Άρθρα

Τέμπη: Το ψέμα αντεπιτίθεται

/0 Comments/in , /by

Η αντεπίθεση που εξήγγειλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο ζήτημα των Τεμπών εξελίσσεται με έναν χυδαίο καταιγισμό ψεμάτων, διαστροφής της πραγματικότητας, δολοφονίας χαρακτήρων. Πρωτοστατούν, πέρα από τους πληρωμένους λογαριασμούς των κοινωνικών δικτύων, τα εκτελεστικά όργανα του Μαξίμου στον χώρο των ΜΜΕ και του διαδικτύου: ΣΚΑΙ, Πρώτο Θέμα, Ελληνικά Hoaxes και όλος ο συρφετός που με το αζημίωτο σερβίρει την κυβερνητική προπαγάνδα στον λαό.

Η αντεπίθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας συντονισμένης επίθεσης του ψεύδους ενάντια στην αλήθεια και στην πραγματικότητα. Τα ΜΜΕ διαστρέφουν σε αδιανόητο βαθμό τα γεγονότα, τις δηλώσεις, τα πορίσματα. Η δικαστική εξουσία λειτουργεί απροκάλυπτα και χωρίς το παραμικρό φύλλο συκής ως όργανο της κυβέρνησης. Η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου έφτασε στο σημείο να θεωρήσει ότι ακόμα και ένα πόρισμα οργανισμού που συστάθηκε κατ’ εντολήν της ίδια της κυβέρνησης, είναι ύποπτο για άσκηση αθέμιτης επιρροής στους δικαστικούς λειτουργούς, μόνο και μόνο γιατί δεν συμφωνούσε με τις διαρκώς αντικρουόμενες και αλληλοαναιρούμενες θεωρίες που διατύπωνε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να απεκδυθεί των ευθυνών του.

Ο ρόλος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ και του αντιπροέδρου του

Ο Εθνικός Οργανισμός Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών συστάθηκε από την ίδια την κυβέρνηση Μητσοτάκη τον Ιανουάριο του 2023 και πρώτη του αποστολή ήταν να διερευνήσει το δυστύχημα στα Τέμπη. Η ίδια η σύστασή του εμφανίστηκε από την κυβέρνηση ως απόδειξη της …βούλησής της να βρεθεί η αλήθεια για τα Τέμπη και να σταματήσει να κατηγορείται ότι συγκαλύπτει τόσο τις αιτίες όσο και τις συνθήκες του δυστυχήματος. 

Αντιπρόεδρος του Οργανισμού και επικεφαλής του Σιδηροδρομικού τομέα ορίστηκε ένας άνθρωπος της κυβέρνησης, ο Χρήστος Παπαδημητρίου, για τον οποίο η Ντόρα Μπακογιάννη δήλωνε σε ανύποπτο χρόνο (2019) ότι είναι “φίλος και συνεργάτης της”. Ο ίδιος ο Χ. Παπαδημητρίου, σε μια έκρηξη χατζηαβατισμού, δήλωνε ότι “η Ντόρα Μπακογιάννη είναι η πολιτικός που λάτρευα από μικρός”. Αυτός ο άνθρωπος τέθηκε εκ του νόμου αρμόδιος για τη διερεύνηση του δυστυχήματος. 

Το γεγονός ωστόσο ότι επικεφαλής της έρευνας ήταν άνθρωπος του περιβάλλοντος Μητσοτάκη, φίλος και συνεργάτης της Ντόρας, δεν ήταν αρκετό για να ποδηγετήσει την έρευνα.

Κύριο αποτέλεσμα της έρευνας του Οργανισμού ήταν το πόρισμα για το οποίο γίνεται εδώ και μέρες ένας αδιανόητος πόλεμος προπαγάνδας και διαστροφής. Συντάκτης του πορίσματος ήταν η τριμελής ομάδα της Επιτροπής Διερεύνησης που αποτελούνταν από τους Bart Accou και Fabrizio Carpinelli (στελέχη ERA – Ευρωπαϊκού Οργανισμού Σιδηροδρόμων), ενώ από τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ μέλος της ομάδας ήταν ο Κώστας Καπετανίδης (προϊστάμενος μονάδας διερευνήσεων ΕΟΔΑΣΑΑΜ). 

Ο Bart Accou είναι αυτός που σήμερα …κατηγορείται από την κυβέρνηση, τα προπαγανδιστικά της όργανα και εμμέσως από τον Χ. Παπαδημητρίου ότι “πίεσε” για να περιληφθεί στις πιθανότατες αιτίες του δυστυχήματος η ύπαρξη πτητικών υδρογονανθράκων, αντί των ελαίων σιλικόνης, για τα οποία είχε αποφανθεί ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης δύο χρόνια πριν, ότι ήταν η αιτία της έκρηξης. 

Βέβαια τότε, τέλη Φλεβάρη που παρουσιάστηκε το πόρισμα, ο Χ. Παπαδημητρίου δήλωνε υπερήφανος ότι “το πόρισμα γράφηκε από την Επιτροπή με πλήρη ανεξαρτησία” και ότι “δεν είχε αλλάξει ούτε ένα κόμμα”. 

Δεν του είχαν ακόμα τραβήξει τα λουριά. 

Το βασικό συμπέρασμα του πορίσματος ήταν: 

“Αφενός η διαχρονική εγκατάλειψη του σιδηροδρόμου από το ελληνικό κράτος και αφετέρου οι περικοπές που επέβαλαν τα μνημόνια, που είχαν ως αποτέλεσμα την αποψίλωση του ΟΣΕ” (Καθημερινή, 27/2/2025). 

Στο ζήτημα της διερεύνησης των ειδικών συνθηκών του δυστυχήματος η Επιτροπή τόνιζε: “Δεν έγινε σωστή χαρτογράφηση του χώρου του δυστυχήματος. Υπήρξε απώλεια πληροφοριών ζωτικής σημασίας”. 

Εδώ πρέπει να επιμείνουμε: Η Επιτροπή παραδέχεται ότι υπήρξε απώλεια κρίσιμων στοιχείων (δεν χρησιμοποιεί τη λέξη μπάζωμα, αλλά είναι προφανές ότι αυτό περιγράφει). Στο αν υπήρξε ή όχι μπάζωμα, το πόρισμα είναι σαφές. Μπορεί κανείς να διαβάσει τα όσα αλιεύει από το πόρισμα ο Χαρίδημος Τσούκας, καθηγητής υπεράνω αντικυβερνητικής υποψίας στην Καθημερινή.

Στο κρίσιμο ζήτημα της πυρόσφαιρας, ο Bart Accou από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Σιδηροδρόμων, είπε κατά την παρουσίαση του πορίσματος: 

Η αυτοψία στον τόπο του δυστυχήματος δεν έγινε με τον τροπο που έπρεπε ώστε να μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε στη συνέχεια τον τύπο του καυσίμου που μεταφερόταν και προξένησε την πυρόσφαιρα. Εγιναν προσομοιώσεις ώστε να προσδιοριστεί. Στο μόνο που μπορούμε να καταλήξουμε είναι πως αυτό που επίσημα μεταφερόταν στο τρένο, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την πυρόσφαιρα.

…Συγκρίνοντας τα στοιχεία στην έκθεση των εμπειρογνωμόνων, καταλήξαμε πως είναι εξαιρετικά απίθανο τα έλαια σιλικόνης να έπαιξαν ρόλο στην πρόκληση της πυρόσφαιρας. Και με αυτό συμφωνούν περαιτέρω αναλύσεις ειδικών που διαθέτουμε και επιβεβαιώνουν τα ευρήματά μας. 

Συμπερασματικά μιλώντας, το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, παρόλο που συντάχθηκε υπό την ευθύνη προσώπου φίλα προσκείμενου στην κυβέρνηση, δεν μπόρεσε παρά να αποδεχθεί την αλήθεια (όση αλήθεια μπορούσε να φανεί μετά το μπάζωμα) τόσο σχετικά με τα αίτια του δυστυχήματος (μη υλοποίηση της σύμβασης 717, έλλειψη προσωπικού, διάλυση ΟΣΕ), όσο και με τις ειδικές συνθήκες των συνθηκών και της διαχείρισης του δυστυχήματος (πυρόσφαιρα, απώλεια υλικού, αλλοίωση χώρου κλπ). Ωστόσο, το πόρισμα είχε και ένα πιο φιλικό προς την κυβέρνηση σκέλος, το οποίο επιχειρούσε να αθωώσει την κυβέρνηση στο ζήτημα του μπαζώματος. Θεωρούσε ότι μπάζωμα υπήρξε, ωστόσο δεν το χρέωνε σε πολιτικές εντολές. 

Αυτό το σημείο, η αθώωση δηλαδή των κυβερνητικών ευθυνών για το μπάζωμα, έγινε η σημαία της κυβερνητικής προπαγάνδας τις επόμενες ημέρες της 27ης Φεβρουαρίου, όταν και η κυβέρνηση ανέμιζε το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ ως απόδειξη της …αθωότητάς της.

Πόρισμα ΕΟΔΑΣΑΑΜ: Από “ευαγγέλιο” σε “σκευωρία”

Τι έλεγε λοιπόν η κυβέρνηση Μητσοτάκη το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ;

Πέντε μέρες μετά τη δημοσιοποίηση του πορίσματος ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης το υπερασπίζεται στη Βουλή:

Θα ήθελα να ακούσω από τους αρχηγούς των κομμάτων εάν δέχονται επί της αρχής το κείμενο αυτό, αν συμφωνούν ότι είναι ένα αντικειμενικό κείμενο, το οποίο πρέπει να το δεχτούμε στην ολότητά του.

Ο Χ. Σταϊκούρας δήλωνε

Σήμερα θεωρώ ότι είναι κατάκτηση για τη χώρα, ότι έχουμε τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ και έχουμε έναν πόρισμα, το οποίο έχει γίνει αποδεκτό από το σύνολο της κοινωνίας και από τα πολιτικά κόμματα.

Ο Άκης Σκέρτσος δήλωνε:

Το πόρισμα που εκπονήθηκε από τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ πρέπει να είναι το ευαγγέλιο της εθνικής μας αυτογνωσίας.

Πώς λοιπόν μέσα σε ένα μήνα, το “ευαγγέλιο εθνικής αυτογνωσίας” έγινε “πολιτική σκευωρία”;

Και αν ήταν πολιτική σκευωρία, γιατί αυτή οργανώθηκε από έναν οργανισμό που συστήθηκε από την κυβέρνηση, με επικεφαλής της έρευνας, άνθρωπο της κυβέρνησης Μητσοτάκη;

Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση επιζητούσε να δεχτεί από το πόρισμα μόνο όσα περιέγραφαν τις χρόνιες παθογένειες του ελληνικού κράτους και να απορρίψει ό,τι αναδείκνυε τις δικές της ευθύνες. Κυρίως, επιζητούσε μια γενικόλογη περιγραφή των διαχρονικών προβλημάτων ώστε να βγει από το κάδρο η ευθύνη για τη μη υλοποίηση της σύμβασης 717, για τη διάλυση του ΟΣΕ, για την κατάσταση των δημόσιων μεταφορών, και φυσικά, για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε το δυστύχημα: Μπάζωμα του χώρου, αλλοίωση στοιχείων, παρεμβάσεις στη δικαστική έρευνα, παρωδία εξεταστικής επιτροπής.

Η ευκαιρία για την πρωτοφανή επιχείρηση παραπλάνησης που εξελίσσεται τις τελευταίες μέρες δόθηκε με ένα δημοσίευμα της Real News στις 3/2/2025 στο οποίο οι αρθρογράφοι ισχυρίζονταν ότι το Πανεπιστήμιο της Γάνδης ερευνά την έκρηξη και έχει καταλήξει ότι υπήρχε αδήλωτο φορτίο πτητικών υδρογονανθράκων στο πρώτο βαγόνι της εμπορικής αμαξοστοιχίας, ότι το φορτίο ήταν μεταξύ 3,5 – 4 τόνων και ότι μεταφέρονταν μέσα σε δεξαμενή. Φυσικά αυτοί οι ισχυρισμοί δεν είχαν βάση. Το Πανεπιστήμιο της Γάνδης δεν ερευνούσε την έκρηξη, ούτε είχε καταλήξει σε αντίστοιχα συμπεράσματα. Έδωσε απλώς την άποψή του για τρεις προσομοιώσεις εκρήξεων με χρήση CFD (υπολογιστικής ρευστοδυναμικής). 

Αυτό το δημοσίευμα όμως στάθηκε η αφορμή να αναλάβουν δράση τα γνωστά Ελληνικά Hoaxes που λειτουργούν καλυμμένα ως προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Με τον κλασικό πλέον για τα ελληνικά Hoaxes τρόπο να απομονώνουν μια ακραία ή αναληθή εκδοχή (δημοσίευμα Real News), η οποία είναι εύκολο να καταρριφθεί, επεκτείνουν την “κατάρριψη των ισχυρισμών”, όχι απλά στο δημοσίευμα, αλλά σε ολόκληρο το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ το οποίο καταγγέλεται πλέον από τον μανιασμένο προπαγανδιστικό μηχανισμό του συστήματος Μητσοτάκη ως “σκευωρία”.

Ξεκινώντας λοιπόν από την κατάρριψη του δημοσιεύματος της Real News, ενορχηστρώνουν την επίθεση στην εγκυρότητα του συγκεκριμένου τμήματος του πορίσματος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ που εκτιμούσε ότι “είναι εξαιρετικά απίθανο τα έλαια σιλικόνης να έπαιξαν ρόλο στην πρόκληση της πυρόσφαιρας”. Αυτό το τμήμα του πορίσματος, δεν στηρίζεται στην (ανύπαρκτη) έρευνα του Πανεπιστημίου της Γάνδης, αλλά στην υπαρκτή έρευνα του ΑΠΘ. Το Πανεπιστήμιο της Γάνδης δεν συμμετείχε πέραν της γνωμοδότησής του για τις προσομοιώσεις εκρήξεων για τις οποίες το πόρισμα σημειώνει ότι “προτάθηκαν βελτιώσεις στις μεταβλητές και στις παραμέτρους των προσομοιώσεων”. Το να διαψεύδεις κάτι που δεν υπήρξε και μετά να θριαμβολογείς για “αντιστροφή του κλίματος για τα Τέμπη” θυμίζει την απόπειρα του ιδρυτή των ελληνικών Hoaxes να βάλει τίτλους τέλους στην συζήτηση για τα Τέμπη, την πυρόσφαιρα και τυχόν αδήλωτο φορτίο, με αφορμή το βίντεο της Λεπτοκαρυάς, είκοσι μέρες πριν την 28η Φλεβάρη: Εκ του αποτελέσματος, αυτή η απόπειρα ήταν παταγωδώς αποτυχημένη.

Το Πανεπιστήμιο της Γάνδης εκτίμησε τις προσομοιώσεις, οι παράμετροι των οποίων δόθηκαν από την ΕΔΑΠΟ (πραγματογνώμονες οικογενειών). Μπορεί να αμφισβητούνται οι παράμετροι που έδωσαν οι πραγματογνώμονες, αλλά από το σημείο αυτό, μέχρι να αμφισβητηθεί η ξεκάθαρη διατύπωση του πορίσματος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ για τα αίτια της πυρόσφαιρας, υπάρχει τεράστια απόσταση η οποία μπορεί να καλυφθεί μόνο από έναν άθλιο και κυνικό προπαγανδιστικό μηχανισμό. Τα ελληνικά Hoaxes στάθηκαν για μια ακόμα φορά άξια αυτού του χαρακτηρισμού. 

Σαν έτοιμος από καιρό (αλλά καθόλου θαρραλέος) ο φίλος, συνεργάτης και λάτρης της Ντόρας Μπακογιάννη και αντιπρόεδρος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, Χ. Παπαδημητρίου, αποφάσισε ότι η υπογραφή που έβαλε κάτω από το αρχικό πόρισμα δεν έχει καμιά αξία και παρήγγειλε την απόσυρση του αποσπάσματος του επίμαχου πορίσματος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ που μιλούσε για την πυρόσφαιρα, έστω και αν αυτό καθαυτό το απόσπασμα δεν αμφισβητήθηκε από κανέναν. Και επειδή οι επίμαχες παράγραφοι από το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ δεν έχουν, καθόλου και στο παραμικρό, διαψευστεί επί της ουσίας, ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ επανέρχεται με χθεσινή του απόφαση αδειάζοντας τον αντιπρόεδρό του, και ταυτόχρονα φίλο, συνεργάτη και λάτρη της Ντόρας Μπακογιάννη, λέγοντας ότι:

Το συμβούλιο εκφράζει την στήριξη του στο πόρισμα και την άψογη εργασία της ομάδας διερεύνησης και τονίζει ότι η εκτίμηση περί της μη συμμετοχής στο φαινόμενο της δημιουργίας της πυρόσφαιρας των ελαίων σιλικόνης βασίζεται σε βεβαίωση του καθηγητή του ΑΠΘ κου Κωνσταντοπούλου και φυσικά παραμένει ως έχει.
Τέλος δηλώνει ότι σε καμία περίπτωση δεν δηλώνει ότι είναι λανθασμένη η εκτίμηση που περιλαμβάνονταν στο πόρισμα αλλά όπως και η ίδια η επιτροπή είχε ζητήσει θα πρέπει να επιβεβαιωθεί και πιστοποιηθεί άμεσα και όταν γίνει αυτό το σχετικό τμήμα του πορίσματος θα επανέλθει με απόλυτα πιστοποιημένα αποτελέσματα και εκτιμήσεις ανωτάτων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.

Αυτή η ανακοίνωση του ΕΟΔΑΣΑΑΜ προκάλεσε και την παραίτηση του Χ. Παπαδημητρίου που θυσιάστηκε ως χρήσιμος ηλίθιος στον βωμό της κυβερνητικής επιχείρησης παραπλάνησης και συγκάλυψης.

Επίσης σαν έτοιμη από καιρό, (αλλά καθόλου ανεξάρτητη), η ηγεσία του Αρείου Πάγου παρήγγειλε κατεπείγουσα έρευνα για το αν η “έρευνα Λακαφώση” ασκεί αθέμιτη επιρροή στους δικαστικούς λειτουργούς της υπόθεσης. Με πολύ λογικό τρόπο απάντησε στην κ. Αδειλίνη η κ. Καρυστιανού θέτωντας το πολύ απλό και ταυτόχρονα κρίσιμο ερώτημα: 

Από πότε ένα πόρισμα Εθνικού Οργανισμού, που όρισε μάλιστα το ίδιο το Κράτος, αποτελεί «αθέμιτη επιρροή» ή «πίεση» ή «απειλή» σε δικαστικό λειτουργό;
Ακόμη και μη νομικός αντιλαμβάνεται ότι ένα Πόρισμα, είναι ότι λέει η λέξη, και δεν μπορεί να είναι ούτε αθέμιτη επιρροή ή πίεση ή απειλή σε δικαστικό λειτουργό.
Εδώ ακόμη και για τις Πραγματογνωμοσύνες, ο νόμος λέει ότι εκτιμώνται ελεύθερα από τους δικαστές, άρα πως ένα Πόρισμα που κατά ένα λόγο παραπάνω εκτιμάται ελεύθερα, μπορεί να αποτελέσει αθέμιτη επιρροή ή πίεση ή απειλή σε δικαστικό λειτουργό;

Ψιλά γράμματα όμως για μια δικαστική εξουσία που διορίζεται, ελέγχεται και καθοδηγείται ασφυκτικά από την εκτελεστική εξουσία. Το γαρ πολύ του Μητσοτακισμού γεννά παραφροσύνη, ακόμα και στην ηγεσία του Αρείου Πάγου. 

Από τις ευθύνες για το δυστύχημα, στις αιτίες για την πυρόσφαιρα: Μια βολική μετατόπιση για την κυβέρνηση

Οι τεράστιες κινητοποιήσεις του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου για τα Τέμπη έφεραν την κυβέρνηση σε θέση άμυνας για την επιχείρηση συγκάλυψης την οποία είχε σχεδιάσει και εκτελέσει. Η συγκάλυψη ήταν προφανής: Μπάζωμα του χώρου και αλλοίωση των στοιχείων, εξεταστική επιτροπή για να ρίξει στάχτη στα μάτια, απροκάλυπτες παρεμβάσεις στη δικαστική έρευνα, χυδαίες επιθέσεις στους συγγενείς των νεκρών. Όλα αυτά μαζί, και όχι απλά ένα ένα ξεχωριστά, δείχνουν ότι η κυβέρνηση ήθελε να καλύψει τόσο τις αιτίες όσο και τις συνθήκες του δυστυχήματος.

Αυτή η προσπάθεια ναυάγησε χάρη στην επιμονή των συγγενών των θυμάτων που έβγαλε την κοινωνία σύσσωμη στο δρόμο σε μια ανεπανάληπτη εδώ και δεκαετίες διεκδίκηση της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Η κυβέρνηση δοκίμασε τα πάντα: Από χυδαίες επιθέσεις στην Καρυστιανού μέχρι τις υποκριτικές δηλώσεις “σκύβουμε το κεφάλι”, και από το “δεν υπήρχε μπάζωμα” στο “αν υπήρξε αλλοίωση του χώρου αυτή έγινε με καλές προθέσεις και πάντως σε επιχειρησιακό επίπεδο”. 

Οι διαρκείς εναλλαγές δεν πέτυχαν. Το επόμενο βήμα ήταν μια θρασύτατη αντεπίθεση του ψεύδους βασισμένη σε πρωτοφανείς ανακρίβειες, επιστρατεύοντας (θυσιάζοντάς τον) τον Χ. Παπαδημητρίου, και το σύνολο των μηχανισμών προπαγάνδας του Μαξίμου που πήραν μια “διάψευση” που δεν ήταν διάψευση και έστησαν μια ιστορία που επιχειρούσε με διαρκείς διαστρεβλώσεις, παραπλανήσεις, διαστροφές, και είτε επιδέξια, είτε χοντροκομμένα ψέματα να μας βγάλει όλους τρελούς.

Ο κοινός παρονομαστής σε όλα αυτά ήταν η προσπάθεια της κυβέρνησης να φύγει η συζήτηση από τις δικές της ευθύνες που απλώνονται από το μακρινό παρελθόν (μνημονιακή διάλυση σιδηρόδρομων, ιδιωτικοποίηση υποδομών, σύμβαση τηλεδιοίκησης), μέχρι -και κυρίως- τον τρόπο που επιχείρησε να συγκαλύψει το έγκλημα (δηλώσεις Μητσοτάκη για ανθρώπινο λάθος, παρεμβάσεις στην δικαστική έρευνα, θέατρο Εξεταστικής Επιτροπής, μπάζωμα χώρου, αλλοίωση στοιχείων, πόλεμος προπαγάνδας, επιθέσεις σε οικογένειες, δικηγόρους, εμπειρογνώμονες).

Η συζήτηση για την πυρόσφαιρα και τα αίτια της έκρηξης φωτιάς είναι το τελευταίο καταφύγιο της κυβερνητικής στρεψοδικίας. Προσανατολίζει τη συζήτηση σε κάτι που υποτίθεται είναι αμφισβητήσιμο: τα αίτια της φωτιάς. (Λέμε υποτίθεται γιατί δεν υπάρχει ουδείς χημικός μηχανικός που να μπορεί να υποστηρίξει στα σοβαρά ότι αυτό που φάνηκε στο μακρινό πλάνο της σύγκρουσης μπορεί να αποδοθεί σε έλαια σιλικόνης). Σε κάθε περίπτωση όμως, επιχειρεί να αποπροσανατολίσει από το γεγονός ότι επί 12 λεπτά δύο τρένα κινούνταν το ένα αντίθετα στο άλλο, ακριβώς επειδή οι μνημονιακές πολιτικές και οι πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων έχουν διαλύσει τον σιδηρόδρομο. Και ακόμα περισσότερο, να αποπροσανατολίσει από την επιχείρηση συγκάλυψης που ενορχήστρωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη από τις πρώτες ώρες του δυστυχήματος.

Συνέντευξη του Γιώργου Τσακλίδη, πατέρα της Αγάπης, θύματος στα Τέμπη

/0 Comments/in , /by

Το «antapocrisis» μίλησε με τον Γιώργο Τσακλίδη, καθηγητή του τμήματος Μαθηματικών του ΑΠΘ, πατέρα της φοιτήτριας Αγάπης Τσακλίδου και μέλος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων των Τεμπών. Ο ίδιος μίλησε για το έγκλημα της ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ, για τον αγώνα τους ενάντια στη συγκάλυψη, για τον ρόλο της κυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη, της δικαιοσύνης και των ΜΜΕ, καθώς και για τη συγκλονιστική ανταπόκριση του ελληνικού λαού στο κάλεσμα των συγγενών. Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στις 26/2.

 

Είναι πλέον εμφανές ότι στα Τέμπη είχαμε δύο εγκλήματα. Αυτό της διάλυσης των σιδηρόδρομων που οδήγησε δυο τρένα στην ίδια γραμμή. Και αυτό της προσπάθειας συγκάλυψης και μπαζώματος πολιτικών ευθυνών και υπευθύνων. Όσον αφορά το πρώτο, κατά τη γνώμη σας, ποια ήταν η αιτία του δυστυχήματος και ποιοι έχουν την ευθύνη; Έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο δυο χρόνια μετά;

 

O αρχικός ΟΣΕ ιδιωτικοποιήθηκε και κατατμήθηκε σε επιμέρους εταιρείες σύμφωνα με οδηγίες της ΕΕ. Κατατμήθηκαν και οι συμβάσεις για τοποθέτηση συστημάτων ασφαλείας. Δεν υπήρχε συντονισμός μεταξύ των εταιρειών, ούτε και ολοκλήρωση των συμβάσεων στο βασικό δίκτυο. Έγιναν 4 συμβάσεις και δόθηκαν 11 παρατάσεις για έργα με διετή προγραμματισμό ολοκλήρωσης χωρίς να επιτευχθεί ολοκλήρωση ενιαία στο βασικό δίκτυο, ακόμη και μέχρι σήμερα, ενώ η πρώτη σύμβαση ξεκίνησε το 2005. Έτσι, δεν λειτουργούσαν ενιαία στο βασικό δίκτυο, η φωτοσήμανση (φανάρια), τηλεδιοίκηση, σύστημα επικοινωνίας GSMR μεταξύ σταθμαρχών και μηχανοδηγών και προφανώς ούτε η «ολοκλήρωση» των ανωτέρω, το σύστημα ETCS. Το προσωπικό ήταν/είναι μειωμένο στο μισό και λιγότερο, με βάση το οργανόγραμμα, και η συντήρηση του δικτύου ελλιπέστατη.  

Η ευθύνη για τα παραπάνω ήταν/είναι στις εποπτεύουσες αρχές στα υπουργεία, στις διοικήσεις των εταιρειών, στη ρυθμιστική αρχή σιδηροδρόμων, και βέβαια στην ΕΕ που πίεζε και επέβαλε την ιδιωτικοποίηση και κατάτμηση του αρχικού ΟΣΕ. Σημειώνεται ότι η ευρωπαϊκή ERA που επιτηρεί/ελέγχει τους ευρωπαϊκούς σιδηρόδρομους και αντίστοιχους οργανισμούς, γνώριζε και κατέγραφε στις εκθέσεις της την προβληματική κατάσταση για τα συστήματα ασφαλείας.  

Σημειώνεται ότι ακόμη και σήμερα δεν έχουν ολοκληρωθεί τα έργα με τα συστήματα ασφάλειας ενιαία στο βασικό δίκτυο. 

 

Με βάση την έρευνα του Συλλόγου σας, ποια στοιχεία αναδεικνύουν την προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος; Ποιες παρεμβάσεις, πράξεις, παραλείψεις και από ποιους;

 

Συνοπτικά και ενδεικτικά αναφορικά με τα στοιχεία συγκάλυψης μπορούμε να αναφέρουμε τα εξής: 

α) Μεγάλη προσπάθεια συγκάλυψης εξελίχθηκε στη εξεταστική επιτροπή. Η κυβερνητική πλειοψηφία δεν επέτρεψε να καταθέσουν σημαντικοί μάρτυρες, όπως οι μηχανοδηγοί και πραγματογνώμονες για την μπάλα φωτιάς (έκρηξη) και τη φωτιά μετά το δυστύχημα. Στη συνέχεια, η κυβερνητική πλειοψηφία με το πόρισμά της, το οποίο στηρίχθηκε πρακτικά μονομερώς στο αφήγημα του ανθρώπινου λάθους, έκλεισε τον δρόμο σε καταλογισμό ευθυνών σε κυβερνητικό επίπεδο, δηλαδή σε υπουργούς μεταφορών . 

β) Στην προσπάθεια συγκάλυψης συγκαταλέγεται η επιχείρηση «μπάζωμα», με την απομάκρυνση τόνων χωμάτων από τον τόπο της σύγκρουσης. Έτσι χάθηκαν βασικά στοιχεία που θα οδηγούσαν στη διακρίβωση για τα αίτια δημιουργίας της μπάλας φωτιάς και της φωτιάς που ακολούθησε και έκαιγε για δυο ώρες, με αποτέλεσμα την απανθράκωση 30 θυμάτων, ορισμένα από τα οποία ζούσαν μετά τη σύγκρουση.  

γ) Ακόμη, δεν βρέθηκαν video για τη φόρτωση και κίνηση της εμπορικής αμαξοστοιχίας  από Θεσσαλονίκη και ενδιάμεσους σταθμούς μέχρι Λάρισα, διότι αφενός ζητήθηκαν μετά από 2 περίπου μήνες, αφετέρου ο ΟΣΕ δεν τα κράτησε παρά το ότι βοούσε το πανελλήνιο. Τα άφησε να επανεγγράφονται, και ένα χρόνο μετά, όταν εξετάστηκε μήπως μπορεί να ανακτηθούν, αυτό διαπιστώθηκε ότι ήταν αδύνατο. Πρόσφατα, δυο χρόνια μετά το δυστύχημα (!), η εταιρεία που διαχειριζόταν τα video παρέδωσε στον ανακριτή 3 video τα οποία τώρα ελέγχει η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών ως προς τη γνησιότητά τους.  

δ) Στα στοιχεία συγκάλυψης θα πρέπει να συμπεριληφθεί και η «μονταζιέρα», δηλαδή το μοντάρισμα ηχητικών συνομιλιών και η απόδοσή τους στα μέσα ενημέρωσης, προκειμένου να ενισχυθεί κατάλληλα το αφήγημα του ανθρώπινου λάθους. Το μοντάρισμα εντοπίστηκε γρήγορα και έληξε ..άδοξα.     

 

Θα μπορούσε να καθοδηγηθεί η συγκάλυψη, χωρίς την άμεση εμπλοκή της εκτελεστικής εξουσίας και του πρωθυπουργού; Έχει ή δεν έχει ευθύνη ο ίδιος προσωπικά;

Η εκτελεστική εξουσία είχε παρουσία στον χώρο του δυστυχήματος αμέσως μετά το δυστύχημα με υπουργούς και τον υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ. Προφανώς  ο τελευταίος είχε πλήρη ενημέρωση για το «μπάζωμα», οπότε ευθύνη αποδίδεται άμεσα και στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Επίσης, δεδομένου ότι ο ΟΣΕ είναι ο βασικός οργανισμός με ευθύνη για τη λειτουργία του σιδηρόδρομου -ως βασικού για τη χώρα μεταφορικού μέσου- και τις υποδομές του, και ο οποίος ΟΣΕ πρακτικά ελέγχεται άμεσα από την κυβέρνηση, είναι ένα ζήτημα πόση ευθύνη αναλογεί και στον πρωθυπουργό ως πολιτικός προϊστάμενος του συγκροτηθέντος (με νόμο) «επιτελικού κράτους». 

   

Το επιχείρημα του πρωθυπουργού ότι αν τα βίντεο είναι γνήσια, καταρρίπτεται με κρότο η θεωρία της συγκάλυψης, είναι δυνατό να ευσταθεί; Με βάση τη δική σας έρευνα, πώς εξηγείται η μεγάλη πυρόσφαιρα, η έκρηξη που οδήγησε δευτερογενώς δεκάδες ανθρώπους στο θάνατο;

Η συγκάλυψη δεν αφορά μόνο το αν η εμπορική αμαξοστοιχία μετέφερε παράνομα  αρωματικούς υδρογονάνθρακες. Η συγκάλυψη άρχισε με τη διαδικασία της εξεταστικής, όπως προαναφέρθηκε, καθώς και με καθυστερήσεις κατά την ανακριτική διαδικασία οι οποίες πρακτικά κατέστρεψαν  σημαντικά πειστήρια του δυστυχήματος. Αναφορικά με την πυρόσφαιρα, διαφαίνεται -σύμφωνα με αρκετές πραγματογνωμοσύνες- ότι αυτή δεν οφείλεται στα έλαια σιλικόνης των μετασχηματιστών, αλλά σε –πτητικούς- αρωματικούς υδρογονάνθρακες, οι οποίοι βρέθηκαν από το Χημείο του Κράτους σε πολλά από τα δείγματα που συλλέχτηκαν από τον τόπο του δυστυχήματος.  

 Τη στάση της Δικαιοσύνης, από το επίπεδο της ανάκρισης έως τις επιθέσεις ανώτατων δικαστών του Αρείου Πάγου εναντίον της κας Καρυστιανού, πώς θα την χαρακτηρίζατε; Κάνει ανεξάρτητα τη δουλειά της; Τελικά τι μπορούμε να περιμένουμε; 

Πραγματικά, υπήρξαν απαράδεκτες παρεμβάσεις δικαστών του Αρείου Πάγου εναντίον της κας Καρυστιανού. Τώρα πλέον, και με την πίεση που ασκούν οι κινητοποιήσεις του κόσμου προς την κυβέρνηση αλλά και τους δικαστικές αρχές,  οι διατυπώσεις ανώτερων δικαστικών λειτουργών αναφορικά με το δυστύχημα είναι πιο προσεκτικές.   

 

Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε μια προσπάθεια αντιστροφής του κλίματος και επικοινωνιακής αντεπίθεσης από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ, ότι θα γίνουμε ζούγκλα, θα δημιουργηθεί χάος κτλ. Πώς τα εκλαμβάνει όλα αυτά η κοινωνία και πώς τα ερμηνεύετε εσείς ο ίδιος;

Είναι συνήθης πρακτική, άνθρωποι της κυβέρνησης να βγαίνουν στα ΜΜΕ πριν από μεγάλες κινητοποιήσεις, να προειδοποιούν και να φοβίζουν τον κόσμο για καταστροφές που θα έρθουν με τις κινητοποιήσεις, με προφανή σκοπό να μειωθεί η συμμετοχή σε αυτές. Η απάντηση πρέπει να είναι η μεγάλη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ! 

 

Το αγκάλιασμα του αγώνα σας από τα πιο ζωντανά κομμάτια της κοινωνίας και ειδικά της νεολαίας είναι κάτι που το περιμένατε; 

Εξ αρχής ο Σύλλογος Συγγενών Θυμάτων Τεμπών 2023 και γενικότερα οι συγγενείς των θυμάτων δεν περιμέναμε τόσο μεγάλη ανταπόκριση. Ήταν, όμως, δεδομένη η αποφασιστικότητά μας να αγωνιστούμε για την απόδοση δικαιοσύνης, να κινητοποιηθούμε και να ενημερώσουμε τον κόσμο για το δυστύχημα με κάθε τρόπο. Πολύ γρήγορα τα πιο ζωντανά κομμάτια της κοινωνίας, η νεολαία, εργατικά σωματεία, σύλλογοι και διάφοροι φορείς εντάχθηκαν ενεργά σε αυτήν την προσπάθεια και την ενίσχυσαν και ενισχύουν καθοριστικά μέχρι σήμερα.  

 

Ποια τα επόμενα βήματα του Συλλόγου σας σε νομικό επίπεδο νομικό επίπεδο και επίπεδο αγωνιστικών πρωτοβουλιών; 

Δυο χρόνια μετά το έγκλημα, ο Σύλλογος αγωνίζεται σε νομικό επίπεδο για διερεύνηση των πτυχών του εγκλήματος και απόδοση κατηγοριών, φωτίζοντας τα αίτια του δυστυχήματος και τις ευθύνες των εμπλεκομένων, όσο ψηλά και αν βρίσκονται. Αναζητούμε για το σκοπό αυτό εμπεριστατωμένες πραγματογνωμοσύνες. Έχουμε ταχθεί υπέρ της αλλαγής του νόμου περί ευθύνης υπουργών, ώστε να σταματήσει η ατιμωρησία τους. Παράλληλα, ενημερώνουμε με ομιλίες και διάφορες εκδηλώσεις τον κόσμο για τα νέα στοιχεία που προκύπτουν αναφορικά με το δυστύχημα.  

Τέλος, είναι φανερό, ότι αγωνιστικές πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις με μεγάλη συμμετοχή χρειάζονται διαρκώς και είναι αυτές που ασκούν την απαραίτητη πίεση προς κάθε κατεύθυνση με σκοπό την απόδοση δικαιοσύνης.

Αν τα βίντεο είναι γνήσια, αποδεικνύεται ότι δεν υπήρχε συγκάλυψη ή ότι ο γάιδαρος πετάει;

/0 Comments/in , /by

Ο Κ. Μητσοτάκης σάλπισε για πολλοστή φορά αλλαγή πλεύσης στην κυβερνητική άμυνα για τα Τέμπη. Με τη γνωστή έπαρση που τον διακρίνει ανήγγειλε θριαμβευτικά ότι “καταρρέει με κρότο η θεωρία της συγκάλυψης αν αποδειχθεί ότι τα βίντεο είναι γνήσια”. Στην πραγματικότητα, ισχύει το ακριβώς ανάποδο: Αν τα βίντεο είναι γνήσια, αποδεικνύεται ότι υπάρχει κεντρικός παράνομος και εξωθεσμικός χειρισμός. Τόσο γιατί τα βίντεο ήταν “εξαφανισμένα” επί δύο χρόνια, όσο και γιατί “ανακαλύπτονται” στις 3 τα ξημερώματα Σαββάτου δύο χρόνια μετά το δυστύχημα. 

Η ιστορία των βίντεο δεν συνιστά “αποκάλυψη” της αλήθειας, αλλά απόδειξη συγκάλυψής της. 

Στην πραγματικότητα, η συγκάλυψη που οργάνωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει ανάγκη από κανένα βίντεο για να στοιχειοθετηθεί. 

  • Αποδεικνύεται από το θέατρο της Εξεταστικής Επιτροπής (η οποία δεν τιμούσε τη Βουλή κατά τον ίδιο τον Κ. Μητσοτάκη) και τον ρόλο του Κ. Τασούλα. 
  • Αποδεικνύεται από το πόρισμα των Ανεξάρτητων Αρχών και του ΕΜΠ που αποδίδουν την έκρηξη φωτιάς σε πτητικούς υδρογονάνθρακες. 
  • Αποδεικνύεται από την εγκληματική βιασύνη για το μπάζωμα του χώρου του συμβάντος με κυβερνητική εντολή (Τριαντόπουλος, δηλαδή Μητσοτάκης) και όχι επιχειρησιακή ανάγκη. 
  • Αποδεικνύεται από τις παραγγελίες και τις φωτογραφικές εντολές της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού προς τη Δικαιοσύνη κατά παράβαση κάθε έννοιας διάκρισης εξουσιών. 
  • Αποδεικνύεται τέλος από τον τραγέλαφο με τα βίντεο που δεν κατάσχονται, χάνονται, βρίσκονται, ξαναχάνονται και επανεμφανίζονται μαγικά, δύο χρόνια μετά το δυστύχημα, αλλά λίγες μέρες μετά την προφητική επιφοίτηση του Κ. Μητσοτάκη στην τηλεοπτική του συνέντευξη στον Σρόιτερ (“ποιος σας είπε ότι δεν έχουν πάει βίντεο; Και μπορεί να πάει ένα βίντεο, οποιοδήποτε…”). 

Το να ισχυρίζεται κατόπιν αυτών ο πρωθυπουργός της χώρας ότι “η θεωρία της συγκάλυψης καταρρίπτεται” είναι τουλάχιστον θράσος. Πείθει μονάχα αυτούς, που ακόμα και αν έχαναν το παιδί τους στο δυστύχημα, θα εξακολουθούσαν να στηρίζουν την ένοχη κυβέρνηση και τις ακόμα πιο ένοχες, διαχρονικές, κυβερνητικές πολιτικές.

Η φθηνή δημαγωγική ντρίπλα που επιχειρεί να κάνει η κυβέρνηση και ο θηριώδης μηχανισμός προπαγάνδας που διαθέτει, στηρίζεται στο να ταυτίσει τη “θεωρία της συγκάλυψης” με μια εμφανή δεξαμενή στο τρίτο βαγόνι της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Αν αποδειχθεί ότι εμφανές φορτίο δεν υπάρχει, δεν υπάρχει και συγκάλυψη, λέει η κυβέρνηση. Είναι όμως έτσι;

Η συζήτηση για το παράνομο φορτίο πέρασε από την όχθη της “θεωρίας συνωμοσίας” στην όχθη της ισχυρής πιθανότητας, όταν τα αλλεπάλληλα πορίσματα τόσο των εμπειρογνωμόνων των οικογενειών, όσο και ανεξάρτητων φορέων (ξένων Πανεπιστημίων, ΕΜΠ, Οργανισμού Διερεύνησης Ατυχημάτων κλπ) βεβαιώνουν πέραν πάσης αμφισβήτησης ότι ο ισχυρισμός του Κ. Μητσοτάκη για τις αιτίες της έκρηξης φωτιάς ήταν ψεύτικος. Υπενθυμίζουμε ότι ο Κ. Μητσοτάκης είχε δηλώσει στις 21/3/2023 στη συνέντευξη με τον Σ. Θεοδωράκη) ότι “Δεν υπήρχε τίποτα εύφλεκτο. Η σύγκρουση ήταν τόσο βίαιη και τόσο σφοδρή που προκάλεσε, αυτό μας λένε οι ειδικοί, μία πρώτη ανάφλεξη και προφανώς στη συνέχεια υπήρχαν εύφλεκτα υλικά -λάδια- τα οποία πήρανε φωτιά όταν έγινε η σύγκρουση”.

Αυτός ακριβώς είναι ο ισχυρισμός που καταρρίπτεται από τα πορίσματα και τις έρευνες του εδάφους – όποιου εδάφους δηλαδή είχε απομείνει μετά από το με κυβερνητική εντολή μπάζωμα και εκχέρσωμα του χώρου. 

Αυτός ο ισχυρισμός είναι ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΝΑΛΗΘΗΣ και η εμφάνιση των βίντεο – ακόμα και αν καταπιούμε την ύποπτη διαδρομή τους από τον σέρβερ της εταιρείας στον Καπερνάρο, στον Πορτοσάλτε και στον ανακριτή, δεν τον καθιστά αληθή.

Γιατί ακόμα και αν δεχτούμε ότι τα βίντεο είναι έγκυρα, πώς μπορούμε να δεχτούμε ότι επί δύο χρόνια όλη η Ελλάδα ψάχνει τα βίντεο, αλλά η εταιρεία φύλαξης τα ανακαλύπτει δύο χρόνια μετά και αφού το έχει προαναγγείλει ο πρωθυπουργός; Αυτή η αδιανόητη διαδρομή των βίντεο, με αποκορύφωμα την κατάθεση του υπαλλήλου για το πώς τα βρήκε στις 03.00 τα ξημερώματα (!) του Σαββάτου στον …κάδο ανακύκλωσης του σέρβερ (!) της εταιρείας, δείχνει ότι είτε έγκυρα, είτε κατασκευασμένα, τα βίντεο ήταν αντικείμενο διαχείρισης μιας επιχείρησης αποπροσανατολισμού, επικοινωνιακού θορύβου, καθοδήγησης της έρευνας, απόκρυψης στοιχείων. 

Δηλαδή, ήταν συστατικό στοιχείο μιας επιχείρησης συγκάλυψης. 

Η συγκάλυψη δεν αφορά μόνο το “φορτίο”. Αφορά το σύνολο των κυβερνητικών χειρισμών, από την πρώτη ώρα του συμβάντος μέχρι και σήμερα. Αφορά τη δήλωση του πρωθυπουργού για το “ανθρώπινο λάθος”, την αποδεδειγμένη αλλοίωση του χώρου, το κρύψιμο της ευθύνης για τη σύμβαση 717 κάτω από το χαλάκι που έστρωσε η Εξεταστική Επιτροπή, την πανηγυρική “αθώωση” του Κ. Καραμανλή από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ και τον ίδιο τον Κ. Μητσοτάκη, τις παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και την παραγγελία αλλαγής του φυσικού δικαστή, αλλά και τις ίδιες τις ενέργειες της Δικαιοσύνης που δεν εξηγούνται παρά μόνο αν συνδέονται, καλύπτονται και αντλούν δύναμη από ένα ευρύτερο σχέδιο κάλυψης πράξεων και παραλείψεων που συνέβαλαν στο δυστύχημα. 

57 άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους νέοι, έχασαν τη ζωή τους από εγκληματικές ενέργειες και εγκληματικές παραλείψεις και αντί να αποκαλυφθεί η αλήθεια, ένας άρρηκτος κύκλος από παραλείψεις, εξαφανίσεις, αλλοιώσεις, παρεμβάσεις και παράνομες ενέργειες συνδέει την εκτελεστική, τη νομοθετική και τη δικαστική εξουσία με κοινό παρονομαστή τη συγκάλυψη. 

Η δημοκρατία οφείλει να σέβεται τους θεσμούς, ισχυρίζεται ο Κ. Μητσοτάκης. 

Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν οι θεσμοί σέβονται τη δημοκρατία, θα ισχυριστούν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στις 28 Φλεβάρη.

Γιατί προς το παρόν, οι θεσμοί της εξουσίας, του κράτους και της δικαιοσύνης, όχι μόνο δεν σέβονται αλλά κακοποιούν τη δημοκρατία και την αλήθεια.

Επί δύο χρόνια η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση κοιμόταν. Σήμερα ανακάλυψε τις προανακριτικές επιτροπές και τις προτάσεις μομφής.

/0 Comments/in , /by

Η 26η Ιανουαρίου του 2025 δεν ήταν μόνο ένα ηχηρό χαστούκι στην κυβέρνηση που εξανάγκασε τον Κ. Μητσοτάκη να παραδεχτεί ότι έλεγε ψέματα επί δύο χρόνια. Ήταν και ένα ηχηρό χαστούκι στην κοινοβουλευτική αντιπολίτευση που ήταν παντελώς απούσα από τον αγώνα των συγγενών των θυμάτων. Η υπαρκτή κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, στο ζήτημα των Τεμπών, ήταν απλώς ανύπαρκτη. 

Μετά τις 26/1, η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση αποφάσισε να ασχοληθεί με το έγκλημα της συγκάλυψης του δυστυχήματος. Όμως, απέναντι στη συγκάλυψη, έκαναν μόνοι τους αγώνα μέχρι τώρα οι συγγενείς των θυμάτων. Μόνο όταν το κάλεσμα των συγγενών έκανε την ελληνική κοινωνία να κατέβει κατά εκατοντάδες χιλιάδες στους δρόμους και να απαιτήσει δικαιοσύνη, η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση έσπευσε να μεταφέρει τον αγώνα, από τις πλατείες, στη Βουλή. 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βολεύεται με τη μεταφορά της έντασης από τους δρόμους στους διαδρόμους της Βουλής. Στις πλατείες, η κυβέρνηση είναι οικτρή μειοψηφία με την κοινωνία να είναι απέναντί της, καταλογίζοντάς της ευθύνες, τόσο για το δυστύχημα, όσο και για τη συγκάλυψη. Στη Βουλή, η κυβέρνηση είναι κυρίαρχη, με τη συνένοχη για πολλά πράγματα αντιπολίτευση να εξαπολύει φραστικές κορώνες χωρίς αντίκρυσμα. 

Η 26η Γενάρη και ο πολιτικός σεισμός που προκάλεσε, μπορεί να έχει αποτέλεσμα αν συνεχίσει να κλιμακώνει την κοινωνική ένταση στην κατεύθυνση της αποκάλυψης των ενόχων της συγκάλυψης και των αιτιών της τραγωδίας. Όχι αν την αποκλιμακώνει, περιορίζοντας την κοινωνία σε ρόλο παθητικού θεατή, που θα βλέπει τις κοκορομαχίες στη Βουλή, γνωρίζοντας μάλιστα ότι όλοι όσοι θα διασταυρώνουν τα ξίφη τους, είτε σε Προανακριτικές Επιτροπές με κυβερνητική πλειοψηφία, είτε σε προτάσεις μομφής εναντίον της κυβέρνησης, επί δύο χρόνια κοιμούνταν τον ύπνο του δικαίου. 

Ακόμα χειρότερα, επί δύο χρόνια, απέφευγαν συνειδητά να ασχοληθούν με το έγκλημα των Τεμπών, βγάζοντας λάδι τον ενορχηστρωτή της συγκάλυψης Κ. Μητσοτάκη αλλά και τον τροχονόμο της, τον Κ.Τασούλα. Απέφευγαν ακόμα πιο συνειδητά να ανοίξουν τον αμαρτωλό φάκελο της ιδιωτικοποίησης και απαξίωσης των τρένων και των συστημάτων ασφαλείας, γιατί εμπλέκονται και δικοί της υπουργοί, των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.

Η ύπνωση της αντιπολίτευσης ήταν διακομματική: Ακόμα και το ΚΚΕ, αμέσως μετά τα Τέμπη, κάλεσε τον λαό, ως συνήθως να …βγάλει τα συμπεράσματά του και, ως συνήθως, να …εκφραστεί στην κάλπη. 

Μπορεί μια τέτοια αντιπολίτευση, να αναλάβει τα ηνία του αγώνα που ξεκίνησαν, κλιμάκωσαν, και τελικά οδήγησαν σε μια πρώτη σημαντική νίκη, οι συγγενείς των θυμάτων; Μιλάμε για νίκη, γιατί αυτός ο αγώνας ανάγκασε έναν μέχρι πριν λίγες μέρες κυρίαρχο Μητσοτάκη, να παραδέχεται, υπό το συντριπτικό βάρος της εξοργισμένης κοινωνίας, ότι δεν είπε την αλήθεια, ότι η Εξεταστική δεν ήταν η καλύτερη στιγμή της Βουλής, ότι το μπάζωμα πιθανά ήταν λάθος. Ήταν μια πρώτη μικρή νίκη, γιατί εξανάγκασε ήδη σε μια πρώτη παραίτηση για το έγκλημα της συγκάλυψης, του υφυπουργού Τριαντόπουλου, έστω και αν ο στόχος είναι να λειτουργήσει ως βαλβίδα εκτόνωσης της κοινωνικής δυσαρέσκειας. Πότε μπόρεσε η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση να πετύχει μια αντίστοιχη τέτοια νίκη;

Μπορεί το πεδίο της αντιπαράθεσης να φύγει από το δρόμο και να πάει στη Βουλή; Θα είναι κάτι τέτοιο βοηθητικό για τον αγώνα για τη δικαιοσύνη και την τιμωρία των ενόχων;

Επί δύο χρόνια η Βουλή αγνοούσε επιδεικτικά τον αγώνα των συγγενών να πέσει φως τόσο στις αιτίες όσο και στις συνθήκες του δυστυχήματος. Συγκρότησε μια Εξεταστική Επιτροπή που αποτέλεσε όνειδος στην κοινοβουλευτική ιστορία, με πρωταρχική ευθύνη του ενορχηστρωτή της συγκάλυψης, Κ. Μητσοτάκη. 

Αδιαφόρησε, με πρωταρχική ευθύνη του τροχονόμου της συγκάλυψης, Κ.Τασούλα, για τις μηνύσεις των συγγενών και τις δικογραφίες που έφταναν στη Βουλή και αφορούσαν πολιτικά πρόσωπα. 

Δεν έφερε στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας την δικογραφία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας που ζητούσε να διερευνηθούν τυχόν ποινικές ευθύνες δύο υπουργών (Σπίρτζη, Καραμανλή) για τις εγκληματικές συνέπειες των διαδοχικών αναβολών της σύμβασης 717.

Σήμερα, αυτή η Βουλή, που αποδέχτηκε ως τελεσίδικη – αθωωτική απόφαση για τα Τέμπη το εκλογικό αποτέλεσμα του 41%, έχει το πολιτικό και ηθικό βάρος να αναλάβει τον αγώνα για τη δικαιοσύνη στο έγκλημα των Τεμπών;

Σε αυτή τη Βουλή, που όσο ασχημονούσαν οι υπουργοί απέναντι στους γονείς, καθυβρίζοντάς τους ως ψεκασμένους και συνωμοσιολόγους, δεν βρέθηκε ένα κόμμα να την κάνει άνω κάτω, εκφράζοντας την οργή και την αγανάκτηση της κοινωνίας για το θράσος και τα ψέματα;

Σήμερα είναι που αποδεικνύεται ότι το κενό πολιτικής (και κοινοβουλευτικής) εκπροσώπησης που έχει η αγωνιζόμενη κοινωνία δρα ανασταλτικά. Χρειαζόμαστε μια τέτοια πολιτική εκπροσώπηση, ακόμα και αν αυτή σήμερα δεν υπάρχει. 

Είναι στιγμές που η κοινοβουλευτική αντιπαράθεση μπορεί να λειτουργήσει βοηθητικά για τον αγώνα που δίνει η κοινωνία. 

Και είναι στιγμές που η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση πρέπει να σκύψει σεμνά το κεφάλι και να δώσει χώρο στην κοινωνία να κλιμακώσει και να οξύνει τον αγώνα της. 

Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να αποδοθεί δικαιοσύνη για το διπλό έγκλημα στα Τέμπη.

Συνέντευξη του Ηλία Παπαγγελή, πατέρα της 19χρονης Αναστασίας, θύματος στα Τέμπη

/0 Comments/in /by

Αυτό το μήνυμα στέλνει στη νεολαία και το λαό ο Ηλίας Παπαγγελής, πατέρας της δεκαεννιάχρονης Αναστασίας, που σκοτώθηκε στο έγκλημα των Τεμπών στις 28/2/23, στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο antapocrisis. Με αφορμή τις τελευταίες αποκαλύψεις που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας και τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις της περασμένης Κυριακής, συζητήσαμε μαζί του για τις αιτίες του διπλού εγκλήματος, τις ευθύνες κυβέρνησης και πολιτικού συστήματος , τον ακατάπαυστο αγώνα που δίνουν οι οικογένειες και ο Σύλλογός τους.

«Πες μου κύριε πρωθυπουργέ γιατί σκοτώθηκε το παιδί μου». Το ερώτημα εξακολουθεί να παραμένει αναπάντητο, για τον Ηλία Παπαγγελή και τους συγγενείς των υπόλοιπων 56 παιδιών, που δολοφονήθηκαν στα Τέμπη. Αποτελεί την κινητήρια δύναμη που τους κρατά όρθιους σε έναν αγώνα άνισο που αγκαλιάζεται όμως από τις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας.

Όπως αποκαλύπτει, η μοναδική πρόνοια της κυβέρνησης για τις οικογένειες των πληγέντων ήταν να τους συστήσει ψυχολόγο για ψυχολογική υποστήριξη. Ενώ μεγάλα ερωτηματικά, αν όχι οργή, για τον τρόπο που λειτουργεί η Δικαιοσύνη,  προκαλεί η καταγγελία του ότι η ανώτατη δικαστικός του Αρείου Πάγου κ.Αδειλίνη παραδέχτηκε σε κατ’ ιδίαν συνάντηση, ότι «οι πολιτικοί στην χώρα μας έχουν ψηφίσει τέτοιους νόμους που εμείς οι δικαστικοί δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα».

Ποιες πόρτες βρήκαν κλειστές στην προσπάθειά τους να βρουν τι έφταιξε και ποιος ευθύνεται; Ποιος είναι ο ενορχηστρωτής της προσπάθειας συγκάλυψης; Ποιο είναι το διαχρονικό έγκλημα που συντελείται πάνω από δυο δεκαετίες με τη διάλυση των δημόσιων σιδηρόδρομων; Πώς βλέπουν οι οικογένειες την προσπάθεια του πρωθυπουργού να εξαιρέσει εαυτόν από το κάδρο των ενόχων;

Αυτά και πολλά ακόμα συζητήσαμε μαζί του, σε μια συγκινητική συνέντευξη  που σίγουρα μπορεί να προσθέσει ένα μικρό λιθαράκι στον αγώνα για απόδοση δικαιοσύνης και ξεσκέπασμα της συγκάλυψης. Μια συνέντευξη που έκανε την τιμή να παραχωρήσει στο site μας. Τον ευχαριστούμε γι’ αυτό και δημόσια. Ας δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις απέναντι «σ’αυτά τα τερατώδη συμφέροντα» που διέπραξαν ένα διπλό έγκλημα. Τη δολοφονία 57 ανθρώπων και την προσπάθεια να συγκαλύψουν τους αυτουργούς.

Μπορείτε να δείτε όλη τη συνέντευξη εδώ:

Πώς αποδεικνύεται ότι ενορχηστρωτής της συγκάλυψης δεν μπορεί παρά να είναι ο Κ. Μητσοτάκης;

/0 Comments/in /by

Ο Κ. Μητσοτάκης στην τηλεοπτική του απολογία, σάλπισε υποχώρηση από όλα τα βασικά σημεία της κυβερνητικής γραμμής όπως αυτή διαμορφώθηκε από τις πρώτες κιόλας ώρες του εγκλήματος των Τεμπών. 

Πρώτον, δέχτηκε ότι η εμπορική αμαξοστοιχία πιθανόν να μετέφερε παράνομο εύφλεκτο υλικό. Δεύτερο, δέχτηκε ότι πιθανά να ήταν λάθος το μπάζωμα. Τρίτο, δέχτηκε ότι η Εξεταστική Επιτροπή που έγινε, δεν τιμά τη Βουλή. Τέταρτον, δέχτηκε ότι η εξαφάνιση των βίντεο από την εμπορική αμαξοστοιχία γεννά ερωτηματικά.

Όλες οι παραδοχές Μητσοτάκη θέτουν ευθέως το ερώτημα: Ποιος έχει σήμερα στην Ελλάδα τη δύναμη να καθορίσει τι θα πει η Πυροσβεστική, τι (δεν) θα κάνει η Αστυνομία, τι θα κάνει η Εξεταστική Επιτροπή στη Βουλή, και ταυτόχρονα να επιβάλει τι θα γίνει στον τόπου του συμβάντος, παρά τις αντιρρήσεις της Αστυνομίας;

Γιατί ακόμα και αν υποθέσουμε ότι στο παράνομο φορτίο εμπλέκεται ένας ισχυρός επιχειρηματικός όμιλος, έχει ένας τέτοιος όμιλος την δυνατότητα να σβήνει βίντεο, να μπαζώνει τον χώρο, να καθοδηγεί την Αστυνομία, να παραπλανά τη δικαιοσύνη, να κάνει τον Πρόεδρο της Βουλής να κωλυσιεργεί με τις δικογραφίες, να κάνει την Εξεταστική Επιτροπή να βγάζει ψευδεπίγραφα και καθοδηγούμενα πορίσματα, χωρίς την άμεση εμπλοκή και συνεργασία της πολιτικής εξουσίας; 

Όσο ισχυρός κι αν είναι ένας τέτοιος επιχειρηματικός όμιλος, τα γεγονότα για τα οποία ο ίδιος ο πρωθυπουργός παραδέχτηκε ότι υπάρχουν ερωτηματικά, δεν μπορεί να τα ενορχηστρώσει κανείς, χωρίς τη συνέργεια της ίδιας της εκτελεστικής εξουσίας. 

Δεν πρόκειται για ένα ή δύο λάθη. Πρόκειται για μια αλυσίδα πράξεων ή παραλείψεων που όμως όλες οδηγούν στη συγκάλυψη όχι μόνο των συνθηκών του δυστυχήματος (εκρήξεις φωτιάς) αλλά και των αιτιών του. Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρθηκε ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί του απέναντι σε αυτές τις πράξεις και παραλείψεις, συνιστά απόδειξη ενοχής. Απαριθμούμε:

Πρώτο: η κοπτοραπτική των ηχητικών ντοκουμέντων

Η βασική γραμμή της κυβέρνησης κατά τις πρώτες ώρες της σύγκρουσης διαμορφώνεται από τον ίδιο τον Κ.Μητσοτάκη: “όλα δείχνουν πως το δράμα οφείλεται, δυστυχώς, κυρίως σε τραγικό ανθρώπινο λάθος”. Αυτή η γραμμή επιδιώκει να περιορίσει την αναζήτηση ευθυνών αποκλειστικά στον σταθμάρχη – ο οποίος σημειωτέον ήταν διορισμένος ως βύσμα της ΝΔ, με φωτογραφική διάταξη του Υπουργείου Μεταφορών.

Για να περάσει αυτή η γραμμή, η πρώτη παραποίηση έρχεται από το αμαρτωλό τρίγωνο ΟΣΕ – κυβέρνηση – ΜΜΕ. Κατευθείαν μετά το δυστύχημα, κυβερνητικά στελέχη και όχι αστυνομικοί, είναι αυτοί που παίρνουν τα ηχητικά από τα κεντρικά του ΟΣΕ. Την ίδια μέρα (1/3/2023), τα ΜΜΕ παίζουν τα ηχητικά αποσπάσματα μονταρισμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να κατευθύνεται η λαϊκή οργή αποκλειστικά στον σταθμάρχη. Πιο συγκεκριμένα, το μοντάρισμα αφορά τη συγκόλληση διαδοχικά λανθασμένων εντολών του σταθμάρχη που όμως τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν συνομιλίες με άλλο μηχανοδηγό. 

Ενώ τα ΜΜΕ παίζουν τα μονταρισμένες ηχητικές συνομιλίες το μεσημέρι της 1/3/2023, τα ηχητικά παραδίδονται επισήμως στην Αστυνομία και στις δικαστικές αρχές το μεσημέρι της 3/3/2023, δύο ημέρες αργότερα. 

Όταν γίνεται γνωστή η μονταζιέρα, ένα χρόνο μετά, η κυβέρνηση και ο μηχανισμός της επιτίθεται βίαια σε όποιον θέτει το ερώτημα της παραποίησης των ηχητικών, μιλώντας για “σενάρια συνωμοσίας” (Π.Μαρινάκης, κυβερνητικός εκπρόσωπος 24/3/2024). Έκτοτε στήνεται ένας χορός ανθρωποφαγίας οποιουδήποτε τολμά να θέσει το ερώτημα γιατί αλλοιώθηκαν οι συνομιλίες και ποιος τις αλλοίωσε, κατηγορώντας τον ως “υπερασπιστή του σταθμάρχη”. Οι εγκληματικές ευθύνες του γαλάζιου σταθμάρχη είναι προφανείς και δεδομένες, αλλά δεδομένη είναι και η αλλοίωση των συνομιλιών, με στόχο να καναλιζαριστεί η λαϊκή δυσαρέσκεια και να μείνει ένας μόνον άνθρωπος στο εδώλιο του κατηγορουμένου. 

Κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για την κοπτοραπτική των ηχητικών, παρόλο που η διαδρομή τους είναι γνωστή: Από τον ΟΣΕ στην κυβέρνηση και από την κυβέρνηση στα ΜΜΕ (πριν φτάσουν στις ανακριτικές αρχές). 

Βασικό ρόλο σε αυτή την κοπτοραπτική φαίνεται να έχει παίξει ο νυν διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ Παναγιώτης Τερεζάκης, ο οποίος τοποθετήθηκε σε αυτή τη θέση από τον υπουργό Γεραπετρίτη αμέσως μετά το δυστύχημα. Πριν την τοποθέτησή του στη θέση του επικεφαλής, είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του, μπαίνοντας, το πρωί της 1ης Μαρτίου, λίγες ώρες μετά τη σύγκρουση, πρώτος στο δωμάτιο καταγραφών του ΟΣΕ, αν και ήταν τότε απλώς σύμβουλος του Οργανισμού. Ο μετέπειτα επιβραβευθείς σύμβουλος κατέθεσε ότι η Αστυνομία πήρε τα ηχητικά την ίδια μέρα. Η Αστυνομία θεωρεί ψευδή όσα ισχυρίζεται ο Τερεζάκης, καθώς το στικάκι USB με καταγραφές συνομιλιών έφτασε στην Αστυνομία στις 3 Μαρτίου. Η ΕΛ.ΑΣ. δεν παρέλαβε τίποτα την 1η Μαρτίου, όπως καταθέτει ο Τερεζάκης, και πολύ περισσότερο παρουσία… αστυνομικών. 

Το πρόσφατο πόρισμα του καθηγητή του ΕΜΠ Α. Ροντογιάννη σύμφωνα με το οποίο δεν υπήρξε παραποίηση στα ηχητικά από τη νύχτα της σύγκρουσης στα Τέμπη, αφορά στο υλικό που παραδόθηκε ακέραιο στην Αστυνομία και  στις δικαστικές αρχές, και όχι στο υλικό που μονταρίστηκε και έπαιξε στα ΜΜΕ. Ουδείς άλλωστε είχε υπαινιχθεί ότι σε αυτό το υλικό υπήρχαν συνομιλίες που δεν έγιναν. Η καταγγελία αφορούσε την εκ του πονηρού συγκόλληση υπαρκτών συνομιλιών (αλλά άσχετων με το δυστύχημα) για να υποστηριχθεί το κυβερνητικό αφήγημα. Στον γενικό ορυμαγδό που προκαλεί η κυβερνητική προπαγάνδα, παρουσιάστηκε ότι το πόρισμα Ροντογιάννη “δικαιώνει” την κυβέρνηση. Κάθε άλλο. 

Δεύτερο: το μπάζωμα

Τέσσερις μέρες μετά το δυστύχημα, ο χώρος αλλοιώνεται. Στις 4 Μαρτίου του 2023, ο χώρος καθαρίζεται και στη συνέχεια μπαζώνεται. Σε αντίθεση με τη συνήθη παγκόσμια και ελληνική πρακτική ο χώρος ενός πολύνεκρου δυστυχήματος να παραμένει ανέπαφος για πολλές εβδομάδες έως και μήνες, το σημείο στα Τέμπη, λίγες μέρες μετά,  εκχερσώνεται και δεκάδες κυβικά μεταφέρονται αλλού, μαζί με υπολείμματα των σωρών. 

Αρχικά είχε χρεωθεί το μπάζωμα του χώρου στην Πυροσβεστική αλλά η Πυροσβεστική απάντησε ότι έφυγε από το σημείο 72 ώρες μετά και δεν έδωσε καμία εντολή για μπάζωμα.  Σήμερα προκύπτει ότι οι αστυνομικοί δέχτηκαν πιέσεις από κυβερνητικούς και αυτοδιοικητικούς παράγοντες. Σε σύσκεψη με παρουσία του Χ. Τριαντόπουλου (υφυπουργού Μητσοτάκη), Γ. Ξιφαρά (γ.γ. Υπουργείου Μεταφορών) και Κ. Αγοραστού (Περιφερειάρχη Θεσσαλίας με τη ΝΔ) ζητήθηκε επίμονα από την αστυνομία να δώσει άδεια να γίνει το μπάζωμα. Υπήρξε ένταση, η αστυνομία ζήτησε να ενημερωθούν οι δικαστικές αρχές, αλλά χωρίς τελικά αυτές να ενημερωθούν, τα συνεργεία προχώρησαν στο μπάζωμα με κυβερνητική εντολή. 

Αυτό, ανατρέπει πλήρως τον ψευδή ισχυρισμό Μητσοτάκη ότι η επιχείρηση αυτή ήταν απόφαση σε “καθαρά επιχειρησιακό επίπεδο η οποία μπορεί να ήταν λάθος αλλά έγινε με καλή πρόθεση”. Η απόφαση ήταν πολιτική και πάρθηκε με τη σκοπιμότητα, είτε της επικοινωνιακής διαχείρισης (να μη θυμίζει ο τόπος την τραγωδία), είτε της εξαφάνισης στοιχείων που σχετίζονται με τις συνθήκες του δυστυχήματος και την παρουσία εύφλεκτου υλικού. 

Επιπλέον, το μπάζωμα έγινε υπό την ηγεσία του Αστυνομικού Διευθυντή Χαρακόπουλου, ο οποίος είναι αδελφός βουλευτή της ΝΔ. Εναντίον του αστυνομικού διευθυντή ασκήθηκε δίωξη γιατί αντί “να προστατεύει τη σκηνή του συμβάντος ώστε να είναι εφικτή η προανακριτική αξιοποίηση των κάθε λογής στοιχείων, δεν προέβη σε καμία ενέργεια προκειμένου να αποτρέψει την μεταφορά φορτηγών με πειστήρια και ανθρώπινο υλικό”. Ο συγκεκριμένος αστυνομικός διευθυντής προήχθη σε ταξίαρχο, ακολουθώντας τη γενική κυβερνητική τακτική της επιβράβευσης όλων όσων συμμετείχαν στη συγκάλυψη. 

Η επιλογή του μπαζώματος υποστηρίχθηκε με ακραίο, επιθετικό και λυσσαλέο τρόπο από την κυβέρνηση, από τις 4/3/2023 μέχρι τις 29/1/2025, οπότε και αδειάστηκε από τον επικεφαλής της. Δεν ήταν ο Υπουργός Δικαιοσύνης Φλωρίδης που δήλωνε ένα χρόνο πριν (Μάρτιος του 2024) ότι “όσοι μιλούν για μπάζωμα είναι για τα μπάζα”; Δεν είναι ο ίδιος υπουργός που δηλώνει σήμερα ότι “τα χώματα πήγαν λίγο παραπέρα” λέγοντας μάλιστα ανερυθρίαστα ψέματα ότι από κάτω περνάει αγωγός φυσικού αερίου; 

Γιατί υποστηρίχθηκε, τόσο επιθετικά, τόσο κατηγορηματικά από την κυβέρνηση το μπάζωμα του χώρου, αν αυτό ήταν επιχειρησιακή και όχι πολιτική απόφαση; 

Γιατί, σύμφωνα με την κυβέρνηση, ήταν οπαδός θεωριών συνωμοσίας όποιος υποστήριζε ότι ο χώρος δεν έπρεπε να αλλοιωθεί μέχρι να ολοκληρωθεί η ανακριτική διαδικασία; 

Το πάθος και η ένταση με την οποία η κυβέρνηση επέβαλε το μπάζωμα (μέσω του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ Χ.Τριαντόπουλου) και κατόπιν το υποστήριξε μέχρις ότου αυτό να μην μπορεί με τίποτα να υποστηριχθεί, καθιστά τον Κ. Μητσοτάκη υπόλογο και για αυτή την πλευρά της συγκάλυψης. 

Τις επόμενες ημέρες, ο Χ. Τριαντόπουλος πιθανά θα θυσιαστεί μήπως και γλιτώσει ο Μητσοτάκης, όμως τότε, ο Χ. Τριαντόπουλος ήταν δεδομένο ότι δρούσε ως αυτό που ήταν: υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, ο βασικός άνθρωπος του Μητσοτάκη στο πεδίο του δυστυχήματος, ο μεταφορέας των εντολών του πρωθυπουργού, ο άνθρωπος που συντόνιζε εκ μέρους του Μαξίμου τις υπηρεσίες, την αυτοδιοίκηση και την κυβέρνηση στον τόπο του δυστυχήματος. 

Τρίτο: η απόκρυψη του παράνομου και αδήλωτου φορτίου 

Τρεις εβδομάδες μετά το δυστύχημα και αφού έχει τεθεί από συγγενείς θυμάτων και εμπειρογνώμονες το ερώτημα του τι προκάλεσε τόσο μεγάλη έκρηξη φωτιάς, ο πρωθυπουργός δηλώνει: “Γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι η εμπορική δεν μετέφερε τίποτα εύφλεκτο, τίποτα ύποπτο”. 

Η δήλωση αυτή ανασκευάζεται ολοκληρωτικά από τον ίδιο τον Κ. Μητσοτάκη δύο χρόνια μετά, καθώς πέρα από τα πορίσματα των εμπειρογνωμόνων των οικογενειών και τα ηχητικά των τηλεφώνων των θυμάτων που έρχονται στη δημοσιότητα, διαφαίνεται ότι και το πόρισμα ανεξάρτητης αρχής (ΕΜΠ) που παρήγγειλε ο ίδιος ο ανακριτής και αναμένεται τις επόμενες ημέρες, θα δίνει ως πιθανή αιτία της έκρηξης φωτιάς κάποιο υλικό που δεν είναι γνωστό ως δηλωμένο φορτίο. 

Εντωμεταξύ, πέρα από τα πορίσματα των εμπειρογνωμόνων των οικογενειών (οι οποίοι μέχρι σήμερα καθυβρίζονταν ως ψεκασμένοι και συνωμοσιολόγοι) έρχεται το πόρισμα των επιστημόνων του Πανεπιστημίου της Γάνδης (κατόπιν παραγγελίας του Ελληνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών) και λέει τα εξής:

– Το πρώτο βαγόνι της εμπορικής αμαξοστοιχίας, το οποίο ακολουθούσε τις δύο μηχανές του τρένου, μετέφερε φορτίο με πτητικούς υδρογονάνθρακες που δεν είχαν δηλωθεί.

– Το βάρος των πτητικών υδρογονανθράκων που εκτιμάται ότι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία ήταν μεταξύ 3,5 και 4 τόνων.

– Η διάρκεια των εκρήξεων μετά τη σύγκρουση ήταν περίπου 8 δευτερόλεπτα, ενώ το «μανιτάρι» που προκάλεσε έφτασε σε ύψος τα 80 μέτρα.

– Οι εύφλεκτες ουσίες αφορούν πιθανότατα το ξυλόλιο και το τολουόλιο, που χρησιμοποιούνται και για τη νοθεία καυσίμων.

Κατόπιν όλων αυτών, τίθεται το ερώτημα: Για ποιο λόγο ένας πρωθυπουργός πρέπει να βγει τόσο κατηγορηματικά να απαντήσει και να προκαταλάβει τις έρευνες, χωρίς να έχει στα χέρια του πορίσματα ανεξάρτητων αρχών, παρά μια επιφανειακή (μονοσέλιδη) έκθεση της Πυροσβεστικής που μιλά για την πρωτογενή αιτία της φωτιάς (που είναι προφανώς η σύγκρουση), και την διαβεβαίωση της Hellenic Train η οποία όμως είναι άμεσα εμπλεκόμενη και προς το παρόν κατηγορούμενη; 

Πώς ένας πρωθυπουργός μπορεί άκριτα να υιοθετεί και να αναπαράγει κατηγορηματικά (“είμαστε πλέον βέβαιοι”) τον ισχυρισμό της κατηγορούμενης εταιρείας; 

Υπήρξε ποτέ στα παγκόσμια χρονικά, επικεφαλής κυβέρνησης, που να υιοθετεί δίχως αμφισβήτηση τον ισχυρισμό μιας εταιρείας η οποία εμπλέκεται και ενοχοποιείται για πολύνεκρο δυστύχημα; 

Τι οδηγεί τον Κ. Μητσοτάκη όχι μόνο να διαψεύδει ότι υπήρχε παράνομο ή εύφλεκτο φορτίο στην εμπορική αμαξοστοιχία, αλλά να κατηγορεί και όσους επιμένουν στη διερεύνηση ότι “διακινούν θεωρίες συνωμοσίας”;

Ποιος παραπλανημένος πρωθυπουργός θα ήταν τόσο βέβαιος για τη μη ύπαρξη εύφλεκτου υλικού ώστε επί δύο χρόνια να επιτρέπει μια εκστρατεία σπίλωσης των συγγενών και των εμπειρογνωμόνων τους, αν δεν ήταν ο ίδιος ενορχηστρωτής της συγκάλυψης;

Ως απόδειξη της αθωότητάς του ο Κ. Μητσοτάκης διαρκώς θέτει το ερώτημα: “Τι συμφέρον θα είχα να συγκαλύψω το φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας;”. Μα αν το φορτίο εμπλέκει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έναν επιχειρηματικό όμιλο, τι πιο λογικό από τον επικεφαλής μιας κυβέρνησης που στηρίζεται από την ολιγαρχία και απολαμβάνει την πρωτοφανή μηντιακή και όχι μόνο υποστήριξή της, να θέλει να βγάλει το αδήλωτο φορτίο από το κάδρο των ευθυνών;

Τέταρτο: Το σβήσιμο των βίντεο

Ενώ το ερώτημα του τι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία τίθεται μέσα στον πρώτο μήνα από το δυστύχημα, τα βίντεο που θεωρητικά είχαν καταγράψει τη φόρτωση αλλά και την κίνηση του τρένου ζητήθηκαν μήνες μετά. Η εταιρεία που διαχειριζόταν την καταγραφή παρέδωσε σκληρούς δίσκους πολύ καθυστερημένα, οι οποίοι είχαν επομένως επανεγγραφεί, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένα πλάνο από τη φόρτωση του τρένου. 

Συγκεκριμένα, ενώ το αίτημα γίνεται στις 28/3/2023 από δικηγόρο οικογένειας θύματος, οι σκληροί δίσκοι παραδίδονται τελικά στον ανακριτή στις 19/9/23, έξι μήνες μετά. Η αστυνομία η οποία σε άλλες περιπτώσεις κατάσχει εντός ωρών υλικό χρήσιμο σε προανάκριση, σε αυτή την περίπτωση αδιαφόρησε. Ο Κ. Μητσοτάκης παραδέχτηκε ότι “υπάρχουν ερωτηματικά” απέφυγε όμως να απαντήσει γιατί επί έξι μήνες ο ανακριτής περίμενε το οπτικό υλικό και αυτό δεν ερχόταν. Και όταν τελικά αυτό το υλικό ήρθε, ήταν αδύνατο να αξιοποιηθεί. 

Η ίδια η εταιρεία που διαχειρίζεται την καταγραφή, ενώ έχει στη διάθεσή της το οπτικό υλικό για αρκετές εβδομάδες μετά το δυστύχημα, και ενώ έχει τεθεί στη δημόσια συζήτηση το ερώτημα του τι ακριβώς μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία, με διάφορα προσχήματα, κωλυσιεργίες και παρεξηγήσεις παραδίδει τους δίσκους μόνο πλέον όταν αυτοί έχουν καταστεί άχρηστοι. 

Σε πρώτη φάση μάλιστα, το υλικό από τις κάμερες του σιδηροδρομικού σταθμού Θεσσαλονίκης, που έφτασε στα χέρια του εφέτη – ανακριτή της υπόθεσης των Τεμπών, δεν περιείχε τις βιντεοσκοπήσεις από το μηχανοστάσιο της Θεσσαλονίκης, στο οποίο έγινε η φόρτωση της εμπορικής αμαξοστοιχίας, αλλά τη βιντεοσκόπηση σε άσχετο σημείο, στον επιβατικό σταθμό της Θεσσαλονίκης, δύο χιλιόμετρα μακριά. Αυτή η παραπλάνηση αποδόθηκε από τον ΟΣΕ και τον διευθύνοντα σύμβουλό του Παναγιώτη Τερεζάκη σε …“παρεξήγηση”. 

Προφανώς αυτή η “παρεξήγηση” (έκαναν ότι δεν κατάλαβαν ότι ο ανακριτής ήθελε να διαπιστώσει τι φορτώθηκε στην εμπορική αμαξοστοιχία), ήταν αρκετή για να υπάρξει επιπλέον καθυστέρηση και οι δίσκοι με την καταγραφή της φόρτωσης της αμαξοστοιχίας να επανεγγραφούν ξανά και ξανά με αποτέλεσμα να είναι πρακτικά αδύνατη η ανάκτηση δεδομένων.

Ενώ λοιπόν η οπτικοακουστική καταγραφή των αμαξοστοιχιών είναι εντός των συμβατικών υποχρεώσεων της Hellenic Train, τελικά δεν υπάρχει το παραμικρό αξιοποιήσιμο υλικό από ένα ολόκληρο σύστημα καταγραφής, πέρα από το βίντεο από κάμερα ιδιώτη(!) ιδιοκτήτη μίνι μάρκετ λίγη ώρα πριν τη σύγκρουση.

Πέμπτο: Το θέατρο της Εξεταστικής Επιτροπής και ο ρόλος Τασούλα

Αν για όλες τις προηγούμενες επιχειρήσεις συγκάλυψης και παραποίησης θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι ανήκαν στο “επιχειρησιακό” σκέλος, ο ρόλος της Εξεταστικής Επιτροπής στη Βουλή για τα Τέμπη, και πιο συγκεκριμένα ο ρόλος του Προέδρου της Βουλής Κ. Τασούλα, αναδεικνύει τις πολιτικές ευθύνες της συγκάλυψης στο ανώτατο δυνατό επίπεδο. 

Η Εξεταστική Επιτροπή που συγκροτήθηκε για να διερευνήσει την τραγωδία των Τεμπών, υλοποίησε έναν κεντρικό σχεδιασμό της κυβέρνησης της ΝΔ και μια τακτική που χαράχτηκε από τον ίδιο τον Κ. Μητσοτάκη, ανεξάρτητα από το αν σήμερα, για να γλιτώσει ο ίδιος, την άδειασε θεαματικά. 

Με πρόεδρο τον Δ.Μαρκόπουλο που έδινε ρεσιτάλ χυδαιότητας εναντίον των συγγενών των θυμάτων και χαρακτήριζε την επιτροπή για τη διερεύνηση 57 θανάτων γουρλίδικη (!) καθώς τέσσερα μέλη της υπουργοποιήθηκαν από τον Κ. Μητσοτάκη ως επιβράβευση για το έργο τους, η Εξεταστική Επιτροπή λειτούργησε στην πράξη ως κυμματοθραύστης της κριτικής στον Κ. Μητσοτάκη. 

Αυτό που έχει ειδικό ενδιαφέρον είναι ότι η Εξεταστική Επιτροπή επιχείρησε να συγκαλύψει τις αιτίες του δυστυχήματος, ενώ το μπάζωμα, η απόκρυψη του παράνομου φορτίου και το σβήσιμο των βίντεο επιχειρούσαν να αποκρύψουν τις ακριβείς συνθήκες του δυστυχήματος. 

Το πρωταρχικό ερώτημα ωστόσο είναι τι προκάλεσε τη σύγκρουση. Πέρα από τον γαλάζιο σταθμάρχη και το μερίδιο που του αναλογεί, το σύνολο των ειδικών απαντούν ότι αν υπήρχε τηλεδιοίκηση η σύγκρουση δεν θα είχε γίνει. 

Η συγκάλυψη στο ανώτατο δυνατό πολιτικό επίπεδο συνίσταται στην επίμονη άρνηση της κυβέρνηση να αποδεχτεί ότι αν είχε προχωρήσει και δεν αναβάλλονταν επί χρόνια το έργο της Σύμβασης 717/14, η σύγκρουση δεν θα είχε γίνει. Ο Γ. Γεραπετρίτης, βασικός συνεργάτης του Κ. Μητσοτάκη και Υπουργός Μεταφορών μετά το δυστύχημα ισχυριζόταν το εξής: “Υπάρχει κάποιος σύνδεσμος μεταξύ της σύμβασης 717 και του δυστυχήματος των Τεμπών; Η απάντηση σε αυτό είναι ότι δεν προκύπτει καμία αιτιώδης συνάφεια”. Αντίθετα, σύμφωνα με τον Εφέτη – Ανακριτή της Λάρισας που διερευνά το δυστύχημα: “Οι πολυετείς παρατάσεις στην ολοκλήρωση του έργου της Σύμβασης 717/14 […] συνδέονται άμεσα αιτιωδώς με την επέλευση του δυστυχήματος”. Να σημειώσουμε εδώ ότι η σύμβαση 717 υπογράφηκε τον Σεπτέμβριο του 2014, είχε ορίζοντα υλοποίησης τα δύο χρόνια, αλλά ως την 28η Φεβρουαρίου 2023 δεν είχε εκτελεστεί. 

Έτσι λοιπόν, ο Εφέτης – Ανακριτής ζητά το σχέδιο κατηγορητηρίου της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας σχετικά με τη σύμβαση 717. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, άμεσα εμπλεκόμενοι είναι τα διευθυντικά στελέχη και επικεφαλής των εταιρειών Άκτωρ και Alstom (Κούτρας, Εξάρχου, Βλάχος), σημαντικοί και ιστορικοί επιχειρηματίες στο χώρο των κατασκευών, οι οποίοι διώκονται επειδή με τις πράξεις τους εμπόδισαν την εκτέλεση της σύμβασης 717. Η υπερασπιστική γραμμή των στελεχών είναι πανομοιότυπη με αυτή της κυβέρνησης: Ο γνωστός από την εποχή της παντοκρατορίας Μπόμπολα στα μεγάλα έργα, Χ.Κούτρας δηλώνει: “Η συσχέτιση [της σύμβασης 717 με το δυστύχημα στα Τέμπη] είναι απαράδεκτη, γιατί δεν υπάρχει καμία συνάφεια”.

Στην έρευνά της η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έπεσε πάνω στα ονόματα των Χ. Σπίρτζη και Κ. Καραμανλή για τους οποίους προέκυψαν υποψίες σχετικά με φερόμενα ποινικά αδικήματα. Προσκρούοντας λοιπόν σε πολιτικά πρόσωπα, η Εισαγγελία, σύμφωνα με το Σύνταγμα, έστειλε τη δικογραφία στη Βουλή. 

Εκεί όμως υπήρχε ο Κ. Τασούλας. Ο Πρόεδρος της Βουλής και προαλειφόμενος για την Προεδρία της Δημοκρατίας με πρόταση Μητσοτάκη, ήταν εκ των βασικών συντελεστών του σχεδίου συγκάλυψης στο πολιτικό επίπεδο. 

Ο Κ. Τασούλας κρατούσε στο γραφείο του την δικογραφία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας για τη σύμβαση 717 και τη δικογραφία για τα Τέμπη, και δεν την έδωσε άμεσα ως όφειλε, στα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής.

Επιπλέον, κρατούσε στο γραφείο του τις μηνύσεις που αφορούν τις ευθύνες του υπουργείου Μεταφορών και δυο δικογραφίες κατά μελών της κυβέρνησης, χωρίς να τα προωθεί άμεσα στη Βουλή σύμφωνα με το Σύνταγμα.

Τέλος, έκανε σαν να μην υπήρχαν τα εξώδικα των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών. Στις μηνύσεις και στα εξώδικα των συγγενών αναφέρονται συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα με υπαρκτές ευθύνες, τόσο για την απαξίωση του σιδηρόδρομου και των συστημάτων ασφαλείας, όσο -και κυρίως- για το μπάζωμα του χώρου και την άρνηση ύπαρξης παράνομου φορτίου από την κυβέρνηση. 

Εάν αλήθεια ο Κ. Μητσοτάκης αναγνωρίσει πχ ότι υπάρχει ευθύνη στην κυβερνητική διαχείριση και αποπέμψει τον εκπρόσωπό του στο πεδίο, τον Χ. Τριαντόπουλο, τότε ο Κ. Τασούλας που παρακρατούσε παράτυπα δικογραφία από τον Αύγουστο του 2024 που αναφέρει ανάγκη διερεύνησης τυχόν ευθυνών του Χ.Τριαντόπουλου, πρέπει να επιβραβευτεί και να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας και …εγγυητής του Συντάγματος; 

Η Εξεταστική Επιτροπή συγκροτήθηκε για να εξετάσει τυχόν πολιτικές ευθύνες για το δυστύχημα. Αντί για διερεύνηση των πολλαπλών και διακομματικών ευθυνών για την απαξίωση των σιδηροδρόμων, η Εξεταστική λειτούργησε ως συνήγορος υπεράσπισης του Κ. Καραμανλή. Τον βρήκε αθώο για τα πάντα, ακόμα και για τη σκανδαλώδη παράταση της υποχρέωσης εκτέλεσης της σύμβασης 717.

Έκτο: Η διαρκής στοχοποίηση των συγγενών

Σε όλη την πορεία των δύο χρόνων από το δυστύχημα, ο Κ. Μητσοτάκης και τα κυβερνητικά στελέχη, δεν αρκούνται στην παραπλάνηση, την απόκρυψη, την καθυστέρηση και τη συγκάλυψη. Διαμορφώνουν μια επιθετική επικοινωνιακή τακτική που τους εμφανίζει διαρκώς εξεγερμένους και μονίμως προσβεβλημένους από όσους αναφέρονται σε “έγκλημα”, ζητούν διαλεύκανση της υπόθεσης, διαμαρτύρονται για το “μπάζωμα” ή αναζητούν το εύφλεκτο φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας.

Από την πρώτη στιγμή, διαμορφώνεται μια γραμμή άμυνας σε οποιαδήποτε απαίτηση για να πέσει φως στις αιτίες και στις συνθήκες της σύγκρουσης. Η κυβέρνηση κατηγορεί για εργαλειοποίηση τους πάντες, ακόμα και τους συγγενείς των νεκρών. Δύο μήνες μετά την τραγωδία, τον Μάιο του 2023, ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης, ο Κ. Μητσοτάκης αναφέρεται στη μήνυση που κατέθεσαν εναντίον του οι συγγενείς των νεκρών: “Λυπάμαι που το ζήτημα αυτό εργαλειοποιείται με τέτοιο τρόπο λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Πιστεύω ότι ο δικαιολογημένος θυμός των συγγενών των θυμάτων δεν δικαιολογεί τέτοιου είδους συμπεριφορές”. Εδώ, ο Κ. Μητσοτάκης δεν αναφέρεται στους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά σε αυτούς που κατέθεσαν τη μήνυση (εναντίον του και εναντίον άλλων 16 προσώπων), δηλαδή στο Σύλλογο Ατόμων Πληγέντων Δυστυχήματος Τεμπών.

Ένα χρόνο μετά, τον Απρίλιο του 2024 ο πρωθυπουργός βροντά και αστράφτει εναντίον όσων μιλούν για μπάζωμα, για εκρηκτικά, για ξυλόλιο: “Να συγκαλύψουμε τι; Στο ερώτημα αυτό δεν παίρνω απάντηση. Να συγκαλύψουμε τι; Ότι δήθεν το τρένο μετέφερε ξυλόλιο, εκρηκτικά και εμείς σπεύσαμε την ώρα του ατυχήματος; Γνωρίζω πολύ καλά ότι δεν υπήρχε καμία συγκάλυψη”.

Συνεχίζοντας, τσουβαλιάζει την κριτική εναντίον των κυβερνητικών χειρισμών στο βολικό τσουβάλι των θεωριών συνωμοσίας επιχειρώντας να απαξιώσει και να εκχυδαΐσει κάθε παραπέρα συζήτηση: “Θα σας πω ένα λάθος το οποίο έγινε. Δεν απαντήσαμε με πειστικότητα στις διάφορες θεωρίες συνωμοσίας που διακινήθηκαν. Το αφήσαμε και ρίζωσαν όλα αυτά, το μπάζωμα, τα εκρηκτικά ,το ξυλόλιο, όλα αυτά τα οποία αναπαράγονται σήμερα”.

Στις 29/1/2025, σχεδόν ένα χρόνο από τότε που χαρακτήριζε τάχα αγανακτισμένος τα περί μπαζώματος και παράνομου φορτίου ως θεωρίες συνωμοσίες, θα αναγκαστεί, κάτω από την πίεση των αποκαλύψεων να παραδεχτεί ότι δεν είναι θεωρίες συνωμοσίες και είναι ενδεχόμενα που πιθανότατα θα αποδειχθούν από τα ανεξάρτητα πορίσματα, καθώς και λάθη που έγιναν σε επιχειρησιακό επίπεδο. 

Αναφέρουμε επίτηδες αποκλειστικά τις δηλώσεις του πρωθυπουργού γιατί αν πάμε παρακάτω, σε κυβερνητικά στελέχη, κυβερνητικούς δημοσιογράφους και τον ανώνυμο μηχανισμό της κυβερνητικής διαδικτυακής προπαγάνδας, η χυδαιότητα και οι ύβρεις είναι ασύλληπτες. Τελευταίο δείγμα ήταν η επίθεση στο πόρισμα του εμπειρογνώμονα των οικογενειών από φιλοκυβερνητικό ιστότοπο (Liberal) η οποία χαρακτήριζε το πόρισμα ως “προϊόν μοντάζ” και τα ηχητικά παραποιημένα, και αναπαράχθηκε σωρηδόν από υπουργούς και κυβερνητικά στελέχη. Το δημοσίευμα σταμάτησε να αναπαράγεται όταν ο Κ. Μητσοτάκης σάλπισε άτακτη υποχώρηση το βράδυ της Τετάρτης 29 Ιανουαρίου. 

Αυτή η επί δύο χρόνια πρωτόγνωρη επιθετικότητα της κυβέρνησης είναι ταυτόχρονα ένδειξη ενοχής. Γιατί αν κανείς δεν έχει κάτι να κρύψει, δεν έχει λόγο να χαρακτηρίζει, να προσβάλει, να φωνασκεί, να κουνά το δάχτυλο, να ασχημονεί, να βγαίνει από πάνω, ειδικά απέναντι σε αυτούς που έθαψαν ό,τι απέμεινε από τα παιδιά τους και έβλεπαν τον πρωθυπουργό να τους κουνά το δάχτυλο, προτού η συγκλονιστική κινητοποίηση της Κυριακής 26/1 τον αναγκάσει να δηλώσει ότι “σκύβει το κεφάλι”. 

Κατόπιν αυτών, το αμείλικτο ερώτημα έρχεται και επανέρχεται: Ποιος αυτός που μπορεί να έχει λόγο, να οργανώσει, να συντονίσει ή να καθοδηγήσει όλα τα παραπάνω; Η ερώτηση έχει μία και μοναδική απάντηση: Κυριάκος Μητσοτάκης, ένοχος συγκάλυψης.

Τέμπη: Το προδιαγεγραμμένο έγκλημα και η εκστρατεία συγκάλυψης

/0 Comments/in , /by

«Είναι θέμα της Δικαιοσύνης να αποδώσει ευθύνες» επιμένουν ο πρωθυπουργός και όλη η κυβέρνηση από την επομένη του εγκλήματος στα Τέμπη. Το τι εννοούσε η κυβέρνηση ως «απόδοση δικαιοσύνης» έγινε πολύ γρήγορα κατανοητό. Άλλωστε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε σπεύσει πολύ νωρίς να ονομάσει τον «ένοχο» (ο σταθμάρχης), αλλά και να διαβεβαιώσει δις -και μάλιστα, πέραν πάσης αμφιβολίας- ότι η εμπορική αμαξοστοιχία δεν μετέφερε παράνομο εύφλεκτο φορτίο. Και παρότι ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε, με δύο χρόνια καθυστέρηση, να παραδεχτεί όσα οι οικογένειες των θυμάτων φωνάζουν από την πρώτη μέρα, η επωδός της επίκλησης της Δικαιοσύνης, παρέμεινε.

Πείτε ό,τι θέλετε, αρκεί να μην θιγεί η ιδιωτικοποίηση

Από την πρώτη μέρα υπήρχε σπουδή να μη θιγεί ο πρώτος ένοχος, η κατάτμηση του παλιού ενιαίου δημόσιου φορέα σιδηροδρόμων (σε ΟΣΕ, ΕΡΓΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΓΑΙΟΣΕ) και το ξεπούλημα των ελληνικών τρένων στην ιταλικών συμφερόντων Hellenic Train, από τις κυβερνήσεις των μνημονίων. Γρήγορα η ιδιωτικοποίηση έδειξε τα αποτελέσματά της, με υποβάθμιση των συρμών, μη συντήρηση του δικτύου, αύξηση εισιτηρίων για χειρότερες υπηρεσίες, συνεχείς καθυστερήσεις των τρένων, συχνά ατυχήματα. Ταυτόχρονα, το προσωπικό του ΟΣΕ μειωνόταν συνεχώς (από 2.200 σε 750 εργαζόμενους σε μια δεκαετία).

Υποτίθεται ότι το κενό στην ασφάλεια θα έλυνε το σύστημα τηλεδιοίκησης και το ECTS, σύστημα που αποτρέπει αυτόματα συγκρούσεις σαν αυτή των Τεμπών. Η εργολαβία έπαιρνε συνεχείς κατατμήσεις και παρατάσεις, από την εποχή της κυβέρνησης Σαμαρά, με μόνο όφελος για τις εταιρείες (Alstom και ΑΚΤΩΡ), που εκτελούσαν τη σύμβαση για ένα έργο που δεν παραδόθηκε ποτέ. Τα τρένα λειτουργούσαν -και λειτουργούν ακόμη σε πολλά σημεία του δικτύου- όχι μόνο χωρίς τηλεδιοίκηση αλλά επίσης χωρίς φανάρια σε λειτουργία, χωρίς σύστημα επικοινωνίας VHF του σταθμάρχη με τους μηχανοδηγούς, με έναν σταθμάρχη ανά την βάρδια (ενώ το ελάχιστο για ασφάλεια είναι δύο), ενώ επιπλέον στη Λάρισα το τοπικό κέντρο τηλεδιοίκησης είχε καταστραφεί από πυρκαγιά και ουδέποτε αποκαταστάθηκε.

Το Υπουργείο και η ΡΑΣ γνώριζαν την κατάσταση, αλλά δεν σταμάτησαν δρομολόγια, ούτε απαίτησαν μείωση της ταχύτητας των συρμών, γιατί κάτι τέτοιο θα έπληττε το κέρδος του ιδιώτη. Και βέβαια κανείς δεν ενημέρωσε το επιβατικό κοινό. Οι απεργίες των μηχανοδηγών, που προειδοποιούσαν για θέματα ασφάλειας, βρέθηκαν στο στόχαστρο από την Hellenic Train, την κυβέρνηση και τα δικαστήρια που έκριναν τις απεργίες παράνομες. Το έγκλημα ήταν, δυστυχώς, προδιαγεγραμμένο καιρό πριν.

Με ποιά στοιχεία απονέμεται η δικαιοσύνη;

Τα στοιχεία που συνθέτουν τη συγκάλυψη των πραγματικών αιτιών που οδήγησαν στον θάνατο 57 και τον τραυματισμό 180 επιβατών των τρένων που συγκρούστηκαν μετωπικά το βράδυ της 28.2.2023 είναι ένα πολύπλοκο κουβάρι. Είναι δύσκολο να περιγραφεί ευσύνοπτα μια ιστορία δύο ετών που μοιάζει με σενάριο κινηματογραφικής ταινίας. Ακόμη πιο δύσκολο είναι να γίνει αντιληπτό πως, τα πλέον ουσιώδη στοιχεία για τη διερεύνηση των ευθυνών που έχουν περιληφθεί στην δικογραφία, κατατέθηκαν από τους συγγενείς των θυμάτων!

Ας πούμε δύο παραδείγματα: Το μοναδικό βίντεο που υπάρχει από την εμπορική αμαξοστοιχία προέρχεται από κάμερα μίνι μάρκετ. Το βρήκαν οι συγγενείς και το πήγαν στον ανακριτή, καθώς όλα τα βίντεο της φόρτωσης, της πορείας και των ενδιάμεσων σταθμών της εμπορικής αμαξοστοιχίας, με ευθύνη του ΟΣΕ, όχι μόνο δεν στάλθηκαν ποτέ στον ανακριτή αλλά διαγράφηκαν! Ο τόπος του δυστυχήματος αλλοιώθηκε πλήρως. Ακόμη και τα χώματα «ξεμπαζώθηκαν» και μεταφέρθηκαν σε ιδιωτικό οικόπεδο, όπου βρέθηκαν -και πάλι από τους συγγενείς- 14 μήνες μετά.

Μπορεί οι ΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Hellenic Train, ΡΑΣ και υπουργείο Μεταφορών να μην συντονίστηκαν ποτέ για πετύχουν την ασφάλεια των τρένων, όμως στην προσπάθεια να εξαφανιστεί κάθε ίχνος που θα οδηγούσε στην αλήθεια, επέδειξαν αξιοσημείωτο συντονισμό και ομοψυχία.

Δεν αποκλείστηκε και δεν προστατεύθηκε η σκηνή του εγκλήματος, ώστε να διερευνηθεί η σύγκρουση και η πυρκαγιά. Η αυτοψία της πυροσβεστικής για να διαπιστώσει τα αίτια της πυρκαγιάς διήρκησε μόλις δύο ώρες. Αμέσως μετά απομακρύνθηκαν όλα τα πειστήρια αλλά και το χώμα (500 κυβικά «ξεμπάζωμα»), που αντικαταστάθηκε από άλλο χώμα («μπάζωμα»). Οι ενέργειες αυτές έγιναν χωρίς ενημέρωση ή έγκριση του Εισαγγελέα. Τα χώματα (μαζί με όλα τα κρίσιμα στοιχεία, αλλά και ανθρώπινα λείψανα) μεταφέρθηκαν σε ιδιωτικό οικόπεδο, με σκοπό να χαθούν για πάντα. Οι πραγματογνώμονες που διορίστηκαν από τον ανακριτή δεν έκαναν δειγματοληψίες από την περιοχή του ατυχήματος, παρά ένα μήνα μετά, όταν όλα είχαν αλλοιωθεί!

Οι ιατροδικαστές έκλεισαν άρον άρον τις εκθέσεις τους, οπότε σήμερα δεν γνωρίζουμε πόσοι άνθρωποι πέθαναν από την σύγκρουση και πόσοι από τη φωτιά. Τα δείγματα καταστράφηκαν στις 40 μέρες, ενώ το αίτημα για εκταφή ενός από τους νεκρούς, για να πραγματοποιηθούν τοξικολογικές εξετάσεις, απορρίφθηκε από τον ανακριτή. Οι προανακριτικές αρχές δεν κατέσχεσαν κρίσιμο αποδεικτικό υλικό, όπως τα βίντεο της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Κρίσιμα -όπως φάνηκε στη συνέχεια- βαγόνια της εμπορικής αμαξοστοιχίας δεν κρατήθηκαν ως πειστήρια. Το αποτέλεσμα είναι ότι έχουν απολεσθεί -πιθανώς οριστικά- αποδεικτικά στοιχεία για το τι συνέβη. Την συγκάλυψη των πολιτικών ευθυνών ολοκλήρωσε η εξεταστική επιτροπή για τα Τέμπη και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της ΝΔ που χειροκροτούσε όρθια τον Κ. Καραμανλή!

«Εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη»;

Μετά από όλα τα παραπάνω, η δικογραφία ήταν έτοιμη, όπως ακριβώς είχε περιγράψει ο πρωθυπουργός τον Μάρτιο 2023: η εμπορική αμαξοστοιχία δεν μετέφερε τίποτα παράνομο, η σύγκρουση συνέβη εξαιτίας του σταθμάρχη και των μηχανοδηγών, η πυρόσφαιρα προκλήθηκε από τα έλαια σιλικόνης των κινητήρων. Ακόμη και το ξυλόλιο, που βρέθηκε στα λειψά δείγματα από το Γενικό Χημείο του Κράτους, ερμηνεύτηκε ως υποπροϊόν της καύσης ελαίου σιλικόνης. Μετά από όλα αυτά, πώς να μη δείχνει απόλυτη «εμπιστοσύνη στην Δικαιοσύνη» η κυβέρνηση;

Αυτό το δεύτερο έγκλημα της συγκάλυψης αποκαλύφθηκε από την επιμονή και την αντοχή των οικογενειών των θυμάτων

Αυτό το δεύτερο έγκλημα αποκαλύφθηκε από την επιμονή και την αντοχή των οικογενειών των θυμάτων. Το ηχητικό της σύγκρουσης έδειξε, πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι η κυβέρνηση ψεύδεται για δύο χρόνια. Η πρωτοφανής μαζικότητα και αλληλεγγύη του κόσμου ήταν αυτή που έφερε έστω ψήγματα της αλήθειας στο φως. Έχουμε ακόμη πολύ δρόμο σε αυτό τον αγώνα αντοχής.

Πηγή: ΠΡΙΝ

Να τιμωρηθούν οι ένοχοι του εγκλήματος και οι ενορχηστρωτές της συγκάλυψης

/0 Comments/in /by

Πανελλαδικό Συντονιστικό της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ, 30/1/2025

1. Οι συγκεντρώσεις της Κυριακής 26/2 για τα Τέμπη διαμορφώνουν μια σημαντική δυνατότητα να καταρρεύσει η συγκάλυψη του εγκλήματος, να αποκαλυφθούν οι ένοχοι και ίσως και να τιμωρηθούν κάποιοι από αυτούς. Ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας να αποκαλυφθούν οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες, τόσο για το δυστύχημα, όσο και για την επιχείρηση συγκάλυψης που έστησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αυτή η δυνατότητα επιβεβαιώνεται και από την ένοχη τηλεοπτική εμφάνιση του Μητσοτάκη στις 29/1.

2. Το έγκλημα στα Τέμπη ήταν διπλό. Έγκλημα λόγω της ιδιωτικοποίησης, της διάλυσης και της απαξίωσης του σιδηρόδρομου και των συστημάτων ασφάλειας και ελέγχου. Αλλά και έγκλημα λόγω της συγκάλυψης που ενορχήστρωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη από τις πρώτες κιόλας ώρες του δυστυχήματος. Ενώ η πλευρά της ιδιωτικοποίησης και της διάλυσης των δημόσιων μεταφορών είναι σημαντική και βαραίνει διαχρονικά τα μνημονιακά κόμματα (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ), βαρύνουσα πλευρά σήμερα είναι αυτή της συγκάλυψης. Η συγκάλυψη είναι που κάνει την κοινωνία να αγανακτήσει, να εξεγερθεί ηθικά, να κατέβει κατά εκατοντάδες χιλιάδες στις πλατείες και να απειλήσει τη σταθερότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

3. Μέρα με τη μέρα επιβεβαιώνεται ότι οι εκρήξεις φωτιάς που ακολούθησαν τη σύγκρουση των τρένων, οφείλονται σε παράνομο φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Ειδικά τα αναμενόμενα πορίσματα του ΕΜΠ και ανεξάρτητων φορέων, εκθέτουν ανεπανόρθωτα τον πρωθυπουργό που είχε δηλώσει ότι “με σιγουριά ξέρουμε ότι η πυρκαγιά οφείλεται στα λάδια της επιβατικής αμαξοστοιχίας” και ότι “δεν υπήρχε τίποτα εύφλεκτο στην εμπορική αμαξοστοιχία”. Τον καθιστούν ευθέως, όχι θύμα παραπλάνησης, αλλά ενορχηστρωτή της, καθώς οι συγκεκριμένες ψευδείς και με σκοπιμότητα διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού, συνοδεύονται από πλήθος άλλων ενεργειών (ιατροδικαστικές παραλείψεις, μπάζωμα, παραποίηση ηχητικών συνομιλιών, διαγραφή βίντεο, παραλείψεις της Αστυνομίας, κοινοβουλευτικές κωλυσιεργίες κοκ). Η συγκάλυψη αφορά συνολικά, όλες τις πλευρές του εγκλήματος, και τις αιτίες που το προκάλεσαν, και τη μετέπειτα διαχείρισή του. Το πλήθος και η έκταση όλων των ενεργειών συγκάλυψης δείχνει ότι ενορχηστρωτής της δεν μπορεί παρά να είναι το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου.

4. Το αίτημα για την αποκάλυψη και τιμωρία των ενορχηστρωτών της συγκάλυψης είναι η δύναμη κρούσης του κινήματος για την απόδοση δικαιοσύνης στο έγκλημα των Τεμπών. Την επόμενη περίοδο, αυτή η πλευρά θα αναδεικνύεται αναπόφευκτα όλο και πιο κεντρική, και είναι αυτή ακριβώς η πλευρά που η κυβέρνηση θα θέλει να υποβαθμίσει, θυσιάζοντας ίσως πρόσωπα που ευθύνονται για το δυστύχημα καθαυτό (πχ Καραμανλής, κυβερνητικά στελέχη του υπουργείου, στελέχη του ΟΣΕ), τραβώντας την προσοχή μακριά από τη διαχείριση της επόμενης μέρας, που έχει την υπογραφή του ίδιου του Μητσοτάκη.

5. Η μόνη δύναμη που μπορεί να πάρει τις απαιτούμενες πρωτοβουλίες για το θέμα είναι ο Σύλλογος των συγγενών των θυμάτων και οι γονείς. Οι πολιτικές δυνάμεις έχουν αποδείξει με την επί διετία απραξία τους, την απροθυμία τους ή την ανικανότητά τους να θέσουν αποτελεσματικά, όχι μόνο τις ευθύνες από τη διάλυση και την ιδιωτικοποίηση των τρένων (σε αυτό άλλωστε η πλειοψηφία της αντιπολίτευσης ευθύνεται άμεσα), αλλά και τις ευθύνες για τη συγκάλυψη. Μόνο μετά την Κυριακή μπόρεσαν να ψελλίσουν αυτό το οποίο κραυγάζει όλη η Ελλάδα. Ότι δηλαδή εκτυλίχθηκε μια συντονισμένη επιχείρηση συγκάλυψης την οποία δεν αποκάλυψε ούτε ο κοινοβουλευτικός έλεγχος, ούτε η δικαιοσύνη, αλλά οι γονείς με τον δικό τους, μοναχικό αγώνα. Αυτός ο αγώνας αγκαλιάστηκε από την κοινωνία και παράγει ήδη πολιτικά αποτελέσματα.

6. Τουλάχιστον τον επόμενο μήνα η δράση και η παρέμβασή μας καθορίζεται κεντρικά από την ανάγκη το κίνημα αυτό να κλιμακωθεί, να οξύνει την απαίτηση για πλήρη διαλεύκανση και αποκάλυψη των ενόχων, να επιβάλει την απόδοση δικαιοσύνης. Πρέπει να έχουμε λόγο και δράση που να ενισχύει την παλλαϊκή απαίτηση για διαφάνεια, δικαιοσύνη και τιμωρία των ενόχων. Μέχρι τις 28 Φλεβάρη που κλείνουν ακριβώς δύο χρόνια από το δυστύχημα, η δράση η δική μας αλλά και όσων αγωνιστών αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα και την αναγκαιότητα να αποκαλυφθεί η συγκάλυψη και να τιμωρηθεί το έγκλημα, πρέπει να καθορίζεται σχεδόν αποκλειστικά από την ανάγκη κλιμάκωσης αυτού του δίκαιου αγώνα των γονιών και της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας.

7. Στόχος δεν μπορεί να είναι απλά μια κινητοποίηση στις 28 Φλεβάρη. Στόχος είναι η διαρκής κλιμάκωση, κάθε εβδομάδα, κάθε Κυριακή, που θα διατηρεί την απαίτηση για δικαιοσύνη και τιμωρία των ενόχων στην πρώτη γραμμή της κοινωνικής και πολιτικής επικαιρότητας. Για παράδειγμα, οι εβδομαδιαίες διαδηλώσεις επί σχεδόν τρεις μήνες στη Σερβία για το δυστύχημα στο σιδηροδρομικό σταθμό του Νόβισαντ, αλλά και η ελληνική εμπειρία των εβδομαδιαίων συγκεντρώσεων στις πλατείες επί μνημονίων, δείχνουν το δρόμο για το πώς ένα κίνημα μπορεί με την επιμονή του να φέρει αποτελέσματα και να αποδώσει πολιτικές ευθύνες.

8. Δύο σημαντικοί σταθμοί στην πορεία προς τις 28 Φλεβάρη είναι η ημέρα της προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς και η ημέρα εκλογής του Κ. Τασούλα ως Προέδρου της Δημοκρατίας. Ειδικά για τον Κ. Τασούλα, το κίνημα πρέπει να τον ονοματίσει ως έναν από τους πρωταγωνιστές της συγκάλυψης καθώς ως Πρόεδρος της Βουλής παρακράτησε παράνομα στο συρτάρι του τις μηνύσεις των συγγενών των θυμάτων προς πολιτικά πρόσωπα, ενώ έστειλε στα αζήτητα τη δικογραφία της ευρωπαϊκής εισαγγελίας για τη σύμβαση 717 που αφορούσε τις παραλείψεις των πολιτικών προσώπων για την έλλειψη τηλεδιοίκησης. Όπως και κάθε άλλος πρωταγωνιστής της συγκάλυψης (πχ η πλειοψηφία των βουλευτών της ΝΔ στην Εξεταστική Επιτροπή η οποία αναβαθμίστηκε σε υπουργικούς θώκους), έτσι και ο Κ. Τασούλας αναβαθμίζεται, στο ύπατο μάλιστα αξίωμα. Τέλος το κίνημα πρέπει να απαιτήσει την τιμωρία όλων όσων, είτε ως κυβερνητικά στελέχη, είτε ως κυβερνητικά φερέφωνα, πρωταγωνίστησαν στην παραπλάνηση, στη συκοφάντηση, στη λασπολογία ενάντια στις οικογένειες των θυμάτων και τον αγώνα τους (Γεωργιάδης, Φλωρίδης, Πορτοσάλτε κλπ).

9. Ενώ μια τέτοια πορεία διαρκούς επιμονής, συνέχειας και κλιμάκωσης είναι το πραγματικό ζητούμενο, αυτή δεν μπορεί να οργανωθεί από την υπαρκτή αναξιόπιστη ή λίγη Αριστερά. Αυτή μπορεί να οργανωθεί αποκλειστικά από τους γονείς των θυμάτων. Αν κάτι τέτοιο δεν επιλεχθεί για οποιονδήποτε λόγο, η Παρέμβαση, με όλες της τις δυνάμεις, θα προσπαθήσει να παρέμβει περιφερειακά, σε όσο γίνεται περισσότερες γειτονιές, με συναγωνιστές και φίλους που συμφωνούν σε μια τέτοια λογική, θέτοντας διαρκώς το αίτημα της δικαίωσης των νεκρών, της απόδοσης δικαιοσύνης, της αποκάλυψης της συγκάλυψης. Από την Κυριακή 2/2 και κάθε Κυριακή, σε όσο γίνεται περισσότερες γειτονιές και πλατείες πρέπει να ακούγεται το αίτημα αυτό.

10. Στις 28 Φλεβάρη, ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη μορφή που θα επιλεχθεί, η νεολαία της χώρας πρέπει να διαδηλώσει με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι δεν θα περάσει η ενορχηστρωμένη συγκάλυψη για το έγκλημα των Τεμπών. Την τελευταία Παρασκευή πριν τις Απόκριες, τα Γυμνάσια, τα Λύκεια και τα Πανεπιστήμια, αντί να κάνουν μάθημα ή αποκριάτικες γιορτές και εκδηλώσεις, πρέπει να τιμήσουν τη μνήμη των 57 θυμάτων των Τεμπών. Κανένα σχολείο να μη λειτουργήσει. Με αποχές και καταλήψεις, οι μαθητές όλης της χώρας, μαζί με τους φοιτητές, να κατέβουν στο δρόμο, ενώνοντας τη φωνή τους με τη φωνή των οικογενειών των θυμάτων και τη φωνή της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας που έχει ακόμα ηθική και ανθρωπιά. Χρόνος για αποκριάτικα πάρτυ υπάρχει, χρόνος για την απόδοση της δικαιοσύνης δεν υπάρχει.

11. Στις 28 Φλεβάρη είναι σαφές ότι πρέπει η Ελλάδα να βουλιάξει ξανά, με ακόμα περισσότερο κόσμο, αν είναι δυνατόν με εκατομμύρια λαού και όχι εκατοντάδες χιλιάδες. Πρέπει να κινηθούμε και να δράσουμε με την πίστη ότι μπορούμε να έχουμε αποτέλεσμα, ότι μπορεί να υπάρξει αμφισβήτηση του πολιτικού συσχετισμού και της κυριαρχίας Μητσοτάκη, γιατί αυτή η κυριαρχία είναι που εμποδίζει τη διαλεύκανση του εγκλήματος, την αποκάλυψη της αλήθειας, την απόδοση της δικαιοσύνης.

Ερωτήματα προς τον πρωθυπουργό. Της Μαρίας Καρυστιανού.

/0 Comments/in /by

Το antapocrisis αναδημοσιεύει 10 ερωτήσεις που έθεσε δημόσια η Μαρία Καρυστιανού στον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη με αφορμή τη συνέντευξή του στο Alpha. Απαντήσεις φυσικά, δεν πήρε.

Κύριε Μητσοτάκη,

Επί δύο χρόνια δεν έχει εξιχνιαστεί τι συνέβη εκείνη την τρομερή νύχτα του Φλεβάρη, όπου κόπηκε το νήμα της ζωής 57 ανθρώπων και σταμάτησε ο χρόνος για τις οικογένειες τους.

Βλέποντας τις κατ’ εξακολούθηση παραλείψεις, όπως τα χαμένα βίντεο και τα αλλοιωμένα ηχητικά, πολλές  φορές αναγκαστήκαμε να κάνουμε οι ίδιοι  οι συγγενείς των θυμάτων έρευνα μέσω πραγματογνωμόνων και να προσκομίζουμε στοιχεία στον ανακριτή, αναπληρώνοντας τον στα καθήκοντα του και κάνοντας πράγματα που  σε ένα ευνομούμενο κράτος έπρεπε να γίνονται από την ίδια τη δικαιοσύνη.

Έτσι έχουμε γίνει αντικείμενο εμπαιγμού από μια άτολμη και απρόθυμη να βρει την αλήθεια ανακριτική διαδικασία, η οποία πεισματικά αρνείται ακόμη και να διατάξει έρευνα για την ύπαρξη του παράνομου φορτίου που κατέκαψε τα παιδιά μας.

Επιπλέον, εσείς έχετε προσωπικά τοποθετηθεί πολλές φορές στο θέμα των Τεμπών είτε με διαβεβαιώσεις, που αποδείχτηκαν   αναληθείς,  είτε μιλώντας με γενικότητες, όπως για παράδειγμα να έχουμε εμπιστοσύνη στην δικαιοσύνη, η οποία απέχει από την άσκηση των καθηκόντων της.  Αυτό μας έχει προβληματίσει πολύ.

Ευκαιρίας λοιπόν δοθείσης εκ της συνέντευξης που θα δώσετε  για το έγκλημα  των Τεμπών, την οποία και αποφασίσατε την ίδια μέρα που ο Σέρβος ομόλογος σας παραιτήθηκε από το πρωθυπουργικό αξίωμα για συναφή και λιγότερης έκτασης τραγωδία, θέτουμε κάποιες ερωτήσεις που μας βασανίζουν και θα εκτιμούσαμε πολύ να βρείτε τη θέληση να τις  απαντήσετε.

Είναι ερωτήσεις που κατατείνουν στην ανάδειξη της αλήθειας, και άρα εύλογα αναμένω να τεθούν από τον κ. Σρόιτερ, εφόσον και το δικό του δημοσιογραφικό καθήκον υπαγορεύει την αναζήτησή της, ώστε να ενημερώσει  το τηλεοπτικό  κοινό ως οφείλει.

1. Μετά από όλες τις ερευνώμενες (εγκληματικές για εμάς) πράξεις και παραλείψεις που έλαβαν χώρα μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα από κρατικούς φορείς, στελέχη κρατικών υπηρεσιών και αξιωματούχους της Δικαιοσύνης (μπάζωμα, αλλοίωση ηχητικών ντοκουμέντων, πλημμελής εκτέλεση διαδικασιών νεκροψίας – νεκροτομής, παραπλανητικά πορίσματα από μη έγκριτους επιστήμονες που απέδιδαν την αιτία του δυστυχήματος σε έλαια σιλικόνης, καθυστερήσεις κ.α.) πιστεύετε ότι υπάρχει Κράτος Δικαίου στην Ελλάδα;

2. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή – Commission έχει ξεκινήσει διαδικασία επί παραβάσει εις βάρος της χώρας μας εξαιτίας διαχρονικών ελλείψεων που αφορούν στην ασφάλεια των σιδηροδρόμων. (https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/inf_24_6006). Πιστεύετε ότι θα προλάβετε ως κυβέρνηση να συμμορφωθείτε με τις απαιτήσεις πριν την εκπνοή της προθεσμίας τις επόμενες ημέρες ή, μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, θα οδηγηθούμε σε νέο διασυρμό της χώρας μας και εν τέλει σε επιβολή προστίμου, μέσω του οποίου οι Έλληνες πολίτες θα πληρώσουν για πολλοστή φορά πλέον και με χρήματα (πέρα από τη ζωή τους) τους απαξιωμένους σιδηροδρόμους;

3. Όσοι παρακώλυσαν την έρευνα για την υπόθεση των Τεμπών, αντί να απομακρυνθούν από τις θέσεις τους, και ενώ εκκρεμούν ποινικές κατηγορίες εις βάρος τους, επιβραβεύονται με προαγωγές. Ειδικά αναφέρουμε:

– Την περίπτωση του κ. Τασούλα, ο οποίος, υπό την ιδιότητά του ως Προέδρου της Βουλής, κράτησε στα συρτάρια του τις δικογραφίες για τα Τέμπη, αντί να τις εισάγει στη Βουλή αμελλητί, ως υποχρεούται, και ο οποίος προτάθηκε τελικά από εσάς για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

– Περαιτέρω, ο κος Αγάπιος Χαρακόπουλος, αδελφός βουλευτή του κόμματός σας, κατά τις πρόσφατες τακτικές κρίσεις στο Σώμα της ΕΛ.ΑΣ., προήχθη ενώ εκκρεμεί σε βάρος του ποινική δίωξη για παράβαση καθήκοντος λόγω παραλείψεως που αφορά στη φύλαξη βαγονιών και ευρημάτων στο δυστύχημα των Τεμπών. (https://zougla.gr/greece/proichthi-o-taxiarchos-pou-dioketai-gia-plimmeli-fylaxi-ton-peistirion-tis-tragodias-ton-tebon/ )

Πώς απαντάτε κύριε Πρωθυπουργέ σε αυτές τις αιτιάσεις;

4. Γιατί διατηρείτε στη θέση του τον άνθρωπο κλειδί, Παναγιώτη Τερεζάκη, Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΟΣΕ, δηλαδή εταιρείας που ελέγχεται 100% από τον μοναδικό μέτοχό της – Ελληνικό Δημόσιο, ο οποίος έχει μηνυθεί για ψευδή κατάθεση στη Βουλή, και για τη μη παράδοση και την αλλοίωση των ψηφιακών αρχείων ήχου και εικόνας από τη φόρτωση και αναχώρηση της εμπορικής αμαξοστοιχίας; Γιατί  παραμένει στη θέση του ενώ είναι υπόλογος  για σειρά ερευνώμενων εγκληματικών ενεργειών;

5. Ο Υπουργός της Κυβέρνησής σας, κ. Άδωνις Γεωργιάδης, μιλάει για «κάθαρση» η οποία θα επέλθει μέσω της κρίσης της υπόθεσης των Τεμπών από τα Δικαστήρια. Ωστόσο, στοιχεία που έρχονται στο φως αποκαλύπτουν νομικά και ηθικά έκτροπα αφού:

– Ο Ανακριτής Λάρισας μέχρι και σήμερα δεν έχει καν διατάξει έρευνα για το παράνομο χημικό φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Κλείνει ερμητικά τα αυτιά του  για ό,τι σχετίζεται με αυτό.

– Με το μπάζωμα καταστράφηκε κρίσιμο αποδεικτικό υλικό και πετάχθηκαν στα σκυλιά τα  οστά των παιδιών μας.

– Η νεκροψία – νεκροτομή διενεργήθηκε κατά παράβαση του νόμου και των πρωτοκόλλων των Ιατροδικαστών.

– Η επί 29 ημέρες καθυστερούμενη συλλογή δειγμάτων προς έρευνα από τον τόπο του δυστυχήματος είχε ως αποτέλεσμα την αλλοίωση και εξαφάνιση των στοιχείων.

– Οι εκθέσεις του Γενικού Χημείου του Κράτους, οι οποίες επίμονα αν και ατεκμηρίωτα απέδιδαν την αιτία του δυστυχήματος στα έλαια σιλικόνης και αποδείχθηκαν ψευδείςείχαν ως αποτέλεσμα τον αποπροσανατολισμό των ερευνών.

– Τα πειστήρια ήχου που κατατέθηκαν στη δικογραφία είναι ακαι αυτά αλλοιωμένα.

Μετά από τα  ηθικά και νομικά έκτροπα, πως εξακολουθείτε να ισχυρίζεστε ότι θα αποδοθεί Δικαιοσύνη όταν προκύπτει ότι συνεχώς το έργο αυτής παρακωλύεται;

6. Σε χθεσινές δηλώσεις του, ο Υπουργός Δικαιοσύνης της Κυβέρνησής σας – και έχει σημασία το «Δικαιοσύνης» – δήλωσε, σχετικά με την παράνομη αλλοίωση του τόπου του δυστυχήματος και το παράνομο «μπάζωμα», για το οποίο έχουν κινηθεί ποινικές διαδικασίες, ότι «τα χώματα πήγαν λίγο παραπέρα». Συμμερίζεστε κι εσείς αυτή την άποψη; Πώς εκλαμβάνετε αυτή την τοποθέτηση του Υπουργού σας, η οποία μπαζώνει ακόμη και το μπάζωμα;

7. Ποιος έδωσε την εντολή στους Ιατροδικαστές να φύγουν από την Αθήνα αξημέρωτα του δυστυχήματος και να μεταβούν οι εντεταλμένοι σας στην Λάρισα;

8. Στο μπάζωμα του τόπου του δυστυχήματος των Τεμπών, που είναι και μπάζωμα της αλήθειας, κρίσιμα αποδεικτικά στοιχεία καταστράφηκαν.

Ποιος εισηγήθηκε και ποιος έδωσε την εντολή για αυτήν την  εγκληματική παρέμβαση;

Ποιος την εκτέλεσε;

9. Από που αντλείτε την απόλυτη βεβαιότητά σας, με την οποία ευθαρσώς δηλώσατε στο ελληνικό λαό ήδη από τον Μάρτιο του 2023, δηλαδή λίγες μέρες μετά το δυστύχημα (έγκλημα) των Τεμπών, ότι κανένα παράνομο φορτίο δεν υπήρχε στην εμπορική αμαξοστοιχία;

10. Από τις διαρροές σε όλα  τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, η σημερινή μέλλουσα συνέντευξή της θα  στηριχθεί στο Πόρισμα του ΕΜΠ. Πως  εσείς ο Πρωθυπουργός  της χώρας γνωρίζετε από πριν το πόρισμα του ΕΜΠ, τη στιγμή που αυτό καν δεν έχει παραδοθεί στον Εφέτη  Ανακριτή και κατ’ επέκταση στους συγγενείς που  επίμονα το ζητούν;

Αναμένουμε με αγωνία και ενδιαφέρον τις απαντήσεις σας.

Με τιμή

Μαρία Καρυστιανού

Τι κάνει το ΚΚΕ για το έγκλημα των Τεμπών;

/2 Comments/in /by

Η ερώτηση θα μπορούσε να αφορά το σύνολο της αντιπολίτευσης. Απευθύνεται όμως στο ΚΚΕ. Γιατί σε αντίθεση με ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ που έχουν κυβερνήσει και έχουν εφαρμόσει τις μνημονιακές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ιδιωτικοποίησαν τα τρένα και απαξίωσαν τα συστήματα ασφαλείας, το ΚΚΕ ήταν και είναι εναντίον της ιδιωτικοποίησης. 

Προκαλεί όμως απορία η υποτονική στάση του απέναντι στο έγκλημα των Τεμπών, και ειδικά απέναντι στη δεύτερη πλευρά του: Στην ενορχήστρωση της συγκάλυψης που έστησε από τις πρώτες ώρες το Μέγαρο Μαξίμου, τόσο για να αποδώσει αποκλειστικά τις ευθύνες στο ανθρώπινο λάθος, όσο και για να καλύψει το γεγονός των διαδοχικών εκρήξεων που πλέον τα πορίσματα αποδεικνύουν ότι οφείλεται σε φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας. 

Ποιες ήταν οι πρωτοβουλίες του ΚΚΕ για να αποκαλυφθεί η αλήθεια; Πόσες φορές πέρα από τις γενικολογίες για τις ιδιωτικοποιήσεις τέθηκε το πιεστικό ερώτημα μέσα στη Βουλή, στον πρωθυπουργό και στους υπουργούς, για το ποιον και τι καλύπτουν; Γιατί ενώ η κοινωνία βοά για την επιχείρηση συγκάλυψης, μέσα στη Βουλή δεν είχε ακουστεί το παραμικρό; Γιατί τα κόμματα (και το ΚΚΕ) θυμήθηκαν να μιλήσουν για τη συγκάλυψη του εγκλήματος, μόνο μετά τις εκατοντάδες συγκεντρώσεις της Κυριακής; Πόσες φορές στοχοποίησαν τον ίδιον τον Μητσοτάκη που διαβεβαίωνε κατηγορηματικά ότι δεν περιείχε τίποτα ύποπτο η εμπορική αμαξοστοιχία; Και πόσες φορές ζήτησαν την αποπομπή του Άδωνη Γεωργιάδη, του μόνιμου υβριστή των θυμάτων και των οικογενειών τους; Ή μήπως αυτά είναι ήσσονος σημασίας ζητήματα μπροστά στις επετειακές συναυλίες και στις κομματικές εκδηλώσεις;

Όσο εγκληματική είναι η πολιτική και η διαχείριση της κυβέρνηση Μητσοτάκη, τόσο ένοχη είναι η υποτονικότητα, η ανυπαρξία και η σιωπή της αντιπολίτευσης που αντί να κάνει τη Βουλή άνω κάτω για τη συνωμοσία συγκάλυψης που εκτυλίχθηκε, αρκείται σε βαρετές και νυσταλέες τοποθετήσεις.

Η δράση της αντιπολίτευσης, και ειδικά του ΚΚΕ, που υποτίθεται ότι δεν το “κρατά κανείς” (εφοπλιστής, πετρελαιάς, λαθρέμπορος κλπ), γεννά δικαιολογημένα ερωτηματικά. 

Ακόμα και ενώ ήταν σαφές, ημέρες πριν, ότι η δημοσιοποίηση των πορισμάτων των εμπειρογνωμόνων προκαλεί κοινωνικό και πολιτικό σεισμό, η ανταπόκριση του ΚΚΕ στο κάλεσμα της Κυριακής, ήταν απελπιστικά καθυστερημένη. 

Είναι απλά η γνωστή δυσανεξία απέναντι σε οτιδήποτε δεν οργανώνεται από το ίδιο το κόμμα; Είναι η ίδια γνωστή πολιτική με αυτή που εκφράστηκε από τον Περισσό την εποχή των πλατειών; Είναι η μόνιμη ασυλία που προσφέρει το ΚΚΕ στις αστικές κυβερνήσεις; Είναι η μόνιμη γενικολογία που παραπέμπει κάθετί στο πολύ μακρινό μέλλον; Είναι η λογική της εκλογικής εξαργύρωσης που εκφράστηκε με πολύ καθαρό τρόπο τον Μάρτιο του 2023, όταν μετά το δυστύχημα, το ΚΚΕ κάλεσε το λαό να “βγάλει τα συμπεράσματά του” και να ψηφίσει αντίστοιχα, κλείνοντας κάθε κινηματική και αγωνιστική διεκδίκηση; Ή είναι κάτι παραπάνω;

Προς το παρόν τα πορίσματα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας επιβεβαιώνουν ότι αρκετοί από τους νεκρούς κάηκαν ζωντανοί εξαιτίας φορτίου της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Αν και τα μελλοντικά πορίσματα, των ανεξάρτητων πλέον φορέων, και όχι απλώς των εμπειρογνωμόνων των οικογενειών του θυμάτων, επιβεβαιώσουν κάτι τέτοιο, θα είναι προφανές ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός καθοδήγησε μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις συγκάλυψης εγκλήματος στη σύγχρονη πολιτική ιστορία. Προφανώς αυτό δεν θα συνέβαινε παρά μόνο αν τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από το αδήλωτο φορτίο είναι εξαιρετικά ισχυρά. 

Αλήθεια, αυτό είναι μικρής σημασίας ζήτημα για ένα κόμμα που θέλει να λέγεται κομμουνιστικό; Είναι δευτερεύον το να αποκαλυφθεί ποιος και γιατί ενορχήστρωσε μια σειρά από “συμπτώσεις”; Από το μπάζωμα του χώρου εντός ολίγων ημερών και τις ιατροδικαστικές παραλείψεις, μέχρι περίεργους θανάτους στελεχών του ΟΣΕ, εξαφανίσεις οπτικού υλικού από την εμπορική αμαξοστοιχία, αλλοίωση ηχητικού υλικού για να περιοριστεί η ευθύνη στον σταθμάρχη, πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις για τις συνθήκες του δυστυχήματος που έσπευδαν να προλάβουν, να κατευθύνουν και να περιορίσουν την δικαστική διερεύνηση. 

Η στάση του ΚΚΕ, και ακόμα περισσότερο η στάση όλης της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης, μας θυμίζει γιατί είναι τόσο ασύδοτη, κυνική και θρασύτατη η κυβέρνηση Μητσοτάκη: Γιατί πολύ απλά δεν έχει αντίπαλο. Δεν αντιμετωπίζει την παραμικρή πίεση μέσα στη Βουλή. 

Η μοναδική πίεση που νιώθει είναι η οργή των εκατοντάδων χιλιάδων που βούλιαξαν τις πλατείες και τους δρόμους όλης της χώρας και που έσπασε την επιβαλλόμενη δίχρονη σιωπή για το έγκλημα. Ο κόσμος που βλέπει το έγκλημα και τους ενόχους, η κοινωνία που καταλαβαίνει ότι επιχειρήθηκε μια τεράστια συγκάλυψη, δεν εκπροσωπείται πολιτικά από κανένα κοινοβουλευτικό κόμμα. Προς το παρόν εκφράζεται από τις πρωτοβουλίες των οικογενειών των θυμάτων. 

Είναι αυτές οι πρωτοβουλίες, του Συλλόγου των Οικογενειών, των γονιών και συγγενών των θυμάτων που μπορούν να διατηρήσουν, να εντείνουν και να κλιμακώσουν την απαίτηση για δικαιοσύνη, για αλήθεια, για τιμωρία των ενόχων του εγκλήματος και της συγκάλυψής του. Η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση έχει πολλές φορές αποδείξει ότι δεν μπορεί και δεν θέλει να το κάνει.