Η παράσταση «Εξάρχεια» που παίζεται στον Έβρο είναι επικίνδυνη και για τη χώρα, και για τον ελληνικό λαό, και για τους πρόσφυγες

Σχόλιο του antapocrisis.

Κυβερνητικές πηγές και φιλοκυβερνητικά μέσα κραυγάζουν από χθες ότι η Ελλάδα δέχεται επίθεση. Γκροτέσκο αναπαραγωγές των «ημέτερων δυνάμεων που αμύνονται του πατρίου εδάφους» διαδέχονται τις ρατσιστικές οιμωγές για «ορδές» προσφύγων που θέλουν να καταλάβουν τη χώρα. Διμοιρίες ΜΑΤ προωθούνται στα ελληνοτουρκικά σύνορα και τα τάγματα του στρατού τέθηκαν σε επιφυλακή.

Πέρα από τις φαντασμαγορίες των χημικών και των απωθήσεων, τους πανηγυρισμούς των αφελών δεξιών ότι «επιτέλους φυλάσσεται η χώρα» και τις δοξολογίες των ενταγμένων σε pay rolls δημοσιογράφων προς την κυβέρνηση, τι συμβαίνει στην πραγματικότητα;

Ο Ερντογάν μπλοκαρισμένος από το αδιέξοδο που η ίδια η τουρκική πολιτική δημιούργησε στη Συρία, μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ, πασχίζει με νύχια και με δόντια να πείσει τον ευρωατλαντικό άξονα να περιορίσει τη ρωσική εμπλοκή στη Συρία. Με τον πιο κυνικό τρόπο ενεργοποιεί σε αυτή την κατεύθυνση την προσφυγική πίεση. Ο ΟΗΕ εκτιμά τον συνολικό αριθμό των σύριων προσφύγων στο έδαφος της Τουρκίας στα 3,7 εκατομμύρια ανθρώπους. Ένα απειροελάχιστο κλάσμα αυτού του μεγέθους (ο ΟΗΕ μιλά για 13 χιλιάδες), το ίδιο το τουρκικό κράτος έσπρωξε προς τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Στόχος από αυτή την κίνηση τακτικισμού είναι να στηθεί ένα τηλεοπτικό σόου προς τη Δύση ώστε να εκβιάσει τη στήριξη στις τουρκικές επιχειρήσεις στο Ιντλίμπ.

Φυσικά οι προσδοκίες της κυβέρνησης Ερντογάν θα μείνουν ανεκπλήρωτες. Οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να εμπλακούν επιχειρησιακά στη Συρία, το ΝΑΤΟ θα καταγγέλλει τη Ρωσία φραστικά αλλά δεν θα επεμβαίνει, η ΕΕ θα συμπαρίσταται στην Τουρκία αλλά δεν θα κηρύξει πόλεμο στον Πούτιν.

Ο Ερντογάν υπερεκτίμησε τις τελευταίες προσδοκίες του ευρωατλαντικού άξονα να αποσταθεροποιήσει το συριακό καθεστώς. Τα απομεινάρια της Αλ Νούσρα που υπό τις προστατευτικές φτερούγες του τουρκικού στρατού δρουν στη Βορειοδυτική Συρία, φαντάζουν μηδαμινό εμπόδιο στην προσπάθεια της συριακής κυβέρνησης να ανακτήσει την εδαφική ακεραιότητας της χώρας υπό την προστασία της Ρωσίας. Η Ουάσιγκτον, μέσα στη δίνη των δικών της εσωτερικών συγκρούσεων δεν πρόκειται να ανοίξει σήμερα μέτωπο ενάντια στη Ρωσία, ειδικά μετά την ατιμωτική υποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων το περασμένο φθινόπωρο. Η στήριξη στην Τουρκία θα μείνει σε επίπεδο δηλώσεων και χρηματοδοτήσεων.

Η ελληνική κυβέρνηση, αφού στήριξε την απόπειρα διάλυσης της Συρίας από τη Δύση, αφού ακόμα και μέχρι προχθές (28/2/2020) δεν έθεσε βέτο στην προκλητική στήριξη του ΝΑΤΟ στις παράνομες και πέρα από κάθε διεθνές δίκαιο τουρκικές επιχειρήσεις στη Βόρεια Συρία, αποφάσισε να παίξει το παιχνίδι του Ερντογάν μέχρι τέλους.

Τσίμπησε στο τηλεοπτικό σόου που έστησε η Τουρκία στα ελληνοτουρκικά σύνορα και τα κυβερνητικά στελέχη παριστάνουν τον Λεωνίδα που μάχεται στις Θερμοπύλες ενάντια στην εισβολή των βαρβάρων. Θεωρούν μάλιστα ότι αμύνονται επιτυχώς γιατί 15 διμοιρίες ΜΑΤ απώθησαν κάποιες εκατοντάδες άοπλους που θέλησαν να περάσουν τα σύνορα.

Ακόμα και έτσι, τριψήφιος αριθμός προσφύγων πέρασε τα ελληνοτουρκικά σύνορα (οι συλλήψεις την Κυριακή το πρωί είναι 120), ενώ σε μία μόνο νύχτα οι νέες αφίξεις μόνο στη Λέσβο ξεπερνούν τα 220 άτομα. Όχι και πολύ πετυχημένοι Λεωνίδες, έτσι δεν είναι;

Η αλήθεια είναι ότι αν η Τουρκία αποφασίσει να δώσει ελευθέρας στα 3,7 εκατομμύρια πρόσφυγες να περάσουν στην Ευρώπη, δεν θα το κάνει στήνοντας τηλεοπτικού τύπου συγκρούσεις έξω από το τελωνείο. Οι πρόσφυγες δεν είναι τουρίστες. Δεν περνούν τα σύνορα από τα τελωνεία. Εάν η Τουρκία αποφασίσει να στείλει εκατοντάδες βάρκες από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, κανένα ριμέικ της παράστασης «ΜΑΤ – ΑΣΟΕΕ – Ρουβίκωνας» δεν πρόκειται να τις σταματήσει.

Το τηλεοπτικό σόου τύπου Εξαρχείων στον Έβρο το δέχεται και το αναπαράγει η ελληνική κυβέρνηση γιατί η ίδια αποδέχεται για την Ελλάδα ρόλο ανθρώπινης χωματερής. Αυτόν τον ρόλο έχουν διανείμει στη χώρα οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο και οι πάντα πρόθυμοι υποτελείς των Αθηνών τον αναλαμβάνουν αγόγγυστα.

Και όχι μόνο:

Την ώρα που ο Ερντογάν πολιτεύεται έχοντας τη μεγάλη εικόνα της συριακής κρίσης και της (αδιέξοδης αλλά υπαρκτής) τουρκικής εμπλοκής στη Συρία, ο Μητσοτάκης κάνει πολιτική για το εσωκομματικό του ακροατήριο, για τον μέσο καθυστερημένο δεξιό ψηφοφόρο που βλέπει τα επεισόδια στις Καστανιές ως το δεύτερο ημίχρονο της άλωσης της Κωνσταντινούπολης.

Ο ένας πιέζει τις ΗΠΑ και την ΕΕ για στήριξη και χρηματοδότηση και ο άλλος κάνει την Ελλάδα μαξιλαράκι ασφαλείας μην τύχει και ζοριστούν οι ξενοφοβικές κυβερνήσεις της κεντρικής Ευρώπης.

Ο ένας κάνει πολιτική σύμφωνα με τις γεωπολιτικές και στρατηγικές επιδιώξεις της χώρας του. Ο άλλος κάνει πολιτική για το Πρώτο Θέμα, τον ΣΚΑΙ, την εσωκομματική πίεση του Σαμαρά και την εκλογική του πελατεία.

Ο ένας ενδιαφέρεται να εκβιάσει την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Ο άλλος ενδιαφέρεται να μην τους ενοχλήσει.

Ο ένας κάνει το πρόβλημά του διεθνές ζήτημα και στήνει τηλεοπτικό σόου. Ο άλλος κάνει το διεθνές ζήτημα μονομερές πρόβλημα της χώρας του υιοθετώντας το τηλεοπτικό σόου της Άγκυρας.

Ο ένας χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες για να πετύχει τους σκοπούς της εισβολής, κατοχής και εποικισμού του βόρειου κομματιού της Συρίας. Στη χειρότερη θα κερδίσει άφθονη χρηματοδότηση. Ο άλλος χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες για να αποσυμπιέσει την πίεση του εκλογικού του σώματος, να ξεπλύνει τους χουλιγκάνους που έδρασαν σε Χίο και Μυτιλήνη με το εθνόσημο στο στήθος ως ήρωες – αμυνόμενους υπέρ πατρίδος, να επιβεβαιώσει την υποτέλειά του στα ευρω-ατλαντικά αφεντικά. Στην καλύτερη θα κερδίσει τα συγχαρητήρια του Τζήμερου και του Βελλόπουλου.

Ο ένας δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει κυνικά τους πρόσφυγες. Ταυτόχρονα δεν διστάζει να τσαλαπατήσει κάθε διεθνή συμφωνία και υποχρέωση της Τουρκίας. Ο άλλος επίσης δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει κυνικά τους πρόσφυγες. Ταυτόχρονα όμως δεν διανοείται καν να αμφισβητήσει διεθνείς συμφωνίες και συνθήκες που κάνουν την Ελλάδα αποθήκη ψυχών.

Ο ένας είναι ο Ερντογάν.

Ο άλλος είναι ο Μητσοτάκης.

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *