Άρθρα

Peanut για πρωθυπουργός

/0 Comments/in , /by

Την περασμένη Κυριακή ο πρωθυπουργός δημοσιοποιεί στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook την υιοθεσία ενός σκύλου, ονόματι Peanut (Φιστίκης). Κατακλυσμός δημοσιευμάτων έκτοτε με αναφορές στο τετράποδο που «του έκλεψε την καρδιά», «απολαμβάνει τα χάδια και την αγάπη του πρωθυπουργού», περιηγείται στο προεδρικό μέγαρο και το γραφείο του κ. Μητσοτάκη όπου «έχει ειδική θέση».

Ο ίδιος δε ο πρωθυπουργός συνοδεύει τη σχετική ανάρτηση με την προτροπή «Ανοίξτε την αγκαλιά σας και σώστε ένα αδέσποτο!». Βέβαια η ανακοίνωση της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας ενδέχεται να έδεσε λίγο τα χέρια των άκριτων παλαμακιστών[1]. Ίσως κι όχι, ως γνωστόν ο φιλοτομαρισμός τους εξαντλείται στο δικό τους τομάρι.

Εύλογα απορεί κανείς αν η υιοθεσία ενός σκύλου αποτελεί νέο άξιο αναφοράς από τον πρωθυπουργό και το γραφείο τύπου του. Θα περιμέναμε να φιγουράρει σε κανένα περιοδικό του life style. Δε θα μας ξάφνιαζε να αποτελούσε θέμα αφιερώματος κουτσομπολίστικου μεσημεριανάδικου.

Όμως το ίδιο το Μαξίμου φαίνεται να προσκαλεί πάνω στο γεγονός τα φώτα της δημοσιότητας• όσα περισσότερα για όσο περισσότερο. Με την όλη παρουσίαση (ανάρτηση πρωθυπουργού, φωτογραφίες, δημοσιογραφική κάλυψη κτλ.) δίνεται η εντύπωση ενός γεγονότος μείζονος πολιτικής σημασίας. Σε σημείο που θα μπορούσε να πει κανείς πως προσπαθεί απεγνωσμένα να εστιάσει την προσοχή μας σε συγκεκριμένο σημείο.

Αυτό το νεότερο φιλοτέχνημα της επικοινωνιακής ομάδας του Κυριάκου Μητσοτάκη, της ίδιας που μπροστά στον ορυμαγδό από αρνητικές αντιδράσεις στις αναρτήσεις του επιστράτευσε bots και ξένα προφίλ για να ενισχύσει τις θετικές[2], της ίδιας που τον έχει οδηγήσει απ’ το ένα επικοινωνιακό στραπάτσο στο επόμενο, θα λέγαμε ότι επάξια διεκδικεί τον τίτλο του πιο υποτιμητικού για τη νοημοσύνη της κοινωνίας.

Και όποιος/α ισχυρίζεται ότι πρόκειται απλά περί μιας προσπάθειας ευαισθητοποίησης, πλανάται πλάνην οικτρά. Ή εθελοτυφλεί. Κι αν η πρώτη περίπτωση επιδέχεται διόρθωσης, η δεύτερη την αρνείται πεισματικά.
Είναι εξευτελιστικό για μια κοινωνία η οποία έχει γονατίσει από την πανδημία και τις πολύπλευρες συνέπειές της να της απευθύνεται ο πρωθυπουργός της με μια τόσο εξόφθαλμη όσο και αισχρή επίκληση στο συναίσθημά της.

Είναι αδιανόητο για μια πολιτεία που υφίσταται τον θεσμικό εξανδραποδισμό της, τον οικονομικό στραγγαλισμό της και τον ασταμάτητο κυβερνητικό εμπαιγμό και αδιαφορία για τη μοίρα της, να υπόκειται σε μια τέτοια άθλια επικοινωνιακή πολιτική.

Είναι εξοργιστικό ένας πρωθυπουργός που έχει προκαλέσει την μήνη με τον τρόπο που (δεν) έχει διαχειριστεί την τρέχουσα κρίση, με την πορφυρογέννητη αδιαφορία του για την τήρηση των μέτρων που η κυβέρνησή του θεσπίζει, με την ασύστολη ψευδολογία του αναφορικά με τη δεινή θέση στην οποία άφησε να περιέλθει το σύστημα υγείας της χώρας και με την παντελή του ανικανότητα να περιορίσει τον αριθμό των κυβερνητικών σκανδάλων σε τουλάχιστον ένα την εβδομάδα, να προσπαθεί να ανακτήσει συμπάθεια ενόψει των αναπόφευκτων εκλογών συμπεριφερόμενος σαν νεοφυής influencer των κοινωνικών δικτύων.

Έχει γίνει πλέον ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση δεν προτίθεται να αναλάβει την ευθύνη (αυτή παραμένει ατομική) για την αντιμετώπιση της πρωτοφανούς κατάστασης που βιώνουμε. Έχει αποδείξει ότι αντιλαμβάνεται την πολιτική με όρους περιποίησης της επικοινωνιακής κόμης της.

Καθώς όμως η παταγώδης αποτυχία της έχει καταφέρει να διαπεράσει το αδιαπέραστο τείχος της μιντιακής μονοφωνίας της κυβερνητικής επικρότησης, το μόνο τείχος που είχε μέλημά της να υψώσει μπρος σε μια πανδημία που όμοια της έχει να φανεί έναν αιώνα, τελεί υπό απόγνωση κι οι κινήσεις της είναι σπασμωδικές, άχαρες και χοντροκομμένες.

Η κυβέρνηση έχει παραδεχθεί την αδυναμία της να πράξει αλλιώς και αποποιηθεί των ευθυνών της να προστατεύσει την κοινωνία, εγκαταλείποντας τη μοίρα της στην τυχαιότητα. Πριν χρόνια είχε δειχθεί ότι στον χαώδη κόσμο των χρηματαγορών, μια γάτα έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να «μαντέψει» κερδοφόρες επενδύσεις από ακριβοπληρωμένα και προβεβλημένα στελέχη επενδυτικών ταμείων (funds)[3]. Ας παραδώσει κι η κυβέρνηση Μητσοτάκη την πρωθυπουργία στον Peanut. Εμείς τουλάχιστον είμαστε σίγουροι ότι είναι πολύ καλό αγόρι.

[1] Ποινικοποίηση της φιλοζωίας πίσω από την υιοθεσία σκύλου από τον Μητσοτάκη «δείχνει» η ΠΦΟ

[2] Στον Μαρτίν από το Ουαγκαντουγκού άρεσε το διάγγελμα του Μητσοτάκη. Σε εσένα, γιατί όχι;

[3] Cat Beats Professionals at Stock Picking

Πηγή: Στο Νησί

Για την υστερία γύρω από τα κρυπτονομίσματα

/0 Comments/in /by

Οι ηλεκτρονικές πληρωμές ωφελούν μέχρι στιγμής αποκλειστικά τους κερδοσκόπους. Το ψηφιακό χρήμα όμως θα μπορούσε να υπονομεύσει την κυριαρχία τουυ δολαρίου.

Το παλαιότερο ψηφιακό νόμισμα στον κόσμο, το Bitcoin, είναι πλεόν πάνω από δέκα ετών. Ωστόσο, το ηλεκτρονικό χρήμα υπήρξε πάντα ένα εξειδικευμένο προϊόν και η συζήτηση γι’ αυτό αφορούσε κατά βάση τους ειδικούς. Με τις τεράστιες διακυμάνσεις των τιμών το 2017 προσέλκυσε την ευρύτερη προσοχή του κοινού – ειδικά μεταξύ των κερδοσκόπων. Σχεδόν κανείς δεν ήθελε να πληρώσει με αυτό μέχρι τώρα. Το κανονιστικό του πλαίσιο είναι υπερβολικά σαθρό και η συναλλαγματική του ισοτιμία ιδιαίτερα ασταθής.

Όμως τώρα με τον κορονοϊό, η ψηφιοποίηση γενικά και το ψηφιακό χρήμα πιο συγκεκριμένα λαμβάνουν μια απροσδόκητη ώθηση: η ανέπαφη πληρωμή είναι ασφαλέστερη μπροστά στον κίνδυνο της μόλυνσης. Η ανάπτυξη των διαδικτυακών συναλλαγών συμβάλει επιπρόσθετα. Ταυτόχρονα, τα μετρητά γίνονται λιγότερο σημαντικά. Σε ορισμένες χώρες της ΕΕ, ειδικά στη Σουηδία, υπάρχουν περιοχές όπου δεν υπάρχουν πλέον ΑΤΜ πουθενά. Στη νότια Ευρώπη, η εισαγωγή μεθόδων πληρωμής χωρίς μετρητά αποτελούσαν πάντα μέρος των προγραμμάτων της τρόικας, τα οποία συνδέονταν με την έγκριση χρηματοδοτικής βοήθειας μετά την κρίση του ευρώ. Προωθείται επίσης τακτικά η κατάργηση των κερμάτων μικρότερης αξίας. Αλλά εάν τα μετρητά οδηγήσουν τελικά σε μεγάλο βαθμό στο ψηφιακό χρήμα, αυτό δεν θα ήταν απλώς μια ουδέτερη μετάβαση από ένα ντεμοντέ σε ένα σύγχρονο μέσο πληρωμής. Ο έλεγχος των νομισμάτων και των συστημάτων πληρωμών σημαίνει ισχύ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κράτη και μεγάλες εταιρείες ηλεκτρονικών δεδομένων ανταγωνίζονται για ηγετικές θέσεις στις νέες αγορές χρήματος. Ακόμα και στην ΕΕ τίθεται πλέον το ζήτημα της έκδοσης ενός ηλεκτρονικού ευρώ.

Το προβάδισμα της Κίνας

Το θέμα τέθηκε στην ημερήσια διάταξη από τη νέα επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Christine Lagarde. Ενώ ο προκάτοχός της Mario Draghi είπε στο κοινοβούλιο της ΕΕ το καλοκαίρι του 2018 ότι δεν υπήρχε στο πρόγραμμα η έκδοση ενός ψηφιακού υποκατάστατου μετρητών, η Lagarde ζήτησε από την κεντρική τράπεζα να ασχοληθεί με το ζήτημα. Μια ομάδα εργασίας εργάζεται τώρα πάνω σε μια ιδέα για την εισαγωγή ενός ηλεκτρονικού νομίσματος για τη ζώνη του ευρώ. Σε μια διάσκεψη υψηλού επιπέδου τον Οκτώβριο του περασμένου έτους, ο ομοσπονδιακός υπουργός Οικονομικών Olaf Scholz (Σοσιαλδημοκράτες) ζήτησε επίσης «πρόοδο» στις ευρωπαϊκές προσπάθειες και «γρήγορες αποφάσεις». Η ξαφνική βιασύνη των οικονομικών επιτελείων και των κεντρικών τραπεζιτών στη ζώνη του ευρώ πιθανότατα οφείλεται, μεταξύ άλλων, στο προβάδισμα της Κίνας. Το κρατικό ψηφιακό χρήμα κυκλοφορεί ήδη εκεί, αν και μέχρι στιγμής μόνο σε τοπικό επίπεδο ως μέρος ενός πιλοτικού έργου. Ωστόσο, εάν το Πεκίνο καταφέρει να εδραιωθεί διεθνώς στην αγορά ψηφιακού χρήματος, αυτό θα αποτελούσε σημαντική εξέλιξη στον οικονομικό πόλεμο με τις ΗΠΑ που ξεκίνησε η Ουάσιγκτον το 2019. Ένα ψηφιακό νόμισμα που ελέγχεται από την Κίνα θα δυσκόλευε τις ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν την κυριαρχία του δολαρίου για την επιβολή των γεωπολιτικών και οικονομικών τους συμφερόντων. Η ΕΕ είχε επίσης αισθανθεί τις επιπτώσεις της κυριαρχίας του δολαρίου αρκετές φορές στην πρόσφατη ιστορία της, για παράδειγμα στις ανεπιτυχείς προσπάθειες διατήρησης των συναλλαγών της με το Ιράν παρά τις κυρώσεις των ΗΠΑ. Αυτές οι εμπειρίες θα πρέπει επίσης να ωθήσουν τις Βρυξέλλες να αναμιχθούν στην παγκόσμια υστερία σχετικά με τα κρυπτονομίσματα.

Facebook και συναφή

Οι ΗΠΑ, με τη σειρά τους, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους για τη νομισματική ηγεμονία τους με τον  να προσπαθούν να θέσουν όσο γίνεται το νόμισμα του Facebook, το οποίο μετονομάστηκε το φθινόπωρο από Libra σε Diem, υπό κυβερνητικό έλεγχο. Σε τελική ανάλυση, είναι το ψηφιακό νόμισμα που σήμερα έχει τη μεγαλύτερη δυνατότητα να λάβει σύντομα δεσπόζουσα θέση στην παγκόσμια αγορά. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει αποδείξει πολλές φορές ότι έχει τη δύναμη να θέσει υπό έλεγχο τις μεγάλες εταιρείες, εφόσον το απαιτούν τα εθνικά της συμφέροντα. Οι τελευταίες αποφάσεις σχετικά με το προσωπικό των ιδρυμάτων Libra και Diem δείχνουν ότι η Ουάσιγκτον θα πετύχει και αυτήν τη φορά. Για παράδειγμα, το σημερινό αφεντικό του Diem, Stuart Levey, ήταν Υπουργός Εξωτερικών στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ μέχρι τον Μάιο του 2020. Τον Απρίλιο, υποβλήθηκε αίτηση για έγκριση ως μέσο πληρωμής στην Ελβετία. Το νόμισμα πρόκειται να κυκλοφορήσει το 2021.

Δεν υπάρχει ακόμη συναίνεση στην ΕΕ σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης αυτής της εξέλιξης. Τον Σεπτέμβριο έγινε γνωστό ότι η Επιτροπή σχεδιάζει να αναπτύξει ένα κανονιστικό πλαίσιο για τα ιδιωτικά ψηφιακά νομίσματα έως το 2024. Ταυτόχρονα, ωστόσο, πέντε κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας και της Γαλλίας, έθεσαν σε εφαρμογή την απαγόρευση των ιδιωτικών κρυπτονομισμάτων. Ο Scholz τόνισε ότι έπρεπε να διασφαλιστεί η σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών. Σύμφωνα με τον Γάλλο ομόλογό του, Bruno Le Maire, μόνο η ΕΚΤ είναι υπεύθυνη για την έκδοση νομισμάτων. Αυτή η αρχή δεν πρέπει να υπονομευθεί.

Πράγματι, εάν μεγάλες εταιρείες δεδομένων – δεν αγωνίζεται μόνο το Facebook για μια καλή θέση στην αγορά ηλεκτρονικού χρήματος – επιτύχει να δημιουργήσει τα δικά του μέσα πληρωμής σε ανταγωνισμό με τα κρατικά νομίσματα, το ήδη τεράστιο δυναμικό τους θα συνεχίσει να επεκτείνεται. Θα μπορούσαν να παρακολουθούν και να ελέγχουν κάθε συναλλαγή πληρωμής των πελατών τους, να ανταλλάσσουν δεδομένα, να χειραγωγούν την αξία του νομίσματός τους και να αποφεύγουν τους κυβερνητικούς κανονισμούς.

Πηγή: JungeWelt

Μετάφραση: antapocrisis