-Είδαμε τον ακροδεξιό όχλο του Τραμπ να κάνει στην αμερικανική πρωτεύουσα ότι έκαναν οι αμερικανικές κυβερνήσεις στην Ουκρανία, τη Συρία, τη Βενεζουέλα κα. Το Struggle-La Lucha και πολλές αριστερές οργανώσεις προειδοποιούσαν καιρό για την προσπάθεια να κλαπούν οι εκλογές. Μπορείς να περιγράψεις τις κινήσεις του Τραμπ πριν και κατά τη διάρκεια της απόπειρας πραξικοπήματος;

-Πριν τις εκλογές του Νοεμβρίου, ο Τραμπ δήλωσε ανοιχτά τα σχέδιά του να κλέψει τις εκλογές εάν δεν κέρδιζε. Το αστικό πολιτικό κατεστημένο, τόσο των Δημοκρατών όσο και των Ρεπουμπλικάνων, δεν έλαβε σοβαρά υπόψη την απειλή. Είχαν εμπιστοσύνη στους “ιερούς δημοκρατικούς θεσμούς” τους και προσπάθησαν να καθησυχάσουν το λαό για να αγνοήσει την απειλή. Η πρώτη απόπειρα πραξικοπήματος από τον Τραμπ (ή “αυτοπραξικοπήματος”, όπως ονομάζεται στη Λατινική Αμερική) έγινε την 1η Ιουνίου, λίγες ημέρες μετά την αστυνομική δολοφονία του George Floyd στην Μινεάπολη που πυροδότησε μια εθνική αντιρατσιστική εξέγερση. Ο Τραμπ κινητοποίησε στρατεύματα και ομοσπονδιακούς πράκτορες για να καταστείλουν τους διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν έξω από το Λευκό Οίκο. Παρέλασε σε μια κοντινή εκκλησία, με τη Βίβλο στα χέρια του και με τον επικεφαλής των Αρχηγών του Γενικού Επιτελείου του Πενταγώνου. Εκεί ανακοίνωσε τα σχέδιά του να επικαλεστεί τον Νόμο περί Ανταρσίας, ο οποίος είχε αρχικά θεσπιστεί για την καταστολή των εξεγέρσεων σκλάβων στις αρχές του 19ου αιώνα με χρήση του στρατού. Αλλά οι στρατηγοί του Πενταγώνου αντέδρασαν ψυχρά. Η συντριπτική πλειονότητα των στρατιωτών είναι από την εργατική τάξη, πολλοί είναι μαύροι. Οι στρατιωτικοί ηγέτες αποφάσισαν ότι δεν μπορούσαν να εμπιστευτούν τα στρατεύματά τους για να καταστείλουν την εξέγερση. Φοβήθηκαν ότι οι στρατιώτες θα ταχθούν με τον λαό.

Όταν άρχισε να υποχωρεί η αυθόρμητη εξέγερση κατά των αστυνομικών δολοφονιών, άρχισε μια έξαλλη ρατσιστική αντίδραση, υπό την ηγεσία του Τραμπ. Η εκλογική του στρατηγική ήταν να συγκεντρώσει σκληροπυρηνικούς φασίστες, λευκούς ρατσιστές και αξιωματικούς της αστυνομίας για να καταστείλουν τη μαύρη κοινότητα και τους συμμάχους της. Οι πολιτικοί κατά του Τραμπ και τα ΜΜΕ έπαιξαν και αυτοί ρόλο, καθώς φοβήθηκαν την εξέγερση του ΒLM, ιδιαίτερα επειδή για πρώτη φορά εδώ και πολλές δεκαετίες, πλήθος λευκών εργατών συμμετείχε στον αντιρατσιστικό αγώνα. Ο Τραμπ δήλωσε στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις ότι μόνος τρόπος για να χάσει ήταν η νοθεία. Αυτό ήταν  μήνυμα στους οπαδούς του μέσα και έξω από τον κρατικό μηχανισμό να απορρίψουν το αποτέλεσμα. Είτε θα κέρδιζε καταπνίγοντας τις ψήφους, ιδιαίτερα των μαύρων, είτε υποστηρίζοντας ότι η άλλη πλευρά έκανε νοθεία.

Όταν κατέστη σαφές, λίγες ημέρες μετά τις εκλογές, ότι ο Τραμπ είχε χάσει από τον Μπάιντεν, το εναλλακτικό σχέδιο τέθηκε σε ισχύ. Η νομική του ομάδα ενεπλάκη σε πολλές μηνύσεις προσπαθώντας να ανατρέψει τα αποτελέσματα σε πολιτείες όπου η ψηφοφορία ήταν οριακή. Ο ίδιος άσκησε πιέσεις σε πολιτειακούς αξιωματούχους για να αλλάξουν το αποτέλεσμα. Τοποθέτησε τους πιο στενούς οπαδούς του σε υψηλά αξιώματα στο στρατό και το μηχανισμό Εθνικής Ασφάλειας, και φρόντισε να έχει ακροδεξιά πλειοψηφία στο Ανώτατο Δικαστήριο. Αλλά η σημαντικότερη κίνηση ήταν να ενθαρρυνθεί τη φασιστική δεξιά να κινητοποιηθεί. Αυτές οι  συμμορίες ρατσιστών έχουν πολλούς δεσμούς με το στρατό και την αστυνομία. Μερικές φορές συνεργάζονται ανοιχτά με τα κατασταλτικά σώματα του κράτους, όπως στην Κενόσα, όπου οι ένοπλοι φασίστες αντικατέστησαν την αστυνομία και σκότωσαν δύο αντιρατσιστές διαδηλωτές. Ομάδες όπως τα Περήφανα Αγόρια και οι Ένορκοι Φύλακες, ήρθαν στην Ουάσινγκτον δύο φορές το Δεκέμβριο, όπου επιτέθηκαν σε εκκλησίες μαύρων και αντιφασίστες ακτιβιστές, σαν πρόβα για ό,τι συνέβη στις 6 Ιανουαρίου.

-Γιατί νομίζεις ότι το Καπιτώλιο φάνηκε να εκπλήσσεται; Δεν πίστευαν ότι ο Τραμπ θα τολμούσε να υποκινήσει την ακροδεξιά εξέγερση; Σίγουρα ήξεραν ότι είχε υποστηρικτές στον κρατικό μηχανισμό.

-Το κατεστημένο των Δημοκρατών και των Ρεπουμπλικάνων παρέλυσε λόγω εξάρτησής από τον καπιταλιστικό κρατικό μηχανισμό. Είδαν τις φασιστικές διαμαρτυρίες το Δεκέμβριο και αποφάσισαν ότι δεν ήταν σοβαρή απειλή . Ο Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί στο Κογκρέσο, θα μπορούσαν να είχαν προειδοποιήσει για τον κίνδυνο και να είχαν καλέσει τις μάζες να έρθουν να τους προστατεύσουν από τους ρατσιστές. Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι θα είχαν βγει ακόμα και εν μέσω της πανδημίας, καθώς οι διαδηλώσεις του BLM έδειξαν ότι οι μάζες είναι έτοιμες να θέσουν τους εαυτούς τους σε κίνδυνο όταν χρειαστεί. Αλλά οι καπιταλιστές πολιτικοί φοβούνται περισσότερο την εξέγερση του λαού ενάντια στον ρατσισμό και τον καπιταλισμό παρά τους φασίστες. Έτσι, έθεσαν σε κίνδυνο πολλές ζωές, ακόμα και τις δικές τους. Γι’ αυτό η εργατική τάξη δεν μπορεί να βασιστεί στους φιλελεύθερους πολιτικούς για την καταπολέμηση του φασισμού.

Επίσης, οι φασίστες είχαν βοήθεια μέσα από το Καπιτώλιο. Τα μέλη του Κογκρέσου που υποστηρίζουν τον Τραμπ λέγεται ότι έκαναν ξενάγηση σε μερικούς από τους διοργανωτές της κινητοποίησης πριν από την 6η Ιανουαρίου. Υπήρχαν επίσης φιλο-φασίστες μέσα στην αστυνομία του Καπιτώλου που επέτρεψαν στον όχλο να μπει στο κτίριο. Γενικά υπήρχε μια προσέγγιση πολύ διαφορετική από τη βίαιη στάση απένταντι στις προοδευτικές διαδηλώσεις. Φυσικά, ο Τραμπ και οι υποστηρικτές του έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μπλοκάρουν κάθε είδους έκτακτα μέτρα ασφαλείας. Ο Τραμπ απέτρεψε την κινητοποίηση της Εθνοφρουράς της Ουάσινγκτον για παράδειγμα, καθώς η πόλη της Ουάσινγκτον εξαρτάται πλήρως από τον πρόεδρο ως επικεφαλής του στρατού. Η Εθνοφρουρά έλαβε καθυστερημένα άδεια να ενεργήσει με εντολή του Αντιπροέδρου Μάικ Πένς, του οποίου η ζωή κινδύνευε στο Καπιτώλιο. Και αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο, θεωρώ, με παρασκηνιακή συμφωνία για την απομάκρυνση του Τραμπ από τη διαδοχή της στρατιωτικής διοίκησης.

-Έγραψες στο τελευταίο άρθρο σου ότι ο Τραμπ έπρεπε να διωχθεί με την 25η Τροπολογία για απόπειρα πραξικοπήματος. Αντ’αυτού επέλεξαν ένα “σόου μομφής”, όπως το αποκάλεσες.  Γιατί συνέβη αυτό;

-Η επιτυχία ή αποτυχία της απόπειρας πραξικοπήματος ήταν εξαρτιόταν πραγματικά από το τι θα έκανε ο στρατός. Ο Τραμπ και οι υποστηρικτές του ήλπιζαν ότι θα στήριζε την επίθεση ή έστω θα παρέμενε ουδέτερος. Αλλά η πίεση από άλλους τομείς του πολιτικού κατεστημένου και θεσμών της άρχουσας τάξης, και ο φόβος για αντίσταση από τα στρατεύματα, τους έκανε να ρίξουν τελικά το βάρος τους πίσω από τον Πένς. Το πώς συνέβη αυτό έχει κρυφτεί επιμελώς από την κοινή γνώμη. Αλλά κάποιες πληροφορίες έχουν διαρρεύσει σε σημαντικές αστικές εκδόσεις, όπως New York Times και Washington Post, αποδεικνύοντας ότι ο Αντιπρόεδρος Πένς, οι αρχηγοί των Δημοκρατικών του Κογκρέσου Νάνσι Πελόσι και Τσακ Σούμερ, και ο Ρεπουμπλικάνος ηγέτης της Γερουσίας Μιτς ΜακΚόνελ συνεργάστηκαν με “υγιείς ηγέτες” στο Λευκό Οίκο και το Πεντάγωνο για να απομακρυνθεί ο Τραμπ από τη στρατιωτική ιεραρχία. Σε αντάλλαγμα, επετράπη στον Τραμπ να υπηρετήσει τις τελευταίες δύο εβδομάδες της θητείας του χωρίς να απομακρυνθεί με την 25η τροποποίηση του Συντάγματος, που επιτρέπει στον Αντιπρόεδρο και την πλειοψηφία του Υπουργικού Συμβουλίου να απομακρύνουν τον πρόεδρο εάν δεν μπορεί πλέον να εκτελέσει τα καθήκοντά του, είτε για λόγους υγείας είτε για εγκληματικές δραστηριότητες.

Η διαδικασία μομφής δεν έχει ουσιαστικά νόημα τώρα που ο Τραμπ είναι εκτός εξουσίας και κανείς δεν μπορεί να συμφωνήσει εάν μπορεί να ασκηθεί νομική δίωξη σε έναν πρόεδρο μετά την αποχώρησή του από το αξίωμα. Είναι ένα σόου για να κατευνάσει τις λαϊκές μάζες που είναι εξοργισμένες με τον Τραμπ, και τα χαμηλόβαθμα μέλη του Κογκρέσου των οποίων οι ζωές απειλήθηκαν. Οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι τα πιο προοδευτικά, μαύρης ή άλλης καταπιεσμένης εθνικότητας, μέλη του Κογκρέσου, όπως οι σοσιαλδημοκράτες Alexandria Ocasio-Cortez, Ilhan Omar και Rashida Tlaib, θα είχαν σκοτωθεί εν ψυχρώ αν ο φασιστικός όχλος τους είχε πιάσει. Έστησαν ακόμα και μια θηλιά για λιντσάρισμα έξω από το Καπιτώλιο! Ο σύγκρουση συνεχίστηκε εντός των υψηλόβαθμων τάξεων του στρατού για αρκετές ημέρες. Μόνο στις 12 Ιανουαρίου, σχεδόν μια εβδομάδα μετά την επίθεση, οι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων εξέδωσαν μια δήλωση καταδικάζοντας την και αναγνωρίζοντας τον Μπάιντεν ως τον επερχόμενο κυβερνήτη.

-Οι συλλήψεις φασιστών που συμμετείχαν στην εξέγερση στο Καπιτώλιο έχουν ξεκινήσει. Ορισμένοι αστυνομικοί έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα.  Η νέα κυβέρνηση μπορεί να ισχυριστεί ότι έτσι η φασιστική απειλή αντιμετωπίστηκε. Είναι όμως έτσι; Δεδομένου πως ο Τραμπ έχει συσπειρώσει ένα ακροδεξιό κίνημα στο πρόσωπό του, αλλά και οι Δημοκρατικοί έχουν στο παρελθόν εξαπολύσει φασιστικές οργανώσεις εναντίον μειονοτήτων και της εργατικής τάξης. Πχ. οι σημερινοί υποστηρικτές του Τραμπ συμμετείχαν στον πόλεμο κατά του αντιφασιστικού κινήματος στην Ουκρανία, όταν οι Δημοκρατικοί υποστήριξαν το φασιστικό καθεστώς.

-Η καπιταλιστική τάξη και το πολιτικό της κατεστημένο πάντα αρέσκονται να κρατούν τους φασίστες ως εφεδρεία για έκτακτες ανάγκες. Θα ρίξουν έναν μικρό αριθμό στη φυλακή ως προπέτασμα καπνού, όπως ο Χίτλερ φυλακίστηκε για λίγο μετά το Beer Hall Putsch του 1923 στη Γερμανία. Γίνεται λόγος για νέα “αντιτρομοκρατικά μέτρα” και μια εκστρατεία κατά του “εγχώριου εξτρεμισμού”. Αλλά γνωρίζουμε ότι πραγματικός στόχος θα είναι η αριστερά, διότι όλες οι κυβερνητικές ομάδες φοβούνται τους εργαζομένους, τις μάζες, τους αντιφασίστες και τους κομμουνιστές, πολύ περισσότερο από όσο τους φασίστες.

Η βάση στήριξης του Τραμπ στην άρχουσα τάξη είναι μεταξύ της σχετικά νέας ομάδας όσων έγιναν δισεκατομμυριούχοι κατά τη διάρκεια της άνθησης στον τομέα της ενέργειας μετά τον πόλεμο στο Ιράκ, ειδικά όσοι εμπλέκονται στη βιομηχανία εξορύξεων στη Βόρεια Αμερική. Όταν τελείωσε η άνθιση και τα κέρδη τους κατέρρευσαν, προσκολλήθηκαν στον Τραμπ ως τον άνθρωπό τους. Αν και αυτή η ομάδα είναι σχετικά μικρή, είναι απελπισμένη και το σημαντικότερο, έχει ένα πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης: τον φασισμό! Αυτό τους δίνει δύναμη και επιρροή πέρα από τον αριθμό τους, επειδή το κυρίαρχο καπιταλιστικό ρεύμα που συμβολίζει ο Μπάιντεν δεν έχει λύση στην κρίση. Η μόνη τους απάντηση είναι να γυρίσουν το ρολόι πίσω στο 2016, στις συνθήκες που εξαρχής δημιούργησαν τον Τραμπ.

Όπως επεσήμανες, οι Δημοκρατικοί και ο Μπάιντεν είναι συνένοχοι στην άνοδο του φασισμού εδώ και σε ολόκληρο τον κόσμο. Για δεκαετίες, τόσο οι Δημοκρατικές όσο και οι Ρεπουμπλικάνικες κυβερνήσεις έχουν χρησιμοποιήσει την ακροδεξιά βία για να εξυπηρετήσουν τους στόχους τους σε πολλές χώρες , όπως Λιβύη, Βενεζουέλα, Συρία, Βολιβία κα. Ο Μπάιντεν ανασυστήνει μια ομάδα εξωτερικής πολιτικής βασισμένη σε μεγάλο βαθμό στην διακυβέρνηση Ομπάμα, η οποία ενθάρρυνε, βοήθησε και εξόπλισε τους φασίστες στην Ουκρανία που ανέτρεψαν την κυβέρνηση το 2014 και πυροδότησαν πόλεμο κατά του Ντόνμπας. Αυτό έχει άμεσες και θανατηφόρες επιπτώσεις για το λαό των ΗΠΑ. Γνωρίζουμε πχ, ότι ομάδες λευκών ρατσιστών που συμμετείχαν στις φασιστικές ταραχές στο Charlottesville το 2017 εκπαιδεύτηκαν από το Τάγμα Αζόφ στην Ουκρανία. Είμαι βέβαιος ότι κάποιοι από αυτούς συμμετείχαν και στην επίθεση στο Καπιτώλιο.

Η επίθεση μπορεί να απέτυχε να ανατρέψει τις εκλογές, αλλά κατά μια έννοια ήταν μεγάλη επιτυχία για το φασιστικό κίνημα. Ήταν σαν αγγελία στρατολόγησης. Πέρυσι, αυτές οι ομάδες εισέβαλαν ένοπλα σε αρκετά πολιτειακά καπιτώλια για να διαμαρτυρηθούν για τα μέτρα δημόσιας υγείας για την καταπολέμηση της πανδημίας. Και με την ενεργή υποστήριξη του Τραμπ, σε μεγάλο βαθμό πέτυχαν τους στόχους τους. Γι’αυτό 400.000 άνθρωποι είναι νεκροί στις ΗΠΑ από τον ιό και οι αριθμοί συνεχίζουν να αυξάνονται. Τώρα έκαναν ένα ακόμη μεγάλο βήμα εισβάλλοντας στην έδρα της εθνικής κυβέρνησης, κάτι που ονειρεύονταν εδώ και χρόνια. Έτσι, είτε ο Τραμπ συνεχίζει να είναι το σύμβολο αυτού του κινήματος είτε εξαφανιστεί στο παρασκήνιο, ο φασιστικός κίνδυνος δεν πάει πουθενά. Λυπάμαι που το λέω, αλλά το αριστερό και εργατικό κίνημα δεν έχει λάβει σοβαρά υπόψη τον κίνδυνο μέχρι τώρα. Έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε.

-Ο Μπάιντεν δήλωσε ότι θα συνεχίσει την επιθετικότητά κατά της Κίνας και θα αναγνωρίσει το Γουαϊδό στη Βενεζουέλα. Ενώ λέει ότι θέλει να επιστρέψει στη συμφωνία με το Ιράν, δεν δηλώνει ότι θα άρει τις εγκληματικές κυρώσεις. Θεωρείς ότι θα αλλάξει κάτι στην ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ ή ο Μπάιντεν θα είναι “μετριοπαθής” Τραμπ;

-Δεν περιμένω καμία αλλαγή από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό υπό τον Μπάιντεν, εκτός από μικρές αλλαγές στις προτεραιότητες. Ιστορικά, οι κυβερνήσεις των Δημοκρατικών δίνουν προτεραιότητα στην περικύκλωση και την δαιμονοποίηση της Ρωσίας, ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν επικεντρωθεί στο Ιράν και τη Μέση Ανατολή. Βενεζουέλα, Κούβα και ΛΔ Κορέας θα παραμείνουν στο στόχαστρο του Πενταγώνου. Η Africom θα συνεχίσει τη θανάσιμη εκστρατεία της σε ολόκληρη την Αφρική. Κατά πάσα πιθανότητα θα δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στη ανάπτυξη του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας και των δημοκρατιών του Ντόνμπας. Αλλά το κύριο θέατρο νομίζω θα παραμείνει η Κίνα, επειδή ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός αισθάνεται τα κέρδη και την επιρροή του  απειλούνται περισσότερο από αυτή

Στην αριστερά υπάρχει μεγάλη ανησυχία ότι η ύπαρξη ενός Δημοκρατικού στο Λευκό Οίκο θα αποτρέψει τους ανθρώπους από το να αντιταχθούν στον πόλεμο και την επιθετικότητα. Οι άνθρωποι θυμούνται τις επιπτώσεις που είχε η εκλογή του Ομπάμα στην υποχώρηση του μεγάλου αντιπολεμικού κινήματος που υπήρχε κατά την διακυβέρνηση Μπους. Στην πραγματικότητα, το αντιπολεμικό κίνημα στις ΗΠΑ ποτέ δεν ανέκαμψε μετά από αυτό. Πρέπει τώρα να το ξαναχτίσουμε, όχι χωριστά αλλά σε συνδυασμό με τους αντιφασιστικούς και αντιρατσιστικούς αγώνες.

-Η αμερικάνικη κοινωνία αντιμετωπίζει μια σοβαρή κρίση υγείας από το COVID-19, που είναι ταυτόχρονα κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Τα θύματα, οι φτωχοί και οι μειονότητες, εξεγέρθηκαν δηλώνοντας ότι οι ζωές τους έχουν σημασία. Διαβάζουμε για μεγάλες κινητοποιήσεις και απεργίες. Ο Τραμπ ηττήθηκε, αλλά ο καπιταλισμός είναι ακόμα εδώ. Τι συμβαίνει σήμερα με αυτό το μαζικό κίνημα;

-Τώρα οι άνθρωποι περιμένουν να δουν τι θα κάνει ο Μπάιντεν και αν η νέα κυβέρνηση μπορεί να ελέγξει την πανδημία και να κάνει κάτι για την ανεργία. Οι λαϊκές μάζες που ψήφισαν υπέρ του Μπάιντεν το έκαναν κυρίως για να ξεφορτωθούν τον Τραμπ. Αλλά φυσικά ο Μπάιντεν έδωσε πολλές υποσχέσεις για να λάβει την υποστήριξή τους. Εκατομμύρια βρίσκονται σε απελπιστικές συνθήκες. Το σύστημα υγείας είναι απελπιστικά αποδιοργανωμένο και ανεπαρκές. Σε κάποιες πολιτείες, τα αυτοκίνητα παρατάσσονται σε ουρές χιλιομέτρων για επισιτιστική βοήθεια. Η κυβέρνηση επέκτεινε την απαγόρευση εξώσεων κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ωστόσο τα ενοίκια εξακολουθούν να οφείλονται στο σύνολό τους. Όταν αρθεί η απαγόρευση, εκατομμύρια οικογένειες θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα έλλειψης στέγης

Ο Μπάιντεν θα ήθελε να εμφανιστεί ως σύγχρονος Φράανκλίνος Ρούσβελτ, που θα σώσει το καπιταλιστικό σύστημα με μεταρρυθμίσεις. Αλλά ο αμερικανικός καπιταλισμός δεν αναπτύσσεται όπως τη δεκαετία του 1930. Τότε ήταν στα πρόθυρα να γίνει η κυρίαρχη παγκόσμια δύναμη. Τώρα έχει ξεπεράσει κατά πολύ το αποκορύφωμά του, και δεν υπάρχει βούληση μεταξύ των καπιταλιστών να θυσιάσουν τα κέρδη τους για να κάνουν τη ζωή των μαζών πιο υποφερτή. Ο ίδιος ο Μπάιντεν είναι δεξιός παίκτης εντός του Δημοκρατικού Κόμματος. Απορρίπτει την καθολική υγειονομική περίθαλψη και αντιτάσσεται στην αποχρηματοδότηση της αστυνομίας ώστε να καλυφθούν οι ανθρώπινες ανάγκες. Αντ’ αυτού συμβουλεύει τους αστυνομικούς να πυροβολούν ανθρώπους στα πόδια αντί για το κεφάλι. Περιμένουμε οι εργαζόμενοι, οι πιο καταπιεσμένοι, να απογοητευτούν από τη νέα κυβέρνηση. Αυτό που πρέπει να επιδιώξουμε είναι να κινητοποιήσουμε τον θυμό και τη δυσαρέσκεια στον αγώνα για σοσιαλισμό, και να μην επιτρέψουμε στους φασίστες να το εκμεταλλευτούν.

Υ.Γ.: Κατά την διάρκεια της συνέντευξης, η επικοινωνία με τον Greg διακόπηκε, καθώς το Facebook έριξε μαζικά προφίλ αριστερών αγωνιστών και οργανώσεων. Του ζητήσαμε ένα σχόλιο για την απόπειρα φίμωσης, αλλά και για την απαγόρευση αναρτήσεων που επιβλήθηκε στον Ντόναλντ Τραμπ. Ακολουθεί η απάντηση:

Στις 22 Ιανουαρίου, εγώ και αρκετοί σύντροφοί μου τεθήκαμε εκτός Facebook. Τα προφίλ μας ήταν “μόνιμα απενεργοποιημένα”, χωρίς καμία ευκαιρία να ασκήσουμε έφεση στην απόφαση. Δύο μαζικές οργανώσεις στις οποίες συμμετέχουμε, η “Συνέλευση Λαϊκής Εξουσίας” και οι “Γυναίκες στον Αγώνα”, αφαιρέθηκαν επίσης από το Facebook. Άλλες σελίδες που διαχειριζόμαστε, όπως αυτή που διευθύνω σε αλληλεγγύη με το Ντόνμπας, δεν ήταν προσβάσιμες. Αντιδράσαμε, προειδοποιώντας μέσα από τα ΜΜΕ και το προοδευτικό κίνημα, κάνοντας νομικά βήματα και βομβαρδίζοντας τους αξιωματούχους του Facebook με email, tweets και τηλεφωνήματα. Μέχρι τη νύχτα της 25ης Ιανουαρίου, οι περισσότερες σελίδες και προφίλ αποκαταστάθηκαν. Δεν δόθηκε καμία εξήγηση. Δεν ήταν πρώτη φορά. Στα τέλη Οκτωβρίου, λίγο πριν τις προεδρικές εκλογές, πολλές από τις παραπάνω σελίδες και προφίλ έκλεισαν ξαφνικά.Tότε, οργανωνόμασταν για μια αυτοκινητοπορεία ενάντια στην απειλή του Τραμπ να κλέψει τις εκλογές. Το Facebook αφαίρεσε την εκδήλωση και έθεσε εκτός πολλούς από εμάς. Και τότε αγωνιστήκαμε και αποκαταστήσαμε τα πράγματα.

Τα αμερικάνικα μονοπώλια κοινωνικής δικτύωσης βρίσκονται σε πόλεμο με την Αριστερά πολύ καιρό. Σελίδες και άτομα που εκπροσωπούν τους αγώνες εθνικής απελευθέρωσης στην Παλαιστίνη, την Κολομβία και άλλες χώρες, δέχονται καιρό τώρα επίθεση από το Facebook, το Google, το Twitter κα. Διεθνή μέσα ενημέρωσης, όπως το teleSUR και η Press TV, καταστέλλονται. Οι αριστεροί συχνά αποκλείονται ή περιορίζονται χωρίς λόγο και προειδοποίηση. Ένα από τα μαθήματα που πήραμε από αυτές τις εμπειρίες είναι ότι είναι σημαντικό να μην βασιζόμαστε υπερβολικά σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Πρέπει να τις χρησιμοποιούμε, όπως έλεγε ο Λένιν για τα συνδικάτα ταξικής συνεργασίας: “Αν σπρώξουν τους επαναστάτες έξω από την πόρτα, τότε να μπούμε μέσα από το παράθυρο”. Δεν πρέπει όμως να είμαστε αφελείς και να πιστεύουμε ότι είναι ένας αξιόπιστος και μόνιμος τρόπος οργάνωσης.

Είναι σημαντικό να μην εξισώνονται οι επιθέσεις στην αριστερά με τη πρόσφατη απαγόρευση του Τραμπ και ορισμένων από τους φασίστες υποστηρικτές του. Το Twitter και το Facebook δεν θέλησαν ποτέ να απαγορεύσουν τον Τραμπ. Είναι μεγάλη πηγή εσόδων. Το Twitter αναγκάστηκε να το κάνει μετά την επίθεση της 6ης Ιανουαρίου, λόγω μαζικής αγανάκτησης και την επομένη οι τιμές των μετοχών έπεσαν. Τον άφησαν να κάνει ρατσιστική και βίαιη προπαγάνδα για χρόνια επειδή ήταν επικερδές. Δεν έχουμε φιλελεύθερη άποψη. Δεν πιστεύουμε στην ελευθερία του λόγου και για τις δύο πλευρές. Γνωρίζουμε ότι η αστική τάξη θέλει να καταστείλει την ελευθερία λόγου της επαναστατικής αριστεράς. Αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα των εργαζομένων, των αντιφασιστών και των οργανώσεών τους να μιλούν. Όχι των φασιστών που θέλουν να διαπράξουν γενοκτονία εναντίον καταπιεσμένων ανθρώπων και να διαλύσουν τις οργανώσεις μας. Έχουν πολλούς τρόπους να διαδώσουν το μήνυμά τους, χάρη στους υποστηρικτές τους στην καπιταλιστική τάξη. Η δουλειά μας είναι να τους κλείσουμε.