Ο θάνατος τριών παιδιών στην ίδια οικογένεια είναι από μόνο του ένα θλιβερό γεγονός. Η δολοφονία από τη μάνα τους αποτρόπαιο και συνταρακτικό έγκλημα. Είναι συνταρακτικό, γιατί αγγίζει το ακατανόητο, πως αυτή η σχέση μάνας- παιδιού (σχέση αυτοθυσίας, αγάπης και στοργής) μπορεί να κατακρεουργηθεί και να επιτρέψει ένα τόσο ειδεχθές έγκλημα. Ωσάν η σχέση παιδιού και γονιού να είμαι μία φυσική- αυτονόητη, αδιάρρηκτη από άλλους παράγοντες σχέση. Κι όμως, στην πρώτη θέση των θυτών σε περιπτώσεις κακοποίησης παιδιών βρίσκονται οι γονείς τους και εμείς πέφτουμε από τα σύννεφα. Ξεχνάμε τις δολοφονίες, τις κακοποιήσεις, την εκμετάλλευση παιδιών από το φροντιστή τους ή από άλλα άτομα που έχουν την πρόσβαση από θέση ισχύος στην εκμετάλλευση ανηλίκων. Ξεχνάμε τον 7χρονο στην Κυψέλη, τα ανήλικα θύματα του Λιγνάδη, τα κυκλώματα μαστροπείας παιδιών και εφήβων από βουλευτές της Ν.Δ. και τη συγκάλυψη τους.

Αφού αναρωτηθούμε και αντιληφθούμε την ανάγκη να το απαιτήσουμε, τότε πρέπει να σταματήσουμε για ένα λεπτό, να παρατηρήσουμε ένα άλλο αποτρόπαιο που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας: Την ακραία οπισθοδρόμηση, την επιστροφή στην εποχή των λιντσαρισμάτων, τις “αυτοκτονίες” στις φυλακές, την αυτοδικία, την διαπόμπευση και την κατακρεούργηση στα Μ.Μ.Ε. . Είναι συνταρακτικό, το να ακούγεται τον 21ο αιώνα η φράση “Να την κρεμάσουμε στην Πλατεία και να περάσει όλη η Ελλάδα και να την τιμωρεί” και να υπερπροβαλλεται στα ΜΜΕ την ώρα που ένας τηλειατροδικαστής- που ακόμα και επιστημονικά ήταν εκτός – γελάει αυτάρεσκα στην είδηση της δολοφονίας των παιδιών από τη μάνα τους. Πρώτο πλάνο στα Μ.Μ.Ε. οι εξαγριωμένοι κάτοικοι έξω από το σπίτι, πρώτο πλάνο προς κατανάλωση ΤΟ ΛΙΝΤΣΑΡΙΣΜΑ. Για “πολύ ψωμί” είναι ικανοί να βεβηλώσουν τη μνήμη κάθε νεκρού. Είναι τα Μ.Μ.Ε. που κάνανε γκάλοπ για το εάν συμφωνεί η κοινή γνώμη με τη δολοφονία του Ζακ επίδοξου ληστή ομοφυλόφιλου και οροθετικού από τον κοσμηματοπώλη, που φωτογραφίζαν αιμόφυρτο τον Παύλο, που αποκαλούσαν ανισόρροπη με ψυχολογικά προβλήματα την Καρολάιν, πρόστυχη την Τοπαλούδη και δεν βρίσκανε κανένα λόγο η Γεωργία να βρίσκεται σε πάρτυ πλουσίων εάν δεν ήθελε να βιαστεί.

Πάμε κατά διαόλου, η κοινωνία βρίσκεται σε αποσύνθεση, το σύστημα σαπίζει και βγάζει όλη την μπόχα του. Μια μπόχα που συντηρείται και θρέφεται. Ο Μητσοτάκης για κάθε έγκλημα βγάζει και μια πιο αυστηρή ποινή. Μήπως να επαναφέρουμε και τη θανατική ποινή; Βλέπετε η πρόληψη του εγκλήματος κοστίζει! Η προστασία των παιδιών μας κοστίζει, θέλει πόρους, υποδομές και καταπολέμηση όλων εκείνων των όρων που ευνοούν την εγκληματική συμπεριφορά. Είναι πιο φτηνό να αλλάζει ο ποινικός κώδικας κάθε χρόνο, είναι πιο εκτονωτικό να βάλεις μια αυστηρή ποινή, παρά να χτίσεις το σύστημα εκείνο που θα προστατεύσει τον αδύναμο, είτε αυτός είναι το κακοποιημένο παιδί, είτε η κακοποιημένη γυναίκα.

Τα λιντσαρίσματα και ο κανιβαλισμός δεν θα φέρουν τα παιδιά πίσω!

Καλά θα κάνουμε να αφήσουμε το τέρας που γιγαντώνεται μέσα μας και να ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΜΕ για ένα τόπο που θα είναι ασφαλές το να είσαι παιδί!