Οι καταιγιστικές εξελίξεις στο σκάνδαλο των υποκλοπών θέτουν πλέον ζήτημα για το δημοκρατικό πολίτευμα στην Ελλάδα

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του έγκυρου ειδησεογραφικού Euractiv, μετά από χτεσινό έλεγχο της ΑΔΑΕ στην COSMOTE, αποκαλύφθηκαν νέες “νόμιμες επισυνδέσεις” με εισαγγελικές διατάξεις για λόγους εθνικής ασφάλειας σε βάρος του ευρωβουλευτή Γιώργου Κύρτσου και του δημοσιογράφου Τάσου Τέλλογλου. Κατά το δημοσίευμα, τον έλεγχο αποπειράθηκε να εμποδίσει παρανόμως με προφορική γνώμη του ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος, ωστόσο ο έλεγχος για τα ως άνω πρόσωπα ολοκληρώθηκε σύμφωνα με τη συνταγματική νομιμότητα που θωρακίζει την ανεξαρτησία της αρμόδιας Αρχής.

Αποκαλύπτεται πλέον ότι η παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη δεν ήταν “μεμονωμένη αστοχία”, αλλά κομμάτι της δράσης ενός οργανωμένου εγκληματικού κυκλώματος που έχει δράσει μέσα στην ΕΥΠ και έχει υποκλέψει τις τηλεφωνικές επικοινωνίες αρχηγών αντιπολιτευόμενων κομμάτων, Υπουργών, βουλευτών, ευρωβουλευτών και δημοσιογράφων. Πολιτικός και διοικητικός προϊστάμενος της ΕΥΠ κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα ήταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, με τοποτηρητή τον ανιψιό του, γραμματέα του πρωθυπουργικού γραφείου, Γρηγόρη Δημητριάδη.

Η στοιχειοθέτηση συστήματος υποκλοπών, και μάλιστα μέσω της “νόμιμης” οδού των εισαγγελικών διατάξεων (πέραν δηλαδή των όσων έχουν δει το φως της δημοσιότητας για το σύστημα Predator και τη χρήση του από την ΕΥΠ) θέτει πλέον ζήτημα για την ίδια την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Ελλάδα. Προκύπτουν επαρκέστατες ενδείξεις ότι ένα παρακράτος με κέντρο την ΕΥΠ, με εισαγγελικές προσβάσεις και ανοιχτή γραμμή με το Μέγαρο Μαξίμου, έχει στήσει έναν μηχανισμό υποκλοπών με σκοπό την αναπαραγωγή της πολιτικής κυριαρχίας αυτών που έδωσαν την εντολή της συγκρότησής του.

Κάθε απεύθυνση προς τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, που επί μήνες παρακωλύουν τη διαλεύκανση του σκανδάλου, είναι πλέον περιττή. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει και αυτός ο Πρωθυπουργός πρέπει να λογοδοτήσει πολιτικά και ποινικά. Αν, μάλιστα, ισχύει η απόπειρα παρακώλυσης του ελέγχου της Ανεξάρτητης Αρχής από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, διαθέτουμε πια και την θλιβερή εξήγηση για τα νωθρά αντανακλαστικά της δικαστικής εξουσίας.

Πλέον το ζήτημα είναι η στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Όπως είχαμε πει μετά την επιβεβαίωση της παρακολούθησης Χατζηδάκη, κάθε συνέχιση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας με όρους τυπικής καθημερινότητας βαρύνει πλέον και τα ίδια. Κάθε συμμόρφωση στην κοινοβουλευτική κανονικότητα μπορεί να θεωρηθεί ως συνενοχή. Αντί να ψηφίζουν τα προεκλογικά επιδόματα των 600 ευρώ για τους ένστολους ψηφοφόρους, τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να αναλάβουν έμπρακτες πρωτοβουλίες που να σημάνουν το “Ως Εδώ”.

Δημοκρατικό πολίτευμα δεν σημαίνει τα ντουβάρια μιας τυπικά λειτουργούσας Βουλής. Σημαίνει ελευθερίες και δικαιώματα, πολίτες που δεν φοβούνται τη σκιά τους, μειοψηφίες που μπορούν να γίνουν πλειοψηφίες μέσα από την ανεμπόδιστη πολιτική δράση. Αυτά πλέον φαίνεται να έχουν καταλυθεί στην Ελλάδα. Γι’ αυτό λέμε ότι είμαστε πια στην Ώρα Μηδέν”.