Άρθρα

Επιλεκτικές ευαισθησίες

Σε άρθρο της στο Liberal με τίτλο “Κοκαλέρο τέλος – προς μεγάλη λύπη του κυρίου Τσίπρα” η “έγκριτη” βουλευτής και δημοσιογράφος Σοφία Βούλτεψη μας έδωσε τα φώτα της για τα τεκταινόμενα τις τελευταίες εβδομάδες στη Βολιβία.

Λίγα πράγματα προς αποκατάσταση της αλήθειας και χωρίς την παραμικρή διάθεση αγιοποίησης του Μοράλες , τα λάθη του οποίου ως προς την αμφιλεγόμενη διεκδίκηση 4ης προεδρικής θητείας παρά την απαγόρευσή της από το δημοψήφισμα του 2016 καθώς και τη μη ανάδειξη διαδόχου του  στην προεδρία  του MAS  πιθανότατα θα πληρώνουν για καιρό οι ιθαγενείς και γενικά ο λαός της Βολιβίας με την παλινόρθωση της πιο φαιάς λευκής δεξιάς. Ο ακροδεξιός Λουίς Φερνάντο Καμάτσο είναι ο πραγματικός ηγέτης του νέου καθεστώτος.

Η Βολιβία μεταξύ 2005 και 2018 ήταν μεταξύ των 46 χωρών που είδαν τα ποσοστά ευτυχίας των πολιτών τους να αυξάνονται (έκθεση ευτυχίας του ΟΗΕ για το 2019) την ίδια στιγμή που η Ελλάδα ήταν 126η μεταξύ 132 χωρών.

Έφτασε να έχει ανάπτυξη έως και 6,8% (2013) για να πέσει το 2018 στο 4,2% λόγω κυρίως του άσχημου διεθνούς κλίματος.

Το ποσοστό φτώχειας από 60% το 2006 έπεσε στο 34,6% το 2018 και οι εισοδηματικές διαφορές (δείκτης GINI) μειώθηκαν από 0,60 σε 0,47. Και βέβαια οι ελευθερίες που κερδήθηκαν αυτά τα 14 χρόνια από τους Αϊμάρα, τους Κέτσουα και τις περίπου 30 ακόμα ιθαγενικές κοινότητες ήταν πρωτόγνωρες με κυριότερη την ελευθερία λατρείας της “Μητέρας-Γης” (Πατσαμάμα) για την οποία ο Καμάτσο φώναζε “η Βολιβία για το Χριστό – η Πατσαμάμα δεν θα ξαναμπεί στο προεδρικό μέγαρο”. Εξαιρετικό δείγμα δημοκρατικής ανεξιθρησκίας από το καθεστώς της κυρίας Ανιές, απέναντι σε ό,τι λατρεύει το 65% του λαού.

Αφού όμως η κυρία Βούλτεψη και το Liberal έχουν τόσο μεγάλη ευαισθησία για τη δημοκρατία στη Βολιβία, μήπως πρέπει η ίδια δημοσιογράφος στο ίδιο site να μας πληροφορήσει ελαφρώς και για την Ονδούρα;

To 2009 είχαμε ανατροπή του νόμιμου πρόεδρου Μανουέλ Σελάγια με αμερικανοκίνητο στρατιωτικό πραξικόπημα υπό την κάλυψη της τότε Υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον.

Στις εκλογές της 26/11/2017 ο συντηρητικός πρόεδρος Χουάν Ορλάντο Ερνάντες διεκδικεί δεύτερη θητεία, παρά τη ρητή απαγόρευση του Συντάγματος, με αμφιλεγόμενη απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου. Λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας με τα προσωρινά αποτελέσματα επί του 57% να δίνουν καθαρό προβάδισμα στον υποψήφιο της αντιπολίτευσης Σαλβαδόρ Νασράλα, διακόπτεται η καταμέτρηση. Το ανώτατο εκλογοδικείο, ανακοινώνει 8 μέρες μετά, το θαύμα του πολλαπλασιασμού των ψήφων του Ερνάντες, ο οποίος με 42,9% επανεκλέγεται. Χιλιάδες στους δρόμους, δεκάδες νεκροί, εκατοντάδες συλλήψεις, εξέγερση ακόμα και τμημάτων της αστυνομίας κατά των αρχών, και δύο χρόνια μετά αναγνωρισμένος από όλη τη δύση πρόεδρος της Ονδούρας παραμένει ο Χουάν Ορλάντο Ερνάντες. Και μια σημαντική υποσημείωση: Στην Ονδούρα το 60% του λαού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.

Είναι τρομακτική η σκέψη τι θα λεγόταν από την κυρία Βούλτεψη, από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, αλλα και από άλλους «πνευματικούς» ανθρωπους της χώρας, αν στη Βενεζουέλα του σοσιαλιστή Μαδουρο είχαν γίνει το ένα δέκατο αυτών που έχουν συμβει τον τελευταίο μήνα στη Χιλή του δισεκατομμυριούχου νεοφιλελεύθερου Πινιέρα.

Μιλάμε για καταστολή και τρομοκρατία που όμοια της ίσως να ζήλευε και ο Πινοσέτ. Πιο πρόσφατα γεγονότα ο θάνατος 13 χρόνου στα οδοφράγματα, η δολοφονία δημοσιογράφου που είχε αρχείο με φωτογραφίες που καίγανε τον Πινιέρα, αλλα και το πλήθος των διαδηλωτών που εχουν χάσει το ένα τους μάτι από πλαστικές σφαίρες της αστυνομίας.

Για να καταλάβουμε το μέγεθος της φαιδρότητάς τους , στο περσινό πραξικόπημα ενάντια στον Μαδούρο, την ώρα που παρακρατικές ομάδες της αμερικανοκίνητης αντιπολίτευσης έκαιγαν ζωντανούς συνδικαλιστές και στελέχη της κυβέρνησης, τα ΜΜΕ της Δύσης τους προσμετρούσαν στους νεκρούς των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων. Και η σπουδή της Νέας Δημοκρατίας σαν νέα κυβέρνηση ήταν να αναγνωρίσει μέσα σε 48 ώρες, την πιο θλιβερή και αποτυχημένη μορφή πραξικοπηματία που εμφανίστηκε ποτέ, τον Γκουαϊδό. Από την πολλή εμπιστοσύνη στοπρόσωπό του, οι Γερμανοί ξανά μεταφέρουν την πρεσβεία τους στο Καράκας και στη νόμιμη κυβέρνηση, ενώ οι Αμερικανοί τον θεωρούν κουτσό άλογο.