Τάσος Κατιντσάρος: Μαχητής της ζωής, του αγώνα και της κομμουνιστικής αριστεράς μέχρι την τελευταία στιγμή

Ο Τάσος ήταν μέλος του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μέλος της ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ και της Πολιτικής Κίνησης «Σύγχρονο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ».

Γεννήθηκε και έζησε στο Περιστέρι, την αγαπημένη του «λαϊκή γειτονιά» και, από τα μαθητικά του χρόνια, μέσα στη χούντα, οργανώθηκε στην αντιδικτατορική Κομμουνιστική Οργάνωση «Μαχητής». Από τότε, έζησε σαν μαχητής, πάλεψε σαν μαχητής και έφυγε σαν μαχητής, μετά από μακριά μάχη με τον καρκίνο.

Ήταν από τους συνδημιουργούς της συντονιστικής  επιτροπής εργαζομένων και μαθητών στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του 1973. Συμμετείχε σε όλα τα μεγάλα γεγονότα της ριζοσπαστικής μεταπολίτευσης, μέσα από σχηματισμούς της επαναστατικής Αριστεράς. Δεν εξαργύρωσε τίποτε από όλα αυτά. Αφιερώθηκε στον αγώνα χωρίς να κερδίσει τίποτε υλικό, ούτε θώκους και αξιώματα.

Στα πέτρινα χρόνια της μεγάλης υποχώρησης του ‘90, αρχικά βοήθησε στη συγκρότηση της Εναλλακτικής Αντικαπιταλιστικής Συσπείρωσης και το 1990 προσχώρησε στο Νέο Αριστερό Ρεύμα, του οποίου υπήρξε αδιάλειπτα μέλος της Συντονιστικής και μετέπειτα, Πολιτικής Επιτροπής του, μέχρι το 2017.

Πίστεψε και πάλεψε με ανιδιοτέλεια για την ενότητα της επαναστατικής Αριστεράς.  Συνέβαλλε όσο λίγοι στην ίδρυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Οι σύντροφοι, τα μέλη και όλες οι οργανώσεις της, τον αγαπούσαν για το ενωτικό και δημιουργικό πνεύμα του.

Τον Ιούνιο του 2018 συμμετείχε στην ίδρυση της Πολιτικής Κίνησης Σύγχρονο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ. Τα τελευταία χρόνια της ενσωμάτωσης μεγάλων τμημάτων της Αριστεράς στο αστικό μνημονιακό στρατόπεδο, των πικρών απογοητεύσεων και του κατακερματισμού,  δεν το έβαλε κάτω, αγωνίστηκε σταθερά και αισιόδοξα για την προγραμματική και μετωπική ανασυγκρότηση της αντικαπιταλιστικής και όλης της μαχόμενης Αριστεράς και κυρίως του κομμουνιστικού κινήματος. Σε αυτή τη δύσκολη προσπάθεια έδωσε και την τελευταία του ικμάδα, ακόμη και από το κρεβάτι του νοσοκομείου.

Ο Τάσος ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Με σπάνια ευρυμάθεια, με ευγένεια σε όλες του τις σχέσεις, ευαίσθητος απέναντι σε κάθε αδικία και οξύς παρατηρητής των κοινωνικών φαινομένων, ήταν ανήσυχος και ανικανοποίητος, «ψαχνόταν» διαρκώς, αλλά με μια αδογμάτιστη σταθερότητα στο μαρξισμό και στο ρόλο του εργατικού κινήματος. Αντιπάλευε τις αδυναμίες του. Είχε πολλούς φίλους και ενέπνεε το σεβασμό σε όλους, ακόμη και με όσους διαφωνούσε.

«Κυρίως, μας ενώνει αίμα», είπε σε μια από αυτές τις αντιπαραθέσεις για την ιστορία του λαϊκού κινήματος.

Κυρίως, όμως, έβλεπε στο μέλλον.

Στεκόμαστε δίπλα στη σύντροφό του, στην οικογένειά του, στους οικείους του.

Τάσο, καλό ταξίδι.

 Αθήνα, 27 Σεπτεμβρίου 2018

* Η πολιτική κηδεία του Τάσου Κατιντσάρου θα γίνει τη Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2018, στις 4 μ.μ., στο κοιμητήριο Περιστερίου.