Μαύρα τα  νέα για τους  καταναλωτές παρά την πολυχρωμία που βάζουν στη ζωή  μας ο  κ. Μητσοτάκης και ο  κ. Σκυλακάκης.

Η κυβέρνηση  από την 1η Ιανουαρίου 2024 που  σταματούν οι κρατικές επιδοτήσεις ηλεκτρικής ενέργειας (power pass), με το αφήγημα  της ελεύθερης επιλογής, στον “υπέροχο” κόσμο της ελεύθερης αγοράς, λέει ότι ο καταναλωτής θα έχει δικαίωμα να επιλέξει σε ποιο πρόγραμμα τιμολόγησης θα ενταχθεί ανάμεσα σε τρία συν ένα είδη τιμολόγησης, τα οποία περιγράφονται στην ΚΥΑ ΔΗΕ/120637/2107/2023-ΦΕΚ 6600/Β/(21-11- 2023). Ο τρόπος υπολογισμού του τιμολογίου ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και ο τρόπος αναπροσαρμογής του, που θα γίνεται σε μηνιαία βάση σε συνάρτηση με την τιμή χονδρικής του χρηματιστήριου ενέργειας χρησιμοποιώντας μια μαθηματική εξίσωση σπαζοκεφαλιά.

Οι προμηθευτές (πάροχοι) θα πρέπει να ενημερώσουν τους πελάτες τους μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2023 για τις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας που θα ισχύσουν από 1η Ιανουαρίου 2024.

Με βάση το νέο σύστημα, καθιερώνονται τρεις κατηγορίες με διαφορετικό χρώμα (κίτρινο, μπλε, πορτοκαλί) ανάλογα με το τι θα επιλέξει κάθε νοικοκυριό, συν την πράσινη κατηγορία για εκείνους που δεν επιλέξουν καμία από τις τρεις προηγούμενες.

Αυτή η πανδαισία χρωμάτων στους λογαριασμούς του ρεύματος  έχει στόχο να βρούμε  εμείς με  το πιο τρόπο θέλουμε  να μας χρεώνει το καρτέλ της ηλεκτρικής ενέργειας  και να ψάξουμε διδάκτορα ηλεκτρολόγο, με μάστερ στην μετεωρολογία και στις διεθνείς σχέσεις και μεταδιδακτορικό στην λογιστική για  να μας  πει, ποιο χρώμα θα επιλέξουμε. Αν πληρώσουμε  πολλά, στο τέλος του  μήνα, η απάντηση των κ. Μητσοτάκη και Σκυλακάκη θα είναι ότι εμείς θα φταίμε διότι δεν προσέξαμε, καθότι η λογική τους  είναι γνωστή «Η  επιλογή σου και οι συνέπειες της είναι   ατομική σου ευθύνη».

Όλη αυτή η συζήτηση περί χρωμάτων έχει να κρύψει  και να αποπροσανατολίσει τη συζήτηση για τη νέα ληστεία των καταναλωτών από το καρτέλ της ενέργειας που αποτελείται από τον Μυτιληναίο με την PROTERGIA, τον Περιστέρη  με την Ηρων Ενεργειακή, τον Λάτση με την ELPEDISON και τους Μυτιληναίο και Βαρδινογιάννη με την Korinthos Power και τους μεγαλομετόχους funds της ιδιωτικής πλέον ΔΕΗ η οποία πλέον δεν θα πρέπει να λέγεται  Δ.Ε.Η. αλλά  Ι.Ε.Η. Αυτούς καλύπτει και εξυπηρετεί ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του. Το μόνο που αλλάζει είναι αν θα πληρώνει ο  καταναλωτής και το ρίσκο των εταιριών ενέργειας προκαταβολικά ή απολογιστικά (με καπέλο).

Οι ισχυρισμοί  μου αυτοί δεν είναι ούτε  αυθαίρετοι ούτε υπερβολικοί. Είναι η Αλήθεια.

Διότι από 1/1/2024 που  αλλάζει ο τρόπος τιμολόγησης , όχι μόνο δεν υπάρχει καμία μείωση αλλά:

1. Επανέρχεται η ρήτρα αναπροσαρμογής στους λογαριασμούς με την ονομασία «Μηχανισμός Διακύμανσης» ο οποίος είναι η μετακύλιση απευθείας στον καταναλωτή της αισχροκέρδειας όλου του προηγούμενου διαστήματος από την εκδήλωση της «ενεργειακής κρίσης», που υπό του φόβου των εκλογών συγκαλύπτονταν από τα «power pass» που δίνονταν με δημόσιο χρήμα. Η  δε τελική τιμή χρέωσης ρεύματος από τον Γενάρη θα επηρεάζεται από τις διακυμάνσεις των χονδρεμπορικών τιμών στον τζόγο του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, όπως γινόταν πριν από την εφαρμογή του προσωρινού μηχανισμού τιμολόγησης, που λήγει στις 31/12/2023.

Αν η  κυβέρνηση ήθελε  να κάνει κάποια στοιχειώδη παρέμβαση για  να ανακουφίσει τα  νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από τους ακριβούς λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος η μόνη ουσιαστική παρέμβαση για τους καταναλωτές ρεύματος θα ήταν αυτή στη χονδρική αγορά της ενέργειας κι όχι «τα χρωματιστά τρικ στα τιμολόγια λιανικής για τον καταναλωτή». Διότι η τιμή του ρεύματος διαμορφώνεται  κατά 90 %  από τη τιμή της χονδρικής και διαμορφώνεται με αισχρό τρόπο  καθότι το χρηματιστήριο ενέργειας σήμερα  ,με τη ρήτρα αναπροσαρμογής που τώρα βαφτίστηκε «Μηχανισμός Διακύμανσης» δεν διαμορφώνει τη τιμή της χοντρικής από το  κόστος παραγωγής της ενέργειας συν ένα λογικό κέρδος αλλά, ο τελευταίος του καρτέλ που πουλάει ρεύμα για να συμπληρωθούν οι ποσότητες που καταναλώνουμε και χρησιμοποιούμε, ορίζει την τιμή  για όλους!

Αυτός ο απαράδεκτος τρόπος διαμόρφωσης της χοντρικής τιμής  έχει ως αποτέλεσμα  να αισχροκερδεί με ιλιγγιώδη υπερκέρδη το καρτέλ των τεσσάρων μεγαλοεπιχειρηματιών (Μυτιληναίος  με την PROTERGIA, Περιστέρης  με την Ηρων Ενεργειακή, Λάτσης με την ELPEDISON και Μυτιληναίος και Βαρδινογιάννης με την Korinthos Power) που παράγουν ρεύμα από το φυσικό αέριο καθώς και οι μεγαλομέτοχοι της ιδιωτικής πλέον ΔΕΗ η οποία πρέπει  να αλλάξει όνομα και  να ονομαστεί Ι.Ε.Η.

2. Η ιδιωτική  πλέον ΔΕΗ ανακοίνωσε ότι  για  τα οικιακά τιμολόγια Γ1 και Γ1Ν (νυχτερινό)  που ενδιαφέρουν τη μεγάλη πλειοψηφία των καταναλωτών, οι τιμές διαμορφώνονται ως εξής:

Πράσινο (κυμαινόμενο) τιμολόγιο:

Για κατανάλωση έως 500 KWh κόστος 0,16 €/kWh και 0,172 €/kWh για κατανάλωση άνω των 500 KWh. Η νυκτερινή χρέωση θα ανέρχεται σε 0,129 €/kWh, ανεξαρτήτως κατανάλωσης.

Αν υπάρχει μείωση κατανάλωσης ενέργειας, σε σχέση με την περσυνή, δίνεται έκπτωση που μεταφράζεται σε κόστος 0,128€/kWh για τις πρώτες 500kWh και σε 0,1376€/kWh για κάθε επιπλέον κιλοβατώρα. Το νυχτερινό τιμολόγιο, διαμορφώνεται σε 0,1032€/kWh, ανεξάρτητα κατανάλωσης.

Κίτρινο (κυμαινόμενο) τιμολόγιο

Για κατανάλωση έως 500 KWh κόστος 0,155 €/kWh για τις πρώτες 500 KWh και 0,211 €/kWh για παραπάνω κατανάλωση, με τη νυχτερινή χρέωση στα  0,129 €/kWh. Με την έκπτωση μειωμένης κατανάλωσης, το κόστος αγγίζει τα 0,124 €/kWh, 0,1688 €/kWh και 0,1032 €/kWh, αντίστοιχα.

Μπλε τιμολόγιο (σταθερό):

0,28 €/kWh για την ημέρα και 0,24 €/kWh για τη νύχτα, ανεξάρτητα κατανάλωσης.

Ωστόσο, στις τιμές των κυμαινόμενων τιμολογίων, προβλέπεται προσαύξηση («μηχανισμός διακύμανσης», δηλαδή ένας σύνθετος μαθηματικός τύπος που επιβαρύνει τον καταναλωτή σε περίπτωση απόκλισης της χρηματιστηριακής τιμής (χονδρική) σε σχέση με τις τωρινές τιμές. Το ύψος της προσαύξησης, είναι διαφορετικό και υψηλότερο για «το πράσινο» σε σχέση με το «κίτρινο» τιμολόγιο.

Δεδομένου ότι οι σημερινές (φθινόπωρο 2023) τιμές για τα τιμολόγια Γ1 και Γ1Ν, είναι 0,15€/kWh (ημερήσια κατανάλωση) και 0,11€/kWh (νυχτερινό) προκύπτει ότι υπάρχει σοβαρή επιβάρυνση για τον καταναλωτή, ανεξάρτητα από το τι είδους τιμολόγιο («χρώμα») θα επιλέξει.
Συγκρίνοντας τη σημαντική διαφορά χρεώσεων μεταξύ του «πράσινου» και «κίτρινου» κυμαινόμενου τιμολογίου και του σταθερού «μπλε» τιμολογίου, προκύπτει ότι η επιλογή σταθερού τιμολογίου υπό του φόβητρου του «μηχανισμού διακύμανσης» μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση κόστους 100% !

Όμως και ο μαθηματικός τύπος δημιουργεί μεγάλες διακυμάνσεις τιμών αν η  χοντρική αποκλίνει από την τιμή των 120  ευρώ/Mhw.
Συμπερασματικά σε  κάθε περίπτωση η τσέπη  μας θα καεί.

Θυμίζω ότι όταν Πρόεδρος της ΔΕΗ ήταν ο Μανώλης Παναγιωτάκης μέχρι το 2019 η τιμή της κιλοβατώρας στο οικιακό τιμολόγιο Γ1 ήταν 0,0946. Βέβαια δεν έπαιρνε μισθό 339.000 ευρώ που παίρνει  ο κ. Στάσσης.

3. Δεν φτάνει μόνο η μαθηματική εξίσωση για υποψηφίους του ΜΙΤ έχουμε και αυξήσεις

α) Στο πάγιο το οποίο στο οικιακό τιμολόγιο Γ1 το 2019 ήταν 0,38 ευρώ το μήνα. Σήμερα ανέρχεται στα 3,5 ευρώ το μήνα, ενώ από 1/1/2024, θα πάει στα 5 ευρώ.

β) Στις ρυθμιζόμενες πάγιες χρεώσεις του ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ  που πληρώνουμε για καλώδια, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας κλπ. Το νέο έτος η αύξηση θα είναι της τάξης του 7-12% καθότι η ΡΑΑΕΥ (πρώην ΡΑΕ)  ενέκρινε τον Ιούλιο νέες αυξήσεις  του δείκτη απόδοσης WACC, που αντιστοιχεί στο μεσοσταθμικό κόστος κεφαλαίων, αφενός για τον διαχειριστή του δικτύου μεταφοράς ΑΔΜΗΕ και αφετέρου για τον διαχειριστή του δικτύου διανομής ΔΕΔΔΗΕ. Με βάση αυτή την άνοδο των συντελεστών, θα προκύψουν αυξήσεις χρεώσεων στα ρυθμιζόμενα έσοδα που χρεώνονται σε κάθε λογαριασμό. Και αυτό θα συμβεί την ώρα που οι χρεώσεις αυτές υπέρ ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ αυξήθηκαν έως τριπλασιασμού τους τελευταίους μήνες ενώ οι δείκτες WACC παρέμεναν ίδιοι όπως είχαν καθοριστεί από το 2020. Θυμίζω ότι για τον ΑΔΜΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2022 η ΡΑΕ ενέκρινε αυξήσεις που ξεπέρασαν το 50% για τα νοικοκυριά και τις μικρές επιχειρήσεις που τροφοδοτούνται από τη χαμηλή τάση. Η χρέωση εκεί ανέβηκε από τα 6,35 στα 9,78 ευρώ ανά μεγαβατώρα  και για το ΔΕΔΔΗΕ  από το Μάιο ένα νοικοκυριό που καταναλώνει ετησίως 3.600 κιλοβατώρες (300 τον μήνα) χρεώνεται πλέον με περίπου 170 ευρώ έναντι 90 ευρώ πριν από τον Μάιο.

Αυτά είναι  τα αποτελέσματα της πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, της πολιτικής εξυπηρέτησης των συμφερόντων του  καρτέλ, της πλήρους ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και της μετατροπής του ηλεκτρικού ρεύματος από δημόσιο αγαθό σε εμπόρευμα 100%.

Το αποτέλεσμα είναι  βέβαιο, θα αυξηθεί η ενεργειακή  φτώχεια.

Συνεπώς επιβάλλεται να υπάρξει ένα παλλαϊκό  κίνημα με σύνθημα «Ρεύμα φτηνό  για το  λαό  και όχι πράσινα κίτρινα μπλε και πορτοκαλί παραμύθια».

Πρώτο άμεσο αίτημα πρέπει  να είναι να καταργηθεί ο «Μηχανισμός Διακύμανσης» και η τιμή στη χοντρική να διαμορφώνεται με βάση το κόστος παραγωγής από κάθε πηγή συν ένα λογικό και διαφανές κέρδος  και όχι στη πολύχρωμη κοροϊδία.

Επιπλέον πρέπει  να απαιτήσουμε

–Να καταργηθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας.
–Να γίνει άμεση μείωση του ΦΠΑ στα τιμολόγια του Ηλεκτρικού Ρεύματος στο 4%.
–Να  ενεργοποιηθεί εκ νέου ο Νόμος 4320/19-03-2015 που προβλέπει δωρεάν 1200 κιλοβατώρες το τετράμηνο για όσους είναι κάτω από τα όρια φτώχειας.
–Να σταματήσουν οι  αποκοπές  συνδέσεων ηλεκτρικού ρεύματος, νερού και internet σε φτωχά υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά και  να γίνει  επανασύνδεση τους.
–Να καταργηθεί η βίαιη και πρόωρη απολιγνιτοποίηση και να συμβαδίσει η χώρα μας με το σύνολο των  χωρών της Ευρώπης  και τις αποφάσεις για απανθρακοποίηση μέχρι το 2049.

Τέλος ρεύμα φτηνό για όλο το λαό μπορεί  να υπάρξει αν καταργηθεί το Χρηματιστήριο Ενέργειας και το Ηλεκτρικό Ρεύμα γίνει πάλι Δημόσιο Αγαθό.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Θανάσης Πετράκος

Ο  Θανάσης Πετράκος είναι Περιφερειακός Σύμβουλος Πελοποννήσου και πρώην βουλευτής

Η ΕΕ έχει θέσει τον ενεργειακό εφοδιασμό στην υπηρεσία μιας χρηματοπιστωτικής κομπίνας, ενάντια στα συμφέροντα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και των καταναλωτών.

Όταν ο φανατικός των Πρασίνων Robert Habeck, που παριστάνει τον υπουργό Οικονομίας της Γερμανίας, δήλωσε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι “πρέπει να περιμένουμε τα χειρότερα” όσον αφορά την ενεργειακή ασφάλεια, ξέχασε να διευκρινίσει ότι η όλη φάρσα είναι μια κρίση Made in Germany αλλά και Made in Brussels.

Τουλάχιστον η νοημοσύνη εξακολουθεί να εμφανίζει αναλαμπές, έστω και σπάνια, στα δυτικά γεωγραφικά πλάτη, καθώς ο στρατηγικός αναλυτής William Engdahl, συγγραφέας του βιβλίου A Century of Oil, δημοσίευσε μια αιχμηρή, συνοπτική περίληψη που αποκαλύπτει τους σκελετούς στα λαμπερά ντουλάπια.

Όλοι όσοι είχαν στοιχειωδώς μυαλό και παρακολουθούσαν τις φρικτές ευρωκρατικές μηχανορραφίες στις Βρυξέλλες, γνώριζαν την πλοκή – αλλά σχεδόν κανείς από το μέσο πολίτη της ΕΕ δεν γνώριζε τι γίνεται. Ο Habeck, ο καγκελάριος “Λουκάνικο με συκώτι” Scholz (σ.μ. υβριστική έκφραση του Ουκρανού πρεσβευτή προς τον Γερμανό καγκελάριο όταν αυτός δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Κιέβου να επισκεφτεί την Ουκρανία), ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΕΚ) για την πράσινη ενέργεια Timmermans, η επικεφαλής της ΕΚ Ursula von der Leyen, όλοι εμπλέκονται.

Με λίγα λόγια: όπως το περιγράφει ο Engdahl, πρόκειται για “το σχέδιο της ΕΕ για την αποβιομηχάνιση μιας από τις πιο ενεργειακά αποδοτικές βιομηχανικές συγκεντρώσεις στον πλανήτη”.

Αυτή είναι μια πρακτική μετάφραση της Πράσινης Ατζέντας 2030 του ΟΗΕ – η οποία τυχαίνει να έχει κάνει μετάσταση στη Μεγάλη Επαναφορά του κρυπτο-κακοποιού Κλάους Σβαμπ – που τώρα μετονομάστηκε σε “Μεγάλη Αφήγηση”.

Η όλη απάτη ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 2000: το θυμάμαι έντονα, καθώς οι Βρυξέλλες ήταν η ευρωπαϊκή μου βάση στα πρώτα χρόνια του “πολέμου κατά της τρομοκρατίας”.

Εκείνη την εποχή, η συζήτηση ήταν η “ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική”. Το βρώμικο μυστικό αυτής της πολιτικής είναι ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία “δέχεται συμβουλές” από την JP MorganChase καθώς και από τα συνήθη κερδοσκοπικά hedge funds, προχώρησε σε αυτό που ο Engdahl περιγράφει ως “πλήρη απορρύθμιση της ευρωπαϊκής αγοράς φυσικού αερίου”

Αυτό πουλήθηκε στη Lugenpresse (“ψεύτικα μέσα ενημέρωσης”) ως “φιλελευθεροποίηση”. Στην πράξη, πρόκειται για έναν άγριο, ανεξέλεγκτο καπιταλισμό-καζίνο, με την “ελεύθερη” αγορά να καθορίζει τις τιμές και να απορρίπτει τις μακροπρόθεσμες συμβάσεις – όπως αυτές που έχουν συναφθεί με την Gazprom.

Πώς να απαλλαγούμε από τον άνθρακα και να αποσταθεροποιηθούμε

Η διαδικασία επιταχύνθηκε το 2016, όταν με μία από τις τελευταίες της πράξεις η κυβέρνηση Ομπάμα ενθάρρυνε την μαζική εξαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου από την τεράστια παραγωγή σχιστολιθικού φυσικού αερίου των ΗΠΑ.

Γι’ αυτόν τον σκοπό, πρέπει να κατασκευαστούν τερματικοί σταθμοί υγροποιημένου φυσικού αερίου. Η κατασκευή κάθε τερματικού σταθμού διαρκεί έως και 5 χρόνια. Στο πλαίσιο της ΕΕ, η Πολωνία και η Ολλανδία το υιοθέτησαν από την αρχή.

Ενώ η Wall Street στο παρελθόν επινόησε μια κερδοσκοπική αγορά “χάρτινου πετρελαίου”, αυτή τη φορά προχώρησε σε μια κερδοσκοπική αγορά “χάρτινου φυσικού αερίου”.

Ο Engdahl περιγράφει λεπτομερώς πώς “η Επιτροπή της ΕΕ και η ατζέντα της για την Πράσινη Συμφωνία για την “απεξάρτηση” της οικονομίας από τον άνθρακα έως το 2050, εξαλείφοντας τα καύσιμα πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα, παρείχαν την ιδανική παγίδα που οδήγησε στην εκρηκτική αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου στην ΕΕ από το 2021″.

Η δημιουργία αυτού του “ενιαίου” ελέγχου της αγοράς σήμαινε την επιβολή παράνομων αλλαγών στους κανόνες της Gazprom. Στην πράξη, τα Μεγάλα Χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα και τα Μεγάλα Ενεργειακά Ιδρύματα – τα οποία ελέγχουν πλήρως οτιδήποτε περνάει ως “πολιτική της ΕΕ” στις Βρυξέλλες – επινόησαν ένα νέο σύστημα τιμολόγησης παράλληλο με τις μακροπρόθεσμες, σταθερές τιμές του ρωσικού φυσικού αερίου από αγωγούς.

Μέχρι το 2019, μια χιονοστιβάδα ευρωκρατικών ενεργειακών “οδηγιών” από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή – το μόνο πράγμα που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι – είχε δημιουργήσει μια πλήρως απορρυθμισμένη αγορά φυσικού αερίου, καθορίζοντας τις τιμές του φυσικού αερίου στην ΕΕ, ακόμη και όταν η Gazprom παρέμενε ο μεγαλύτερος προμηθευτής.

Καθώς πολλά εικονικά κέντρα συναλλαγών σε συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης επί φυσικού αερίου άρχισαν να εμφανίζονται σε ολόκληρη την ΕΕ, κυριάρχησε το ολλανδικό TTF (Title Transfer Facility). Μέχρι το 2020 το TTF καθιερώθηκε ως το πραγματικό σημείο αναφοράς της ΕΕ για το φυσικό αέριο.

Όπως επισημαίνει ο Engdahl, “το TTF είναι μια εικονική πλατφόρμα συναλλαγών σε συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης για το φυσικό αέριο μεταξύ τραπεζών και άλλων χρηματοοικονομικών επενδυτών. Εκτός, φυσικά, οποιουδήποτε ρυθμιζόμενου χρηματιστηρίου.

Έτσι, οι τιμές του LNG άρχισαν σύντομα να καθορίζονται από τις προθεσμιακές συναλλαγές στον κόμβο TTF, ο οποίος τυχαίνει να ανήκει στην ολλανδική κυβέρνηση – “την ίδια κυβέρνηση που καταστρέφει τα αγροκτήματά της για μια απατηλή απαίτηση ρύπανσης από άζωτο”.

Με κάθε αναγκαίο μέσο, η Μεγάλη Οικονομία έπρεπε να απαλλαγεί από την Gazprom ως αξιόπιστη πηγή για να επιτρέψει στα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από την κομπίνα της Πράσινης Συμφωνίας να κυριαρχήσουν στην αγορά υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Ο Engdahl θυμίζει μια περίπτωση που ελάχιστοι γνωρίζουν σε όλη την Ευρώπη: “Στις 12 Μαΐου 2022, παρόλο που οι παραδόσεις της Gazprom στον αγωγό φυσικού αερίου Soyuz μέσω της Ουκρανίας ήταν αδιάλειπτες επί σχεδόν τρεις μήνες συγκρούσεων, παρά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία, το ελεγχόμενο από το ΝΑΤΟ καθεστώς Ζελένσκι στο Κίεβο έκλεισε έναν σημαντικό ρωσικό αγωγό μέσω του Λουγκάνσκ, που έφερνε ρωσικό φυσικό αέριο τόσο στην Ουκρανία του όσο και σε κράτη της ΕΕ, δηλώνοντας ότι θα παραμείνει κλειστός μέχρι το Κίεβο να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του συστήματος αγωγών που διέρχεται από τις δύο δημοκρατίες του Ντονμπάς. Αυτό το τμήμα της γραμμής Soyuz της Ουκρανίας διέκοψε το ένα τρίτο του φυσικού αερίου μέσω Soyuz προς την ΕΕ. Σίγουρα δεν βοήθησε την οικονομία της ΕΕ την ώρα που το Κίεβο παρακαλούσε για περισσότερα όπλα από τις ίδιες χώρες του ΝΑΤΟ. Το Soyuz άνοιξε το 1980 επί Σοβιετικής Ένωσης φέρνοντας αέριο από το κοίτασμα φυσικού αερίου του Όρενμπουργκ”

Υβριδικός πόλεμος, το κεφάλαιο της ενέργειας

Όσον αφορά την ατελείωτη σαπουνόπερα που αφορά την τουρμπίνα του Nord Stream 1, το κρίσιμο γεγονός είναι ότι ο Καναδάς αρνήθηκε σκόπιμα να παραδώσει την επισκευασμένη τουρμπίνα στην Gazprom -την ιδιοκτήτριά της- αλλά την έστειλε στη Siemens Γερμανίας, όπου και βρίσκεται τώρα. Η Siemens Γερμανίας βρίσκεται ουσιαστικά υπό αμερικανικό έλεγχο. Τόσο η γερμανική όσο και η καναδική κυβέρνηση αρνούνται να χορηγήσουν νομικά δεσμευτική εξαίρεση από τις κυρώσεις για τη μεταφορά στη Ρωσία.

Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι (της Gazprom). Η Gazprom και το Κρεμλίνο κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αν τους γίνεται σαμποτάζ από τη Δύση, δεν θα κάτσουν να προβληματιστούν για το αν η Γερμανία θα λάμβανε μηδενικό αέριο μέσω του Nord Stream 1 (με τον ολοκαίνουργιο Nord Stream 2, έτοιμο να ξεκινήσει, μπλοκαρισμένο για αυστηρά πολιτικούς λόγους).

Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτι Πεσκόφ φρόντισε να τονίσει ότι “τα προβλήματα στις παραδόσεις [φυσικού αερίου] προέκυψαν λόγω των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στη χώρα μας και σε ορισμένες εταιρείες από τις δυτικές χώρες (…) Δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι πίσω από τα προβλήματα εφοδιασμού”.

Ο Πεσκόφ έπρεπε να υπενθυμίσει σε όποιον έχει μυαλό, ότι δεν φταίει η Gazprom αν “οι Ευρωπαίοι (…) πάρουν την απόφαση να αρνηθούν να εξυπηρετήσουν τον εξοπλισμό τους”, κάτι που είναι συμβατικά υποχρεωμένοι να κάνουν. Το γεγονός είναι ότι ολόκληρη η λειτουργία του Nord Stream 1 εξαρτάται από “ένα κομμάτι εξοπλισμού που χρειάζεται σοβαρή συντήρηση”.

Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Αλεξάντερ Νόβακ, ο οποίος γνωρίζει ένα ή δύο πράγματα για τις ενεργειακές επιχειρήσεις, διευκρίνισε τις τεχνικές λεπτομέρειες:

“Όλο το πρόβλημα βρίσκεται ακριβώς στην πλευρά [της ΕΕ], διότι όλοι οι όροι της σύμβασης επισκευής έχουν παραβιαστεί πλήρως, μαζί με τους όρους αποστολής του εξοπλισμού”.

Όλα αυτά εγγράφονται σε αυτό που ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριαμπκόφ περιγράφει ως “έναν ολοκληρωτικό πόλεμο που έχει κηρυχθεί εναντίον μας”, ο οποίος “διεξάγεται σε υβριδικές μορφές, σε όλους τους τομείς”, με “τον βαθμό εχθρότητας των αντιπάλων μας – των εχθρών μας” να είναι “τεράστιος, υπερθετικός”.

Επομένως, τίποτα από όλα αυτά δεν έχει καμία σχέση με το ότι “ο Πούτιν χρησιμοποιεί ως όπλο την ενέργεια”. Ήταν το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες – απλοί αγγελιοφόροι της Μεγάλης Χρηματοοικονομίας – που έθεσαν ως όπλο τον εφοδιασμό της ευρωπαϊκής ενέργειας για λογαριασμό μιας χρηματοπιστωτικής κομπίνας και ενάντια στα συμφέροντα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και των καταναλωτών.

Προσοχή στην τοξική τριάδα

Ο Engdahl συνόψισε πώς, “με τη συστηματική επιβολή κυρώσεων ή το κλείσιμο των παραδόσεων φυσικού αερίου από μακροπρόθεσμους, χαμηλού κόστους αγωγούς προς την ΕΕ, οι κερδοσκόποι φυσικού αερίου μέσω της ολλανδικής TTP μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν κάθε λόξιγκα ή ενεργειακό σοκ στον κόσμο, είτε πρόκειται για ξηρασία ρεκόρ στην Κίνα είτε για τη σύγκρουση στην Ουκρανία, είτε για περιορισμούς στις εξαγωγές στις ΗΠΑ, για να φτάσουν τις τιμές χονδρικής πώλησης φυσικού αερίου στην ΕΕ στα ανώτατα όρια”.

Μετάφραση: ο καπιταλισμός – καζίνο στα καλύτερά του.

Και γίνεται χειρότερο, όταν πρόκειται για την ηλεκτρική ενέργεια. Σε εξέλιξη βρίσκεται η λεγόμενη μεταρρύθμιση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ. Σύμφωνα με αυτήν, οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας – από ηλιακή ή αιολική ενέργεια – λαμβάνουν αυτόματα “την ίδια τιμή για την “ανανεώσιμη” ηλεκτρική ενέργεια που πωλούν στις εταιρείες ενέργειας με την τιμή που έχει η πλέον κοστοβόρα ενέργεια, δηλαδή το φυσικό αέριο”. Δεν είναι περίεργο που το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας στη Γερμανία για το 2022 αυξήθηκε κατά 860% – και αυξάνεται.

Ο Μπάερμποκ παπαγαλίζει αδιάκοπα ότι η γερμανική ενεργειακή ανεξαρτησία δεν μπορεί να διασφαλιστεί έως ότου η χώρα “απελευθερωθεί από τα ορυκτά καύσιμα”.

Σύμφωνα με τον φανατισμό των Πρασίνων, για την οικοδόμηση της Πράσινης Ατζέντας είναι επιτακτική ανάγκη να εξαλειφθούν εντελώς το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο και η πυρηνική ενέργεια, οι οποίες τυχαίνει να είναι οι μόνες αξιόπιστες πηγές ενέργειας όπως έχουν τα πράγματα.

Και εδώ είναι που βλέπουμε το τοξικό τρίο Habeck/Baerbock/von der Leyen έτοιμο για την κατακλείδα τους. Παριστάνουν τους σωτήρες της Ευρώπης που κηρύσσουν ότι η μόνη διέξοδος είναι να επενδύσουν περιουσίες στην -αναξιόπιστη- αιολική και ηλιακή ενέργεια: στην πανωλεθρία των τιμών του φυσικού αερίου, εμφανίζουν ως “απάντηση” της θείας Πρόνοιας κάτι που δεν κατασκευάστηκε από κανέναν άλλον παρά από τη Μεγάλη Χρηματοοικονομία, τον πράσινο φανατισμό και την ευρωκρατική “ηγεσία”.

Πείτε το λοιπόν αυτό στα ευρωπαϊκά νοικοκυριά που παλεύουν με τα οικονομικά τους και των οποίων οι λογαριασμοί θα εκτοξευθούν σε ένα τεράστιο, συλλογικό ποσό ύψους 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, την ώρα που ο στρατηγός Χειμώνας χτυπάει την πόρτα.

Πηγή: katehon.com

Pepe Escobar

Συγγραφέας, δημοσιογράφος, πολιτικός αναλυτής για θέματα Ευρασίας και Κίνας.