύξηση των δημοτικών τελών, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εκποίηση της δημοτικής περιουσίας και στη μετατροπή του Δήμου μας σε ένα μεγάλο εισπρακτικό μηχανισμό. Δεν έκανε τίποτα για να αποτραπούν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, δεν πήρε καμία θέση για την επίθεση στο λαϊκό εισόδημα και τη λαϊκή περιουσία. Με τη λογική του υπερκομματικού «εθνάρχη» του Δήμου έχει κατορθώσει να διαμορφώσει μια ψευδή δημόσια εικόνα που τον βοηθάει να χτίσει την πολιτική του καριέρα. Η πραγματικότητα όμως στις γειτονιές της Νίκαιας και του Ρέντη είναι εντελώς διαφορετική.  Φτώχεια, εγκατάλειψη, μια πόλη χωρίς ζωντανό κέντρο, μια πόλη με απονεκρωμένη εμπορική δραστηριότητα, μια πόλη στην οποία η νεολαία της είναι καταδικασμένη να «μεταδημοτεύσει»  για να ψυχαγωγηθεί, να διασκεδάσει. Μια πόλη που ακόμα και οι δημόσιες υπηρεσίες της έχουν φύγει από το ιστορικό Κέντρο και έχουν εξοβελιστεί σε δυσπρόσιτες γειτονιές. Μια πόλη που δεν έχει δημοτική συγκοινωνία που να συνδέει τις γειτονιές της. Μια πόλη εγκλωβισμένη. Ο κ. Ιωακειμίδης ήρθε με τις καλύτερες ευλογίες ως πετυχημένος  Δήμαρχος του Αγ. Ιωάννη-Ρέντη σε έναν αναδιαμορφωμένο Δήμο για να ενώσει τις γειτονιές μας. Αυτό που κατάφερε είναι να μεγαλώσει την απόσταση, να δημιουργήσει δυο γειτονιές «ξένες» μέσα σε μια ζώνη λίγων χιλιομέτρων. Παράλληλα το κοινωνικό «δίχτυ προστασίας» του κ. Ιωακειμίδη είναι μια φωτοβολίδα κοινωνικών εγχειρημάτων με ελάχιστη ως μηδενική γείωση στα πληττόμενα στρώματα της Κοκκινιάς και του Ρέντη που κυρίαρχο στόχο έχουν την ικανοποίηση των συμφερόντων των μεγάλων, τοπικών και μη, επιχειρηματιών. Το υπνωτήριο αστέγων στη Νίκαια με την αρωγό βοήθεια γνωστής ΜΚΟ και τη χρηματοδότηση κύκλων γνωστής επιχειρηματικής ελίτ είναι το πιο χαρακτηριστικό. Η υποβάθμιση δομών κοινωνικής πρόνοιας που ξεπήδησαν το καιρό της κρίσης μέσα από το τεράστιο λαϊκό ποτάμι αλληλεγγύης αλλά και ο τρόπος με τον οποίο βοήθησε και επέτρεψε να αναπτυχθεί η ακροδεξιά ρητορεία και η γιγάντωση της Χ.Α στη γειτονιά μας είναι πολιτικές επιλογές που κρίθηκαν και επιμένουμε ότι πρέπει να κριθούν αυστηρά και στη κάλπη. Ο λαός της Κοκκινιάς και του Ρέντη πρέπει να του γυρίσει τη πλάτη, οφείλει να δώσει μια νέα πνοή στο Δήμο!

Ερ: Στο ΚΚΕ και στη Λαική Συσπείρωση απευθυνθήκατε; Ζητήσατε τη συνεργασία μαζί του; Τι απαντήσεις παίρνετε;

Απ: To “Κόντρα στο Ρεύμα» από τις αρχές του 2019 ήδη είχε καταθέσει πρόταση για τη συγκρότηση ενός μαζικού ενωτικού αριστερού ριζοσπαστικού αντιμνημονιακού πόλου στη Νίκαια και τον Ρέντη. Αυτή την επιλογή δε τη πήραμε γιατί θέλαμε να ικανοποιήσουμε τις μετωπικές μας φαντασιώσεις ή γιατί θέλαμε να διεκδικήσουμε τα «πρωτεία της ενότητας». Εκτιμήσαμε ότι  είναι η αναγκαία πολιτική πρωτοβουλία που πρέπει να πάρουν οι δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς που δεν συνθηκολόγησαν μέσα και έξω από τη Βουλή, προκειμένου να κρατήσουν ζωντανή τη φλόγα των κινηματικών αντιστάσεων στις γειτονιές. Αλλά παράλληλα ιεραρχήσαμε μια τέτοια πολιτική πρωτοβουλία γιατί θεωρούμε πως στη ταξική Κοκκινιά και στον εργατικό Ρέντη η ανάγκη ενός πλατιού λαϊκού ριζοσπαστικού μετώπου ενάντια στο τερατούργημα της διοίκησης Ιωακειμίδη είναι πιο αναγκαίο από ποτέ. Πρέπει η Αριστερά να βάλει φρένο στις μνημονιακές συμμαχίες. Πρέπει η Αριστερά να ορθώσει το ανάστημα της σε κάθε γειτονιά και αυτό δε θέλουμε να το χαρίσουμε πουθενά. Το ΚΚΕ, η Λαϊκή Συσπείρωση σε Νίκαια και Ρέντη αλλά και η «Ανταρσία στη Κοκκινιά» ήταν οι πρώτες πολιτικές δυνάμεις που απευνθήκαμε για μια μετωπική συμπόρευση με δημόσιο, ανοικτό και συντροφικό τρόπο με ανοικτούς ορίζοντες συνδιαμόρφωσης ενός σύγχρονου αριστερού προγραμματικού πλαισίου από το μηδέν για τη Νίκαια και τον Ρέντη. Το συμπέρασμα που βγάλαμε είναι ένα και το λέμε ακόμα και μεταξύ μας, μεταξύ σοβαρού και αστείου. «Πολλοί μας αγαπάνε, λίγοι μας παντρεύονται». Οι απαντήσεις ήταν αρνητικές παρά τη καλή διάθεση για συνεργασία σε κινηματικό επίπεδο ή και στο δημοτικό συμβούλιο όπου κριθεί αναγκαίο. Συνεργασία όμως η οποία ιδιαίτερα με τον χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και με τους συναγωνιστές του ΚΚΕ έχουμε κατακτήσει εντός του δημοτικού συμβουλίου παρά τις διαφορετικές εκτιμήσεις κατά καιρούς. Το ζωντανό πολιτικό διακύβευμα της ενότητας της Αριστεράς που έμεινε ζωντανή μέσα στα συντρίμμια της συνθηκολόγησης του ΣΥΡΙΖΑ και του περίφημου ΤΙΝΑ είναι για μας ένας από τους σημαντικότερους στόχους και δεν θα τον εγκαταλείψουμε ούτε μετά τις εκλογές, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα. Βασικό κριτήριο και αφετηρία για μας είναι ότι για να πάμε όλοι μας μπροστά πρέπει να αναγνωρίσουμε τα μεγάλα μας λάθη και να κατανοήσουμε τις καινούργιες ανάγκες αλλά και τα καινούργια καθήκοντα που έχουν ανακύψει.

Ερ: Μετά τη μνημονιακή υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ, είδαμε αρκετούς δημάρχους που είχαν αναφορά στην Αριστερά και τη λαική διεκδίκηση να μη διαχωρίζονται. Ποια είναι η γνώμη σας; Σε μια δυσκολη περίοδο για τις αριστερές ιδέες και πρακτικές πως μπορεί η δράση στη Τ.Α να βοηθήσει στην ανασυγκρότηση της Αριστεράς.

Απ: To “Kόντρα στο Ρεύμα» πήρε εξ αρχής τη γενναία πολιτική επιλογή να διαχωριστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά τη μνημονιακή στροφή. Και λέω γενναία γιατί στοίχισε σε οργανωτική συγκρότηση ακόμα και σε πολιτική εμβέλεια στη πόλη. Ήταν και είναι όμως μια πολιτική επιλογή για την οποία είμαστε περήφανοι. Δε θέλαμε και δε θέλουμε να ξεριζώσουμε ανθρώπους. Θέλαμε όμως να ξεριζώσουμε τις πολιτικές επιλογές που πρόδωσαν τον ελληνικό λαό, και έκαναν κουρελόχαρτο τις ιδέες, τις αξίες και την ιστορική κληρονομιά της Αριστεράς. Οι δήμαρχοι που πλέον εν έτει 2019 με τις πολιτικές εκλογές να βρίσκονται μπροστά μας, παραμένουν στο πλευρό του ΣΥΡΙΖΑ διάλεξαν στρατόπεδα. Διάλεξαν τη μνημονιακή υποταγή  και το μονόδρομο της αστικής διαχείρισης. Για μας η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί φάρο αντίστασης και μια μεγάλη ελπίδα για την Αριστερά. Δε μπορώ να σου απαντήσω αν και σε ποιο βαθμό μια αριστερή ανατρεπτική πρόταση μπορεί να κατακτήσει έναν Δήμο με όρους συντριβής του κράτους και των μηχανισμών τους. Είναι  μια ερώτηση που θα την απαντήσει η ζωή και τα διάφορα αριστερά κοινωνικά παραδείγματα στους Δήμους. Μπορώ όμως να σου πω πως οι δήμοι, οι γειτονιές μας είναι ο πνεύμονας της ζωής μας. Ο βασικός  χώρος που ζεί, δοκιμάζεται και δημιουργεί αντιστάσεις ο άνεργος, ο νεολαίος, ο συνταξιούχος, ο μικροϊδιοκτήτης, ο ελαστικά εργαζόμενος, ο πρόσφυγας, ο μετανάστης και κάθε άνθρωπος που βιώνει την καταπίεση και τη βαναυσότητα των μνημονίων. Αυτός ο κόσμος αποτελεί για μας το νέο κοινωνικό υπόδειγμα. Το «Κόντρα στο Ρεύμα» αυτόν τον κόσμο θέλει στο πλευρό του. Με αυτόν τον κόσμο θέλει να μπλεχτεί. Σε αυτή τη κατεύθυνση παλεύει για να συγκροτήσει ένα πλειοψηφικό λαϊκό αριστερό ρεύμα αντίστασης στη γειτονιά. Σε ευχαριστώ πολύ!

Ριζοσπαστική Ενωτική Κίνηση Βύρωνα

Συνέντευξη με τον επικεφαλής της δημοτικής κίνησης “Ριζοσπαστική Ενωτική Κίνηση Βύρωνα”, Τάσο Μαυρόπουλο

Ερ: Πως και γιατί δημιουργήθηκε ηΡιζοσπαστική Ενωτική Κίνηση Βύρωνα“;

Απ: Οι δημοτικές παρατάξεις που έχουν αναφορά σε μνημονιακά κόμματα, έχουν αποδεχθεί στην πράξη το ασφυκτικό πλαίσιο φτώχειας που έχει επιβληθεί στους δήμους από το 2010. Από το 2010 μέχρι σήμερα, οι παραπάνω παρατάξεις όσο και η ΚΕΔΕ, εκτός από αποσπασματικές, χαλαρές αντιδράσεις που διατυπώνονται σε ένα χαρτί, δεν έχουν αντιδράσει σ΄ αυτές τις πολιτικές που στρέφονται εναντίον των λαϊκών στρωμάτων. Αντί να εκπροσωπούν τα συμφέροντα και να δουλεύουν για τις ανάγκες αυτών που τους ψήφισαν, αποδέχθηκαν αδιαμαρτύρητα την εφαρμογή των μνημονίων στους δήμους και έγιναν οι διεκπεραιωτές τους. Είναι αδιανόητο να σου κόβουν την κρατική χρηματοδότηση κατά 62%, που είναι χρήματα που πληρώνουν οι ίδιοι πολίτες, για να επιστρέφονται στους δήμους για εξυπηρέτηση των αναγκών τους, και οι δήμοι να το δέχονται αδιαμαρτύρητα και να το μετακυλύουν στους δημότες είτε με επιπλέον φόρους είτε με αδυναμία παροχής των υπηρεσιών που θα έπρεπε να προσφέρουν.

Κανένα μνημόνιο δεν θα είχε εφαρμοστεί εάν οι δημοτικές αρχές είχαν αντιδράσει. Οι παρατάξεις αυτές έχουν συμφωνήσει να συνδιοικήσουν τους δήμους την επομένη των εκλογών ακολουθώντας πιστά τον «Κλεισθένη», ο οποίος ενσωματώνει τον «Καλλικράτη» (που έλεγε ότι θα καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ) και όλες τις μνημονιακές διατάξεις και των τριών μνημονίων, με ορίζοντα το 2060. Έχουν αποδεχθεί δηλαδή την μετατροπή των δήμων σε υποτομέα της κυβέρνησης με πρώτους στόχους, την εξυπηρέτηση του χρέους και την επίτευξη των πλεονασμάτων, την ασφυκτική επιτροπεία από το παρατηρητήριο οικονομικής αυτοτέλειας, την μετατροπή τους σε φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς που θα επιβάλλουν επιπλέον φόρους, την πλήρη επιβολή των ελαστικών σχέσεων εργασίας, την παραχώρηση στο υπερταμείο της δημοτικής και δημόσιας περιουσίας, την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών των δήμων, την ολοκληρωτική διάλυση του κοινωνικού τους χαρακτήρα, την μετατροπή του δήμου σε επιχείρηση και των δημοτών σε πελάτες.

Σε αυτή την κατάσταση λοιπόν, εφόσον οι παρατάξεις της αριστεράς συμφωνούν στο αντιμνημονιακό – αντικλεισθενικό πλαίσιο που έχει επιβληθεί στους δήμους, πολίτες του Βύρωνα από κινήματα και διαφορετικές οργανώσεις της αριστεράς, βρεθήκαμε και απευθύναμε ένα κάλεσμα στις δημοτικές παρατάξεις της αριστεράς, για την αναγκαιότητα συγκρότησης ενός μετώπου και εκλογικής συνεργασίας διατηρώντας ο καθένας την αυτονομία του. Χωρίς προαπαιτούμενα από την μεριά μας και χωρίς προϋπόθεση την πολιτική συνεργασία των οργανώσεων. Ενός μετώπου που δεν θα είχε απλά αθροιστικό αποτέλεσμα. Θα έδινε ελπίδα στον κόσμο που έχει κλειστεί στο σπίτι του παραιτημένος, απογοητευμένος και ηττημένος από την πολιτική κατάσταση αλλά και την δική μας στάση όσων αυτοαποκαλούμαστε αριστεροί, θα ανέπτυσσε εκλογική και κινηματική δυναμική που σίγουρα θα μας έφερνε στον 2ο γύρο των εκλογών και θα μπορούσαμε με αξιώσεις να διεκδικήσει ακόμα και τον δήμο. Στην χειρότερη περίπτωση θα μπορούσε να συγκροτήσει μια ευρεία λαϊκή αντιπολίτευση που θα αντιστεκόταν αποτελεσματικά σε όλα αυτά που καταγγέλλουμε και θα έβαζε φρένο σε τοπικό επίπεδο στα αντιλαϊκά σχέδια που έχουν προγραμματίσει να εφαρμόσουν αμέσως μετά τις εκλογές.

Ερ: Ποιες είναι οι βασικές σας διεκδικητικές θέσεις για το δήμο Βύρωνα

Απ: Ο δημόσιος κοινωνικός χαρακτήρας του δήμου, η παροχή υπηρεσιών σε όλους τους πολίτες σε όλους τους τομείς χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς ανταποδοτικότητα που θα εξαιρεί τους πιο φτωχούς και αδύναμους, με μόνιμες σχέσεις εργασίας για τους εργαζόμενους στον δήμο, η υπεράσπιση του περιβάλλοντος και των δημόσιων χώρων, η διεκδίκηση των χρημάτων που έχουν πληρώσει οι πολίτες και το κράτος παρακρατά στερώντας τα από τους δήμους, η υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας από τους πλειστηριασμούς και η αποτροπή διακοπής ρεύματος και νερού στα φτωχά νοικοκυριά, θα είναι στην καθημερινή μας διεκδίκηση. Γνωρίζοντας βέβαια ότι για την οριστική επίτευξη αυτών απαιτείται η σύγκρουση και ρήξη με ευρωζώνη –ΕΕ και ανατροπή των ευρωμνημονιακών πολιτικών, θα παλέψουμε και θα πετύχουμε μαζί με τους κατοίκους τις μικρές νίκες που βελτιώνουν την καθημερινότητα τους. Τις μικρές νίκες που θα τους ενεργοποιήσουν για να διεκδικήσουν κινηματικά την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, να αντισταθούν στον φασισμό και στον ρατσισμό, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στον πόλεμο.

Ερ: Θα συμμετέχετε ως Ριζοσπαστική Ενωτική Κίνηση Βύρωνα στην διοίκηση του δήμου αν σας ζητηθεί μετά τις εκλογές;

Απ: Σύμφωνα με τις θέσεις τους, δεν υπάρχει καμία βάση συνεργασίας με τις μνημονιακές παρατάξεις που θα συνεργαστούν άλλωστε μεταξύ τους και εμείς θα είμαστε απέναντί τους. Αυτό θα μπορούσε να γίνει μέχρι τώρα, μόνο με την «Αριστερή Παρέμβαση» και τη «Λαϊκή Συσπείρωση», οι οποίες έχουν ξεκάθαρη αντιμνημονιακή – αντικλεισθενική θέση που εκφράζεται και κινηματικά και στα δημοτικά συμβούλια.

Ερ: Ποιος είναι ο απολογισμός και η κριτική σας για την απερχόμενη δημοτική αρχή και τον δήμαρχο κ. Κατωπόδη

Απ: Εφάρμοσε στον Δήμο Βύρωνα όλες τις νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ταυτιζόμενη απόλυτα με την κυβέρνηση, σε αντίθεση με το πρόγραμμα και τις δεσμεύσεις που είχε δώσει προεκλογικά το 2014. Συγχρόνως έδειξε χαρακτηριστική ανικανότητα διαχείρισης σε βασικά ζητήματα που αφορούν τις παρεχόμενες υπηρεσίες στους πολίτες και την ποιότητα ζωής τους.

Ερ: Ποιο είναι το επίπεδο συνεργασίας με τις δημοτικές παρατάξεις από το χώρο της υπόλοιπης αριστεράς (ΚΚΕ, Ανταρσυα); Υπάρχει κοινή πάλη στα προβλήματα; Γιατί δεν συγκροτήσατε ένα κοινό μέτωπο και για τις εκλογές;

Απ: Η συνεργασία είναι καλή, υπάρχει συναντίληψη για τον χαρακτήρα που πρέπει να έχουν οι δήμοι και οι παρεχόμενες υπηρεσίες, είμαστε αντίθετοι στο εφαρμοζόμενο μνημονιακό- Κλεισθενικό πλαίσιο που έχει εφαρμοσθεί στους δήμους και έχει εκφρασθεί με αντίστοιχες ψήφους στα δημοτικά συμβούλια. Κινηματικά έχουμε βρεθεί πολλές φορές μαζί στο δρόμο σε διεκδικήσεις, κάτι που θα συμβεί και μετά τις εκλογές. Οι εκλογές όμως ως ένας ενδιάμεσος σταθμός και με αξιοποίηση έστω της κουτσουρεμένης απλής αναλογικής, θα μπορούσε να δώσει μια διαφορετική δυναμική σε τοπικό επίπεδο, με ισχυρότερη και πιο αποτελεσματική εκπροσώπηση στο δημοτικό συμβούλιο. , ενθαρρύνοντας τον κόσμο ότι αξίζει να εμπλακεί πάλι ενεργά και να διεκδικήσει μια ζωή που του αξίζει σε μια πόλη που του ανήκει. Η άρνηση που εισπράξαμε για ένα κοινό μέτωπο θεωρούμε ότι δεν θα είναι εμπόδιο για συνεργασία την επομένη των εκλογών και από τη μεριά μας ως Ριζοσπαστική Ενωτική Κίνηση Βύρωνα θα δουλέψουμε σε αυτή την κατεύθυνση.

Ερ: Η αντισυστημική αριστερά βρίσκεται σε μια άσχημη κατάσταση. Μπορεί να βοηθήσει η δουλειά στη γειτονιά σε  κινήσεις ανασυγκρότησης και αν ναι πως

Απ: Τα προβλήματα σε υγεία, παιδεία, καθαριότητα, παροχή κοινωνικών υπηρεσιών, σχολεία, αθλητισμό, πολιτισμό, ελεύθερους χώρους, περιβάλλον, είναι αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που επιβάλλεται από την ΕΕ, δέχονται αδιαμαρτύρητα οι κυβερνήσεις μας και υλοποιούν με ευχαρίστηση οι δημοτικές αρχές. Η προσέγγιση-ενημέρωση των πολιτών για τα ζητήματα αυτά από την αντισυστημική αριστερά, η συμμετοχή στα τοπικά κινήματα, η στάση ζωής, μπορεί να ενεργοποιήσει τους πολίτες να τους βγάλει από το καβούκι τους, να τους πείσει ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι, ότι αν πάρουν το νήμα της ζωής οι ίδιοι στα χέρια τους, αυτές οι βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές με ταξικό πρόσημο σε βάρος των πιο πολλών και αδυνάτων που αναπαράγουν και τροφοδοτούν τον φασισμό και τον ρατσισμό, μπορούν να ανατραπούν. Η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, η ζωή με αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη είναι εφικτή και την κρατάμε στα χέρια μας.

 

αγία παρασκευή

Συνέντευξη με τον υποψήφιο Δήμαρχο της παράταξης Φυσάει Κόντρα στην Αγία Παρασκευή, Θάνο Ανδρίτσο

Ερ: Ποιες είναι οι βασικές σας διεκδικητικές θέσεις για το δήμο Αγ. Παρασκευής; Ποιοι είναι οι στόχοι σας στις εκλογές στις 26/5;

Aπ: Το βασικό σύνθημα που χρησιμοποιούμε για αυτές τις εκλογές είναι το κάλεσμα στον κόσμο της πόλης να μη συνηθίσει στη μνημονιακή ασφυξία, στην ανημπόρια του «δε γίνεται αλλιώς» και στην αποδοχή της υφιστάμενης κατάστασης ως της μόνης δυνατής. Στην Αγία Παρασκευή έχουμε την ιδιαιτερότητα να έχουμε και στο Δήμο (εκτός από την περιφέρεια και τη χώρα) διοίκηση προερχόμενη από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Το πιο μεγάλο στοίχημα για μια αριστερή ανατρεπτική παρέμβασης, είναι να πείσει τον κόσμο ότι «αξίζει τον κόπο» να παλεύει, να διεκδικεί συλλογικά και να ψηφίσει αριστερά. Εμείς πιστεύουμε ότι μαζί με τους πολίτες πρέπει να αγωνιστούμε για την πόλη των πολλών, για ένα Δήμο υπερασπιστή των αδύναμων και όχι διαχειριστή ή και εισηγητή των μνημονιακών, αντιλαϊκών πολιτικών. Για δημιουργία δομών δημοκρατίας και αλληλεγγύης σε σύγκρουση με τη μόνιμη λιτότητα των κυβερνήσεων της ΕΕ και του ΔΝΤ. Για μια πόλη ανοιχτή, πράσινη, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις, χωρίς φασισμό και ρατσισμό. Φυσικά αυτό το κεντρικό πολιτικό στίγμα έχει νόημα μόνο στο βαθμό που «δένεται» με ένα επεξεργασμένο πρόγραμμα θέσεων και διεκδικήσεων για όλα τα θέματα της πόλης, για τις δημοτικές υπηρεσίες, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, τις εργασιακές συνθήκες, το δημόσιο χώρο, τα προβλήματα των ΑΜΕΑ κ.α Έχουμε καταθέσει βασικές πλευρές αυτού του προγράμματος και μέσα από την επικοινωνία με τον κόσμο σε κάθε γειτονιά, το πρόγραμμα αυτό γίνεται όλο και πιο συγκεκριμένο.

Εμείς κατεβαίνουμε στις εκλογές για να προωθήσουμε αυτό το πρόγραμμα. Όχι μόνο για να στείλουμε ένα μήνυμα, αλλά γιατί θέλουμε να συμβάλλουμε ώστε τα αιτήματα της κοινωνίας να αποτυπώνονται ισχυρότερα στο δημοτικό συμβούλιο. Όσο πιο δυνατή είναι η παρουσία του Φυσάει Κόντρα στο δημοτικό συμβούλιο και όσο περισσότερους συμβούλους εκλέξει, τόσο πιο ισχυρά θα είναι τα αιτήματα για μια κοινωνικά δίκαιη, ανοιχτή, φιλική προς τους κατοίκους και το περιβάλλον πόλη.

Eρ: Σε μια γειτονιά με την ταξική σύνθεση που έχει η η Αγ. Παρασκευή, ποιο μπορεί να είναι το στίγμα της αριστεράς;

Aπ: Σαφώς η κοινωνική σύνθεση της Αγίας Παρασκευής δεν είναι ίδια με μια λαϊκή γειτονιά της Δυτικής Αθήνας. Όμως αυτό περισσότερο σημαίνει ότι οι ταξικές διαφορές είναι εντονότερες, παρά το ότι η πλειοψηφία της πόλης έχει λυμένα τα προβλήματα επιβίωσης και άρα την ενδιαφέρουν άλλα θέματα. Υπάρχει, πράγματι, ένα κομμάτι του πληθυσμού που προέρχεται από τις ανώτερες τάξεις και ζει στις πιο ακριβές περιοχές στην «πάνω γειτονιά», όμως η πλειοψηφία των κατοίκων προέρχεται από χαμηλά και μεσαία στρώματα μισθωτών, ελ. επαγγελματιών και δημ. υπαλλήλων που επλήγησαν βαθιά τη δεκαετία της κρίσης και βρίσκονται διαρκώς στο όριο της φτωχοποίησης και στον καθημερινό αγώνα για την επιβίωση. Αυτό αποτυπώνεται και στον μεγάλο αριθμό οικογενειών που αντιμετωπίζουν προβλήματα που σχετίζονται με την κατοικία τους και στην πραγματικότητα των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, των απλήρωτων λογαριασμών, τη δυσκολία πληρωμής του ενοικίου κ.α. Ακόμα εντονότερες είναι οι επιπτώσεις της κρίσης στη νεότερη γενιά της πόλης. Παιδιά οικογενειών μεσαίου εισοδήματος που μεγάλωσαν ενδεχομένως με κάποιες δυνατότητες σπουδών και άλλων ανέσεων, αλλά πετάχτηκαν την τελευταία δεκαετία στον ωκεανό της ανεργίας, της μετανάστευσης, του μεροκάματου σε δουλειές του ποδαριού, ελπίζοντας κάποτε να καταφέρουν να φύγουν από το σπίτι των γονιών τους. Φυσικά, το στίγμα της Αριστεράς δε σχετίζεται μόνο με μια αναφορά στα λαϊκά στρώματα, αλλά με ένα πλαίσιο στόχων και μορφών πάλης που πατάνε σε όλα τα ζητήματα των κατοίκων. Από την υπεράσπιση των ποιοτικών και δημόσιων δημοτικών υπηρεσιών, τον αγώνα για πρόσβαση όλων στον πολιτισμό και τον αθλητισμό με υπεράσπιση της λειτουργίας δομών όμως το δημοτικό ωδείο, τα εργαστήρια τέχνης κ.α. μέχρι και τα ζητήματα του πρασίνου και των ελεύθερων χώρων. Προσωπικά συμφωνώ με μια ριζοσπαστική οικολογική και πολεοδομική ματιά που δε θεωρεί καθόλου ανεξάρτητα τα ζητήματα της πόλης και του χώρου με την ταξική αναμέτρηση. Με αυτό το πρίσμα, η υπεράσπιση του Υμηττού, η διεύρυνση των χώρων πρασίνου, η υπεράσπιση του δημόσιου χώρου, η προάσπιση της βιώσιμης κινητικότητας ενάντια στην κυριαρχία του Ι.Χ. είναι καθοριστικές πλευρές ενός αριστερού προγράμματος ριζωμένου στις τοπικές κοινωνίες.

Ερ: Τελικά τι γυρεύει η αριστερά στην ΤΑ; Μπορεί να δημιουργήσει ένα πλειοψηφικό λαϊκό διεκδικητικό ρεύμα, έξω ακόμη και από τα όρια της αριστεράς, ή η βασική της δουλειά αφορά μια κεντρική πολιτική ταυτότητα υπεράσπισης της αριστεράς της ανατροπής, της ρήξης κοκ;

Aπ: Το ελπίζω. Δε θα πω με ευκολία ναι, γιατί δεν είναι πολλά τα παραδείγματα από την εγχώρια ιστορία. Με απασχολεί διαρκώς το ποιος μπορεί να είναι ένας δρόμος για τη διαμόρφωση ενός αριστερού ανατρεπτικού ρεύματος στην πόλη που να ξεπερνά τα όρια της πολιτικής επιρροής της «εκτός των τειχών» Αριστεράς και ταυτόχρονα να μην εκφυλίζεται στη συντριβή της αριστερής διαχείρισης των μνημονιακών πολιτικών. Δυστυχώς, τα πιο πολλά παραδείγματα που έχουμε συνηγορούν στο ότι ούτε σε τοπικό επίπεδο οι «αριστερές διοικήσεις» διαμόρφωσαν μια -έστω περιορισμένη- πολιτική εναλλακτική. Θα πρέπει να δούμε με πραγματικό ενδιαφέρον το παράδειγμα του Πελετίδη, που φαίνεται να δημιουργεί μια ιδιόμορφη πραγματικότητα κοινωνικής σύγκρουσης με αποτελεσματικότητα. Προσωπικά δε βρίσκω παραγωγική μια μανιχαϊστική συζήτηση μεταξύ μιας απλοϊκής υπεράσπισης των δυνατότητων φιλολαϊκής διαχείρισης των Δήμων και μιας απόλυτης ταύτισης της τοπικής με την κεντρική και την υπερεθνική εξουσία που ακυρώνει κάθε τοπικό πειραματισμό. Στο τοπικό επίπεδο, η σχέση με τον κόσμο και τα προβλήματά του και η εγγύτητα των συλλογικών υποκειμένων με την τοπική εξουσία είναι πολύ πιο στενή και φυσικά η δυνατότητα επιβολής κατακτήσεων πολύ πιο πραγματική. Αν αρνηθείς την ανάγκη εκπροσώπησης της λαϊκής βούλησης για επίτευξη λύσεων, τότε δε μπορείς ποτέ να συγκροτήσεις πλειοψηφικό ρεύμα στη γειτονιά. Βρισκόμαστε, επομένως, μπροστά σε μια τρομερή αντίφαση, από τη μια πλευρά γνωρίζουμε το σύνθετο εγχώριο και διεθνές πλαίσιο που έχει αλυσοδέσει την τοπική αυτοδιοίκηση, από την άλλη δεν μπορούμε να αρκεστούμε στο ρόλο του καταγγέλλοντα όταν συνδεόμαστε με πραγματικές κοινωνικές διεργασίες. Αυτή η αντίφαση δεν πρέπει να βυθίσει μια σύγχρονη κομμουνιστική πολιτική, αντίθετα μπορεί να τη βγάλει στον αφρό. Εμείς θέλουμε να βρεθούν λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα και για να συμβεί αυτό πρέπει να διαμορφωθεί ένα μαζικό λαϊκό ρεύμα που θα διεκδικεί μορφές τοπικής δημοκρατίας και οργάνωσης του αγώνα. Αν αυτό το ρεύμα μπορεί να αναχθεί σε τοπική διοίκηση, τότε είναι που πρέπει να φέρει στα όρια της αυτή την αντίφαση οξύνοντας και γενικεύοντας την κοινωνική σύγκρουση.

Eρ: Η αριστερά με τα υπάρχοντα πολιτικά σχήματα της βρίσκεται σε βαθιά ανυποληψία. Μπορεί να βοηθήσει η δουλειά στη γειτονιά και τον δήμο στην προσπάθεια μιας αναγκαίας ανασυνθετικής κίνησης της Αριστεράς και πώς;  

Απ: Κι εδώ το ίδιο θα απαντήσω. Το ελπίζω. Εγώ σε αυτή την προσπάθεια προσωπικά στρατεύομαι, στη δυνατότητα να αρχίσουμε ξανά από την αρχή, από το εργατικό κίνημα και από τις γειτονιές μας. Να δοκιμάσουμε και να δοκιμαστούμε, αν μπορούμε να συγκροτήσουμε μαζικά ρεύματα, αν μπορούμε να πούμε και να κάνουμε πράγματα με νόημα, αν μπορούμε να βοηθήσουμε πραγματικά την κοινωνία με τα προβλήματά της. Θέλω πάντως να σημειώσω το εξής στο ερώτημά σας. Συμφωνώ με την εκτίμηση για τη φθορά των υφιστάμενων πολιτικών σχηματισμών της Αριστεράς. Όμως από την εμπειρία μου στην τοπική αυτοδιοίκηση, πιστεύω ότι δεν έχουν φθαρεί στον ίδιο βαθμό και οι αγώνες μας, τα οράματα μας και οι θέσεις μας. Παλέψαμε ενάντια στα μνημόνια, είπαμε για τις επιπτώσεις που θα φέρουν στους Δήμους και βρισκόμαστε ακόμα και σήμερα δίπλα σε κάθε έναν και μια που παλεύει. Αυτό νομίζω ότι το ξέρει ο κόσμος, έστω και μέσα στην απογοήτευση, την ήττα ή και την αδράνεια. Δεν είναι και λίγη αυτή η παρακαταθήκη. Δεν του πουλάμε φούμαρα για την ανάπτυξη που ήρθε, δε τον προδώσαμε για να πάρουμε μια καρέκλα, δεν συμμετείχαμε ούτε συμμετέχουμε στη μάσα. Είμαστε στην ίδια μοίρα. Και η Αριστερά που θα φτιάξουμε, μια μαζική και σύγχρονη Αριστερά της ρήξης, μαζί με τον κόσμο που γονάτισε θα ξανασηκωθεί.

Ψηφίζουμε αριστερά ριζοσπαστικά ενωτικά ψηφοδέλτια και αγωνιστές | Ανακοίνωση για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές

1. Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές γίνονται σε μια περίοδο αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων. Αντικειμενικά θα τεθεί στην ημερήσια διάταξη το σύνολο των προβλημάτων που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. Απαιτείται επομένως κεντρικός πολιτικός προσανατολισμός ενάντια στις πολιτικές του κεφαλαίου και της ΕΕ, ενάντια στην κυβέρνηση Τσίπρα και στις όμοιες πολιτικές των ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ. Χρειάζεται αντιπαράθεση με το σύνολο των νεοφιλελεύθερων, αντιδραστικών και αντιδημοκρατικών ρυθμίσεων γενικά και στην τοπική αυτοδιοίκηση ειδικότερα.

2. Το νέο θεσμικό πλαίσιο στους ΟΤΑ με την ψήφιση του Κλεισθένη, δημιουργεί ένα ακόμα ασφυκτικότερο τοπίο για τους Δήμους και τις Περιφέρειες. Η μεταρρύθμιση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αποτελεί συνέχεια και βάθεμα των προηγούμενων αλλαγών (Καλλικράτης) και βρίσκεται στην ίδια αντιλαϊκή κατεύθυνση λιτότητας, συγκεντρωτισμού, ανταποδοτικότητας των κοινωνικών υπηρεσιών. Η απλή αναλογική στην εκλογή των Συμβουλίων αντιφάσκει με την εκλογή δημάρχων και περιφερειαρχών στο δεύτερο γύρο, διαμορφώνοντας αυτοδιοικητικές αρχές που είτε θα περιορίζονται στη λογιστική διαχείριση των ΟΤΑ σύμφωνα με τις νεοφιλελεύθερες επιταγές, είτε θα αναζητούν την απαιτούμενη πλειοψηφία με υπόγειες συναλλαγές. Η αντιπαράθεση για αυτό το ζήτημα ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ κρύβει τη βαθιά συμφωνία τους στον αντιλαϊκό και φορομπηχτικό χαρακτήρα που θέλουν για την τοπική διοίκηση.

3. Ο Δήμος είναι ένας χώρος που συγκεντρώνει ένα εύρος κοινωνικών κατηγοριών στις οποίες θέλουμε να απευθυνθούμε, πολλές από τις οποίες δεν είναι και εύκολο να προσεγγιστούν σήμερα σε άλλο κοινωνικό χώρο. Η παρέμβαση στη γειτονιά είναι κρίσιμη και απαιτεί συνέχεια, συστηματικότητα, γείωση, πειραματισμό στις μορφές και φυσικά ορισμό των μετώπων πάλης και των περιεχομένων μίας παρέμβασης. Η πρόκληση για τις δυνάμεις της σύγχρονης κομμουνιστικής Αριστεράς είναι να δώσουν τη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών παλεύοντας για την έστω και μικρή αντιστροφή της κατάστασης ήττας και υποχώρησης στην οποία έχει περιέλθει το λαϊκό κίνημα. Ειδικότερα απαιτείται αντιπαράθεση με τη λογική του μονόδρομου, της έλλειψης εναλλακτικής, του μικρότερου κακού που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στο ακόμη χειρότερο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι ο καλύτερος υπηρέτης αυτής της δηλητηριώδους για την εργαζόμενη κοινωνία λογικής.

4. Υπό αυτές τις συνθήκες, ενωτικά, κινηματικά και ριζοσπαστικά, μετωπικά σχήματα της Αριστεράς είναι ο αναγκαίος δρόμος για να βγούμε από τη σημερινή δύσκολη κατάσταση. Υποστηρίζουμε εγχειρήματα που δίνουν τη μάχη των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών με τη σημαία της διεκδίκησης και όχι της διαχείρισης. Τα σημερινά όρια στην αυτοδιοίκηση είναι ασφυκτικά και χρειάζεται υπέρβασή τους, με το λαό δίπλα και μαζί με τις τοπικές αρχές που θα επιλέξουν να βαδίσουν σε μια τέτοια κατεύθυνση. Κρίσιμο στοιχείο είναι να υπάρξουν τέτοια εγχειρήματα ανυπακοής και αντιπαράθεσης με το αστικό πλαίσιο των Δήμων και Περιφερειών. Να στηριχθούν έμπρακτα παραδείγματα πειραματισμών και δοκιμασιών με σχήματα και τοπικές κινήσεις που θα τινάξουν τη σκουριά του αστικού τρόπου πολιτικής. Απέναντί μας βρίσκεται τόσο ο εκλογικός κρετινισμός, όσο και η λογική της ανάθεσης. Τα εγχειρήματα και οι κινήσεις που αξίζει να υποστηριχτούν είναι αυτά που προβάλουν τις λαϊκές ανάγκες, οργανώνουν την κοινωνική αντίσταση, παλεύουν για θεσμούς κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης.

5. Η συμμετοχή μας στη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών έχει στόχο τη στήριξη σε ενωτικές τοπικές κινήσεις, που θα συνεχίσουν την παρουσία τους και μετά τις εκλογές. Η εκλογική διαδικασία είναι μέσο για σχήματα που θα κάνουν δουλειά στις τοπικές κοινωνίες, θα είναι δίπλα στο λαό και στα μικρά ή μεγάλα προβλήματά του. Αυτή η ξεχασμένη λογική και πράξη είναι το απαραίτητο οξυγόνο για τις δυνάμεις της Αριστεράς που θέλουν να θέσουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία της ανάταξης του λαϊκού κινήματος. Η γενικευμένη αναξιοπιστία είναι τέτοια που απαιτούνται νέα πρόσωπα, ανοικτά σχήματα, κινήσεις διεκδικητικές, ριζοσπαστικές με κοινωνική γείωση, χωρίς μονότονη προσφυγή στην αριστερή φρασεολογία. Επιπλέον η συγκρότηση τέτοιων σχημάτων και ψηφοδελτίων στηρίζεται στην πλατιά και διαρκή κοινωνική απεύθυνση, σε ένα κάλεσμα που δεν εξαντλείται στην προεκλογική περίοδο, και που οικοδομεί και δεν αθροίζει απλά δυνάμεις.

6. Έχοντας επίγνωση των σημερινών δυσκολιών, αλλά και της ανάγκης από σήμερα να αρχίζει να χαράζεται μία άλλη κατεύθυνση, φυσιογνωμία και πρακτική για μία σύγχρονη ριζοσπαστική και κομμουνιστική Αριστερά στις γειτονιές και συνολικά. Η σημερινή υπαρκτή Αριστερά δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις άμεσες και μακροπρόθεσμες ανάγκες ανασυγκρότησης και ανασύνθεσης του κινήματος. Η δημιουργία μιας νέας πολιτικής σύνθεσης είναι ανάγκη που βοά, ταυτόχρονα όμως προϋποθέτει ριζικές ανατροπές και αλλαγές στην πολιτική και κινηματική παρέμβαση της Αριστεράς.

7. Για το Συντονισμό Κομμουνιστικών Δυνάμεων, η κοινή παρέμβαση στη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών αποτελεί ένα βήμα που προσπαθεί να εξυπηρετεί τη γενική πολιτική γραμμή μας και ένα συνολικό πολιτικό σχέδιο πάλης ενάντια στα μνημόνια και το ευρωσύστημα. Για μια συνεύρεση ριζοσπαστικών και αριστερών δυνάμεων που μπορεί να πάρει μαζικά και πλειοψηφικά χαρακτηριστικά, δίχως χαρακτηριστικά κομματικής παράταξης για μια καλή «αριστερή καταγραφή». Ειδικά στη δύσκολη συγκυρία της ήττας μετά τη μνημονιακή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ το 2015. Τέτοια φυσιογνωμικά στοιχεία και πολιτική κατεύθυνση υπάρχουν σε πολλά σχήματα και ψηφοδέλτια και αυτά δεν είναι λίγα πλέον πανελλαδικά.

Συμμετέχουμε στις εκλογές, ψηφίζουμε αριστερά ριζοσπαστικά ενωτικά ψηφοδέλτια και αγωνιστές!

Για μια νέα δυναμική για την Αριστερά, για την κομμουνιστική Αριστερά της νέας εποχής!

Συντονισμός Δράσης και Διαλόγου Κομμουνιστικών Δυνάμεων