Δεν είναι σκάνδαλο να χρηματοδοτεί σήμερα το κράτος την ιδιωτική υγεία; Αυτό δεν πρέπει να το "λογαριάσουμε μετά";

Δεν είναι πρόκληση σήμερα, την ώρα που απαιτείται η πιο εντατική και ανεξαρτήτως κόστους προσπάθεια να ανέβει η δυναμικότητα του συστήματος Υγείας σε προσωπικό, κλίνες, εξοπλισμό, η κυβέρνηση να διπλασιάζει την ημερήσια αποζημίωση για τις κλίνες ΜΕΘ των ιδιωτικών κλινικών;

Είναι λογικό σήμερα που η χώρα αντιμετωπίζει τον μεγαλύτερο υγειονομικό κίνδυνο, αντί ο ιδιωτικός τομέας να προσφέρει κάτι από όλα όσα έχει κερδίσει τα προηγούμενα χρόνια, να αυξάνεται από 800 σε 1600 ευρώ ανά μέρα το κόστος που θα καταβάλει ο ΕΟΟΠΥΥ για νοσηλεία ασθενών σε ιδιωτικές κλίνες ΜΕΘ;

Δεν θα ήταν λογικό να επιτάξει το κράτος τα ιδιωτικά νοσοκομεία και χωρίς αποζημίωση να εντάξει τις δυνατότητές τους στην υγειονομική άμυνα της χώρας;

Δεν είναι πρόκληση, μετά την έστω έμμεση παραδοχή του ΕΟΔΥ ότι χρειάζονται εκτεταμένοι δειγματοληπτικοί έλεγχοι για την διάγνωση του ιού, να εγκρίνεται κονδύλι 30 εκατομμυρίων για να γίνεται μέρος των διαγνωστικών ελέγχων στα ιδιωτικά κέντρα;

Οι προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών γίνονται με το σταγονόμετρο και πάντα με καθεστώς συμβάσεων λίγων μηνών. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να συνηθίσει την ανάγκη να υπάρξει επιτέλους ένα ΕΣΥ που δεν θα είναι ερειπωμένο. Μπαλώνει τρύπες στο δημόσιο σύστημα, παραπληροφορεί ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμοι γιατροί για να διοριστούν, και χρηματοδοτεί αδρά τον ιδιωτικό τομέα. Την ώρα μάλιστα που εξαιρεί τους ιδιώτες γιατρούς από την αποζημίωση που προβλέπεται για τους ελεύθερους επαγγελματίες.

Κατανοούμε την απέχθεια των νεοφιλελεύθερων προς το Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Ας μας κάνουν όμως τη χάρη να καταπιούν την απέχθειά τους. Γιατί αυτό που κρίνεται σήμερα δεν είναι το τσαλακωμένο τουπέ όσων ήθελαν να γκρεμίσουν τα δημόσια νοσοκομεία.

Αυτό που κρίνεται είναι η δημόσια υγεία και η επιβίωση του λαού.

Και η αδρή χρηματοδότηση των ιδιωτικών νοσοκομείων και κλινικών, τα προκλητικά και εξακολουθητικά προνόμια που δίνει το κράτος στο ιδιωτικό κεφάλαιο στο χώρο της υγείας, σήμερα πληρώνεται ακριβά.

Σε δεκάδες εκατομμύρια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για άμεση και επείγουσα αύξηση της υγειονομικής θωράκισης της χώρας.

Η “ενοικίαση” από το κράτος ιδιωτικών κλινών ΜΕΘ έναντι αδράς αμοιβής είναι κόλπο που κρατά από παλιά: Με τη διάλυση του ΕΣΥ από τα τρία μνημόνια και την κατακόρυφη πτώση των κλινών ΜΕΘ στα Δημόσια Νοσοκομεία, το κράτος για να καλύψει μέρος (και όχι το σύνολο) των υγειονομικών αναγκών, αποφάσισε ότι είναι προτιμότερο, αντί να διατηρεί κλίνες ΜΕΘ στα Δημόσια Νοσοκομεία (μειώθηκαν από 680 σε 480 το 2014 για να φτάσουν το 2020 στις 550), αποφάσισε να “ενοικιάζει” κλίνες ΜΕΘ από τους κλινικάρχες.

Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια: Οι μεν κλινικάρχες εξασφάλιζαν πληρότητα -κρατικά χρηματοδοτούμενη- στις πεντάστερες κλινικές τους, το δε Δημόσιο παραιτούνταν από την υποχρέωση να διατηρεί προσωπικό, γιατρούς και νοσηλευτές, εξοπλισμό και κλίνες ΜΕΘ στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Βλέπετε η αναλογία γιατρών – νοσηλευτών ανά κλίνη ΜΕΘ είναι ψηλή. Δεν συμφέρει τα πρωτογενή πλεονάσματα και όσους τα υπηρέτησαν, σε βάρος της δημόσιας υγείας.

Αυτή την πολιτική πληρώνουμε σήμερα. Και αυτή η πολιτική υπηρετήθηκε από ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ δεν έχουν λόγο να τσακώνονται γιατί και οι δύο υπηρέτησαν το κόλπο της “ενοικίασης”. Διαφωνούν απλά στο τίμημα του αντιμίσθιου.

Αυτή η προκλητική πολιτική πρέπει σήμερα να σταματήσει. Και πρέπει να είναι ένα από τα πράγματα που θα «λογαριάσουμε» μετά.

Μαζί με τη δραματική κατάσταση στην οποία βρέθηκε το ΕΣΥ μετά από 10 χρόνια μνημονιακής λαίλαπας.

Μαζί και με τις σημερινές τραγικές και συνεχιζόμενες ελλείψεις σε προσωπικό, υποδομή, προστατευτικά μέσα.