Οι βαλίτσες με τα 30 εκατομμύρια ευρώ σε μετρητά που έπιασαν Ούγγροι συνοριοφύλακες
να μεταφέρει η πρώην σύζυγος του Ουκρανού βουλευτή Ihor Kotvitsky,
«δεξιού χεριού» του επί 7 έτη υπουργού ασφάλειας και προστάτη των νέο-ναζί Στεπάν Αβάκοφ.

Α. ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΜΑΣ 7 ΔΙΣ ΔΟΛΑΡΙΑ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ. ΓΙΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΞΟΔΑ.

«Η Ουκρανία χρειάζεται 7 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα σε άμεση χρηματοδότηση για να μπορέσει να καλύπτει κοινωνικές παροχές [συντάξεις] και μισθούς, είπε ο Πρόεδρος Volodymyr Zelenskiy  στην Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν), Ursula von der Leyen , όταν αυτή επισκέφθηκε το Κίεβο [στις 8 Απριλίου] σύμφωνα με πηγές» είχε μεταδώσει το Bloomberg στις 14 Απριλίου. Ο Ζελένσκι επανέλαβε το αίτημα στις 21 Απριλίου μιλώντας στο φόρουμ της Διεθνούς Τράπεζας, όπου εκεί όμως δεν μίλησε για πληρωμή μισθών και συντάξεων, αλλά για «αναπλήρωση των οικονομικών απωλειών» ενώ προσέθεσε ότι θα χρειαστούν επίσης πολλές εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια για την ανοικοδόμηση. Η υπουργός οικονομικών των ΗΠΑ, Janet Yellen, την προηγουμένη είχε υποσχεθεί 500 εκατομμύρια δολάρια στον πρωθυπουργό της Ουκρανίας, Denys Shmyhal και στον υπουργό οικονομικών Sergiy Marchenko, που την επισκέφθηκαν στην Ουάσιγκτον, προκειμένου να συνεχίσει να λειτουργεί η Ουκρανική κυβέρνηση. Σταγών εν τω ωκεανώ μπρος στα ποσά που εκτιμούν οι Ουκρανοί ότι αποτιμάται η μάχη που δίνουν για τον “ελεύθερο κόσμο”.

Στις 9 Μαΐου, ο Ζελένσκι επανήλθε μιλώντας στην ομάδα των G7,  όπου το αιτούμενο ποσό μετριάστηκε στα 5-7 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα ενώ εκτίμησε το απαιτούμενο εφάπαξ ποσό με τη λήξη του πολέμου σε άνω των 600 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Εμείς δεν μπορούμε να τα πληρώσουμε, είπε. «Αλλά εσείς μπορείτε. Και για εσάς δεν είναι έξοδα [αλλά επένδυση]. Η οικονομική βοήθεια προς την Ουκρανία και η μεταπολεμική ανοικοδόμηση σημαίνουν την αποφυγή πολύ μεγαλύτερων απωλειών του ελευθέρου κόσμου στο μέλλον. Η Ρωσία θέλει να εισβάλει στην Ευρώπη και όλοι οι εν δυνάμει επιτιθέμενοι της υφηλίου [εννοεί την Κίνα], που επίσης θέλουν να καταστρέψουν τις ζωές των γειτόνων τους, τώρα παρακολουθούν να δουν αν η Ρωσία θα τα καταφέρει ώστε να μπορέσουν και αυτοί να το επαναλάβουν».

Αλλά πού θα βρεθούν τόσα χρήματα αν υποτεθεί ότι η Δύση θα ικανοποιήσει το αίτημα Ζελένσκι; Ο Josep Borrell, υπεύθυνος εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, βρήκε τη λύση: Να κατασχεθούν τα συναλλαγματικά αποθέματα της Ρωσίας που κατακρατούν οι Δυτικές χώρες—περίπου 300 δισεκατομμύρια δολάρια. Μαζί του συντάχθηκαν και 73 από τα 705 μέλη του Ευρωκοινοβουλίου. Με την χορωδία συντάχθηκε και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Charles Michel, προτείνοντας την επέκταση των κατασχέσεων στα περιουσιακά στοιχεία των Ρώσων ολιγαρχών που κατακρατούνται στη Δύση—περίπου 40 δισεκατομμύρια δολάρια.

Όμως, η επιχείρηση των κατασχέσεων, εκτός από τα πολύ μεγάλα νομικά προβλήματα που εμπεριέχει και εκτός από την τεράστια δυσκολία συντονισμού της νομοθεσίας αλλά και της βούλησης ανάμεσα στις 27 χώρες μέλη της ΕΕ, παρουσιάζει ένα επιπλέον “μικρό” πρόβλημα: Τα περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται στη Ρωσία ατόμων, εταιρειών και χωρών της ΕΕ/ΗΠΑ είναι μία τάξη μεγέθους πάνω από τα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας που βρίσκονται στην Ευρώπη/ΗΠΑ.

Β. ΟΤΑΝ Η ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΠΑΝΤΑ “SURE”

Πώς λοιπόν θα κάνει η ΕΕ την “επένδυση” που ζητά ο Ζελένσκι;

Την απάντηση δίνει ρεπορτάζ της Politico στις 9 Μαΐου. «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχεδιάζει να δανειστεί για να καλύψει τις βραχυπρόθεσμες ανάγκες της Ουκρανίας για τους επόμενους τρεις μήνες, που εκτιμώνται σε 15 δισεκατομμύρια δολάρια, τρεις διπλωμάτες με γνώση των [σχετικών] συζητήσεων είπαν στην POLITICO». Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το ποσό θα χρησιμοποιηθεί για την πληρωμή μισθών και συντάξεων καθώς και για τη φροντίδα μετακινούμενων πληθυσμών και επίσης για “άλλα” έξοδα που σχετίζονται με τον πόλεμο. Οι ΗΠΑ προσφέρθηκαν να καλύψουν το ένα τρίτο, που σημαίνει ότι απομένουν 10 δισεκατομμύρια ευρώ προς κάλυψη. Σύμφωνα με το σχέδιο της Κομισιόν, που επρόκειτο να δημοσιοποιηθεί στις 18 Μαΐου, η ΕΕ θα εκδώσει ομόλογο για να δανειστεί τα χρήματα με εγγυήσεις μέσω περιουσιακών στοιχείων που θα διαθέσουν οι χώρες μέλη. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο καταμερισμός της λυπητερής μεταξύ των χωρών μελών δεν έχει ακόμη γίνει γνωστός. Πάντως, σύμφωνα με την ίδια πηγή, η Γερμανία, η Αυστρία και η Ελλάδα ζητούν να βρεθεί εναλλακτική πηγή χρηματοδότησης.

Ο μηχανισμός έκδοσης αυτού του ομολόγου θα είναι παρόμοιος με τον μηχανισμό του προγράμματος SURE που χρησιμοποιήθηκε για να βρεθούν χρήματα ώστε να ενισχύονται οι προσωρινά άνεργοι λόγω COVID. Μάλιστα, κατά το ρεπορτάζ της Politico, ένας διπλωμάτης σχολίασε δεικτικά: «Όποτε η Κομισιόν έχει πρόβλημα με χρήματα απαντά SURE» (πρόκειται για λογοπαίγνιο πάνω στο αρκτικόλεξο που μεταφράζεται ως “βεβαίως”).

Είναι εντυπωσιακή η έλλειψη αντανακλαστικών αυτοσυντήρησης από τους υπεύθυνους της ΕΕ. Έχουν τόσο πολύ τυφλωθεί από την προσδοκία να αρπάξουν κι αυτοί κάτι από τη Ρωσία “όταν” καταφέρουν οι ΗΠΑ να την διαλύσουν ως κράτος; Ή στ’ αλήθεια είναι έτοιμοι να διασκορπίσουν τους πόρους της ΕΕ σε συνθήκες πρωτοφανούς πληθωρισμού και της επερχόμενης μητέρας όλων των οικονομικών κρίσεων επειδή φαντασιώνονται μάχες των δυνάμεων του “καλού” με το “κακό” μέχρις εσχάτων;

Γ. ΟΥΚΡΑΝΙΑ, ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Πριν λίγες μέρες έγραφα για την υστεροβουλία των Ουκρανών ιθυνόντων, που βρίσκουν την ευκαιρία εύκολου πλουτισμού με τα δισεκατομμύρια δολάρια που λούζουν την Ουκρανία οι Δυτικοί. Δεν πρόκειται για υπερβολή: Η Ουκρανία είναι μία από τις πλέον διεφθαρμένες χώρες της Ευρώπης και οι ιθύνοντές της αποτελούν κεντρικά πρόσωπα στον χορό των μαύρων χρημάτων που διοχετεύονται στο εξωτερικό.

Στο χορό των εκατομμυρίων υπάρχει διπλή διαδρομή. Στην πρώτη κατεύθυνση καταφθάνουν δισεκατομμύρια από τη Δύση, τα οποία τσεπώνουν οι Ουκρανικές ελίτ ως αντίτιμο της συνέχισης του πολέμου με τη Ρωσία—που αυτή τη στιγμή αποτελεί την κεντρική πολιτική επιλογή των ΗΠΑ, αλλά και της Δύσης συνολικά, που σύρεται πίσω από τον “ηγέτη” της. Στη δεύτερη κατεύθυνση, που εδώ μας ενδιαφέρει λιγότερο, δισεκατομμύρια διοχετεύονται από την Ουκρανία προς το εξωτερικό. Αυτά έχουν προκύψει από τη λεηλασία του Ουκρανικού πλούτου καθώς και των καταθέσεων των φτωχοποιημένων Ουκρανών πολιτών.

Γ1 ΤΑ ΑΛΙΣΒΕΡΙΣΙΑ ΤΗΣ ΦΑΜΙΛΙΑΣ ΜΠΑΪΝΤΕΝ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Πριν περάσουμε στην εξέταση της πρώτης κατεύθυνσης, αξίζει να υπενθυμίσουμε ένα σημαντικό επεισόδιο της δεύτερης κατεύθυνσης: την εμπλοκή της ίδιας της φαμίλιας Μπάιντεν στο μεγάλο φαγοπότι. Είναι γνωστή η ιστορία των e-mails του Χάντερ Μπάιντεν, γιου του νυν προέδρου των ΗΠΑ, τα οποία βρέθηκαν σε λάπτοπ που παράτησε to 2019 σε εργαστήριο όπου το πήγε για επισκευή. Σε αυτά αποκαλύπτονται αλισβερίσια στην Ουκρανία από τα οποία ο γιος του (τότε) αντιπροέδρου των ΗΠΑ κέρδιζε πολύ μεγάλα ποσά (ο ίδιος μιλά για «gazillion of dollars»), ενώ διαφαινόταν και η εμπλοκή στις λοβιτούρες και του ίδιου του νυν προέδρου των ΗΠΑ. Η ιστορία έσκασε στις ΗΠΑ πριν τις προεδρικές εκλογές και σύσσωμο το βαθύ κράτος την χαρακτήρισε “ρωσική παραπληροφόρηση”, με πρώτη και καλύτερη τη Nina Jankowicz που πριν λίγες μέρες διορίστηκε ως επικεφαλής της νέας υπηρεσίας “ελέγχου της παραπληροφόρησης” στις ΗΠΑ. Η επιχείρηση κάλυψης του θέματος πέτυχε κάτω από τη συντονισμένη προσπάθεια όλων των mainstream media με πρώτα και καλύτερα τους New York Times και την Washington Post ενώ το Twitter διέγραψε, όπως το συνηθίζει, τον λογαριασμό της εφημερίδας New York Post επειδή παρέπεμψε στο άρθρο της …ίδιας εφημερίδας, όπου γινόταν οι αποκαλύψεις.

Όμως, από τον Μάρτιο φέτος, κανείς δεν αμφισβητεί την αυθεντικότητα των αποκαλύψεων και (υποτίθεται ότι) θα ξεκινήσει ερευνητική διαδικασία για να ερευνηθούν τυχόν αξιόποινες πράξεις, αν και μέχρι στιγμής η φαμίλια Μπάιντεν παραμένει στο απυρόβλητο—βλέπετε οι ΗΠΑ βρίσκονται σε κατάσταση πολέμου και ο αρχηγός της φαμίλιας συμβαίνει να είναι και ο αρχηγός του κράτους τους.

Αποσπάσματα από το διάσημο μήνυμα (2017) του συνεταίρου του Χάντερ, James Gilliar,
προς τον επίσης συνεταίρο, Tony Bobulinski, που αφορούν δοσοληψίες
με τη μεγαλύτερη Κινεζική ιδιωτική εταιρία ενέργειας CEFC China Energy Co.
Σύμφωνα με τη μοιρασιά, ένα 10% θα κρατούσε επιπλέον ο Χάντερ για τον “Μεγάλο”.
Σύμφωνα με τον Bobulinski, o “Μεγάλος” δεν ήταν άλλος από τον Τζο Μπάιντεν.

Πριν λίγες μέρες, ο Garrett Ziegler, που εργαζόταν επί Τραμπ στο γραφείο του για το εμπόριο και τη βιομηχανία, ανέβασε on line 128,775 μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από τον σκληρό δίσκο του λάπτοπ του Χάντερ Μπάιντεν, κατά 14,603 λιγότερα από τα 142, 838 που βρήκε η εταιρία εγκληματολογικών ερευνών (forensics) Maryman & Associates ερευνώντας το αντίγραφο του σκληρού δίσκου που διαθέτει η Βρετανική εφημερίδα Daily Mail (η οποία επίσης ζήτησε και έλαβε πιστοποίηση της αυθεντικότητας του λάπτοπ από διεθνείς κορυφαίους κυβερνο-εγκληματολόγους). Θεωρείται ότι η ανάρτηση αυτού του τεράστιου όγκου μηνυμάτων του Χάντερ θα δημιουργήσει χιονοστιβάδα αποκαλύψεων καθώς διάφοροι ανεξάρτητοι ερευνητές θα ενώνουν διάφορες κουκίδες του παζλ. Και με την ευκαιρία, να προσθέσουμε ότι κατά τον ίδιο τον Χάντερ (βλ. το «ακατάλληλο» video του Χάντερ με μία πόρνη στο ρεπορτάζ της Daily Mail), ήδη έχει “χάσει” ένα ακόμη λάπτοπ που του έκλεψαν Ρώσοι για να τον εκβιάζουν.

Επειδή στις Ουκρανικές μπίζνες της φαμίλιας Μπάιντεν υπάρχει πολύ ενδιαφέρον (πληρωμές τεράστιων ποσών στον γιο Μπάιντεν για να “ασκήσει την επιρροή του”, παρεμβάσεις του τότε αντιπροέδρου των ΗΠΑ για την απόλυση Ουκρανών εισαγγελέων που ερευνούσαν υποθέσεις διαφθοράς με εμπλοκή σε αυτές του γιου του, συναντήσεις του με Ουκρανούς μεσάζοντες στην Ουάσιγκτον, συμμετοχή του γιου ως μεσάζοντα στις έρευνες που χρηματοδοτούσε το Πεντάγωνο σε Ουκρανικά βιολογικά εργαστήρια, κ.α.), θα ασχοληθούμε αναλυτικά με αυτές σε επόμενο άρθρο και δεν συνεχίζουμε παραπέρα εδώ.

Γ2 ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΝΑΤΟΪΚΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Ας δούμε κάποιες ενδεικτικές εκτιμήσεις από εντελώς mainstream NATOικές πηγές.

Ο Ουκρανός Mykhailo Minakov, του γνωστού μας Wilson Center, βασικός σύμβουλος (senior advisor) του Ινστιτούτου Kennan για την Ουκρανία και εκδότης του Focus Ukraine, σε αποτίμηση των πεπραγμένων Ζελένσκι τον Ιούνιο του 2021, γράφει: «Η ομάδα Ζελένσκι έχει κατασκευάσει μια άτυπη “κάθετη” δομή η οποία απέχει μακράν από κάθε αρχή χρηστής διοίκησης η εφαρμογής των νόμων. Σε αυτή τη νέα κάθετη δομή εξουσίας, τον κύριο ρόλο παίζει το Γραφείο του Προέδρου ενώ η Verkhovna Rada [κοινοβούλιο] και το υπουργικό συμβούλιο έχουν χάσει τη δικαιοδοσία άσκησης πραγματικής πολιτικής….Σαν αποτέλεσμα, από τον Οκτώβριο του 2020, το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας, ένα συμβουλευτικό όργανο σύμφωνα με το νόμο, έχει μεταβληθεί στο κέντρο των διαδικασιών λήψης αποφάσεων της προεδρικής ομάδας. Η τεχνική αυτής της διαδικασίας λήψης αποφάσεων είναι μέσω “επειγόντων πολιτικών [μέτρων]”, δίχως τον απαιτούμενο σεβασμό για το Σύνταγμα της Ουκρανίας και τον διαχωρισμό των εξουσιών που προβλέπεται εκεί».

Ο βασικός συνεργάτης (senior fellow) του Ινστιτούτου CATO, Ted Galen Carpenter, γράφει στις 6 Απριλίου σε άρθρο με τίτλο «Ξεπλένοντας τη διαφθορά της Ουκρανίας»: «Οι τοποθετήσεις αξιωματούχων από τις ΗΠΑ και από άλλες Δυτικές χώρες, όπως και οι διάχυτες αφηγήσεις στα νέα των μήντια, έχουν δημιουργήσει μια εντυπωσιακά αποπροσανατολιστική εικόνα της Ουκρανίας». Αφού περιγράψει διάφορες αφηγήσεις και περιγραφές της Ουκρανίας από Αμερικανούς αξιωματούχους ως πρωταθλήτριας της δημοκρατίας, φάρου της ελευθερίας, αγκάθι δημοκρατίας στο πλευρό της δικτατορίας του Πούτιν που του προκαλεί τρόμο επειδή οι Ρώσοι θα ζηλέψουν, υπόδειγμα κράτους δικαίου, κ.λπ., κ.λπ.—ανάμεσά σε αυτές περίοπτη θέση έχουν οι τοποθετήσεις του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν—καθώς και αντίστοιχες περιγραφές του Ζελένσκι (νέος Ουίνστον Τσώρτσιλ, πρόθυμος να θυσιαστεί για την ελευθερία και τη δημοκρατία), ο T. Carpenter γράφει: «Η ιδέα ότι η Ουκρανία συνιστά ένα τόσο ελκυστικό δημοκρατικό υπόδειγμα στην Ανατολική Ευρώπη ώστε και μόνο η ύπαρξη αυτής της χώρας να τρομοκρατεί τον Πούτιν μπορεί να είναι ένας καθησυχαστικός μύθος για τους πολιτικούς και τους αναλυτές των ΗΠΑ, αλλά είναι αυτό ακριβώς: ένας μύθος. Η Ουκρανία απέχει μακράν από το να αποτελεί ένα δημοκρατικό-καπιταλιστικό μοντέλο και έναν ακαταμάχητο μαγνήτη για τις μάζες της Ρωσίας που βογκάνε. Η πραγματικότητα είναι σκοτεινότερη και ενοχλητική: Η Ουκρανία εδώ και καιρό είναι μία από τις πλέον διεφθαρμένες χώρες στο παγκόσμιο σύστημα».

Και συνεχίζει: «Ακόμη και πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, υπήρχαν άσχημα παραδείγματα αυταρχισμού στην πολιτική διακυβέρνηση της Ουκρανίας. Λίγους μήνες μετά την επανάσταση της Maidan το 2014, ξεκίνησαν προσπάθειες να καταπνιγούν οι εγχώριοι επικριτές [του καθεστώτος], που επιταχύνθηκαν καθώς περνούσαν τα χρόνια. Οι Ουκρανοί αξιωματούχοι επίσης ταλαιπωρούσαν τους πολιτικά διαφωνούντες, υιοθέτησαν μέτρα λογοκρισίας και απέκλεισαν τους ξένους δημοσιογράφους που θεωρούσαν ότι κρατάνε κριτική στάση απέναντι στην Ουκρανική κυβέρνηση και τις πολιτικές της. Αυτές οι επιθετικές πράξεις επικρίθηκαν από τη Διεθνή Αμνηστία, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη και άλλους ανεξάρτητους παρατηρητές. Το νεοναζιστικό τάγμα Αζόφ αποτελούσε συστατικό στοιχείο του μηχανισμού ασφαλείας καθώς και του στρατιωτικού μηχανισμού του Προέδρου Petro Poroshenko, και διατήρησε αυτόν τον ρόλο και επί προεδρίας Ζελένσκι. Μάλιστα, κάποια καταπιεστικά μέτρα εντάθηκαν κάτω από τον Ζελένσκι ακόμη και πριν την έναρξη του πολέμου με τη Ρωσία. Τον Φεβρουάριο του 2021, η Ουκρανική κυβέρνηση έκλεισε αρκετά ανεξάρτητα ΜΜΕ (τα περισσότερα φιλορωσικά, αλλά όχι όλα). Αυτό έγινε στη βάση εντελώς αόριστων, ανοιχτών σε ερμηνεία, κριτηρίων. Και τώρα ο Ζελένσκι χρησιμοποίησε τον πόλεμο σαν δικαιολογία για να θέσει εκτός νόμου 11 κόμματα και να εθνικοποιήσει αρκετά ΜΜΕ. Αυτά δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση μέτρα που να αρμόζουν σε μία δημοκρατία, ακόμη και σε καιρούς πολέμου».

Ο Carpenter παραπέμπει σε άφθονες πηγές για να στηρίξει την άποψή του, οι οποίες με τη σειρά τους παραθέτουν επίσης πληθώρα πηγών η κάθε μία ώστε να γίνεται αδύνατο να αναφερθούμε σε αυτές: Ενδεικτικά ορισμένες από το άρθρο του Carpenter: Άρθρο της Βρετανικής Guardian  όπου παρατίθεται εκτεταμένο ρεπορτάζ για το σύστημα υγείας της Ουκρανίας με τίτλο «Καλωσήλθατε στην Ουκρανία, την πιο διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης». Κατατάξεις όσο αφορά τη διαφθορά αλλά και τη δημοκρατία στην πληροφόρηση από Δυτικούς Οργανισμούς (έκθεση της Transparency International του 2021 και έκθεση του Freedom House του 2022), άρθρα του ίδιου προ έτους στο Ινστιτούτο CATO με τίτλο «Η επιταχυνόμενη κατρακύλα της Ουκρανίας στον Αυταρχισμό» και «Γιατί ο Τζο Μπάιντεν διακινδυνεύει πόλεμο με τη Ρωσία για την Ουκρανία;» (με πλήθος πηγών), βιβλίο του ίδιου με τίτλο: «Η αφελής υπερδύναμη: Η υποστήριξη των ΗΠΑ προς κίβδηλα δημοκρατικά κινήματα», ρεπορτάζ της DW για την απαγόρευση βιβλίων (μεταξύ αυτών και του διάσημου Ρώσου συγγραφέα Eduard Limonov), ανάρτηση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (2017) με τίτλο: «Ξένοι δημοσιογράφοι αποκλείονται ή απελαύνονται», άρθρο από το The Nation με τίτλο «Η Ουκρανική άκρα-δεξιά και ο κίνδυνος που αντιπροσωπεύει» και υπότιτλο: «Με χρήση βίας και εκφοβισμών, οι νέο-ναζί και άλλες ακροδεξιές ομάδες επηρεάζουν την εσωτερική και την εξωτερική πολιτική της χώρας», έρευνα στο Daily Beast με τίτλο: «Το αντι-ρωσικό τάγμα Αζόφ της Ουκρανίας: “Πολιτοφύλακες” ή νέο-ναζί τρομοκράτες;»

Θα μου πείτε: Εντάξει, ο Ζελένσκι παίρνει εντελώς αντιδημοκρατικά μέτρα, σύμφωνοι. Όμως, από που προκύπτει ότι αυτός και η κυβέρνησή του προσπαθούν να φάνε λεφτά από τους χρηματοδότες τους;

Προφανώς η διαφθορά, που ήδη έχει υπογραμμίσει ο Carpenter όσο αφορά την Ουκρανία, ανθίζει και διαδίδεται καλύτερα κάτω από συνθήκες στραγγαλισμού του δημοκρατικού ελέγχου, όσο μπορεί αυτός να υπάρξει σε συνθήκες καπιταλισμού. Και όχι μόνον αυτό, αλλά επιπλέον, κάτω από τις Ουκρανικές συνθήκες κατάργησης των νόμων, κάθε έννοιας χρηστής διοίκησης και κατάλυσης του Συντάγματος, οι περιουσίες αλλάζουν χέρια από τη μία στιγμή στην άλλη με το έτσι θέλω της κάθετης δομής εξουσίας που ξεκινά από τον πρόεδρο.

Έτσι, η Ουκρανή Olga Baysha—αναπληρώτρια καθηγήτρια στην Ανωτέρα Σχολή Οικονομικών (HSE) του Εθνικού Ερευνητικού Πανεπιστημίου της Ρωσίας—σε μια εξαιρετική για την κατανόηση της Ουκρανικής πραγματικότητας συνέντευξή της στο Grayzone  (στην ανεξάρτητη δημοσιογράφο και συγγραφέα πάνω σε ζητήματα σχέσεων και εξωτερικής πολιτικής ΗΠΑ-Ρωσίας, Natylie Baldwin) λέει: «Μετά την κατάρρευση της λαϊκής υποστήριξης το 2021, ο Ζελένσκι ξεκίνησε την αντισυνταγματική διαδικασία των εξωδικαστικών κυρώσεων κατά των πολιτικών του αντιπάλων, οι οποίες επιβάλλονταν από το Εθνικό Συμβούλιο Άμυνας και Ασφάλειας (NSDC). Αυτές οι κυρώσεις περιλάμβαναν την εξωδικαστική κατάσχεση περιουσίας χωρίς καθόλου αποδείξεις παράνομης δράσης των σχετιζόμενων ατόμων ή νομικών προσώπων. Ανάμεσα στους πρώτους που υπέστησαν τέτοιες κυρώσεις ήταν δύο βουλευτές από την αντιπολιτευτική πλατφόρμα «Για τη Ζωή» (OPZZh)—o  Victor Medvedchuk (που αργότερα τον συλλάβανε και τον έδειξαν στην τηλεόραση με χτυπημένο το πρόσωπό του μετά από ανάκριση) και ο Taras Kozak (που κατάφερε να αποδράσει από την Ουκρανία), καθώς και μέλη των οικογενειών τους. Αυτά συνέβησαν τον Φεβρουάριο του 2021».

Ειδικότερα για τη διαφθορά, ας δούμε άρθρο/ανάρτηση του Οκτωβρίου του 2021 της Daria Kaleniuk, εκτελεστικής διευθύντριας του “Ουκρανικού Κέντρου Δράσης Κατά της Διαφθοράς”, με τίτλο «Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να πάψει να παίζει το ρόλο του παράδεισου για τους διεφθαρμένους Ουκρανούς ολιγάρχες και αξιωματούχους». Και μάλιστα το άρθρο αναρτήθηκε  από το γνωστό μας Atlantic Council, δηλαδή η κα Kaleniuk μόνο για αντιΝΑΤΟικά συναισθήματα δεν μπορεί να κατηγορηθεί.

Στο άρθρο της, πρώτα αναφέρεται στην ειδική έκθεση του εξελεγκτικού οργανισμού της ΕΕ (European Court of Auditors) του Σεπτεμβρίου του 2021, ο τίτλος της οποίας ήταν: «Σχετικά με τον περιορισμό της μεγάλης κλίμακας διαφθοράς στην Ουκρανία: Αρκετές πρωτοβουλίες της ΕΕ, αλλά ακόμη πενιχρά αποτελέσματα». Στο εισαγωγικό της σημείωμα, η έκθεση αναφέρει: «Η Ουκρανία υποφέρει από μεγάλης κλίμακας διαφθορά και κατάληψη του κράτους [από διεφθαρμένους] για πολλά έτη. Ο έλεγχός μας εκτίμησε κατά πόσο η υποστήριξη της ΕΕ στην Ουκρανία υπήρξε αποτελεσματική στην καταπολέμηση της μεγάλης διαφθοράς. Αν και η ΕΕ έχει προωθήσει αρκετές πρωτοβουλίες για να ελαττώσει τις ευκαιρίες διαφθοράς, εκτιμούμε ότι η διαφθορά μεγάλης κλίμακας παραμένει πρόβλημα κλειδί για την Ουκρανία».

Σύμφωνα με την κα Kaleniuk, οι Ουκρανοί ολιγάρχες και οι διεφθαρμένοι αξιωματούχοι “αυτή τη στιγμή” χαίρουν ανεμπόδιστης δυνατότητας να μεταφέρουν τα χρήματα που κλέβουν στην ΕΕ. «Λήστευε τους φυσικούς πόρους της χώρας σου, να καταχράσαι χρήματα των φορολογουμένων, και να αρμέγεις τα κρατικά μονοπώλια. Και μετά να μεταφέρεις μυστικά τις εισπράξεις της διαφθοράς στην ασφάλεια της ΕΕ χρησιμοποιώντας εταιρείες φαντάσματα μαζί με ένα στρατό από Δυτικούς δικηγόρους και άλλους πρόθυμους παρόχους υπηρεσιών. Αυτό είναι το κλασικό εγχειρίδιο στρατηγικής των διεφθαρμένων ελίτ της Ουκρανίας». Η κα Kaleniuk εύχεται να εισακουσθεί η ευχή των Ευρωπαίων ελεγκτών και να παρεμποδιστεί η μεταφορά χρημάτων από Ουκρανούς ολιγάρχες και διεφθαρμένους αξιωματούχους από την Ουκρανία προς την ΕΕ.

Είναι άγνωστο αν η κα Kaleniuk αντιλαμβάνεται το αίτημα του Ζελένσκι για μεταφορά 5-7 δις δολαρίων το μήνα προς την Ουκρανία «για να πληρώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις» ως ενισχυτικό της μάχης κατά της διαφθοράς, αλλά όπως και να το κάνουμε, η κυβέρνηση Ζελένσκι πρέπει να αμειφθεί για τους κόπους της. Αλλά, θα μου πείτε, αυτά που αναφέρει η κα Kaleniuk αφορούν τους “ολιγάρχες” και όχι τον γίγαντα της Δημοκρατίας Ζελένσκι…

Δ. ΟΙ OFF–SHORE ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΖΕΛΕΝΣΚΙ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝ ΑΥΤΩ

Οπότε, ας δούμε λίγο και κάποια στοιχεία που αφορούν τον ίδιο τον Ζελένσκι. Η προεκλογική του εκστρατεία κινήθηκε γύρω από δύο άξονες: Υποσχέθηκε ότι θε φέρει ειρήνευση στη χώρα και ότι θα καταπολεμήσει τη διαφθορά. Βεβαίως, είδαμε ότι τα μέτρα που πήρε μετά την εκλογή του μόνο ειρήνευση που δεν έφεραν στη χώρα. Αλλά με τη διαφθορά τι έπραξε; Η απάντηση είναι όχι μόνο “τίποτα”, αλλά επιπλέον, αποκαλύφθηκε ότι και ο ίδιος ήταν χωμένος μέχρι το λαιμό στο ξέπλυμα χρημάτων και στη μεταφορά τους στο εξωτερικό. Ας δούμε τα στοιχεία.

Σύμφωνα με την τελευταία ανάρτηση των εγγράφων Πανδώρα (Pandora Papers) που ανάρτησε τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 2021 η Διεθνής Κοινοπραξία Ερευνητών Δημοσιογράφων (International Consortium of Investigative Journalists—ICIJ), ο Ζελένσκι, μαζί με τη σύζυγό του και συνεργάτες του στο τηλεοπτικό σήριαλ «Υπηρέτης του Λαού», που τον έκανε γνωστό, εμπλέκονται ήδη από το 2012 ως ιδιοκτήτες και οργανωτές ενός περίπλοκου δικτύου εταιριών off-shore οι οποίες εξάγουν χρήματα από την Ουκρανία (και όχι μόνο) και τα τοποθετούν σε αξίες σε διάφορα μέρη του κόσμου (π.χ. ακριβά ακίνητα στο Λονδίνο). Η περί τον Ζελένσκι αυτή ομάδα σήμερα κατέχει σημαντικές θέσεις στον κρατικό μηχανισμό της Ουκρανίας. Για παράδειγμα, ο Ivan Bakanov, τότε γενικός διευθυντής του Studio Kvartal 95, όπου γυριζόταν το τηλεοπτικό πρόγραμμα, σήμερα είναι ο αρχηγός της διαβόητης μυστικής αστυνομίας SBU, γνωστής για τους βασανισμούς και εκτελέσεις υποτιθέμενων αντιφρονούντων ή και απλών ανθρώπων ύποπτων για “ρωσοφιλία”. Ο Serhiy Shefir, παραγωγός του προγράμματος, τώρα είναι ο κύριος βοηθός του Ζελένσκι στην Προεδρία της Ουκρανίας (θεσμοθετημένη θέση). Στην ομάδα, εκτός από τους τρεις—Ζελένσκι, Bakanov, S. Shefir—συμμετέχουν η σύζυγος του Ζελένσκι, Olena, συγγραφέας τότε στο Kvartal 95, ο αδελφός του Serhiy Shefir, Borys, που έγραφε το σενάριο της σειράς και ο Andriy Yakovlev, σκηνοθέτης και παραγωγός στο Studio Kvartal 95.

Το εξώφυλλο των Pandora Papers με το ρεπορτάζ για τον πρόεδρο της Ουκρανίας Ζελένσκι,
με τίτλο «Τα Pandora Papers αποκαλύπτουν τις offshore ιδιοκτησίες
του Ουκρανού προέδρου και του εσωτερικού του κύκλου».

Πριν τις προεδρικές εκλογές, ο Ζελένσκι στα πλαίσια της “διαφάνειας” δήλωσε την ιδιοκτησία τριών off-shore εταιριών, μία από τις οποίες ήταν και η Film Heritage (από κοινού με τη σύζυγό του), εγγεγραμμένη στα μητρώα της μικροσκοπικής χώρας Belize της Κ. Αμερικής. Όμως, δεν δήλωσε ότι η Film Heritage κατείχε το 25% της εταιρείας χαρτοφυλακίου Davegra, καταχωρημένης στα μητρώα της Κύπρου. Η Davegra, με τη σειρά της, κατέχει την Maltex Malticapital Corp, καταχωρημένη στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους (φορολογικός παράδεισος). Σύμφωνα με τα Pandora Papers, η Maltex Malticapital Corp, είναι η κεντρική, ελέγχουσα, εταιρία του λαβύρινθου των off-shore της ομάδας και σε αυτήν το υπόλοιπο 75% κατέχουν (από 25% ο κάθε ένας) οι αδελφοί Shefir και ο Yakovlev. Όμως, οι πραγματικές σχέσεις ιδιοκτησίας παραμένουν μπερδεμένες. Έτσι, για παράδειγμα, δύο βδομάδες πριν από τις προεδρικές εκλογές, οι Ζελένσκι μεταβίβασαν το 25% που κατείχαν στην Maltex στον Serhiy Shefir με μάρτυρα της μεταβίβασης τον Bakanov, αν και η σύζυγος Ζελένσκι εξακολουθεί να απολαμβάνει μερίσματα χωρίς να έχει τυπικά σχέση πλέον με την Maltex. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των Pandora Papers, η μεταβίβαση είναι μάλλον εικονική.

Μεταφράζουμε τα «συμπεράσματα κλειδιά» της έρευνας που έχει αναρτηθεί από τα Pandora Papers: «Ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky και οι συνεργάτες του στην κωμική σειρά κατείχαν ένα δίκτυο εταιρειών off-shore σχετιζόμενο με τις επιχειρήσεις τους με έδρα τα Βρετανικά Virgin islands, την Κύπρο και την Belize. O νυν πρώτος βοηθός του Ζελένσκι, Serhiy Shefir, όπως και ο αρχηγός της Υπηρεσίας Ασφάλειας της χώρας, συμμετείχαν στο δίκτυο των off-shore εταιριών. Off-shore εταιρείες χρησιμοποιήθηκαν από τον Shefir και έναν άλλο εταίρο στις επιχειρήσεις για να αγοραστούν ακριβά ακίνητα στο Λονδίνο. Περίπου την εποχή της εκλογής του, ο Ζελένσκι μεταβίβασε το μερίδιό του σε μια off-shore εταιρία-κλειδί στον Shefir, αλλά οι δύο αυτοί εμφανίζονται να έχουν κανονίσει ώστε η οικογένεια Ζελένσκι να συνεχίσει να καρπώνεται χρήματα από αυτήν την εταιρία».

Το ρεπορτάζ όμως δεν σταματά στο δαιδαλώδες δίκτυο των off-shore της ομάδας Ζελένσκι, αλλά επεκτείνεται και στις κατηγορίες για διαφθορά που είχε προσάψει στον Ζελένσκι ο Volodymyr Ariev, συνεργάτης του αντίπαλου του Ζελένσκι στις προεδρικές εκλογές του 2019, τότε προέδρου της Ουκρανίας και εξίσου διεφθαρμένου, Petro Poroshenko.

Το θέμα αυτό έχει ως εξής: Το 2019, την προεκλογική εκστρατεία του Ζελένσκι χρηματοδοτούσε ο μεγιστάνας, ιδιοκτήτης των τηλεοπτικών δικτύων τα οποία μετέδιδαν το σήριαλ του Studio Kvartal 95, δισεκατομμυριούχος Ihor Kolomoisky. Ο Kolomoisky, μαζί με τον συνεταίρο του Hennadiy Boholiubov, ήταν ιδιοκτήτες της κάποτε μεγαλύτερης τράπεζας της Ουκρανίας, PrivatΒank. Σύμφωνα με την πρώην διοικητή της κεντρικής Τράπεζας της Ουκρανίας, Valeria Hontareva, οι δύο ιδιοκτήτες έκλεψαν μεταφέροντας στο εξωτερικό, μέσω Κυπριακής θυγατρικής τράπεζας—με την κάλυψη των Κυπριακών ελεγκτικών αρχών—και από εκεί σε δίκτυο εταιριών off-shore, 5,5 δισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που ισοδυναμεί με το 5% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος της Ουκρανίας. «Μεγάλης κλίμακας συντονισμένες δόλιες ενέργειες των μετόχων της τράπεζας και της διοίκησής της οδήγησαν σε απώλειες 5,5 δις δολαρίων για την χώρα. Αυτό αποτελεί το 33% των καταθέσεων του πληθυσμού…[και] το 40% της νομισματικής βάσης της χώρας» κατέθεσε η Hontareva το 2018. Οι δύο κλέφτες ζουν σήμερα στην Ελβετία ανενόχλητοι, αν και ο Kolomoisky διάγει τον βίο του και στο Ισραήλ.

Σύμφωνα λοιπόν με τον Volodymyr Ariev, ο χρηματοδότης του Ζελένσκι, Kolomoisky, είχε διοχετεύσει στις off-shore της ομάδας Ζελένσκι 41 εκατομμύρια δολάρια ως «αμοιβές» για την κάθοδό τους στις εκλογές. Ο Ariev είχε παρουσιάσει ένα διάγραμμα των off-shore εταιρειών της ομάδας καθώς και την κίνηση των χρημάτων μεταξύ τους, αλλά δεν είχε ποτέ δώσει αποδείξεις για τις κατηγορίες του. «Όμως τα Pandora Papers δείχνουν ότι τουλάχιστον μερικές από τις λεπτομέρειες αυτού του φερόμενου σχήματος ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Σύμφωνα με τα έγγραφα που διέρρευσαν [στα Pandora Papers] οι πληροφορίες που δίνονται για 10 εταιρίες στο δίκτυο αντιστοιχούν στη δομή που περιγράφει αναλυτικά το διάγραμμα Ariev».

Η Βρετανική Guardian—που πριν ένα χρόνο δεν έκανε πλάτες στον Ζελένσκι, σε αντίθεση με τη σημερινή της πολιτική—επιχείρησε επανειλημμένα να έρθει σε επαφή με τον Ζελένσκι ώστε να σχολιαστούν οι αποκαλύψεις των Pandora Papers. Όπως γράφει, «Ο Ζελένσκι δεν σχολίασε τον ισχυρισμό [της κρυφής μεταβίβασης του μεριδίου των Ζελένσκι στην Maltex] παρά τις εκτεταμένες προσπάθειες της Guardian και των συνεργατών της να έρθουν σε επαφή μαζί του. Ο εκπρόσωπός του, Sergiy Nikiforov μας έστειλε μήνυμα: «Μην περιμένετε απάντηση». Στο ίδιο ρεπορτάζ της Guardian, ο ένας των αδελφών Shefir, ο Borys, αναφέρει ότι ο [νυν αρχηγός της μυστικής αστυνομίας] Bakanov ήταν εκείνος που κυρίως είχε καταστρώσει αυτά τα «χρηματο-οικονομικά σχήματα» μέσω των offshore εταιριών προκειμένου να προφυλαχθεί η εταιρία τους από «τις αρχές και τους ληστές». (Κατά τα Pandora Papers η ακριβής διατύπωση του Shefir ήταν: «Ο Bakanov ήταν ο χρηματο-οικονομικός μας υπεύθυνος, αυτός οργάνωσε τα χρηματο-οικονομικά σχέδια της εταιρίας μας. Ειλικρινά, δεν είμαι έτοιμος να σας απαντήσω»). Οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι αρνήθηκαν οποιοδήποτε σχόλιο ή απάντηση, όπως και ο δικηγόρος τους.

Μετά την ανάρτηση των προηγούμενων δημοσιευμάτων, ο Mykhailo Podolyak, σύμβουλος στο γραφείου του προέδρου, είπε προς το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι ο πρόεδρος είχε δημιουργήσει τις εταιρίες off-shore για να προστατεύει το εισόδημα της ομάδας από τις «επιθετικές ενέργειες» της «διεφθαρμένης» κυβέρνησης του τότε φιλο-ρώσου προέδρου Viktor Yanukovych, προκαλώντας την ειρωνεία ακόμη και του Al Jazeera.

H Βρετανική εφημερίδα Socialist Worker εκτιμά ότι ο το μένος του Ζελένσκι κατά των Ρώσων και του Πούτιν εντάθηκε μετά τις αποκαλύψεις των Pandora Papers χωρίς όμως να αιτιολογεί την εκτίμηση αυτή. Αλλά, προφανώς, ένας καλός τρόπος να κάνει ο Ζελένσκι να ξεχαστούν οι αποκαλύψεις για διαφθορά είναι να αναλάβει το ρόλο του πρωτοπαλίκαρου της αντι-ρωσικής εκστρατείας, έστω και σε βάρος της χώρας του. Οι Αμερικανο-ΝΑΤΟικοί τα έχουν ήδη ξεχάσει, με πρώτη και καλύτερη την ίδια την Guardian. Αλλά, από ό,τι φαίνεται, τώρα πλέον δεν αρκείται στο να ξεχαστούν οι off-shore εταιρίες του, αλλά επιπλέον επιδιώκει να μαζέψει καινούργιο γερό κομπόδεμα—5-7 δισεκατομμύρια δολάρια τον μήνα δεν τα λες και λίγα…

Οικονομικός εγκέφαλος του δικτύου των off-shore εταιριών της ομάδας Ζελένσκι είναι ο Ivan Bakanov,
πρώην γενικός διευθυντής του Studio που παρήγαγε το σήριαλ της TV,
χάρις στο οποίο ο Ζελένσκι εκλέχτηκε πρόεδρος, και νυν διορισμένος από τον Ζελένσκι
διοικητής της περιβόητης μυστικής αστυνομίας SBU. Στη φωτογραφία Ουκρανός αξιωματικός της SBU
με τα σήματα της Μεραρχίας “Γαλικία”, δηλαδή της 14ης Μεραρχία Γρεναδιέρων των Waffen SS
του Τρίτου Ράιχ και είχε συγκροτηθεί από Ουκρανούς ναζί.
Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε αρχικά στην Βρετανική Sun μέσω του Reuters και του Anadolu.

Ε. ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ

Στην Ουκρανία όμως, μπορεί μεν το ψάρι να βρωμά από το κεφάλι, αλλά και όλη η κοινωνική δομή χτίζεται με στόχο τη λεηλασία της κρατικής περιουσίας και την κλοπή των λαϊκών οικονομιών. Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ ρίχνουν πόρους σε μια “μαύρη τρύπα” στην εκπεφρασμένη και επίμονη προσπάθειά τους να επεκτείνουν τη διάρκεια και τις συνέπειες του πολέμου.

Οι Δυτικές ηγεσίες επιδεικνύουν έτσι και το μέγεθος της δικής τους διαφθοράς-εξαγοράς, αφού φροντίζουν οι δικές τους οικονομικές ελίτ, τις οποίες εκφράζουν, να μην υφίστανται καμία συνέπεια  καθώς τα βάρη της κρίσης μεταφέρονται στις πλάτες των λαών τους. Είναι χαρακτηριστική περίπτωση εδώ το veto της κυβέρνησης Μητσοτάκη στην προτεινόμενη απαγόρευση μεταφοράς Ρωσικού πετρελαίου από πλοία ιδιοκτησίας εφοπλιστών της ΕΕ. Όλο το ενδιαφέρον είναι να μη θιγούν τα συμφέροντα των Ελλήνων εφοπλιστών και ας στενάζει ο κόσμος κάτω από τις αβάστακτες αυξήσεις που έχουν προκαλέσει στις τιμές των βασικών αγαθών οι υπόλοιπες “κυρώσεις” που προώθησαν οι κυβερνήσεις της ΕΕ.

Αν οι λαοί αυτοί δεν αντιδράσουν, η εξαθλίωση που θα χτυπήσει τις πόρτες της Δύσης και του τρίτου κόσμου δεν θα έχει προηγούμενο. Προς το παρόν, οι κεντρικοί προπαγανδιστικοί μηχανισμοί εξακολουθούν να έχουν το πάνω χέρι κι ας είναι αβάστακτες οι “ρήτρες αναπροσαρμογής” στη νέα κατάσταση. Να δούμε για πόσο ακόμη…

Εδώ δεν θα ασχοληθούμε με την επερχόμενη “μητέρα όλων των οικονομικών κρίσεων” ούτε με τον πληθωρισμό που στις ΗΠΑ βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 40 ετών (με τις τιμές των καυσίμων στα υψηλότερα επίπεδα όλων των εποχών). Αυτά οφείλουν να είναι θέμα άλλου άρθρου. Αλλά θα ασχοληθούμε με την κλοπή της Δυτικής βοήθειας από το σύνολο του Ουκρανικού μηχανισμού και τον παραλογισμό, όσο μεγαλώνει αυτή η κλοπή, τόσο περισσότερα χρήματα να διοχετεύονται προς τους υπευθύνους.

α) Οι Αμερικανοί Νομοθέτες

Εδώ η χαρακτηριστικότερη περίπτωση είναι το τελευταίο νομοσχέδιο Αμερικανικής βοήθειας που προβλέπει την παροχή 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων επιπλέον βοήθειας προς την Ουκρανία. Μαζί με τα ήδη 20 δισεκατομμύρια που έχουν καταναλωθεί από τον Φεβρουάριο, το συνολικό ύψος της βοήθειας (60 δις) ισούται σχεδόν με το σύνολο του ετήσιου αμυντικού προϋπολογισμού της Ρωσίας. Το νομοσχέδιο πέρασε με μεγάλη πλειοψηφία από την Αμερικανική βουλή των αντιπροσώπων, αλλά σκάλωσε για δύο μέρες στη Γερουσία, όπου αρχικά επιχειρήθηκε να περάσει χωρίς συζήτηση—αυτό μπορεί να γίνει για λόγους “κατεπείγοντος” υπό τον όρο της καταρχήν ομοφωνίας—λόγω της άρνησης του Ρεπουμπλικάνου γερουσιαστή Rand Paul και παρά την σύμφωνη γνώμη του ηγέτη των Ρεπουμπλικάνων Mitch McConnell. Το πιο ενδιαφέρον εδώ είναι ότι ο γερουσιαστής Paul, αν και αντίθετος στην αποστολή των 40 δις, απλά ζήτησε να προστεθεί στο νομοσχέδιο η θεσμοθέτηση ενός “γενικού επιθεωρητή” ο οποίος θα επιβλέπει τη διοχέτευση των χρημάτων, πρόταση που απέρριψε ο πρόεδρος της Γερουσίας, δημοκρατικός Chuck Schumer! Σημειώνεται ότι ο Νόμος σχετικά με τον Έλεγχο των Εξαγωγών Όπλων από τις ΗΠΑ (Arms Export Control) ήδη απαιτεί από την Αμερικανική κυβέρνηση να εξασφαλίζει «την παρακολούθηση της τελικής χρήσης αντικειμένων άμυνας και υπηρεσιών άμυνας», αλλά μπρος στη μανία του άρον άρον εξοπλισμού της Ουκρανίας, οι νόμοι είναι για να παραβιάζονται.

Αν έχετε τη δυνατότητα, παρακολουθήστε την ομιλία του γερουσιαστή Paul, όπου αναφέρεται αναλυτικά στο ύψος που έχει φτάσει η βοήθεια προς την Ουκρανία και στο τι συνεπάγεται για τις ίδιες τις ΗΠΑ αυτό το ύψος. «Δεν μπορούμε να σώσουμε την Ουκρανία καταδικάζοντας την οικονομία των Ηνωμένων Πολιτειών» είναι η κεντρική του ιδέα.

Αξίζει εδώ να ανοίξουμε μια παρένθεση για τη στάση που τηρούν απέναντι στην εμπλοκή των ΗΠΑ στην Ουκρανία τα δύο μεγάλα αμερικανικά κόμματα. Οι δημοκρατικοί έχουν συνταχθεί ομόφωνα κάτω από τη σημαία του πολέμου εναντίον της Ρωσίας μέσω της Ουκρανίας—οι αρχικές φωνές υπέρ της λογικής έχουν εξαφανιστεί και όλοι (λέγε με Bernie Sanders) ψηφίζουν και με τα δύο χέρια κάθε πρόταση που έρχεται για αποστολή οτιδήποτε στην Ουκρανία. Οι λεγόμενοι “προοδευτικοί” που παλαιότερα επιχειρούσαν να μετατοπίσουν την ατζέντα σε κοινωνικά θέματα έχουν πάθει αφωνία ή επιχειρούν λογικούς ακροβατισμούς για να αιτιολογήσουν τις ψήφους τους με πρώτους και καλύτερους τους βουλευτές/ίνες της ομάδας που έχει επονομαστεί Squad.

Μέλη της “προοδευτικής” ομάδας squad μαζί με τον επίσης “προοδευτικό” Bernie Sanders.

Είναι χαρακτηριστική η παράδοξη αιτιολόγηση της θετικής ψήφου της για την αποστολή των 40 δις από την υποτιθέμενη “προοδευτική” βουλευτίνα Cori Bush, μέλος του squad, η οποία τον Οκτώβριο του 2020 απειλούσε ότι θα περικόψουν τη χρηματοδότηση του Πενταγώνου για να αυξήσουν τις κοινωνικές παροχές. Τώρα λέει: «Επίσης, στα 40 δισεκατομμύρια δολάρια, πρόκειται για ένα εντυπωσιακό ποσό στρατιωτικής βοήθειας, ένα μεγάλο μέρος από το οποίο θα πάει απευθείας σε εταιρείες-εργολάβους. Μόνο κατά τον τελευταίο χρόνο, οι ΗΠΑ θα έχουν παράσχει στην Ουκρανία περισσότερη στρατιωτική βοήθεια από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες και δύο φορές όσο ήταν το ετήσιο κόστος του πολέμου στο Αφγανιστάν, παρόλο που εκεί είχαμε αναπτύξει Αμερικανικά στρατεύματα στο έδαφος. Το συνολικό μέγεθος του πακέτου, με δεδομένο τον ήδη φουσκωμένο προϋπολογισμό του Πενταγώνου, δεν πρέπει να περάσει χωρίς αντιρρήσεις. Παραμένω ανήσυχη για τον αυξημένο κίνδυνο άμεσου πολέμου και τη δυνατότητα ευθείας στρατιωτικής αντιπαράθεσης [των ΗΠΑ με τη Ρωσία]”». Αυτά περιλαμβάνονται στην ψήφο “υπέρ” της αποστολής των 40 δις στην Ουκρανία! “Go figure”, που λένε και οι Αμερικάνοι.

Η Ilhan Omar, βουλευτίνα και επίσης μέλος του squad, η οποία στο παρελθόν είχε συχνά προκαλέσει τη μήνη των νέο-συντηρητικών, είχε πει τον Μάρτιο κριτικάροντας τους συντρόφους της “προοδευτικούς”: «Αισθάνομαι ότι πολλοί προοδευτικοί έχουν εγκαταλείψει τις αρχές τους εναντίον του πολέμου, εναντίον των σε ευρεία κλίμακα εφαρμοζόμενων κυρώσεων, και εναντίον επιζήμιων μέτρων που όχι μόνο μας επηρεάζουν εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά άθελά [μας επίσης] επηρεάζουν τους πληθυσμούς των πολιτών του αντίπαλου καθεστώτος». Τώρα και αυτή ψηφίζει “υπέρ”.

Από την άλλη πλευρά, οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν διασπαστεί πάνω στο θέμα της βοήθειας στην Ουκρανία. Και οι 57 αρνητικοί ψήφοι στη Βουλή προερχόταν από Ρεπουμπλικάνους βουλευτές. Εκείνοι από τους Ρεπουμπλικάνους που διατηρούν ισχυρότερες διασυνδέσεις με το “βαθύ κράτος” ψηφίζουν υπέρ των μέτρων που εισηγείται η κυβέρνηση Μπάιντεν ενώ μια ομάδα, που κινείται γύρω από τη “συντηρητική” πλατφόρμα Freedom Caucus, εκφράζουν αντιρρήσεις θεωρώντας ότι το Κογκρέσο υποτιμά τις πιεστικές ανάγκες της χώρας ενώ ταυτόχρονα προκαλεί έναν πυρηνικό αντίπαλο. Αν μπορείτε να την παρακολουθήσετε, αξίζει η ομιλία-σχόλιο πάνω στο επίμαχο νομοσχέδιο του Ρεπουμπλικάνου βουλευτή Mat Gaetz, ο οποίος καταψήφισε. Το τέλος της ομιλίας του είναι χαρακτηριστικό: «Υποψιάζομαι ότι πολλοί σε αυτό το σώμα [Βουλή των Αντιπροσώπων] δεν θα θέλουν μία ψηφοφορία ή μια συζήτηση επειδή ο πραγματικός στόχος τους είναι η αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία και όχι η υπεράσπιση της Ουκρανίας. Και προκειμένου να πετύχουν αυτόν τον στόχο, είναι πρόθυμοι να αποστείλουν δισεκατομμύρια στο Κίεβο που θα καταλήξουν στις τσέπες διεφθαρμένων αξιωματούχων, ακριβώς όπως κάναμε και στο Αφγανιστάν».

Βεβαίως, όσο αφορά την Ουκρανία, η μεγάλη πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων βουλευτών συντάσσεται με την κυβέρνηση Μπάιντεν. Χαρακτηριστικό είναι εδώ το τουΐτ, την επομένη της ψηφοφορίας, του επίσης Ρεπουμπλικάνου βουλευτή Dan, όπου αιτιολογεί την ψήφο του υπέρ των 40 δις: «Το να επενδύουμε στην καταστροφή του στρατού του μεγαλύτερου αντίπαλού μας, χωρίς να χάσουμε ούτε έναν Αμερικανό στρατιώτη, μου φαίνεται καλή ιδέα».

β) Οι Αμερικανοί Στρατιωτικοί

Ήδη από τις 19 Απριλίου το CNN σε άρθρο του παρέθετε πληροφορίες από αξιωματούχους των ΗΠΑ σχετικά με τον έλεγχο της αποστελλόμενης βοήθειας προς την Ουκρανία (που τότε ακόμη ήταν νάνος μπροστά στη σημερινή). Σύμφωνα με αυτές, η Ουάσιγκτον δεν έχει τρόπο να παρακολουθεί τη διαδρομή των όπλων που αποστέλλονται ούτε πού καταλήγουν από τη στιγμή που θα μπουν στην Ουκρανία. Σύμφωνα με έναν από αυτούς: «[Η βοήθεια] πέφτει σε μια μεγάλη μαύρη τρύπα, και δεν έχουμε καμία αίσθηση γι’ αυτήν μετά από μικρό διάστημα χρόνου».

Στο ίδιο άρθρο υπογραμμίζεται ο κίνδυνος τα όπλα να καταλήξουν στη μαύρη αγορά. Σύμφωνα με στρατιωτικό αξιωματούχο, ο κίνδυνος να καταλήξουν τα όπλα σε εχθρούς των ΗΠΑ ή σε τρομοκράτες είναι υπαρκτός: «Το 2020 ο γενικός επιθεωρητής του υπουργείου άμυνας σε αναφορά του κοινοποίησε ανησυχίες σχετικά με την παρακολούθηση της κατάληξης των αποστελλόμενων στην Ουκρανία οπλικών συστημάτων. Αλλά με δεδομένες τις σχεδόν ακόρεστες βραχυπρόθεσμες ανάγκες των Ουκρανικών δυνάμεων για περισσότερα όπλα και πυρομαχικά, ο μακροπρόθεσμος κίνδυνος να καταλήξουν τα όπλα στη μαύρη αγορά ή σε λάθος χέρια εκτιμήθηκε ως αποδεκτός, είπε ο αξιωματούχος».

Μόνο που ο κίνδυνος αυτός κάθε άλλο παρά “μακροπρόθεσμος” είναι. Σύμφωνα με τον Διεθνή Δείκτη Οργανωμένου Εγκλήματος (Global Organized Crime Index-GOCI): «Η Ουκρανία θεωρείται ότι διαθέτει μία από τις μεγαλύτερες αγορές στην Ευρώπη λαθραίας διακίνησης όπλων. Αν και αποτελεί από καιρό κρίκο κλειδί στο διεθνές εμπόριο όπλων, ο ρόλος της έχει επιπλέον ενταθεί από τότε που ξεκίνησε η σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία [εννοεί το 2014]. Τα περισσότερα όπλα διακινούνται εσωτερικά, αλλά το παράνομο εμπόριο όπλων συνδέεται επίσης με εγκληματικές αγορές όπλων στη Ρωσία, Λευκορωσία, Μολδαβία, Γεωργία και Τουρκία, καθώς με χώρες της ΕΕ καθώς και της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Μέσα στην Ουκρανία σημαντικά λογιστικά κέντρα των εγκληματικών δικτύων βρίσκονται στην Οδησσό, στο Ντνιεπροπετρόφσκ, στο Χάρκοβο και στο Κίεβο». Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η Ουκρανία διαθέτει έναν από τους μεγαλύτερους δείκτες εγκληματικότητας στην Ευρώπη.

Ειδικότερα, για την ακμαία μαύρη αγορά όπλων στην Ουκρανία, ένα άρθρο του Responsible Statecraft δίνει πλούσιες πληροφορίες ενώ ταυτόχρονα οι παρούσες αποστολές όπλων χαρακτηρίζονται ως «συνταγή καταστροφής». Για παράδειγμα, μαθαίνουμε ότι στο διάστημα 2013-2015 “εξαφανίστηκαν” 300,000 μικρά όπλα, από τα οποία ξαναβρέθηκε μόνο το 13%. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα όπου το 2019 δύο Ουκρανοί στρατιώτες στην περιοχή του Ντονμπάς αποπειράθηκαν να πουλήσουν 40 χειροβομβίδες RGD-5, 15 αντιαρματικούς πυραύλους RPG-22, and 2,454 φυσίγγια για το ασήμαντο ποσό των 75,000 Ουκρανικών hryvnia (περίπου $2,900).

Παρακολουθήσετε βίντεο, που ανάρτησε ο Ουκρανός δημοσιογράφος Illia Ponomarenko, μέλος του Συντάγματος Αζόφ, όπου πολίτες ανακατώνουν κιβώτια με όπλα διαλέγοντας ανεξέλεγκτα στην περιοχή Obolon του Κιέβου. Μοιάζει ακριβώς με λαϊκή αγορά, ενώ ο δημοσιογράφος το τιτλοφορεί: «Όπλα μοιράζονται σε όποιον επιθυμεί». Εννοείται ότι το καθεστώς “εμπάτε σκύλοι αλέσετε” που επικρατεί χαροποιεί ιδιαίτερα τους νέο-ναζί, των οποίων οι σχέσεις με το οργανωμένο έγκλημα είναι γνωστές.

Απόδειξη της μαζικής κλοπής οπλισμού είναι το γεγονός ότι πλάι στις παραπάνω εικόνες έχουμε άλλες εικόνες όπου οι Ουκρανοί στρατιώτες στέλνονται στη μάχη χωρίς όπλα και οι ξένοι μισθοφόροι, ακόμη και οι πλέον φημισμένοι, ψάχνουν εναγωνίως για ένα τουφέκι. Αλλά περισσότερα γι’ αυτό πιο κάτω.

Επιβεβαίωση της αδυναμίας του Αμερικανικού στρατού να παρακολουθήσει την κατάληξη του αποστελλόμενου οπλισμού στην Ουκρανία, αποτελεί και η συνέντευξη στο CNN του απόστρατου Αμερικανού στρατηγού Mike Repass, ο οποίος διετέλεσε επικεφαλής της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη και στη συνέχεια, στρατιωτικός σύμβουλος του Ουκρανικού στρατού επί εξαετία, κάτω από συμβόλαιο της Αμερικανικής κυβέρνησης. Ο στρατηγός επισκέφθηκε τον Απρίλιο την Πολωνία και την Ουκρανία για να πληροφορηθεί από “πρώτο χέρι” τα τεκταινόμενα. Κατ’ αυτόν, απαιτείται μεγάλη αύξηση της βοήθειας (αλλά και αποστολή στρατού) επειδή η Ουκρανία …χάνει τα όπλα που της στέλνονται και επομένως, σύμφωνα με τη λογική του, πρέπει να της στείλουν ακόμη περισσότερα.

Φυσικά χρησιμοποιεί αυτό που (φαντάζομαι) ο ίδιος θα θεωρεί ως “διπλωματική” γλώσσα ή έστω, αυτό που ο Peter Bergen, πρόεδρος του «Παγκόσμιου Ιδρύματος Ειδικών Επιχειρήσεων», ο οποίος παίρνει τη συνέντευξη και—όπως γράφει—επίσης την έχει “διορθώσει” (edited), θεωρεί ως διπλωματική γλώσσα. Γράφει ο Bergen ότι ο στρατηγός εκτίμησε ότι «Η αλυσίδα ανεφοδιασμού σε στρατιωτικό εξοπλισμό είναι αναποτελεσματική».

Ο ίδιος ο στρατηγός εμφανίζεται να λέει ότι τα συμπεράσματά του από το ταξίδι ήταν: «πρώτον, η Ουκρανία χρειάζεται ακόμη πολλή βοήθεια, δεύτερον, το ΝΑΤΟ κινείται πολύ αργά, τρίτον, δεν διαθέτουμε ορατότητα τι συμβαίνει με το στρατιωτικό υλικό όταν αυτό φτάσει στην Ουκρανία. Οι δραστηριότητες προμήθειας στρατιωτικού υλικού είναι προσωποποιημένες σε αντίθεση με τον επαγγελματισμό: Η ανώτερη ηγεσία ορίζει τις προτεραιότητες διανομής και, σύμφωνα με όσα μπόρεσα να δω, αυτές οι προτεραιότητες δεν στηρίζονται στην κατανόηση κάποιων ρυθμών στην κατανάλωση ή σε ανάγκες μελλοντικών επιχειρήσεων ή σε αντικειμενικά στοιχεία. Βασίζονται στο τηλεφώνημα του διοικητή της ταξιαρχίας Χ ή του τομέα Υ, ο οποίος παίρνει και λέει: “Γεια, χρειάζομαι 27 βλήματα Javelin”. Δηλαδή είναι πολύ προσωποποιημένη και αυτός δεν είναι ο τρόπος να διαχειρίζεσαι τις προμήθειες σε καιρό πολέμου».

Είναι σαφές ότι ο προσδιορισμός του τρόπου μεταφοράς των προμηθειών ως «προσωποποιημένου» αποτελεί ευφημισμό του γεγονότος ότι αν δεν λαδώσεις δεν έχεις λαμβάνειν οπλισμό.

Ανάλογους φόβους για τον τελικό προορισμό της στρατιωτικής βοήθειας που αποστέλλουν στην Ουκρανία εκφράζουν και Καναδοί στρατιωτικοί ή/και ειδικοί στο θέμα. « Ο κίνδυνος να μην ελέγχει τελικά η Καναδική κυβέρνηση το πού θα καταλήξουν τα όπλα [που στέλνει] είναι πραγματικός. Μπορούν να καταλήξουν οπουδήποτε», λέει στο CBC του Καναδά ο Kelsey Gallagher, ερευνητής στο Project Ploughshares, μια Καναδική ΜΚΟ που ασχολείται με θέματα αφοπλισμού.

Το άρθρο, αφού υποστηρίζει (μέσω των “ειδικών”) τη συνήθη αιτιολογία ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή, δίνει το λόγο στην υπουργό άμυνας του Καναδά, Anita Anand, η οποία βεβαιώνει ότι υπάρχει έλεγχος τελικού προορισμού επειδή το υπουργείο άμυνας της Ουκρανίας δίνει στον Καναδά …βεβαιώσεις που πιστοποιούν ποιος θα έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα και ποιος όχι! Άλλωστε, λέει ή ίδια, ο Καναδάς έχει εκπαιδεύσει 33,000 Ουκρανούς μέχρι τώρα και αυτοί θα εξασφαλίσουν ότι τα όπλα θα χρησιμοποιηθούν για τον σκοπό που εστάλησαν. Η μόνη απορία που μας μένει μετά από αυτά είναι αν οι ίδιοι οι Καναδοί πιστεύουν αυτά που λένε.

γ) Οι ξένοι μισθοφόροι

Κάτω από αυτές τις περιστάσεις κλοπής της στρατιωτικής βοήθειας, δεν είναι παράξενο που οι πρώτοι που την πληρώνουν είναι ο ξένοι μισθοφόροι. Ήδη έχουν δημοσιοποιηθεί πολλά περιστατικά όπου ξένοι μισθοφόροι ζητιανεύουν μέσω ίντερνετ για αλεξίσφαιρα γιλέκα, διόπτρες νυκτός ή ακόμη και για εσώρουχα ή και φαγητό. Πολλοί περιγράφουν σουρεαλιστικές καταστάσεις όπου ρίχνονται στη μάχη χωρίς όπλα ή πυρομαχικά—πράγμα που συμβαίνει και με τους δύστυχους τους Ουκρανούς στρατιώτες. Ας δούμε μερικά περιστατικά.

Έτσι, ένας κακομοίρης μισθοφόρος γράφει «Αν με γνωρίζετε προσωπικά, θα ξέρετε πόσο πολύ μισώ αυτό το είδος ανάρτησης. Όμως, μερικά πράγματα είναι πιο σημαντικά από τα αισθήματά μου. Η Ομάδα μου βρίσκεται στην Ουκρανία αυτή τη στιγμή, χωρίς χρήματα για οτιδήποτε. Η τροφή, η στέγη, τα πάντα πληρώνονται από την τσέπη μας από όλους εδώ. Δεν υπάρχει οργάνωση σε βάθος και απλώς βασιλεύει το χάος. Χρειαζόμαστε οχήματα, διόπτρες νυκτός, θερμικά εσώρουχα, και τόσα πολλά άλλα. Αυτά είναι πράγματα που θα βοηθήσουν να βελτιώσουμε την πιθανότητα να επιζήσουμε. Ευχαριστώ για τη στήριξη και τη βοήθεια [Δίνει σύνδεσμο σε λογαριασμό για να του καταθέτουν χρήματα]. Πριν φύγετε από τις ΗΠΑ (για να έρθετε εδώ), πάρτε μαζί σας αλεξίσφαιρα γιλέκα και χρήματα.»

Μερικοί αναγνώστες τον συμβουλεύουν να τα παρατήσει για να σώσει τη ζωή του.

Ο αρχικός ενθουσιασμός των μισθοφόρων έχει καταλαγιάσει και λόγω των μεγάλων απωλειών και λόγω των εξαιρετικά κακών συνθηκών που αντιμετωπίζουν στον εξοπλισμό και στη διατροφή τους. Ο Διοικητής της “Γεωργιανής Λεγεώνας”, Mamuka Mamulashvili, ο οποίος καταζητείται από τις Ρωσικές υπηρεσίες ως βασανιστής Ρώσων αιχμαλώτων, είπε στην Telegraph ότι το 70% όσων αρχικά είχαν καταταγεί στη “Διεθνή Λεγεώνα” έχουν αποχωρήσει. Ένας πρώην Αμερικανός στρατιώτης λέει: «Υπάρχει επίσης διαφθορά, με στοιχειώδη εξοπλισμό να βρίσκεται άφαντος. Θα βρείτε όπλα χωρίς πυρομαχικά, και δεν θα βρείτε αλεξίσφαιρα γιλέκα ή κουτιά πρώτων βοηθειών. Όλοι λατρεύουμε να ριχτούμε στη μάχη, αλλά δεν μας διευκολύνουν». Πάντως, από την 1η Απριλίου, η Ουκρανία σταμάτησε να δέχεται ξένους μισθοφόρους επικαλούμενη την έλλειψη οπλισμού! Όποιος πρόλαβε, πρόλαβε.

Ξεχωριστή περίπτωση μισθοφόρου που απογοητεύτηκε από τη διαφθορά στην Ουκρανία και την κοπάνησε (αν και επίσης αλήθεια είναι ότι αυτό συνέβη την επομένη που παραλίγο να σκοτωθεί) είναι ο μπαρουτοκαπνισμένος Wali—αυτό είναι, όπως λέγεται, το nom de guerre του. Ο Wali είναι Καναδός με δύο αποστολές στο Αφγανιστάν και κατέφθασε στην Ουκρανία με πολλές παράτες και ταρατατζούμ από τα διεθνή ΜΜΕ.

Η El Pais γράφει γι’ αυτόν: «Δεν είναι ο εθελοντής της διπλανής πόρτας. Η ιστορία του έχει γράψει τίτλους στα ΜΜΕ από την αρχή της σύγκρουσης, αν και ο ίδιος παραδέχεται ότι μερικοί από τους αναγραφόμενους ισχυρισμούς δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. “Ο καλύτερος ελεύθερος σκοπευτής του κόσμου στην υπηρεσία της Ουκρανίας”, είχε σαν τίτλο ένα Γαλλικό περιοδικό. “Μπορεί να σκοτώσει 40 στρατιώτες σε μια μέρα”, ισχυριζόταν ένα Ινδικό ψηφιακό site. “Κρατά το παγκόσμιο ρεκόρ σκοτώματος μεγάλης απόστασης στα 3,540 μέτρα”, έγραψε μια Ισπανική ημερήσια εφημερίδα». Ανάλογα διθυραμβικά ρεπορτάζ, όλα με μπόλικες πόζες του ηρωικού μισθοφόρου, έχουν δημοσιεύσει ή μεταδώσει το CBC, η New York Post, το Coffee or Die Magazine, με το τελευταίο μάλιστα να ισχυρίζεται ότι «τώρα στην Ουκρανία ο Wali έχει εξελιχθεί σε τεράστιο αγκάθι στο πλευρό του Ρωσικού στρατού».

Δώστε και σώστε τον κακομοίρη το μισθοφόρο

Ο Wali κατατάχθηκε στη λεγόμενη “ταξιαρχία Norman” όπου υπηρετούσαν πολλοί Καναδοί. Αλλά η μεγάλη ενασχόλησή του με τα ΜΜΕ και τα social media, προκειμένου να διατηρεί τη διασημότητά του, προκάλεσαν αντιπάθειες στη λεγεώνα του με αποτέλεσμα να φύγει και να περάσει σε μια μονάδα του τακτικού Ουκρανικού στρατού. Αν πριν τα πράγματα ήταν δύσκολα, τώρα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα για τον διάσημο φονέα των μουτζαχεντίν. Ας του δώσουμε τον λόγο στην εξομολόγηση που έκανε στην Καναδική La Presse μετά την άδοξη επιστροφή του από τον πόλεμο.

Το ρεπορτάζ ξεκινά με την εξής εισαγωγή: «Δύο μήνες αφότου ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Προέδρου Βολοντιμίρ Ζελένσκι, ο ελεύθερος σκοπευτής Wali επέστρεψε στο Κεμπέκ—άθικτος, αν και σχεδόν έχασε τη ζωή του εκεί “αρκετές φορές”. Όμως, οι περισσότεροι ξένοι μαχητές που επισκέφθηκαν την Ουκρανία όπως αυτός έφυγαν πικρά απογοητευμένοι, έχοντας αποτελματωθεί στην ομίχλη του πολέμου χωρίς καν να βρεθούν στην πρώτη γραμμή ούτε μία φορά».

Αλλά τι απογοήτευσε τους μπαρουτοκαπνισμένους μαχητές; Σύμφωνα με την αφήγηση του Wali στην La Presse: «Για τους περισσότερους εθελοντές που παρουσιάστηκαν στα σύνορα, το να καταταγούν σε μία μονάδα ήταν πονοκέφαλος. Αυτός και αρκετοί άλλοι Καναδοί στρατιώτες προτίμησαν να καταταγούν στην ταξιαρχία Norman, μια ιδιωτική στρατιωτική μονάδα που βρισκόταν αρκετούς μήνες πριν στην Ουκρανία με ηγέτη κάποιον πρώην στρατιώτη από το Κεμπέκ με πολεμικό ψευδώνυμο Hrulf. Όμως γρήγορα προέκυψαν τσακωμοί και ένας μεγάλος αριθμός πολεμιστών εγκατέλειψαν την ταξιαρχία Norman. Τρεις άνθρωποι που ζήτησαν να παραμείνουν ανώνυμοι», γράφει η εφημερίδα, “περιέγραψαν στην La Presse υποσχέσεις για όπλα και προστατευτικό εξοπλισμό που ποτέ δεν υλοποιήθηκαν. Μερικοί εθελοντές βρέθηκαν 40 χιλιόμετρα από το Ρωσικό μέτωπο χωρίς κανένα προστατευτικό εξοπλισμό. “Εάν οι Ρώσοι έκαναν επίθεση, όλοι θα κινδυνεύαμε. Ήταν ανεύθυνη συμπεριφορά εκ μέρους της ταξιαρχίας”, λέει ένας πρώην στρατιώτης της, που ζήτησε για λόγους ασφαλείας να μην αναφερθεί το όνομά του».

«Ο διοικητής της ταξιαρχίας», συνεχίζει το ρεπορτάζ, «που επίσης ζήτησε να μην αποκαλύψουμε το όνομά του, επιβεβαιώνει ότι τον εγκατέλειψαν περίπου 60 μαχητές από την αρχή της σύγκρουσης. Αρκετοί από αυτούς ζητούσαν να υπογράψουν ένα συμβόλαιο που θα τους έδινε προστασία κάτω από τη Σύμβαση της Γενεύης [Σημ. Η Ουκρανική κυβέρνηση έχει περάσει τέτοιο νόμο, αλλά προφανώς η Ρωσία δεν αναγνωρίζει ότι οι μισθοφόροι προστατεύονται από τη συνθήκη της Γενεύης για αιχμαλώτους πολέμου], όπως και εγγυήσεις ότι θα περιθάλπονταν από το Ουκρανικό κράτος σε περίπτωση τραυματισμού. O Hrulf ισχυρίζεται ότι μερικοί ακόμη και “συνωμότησαν” προκειμένου να του κλέψουν μια αποστολή εξοπλισμού αξίας 500,000 δολαρίων από τους Αμερικανούς, προκειμένου να φτιάξουν δική τους ομάδα».

Μαζί με έναν άλλο Καναδό, συνεχίζει το συναξάρι, ο Wali μετακινήθηκε σε μια μονάδα του Ουκρανικού στρατού που πολεμούσε στην περιοχή του Κιέβου. «Αλλά πάλι, το να βρει ένα όπλο για να πολεμήσει αποδείχτηκε Καφκική εμπειρία. “Έπρεπε να ξέρεις κάποιον που ήξερε κάποιον άλλο που σ’ έστελνε σε κάποιο παλιό μπαρμπέρικο που θα σού δίναν ένα ΑΚ47. Έπρεπε να συνεχίσεις έτσι από δω κι από κει για να συμπληρώσεις τα βασικά απαιτούμενα ενός στρατιώτη, μαζεύοντας κομμάτια και πολεμοφόδια από δεξιά και από αριστερά, σε πολλές περιπτώσεις σε όχι τόσο καλή κατάσταση. Ακόμη και για τα γεύματα, συνήθως ήταν οι πολίτες που μας τα παρείχαν. Το ίδιο και με τη βενζίνη για να κινηθείς μέσω οχήματος. Χρειάζεται συνεχώς να οργανώνεσαι, να ξέρεις κάποιον που ξέρει κάποιον”, λέει ο Wali».

Ο θρυλικός ελεύθερος σκοπευτής Wali ποζάρει από κοινού με το επίσης θρυλικό τουφέκι(?) του σε συνθήκες ημι-καμουφλάζ.
Έχει δεκάδες πιο αιμοβόρες και πολεμοχαρείς, πόζες, αλλά διαλέξαμε αυτή.

«Μετά από μερικές βδομάδες στην Ουκρανία», συνεχίζει το ρεπορτάζ, «μερικοί από τους πιο έμπειρους Δυτικούς στρατιώτες κατέληξαν να προσληφθούν από τη Διεύθυνση της Ουκρανικής Στρατιωτικής Κατασκοπείας και τώρα συμμετέχουν σε ειδικές επιχειρήσεις πίσω από τις γραμμές του εχθρού, λέει ένας από αυτούς [στην La Presse]. Άλλοι, λιγότερο έμπειροι, “αλλάζουν από το ένα Airbnb στο άλλο” περιμένοντας πότε θα τους προσλάβει κάποια μονάδα για να πάνε στο μέτωπο, λέει ο Wali. Όμως, η πλειοψηφία αποφάσισε να γυρίσει στο σπίτι, λένε αρκετοί που έδωσαν συνέντευξη γι’ αυτό το άρθρο. “Πολλοί καταφθάνουν στην Ουκρανία με φουσκωμένο το στήθος, αλλά φεύγουν με την ουρά στα σκέλια”, λέει ο Wali. Στο τέλος, λέει, ο ίδιος έριξε μόνο δύο φορές σφαίρες σε παράθυρα “για να τρομάξει ανθρώπους” και ποτέ δεν βρέθηκε εντός του πεδίου βολής του εχθρού».

δ) Η Μαύρη Αγορά σε Είδη Πρώτης Ανάγκης

Από την αρχή της σύγκρουσης συνεχώς γίνονται γνωστές περιπτώσεις αισχροκέρδειας, πώλησης των προμηθειών της ξένης βοήθειας στη μαύρη αγορά και οικονομικών εκβιασμών των εθνικιστών προς τους πολίτες.

Έχουν αναφερθεί πάμπολλες περιπτώσεις όπου Ουκρανοί στρατιώτες, πολιτοφύλακες και νέο-ναζί απαιτούν “διόδια” από πολίτες που εγκαταλείπουν εμπόλεμες ζώνες προκειμένου να τους επιτρέψουν τη διέλευση ή ακόμη και για να μην τους πυροβολήσουν.

Στην περιοχή του Χαρκόβου, οι στρατιώτες των εθνικιστικών ταγμάτων πουλάνε στη μαύρη αγορά τα δελτία βενζίνης που προορίζονται για οχήματα έκτακτης ανάγκης (ασθενοφόρα, πυροσβεστικές, κ.λπ.) καθώς η κρίση της έλλειψης καυσίμων εντείνεται. Κατά τον στρατηγό Mikhail Mizintsev, επικεφαλής της Ρωσικής επιτροπής για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης στην Ουκρανία, αυτές οι συμπεριφορές των εθνικιστών αποτελούν εδώ και καιρό πλέον τον κανόνα. Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα ολοκληρώθηκε η συγκρότηση τριών νέων εθνικιστικών ταγμάτων στο Χάρκοβο, των Slabozhanshchina, Kharkivchina-1 and Kharkivchina-2, τα οποία σχηματίστηκαν από κατάδικους των φυλακών Alexeyevskaya και του σωφρονιστικού ιδρύματος Αρ. 43. Στα τάγματα των εγκληματιών δεν έχουν ανατεθεί πολεμικά καθήκοντα αλλά καθήκοντα αστυνόμευσης των πολιτών και ελέγχου των δυνητικά λιποτακτών στρατιωτών. Δεν είναι επομένως περίεργο ότι τα τάγματα αυτά αποτελούν κέντρα μαύρης αγοράς στο σχετικά αποκλεισμένο Χάρκοβο.

Στο Νικολάγιεβ, αναφέρθηκε η πώληση από σούπερ-μάρκετ και φαρμακεία ειδών που έχουν σταλεί από το εξωτερικό ως ανθρωπιστική βοήθεια σε φουσκωμένες τιμές.

Στην περιοχή του Σλαβιάνσκ, στο Ντονμπάς, όπου οι κάτοικοι θεωρούνται “φιλορώσοι”, τα τάγματα εδαφικής άμυνας της Ουκρανικής πολιτοφυλακής επιδίδονται σε συλλήψεις και βασανισμούς κατοίκων. Η ταρίφα για να γλυτώσει κάποιος, να μην παραδοθεί στη μυστική αστυνομία SBU κ.λπ. είναι 500-1000 δολάρια.

Οι παραπάνω συγκεκριμένες πληροφορίες προέρχονται μεν από Ρωσικές πηγές, αλλά δεν προκαλούν έκπληξη. Σε συνθήκες πολέμου, όταν αρχίζουν οι ελλείψεις σε βασικά αγαθά, δημιουργούνται ευνοϊκές συνθήκες για την εμφάνιση μαύρης αγοράς. Επομένως, το ζήτημα δεν είναι οι συνθήκες, αλλά η αντιμετώπισή τους από την συντεταγμένη πολιτεία. Άλλη κατάσταση προκύπτει όταν η ίδια η πολιτεία διοικείται από πολιτικούς που το μόνο που σκέφτονται είναι το προσωπικό τους κέρδος ή ακόμα χειρότερα, από μαυραγορίτες, και άλλη κατάσταση προκύπτει όταν η πολιτεία οργανώνει έναν παλλαϊκό αγώνα με την ενεργή συμμετοχή του πληθυσμού στην πάλη. Την πρώτη εκδοχή παρακολουθούμε σήμερα στην Ουκρανία, τη δεύτερη εκδοχή παρακολουθήσαμε τα τελευταία οκτώ χρόνια στις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Αφορμή να γραφτεί αυτό το άρθρο στάθηκε ένα σχόλιο του Στ. Κούλογλου στο TVXS περί της ηλιθιότητας του Πούτιν που πήγε κι έμπλεξε σε ένα τέλμα. Κατά τον κ. Κούλογλου, ο Πούτιν, εκτός από παράφρων, αποτελεί και κλασικό παράδειγμα αυτού που αποκαλούμε «χρήσιμο ηλίθιο».

Σκεφτόμουν: Άραγε ο κ. Κούλογλου, που είναι και ευρωβολευτής και συμμετέχει και με τα δύο του χέρια στην ψήφιση των μέτρων που έχουν διαλύσει κάθε ανεξαρτησία της ΕΕ, την έχουν δέσει πίσω από τις ΗΠΑ και οδηγούν στην εξαθλίωση τον λαό που τον ψήφισε, τι είναι άραγε; Είμαι περίεργος ποια είναι η θέση του—στο κάτω κάτω είναι λαλίστατος σε ό,τι αφορά τους ευρωπαϊκούς “θεσμούς”—στο θέμα του δανεισμού της χώρας μας προκειμένου να πληρώνει τους μισθούς των Ουκρανών νέο-ναζί.

Δημοσιεύουμε το Δ μέρος του άρθρου «Αν χάνει η Ρωσία τον πόλεμο, τότε γιατί το ΝΑΤΟ συζητά στα σοβαρά την αποστολή «ειρηνευτικής δύναμής» του στην Ουκρανία;» του Κωστή Μηλολιδάκη, το οποίο εξελίχθηκε σε μια εκτενή και αναλυτική αναφορά για τη στρατηγική των ΗΠΑ έναντι της Ρωσίας, για την παραπληροφόρηση και τον “γνωστικό πόλεμο” ως βασικό μέσο διεξαγωγής του πολέμου στην Ουκρανία και για τις άμεσες Νατοϊκές επιδιώξεις που περιλαμβάνουν ως ανοικτή πιθανότητα μια μεγάλη προβοκάτσια που θα δικαιολογήσει την αμερικανο-Νατοϊκή εμπλοκή.

Έχοντας μέχρι τώρα ασχοληθεί με τους στόχους και τα αποτελέσματα της Ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης (Μέρος Α’), με την Ουκρανική στρατηγική (Μέρος Β), με τις οικονομικές/πολιτιστικές κυρώσεις του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας (επίσης Μέρος Β’), με την διαδρομή του Ουκρανικού εθνικισμού που θέτει σε κίνδυνο όλη την Ευρώπη (Μέρος Γ’) και τη στρατιωτική συνεισφορά του ΝΑΤΟ μέχρι σήμερα (επίσης μέρος Γ’), απομένει ίσως το σημαντικότερο μέρος των εκτιμήσεων που οφείλουν να γίνουν: Τι να περιμένουμε παραπέρα από το ΝΑΤΟ—Θα εμπλακεί άμεσα στρατιωτικά στην Ουκρανία;

Για να εκτιμήσουμε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα, χρειάζεται πρώτα να διακινδυνεύσουμε την απάντηση σε ένα βαθύτερο ερώτημα: Ποια είναι τα μακροπρόθεσμα στρατηγικά σχέδια του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού όσο αφορά τη Ρωσία και πώς προσπαθεί η Ρωσία να αντιπαρατεθεί σε αυτά. Προφανώς, το θέμα είναι τεράστιο και μόνο περιγραφικά μπορούμε να το πιάσουμε αν δεν θέλουμε να «βαρύνουμε» ακόμη περισσότερο το κείμενο με παραπομπές και υποσημειώσεις.

Α. Η ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ

Αυτό που πρώτα πρώτα χτυπά στο μάτι είναι ότι μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και την επαναφορά του καπιταλισμού στη Ρωσία—αφήνω κατά μέρος τα ερωτήματα της φύσης του κοινωνικού σχηματισμού που είχε αποκληθεί «υπαρκτός σοσιαλισμός—εν τούτοις, η Ρωσία ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε ως μία «άλλη» καπιταλιστική χώρα από τις ΗΠΑ—π.χ. όπως η Γαλλία, η οποία διαχρονικά ακολουθούσε ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ πολιτική.

Ίσως με την εξαίρεση (και αυτό πολύ συζητήσιμο) της πρώτης περιόδου Γιέλτσιν (1991-1996), κατά την οποία η Ρωσία λεηλατήθηκε—και η λεηλασία συνεχίστηκε και κατά τη δεύτερη περίοδο (1996-1999)—με τον αγριότερο τρόπο τόσο από την οικονομική ελίτ της ΕΣΣΔ όσο και από ξένους κυνηγούς τύχης οδηγούμενη στον έλεγχο του ΔΝΤ και σε μια άνευ προηγουμένου οικονομική και πολιτική κατάρρευση, η Ρωσία πάντοτε θεωρούνταν ο άμεσα υπ’ αριθμόν ένα εχθρός των ΗΠΑ ή τουλάχιστον του λεγόμενου «βαθέως κράτους» τους.

Ο Γιέλτσιν, ένας διαβόητος αλκοολικός που τα είχε δώσει όλα στους «ολιγάρχες», μια στενά παρασιτική αστική τάξη που επανδρώθηκε κυρίως από πρώην σοβιετικά στελέχη και λεηλατούσε τη χώρα από κοινού με ξένες εταιρείες, μπερδεύτηκε ο ίδιος σε σοβαρά σκάνδαλα δωροδοκίας[1] και αναγκάστηκε να παραιτηθεί το 1999. Φεύγοντας, το ποσοστό αποδοχής του από τους πολίτες της χώρας του βρισκόταν στο 2%. Τον αντικατάστησε ο μέχρι τότε άγνωστος Βλ. Πούτιν, τον οποίο ο Γιέλτσιν είχε διορίσει πρωθυπουργό πριν λίγους μήνες. Η πρώτη πράξη του Πούτιν ήταν να εκδώσει διάταγμα ισόβιας ασυλίας για τον Γιέλτσιν.

Παρά την παράλυση της Ρωσίας όμως, και ίσως και εξ αιτίας αυτής, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ συνέχιζαν τις κινήσεις σύνθλιψης του «ζωτικού χώρου» της. Το 1999 είχαμε τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, που έφερε για πρώτη φορά μετά την σοβιετική κατάρρευση αντιμέτωπες τη Ρωσία με τις ΗΠΑ, αν και βέβαια η Ρωσία με παραλυμένο τον κρατικό και στρατιωτικό της μηχανισμό και διαλυμένη την οικονομία της ήταν εντελώς ξεδοντιασμένη για να μπορέσει να αντιδράσει στον έλεγχο των Βαλκανίων από τις ΗΠΑ που προέκυψε από τούς ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς. Κατά το 1999, λίγες μέρες πριν την αποχώρησή του, ο Γιέλτσιν είχε αντιπαρατεθεί για δεύτερη φορά με τον Κλίντον με αφορμή τις ρωσικές επιχειρήσεις στην Τσετσενία.

Το ερώτημα επομένως είναι: Αν η επιλογή από τις ΗΠΑ της ΕΣΣΔ ως του βασικού αντίπαλου κατά την περίοδο του ψυχρού πολέμου—και σημειωτέον ότι δεν ήταν αυτή η περίπτωση πριν τον Β’ Παγκόσμιο—οφειλόταν στο διαφορετικό κοινωνικό σύστημα, για ποιο λόγο η επιλογή να μείνει αμετάλλακτη και μετά την κατάρρευση του “υπαρκτού σοσιαλισμού”;

Η πρώτη παρατήρηση εδώ είναι ότι αρχικά αυτή η επιλογή συμβαδίζει με την απόφαση των ΗΠΑ να βγουν έξω από την Αμερικανική ήπειρο για να αντικαταστήσουν από κοινού τις καταρρέουσες αποικιακές δυνάμεις (Μ. Βρετανία και Γαλλία) ως η βασική ιμπεριαλιστική δύναμη. Αλλά ιμπεριαλισμός δεν σημαίνει μόνο στρατιωτικές επεμβάσεις. Σημαίνει συνεχή προσπάθεια οικονομικής επέκτασης, έλεγχο των διεθνών πρώτων υλών, έλεγχο χρηματοπιστωτικών συστημάτων και αγορών. Να δεχτούμε, αν και η συζήτηση είναι μεγάλη, ότι η ΕΣΣΔ εμπόδιζε την επέκταση των ΗΠΑ ως εκπρόσωπος ενός διαφορετικού κοινωνικού συστήματος και γι’ αυτό είχε στοχοθετηθεί ως ο κύριος εχθρός. Αλλά η Ρωσία; Και μάλιστα η ξεδοντιασμένη Ρωσία του Γιέλτσιν;

Άποψη μας είναι ότι και η ΕΣΣΔ παλιότερα, αλλά κυρίως η Ρωσία σήμερα έχει επιλεγεί ως ο κύριος εχθρός των ΗΠΑ όχι επειδή με οποιονδήποτε τρόπο απειλεί την σταθερότητα του μονοπωλιακού καπιταλισμού—δηλαδή του ιμπεριαλισμού—των ΗΠΑ ή την κυρίαρχη θέση τους στο παγκόσμιο οικονομικό και πολιτικό σύστημα, αλλά επειδή η Ρωσία, εάν ελεγχθεί και κατακερματιστεί, θα αποτελέσει λύση για την παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού για πολλές δεκαετίες. Η μεγαλύτερη, και με μεγάλη διαφορά, σε έκταση χώρα του κόσμου, με τεράστια αποθέματα πρώτων υλών, με δυνατότητα ελέγχου σημαντικών εμπορικών δρόμων που ανοίγουν μέσω της αρκτικής ζώνης[2] και με χαμηλή συγκέντρωση κεφαλαίου, θα αποτελέσει τερατώδες απόκτημα για όποια ιμπεριαλιστική δύναμη μπορέσει να την καταλάβει/ελέγξει.

Και δεν πρέπει να ξεχνάμε την επίσης τερατώδη συγκέντρωση λιμναζόντων κεφαλαίων στον Δυτικό κόσμο, τα οποία, μη μπορώντας να βρουν διεξόδους προς νέες αγορές ούτε να ελέγξουν νέες σοβαρές πηγές πρώτων υλών, τα τελευταία 40-50 χρόνια δημιουργούν διαρκώς πληθωριστικές «φούσκες» σε διάφορες σφαίρες της παραγωγής και της κυκλοφορίας του κεφαλαίου—ακίνητα, μετοχικές αξίες, αξίες σε νέους τεχνολογικούς τομείς, κ.ο.κ. Η επέκταση προς ανατολάς θα ήταν μια εξαιρετική διέξοδος για τα λιμνάζοντα αυτά κεφάλαια που θα βοηθούσε στο ξεπέρασμα των αλλεπάλληλων κρίσεων που δημιουργεί η κυκλοφορία τους στις Δυτικές οικονομίες.

Από οικονομική άποψη, η Ρωσία δεν μπορεί να συγκριθεί όχι με τις ΗΠΑ, αλλά ούτε με την Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία. Στους δείκτες του ΑΕΠ και του ΑΕΠ κατά κεφαλή, βρίσκεται κάτω και από τη Ν. Κορέα.[3] Η γνώμη μας είναι ότι η σταθερά συνεχής επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς αποκαλύπτει ακριβώς αυτά τα σχέδια, δηλαδή της διάλυσης και νέο-αποικιοκρατικής εκμετάλλευσης της Ρωσίας. Και η συμπόρευση των Ευρωπαϊκών χωρών με τις ΗΠΑ δεν οφείλεται μόνο ούτε κυρίως σε ανικανότητα άσκησης ανεξάρτητης πολιτικής, αλλά οφείλεται πρώτα απ’ όλα στη συστράτευσή τους με τις ΗΠΑ ώστε να απολαύσουν και αυτές οι χώρες ένα κομμάτι από τη μελλοντική πίττα. Είναι σαν τον Ταμπάκη, το τσακάλι, που έπαιρνε από πίσω τον Σιρχάν, τον τίγρη, για να φάει κανένα απολειφάδι.  Άλλωστε, οι αναπτυγμένες χώρες της Δ. Ευρώπης, επίσης ιμπεριαλιστικές, έχουν προ πολλού πάψει να ελπίζουν σε ιμπεριαλιστική επέκταση (παρά τις φιλότιμες προσπάθειες) προς άλλες ηπείρους. Όχι ότι η Αφρική δεν παρέχει πρώτες ύλες, αλλά μπροστά στο πανηγύρι που θα κάνουν αν καταφέρουν να διαμοιράσουν τη Ρωσία, τίποτα δεν συγκρίνεται. Ξεχωριστό ρόλο στην υποστήριξη της ολοκληρωτικής επίθεσης κατά της Ρωσίας παίζει το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο λειτουργεί ως υπεργολάβος των ΗΠΑ και σε πολλά θέματα αναλαμβάνει το ρόλο του πρώτου βιολιού της ΝΑΤΟικής ορχήστρας. Αξιοσημείωτη εδώ είναι η θλιβερή εικόνα της ΕΕ, η οποία, αφού έφαγε “πόρτα” από τους Βρετανούς, τώρα τους ακολουθά αγκομαχώντας για να μη δοθεί η εντύπωση στους Αμερικανούς ότι υστερεί στην εξυπηρέτησή τους.

Αυτές οι διαδικασίες, που χαρακτηρίζουν το σύγχρονο ιμπεριαλιστικό κόσμο, παραβλέπονται από τους ισαποστάκηδες της θεωρίας της ενδο-ιμπεριαλιστικής διαμάχης. Με τα μυωπικά γυαλιά τους κραδαίνοντας το υποδεκάμετρο ψάχνουν να μετρήσουν το ιμπεριαλιστικό μέγεθος της Ρωσίας για να δικαιολογήσουν την ανιστόρητη αποχή τους από την πραγματική ιδεολογική και πολιτική πάλη της πραγματικής συγκυρίας. Το να είσαι με το μέρος των λαών και κατά των ιμπεριαλιστών δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με από καθέδρας λογύδρια που αναμασούν τετριμμένες γενικότητες, αλλά απαιτεί συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης.

Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά για να δούμε τα δύο βασικά αγκάθια που στέκονται στο δρόμο των ΗΠΑ.

Το πρώτο λέγεται Κίνα: Η Κίνα σαφώς εξαρτά μέχρι σήμερα την ανάπτυξή της σε ένα πάντρεμα (coupling) της οικονομίας της με τις ΗΠΑ, που της επιτρέπει—μέσω της αγοράς Αμερικανικών ομολόγων—να χρηματοδοτεί τις πωλήσεις της βιομηχανίας της κυρίως προς τις Δυτικές αγορές[4]. Η Κίνα όμως είναι καταναλωτής πρώτων υλών και όχι παραγωγός. Ένας έλεγχος της Ρωσίας από τις ΗΠΑ θα σημαίνει ότι στο θαυμαστό καινούργιο κόσμο που θα προκύψει η Κίνα θα εξαρτιέται πλήρως από τις ΗΠΑ στην προμήθειά τους. Άρα, εκτός από το ότι η πτώση της Ρωσίας θα ανοίξει παραπέρα την όρεξη των ΗΠΑ για τον έλεγχο και της Κίνας, αυτή θα σημαίνει επίσης ότι η βιομηχανία της Κίνας θα μπορεί να περιθωριοποιηθεί κατά τη διάθεση της Αμερικής/ΝΑΤΟ (παρεμπιπτόντως, είναι γνωστές οι συζητήσεις στο ΝΑΤΟ για επέκτασή του και στην Ασία). Από την άλλη, η πρώτη τριακονταετία ανάπτυξης της Κινεζικής βιομηχανίας, που στηρίχτηκε στο πάντρεμα με τις ΗΠΑ, σιγά σιγά οδηγεί σε νέες εξελίξεις: Η Κίνα αναπτύσσει την εσωτερική της αγορά, επεκτείνεται αγοράζοντας βιομηχανικές υποδομές σε ξένες χώρες και η Ρωσία της δίνει μια ευκαιρία αναπροσανατολισμού του πλεονάζοντος κεφαλαίου της. Ένα νέο ενδεχόμενο που θα μπορούσαμε να δούμε θα ήταν η στροφή της Κίνας προς την Ρωσική αγορά με πάντρεμα επενδύσεων εκεί με αγορά πρώτων υλών. Η τωρινή Ρωσία δείχνει να προτιμά σαφώς την εκδοχή της εξάρτησής της από την Κίνα σε σχέση με την εξάρτησή της από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Ιδιαίτερα που η επιδιωκόμενη εναλλακτική αφορά την ελπίδα για γέννηση ενός πολύ-πολικού κόσμου στη θέση της Αμερικανικής μονοκρατορίας.

Αυτά όμως όλα είναι ακόμη ασαφή, στη σφαίρα των υποθέσεων και των επιθυμιών, ενώ η προσπάθεια των ΗΠΑ να μπουν μέσα στη Ρωσία είναι άμεση και πραγματική.

Το δεύτερο βασικό αγκάθι στα σχέδια των ΝΑΤΟικών, και αυτό ενδιαφέρει περισσότερο εμάς εδώ, είναι ο εξοπλισμός της Ρωσίας με ισχυρά και σύγχρονα πυρηνικά όπλα. Το δισεπίλυτο πρόβλημα για τους ΝΑΤΟικούς είναι πώς θα καταστρέψουν τη Ρωσία ως κράτος χωρίς να προκληθεί παγκόσμιος πυρηνικός πόλεμος. Πραγματικά δύσβατο μονοπάτι, όπως θα δούμε, δεδομένης της διακηρυγμένης ετοιμότητας της Ρωσίας να κάνει χρήση σε περίπτωση που απειληθεί η ύπαρξή της. Άλλωστε, στην ανακοίνωση της πολεμικής επιχείρησης στην Ουκρανία, ο Πούτιν είχε προειδοποιήσει με απόλυτη σοβαρότητα ότι: «…όποιος προσπαθήσει να δημιουργήσει απειλές για τη χώρα μας, για το λαό μας, θα πρέπει να γνωρίζει ότι η απάντηση της Ρωσίας θα είναι άμεση. Και θα σας οδηγήσει σε τέτοιες συνέπειες που ποτέ σας δεν έχετε συναντήσει σε όλη την ιστορία σας.»

Σε ανάλογο συμπέρασμα για την απώτερη στρατηγική του δυτικού ιμπεριαλισμού, της διάλυσης δηλαδή της κρατικής/εθνικής οντότητας της Ρωσίας, αλλά και της Κίνας, έχει καταλήξει και ο έμπειρος δημοσιογράφος Δ. Κωνσταντακόπουλος. Γράφει: « Για τη Δύση, για το σύστημα του παγκόσμιου καπιταλισμού, δεν είναι επαρκής η ανάπτυξη φιλοκαπιταλιστικών τάσεων στο εσωτερικό της Ρωσίας και της Κίνας. Αυτό που αποδεικνύει και η παρούσα κρίση είναι ότι δεν υπάρχει χώρος, δεν υπάρχει θέση ούτε για μια καπιταλιστική Ρωσία ή μια καπιταλιστική Κίνα στο παγκόσμιο σύστημα. Είναι απαραίτητη η ουσιαστική διάλυση αυτών των κρατών.»[5]

Β. ΟΙ ΔΥΟ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ

Απέναντι τόσο στην ΕΣΣΔ όσο και στην διάδοχό της, τη Ρωσία, οι ΗΠΑ ακολουθούσαν πάντα δύο αλληλοδιαπλεκόμενες τακτικές.

Η πρώτη τακτική, που την έχουμε ήδη δει[6], αποσκοπεί στην «υπερέκταση» της Ρωσίας. Θεωρείται από τους Αμερικανούς «στρατηγικούς αναλυτές», ιδιαίτερα της Rand Corporation, ότι αυτή είναι η πολιτική που οδήγησε στην κατάρρευση της ΕΣΣΔ, ότι δηλαδή παρασύρθηκε από τις ΗΠΑ να τις ανταγωνιστεί σε περιοχές όπου το κόστος ήταν δυσβάστακτο με αποτέλεσμα την τελική οικονομική της κατάρρευση. Η ιδέα είναι αρκετά απλοϊκή, αλλά επίσης επικίνδυνη από τη στιγμή που διακηρυγμένος στόχος είναι η δημιουργία κατάστασης έλλειψης ισορροπίας της Ρωσίας, δυσφήμισης της κυβέρνησής της, πρόκλησης εσωτερικής κρίσης και ενδεχόμενης κυβερνητικής ανατροπής.

Οι συγγραφείς μιας σχετικής μελέτης αναφέρουν: «Οι περισσότερες από τις επιλογές που συζητήθηκαν, συμπεριλαμβανομένων αυτών που καταγράψαμε εδώ, οδηγούν κατά κάποια έννοια σε κλιμάκωση και κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσουν σε Ρωσικά αντίμετρα. Επομένως, εκτός από τα ιδιαίτερα ρίσκα που προκύπτουν από κάθε επιλογή, υπάρχει και επιπλέον ρίσκο, που αφορά την γενικευμένη ένταση του ανταγωνισμού με έναν αντίπαλο που διαθέτει πυρηνικά όπλα»[7].

Οι μελέτες αυτές δεν δίνουν προτεραιότητα στην επίθεση κατά της Ρωσίας. Το αντίθετο, μελετούν τις στρατηγικές όπου η ανατροπή θα προέλθει παρασύροντας τον αντίπαλο σε λανθασμένες κινήσεις σε έναν παρατεταμένο πόλεμο επί μέρους συγκρούσεων και εντάσεων. Οι κινήσεις στις οποίες θα εξωθείται ο αντίπαλος θα τον οδηγήσουν σε “υπερεκτάσεις”, δηλαδή θα τον ωθήσουν να ξεπεράσει τις δυνατότητές του ώστε να καταρρεύσει τελικά κάτω από το αβάστακτο βάρος. Όμως, στα πλαίσια αυτής της στρατηγικής εντάσσονται και “σκληρές” στρατιωτικές κινήσεις ως αποδεκτές επιλογές, όπως π.χ. η εγκατάσταση των Πέρσιγκ και Κρουζ στην Ευρώπη περί το 1983-84, η οποία είχε θεωρηθεί από την ΕΣΣΔ ως κίνηση δημιουργίας δυνατότητας πρώτου χτυπήματος—θέση με την οποία είχε συμπαραταχθεί το μεγαλειώδες πανευρωπαϊκό αντιπολεμικό κίνημα τότε, αφού και από αυτό θεωρούνταν ως κίνηση που φέρνει πολύ κοντά την Ευρώπη στον πυρηνικό αφανισμό.

Η δεύτερη τακτική είναι οι πραγματικές στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της ΕΣΣΔ (τότε) και Ρωσίας σήμερα, κατά προτίμηση μέσω «αντιπροσώπων». Είδαμε στο Γ’ Μέρος αυτού του άρθρου ότι η CIA διεξήγαγε έναν τέτοιο πόλεμο μεταξύ 1946 και 1953 μέσω της OUN B του Μπαντέρα στη Δ. Ουκρανία με 50,000 νεκρούς. Αντίστοιχη ήταν η ενθάρρυνση της Γεωργίας από τις ΗΠΑ να επιτεθεί στην N. Οσσετία και Αμπχαζία το 2008, αλλά και η προθυμία να αξιοποιηθούν οι διαδηλώσεις και συγκρούσεις στην αρχή του έτους φέτος στο Καζακστάν. Και φυσικά, η παρούσα ενθάρρυνση της Ουκρανίας να πολεμήσει «μέχρι του τελευταίου Ουκρανού». Το πιο επικίνδυνο όμως είναι ότι οι υποστηρικτές αυτής της τακτικής συχνά μοιάζει να μη διακρίνουν, ηθελημένα ή όχι, τα όρια ανάμεσα στο «μάτωμα» της Ρωσίας μέσω τρίτων και στην θερμή επέμβαση των ΗΠΑ, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.

Β1 Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΕΞΑΝΔΡΑΠΟΔΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

Η διαρκής αύξηση των στρατιωτικών προϋπολογισμών των ΝΑΤΟικών χωρών, παρά τη «λήξη» του ψυχρού πολέμου, καθώς και η συνεχής επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς εντάσσονται και στις δύο τακτικές του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Από το 1999 μέχρι σήμερα, 14 επιπλέον χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ και για φέτος το καλοκαίρι προετοιμάζεται η είσοδος των ουδέτερων, ακόμη και κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, Σουηδίας και Φινλανδίας[8]. Ο Norman Markowitz, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Rutgers των ΗΠΑ, σε άρθρο του 1997 με τίτλο “H ΝΑΤΟική επέκταση στην Ανατολική Ευρώπη: Για ποιο λόγο και για ποιον;” γράφει: «Η δημιουργία ενός ΝΑΤΟ που φτάνει στα Ρωσικά σύνορα δίνει τη δυνατότητα χρήσης ενός διεθνούς στρατιωτικού βραχίονα στη διεθνή οικονομική εκστρατεία να εξασφαλιστούν οι ιδιωτικοποιήσεις και οι ανοιχτές οικονομίες στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες και στις πρώην χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας».[9]

Η ίδια η Ουκρανία είχε μείνει έξω από το ΝΑΤΟ, υποτίθεται για να μην εξαγριωθεί η Ρωσία. Όμως η διαρκής ενθάρρυνση από τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ της εθνικιστικής υστερίας της άπειρης Ουκρανικής ηγεσίας σε συνδυασμό με τη συνεχή ενίσχυση και τις προνομιακές σχέσεις του ΝΑΤΟ με τους νέο-ναζί του κρατικού μηχανισμού της, ερμηνεύουν τη μη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ως επιλογή μιας διαρκούς απειλής σε βάρος της Ρωσίας (“όταν τελικά θα μπούμε στο ΝΑΤΟ θα δείτε τι έχει να γίνει”), με επιδιωκόμενο στόχο να υποχρεωθεί η Ρωσία τελικά σε επέμβαση. Προκύπτει έτσι ως επιδίωξη των ΗΠΑ «να τραβηχτεί η Μόσχα σε έναν παρατεταμένο πόλεμο ώστε να εξαντληθεί οικονομικά και στρατιωτικά» παρατηρεί ο Zhang Hong, ειδικός σε θέματα της Ανατολικής Ευρώπης στην Κινεζική Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών, προσθέτοντας ότι σε μια τέτοια περίπτωση δεν φαντάζει απίθανη η χρήση πυρηνικών που θα έχει «συνέπειες πέρα από κάθε φαντασία».[10]

Με βάση τα τεκταινόμενα, τη στιγμή αυτή το γεγονός της μη ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ φαντάζει αστείο. Όπως σημειώνει ο Κινέζος στρατιωτικός αναλυτής Song Zhongping, οι ΗΠΑ «στην πράξη έχουν μετατρέψει την Ουκρανία σε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ. Στο κάτω-κάτω ποτέ μέχρι τώρα κανένα μέλος της συμμαχίας δεν έχει παραλάβει τόσο μεγάλη υποστήριξη από τις ΗΠΑ, ιδιαίτερα όσο αφορά την αποστολή όπλων». Και συμπλήρωσε ότι «…οι συγκρούσεις θα μπορούσαν να επεκταθούν σε όλη την Ευρώπη, γεγονός που θα αποτελέσει τεράστια καταστροφή όχι μόνο για την Ευρώπη, αλλά και για τον κόσμο συνολικά».[11]

Η μετακίνηση σημαντικών σε δυνατότητες πυρός ΝΑΤΟικών μονάδων κοντά στα Ρωσικά σύνορα (και μάλιστα η διαρκής επέκτασή τους, σύμφωνα με την απόφαση της τελευταίας συνόδου κορυφής στις Βρυξέλλες), εκτός από τον άμεσο στρατιωτικό κίνδυνο που δημιουργεί για τη Ρωσία, την αναγκάζει να πάρει κοστοβόρα αντίμετρα σε μια περίοδο που η οικονομία της δοκιμάζεται σκληρά, συντελεί δηλαδή ευθέως στην ιδέα να παρασυρθεί η Ρωσία σε ανταγωνισμό που οδηγεί σε δυσβάστακτα οικονομικά κόστη με στόχο την κατάρρευση της οικονομίας της. Από την άποψη αυτή, έχει νόημα και σαν κίνηση στα πλαίσια της πρώτης στρατηγικής.

Μέχρι τις 23 Μαρτίου φέτος, το ΝΑΤΟ είχε αναπτύξει τέσσερις πολυεθνικούς σχηματισμούς μάχης με σοβαρές αεροπορικές και πυραυλικές δυνάμεις στις Βαλτικές χώρες (Λάτβια, Εσθονία, Λιθουανία) και στην Πολωνία. Στις 23 Μαρτίου αποφάσισε τη δημιουργία τεσσάρων επιπλέον σχηματισμών μάχης στις Ουγγαρία, Σλοβακία, Ρουμανία και Βουλγαρία. Η τεράστια ροή τανκς και άλλων βαρέων συστημάτων μέσω του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης αποτελεί υλικό για αυτούς τους νέους σχηματισμούς μάχης του ΝΑΤΟ, στους οποίους προφανώς θα κληθεί να συμμετάσχει και η Ελλάδα ως γειτονική χώρα.

Κατά τον ΓΓ του ΝΑΤΟ, σε συνέντευξη που έδωσε την προηγουμένη της διάσκεψης κορυφής της 24ης Μαρτίου «πριν αυτή την εισβολή [της Ρωσίας στην Ουκρανία] είχαμε τέσσερις σχηματισμούς μάχης, μεγέθους συντάγματος. Τώρα έχουμε διπλασιάσει το μέγεθος αυτών των σχηματισμών μάχης στην Πολωνία, Λιθουανία, Εσθονία και Λάτβια. Και έπειτα, διπλασιάσαμε τον αριθμό των σχηματισμών μάχης με τους νέους στην Σλοβακία, Ουγγαρία, Βουλγαρία και Ρουμανία….Και υπάρχουν και άλλα: Στην Πολωνία μετακινήθηκαν επιπλέον στρατεύματα από τις ΗΠΑ. Πρόσφατα επισκέφθηκα την αεροπορική βάση του Łask και συναντήθηκα με Αμερικανούς και άλλους πιλότους. Επομένως έχει υπάρξει μια σημαντική αύξηση της παρουσίας των ΝΑΤΟικών συμμάχων, ειδικά των Ηνωμένων Πολιτειών, στην ανατολική πλευρά της Συμμαχίας».[12]

 

Ταυτόχρονα, υπήρξαν προτάσεις για σοβαρότατη αναβάθμιση του αριθμού των ανδρών και των οπλικών συστημάτων που θα φέρουν αυτές οι μονάδες, όπως και της μετακίνησης των αρχηγείων τους κοντύτερα στα σύνορα με τη Ρωσία. Η σχετική πρόταση προωθήθηκε κυρίως από την Πολωνία και τις Βαλτικές χώρες, αλλά η τελευταία διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες μετέθεσε κατά δυόμιση μήνες τις οριστικές αποφάσεις, οι οποίες θα ληφθούν στη διάσκεψη της Μαδρίτης (29-30 Ιουνίου με τη συμμετοχή ως παρατηρητών της Ουκρανίας και της Γεωργίας). Στην ίδια διάσκεψη προγραμματίζεται να ληφθούν νέες αποφάσεις για ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των εξοπλιστικών δαπανών των ΝΑΤΟικών χωρών.[13]

Πάντως, κατά τον υπουργό άμυνας της Λιθουανίας, Arvydas Anusauskas: «Οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις στην περιοχή μας έχουν διπλασιαστεί. Στην Πολωνία έχουν δεκαπλασιαστεί. Η παρουσία τους θα συνεχίσει να αυξάνει και θα δει την κορυφή τον Μάιο. Πόσο καιρό θα παραμείνουν θα εξαρτηθεί από τη συνολική κατάσταση στην περιοχή». Μία μεγάλη ΝΑΤΟική πολυεθνική άσκηση θα διεξαχθεί στη Λιθουανία κατά τον Μάιο. Ο ίδιος είχε πει νωρίτερα ότι από το τέλος Απριλίου θα παραμένουν στη Λιθουανία δύο συντάγματα τους Αμερικανικού στρατού αντί για το ένα που βρίσκεται εκεί συνήθως.

Κατά τον πρόεδρο της Πολωνίας, Andrzej Duda, «Φυσικά θα υπάρξουν [μέχρι τη σύνοδο κορυφής της Μαδρίτης] συζητήσεις για τη συγκεκριμένη μορφή της διευρυμένης παρουσίας [του ΝΑΤΟ στα σύνορα με τη Ρωσία], αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει ότι [αυτή] είναι αναγκαία».[14] Τις ιδέες που κατά τους Πολωνούς οφείλει να περιλαμβάνει η παραπέρα ενίσχυση και προώθηση των ΝΑΤΟικών σχηματισμών μάχης στα σύνορα με τη Ρωσία μπορούν να βρεθούν στο άρθρο[15] του απόστρατου συνταγματάρχη του Αμερικανικού στρατού Ray Wojcik, νυν βασικού στελέχους (senior fellow with the Transatlantic Security and Defense program) στο Κέντρο Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ανάλυσης (Center for European Policy Analysis—CEPA).

Η μετακίνηση μεγάλων ΝΑΤΟικών σχηματισμών μάχης στα σύνορα της, έχει ανησυχήσει σοβαρά τη Ρωσία, της οποίας βασική επιδίωξη στις συνομιλίες που είχαν προηγηθεί της στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία ήταν να κατοχυρωθεί ένα αμοιβαίο σύμφωνο ασφάλειας στην Ευρωπαϊκή ήπειρο με υπογραφή συμφωνιών με τις ΗΠΑ, πράγμα που οι τελευταίες αρνήθηκαν. Είναι προφανές ότι οι όποιες τέτοιες συζητήσεις πρακτικά ακυρώνονται μετά τις μετακινήσεις τέτοιων δυνάμεων στα Ρωσικά σύνορα.[16] Επιπλέον, στις αρχές Απριλίου η Πολωνία δήλωσε, μέσω του αντιπροέδρου της κυβέρνησής της, Jarosław Kaczynski ότι: «Εάν οι Αμερικανοί μας ζητούσαν να αποθηκεύσουμε πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ, εμείς θα ήμασταν ανοικτοί σε αυτό το ενδεχόμενο. Κάτι τέτοιο θα αύξανε ιδιαίτερα τον περιορισμό της Μόσχας».[17] Το Κρεμλίνο απάντησε ότι η Πολωνική ηγεσία επιδεικνύει μια άνευ προηγουμένου εχθρότητα η οποία προκαλεί βαθιές ανησυχίες και ότι μια τέτοια κίνηση θα οδηγήσει σε παραπέρα κλιμάκωση της έντασης στην Ευρωπαϊκή ήπειρο.[18]

Η επιχειρούμενη περικύκλωση της Ρωσίας από το ΝΑΤΟ έχει οδηγήσει και σε παραλογισμούς, όπως π.χ. οι περιπολίες Ισπανικών πολεμικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα ή, ακόμη περισσότερο, οι στρατιωτικές δραστηριότητες στην Αρκτική νότιων ΝΑΤΟικών χωρών οι οποίες εξεστράτευσαν εκεί πρόσφατα χωρίς να έχουν καμία σχέση με τον Αρκτικό κύκλο στα πλαίσια των στρατιωτικών σχεδιασμών του ΝΑΤΟ. Μέσω του πρεσβευτή και προέδρου της Επιτροπής Ανώτερων Αξιωματούχων στο Αρκτικό Συμβούλιο, Nikolay Korchunov, η Ρωσία προειδοποίησε στις 17 Απριλίου ότι:  «Η διεθνοποίηση των στρατιωτικών δραστηριοτήτων της Συμμαχίας σε μεγάλα γεωγραφικά πλάτη, στις οποίες εμπλέκονται κράτη του ΝΑΤΟ εκτός της Αρκτικής, δεν μπορεί να μην προκαλέσει ανησυχία. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο ακούσιων συμβάντων, τα οποία, εκτός από κινδύνους για την ασφάλεια, μπορούν επίσης να προκαλέσουν σοβαρή ζημιά στο εύθραυστο οικοσύστημα της Αρκτικής».[19]

Β2. Η ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΟΝΑΤΙΣΜΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΔΙΩΚΟΜΕΝΗ ΑΝΑΔΥΣΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Στην περίπτωση της Ουκρανίας η Ρωσία βρέθηκε σε μία κατάσταση που οι κινήσεις της είχαν χαρακτήρα υποχρεωτικότητας—ήταν όπως λέμε στο σκάκι “φορσέ”. Η Ουκρανία είχε ξεκινήσει τις διαδικασίες για επίθεση στο Ντονμπάς και βρισκόταν στον δρόμο για να αποκτήσει άμεσα πυρηνικά όπλα και να μπει στο ΝΑΤΟ. Έχοντας σαν κορμό του κρατικού της μηχανισμού ακραίες εθνικιστικές και νέο-ναζιστικές οργανώσεις οι οποίες ασκούσαν εθνοκάθαρση κατά των Ρωσόφωνων, πετώντας τις συμφωνίες του Μινσκ για αυτονομία του Ντονμπάς στο καλάθι των αχρήστων, απαγορεύοντας τη ρωσική γλώσσα, δηλαδή τη μητρική γλώσσα του μισού πληθυσμού της και προσανατολιζόμενη προς τον πόλεμο με τη Ρωσία, απορρίπτοντας κάθε προτεινόμενο συμβιβασμό και λειτουργώντας κάτω από τη ΝΑΤΟική ομπρέλα οδηγούσε σε μία αναπότρεπτη σύγκρουση με τη Ρωσία. Η μόνη ερώτηση ήταν το πότε: Πριν την επίθεση της Ουκρανίας στο Ντονμπάς η οποία θα ξεκινούσε αρχές Μαρτίου ή μετά; Γι’ αυτά έχουμε γράψει αλλού αναλυτικά και εδώ δεν θα ασχοληθούμε άλλο.

Ο αριθμός εκρήξεων που καταγράφηκαν στο Ντονμπάς ανά ημέρα λίγο πριν την έναρξη των επιχειρήσεων στις 24 Φεβρουαρίου. Πηγή: Ημερήσιες Αναφορές της Ειδικής Αποστολής Παρατηρητών του OSCE στο Ντονμπάς[20] όπως έχει καταγραφεί από τον Thierry Maysan.[21]

Οι επιχειρήσεις στην Ουκρανία οδήγησαν στη μεγαλύτερη κινητοποίηση του ΝΑΤΟ στην παγκόσμια ιστορία καθώς και στη μεγαλύτερη μετακίνηση και χρήση βαρέων οπλικών συστημάτων στην Ευρώπη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ουκρανία έχει αναδειχτεί στον “πρόθυμο/χρήσιμο ηλίθιο” παίζοντας κεντρικό ρόλο στα σχέδια των ΗΠΑ για διάλυση της Ρωσίας.

Στόχος των ΗΠΑ αποτελεί η διατήρηση της Ουκρανική σύγκρουσης όσο το δυνατόν περισσότερο προκειμένου να εξασθενίσουν τη Ρωσία, είπε σε ενημέρωση του τύπου στις 29 Απριλίου ο εκπρόσωπος του Κινεζικού υπουργείου Zhao Lijian: «Ενώ η Ευρώπη και η διεθνής κοινότητα καλούν για λήξη του πολέμου, οι ΗΠΑ συνεχίζουν να ρίχνουν λάδι στη φωτιά και είναι πρόθυμες να πολεμήσουν μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό. Συνεχίζουν να εφοδιάζουν την Ουκρανία με χρήματα και όπλα. Ο πραγματικός στόχος τους δεν είναι να επιτευχθεί η ειρήνη, αλλά να συνεχιστεί η σύγκρουση. Όπως και οι ίδιες λένε, ο στόχος τους είναι να εξασθενίσουν τη Ρωσία. Και όσο αφορά [το ερώτημα] αν οι ΗΠΑ φέρνουν ειρήνη ή πόλεμο, ασφάλεια ή χάος, νομίζω ότι ο κόσμος γνωρίζει την απάντηση σε αυτήν την ερώτηση».[22]

Έχει ήδη εντοπιστεί από πολλούς παρατηρητές ότι μετά από αυτή τη σύγκρουση θα προκύψουν σημαντικές παγκόσμιες ανακατατάξεις. Επιδίωξη της Ρωσίας είναι να προκύψει μια πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων, να εξασθενίσει το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα και να περιοριστεί η απεριόριστη ηγεμονία των ΗΠΑ στους παγκόσμιους πολιτικούς και χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Η επίτευξη αυτών των στόχων θα δημιουργήσει καλύτερες συνθήκες πάλης των λαών που επιθυμούν ανεξαρτησία και έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών τους πηγών—χωρίς με κανένα τρόπο αυτό να σημαίνει ότι η Ρωσία θα εξελιχτεί σε ένα είδος προστάτη των αδυνάτων.

Επιδίωξη των ΗΠΑ είναι ακριβώς το αντίθετο. Με ενδιάμεσο σκαλοπάτι την αξιοποίηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία αποσκοπούν στην καθιέρωση μιας εντελώς ασφυκτικής νέας τάξης πραγμάτων υπό την απόλυτη μονοκρατορία τους. Τις επιδιώξεις αυτές εξέφρασε με κρυστάλλινο τρόπο ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος συνηθίζει να λέει “τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη” προκαλώντας συχνά και την κριτική των επαγγελματιών της προπαγάνδας που έχουν αναλάβει να “πουλάνε” τις πολιτικές των ΗΠΑ στο κοινό.

Έτσι, στις 21 Μαρτίου, ο Τζο Μπάιντεν μιλώντας στην τριμηνιαία εκδήλωση “στρογγυλής τράπεζας των διευθυνόντων συμβούλων των επιχειρήσεων” είπε στην ομιλία του προς αυτούς: «Ξέρετε, είμαστε σε ένα σημείο καμπής, πιστεύω, στην παγκόσμια οικονομία. Όχι μόνο στην παγκόσμια οικονομία, αλλά στον κόσμο. Αυτό συμβαίνει κάθε τρεις ή τέσσερις γενεές. Όπως μου είπε τις προάλλες ένας από τους κορυφαίους στρατιωτικούς [μας] σε μια συνάντηση σε θέματα ασφάλειας: “Εξήντα εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώθηκαν μεταξύ του 1900 και του 1946 και μετά εμείς καθιερώσαμε μια φιλελεύθερη παγκόσμια τάξη και αυτό δεν είχε συμβεί για μεγάλο χρονικό διάστημα στο οποίο πολλοί άνθρωποι πέθαναν αλλά ποτέ δεν είμασταν κοντά στο χάος”. Και τώρα είναι η στιγμή που τα πράγματα μεταβάλλονται. Θα προκύψει μια νέα παγκόσμια τάξη εκεί έξω [στην υφήλιο]. Και πρέπει να ηγηθούμε σε αυτήν και πρέπει να ενώσουμε τον υπόλοιπο ελεύθερο κόσμο καθώς το πράττουμε».[23]

Μπάιντεν: «Θα προκύψει μια νέα παγκόσμια τάξη στην υφήλιο και πρέπει να ηγηθούμε σε αυτήν»

Τον χρησμό του Μπάιντεν ανέλαβε να ερμηνεύσει ο Fred Kempe, πρόεδρος και διευθύνον σύμβουλος του Ατλαντικού Συμβουλίου, μιας οργάνωσης με ισχυρότατη διακομματική επιρροή στις πολιτικές αποφάσεις της Ουάσιγκτον που σαν στόχο έχει την οργάνωση των κυβερνήσεων του “ελευθέρου κόσμου” κάτω από την ηγεμονία των ΗΠΑ μέσω διαφόρων πρακτικών (τόσο τον Kempe όσο και το “Ατλαντικό Συμβούλιο” θα τα ξαναβρούμε στη συνέχεια του παρόντος).

Κατά τον Kempe, η σύγκρουση στην Ουκρανία αποτελεί κομβικό σημείο όσο αφορά τον παγκόσμιο ηγετικό ρόλο των ΗΠΑ. Μεταφέροντας την εμπειρία του από την “Σύνοδο για την Παγκόσμια Διακυβέρνηση 2022” (World Government Summit 2022) στο Dubai με θέμα “Σχηματίζοντας τις μελλοντικές κυβερνήσεις”, όπου παρευρέθηκε—εκτός από κυβερνητικούς παράγοντες στη συνάντηση συμμετείχαν και “ειδικοί” «με στόχο τη συμβολή στην ανάπτυξη εργαλείων, πολιτικών και μοντέλων που είναι ουσιώδη για τη μορφή των μελλοντικών κυβερνήσεων»[24], σε άρθρο γνώμης (op-ed) στο CNBC καταγράφει τον προβληματισμό των συζητητών του από τη Μ. Ανατολή για την προσπάθεια επιβολής Αμερικανικής μονοκρατορίας και την απροθυμία τους να διακόψουν τους δεσμούς τους με την Κίνα και την Ρωσία.

Σύμφωνα με τον Kempe, του οποίου οι απόψεις (όπως και του Ατλαντικού Συμβουλίου) πάντα κινούνται προς την κατεύθυνση της εξασφάλισης της Αμερικανικής μονοκρατορίας, η ΗΠΑ έχουν χάσει την αίγλη τους στη Μ. Ανατολή κυρίως λόγω των ταλαντεύσεων των διαδοχικών κυβερνήσεών τους να παίξουν τον ρόλο του ηγέτη της υφηλίου. Αν, λέει, όμως οι ΗΠΑ κερδίσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία, τότε ο κόσμος, όπως αποδεικνύεται από τις συζητήσεις του στη Μ. Ανατολή, θα δει με άλλο μάτι τη σοβαρότητα της δέσμευσης των ΗΠΑ να ηγηθούν σε μία νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Αν πάλι χάσουν, τότε η ηγεμονία τους θα δεχτεί ισχυρότατο πλήγμα. «Κάτω από αυτή την έννοια, η ερώτηση δεν είναι πώς θα ήταν η νέα παγκόσμια τάξη, αλλά μάλλον εάν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα μπορέσουν μέσω της Ουκρανίας να αναστρέψουν τη διάβρωση των κερδών του περασμένου αιώνα ώστε να γίνει το πρώτο βήμα στην εγκαθίδρυση της πρώτης πραγματικά “ολικής” παγκόσμιας τάξης».[25]

Στη συζήτηση παρεμβλήθηκε σαν μαϊντανός και ο γνωστός πρώην νέο-συντηρητικός και νυν υποστηρικτής του Μπάιντεν, φιλόσοφος(;) Francis Fukuyama με άρθρο του στο “Foreign Affairs” όπου επίσης θεωρεί ότι στην Ουκρανία παίζεται το μέλλον του κόσμου: Αν κερδίσει ο Πούτιν, τότε ο κόσμος—λέει—θα επιστρέψει σε μια εποχή επιθετικών εθνικισμών χωρίς ανεκτικότητα ενώ αν κερδίσει η Ουκρανία, τότε παραμένει ανοιχτή η δυνατότητα να ανανεωθούν τα ιδεώδη του ελεύθερου κόσμου.[26]

Γ. Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΩΣ ΜΕΙΖΟΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΟΠΛΟ

Ταυτόχρονα, και οι δύο γραμμές, που είδαμε προηγουμένως, προβλέπουν την χρήση της πληροφόρησης ως βασικού όπλου αποσταθεροποίησης της Ρωσίας μέσω της διάδοσης υπονομευτικών πληροφοριών, δυσφήμισης της ηγεσίας της, προβολής «ειδήσεων» που θα προκαλέσουν ρήξη της ηγεσίας με τον λαό, ενίσχυσης αντιπολιτευτικών ομάδων, χρήσης ψευδών πληροφοριών που θα προκαλέσουν την περίφημη «ανισορροπία», κ.ο.κ.

Η ΝΑΤΟική έρευνα για νέες μεθόδους προπαγάνδας επιβλέπεται από  διοίκηση που έχει ονομαστεί «Μετασχηματισμός της Συμμαχικής Διοίκησης» (Allied Command Transformation—ACT)[27] κάτω από τον Γάλλο στρατηγό Philippe Lavigne. Για τον ειδικό ρόλο της παραπληροφόρησης και του ελέγχου των νοητικών διαδικασιών του κοινού, όπως αυτός εννοείται από τις σύγχρονες ΝΑΤΟικές τεχνικές, γράφει ο Thierry Meyssan[28] του Γαλλικού Δικτύου Voltaire στηριγμένος σε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκτενή ΝΑΤΟική αναφορά που συνέθεσε ο François du Cluzel το 2020, σύμφωνα με συζητήσεις σε ΝΑΤΟικά φόρα Καινοτομίας, με τίτλο «Γνωστικές Πολεμικές Επιχειρήσεις» (“Cognitive Warfare”).[29]

Η γενική ιδέα του ΝΑΤΟικού “γνωστικού πολέμου”, όπως την αναπτύσσει ο François du Cluzel είναι ότι αυτός ο πόλεμος επιδιώκει να δημιουργήσει μία εικονική πραγματικότητα που θα κερδίσει το κάθε ανθρώπινο μυαλό είτε φίλου είτε εχθρού. Επομένως, στα πέντε συνήθη πεδία στρατιωτικών  επιχειρήσεων (αέρας, ξηρά, θάλασσα, διάστημα και κυβερνοχώρος) προστίθεται ένα έκτο: «το ανθρώπινο πεδίο».

Ο ορισμός δίνεται στη ΝΑΤΟική αναφορά (βλ. σελ. 33) και τοποθετείται μέσα σε πλαίσιο για να τονιστεί η σημασία του: «Το ανθρώπινο πεδίο επιχειρήσεων θα μπορούσε να οριστεί προσωρινά ως “η περιοχή ενδιαφέροντος όπου μπορούν να σχεδιαστούν και να εφαρμοστούν στρατηγικές και επιχειρήσεις οι οποίες, μέσω της στόχευσης των γνωστικών ικανοτήτων ατόμων και/ή κοινοτήτων μέσω ενός συνόλου ειδικών εργαλείων και τεχνικών, ιδιαιτέρως ψηφιακών, θα επηρεάσουν την αντίληψή τους και θα αλλοιώσουν τις ικανότητες συλλογισμού τους, αποκτώντας επομένως τον έλεγχο των μοχλών λήψης αποφάσεων, αντιλήψεων και συμπεριφορών προκειμένου να επιτευχθούν επιδιωκόμενα αποτελέσματα”».

Με άλλα λόγια, ο πόλεμος στο ανθρώπινο πεδίο επιδιώκει να μεταβάλει τον κάθε άνθρωπο είτε στο ΝΑΤΟικό είτε στο αντίπαλο στρατόπεδο σε όπλο, του οποίου οι ενέργειες θα ελέγχονται μέσω της αλλοίωσης των διανοητικών ικανοτήτων του. Αυτή είναι η σύγχρονη ΝΑΤΟική θεωρία πάνω στην οποία στηρίζεται ο καθημερινός βομβαρδισμός μας με παραπληροφόρηση.

Το εξώφυλλο της ΝΑΤΟικής ανάλυσης/αναφοράς περί “Γνωστικού Πολέμου”. Σύμφωνα με αυτήν, η συζήτηση αφορά τη μετάβαση από τον κλασικό πόλεμο της (παρα)πληροφόρησης στον γνωστικό πόλεμο. Μερικοί τίτλοι εδαφίων είναι χαρακτηριστικοί: Το χακάρισμα του ατόμου, Στόχος είναι η εμπιστοσύνη, Ο γνωστικός πόλεμος αποτελεί προπαγάνδα με συμμετοχή (των ατόμων), Η ευπάθεια του ανθρώπινου μυαλού, Η στρατιωτικοποίηση της επιστήμης του εγκεφάλου, Άμεση μετατροπή της Νευροεπιστήμης και τεχνολογίας σε όπλα, Συστάσεις προς το ΝΑΤΟ, Οι επιπτώσεις στην ανάπτυξη του πολέμου, κ.λπ.

Ειδικά στο Ουκρανικό, οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ, υπό την καθοδήγηση του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας τους, έδωσαν κυριολεκτικά τα ρέστα τους έχοντας επιτύχει αφενός την απόλυτη ομοιομορφία στη μετάδοση της παραπληροφόρησης από το σύνολο των mainstream ΜΜΕ του Δυτικού κόσμου και αφετέρου τη φίμωση (μέσω διαγραφής λογαριασμών ή κλεισίματος μέσων επικοινωνίας) όποιου μέσου ή δημοσιογράφου ή και απλού ανθρώπου μεταδίδει διαφορετική εικόνα.

Είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ επιδίδονται σε τόσο ολοκληρωτικό έλεγχο των παγκόσμιων ΜΜΕ. Την τελευταία φορά, κατά την εισβολή στο Ιράκ, επέτρεπαν τη μετάδοση πληροφοριών μόνον από δημοσιογράφους «ενσωματωμένους» (embedded) στις μονάδες που επιχειρούσαν. Αυτή τη φορά έχουν ενσωματωθεί όχι μεμονωμένοι δημοσιογράφοι, αλλά το σύνολο των ΜΜΕ της Δύσης.

Ο πύραυλος Tochka-U που χτύπησε τους άμαχους στο Κραματόρσκ ανήκει στην ίδια παρτίδα με Ουκρανικό πύραυλο που είχε χτυπήσει το Alchevsk της ΛΔ Λουγκάνσκ το 2015

Ειδικότερα, το Twitter τον τελευταίο καιρό διαγράφει μαζικά όσους λογαριασμούς αποδεικνύουν ότι τις σφαγές στην Bucha και στο Kramatorsk οργάνωσαν οι Ουκρανικές υπηρεσίες καθώς και όσους αναρτούν νέα από την άποψη των Ρώσων για τις επιχειρήσεις. Αν και έχει αναλάβει τον ρόλο του φορέα της προπαγάνδας των Αμερικανικών υπηρεσιών, το twitter είναι ιδιωτικός φορέας και επομένως αμφισβητεί ότι υπάγεται στις υποχρεώσεις της 1ης Τροπολογίας του συντάγματος των ΗΠΑ, η οποία προστατεύει την ελευθερία του λόγου απέναντι σε περιορισμούς που επιβάλλουν κυβερνητικοί φορείς.

Τα κωμικοτραγικά περιστατικά της διαγραφής του λογαριασμού του, με μερικές εκατοντάδες χιλιάδες impressions σε αρκετές αναρτήσεις του και 95,000 ακόλουθους, τα περιγράφει αναλυτικά σε άρθρο[30] του ο Scott Ritter, πρώην αξιωματικός πληροφοριών των Αμερικανών πεζοναυτών, ο οποίος υπηρέτησε ελέγχοντας εκ μέρους των ΗΠΑ την τήρηση των συμφωνιών ελέγχου των εξοπλισμών στην πρώην ΕΣΣΔ και επίσης στον Περσικό Κόλπο κατά την επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου» αλλά μετέπειτα και στο Ιράκ, ασχολούμενος με θέματα όπλων μαζικής καταστροφής. Η αιτία ήταν ότι παρουσίασε πειστικά επιχειρήματα ότι οι σφαγές στην Bucha και στο Kramatorsk οφείλονταν στην Ουκρανική πλευρά. Επιπρόσθετα, αμέσως μετά εμφανίστηκε νέος πλαστός λογαριασμός με το όνομά του, το βιβλίο που έχει γράψει και το βιογραφικό του, γράφοντας ότι δήθεν «επανήλθε» και κάνοντας ύποπτες (όχι σατιρικές) αναρτήσεις. Το Twitter αρνήθηκε να διαγράψει αυτόν τον πλαστό λογαριασμό.

Παρόμοια κωμικοτραγικά περιστατικά συνέβησαν και με τον λογαριασμό στο Twitter του Βρετανού, επί 30 έτη βουλευτή και νυν αρχηγού κόμματος, George Galloway, στο λογαριασμό του οποίου το Twitter πρόσθεσε ότι είναι «μέσο ελεγχόμενο από το Ρωσικό κράτος»(!). Η απάντησή του στην οποία επισημαίνει ότι δεν έχει σχέση με το Ρωσικό κράτος, ήταν βουλευτής επί 30 χρόνια, είναι αρχηγός κόμματος και έχει 400,000 ακολούθους και αν το Twitter δεν αποσύρει τον χαρακτηρισμό (δεν τον απέσυρε) θα προχωρήσει δικαστικά, έγινε viral στο ίντερνετ και αποτέλεσε θέμα άρθρων σε βρετανικές εφημερίδες.[31]

Χαρακτηριστική είναι η συνέντευξη του John Sawers, πρώην Διοικητή της Βρετανικής Μυστικής Υπηρεσίας ΜΙ6, στο “Atlantic Council” (θα το ξαναβρούμε παρακάτω αυτό το «συμβούλιο») όπου ρητά αναφέρει[32] ότι «ο τομέας στον οποίο η Αμερικανική Κυβέρνηση έχει επιδείξει ιδιαίτερη επιδεξιότητα σε αυτήν την κρίση είναι πρώτ’ απ’ όλα ότι μάντρωσε [corralled—έτσι ακριβώς!] τη Δύση» και συνεχίζει περιγράφοντας τα ψέματα που έχουν μέχρι σήμερα ειπωθεί, τα οποία δικαιολογεί πλήρως αφού ο σκοπός τους ήταν «ιερός»: να «προλάβουν» τον Πούτιν.

Την κουρτίνα του ψυχολογικού πολέμου με τις επιχειρήσεις παραπληροφόρησης σήκωσε πριν λίγες μέρες, μάλλον άθελά του, και το αμερικανικό δίκτυο NBC NEWS, σε ρεπορτάζ του οποίου με τίτλο «Σε αντίθεση με το παρελθόν, οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες πληροφοριών τους για να διεξάγουν έναν πόλεμο κατά της Ρωσίας, ακόμα και όταν οι πληροφορίες τους δεν είναι βέβαιες»[33] αναφέρεται ότι (1) ποτέ δεν υπήρξαν πληροφορίες ότι οι Ρώσοι μετέφεραν χημικά όπλα έστω κοντά στην Ουκρανία, (2) στον “πόλεμο πληροφοριών” που διεξάγουν οι ΗΠΑ κατά της Ρωσίας σημασία δεν έχει η χρήση έγκυρων στοιχείων αλλά το να κρατιέται ο Πούτιν “εκτός ισορροπίας”. Στόχος, λέει το NBC είναι να μπούνε “στο κεφάλι του Πούτιν” ακόμη και αν δεν υπάρχουν στοιχεία, όπως στα περί χημικών, (3) οι ανακοινώσεις των Αμερικανών ότι οι σύμβουλοι του Πούτιν του λένε ψέματα, τους έθεσε σε περιορισμό, κ.λπ. δεν στηρίζονταν σε κανένα στοιχείο, αλλά ήταν προϊόν “ανάλυσης”. Οι αποκαλύψεις του NBC για τις μεθόδους και τους στόχους της εκστρατείας παραπληροφόρησης των ΗΠΑ αποδεικνύουν ότι οι θεωρίες του “γνωστικού πολέμου”, που έχουμε δει, εφαρμόζονται ήδη στην καθημερινή μας πραγματικότητα.

Στα πλαίσια της παραπληροφόρησης, τα ελεγχόμενα Δυτικά ΜΜΕ και οι κυβερνήσεις τους αρνούνται τη στελέχωση κράτους, στρατού και σωμάτων ασφαλείας της Ουκρανίας από νέο-ναζί. Το βασικό τους επιχείρημα είναι ότι ο πρόεδρος της Ουκρανίας έχει Εβραϊκή προέλευση, δηλαδή υποβιβάζουν το ναζισμό σε ένα αντι-εβραϊκό κίνημα. Ναζιστικές απόψεις και πρακτικές όμως μπορεί κάλλιστα να έχει και ένας Εβραίος. Εδώ Εβραίος ναζί προσεύχεται στο «Τείχος των Δακρύων» της Ιερουσαλήμ.

Η γνωστή Αυστραλή δημοσιογράφος Caitleen Johnstone, σε ένα σημαντικό άρθρο της  καταγράφει τις πιο γνωστές περιπτώσεις ψευδών ισχυρισμών που έχουν διαδοθεί από τα ΝΑΤΟικά κέντρα ψυχολογικού πολέμου και προσπαθεί να εξηγήσει το λόγο που το NBC αποκάλυψε ότι οι ισχυρισμοί αυτοί, με πρώτο και καλύτερο αυτόν περί χρήσης χημικών όπλων από τη Ρωσία, είναι κατασκευασμένοι. Απορρίπτει κατηγορηματικά τη θεωρία ότι ενδεχομένως πρόκειται για διαρροή από στρατιωτικούς/κυβερνητικούς κύκλους των ΗΠΑ που δεν επιθυμούν κλιμάκωση της εμπλοκής, επειδή—λέει—οι δημοσιογράφοι που έκαναν το σχετικό ρεπορτάζ είναι γνωστοί από παλιά ότι βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία των κυρίαρχων Αμερικανικών κυβερνητικών κύκλων. Άρα, συμπεραίνει, το ρεπορτάζ αποσκοπεί στο να κάνει αποδεκτές από το ευρύ κοινό αυτές τις μεθόδους ψυχολογικού πολέμου—ειδικά κατά την τηλεοπτική παρουσίαση του ρεπορτάζ, οι παρουσιαστές χαιρόντουσαν ανοικτά για τον λαμπρό τρόπο που οι Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες διαδίδουν ψεύτικες πληροφορίες προκειμένου να καταβάλουν ψυχολογικά τον Πούτιν, να «προλάβουν» τα δικά του ψεύδη και να τον συντρίψουν στο δικό του (υποτίθεται) προνομιακό πεδίο της παραπληροφόρησης. Με άλλα λόγια, η είδηση αποσκοπούσε—και κατά την Johnstone το πέτυχε εν πολλοίς—να πείσει το ευρύ κοινό να αγκαλιάσει αυτό το παιχνίδι, κατά το οποίο το ίδιο αποδέχεται να του σερβίρουν ψεύδη.[34]

Την ίδια αιτιολόγηση, αλλά πριν καν ξεκινήσουν οι επιχειρήσεις, στις 10 Φεβρουαρίου, είχε δώσει και ο  Max Boot, ειδικός του Council on Foreign Relations που εκδίδει το «έγκριτο» Foreign Affairs. Με στόχο την υπεράσπιση της διάδοσης ψευδών ειδήσεων, επιχειρηματολογεί παρομοίως: Η εικονική πραγματικότητα που αυτές δημιουργούν «ενώνει» τους Δυτικούς, τους βοηθά να ελέγχουν την «αφήγηση» των εξελίξεων, προκαλεί εσωτερικές έριδες στους Ρώσους μπερδεύοντάς τους, κ.λπ., κ.λπ.[35] Αντιλαμβανόμαστε ότι η στρατηγική αυτή ψυχολογικού πολέμου, προκειμένου να επιτύχει, οφείλει αναγκαστικά να φιμώσει κάθε αντίθετη φωνή παραβιάζοντας και τα τελευταία φύλλα συκής περί «ελευθερίας πληροφόρησης» στις Δυτικές Δημοκρατίες.

Όμως, πολύ «χοντρότερο» είναι το παιχνίδι που παίζουν οι Ουκρανικές δυνάμεις μέσω των νέο-ναζιστικού χαρακτήρα σφαγών που οι ίδιοι διεξάγουν και που τα ΜΜΕ, κάτω από το καθεστώς «μαντρώματος»,  ομόφωνα και σε βάρος των στοιχείων αποδίδουν στους Ρώσους. Οι μεν Αμερικανοί έτσι προωθούν τα σχέδια ψυχολογικού πολέμου, οι δε Ουκρανοί έτσι πιέζουν το ΝΑΤΟ να αναλάβει πολεμική δράση, επιδίωξη που σταθερά αποτελεί τον βασικό στρατηγικό στόχο τους σε αυτόν τον πόλεμο. Μόνο που, όπως θα δούμε παρακάτω όταν συζητήσουμε την προετοιμαζόμενη προβοκάτσια με χημικά, αυτές οι ισορροπίες μεταξύ Ουκρανών-Αμερικανών κινούνται πάνω σε τεντωμένο σκοινί.

Ειδικά, αυτή τη πλευρά θέλουμε να εξετάσουμε σήμερα, δηλαδή μέχρι πού θα ήταν διατεθειμένες οι ΗΠΑ να τραβήξουν το σκοινί προκειμένου να διαλύσουν το ρωσικό κράτος.

Δ. Η ΛΕΠΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΔΙΩΞΕΩΝ ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ

Καταρχήν, πριν προχωρήσουμε σε εξέταση διάφορων “μελετών” στρατηγικών αναλυτών, αλλά και της ιστορίας των προσπαθειών που έχουν γίνει από πολλές πλευρές για θερμή εμπλοκή των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, ας δούμε πώς αντιλαμβάνονται οι επικεφαλής της Δύσης την δική τους στρατηγική σε αυτόν τον πόλεμο. Ποιο είναι τελικά το ζητούμενο;

Στις 28 Φεβρουαρίου ο εκπρόσωπος του Βρετανού πρωθυπουργού, Μπόρις Τζόνσον, δήλωσε ότι οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας έχουν σαν στόχο «να προκαλέσουν την κατάρρευση του καθεστώτος Πούτιν». Αν και τις δηλώσεις αυτές απέσυρε μετά ως «παραδρομή του λόγου», ο υπουργός άμυνας επίσης της Βρετανίας, James Heappey, έγραψε στην Telegraph στις 26 Φεβρουαρίου ότι «ο ρωσικός λαός πρέπει να ενισχυθεί για να δει πόσο λίγο νοιάζεται [ο Πούτιν] γι’ αυτούς. Μόλις τους το δείξουμε, οι μέρες του σίγουρα θα είναι μετρημένες»[36]. Και φυσικά, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάιντεν είχε την κορυφαία του στιγμή όταν κατά την επίσκεψή του πρόσφατα στην Πολωνία είπε κατά λέξη ότι «Για όνομα του Θεού, αυτός ο άνθρωπος [ο Πούτιν] δεν μπορεί να μένει στην εξουσία», για να ανακαλέσει και πάλι, μετά, το Αμερικανικό υπουργείο εξωτερικών.

Άρα, «είναι και δεν είναι» στόχος του ΝΑΤΟ η ανατροπή της νόμιμης Ρωσικής κυβέρνησης. Αν είναι όμως, τότε αρχίζουμε να πλησιάζουμε την ιδέα της στρατιωτικής εμπλοκής του στη σύγκρουση ώστε να καθαρίσει μια και καλή με τη Ρωσία. Αλλιώς, με δεδομένο ότι η δημοφιλία του Πούτιν έχει ξεπεράσει το 80%, πώς θα μπορέσει το ΝΑΤΟ να ανατρέψει τη Ρωσική κυβέρνηση; Περισσότερα για την «ιδιόμορφη» συμπεριφορά του Αμερικανού προέδρου πιο κάτω.

Επομένως, επανέρχεται το ερώτημα: Υπάρχει γραμμή πέρα από την οποία το ΝΑΤΟ σταματά και πού βρίσκεται αυτή;

Ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Josep Borell φόρεσε τα χακί του και δήλωσε ότι «αυτός ο πόλεμος θα κερδηθεί στο πεδίο της μάχης»[37]. Αλλά της μάχης ποιων με ποιους;

Ο υπουργός εξωτερικών της Ιταλίας, Luigi Di Maio, δήλωσε ότι «Δεν θα υποστηρίξουμε τη στρατιωτική εμπλοκή του ΝΑΤΟ στη σύγκρουση στην Ουκρανία, επειδή αυτό θα οδηγήσει σε παγκόσμιο πόλεμο. Ήδη διεξάγουμε παγκόσμιο πόλεμο, αλλά όχι από την στρατιωτική άποψη»[38]. Μάλιστα! Κάπως λεπτές, είναι η αλήθεια, αυτές οι διακρίσεις, που εμφανίζονται για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία.

Παρόλ’ αυτά, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ αλλά και η πιο θερμόαιμη Βρετανική, δύο βασικών ΝΑΤΟικών χωρών που στην πραγματικότητα έχουν εμπλακεί άμεσα στον πόλεμο μέσω της αποστολής στρατηγών που διευθύνουν και αναδιοργανώνουν τον Ουκρανικό στρατό, μέσω “εκπαιδευτών” που διδάσκουν στους Ουκρανούς τη χρήση προηγμένων ΝΑΤΟικών οπλικών συστημάτων, μέσω χειριστών αναπτυγμένων συστημάτων (ραντάρ, πυραύλων) που εμπλέκονται άμεσα στις επιχειρήσεις, μέσω παραστρατιωτικών ομάδων των μυστικών τους υπηρεσιών, μέσω «εθελοντών», κ.λπ., παραμένουν σταθερά μέχρι τώρα στο πλευρό της μη θερμής άμεσης εμπλοκής με τη Ρωσία.

Ο υπουργός άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου (ΗΒ), James Heappey, την επομένη της έναρξης της Ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία ανακοίνωσε στο Βρετανικό κοινοβούλιο την αποστολή και άλλων στρατιωτικών δυνάμεων του ΗΒ στην Εσθονία, αλλά αρνήθηκε κατηγορηματικά, παρά τις πιέσεις αρκετών βουλευτών, το κλείσιμο του εναέριου χώρου της Ουκρανίας: «Πρέπει όλοι εδώ στο Κοινοβούλιο να ξεκαθαρίσουμε ότι Βρετανικά στρατεύματα δεν πρέπει, δεν θα παίξουν ενεργό ρόλο στην Ουκρανία. Πρέπει όλοι να ξεκαθαρίσουμε ποιο θάταν το ρίσκο λανθασμένων υπολογισμών και πόσο σχετικά με την ύπαρξή μας θα μπορούσαν πολύ γρήγορα να γίνουν αυτά, αν κάποιοι κάνουν λάθη και η κατάσταση κλιμακωθεί χωρίς να υπάρχει ανάγκη».[39]

Βεβαίως, και όπως θα δούμε στη συνέχεια, προϊόντος του χρόνου υπάρχει μία σαφής διολίσθηση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων προς την στρατιωτική εμπλοκή και σε ορισμένες περιπτώσεις τα όρια μεταξύ εμπλοκής/μη εμπλοκής είναι δυσδιάκριτα. Για παράδειγμα, στις 11 Απριλίου ο Γάλλος δημοσιογράφος Georges Malbrunot, ένας έγκυρος ρεπόρτερ της Γαλλικής, μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδας Le Figaro, υπογράμμισε την παρουσία Βρετανικών και Αμερικανικών μονάδων ειδικών δυνάμεων στην Ουκρανία. Ήδη από τον Φεβρουάριο η Βρετανική Mirror είχε αναφέρει την ύπαρξη 100 περίπου ανδρών των ειδικών δυνάμεων στην Ουκρανία.[40]

Ο ίδιος Γάλλος δημοσιογράφος συνόδευσε τρεις Γάλλους που αποφάσισαν να καταταγούν στη Διεθνή Λεγεώνα μισθοφόρων που οργανώνει η Ουκρανία—σχετικά με τη “Διεθνή Λεγεώνα” βλ. τα προηγούμενα άρθρα. Έπεσε, λέει, από τα σύννεφα όταν φτάνοντας στην Ουκρανία διαπίστωσε ότι η κατάταξη, η υπογραφή των συμβολαίων και η ανάθεση καθηκόντων γίνονται από Αμερικανούς. Ο Georges Malbrunot λέει επί λέξει:

«Με έκπληξη είδαμε ότι για να γίνει κάποιος δεκτός στον Ουκρανικό στρατό, ε λοιπόν, είναι οι Αμερικανοί που κάνουν κουμάντο. Σχεδόν μας συνέλαβαν. Αντιμετωπίσαμε έναν Αμερικανό που μας είπε: “Εγώ διοικώ εδώ, όχι οι Ουκρανοί, εγώ! ” Εννοώ, όσο αφορά την εκγύμναση και την κατάταξη των διεθνών εθελοντών στον Ουκρανικό στρατό. Ο τύπος μου έδωσε ακόμα και το όνομά του, είναι βετεράνος του πολέμου στο Ιράκ. Το έχω ελέγξει, μπορείτε να τα δείτε στο ρεπορτάζ μου αυτό το Σαββατοκύριακο στο περιοδικό της Le Figaro. Στην αρχή μας πέρασε για εθελοντές, μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη η βιαιότητα του λεξιλογίου αυτού του Αμερικανού. Όταν στη συνέχεια αντιλήφθηκε ότι είμασταν δημοσιογράφοι, μας είπε να φύγουμε, και μετά ήταν λίγο πιο…Πάντως, συνέχισε στο στυλ, “εγώ διοικώ, βγάλτε τα τσιπάκια από τα κινητά σας, ιδίως τα διεθνή. Θα σας δώσω εγώ άλλα τσιπάκια, κ.λπ.”. Και μετά υπογράψαμε συμβόλαια με δέσμευση έως το τέλος του πολέμου. Και ποιος διοικεί εκεί; Οι Αμερικανοί! Το είδα με τα ίδια μου τα μάτια. Φυσικά δεν είναι ο επίσημος Αμερικανικός στρατός, καταλαβαίνετε; Όμως, είναι αρκετά σημαντικό, ξέρουμε ότι χτες έστειλαν 100 νέα όπλα που ονομάζονται switchblades. Είναι κάποιο είδος drones που εκτοξεύονται από έναν όλμο και μετά τα χειρίζονται από απόσταση, δηλαδή νέα όπλα. Επισήμως, το έχουν κάνει και θα συνεχίσουν να το κάνουν. Βρίσκονται εκεί, αυτή είναι η αλήθεια. Μου δόθηκε η εντύπωση, πέρα από τη ρομαντική πλευρά αυτού του πολέμου, νόμιζα ότι ήμουν με τις Διεθνείς Ταξιαρχίες και βρέθηκα να είμαι με το Πεντάγωνο».[41]

Βρετανοί μισθοφόροι κατά την άφιξή τους στην Ουκρανία (κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός Lviv, 5 Μαρτίου).

Ο αριθμός των ξένων μισθοφόρων που πολεμούν στο πλευρό των Ουκρανικών δυνάμεων δεν είναι γνωστός. Στις 6 Μαρτίου, το υπουργείο εξωτερικών της Ουκρανίας μιλούσε για περίπου 20,000 πεπειραμένους μαχητές, οι οποίοι σύμφωνα με το υπουργείο άμυνας της Ουκρανίας προερχόταν από 50 χώρες. Στις 17 Απριλίου το υπουργείο άμυνας της Ρωσίας τους εκτιμούσε σε πάνω από 6,800 από 63 χώρες.[42] Φωτογραφίες και αρκετά στοιχεία για τους μισθοφόρους αυτούς υπάρχουν σε ρεπορτάζ της 23ης Μαρτίου του Michael Lipin στη “Φωνή της Αμερικής” (VOA).[43]

Εκτός όμως από τους εθελοντές μισθοφόρους, στο Ουκρανικό έδαφος βρίσκονται και αρκετές εκατοντάδες εν ενεργεία στρατιωτών από χώρες του ΝΑΤΟ. Οι “Sunday Times”, σε ρεπορτάζ της Catherine Philip στις 15 Απριλίου που σαν υπότιτλο έχει: «Εν ενεργεία στρατιώτες του Ηνωμένου Βασιλείου για πρώτη φορά στο έδαφος», αναφέρουν ότι αξιωματικοί από δύο Ουκρανικά συντάγματα στην περιοχή του Κιέβου επιβεβαιώνουν ότι εκπαιδεύονται από Βρετανούς στη χρήση των αντιαρματικών NLAW που αποστέλλει η κυβέρνηση Τζόνσον.[44]

Επομένως, αποτελεί πλέον κοινό μυστικό ότι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί αξιωματικοί επιβλέπουν την οργάνωση της μισθοφορικής “Διεθνούς Λεγεώνας”, όπως και “εκπαιδεύουν” Ουκρανούς στο έδαφος της Ουκρανίας σε οπλικά συστήματα και δεξιότητες (σχετικά γράψαμε και στο Γ’ Μέρος αυτού του άρθρου[45]).

Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι ότι η όλη αναδιοργάνωση και, πιθανότατα, η διοίκηση του Ουκρανικού στρατού έχει αναληφθεί από ανώτατους ΝΑΤΟικούς στρατιωτικούς.[46] Έτσι, το 2016 ο απόστρατος στρατηγός, πρώην αρχηγός του στρατού ξηράς της Βρετανίας, Nick Parker, από κοινού με τον Αμερικανό απόστρατο στρατηγό John Abizaid, πρώην διοικητή της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ,  το 2016 ανέλαβαν με εντολή των κυβερνήσεών τους την αναμόρφωση του Ουκρανικού στρατού.

Σε είδηση της κυβερνητικής Ουκρανικής ραδιοφωνίας στις 9/9/2016 με τίτλο «Στρατηγικοί σύμβουλοι από τις ΗΠΑ και το ΗΒ θα βοηθήσουν στην αναμόρφωση του Ουκρανικού στρατού» διαβάζουμε: «Ο υπουργός άμυνας των ΗΠΑ Ashton Carter και ο υπουργός άμυνας του ΗΒ Michael Fallon πληροφόρησαν [ακριβώς έτσι!] τον Ουκρανό ομόλογό τους Stepan Poltorak γι’ αυτή την απόφαση κατά τις διμερείς συναντήσεις στο Λονδίνο την Πέμπτη, ανέφερε η υπηρεσία τύπου του Ουκρανικού υπουργείου άμυνας. “Ένας σύμβουλος στρατηγικού επιπέδου, ο στρατηγός τεσσάρων αστέρων John Abizaid, θα σταλεί στην Ουκρανία για λογαριασμό της Αμερικανικής κυβέρνησης στο εγγύς μέλλον. Ο στρατηγός Abizaid υπηρέτησε ως διοικητής της Κεντρικής Διοίκησης του Στρατού των ΗΠΑ από το 2003 έως το 2007” ανέφερε η ανακοίνωση. Ένας σύμβουλος από το ΗΒ είναι ο στρατηγός Nick Parker, πρώην διοικητής του Βρετανικού Στρατού Ξηράς. “Η δραστηριότητα αυτών των στρατηγικών συμβούλων στην Ουκρανία θα ενισχύσει την αύξηση του βηματισμού και της κλίμακας της αμυντικής μεταρρύθμισης”, ανέφερε η υπηρεσία τύπου».[47]

Νέα από τις δραστηριότητες των δύο στρατηγών εντοπίσαμε σε διάφορες χρονικές στιγμές. Ιδιαίτερα ασχολούνταν με την Ομάδα Τακτικών Στρατευμάτων “Ντονέτσκ” στην εκπαίδευση της οποίας δινόταν έμφαση από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς εκπαιδευτές. Είναι η ομάδα που είχε αναλάβει την επίθεση στο Ντονμπάς τον Μάρτιο, αλλά δεν πρόλαβε. Είναι ενδιαφέρον ότι στη σχετική ανακοίνωση του υπουργείου άμυνας της Ουκρανίας για επίσκεψη των δύο στρατηγών σε μονάδες της Ομάδας κατά τον Απρίλιο του 2017, οι άνθρωποι στις ΛΔ του Ντονμπάς αναφέρονται ως «ο εχθρός» (τόσο πολύ το ενδιαφέρον για τις συμφωνίες του Μινσκ!…). Ο στρατηγός είπε στους Ουκρανούς υφισταμένους του: «Θα πρέπει να είστε υπερήφανοι να υπηρετήσετε το έθνος στον πόλεμο».[48] Ποιο “έθνος” όμως; Αυτό δεν τόπε.

Η τελευταία επίσκεψη που εντοπίσαμε των δύο στρατηγών, στα πλαίσια του ρόλου που έχουν αναλάβει ως ντε φάκτο διοικητές του Ουκρανικού στρατού, ήταν στην Ανατολική Ουκρανία στις 14 Φεβρουαρίου 2022, προφανώς εν όψει της προετοιμαζόμενης επίθεσης της “Ομάδας Ντονέτσκ” στο Ντονμπάς, αλλά όλες οι σχετικές ανακοινώσεις/ειδήσεις έχουν σβηστεί στα πλαίσια του “γνωστικού πολέμου”.

Οι δύο στρατηγοί επισκέφθηκαν την Ανατολική Ουκρανία στις 14 Φεβρουαρίου φέτος.

Μια άλλη, πρόσφατη, ενδιαφέρουσα και μάλλον “γαργαλιστική” περίπτωση στρατηγού σύμβουλου ή/και μισθοφόρου είναι αυτή του απόστρατου Καναδού στρατηγού Trevor Cadieu, με προϋπηρεσία στη Βοσνία και στο Αφγανιστάν, ο οποίος επρόκειτο να αναλάβει τη διοίκηση του Καναδικού στρατού το περασμένο φθινόπωρο, αλλά παρακάμφθηκε λόγω καταγγελιών για σεξουαλική παρενόχληση, οι οποίες συνεχίζουν να ερευνώνται από την Καναδική στρατιωτική αστυνομία. Ο Cadieu παραιτήθηκε από τον στρατό στις 5 Απριλίου δηλώνοντας ότι: «Εξερευνώ άλλες ευκαιρίες να συνεισφέρω σε ένα ευρύτερο καλό».[49] Τη δήλωση αυτή δεν τον άκουσε κανείς να την κάνει αλλά “διέρρευσε” στις 21 Απριλίου από το Καναδικό υπουργείο άμυνας. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, αμέσως μετά αναχώρησε “για να βοηθήσει” στην Ουκρανία, γεγονός για το οποίο η ανώτερη διοίκηση του Καναδικού στρατού—είπε το υπουργείο—είναι ενήμερη. Ο εκπρόσωπος του Καναδικού υπουργείου άμυνας, Dan Le Bouthillier, όταν ρωτήθηκε στις 21 Απριλίου απάντησε ότι: «Δεδομένου ότι πλέον είναι πολίτης, θα ήταν απρεπές από εμάς να σχολιάσουμε τα προσωπικά του σχέδια».

Σημειωτέον ότι η θέση της Καναδικής κυβέρνησης είναι ότι όποιος Καναδός πολίτης πολεμήσει στην Ουκρανία με την πλευρά της Ρωσίας «θα αντιμετωπίσει τρομακτικές συνέπειες» ενώ ταυτόχρονα ενθαρρύνει τη στρατολόγηση μισθοφόρων από την Ουκρανική πρεσβεία και επομένως, η όλη ιστορία έγινε πιστευτή.[50]

O Καναδός στρατηγός Cadieu που κατά τον εκπρόσωπο της πολιτοφυλακής της ΛΔ του Ντονέτσκ έχει αποκλειστεί στο Azovstal και τον αποστράτευσαν “άρον άρον” για να αποφύγουν το επερχόμενο σκάνδαλο.

Ενδιαφέρον όμως έχει το γεγονός ότι στις 28 Απριλίου ο εκπρόσωπος της πολιτοφυλακής της ΛΔ του Ντονέτσκ, Eduard Basurin, είπε[51] ότι ο Cadieu (χωρίς να τον αναφέρει ονομαστικά) αποστρατεύτηκε επειγόντως από τον Καναδικό στρατό όταν έγινε αντιληπτό ότι αυτός είχε αποκλειστεί με τους Αζόφους, στους οποίους βρισκόταν με κανονική στρατιωτική αποστολή, και ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται κλεισμένος στο Azovstal. Με άλλα λόγια, η ανακοίνωση του Καναδικού υπουργείου άμυνας ήταν αναγκαστική για να καλυφθεί ο Καναδάς από το σκάνδαλο της σύλληψης στρατηγού του με τους Αζόφους. Και έτσι ερχόμαστε στο επόμενο θέμα.

Τις τελευταίες μέρες γίνεται πολύ μεγάλη συζήτηση στο διαδίκτυο για τον πιθανολογούμενο αποκλεισμό κάποιου/ων ανώτατων ΑμερικανοΝΑΤΟικών αξιωματικών στο Azovstal μαζί με τους Αζόφους. Πολλοί αποδίδουν εκεί τις προτάσεις Ζελένσκι για ανταλλαγή των αποκλεισμένων με Ρώσους αιχμαλώτους, την προσπάθεια Μακρόν-Τσαβούσογλου-Δένδια για άνοιγμα διαδρόμου υπό την εποπτεία αυτών των ΝΑΤΟικών χωρών καθώς και την υποστήριξη της Nuland σε αυτή τη ΝΑΤΟική μεσολάβηση.[52]

Επίσης, φαίνεται ότι το βασικό κίνητρο της επίσκεψης του ΓΓ του ΟΗΕ, A. Γκουτέρες στην Άγκυρα, Μόσχα, Βαρσοβία και Κίεβο στις 25-29 Απριλίου ήταν η μεσιτεία για την έξοδο από το Azovstal—άλλωστε ο Ζελένσκι, ακριβώς μετά την επίσκεψη Γκουτέρες στο Κίεβο, επανήλθε στην πρόταση διοργάνωσης της εξόδου των αποκλεισμένων από τον ΟΗΕ. Η παρέμβαση Γκουτέρες προφανώς δεν μπορεί να εξηγηθεί από τον αποκλεισμό των νέο-ναζί εκεί. Εννοείται ότι αν οι αποκλεισμένοι ήθελαν να βγουν, θα είχαν ήδη βγει μετά τις αλλεπάλληλες προτάσεις των Ρώσων για ασφαλή δίοδο. Η διαφορά είναι ότι στην τελευταία περίπτωση θα είχαν ελεγχθεί όσοι έβγαιναν. Στις 28 Απριλίου και ο εκπρόσωπος της πολιτοφυλακής της ΛΔ του  Ντονέτσκ, Eduard Basurin, παρατήρησε ότι μια ομάδα που ετοιμάζει ο ΟΗΕ για τον απεγκλωβισμό των αμάχων από το Azovstal επιδιώκει να σώσει «εν ενεργεία ΝΑΤΟικό στρατιωτικό προσωπικό που μπορεί να έχει αποκλειστεί εκεί».[53]

Όμως, στις 28 Απριλίου ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov, ξεκαθάρισε ότι εάν υπάρχουν άμαχοι, τότε αυτοί είναι ελεύθεροι να βγουν, εφόσον τους το επιτρέψουν οι Αζόφοι, και μπορούν να πάνε όπου επιθυμούν (είτε Ουκρανία είτε Ρωσία). Για τους μάχιμους είπε ότι δεν αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης με κανέναν, πρέπει και μπορούν να παραδοθούν και θα έχουν μεταχείριση σύμφωνη με τους ανθρωπιστικούς κανόνες, οι τραυματίες θα έχουν ιατρική περίθαλψη, κ.λπ. αλλά πλέον δεν τους επιτρέπεται να αναχωρήσουν για αλλού.[54]

Το ενδεχόμενο να έχουν παγιδευτεί στο Azovstal υψηλόβαθμοι ΝΑΤΟικοί αξιωματικοί το έχει υπαινιχθεί και η εκπρόσωπος του υπουργείου εξωτερικών της Ρωσίας, Μ. Ζαχάροβα, όταν παρατήρησε ότι όταν οι Δυτικοί κάνουν τόσο θόρυβο για το Azovstal, καλό θα είναι να λένε και ποιοι βρίσκονται εκεί. Το ζήτημα της ταυτότητας των αποκλεισμένων  προσώπων στο Azovstal συζητιέται και στη Ρωσία εξάπτοντας τη λαϊκή φαντασία.[55]

Ως αποτέλεσμα, κυκλοφορούν διάφορες ανεξακρίβωτες πληροφορίες. Σύμφωνα με το Τουρκικό Aydinlik, μέσα στο Azovstal παραμένουν εγκλωβισμένοι περίπου 50 αξιωματικοί των Γαλλικών υπηρεσιών που είχαν αναλάβει το Σύνταγμα Αζόφ. Η αποστολή των δύο ελικοπτέρων διάσωσης που καταρρίφθηκαν διευθυνόταν από Γάλλους και ανάμεσα στους νεκρούς βρισκόταν και δύο Γάλλοι αξιωματικοί των μυστικών υπηρεσιών, σύμφωνα με τις πηγές του Aydinlik. Κατά το ίδιο, ο Μακρόν έδωσε ρητή εντολή να μην παραδοθούν προκειμένου να μην διαρρεύσει η πληροφορία του εγκλωβισμού τους πριν τις Γαλλικές εκλογές.[56] Σύμφωνα με τον Thierry Meyssan του Γαλλικού Δικτύου Voltaire, η αποπομπή του διοικητή της Γαλλικής Στρατιωτικής Κατασκοπείας στρατηγού Eric Vidaud στις 29 Μαρτίου φέτος οφειλόταν στις λανθασμένες εκτιμήσεις που οδήγησαν στον εγκλωβισμό των Γάλλων αξιωματικών, καθοδηγητών του Αζόφ, στο Azovstal. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Meyssan, o Vidaud είχε επιβλέψει την αποστολή τους στη Μαριούπολη το 2021 ως (τότε) διοικητής του Τμήματος Ειδικών Επιχειρήσεων, κάτω από τις άμεσες διαταγές του προέδρου Μακρόν—οι ειδικές επιχειρήσεις υπάγονται στον επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, εκάστοτε πρόεδρο της Γαλλίας. Πάντα σύμφωνα με τις πληροφορίες του Meyssan, στην επιχείρηση τα ελικόπτερα ήταν πέντε και έχουν υπάρξει επιζώντες, οι οποίοι “μίλησαν” στους Ρώσους.[57]

*          *          *

Η παρουσία μισθοφόρων και ειδικών δυνάμεων από το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, δεν χαρακτηρίζεται από τη συμμαχία ως στρατιωτική εμπλοκή, όρος που αφορά την αποστολή τακτικών στρατευμάτων προκειμένου να εμπλακούν με τον Ρωσικό στρατό. Παρόλ’ αυτά, οι πιέσεις για παραπέρα κλιμάκωση με ακριβώς τέτοιου είδους εμπλοκή είναι συνεχείς. Το ερώτημα είναι από πού προέρχονται οι πιέσεις (εκτός από την Ουκρανία) για θερμή εμπλοκή και κάτω από ποιες συνθήκες η λεπτή διαχωριστική γραμμή, που τώρα τηρείται, θα μπορούσε να σπάσει.

Ε. ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΠΙΟ ΑΜΕΣΗ ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Μέχρι τώρα η κλιμάκωση της ΝΑΤΟικής εμπλοκής στην Ουκρανία αφορά την έναρξη αποστολής βαρέως οπλισμού και πιο εξωτικών οπλικών συστημάτων—με ανοικτό ζήτημα εδώ το ποιος θα χειρίζεται τέτοια οπλικά συστήματα.

Όμως, συνεχώς πέφτουν στο τραπέζι και προτάσεις για ευθεία στρατιωτική εμπλοκή των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ.

Οι συγκεκριμένες ιδέες που έχουν κατατεθεί μέχρι τώρα όσο αφορά την άμεση στρατιωτική εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία είναι:

(α) Το κλείσιμο του Ουκρανικού εναέριου χώρου από το ΝΑΤΟ,

(β) Η αποστολή πολεμικών αεροπλάνων στην Ουκρανία ή η δράση τους από βάσεις γειτονικών ΝΑΤΟικών χωρών,

(γ) Η αποστολή «ειρηνευτικής δύναμης» του ΝΑΤΟ στη Δ. Ουκρανία.

Μέχρι τώρα, οι παραπάνω ιδέες έχουν απορριφθεί, αλλά η πίεση για αναθεώρηση στάσης είναι συνεχής. Επίσης, ακούγονται φωνές, κυρίως από “διαμορφωτές” της κοινής γνώμης στα διάφορα ΜΜΕ, που απαιτούν “γενικά” στρατιωτική επέμβαση χωρίς να συγκεκριμενοποιούν περισσότερο τη μορφή της.

Υβριδική ιδέα του (β), την οποία θα δούμε πιο κάτω, είναι να στείλουν παλαιά σοβιετικής κατασκευής αεροπλάνα όσες χώρες του ΝΑΤΟ διαθέτουν τέτοια, ώστε να τα χειρίζονται Ουκρανοί πιλότοι—γεγονός που δεν θα εκληφθεί ως άμεση ΝΑΤΟική παρέμβαση. Το μειονέκτημα φυσικά σε μια τέτοια περίπτωση είναι ότι και η ίδια η Ουκρανία διέθετε αρκετά από αυτά, αλλά καταστράφηκε η μεγάλη πλειοψηφία τους πολύ γρήγορα—άρα γιατί και πάλι να μη συμβεί το ίδιο;

Πριν δούμε τις ιδέες (α), (β) και (γ) μία-μία, το εύλογο ερώτημα είναι κάτω από ποιες στρατιωτικές συνθήκες θα προέκυπτε η αναθεώρηση της παρούσας ΝΑΤΟικής στάσης αποφυγής θερμής εμπλοκής με τη Ρωσία;

Για να απαντήσουμε στο ερώτημα σωστά, θα πρέπει να δούμε ότι η παρούσα πίεση από τους οπαδούς της άμεσης παρέμβασης του ΝΑΤΟ γίνεται όχι στην ευθεία και ανοιχτή επιλογή μιας ή περισσότερων από τις παραπάνω ιδέες—αν και  τέτοιες προσπάθειες, που θα τις δούμε παρακάτω, επίσης εμφανίζονται—αλλά στην κατεύθυνση της σταδιακής αποδοχής όλο και περισσότερων, όλο και μεγαλύτερων επί μέρους εμπλοκών.

Μέσω διαδοχικών βημάτων επιδιώκεται να ρυμουλκηθούν οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ σε μια κατάσταση που το αμέσως επόμενο βήμα της άμεσης εμπλοκής θα μοιάζει όχι μόνο λογικό, αλλά και αναπόφευκτο. Πρόκειται για τη γνωστή θεωρία του πώς να βράσεις ζωντανό ένα βάτραχο χωρίς αυτός να πηδήξει έξω από την κατσαρόλα.

Η διαδικασία της κλιμάκωσης της ΑμερικανοΝΑΤΟικής εμπλοκής μέσω διαδοχικών βημάτων προχώρησε κατά ένα βήμα ακόμη στις 26 Απριλίου με τη δημιουργία της λεγόμενης “Ομάδας Επαφής” για την Ουκρανία σε διάσκεψη των “προθύμων” να βοηθήσουν  στρατιωτικά την Ουκρανία στην Αμερικανική αεροπορική βάση Ramstein στη Γερμανία. Συμμετείχαν όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αλλά επίσης συμμετείχαν το Ισραήλ, η Κένυα, η Τυνησία, η Αυστραλία και μέσω τηλεσύνδεσης η Ιαπωνία και η Ν. Κορέα. Σύμφωνα με το Euractiv: «Η συνάντηση σηματοδοτεί ένα σημείο καμπής στις διασκέψεις μεταξύ των Δυτικών συμμάχων που έχουν πλέον στραφεί προς τη συγκρότηση μιας έμμεσης στρατιωτικής συμμαχίας».[58] Ο φυσικός ηγέτης της εκκολαπτόμενης Ιεράς Συμμαχίας, υπουργός άμυνας των ΗΠΑ, Lloyd J. Austin III, μιλώντας στους δημοσιογράφους μετά τη συνάντηση, είπε ότι το φόρουμ θα συνεχίσει να λειτουργεί σε μηνιαία βάση ως Ομάδα Επαφής που θα συζητά τις εκάστοτε αμυντικές ανάγκες της Ουκρανίας, χωρίς να προσδιορίσει ποιες άλλες ανάγκες θα μπορούσε να έχει η Ουκρανία στο μέλλον. Στη συνάντηση κατάφεραν επιτέλους να πείσουν τη Γερμανία να προσφέρει άμεσα βαρέα όπλα στην Ουκρανία ξεκινώντας από αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά Gepard.

Μιλώντας στους δημοσιογράφους που τον συνόδευαν στη συνάντηση στη βάση Ramstein, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των ΗΠΑ (chairman of the Joint Chiefs of Staff), στρατηγός Mark Milley, παρατήρησε ότι: «Το αποτέλεσμα αυτής της μάχης, ακριβώς εδώ, σήμερα, εξαρτάται από τους ανθρώπους σε αυτό το δωμάτιο».[59]

Ενδιαφέρον εδώ παρουσιάζει επίσης ο τρόπος που ο κάθε υποστηρικτής της άμεσης στρατιωτικής επέμβασης του ΝΑΤΟ απαντά ή δεν απαντά (και συνήθως συμβαίνει το δεύτερο) στο ερώτημα: τι θα συμβεί στη συνέχεια αν η Ρωσία, όπως το έχει δηλώσει καθαρά, απαντήσει σε μια τέτοια άμεση στρατιωτική επέμβαση, η οποία θα θέσει σε κίνδυνο την ασφάλειά της, με χρήση πυρηνικών;

Δεν πρόκειται για κούφιες απειλές. Στις 28 Απριλίου ο Πούτιν δήλωσε: «Εάν κάποιοι από το εξωτερικό κινηθούν για να παρέμβουν στις τρέχουσες εξελίξεις, θα πρέπει να μάθουν ότι πράγματι θα δημιουργήσουν στρατηγικές απειλές για τη Ρωσία, οι οποίες είναι απαράδεκτες για εμάς και θα πρέπει να μάθουν ότι η απάντησή μας στην αντιμετώπιση επιθέσεων θα είναι γρήγορη, θα είναι κεραυνοβόλα» και παρατήρησε ότι ήδη είχε μιλήσει για της πιθανότητα ενός τέτοιου σεναρίου «στην εντελώς αρχή της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» στην Ουκρανία. «Έχουμε όλα τα εργαλεία για να το πράξουμε», συνέχισε, «εργαλεία για τα οποία οι άλλοι δεν μπορούν να υπερηφανευτούν, αλλά όσο αφορά εμάς, εμείς δεν θα υπερηφανευόμαστε. Αν χρειαστεί, θα τα χρησιμοποιήσουμε, και θα ήθελα όλοι να το έχουν υπόψη τους. Έχουμε ήδη λάβει όλες τις αναγκαίες αποφάσεις ως προς αυτό».[60]

Ε1 ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΥΚΡΑΝΩΝ ΜΕ ΒΑΡΕΑ ΟΠΛΑ – LEND AND LEASE

Οι οπαδοί της εμπλοκής αυτή τη στιγμή ρίχνουν όλο τους το βάρος στον εφοδιασμό του Ουκρανικού στρατού με «βαριά» οπλικά συστήματα, ορισμένα από τα οποία, μοιραία, θα πρέπει να χειρίζονται κυρίως ξένοι, καθώς αυτά είναι άγνωστα στο Ουκρανικό στρατιωτικό προσωπικό και επίσης η χρήση τους απαιτεί ταυτόχρονη χρήση σε πραγματικό χρόνο δορυφόρων, αεροσκαφών-ραντάρ και άλλων «εξωτικών» τεχνικών. Ιδιαίτερα τώρα, που οι επιχειρήσεις θα μετακινηθούν στην Ανατολική Ουκρανία και στο Ντονμπάς, παίρνοντας χαρακτήρα τακτικών μαχών, το επιχείρημα είναι ότι οι Ουκρανοί χρειάζεται να αντιπαραβάλουν σοβαρά οπλικά συστήματα στους Ρώσους. Πώς θα φτάσουν αυτά στο Ντονμπάς και ποιος θα τα χειρίζεται αφήνεται συνήθως αναπάντητο.

Ας σταχυολογήσουμε μερικές πρόσφατες προτάσεις και εξελίξεις στην κλιμάκωση του εξοπλισμού των Ουκρανών.

Η Σλοβακία «δώρισε» τους πυραύλους της S-300 στην Ουκρανία και η Τσεχία δωρίζει αυτές τις μέρες τα MiG-29 της (χωρίς αεροπλάνα με τα οποία να συνδυάζονται, οι S-300 είναι άχρηστοι[61]). Οι ΗΠΑ λειτουργούν ως μεσολαβητής για να μαζέψουν από τις πρώην χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας όλα τα τανκς σοβιετικής κατασκευής και να τα στείλουν στην Ουκρανία.

Ο Μπόρις Τζόνσον, στην πρόσφατη επίσκεψή του στο Κίεβο, ανακοίνωσε την παροχή 120 «τεθωρακισμένων» καθώς και πυραυλικών συστημάτων για πλήγματα σε πλοία[62] (τα τελευταία προφανώς θα χειρίζονται Βρετανοί, αν και μετά από αυτή την προσφορά εμφανίστηκαν και οι Αμερικανοί να σκέφτονται την αποστολή τέτοιων συστημάτων[63]) και σαν κερασάκι πρόσθεσε ότι η Βρετανία θα εγγυηθεί 500 εκατομμύρια δολάρια από τον πολεμικό δανεισμό που άρχισε να λαμβάνει η Ουκρανία από τη Διεθνή Τράπεζα.[64]

Από τις ΗΠΑ ανακοινώθηκε στις 13 Απριλίου ότι ετοιμάζεται νέο πακέτο 800 εκατομμυρίων δολαρίων[65], στο οποίο θα περιλαμβάνονται ελικόπτερα Mi-17, μη επανδρωμένα θαλάσσια σκάφη, βαριά κινητά πυροβόλα και τεθωρακισμένα Humvees. Για τη χρήση των οπλικών αυτών συστημάτων επίσης ανακοινώθηκε ότι θα απαιτηθεί εκπαίδευση των Ουρανών χειριστών, την οποία οι ΗΠΑ είναι πρόθυμες να κάνουν.[66] Πάντως, κατά τον υπουργό άμυνας των ΗΠΑ, Lloyd J. Austin III, μέχρι τις 14 Απριλίου, οι ΗΠΑ είχαν διαθέσει οπλικά συστήματα συνολικής αξίας 3.2 δις δολαρίων  ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται και τα παραπάνω. (βλ. αναλυτικό Πίνακα συνολικών προμηθειών μέχρι τις 14 Απριλίου).[67]

Ο Mark Cancian, ανώτερο στέλεχος (senior adviser) του Προγράμματος Διεθνούς Ασφάλειας του θεωρούμενου ως Νο1 στον κόσμο κέντρου μελετών σε θέματα εθνικής ασφάλειας και άμυνας, CSIS, εκτιμά ότι το πακέτο της 13ης Απριλίου αποτελεί μείζονα κλιμάκωση στο είδος της στρατιωτικής βοήθειας που στέλνουν οι ΗΠΑ.

Οι βασικές παρατηρήσεις του είναι: (α) Βασικό μέρος του πακέτου αποτελούν όπλα που η χρήση τους απαιτεί εκπαίδευση και επανδρώνονται από πληρώματα. Δεδομένου ότι η αποστολή τους αλλά ακόμη και η εξοικείωση με αυτά θα απαιτήσει πολλές βδομάδες, έμμεσα συνάγεται ότι οι ΗΠΑ εκτιμούν ότι ο πόλεμος θα διαρκέσει μεγάλο χρονικό διάστημα. Το ίδιο συμπέρασμα προκύπτει και από τα χαρακτηριστικά τους: είναι επιθετικά και όχι αμυντικά. (β) Τα stinger και javelin δίνονται σε μειωμένες ποσότητες, ένδειξη ότι τα Αμερικανικά αποθέματα έχουν μειωθεί σημαντικά. (γ) Δύο οπλικά συστήματα (τα switchblades και τα μη επανδρωμένα θαλάσσια σκάφη) δεν έχουν δοκιμαστεί από τους Αμερικανούς και θα δοκιμαστούν για πρώτη φορά εναντίον των Ρώσων στην Ουκρανία. (δ) Οι νάρκες Μ18Α1 Claymore μπορούν να μετατραπούν σε παγίδες απαγορευμένες από τις διεθνείς συνθήκες.[68]

Επιβεβαίωση της εκτίμησης του Mark Cancian για «μείζονα κλιμάκωση» στην αποστολή οπλισμού των ΗΠΑ αποτελεί η πρόσφατη επιβεβαίωση της αποστολής πυραυλικών συστημάτων πολλαπλής εκτόξευσης M142 HIMARS στην Ουκρανία. Αυτά τα συστήματα έχουν βεληνεκές περίπου 500 χλμ. και μέσω αυτών η Ουκρανία μπορεί να χτυπήσει τις δυτικές και νότιες περιοχές της Ρωσίας. Σύμφωνα με στρατιωτικούς ειδικούς, ο εφοδιασμός των Ουκρανών με M142 HIMARS ισοδυναμεί με τον εφοδιασμό του Ιράν από τη Ρωσία με συστήματα Iskandar.[69] Δηλαδή, η λογική της κλιμάκωσης του εφοδιασμού της Ουκρανίας με βαρέα συστήματα οδηγεί με σταθερά βήματα, εκτός από την παράταση του πολέμου εκεί—την οποία επιθυμούν διακαώς οι ΗΠΑ—και στην κλιμάκωση των συγκρούσεων σε παγκόσμια κλίμακα.

Το Αμερικανικό πυραυλικό σύστημα πολλαπλής εκτόξευσης M142 HIMARS, που η αποστολή του στην Ουκρανία συνιστά «μείζονα κλιμάκωση» στην τροφοδοσία με βαρύ οπλισμό της Ουκρανίας.

Είναι βέβαιο ότι η επικείμενη προβοκάτσια με χημικά στην Ουκρανία, για την οποία μιλάμε πολύ αναλυτικά παρακάτω (βλ. εδάφιο ΣΤ), θα δώσει την ευκαιρία στους Αμερικανούς να εφοδιάσουν την Ουκρανία με ακόμη πιο βαριά συστήματα, τα οποία μοιραία θα οδηγήσουν σε γενικευμένο πόλεμο Ρωσίας—Ουκρανίας, γεγονός που θα αποτελέσει σημαντικό ενδιάμεσο βήμα στην επιτυχία του στρατηγικού στόχου για εξανδραποδισμό και νέο-αποικιοκρατική εκμετάλλευση της Ρωσίας. Ας δούμε, σύντομα, μια ενδεχόμενη μελλοντική εξέλιξη σε αυτή την κατεύθυνση.

Πρόσφατα, o επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας και Άμυνας της Ουκρανίας, Oleksiy Danilov, μιλώντας στο Ουκρανικό ραδιόφωνο ρωτήθηκε αν η Ουκρανία προτίθεται να καταστρέψει τη γέφυρα των στενών του Kerch—τη μακρύτερη γέφυρα της Ευρώπης μήκους 19 χλμ. που δόθηκε στην κυκλοφορία το καλοκαίρι του 2020, αποτελεί τον ομφάλιο λώρο σύνδεσης της Κριμαίας με την ηπειρωτική Ρωσία και έχει ήδη αποτελέσει στόχο Ουκρανικής προβοκάτσιας . Εξήγησε ότι η Ουκρανία προς το παρόν δεν διαθέτει τα οπλικά συστήματα που θα επιτρέψουν μια τέτοια ενέργεια, αλλά θα την καταστρέψει μόλις τα αποκτήσει: «Εάν είχαμε την ικανότητα να το κάνουμε, θα το είχαμε ήδη κάνει. Εάν μας δοθεί η ευκαιρία να το κάνουμε, σίγουρα θα το κάνουμε», απάντησε.[70]

Είναι σαφές ότι μια τέτοια ενέργεια θα πυροδοτήσει γενικευμένο πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, που βέβαια όχι μόνο δεν ανησυχεί την παρούσα κυβέρνηση της Ουκρανίας, αλλά τον επιδιώκει κιόλας προκειμένου να εμπλακεί το ΝΑΤΟ στη σύγκρουση σύμφωνα με τη λογική «ή όλα ή τίποτα».

Στα πλαίσια του πολεμικού δανεισμού, η Γερουσία των ΗΠΑ ψήφισε ομόφωνα πριν λίγες μέρες το νόμο “Ukraine Democracy Defense Lend-Lease Act of 2022”, ο οποίος καθιερώνει διαδικασίες δανεισμού στρατιωτικού εξοπλισμού από τις ΗΠΑ προς την Ουκρανία παρόμοιες με εκείνες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (του γνωστού Lend-Lease), ενώ στις 28 Απριλίου ο νόμος εγκρίθηκε και από την Βουλή των Αντιπροσώπων και πλέον απομένει η υπογραφή του προέδρου των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον Chris Alexander[71] του Atlantic Council (για το οποίο θα μιλήσουμε αναλυτικά παρακάτω), ο νόμος αυτός ήταν στα σκαριά πριν από την έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων και «αναμένεται ότι θα εξασφαλίσει ότι η επείγουσα αποστολή των αναγκαίων οπλικών συστημάτων, πυρομαχικών και της στρατιωτικής βοήθειας σε άλλες μορφές θα φτάσει σε Ουκρανικά χέρια ταχύτερα και πιο απρόσκοπτα». Στις 14 Απριλίου, οι οκτώ μεγαλύτερες Αμερικανικές εταιρείες παραγωγής όπλων κλήθηκαν στο Πεντάγωνο για να συζητήσουν τις οικονομικές και τεχνικές λεπτομέρειες της προμήθειας οπλικών συστημάτων καθώς οι ΗΠΑ θεωρούν ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία θα είναι μακρόχρονη. Σύμφωνα με το νέο νόμο, η Αμερικανική κυβέρνηση θα αγοράζει τα όπλα και θα τα δανείζει (leasing) στην Ουκρανία.[72]

Η εφαρμογή του νόμου, λέει ο Ρώσος στρατιωτικός ειδικός Nikolay Shulgin στη ρωσική εφημερίδα “Nezavisimaya Gazeta”, θα δημιουργήσει τέτοιες ροές στρατιωτικού υλικού ώστε αναγκαστικά θα ανοίξει ένα νέο μέτωπο κατά μήκος των δυτικών συνόρων της Ουκρανίας για να εμποδιστούν αυτές. Ο ίδιος θεωρεί ότι γι’ αυτόν τον λόγο θα πρέπει η Ρωσία να τελειώνει όσο το δυνατόν ταχύτερα με τον πόλεμο στο Ντονμπάς υποτάσσοντας τον τακτικό Ουκρανικό στρατό και τα εθνικιστικά τάγματα—πρέπει, τονίζει, να αποφευχθεί η μακρόχρονη εμπλοκή κατά την οποία οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα έριχναν όλο τους το βάρος στον πλήρη εφοδιασμό του Ουκρανικού στρατού.[73] Αυτή η προοπτική θα προκαλούσε τεράστια μακροχρόνια αιμορραγία στη ρωσική οικονομία.

Ήδη από τη Ρωσική πλευρά έχει ανακοινωθεί επανειλημμένα ότι οι εφοδιοπομπές του ΝΑΤΟ εντός των Ουκρανικών συνόρων αποτελούν νόμιμο στόχο, ενώ και η Washington Post στις 15 Απριλίου αποκάλυψε ότι η Ρωσική πρεσβεία στις ΗΠΑ έχει παραδώσει επίσημη διακοίνωση στο Υπουργείο Εξωτερικών η οποία αναφέρει: «Καλούμε τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της να σταματήσουν την ανεύθυνη στρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας, η οποία οδηγεί σε απρόβλεπτες συνέπειες για την περιφερειακή και διεθνή ασφάλεια».[74]

Με την ευκαιρία, ο Ζελένσκι προχτές έλεγε με το γνωστό του ύφος ότι οι μάχες στο Ντονμπάς θα είναι «πόλεμος που όμοιό του η ανθρωπότητα δεν έχει δει εδώ και εκατοντάδες χρόνια» (έτσι ακριβώς!, όσο ακατανόητο και αν ακούγεται) ενώ ο D. Kuleba, πιο προσγειωμένος, έλεγε ότι η μάχη για το Ντονμπάς θα μοιάζει με τις μεγάλες μάχες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο ίδιος ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, Jens Stoltenberg, δεν απέκλεισε η μάχη αυτή να κρατήσει πολλά χρόνια…[75]

Επιστρέφοντας στον Chris Alexander, ο νέος νόμος Lend-Lease, γράφει, θα αφορά και τις υπόλοιπες χώρες-συμμάχους των ΗΠΑ, οι οποίες έτσι θα μπορούν να δανείζονται με τα τσουβάλια «για να ανταπεξέλθουν σε ένα μείζονα πόλεμο στην καρδιά της Ευρώπης», τον οποίο οι ΗΠΑ προβλέπουν ότι θα διαρκέσει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.[76] Χρυσές δουλειές για την εξοπλιστική βιομηχανία των ΗΠΑ και τερατώδεις μακροπρόθεσμοι δανεισμοί που θα δέσουν χειροπόδαρα τις νέες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ για δεκαετίες. Θυμίζουμε ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες των ΝΑΤΟικών χωρών αυξάνονται σταθερά κατά τα τελευταία έξι χρόνια και ότι στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής διαπιστώθηκε ότι, επιτέλους, τουλάχιστον 11 χώρες ξεπέρασαν το συνιστώμενο φράγμα του 2% του ΑΕΠ και αυτό παρά τον περιορισμό των κρατικών εσόδων λόγω της πανδημίας.[77]

Του Brighty: Η μελωδία του πρωινού ξυπνήματος του Τζο Μπάιντεν

Ο Peter Dickinson, επίσης στέλεχος του Atlantic Council, απαιτεί μια «επείγουσα και δραματική επέκταση των αποστολών οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία». Γράφει[78]: «Η δυτική στρατιωτική βοήθεια έχει ήδη σημαντική επίδραση στη σύγκρουση, αλλά τα περισσότερα οπλικά συστήματα που προωθήθηκαν προς την Ουκρανία μέχρι τώρα ήταν κατάλληλα για αντάρτικο, ενώ τώρα το Κίεβο χρειάζεται να κερδίσει ένα συμβατικό πόλεμο. Αυτό θα απαιτήσει περισσότερα τανκς, πυροβολικό, αεροπλάνα, ελικόπτερα, πυραυλικά συστήματα και πολεμοφόδια, όπως επίσης άφθονες επιπλέον αποστολές αντιαρματικών και αντιαεροπορικών όπλων που ήδη έχουν αποδειχτεί τόσο αποτελεσματικά κατά του στρατού του Πούτιν. Η αύξηση των αποστολών οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία θα απαιτήσει σημαντικό πολιτικό σθένος. Για μήνες, οι Δυτικοί ηγέτες δίσταζαν να παρέχουν επιθετικά όπλα στην Ουκρανία από φόβο ότι θα προκαλέσουν τον Πούτιν».

Βλέπουμε στο παραπάνω κείμενο την χαρακτηριστική προσπάθεια να τραβηχτεί η Αμερικανική πολιτική ηγεσία κοντύτερα στη θερμή εμπλοκή—ποιος θα χειρίζεται τα επιθετικά Αμερικανικά συστήματα; —της οποίας ο δισταγμός να βαδίσει προς τον πόλεμο οφείλεται δήθεν σε έλλειψη θάρρους.

Ας έρθουμε στην Ευρώπη τώρα. Ήδη, οι πρώην χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας και νυν ΝΑΤΟικές πρωτοστατούν στην αποστολή βαρέως οπλισμού: τανκς και τεθωρακισμένων, βαρέων πυροβόλων και πυραυλικών συστημάτων. Αναλυτική περιγραφή αυτών που μεταφέρονται στην Ουκρανία δίνει ο ειδικός Sebastien Roblin[79], αλλά δεν θα επεκταθούμε εδώ σε τεχνικές λεπτομέρειες, περισσότερο μας ενδιαφέρει η πολιτική πλευρά του θέματος. Πρωταθλητές στην αποστολή βαρέων όπλων από πρώην χώρες του συμφώνου της Βαρσοβίας έχουν αναδειχτεί η Πολωνία και η Σλοβακία. Ήδη η Πολωνία έχει αποστείλει 200 τανκς Τ-72, ικανά για τον σχηματισμό δύο ταξιαρχιών αρμάτων, και πολλές δεκάδες τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού ανέφερε το Polskie Radio στις 29/4[80] ενώ Σλοβακικά Τ-72 μάχονται ήδη στο Ντονμπάς. Η όλη επιχείρηση αποβαίνει εξαιρετικά επικερδής για τη Γερμανική πολεμική βιομηχανία αλλά και για τις αποστέλλουσες χώρες. Περισσότερα επ’ αυτού πιο κάτω.

Η αποστολή βαρέων όπλων στην Ουκρανία έχει προκαλέσει μίνι κυβερνητική κρίση στη Γερμανία, στην οποία οι “Πράσινοι” αναδεικνύονται σε πρωταγωνιστές της πολεμοκαπηλίας πιέζοντας για άμεση αποστολή Γερμανικών τανκς εκεί και κριτικάροντας τον Γερμανό καγκελάριο ως διστακτικό. Έτσι, η υπουργός εξωτερικών Annalena Baerbock την περασμένη βδομάδα ζήτησε την άμεση αποστολή τανκς στην Ουκρανία συμπληρώνοντας ότι «τώρα δεν είναι η ώρα για δικαιολογίες, τώρα είναι η ώρα για δημιουργικότητα και πραγματισμό».[81] Από κοντά και οι “Ελεύθεροι Δημοκράτες”, των οποίων η Marie-Agnes Strack-Zimmermann, πρόεδρος της επιτροπής άμυνας της Bundestag, η οποία άσκησε άμεση κριτική στον Γερμανό καγκελάριο για ελλιπή ηγεσία λόγω των καθυστερήσεων στην αποστολή Γερμανικών τανκς στην Ουκρανία.

Στον χορό παρέμβηκε άμεσα και η Ουκρανία. Αρχικά απέρριψαν την πρόταση να επισκεφθεί την Ουκρανία ο Γερμανός πρόεδρος Frank-Walter Steinmeier και αντιπρότειναν να τους επισκεφθεί ο Καγκελάριος Scholz, αλλά—όπως είπε ο Ουκρανός πρέσβης στις 12 Απριλίου—υπό τον όρο ότι θα τους φέρει βαρέα όπλα. Οι Γερμανοί παραπονέθηκαν αμήχανα ότι ο πρόεδρός τους πάντα ήταν φιλο-ουκρανός και ο Scholz, αφού υπενθύμισε ότι συνεχώς συζητά με τον Ζελένσκι, είπε ότι δεν έχει σχέδια να επισκεφθεί την Ουκρανία. Την παρέμβαση στη Γερμανική πολιτική ζωή συνέχισε στις 14 Απριλίου ο γνωστός μας υπουργός εξωτερικών της Ουκρανίας, Dmytro Kuleba, με δηλώσεις στη Γερμανική δημόσια τηλεόραση για την καθυστέρηση στην αποστολή τανκς που κοστίζει Ουκρανικές ζωές.[82]

Ο καημένος ο Scholz, στόχος του ορυμαγδού, βγήκε να υπερασπιστεί τον εαυτό του ψελλίζοντας ότι «Στέλνουμε [όπλα], έχουμε στείλει και θα συνεχίσουμε να στέλνουμε. Και συνεργαζόμαστε στενά με όλους τους συμμάχους μας σε όσα κάνουμε», εννοώντας ότι η αποστολή βαρέως οπλισμού πρέπει να αποφασιστεί από κοινού στο ΝΑΤΟ. Όσο αφορά τους Γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες, εκτός από την εύλογη ανησυχία για το πού θα οδηγήσουν την Ευρώπη οι αλλεπάλληλες πολεμικές κλιμακώσεις[83]—την οποία δεν δείχνουν να συμμερίζονται οι κυβερνητικοί τους εταίροι—ενοχλεί και το ερώτημα ποιος θα πληρώσει σε συνθήκες κρίσης τα Γερμανικά τανκς που θα αποσταλούν μέσω του συστήματος ανταλλαγής που προωθούν οι Αμερικανοί, δηλαδή τη μεταφορά Γερμανικών τανκς στις ΝΑΤΟικές, πρώην χώρες του συμφώνου της Βαρσοβίας, ώστε αυτές να στείλουν τα παλαιά σοβιετικής κατασκευής τανκς τους στην Ουκρανία.

Η διαμάχη μέσα στη Γερμανική κυβέρνηση τελικά μοιάζει να εκτονώθηκε με την υιοθέτηση της Αμερικανικής πρότασης, προκαλώντας ανακούφιση στη Γερμανίδα υπουργό άμυνας η οποία δήλωσε ότι «Θέλω να κάνω καθαρό ότι αυτό [η αποστολή βαρέων όπλων] δεν αποτελεί taboo και για εμάς, ακόμα κι αν μερικές φορές ακούγεται έτσι στις ενδογερμανικές συζητήσεις».[84] Στο εξής οι πρώην χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας θα στέλνουν τανκς και άλλα βαρέα όπλα τα οποία θα αντικαθιστά η Γερμανία με σύγχρονα δικά της. Το σύστημα αυτό ονομάστηκε «κυκλική ανταλλαγή με εταίρους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ».

Σύμφωνα με την υπουργό άμυνας της Γερμανίας Christine Lambrecht (21 Απριλίου), το σύστημα αυτό τίθεται άμεσα σε εφαρμογή και «μπορεί να περιλάβει τανκς, οχήματα μάχης πεζικού και διάφορά άλλα οπλικά συστήματα που η κάθε μία χώρα μπορεί να παραδώσει».[85] [86] Η βιασύνη οφείλεται, σύμφωνα με την ίδια, στο γεγονός ότι «στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες συμφωνούν ότι οι επόμενες δύο βδομάδες θα είναι κρίσιμες στον αγώνα της Ουκρανίας κατά της Ρωσίας».[87]

Σλοβακικά τανκς Τ-72Μ1 βρίσκονται ήδη στο Ντονμπάς στα πλαίσια της επονομαζόμενης “κυκλικής ανταλλαγής” μεταξύ Γερμανίας-Σλοβακίας-Ουκρανίας[88]

Όμως, στις 18 Απριλίου η Πράβδα ανάρτησε βίντεο μεταφοράς βαρέων Γερμανικών αρμάτων και αυτοκινούμενων πυροβόλων με τρένο το οποίο, σύμφωνα με την εφημερίδα, κατευθυνόταν από την Γερμανία προς την Ουκρανία[89] αν και κατά πάσα πιθανότητα, σύμφωνα με το σύστημα της “κυκλικής ανταλλαγής”, προορισμός ήταν ενδιάμεσες χώρες, πρώην μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας, προκειμένου αυτές με τη σειρά τους να στείλουν τα δικά τους τανκς στην Ουκρανία. Βεβαίως, εξ ίσου πιθανόν ήταν αυτά να προορίζονταν για την Ολλανδία, πάλι στο πλαίσιο της “κυκλικής ανταλλαγής”, όπως θα δούμε παρακάτω—σημειωτέον ότι, αντίθετα με την κάλυψη που έδωσαν τα Δυτικά ΜΜΕ στις δηλώσεις της Γερμανίδας υπουργού, η ίδια δεν προσδιόρισε τις χώρες με τις οποίες θα δουλεύει η “κυκλική ανταλλαγή” ως ειδικά πρώην χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Στις 19 Απριλίου, ο καγκελάριος Scholz είπε επίσης ότι έχει εξαντλήσει όλα τα αποθέματα στρατιωτικού υλικού της χώρας του, δεδομένου ότι έχει αποσταλεί πολύς οπλισμός «που δεν έχει ανακοινωθεί δημόσια προκειμένου να διευκολυνθεί η αποστολή του»[90] αλλά όμως θα φέρει σε επαφή την Ουκρανία με τις βιομηχανίες στρατιωτικού υλικού της Γερμανίας για να παραγγείλουν ό,τι θέλουν και η Γερμανία θα πληρώσει τον λογαριασμό μέχρι 1 δις ευρώ[91] [92] [93] ο οποίος στη συνέχεια επεκτάθηκε στα 2 δις.[94]  Χρυσές δουλειές, αλλά όχι για τους φορολογούμενους πολίτες!

Επίσης, στις 19 Απριλίου ο Ολλανδός πρωθυπουργός Mark Rutte επιβεβαίωσε μέσω Twitter ότι η Ολλανδία αποστέλλει βαριά Γερμανικά τεθωρακισμένα και υπερ-σύγχρονα αυτοκινούμενα πυροβόλα στην Ουκρανία (howitzers) και σχεδιάζει να αποστείλει επιπλέον βαρύ οπλισμό.[95] Η Γερμανία προσφέρθηκε να στείλει τα αντίστοιχα πυρομαχικά και να εκπαιδεύσει τους Ουκρανούς στη χρήση του.

Ο τρόπος που επέλεξε η Γερμανική κυβέρνηση για να στέλνει βαριά όπλα στην Ουκρανία μέσω της “κυκλικής ανταλλαγής”, αντάξιος καλογέρων, που βαφτίζουν τα αγριογούρουνα “πουρναρόψαρα” για να τα τρώνε κατά τις νηστείες, διατηρεί την κρίση στη Γερμανική κυβέρνηση, η οποία επεκτείνεται και στην κοινωνία.

 

Ο ίδιος ο καγκελάριος Scholz επανήλθε στις 22 Απριλίου με συνέντευξή του στο “Der Spiegel” όπου επαναλαμβάνει ότι «το να εμποδιστεί η κλιμάκωση προς το ΝΑΤΟ [εννοεί τη ΝΑΤΟική άμεση εμπλοκή] αποτελεί την υψηλότερη προτεραιότητα για εμένα» και θεωρεί ότι η αποστολή τανκς από τη Γερμανία μπορεί να εκληφθεί ως συμμετοχή της στον πόλεμο.[96] Ακατανόητοι ακροβατισμοί που συνεχώς ανακυκλώνουν την κρίση μεταξύ των τριών κυβερνητικών κομμάτων υπό την μεροληπτική, και επιπλέον ηχηρή, διαιτησία του Ουκρανού πρέσβη Andriy Melnyk.[97]

Η πλημμύρα οπλικών συστημάτων που κατευθύνονται αδιάκοπα προς την Ουκρανία έχει προκαλέσει σοβαρά ερωτηματικά σχετικά με το πού αυτά θα καταλήξουν τελικά. Να μην ξεχνάμε ότι η Ουκρανία έχει απελευθερώσει από τις φυλακές της χιλιάδες εγκληματίες με σοβαρότατο ποινικό μητρώο, έχει κορεσθεί από μισθοφόρους και τα ναζιστικά τάγματα αποτελούν μέρος των ενόπλων της δυνάμεων. Επιπλέον, ουδείς καταγράφει τη ροή του οπλισμού ούτε τηρούνται πρωτόκολλα παράδοσης-παραλαβής. Οι ΗΠΑ άρχισαν να εκφράζουν ανησυχίες για το πού καταλήγουν αυτά τα όπλα, οι οποίες παρουσιάστηκαν σε ρεπορτάζ του CNN στις 20 Απριλίου. Ο τίτλος με τον οποίο αυτό διαδόθηκε διεθνώς ήταν «Οι αποστολές όπλων από τις ΗΠΑ προς την Ουκρανία καταλήγουν σε μαύρη τρύπα» —αν και το ίδιο το CNN στη συνέχεια τον άλλαξε στον ηπιότερο «Τι συμβαίνει με τα όπλα που στάλθηκαν στην Ουκρανία; Οι ΗΠΑ στ’ αλήθεια δεν γνωρίζουν». Το ρεπορτάζ παραπέμπει σε πηγή των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών που λέει ότι «[η ροή των όπλων] πέφτει μέσα σε μια μαύρη τρύπα και δεν υπάρχει καμία αίσθηση [πού οδηγείται] μετά από ένα μικρό διάστημα χρόνου.[98] Το ρεπορτάζ κάνει σαφές ότι οι Αμερικανοί ανησυχούν πολύ έντονα ότι προηγμένα συστήματα, όπως τα Stinger, θα καταλήξουν στη μαύρη αγορά.

Να τελειώσουμε την ενότητα εδώ επισημαίνοντας ότι η Ελλάδα (η οποία βέβαια δεν διαθέτει βαρέα όπλα για αποστολή), εν τούτοις έχει αποστείλει έξι φορές στρατιωτικό υλικό με C-130 στην Πολωνία για μεταφορά στην Ουκρανία, προκαλώντας, όπως έχουμε γράψει σε προηγούμενο άρθρο, τις έντονες διαμαρτυρίες Ελλήνων στρατιωτικών που βλέπουν αποδυνάμωση των Ελληνικών νησιών[99]. Από τις αποστολές αυτές έχουν ανακοινωθεί οι τέσσερις, χωρίς όμως πληροφορίες για τα αποσταλέντα υλικά. Δημοσίευμα αναφέρεται στα υλικά αυτά και, αν οι πληροφορίες αληθεύουν, ιδιαίτερα όσο αφορά τα Stinger, υπάρχει λόγος ανησυχίας.[100] Στις 15 Απριλίου, σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφων, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ι. Οικονόμου δεν απάντησε. Η κυβερνητική στάση είναι να πειθαρχεί στους ΝΑΤΟικούς και ταυτόχρονα να προσπαθεί να καθησυχάσει τις ανησυχίες (π.χ. διαρρέοντας ότι η αποστολή υλικού έχει σταματήσει).[101] [102]

E2 H ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ ΩΣ ΜΕΣΟ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΤΩΝ ΗΠΑ/ΝΑΤΟ

Πριν προχωρήσουμε στην ειδικότερη εξέταση των πιο προωθημένων προτάσεων αμερικανικής επέμβασης που έχουν πέσει στο τραπέζι μέχρι σήμερα, να επισημάνουμε κάτι βασικό, που μέσα στον ορυμαγδό των ειδήσεων μπορεί και να μας διαφεύγει. Όλοι όσοι υποστηρίζουν την αμεσότερη εμπλοκή των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, και αυτοί είναι κυρίως “σύμβουλοι”, “στρατηγικοί αναλυτές”, δημοσιογράφοι, πολιτικό και οικονομικό προσωπικό και όχι εν ενεργεία στρατιωτικοί, ρίχνουν το κύριο βάρος της επιχειρηματολογίας τους στις τεράστιες ανθρωπιστικές καταστροφές που δήθεν προκαλεί ή θα προκαλέσει η Ρωσία. Δεν έχει νόημα να αρχίσω εδώ να απαριθμώ άρθρα και αρθρογράφους, πραγματικά αποτελεί κοινό τόπο όλων των πολεμοκαπήλων.

Ο στόχος πίσω από αυτήν την εκστρατεία είναι η ανατροπή της λεγόμενης «κόκκινης γραμμής» της κυβέρνησης του προέδρου των ΗΠΑ, ο οποίος τον Φεβρουάριο είχε καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να εμπλακεί σε πόλεμο με τη Ρωσία για την Ουκρανία.[103] Ένας από τους βασικούς λόγους αυτής της απόφασης, εκτός από την ευθεία απειλή της Ρωσίας για χρήση πυρηνικών δεδομένου ότι θεωρεί την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ως “υπαρξιακή απειλή”—σύμφωνα με το στρατηγικό δόγμα της Ρωσίας χρήση πυρηνικών θα κάνει μόνο σε περίπτωση υπαρξιακής απειλής—είναι η σαφής απροθυμία του Αμερικανικού κοινού, όπως έχει καταμετρηθεί σε δημοσκοπήσεις[104], για αποστολή στρατευμάτων των ΗΠΑ στην Ουκρανία να πολεμήσουν τους Ρώσους. Όμοια, αρκετά μέλη του Κογκρέσου έχουν αντιταχθεί ανοικτά σε αυτό το ενδεχόμενο. Άρα, χρειάζεται να βρεθούν τα μέσα που θα ανατρέψουν την άρνηση του Αμερικανικού λαού να πολεμήσει για την Ουκρανία και ακριβώς αυτόν τον σκοπό εξυπηρετεί ο πραγματικός ορυμαγδός περί Ρωσικών αγριοτήτων, σφαγών κ.λπ., Θυμίζουμε ότι, σύμφωνα με τον ορισμό του “γνωστικού πολέμου”, τα μέσα που χρησιμοποιούντα πάνω στους ανθρώπους «θα επηρεάσουν την αντίληψή τους και θα αλλοιώσουν τις ικανότητες συλλογισμού τους, αποκτώντας επομένως τον έλεγχο των μοχλών λήψης αποφάσεων, αντιλήψεων και συμπεριφορών προκειμένου να επιτευχθούν επιδιωκόμενα αποτελέσματα».

Άρα, η τακτική των Ουκρανών να βομβαρδίζουν τους δικούς τους άμαχους με πυραύλους Tochka-U ή να εκτελούν άμαχους ως «φιλορώσους» και μετά να παρουσιάζουν τις δικές τους σφαγές ως προερχόμενες δήθεν από τις ρωσικές δυνάμεις[105] [106] [107] [108] [109] [110] είναι μεν κυνική και εγκληματική, αλλά επίσης είναι και απολύτως λογική. Το κάνουν για να δώσουν επιχειρήματα και να «βοηθήσουν» εκείνους στη Δύση που προπαγανδίζουν την παραπέρα κλιμάκωση της εμπλοκής του ΝΑΤΟ στην σύγκρουση. Τώρα, αν αυτό το σχέδιο τόχουν σκεφτεί οι ίδιες οι Ουκρανικές υπηρεσίες ή οι Δυτικοί χειριστές τους, αυτό δεν έχει και τόση σημασία.

Πάντως, δεν πέρασε απαρατήρητη η τοποθέτηση του Αμερικανικού Πενταγώνου, που κατά κάποιο τρόπο «άδειασε» την «επιχείρηση Bucha» λέγοντας ότι αυτό δεν έχει ανεξάρτητη πληροφόρηση περί θηριωδιών στην Ουκρανική πόλη.[111]

Από την άποψη της επέκτασης της στρατιωτικής παρέμβασης του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, η ρητορική των Δυτικών ηγετών για ανθρωπιστικές καταστροφές, σφαγές, κ.λπ. που προκαλούν οι Ρώσοι αποτελεί ασφαλή δείκτη πρόβλεψης της παραπέρα εμπλοκής του ΝΑΤΟ στις επιχειρήσεις είτε με αποστολή βαρέως πολεμικού υλικού είτε και με απευθείας επέμβαση.

Ιδιαίτερα ανησυχητική εδώ είναι η συχνά απρόβλεπτη στάση του Αμερικανού προέδρου, ο οποίος στις 12 Απριλίου μιλώντας στην Iowa των ΗΠΑ κατηγόρησε για πρώτη φορά τη Ρωσία ότι προκαλεί «γενοκτονία» στην Ουκρανία, θέση που επιβεβαίωσε εκ νέου από το αεροπλάνο του. Το Reuters επισημαίνει ότι πρόκειται για σημαντική κλιμάκωση της ρητορικής του Αμερικανού προέδρου και προσθέτει ότι την προηγούμενη βδομάδα τόσο ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Jake Sullivan όσο και ο Υπουργός Εξωτερικών, Antony Blinken, είχαν ρητά αρνηθεί ότι τα «ανθρωπιστικά εγκλήματα» της Ρωσίας αποτελούν γενοκτονία.[112] Υπενθυμίζεται ότι το ΝΑΤΟ είχε δικαιολογήσει τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας ακριβώς με αυτόν τον τρόπο: η στρατιωτική εμπλοκή του αποσκοπούσε στο να σταματήσει μια συντελούμενη γενοκτονία. Και βέβαια, ελάχιστο χρόνο μετά τα περί «γενοκτονίας» του Μπάιντεν, ο Ζελένσκι τουΐταρε: «Αληθινές λέξεις ενός αληθινού ηγέτη. Το να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους είναι ουσιώδες για να αντιπαρατεθούμε στο σατανικό [κακό].»

Το NBC επανήλθε με έναν αντίλογο στη ρητορική περί γενοκτονίας. Σύμφωνα με αυτό[113], ο ισχυρισμός για διαπραττόμενη “γενοκτονία” σε βάρος των Ουκρανών από τους Ρώσους: «μέχρι τώρα δεν έχει επιβεβαιωθεί από τις πληροφορίες που συλλέγουν οι Υπηρεσίες Πληροφοριών των ΗΠΑ, σύμφωνα με υψηλά ιστάμενα στελέχη της Αμερικανικής κυβέρνησης». Από το ίδιο τονίζεται ότι οι ισχυρισμοί του Μπάιντεν αποτελούν …προσωπικές του απόψεις (!) και δεν εκφράζουν τις θέσεις της Αμερικανικής κυβέρνησης και μάλιστα επισημαίνει ότι είναι η τρίτη φορά στις πρόσφατες βδομάδες που ο Αμερικανός πρόεδρος διαχωρίζει τις προσωπικές του θέσεις από την θέση της Αμερικανικής κυβέρνησης! Πάντως, σύμφωνα με το NBC, αυτά δεν αποτελούν γκάφες του Αμερικανού προέδρου, αλλά συνειδητή τακτική του για να βρεθεί μπροστά από τα γεγονότα, ότι αυτός πιστεύει ότι η Ιστορία θα τον δικαιώσει και όσα λέει τα λέει εντελώς συνειδητά. Κανείς αναρωτιέται πού έχουμε μπλέξει και αν θα καταφέρει η ανθρωπότητα να επιζήσει με τέτοιον πρόεδρο στις ΗΠΑ…

Στις 14/4 ο πρόεδρος των ΗΠΑ, μόλις τέλειωσε μια ομιλία του, γύρισε και προσπάθησε να σφίξει το χέρι κάποιου που δεν υπήρχε εκεί. Μετά στριφογύριζε αμήχανος δείχνοντας μπερδεμένος. Από το κακό στο χειρότερο…Δείτε όλο το βίντεο στο twitter[114]

Ο ψυχολογικός πόλεμος μέσω των στημένων ανθρωπιστικών καταστροφών έχει και άλλες πλευρές. Έτσι το twitter διαγράφει όσους λογαριασμούς παρουσιάζουν εντελώς νηφάλια αποδείξεις ότι τις επιθέσεις έκαναν οι Ουκρανοί—π.χ. το καλύτερο βίντεο για την επίθεση στους αμάχους στον σιδηροδρομικό σταθμό έχει διαγραφεί—ενώ από την άλλη, όπως ήδη είδαμε, πριν λίγες μέρες «ξέφυγε» από το NBC ότι μια σειρά από πληροφορίες που διαδίδουν οι Αμερικανικές υπηρεσίες (π.χ. για τα χημικά όπλα που δήθεν ετοιμάζονται να χρησιμοποιήσουν οι Ρώσοι) δεν στηρίζονται σε πραγματικά στοιχεία.[115] Εδώ, εκτός από την ενδιαφέρουσα εξήγηση για τον λόγο της διαρροής που είδαμε ότι παρέχει η Caitleen Johnstone, υπάρχει και το ενδεχόμενο, παρόλ’ αυτά, η διαρροή να οφείλεται σε πλευρές που θα επιθυμούσαν τη συγκράτηση των πολεμοκαπήλων. Ειδικά, η αποκάλυψη ότι η είδηση περί χημικών ήταν κατασκευασμένη, ξεγυμνώνει τις προσπάθειες να στηθεί η μεγαλύτερη προβοκάτσια σε αυτόν τον πόλεμο, την οποία κατά πάσα πιθανότητα προετοιμάζουν οι Ουκρανοί, για να υποχρεώσουν σε άμεση εμπλοκή το ΝΑΤΟ. Για αυτήν όμως θα μιλήσουμε πιο κάτω.

Πριν κλείσουμε αυτήν την ενότητα, δε μπορούμε να μην αναφερθούμε στη διπροσωπία των επίσημων ΗΠΑ απέναντι στο θέμα των εγκλημάτων πολέμου. Ενώ ο Μπάιντεν αποκαλεί τον Πούτιν «χασάπη» και «εγκληματία πολέμου» και μιλά για «γενοκτονία», η κυβέρνησή του, όπως και οι προηγούμενες, καταδιώκουν μέχρις εσχάτων τον δημοσιογράφο Julian Assange ακριβώς επειδή αποκάλυψε τα εγκλήματα πολέμου των ΗΠΑ.[116] [117]

“Οι ΗΠΑ φωνάζουν για εγκλήματα πολέμου την ίδια ώρα που φυλακίζουν ένα δημοσιογράφο
επειδή έφερε στη δημοσιότητα τα δικά τους εγκλήματα πολέμου”

 Ε3 ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΥ ΕΝΑΕΡΙΟΥ ΧΩΡΟΥ

Είναι γνωστό ότι το Κίεβο ζητά σταθερά και επανειλημμένα, στα πλαίσια της κεντρικής του στρατηγικής που είναι να εμπλέξει το ΝΑΤΟ άμεσα στις πολεμικές επιχειρήσεις, την κήρυξη του Ουκρανικού εναέριου χώρου σε αποκλεισμένη για τους Ρώσους ζώνη. Για να συμβεί αυτό όμως θα απαιτούνταν η άμεση εμπλοκή όχι μόνο με τα ρωσικά αεροπλάνα, αλλά και η εξάλειψη των κεντρικών αντι-αεροπορικών συστημάτων της Ρωσίας, επειδή διαφορετικά, τα ΝΑΤΟικά αεροπλάνα θα καταρρίπτονταν. Αυτό θα απαιτήσει, αν υποθέσουμε ότι το ΝΑΤΟ έχει τη δύναμη πυρός για να το επιτύχει, μια ολομέτωπη επίθεση από αέρος, πολλές τάξεις μεγέθους μεγαλύτερη σε έκταση και ένταση από αυτήν στην Γιουγκοσλαβία. Και μάλιστα, επειδή τα αεροδρόμια και τα κύρια αντι-αεροπορικά συστήματα που καλύπτουν τον εναέριο χώρο της Ουκρανίας βρίσκονται σε ρωσικά εδάφη, η επίθεση θε έπρεπε να ήταν απευθείας κατά της Ρωσίας, πράγμα που θα σήμαινε γενικευμένο (και πυρηνικό πόλεμο) σύμφωνα με τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις Πούτιν.

Επομένως, αν και επανέρχεται καθημερινά, αυτή η επίμονη πρόταση των Ουκρανών απορρίφθηκε επανειλημμένα και από τις ΝΑΤΟικές συνόδους και από τον Αμερικανό πρόεδρο. Όμοια, και ο Γερμανός καγκελάριος Olaf Scholz την έχει απορρίψει[118], αν και η Γερμανία πλέον εφοδιάζει την Ουκρανία και με βαρέα όπλα, κάτι που αρχικά είχε αρνηθεί να πράξει. Αυτό όμως που δεν είναι αρκετά γνωστό είναι ότι Αμερικανικοί κύκλοι του «βαθέως κράτους» με ιδιαίτερη διαχρονική επιρροή στις κυβερνήσεις των ΗΠΑ, επίσης προπαγανδίζουν αυτήν την πρόταση.

Το «Ατλαντικό Συμβούλιο» είναι ένας διακομματικός Αμερικανικός οργανισμός που σαν κύριο στόχο του έχει να διαμορφώνει τους ηγετικούς κύκλους των ΝΑΤΟικών χωρών, να τους φέρνει σε επαφή και να δημιουργεί ένα κοινό πλαίσιο αντίληψης, λειτουργίας και δράσης. Όπως γράφουν[119] «Οδηγούμενοι από την αποστολή μας να “διαμορφώσουμε το μέλλον της ανθρωπότητας μαζί”, το Ατλαντικό Συμβούλιο είναι ένας ακομμάτιστος οργανισμός ο οποίος κινητοποιεί την ηγεσία και την εμπλοκή των ΗΠΑ στον κόσμο, από κοινού με συμμάχους και εταίρους, ώστε να διαμορφώσουμε τις λύσεις στις παγκόσμιες προκλήσεις». Τα παραπάνω δεν είναι κούφια λόγια καθώς ο πρόεδρός του και τα στελέχη του συχνά καταλαμβάνουν κορυφαίες κυβερνητικές θέσεις στις ΗΠΑ, ανεξάρτητα από το κόμμα που κυβερνά (ανάμεσά τους και πολλά γνωστά σε εμάς ονόματα).[120]

Ήδη έχουμε δει άρθρα δύο στελεχών του που επιχειρηματολογούσαν σθεναρά υπέρ του εξοπλισμού, ανεξαρτήτως των συνεπειών, της Ουκρανίας με βαριά όπλα, όταν ακόμη το θέμα ήταν υπό συζήτηση και δεν είχε ακόμη παρθεί η απόφαση αποστολής τέτοιων όπλων στην Ουκρανία. Αυτό αποτελούσε «γραμμή», δηλαδή κοινό τόπο για όλα τα τότε άρθρα των στελεχών του Ατλαντικού Συμβουλίου.

Αξίζει όμως να δούμε και ειδικότερα τις απόψεις του νυν προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του, Fred Kempe, όπως εκφράζονται σε άρθρο με τίτλο: «Η απάντηση της Δύσης στον πόλεμο του Πούτιν είναι αξιοσημείωτη. Αλλά δεν αρκεί»[121]. Αφού τονίσει ότι ο παρόν πόλεμος δεν αποτελεί κάποιο μεμονωμένο επεισόδιο αλλά μια πρόκληση στη νέα παγκόσμια τάξη που καθιέρωσαν οι ΗΠΑ και απειλή που η τρέχουσα στρατηγική των ΗΠΑ για «στροφή στην Ασία» είναι ανεπαρκής στο να  αντιμετωπίσει, αναφέρει ότι απευθύνθηκε σε 37 κορυφαίους ειδικούς σε θέματα εθνικής ασφάλειας. Αυτοί ζύγισαν τα υπέρ και τα κατά μιας κλιμάκωσης και, σύμφωνα με τον Kempe, προτείνουν «την αποστολή περισσότερων εξοπλισμένων drones…, παροχή έτοιμων δυνατοτήτων ηλεκτρονικού πολέμου, περιλαμβανομένου εξοπλισμού για δορυφορική πλοήγηση και παρεμβολών στις τηλεπικοινωνίες, παραπέρα ανάπτυξη των κρίσιμων μικρού βεληνεκούς δυνατοτήτων της Ουκρανικής αεράμυνας για καλύτερη άμυνα εναντίον πυραύλων και αεροσκαφών». Ως εδώ τίποτα καινούργιο.

Αλλά, προσθέτει ο Kempe, «Πέρα από αυτά, εγώ επίσης υποστηρίζω μια μερική κήρυξη ζώνης απαγόρευσης πτήσεων επάνω από τις δυτικότερες περιοχές της Ουκρανίας, κοντά στην Πολωνική, Σλοβακική, Ουγγρική και Ρουμανική μεθόριο. Είναι αντιληπτό γιατί οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ απορρίπτουν την επιβολή απαγόρευσης των πτήσεων πάνω από όλη την Ουκρανία. Αλλά, στη Δυτική Ουκρανία είναι επιτακτική από ανθρωπιστική άποψη και επίσης στρατιωτικά ευκολότερη, καθώς η περιοχή είναι πλησιέστερα στις δυτικές αεροπορικές βάσεις. Θα επιδείξει την αποφασιστικότητά μας προς τον Πούτιν».

Εδώ παρατηρούμε τη γνωστή επίκληση «ανθρωπιστικών» λόγων για την αιτούμενη στρατιωτική κλιμάκωση, πράγμα που αποτελεί κοινό τόπο για όλους τους υποστηρικτές της, αλλά επίσης και τον  παραλογισμό αυτής της επίκλησης που αφορά ειδικά για την Δυτική Ουκρανία, όπου κανείς δεν έχει παρατηρήσει ανθρωπιστικό πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, ο λόγος επιλογής της Δ. Ουκρανίας έχει να κάνει με τις δυσκολίες στη μεταφορά της «χοντρής» στρατιωτικής βοήθειας που θα αρχίσει να ρέει άμεσα και την αποφυγή χτυπημάτων στις εφοδιοπομπές, όπως έχουν υποσχεθεί και πράττουν ήδη οι Ρώσοι.

Φυσικά, ο Kempe ζητά και την επέκταση των οικονομικών κυρώσεων μέχρι την επιβολή ενός πλήρους οικονομικού εμπάργκο που θα απαγορεύει εισαγωγές, εξαγωγές, και γενικά κάθε είδους συναλλαγή με τη Ρωσία, παραπέμποντας σε άρθρο άλλων στελεχών του Οργανισμού που προΐσταται. Στόχοι που έχουν ήδη επιτευχθεί, κατ’ αυτούς, είναι η ισοπέδωση του Ρωσικού νομισματικού συστήματος, η συντριβή του ρουβλιού, η κήρυξη της χώρας σε χρεοκοπία και η πρόκληση σοβαρής ύφεσης, αλλά αυτά δεν φτάνουν. Η λογική είναι σαφώς αυτή που χαρακτηρίζει γενικά την στρατηγική του ΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού απέναντι στη Ρωσία: Διάλυση της ως οντότητα και επέκταση εκεί των Δυτικών νέο-αποικιοκρατών.

Παρόμοια άποψη με αυτήν του Kempe όσο αφορά την κήρυξη του εναέριου χώρου της Δ. Ουκρανίας σε απαγορευμένη ζώνη «για ανθρωπιστικούς λόγους» παρουσίασε πολύ νωρίς (3 Μαρτίου) και ο πρώην ανώτατος στρατιωτικός διοικητής του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη (2013-2016), απόστρατος στρατηγός της Αμερικανικής αεροπορίας Philip Breedlove. Ο στρατηγός, αν και αναγνωρίζει ότι μια τέτοια απόφαση σαφώς ανοίγει το δρόμο για πυρηνικό πόλεμο, εν τούτοις τη θεωρεί αναγκαία. Στην κριτική ότι, αν δεν επιθυμεί πυρηνικό πόλεμο, τότε μια τέτοια ενέργεια συνιστά τζόγο, απαντά ότι το λεξιλόγιο που αυτός θα προτιμούσε είναι  «υπολογισμένη στρατιωτική απόφαση». Και σε όσους τον κατηγορούν για “πολεμοκάπηλο” απαντά ότι αυτός έχει …πέντε παιδιά που όλα εργάζονται για τον Αμερικανικό στρατό. Καταλήγει λέγοντας ότι ακόμη κι αν τώρα η άποψή του απορρίπτεται από την Αμερικανική ηγεσία, εν τούτοις θα έρθει η στιγμή, μετά από εκτεταμένες ανθρωπιστικές καταστροφές, που η απόφαση αυτή θα είναι ώριμη.[122]

Ο Breedlove επανέρχεται μετά από περίπου ένα μήνα σε εκτενή συνέντευξη στο γνωστό από την ψυχροπολεμική εποχή δίκτυο, που χρηματοδοτούσαν οι Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, Radio Free Europe-Radio Liberty. Και πάλι υποστηρίζει ότι το ενδεχόμενο να μετατραπεί ο πόλεμος σε πυρηνικό μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας δεν πρέπει να μας φοβίζει και ότι εάν ο Πούτιν αντιμετωπίσει βία, τότε θα οπισθοχωρήσει. «Εάν μπουν στον πόλεμο και άλλοι [εννοεί ΗΠΑ-ΝΑΤΟ] και ο κ. Πούτιν συναντούσε ατσάλι στον δρόμο του, εγώ πιστεύω ότι θα σταματούσε». Και προσθέτει ότι η άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ θα ήταν αναπόφευκτη αν η Ρωσία έκανε χρήση χημικών.[123]

Πάνω στις απόψεις του στρατηγού μία παρατήρηση: Η χρήση της εικασίας ότι “ο Πούτιν θα οπισθοχωρήσει αν αντιμετωπίσει την Αμερικανική βία” και η επιλογή της Αμερικανικής κίνησης σύμφωνα με αυτήν την υποκειμενική εκτίμηση συνιστούν παρεκτροπή από τον Αμερικανικό τρόπο στρατηγικής ανάλυσης που συνίσταται στην αντικειμενική καταμέτρηση των δυνατοτήτων του αντιπάλου και απάντηση σύμφωνα με την αντικειμενική πραγματικότητα, σύμφωνα πάντα με κάποιο μακροπρόθεσμο σχέδιο.

Όμως από την άλλη, θέλοντας να μη χάσει την επαφή του με τον κυρίαρχο τρόπο ανάλυσης του Αμερικανικού στρατού, αυτό ακριβώς εννοεί ο Breedlove όταν επανειλημμένα τονίζει ότι θα έρθει η στιγμή που πάνω στο τραπέζι θα μπει η ανάγκη άμεσης στρατιωτικής εμπλοκής των ΗΠΑ—δηλαδή ότι στο μέλλον θα δημιουργηθούν οι αντικειμενικές συνθήκες για την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο. Δεν είναι τυχαίο ότι, όπως ο Breedlove, και όλοι που υποστηρίζουν την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ συγκρίνουν την κατάσταση στην Ουκρανία με εκείνη στη Συρία, όπου κάποια στιγμή οι συνθήκες επέτρεψαν στους Αμερικανούς «να βάλουν μπότες στο έδαφος» και αυτό δεν οδήγησε σε σύγκρουση ΗΠΑ-Ρωσίας. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση όλοι αυτοί μοιάζει να μην καταλαβαίνουν τη διαφορά Συρίας με Ουκρανία όσο αφορά την ασφάλεια της Ρωσίας.

Αρωγός στη διεκδίκηση της επέκτασης των πολεμικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ έχει εμφανιστεί και εκείνος ο Mikhail Khodorkovsky (αν τον θυμάστε), ο επιλεγόμενος και κ. Yukos, ο οποίος μέσα σε ελάχιστο χρόνο έγινε ο πλουσιότερος άνθρωπος της Ρωσίας αρπάζοντας πετρελαιοπηγές τον καιρό του μεγάλου πλιάτσικου (παρεμπιπτόντως, αυτόν οι Δυτικοί ποτέ δεν αποκαλούν Ρώσο ολιγάρχη). Μετά τη σύγκρουσή του με τον Πούτιν αναγκάστηκε να φύγει από τη Ρωσία και τώρα ζει και βασιελεύει στο City όντας και από τους βασικούς χρηματοδότες του Atlantic Council. «Δυστυχώς», λέει ο κ. Yukos, «οι κυρώσεις δεν φτάνουν». Οι Δυτικοί ηγέτες συστήνει «τελικά…πρέπει να παραμερίσουν αυτήν την προσοχή που επιδεικνύουν»[124].

O A. Velshi, σημαντικό στέλεχος του CNN παλιότερα, του οποίου το Σαββατιάτικο show στο MSNBC έχει μεταβληθεί σε φρενιασμένο βήμα προπαγάνδισης της θερμής στρατιωτικής επέμβασης των ΗΠΑ, υποστήριξε στις 3 Απριλίου ότι: «Η κήρυξη απαγόρευσης πτήσεων [στην Ουκρανία] δεν διαφέρει σε κάτι από την ατέλειωτη αποστολή εξοπλισμού που η Δύση στέλνει στην Ουκρανία»[125].

Ε4 ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΑΕΡΟΠΛΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Προς το παρόν, η αποστολή αφορά τα MiG-29 που υπάρχουν ακόμη στις πρώην χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας και πλέον είναι μέλη του ΝΑΤΟ. Η αποστολή πιο σύγχρονων Αμερικανικών/Ευρωπαϊκών αεροσκαφών σκοντάφτει στους πιλότους, που σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει αναγκαστικά να είναι πολίτες ΝΑΤΟικών χωρών λόγω της άγνοιας χειρισμού τους από τους Ουκρανούς. Βεβαίως, όπως ήδη είδαμε, η αποστολή των MiG-29 εντάσσεται στη λογική του ενδιάμεσου βήματος πριν την άμεση εμπλοκή ΝΑΤΟικών αεροπλάνων στη σύγκρουση.

Η προϊστορία της αποστολής των MiG-29 έχει ως εξής: Αρχικά ο «πολέμαρχος» Josep Borrell, ο μάλλον φαιδρός υπεύθυνος της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, μέσα στην καλή χαρά και πραγματοποιώντας μια γκάφα πρώτου μεγέθους, αποκάλυψε στις 27 Φεβρουαρίου ότι το ΝΑΤΟ θα έστελνε πολεμικά αεροπλάνα στην Ουκρανία. Σύμφωνα με την Politico[126], η αιφνιδιαστική ανακοίνωση του Borrell προκάλεσε σοκ σε αξιωματούχους τόσο της ΕΕ όσο και των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων και των ακολούθων στις πρεσβείες των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης που προσπαθούσαν να κλείσει η συμφωνία στα μουλωχτά και χωρίς να αντιληφθούν τις προσπάθειές τους οι κύκλοι που αντιτίθενται στην εμπλοκή των ΗΠΑ στη σύρραξη. Η συνέχεια αποτελεί μια σειρά κινήσεων αντάξιων σεναρίου κωμωδίας του Χόλυγουντ, όπου η κάθε εμπλεκόμενη πλευρά προσπαθούσε να περάσει τον μουτζούρη στους υπόλοιπους Το ρεπορτάζ της Politico[127] είναι ό,τι καλύτερο έχει γραφτεί πάνω σε αυτήν την υπόθεση και ερμηνεύει όλες τις δηλώσεις και παλινωδίες που έχουν γίνει γνωστές. Παραπέμπουμε σε αυτό όποιον θέλει τις λεπτομέρειες της υπόθεσης και εδώ μένουμε στα κύρια γεγονότα.Έτσι, την Τρίτη 8 Μαρτίου ανακοινώνεται επίσημα από το υπουργείο εξωτερικών της Πολωνίας ότι: «Οι αρχές της Δημοκρατίας της Πολωνίας, μετά από διαβουλεύσεις μεταξύ του Προέδρου και της κυβέρνησης, είναι έτοιμες να αναπτύξουν – άμεσα και δωρεάν – όλα τα αεροσκάφη MIG-29 τους στην αεροπορική βάση Ramstein και να τα θέσουν στη διάθεση της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ταυτόχρονα, η Πολωνία ζητά από τις Ηνωμένες Πολιτείες να μας παράσχουν μεταχειρισμένα αεροσκάφη με αντίστοιχες επιχειρησιακές δυνατότητες. Η Πολωνία είναι έτοιμη να καθορίσει αμέσως τους όρους αγοράς [αυτών] των αεροπλάνων. Η πολωνική κυβέρνηση ζητά επίσης από τους άλλους Συμμάχους του ΝΑΤΟ – ιδιοκτήτες αεριωθούμενων αεροσκαφών MIG-29 – να ενεργήσουν στο ίδιο πνεύμα [εννοεί τη Σλοβακία και τη Βουλγαρία].»[128]

Η ανακοίνωση, η οποία εμπλέκει άμεσα τις ΗΠΑ στην ανακύκλωση των MiG-29, αφού αυτά θα παραδοθούν επισήμως στην Αμερικανική κυβέρνηση μέσω της Αμερικανικής βάσης στο Ramstein της Γερμανίας και αυτή με τη σειρά της θα τα παραδώσει στους Ουκρανούς, αιφνιδιάζει και μπερδεύει την Αμερικανική κυβέρνηση (οι λεπτομέρειες, είπαμε, στο ρεπορτάζ της Politico). Είμαστε ακόμη στην περίοδο που οι ΗΠΑ προσπαθούν να κρατήσουν αυστηρές διαχωριστικές γραμμές όσον αφορά την εμπλοκή τους, πράγμα που δεν συμβαίνει σήμερα. Έτσι η γνωστή μας Victoria Nuland, υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ για πολιτικές υποθέσεις, λέει ότι ανέμενε να το είχε μάθει πριν ανακοινωθεί και «επομένως αυτή ήταν μία αιφνιδιαστική κίνηση από πλευράς των Πολωνών». Όταν ρωτήθηκε αν η πρόταση ήταν σε γνώση άλλων αξιωματούχων της Αμερικανικής κυβέρνηση, η Nuland είπε: «όχι εξ όσων γνωρίζω».[129]

Πριν όμως την αντίδραση της Nuland, την ίδια μέρα ο Βρετανός υπουργός άμυνας Ben Wallace είχε σπεύσει να πει ότι η Πολωνία θα αντιμετώπιζε άμεσες συνέπειες, αλλά η Βρετανία θα στεκόταν στο πλευρό της ως προστάτης. Βεβαίως, οι ίδιοι οι Πολωνοί, δια του πρωθυπουργού τους Mateusz Morawiecki  αμέσως μετά διευκρίνισαν ότι οι ίδιοι ΔΕΝ θα παραδώσουν τα αεροπλάνα στους Ουκρανούς αλλά στο ΝΑΤΟ, το οποίο πρέπει συλλογικά να αποφασίσει τι θα τα κάνει («Οι αποφάσεις για την παροχή επιθετικών όπλων πρέπει να παίρνονται ομόφωνα σε συνολικό ΝΑΤΟικό επίπεδο. Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε μονόπλευρα βήματα επειδή δεν αποτελούμε μέρος αυτού του πολέμου»).[130] Είναι εντυπωσιακό πόσο οι απόψεις για τις λεπτές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ μη άμεσης και άμεσης εμπλοκής αλλάζουν μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα.

Όμως, ήδη από την Κυριακή, 6 Μαρτίου ο υπουργός των εξωτερικών των ΗΠΑ, Antony Blinken είχε δώσει το «πράσινο φως» για την αποστολή των Πολωνικών αεροπλάνων στην Ουκρανία σε συνέντευξή του στο CBS. Σε ερώτηση «Εάν, για παράδειγμα, η Πολωνική κυβέρνηση, ένα μέλος του ΝΑΤΟ θελήσει να στείλει πολεμικά αεροσκάφη, αυτή [η απόφαση] παίρνει το πράσινο φως από τις ΗΠΑ; Ή φοβάστε ότι αυτό θα κλιμακώσει την ένταση;» απαντά: «Όχι, αυτό—αυτό έχει πράσινο φως» και συνεχίζει λέγοντας ότι ήδη διεξάγονται συζητήσεις με τους Πολωνούς για την αντικατάσταση αυτών των αεροσκαφών.[131] Ο αιφνιδιασμός, επομένως, από πλευράς των Πολωνών οφειλόταν στο ότι εκείνοι επιθυμούσαν να χρησιμοποιήσουν τις ΗΠΑ ως ενδιάμεσο και δεν ήθελαν να αναλάβουν (τότε) την ευθύνη ατομικά.

Αλλά σίγουρα αιφνιδιάστηκε ένας άλλος βραχίονας της Αμερικανικής κυβέρνησης, ο οποίος μάλιστα πάντα προβάλλει αντίσταση στην παραπέρα εμπλοκή, ίσως διότι είναι σε θέση καλύτερα από όλους να εκτιμήσει πού οδηγεί η συνεχής κλιμάκωση, και αυτός δεν είναι άλλος από το Αμερικανικό Πεντάγωνο. Είναι χαρακτηριστικό αυτής της κρίσης ότι οι πλέον έξαλλοι πολεμοχαρείς ΝΑΤΟικοί είναι τα στελέχη των think tanks, οι πολιτικές ελίτ και τα υπουργεία εξωτερικών και όχι οι επαγγελματίες στρατιωτικοί οι οποίοι μέχρι σήμερα έχουν επιδείξει κάποια αυτοσυγκράτηση και συνήθως βρίσκονται προ τετελεσμένων. Λίγες ώρες μετά την Ανακοίνωση του Πολωνικού υπουργείου εξωτερικών, το Πεντάγωνο απέρριψε, δια του εκπροσώπου του, John Kirby, την Πολωνική πρόταση ως «μη βιώσιμη». Είπε ο John Kirby: «Απλώς, δεν μας είναι καθαρό ότι για αυτήν [την πρόταση] υπάρχει ουσιώδες σκεπτικό…Θα συνεχίσουμε να διαβουλευόμαστε με την Πολωνία και τους άλλους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ σχετικά με αυτό το θέμα και τα δύσκολα λογιστικά προβλήματα που παρουσιάζει, αλλά δεν πιστεύουμε ότι η Πολωνική πρόταση είναι βιώσιμη».

H μεταφορά των MiG-29 από την Πολωνία, Σλοβακία και Βουλγαρία (συνολικά το πολύ 70 αεροσκάφη) προς την Ουκρανία συνέχισε να συζητιέται πάντως. Στo “Foreign Affairs” στις 16 Μαρτίου εμφανίστηκε άρθρο τεσσάρων υψηλά ισταμένων στρατιωτικών/στρατηγικών αναλυτών[132] οι οποίοι επανάφεραν την ίδια πρόταση στα πλαίσια έξι προτάσεων για την κλιμάκωση της ΝΑΤΟικής βοήθειας χωρίς—υποτίθεται—κίνδυνο άμεσης εμπλοκής. Ειδικά για τη μεταφορά των MiG-29 στην Ουκρανία, η ιδέα είναι να υλοποιηθεί αυτή στα μουλωχτά, γεγονός που δεν θα δημιουργήσει, πιστεύουν, κίνδυνο εμπλοκής. Αν εξαιρέσουμε την πρότασή τους για σκιώδη εξόριστη Ουκρανική κυβέρνηση, οι υπόλοιπες προτάσεις τους ήδη υλοποιούνται ή είναι πολύ κοντά στην υλοποίησή τους.

Ειδικότερα, για τα MiG-29 στις 11 Απριλίου το Reuters μετάδωσε ότι ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας, Εduard Heger, δήλωσε πρόθυμος να στείλει τα MiG-29 που διαθέτει η χώρα του στην Ουκρανία, η οποία ήδη είχε παραλάβει τους S-300 της Σλοβακίας (αν και εικάζεται ότι αυτοί είχαν καταστραφεί μετά από Ρωσικό πλήγμα με υπερηχητικούς στρατηγικούς πυραύλους σε υπόγεια αποθήκη στα Καρπάθια). Βέβαια, ο Heger δεν έκρυψε και τον πραγματικό λόγο που θέλει να διώξει τα MiG-29 της χώρας του λέγοντας ότι: «Εξοπλισμός της σοβιετικής περιόδου δεν μπορεί να υποστηριχτεί χωρίς Ρωσικές προμήθειες και εμείς τη στιγμή αυτή ούτε καν τις θέλουμε» [133]. Βεβαίως, όπως θα δούμε στη συνέχεια, τα αεροπλάνα αυτά ανήκουν στις ΗΠΑ και η παρέμβαση του Heger αποσκοπούσε στο να καλύψει ακριβώς αυτό το γεγονός.

Τελικά, λοιπόν, για να λήξει και το συναξάρι των MiG-29, την Τρίτη 19 Απριλίου, ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου, John Kirby, ανέφερε[134] ότι μία μη κατονομαζόμενη σύμμαχη χώρα παρέδωσε MiG-29 στους Ουκρανούς ενώ σε χωριστή «διαρροή» από στρατιωτικό αξιωματούχο των ΗΠΑ ο αριθμός αυτών των αεροπλάνων ανέβηκε στα 20. Όμως την Τετάρτη, ο Kirby επανήλθε λέγοντας ότι στην ενημέρωση της Τρίτης: «Έκανα λάθος. Δεν πήραν ολόκληρα αεροσκάφη από άλλη χώρα» και διόρθωσε λέγοντας ότι αυτό που παραδόθηκε στους Ουκρανούς ήταν ανταλλακτικά που θα τους επιτρέψουν να στήσουν ολόκληρα MiG-29. «Τώρα», είπε ο Kirby, «έχουν περισσότερα αεροπλάνα από όσα είχαν πριν από δύο εβδομάδες».[135]

Το μπέρδεμα για το τι ακριβώς παραδόθηκε στους Ουκρανούς συνεχίστηκε όταν διέρρευσε ότι τα αεροπλάνα ανήκαν στην Μολδαβία, η οποία όμως τα είχε πουλήσει στις ΗΠΑ από το 1997, προκειμένου να μην τα αγοράσει το Ιράν.[136]

Δηλαδή, φαίνεται τελικά ότι τα αεροπλάνα παρέδωσαν οι ΗΠΑ στην Ουκρανία ως ιδιοκτήτης τους, έστω και αν αυτά ήταν—όχι όλα—αποθηκευμένα στην Μολδαβία. Η βάπτισή τους σε «ανταλλακτικά» οφείλεται στην υπεράσπιση της μέχρι σήμερα θέσης των ΗΠΑ ότι αποστολή αεροπλάνων θα συνιστά άμεση εμπλοκή στον πόλεμο, δηλαδή αποτελεί «φύλλο συκής» για να διατηρήσουν τη θέση αυτή, κυρίως επειδή δεν θέλουν—προς το παρόν—να στείλουν F-16 και πιλότους στην Ουκρανία.

Πάντως, σύμφωνα με τον Konstantin Sivkov, Ρώσο ειδικό, 20 αεροπλάνα δεν αρκούν για να αλλάξουν την πορεία του πολέμου, οι Ουκρανοί δεν διαθέτουν πλέον αεροδρόμια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν (γεγονός που κάνει επικίνδυνα πιθανή τη χρήση αεροδρομίων της Πολωνίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται) και επιπλέον, θεωρεί ότι αυτά θα καταρριφθούν από την πρώτη μέρα δεδομένης της πλήρους εναέριας κυριαρχίας των Ρώσων.[137] Και ο David Axe του “Forbes” παρατηρεί ότι η Ουκρανία δεν διαθέτει πλέον πιλότους για να τα πετάξουν[138] (πράγμα που επίσης κάνει επικίνδυνα πιθανή τη χρήση πιλότων από τις χώρες προέλευσης των αεροσκαφών).

Τα “Μολδαβικά” MiG-29 στην πραγματικότητα ανήκουν στις ΗΠΑ.
Τουλάχιστον δύο από αυτά είχαν μεταφερθεί εκεί για να χρησιμοποιούντα
ως “Κόκκινη Αεροπορία” σε γυμνάσια.

Ένα άλλο σημείο που δυσκολεύει την μεταφορά του συνόλου των MiG-29 που διαθέτει το ΝΑΤΟ (δηλαδή και των Βούλγαρο-Πολωνικών) είναι το ερώτημα του ποιος θα πληρώσει το κόστος αντικατάστασής τους (όπως και στην περίπτωση των Γερμανικών τανκς). Με την λειτουργία του νέου νόμου Lend/Lease στις ΗΠΑ ενδεχομένως να μπουζουριαστούν οι πρώην ανατολικές χώρες σε μακροχρόνιο δανεισμό που θα τους επιτρέψει να αγοράσουν F-16 στη θέση των MiG-29.

Επίσης δυσκολία προκαλεί το γεγονός ότι οι ΗΠΑ είναι απρόθυμες να παραδώσουν F-16 τα οποία ήδη υπηρετούν στην Αμερικανική αεροπορία, επειδή θα πρέπει πρώτα να ξεμονταριστούν από αυτά ορισμένα άκρως απόρρητα συστήματα. Δηλαδή, η αντικατάσταση των μάχιμων αεροπλάνων Πολωνίας και Βουλγαρίας θα απαιτήσει πάρα πολύ χρόνο.

Από τα παραπάνω φαίνεται ότι η πρόταση καθαυτή δεν έχει να προσφέρει κάτι στους Ουκρανούς—άλλωστε και αυτοί είχαν MiG-29 τα οποία αχρηστεύθηκαν σε μία ημέρα. Όμως, η υλοποίησή της έχει μεγάλη αξία επειδή συνηθίζει το κοινό, αλλά και τους ανήσυχους στρατιωτικούς, στην ιδέα της παράδοσης μεγάλων επιθετικών συστημάτων στους Ουκρανούς.

Για να γίνει το επόμενο βήμα, θα απαιτηθεί η μεταφορά Αμερικανικών αεροσκαφών F-16 στην Ουκρανία, αλλά αυτό θα απαιτήσει και την μεταφορά των πληρωμάτων τους εκεί. Ήδη όμως, το άρθρο στο “Foreign Affairs”, στο οποίο αναφερθήκαμε πιο πάνω, προλειαίνει το έδαφος για μια τέτοια απόφαση δεδομένου ότι η μία από τις έξι προτάσεις σε αυτό είναι η μεταφορά πληρωμάτων από πρώην χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας στην Ουκρανία, υποτίθεται για να επανδρώσουν τα MiG-29—επιχείρημα που αντιφάσκει ακριβώς με το σκεπτικό της παράδοσης των MiG-29, αφού αυτά υποτίθεται ότι επιλέγονται δεδομένης της ύπαρξης Ουκρανικών πληρωμάτων που μπορούν να τα επανδρώσουν.

Πρόκειται καθαρά για την τακτική της κλιμάκωσης με μικρά, κάθε φορά «αποδεκτά» βήματα μέχρι να φτάσουμε στον πυρηνικό πόλεμο (η μέθοδος βρασμού του βατράχου ώστε αυτός να μην πηδήσει έξω από την κατσαρόλα, για την οποία γράφαμε πιο πριν).

Ε5. Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ «ΕΙΡΗΝΕΥΤΙΚΟΥ» ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

To ζήτημα της αποστολής ΝΑΤΟικού/Αμερικανικού εκστρατευτικού σώματος στην Πολωνία δεν πρέπει να υποτιμάται, όπως δυστυχώς κάνει σε πρόσφατο άρθρο του ο αρχηγός της Ρωσικής υπηρεσίας πληροφοριών για το εξωτερικό (SVR), Sergey Naryshkin, στο Ρωσικό περιοδικό «Εθνική Άμυνα» (Natsionalnaya Oborona), όπου διαβεβαιώνει ότι: «οι ΗΠΑ, όπως και η πλειοψηφία των υπόλοιπων χωρών-μελών του ΝΑΤΟ, είναι καθαρό ότι δεν είναι έτοιμες να προχωρήσουν πέρα από την προσφορά ηθικής και οικονομικής υποστήριξης στη χούντα του Κιέβου και να μπουν ανοιχτά σε άμεση ένοπλη αντιπαράθεση στο πλευρό της [Ουκρανίας]».[139] Ακριβώς το αντίθετο είναι πλέον καθαρό: Οι χώρες του ΝΑΤΟ έχουν προχωρήσει πολύ πέρα από την ηθική και οικονομική στήριξη της Ουκρανίας. Ας δούμε αναλυτικά το ζήτημα.

Ιδέες για αποστολή εκστρατευτικού σώματος στην Ουκρανία υπήρξαν από την αρχή των επιχειρήσεων. Στις 9 Μαρτίου, σε άρθρο του στο “Defense One” με τίτλο “Βάλτε Αμερικανικά στρατεύματα στην Ουκρανία για να υπερασπίσουν μια εγκεκριμένη από τον ΟΗΕ ζώνη ασφαλείας” (“Put US Boots in Ukraine to Defend a UN-Approved Security Zone”) και υπότιτλο “Αυτό δούλεψε στη Συρία”(“It worked in Syria”) ο James Jeffrey, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Τουρκία, Ιράκ, και Αλβανία, πρώην επικεφαλής της αποστολής των ΗΠΑ στη Συρία και νυν πρόεδρος του προγράμματος για τη Μέση Ανατολή στο Woodrow Wilson International Center for Scholars (για συντομία Wilson Center) της Ουάσιγκτον—πρόκειται για σημαντικό think tank το οποίο σε σχετικές κατατάξεις έχει καταχωρηθεί στα 10 καλύτερα παγκοσμίως και ανήκει στο Smithsonian Institution—επικαλούμενος την πείρα του από την αποστολή στρατευμάτων των ΗΠΑ στη Συρία, ζητά την άμεση αποστολή εκστρατευτικού σώματος στην Ουκρανία.

Κατά τον Jeffrey, ο μηχανισμός έγκρισης της αποστολής μπορεί να είναι αντίστοιχος με την αποστολή στρατευμάτων στην Κορέα κατά τον εμφύλιο πόλεμο εκεί. Αν και ο Jeffrey αντιλαμβάνεται τη διαφορά του προτεινόμενου εγχειρήματος από εκείνο της Συρίας λόγω του υπαρξιακού χαρακτήρα της παρούσας σύγκρουσης για τη Ρωσία, θεωρεί ότι το ισοζύγιο κέρδους-ζημίας είναι υπέρ της πρότασής του: «Η Ρωσία, ακόμα και ασθενέστερη λόγω των κυρώσεων και της αντίστασης, θα μπορούσε να εξέλθει νικητής από την κρίση, αν η διεθνής τάξη [εννοεί αυτήν που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ] που θα προκύψει είναι ασθενέστερη γεωγραφικά, οικονομικά και ψυχολογικά. Επομένως, το υπ’ αριθμόν ένα καθήκον της διεθνούς τάξης είναι να εξασφαλίσει ότι αυτό δεν θα συμβεί, και αυτό θα απαιτήσει περισσότερη δράση με μεγαλύτερους κινδύνους και κόστη».[140]

Στη συνέχεια, η ιδέα εγκατάστασης στρατιωτικού σώματος του ΝΑΤΟ στη Δ. Ουκρανία με «ειρηνευτική» αποστολή επισημοποιήθηκε από την Πολωνία. Το βράδυ της Τρίτης, 15 Μαρτίου, οι πρωθυπουργοί της Πολωνίας, Τσεχίας και Σλοβενίας κατέφθασαν στο Κίεβο (κατά άλλους, στην Πολωνική πόλη Przemysl[141]), όπου συναντήθηκαν με τον Ζελένσκι και από όπου έφυγαν το πρωί της επόμενης μέρας[142]. Η αποστολή τους δεν εκπροσωπούσε κάποιο όργανο της ΕΕ ή του ΝΑΤΟ. Μαζί τους ήταν και ο ισχυρός άνδρας της Πολωνίας, Jaroslaw Kaczynski, ηγέτης του ακροδεξιού κυβερνώντος κόμματος «Νόμος και Δικαιοσύνη», o αποκαλούμενος και «ηγέτης του Κράτους», κατά μίμηση αντίστοιχου τίτλου του προπολεμικού στρατάρχη Józef Piłsudski. Η επίσκεψη είχε σχεδιαστεί ώστε να συμβεί ακριβώς πριν την προγραμματισμένη έκτακτη σύνοδο των υπουργών άμυνας του ΝΑΤΟ στις 16 Μαρτίου.

Το βασικό αποτέλεσμα της συνάντησης ήταν η μονόπλευρη ανακοίνωση από τον Kaczynski στην τηλεόραση, ότι η συνάντηση του Κιέβου προτείνει την επίσημη αποστολή «ειρηνευτικού» εκστρατευτικού σώματος του ΝΑΤΟ, το οποίο θα φέρει βαρύ οπλισμό και «επίσης θα είναι σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να επιχειρεί στην Ουκρανία».[143] Την επομένη, 16 Μαρτίου, ο πρωθυπουργός της Πολωνίας, Mateusz Morawiecki, αφού είχε ήδη ανακοινωθεί η υποτιθέμενη πρόταση της συνάντησης περί αποστολής ειρηνευτικού σώματος, τουϊτάρει: «Το ουκρανικό έθνος υπενθύμισε σε όλη την Ευρώπη τι είναι ο αγώνας για την ελευθερία, τι είναι το θάρρος και τι είναι πραγματικά το μεγαλείο. Είναι καιρός να ξαναζωντανέψει η παλιά Ευρώπη, η νωχελική και παρακμασμένη Ευρώπη», την οποία εγκάλεσε για «τείχος αδιαφορίας».[144] Αλλά αντίστοιχες δηλώσεις με τους δύο Πολωνούς της συνάντησης, περί αποστολής «ειρηνευτικής δύναμης του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία», ΔΕΝ έκαναν ούτε ο πρωθυπουργός της Τσεχίας ούτε ο πρωθυπουργός της Σλοβενίας.

“Τέσσερις στρατηγοί κινάν και παν”:
[Από αριστερά] Οι πρωθυπουργοί της Σλοβενίας, Janez Janša, της Πολωνίας, Mateusz Morawiecki,
ο “ηγέτης του Κράτους” της Πολωνίας, Jarosław Kaczyński, και της Τσεχίας, Petr Fiala
μελετούν χάρτη της Ουκρανίας κατά την επίσκεψή τους στο Κίεβο.

Το ενδιαφέρον σημείο όμως είναι ότι η Ουκρανική πλευρά, η οποία είναι η μόνη που μπορεί να ζητήσει την είσοδο εκστρατευτικού σώματος του ΝΑΤΟ στην Πολωνία, ουδέποτε εμφανίστηκε να υποστηρίζει την Πολωνική πρόταση. Και αυτό παρά την βασική στρατηγική της χώρας που είναι να εμπλέξει άμεσα το ΝΑΤΟ στη σύγκρουση (π.χ. μέσω της επανειλημμένης πρότασης για κλείσιμο του εναέριου χώρου της Ουκρανίας από το ΝΑΤΟ, μέσω της άμεσης εισδοχής της στο ΝΑΤΟ και, αν όχι, μέσω της εγγύησης της ασφάλειάς της από το ΝΑΤΟ[145], κ.λπ., κ.λπ.). Τον λόγο που η Ουκρανία στην πραγματικότητα δεν υποστήριξε την Πολωνική πρόταση θα δούμε πιο κάτω.

Είναι προφανές ότι η ανακοίνωση έγινε λίγη ώρα πριν την σύνοδο των υπουργών άμυνας του ΝΑΤΟ προκειμένου να την αιφνιδιάσει και ενδεχομένως να αποσπάσει κάποιας μορφής συγκατάθεση. Παρόλ’ αυτά, ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, Jens Stoltenberg, μετά τη σύνοδο, αν και επανέλαβε όλη τη γνωστή ΝΑΤΟική ρητορική, σημείωσε ότι « δεν έχουμε σχέδια να αναπτύξουμε δυνάμεις του ΝΑΤΟ στο έδαφος της Ουκρανίας».[146] [147]

Φυσικά, όπως ήδη έχουμε δει, στο έδαφος της Ουκρανίας βρίσκονται κάμποσοι ανώτατοι αξιωματικοί, και εκατοντάδες εκπαιδευτές ή στρατιωτικοί των ειδικών δυνάμεων ΝΑΤΟικών χωρών (με προεξέχοντες τους Αμερικανούς, Βρετανούς και Πολωνούς) όπως και αρκετές χιλιάδες μισθοφόροι, αλλά η συζήτηση τώρα αφορά την επίσημη αποστολή κανονικού εκστρατευτικού σώματος του ΝΑΤΟ.

Η Πολωνική πρόταση αντιμετωπίστηκε χλιαρά ή και αρνητικά από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ. Η υπουργός άμυνας της Ολλανδίας, η οποία στο παρελθόν είχε αόριστα υποστηρίξει την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στη σύγκρουση, παρατήρησε ότι: «Φοβάμαι ότι βρισκόμαστε ακόμη σε πολύ πρώιμα στάδια για να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο», εξαρτώντας την αποστολή ενός τέτοιου σώματος από τις διαπραγματεύσεις Ουκρανίας-Ρωσίας και την συνακόλουθη κήρυξη εκεχειρίας. Ο Εσθονός υπουργός άμυνας υπήρξε γριφώδης θεωρώντας ότι η αποστολή ενός τέτοιου ΝΑΤΟικού σώματος στην Ουκρανία αποτελεί: «μία από τις υπάρχουσες δυνατότητες και φυσικά εμείς οφείλουμε να εξετάσουμε όλες τις δυνατότητες που μπορούν να βοηθήσουν την Ουκρανία» προσθέτοντας όμως ότι για μια τέτοια αποστολή θα απαιτηθεί απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου η Ρωσία διαθέτει βέτο. Η υπουργός άμυνας της Τσεχίας, Jana Černochová, είπε ότι, αν και η χώρα της στην πράξη βρίσκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία(!), η διοργάνωση της «συμμαχίας των προθύμων» για μια τέτοια αποστολή θα πρέπει να αναληφθεί από τον ΟΗΕ, αν και άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο η αποστολή αυτή να αποφασιστεί από τη ΓΣ και όχι από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπως είχε γίνει με τον πόλεμο της Κορέας.[148] Η Ουγγαρία απείλησε να την μπλοκάρει στη Σύνοδο Κορυφής.[149] Ο Βρετανός υπουργός άμυνας είπε ότι θα χρειαστεί «να εξεταστούν όλες οι λεπτομέρειες πριν πάρουμε μια απόφαση για το τι θα συμβεί».[150] Ο Γερμανός καγκελάριος απέρριψε την πρόταση ευθέως σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Γερμανικής κυβέρνησης Steffen Hebestreit : «Κανένα μέλος της διοίκησης ή στρατιώτης του ΝΑΤΟ δεν θα αναπτυχθεί εκτός του ΝΑΤΟ», υπενθυμίζοντας ταυτόχρονα ότι ομοίως αρνητικοί στο ενδεχόμενο ΝΑΤΟικής αποστολής στην Ουκρανία υπήρξαν οι πρόεδροι των ΗΠΑ και της Γαλλίας.[151] Ο εκπρόσωπος του υπουργείου εξωτερικών των ΗΠΑ, Ned Price, αναφερόμενος στην πρόταση επισήμανε ότι οι ΗΠΑ: «επιθυμούν να αποφύγουν οτιδήποτε θα μπορούσε να παρατείνει αυτόν τον πόλεμο ή να τον διευρύνει».[152] Η μόνη γνωστή επικρότηση της Πολωνικής πρότασης προήλθε από τη Δανία, της οποίας ο υπουργός άμυνας, Morten Bødskov, εξέφρασε την ετοιμότητα της χώρας του να συμμετάσχει σε μια τέτοια αποστολή[153]—να θυμίσουμε επίσης ότι  η Δανία είναι η μόνη ΝΑΤΟική χώρα της οποίας ο πρωθυπουργός ενθαρρύνει επίσημα τη μετάβαση μισθοφόρων πολιτών της στην Ουκρανία για να πολεμήσουν.[154]

Αρκετές μέρες αργότερα, στις 21 Μαρτίου, η εκπρόσωπος τύπου του Λευκού Οίκου, Jen Psaki, είπε ότι ναι μεν η Αμερικανική κυβέρνηση δεν θα στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία, αλλά εν τούτοις είναι πρόθυμη να συζητήσει την Πολωνική πρόταση ανάμεσα σε άλλες προτάσεις. Πρόσθεσε, διπλωματικά, ότι η Πολωνία αποτελεί «σημαντικό εταίρο [των ΗΠΑ] καθώς θα εργαζόμαστε για να παραμείνουμε ενωμένοι στις επόμενες βδομάδες και μήνες».[155] [156]

Την προηγουμένη, στις 20 Μαρτίου, η πρέσβης των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Linda Thomas-Greenfield, σε σχετική ερώτηση που της υποβλήθηκε σε συνέντευξη τύπου, είχε απαντήσει ως εξής: «Ο Πρόεδρος ήταν ξεκάθαρος ότι δεν πρόκειται να βάλουμε Αμερικανικά στρατεύματα στο έδαφος της Ουκρανίας. Δεν επιθυμούμε να κλιμακώσουμε τη σύγκρουση σε πόλεμο με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά όμως θα υποστηρίξουμε τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ. Όπως γνωρίζετε, έχουμε στρατεύματα σε χώρες του ΝΑΤΟ, και ο Πρόεδρος έχει κάνει σαφές ότι εάν υπάρξει επίθεση σε χώρα του ΝΑΤΟ, κάτω από το άρθρο V [του καταστατικού του] θα υποστηρίξουμε αυτές τις χώρες και θα τις υπερασπιστούμε». Η απάντηση της Greenfield θεωρείται ασαφής και της ζητούνε να απαντήσει ευθέως εάν οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την ανάπτυξη ΝΑΤΟικών δυνάμεων στην Ουκρανία, έστω και αν οι ίδιες δεν συμμετέχουν. Απαντά ως εξής: «Ξανά, δεν μπορώ να προβλέψω τι αποφάσεις θα παρθούν στη σύνοδο του ΝΑΤΟ και πώς θα αντιδράσει το ΝΑΤΟ στην Πολωνική πρόταση. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι Αμερικανικά στρατεύματα δεν θα βρεθούν στο Ουκρανικό έδαφος αυτή τη στιγμή [η υπογράμμιση δική μας]…άλλες χώρες του ΝΑΤΟ μπορεί να αποφασίσουν ότι επιθυμούν να στείλουν στρατεύματα μέσα στην Ουκρανία. Αυτή είναι μία απόφαση που οι ίδιες πρέπει να πάρουν».[157]

Δεδομένης της αρχικά χαμηλού επιπέδου και στη συνέχεια όχι και τόσο πειστικής παρέμβασης των ΗΠΑ (άλλωστε είναι γνωστό ότι αυτές πράττουν ό,τι μπορούν για να παρατείνουν τον πόλεμο), οι Πολωνοί ακροδεξιοί «διέρρευσαν» στις 22 Μαρτίου ότι η Πολωνική κυβέρνηση επεξεργάζεται ένα «μυστικό» σχέδιο για την ανάπτυξη του «ειρηνευτικού» σώματος του ΝΑΤΟ ή/και ορισμένων χωρών στην Πολωνία μετά τη διαπίστωση, όπως είπαν, ότι στη σύνοδο των υπουργών άμυνας του ΝΑΤΟ η πρόταση της Πολωνίας αντιμετωπίστηκε «με ενδιαφέρον». Το σχέδιο θα υπέβαλλαν επισήμως στην επικείμενη έκτακτη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στις 24 Μαρτίου.[158]

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Πολωνικής κυβέρνησης, Piotr Müller: «Δεν θα υπάρξουν εύκολες ή γρήγορες λύσεις, αλλά προκειμένου να αναλάβουμε μια τέτοια δράση, οφείλουμε να αρχίσουμε να επεξεργαζόμαστε διάφορα σενάρια. Οι γνώμες κάποιων Ευρωπαϊκών χωρών αυτή τη στιγμή είναι συγκρατημένες, αλλά παρόλ’ αυτά επιπλέον πίεση [εννοεί από την Πολωνική πλευρά] θα μπορούσε να σημαίνει ότι στο μέλλον μια τέτοια [ειρηνευτική] αποστολή θα οργανωθεί».[159] Παρόμοιες απόψεις εκφράζει σε συνέντευξή του στο CNN και ο πρέσβης της Πολωνίας στις ΗΠΑ, ο οποίος, όπως και άλλοι Πολωνοί αξιωματούχοι, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο η αποστολή να γίνει από κάποιες χώρες που συμφωνούν και όχι από το επίσημο ΝΑΤΟ.[160]

Όπως θα δούμε στη συνέχεια, η τακτική των Πολωνών μάλλον ήταν καρποφόρα. Αλλά προς το παρόν, ας δούμε τι προέβλεπε το «μυστικό» τους σχέδιο, το οποίο, παρεμπιπτόντως, ο Πολωνός πρόεδρος δήλωσε ότι θα το ενέκρινε μόνο εφόσον οι ΗΠΑ το αποδεχόταν. Θα επρόκειτο για ένοπλο σώμα οργανωμένο από το ΝΑΤΟ με συμμετοχή πολλών χωρών και με δύναμη 10,000 ανδρών—ο αριθμός είναι προφανώς ανεπαρκής, αλλά δίνεται επίτηδες χαμηλός για να μοιάζει η πρόταση ακίνδυνη, άλλωστε αν η πρόταση γίνει αποδεκτή, οι αριθμοί εύκολα αλλάζουν, το έχουμε ξαναδεί και στο Βιετνάμ. Το σώμα αυτό θα επέβλεπε την ύπαρξη ελεύθερων διαδρόμων για τον εφοδιασμό της Ουκρανίας (και με όπλα), επί των οποίων το ΝΑΤΟ θα επέβαλε ζώνη απαγόρευσης πτήσεων. Στο σχέδιο περιλαμβανόταν και το κλείσιμο του εναέριου χώρου πάνω από τις Ουκρανικές πόλεις. Η Πολωνία επιδόθηκε σε διπλωματικό αγώνα για να γίνει αποδεκτό το σχέδιό της από όσο περισσότερες ΝΑΤΟικές χώρες. Σύμφωνα με τους ίδιους, είχαν θετική ανταπόκριση στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις, αλλά αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί.[161]

Και φτάνουμε αισίως στην συνάντηση κορυφής του ΝΑΤΟ, που διεξάγεται στις Βρυξέλλες στις 24 Μαρτίου και όπου η Πολωνία καταθέτει επισήμως την πρότασή της. Ήδη έχει γίνει γνωστό ότι οι βασικές χώρες της Ευρώπης ή δεν αποδέχονται ή είναι πολύ χλιαρές απέναντι στο ενδεχόμενο της σύγκρουσης με τη Ρωσία. Εκπρόσωποι του Atlantic Council, για το οποίο έχουμε ήδη μιλήσει, υπενθυμίζουν ότι κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Σοβιετικοί …εισέβαλαν και κατέλαβαν τις χώρες που τώρα αποτελούν την ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ και αυτό τις κάνει τόσο «ευαίσθητες» σε αντίθεση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης που θέλουν να διατηρήσουν δεσμούς με τη Ρωσία. Εκτός από το ανιστόρητο τέτοιων θεωριών, εντύπωση προκαλεί η προσπάθεια να τσουβαλιαστούν όλες αυτές οι χώρες με την πρόταση της Πολωνίας, γεγονός που δεν ανταποκρίνεται στο τι αυτές υποστήριζαν μέχρι τότε.[162]

Την προηγουμένη της συνάντησης ο ΓΓ του ΝΑΤΟ σε συνέντευξη τύπου[163], αφού αναφερθεί στην τεράστια κινητοποίηση του ΝΑΤΟ και σε όλων των ειδών μέτρα που έχει πάρει κατά της Ρωσίας και υπέρ της Ουκρανίας, χωρίς να αναφερθεί στην Πολωνική πρόταση, επισημαίνει ότι «έχουμε την ευθύνη να εξασφαλίσουμε ότι ο πόλεμος δεν θα κλιμακωθεί πέρα από την Ουκρανία και δεν θα μεταβληθεί σε σύγκρουση ΝΑΤΟ-Ρωσίας» και επίσης επαναβεβαιώνει τη θέση ότι «το μήνυμα είναι πολύ καθαρό, οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ δεν θα στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία». Αναφέρεται επίσης εκτεταμένα στην αιφνιδίως κεντρική τοποθέτηση, που θα εμφανιστεί και στη Σύνοδο Κορυφής της επόμενης μέρας, περί επαπειλούμενης χρήσης χημικών όπλων από τη Ρωσία. Αυτό είναι και το πιο ενδιαφέρον μέρος της Συνόδου, που θα το δούμε αναλυτικά πιο κάτω.

Την επόμενη μέρα, σε νέα συνέντευξη[164] μετά τη συνάντηση κορυφής, ο Jens Stoltenberg επαναλαμβάνει τα ίδια, δηλαδή αποφεύγει να αναφερθεί συγκεκριμένα στην Πολωνική πρόταση και στην όποια συζήτηση έγινε στη Σύνοδο σχετικά με αυτή, ιδιαίτερα αν και κάτω από ποιους όρους αυτή θα επαναφερθεί στην επόμενη Σύνοδο στη Μαδρίτη. Πρακτικά δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς προτάθηκε από την Πολωνική πλευρά, ποιοι και πόσο το υποστήριξαν και κατά πόσο η όποια Πολωνική πρόταση θεωρήθηκε ή όχι ως μία «προκαταρκτική αντίληψη», όπως την είχε διαφημίσει ο Πολωνός πρέσβης στις ΗΠΑ στο CNN. Και αν ναι, δεν γνωρίζουμε ποιες ιδέες έπεσαν στο τραπέζι για την παραπέρα εξέλιξή της.

Αλλά πώς είχαν αντιδράσει στη συζήτηση αυτής της πρότασης οι Ρώσοι; Με επανειλημμένες ανακοινώσεις είχαν με κάθε τρόπο διαμηνύσει ότι θα πρόκειται για σοβαρότατη κλιμάκωση. Ειδικότερα, ο Ρώσος υπουργός εξωτερικών Sergey Lavrov μιλώντας στο Πανεπιστήμιο Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας (MGIMO) στις 23 Μαρτίου, απευθυνόμενος στους Πολωνούς, είπε: «Ελπίζω πραγματικά να αντιλαμβάνονται περί τίνος πρόκειται. [Στην περίπτωση αποστολής ειρηνευτικού σώματος] Θα ακολουθούσε μια άμεση σύγκρουση μεταξύ των δυνάμεων του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας, η οποία, όπως όλοι συνεχώς επισημαίνουν, εξ αρχής δεν πρέπει ποτέ να συμβεί». Ο ίδιος δεν απέκλεισε ότι η Πολωνική πρόταση αποστολής «ειρηνευτών» στην Ουκρανία υποκρύπτει την πρόθεση της Πολωνίας να δημιουργήσει αρχηγείο στο Λβοφ προκειμένου να παραμείνει εκεί. «Από παλιά έχουν τέτοιες ιδέες», είπε, «και όχι μόνον ιδέες. Τέτοιες καταστάσεις υπήρξαν κατά το παρελθόν». Και πρόσθεσε ότι οι παρόμοιες ιδέες που κυκλοφορούν για αποστολή όχι ΝΑΤΟικού, αλλά σώματος από τις Βαλτικές χώρες και την Πολωνία είναι εξίσου επικίνδυνες.[165]

Την ίδια μέρα, ο εκπρόσωπος της Ρωσικής προεδρίας, Dmitry Peskov αποκάλεσε μια ενδεχόμενη απόφαση αποστολής ΝΑΤΟικού σώματος «απερίσκεπτη και εξαιρετικά επικίνδυνη» επισημαίνοντας ότι «οι συνέπειες μιας ενδεχόμενης σύγκρουσης μεταξύ των στρατευμάτων μας και των δυνάμεων του ΝΑΤΟ είναι αρκετά καθαρές και θα ήταν δύσκολο να διορθωθούν».[166]

Ο έμπειρος ερευνητής του Ινστιτούτου για τη Μελέτη των ΗΠΑ και του Καναδά, Vladimir Vasiliev, μιλώντας στην εφημερίδα  Nezavisimaya Gazeta υποστήριξε ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ ήρθε στην Ευρώπη ακριβώς επειδή ήθελε να διερευνήσει τις δυνατότητες παραπέρα ανάμειξης του ΝΑΤΟ στην Ρωσο-Ουκρανική διαμάχη και όχι για να κουβεντιάσει παραπέρα κυρώσεις, που θα μπορούσε να το κάνει και από μακριά: «Είναι απίθανο ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θα ταξιδέψει στην Ευρώπη για να οικοδομήσει συμμαχίες και να συζητήσει για την ενέργεια. Αυτά γίνονται και εξ αποστάσεως μέσω βιντεοδιασκέψεων. Αν όμως μιλάμε για στρατιωτική εμπλοκή, τότε η συμμετοχή του Μπάιντεν είναι απολύτως αναγκαία». Ο Ρώσος αναλυτής πρόσθεσε ότι η κλιμάκωση της στρατιωτικής εμπλοκής του ΝΑΤΟ έχει νόημα και από την άποψη των επόμενων εκλογών στις ΗΠΑ, όπου οι αντίπαλοι του Αμερικανού προέδρου του επιτίθενται όχι μόνο επειδή επέτρεψε να γίνει η Ρωσική επιχείρηση αλλά και επειδή την αντιμετωπίζει μόνο δια των κυρώσεων.[167]

Να επιστρέψουμε όμως στους Ουκρανούς και στο ερώτημα γιατί αυτοί άραγε παρέμειναν σιωπηλοί στην πρόταση της Πολωνίας, η οποία άλλωστε έγινε εν ονόματί τους; Και μάλιστα όταν επίμονα ζητάνε το κλείσιμο του εναέριου χώρου της Ουκρανίας, το οποίο, αν συμβεί, θα προκαλέσει άμεσα σύγκρουση ΝΑΤΟ-Ρωσίας και επομένως, όχι μόνο δεν ανησυχούν από μια τέτοια εξέλιξη, αλλά την επιδιώκουν κιόλας. Η εξήγηση είναι αυτή που έδωσε ο έμπειρος Λαβρόφ. Αν οι Πολωνοί μπουν στην Δ. Ουκρανία, μετά δεν θα ξεκουνούν από εκεί. Να μην ξεχνάμε ότι η Δυτική Ουκρανία (Γαλικία) ανήκε στην Πολωνία πριν τον Β’ ΠΠ και μετά τις συνθήκες που ακολούθησαν τη λήξη του, αυτή παραδόθηκε στην Ουκρανία—εδάφη δόθηκαν επίσης στη Λευκορωσία και την Λιθουανία—με αντάλλαγμα την παραχώρηση στην Πολωνία μέρους της προπολεμικής Γερμανίας ώστε τα σύνορα της να μετακινηθούν στη γραμμή Oder-Neisse. Σαν αποτέλεσμα, η Πολωνία έχασε το 20% των προπολεμικών εδαφών της, κάτι που οι εθνικιστές που την κυβερνούν δεν έχουν ξεχάσει. Το «ειρηνευτικό» σώμα εντάσσεται στη λογική ενός μελλοντικού διαμελισμού της τωρινής Ουκρανίας, από τον οποίο η Πολωνία προαλείφεται να αποκομίσει οφέλη.

Εκτός από την Πολωνία όμως, εμφανίστηκαν και άλλες φωνές ορνέων που επιθυμούν μελλοντικό διαμελισμό της Ουκρανίας, όπως αυτή του πρώην πρωθυπουργού της Ρουμανίας, ο οποίος, θεωρώντας ότι η Ουκρανία μετά τον πόλεμο «θα βρεθεί σε μια λεπτή κατάσταση», επίσης επιθυμεί την ανάκτηση των απολεσθέντων υπέρ της Ουκρανίας εδαφών της χώρας του μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.[168]

Η άρνηση της Ουκρανίας να στηρίξει την Πολωνική πρόταση προκάλεσε τριβές μεταξύ των δύο χωρών μετά τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ. Έτσι, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Euroactiv στις 29 Μαρτίου, αναφέρει σε Ρωσικό ΜΜΕ στο οποίο έδωσε συνέντευξη: «Αληθινά, δεν καταλαβαίνω αυτήν την πρόταση. Δεν χρειαζόμαστε μια παγωμένη σύγκρουση, και αυτό το εξήγησα στη συνάντηση με τους Πολωνούς συναδέλφους μας. Γνωρίζω ότι συνέχισαν αυτήν τη ρητορική. Ευτυχώς, η χώρα ακόμη μας ανήκει, κι εγώ είμαι ο πρόεδρός της, και επομένως εξαρτάται από εμάς αν θα βρεθούν εδώ [ξένα] στρατεύματα». Η συνέντευξη του Ζελένσκι προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στην Πολωνία, καθώς η αντιπολίτευση άσκησε κριτική στην κυβέρνηση που επιμένει στην πρόταση Kaczynski, αν και αυτή «προκαλεί τον εκνευρισμό των ΗΠΑ και απορρίπτεται από την ίδια την Ουκρανία».[169]

Τον εκνευρισμό της Πολωνικής κυβέρνησης ανέλαβε να διασκεδάσει ο υπουργός εξωτερικών της Ουκρανίας, Dmytro Kuleba με επίσκεψή του στο κοινοβούλιο της Πολωνίας στις 30 Μαρτίου, ταυτόχρονα με την επίσκεψη εκεί του Αμερικανού υπουργού εξωτερικών. Μιλώντας στο Πολωνικό Sejm εξήγησε απολογούμενος: «Εμείς υποστηρίζουμε όλες τις πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία. Δεν πετάμε τίποτα με κατηγορηματικό τρόπο. Πιστεύουμε ότι όλες οι ιδέες και προτάσεις κάνουν νόημα. Πάντα υπάρχει κάποιο νόημα στη συζήτηση διαφόρων προτάσεων και ιδεών που αφορούν την Ουκρανία, ώστε να ελέγχουμε τον τρόπο που αυτές οι πρωτοβουλίες θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε επίπεδο ΕΕ και ΝΑΤΟ. Δεν  απορρίπτουμε τίποτα κατηγορηματικά. Αλλά βλέπουμε ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι έτοιμο για ένα τέτοιο βήμα. Και αυτό αποτελεί πρόβλημα. Το πρόβλημα δεν οφείλεται σε εμάς, αλλά στην άλλη πλευρά», κατέληξε. Με δυο λόγια, προσπάθησε να μεταθέσει στους «εταίρους» την ευθύνη που απέδωσαν οι Πολωνοί στην Ουκρανία για την μη αποδοχή της πρότασής τους.[170]

Όμως, ότι η πρόταση δεν έχει εγκαταλειφθεί και συνεχίζει να δουλεύεται στα πλαίσια του ΝΑΤΟ επισημάνθηκε και από τον Ρώσο πρέσβη, Sergey Andreev, στην Βαρσοβία ήδη από τις 26 Μαρτίου, όταν μιλώντας στην εκπομπή του Ρώσου δημοσιογράφου Σολοβιόβ παρατήρησε ότι παρά τις αντιρρήσεις που εκφράστηκαν, «[οι Πολωνοί]αξιωματούχοι λένε ότι δεν εγκαταλείπουν την ιδέα, θα σκεφτούν, θα δουν, κ.ο.κ.»

Στην πρόταση επανέρχονται και άλλοι. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο απόστρατος στρατηγός, πρώην αρχηγός του στρατού ξηράς της Βρετανίας, Nick Parker, που όπως είδαμε πιο πριν (βλ. Εδάφιο Δ του παρόντος) έχει αναλάβει, από κοινού με τον Αμερικανό απόστρατο στρατηγό John Abizaid την αναμόρφωση και ουσιαστικά τη διοίκηση του Ουκρανικού στρατού. Κατ’ αυτόν, η κατάσταση στην Ουκρανία συνιστά αποτυχία του ΝΑΤΟ επειδή αυτό …αμύνεται στη γραμμή της επέκτασης του 2004 (Βαλτικές χώρες, Πολωνία, Ουγγαρία, Ρουμανία). Σε συνέντευξή του στο BBC στις 31 Μαρτίου είπε ότι το ΝΑΤΟ έχει βρεθεί σε «αυτό που σε στρατιωτικούς όρους θα λέγαμε αμυντική θέση. Και δεν πιστεύω ότι διαθέτει την ικανότητα να κινηθεί επιθετικά με τα 30 έθνη του, που το κάθε ένα έχει και διαφορετική άποψη». Κατά τη γνώμη του στρατηγού απαιτείται η συγκρότηση μιας «μικρότερης συμμαχίας από έθνη που θα μπορέσουν να ξεκινήσουν την ανάπτυξη μιας επιθετικής στρατηγικής αντιπαράθεσης».[171]

Το προφανές ερώτημα εδώ είναι: Αν τελικά σχηματιστεί αυτή η «συμμαχία των προθύμων» χωρίς την επίσημη έγκριση του ΝΑΤΟ και αν αυτή έρθει σε άμεση στρατιωτική αντιπαράθεση με τη Ρωσία (γεγονός περισσότερο από βέβαιο), τότε το ΝΑΤΟ θα πρέπει να παρέμβει στο πλευρό τους ή όχι; Η απάντηση είναι αβέβαιη, αφού σύμφωνα με το Reuters, που εξέταζε ανάλογο ερώτημα, «διπλωμάτες είπαν ότι το ΝΑΤΟ επιθυμεί να αποφύγει την άμεση αναφορά στα σχέδιά του, ή τι θα προκαλούσε ενεργοποίηση του «Άρθρου 5» που προβλέπει τα της συλλογικής άμυνας, λέγοντας ότι η “στρατηγική αβεβαιότητα” αποτελεί επίσης ένα αμυντικό εργαλείο εναντίον της οποιασδήποτε Ρωσικής επιθετικότητας».[172]

Όμως, και από Αμερικανικής πλευράς, η πίεση στον Αμερικανό πρόεδρο είναι συνεχής για να αποδεχτεί την αποστολή εκστρατευτικού σώματος στην Ουκρανία, ιδιαίτερα από τα ΜΜΕ που έχουν αναδειχτεί σε φρενιασμένους υποστηρικτές της πολεμικής εμπλοκής κι «ό,τι βρέξει ας κατεβάσει». Στο ενδιαφέρον άρθρο του στις 18 Μαρτίου με τίτλο «Τα ελεγχόμενα από εταιρείες ΜΜΕ κατηγορούνται για τσηρλήντιγκ στην κλιμάκωση της εμπλοκής των ΗΠΑ στην Ουκρανία», ο Αμερικανός δημοσιογράφος Jake Johnson παρουσιάζει χαρακτηριστικά παραδείγματα έξαλλης πολεμοκαπηλίας από Αμερικανικά ΜΜΕ που ζητούν να στείλει η κυβέρνησή τους στρατό στην Ουκρανία.[173]

Στις 2 Απριλίου, στο Σαββατιάτικο σόου στο MSNBC του φανατικού υποστηρικτή της άμεσης στρατιωτικής εμπλοκής των ΗΠΑ στην Ουκρανία, γνωστού δημοσιογράφου Velshi, εμφανίστηκε ο John Spencer για να υποστηρίξει την αποστολή αμερικανικού στρατού στην Ουκρανία.[174] Ο John Spencer δεν είναι τυχαίο πρόσωπο. Είναι επικεφαλής του Τμήματος Μελέτης Πολέμου σε Αστικό Περιβάλλον (Urban Warfare Studies) του Ινστιτούτου Σύγχρονου Πολέμου (Modern War Institute) της Ανώτατης Αμερικανικής Στρατιωτικής Σχολής του West Point (US Military Academy West Point) και συνδιευθυντής του Urban Warfare Project της ίδιας Σχολής.

Ο Spencer υποστήριξε ότι: «Είμαι έτοιμος να δεσμευτώ αυτή τη στιγμή—σε αντίθεση από την άποψή μου τις προηγούμενες μέρες—να τοποθετήσουμε ανθρώπους [στρατό] σε άμεση επαφή με τη Ρωσία, να σταματήσουμε τη Ρωσία. Πέστε το ειρηνευτικό σώμα. Πέστε το ό,τι θέλετε. Εμείς πρέπει να κάνουμε περισσότερα από το να προσφέρουμε όπλα. Και με το “εμείς”, εννοώ τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ναι, θα το πράξουμε ως συμμαχία με πολλούς άλλους μαζί, αλλά εμείς είμαστε το παράδειγμα. Άρα, βάλτε στρατό στο έδαφος [put boots on the ground], χρησιμοποιήστε όπλα απευθείας κατά της Ρωσίας. Αυτό [που συμβαίνει] είναι σφαγή. Αυτό είναι ένα ιδιαίτερο είδος σατανικότητας». Όταν ρωτήθηκε από τον δημοσιογράφο Aaron Maté  να εξηγήσει τι ακριβώς ζητά, ο Spencer απάντησε: «άμεση στρατιωτική εμπλοκή». [175]

Ο καθηγητής των μελλοντικών Αμερικανών αξιωματικών John Spencer
καλεί τις ΗΠΑ να στείλουν τακτικά στρατεύματα στην Ουκρανία
(“put boots on the ground”)

Αφορμή για την «έκρηξη» του Spencer υπήρξε η σφαγή στην Bucha, για την οποία έχουν γραφτεί πολλά και πλέον έχει αποδειχτεί ότι εκτελέστηκε από τους νέο-ναζί και σκηνοθετήθηκε από τις Ουκρανικές υπηρεσίες (βλ. την Ενότητα Ε2 προηγουμένως και τις σχετικές παραπομπές εκεί). Αλλά ας πούμε, για χάρη της συζήτησης, ότι ο Spencer δεν έχει πειστεί, παρόλο που οι ανώτεροί του—όπως είδαμε—λένε ότι δεν διαθέτουν ανεξάρτητη πληροφόρηση για θηριωδίες των Ρώσων στην Bucha. Δεν θα έπρεπε να ήταν πιο συγκρατημένος όταν, στην πράξη, ζητά να κηρυχτεί ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος; Η περίπτωση Spencer είναι χαρακτηριστική της χρήσης των σκηνοθετημένων ανθρωπιστικών καταστροφών από εκείνους που επιθυμούν, για διάφορους λόγους ο κάθε ένας, την άμεση πολεμική εμπλοκή των ΗΠΑ.

Ταυτόχρονα συνεχώς εμφανίζονται πιέσεις από το πολιτικό προσωπικό της Ουάσιγκτον, και μάλιστα από Δημοκρατικούς, για παραπέρα βήματα όσο αφορά την άμεση στρατιωτική εμπλοκή των ΗΠΑ στον πόλεμο. O Γερουσιαστής Chris Coons των Δημοκρατικών, μιλώντας στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου του Michigan στις 14 Απριλίου ζήτησε να ξεκινήσει η συζήτηση στα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ των όρων κάτω από τους οποίους θα αποστελλόταν εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία αναφέροντας και ως παράδειγμα ενδεχόμενο περιστατικό χρήσης χημικών όπλων ή χτυπήματος εναντίον Αμερικανών που ήδη βρίσκονται εκεί. «Αν η απάντηση», είπε, «είναι ποτέ, τότε αυτό σημαίνει ότι προσκαλούμε τον Πούτιν να επιδοθεί σε νέες αγριότητες». [176]  Σαν αποτέλεσμα, στις 18 Απριλίου η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Jen Psaki, αναγκάστηκε να πει: «…ο Γερουσιαστής Coons είναι στενός φίλος του Προέδρου και της κυβέρνησης και απλά, με σεβασμό, διαφωνούμε με την πρότασή του. Ο Πρόεδρος δεν έχει σχέδια να στείλει στρατό να πολεμήσει τη Ρωσία. Θεωρεί ότι κάτι τέτοιο δεν προάγει τα συμφέροντά μας όσο αφορά την εθνική ασφάλεια ούτε τα συμφέροντα του Αμερικανικού λαού».[177]

Η στρατηγική αναλύτρια (έχουμε γεμίσει από δαύτους) Limor Simhony, σε άρθρο της στο “Foreign Policy” με τίτλο «Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία δεν θα προκαλέσει Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο» και υπότιτλο «Η Δυτική αποστροφή στις απώλειες και οι φόβοι για χρήση πυρηνικών από τη Ρωσία παρεμποδίζουν την εμπλοκή του ΝΑΤΟ εναντίον ενός συντριπτικά κατώτερου αντιπάλου» χρησιμοποιεί και αυτή τα υποτιθέμενα εγκλήματα της Ρωσίας κατά αμάχων για να υποστηρίξει την ανάγκη άμεσης ΝΑΤΟικής εμπλοκής, αφού μάλιστα—έτσι λέει—η Ρωσία είναι συντριπτικά κατώτερος αντίπαλος.[178] Από την άλλη, o νυν Ουκρανός πρόεδρος, ο πρώην Ουκρανός πρόεδρος, αλλά και  άλλοι αναλυτές έχουν ήδη αποφασίσει ότι ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη αρχίσει, οπότε η παραμονή του ΝΑΤΟ έξω από την Ουκρανία δεν έχει νόημα.[179] [180] [181] [182] Διαλέγετε και παίρνετε, το συμπέρασμα είναι το ίδιο.

Τουΐτ του πρώην ανώτατου διοικητή του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη (1997-2000)
και επικεφαλής του πολέμου κατά της Γιουγκοσλαβίας,
απόστρατου στρατηγού Wesley Clark,
όπου υποστηρίζει ότι όσο γρηγορότερα αντιληφθούμε
ότι ο Γ’ ΠΠ έχει αρχίσει, τόσο το καλύτερο.

Ειδικότερα, σε άρθρο του Doug Bandow, ειδικού βοηθού του Ronald Reagan και senior fellow στο φιλελεύθερο Ινστιτούτο Cato της Ουάσιγκτον, με τίτλο «Τα πολεμικά γεράκια στις ΗΠΑ απογοητευμένα που τα πυρηνικά αποτρέπουν: Αλλά το πιο σημαντικό καθήκον της Ουάσιγκτον είναι να προστατεύσει την Αμερική»[183] παρουσιάζονται αναλυτικά οι απόψεις, με συνδέσμους, των Αμερικανών αναλυτών που επιθυμούν στρατιωτική εμπλοκή στην Ουκρανία είτε επειδή δεν υπάρχει φόβος Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου είτε, αντίθετα, επειδή αυτός έχει ήδη ξεκινήσει και πρέπει να βιαστούμε να προλάβουμε το τρένο.

Το κρίσιμο ερώτημα επομένως, που επανέρχεται επίμονα, είναι αν και κατά πόσο η θέση του Αμερικανού προέδρου μπορεί να μεταβληθεί, και ποια μπορεί να είναι η αφορμή για να συμβεί αυτό. Όπως θα δούμε αμέσως, έχει ήδη ανοίξει ένα σημαντικό «παράθυρο ευκαιρίας», εκμεταλλεύσιμο από ενδεχόμενους προβοκάτορες, τόσο μέσω της απόφασης της τελευταίας Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, όσο και μέσω της ρητορικής του ίδιου του Αμερικανού προέδρου, ο οποίος τον τελευταίο καιρό—όπως παρατηρήσαμε πιο πριν—αρέσκεται στο να διαφοροποιείται από την ίδια την κυβέρνησή του και να κάνει κινήσεις που—επιεικώς—μας μπερδεύουν όσο αφορά την πνευματική του διαύγεια.

ΣΤ. ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΙΣΑΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑΣ

Οι Δυτικοί ηγέτες είναι ενωμένοι στην αντίληψη ότι δεν πρέπει με κανένα τρόπο η Ρωσία να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο. Ο Γερμανός καγκελάριος το εξέφρασε καθαρά στις 19 Απριλίου, μετά από μια τηλεδιάσκεψη την ίδια μέρα των  Joe Biden των ΗΠΑ, Emmanuel Macron της Γαλλίας, Andrzej Duda της Πολωνίας, Klaus Iohannis της Ρουμανίας, Boris Johnson της Βρετανίας, Mario Draghi της Ιταλίας, Fumio Kishida της Ιαπωνίας, Charles Michel του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ursula von der Leyen της Κομισιόν και Jens Stoltenberg του ΝΑΤΟ, λέγοντας: «Μαζί με τους εταίρους μας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ είμαστε ομόφωνα ενωμένοι στην άποψη ότι η Ρωσία δεν πρέπει να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο».[184]

Εδώ αυθόρμητα δημιουργούνται δύο ερωτήματα: Το πρώτο το είχαμε ήδη θέσει στην αρχή αυτής της σειράς των άρθρων: Αφού η Ρωσία χάνει τον πόλεμο–έτσι μαθαίνουμε από παντού—προς τι η συζήτηση; Όμως, το πιο κρίσιμο για την επιβίωση όλων μας είναι το δεύτερο ερώτημα: Πώς η ιερή συμμαχία των εταίρων θα διασφαλίσει ότι η Ρωσία θα χάσει τον πόλεμο;

Και εδώ μπαίνει το ζήτημα της—υποτίθεται—επικείμενης χρήσης χημικών όπλων από τη Ρωσία η οποία θα εξαναγκάσει το ΝΑΤΟ να αναθεωρήσει τη θέση του για μη εμπλοκή στη σύγκρουση. Ας δούμε αναλυτικά πώς ξεκίνησε αυτή η ιδέα και πού έχουμε τελικά οδηγηθεί. Όμως, κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι το σοβαρότερο ζήτημα που αντιμετωπίζουμε σε αυτόν τον πόλεμο που κινδυνεύει να χρησιμοποιηθεί σαν μοχλός από το ΝΑΤΟ για να οδηγηθούμε στον Γ’ ΠΠ (αν και μερικοί ΝΑΤΟικοί πιστεύουν, όπως είδαμε, ότι ήδη βρισκόμαστε εκεί).

ΣΤ1  Η ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ

Όταν η Ρωσία ξεκίνησε την στρατιωτική επιχείρηση, ανακάλυψε ότι σε μια σειρά από Ουκρανικά βιολογικά και βιοχημικά εργαστήρια διεξάγονταν έρευνες για την ανάπτυξη εξαιρετικά παθογόνων μικροοργανισμών κατάλληλων για διεξαγωγή βιολογικού πολέμου υπό την αιγίδα του υπουργείου άμυνας των ΗΠΑ. Στις 24 Φεβρουαρίου, ημέρα έναρξης των επιχειρήσεων, το Κίεβο έδωσε εντολή να καταστραφούν επειγόντως όλα τα πειστήρια και κάποια μικρόβια να φύγουν προς το κέντρο. Δεν μας ενδιαφέρει εδώ να δώσουμε τα στοιχεία για την πολύ καλά τεκμηριωμένη αυτή υπόθεση, απλά παραπέμπω σε σχετικούς συνδέσμους από δικές μου αναρτήσεις.[185] [186] [187] [188] [189] [190] [191] [192] [193] [194] [195] [196] [197] Η διερεύνηση της υπόθεσης συνεχίζεται και υπάρχουν αρκετά νεότερα στοιχεία, αλλά δεν μας ενδιαφέρουν σήμερα.

Αυτό όμως που μας ενδιαφέρει είναι η κατάθεση που έδωσε την Τρίτη, 8 Μαρτίου η Αναπληρώτρια Υπουργός Εξωτερικών για Πολιτικές Υποθέσεις των ΗΠΑ, Victoria Nuland στην Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Αμερικανικής Γερουσίας σε ακρόαση σχετικά με την Ουκρανία. Κατά την ακρόαση, η αξιωματούχος του υπουργείου Εξωτερικών ερωτήθηκε εάν η Ουκρανία διαθέτει βιολογικά όπλα. «Η Ουκρανία διαθέτει εγκαταστάσεις βιολογικής έρευνας για τις οποίες ανησυχούμε ιδιαίτερα ότι ρωσικά στρατεύματα, ρωσικές δυνάμεις, μπορεί να επιδιώκουν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους», είπε στους Αμερικανούς νομοθέτες στις 8 Μαρτίου. «Συνεργαζόμαστε με τους Ουκρανούς για τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να εμποδίσουν να πέσουν αυτά τα υλικά στα χέρια των ρωσικών δυνάμεων εάν αυτές πλησιάσουν», πρόσθεσε.

Μετά από αυτήν την απάντηση, ο γερουσιαστής Marco Rubio παρεμβαίνει αμέσως και σημειώνει ότι υπάρχουν αναφορές για “ρωσική προπαγάνδα” που ισχυρίζεται ότι ανακαλύφθηκαν σχέδια χρήσης βιολογικών όπλων από τους Ουκρανούς [ΣΗΜ. Η ρωσική πλευρά δεν έχει ισχυριστεί αυτό, αλλά ότι η έρευνα που διεξαγόταν εκεί και χρηματοδοτούνταν από τις ΗΠΑ αποτελεί παραβίαση της συνθήκης απαγόρευσης των βιολογικών όπλων] και ρωτά εάν στην περίπτωση που συνέβαινε μία επίθεση με χρήση βιολογικών ή χημικών όπλων στην Ουκρανία, θα ήταν οι Ρώσοι πίσω από αυτήν. Η Nuland απάντησε καταφατικά λέγοντας “Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό γερουσιαστά” προσθέτοντας ότι πρόκειται για κλασική Ρωσική τεχνική να κατηγορούν τον άλλο γι’ αυτό που σκοπεύουν να κάνουν οι ίδιοι.

Ο βραβευμένος, γνωστός από την υπόθεση Snowden, δημοσιογράφος Glenn Greenwald που έχει ανεβάσει το βίντεο από την παραπάνω κατάθεση[198] σημειώνει: «Πολύ καλό ξέπλυμα από τον Rubio: Διακόπτει την παράδοξη κατάθεση της Nuland, που δεν την περίμενε, και αμέσως την καθοδηγεί να πει ότι αν συμβεί βιολογική επίθεση, αυτή θα οφείλεται στη Ρωσία. Αλλά τότε, γιατί τη νοιάζει τόσο πολύ αν η Ρωσία καταλάβει κάποια τόσο άκακη εργαστηριακή εγκατάσταση;»[199]

H “OpIndia”, που επίσης ανέβασε το σχετικό ρεπορτάζ, παραθέτει έγγραφο της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ουκρανία, στο οποίο αναφέρεται ότι οι ΗΠΑ χρηματοδοτούν προγράμματα σε βιολογικά εργαστήρια της Ουκρανίας τα οποία εργάζονται πάνω «στους πιο επικίνδυνους παθογόνους οργανισμούς στον κόσμο».[200]

Αναφορά της Αμερικανικής πρεσβείας στην Ουκρανία σε έρευνα που διεξάγει
το Πρόγραμμα Μείωσης των Βιολογικών Απειλών του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ
πάνω σε παθογόνα που προκαλούν τις παγκοσμίως πιο επικίνδυνες μεταδοτικές λοιμώξεις.
Το πρόγραμμα αφορά την απομόνωση και διασφάλιση παθογόνων και τοξινών.

Από τη στιγμή αυτή ξεκίνησε η Αμερικανική εκστρατεία για Ρωσικά σχέδια χρήσης χημικών όπλων στον πόλεμο. Όμως, στόχος αυτής της εκστρατείας δεν είναι απλά να καλύψουν τη δική τους δραστηριότητα σε Ουκρανικά βιολογικά εργαστήρια, όπως θα νόμιζε αρχικά κάποιος. Όπως θα δούμε στη συνέχεια, ο κύριος στόχος είναι το άνοιγμα και η διατήρηση ενός παραθύρου πραγματοποίησης προβοκάτσιας που θα δικαιολογήσει την άμεση στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ, αν αποφασιστεί κάτι τέτοιο.

Η συζήτηση περί χημικών όπλων και Ρωσικής ετοιμότητας να χρησιμοποιηθούν αυτά επανέρχεται διαχρονικά. Ας δούμε επομένως πώς έχει το θέμα. Το 1993 υπογράφηκε η συνθήκη σχετικά με τα χημικά όπλα (Chemical Weapons Convention—CWC), η οποία τέθηκε σε ισχύ το 1997 από 192 χώρες-μέλη. Η τήρησή της επιβλέπεται από τον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (Organization for the Prohibition of Chemical Weapons—OPCW). Τόσο η Ρωσία όσο και οι ΗΠΑ είναι μέλη.

Η Ρωσία έχει προχωρήσει στις διαδικασίες ολοκληρωτικής καταστροφής των αποθεμάτων χημικών όπλων που διατηρούσε—βασικά χημικές ουσίες σε δεξαμενές—με την τελευταία ποσότητα να καταστρέφεται τον Σεπτέμβριο του 2017. Η καταστροφή έγινε κάτω από την στενή εποπτεία του OPCW (μεταξύ αυτών και Αμερικανών στρατιωτικών ειδικών στα χημικά όπλα) και δεν έχουν υπάρξει ενστάσεις για οπουδήποτε είδους παραβάσεις της συνθήκης.

Οι ΗΠΑ, με τη σειρά τους, καταστρέφουν τα δικά τους αποθέματα με ταχύτητα περίπου το ένα τρίτο αυτής των Ρώσων και διατηρούν ακόμη αποθέματα, τα οποία έχουν αναλάβει να καταστρέψουν μέχρι το 2023. Σύμφωνα με τον Paul Walker, διευθυντή του Διεθνούς Προγράμματος για την Ασφάλεια και Βιωσιμότητα του Περιβάλλοντος του  Πράσινου Σταυρού η διαφορά μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ οφείλεται στο ότι οι Ρώσοι απλώς τα είχαν σε δεξαμενές ενώ οι Αμερικανοί τα είχαν τοποθετημένα σε οπλικά συστήματα που περιείχαν προωθητικά και εκρηκτικά (δηλαδή πυραύλους) και έτσι η καταστροφή τους είναι περίπλοκη.[201]

Παρόλ’ αυτά, Αμερικανοί ειδικοί και μέλη των υπηρεσιών πληροφοριών, υπό καθεστώς ανωνυμίας, εκ των υστέρων υποστηρίζουν στα ΜΜΕ ότι οι Ρώσοι κρατάνε μυστικά αποθέματα χημικών. Ως αποδείξεις φέρονται η χρήση χημικών στις συγκρούσεις στη Συρία καθώς και η απόπειρα δολοφονίας του Ρώσου διπλού πράκτορα Sergei Skripal στο Λονδίνο το 2018 με χρήση της νευροτοξικής ουσίας Νovichok. Τελευταία στη λίστα των αποδείξεων έχει προστεθεί και η αμφιλεγόμενη περίπτωση του αντιπολιτευόμενου Alexei Navalny, ο οποίος αρρώστησε στο αεροπλάνο καθώς επέστρεφε στη Μόσχα από το Τομσκ. Του παρασχέθηκε θεραπεία, αλλά ο ίδιος ζήτησε να μεταβεί στο Βερολίνο για παραπέρα εξετάσεις και θεραπεία, πράγμα που έγινε, και εκεί και πάλι ενοχοποιήθηκε το Νovichok.[202]

Οι θεωρίες για τις δύο αυτές επιθέσεις με το Novichok, που καταγράφηκαν ως περιστατικά «χημικού πολέμου», λανσαρίστηκαν κυρίως από τον Βούλγαρο δημοσιογράφο Christo Grozev, έναν ειδικευμένο σε αντι-ρωσικές καμπάνιες στέλεχος της περιβόητης φιλοΝΑΤΟικής ερευνητικής ομάδας Bellingcat. Η έρευνα του Grozev βραβεύτηκε οδηγώντας και σε επιβολή κυρώσεων (τι άλλο;) από τον Μπάιντεν κατά της Ρωσίας.[203]

Για όλες τις παραπάνω περιπτώσεις υπάρχει τεράστια αρθρογραφία από την οποία, στην πραγματικότητα, δεν προκύπτει καμία απόδειξη για κατοχή χημικών όπλων από τη Ρωσία. Ακόμη και αν υποθέσουμε—υπόθεση εξαιρετικά τραβηγμένη και σαφώς αμφισβητούμενη—ότι οι Bellingcat έχουν δίκιο για τις δηλητηριάσεις, δηλαδή ότι αυτές έγιναν από μέλη των Ρωσικών μυστικών υπηρεσιών, η χρήση ενός φιαλιδίου με λίγα χιλιοστόλιτρα κάποιου δηλητηρίου είναι προφανές ότι δεν συνιστά απόδειξη κατοχής χημικών όπλων από τη Ρωσία. Όσο για τη Συρία, η βασική κατηγορία είναι ότι οι Ρώσοι έδωσαν το know-how στους Σύρους. Παρόλο που κι εδώ έχουν γραφτεί δεκάδες άρθρα από επίσης ερευνητές δημοσιογράφους, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η όλη ιστορία αποτελούσε προβοκάτσια ώστε να μπει η Αμερική στη Συρία (όπως και έγινε), εδώ δεν μπορούμε να ασχοληθούμε παραπάνω. Αρκεί όμως να πούμε ότι σαρίν—η  μία ουσία που εντόπισαν διάφοροι παρατηρητές—διέθετε και ο ISIS και χλώριο—η  άλλη ουσία που αναφέρθηκε ότι χρησιμοποιήθηκε στη Συρία—διαθέτουν οι πάντες (χρησιμοποιήθηκε και στον Α Πόλεμο). Δηλαδή, οι φερόμενες ως «αποδείξεις» για την παράνομη κατοχή χημικών όπλων από τη Ρωσία είναι έωλες.

ΣΤ2  ΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Όμως, χαρακτηριστικό παράδειγμα της υστερίας σχετικά με τις Ρωσικές δηλητηριάσεις (που υποτίθεται ότι αποδεικνύουν την έλλειψη δισταγμού από τους Ρώσους στη χρήσης χημικών όπλων) αποτελεί η ιστορία σχετικά με τη δηλητηρίαση(?) του Ρώσου δισεκατομμυριούχου Roman Abramovich, ο οποίος, αν και μη μέλος της Ρωσικής διαπραγματευτικής ομάδας, συμμετείχε ενεργά στις διαπραγματεύσεις Ρωσίας-Ουκρανίας παίζοντας κατά πάσα πιθανότητα τον ρόλο διάμεσου μεταξύ Πούτιν και Ζελένσκι.

Η αρχή έγινε με τη ρωσική αντικυβερνητική ερευνητική ομάδα “Agentstvo”, που αρχικά έγραψε για συμπτώματα δηλητηρίασης του Ουκρανού διαπραγματευτή Rustem Umerov, χωρίς να αναφερθεί στον Abramovich.[204] Αμέσως μετά εμφανίζεται η Bellingcat του Christo Grozev, που στις 28 Μαρτίου αποκάλυψε ότι ο Abramovich σε συνάντηση στο Κίεβο στις 3 Μαρτίου με δύο μέλη της Ουκρανικής διαπραγματευτικής ομάδας, είχε στη συνέχεια—όπως και οι άλλοι δύο—συμπτώματα δηλητηρίασης. Σύμφωνα με τη Bellingcat, που διαθέτει “τεχνογνωσία”: «Ζητήθηκε από έναν ερευνητή της Bellingcat να βοηθήσει στην εξέταση [των παθόντων] από ειδικούς στα χημικά όπλα. Βασιζόμενοι σε εξ αποστάσεως αλλά και επιτόπου εξετάσεις, οι ειδικοί συμπέραναν ότι με πολύ μεγάλη πιθανότητα τα συμπτώματα είναι αποτέλεσμα διεθνούς [έτσι!] δηλητηρίασης με χρήση απροσδιόριστου χημικού όπλου….Σύμφωνα με τους δύο ειδικούς στα χημικά όπλα που συμβουλευτήκαμε, τα συμπτώματα ήταν απολύτως συμβατά με ποικιλίες πορφυρινών, οργανοφωσφορικών ή δικυκλικών ενώσεων. Μια οριστική κατάληξη δεν έγινε δυνατή λόγω της απουσίας εξειδικευμένου εργαστηριακού εξοπλισμού κοντά στα θύματα».[205]

Την σκυτάλη παρέλαβαν αμέσως μετά τα σοβαρά ΜΜΕ “Wall Street Journal”[206] και BBC[207]. Η πρώτη αποκάλυψε ότι  επικεφαλής της έρευνας δημοσιογράφος από την Bellingcat ήταν ο Christo Grozev, o οποίος απεφάνθη στην WSJ ότι η επίθεση με τα χημικά δεν είχε σαν σκοπό να σκοτώσει αλλά να προειδοποιήσει. Αλλά ποιος να προειδοποιήσει και για ποιο πράγμα; Την απάντηση δίνει η καλή εφημερίδα: «Ήταν προειδοποίηση των σκληροπυρηνικών της Μόσχας να μην τολμήσουν [οι διαπραγματευτές] να κλείσουν συμφωνία». Από την άλλη, το BBC προσπαθεί να δώσει κύρος στις πληροφορίες της Bellingcat με διατυπώσεις του στυλ: «Αναπόφευκτα, ο κόσμος θα αναρωτιέται εάν αυτό [η χρήση χημικών κατά του Abramowitz] ήταν έργο της GRU, της Ρωσικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών» και άλλες παρόμοιες, καθώς και με ειρωνείες σχετικά με τις διαψεύσεις που ακολούθησαν το περιστατικό.

Πάμε λοιπόν στις διαψεύσεις: Αξιωματούχος των Αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών απέρριψε το ρεπορτάζ της Bellingcat θεωρώντας ότι «περιβαλλοντικοί παράγοντες» ευθύνονται για το περιστατικό.[208] Ο  Mykhaylo Podolyak, σύμβουλος του Ζελένσκι, αναφερόμενος στις αποκαλύψεις είπε ότι «πολλές φαντασιόπληκτες θεωρίες και παιχνίδια παραπληροφόρησης κυκλοφορούν αυτήν τη στιγμή στο πεδίο των πληροφοριών». Ο Ουκρανός διαπραγματευτής Rustem Umerov, ο οποίος φερόταν ως ο ένας από τα τρία θύματα της επίθεσης με χημικά, έγραψε στο F/B: «Είμαι πολύ καλά. Αυτή είναι η απάντησή μου στον κιτρινισμό που κυκλοφορεί». Στην ίδια επίσης ανάρτηση γράφει: «Μη διαβάζετε Σοβιετικές [έτσι!] εφημερίδες πριν το γεύμα» και «Δόξα στην Ουκρανία!».[209]

Αναρωτιέται κανείς προς τι η σπουδή των Ουκρανών να διαψεύσουν τα νέα τη στιγμή που έχουν αναδειχτεί σε πρωταθλητές στην παραπληροφόρηση και στο συγκεκριμένο περιστατικό μοιάζει η ευθύνη να ρίχνεται στους Ρώσους και μάλιστα για χρήση …χημικών όπλων; Η εξήγηση είναι απλή. Η είδηση ξεκίνησε από Ρωσική δημοσιογραφική ομάδα—έστω κι αν αυτή έχει μπει στη μαύρη λίστα της Ρωσίας—οπότε φοβόντουσαν ότι το δημοσίευμα οδηγεί στο να κατηγορηθεί η Ουκρανική πλευρά για τη δηλητηρίαση.

Να μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε αμέσως μετά την αποκάλυψη της δολοφονίας από τις Ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες ενός άλλου διαπραγματευτή, του Denis Kireev, και μάλιστα, η ίδια ρωσική ερευνητική ομάδα είχε αποκαλύψει ότι η εκτέλεση του Kireev έγινε από Ουκρανικές ειδικές δυνάμεις μετά την ανακάλυψη από τις Ουκρανικές υπηρεσίες αντικατασκοπείας ότι αυτός ερχόταν σε επαφή με Ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας (το ρεπορτάζ αυτό ποτέ δεν διαψεύστηκε από την Ουκρανική πλευρά, αν και η αρχική ιστορία που οι ίδιοι οι Ουκρανοί είχαν δημοσιοποιήσει περί εκτέλεσης του “προδότη” στη συνέχεια μεταβλήθηκε στην ιστορία ότι ο Kireev πέθανε σαν ήρωας σε ειδική αποστολή. Βγάλτε άκρη…).[210]

Επομένως, το Κίεβο φοβάται ότι θα σκάσει και νέα βόμβα στα χέρια του και δεν αντιλαμβάνεται έγκαιρα τις πλάτες που αμέσως σπεύδει να “στήσει” η Bellingcat του Christo Grozev ώστε να εκμεταλλευτούν το περιστατικό. Περιέργως, αμέσως μετά, το BBC εμφανίζει κάποιον ανώνυμο εκπρόσωπο του Abramovich να λέει ότι είναι άγνωστο αν ευθύνεται η Ρωσική ή η Ουκρανική πλευρά[211] για τη δηλητηρίαση για να ανακαλέσει μετά από δύο ώρες την είδηση και να ζητήσει συγγνώμη από το ακροατήριό του για το λάθος του![212]

Μόνο ο τυχοδιώκτης υπουργός εξωτερικών της Ουκρανίας Dmytro Kuleba σκέφτηκε να πατήσει σε δύο βάρκες και να δηλώσει τα εξής αντιφατικά: «Όλοι διψούν για νέα και εντυπωσιασμό…Εγώ συμβουλεύω όποιον πηγαίνει σε διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία να μην τρώει και να μην πίνει τίποτα, (και) κατά προτίμηση να μην αγγίζει επιφάνειες».[213]

ΣΤ3  ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΙΣ 24 ΜΑΡΤΙΟΥ

Προχωρώντας προς τη διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ, αρχίζει να ξεδιπλώνεται μια πραγματική υστερία όσο αφορά την υποτιθέμενη χρήση χημικών όπλων από τη Ρωσία στην Ουκρανία. Με δεδομένο το «μάντρωμα» των Δυτικών ΜΜΕ—βλ. εδάφιο Γ’ (Παραπληροφόρηση)—η ομοβροντία περί χημικών προκαλεί ερωτηματικά για την προέλευσή της.

Οι προειδοποιήσεις των ΗΠΑ ότι εφόσον η Ρωσία χρησιμοποιήσει χημικά όπλα στην Ουκρανία, οι ίδιες θα απαντήσουν και ως εκ τούτου θα υπάρξει σοβαρή κλιμάκωση του πολέμου εμφανίζονται όλο και συχνότερα μετά την ακρόαση της Nuland, από όλο και υψηλότερα ιστάμενους αξιωματούχους για να καταλήξουμε στον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, που στις 11 Μαρτίου σε συνέντευξη τύπου και απαντώντας στην ερώτηση ποια θα είναι η στρατιωτική απάντηση της Αμερικής εάν η Ρωσία χρησιμοποιήσει χημικά όπλα στην Ουκρανία, απαντά ότι «Δεν θα σας πω τις πληροφορίες που διαθέτω, αλλά η Ρωσία θα πληρώσει τρομερό τίμημα αν χρησιμοποιήσει χημικά».[214] [215]

Είναι προφανές ότι έτσι ανοίγει μία σαφής δυνατότητα προκειμένου οι Ουκρανοί να προκαλέσουν την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, στόχος που, όπως έχουμε ήδη δει πολύ αναλυτικά και στα προηγούμενα μέρη αυτού του άρθρου, ήταν και εξακολουθεί να είναι ο βασικός τους σε αυτήν τη σύγκρουση. Αν καταφέρουν να σκηνοθετήσουν μία επίθεση των Ρώσων με χημικά, τότε μπορούν βάσιμα να ελπίζουν στην παραπέρα κλιμάκωση με συμμετοχή του ΝΑΤΟ στις πολεμικές επιχειρήσεις.

Η τακτική της Ρωσίας απέναντι σε αυτόν τον κίνδυνο ήταν, και παραμένει μέχρι σήμερα, να ανακοινώνει τις πληροφορίες που διαθέτει για σχεδιαζόμενες προβοκάτσιες ώστε έτσι να καταφέρνει να τις ακυρώσει πριν εκδηλωθούν και διαφορετικά, αν τελικά αυτές όντως υλοποιηθούν, να μπορεί να αποδείξει μέσω της προαναγγελίας τους την ταυτότητα του δράστη. Όμως, η προπαγανδιστική μηχανή των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ βρήκε τον τρόπο να παρακάμψει την τακτική αυτή των Ρώσων. Κάθε προαναγγελία των Ρώσων για επίθεση των Ουκρανών με χημικά χαρακτηρίζεται ως “false flag operation”, δηλαδή ως επί τούτου προβοκάτσια των Ρώσων έτσι ώστε τελικά οι ίδιοι να χρησιμοποιήσουν χημικά κατά των Ουκρανών. Αν βρίσκετε τον συλλογισμό εξωφρενικό, απλώς σκεφθείτε ότι αυτός έχει κυριαρχήσει ως τρόπος σκέψης στα δυτικά ΜΜΕ.

Έτσι, στις 9 Μαρτίου ο εκπρόσωπος του Ρωσικού υπουργείου άμυνας, στρατηγός Igor Konashenkov, ανακοινώνει ότι τη νύχτα Ουκρανοί εθνικιστές μετέφεραν 80 τόνους αμμωνία στον οικισμό του Zolochev βορειοδυτικά του Χαρκόβου προκειμένου να σκηνοθετήσουν δήθεν χρήση χημικών από τον Ρωσικό στρατό.[216] Αμέσως την επόμενη μέρα “αξιωματούχος της Αμερικανικής κυβέρνησης” απαντά στις προειδοποιήσεις του Konashenkov ως εξής: «Πραγματικά πιστεύουμε ότι πρέπει να είμαστε με εγρήγορση για το ενδεχόμενο η Ρωσία να χρησιμοποιήσει χημικά ή βιολογικά όπλα» προσθέτοντας ότι μπορεί η Ρωσία να βγάζει αυτές τις προειδοποιήσεις για να δικαιολογήσει τη συνεχιζόμενη εισβολή της στην Ουκρανία.[217]

Στις 19 Μαρτίου ο στρατηγός Mikhail Mizintsev, επικεφαλής του Ρωσικού Κέντρου Διοίκησης της Εθνικής Άμυνας προειδοποιεί: “Οι εθνικιστές έχουν ναρκοθετήσει εγκαταστάσεις αποθήκευσης αμμωνίας και χλωρίου στο χημικό εργοστάσιο Sumykhimprom στο Σούμι με στόχο να δηλητηριάσουν τους κατοίκους του Σούμι σε περίπτωση που ρωσικά στρατεύματα μπουν στην πόλη. [Επίσης], στον οικισμό Kotlyarovo, στην περιοχή του Nikolayev, ακραίοι των εθνικιστικών μονάδων σχεδιάζουν προβοκάτσια με χρήση τοξικών χημικών. Για τον σκοπό αυτό έχουν τοποθετήσει δοχεία με τοξικά χημικά στο κτίριο ενός σχολείου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τα οποία θα ανατινάξουν μόλις οι ρωσικές δυνάμεις πλησιάσουν στον οικισμό.” Και συνεχίζει: “Προειδοποιούμε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο και τους διεθνείς οργανισμούς για αυτές τις κυνικές προβοκάτσιες των Ουκρανικών αρχών, οι οποίες, εάν συμβούν θα αποδοθούν στα ρωσικά στρατεύματα, όπως έχει συμβεί περισσότερες από μία φορές μέχρι σήμερα” προσθέτοντας ότι όλα αυτά συμβαίνουν με τις ευλογίες των ΗΠΑ και ορισμένων χωρών της ΕΕ, οι οποίες βλέπουν την Ουκρανία ως όργανο για την άσκηση αντι-ρωσικών πολιτικών.[218]

Εικόνα από τη διαρροή αμμωνίας στο εργοστάσιο Sumykhimprom.
Η Ukrinform που δίνει στη δημοσιότητα το σχετικό βίντεο[219] εδώ πάντως μιλά για ατύχημα.

Φαίνεται ότι ο στρατηγός διέθετε προορατικό χάρισμα αφού πράγματι στις 21 Μαρτίου παρουσιάζεται διαρροή τοξικής αμμωνίας από το εργοστάσιο Sumykhimprom. Ο εκπρόσωπος του υπουργείου άμυνας, Igor Konashenkov, επανέρχεται για να υπενθυμίσει την προειδοποίηση Mizintsev και συμπληρώνει: “Ο Ρωσικός στρατός δεν έχει σχεδιάσει ούτε πραγματοποιήσει πλήγματα κατά Ουκρανικών εγκαταστάσεων που παράγουν ή διατηρούν αποθηκευμένα δηλητηριώδη χημικά. Η θέση όλων αυτών των εγκαταστάσεων και η πληροφόρηση για τις δηλητηριώδεις ουσίες στην Ουκρανική επικράτεια μας είναι γνωστές μετά από την κατάσχεση από τον Ρωσικό στρατό πολεμικών ντοκουμέντων της 4ης Ταξιαρχίας της Ουκρανικής Εθνοφρουράς”.[220]

Ο Ουκρανός στρατιωτικός διοικητής της περιοχής αναρτά στο Facebook την είδηση αναφέροντας ότι η διαρροή ήταν αποτέλεσμα πλήγματος πυροβολικού των Ρώσων[221] ενώ ο δυτικός τύπος ασχολείται ελάχιστα με το γεγονός. Εξαιρέσεις αποτελούν η “Guardian”, που αναπαράγει την εκδοχή του Ουκρανού διοικητή και απορρίπτει εύκολα τις Ρωσικές προειδοποιήσεις ως προϊόν της «Ρωσικής προπαγάνδας και των προσπαθειών παραπληροφόρησης που έχουν ενταθεί τις τελευταίες μέρες»[222] και η Wikipedia—που είχε καταφέρει να ανεβάσει τα περί σφαγής στην Bucha ταυτόχρονα με την εμφάνιση του σχετικού “ρεπορτάζ” που “αποκάλυψε” την φρικτή αυτή υπόθεση[223]. Μόνο που, κατά την Wikipedia, η διαρροή οφειλόταν σε αεροπορικό βομβαρδισμό, ισχυρισμός πραγματικά αστείος αν δούμε το video της Ukrinform από τη διαρροή[224].

Από τις αρχές Μαρτίου και μετά, η υστερία για επικείμενη χρήση χημικών όπλων από τη Ρωσία αυτοτροφοδοτείται και αναπτύσσεται.

H “Washington Post” στις 11 Μαρτίου αναφέρει ότι από ενημέρωση της από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ προκύπτει ότι οι Ρώσοι ετοιμάζονται για επίθεση με χημικά.[225] Επίσης στις 11 Μαρτίου, το ABC αναφέρει ότι «Υψηλόβαθμος αξιωματούχος του Πενταγώνου» ανέφερε στους ρεπόρτερς ότι οι Αμερικανικές υπηρεσίες «έχουν συλλέξει ενδείξεις» ότι η φασαρία που έχει ξεσηκώσει η Ρωσία για τα προγράμματα ερευνών εξαιρετικά παθογόνων οργανισμών σε Ουκρανικά εργαστήρια υπό την χρηματοδότηση του υπουργείου άμυνας των ΗΠΑ οφείλεται στη Ρωσική πρόθεση να επιτεθεί με αντίστοιχα όπλα. Ο αξιωματούχος πιέστηκε από τους ρεπόρτερς να πει ποιες είναι αυτές οι ενδείξεις, αλλά αρνήθηκε να πει περισσότερα.[226]

Στις 14 Μαρτίου, με ένα τουΐτ που τιτλοφορούνταν «Νέες Πληροφορίες (Intelligence Update)», το Βρετανικό υπουργείο άμυνας ανέφερε ότι η Ρωσία «μπορεί να σχεδιάζει τη χρήση χημικών ή βιολογικών όπλων ως απάντηση σε μία σκηνοθετημένης ψεύτικη (false flag) επίθεση των Ουκρανών». Δεν δινόταν στοιχεία υποστηρικτικά του ισχυρισμού.[227]

Στις 15 Μαρτίου, ο απόστρατος Αμερικανός στρατηγός Mick Ryan, συνδεδεμένος (adjunct fellow) με το κατατασσόμενο ως το καλύτερο παγκοσμίως σε θέματα εθνικής άμυνας και ασφάλειας κέντρο μελετών CSIS, γράφει στο Twitter ότι «δεν έχουμε δει τα χειρότερα ακόμη» επειδή ο Πούτιν μπορεί να επιτεθεί με χημικά ή βιολογικά όπλα εναντίον συγκεντρώσεων Ουκρανικών στρατευμάτων ή πόλεων.[228]

Στις 16 Μαρτίου ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Jake Sullivan, συνομίλησε με τον γραμματέα του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφάλειας, Nikolay Patrushev. Η συζήτηση ήταν η πρώτη γνωστή υψηλόβαθμων αξιωματούχων ΗΠΑ-Ρωσίας μετά την έναρξη των επιχειρήσεων. Ακολούθησε ανακοίνωση του Λευκού Οίκου μετά τη συνομιλία, σύμφωνα με την οποία ο Patryshev προειδοποιήθηκε για τις συνέπειες που θα ακολουθούσαν «ενδεχόμενη Ρωσική απόφαση χρήσης χημικών ή βιολογικών όπλων στην Ουκρανία». Η ανακοίνωση δεν προσδιόρισε το είδος των συνεπειών.

Στις 17 Μαρτίου σειρά είχε ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken. «Η Μόσχα μπορεί να ετοιμάζει τη σκηνή για να χρησιμοποιήσει ένα χημικό όπλο και μετά να κατηγορήσει ψευδώς την Ουκρανία προκειμένου να δικαιολογήσει τις επιθέσεις της στον Ουκρανικό λαό», είπε.[229]

Στις 19 Μαρτίου η Washington Post επανέρχεται με ένα εξαιρετικά εκτεταμένο ρεπορτάζ—έχουμε ήδη αναφερθεί σε αυτό όσον αφορά τα περιστατικά δηλητηριάσεων προσώπων—που έχει σαν σκοπό να αναδείξει, χωρίς στοιχεία, ότι η Ρωσία παραβιάζει συστηματικά τη συνθήκη απαγόρευσης των χημικών όπλων και ότι είναι έτοιμη ανά πάσα στιγμή να χρησιμοποιήσει αυτά τα μυστικά όπλα που διαθέτει. Και αν δεν διαθέτει—γράφει η Washington Post—και πάλι μπορεί να τα αποκτήσει γρήγορα εάν το επιθυμεί! Αλλά πάλι, συνεχίζει η αφήγηση, αν η Ρωσία κατασκευάσει εξαντρίκ χημικά,  κινδυνεύει να αναγνωριστεί η παράνομη δραστηριότητά της οπότε μετά θα καταπέσει και η περίπλοκη Ρωσική προπαγάνδα άρνησης οποιασδήποτε σχέσης με χημικές επιθέσεις, η οποία—ομολογεί με μεγάλη δυστυχία ο συγγραφέας του πονήματος—έχει μεγάλο διεθνές ακροατήριο. Άρα τι θα κάνει η πονηρά Ρωσία αφού το χέρι της γαργαλιέται και θέλει οπωσδήποτε να χρησιμοποιήσει χημικά; Elementary my friend Watson, που θάλεγε και ο Σέρλοκ Χολμς: Θα χρησιμοποιήσει κοινά χημικά, από αυτά που πουλιούνται με την οκά: «Άνυδρη αμμωνία ή χλώριο, δύο ουσίες που η βιομηχανική Ουκρανία διαθέτει σε μεγάλες ποσότητες».[230]

Είναι τέτοια η βλακεία αυτών των “αναλυτών” που δεν αποκλείω ακόμη και να πιστεύουν όσα γράφουν. Και το πιο ενδιαφέρον είναι ότι ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ από δαύτους δεν αναρωτιέται ΠΟΙΟΣ κερδίζει αν θεωρηθεί ότι η Ρωσία έκανε χρήση χημικών: Η Ρωσία ή η Ουκρανία;

Η υστερία προχωρά προς την κορύφωσή της στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 24 Μαρτίου. Η σκυτάλη περνά σε ποιο υψηλά ιστάμενους ΝΑΤΟικούς. Ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ σε μια συνάντηση με βιομήχανους στις 21 Μαρτίου εκτιμά ότι ο Πούτιν μετρά τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει χημικά όπλα στην Ουκρανία, χωρίς όμως να δώσει αποδείξεις, όπως σημειώνει το ρεπορτάζ του Reuters.[231] Κατά τον Μπάιντεν, ο Πούτιν «είναι κολλημένος με την πλάτη στον τοίχο» και γι’ αυτό οι Ρώσοι μιλούν για χημικά και βιολογικά όπλα. «Επίσης υπαινίσσονται ότι η Ουκρανία έχει χημικά και βιολογικά όπλα στην Ουκρανία. Αυτό αποτελεί καθαρό σήμα ότι [ο Πούτιν] σκέφτεται να χρησιμοποιήσει και τα δύο».[232]

Βέβαια, για όποιον έχει παρακολουθήσει την ειδησεογραφία, οι Ρώσοι δεν μιλάνε για βιολογικά όπλα στην Ουκρανία, αλλά για έρευνες Ουκρανικών βιολογικών εργαστηρίων που διεξάγονταν για λογαριασμό των ΗΠΑ. Και όσο αφορά τα χημικά, δεν μιλάνε για Ουκρανικό χημικό οπλοστάσιο, αλλά για προβοκάτσια μέσω χρήσης χημικών η οποία θα χρεωθεί στους Ρώσους. Δεν χρειάζεται να διαθέτει κάποιος «χημικά όπλα» για να στήσει μια προβοκάτσια. Απλό χλώριο ή αμμωνία αρκούν. Άγνωστο αν ο Μπάιντεν όντως δεν καταλαβαίνει ή κάνει πως δεν καταλαβαίνει και δύσκολο να εκτιμηθεί ποιο είναι το χειρότερο από τα δύο.

Όπως, θα δούμε παρακάτω, στις 4 Απριλίου προέκυψε ότι οι ΗΠΑ δεν διέθεταν κανένα στοιχείο περί χημικών ή σχεδιαζόμενης χρήσης τους από τη Ρωσία όσο χτυπούσαν τα τύμπανα και απειλούσαν. Και όπως θα δούμε ακόμα παρακάτω, αντί η έλλειψη στοιχείων να αποθαρρύνει τους ΝΑΤΟικούς, αντίθετα του έχει οδηγήσει σε εκτραχηλισμό στις μέρες μας. Αισθανόμαστε ότι παρακολουθούμε το “χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου” σ’ αυτήν την ιστορία, δηλαδή ότι ο χρόνος μετράει αντίστροφα προς την Ουκρανική προβοκάτσια με χρήση χημικών. Πάντως, ήδη από τις 22 Μαρτίου το Reuters αναφέρει ενημέρωση από ανώτερο Αμερικανό αξιωματούχο του υπουργείου Άμυνας, ο οποίος υπό τον όρο της ανωνυμίας δήλωσε ότι «Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν δει καμία συγκεκριμένη ένδειξη για επικείμενη Ρωσική επίθεση με χημικά ή βιολογικά όπλα».[233]

ΣΤ4 Η ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

Και φτάνουμε αισίως στην διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ. Την προηγουμένη, 23 Μαρτίου, ο ΓΓ δίνει συνέντευξη τύπου. Ενώ μέχρι τότε στην Ευρώπη το ερώτημα που κυριαρχεί είναι τι θα γίνει με την πρόταση της Πολωνίας για αποστολή “ειρηνευτικού” σώματος στη Δ. Ουκρανία, το ενδιαφέρον στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων, με πρωταγωνιστές τα Αμερικανικά ΜΜΕ στρέφεται σε ερωτήσεις σχετικά με την απάντηση του ΝΑΤΟ όταν η Ρωσία χρησιμοποιήσει χημικά όπλα. Πρόκειται ουσιαστικά για επιχείρηση προέκτασης στη ΝΑΤΟική Σύνοδο Κορυφής της προηγηθείσας υστερίας στις ΗΠΑ. Οι σχετικές ερωτήσεις υποβάλλονται από το CNN, το NBC, το Al Jazeera, το Bloomberg και ο Jens Stoltenberg υποχρεώνεται να επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια συνεχώς.

Τους λέει ότι «η όποια χρήση χημικών όπλων θα αλλάξει εξ ολοκλήρου τη φύση της σύγκρουσης», «είναι απολύτως απαράδεκτη και θα έχει εκτεταμένες συνέπειες». Δεν τους φτάνει. Τον ρωτούν αν, εφόσον χρησιμοποιηθούν χημικά, το ΝΑΤΟ θα αποδεχτεί την Ουκρανία ως μέλος του (δηλαδή θα γίνει Γ’ ΠΠ, αφού αυτόματα θα ενεργοποιηθεί το Άρθρο 5). Απαντά ότι θα δούμε, κ.λπ., η συμμετοχή της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ δεν είναι στην ημερήσια διάταξη. Δεν τους φτάνει. Επιτέλους, τους δίνει αυτό που αποκαλώ «παράθυρο προβοκάτσιας» για να παρέμβει στρατιωτικά το ΝΑΤΟ: Η Ρωσία, λέει ο Stoltenberg, προειδοποιεί για προβοκάτσια με χημικά από τους Ουκρανούς προκειμένου να τα χρησιμοποιήσει η ίδια: «Αυτή η κατηγορία [των Ρώσων] είναι απολύτως ψευδής, αλλά ίσως αποτελεί έναν τρόπο γι’ αυτούς προκειμένου κατά κάποιο τρόπο να δημιουργήσουν την πρόφαση για να χρησιμοποιήσουν χημικά όπλα. Η Ρωσία έχει στο παρελθόν χρησιμοποιήσει χημικά όπλα εναντίον της δικής της αντιπολίτευσης και επίσης πάνω σε έδαφος του ΝΑΤΟ, στο Salisbury. Και επίσης η Ρωσία αποτελούσε μέρος της χρήσης χημικών στη Συρία». Και πάλι δεν τους φτάνει. Ξαναπές μας, λένε από το Bloomberg. Και τους τα ξαναλέει άλλη μια φορά, χωρίς όμως να δεσμευτεί σε συγκεκριμένα μέτρα απάντησης αν τελικά αξιοποιηθεί το “παράθυρο προβοκάτσιας”.[234]

Την επόμενη μέρα γίνεται η Σύνοδος Κορυφής που διαρκεί λίγες ώρες και αμέσως ακολουθεί νέα συνέντευξη του ΓΓ[235]. Εκεί η “Financial Times” ρωτούν μια κρίσιμη ερώτηση: Υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες για χρήση χημικών ή βιολογικών όπλων από τη Ρωσία; Η απάντηση είναι χαρακτηριστική: Δεν λέει καθόλου για πληροφορίες. Λέει ότι η ΝΑΤΟική εκτίμηση στηρίζεται στις Ρωσικές προειδοποιήσεις για προβοκάτσια. Οι Ρώσοι φωνάζουν, λέει, επειδή σκέφτονται αυτοί να χρησιμοποιήσουν χημικά. Δεδομένου ότι η συμπεριφορά αυτή αποτελεί γνωστή Ρωσική συνήθεια, υποστηρίζει, από εκεί συνάγεται ότι τελικά οι Ρώσοι ετοιμάζονται όντως να χρησιμοποιήσουν χημικά. Συνέχισε λέγοντας ότι το ΝΑΤΟ πήρε τα κατάλληλα μέτρα “άμυνας” και ότι «οποιαδήποτε χρήση χημικών θα αλλάξει ολοκληρωτικά τον χαρακτήρα της σύγκρουσης» και θα έχει «εκτεταμένες συνέπειες».

Αυτή είναι και η μόνη ερώτηση που δέχεται για τα χημικά ενώ και πάλι δεν γίνεται η κεντρική ερώτηση: Ποιος έχει να κερδίσει αν η Ρωσία υποτεθεί ότι κάνει χρήση χημικών;

Η απόφαση καθαυτή της Συνόδου[236] δεν κάνει αναφορά στην επικείμενη χρήση χημικών όπλων από τη Ρωσία στη σύγκρουση στην Ουκρανία. Το εδάφιο 49 της απόφασης, που ασχολείται με τα χημικά, επικεντρώνεται στην καταδίκη της Συρίας και στους επαίνους προς τον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPWC).

Μετά τη Σύνοδο Κορυφής, εκτός από τον ΓΓ του ΝΑΤΟ, συνέντευξη τύπου δίνει και ο Αμερικανός πρόεδρος σε μια αναγνώριση και προβολή του ρόλου των ΗΠΑ ως επικεφαλής του ΝΑΤΟ—άλλωστε στη συνέντευξη ο ίδιος αποκαλεί τον εαυτό του «ηγέτη του κόσμου» για να το διορθώσει αμέσως μετά σε «ηγέτη του ελευθέρου κόσμου».[237] Η πρώτη ερώτηση που δέχεται είναι από το Associated Press και βεβαίως αφορά τα χημικά: «Έχετε προειδοποιήσει ότι υπάρχει πραγματική απειλή χρήσης χημικών όπλων. Έχετε συγκεντρώσει συγκεκριμένες πληροφορίες που δείχνουν ότι ο Πρόεδρος Πούτιν αναπτύσσει τέτοια όπλα, τα μετακινεί σε θέση μάχης, ή εξετάζει την περίπτωση να τα χρησιμοποιήσει; Και [επιπλέον], πρόκειται οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να απαντήσουν με στρατιωτικές ενέργειες εάν όντως αυτός χρησιμοποιήσει χημικά όπλα;» Ο πρόεδρος των ΗΠΑ απαντά: «Ξέρετε, στην πρώτη ερώτηση, δεν μπορώ να την απαντήσω. Δεν πρόκειται να δώσω πληροφορίες των υπηρεσιών μας, αυτά για το πρώτο. Για το δεύτερο, ναι, θα απαντούσαμε. Θα απαντούσαμε αν τα χρησιμοποιήσει. Το είδος της απάντησης θα εξαρτιόταν από το είδος της χρήσης τους». Λίγο μετά δέχεται ξανά ερώτηση, από το ABC, για την πρόθεση του ΝΑΤΟ να απαντήσει στρατιωτικά σε ενδεχόμενη χρήση χημικών όπλων από τη Ρωσία και απαντά ότι αυτό θα κριθεί τότε, δηλαδή δεν το αποκλείει.

ΣΤ5 ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ TOY NATO: ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΙΑ

Το πεδίο προετοιμασίας της προβοκάτσιας με τα χημικά που θα επιτρέψει την άμεση στρατιωτική εμπλοκή του ΝΑΤΟ έχει ανοίξει. Την επομένη της Συνόδου του ΝΑΤΟ έχουμε τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, επίσης στις Βρυξέλλες, Η επιλογή των ημερομηνιών δεν είναι τυχαία, έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε όταν συνέλθουν οι ηγέτες της ΕΕ να έχει ήδη “βγει η γραμμή”. Γεγονός που λέει πολλά για τη διολίσθηση της ΕΕ προς ένα είδος οικονομικής έκφρασης του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη και τη συντριβή των φαντασιώσεων για Ευρωπαϊκό πόλο στο παγκόσμιο σύστημα.

Για τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ πάνω στα οικονομικά θέματα, στις κυρώσεις προς τη Ρωσία, κ.λπ. έχουμε ήδη μιλήσει αναλυτικά στο δεύτερο αυτής της σειράς άρθρων.[238] Εδώ θα αρκεστούμε στις ρήσεις που αφορούν το επίμαχο θέμα των χημικών και το αξιοσημείωτο είναι ότι μόνο ο Γερμανός καγκελάριος, ανάμεσα σε όλους τους ηγέτες των χωρών της ΕΕ, αναφέρθηκε στο θέμα αυτό, που εν τούτοις ήταν το βασικό θέμα των ενημερώσεων Stoltenberg και Μπάιντεν. Κατά κάποιο τρόπο, η αφωνία της ΕΕ ανοίγει το δρόμο στις εξελίξεις.

Ο Olaf Scholz, λοιπόν, επαναλαμβάνει τα λόγια του Μπάιντεν: Αν η Ρωσία χρησιμοποιήσει χημικά όπλα στην Ουκρανία θα πρόκειται για «ανοσιούργημα, φοβερό έγκλημα», «υπέρβαση της [κόκκινης] γραμμής…αυτή με τις πλέον εκτεταμένες και τρομερές συνέπειες». Για αυτό, λέει, «πρέπει να γίνουν τα πάντα—επίσης μέσω καθαρών λέξεων και καθαρών ανακοινώσεων—ώστε να εξασφαλιστεί ότι αυτό δεν θα συμβεί».[239]

Ο Scholz επίσης απέρριψε τους κατ’ αυτόν Ρωσικούς ισχυρισμούς ότι η Ουκρανία διαθέτει χημικά όπλα. «Επίσης λέμε ότι όλοι οι ισχυρισμοί [της Ρωσίας] είναι ψευδείς. Δεν υπάρχουν χημικά ή βιολογικά όπλα στην Ουκρανία». Βλέπουμε και πάλι τη λαθροχειρία. Οι Ρωσικοί ισχυρισμοί δεν είναι ότι η Ουκρανία διαθέτει χημικά όπλα ούτε βιολογικά. Οι Ρωσικοί ισχυρισμοί είναι ότι η Ουκρανία θα χρησιμοποιήσει χημικά, από αυτά που αναντίρρητα υπάρχουν σε μεγάλες ποσότητες (αμμωνία, οξέα, χλώριο κ.λπ.), προκειμένου να στήσει προβοκάτσια που θα αλλάξει τη στάση “μη στρατιωτικής εμπλοκής του ΝΑΤΟ”. Η στρατιωτική εμπλοκή του ΝΑΤΟ αποτελούσε και αποτελεί τον κεντρικό στόχο των Ουκρανών εθνικιστών, όχι μόνο από την αρχή της κρίσης, αλλά διαχρονικά. Παραμένει αξιοσημείωτη η επιλογή σύσσωμης της ηγεσίας ΝΑΤΟ και ΕΕ να αγνοεί το προφανές αυτό ζήτημα, ότι δηλαδή οι ίδιοι δίνουν την ευκαιρία στην Ουκρανία να τους σύρει στη σύγκρουση.

Στις 25 Μαρτίου το έγκριτο “Foreign Affairs” ανεβάζει άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο «Προετοιμαζόμενοι για το αδιανόητο στην Ουκρανία» και υπότιτλο «Αμερική και Ευρώπη πρέπει να είναι έτοιμες για Ρωσικές επιθέσεις με χημικά και βιολογικά όπλα» με συγγραφείς τους Michael T. Osterholm (καθηγητή και διευθυντή του κέντρου έρευνας λοιμωδών νοσημάτων του πανεπιστημίου της Μινεσότα) και Mark Olshaker ( συγγραφέα και σκηνοθέτη ντοκιμαντέρ).[240] Σε όλα τα άρθρα αυτού του είδους προηγείται μια αφετηρία που επιδιώκει να απαντήσει στο προφανές ερώτημα: Γιατί η Ρωσία να χρησιμοποιήσει χημικά κ.λπ. όπλα; Η συνήθης απάντηση—αλλά όχι πάντα—είναι επειδή χάνει τον πόλεμο, επειδή έχει καθηλωθεί και δεν έχει άλλη διέξοδο, επειδή της τελειώνουν τα πυρομαχικά, επειδή οι Ρώσοι στρατιώτες λιποτακτούν και δεν θέλουν πια να πολεμήσουν, κ.ο.κ. Το παρόν άρθρο, χωρίς να είναι εξαίρεση, προσπερνά σε λίγες γραμμές το ερώτημα και συνεχίζει «χωρίς αμφιβολία, ακολουθώντας πληροφορίες από τις υπηρεσίες των ΗΠΑ, ο Λευκός Οίκος συγκρότησε μια ομάδα από αξιωματούχους της εθνικής ασφάλειας προκειμένου να προετοιμάσουν ένα σχέδιο απάντησης» και συνεχίζει με τα γνωστά πλέον σε εμάς περί false flag operation των Ρώσων.

Αφού συνεχίσει με μια σειρά από φαντασιακά σενάρια, όπου εξαπολύονται τρομεροί παθογόνοι μικροοργανισμοί, αλλά οι Ρώσοι δεν ανησυχούν για τη μόλυνση των δικών τους πληθυσμών ή των στρατιωτών τους, μπαίνουμε στην ουσία: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ πρέπει να κάνουν σαφές ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν θα γίνουν ανεκτές, [θα πρέπει] να απειλήσουν με συνέπειες πολύ σοβαρότερες από τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί και να θεωρήσουν οποιαδήποτε διείσδυση χημικών ή παραγόντων βιολογικού πολέμου σε χώρα του ΝΑΤΟ ως αιτία πολέμου». Αφού περιγράψουν εικόνες από την «Αποκάλυψη» που θα συμβούν λόγω της Ρωσικής επίθεσης, έμμεσα προτείνουν πολεμική εμπλοκή ακόμη και αν τελικά τα χημικά δεν περάσουν τα σύνορα. Όλο το άρθρο έχει γραφτεί ως παρότρυνση για την συγκρότηση πολεμικών σχεδίων προετοιμασίας των ΗΠΑ για την, θεωρούμενη ως επικείμενη, επίθεση με χημικά της Ρωσίας.

Στις 25 Μαρτίου επίσης, ο Peter Brookes, σημαντικό στέλεχος στη διαμόρφωση της πολιτικής του Heritage Foundation—αντικομμουνιστικό, νέο-συντηρητικό ίδρυμα στην Ουάσιγκτον, που έγινε διάσημο επί προεδρίας Reagan και Bush πρεσβύτερου και διαμόρφωσε τη στρατηγική των Αμερικανικών κυβερνήσεων στη μετα-σοβιετική εποχή—γράφει άρθρο με τίτλο: «Η χρήση false flag δεν αποτελεί το μόνο σενάριο μέσω του οποίου η Ρωσία θα κάνει χρήση χημικών όπλων».[241] Και σε αυτό το άρθρο, ο συγγραφέας θεωρεί δεδομένη την ακρίβεια των πληροφοριών περί προετοιμαζόμενης επίθεσης με χημικά όπλα από την Ρωσία. Στόχος του είναι να περιγράψει μια ενδεχόμενη απευθείας επίθεση των Ρώσων χωρίς προφάσεις, κατά προτίμηση εναντίον των αθώων κατοίκων ενός χωριού αλλά ίσως και κατά οχυρωμένων στρατευμάτων της Ουκρανίας. Η διαφορά από την false flag operation θα είναι ότι οι βάρβαροι Ρώσοι καν δεν θα ψάξουν για προφάσεις προκειμένου να επιτεθούν, επειδή ο στόχος τους θα είναι να προκαλέσουν τον τρόμο και να καταβάλουν ψυχολογικά τους Ουκρανούς.

«Αναμφίβολα πολλοί θα πεθάνουν έναν φρικτό και αγωνιώδη θάνατο από αυτά τα όπλα. Σαν αποτέλεσμα της γρήγορης διάδοσης των νέων στον χώρο της πληροφόρησης, θα προκληθεί μαζικός πανικός και τεράστιες ροές προσφύγων κατά μήκος της Ουκρανίας». Το μήνυμα που θα λάβει όποιος αντιστέκεται θα είναι: «εάν συνεχίσετε την αντίσταση στην εισβολή, κι εσείς θα έχετε την ίδια τύχη με τους αθώους χωρικούς». Στη φαντασία του πολυπράγμονα αναλυτή, σειρά μετά έχει το Κίεβο, που θα πνιγεί στα χημικά. Φυσικά, γράφει, δεν προκαλεί έκπληξη που η Ρωσία αρνείται όλα τα παραπάνω, σιγά και μην τα παραδεχόταν! Ίσως μάλιστα και να συνεχίσει να τα αρνείται, ακόμη και αν χρησιμοποιήσει χημικά για να τρομοκρατήσει τον πληθυσμό. Το ενδιαφέρον είναι ότι στις ΗΠΑ όχι μόνο γίνεται αποδεκτός αυτός ο βιασμός της λογικής, αλλά επιπλέον μπορείς να βγάλεις και το ψωμάκι σου και να διακριθείς μάλιστα επιδιδόμενος σε αυτόν.

Η σχετική αρθρογραφία είναι πολύ εκτεταμένη μετά τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ και εδώ παρουσιάσαμε μόνο δύο χαρακτηριστικά άρθρα από—υποτίθεται—σοβαρούς αναλυτές με επίδραση στα τεκταινόμενα. Τέτοια όμως άρθρα δημοσιεύονται από τις 25 Μαρτίου και μετά με μεγάλη συχνότητα. Βεβαίως, η υποτιθέμενη επικείμενη επίθεση της Ρωσίας με χημικά φουσκώνει τα πανιά εκείνων που εξαρχής επιθυμούσαν άμεση πολεμική εμπλοκή του ΝΑΤΟ. Για παράδειγμα, ο πρώην ανώτατος διοικητής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη (2013-2016), απόστρατος στρατηγός Breedlove, που είδαμε στο εδάφιο Ε3 περί κλεισίματος του Ουκρανικού εναέριου χώρου, στις 7 Απριλίου επανέρχεται στο αίτημά του για άμεση στρατιωτική εμπλοκή εφόσον η Ρωσία χρησιμοποιήσει χημικά.[242]

Σημείο καμπής στο ξεδίπλωμα αυτής την παρανοϊκής ιστορία στάθηκε η αποκάλυψη, στις 1 Απριλίου, ότι τελικά καμία πληροφορία δεν είχαν οι Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες για μετακίνηση ή πρόθεση χρήσης χημικών από την Ρωσία. Το NBC δημοσίευσε ρεπορτάζ που αρχίζει ως εξής: «Επρόκειτο για μια διαβεβαίωση που τράβηξε την προσοχή και δημιούργησε τίτλους σε όλον τον κόσμο: Αξιωματούχοι των ΗΠΑ είπαν ότι είχαν ενδείξεις ότι η Ρωσία μπορεί να προετοιμαζόταν για χρήση χημικών παραγόντων στην Ουκρανία. Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν στη συνέχεια το είπε δημόσια. Αλλά όμως, τρεις αξιωματούχοι των ΗΠΑ είπαν στο NBC News αυτή τη βδομάδα ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι η Ρωσία έχει φέρει οποιαδήποτε χημικά όπλα κοντά στην Ουκρανία».

Αλλά το ρεπορτάζ, αντί να καταδικάσει αυτή την τακτική διάδοσης ψευδών ειδήσεων από τις ΗΠΑ που έχει προκαλέσει πραγματική παγκόσμια υστερία, αντίθετα επαινεί την Αμερικανική κυβέρνηση για τον πρωτότυπο τρόπο που επινόησε, σε αντίθεση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, για να διεξάγει ψυχολογικό πόλεμο μέσω της διάδοσης ψευδών ειδήσεων. Ακόμα και αν οι πληροφορίες δεν είναι στέρεες, έτσι «κρατάμε τον Πούτιν εκτός ισορροπίας», γράφουν. Και συνεχίζουν: «Όπως το έθεσε ένας από τους αξιωματούχους οι ΗΠΑ απλώς “προσπαθούν να μπουν στο κεφάλι του Πούτιν”. Όμως, άλλοι αξιωματούχοι πιστεύουν ότι αυτό είναι μάταιο, επειδή ο Πούτιν έτσι κι αλλιώς θα κάνει αυτό που θέλει».[243]

Και το ρεπορτάζ καταλήγει: «Αυτή όμως η στρατηγική έχει και τους κινδύνους της. Ένας από αυτούς, είπε ο αξιωματούχος [Δυτικής μη κατονομαζόμενης κυβέρνησης] είναι ότι αν κάποιο από όσα ανακοινώνουμε αποδειχθεί καθαρά λάθος, τότε αυτό θα ήταν εξαιρετικά καταστροφικό για την αξιοπιστία της κυβέρνησης των ΗΠΑ και θα ήταν καθαρό ατού στα χέρια της Μόσχας».

Το ρεπορτάζ επιβεβαίωσε, άθελά του ίσως, και ο πρώην διοικητής της γνωστής Βρετανικής υπηρεσίας κατασκοπίας ΜΙ6, John Sawers, μιλώντας στο Atlantic Council. Σχετικά βλ. το εδάφιο Γ περί παραπληροφόρησης.

Θα πίστευε κανένας ότι αυτές οι παραδοχές θα ηρεμούσαν κάπως την ξεσηκωμένη υστερία, αλλά τίποτα τέτοιο δεν συνέβη. Αντίθετα, πολλοί επαίνεσαν την εξυπνάδα της Αμερικανικής κυβέρνησης που διαδίδοντας ψέματα την “φέρνει” στον Πούτιν, του πειράζει το κεφάλι, κ.λπ. κ.λπ. Ότι αυτή η τακτική όμως ανοίγει το παράθυρο ευκαιρίας για προβοκάτσια από τους Ουκρανούς και μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στον πυρηνικό πόλεμο, αυτό και πάλι ουδείς το επισήμανε. Και τα πράγματα εξακολούθησαν στον δρόμο που ήδη είχαν πάρει.

Ο βραβευμένος δημοσιογράφος G. Greenwald σχολιάζει στο twitter[244]:
«Εκπληκτική συνέντευξη του πρώην αρχηγού της ΜΙ6 στο Atlantic Council
…όπου ο βλαξ κατάσκοπος παραδέχεται ότι πολλές δυτικές “διαρροές πληροφοριών”
που τα μίντια υπάκουα μεταδίδουν δεν είναι πραγματικές διαρροές
αλλά μηνύματα προπαγάνδας που έχουν σαν στόχο να υπονομεύσουν τον Πούτιν».

H ίδια η κυβέρνηση των ΗΠΑ επανέρχεται και, παρά την παραδοχή ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο, συνεχίζουν να τροφοδοτούν την χημική υστερία. Τη σκυτάλη παραλαμβάνει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, του οποίου ο εκπρόσωπος Ted Price, σε ενημέρωση του Τύπου στις 12 Απριλίου, λέει: «Ανησυχούμε, όπως έχουμε ξαναπεί, ότι η Ρωσία μπορεί να καταφύγει στη χρήση χημικών όπλων. Η Ρωσία έχει προϊστορία [στη χρήση χημικών όπλων]. Η Ρωσία τα έχει χρησιμοποιήσει κατά των δικών της ανθρώπων». Και το PBS που μεταδίδει την είδηση προσθέτει και μια καινούργια “ιδέα”: «Οι Δυτικοί ηγέτες προειδοποίησαν ακόμη και πριν τη μετακίνηση Ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία ότι η Ρωσία θα κατέφευγε στη χρήση μη συμβατικών όπλων εκεί, ειδικότερα χημικών παραγόντων».[245]

Την σκυτάλη παραλαμβάνουν στις 12 Απριλίου οι πολιορκημένοι Αζόφοι της Μαριούπολης ανακοινώνοντας ότι η Ρωσία επιτέλους χρησιμοποίησε χημικά εναντίον τους: μια άγνωστη ουσία, λένε, ρίχτηκε από ένα drone προκαλώντας ζαλάδες και δυσκολία στην αναπνοή.[246] Σαν έτοιμη από καιρό, σε χρόνο μηδέν η Βρετανή υπουργός εξωτερικών Liz Truss  υπόσχεται ότι ο Πούτιν θα δώσει λογαριασμό αν αποδειχθεί ότι η είδηση αληθεύει ενώ ο υπουργός άμυνας ανεβάζει τη μπάνκα συμπληρώνοντας ότι «ο πρόεδρος Πούτιν ας γνωρίζει ότι όλες οι δυνατές εκδοχές είναι στο τραπέζι όσον αφορά την αντίδραση της Δύσης»[247]—φανταζόμαστε ότι το επόμενο βήμα που θα κάνουν οι Άγγλοι θα είναι να βομβαρδίσουν όλους τους Έλληνες μνημονιακούς πρωθυπουργούς, υπουργούς Δημόσιας Τάξης και αστυνομικούς που έχουν ταράξει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου στα χημικά, προκαλώντας όχι μόνο ζαλάδες και δυσκολία στην αναπνοή αλλά πολύ χειρότερα. Πάντως, το περιστατικό γρήγορα ξεχάστηκε αφού, όπως φαίνεται, οι Δυτικοί δεν ήταν ακόμη έτοιμοι να εκμεταλλευτούν την προβοκάτσια των Αζόφων.Τελειώνουμε εδώ επισημαίνοντας ότι δεν ακολουθούν, έστω και αν τελικά πειθαναγκάζονται, όλοι οι Δυτικοί πολιτικοί την εκπεμπόμενη από την Ουάσιγκτον υστερία. Ο Μακρόν, ο οποίος είχε ακολουθήσει τους Αγγλο-Αμερικανούς στο χτύπημα κατά της Συρίας το 2018, όταν υποτίθεται είχε εξακριβωθεί ότι υπαίτιος επίθεσης με χημικά σε πολίτες ήταν ο Άσαντ, έχει ανησυχήσει από την υστερία και από το αίτημα (ενδεχομένως και επίσημο εντός του ΝΑΤΟ) να υπάρξει στρατιωτικό πλήγμα κατά της Ρωσίας εάν υπάρξει “περιστατικό” χρήσης χημικών στην Ουκρανία. Μιλώντας στο κανάλι της France-5 TV στις 18 Απριλίου, προειδοποίησε κατά της a-priori οριοθέτησης με “κόκκινες γραμμές των όρων μελλοντικής στρατιωτικής εμπλοκής του ΝΑΤΟ στη σύγκρουση” (περισσότερα για τις λεγόμενες κόκκινες γραμμές, τις οποίες υπαινίσσεται εδώ ο Μακρόν, στο εδάφιο “ΣΤ7: Η Ουκρανία στα βήματα της Συρίας;”). «Μιλώντας», είπε, «σήμερα για κόκκινες γραμμές σημαίνει ότι ταυτόχρονα θα μιλήσουμε και σε ποιες ενέργειες θα είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε, ποιοι θα είναι οι στόχοι και ποιες θα είναι οι συνέπειες εάν γίνουμε μέρος της σύγκρουσης και στην πραγματικότητα πάμε σε έναν πόλεμο με τη Ρωσία». Υπενθυμίζοντας την επιδρομή των τριών κρατών στη Συρία, ο Γάλλος πρόεδρος συνέχισε: «Αν πάμε σε πόλεμο με τη Ρωσία, σημαίνει ότι πάμε σε πόλεμο με ένα πυρηνικό κράτος. Αυτό αποτελεί ζήτημα υψηλής ευθύνης, που δεν μπορεί να αναληφθεί έτσι αβασάνιστα». Κατέληξε υπογραμμίζοντας τη σημασία μιας προσεκτικής προσέγγισης και των ενεργειών στα πλαίσια της διεθνούς νομιμότητας.[248]

ΣΤ6 ΡΩΣΙΚΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ, ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ, ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ

Καθόλη την περίοδο που ξεδιπλώνεται η φρενίτιδα με τα χημικά, η Ρωσία προσπαθεί να δημοσιοποιεί όποιες πληροφορίες για προβοκάτσια εκ μέρους Ουκρανικών δυνάμεων αποκτά σε μια απελπισμένη κυριολεκτικά προσπάθεια να την αποτρέψει. Φυσικά, όπως ήδη έχουμε δει, οι Δυτικές υπηρεσίες και τα ΜΜΕ, αν τελικά εκδηλωθεί—και φαίνεται ότι αποτελεί ζήτημα που έχει μπει στην ημερήσια διάταξη πλέον—θα υποστηρίξουν ότι το χτύπημα ήταν γνήσια ρωσική επιχείρηση και οι προειδοποιήσεις που το είχαν αποκαλύψει αποτελούσαν επιχείρηση παραπληροφόρησης των Ρώσων. Αφήνουμε φυσικά και το ενδεχόμενο, τελικά να μην εντοπιστεί έγκαιρα από τις μυστικές Ρωσικές υπηρεσίες μια τέτοια Ουκρανική επιχείρηση και να μην υπάρξει προειδοποίηση γι’ αυτήν..

Την άρνηση να εξεταστούν τα στοιχεία και να υπάρξει μια ψύχραιμη εκτίμηση των γεγονότων την έχουμε ήδη δει να επιδεικνύεται από τη συλλογική Δύση τόσο στη σφαγή στην Bucha όσο και στο χτύπημα των πολιτών με πύραυλο Tochka-U στον σιδηροδρομικό σταθμό του Κραματόρσκ. Η Ρωσία θεωρείται πάντα a priori ένοχη από τους ΝΑΤΟικούς πολιτικούς και από τα ΝΑΤΟικά ΜΜΕ, γεγονός που αποτελεί “ψωμί στο βούτυρο” οποιουδήποτε θα επιθυμούσε να δημιουργήσει προβοκάτσια εις βάρος της.

Αυτό που λέμε εδώ δεν είναι υπερβολικό: Έχουμε ήδη δει ανώτατους αξιωματούχους των ΗΠΑ να περιγράφουν ακριβώς μια τέτοια αντιμετώπιση. Προσπαθώντας να “πειράξουν” το κεφάλι του Πούτιν, κάποιοι πειράζουν το δικό τους, αν και οι πιο επικίνδυνοι είναι εκείνοι που από την αρχή ξέρουν τι κάνουν, κατευθύνουν την υστερία με στόχο να την αξιοποιήσουν πολιτικά και στρατιωτικά, και διαμορφώνουν τελικά το τοπίο.

Στην προσπάθεια των Ρώσων να δημοσιοποιήσουν τους κινδύνους προβοκάτσιας, σημαντικό ρόλο παίζουν τα υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών της Ρωσίας. Θα αναφέρουμε εδώ μερικές χαρακτηριστικές προσπάθειες προειδοποιήσεων. Θα διαπιστώσουμε ότι ενώ αρχικά χαρακτηρίζονται από μια «ξύλινη» ρητορική, καθώς περνά ο χρόνος γίνονται πολύ πιο συγκεκριμένες. Εξαιρετικά ανησυχητικό είναι ότι τις τελευταίες μέρες, οι Ρωσικές προειδοποιήσεις παίρνουν δραματικές διαστάσεις, υποδηλώνοντας τη μεγάλη κρισιμότητα και το επικείμενο μιας καταστροφικής εξέλιξης.

Έτσι, στις 25 Μαρτίου, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ εκτιμά ότι η εκστρατεία περί χρήσης χημικών από τη Ρωσία αποσκοπεί στο να αποσπάσει την προσοχή από τις δραστηριότητές τους όσο αφορά τα βιολογικά εργαστήρια στην Ουκρανία. «Είναι προφανές», λέει, «ότι οι Αμερικανοί προσπαθούν να στρέψουν αλλού την προσοχή. Μιλούν για κάποια τρέχουσα απειλή χρήσης χημικών όπλων από τη Ρωσία. Αυτό δεν είναι παρά μια προσπάθεια να αποσπάσουν την προσοχή από το συνεχιζόμενο σκάνδαλο. Είναι απίθανο να το καταφέρουν. Πολλοί άνθρωποι στον κόσμο ανησυχούν για το τι έκαναν οι Αμερικανοί, τι δεν ξέρουμε ακόμα και τι θα μπορούσε να είχε συμβεί λόγω αυτών των ερευνών και τι μπορεί να συμβεί σε το μέλλον».[249]

Στις 29 Μαρτίου ο Γραμματέας του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφάλειας, Nikolai Patrushev, λέει σε συνέντευξή του στη ρωσική εφημερίδα Argumenty i Fakty ότι τα σχέδια που αποδίδονται από τους Δυτικούς στη Μόσχα σχετικά με χρήση όπλων μαζικής καταστροφής, είναι στην πραγματικότητα σχέδια των ίδιων και προσθέτει ότι «Οι χώρες της σημερινής συλλογικής Δύσης είναι αυτές που έχουν τη μεγαλύτερη εμπειρία στη χρήση πολεμικών δηλητηριάσεων και τοξικών ουσιών. Οι Γερμανοί τα χρησιμοποίησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ιάπωνες τα χρησιμοποίησαν τη δεκαετία του 1930, οι Αμερικανοί στο Βιετνάμ—εννοεί την πασίγνωστη περίπτωση του agent orange—για να μη θυμηθούμε και τις προβοκάτσιες με χημικά όπλα στη Συρία». Ο Patrushev επανέλαβε ότι η Ρωσία «τηρεί αυστηρά το καθεστώς απαγόρευσης της ανάπτυξης, παραγωγής, αποθήκευσης και χρήσης χημικών όπλων και έχει καταστρέψει όλα τα αποθέματά της, γεγονός που επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια από ειδικούς, συμπεριλαμβανομένων και από τις Ηνωμένες Πολιτείες». Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες, συνέχισε, δεν έχουν ακόμη καταστρέψει το σύνολο των αποθεμάτων χημικών όπλων τους «καταφεύγοντας σε όλες τις δυνατές δικαιολογίες για να καθυστερήσουν αυτή τη διαδικασία».[250]

Προϊόντος του χρόνου, όπως φαίνεται οι Ρώσοι αντιλαμβάνονται ότι παίζεται χοντρό παιχνίδι και ότι δεν αντιμετωπίζουν μια συνηθισμένη προπαγανδιστική ανταλλαγή κατηγοριών ούτε μια απλή προσπάθεια συγκάλυψης των προγραμμάτων έρευνας σε παθογόνους μικροοργανισμούς που διεξαγόταν με αμερικανική χρηματοδότηση και καθοδήγηση σε Ουκρανικά βιολογικά εργαστήρια. Έτσι γίνονται όλο και πιο συγκεκριμένοι.

Στις 6 Απριλίου ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας στις συνομιλίες της Βιέννης για την στρατιωτική ασφάλεια και τον έλεγχο των εξοπλισμών του Forum for Security Cooperation (FSC), K.Yu. Gavrilov, αναφέρει: « Στις 5 Απριλίου, στην πόλη Rubizhne στη ΛΔ του Λουγκάνσκ, ο ουκρανικός στρατός, πριν υποχωρήσει, ανατίναξε μια δεξαμενή με χημικά στην επιχείρηση Zarya, όπου υπάρχουν ακόμη περισσότεροι από 40 χιλιάδες τόνοι θειικού, υδροχλωρικού, νιτρικού οξέος και αμμωνίας και η πιθανή έκρηξή τους θα μπορούσε να καταστρέψει όλη τη ζωή σε ακτίνα 30 km. Έχουμε αξιόπιστα στοιχεία για την προετοιμασία από το Κίεβο, με την υποστήριξη Αμερικανών καθοδηγητών, και άλλες χημικών προκλήσεων. Ως ένα από τα σενάρια θεωρείται η έκρηξη σιδηροδρομικών δεξαμενών με χλώριο χωρητικότητας έως 800 τόνων στον οικισμό Kochetok  του Kharkov. Σε περίπτωση αποσυμπίεσης των κοντέϊνερς, που θα αποδοθεί σε βολές του ρωσικού πυροβολικού ή της αεροπορίας, η θανατηφόρα ζώνη μπορεί να είναι έως και 5,4 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και η ζώνη αφόρητης συγκέντρωσης – έως 8 τετραγωνικά χιλιόμετρα με διάρκεια μόλυνσης της περιοχής έως 8 ημέρες. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον έχει ήδη δωρίσει κιτ χημικής προστασίας στο Κίεβο. Ταυτόχρονα, καλύπτοντας τις «σκοτεινές τους πράξεις», κατά τις καλύτερες παραδόσεις μιας συκοφαντικής εκστρατείας, κατηγόρησαν εν γνώσει τους τη Ρωσία για πιθανή προβοκάτσια, χωρίς στοιχεία. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάνουν αυτό το κόλπο».[251]

Εικόνα του τοξικού νέφους από την ανατίναξη δεξαμενής με νιτρικό οξύ
στην Rubizhne από υποχωρούντα Ουκρανικά στρατεύματα.

Στις 13 Απριλίου, η Ρωσική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον απαντά στον εκπρόσωπο του υπουργείου εξωτερικών των ΗΠΑ που την προηγουμένη είχε αναφέρει ότι οι ΗΠΑ ανησυχούν για επικείμενη χρήση χημικών όπλων από τη Ρωσία στην Ουκρανία (βλ. ΣΤ5, «Η ιδεολογική προετοιμασία»). «Σημειώσαμε τις προκλητικές δηλώσεις του Γραμματέα Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ», απαντά η πρεσβεία. «Ο Ned Price για μια ακόμη φορά ξεχώρισε με τις ανούσιες κουβέντες του, που δεν υποστηρίχτηκαν από κανένα απολύτως στοιχείο». Αφού επαναλάβει ότι η Ρωσία δεν διαθέτει χημικά όπλα, η ανακοίνωση προσθέτει: «Οι πληροφορίες, που επιβεβαιώθηκαν από το Ρωσικό υπουργείο άμυνας, για την προετοιμασία προκλήσεων από Ουκρανούς ακραίους με χρήση χημικών είναι ανησυχητικές. Και επίσης αναρωτιόμαστε για την προέλευση αυτών των ουσιών…Καλούμε την Ουάσιγκτον να σταματήσει τη διάδοση παραπληροφόρησης. Αντίθετα, θα έπρεπε οι συνάδελφοι να εντείνουν τη διαδικασία χημικής αποστρατικοποίησης της χώρας τους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν η μόνη χώρα-μέλος της Σύμβασης για τα Χημικά Όπλα που δεν έχει υλοποιήσει τις διεθνείς δεσμεύσεις που έχει αναλάβει. Το Αμερικανικό οπλοστάσιο αυτού του τύπου παραμένει μια πραγματική απειλή για την ανθρωπότητα».[252]

Την ίδια μέρα, κινητοποιείται και η πρεσβεία της Ρωσίας στο Λονδίνο. Ανακοινώνει: «Εξ αιτίας της συνεχιζόμενης εμφάνισης αναφορών στα Βρετανικά ΜΜΕ για τη πιθανότητα χρήσης χημικών όπλων από τις δυνάμεις της Ρωσίας καθώς και της ΛΔ του Ντονέτσκ κατά των σχηματισμών του συντάγματος Αζόφ του Ουκρανικού στρατού στη Μαριούπολη, η Πρεσβεία ανακοινώνει τα ακόλουθα: Οι κατηγορίες για χρήση “άγνωστων” χημικών ουσιών από τον Ρωσικό στρατό, όπως και από τις δυνάμεις των ΛΔ του Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ…χρησιμοποιούνται αποκλειστικά ως προπαγανδιστικά όπλα και δεν υποστηρίζονται ούτε από ένα στοιχείο». Και η ανακοίνωση προσθέτει παρόμοια επιχειρήματα με την αντίστοιχη της Ρωσικής πρεσβείας στις ΗΠΑ.[253]

Την ίδια μέρα παρεμβαίνει και η εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, Μαρία Ζαχάροβα, αναφέροντας για πρώτη φορά από Ρωσικής πλευράς ότι οι επονομαζόμενοι “Λευκόκρανοι” εμπλέκονται σε προβοκάτσιες στην Ουκρανία: «Δεν έχω καμία αμφιβολία», είπε, «δεν χρειάζεται να μας το πουν οι New York Times ή οποιοσδήποτε άλλος ότι αυτή η ψευδο-ανθρωπιστική οργάνωση ανακατεύεται ενεργά στην Ουκρανία. [Αλλά] γιατί είμαι σίγουρη ότι θα ανακατευτούν και ότι ήδη ανακατεύονται; Πρώτ’ απ’ όλα, επειδή αυτή η ομάδα έχει κατάλληλα προθερμανθεί. Πρόκειται για μια ομάδα που απέκτησε εμπειρία στη Συρία και είναι πολύ γνωστή στα Δυτικά ΜΜΕ, έχει περάσει την ούτως λεγόμενη διαδικασία “επιβεβαίωσης” τους και έχουν ήδη ενσωματωθεί και δικτυωθεί σε αυτό το περιβάλλον. Και αυτό αποτελεί σημείο κλειδί. Δεύτερον, η χρηματοδότησή τους ποτέ δεν σταμάτησε».

Και η Ζαχάροβα συνέχισε επισημαίνοντας την ανάγκη των Αμερικανών να καλύψουν το πρόγραμμα έρευνας που χρηματοδοτούσε το υπουργείο άμυνάς τους πάνω σε εξαιρετικά επικίνδυνες ασθένειες σε Ουκρανικά βιολογικά εργαστήρια: «Αυτή η ιστορία χρειάζεται να καλυφθεί, ειδικά αν σκεφτούμε ότι όλα τα ίχνη οδηγούν στη σημερινή κυβέρνηση των ΗΠΑ μέσω [της εμπλοκής] του υιού Μπάιντεν, των επιχειρήσεών του, των διασυνδέσεών του, των χρημάτων του, των πληρωμών του. Το καλύτερο πράγμα που αυτοί [οι Αμερικανοί] θα μπορούσαν να επινοήσουν είναι το παλιό τους σχέδιο με τις χημικές προβοκάτσιες. Και διαθέτουν εκείνους που θα το κανονίσουν: τα “Λευκά Κράνη”. Άρα, είναι απλώς θέμα χρόνου. Δεν υπάρχουν αμφιβολίες ότι εμπλέκονται, υπάρχουν ακόμα και γεγονότα [που το αποδεικνύουν]».[254]

Την ίδια μέρα ο αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας (δηλ. της Άνω Βουλής της Ρωσίας), Konstantin Kosachev, αναφέρεται στην υστερία των ΜΜΕ των ΗΠΑ και της Βρετανίας περί χρήσης χημικών όπλων στην Ουκρανία από τη Ρωσία σε ανάρτησή του στο Telegram: «Παίρνοντας υπόψη τη συχνότητα των αναφορών σε χημικά όπλα από τα Αγγλοσαξονικά ΜΜΕ, η κατάσταση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική…Το γεγονός ότι τα πάντα οργανώνονται κάπως χοντροκομμένα, δεν ενοχλεί κανέναν πλέον. Το κοινό τους έχει επαρκώς προετοιμαστεί ώστε να πιστεύει οποιαδήποτε σκηνοθετημένη παραγωγή. Ακόμα και αν η αλήθεια αποκαλυφθεί αργότερα, τίποτα δε θ’ αλλάξει. Ποια η διαφορά, ο Σαντάμ εξακολουθεί να είναι ο κακός της ιστορίας σε κάθε περίπτωση. Αυτό είναι που ενσταλάζεται στα μυαλά του συνηθισμένου Δυτικού ακροατηρίου στη διάρκεια των “Δύο λεπτών Μίσους”—τα πάντα επιτρέπονται κατά των Ρώσων. Οι νόμοι, οι κανόνες και οι αξίες δεν εφαρμόζονται σε αυτούς». Και ο γερουσιαστής πρόσθεσε ότι: «Μπορώ να υποθέσω ότι ένα “Χημικό Χόλυγουντ” έχει ήδη γυριστεί από τώρα με αποκρουστικές “δηλητηριάσεις” στην Ουκρανία. Τα Λευκά Κράνη θα έχουν ήδη ρωτήσει τους μάρτυρες και η Bellingcat θα έχει ήδη ετοιμάσει «εκατό τοις εκατό στέρεες αποδείξεις» ότι μια ειδική μονάδα της “Μεραρχίας Χημικής Γενοκτονίας του Κουρσκ” μετέφερε μια τεράστια ποσότητα Novichok στην Ουκρανία με ταμπέλες “Made in Russia” τυπωμένες επάνω».[255]

Στις 15 Απριλίου, ο Ρώσος αντιπρόσωπος στον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (Organization for the Prohibition of Chemical Weapons—OPCW), Alexander Shulgin, αναφέρει στο TASS ότι η Ρωσία ενημερώνει τακτικά τον Οργανισμό και τα μέλη του για προετοιμαζόμενες προβοκάτσιες στην Ουκρανία. «Είναι σημαντικό να τους προλαβαίνουμε όπως κάνει το υπουργεί άμυνάς μας. Να αναφέρουμε από πριν τα σχέδια των Ουκρανών εθνικιστών και έτσι να τους εξουδετερώνουμε τα ατού από τα χαρτιά τους. Για να είμαστε ειλικρινείς, οι αντιπροσωπείες που διαθέτουν ικανότητα σκέψης μοιράζονται τις ανησυχίες μας στο θέμα». Όμως, συνέχισε ο διπλωμάτης, ο OPCW έχει αποκτήσει ακραία πολιτικοποίηση και «μετεξελίσσεται σταθερά σε εργαλείο εφαρμογής πίεσης προς όσες χώρες έχουν χάσει την ευλογία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Αυτή τη στιγμή μια καταιγιστική επιχείρηση στιγματισμού της χώρας μας έχει εξαπολυθεί τόσο στον τύπο όσο και σε επίσημο επίπεδο. Οι Ουκρανοί κυριολεκτικά βομβαρδίζουν την τεχνική γραμματεία του OPCW με σημειώματα ότι όπου νάναι η Ρωσία θα εξαπολύσει χημικά όπλα κάτω από Ουκρανική σημαία. Οι Δυτικές χώρες με τη σειρά τους, υποστηρίζουν επίτηδες αυτές τις επιθέσεις και δηλώνουν ανοιχτά ότι η Ρωσία θα είναι η υπεύθυνη οποιουδήποτε περιστατικού συμβεί με τοξικά χημικά. Με τον τρόπο αυτό, δίνουν στους Ουκρανούς λευκή εξουσιοδότηση για κάθε είδους απερίσκεπτες κινήσεις με χημικά όπλα».[256]

Στις 23 Απριλίου η Ρωσία ανεβάζει δραματικά τους τόνους των προειδοποιήσεων της.

Προηγείται μια ανακοίνωση από το υπουργείο άμυνας της Ρωσίας. Ο Igor Kirillov, επικεφαλής των ρωσικών δυνάμεων προστασίας από Ακτινοβολίες, Χημικά και Βιολογικά Όπλα, προειδοποιεί για άμεσο κίνδυνο[257] πραγματοποίησης από το Κίεβο προβοκάτσιας με σκηνοθετημένη χρήση όπλων μαζικής καταστροφής που θα έχει σαν στόχο να κατηγορηθεί η Ρωσία, σύμφωνα με το ήδη δοκιμασμένο στη Συρία σενάριο. Ο στόχος είναι, είπε ο Kirillov, η πλήρης οικονομική και πολιτική απομόνωση της Ρωσίας και η εξαίρεσή της από όλους τους διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένου του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Μία εκδοχή αξιοποίησης αυτής της προβοκάτσιας, είπε, είναι να χρησιμοποιηθεί προκειμένου να ασκηθεί πίεση σε χώρες φιλικές προς τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας και της Κίνας, αναγκάζοντάς τις να συμμετάσχουν στις Δυτικές κυρώσεις. Παράλληλα, υπενθύμισε ότι η Ρωσία έχει καταστρέψει ολοκληρωτικά το χημικό της οπλοστάσιο από τον Σεπτέμβριο του 2017, γεγονός που έχει πιστοποιηθεί από τον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων.[258]

Τα σενάρια πού έχουν ήδη σχεδιαστεί, είπε ο Kirillov, είναι τρία τα οποία παραθέτει κατά τη σειρά που πιθανολογούνται. Το πρώτο, πλέον πιθανό, σενάριο περιλαμβάνει πραγματική χρήση χημικών/βιολογικών/ακτινοβολίας εναντίον άμαχου Ουκρανικού πληθυσμού είτε απευθείας με επίθεση σε οικισμό είτε μέσω πλήγματος σε χημικές/βιολογικές/πυρηνικές ουκρανικές εγκαταστάσεις. Οι επιθέσεις αυτές θα έχουν σκηνοθετηθεί ως δήθεν προερχόμενες από τη Ρωσική πλευρά. Αυτό το σενάριο έχει σχεδιαστεί να χρησιμοποιηθεί σε χημικές και βιολογικές εγκαταστάσεις στο Χάρκοβο και το Κίεβο. Δεν μπορούν να αποκλειστούν προκλήσεις σε εγκαταστάσεις πυρηνικής ενέργειας, κυρίως στον πυρηνικό σταθμό του Zaporozhye, ο οποίος βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Ρωσίας.

Επιπλέον, η ουκρανική ηγεσία εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να επιτεθεί στις αποθήκες ραδιενεργών αποβλήτων στο χημικό εργοστάσιο Pridnestrovsky στον οικισμό Kamenskoye στην περιοχή Dnepropetrovsk, δήλωσε ο Kirillov. Το Υπουργείο Άμυνας διαθέτει έγγραφο που επιβεβαιώνει την κρίσιμη κατάσταση των ραδιενεργών αποβλήτων εκεί καθώς και την υπεξαίρεση των κονδυλίων που διέθεσε η Ευρωπαϊκή Ένωση για τη συντήρηση της εγκατάστασης.

Το δεύτερο σενάριο—μυστική χρήση όπλων μαζικής καταστροφής σε μικρούς όγκους—αρχικά εξετάστηκε όσον αφορά τους πολιορκημένους στο εργοστάσιο χάλυβα Azovstal. Μετά όμως την ακύρωση της επιχείρησης εκκαθάρισής τους, το σχέδιο χάλασε. Το τρίτο και λιγότερο πιθανό σενάριο—η απροκάλυπτη χρήση όπλων μαζικής καταστροφής στο πεδίο της μάχης—έχει εξεταστεί για τις περιοχές του Slavyansk και του Kramatorsk.

Ο Kirillov πρόσθεσε ότι στις αρχές του 2022 η Ουκρανία αγόρασε περισσότερες από 50 συσκευές για τον ψεκασμό διαφόρων ουσιών, συμπεριλαμβανομένων χημικών, από drones. Σύμφωνα με τον Kirillov, στις 9 Μαρτίου οι ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών βρήκαν στην περιοχή της Χερσώνας τρία drones με προσαρτημένα δοχεία των 30 λίτρων και εξοπλισμό για ψεκασμό. [259]

Μετά τις ανακοινώσεις του Igor Kirillov, η Μαρία Ζαχάροβα γράφει στο κανάλι του υπουργείο εξωτερικών: «Οι πληροφορίες του ρωσικού υπουργείου Άμυνας που δημοσιεύθηκαν σήμερα αποδεικνύουν ξεκάθαρα: η Ουάσιγκτον, σε στενό συντονισμό με τους εταίρους του ΝΑΤΟ, έχει προχωρήσει σε ένα τελικό στάδιο σχεδίασης προκλήσεων στην Ουκρανία ώστε να πειστεί η παγκόσμια κοινότητα ότι “η Ρωσία χρησιμοποιεί δηλητηριώδεις ουσίες στη μάχη και βιολογικούς παράγοντες.

H Ζαχάροβα θεωρεί ότι, μετά την αποτυχία των οικονομικών κυρώσεων να εξαναγκάσουν τη Ρωσία να εγκαταλείψει τις νόμιμες διεκδικήσεις της στον τομέα της ασφάλειας, τώρα οι ΗΠΑ αρχίζουν στ’ αλήθεια το παιχνίδι των όπλων μαζικής καταστροφής, ένα παιχνίδι που μπορεί να οδηγηθεί πέρα από “κόκκινες γραμμές”. «Αν συμβεί αυτό, θα υπάρξουν αμέτρητα θύματα. Και καθένα από αυτά θα βαρύνει τη συνείδηση ​​των Αμερικανών που χαράσσουν στρατηγικές στα γραφεία του Λευκού Οίκου, στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και στο Πεντάγωνο, και [επίσης] τη συνείδηση, αν έχει μείνει κάτι από αυτήν, των μαριονετών τους στο Κίεβο».[260]

Στις 24 Απριλίου παρουσιάζεται καινούργια ένδειξη της κρισιμότητας της κατάστασης: Ο πρεσβευτής της Ρωσίας στον Καναδά, Oleg Stepanov απευθύνεται προσωπικά στον Καναδό Πρωθυπουργό Justin Trudeau και στην υπουργό εξωτερικών Melanie Joly κάνοντας έκκληση να επηρεάσουν τις ΗΠΑ υπό το φως των πληροφοριών της Μόσχας για προκλήσεις με χρήση όπλων μαζικής καταστροφής που σχεδιάζονται στην Ουκρανία. «Έστειλα προσωπικά μηνύματα στον πρωθυπουργό Justin Trudeau και την επικεφαλής του υπουργείου Εξωτερικών Melanie Joly, ώστε να επηρεάσουν προσωπικά την αμερικανική κυβέρνηση και να αποτρέψουν αυτήν την τραγωδία». Ο Ρώσος απεσταλμένος ανακοίνωσε ότι οι πληροφορίες του Ρωσικού υπουργείου άμυνας έχουν διαβιβαστεί στην καναδική κυβέρνηση, στα τοπικά μέσα ενημέρωσης και σε άλλους διπλωμάτες στην Οτάβα.[261]

Στις 25 Απριλίου, ο πρώτος αναπληρωτής μόνιμος αντιπρόσωπος της Ρωσίας στον ΟΗΕ Dmitry Polyansky δήλωσε ότι ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW) είναι παντελώς αναξιόπιστος στο ενδεχόμενο να απαιτηθεί διερεύνηση πιθανών προκλήσεων με χημικά όπλα στην Ουκρανία: «Ειλικρινά, και όσο αφορά εμένα, δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στον OPCW μετά από αυτό που συνέβη στη Συρία. Η Τεχνική Γραμματεία του OPCW έχει αποδειχθεί απολύτως φιλοδυτική, αντι-Ρωσική και αντι-Συριακή». Ο διπλωμάτης εξέφρασε την ελπίδα του να μην υπάρξουν προκλήσεις.[262]

Στις 26 Απριλίου ο Ρώσος μόνιμος αντιπρόσωπος στον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW) Alexander Shulgin σε ενημέρωση του τύπου επισήμανε ότι: «Θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να αποτρέψουμε τέτοιες εξελίξεις [προβοκάτσια με χημικά]. [Όμως] κάθε φορά που η Ουάσιγκτον, το Παρίσι ή το Λονδίνο αναφέρουν κάτι [σχετικό], οι Ουκρανοί διπλωμάτες το “παραλαμβάνουν” αμέσως και αρχίζουν να πλημμυρίζουν την τεχνική γραμματεία του οργανισμού με διάφορες διακοινώσει υποστηρίζοντας ότι η Μόσχα σκηνοθετεί χρήση χημικών σε μια επιχείρηση ψευδούς σημαίας, δηλαδή ότι ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει χημικά όπλα και μετά να κατηγορήσει το Κίεβο. [Όσο μας αφορά] έχουμε ήδη τοποθετηθεί πάνω στις σχετικές δηλώσεις των Δυτικών χωρών και των Ουκρανών προστατευόμενων τους σε μια συνεδρίαση του διοικητικού οργάνου του OPCW, του Εκτελεστικού Συμβουλίου. Επισημάναμε ότι πρόκειται για μια πολύ κοντόφθαλμη πολιτική, που μοιάζει σαν παιχνίδι με τη φωτιά”, σημείωσε ο Ρώσος απεσταλμένος και υπενθύμισε ότι το ρωσικό υπουργείο άμυνας ανακοινώνει τακτικά στοιχεία που ρίχνουν φως «στις μηχανορραφίες που καταστρώνει η Ουκρανία».[263] Η δική του εκτίμηση είναι, είπε, ότι η Ουκρανία θα παίξει το χαρτί της προβοκάτσιας μέσω χημικών όπλων με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.[264] Ο Alexander Shulgin επισήμανε επίσης τη μεροληπτική στάση του Οργανισμού εναντίον της Ρωσίας: “Οι Αμερικανοί συνεχίζουν να στρέφουν άλλες χώρες εναντίον μας και κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να μας απομονώσουν. Δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να χρησιμοποιήσουν οποιονδήποτε τρόπο και μέσο”. Σύμφωνα με τον Shulgin, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν να εμπλέξουν την Τεχνική Γραμματεία του OPCW σε αυτές τις δραστηριότητες, εκμεταλλευόμενες το γεγονός ότι εκπρόσωποι της ΝΑΤΟικής κοινότητας, δηλαδή οι Αμερικανοί, κατέχουν τις περισσότερες από τις βασικές θέσεις. «Ο αγώνας κατά της Ρωσίας και οι προσπάθειες περιορισμού της Ρωσίας έχουν μπει στο επίκεντρο. Αυτός είναι ο κύριος μοχλός πίσω από τις ενέργειές τους και πρέπει να το έχουμε κατά νου», πρόσθεσε ο Ρώσος απεσταλμένος.[265]

 ΣΤ7 ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ: ΕΝΑ ΤΣΙΓΑΡΟ ΔΡΟΜΟΣ

Περιληπτικά, η σχέση της Συρίας με χημικές προβοκάτσιες έχει ως εξής: Το 2011 ξέσπασε εξέγερση κατά του καθεστώτος Άσαντ η οποία σταδιακά οδήγησε στην εμφάνιση πολλών αντιμαχόμενων δυνάμεων με διαφορετικές πολιτικές. Το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος (Islamic State of Iraq and Syria ISIS) μια ακραία οργάνωση με αποκρουστικές πρακτικές, συνδεδεμένη με την Αλ Κάιντα, αναδείχτηκε στην κύρια αντικυβερνητική δύναμη. Οι ΗΠΑ με άλλους συμμάχους τους παρέμβηκαν στρατιωτικά το 2014 με βομβαρδισμούς κατά του ISIS αλλά και κατά των κυβερνητικών δυνάμεων με στόχο την ενίσχυση των λεγόμενων “Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων”, μια φιλο-αμερικανική συμμαχία Κούρδων, Ισλαμιστών και άλλων αντιπάλων του Άσαντ. Το 2015 παρενέβη και η Ρωσία υπέρ του Άσαντ (τις δυνάμεις του οποίου βοηθούσαν επίσης το Ιράν και η Λιβανική Χεζμπολάχ).

Στη διαμάχη με την πλευρά των διάφορων αντικυβερνητικών δυνάμεων συμμετείχαν επίσης μισθοφόροι στρατολογημένοι από πολλές διαφορετικές χώρες της Ευρώπης. Από αυτούς ορισμένοι έχουν τώρα μετακινηθεί στην Ουκρανία για να «καθαρίζουν» Ρώσους, όπως π.χ. ο Βρετανός πολίτης Aiden Aslin, πρώην μισθοφόρος στη Συρία στις γραμμές της υποστηριζόμενης από τους Αμερικανούς YPG, ο οποίος τελευταία έχει εξελιχθεί σε διασημότητα καθώς πιάστηκε αιχμάλωτος ενώ πολεμούσε στις γραμμές των Αζόφων στην Μαριούπολη και ο Boris Johnson ζήτησε να τον μεταχειριστούν με αγάπη και συμπόνια[266] αν και όταν βρισκόταν στη Βρετανία είχε συλληφθεί δύο φορές ως πιθανός τρομοκράτης.[267]

Οι κυβερνητικές δυνάμεις σταδιακά έθεσαν υπό τον έλεγχό τους όλη τη Συρία με εξαίρεση περιοχές που συνορεύουν με την Τουρκία, στις οποίες παρενέβη η ίδια η Τουρκία πολεμώντας τόσο τις κυβερνητικές δυνάμεις όσο και τους Κούρδους. Στην υπό Τουρκικό έλεγχο περιοχή έχουν εγκατασταθεί Ισλαμιστές φιλικοί προς την Τουρκία και τις ΗΠΑ. Το ίδιο το Ισλαμικό Κράτος έχει πλέον ηττηθεί και τα απομεινάρια του τροφοδοτούν τις υπόλοιπες Ισλαμιστικές οργανώσεις ή άλλες εξτρεμιστικές σε γειτονικές χώρες.

Αριστερά, οι …εκπρόσωποι του Aiden παραλαμβάνουν από αυτόν τη σκυτάλη συγγραφής μηνυμάτων στο Twitter,
λόγω της αποχώρησης του για να «καθαρίζει» Ρώσους.
Δεξιά, η είδηση στους Times της παράδοσής του στη Μαριούπολη επειδή του τελείωσε το φαγητό.

Όσον αφορά τη χρήση χημικών όπλων, η περίοδος που μας ενδιαφέρει είναι από το 2014 και εξής. Πριν το 2014, υπάρχει προϊστορία χρήσης χημικών κατά την οποία όλες οι πλευρές αλληλοκατηγορήθηκαν για χρήση τους. Το 2014, η κυβέρνηση της Συρίας συμφώνησε στην καταστροφή των αποθεμάτων χημικών όπλων που διέθετε. Τότε επίσης εμφανίζονται τα «Λευκά Κράνη» ως αντικυβερνητική οργάνωση “πολιτικής προστασίας”.

Αν και υποτίθεται “αντικειμενική”, “αμερόληπτη” και “απροκατάληπτη”, τα «Λευκά Κράνη» αποτελούν οργανισμό καθοδηγούμενο από τις ΗΠΑ και άπλετα χρηματοδοτούμενο από Δυτικές πηγές (κυβερνήσεις ΗΠΑ, κυβερνήσεις χωρών της Δ. Ευρώπης, της Ιαπωνίας, της Τουρκίας, καθώς και από πάμπολλες Δυτικές ΜΚΟ και Αμερικανικά Ιδρύματα). Η προέλευση της χρηματοδότησης τους έχει ανακοινωθεί επανειλημμένα δημοσίως και δεν αποτελεί εικασία.[268]

Βασικός στόχος τους είναι η διάδοση προπαγάνδας εξυπηρετικής των σχεδίων των Αμερικανών στη Συρία. Έχοντας πλασαριστεί σαν μια οργάνωση που βοηθά και σώζει αθώους πολίτες, απέκτησαν μεγάλο ακροατήριο στη Δύση. O διάσημος δημοσιογράφος John Pilger λέει: «Στη Συρία, ξέρουν πώς να παρεμβαίνουν, ξέρουν πώς να χειρίζονται τα ΜΜΕ. Είχαμε τα «Λευκά Κράνη», ένα πλήρως προπαγανδιστικό κατασκεύασμα στη Συρία. Κατέληξε να πάρουν και Όσκαρ. Ξέρουν πώς να παρεμβαίνουν στη δημόσια αφήγηση κάθε μέρα, και στην πολιτική κάθε μέρα».[269]

Tα «Λευκά Κράνη» αποτέλεσαν τον βασικό βραχίονα εκτόξευσης καταγγελιών κατά των Ρωσικών και κυβερνητικών δυνάμεων στη Συρία για χρήση χημικών και οι καταγγελίες τους έχουν γνωρίσει μεγάλη δημοσιότητα εξ αιτίας της υποτιθέμενης φιλανθρωπικής τους δράσης που τα έχει προβάλει διεθνώς. Στις καταγγελίες τους έχουν απαντήσει και με τις δραστηριότητές τους έχουν ασχοληθεί αναλυτικά πολλές ανεξάρτητες δημοσιογραφικές ομάδες. Από επιστημονική άποψη, κατά τη γνώμη μου, με αρκετές εργασίες πάνω στις χημικές προβοκάτσιες στη Συρία και ειδικότερα με την έρευνά της πάνω στη δράση των Λευκοκράνων, ξεχωρίζει η εξαιρετική  “Ομάδα Εργασίας για τη Συρία, την Προπαγάνδα και τα ΜΜΕ”, η οποία αποτελείται από καθηγητές κυρίως Βρετανικών, Αμερικανικών και Σουηδικών πανεπιστημίων καθώς και από ανεξάρτητους ερευνητές. Σχετικά δείτε το site της ομάδας στο διαδίκτυο.[270] Από δημοσιογραφική άποψη, ξεχωρίζουν οι έρευνες της «Γκρίζας ζώνης» (Grayzone).[271]

Η δράση των Λευκοκράνων έχει επίσης αποτελέσει αντικείμενο καταγγελιών όχι μόνο από τη Ρωσία, αλλά επίσης από την Κίνα και το Ιράν ενώ οι Κούρδοι της Συρίας τους είχαν εκδιώξει από τις περιοχές που ελέγχανε. Έχουν εμφανιστεί βίντεο που δείχνουν μέλη της να συμμετέχουν σε εκτελέσεις από Ισλαμιστές[272]—το βίντεο αρχικά αναρτήθηκε στο Facebook από τους εκτελεστές Ισλαμιστές[273]— αλλά και να πανηγυρίζουν για την κατάληψη του Ιντλίμπ μαζί με τους Ισλαμιστές (το βίντεο έχει ελεγχθεί, είναι γνήσιο, και παρουσιάζεται μέσα στην εξαιρετική συνέντευξη[274] για τους Λευκόκρανους του ερευνητή Max Blumenthal, Εκδότη του “The Grayzone” και συγγραφέα του βιβλίου “The Management of Savagery”).

Καταμερισμός εργασίας σε εκτέλεση από την Ισλαμιστική οργάνωση Al Nusra (παρακλάδι της Αλ Κάιντα).
Ο πρώτος διαβάζει στίχο από το Κοράνι, ο δεύτερος εκτελεί τον δυστυχή
και οι τρίτοι—Λευκόκρανοι—αμέσως μετά παραλαμβάνουν το πτώμα.

Περισσότερες φωτογραφίες από τη συμμετοχή των Λευκοκράνων σε αγριότητες, αλλά και επιπλέον στοιχεία δίνει η ομάδα εξακρίβωσης “France 24—Observers”.[275] Ειδικότερα, φαίνεται ότι συμμετείχαν σε συνεργεία εκτελέσεων που πραγματοποιούσαν οι Ισλαμιστές στις κατεχόμενες από αυτούς περιοχές έχοντας αναλάβει το ρόλο της αποκομιδής των πτωμάτων.[276]

Λευκόκρανος ανεμίζει σημαία με τα συνθήματα της ισλαμιστικής Jaysh al-Sunna
κατά την κατάληψη του Ιντλίμπ από τον ισλαμικό «Κατακτητικό Στρατό» το 2015.
Σε άλλες φωτογραφίες, οι Λευκόκρανοι φέρουν και όπλα, γεγονός περίεργο για «ουδέτερους».

Η οργάνωσή των Λευκοκράνων, όπως την γνωρίζουμε σήμερα, οφείλεται στον  πρώην αξιωματικό του Βρετανικού στρατού James Gustaf Edward Le Mesurier[277], ο οποίος είχε προϋπηρεσία στη Β. Ιρλανδία και, ως αξιωματικός πληροφοριών, στη Βοσνία και στο Κόσοβο και ο οποίος, μετά την αποστρατεία του, ασχολιόταν με την ανάληψη ιδιωτικών έργων αστυνόμευσης (φρούρηση παλαιστινίων κρατουμένων, σχεδιασμό συστημάτων ασφάλειας και αστυνόμευσης στα Εμιράτα, αποστολές στην Υεμένη). Έργο ζωής γι’ αυτόν αποτέλεσε η οργάνωση των Λευκοκράνων—των οποίων θεωρείται συν-ιδρυτής—σε μονάδες «πολιτικής προστασίας» και η εκγύμνασή τους σε στρατόπεδα στη Ν. Τουρκία.

Η χρηματοδότηση των Λευκοκράνων περνούσε μέσα από μια άλλη οργάνωση που είχε ιδρύσει ο Mesurier, και ονομαζόταν Mayday Rescue Foundation. Σύμφωνα με το Ολλανδικό υπουργείο άμυνας, η Mayday Rescue Foundation στο διάστημα 2014-2018 χρηματοδοτήθηκε με 127 εκατομμύρια δολάρια από τα οποία τα 19 εκατομμύρια προέρχονταν από μη κυβερνητικές πηγές και τα υπόλοιπα από Δυτικές κυβερνήσεις.[278] Λίγες μέρες πριν το θάνατό του, που αποδόθηκε σε “αυτοκτονία”, ο Le Mesurier ομολόγησε με γράμμα του ότι είχε καταχραστεί χρήματα της Mayday Rescue Foundation. Η ομολογία ήταν αποτέλεσμα λογιστικού ελέγχου στα βιβλία της οργάνωσης στην Κωνσταντινούπολη από Ολλανδό ελεγκτή. Μετά τον θάνατό του, ακολούθησε πλήρης έλεγχος σε συνθήκες μυστικότητας, ο οποίος, κατά διαρροές, κατέληξε ότι επρόκειτο για “παρεξήγηση” αν και τα δικαιολογητικά των περισσότερων συναλλαγών ανακαλύφθηκε ότι έχουν “χαθεί”—βλέπετε, η όλη απάτη ήταν τεράστια και πάμπολλες δυτικές κυβερνήσεις-χρηματοδότες θα ξεφτιλιζόταν αν αποκαλυπτόταν. Ταυτόχρονα, ο έλεγχος έδειξε ότι δεν υπήρχε εξελεγκτική επιτροπή και ότι ο Le Mesurier, η σύζυγός του και ένας τρίτο μέλος του ΔΣ όριζαν οι ίδιοι τον μισθό τους (μερικές φορές 26,000 ευρώ/μήνα) καθώς και επί πλέον bonus—αυτά όμως παρακάμφθηκαν επειδή, κατά τους ελεγκτές, ήταν ήδη σε γνώση των χρηματοδοτών οι οποίοι δεν είχαν εκφράσει αντίρρηση.[279]

Η οργάνωση «Λευκά Κράνη» υπήρξε μάλλον ο βασικότερος πυλώνας της προπαγανδιστικής εκστρατείας των ΑμερικανοΝΑΤΟικών για χρήση χημικών όπλων από την κυβέρνηση του Άσαντ ενώ έχουν υπάρξει και εκτεταμένες κατηγορίες ότι αυτοί οι ίδιοι οργάνωναν προβοκάτσιες με χημικά στη Συρία. Πολλά από τα βίντεο από τις επιχειρήσεις «σωτηρίας» που έχουν αναρτήσει αποδείχτηκαν σκηνοθετημένα.[280]

Ειδικότερα, ο ρόλος τους ήταν καθοριστικός στην πρόκληση του βομβαρδισμού της Δαμασκού από ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία το 2018, μετά την υποτιθέμενη παραβίαση των λεγόμενων “κόκκινων γραμμών” που είχαν παλιότερα τεθεί από τον πρόεδρο Obama των ΗΠΑ, και από τον πρόεδρο Μακρόν το 2017. Ως παραβίαση των “κόκκινων γραμμών” οριζόταν η χρήση χημικών όπλων από τις Συριακές κυβερνητικές δυνάμεις. Σε αυτές τις κόκκινες γραμμές παρέπεμψε ο Μακρόν εκφράζοντας έμμεσα την αμφιβολία του για τη χρησιμότητά τους στην περίπτωση της Ρωσίας (βλ. Εδάφιο ΣΤ5).

Το περιστατικό αυτό έχει ως εξής: Στις 7 Απριλίου του 2018 θεωρήθηκε ότι πραγματοποιήθηκε επίθεση με χημικά όπλα στην πόλη Douma της Συρίας. Ως πειστήρια χρησιμοποιήθηκαν φωτογραφίες και βίντεο από τρεις τοποθεσίες. Τα «Λευκά Κράνη» τράβηξαν τα βίντεο στη μία από αυτές, το νοσοκομείο, όπου εικονίζονται άνθρωποι (και παιδιά ανάμεσά τους) να καταβρέχονται με λάστιχα σε κατάσταση πανικού για να ξεπλύνουν, σύμφωνα με τα βίντεο, τα τοξικά χημικά με τα οποία τους είχαν περιλούσει. Από τους Δυτικούς θεωρήθηκε ότι υπεύθυνες για την επίθεση ήταν οι κυβερνητικές δυνάμεις και οι σύμμαχοί τους Ρώσοι, παρά τις ισχυρές και επίμονες διαψεύσεις.

Στις 26 Απριλίου, η Ρωσική αντιπροσωπεία στον Οργανισμό Απαγόρευσης των Χημικών Όπλων (OPCW) έφερε στη Χάγη, αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων στη Douma, έξι από τους οποίους είχαν ήδη εξεταστεί από την αποστολή εύρεσης στοιχείων (Fact Finding Mission—FFM) του OPCW, ανάμεσά τους και ο 11χρονος Hassan Diab που είχε απεικονιστεί στα βίντεο των Λευκοκράνων. Οι μάρτυρες, κάποιοι από αυτούς γιατροί και νοσηλευτές στο νοσοκομείο, κατέθεσαν ότι δεν μεταφέρθηκαν ασθενείς με συμπτώματα έκθεσης σε χημικές ουσίες εκείνη τη μέρα και ότι ο πανικός που φαίνεται στα βίντεο των Λευκοκράνων προκλήθηκε από τη φασαρία που δημιουργούσαν κάποιοι φωνάζοντας ότι ο κόσμος εκτέθηκε σε χημικά και καταβρέχοντας τους με μάνικες. Ο μικρός Hassan είπε ότι βρισκόταν σε ένα υπόγειο από όπου κάποιοι ήρθαν και τον πήραν μαζί με την οικογένειά του, τον πέρασαν μέσω ενός τούνελ στο νοσοκομείο και εκεί άρχισαν να τον καταβρέχουν με μάνικες φωνάζοντάς του ότι είχε χημικά πάνω του και προκαλώντας του πανικό.[281]

Στις αρχικές δηλώσεις τους οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Γαλλίας μιλούσαν για χρήση κάποιου νευροτοξικού παράγοντα, όπως π.χ. το αέριο Sarin. Όπως όμως απέδειξαν οι μετέπειτα έρευνες της FFM του OPCW, η περίπτωση αυτή αποκλείεται δεδομένου ότι τα κατάλοιπα θα έπρεπε να είχαν ανιχνευτεί στο αίμα των θυμάτων. Απομένει η περίπτωση χρήσης χλωρίου η οποία είναι συμβατή είτε με την εξήγηση της επίθεσης των κυβερνητικών δυνάμεων με χημικά είτε με την εξήγηση της προβοκάτσιας (false flag attack). Όμως, σε έγγραφο του OPCW που διέρρευσαν τα Wikileaks, καταγράφεται η σαφής και ομόφωνη γνώμη των εμπειρογνωμόνων που συμβουλεύτηκε η FFM ότι η θέση των θυμάτων είναι εντελώς ασύμβατη με τη θανάτωσή τους με χλώριο όπως ασύμβατα ήταν και τα περιγραφόμενα από τις συλλεγμένες μαρτυρίες συμπτώματα (που, αντίθετα, προσομοιάζουν με έκθεση σε νευροτοξικό παράγοντα)[282] και επομένως το συμπέρασμα ότι πρόκειται για προβοκάτσια προκύπτει αβίαστα.

Μετά από αρκετές περιπέτειες, η FFM όμως κατέληξε στην πρώτη εξήγηση (επίθεση κυβερνητικών με χλώριο), αν και αρχικά η θέση της ήταν ότι δεν διαθέτει ικανοποιητικά αντικειμενικά στοιχεία ώστε να αποφανθεί.[283] Η κατάληξη της FFM έγινε παρά την κατηγορία από δύο μέλη της—ο ένας ήταν ο επιστημονικός συντονιστής της FFM, Dr. Brendan Whelan, επί 16ετία επιστημονικό στέλεχος του OPCW—για βαριά αλλοίωση της έκθεσης που παρουσιάστηκε σε σχέση με αυτήν που είχε αρχικά γραφτεί από την επιτροπή και παρά την υποστήριξή τους από ανώτερους αξιωματούχους της τεχνικής γραμματείας. Σε ένα e-mail του o Dr. Whelan γράφει: «αφού διάβασα την τροποποιημένη αναφορά, που παρεμπιπτόντως κανένα από τα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής που ερεύνησαν το περιστατικό επιτόπου δεν είχε τη δυνατότητα να κάνει, έμεινα έκπληκτος από τον βαθμό της παραποίησης των δεδομένων». Το γράμμα αυτό αποκαλύφθηκε από τον Βρετανό δημοσιογράφο Peter Hitchens[284] και δημοσιεύτηκε από τα Wikileaks τον Νοέμβριο του 2019.[285] Δεν έχει όμως νόημα να συνεχίσουμε, ο ενδιαφερόμενος ας ανατρέξει στο εξαιρετικό ρεπορτάζ του Aaron Maté που επίσης παρουσιάζει με στοιχεία την αμηχανία που προκάλεσαν οι αλλοιώσεις της έκθεσης στους αξιωματούχους της τεχνικής γραμματείας—από τη μια ενοχλούνταν από το γεγονός αλλά από την άλλη δεν ήθελαν να μην ενοχοποιηθούν οι …Ρώσοι.[286]

Αναλυτική επεξεργασία των στοιχείων έκανε όμως και η “Ομάδα Εργασίας για τη Συρία, την Προπαγάνδα και τα ΜΜΕ” με το αντίθετο συμπέρασμα. Επειδή η έκθεση της FFM καθυστέρησε σχεδόν ένα έτος, η “Ομάδα Εργασίας κ.λπ.” επανήλθε μετά τη δημοσίευσή της έκθεσης και την σχολίασε[287] (Απρίλιος 2019). Δεδομένου ότι η έκθεση της FFM είχε παραλήψει την έκθεση των μηχανικών από την εξέταση των δύο κυλίνδρων που θεωρήθηκε ότι περιείχαν το χλώριο, η Ομάδα την βρήκε[288] και την σχολίασε[289] τον Μάιο του 2019 με επακόλουθο μια ανταλλαγή σχολίων με τον OPCW.[290] Η τελική εκτίμηση της Ομάδας συνοψίζεται σε δύο, κατά τη γνώμη μου, υποδειγματικούς σχολιασμούς (Ιούνιος 2019) τόσο πάνω στις παραλείψεις και τις μεροληπτικές ερμηνείες της έκθεσης της FFM όσο και πάνω στον τρόπο εργασίας της.[291] [292] Σημαντική είναι η στοιχειοθέτηση από την Ομάδα του γεγονότος ότι η FFM χώρισε την εργασία της σε δύο ομάδες συλλογής στοιχείων. Η πρώτη πήγε επιτόπου στην καταληφθείσα από τις κυβερνητικές δυνάμεις πόλη ενώ η δεύτερη εργάστηκε στην Τουρκία και στη ζώνη ελέγχου των αντικυβερνητικών κάτω από τον έλεγχο των Λευκοκράνων. Όμως, όλο το σκεπτικό της έκθεσης που τελικά δημοσιεύτηκε προέρχεται από τα συμπεράσματα και τα υλικά της δεύτερης ομάδας, δηλαδή ουσιαστικά των Λευκοκράνων.

Σε παραπλήσια συμπεράσματα με αυτά της “Ομάδας Εργασίας για τη Συρία, την Προπαγάνδα και τα ΜΜΕ” κατέληξε και ο Adam Larson σε άρθρο του στο Indicter που εκδίδει ομάδα “Σουηδών Καθηγητών και Γιατρών για τα ανθρώπινα δικαιώματα”.[293]

H παραπάνω βιβλιογραφία είναι αρκετές εκατοντάδες σελίδες και επομένως απαιτητική στην παρακολούθησή της, αλλά πιστεύω ότι δικαιολογεί τις ανησυχίες των Ρώσων για μεροληψία της τεχνικής επιτροπή του OPCW.

Εικόνες της σωτηρίας κάποιου πλακωμένου από τα ερείπια σε σκηνοθετημένο βίντεο των Λευκοκράνων. Σύνδεσμος για το—υποτίθεται τραγικό, αλλά τελικά φαιδρό—βίντεο, πριν την “ανάσταση” του Λαζάρου, δηλ. πριν τη τελευταία φωτογραφία έχει ήδη δοθεί.[294]  

Τα «Λευκά Κράνη» αναρτούν στις 19 Αυγούστου 2015 μια φωτογραφία διάσωσης και γράφουν:
«Φτάσαμε στη σκηνή της έκρηξης…περίπου μια ντουζίνα βόμβες-βαρέλια είχαν ισοπεδώσει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο».
Μόνο που η σκηνή είναι παρμένη από την “Christian Science Monitor” της 14 Απριλίου 2013,
όταν ακόμη τα «Λευκά Κράνη» δεν είχαν γεννηθεί.

Ειδικότερα όμως για τα “Λευκά Κράνη”, η λέξη «ανησυχία» είναι εξαιρετικά ήπια, με δεδομένη την προϊστορία τους και τις σκηνοθεσίες στις οποίες με το αζημίωτο επιδίδονται.Επειδή, λοιπόν, δεν λείπει ο Μάρτης απ’ την Σαρακοστή, στο πανηγύρι περί επικείμενης χρήσης χημικών όπλων από τη Ρωσία στην Ουκρανία, περί τις 12 Απριλίου, μπαίνουν και τα περιβόητα “Λευκά Κράνη”. Με βίντεο από το Ιντλίμπ της Β. Συρίας—τη μοναδική πόλη που ακόμη ελέγχεται από τους Ισλαμιστές κάτω από την Τουρκική προστασία—αναλαμβάνουν να εκπαιδεύσουν τους Ουκρανούς στην προστασία από τα Ρωσικά χημικά, αλλά και να τους μάθουν πώς να “κινητοποιούν” τη διεθνή κοινή γνώμη.

H Olga Lautman,[295] Ουκρανή που ζει στην Ουάσιγκτον, βασικός συνεργάτης (senior fellow) του “Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ανάλυσης” (Center for European Policy Analysis—CEPA)[296], κρεμλινολόγος και εκδότρια του δελτίου “Ο πόλεμος της Ρωσίας εναντίον της δημοκρατίας” έχει αναλάβει συντονίστρια του “Συρο-Ουκρανικού Δικτύου” (SUN), ενός συνασπισμού ομάδων που προήλθε, όπως λέει, «από την επιθυμία των Σύρων να χρησιμοποιήσουν την πείρα τους για να βοηθήσουν». «Θα συνεργαστούμε με Σύρους ειδικούς στην στοιχειοθέτηση των κατηγοριών για εγκλήματα πολέμου και διενέργεια επιθέσεων με χημικά» μας πληροφορεί.[297]

Σε ΜΜΕ αποκαλύπτεται ότι Λευκόκρανοι και Σύροι ισλαμιστές της αντιπολίτευσης έχουν συναντηθεί με μέλη της Ουκρανικής κυβέρνησης στο περιθώριο διεθνών συναντήσεων (ποιος τους έφερε σε επαφή και πώς έφτασαν εκεί οι Σύροι ισλαμιστές είναι εύκολο να το υποθέσουμε). Ο αρχηγός των Λευκοκράνων, Raed-al-Saleh, λέει: «Αν ο Πούτιν δώσει λογαριασμό για τα εγκλήματά του στην Ουκρανία, τότε θα δώσει λογαριασμό και για τα εγκλήματά του στη Συρία. Αν όμως τη γλυτώσει, τότε το επόμενο έγκλημα θα είναι ζήτημα χρόνου».[298] Ξαναβλέπουμε δηλαδή και εδώ την αντίληψη ότι στην Ουκρανία δίνεται η ολοκληρωτική μάχη φωτός-σκότους, με την οποία μας βομβαρδίζει συνεχώς το Κίεβο. Με τη λογική αυτή αφενός και με το ιστορικό των Λευκοκράνων στην οργάνωση προκλήσεων με χημικά αφετέρου, είναι προφανές πού θα οδηγήσει η συνεργασία τους με τους Ουκρανούς.

Τον Ιούλιο του 2018, κατά την προέλαση των κυβερνητικών δυνάμεων στη Νοτιοδυτική Συρία, το Ισραήλ άνοιξε τα σύνορα στα κατεχόμενα υψώματα του Γκολάν και διέσωσε  μερικές εκατοντάδες—ο αριθμός κυμαίνεται από 422 έως 800— Λευκόκρανους «με τις οικογένειές τους»[299]. Αυτοί πέρασαν στην Ιορδανία και από εκεί στη Βρετανία, Καναδά και Γερμανία.[300] Μάλλον είναι ασφαλές να συμπεράνουμε ότι κάποιες δεκάδες από αυτούς θα βρίσκονται τώρα στην Ουκρανία.

Ζωγραφική σε τοίχο της κατεχόμενης από Ισλαμιστές, υπό Τουρκική προστασία, πόλης Binnish στο Ιντλίμπ της Β. Συρίας

Εκτός από τον Le Mesurier των Λευκοκράνων, ένας άλλος Βρετανός απόστρατος αξιωματικός, με παρελθόν πολύ παρόμοιο με εκείνο του Le Mesurier, που έχει γίνει διάσημος από τις καταγγελίες του για χρήση χημικών όπλων στη Συρία από τις κυβερνητικές δυνάμεις και τους Ρώσους και τώρα εμφανίζεται ως ανησυχών για χρήση χημικών όπλων από τη Ρωσία στην Ουκρανία, είναι ο πρώην συνταγματάρχης του Βρετανικού στρατού Hamish de Bretton-Gordon (στο εξής HdBG). Αυτός ανέλαβε το 2004 τη διοίκηση ενός τάγματος του Βρετανικού στρατού επιφορτισμένου με την ανίχνευση χημικών, βιολογικών, ραδιενεργών και πυρηνικών παραγόντων (τάγμα CBRN), αν και μέχρι τότε δεν είχε καμία εμπειρία σε αυτά τα θέματα (πάντως, προκειμένου να αναλάβει τη θέση απέκτησε δίπλωμα Bachelor στη χημική βιολογία από το Βασιλικό Στρατιωτικό Κολλέγιο (!)). Ήταν διοικητής του αντίστοιχου συντάγματος CBRN ταχείας ανάπτυξης του ΝΑΤΟ (2003-2007) και στη συνέχεια, μέχρι το 2011 που αποστρατεύτηκε υπηρετούσε ως αξιωματικός πληροφοριών στο αρχηγείο των δυνάμεων ξηράς του Ηνωμένου Βασιλείου.[301] Σύμφωνα με λογαριασμό του στο Twitter, ο HdBG διετέλεσε (και ίσως είναι ακόμη μέλος) της 77ης ταξιαρχίας, μιας στρατιωτικής μονάδας ψυχολογικού πολέμου της Βρετανίας η οποία διαχειρίζεται αμέτρητους ψεύτικους λογαριασμούς στα social media για να υποστηρίζουν την εξωτερική πολιτική της χώρας (περισσότερες πληροφορίες για τη δραστηριότητα της 77ης ταξιαρχίας, κυρίως κατά την περίοδο της πανδημίας, στο ρεπορτάζ του Chris King και του καθηγητή David Miller στο Daily Maverick[302]). Σε ρεπορτάζ της Βρετανικής “Mirror” το 2016 χαρακτηρίζεται ως πρώην κατάσκοπος και νυν σύμβουλος επί θεμάτων τρομοκρατίας της Βρετανικής κυβέρνησης.[303]

Ο Hamish de Bretton-Gordon αναφέρει ότι είναι μέλος της 77ης ταξιαρχίας της Βρετανίας.
Όταν η γκάφα εντοπίστηκε από δημοσιογράφους, ο HdBG έσβησε τον τίτλο.

Με την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, ο HdBG οργάνωσε μία ομάδα CBRNΕ (Chemical, Biological, Radiological, Nuclear and Explosives) που λειτουργούσε κυρίως στις αντι-κυβερνητικές περιοχές και, όπως λέει ο ίδιος, “μυστικά” (covert operation). H ομάδα του βρισκόταν πίσω από τις αποκαλύψεις ότι κυβερνητικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν χημικά όπλα σε διάφορες περιοχές κατεχόμενες από αντι-κυβερνητικές δυνάμεις κατά το 2013-2014, παρουσιάζοντας ως τεκμήρια δείγματα από χώμα και βίντεο.[304] Την ίδια περίοδο, στον Βρετανικό τύπο παρουσιάζονται άρθρα για “μυστική δράση” της Βρετανικής MI6 στις ίδιες περιοχές με τον ίδιο στόχο και με την ίδια μεθοδολογία με τη μυστική ομάδα του HdBG, γεγονός που κάνει περίπου βέβαιο ότι ο άνθρωπος της ΜΙ6 ήταν ο HdBG.[305] [306]

Παρόλ’ αυτά, μετέπειτα η FFM του OPCW στηρίχτηκε σε αυτές τις αναφορές για να στοιχειοθετήσει τη χρήση χημικών όπλων από τις κυβερνητικές δυνάμεις στα αντίστοιχα περιστατικά, δηλαδή στηρίχτηκε σε αναφορές που συνέλλεξε ένα δίκτυο στημένο από πράκτορα της υπηρεσίας πληροφοριών μίας χώρας που είχε καθαρά αντικυβερνητική θέση στον εμφύλιο της Συρίας.[307] Ειδικότερα, για την αναφερόμενη ως επίθεση με χημικά στην πόλη Talmenes της Συρίας, το υλικό που κατέθεσε η ομάδα του HdBG (42 βίντεο και δείγματα εδάφους) θεωρήθηκε πλαστό και κατασκευασμένο από την FFM του OPCW όσο αφορά την “Τοποθεσία 1”, αλλά, αντί τα υλικά που παρέδωσε η ομάδα να εξαιρεθούν πλήρως σαν αποτέλεσμα των πλαστογραφιών, αντίθετα, απλά εξαιρέθηκαν εκείνα της “Τοποθεσίας 1” και τα υπόλοιπα έγιναν δεκτά. Μεγάλα ερωτηματικά αποτελεί και η εν συνεχεία αναγόρευση του HdBG σε σύμβουλο του OPCW όσο αφορά τη χρήση χημικών στη Συρία.[308] Αναλυτικά στοιχεία από την δράση του HdBG ως πρωταγωνιστή των επιχειρήσεων παραπληροφόρησης στη Συρία στο άρθρο του Kit Klarenberg (Αύγουστος 2021).[309]

Ο HdBG αποτελεί αγαπημένο θέμα των mainstream ΜΜΕ στη Βρετανία όπου πλασάρεται ως “ειδικός” στα χημικά όπλα ενώ ταυτόχρονα έχει κερδίσει προβολή και ως ιδρυτής μιας ανθρωπιστικής ΜΚΟ με την επωνυμία “Γιατροί κάτω από τα πυρά” (αρχικά “Υγειονομικοί κάτω από τα πυρά”) (Doctors/Μedics under fire) η οποία όμως δεν βρίσκεται καταγεγραμμένη στα μητρώα του ΗΒ ούτε ως εμπορική ούτε ως φιλανθρωπική οργάνωση.[310] Κατά καιρούς, όμως, έχει πει τέτοιες “πατάτες” που πολλοί γελάνε με την αναγόρευση του πρώην(;) κατάσκοπου σε “ειδικό στα χημικά”.

Ενδεικτικά αναφέρονται τα εξής: Για τα γεγονότα στην Douma, και στο γεγονός ότι τόσο για τη χρήση χλωρίου όσο και για τη χρήση sarin υπάρχουν ισχυρά αντεπιχειρήματα, γεγονός που προκαλούσε πονοκέφαλο στους ειδικούς, ο HdBG κατέφθασε με μια νέα θεωρία: «Η μεγάλη ερώτηση είναι εάν [η προσβολή] έγινε με χλώριο ή με sarin. Εγώ ευνοώ την μείξη των δύο».[311] Το πρόβλημα εδώ είναι ότι οι νευροτοξικές ουσίες αντιδρούν με το χλώριο και διαλύονται, άρα δεν θα μπορούσαν να βρίσκονται στο ίδιο δοχείο. Αν δεν πρόκειται για βλακεία, τότε αποτελεί προσπάθεια κάλυψης ενός πραγματικού τρόπου δράσης των σκηνοθετών αυτών των “επιθέσεων”. Πραγματικά, σε περιστατικό στο Saraquib της Συρίας το 2018, όντως βρέθηκαν δείγματα και με τις δύο ουσίες (τα οποία είχαν συλλέξει αποκλειστικά Λευκόκρανοι και όχι η επιτροπή του OPCW) προκαλώντας την απορία της Επιτροπής Έρευνας και Ταυτοποίησης του OPCW που απέδωσε το γεγονός σε επιμόλυνση και δεν το διερεύνησε παραπέρα.[312]

Σε άλλη περίπτωση ο HdBG υποστήριξε ότι τζιχαντιστές θα χρησιμοποιήσουν …οικιακά ψυγεία για να κατασκευάσουν αυτοσχέδιες βόμβες χλωρίου στη Βρετανία, προκαλώντας ειρωνικά σχόλια δεδομένου ότι οι κύλινδροι με το ψυκτικό δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κάτι τέτοιο.[313] Το 2018 πάλι είπε ότι οι Ρώσοι μπορεί να αρχίσουν να χρησιμοποιούν …χειροβομβίδες με Novichok στη μάχη—η ουσία αυτή είναι τόσο τοξική ώστε όποιος τη χρησιμοποιήσει σε μάχη εκ του συστάδην (χειροβομβίδες) θα πεθάνει ο ίδιος.[314]

Αμέσως με την έναρξη των επιχειρήσεων, ο HdBG με άρθρο στην “Guardian”σαλπίζει εγερτήριο και καλεί τη Δύση να επιδείξει “ατσάλι” απέναντι στον Πούτιν, επειδή μόνο από αυτό καταλαβαίνει. «Η Συρία», γράφει, «δείχνει τι συμβαίνει όταν τυφλώνεσαι και σε επηρεάζουν σοβαρά οι ειρηνιστές. Όσοι από εμάς εμπλακήκαμε στις επεμβάσεις στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν κατά τα τελευταία 30 έτη έχουμε ίσως θέματα με κάποια όρια που ξεπεράσαμε, αλλά τώρα κοιτάμε τη Συρία και ξέρουμε ότι θάπρεπε να τα είχαμε πάει καλύτερα εκεί. Αυτή η γνώση πρέπει να καθοδηγήσει την απάντησή μας στον Πούτιν τώρα».[315]

Στις 25 Φεβρουαρίου, καλείται ως “ειδικός” και ερωτάται αν προβλέπει ότι στη σύγκρουση θα χρησιμοποιηθούν χημικά όπλα. Απαντά: «Όταν δεν έχεις ηθικές αξίες ή δισταγμούς, τότε θα χρησιμοποιείς χημικά όπλα όλη την ώρα, και φυσικά η Ρωσία έχει δει τη χρήση χημικών όπλων στη Συρία, που κατά τη γνώμη μου κράτησε τον Άσαντ στην εξουσία…Αν η Ρωσία καθηλωθεί στην Ουκρανία, δε θα μου προκαλούσε καμία έκπληξη αν χρησιμοποιούσαν χημικά όπλα. Στη Συρία το 2013 είχαμε την “κόκκινη γραμμή” του Ομπάμα, και [αυτή] εξαφανίστηκε, Το γεγονός αυτό έδωσε ανοιχτό εισιτήριο σε κάθε δικτάτορα και δεσπότη να χρησιμοποιεί χημικά όπλα χωρίς να αντιμετωπίζει μαζική τιμωρία. Αυτό είναι κάτι που ελπίζω ότι όλες οι κυβερνήσεις που τώρα βρίσκονται αντιμέτωπες με τη Ρωσία θα το κάνουν πολύ καθαρό: ότι κάθε χρήση χημικών όπλων θα προκαλούσε κάποιο είδος αντιποίνων σε απάντηση. Αφήνω στον αναγνώστη να κρίνει αν ο Πούτιν έχει ηθική ή δισταγμούς. Βεβαίως θεωρώ ότι δεν έχει καμία απολύτως ανησυχία σχετικά με τις παράπλευρες απώλειες, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά θα φτάσει. Αν οι Ρώσοι είναι έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν χημικά όπλα στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Αγγλία, τότε γιατί να ανησυχούν αν θα τα χρησιμοποιήσουν στην Ουκρανία;»[316]

Στις 10 Μαρτίου, ο HdBG, μιλώντας στο Βρετανικό LBG ισχυρίστηκε ότι «ο μόνος τρόπος για να καταλάβεις μεγάλη πόλη είναι τελικά να χρησιμοποιήσεις χημικά όπλα», προσπαθώντας να υποβοηθήσει ενδεχόμενη προβοκάτσια στην Μαριούπολη με χημικά. Εδώ φυσικά ατύχησε, αφού η Μαριούπολη καταλήφθηκε και χημικά δεν χρησιμοποιήθηκαν, αλλά υπάρχει πολύς ακόμη δρόμος ανοικτός σε προβοκάτσιες.[317]

Στις 24 Μαρτίου ο Kit Klarenberg που παρακολουθεί συστηματικά τις δράσεις του απόστρατου συνταγματάρχη δημοσιεύει ένα άρθρο με τίτλο: «Η παρέμβαση Βρετανού πράκτορα της κατασκοπείας στην κρίση της Ουκρανίας αναγγέλλει ότι έρχονται προβοκάτσιες (false flag attacks)».[318]

Ο Klarenberg συνδυάζει την προϊστορία του HdBG με τις δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου περί «τρομερού τιμήματος» που θα πληρώσει η Ρωσία σε περίπτωση επίθεσης με χημικά, για να καταλήξει ότι έχει δοθεί μια ανοικτή πρόσκληση για προβοκάτσια (false flag attack), όπως υπήρξε και η δήλωση Ομπάμα το 2013, γεγονός που όσο αφορά τη Συρία είχε επισημάνει και ένας πρώην πρέσβης των ΗΠΑ σε χώρα της Μ. Ανατολής.[319]

Τέλος, στις 19 Απριλίου, ο HdBG αναφέρεται εκτεταμένα σε άρθρο του δικτύου στρατιωτικής πληροφόρησης “Force Net” με τίτλο: «Αυξάνεται η ανησυχία ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί χημικά όπλα στην Ουκρανία» και υπότιτλο «Το Κρεμλίνο είπε το 2017 ότι κατέστρεψε τα χημικά του όπλα, αλλά υπάρχουν φόβοι ότι αυτά χρησιμοποιούνται στην Ουκρανία».[320] Προσέξτε το μέγεθος της παραπληροφόρησης μέσα σε δύο γραμμές: Πρώτον ο τίτλος δεν δικαιολογείται από κανένα στοιχείο ούτε μέσα στο άρθρο ούτε στις ειδήσεις και δεύτερο, δεν είπε «το Κρεμλίνο» ότι κατέστρεψε τα χημικά του όπλα, αλλά ο OPCW (που το βεβαίωσε και γραπτά ενώ οι τοποθεσίες και οι διαδικασίες καταστροφής ήταν προσβάσιμες από Αμερικανούς ειδικούς). Και επίσης αποκρύπτεται ότι, αντίθετα με τη Ρωσία, οι ΗΠΑ διατηρούν ακόμη και σήμερα χημικά όπλα.

Ο ειδικός στα χημικά όπλα Συνταγματάρχης Hamish de Bretton-Gordon πληροφορεί:
«Ο μόνος τρόπος για να καταλάβεις τελικά μια μεγάλη πόλη η μία κανονική [πόλη] είναι με χρήση χημικών όπλων»

Ζ ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Στο άρθρο αυτό, το τελευταίο μιας σειρά άρθρων, εξετάσαμε την πηγή του “κακού”, την επιδίωξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ να διαλύσουν τη Ρωσία προκειμένου να βρεθεί διέξοδος για τα λιμνάζοντα κεφάλαια τους, να κατακτήσουν τεράστιες πηγές πρώτων και σπάνιων υλών και ταυτόχρονα να κατοχυρώσουν την αδιαμφισβήτητη ηγεμονία τους πάνω στο σύνολο της ανθρωπότητας. Είδαμε ότι οι ΗΠΑ βλέπουν την παρούσα σύγκρουση στην Ουκρανία σαν ευκαιρία υπονόμευσης της Ρωσίας και επίτευξης του στρατηγικού στόχου τους. Στο πλευρό της Ουκρανίας έχουν βρει τον πρόθυμο ηλίθιο και οι ΗΠΑ σκοπεύουν να πολεμήσουν για τα συμφέροντά τους μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό.

Είδαμε ότι η επιχείρηση της Ρωσίας ήταν φορσέ, το ερώτημα ήταν πότε θα ήταν ευνοϊκότερο για αυτήν να αντιδράσει απέναντι στην εξελισσόμενη βόμβα στο πλευρό της. Η ελπίδα της Ρωσίας είναι  να καταφέρει, ελέγχοντας τις εξελίξεις στην Ουκρανία, να οδηγήσει τα πράγματα προς έναν πολυπολικό κόσμο.

Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν προχωρήσει σε μία πρωτοφανή στρατιωτική κινητοποίηση της οποίας τα βήματα ολοένα και περισσότερο θολώνουν τη διάκριση μεταξύ άμεσης στρατιωτικής εμπλοκής και έμμεσης. Είναι ανάγκη για το φιλειρηνικό κίνημα να σταματήσει την παραπέρα κλιμάκωση, επειδή η λογική της—και οι Ρώσοι τόχουν αυτό ξεκαθαρίσει—θα είναι ο πυρηνικός πόλεμος εφόσον απειληθεί άμεσα η ασφάλεια της Ρωσίας. Είναι ανιστόρητη η στάση εκείνων που τηρούν ίσες αποστάσεις στα γεγονότα.

Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ (που έχει εξελιχτεί σε ΝΑΤΟικό παράρτημα) για πρώτη φορά χρησιμοποιούν τις αρχές του γνωστικού πολέμου, δηλαδή μέσα ελέγχου της σκέψης και της βούλησης των πολιτών με στόχο να μετατραπεί ο κάθε ένας από εμάς σε όπλο κατά της Ρωσίας. Η υστερία και η Ρωσοφοβία εκλύονται μαζικά από όλα τα ΜΜΕ δημιουργώντας μια εικονική πραγματικότητα εξαιρετικά επικίνδυνη που στρώνει το δρόμο στην παραπέρα κλιμάκωση.

Έχει ανοίξει και παραμένει ανοικτό ένα παράθυρο ευκαιρίας για πραγματοποίηση προβοκάτσιας μέσω ψευδούς επίθεσης με χρήση χημικών ουσιών ή βιολογικών ή ραδιενεργών, η οποία θα αποδοθεί στη Ρωσία. Αυτή μοιάζει αναπότρεπτη τη στιγμή που γράφεται το παρόν, ιδιαίτερα εφόσον η Ρωσία υλοποιήσει τους στόχους της και φανεί ότι ο πόλεμος λήγει. Αποτελεί επιδίωξη των ΑμερικανοΝΑΤΟικών η κατά το δυνατόν παράταση του πολέμου στο διηνεκές ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες διάλυσης του Ρωσικού κράτους.

---

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1] π.χ. βλ.https://www.theguardian.com/world/2000/jan/28/russia.iantraynor

[2] Κατά τον περασμένο χρόνο διακινήθηκαν μέσω αυτής της διαδρομής 35 εκατομμύρια τόνοι που προβλέπεται να φτάσουν τους 80 εκατομμύρια κατά το 2024 και τους 200/ετησίως μέχρι το 2030. https://tass.com/economy/1437185

[3] https://countryeconomy.com/countries/compare/russia/south-korea

[4] Βλ. το σχόλιό μου «Μια όχι τόσο μακρινή προοπτική;» https://www.antapocrisis.gr/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%cf%8c%cf%87%ce%b9-%cf%84%cf%8c%cf%83%ce%bf-%ce%bc%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%bf%cf%80%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae/

[5] https://www.konstantakopoulos.gr/19821/%cf%80%ce%bf%cf%8d-%ce%b2%ce%b1%ce%b4%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%ce%b7-%cf%81%cf%89%cf%83%ce%af%ce%b1

[6]https://www.rand.org/content/dam/rand/pubs/research_reports/RR3000/RR3063/RAND_RR3063.pdf

[7] Βλ. συμπεράσματα στο https://www.rand.org/pubs/research_briefs/RB10014.html

[8] https://www.thetimes.co.uk/article/finland-sweden-set-to-join-nato-war-ukraine-latest-7m8bn6mf8

[9] https://origins.osu.edu/history-news/nato-expansion-eastern-europe-what-and-whom?language_content_entity=en

[10] https://tass.com/world/1443769

[11] ο.π.

[12] https://www.nato.int/cps/en/natohq/opinions_193610.htm

[13] https://tass.com/world/1426977

[14] https://tass.com/world/1427021

[15] https://cepa.org/help-poland-help-ukraine-and-the-nato-alliance/

[16] https://tass.com/world/1432063

[17] https://www.world-today-news.com/poland-is-ready-to-deploy-nuclear-weapons-but-the-initiative-must-be-from-the-united-states/

[18] https://tass.com/politics/1432003

[19] https://tass.com/politics/1438821

[20] https://www.osce.org/ukraine-smm/reports

[21] https://www.voltairenet.org/article216358.html#nb2

[22] https://tass.com/world/1445247

[23] https://twitter.com/greg_price11/status/1506037459687198732

[24] https://www.worldgovernmentsummit.org/events/annual-gathering-2022

[25] https://www.cnbc.com/2022/04/03/a-new-world-order-is-emerging-and-the-world-is-not-ready-for-it.html

[26] https://www.foreignaffairs.com/articles/ukraine/2022-04-01/francis-fukuyama-liberalism-country

[27] https://www.act.nato.int/

[28] https://www.voltairenet.org/article216358.html#nb2

[29] https://www.voltairenet.org/IMG/pdf/20210122_cognitive_warfare.pdf

[30] https://consortiumnews.com/2022/04/13/scott-ritter-twitter-wars-my-personal-experience-in-twitters-ongoing-assault-on-free-speech/

[31] https://caitlinjohnstone.com/2022/04/08/twitter-is-state-affiliated-media

[32] https://twitter.com/i/status/1494303861846294537

[33] https://www.nbcnews.com/politics/national-security/us-using-declassified-intel-fight-info-war-russia-even-intel-isnt-rock-rcna23014

[34] https://consortiumnews.com/2022/04/07/caitlin-johnstone-defending-psychological-war/

[35] https://www.cfr.org/in-brief/why-us-ramped-its-information-war-russia

[36] https://www.wsws.org/en/articles/2022/03/02/ukuk-m02.html

[37] https://twitter.com/JosepBorrellF/status/1512778418445860864/photo/1 δες και https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/339276_tin-oxynsi-epilegei-o-epikefalis-tis-eyropaikis-diplomatias

[38] https://tass.com/world/1435341

[39] https://www.theguardian.com/world/2022/feb/25/nato-deploy-extra-troops-eastern-europe-ukraine-russia-war

[40] https://www.indianarrative.com/world-news/elite-us-uk-forces-in-ukraine-since-beginning-of-conflict-with-russia-says-french-daily-163587.html

[41] https://twitter.com/i/status/1513596067442569227

[42] https://www.facebook.com/costis.melolidakis/posts/10222271117511075

[43] https://www.voanews.com/a/foreigners-fighting-for-ukraine-elicit-scorn-ambivalence-support-from-governments-/6496319.html

[44] https://www.thetimes.co.uk/article/sas-troops-are-training-local-forces-in-ukraine-32vs5bjzb

[45] https://www.antapocrisis.gr/%cf%87%ce%ac%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%ce%bb%ce%ae%ce%b8%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%ce%b7-%cf%81%cf%89%cf%83%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%cf%8c%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf/

[46] https://www.understandingwar.org/backgrounder/order-battle-ukrainian-armed-forces

[47] http://www.nrcu.gov.ua/en/news.html?newsID=33645

[48] https://defense-reforms.in.ua/en/news/inozemni-radniki-strategichnogo-rivnya-dzhon-abizejd-ta-nik-parker-vidvidali-rajon-ato

[49] https://www.cbc.ca/news/politics/trevor-cadieu-retires-1.6424787

[50] https://ottawacitizen.com/news/politics/retired-canadian-general-under-police-investigation-for-alleged-sexual-misconduct-is-now-in-ukraine

[51] https://tass.com/society/1444877

[52] https://edition.cnn.com/europe/live-news/ukraine-russia-putin-news-04-20-22/h_0857281badd124f49cda74bcb6e6086b

[53] https://tass.com/society/1444877

[54] https://tass.com/politics/1445095

[55] http://johnhelmer.net/russian-reporting-on-the-secrets-of-the-command-bunker-underneath-azovstal/#more-47957 και https://spb.tsargrad.tv/articles/tajna-azovstali-kak-rossija-razygryvaet-kartu-oficerov-nato_535697

[56] https://www.aydinlik.com.tr/haber/macron-subaylarini-mariupolde-olume-terk-etti-312526

[57] https://www.voltairenet.org/article216358.html

[58] https://www.euractiv.com/section/defence-and-security/news/ramstein-meeting-gives-birth-to-global-contact-group-to-support-ukraine/

[59] https://www.reuters.com/world/us-hosts-ukraine-talks-germany-war-enters-critical-phase-2022-04-25/

[60] https://tass.com/politics/1444327

[61] https://tass.com/defense/1434957

[62] https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/339297_peraitero-dytiki-enishysi-toy-oykranikoy-oplostasioy

[63] https://www.bbc.com/news/world-europe-61018275

[64] ο.π.

[65] https://www.defense.gov/News/Releases/Release/Article/2999113/800-million-in-additional-security-assistance-for-ukraine/

[66] https://www.nbcnews.com/politics/national-security/biden-admin-may-announce-new-750-million-military-aid-package-ukraine-rcna24134

[67] https://twitter.com/SecDef/status/1514704710162333697

[68] https://www.csis.org/analysis/latest-aid-package-ukraine-major-escalation-support

[69] https://avia-pro.net/news/ssha-peredadut-ukraine-kompleksy-m142-himars-s-dalnostyu-do-500-kilometrov

[70] https://www.ukrinform.net/rubric-ato/3463363-ukraine-may-destroy-kerch-strait-bridge-once-opportunity-arises-nsdc-secretary.html

[71] https://www.atlanticcouncil.org/blogs/ukrainealert/lend-lease-for-ukraine-us-revives-wwii-anti-hitler-policy-to-defeat-putin/

[72] https://www.reuters.com/world/pentagon-asks-top-8-us-arms-makers-meet-ukraine-sources-2022-04-12/

[73] https://tass.com/pressreview/1434511

[74] https://www.washingtonpost.com/national-security/2022/04/14/russia-warns-us-stop-arming-ukraine

[75] https://www.businessinsider.com/zelenskyy-intv-ukraines-president-issues-chilling-warning-for-donbas-war-2022-4

[76] https://defencereview.gr/to-amerikaniko-ypoyrgeio-amynas-prov/

[77] https://www.euractiv.com/section/defence-and-security/news/us-pressure-brings-about-rise-in-nato-defence-spending-despite-pandemic/

[78] https://www.atlanticcouncil.org/blogs/ukrainealert/the-west-must-choose-either-arm-ukraine-or-enable-putins-genocide/

[79] https://www.19fortyfive.com/2022/04/nato-sends-the-big-guns-and-rocket-artillery-to-help-ukraine-fight-russia/

[80] https://tass.com/defense/1445261

[81] https://www.politico.eu/article/german-foreign-minister-annalena-baerbock-calls-for-heavy-weapons-for-ukraine/

[82] https://www.politico.eu/article/berlin-bickers-over-tanks-for-ukraine-amid-warnings-that-west-could-become-target/

[83] ο.π.

[84] https://www.euractiv.com/section/politics/news/german-delivery-of-heavy-weapons-no-longer-taboo-foreign-minister-says/

[85] https://tass.com/world/1441155

[86] https://www.euractiv.com/section/politics/news/german-delivery-of-heavy-weapons-no-longer-taboo-foreign-minister-says/

[87] https://www.ndtv.com/world-news/russia-ukraine-war-german-aid-to-ukraine-germany-inks-agreement-with-east-eurpoe-to-supply-weapons-to-ukraine-2907403

[88] https://avia-pro.net/news/peredannye-slovakiey-neskolko-dney-nazad-tanki-t-72m1-uzhe-zamecheny-v-donbasse

[89] https://twitter.com/i/status/1516143398180294657

[90] https://thepressunited.com/updates/germany-did-not-disclose-all-arms-shipments-to-ukraine/

[91] https://www.reuters.com/world/europe/german-government-working-with-industry-deliver-weapons-ukraine-scholz-2022-04-19/

[92] https://www.euractiv.com/section/politics/news/german-delivery-of-heavy-weapons-no-longer-taboo-foreign-minister-says/

[93] https://www.euractiv.com/section/politics/news/german-delivery-of-heavy-weapons-no-longer-taboo-foreign-minister-says/

[94] https://www.dw.com/en/ukraine-war-germany-boosts-military-aid-budget-to-2-billion-as-it-happened/a-61483145 και https://www.rt.com/news/554530-germany-supply-ukraine-weaponry/

[95] https://tass.com/world/1439789

[96] https://www.reuters.com/world/europe/scholz-says-top-priority-is-avoiding-nato-confrontation-with-russia-2022-04-22/

[97] https://www.dw.com/en/why-isnt-germany-supplying-ukraine-with-heavy-weapons/a-61553273

[98] https://www.presstv.ir/Detail/2022/04/20/680689/US-Weapons-Ukraine-Disappearing-CNN-Report-Military-Sources

[99] https://www.militaire.gr/epikindynes-gia-tin-ethniki-amyna-oi-diloseis-toy-prothypoyrgoy-gia-ta-rosika-opla-ton-ed-stratigos-ziazias/

[100] https://www.dimokratia.gr/politiki/544812/apokalypsi-oi-exi-mystikes-apostoles-oplon-stin-oykrania/

[101] https://tass.com/world/1438391

[102] https://www.news247.gr/politiki/panagiotopoylos-den-tha-yparxei-nea-apostoli-polemikoy-ylikoy-stin-oykrania.9595058.html

[103] https://www.politico.com/news/2022/02/23/biden-troops-russia-ukraine-00011049

[104]https://today.yougov.com/topics/international/articles-reports/2022/02/11/americans-want-support-ukraine-not-us-troops

[105] https://www.antapocrisis.gr/%ce%b7-%cf%83%cf%86%ce%b1%ce%b3%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82-bucha/

[106] https://www.facebook.com/costis.melolidakis/posts/10222241061119684?__cft__[0]=AZWmO7dYXMiRnRIM2Kcu0kX6jHUgHJDY0DX38L1NHBOpHuFZSOftsmhjPWS53kiLAF1Vi0sCqARBF-jiXBdV42iQhud03gvI1e6bkmhYdOoudCEDEsPAdLuNffc45GsqBRU&__tn__=%2CO%2CP-R

[107] https://standpointzero.com/2022/04/07/the-anatomy-of-a-russian-massacre/?fbclid=IwAR2uIofZrknUQNDydCaVuv-DCKRBurpaGp99fqCXmbEp1Fli0U4aNQp0TMg

[108] https://www.youtube.com/watch?v=klPYYqhqO74

[109] https://www.vikendi.net/2022/04/10/russia-origin-of-the-rocket-clearly-clarified-journalists-filmed-the-ukrainian-serial-number/

[110] https://www.youtube.com/watch?v=-pipbj6XqkU

[111] https://www.reuters.com/world/pentagon-cant-independently-confirm-atrocities-ukraines-bucha-official-says-2022-04-04/

[112] https://www.reuters.com/world/biden-says-americans-should-not-pay-price-dictator-who-commits-genocide-2022-04-12/

[113] https://www.nbcnews.com/politics/national-security/genocide-accusation-russia-biden-willing-get-ahead-government-rcna24601

[114] https://twitter.com/FreeBeacon/status/1514691339639791629

[115] https://www.youtube.com/watch?v=9V-jKyTyOmk

[116] https://www.youtube.com/watch?v=U5edXa7Hj_s

[117] https://caitlinjohnstone.substack.com/p/the-us-cries-about-war-crimes-while

[118] https://tass.com/world/1428059

[119] https://www.atlanticcouncil.org/about/

[120] https://en.wikipedia.org/wiki/Atlantic_Council

[121] https://www.atlanticcouncil.org/content-series/inflection-points/the-western-response-to-putins-war-has-been-remarkable-but-its-not-enough/

[122] https://www.npr.org/2022/03/03/1084310587/former-nato-commander-says-a-no-fly-zone-over-ukraine-must-be-on-the-table

[123] https://www.rferl.org/a/breedlove-nuclear-fears-west-deterred/31791020.html

[124] https://www.atlanticcouncil.org/blogs/new-atlanticist/peace-in-europe-will-not-exist-as-long-as-putin-is-in-power-says-mikhail-khodorkovsky/

[125] https://twitter.com/AliVelshi/status/1510545456048312320?s=20&t=4ebbHaog3Vt2JOMxx6wTOA

[126] https://www.politico.com/news/2022/03/10/poland-fighter-jet-deal-ukraine-russia-00016038

[127] ο.π.

[128] https://www.gov.pl/web/diplomacy/statement-of-the-minister-of-foreign-affairs-of-the-republic-of-poland-in-connection-with-the-statement-by-the-us-secretary-of-state-on-providing-airplanes-to-ukraine

[129] https://www.rferl.org/a/poland-mig29s-handover-us/31743397.html

[130] ο.π.

[131] https://www.cbsnews.com/news/antony-blinken-transcript-face-the-nation-03-06-2022/

[132] https://foreignpolicy.com/2022/03/16/nato-ukraine-support-russia-war-help-ideas/

[133] https://www.reuters.com/article/ukraine-crisis-jets-slovakia-idINL2N2W91BV

[134] https://www.defense.gov/News/Transcripts/Transcript/Article/3004347/pentagon-press-secretary-john-f-kirby-holds-a-press-briefing/

[135] https://www.france24.com/en/live-news/20220420-ukraine-given-parts-not-whole-aircraft-by-allies-pentagon

[136] https://www.aviacionline.com/2022/04/u-s-to-send-mig-29-aircraft-to-ukraine-but-as-a-source-of-spare-parts/

[137] https://english.pravda.ru/news/world/151280-mig/

[138] https://www.forbes.com/sites/davidaxe/2022/04/19/the-ukrainian-air-force-just-got-bigger-it-seems-someone-gave-kyiv-more-mig-29s/

[139] https://tass.com/politics/1433999

[140] https://www.defenseone.com/ideas/2022/03/put-us-boots-ukraine-defend-un-approved-security-zone/362978/

[141] http://johnhelmer.net/the-zelensky-summit-meeting-in-kiev-on-march-15-with-polish-czech-and-slovenian-prime-ministers-was-a-fake-devised-in-warsaw-the-meeting-was-at-przemysl-poland-zelensky-also/,

[142] https://www.bbc.com/news/world-europe-60757157

[143] https://www.reuters.com/world/europe/three-eu-country-leaders-take-train-kyiv-show-support-ukraine-2022-03-15/

[144] https://twitter.com/MorawieckiM/status/1504022957680701443

[145] https://kyivindependent.com/uncategorized/zelensky-says-nato-countries-can-guarantee-ukraines-security/

[146] https://www.nato.int/cps/en/natohq/opinions_193194.htm

[147] https://www.ndtv.com/world-news/ukraine-russia-crisis-nato-rejects-ukraine-peace-mission-eyes-more-forces-on-eastern-flank-2827384

[148] https://ct24.ceskatelevize.cz/domaci/3458168-soucasti-konfliktu-jsme-uz-ted-o-bojove-misi-melo-rozhodnout-valne-shromazdeni-osn

[149] https://kyivindependent.com/uncategorized/hungary-opposes-no-fly-zone-over-ukraine-embargo-on-russian-energy/

[150] https://english.alarabiya.net/News/world/2022/03/16/NATO-allies-wary-on-call-for-Ukraine-peace-mission-

[151] https://www.gazetaprawna.pl/wiadomosci/swiat/artykuly/8381248,kanclerz-niemiec-odrzuca-polska-propozycje-misji-nato-w-ukrainie.html

[152] https://notesfrompoland.com/2022/03/18/poland-to-call-for-peacekeeping-mission-in-ukraine-at-nato-summit/

[153] https://www.euractiv.com/section/politics/short_news/denmark-to-join-possible-peacekeeping-mission-in-ukraine/

[154] ο.π.

[155] https://tvpworld.com/59175403/nato-countries-govts-respond-to-polands-peacekeeping-plan

[156] https://www.pbs.org/newshour/politics/watch-live-white-house-press-secretary-jen-psaki-and-deputy-nsa-anne-neuberger-hold-news-briefing

[157] https://usun.usmission.gov/ambassador-linda-thomas-greenfields-interview-with-jake-tapper-on-cnns-state-of-the-union-2/

[158] https://euromaidanpress.com/2022/03/22/a-secret-plan-to-deploy-nato-peacekeepers-to-ukraine-is-brewing-in-poland/

[159] https://notesfrompoland.com/2022/03/18/poland-to-call-for-peacekeeping-mission-in-ukraine-at-nato-summit/

[160] https://edition.cnn.com/videos/politics/2022/03/20/magierowski-on-nato-peacekeeping.cnn

[161] https://euromaidanpress.com/2022/03/22/a-secret-plan-to-deploy-nato-peacekeepers-to-ukraine-is-brewing-in-poland/

[162] https://www.youtube.com/watch?v=ij-v6UBVkfc

[163] https://www.nato.int/cps/en/natohq/opinions_193610.htm

[164] https://www.nato.int/cps/en/natohq/opinions_193613.htm

[165] https://tass.com/politics/1426207

[166] https://tass.com/defense/1426247

[167] https://tass.com/pressreview/1426045

[168] https://kosmodromio.gr/2022/03/22/prwhn-prwthupourgos-ths-roumanias-zht/

[169] https://www.euractiv.com/section/politics/short_news/zelenskyy-rejects-polands-proposal-of-peacekeeping-mission/

[170] https://tass.com/world/1429807

[171] https://tass.com/defense/1430273

[172] https://www.reuters.com/world/europe/nato-begin-planning-more-troops-eastern-flank-after-russias-ukraine-invasion-2022-03-16/

[173] https://www.commondreams.org/news/2022/03/18/corporate-media-accused-cheerleading-us-escalation-ukraine και στα Ελληνικά από το https://thepressproject.gr/ta-megala-etairika-mesa-enimerosis-kai-i-entharrynsi-tis-klimakosis-tis-eblokis-ton-ipa-stin-oukrania/

[174] https://www.youtube.com/watch?v=MhhgIAYieIU

[175] https://www.msn.com/en-us/news/world/msnbc-s-ali-velshi-calls-for-direct-military-action-from-nato-the-west-in-ukraine/ar-AAVOH8r

[176] https://www.nationalreview.com/corner/senator-chris-coons-calls-for-conversation-on-deploying-u-s-troops-to-ukraine/

[177] https://www.newsweek.com/white-house-not-sending-troops-ukraine-senator-chris-coons-1698752

[178] https://foreignpolicy.com/2022/04/01/nato-intervention-in-ukraine-wont-spark-world-war-iii/

[179] https://www.nbcnews.com/news/world/world-war-iii-may-already-started-russian-invasion-zelenskyy-says-rcna19967

[180] https://www.newsweek.com/ex-ukrainian-pm-world-war-iii-has-started-putin-tested-west-ukraine-1687184

[181] https://www.express.co.uk/news/world/1571264/world-war-3-start-putin-russia-ukraine-evg

[182] https://twitter.com/caitoz/status/1506366782625714177

[183] https://www.cato.org/commentary/us-war-hawks-frustrated-nukes-deter-washingtons-most-important-duty-protect-america

[184] https://tass.com/world/1440029

[185] https://www.facebook.com/costis.melolidakis/posts/10222090322071302

[186] https://www.facebook.com/costis.melolidakis/posts/10222094202608313

[187] https://www.facebook.com/costis.melolidakis/posts/10222099319736238

[188] https://www.facebook.com/costis.melolidakis/posts/10222100066834915

[189] https://www.facebook.com/costis.melolidakis/posts/10222102683580332

[190] https://www.facebook.com/costis.melolidakis/posts/10222103031469029

[191] https://www.facebook.com/costis.melolidakis/posts/10222104244979366

[192] https://www.facebook.com/costis.melolidakis/posts/10222108500485751

[193] https://www.facebook.com/costis.melolidakis/posts/10222114701320768

[194] https://www.facebook.com/costis.melolidakis/posts/10222115388497947

[195] https://www.facebook.com/costis.melolidakis/posts/10222115413338568

[196] https://www.facebook.com/costis.melolidakis/posts/10222132929976473

[197] https://www.facebook.com/costis.melolidakis/posts/10222137189882968

[198] https://twitter.com/i/status/1501313109520175104

[199] https://twitter.com/ggreenwald/status/1501313747754881031

[200] https://www.opindia.com/2022/03/usa-admits-biolabs-in-ukraine-says-biological-attack-russias-fault

[201] https://www.armscontrol.org/act/2017-11/news/russia-destroys-last-chemical-weapons

[202] https://www.washingtonpost.com/national-security/2022/03/19/russia-chemical-weapons-ukraine/

[203] https://www.wsj.com/articles/u-s-sanctions-russia-over-moves-against-nalvany-11614693850

[204] https://meduza.io/en/feature/2022/03/29/negotiators-allegedly-poisoned-during-russia-ukraine-talks

[205] https://twitter.com/bellingcat/status/1508463513013997580?s=20&t=8Bg3PHoplGxc-8vm6XpSmg

[206]https://www.wsj.com/articles/roman-abramovich-and-ukrainian-peace-negotiators-suffer-symptoms-of-suspected-poisoning-11648480493

[207] https://www.bbc.com/news/world-europe-60904676

[208] https://www.reuters.com/world/intelligence-suggests-environmental-factor-sickened-abramovich-ukrainian-2022-03-28/

[209] https://www.facebook.com/rustemumerov.ua/posts/391350146146665

[210] https://meduza.io/en/feature/2022/03/29/negotiators-allegedly-poisoned-during-russia-ukraine-talks

[211] https://t.me/bbcrussian/25749

[212] https://t.me/bbcrussian/25754

[213] https://www.reuters.com/world/europe/russian-billionaire-abramovich-ukrainian-peace-negotiators-hit-by-suspected-2022-03-28/

[214] https://eu.usatoday.com/videos/news/nation/2022/03/11/biden-severe-price-if-russia-uses-chem-weapons/7001944001/

[215] https://edition.cnn.com/2022/03/15/politics/chemical-weapons-russia-what-matters/index.html

[216] https://tass.com/defense/1419413 και https://www.nbcnews.com/news/world/live-blog/ukraine-russia-war-live-updates-u-s-blocks-poland-s-n1291270#ncrd1291371

[217] https://www.nbcnews.com/politics/national-security/us-warns-russia-use-chemical-weapons-false-flag-operation-ukraine-rcna19391

[218] https://tass.com/defense/1424641

[219] https://twitter.com/i/status/1505794971026264066

[220] https://tass.com/world/1424951

[221] https://www.ukrinform.net/rubric-ato/3435470-ammonia-leaks-as-russian-troops-shell-sumykhimprom-plant.html

[222] https://www.theguardian.com/world/2022/mar/21/ukrainian-town-told-to-shelter-after-shelling-causes-ammonia-leak-at-chemical-factory

[223] https://www.antapocrisis.gr/%ce%b7-%cf%83%cf%86%ce%b1%ce%b3%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82-bucha/

[224] https://twitter.com/i/status/1505794971026264066

[225] https://www.washingtonpost.com/national-security/2022/03/11/intelligence-russian-chemical-attack/

[226] https://abcnews.go.com/Politics/russia-escalates-false-chemical-weapons-claims-us-ukraine/story?id=83366504

[227] https://www.ndtv.com/world-news/russia-ukraine-war-uk-says-russia-could-launch-chemical-attack-on-ukraine-2823151

[228] https://twitter.com/WarintheFuture/status/1503851006165073923?s=20&t=bRhI2W15KKYvaIDZhoP7Qg

[229] https://www.ny1.com/nyc/all-boroughs/politics/2022/03/17/blinken-also-calls-putin-a-war-criminal–suggests-russia-could-be-plotting-chemical-attacks

[230] https://www.washingtonpost.com/national-security/2022/03/19/russia-chemical-weapons-ukraine/

[231] https://www.reuters.com/world/biden-says-putin-is-weighing-use-chemical-weapons-ukraine-2022-03-21/ και https://www.whitehouse.gov/briefing-room/speeches-remarks/2022/03/21/remarks-by-president-biden-before-business-roundtables-ceo-quarterly-meeting/

[232] ο.π.

[233] https://www.reuters.com/world/no-indications-imminent-russian-chemical-weapons-attack-ukraine-us-defense-2022-03-22/

[234] https://www.nato.int/cps/en/natohq/opinions_193610.htm

[235] https://www.nato.int/cps/en/natohq/opinions_193613.htm

[236] https://www.nato.int/cps/en/natohq/news_185000.htm

[237] https://www.whitehouse.gov/briefing-room/speeches-remarks/2022/03/24/remarks-by-president-biden-in-press-conference-7/

[238] https://www.antapocrisis.gr/%cf%87%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%ce%bb%ce%b7%ce%b8%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%ce%b7-%cf%81%cf%89%cf%83%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%cf%8c%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf-%ce%b2/

[239] https://www.politico.eu/article/live-blog-nato-g7-eu-summit-euco-war-ukraine-russia-biden/

[240] https://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu/2022-03-25/preparing-unthinkable-ukraine

[241] https://www.heritage.org/global-politics/commentary/false-flag-isnt-russias-only-chemical-weapons-scenario

[242] https://www.rferl.org/a/breedlove-nuclear-fears-west-deterred/31791020.html

[243] https://www.nbcnews.com/politics/national-security/us-using-declassified-intel-fight-info-war-russia-even-intel-isnt-rock-rcna23014

[244] https://twitter.com/i/status/1494303861846294537

[245] https://www.pbs.org/newshour/politics/watch-live-state-department-spokesman-ned-price-holds-news-briefing

[246] https://www.telegraph.co.uk/news/2022/04/12/tuesday-morning-uk-news-briefing-todays-top-headlines-telegraph2/

[247] https://www.theweek.co.uk/92967/are-we-heading-towards-world-war-3

[248] https://tass.com/world/1439423

[249] https://tass.com/world/1427345

[250] https://tass.com/world/1429139

[251] https://www.mid.ru/ru/foreign_policy/news/1808437/

[252] https://tass.com/politics/1436827

[253] http://www.rusemb.org.uk/fnapr/7121

[254] https://tass.com/society/1436927 βλ. και https://kosmodromio.gr/2022/04/13/leuka-kranh-sthn-oukrania-blepei-h-m/

[255] https://tass.com/politics/1436971

[256] https://tass.com/politics/1438071

[257] https://tass.com/defense/1442031

[258] https://tass.com/defense/1442033

[259] https://tass.com/defense/1442037

[260] https://tass.com/politics/1442059

[261] https://tass.com/politics/1442137

[262] https://tass.com/world/1442837

[263] https://tass.com/politics/1443215

[264] https://tass.com/politics/1443299

[265] https://tass.com/world/1443303

[266] https://www.washingtonpost.com/world/2022/04/20/boris-johnson-aiden-aslin-ukraine-war/

[267] https://www.dailymail.co.uk/news/article-10722483/Aiden-Aslin-hellhole-Syria-ruins-Mariupol.html

[268] https://en.wikipedia.org/wiki/James_Le_Mesurier

[269] https://www.youtube.com/watch?v=X27B0yuazGo Δυστυχώς το YouTube έχει κόψει ολόκληρη τη συνέντευξη επειδή δόθηκε στο “Russia Today”.

[270] https://syriapropagandamedia.org/

[271] https://thegrayzone.com/?s=white+helmets

[272] https://twitter.com/BenjaminNorton/status/865033499950145538

[273] https://archive.ph/RytH8

[274] https://www.youtube.com/watch?v=h8kK1I8on3k

[275] https://observers.france24.com/en/20180510-syria-white-helmets-terrorists-fact-fiction-islamic-state

[276] https://twitter.com/i/status/865033499950145538

[277] https://syriapropagandamedia.org/james-le-mesurier-a-reconstruction-of-his-business-activities-and-covert-role

[278] https://www.dutchnews.nl/wpcms/wp-content/uploads/2018/09/Review_of_the_monitoring_systems_of_three_projects_in_Syria.pdf

[279] https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/founder-of-foundation-behind-white-helmets-admits-fraud~b5dacd0c/

[280] https://www.youtube.com/watch?v=GfwMGHkBIqk

[281] https://www.rt.com/news/425240-opcw-russia-syria-douma-witnesses/

[282] https://wikileaks.org/opcw-douma/document/actual_toxicology_meeting_redacted/page-1/#pagination

[283] https://www.opcw.org/sites/default/files/documents/2019/03/s-1731-2019%28e%29.pdf

[284] https://www.dailymail.co.uk/news/article-7718627/Sexed-dossier-furore-alleged-poison-gas-attack-Assad.html

[285] https://wikileaks.org/opcw-douma/document/Internal-OPCW-E-Mail/Internal-OPCW-E-Mail.pdf

[286] https://thegrayzone.com/2020/12/07/opcw-executives-whistleblower-syria-leaks/

[287] https://syriapropagandamedia.org/working-papers/briefing-note-on-the-final-report-of-the-opcw-fact-finding-mission-on-the-alleged-chemical-attack-in-douma-in-april-2018

[288] http://syriapropagandamedia.org/wp-content/uploads/2019/05/Engineering-assessment-of-two-cylinders-observed-at-the-Douma-incident-27-February-2019-1.pdf

[289] https://syriapropagandamedia.org/working-papers/assessment-by-the-engineering-sub-team-of-the-opcw-fact-finding-mission-investigating-the-alleged-chemical-attack-in-douma-in-april-2018

[290] https://syriapropagandamedia.org/working-papers/comments-on-official-response-to-the-release-of-the-engineering-assessment-of-the-douma-cylinders

[291] https://syriapropagandamedia.org/update-on-the-opcws-investigation-of-the-douma-incident

[292] https://syriapropagandamedia.org/how-the-opcws-investigation-of-the-douma-incident-was-nobbled

[293] http://theindicter.com/what-the-opcw-did-and-didnt-find-in-douma/

[294] https://www.youtube.com/watch?v=GfwMGHkBIqk

[295] https://twitter.com/OlgaNYC1211

[296] https://cepa.org/our-people/olga-lautman/?fbclid=IwAR1ezFAXLeOfcHzkuzqfKLtIuuWmLAz2FbKOqwxntoq7HahWHNnTSZRSQNo

[297] https://www.channelnewsasia.com/world/syrians-aid-ukrainians-ties-forged-war-2621261

[298] ο.π.

[299] https://www.nytimes.com/2018/07/22/world/middleeast/israel-white-helmets-syria.html και https://www.timesofisrael.com/israel-evacuates-800-of-syrias-white-helmets-and-their-families-to-jordan/

[300] https://www.theguardian.com/world/2018/jul/22/israel-evacuates-800-white-helmets-in-face-of-syria-advance

[301] https://en.wikipedia.org/wiki/Hamish_de_Bretton-Gordon

[302] https://www.dailymaverick.co.za/article/2020-09-30-uk-information-operations-in-the-time-of-coronavirus/

[303] https://www.mirror.co.uk/news/world-news/british-terrorism-expert-reveals-isis-7610317

[304] http://syriapropagandamedia.org/working-papers/briefing-note-the-alleged-chemical-attack-in-douma-on-7-april-2018-and-other-alleged-chlorine-attacks-in-syria-since-2014#april-to-may-2014-chlorine-barrel-bombs

[305] https://www.mirror.co.uk/news/world-news/syria-using-poison-gas-sarin-1893721

[306] https://www.thetimes.co.uk/article/mi6-tests-smuggled-syria-soil-for-nerve-agent-2qnnrt902jw

[307] http://syriapropagandamedia.org/working-papers/briefing-note-the-alleged-chemical-attack-in-douma-on-7-april-2018-and-other-alleged-chlorine-attacks-in-syria-since-2014#april-to-may-2014-chlorine-barrel-bombs

[308] https://thegrayzone.com/2021/08/04/network-uk-intel-operatives-syrian-chemical-weapons/

[309] ο.π.

[310] ο.π.

[311] https://www.ft.com/content/3656dfc6-3d96-11e8-b7e0-52972418fec4

[312] https://www.opcw.org/sites/default/files/documents/S_series/2018/en/s-1626-2018_e_.pdf

[313] https://www.independent.co.uk/news/uk/home-news/chlorine-bomb-attacks-by-jihadists-are-growing-threat-to-the-uk-warns-chemical-warfare-expert-10274947.html

[314] https://www.thesun.co.uk/news/6712843/russia-could-use-deadly-nerve-agent-novichok-in-missiles-or-grenades-in-any-future-war-with-the-west-expert-warns/

[315] https://www.theguardian.com/commentisfree/2022/feb/24/the-west-syria-ukraine-us-allies-vladimir-putin

[316] https://www.varsity.co.uk/interviews/23208

[317] https://twitter.com/i/status/1501860640192933890

[318] https://thegrayzone.com/2022/03/24/british-intelligence-ukraine-false-flag/

[319] https://harpers.org/archive/2019/02/american-involvement-in-syria/

[320] https://www.forces.net/russia/growing-concern-russia-using-chemical-weapons-ukraine

Εδώ και πάνω από μήνα η Ρωσία ανοίγει καθημερινά ανθρωπιστικούς διαδρόμους για εκκένωση των αμάχων σε περιοχές με σοβαρότατο ανθρωπιστικό πρόβλημα (Μαριούπολη, Χάρκοβο, κα). Στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων τα νεο-ναζιστικά συντάγματα δεν επιτρέπουν την έξοδο στους αμάχους, ακόμα και πυροβολώντας τους, προκειμένου να τους κρατήσουν μαζί τους ώστε να τους χρησιμοποιούν ως ανθρώπινες ασπίδες[i]. Υπάρχουν εκατοντάδες μαρτυρίες για την τακτική των Ουκρανών να οχυρώνουν και να βάλλουν από σχολεία, νοσοκομεία και διαμερίσματα κατοίκων[ii]. Η λογική είναι προφανής: Αν έλειπαν οι άμαχοι, οι Ρώσοι θα τους είχαν διαλύσει σε ελάχιστο χρόνο χρησιμοποιώντας βαριά όπλα και επίσης ελαχιστοποιώντας τις δικές τους απώλειες. Αυτή είναι και η λογική του χτυπήματος των αμάχων στον σιδηροδρομικό σταθμό του Κραματόρσκ: Μην τολμήσετε να φύγετε!

Τώρα όμως εμφανίστηκαν διάφοροι δυτικοί, πρόεδροι και καγκελάριοι, και ζητούν να επιβλέψουν οι ίδιοι την έξοδο των αμάχων. Ως και ο Δένδιας ετοιμαζόταν να πάει στην Μαριούπολη μαζί με Γάλλους και Τούρκους για να ανοίξουν “ανθρωπιστικό διάδρομο”. Αλλά δεν είναι πολύ πιο απλό και εύκολο  να διατάξουν το Κίεβο να επιτρέψει τη διέλευση των αμάχων από την εμπόλεμη ζώνη και να απαγορεύσει (αν το μπορεί φυσικά) στους νεο-ναζί, που υποτίθεται ότι αποτελούν κανονικά σώματα του Ουκρανικού στρατού, να τους πυροβολούν;

Προς τι λοιπόν η μεγάλη ευαισθησία των Δυτικών για τους αμάχους, όταν μάλιστα ουδέποτε νοιάστηκαν τα τελευταία χρόνια για την ανθρωπιστική κρίση στο Ντονμπάς; Η Μαρία Ζαχάροβα, εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, εξηγεί[iii] ότι πρόκειται για απεγνωσμένη προσπάθεια των Δυτικών να εκκενώσουν τους Αζόφους από τους χώρους που έχουν περικυκλωθεί (λέγε με Μαριούπολη) και πλέον βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση. Θυμίζουμε ότι οι ίδιοι μέχρι σήμερα αρνούνταν να βγουν, παρόλο που τους είχε γίνει πρόταση αβλαβούς διέλευσης από τους Ρώσους–η τελευταία πριν μια βδομάδα.

Η Ζαχάροβα, αφού επαναλάβει ότι η Ρωσική πλευρά άνοιξε ανθρωπιστικούς διαδρόμους «αλλά οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανικής πλευράς δεν άφηναν τους αμάχους να τους χρησιμοποιήσουν» προσθέτει μιλώντας στο τηλεοπτικό κανάλι Russia-24: «Αν υπάρχει η επιθυμία να σωθούν ακριβώς αυτοί οι πολιτοφύλακες, τότε, η Δύση θα πρέπει ανοιχτά και τίμια να πει σε ποιους πόνταραν και να μην κρύβεται, ως συνήθως, πίσω από ζητήματα ανθρωπισμού, να μιλά για τη σωτηρία των αμάχων και για ανθρωπιστικούς λόγους. Εμείς το βλέπουμε με ποιανού το μέρος είναι [οι Δυτικοί].»

Αν η Δύση θέλει να ανοίξει ανθρωπιστικούς διαδρόμους στην Ουκρανία γι’ αυτούς τους πολιτοφύλακες, τότε θα έπρεπε να μιλά «περί σωτηρίας εκείνων που εκπαίδευσε»

«Αν τώρα η Δύση συλλογικά, ατομικά, ως απεσταλμένοι, επιθυμεί να ανακατευτεί στην προστασία των νέο-ναζί, τότε [όλοι αυτοί] πρέπει να μιλούν όχι για το άνοιγμα ανθρωπιστικών διαδρόμων για τον άμαχο πληθυσμό, αλλά για την σωτηρία εκείνων που [οι ίδιοι] εκπαίδευσαν. Η Ρωσία επανειλημμένα έθεσε το ζήτημα ότι οι Ουκρανοί πολιτοφύλακες που είτε διοικούνται από το καθεστώς του Κιέβου είτε δεν το υπακούν καθόλου και λειτουργούν σε κάποιον δικό τους χώρο, δεν επιτρέπουν στον κόσμο να χρησιμοποιήσει αυτούς τους ανθρωπιστικούς διαδρόμους που ανοίχτηκαν από τη Ρωσική πλευρά».

[i] https://twitter.com/engpravda/status/1513619416445071364

[ii] https://twitter.com/i/status/1513733227797626880

[iii] https://tass.com/politics/1436459

Όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, η ελληνική κυβέρνηση υποδύθηκε σε χρόνο μηδέν το μαντρόσκυλο των ΗΠΑ, έκανε τις πιο επιθετικές, έξαλλες και προσβλητικές δηλώσεις για τη Ρωσία, έστειλε οπλισμό στο Κίεβο, απέλασε Ρώσους διπλωμάτες. Ακκιζόμενη ότι όσο πιο πολύ γλείψει το ΝΑΤΟ, τόσο περισσότερα μπράβο θα εισπράξει, έφτασε στο σημείο να στήσει κλάκα στο ελληνικό Κοινοβούλιο για το ναζιστικό Τάγμα Αζόφ. Οι δικαιολογίες ότι δεν γνώριζε, ήρθαν μετά τη θύελλα αντιδράσεων, και ακόμα και αν ισχύουν, δείχνουν απλώς ότι η ανικανότητα είναι μεγαλύτερη από την ανηθικότητα. 

Όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, η τουρκική κυβέρνηση καταδίκασε μεν την εισβολή, ως χώρα του ΝΑΤΟ, αλλά σκεπτόμενη ότι εκτός από τα συμφέροντα της Ουάσινγκτον υπάρχουν και αυτά της Άγκυρας, δεν έκλεισε τον εναέριο χώρο για τα ρωσικά αεροσκάφη, δεν επέβαλε τις κυρώσεις που ζητούσε η Δύση, δεν έστειλε πολεμικό εξοπλισμό στην Ουκρανία, οργάνωσε -μόνη στον κόσμο- τριμερείς συναντήσεις (με τη Ρωσία και την Ουκρανία), διατηρεί σχέσεις με όλες τις πλευρές. 

Την κατάσταση συνόψισε εξαιρετικά ο Αμερικανός Πρέσβης Πάιατ: “Το συμφέρον των ΗΠΑ είναι να παραμείνει η Τουρκία στη Δύση”. Το γεγονός δηλαδή ότι η Τουρκία απειλεί να μην παραμείνει στη Δύση και παίζει σε διπλό ταμπλό, υπηρετώντας τα δικά της συμφέροντα, δεν είναι επιζήμιο για την Τουρκία. Το αντίθετο: κάνει τις ΗΠΑ να προσφέρουν διαρκώς δώρα εξευμενισμού. 

Πριν δύο μέρες το Στέητ Ντιπάρτμεντ αποφάσισε ότι η πώληση F-16 στην Τουρκία είναι σύμφωνη με τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ, αναιρώντας τις κυρώσεις που είχαν επιβληθεί στην τουρκική αμυντική βιομηχανία λόγω της παλαιότερης αγοράς από την Άγκυρα των ρωσικών S-400. Να υπενθυμίσουμε ότι το πολύ σύντομο “εμπάργκο” των ΗΠΑ στην Τουρκία είχε θεωρηθεί από την ελληνική πλευρά ως νίκη επικών διαστάσεων και απόδειξη ότι τα πιστά σκυλάκια ανταμείβονται.

Η επόμενη φάπα στην ελληνική εξωτερική πολιτική ήρθε από τη Βικτόρια Νιούλαντ, υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, η οποία τελείωσε με συνοπτικές διαδικασίες τον East Med. Ο κατά φαντασίαν αγωγός είχε αναγορευθεί σε φοβερό όπλο που θα μετέτρεπε στην Ελλάδα σε ενεργειακό κόμβο, θα παρέκαμπτε την Τουρκία και θα έλυνε και το πρόβλημα με τις διαφιλονικούμενες ΑΟΖ Ελλάδας – Τουρκίας – Κύπρου. Η Νιούλαντ, η οποία παρεμπιπτόντως είχε ενορχηστρώσει με τον Πάιατ το πραξικόπημα του Μεϊντάν στο Κίεβο, εξευτέλισε τις μπουρδολογίες του ελληνικού αστισμού, λέγοντας αυτό που όλοι ήξεραν από την αρχή: Οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να στηρίξουν κανέναν αγωγό που δεν περιλαμβάνει την Τουρκία. Πολύ περισσότερο όταν επιδιώκουν να εξαρτήσουν την Ευρώπη από το ελεγχόμενο από την Ουάσινγκτον υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) που μεταφέρεται με τάνκερ. 

Με δύο λόγια, όχι απλά οι ΗΠΑ δεν τιμωρούν την Τουρκία επειδή δεν είναι τυφλό όργανο της αμερικανικής πολιτικής, αλλά την επιβραβεύουν για να τη φέρουν όσο μπορούν στα νερά τους.  

Το αποτέλεσμα είναι ότι η τουρκική κυβέρνηση ασκεί πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, συνομιλώντας με όλους, καθιστώντας την Άγκυρα σημείο αναφοράς της διεθνούς διπλωματίας – και κερδίζει, ενώ η ελληνική κυβέρνηση κάνει διαγωνισμό εθελοδουλείας, τυφλής πίστης, και πάντα δεδομένης υπακοής – και χάνει.  

Η Τουρκία σήμερα θεωρείται από όλο τον κόσμο ως δύναμη με ειδικό βάρος και εθνική, ανεξάρτητη στρατηγική, ενώ η Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως «αυτοφωράκιας», κοινός προβοκάτορας του ΝΑΤΟ, και μάλιστα των πιο επιθετικών, ανόητων, φιλοπόλεμων κύκλων του, που φλερτάρουν με τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο για να «δώσουν ένα μάθημα στη Ρωσία».

Η τουρκική πλευρά, χωρίς ποτέ να διαρρηγνύει σχέσεις ή να αμφισβητεί την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και στον άξονα της Δύσης, επιμένει να ορίζει μια ανεξάρτητη δική της πολιτική. Η ελληνική πλευρά, δηλώνει σε όλους τους τόνους δεδομένη και πρόθυμη, φτάνοντας στο σημείο να κρύβει το κυπριακό κάτω από το χαλί, μην τύχει και θιγεί η Ουκρανία, με αποτέλεσμα να την προσβάλει βάναυσα ακόμα και ο Ζελένσκι.  

Είναι περιττό να πούμε ποιος κινείται υπηρετώντας τα συμφέροντα της χώρας του, έστω έτσι όπως τα αντιλαμβάνεται η αστική της τάξη, και ποιος κινείται με βάση τα συμφέροντα της Ουάσινγκτον.

Και είναι προκλητικό, όσοι λειτουργούν ως υποτακτικοί της CIA, να παραδίδουν μαθήματα …εθνικής ευθύνης στον λαό που δεν συντάσσεται με τα υπερατλαντικά απεταξάμην στον Πούτιν.    

* Τσογλάνια: Από εφηβική ηλικία υπηρέτες του Σουλτάνου, παιδιά για τις δύσκολες δουλειές. Οι πιο ευνοούμενοι και μορφωμένοι αναλάμβαναν διοικητικές θέσεις και αξιώματα. Σχετική ίσως με την πολιτική έννοια της λέξης είναι η δήλωση Πάιατ “φέρτε να προσλάβουμε τον Μητσοτάκη στην Αμερική”.

Α. ΣΥΝΟΨΗ

Στο Α’ Μέρος αυτού του άρθρου εξετάσαμε τους στόχους της Ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία καταλήγοντας ότι μετά την ουσιαστική εξάλειψη της Ουκρανικής αεροπορίας, αντιαεροπορικής άμυνας και ναυτικού, ο ενδεχόμενος στόχος των επόμενων ρωσικών κινήσεων θα είναι η περικύκλωση του κύριου όγκου του τακτικού Ουκρανικού στρατού, ο οποίος βρίσκεται καθηλωμένος στο Ντονέτσκ καθώς ετοιμαζόταν για το «τελικό» χτύπημα στο Ντονμπάς στις αρχές Μαρτίου. Τα συμπεράσματά μας ουσιαστικά επιβεβαιώθηκαν στις 25/3 από την ενημέρωση[i] που έκαναν οι  S. Rudskoy, διοικητής του Κεντρικού Γραφείου Επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΡΟ), ο στρατηγός I. Konashenkov, εκπρόσωπος του Υπουργείου Άμυνας της ΡΟ και ο στρατηγός M. Mizintsev, επικεφαλής του Εθνικού Κέντρου Συντονισμού της Άμυνας της ΡΟ, με αναλυτικές εκτιμήσεις από την πορεία των επιχειρήσεων. Κατ’ αυτούς, η πρώτη φάση των επιχειρήσεων έληξε με εκπλήρωση των στόχων που είχαν τεθεί και τώρα ξεκινά η επόμενη φάση, που αφορά την πλήρη απελευθέρωση του Ντονμπάς.

Στο Β’ Μέρος ασχοληθήκαμε με την Ουκρανική στρατηγική, η οποία μέχρι τότε είχε βάλει όλα τα αυγά της σε ένα καλάθι, αυτό της στρατιωτικής εμπλοκής του ΝΑΤΟ στη σύρραξη. Στο μεταξύ, την περασμένη Τρίτη 29 Μαρτίου, προέκυψε κάποια ευλυγισία των Ουκρανών στις διαπραγματεύσεις, τις οποίες μέχρι τώρα αντιμετώπιζαν με συνεχείς καθυστερήσεις ελπίζοντας ότι στο μεταξύ θα έρθει ο «από μηχανής Θεός», δηλαδή το ΝΑΤΟ. Δεν θα ασχοληθούμε εδώ με τις διαπραγματεύσεις της Κωνσταντινούπολης επειδή αφενός είναι πολύ νωρίς για να εκτιμηθεί η σημασία τους και αφετέρου δεν έχουμε ολοκληρώσει τη συζήτηση της ΝΑΤΟικής στρατηγικής απέναντι στην στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας.

Στη συνέχεια, επιθυμούμε να ασχοληθούμε με ένα βασικό ερώτημα: την ενδεχόμενη γεωστρατηγική απάντηση του ΝΑΤΟ στη Ρωσική επιχείρηση. Ήδη στο Β’ Μέρος, συζητήσαμε τις επιπτώσεις των ΝΑΤΟικών πολιτιστικών και οικονομικών κυρώσεων, βλέποντας ότι αυτές δεν μπορούν να έχουν άμεσα αποτελέσματα στο γεωστρατηγικό πεδίο. Αυτή η παραδοχή έγινε επίσης το Σάββατο, 2 Απριλίου, και από τον Πολωνό πρωθυπουργό Mateusz Morawiecki[ii]. «Οι κυρώσεις που έχουμε επιβάλει κατά της Ρωσίας μέχρι τώρα δεν δουλεύουν», είπε, «αυτό αποδεικνύεται από την ισοτιμία ανταλλαγής για το ρούβλι που πλέον επιστρέφει στα προ της επίθεσης στην Ουκρανία επίπεδα. Αυτό σημαίνει ότι οι πράξεις μας δεν προκάλεσαν το αποτέλεσμα που επιθυμούσαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες».

Αν και οι δηλώσεις του Πολωνού πρωθυπουργού κρύβουν υστεροβουλία, επειδή γίνονται για να υποστηρίξουν την εκστρατεία της Πολωνίας και των Βαλτικών χωρών για ολοκληρωτικό εμπάργκο στα Ρωσικά προϊόντα—δηλαδή και στο φυσικό αέριο/πετρέλαιο—που η Γερμανία καθώς και οι Κάτω Χώρες απορρίπτουν και, ενδεχομένως, επίσης για να πιεστεί το ΝΑΤΟ να αποδεχτεί τη στρατιωτική επέμβαση, εν τούτοις ομολογούν την πραγματικότητα. Αλλά, αν οι οικονομικές κυρώσεις δεν δουλεύουν, τι πρόκειται να ακολουθήσει;

Επομένως, είναι κρίσιμο να εκτιμηθεί μέσω ποιων διαδικασιών και πόσο θα είναι διατεθειμένο να παρέμβει το ΝΑΤΟ στο πεδίο της σύγκρουσης. Οι συνέπειες που ενδεχομένως να προκύψουν από μια τέτοια επέμβαση μπορεί να είναι καταλυτικές για την ίδια τη συνέχιση της ζωής στον πλανήτη.

Όμως, προκειμένου να συζητήσουμε αυτό το ερώτημα, θα πρέπει πρώτα να ασχοληθούμε με τα ιστορικά χαρακτηριστικά που έχει πάρει η προσπάθεια των Ουκρανών εθνικιστών να συγκροτήσουν εθνικό κράτος. Όπως θα διαπιστώσουμε, τα κυρίαρχα Ουκρανικά εθνικιστικά ρεύματα κατά τον 20ο αιώνα πάντα προσπαθούσαν να στηριχτούν στον ξένο παράγοντα και να τον χρησιμοποιήσουν ως μόχλευση στις πολιτικές εθνοκάθαρσης που ακολουθούσαν κατά των Ρωσικών, Πολωνικών και Εβραϊκών πληθυσμών, μια και η Ουκρανία αποτελεί περιοχή πολύ-εθνική, πολύ-θρησκευτική και πολύ-πολιτισμική. Όσα παρακολουθούμε σήμερα δεν εμφανίστηκαν από το πουθενά, αλλά αποτελούν συνέχεια παλιότερων αντιλήψεων, ιδεών και πολιτικών, οι οποίες βρίσκουν τον τρόπο να επανέρχονται διαχρονικά στο προσκήνιο, αν και πλέον σήμερα αυτό συμβαίνει με τρόπο που δημιουργεί πρωτοφανείς κινδύνους για όλη την υφήλιο.

Β. ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ – Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΑΤΟ

Η Ουκρανία είναι η δεύτερη μετά τη Ρωσία σε έκταση Ευρωπαϊκή χώρα[iii]. Είναι πολύ-πολιτισμική με κατοίκους διαφόρων εθνοτήτων και εμφανίζεται για πρώτη φορά ως ανεξάρτητη χώρα το 1990, μετά την πολυδιάσπαση της ΕΣΣΔ. Τα ίδια τα σύνορα της περιοχής που ονομαζόταν Ουκρανία ήταν πάντα ρευστά. Η Δ. Ουκρανία, όπου το κυρίαρχο θρήσκευμα είναι το καθολικό, και έχει σαν κύρια πόλη το Λβοφ (ή Λβιβ), προέκυψε μετά την προσάρτηση των εδαφών της λεγόμενης Γαλικίας κατά το 1939 από τη Σοβιετική Ένωση, η οποία τα κατέλαβε εισβάλλοντας στην Πολωνία από ανατολάς ταυτόχρονα με την εισβολή του Χίτλερ από δυσμάς. Σε αντίθεση με τη Δυτική Ουκρανία (Γαλικία) η Ανατολική και Νότια Ουκρανία αποτελείται κυρίως από εθνικά ρωσικούς πληθυσμούς, το θρήσκευμα είναι ορθόδοξο και η βασική καθομιλουμένη γλώσσα τα ρωσικά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το ίδιο το όνομα «Ουκρανία» (Ukraina) σημαίνει «χώρα των συνόρων» και έχει γίνει αντικείμενο μεγάλης συζήτησης[iv] η χρήση του άρθρου «η» στο «η Ουκρανία», επειδή από την νέο-εμφανισμένη χώρα θεωρείται εξαιρετικά υποτιμητικό να αποκαλείται αυτή ως Η χώρα των συνόρων, δηλαδή να προσδιορίζεται ως μία χώρα χωρίς εθνική ταυτότητα η οποία αποτελεί την περιοχή των συνόρων μεταξύ Πολωνίας και Ρωσίας (στη διεθνή ορολογία η Ουκρανία πάντα προσδιοριζόταν ως «η Ουκρανία», δηλ. “The Ukraine”, με τον ίδιο τρόπο που ποτέ δεν λέμε “USA” αλλά πάντα λέμε “The USA”). Αυτή η ορολογία άλλαξε από την Δύση, όταν φάνηκε ότι μπορούσαν να ρυμουλκήσουν την Ουκρανία προς αυτούς με μοχλό την εθνικιστική ακροδεξιά ελίτ η οποία εξέφραζε τη νέα οικονομική, εν πολλοίς παρασιτική, ολιγαρχία.

Τα αποσχιστικά και εθνικιστικά ρεύματα στην Ουκρανία γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν στη Γαλικία, στην περιοχή του Λβοφ, με ναζιστικούς ιδεολογικούς και πολιτικούς προσανατολισμούς. Ο γνωστότερος ναζί Ουκρανός εθνικιστής ήταν ο Στεπάν Μπαντέρα, ο οποίος κατά τον πόλεμο συνεργαζόταν και με τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, αλλά και με τις μυστικές υπηρεσίες της Μ. Βρετανίας (κάτι μας θυμίζει αυτό). Αν και υπεύθυνος για εκτελέσεις και σφαγές κυριολεκτικά εκατοντάδων χιλιάδων Πολωνών, Εβραίων, αλλά και Ρώσων[v], του επιτράπηκε να ανασυγκροτήσει μετά τον πόλεμο την οργάνωσή του OUN (μάλιστα την ονόμασε OUN B—βλέπετε κάποια μοτίβα είναι διαχρονικά και διατοπικά) με την ευγενική χορηγία της Βρετανικής ΜΙ6.

Εγκαταστάθηκε στη Δ. Γερμανία, συνεργαζόμενος με τις μυστικές υπηρεσίες αυτής της χώρας, και ασχολήθηκε με επιχειρήσεις εντός της ΕΣΣΔ για αρκετά χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου, οι οποίες, κάτω από την καθοδήγηση της CIA, οδήγησαν σε απώλειες περίπου 50,000 ανθρώπων. Η προσπάθεια της CIA να οργανωθεί εξέγερση υπό την καθοδήγηση του Μπαντέρα στην Δ. Ουκρανία (Γαλικία) to 1949, υπήρξε—σύμφωνα με τις μετέπειτα εκτιμήσεις της ίδιας της CIA—«καταδικασμένη σε αποτυχία και τραγική»[vi]. Η ίδια η CIA δεν έβαζε τότε (όπως και τώρα άλλωστε) σαν στόχο την «απελευθέρωση» της Ουκρανίας, αλλά την χρησιμοποίηση των Ουκρανών εθνικιστών σαν αντιπροσώπων (proxies) στο αιματοκύλισμα της ΕΣΣΔ, όπως αποκαλύπτουν άκρως απόρρητα έγγραφα της, αποχαρακτηρισμένα σήμερα[vii]. Ο John Ranelagh, ιστορικός, στο βιβλίο του με τίτλο “Agency: The rise and decline of CIA” θεωρεί ότι από την πλευρά της CIA το πρόγραμμα συνεργασίας με τον Μπαντέρα «επεδείκνυε ψυχρή αναλγησία» δεδομένου ότι δεν υπήρχε περίπτωση οι στόχοι των Μπαντεριστών να επιτύχουν δίχως την άμεση στρατιωτική ανάμειξη των ΗΠΑ και επομένως «Η Αμερική ουσιαστικά ενθάρρυνε τους Ουκρανούς να πάνε να σκοτωθούν».

Επιμείναμε στην υπογράμμιση του «πολέμου δι’ αντιπροσώπων» που διεξήγαγαν οι ΗΠΑ μεταξύ 1946-1953 στην Ουκρανία και που οδήγησε στην εξάλειψη (τότε) των Μπαντεριστών επειδή σήμερα μοιάζει η ιστορία να επαναλαμβάνεται με τους ιδεολογικούς απογόνους του. Και πάλι οι δυτικοί επιθυμούν να πολεμήσουν μέχρι του τελευταίου Ουκρανού προκειμένου να αποσταθεροποιήσουν τη Ρωσία, με κατατεθειμένο στόχο (όπως θα δούμε παρακάτω) να δημιουργηθεί ένας μακρόχρονος πόλεμος στην καρδιά της Ευρώπης. Μερίδα Αμερικανών στρατηγικών αναλυτών εκφράζει την ανησυχία της γι’ αυτό το διαχρονικά επαναλαμβανόμενο μοτίβο της Αμερικανικής δραστηριότητας στο εξωτερικό που οδήγησε σε πληγές όπως αυτές του Ιράκ και του Αφγανιστάν στις μέρες μας[viii].

Για να πούμε και πώς έκλεισε η καριέρα του Μπαντέρα, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του στην Γαλικία άρχισαν να φθίνουν το 1948 και οι τελευταίοι θύλακες μπαντεριστών εξαλείφθηκαν περί το 1953[ix]. Πέθανε δηλητηριασμένος από κυάνιο το 1959 στο Μόναχο[x], σε μια φημολογούμενη επιχείρηση της KGB.

Όλα τα ακροδεξιά εθνικιστικά και νέο-ναζιστικά τάγματα/πολιτικοί σχηματισμοί στη σημερινή Ουκρανία έχουν τον Μπαντέρα ως πηγή έμπνευσης. Το Ουκρανικό κράτος έχει ανεγείρει εκατοντάδες μνημεία και εκδώσει γραμματόσημο προς τιμήν του ενώ οργανώνονται λαμπαδηδρομίες για να τιμηθεί η μνήμη του[xi]. Το 2010 ο τότε πρόεδρος της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιούστσενκο, τον ανακήρυξε επίσημα «Ήρωα της Ουκρανίας», τίτλο που μετέπειτα αφαίρεσε ο ανατραπείς το 2014 πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Ο Στ. Μπαντέρα γεννά πολύ διαφορετικά συναισθήματα στους Ουκρανούς, ανάλογα με την εθνοτική και γεωγραφική προέλευσή τους. Έτσι, από μία έρευνα το 2009-2010 προκύπτει ότι στη Γαλικία «πολύ θετική» και «ως επί το πλείστον θετική» γνώμη για τον Μπαντέρα και την OUN είχαν το 63% ενώ στη Ν. Ουκρανία (Οδησσό, Νικολάγιεβ, Χερσώνα και Κριμαία) «πολύ αρνητική» και «ως επί το πλείστον αρνητική» γνώμη είχαν το 79%.[xii]

Επί ΕΣΣΔ, η Ουκρανία ήταν η δεύτερη δημοκρατία σε σημασία, βιομηχανική υποδομή, πληθυσμό και αναγνώριση μετά τη Ρωσία. Μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, η οικονομία της Ουκρανίας καταρρακώθηκε με γρήγορα βήματα, η βιομηχανία της εξαϋλώθηκε (με εξαίρεση τη μεταλλουργία). Σήμερα είναι η φτωχότερη, αλλά πρώτη σε διαφθορά, χώρα της Ευρώπης. Μοιάζει ως εάν οι λαοί της, που δεν έχουν καταφέρει να αποκτήσουν κοινή συνείδηση, να ακολουθούν φυγόκεντρες τροχιές προκειμένου να στηριχτούν από κάπου: οι Δυτικοί προς το ΝΑΤΟ και οι Ανατολικοί και Νότιοι προς τη Ρωσία. Ενδιαφέρον είναι ότι οι Δυτικοί ακουμπάνε όλο και περισσότερο πάνω στον φασισμό (π.χ. απαγορεύουν τη χρήση της ρωσικής γλώσσας[xiii], ο στρατός[xiv] και η αστυνομία είναι διαβρωμένοι από νεοναζιστικές οργανώσεις, το ΚΚ είναι παράνομο) ενώ οι Ανατολικοί και Νότιοι, με αιχμή τη βιομηχανική περιοχή του Ντονμπάς και την Κριμαία, έχουν ισχυρή αριστερά—εξ ου και η ονομασία «Λαϊκές Δημοκρατίες» που έχουν επιλέξει οι δημοκρατίες του Ντονέτσκ και Λουκάνσκ.

Θα είναι ήδη προφανές ότι η Ουκρανία, όντας στην καρδιά κυριολεκτικά της Κεντρικής Ευρώπης, με άμεση πρόσβαση προς όλες τις περιοχές της Ρωσίας, αποτελεί εξαιρετική  χώρα από γεω-στρατηγική άποψη για να ελέγξει και να δέσει χειροπόδαρα τη Ρωσία. Και βέβαια, καθόλου δεν βλάπτει ότι η Ουκρανία διαθέτει σοβαρές πλουτοπαραγωγικές πηγές και έναν πληθυσμό με υψηλό επίπεδο μόρφωσης, αν και περίπου 10 εκατομμύρια Ουκρανοί από τα 45 εκατομμύρια του πληθυσμού της, οι πιο εξειδικευμένοι, έχουν μεταναστεύσει στη Ρωσία και στη Δύση για δουλειά[xv].

Αν δεχτούμε ότι το ΝΑΤΟ έχει σαν στόχο την περικύκλωση της Ρωσίας και την καθυπόταξή της, όπως αποδεικνύεται από τη διαρκή επέκτασή του προς ανατολάς, παρά τη διάλυση του πάλαι ποτέ αντίπαλου μπλοκ του συμφώνου της Βαρσοβίας, αλλά επίσης και από τις πάμπολλες αναλύσεις Ινστιτούτων, Think Tanks, της Rand Corporation (βλ. Β’ Μέρος αυτού του άρθρου), από τις επανειλημμένες δηλώσεις προέδρων, πρωθυπουργών, υπουργών εξωτερικών, υπουργών οικονομικών, κ.ο.κ., τότε η Ουκρανία αποτελεί περιπόθητη νύφη.

Δεν είναι περίεργο που όλες οι δημοκρατικές ευαισθησίες των Δυτικών, οι νόμοι και οι απαγορεύσεις της αναφοράς στους ναζί (π.χ. των Γερμανών), κ.ο.κ., πάνε περίπατο όταν απευθύνονται στους δικούς τους ανθρώπους στην Ουκρανία, τους εθνικιστές απόγονους του Μπαντέρα, ακριβώς επειδή σε αυτούς ποντάρουν για να ελέγχουν την Ουκρανία και να την χρησιμοποιούν κατά της Ρωσίας. Άλλωστε και ο ίδιος ο Μπαντέρα δεν ήταν, όπως είδαμε, μόνο συνεργάτης των ναζί και πρωτεργάτης στις σφαγές εκατοντάδων χιλιάδων Πολωνών, Ρώσων και Εβραίων, αλλά επίσης ήταν και συνεργάτης της Βρετανικής ΜΙ6, της Αμερικανικής CIA και της Δυτικογερμανικής BND στις προσπάθειές τους, μετά τον πόλεμο, να αποσταθεροποιήσουν την Ουκρανία[xvi].

Έτσι, και αυτές τις μέρες που οι Ουκρανοί εθνικιστές διαδίδουν φρικτά βίντεο βασανισμών Ρώσων αιχμαλώτων πολέμου, τα Δυτικά ΜΜΕ, οι Κυβερνήσεις, ακόμη και οι αρμόδιοι διεθνείς (αλλά ελεγχόμενοι) οργανισμοί κάνουν πλάτες στην Ουκρανική κυβέρνηση, η οποία έχει ζητήσει να αποσιωπούνται αυτά τα συμβάντα. Σύμφωνα με στοιχεία που αποκάλυψε η Ρωσική υπηρεσία πληροφοριών, η Ουκρανική κυβέρνηση ενημέρωσε το Βρετανικό Foreign Office ότι δεν σκοπεύει να τηρήσει τα διεθνή πρωτόκολλα που αφορούν αιχμαλώτους πολέμου ενώ το ίδιο το Foreign Office προσπαθούσε να την πείσει να διοργανώσει μια «θεατρική» επίσκεψη διεθνών παρατηρητών σε κάποιον από πριν προετοιμασμένο χώρο κράτησης Ρώσων αιχμαλώτων προκειμένου να απαλυνθούν οι εντυπώσεις που έχουν προκληθεί από τα φρικτά βίντεο[xvii]. Η εκπρόσωπος του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, σχολιάζοντας την αφωνία που έχει κυριεύσει την ΕΕ, το Συμβούλιο της Ευρώπης και το Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ODIHR—ο κύριος θεσμός του ΟΑΣΕ για τα ζητήματα τήρησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων) σχολίασε: «Παραμένουν σιωπηλοί. Δεν αντιδρούν σε αυτά τα εγκλήματα πολέμου και τις κραυγαλέες παραβιάσεις των διεθνών ανθρωπιστικών συνθηκών. Τα μάτια τους έχουν θολώσει από Ρωσοφοβία….Ο Διευθυντής του ODIHR,  Matteo Mecacci εξαντλεί όλο τον θυμό του κατά της Ρωσίας. Οι κατευθύνσεις της ηθικής και η πολιτική εντιμότητα έχουν χαθεί. Τι να συζητήσουμε με τέτοιους θεσμούς; Αυτή η σιωπή αποτελεί συνενοχή στις φρικαλεότητες που διαπράττονται. Και είναι επίσης έγκλημα»[xviii].

Η προθυμία της επίσημης Δύσης να χαϊδέψει, καλύψει και ενθαρρύνει τους Ουκρανούς εθνικιστές προκειμένου αυτοί να χρησιμοποιούνται στο παιχνίδι της περικύκλωσης και εξουδετέρωσης της Ρωσίας δεν αποτελεί υποπροϊόν της παρούσας πολεμικής κατάστασης. Δεδομένης της στρατηγικής σημασίας της Ουκρανίας, η υποστήριξη από τους Δυτικούς οργανισμούς των συνεχών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ρωσόφωνων πληθυσμών και της αντι-ρωσικής υστερίας ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή της Ουκρανικής ανεξαρτησίας. Τι να πρωτοθυμήσει κανένας; Την οργάνωση της  ανατροπής του εκλεγμένου προέδρου Γιανουκόβιτς το 2014 από την Β. Νούλαντ, τότε Αν. Υπουργό Εξωτερικών για την Ευρώπη των ΗΠΑ και τον Τζ. Πράιατ, τότε πρεσβευτή των ΗΠΑ στο Κίεβο;[xix] Την εκπαίδευση δεκάδων χιλιάδων Ουκρανών, με προτεραιότητα στους νέο-ναζί του Συντάγματος Αζόφ από ΝΑΤΟικούς εκπαιδευτές;[xx] Την αδιαφορία των ελεγχόμενων διεθνών οργανισμών απέναντι στις αναφορές που δέχονταν για την κατάσταση στο Ντονμπάς (14,000 άμαχοι νεκροί σε 7 χρόνια), στις διώξεις κατά των ρωσόφωνων πληθυσμών, στις διώξεις ανεξάρτητων δημοσιογράφων ή και δολοφονίες τους;[xxi] Ακόμη και η Ειδική Αποστολή Παρακολούθησης (SMM) της τήρησης των προβλέψεων των συμφωνιών του Μινσκ, διορισμένη από τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη (OSCE ή αλλιώς ΟΑΣΕ), δεν προωθούσε τις καταγραφές παραβιάσεων της εκεχειρίας που αναφέρονταν, ώστε αυτές να μη γίνονται γνωστές, και δεν συνεργαζόταν με τις αρχές των Λαϊκών Δημοκρατιών «επιδεικνύοντας πολιτική μεροληψία και επιλεκτική αντιμετώπιση των στοιχείων» σύμφωνα με την Μ. Ζαχάροβα[xxii]. Ίσως να αποτελεί χαρακτηριστικό της δραστηριότητας της επιτροπής αυτής το γεγονός ότι μετά την έναρξη των επιχειρήσεων, τα υλικά που διέθετε περιλαμβανομένων των τεθωρακισμένων οχημάτων κατέληξαν στα χέρια των Ουκρανών εθνικιστών.[xxiii]

Συνοψίζουμε: Η Ουκρανική ελίτ αναζητά τρόπο να οικοδομήσει εθνικό κράτος, που δεν υπήρχε μέχρι πριν τριάντα έτη, μέσω της εθνοκάθαρσης και της καλλιέργειας μιας εθνικιστικής ιδεολογίας που αναπτύχθηκε στον μεσοπόλεμο και στη συνέχεια αξιοποιήθηκε από τους ναζί κατακτητές αλλά και τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες. Συλλογικά η «δημοκρατική» Δύση όχι μόνο κάνει τα στραβά μάτια, αλλά και ενθαρρύνει αυτούς τους προσανατολισμούς της Ουκρανικής ολιγαρχίας προκειμένου η τελευταία να βρει καταφύγιο στις αγκάλες του ΝΑΤΟ και να συνεργαστεί στην κατεύθυνση του στραγγαλισμού της Ρωσίας. Η ανάπτυξη προωθημένων ΝΑΤΟικών βάσεων στην Ουκρανία[xxiv], η απόκτηση πυρηνικών όπλων, οι έρευνες πάνω σε βιολογικά όπλα κάτω από την καθοδήγηση Αμερικανικών υπηρεσιών δεν έθεταν μόνο τη Ρωσία σε άμεσο κίνδυνο, αλλά—όπως άλλωστε αποδείχτηκε—και την ίδια την Ουκρανία. Η Ουκρανική ελίτ προκαλεί την καταστροφή της ίδιας της χώρας της προκειμένου να εξυπηρετήσει τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και με τη σειρά του, το ΝΑΤΟ είναι πρόθυμο να πολεμήσει μέχρι τον τελευταίο …Ουκρανό στρατιώτη, προκειμένου να κάνει όση μεγαλύτερη ζημιά μπορεί στη Ρωσία.

Γ. Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

Καταρχήν, το ΝΑΤΟ, έχει αναλάβει την εκπαίδευση του Ουκρανικού στρατού από το 2014 κ.ε., η οποία διεξάγεται σε μαζική κλίμακα στη Δυτική Ουκρανία (Γαλικία), αλλά και αλλού (π.χ. ΗΠΑ). Η πυραυλική επίθεση της Ρωσίας στη στρατιωτική βάση του Yaroviv, 25χλμ. από τα σύνορα με την Πολωνία, στις 13 Μαρτίου[xxv] σήκωσε το πέπλο όσο αφορά τη μαζική εκγύμναση όχι μόνο των δυνάμεων της Ουκρανίας, αλλά και των ξένων μισθοφόρων, από ΝΑΤΟικούς εκπαιδευτές. Η συγκεκριμένη η βάση αποτελούσε το σημείο συγκέντρωσης των απανταχού μισθοφόρων, όπου ελέγχονταν οι ικανότητές τους, αναλάμβαναν αρμοδιότητες και υπηρεσία και κατανέμονταν στα μέρη όπου θα υπηρετούσαν[xxvi]. Σύμφωνα με τους NYTimes, την ημέρα της επίθεσης βρίσκονταν εκεί περί τους 1,000 μισθοφόρους[xxvii] ενώ ο απόστρατος συνταγματάρχης Ray Wojcik, πρώην στρατιωτικός ακόλουθος των ΗΠΑ στην Πολωνία και νυν senior fellow του προγράμματος Διατλαντικής Ασφάλειας και Άμυνας του Αμερικανικού Κέντρου για την Ανάλυση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEPA), αναφέρει ότι «μέχρι πολύ πρόσφατα» στη βάση αυτή υπηρετούσαν πάνω από 400 «εκπαιδευτές», περιλαμβανομένων και Αμερικανών[xxviii]. Οι πραγματικές απώλειες των ΝΑΤΟικών μισθοφόρων και εκπαιδευτών δεν θα γίνουν ίσως ποτέ γνωστές, αφού αμέσως μετά την επίθεση στήθηκαν σημεία ελέγχου της πρόσβασης στη βάση και δόθηκε η εντολή να μην κυκλοφορήσουν παραπέρα πληροφορίες και φωτογραφίες ώστε να μην αποκτήσει στοιχεία ο Ρωσικός στρατός.

Οι ΗΠΑ έχουν επίσης αναλάβει την εκπαίδευση ειδικών μονάδων του Ουκρανικού Στρατού και της Εθνοφρουράς (δηλ. των Συνταγμάτων των νεο-ναζί). Έχουν δημοσιευτεί αναλυτικές πληροφορίες για την εκπαίδευση που “παραστρατιωτικοί” της CIA παρέχουν στους Ουκρανούς ελεύθερους σκοπευτές στο Ντονμπάς, οι οποίοι έχουν σκοτώσει αρκετές χιλιάδες αμάχους πολίτες των δύο Λαϊκών Δημοκρατιών[xxix]. Πρόσφατα, σε τηλεγράφημα του RIA-Novosti αναφέρεται η ταυτοποίηση τριών Αμερικανών αξιωματικών ανάμεσα στους νεκρούς της πόλης Μαρίνκα[xxx], είδηση που δεν διαψεύσθηκε από αμερικανικής πλευράς.

Από πλευράς υλικής βοήθειας, οι Αμερικανοί και η ΕΕ λούζουν την Ουκρανία με εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια και ευρώ, με νέα πακέτα να ανακοινώνονται κάθε βδομάδα. Το συνολικό ποσό δεν έχει—από όσο εγώ γνωρίζω—υπολογιστεί από κάποιον μελετητή συνολικά, αλλά οπωσδήποτε αθροίζει σε αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια/ευρώ (μόνον οι ΗΠΑ αναφέρουν ότι οι ίδιες έχουν μέχρι στιγμής διαθέσει 2.3 δις δολάρια σε εξοπλισμό—βλ. παρακάτω). Είναι ασαφές πόσα από αυτά θα αποτελούν δάνεια, τα οποία για να ξεπληρώσει η Ουκρανία θα χρειαστεί να δεσμεύει το συνολικό της ΑΕΠ για αρκετά χρόνια. Πάντως, η ουκρανική ελίτ—όπως συνέβη στο παρελθόν και με όλες τις υπόλοιπες άρχουσες τάξεις που διεξήγαγαν πολεμικές επιχειρήσεις στις χώρες τους με την βοήθεια των Αμερικανών—δεν δείχνει να στενοχωριέται. Να θυμίσουμε ότι ο τελευταίος πρόεδρος του Αφγανιστάν διέφυγε πρόσφατα από τη χώρα του παίρνοντας μαζί του, στο ελικόπτερο που τον μετέφερε, 169 εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά[xxxi] μέρος των οποίων προφανώς χρησιμοποιήθηκαν για την εξόφληση της εισόδου του στο Ντουμπάι, όπου έγινε αποδεκτός «για ανθρωπιστικούς λόγους».

Και επίσης να υπενθυμίσουμε ότι πριν από δύο περίπου βδομάδες στα Ουγγρικά σύνορα με την Ουκρανία εμφανίστηκε με 29 εκατομμύρια δολάρια και 1 εκατομμύριο ευρώ η κα Anastasia Kotvitskaia, σύζυγος του πρώην βουλευτή Igor Kotvitsky, «δεξιού χεριού» του σχεδόν ισόβιου πρώην Υπουργού Εσωτερικών παντός καιρού της Ουκρανίας, Στεπάν Αβάκοφ, ο οποίος έχει οργανώσει την συγκρότηση του συντάγματος Αζόφ ως συστατικού στοιχείου της Ουκρανικής Εθνοφρουράς και έχει δημιουργήσει το επίσης νέο-ναζιστικό τάγμα Ντιεπρ-1, το οποίο χρησιμοποιεί και ως προσωπική του φρουρά. Η κα Αναστασία δεν ελέγχθηκε από την Ουκρανική πλευρά των συνόρων αλλά ούτε και από το Ουγγρικό τελωνείο, όμως φαίνεται ότι οι Ούγγροι συνοριοφύλακες είχαν την ευτυχή (κατ’ άλλους ατυχή) ιδέα να κάνουν έλεγχο[xxxii].

Αλλά τελικά τι έχει δώσει το ΝΑΤΟ από πλευράς οπλισμού στους Ουκρανούς; Μέχρι πρόσφατα τους έδινε τεράστιες ποσότητες από αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger και αντιαρματικά Javelin. Αν και πολύ αποτελεσματικά—τα Stinger απέδειξαν την αξία τους στο Αφγανιστάν όταν είχαν εκστρατεύσει εκεί οι Ρώσοι και τα Javelin έχουν την ικανότητα να κλειδώνουν τον στόχο (ο χειριστής μπορεί να κινείται έτσι) και να χτυπούν το τανκ από πάνω, όπου είναι απροστάτευτο—είναι όπλα χρήσιμα κυρίως για μάχες από κοντά. Βέβαια, αποτελούν τέλεια όπλα για επιθέσεις κατά επιβατικών αεροπλάνων και αυτοκινήτων επισήμων προσώπων, οπότε δεν πρέπει να εκπλαγούμε αν, μετά τη διασπορά τους στην Ουκρανία, δούμε στο μέλλον να χρησιμοποιούνται σε άσχετες, δολοφονικές επιθέσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου, όπου θα έχουν πουληθεί μέσω της μαύρης αγοράς. Ήδη Stinger που έχουν πέσει στα χέρια των πολιτοφυλακών του Ντονμπάς χρησιμοποιήθηκαν πρόσφατα στην κατάρριψη δύο Ουκρανικών ελικοπτέρων που επιχείρησαν να φτάσουν στην Μαριούπολη για να εκκενώσουν την ηγεσία του Συντάγματος Αζόφ[xxxiii]. Ο ρωσικός στρατός πρέπει να έχει ήδη αρκετές απώλειες σε ελικόπτερα και τανκς από αυτά τα όπλα, πλην όμως η χρήση τους περιορίζεται αντικειμενικά από την εγγύτητα που απαιτείται για να πληγεί ο στόχος.

Επίσης, το ΝΑΤΟ παρέχει συνεχώς πληροφορίες στους Ουκρανούς για τη θέση των Ρωσικών στρατευμάτων μέσω αναγνωριστικών μέσων και δορυφόρων ενώ και ο Ουκρανικός στρατός χρησιμοποιεί Αμερικανικά συστήματα γεω-εντοπισμού και πλοήγησης (από όσα έχουν γίνει γνωστά, η SpaceX του Ίλον Μασκ παίζει καθοριστικό ρόλο). Τελευταία ανακοινώθηκε ότι Ουκρανικά τανκς Τ64 που έπεσαν στα χέρια των Ρώσων στο Τσέρνιγκοφ ήταν εφοδιασμένα με προχωρημένο ΝΑΤΟικό εξοπλισμό που περιλαμβάνει συσκευές λήψης εικόνας μέσω θερμότητας για νυκτερινή όραση καθώς και άλλα ΝΑΤΟικά όργανα παρατήρησης, επικοινωνίας και πλοήγησης[xxxiv].

Άλλα είδη οπλισμού[xxxv] που συνεχίζουν να αποστέλλονται σύμφωνα με ανακοίνωση στις 2 Απριλίου του εκπροσώπου του Πενταγώνου, John Kirby, είναι: κατευθυνόμενα μέσω λέιζερ βλήματα, αερομεταφερόμενα περιφερόμενα βλήματα (switchblade loitering projectiles—είδος μικρών drones που περιφέρονται μέχρι να εντοπίσουν στόχο), μη επανδρωμένα αεροσκάφη Puma, συστήματα κατάρριψης ρωσικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, εξοπλισμό επικοινωνιών, σκόπευσης, πλοήγησης, συντονισμού μέσω δορυφόρων, νυκτερινής όρασης, πυρομαχικά, καθώς και κλασικά όπλα—πολυβόλα κ.λπ. Οι συνολικές παραδόσεις στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία μέσα στους πρώτους τρεις μήνες του χρόνου ανέρχονται στα 2.3 δις δολάρια, από τα οποία τα 1.6 έχουν δοθεί μετά την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων.[xxxvi]

Επίσης, όλες οι ΝΑΤΟικές χώρες που διαθέτουν σοβιετικό/ρωσικό εξοπλισμό έχουν κληθεί από τις ΗΠΑ/ΝΑΤΟ να τον αποστείλουν στην Ουκρανία, δεδομένου ότι ο Ουκρανικός στρατός έχει εκπαιδευτεί σε αυτά τα οπλικά συστήματα και δεν γνωρίζει πώς να χρησιμοποιεί τα ΝΑΤΟικά. Γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα ήδη απέσυρε σημαντικά ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα από τα νησιά προκειμένου να τα στείλει στην Ουκρανία με τον πρωθυπουργό να καλύπτει την κίνηση αυτή λέγοντας ότι πρόκειται για «απαρχαιωμένα» συστήματα που δεν είναι «κρίσιμα» για την εθνική άμυνα. Οι δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη αντιμετωπίστηκαν με θυμό από τον επίτιμο αρχηγού ΓΕΣ, στρατηγό Κ. Ζιαζιά, ο οποίος, ανάμεσα στα άλλα, έγραψε: « Με όλο τον σεβασμό, που πρέπει όλοι οι Έλληνες να έχουμε προς τους θεσμούς της Χώρας μας, οι δηλώσεις αυτές δημόσια δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματικότητα και είναι επικίνδυνες για την εθνική άμυνα, αλλά και το ηθικό του στρατεύματος. Τα οπλικά συστήματα, τα οποία δεν χρειάζεται σήμερα να ονοματίσουμε για ευνόητους λόγους, πράγματι είναι περασμένων δεκαετιών, αλλά σας διαβεβαιώνω κύριε πρωθυπουργέ, όπως σίγουρα σας διαβεβαιώνει και η άξια στρατιωτική μας ηγεσία, ότι είναι υπερ-κρίσιμα, είναι απαραίτητα για την άμυνα της Χώρας, έστω και αν είναι περασμένων δεκαετιών μέχρι να τα αντικαταστήσουμε με πιο σύγχρονα».

Πάντως, πολύ πριν την Ρωσική στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία (ήδη από τις αρχές του 2021), έχει γραφτεί στον τύπο ότι η Ελλάδα δέχεται αφόρητες πιέσεις από Αμερικανούς και Γερμανούς προκειμένου να απομακρύνει τα συγκεκριμένα οπλικά συστήματα από τα νησιά, στο όνομα του περιορισμού του εξοπλισμού τους αλλά και της ομοιομορφίας των οπλικών συστημάτων που χρησιμοποιούν οι ΝΑΤΟικές χώρες (και φυσικά, αγοράζουν κυρίως από τις ΗΠΑ)[xxxvii]. Αντίστοιχο ζήτημα έχει τεθεί και για τους Ρωσικούς S-300, οι οποίοι προς το παρόν την έχουν γλυτώσει όχι τόσο επειδή δεν είναι σε επιχειρησιακή λειτουργία, παραμένοντας αποθηκευμένοι στην Κρήτη, αλλά κυρίως επειδή χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση των Ισραηλινών πιλότων, καθώς βεβαίως βεβαίως βρισκόμαστε …από την σωστή πλευρά της Ιστορίας.

Η Τουρκία, στην οποία έγινε αντίστοιχη «πρόταση» για τους πρόσφατα αγορασμένους S-400, να τους αποστείλει δηλαδή στην Ουκρανία, την απέρριψε κατηγορηματικά. Πάντως η Τουρκία αποτελεί βασικό ΝΑΤΟικό προμηθευτή της Ουκρανίας σε μη επανδρωμένα επιθετικά αεροσκάφη (drones), αν και βασικός προμηθευτής τέτοιων οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία είναι και οι ίδιες οι ΗΠΑ.

Οι μέχρι τώρα προμήθειες στην Ουκρανία αποσκοπούν να παρατείνουν την αιματοχυσία ώστε να προκληθεί σοβαρή φθορά στη Ρωσική πλευρά, που όπως θα δούμε αποτελεί και στρατηγικό ΝΑΤΟικό στόχο. Μέχρι τώρα φαίνεται ότι το κύριο εμπόδιο για πιο αναβαθμισμένα πολεμικά συστήματα αποτελεί η άγνοια των Ουκρανών στην χρήση τους, που μπορεί να αναγκάσει τους προμηθευτές να τα χειρίζονται οι ίδιοι, γεγονός που θα αποτελέσει ντε φάκτο εμπλοκή ΝΑΤΟικών χωρών στις επιχειρήσεις.

Δ. Η ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΝΑΤΟΪΚΗΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ ΟΠΛΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

Τις τελευταίες μέρες άρχισαν να φτάνουν ανησυχητικές ειδήσεις όσο αφορά την παραπέρα ΝΑΤΟική εμπλοκή.

Καταρχήν, εν όψει της διεύρυνσης των επιχειρήσεων στο Ντονμπάς, οι New York Timeς έγραψαν ότι θα μεταφερθούν ρωσικής κατασκευής τανκς από πρώην χώρες του συμφώνου της Βαρσοβίας για να χρησιμοποιηθούν εκεί από τον Ουκρανικό στρατό κατά τις επερχόμενες μάχες[xxxviii]. Σύμφωνα με την εκτίμηση της εφημερίδας, που θεωρείται ότι εκφράζει με έγκυρο τρόπο το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ, «η άφιξη των τανκς θα έδινε ένα ακόμη σήμα ότι μπαίνουμε σε νέα φάση του πολέμου». Δεδομένου ότι έτσι κι αλλιώς οι ίδιοι οι Ρώσοι μιλούν για τη δεύτερη φάση της επιχείρησής τους, είναι προφανές ότι η εφημερίδα δεν εννοεί το ίδιο πράγμα. Αντίθετα, αυτό που εννοεί είναι ότι μπαίνουμε σε μια νέα φάση της εμπλοκής των ΗΠΑ στον πόλεμο, πράγμα που επισημαίνεται και από την υπενθύμιση ότι πρόκειται για την πρώτη φορά σε αυτόν τον πόλεμο που οι ΗΠΑ λειτουργούν ως ενδιάμεσος (θα δούμε παρακάτω ότι αυτό έχει σημασία). Ο αξιωματούχος που έδωσε την πληροφορία ανωνύμως, αρνήθηκε να πει από ποιες χώρες θα μεταφερθούν τα τανκς ούτε αναφέρθηκε στον αριθμό τους. Να προσθέσουμε εμείς ότι επίσης δεν πληροφόρησε την εφημερίδα πώς αυτά θα μεταφερθούν στο Ντονμπάς και πώς θα αποφύγουν τα πλήγματα από αέρος.

Πάντως, χαρακτηριστικό της εικονικής πραγματικότητας, μέσα στην οποία έχουν βυθιστεί τα δυτικά ΜΜΕ, είναι πρόσφατο ρεπορτάζ του Forbes[xxxix] σύμφωνα με το οποίο οι Ουκρανοί όχι μόνο δεν έχουν λιγότερα τανκς τώρα από όσα είχαν κατά την έναρξη του πολέμου, αλλά μάλιστα έχουν περισσότερα, επειδή έχουν συλλάβει περισσότερα ρωσικά τανκς απ’ όσα έχουν χάσει. Εύλογα αναρωτιέται κανείς: Τι να τα κάνουν τότε τα απαρχαιωμένα (που θάλεγε και ο Μητσοτάκης) πρώην σοβιετικά τανκς αφού ήδη έχουν αντικαταστήσει τα κατεστραμμένα δικά τους με ρωσικά, που είναι ασφαλώς πολύ πιο πρόσφατης κατασκευής;

Μέχρι τώρα, όσα έχουμε δει συνάδουν με την στρατηγική της επιδίωξης της παρατεταμένης φθοράς της Ρωσίας (μέχρι του τελευταίου Ουκρανού), με την επιδίωξη αυτή να γονατίσει: Ουσιαστικά πρόκειται για επανάληψη της στρατηγικής που (υποτίθεται) προκάλεσε την κατάρρευση της ΕΣΣΔ μέσω των …μεγαλοφυών κινήσεων του Ρ. Ρέιγκαν, ο οποίος οδήγησε τον αντίπαλο σε ανταγωνισμό σε πεδία που δεν άντεχε. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, που τη σύγχρονή της εκδοχή, όπως έχουμε ήδη δει, παρουσιάζει μία ανάλυση της Rand Corporation[xl], η πρόκληση συνεχούς αιμορραγίας της Ρωσίας σε περιοχές που θα παγιδευτεί να ανταγωνιστεί τη Δύση, θα προκαλέσει «υπερέκταση» της Ρωσίας, ανατροπή ισορροπιών και τελικά κατάρρευση του συστήματος διακυβέρνησής της. Προϋπόθεση επιτυχίας αυτής της στρατηγικής είναι η αποφυγή θερμής σύγκρουσης ΗΠΑ-Ρωσίας, δεδομένου ότι θεωρείται εξαιρετικά ισχυρός αντίπαλος.[xli]

Τελευταία όμως, κυρίως με πρωτοβουλία του Ηνωμένου Βασιλείου, ανακοινώθηκε η αποστολή όπλων μεγάλης ακρίβειας που μπορούν να χτυπήσουν σημαντικούς, κυρίως εναέριους και ναυτικούς στόχους, από μακριά. Πρόκειται για ακόμη μία επίδειξη επιθετικότητας της αλλοπρόσαλλης κυβέρνησης Τζόνσον, η οποία προφανώς μη μπορώντας να χωνέψει την ακύρωση των σχεδίων της για ναυτική βάση στη Μαύρη Θάλασσα, διακινδυνεύει άμεση εμπλοκή στη σύρραξη, αφού ορισμένα από τα σχετικά οπλικά συστήματα μόνον Άγγλοι μπορούν να τα χειριστούν. Ο Ρώσος πρέσβης στο Λονδίνο, Andrey Kelin, δήλωσε στις 2 Απριλίου ότι, εφόσον τέτοια όπλα περάσουν τα σύνορα, θα αποτελέσουν «νόμιμο στόχο» των ρωσικών δυνάμεων.[xlii] Σύμφωνα με τον ίδιο, η αποστολή τους έχει ως στόχο να δημιουργήσει την εντύπωση στους Ουκρανούς ότι «αυτήν την ώρα δεν υπάρχει ανάγκη για συζητήσεις».[xliii]

Επίσης, η Πολωνία, παίρνοντας θάρρος από τη διαμεσολάβηση των ΗΠΑ για την μεταφορά των τανκς από τις πρώην χώρες του συμφώνου της Βαρσοβίας στην Ουκρανία, ξαναβάζει στο τραπέζι την παλιότερη πρότασή της για παρόμοια διαμεσολάβηση των ΗΠΑ ώστε να μεταφερθούν τα Πολωνικά MiG-29 στην Ουκρανία.

Αλλά το θέμα των MiG-29 είναι περισσότερο ενδιαφέρον όχι από στρατιωτική άποψη αλλά από πολιτική, επειδή αναδεικνύει τις δύο διαφορετικές γραμμές που έχουν εμφανιστεί στο στρατόπεδο των ΝΑΤΟικών σε αυτή την σύγκρουση καθώς και τον ειδικό ρόλο που επιδιώκει να παίξει η Πολωνία, ενδεχομένως και σκοπεύοντας να ανοίξει δυνατότητες για την ίδια όσο αφορά τα εδάφη της Γαλικίας, που παλαιότερα της ανήκαν.

Η ταλάντευση πάνω σε δύο γραμμές, η οποία εμφανίζεται καθαρά στην αρθρογραφία των δυτικών αναλυτών, αλλά και στις τοποθετήσεις των πολιτικών ηγετών τους, θα είναι και το κύριο θέμα του Δ’ Μέρους αυτού του άρθρου. Σε αυτό θα συ