Δεν είμαστε αναλώσιμοι. Αυτό το σύστημα είναι.

Ανακοίνωση του Αριστερού Δικτύου Νεολαίας.

Το έγκλημα στα Τέμπη έδειξε περίτρανα ότι για την άρχουσα τάξη, οι πολίτες αυτής της χώρας και ειδικά η νέα γενιά δεν είναι παρά αναλώσιμα υλικά. Τα αναλώσιμα υλικά τα χρησιμοποιείς και μετά τα πετάς. Έτσι μας θεωρούν και έτσι ακριβώς μας αντιμετωπίζουν – για πέταμα.

Αν οι ζωές μας ήταν στις προτεραιότητες αυτού του συστήματος, δεν θα γινόταν το έγκλημα στα Τέμπη. Εκεί που θέλουν δίνουν λεφτά και όλα λειτουργούν. Στην εποχή του ChatGpt, έστησαν ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για να παίρνουν τα σπίτια του κόσμου, με ηλεκτρονικά συστήματα παρακολουθούν χιλιάδες πολίτες, αλλά τα τρένα λειτουργούν ακόμα χειροκίνητα. Τα μέσα με τα οποία μετακινούμαστε, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια που σπουδάζουμε, οι χώροι που αθλούμαστε είναι ρημαδιό. Εκτός αν βάλουμε εμείς και οι γονείς μας το χέρι βαθιά στην τσέπη. Αίθουσες που δεν μας χωράνε, φοιτητικές εστίες διαλυμένες, ακατάλληλα σχολεία χωρίς συντήρηση. Στην πανδημία μας έκλεισαν μπροστά στην οθόνη του κινητού για 6 μήνες, μόνο και μόνο για να μη δώσουν λεφτά για καθηγητές, τεστ, μέσα προστασίας. Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε φυσιολογική τη μιζέρια, να νομίζουμε ότι είναι απίθανο να έχουμε πχ κλειστό γυμναστήριο στο σχολείο και σωστές αίθουσες. Ότι είναι φυσιολογικό να μη χωράμε στις αίθουσες στο Πανεπιστήμιο. Ότι είναι λογικό να μην παρέχεται δωρεάν σίτιση και στέγαση στους φοιτητές. Γιατί «δεν υπάρχουν λεφτά» για τους αναλώσιμους. Για να στέλνουν όπλα όμως στην Ουκρανία και να μοιράζουν εκατομμύρια στις πολυεθνικές και στην άρχουσα τάξη έχουν λεφτά.

Ως αναλώσιμοι δεν χρειάζεται να μορφωθούμε. Αρκεί να μας «μαθαίνουν» όσα απαιτούνται για να δουλεύουν τα αναλώσιμα γρανάζια. Δεν χρειάζεται να έχουμε παιδεία, πολιτισμό, ιδανικά. Θα μας ταΐσουν με «ψυχαγωγικά» σκουπίδια και ηλίθια πρότυπα. Και όταν φύγουμε από την εκπαίδευση θα είμαστε στο τρέξιμο για να μαζεύουμε πτυχία μιας χρήσης για ένα μισθό. Και θα μας κουνάνε το δάχτυλο για την αξιοκρατία, για τους ικανούς και τους ανίκανους. Τα δικά τους παιδιά είναι πάντα άριστα και ικανά γιατί πάνε στα ακριβά ιδιωτικά σχολεία και στα ακριβά πανεπιστήμια του εξωτερικού. Και μετά γίνονται πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καλοπληρωμένα στελέχη. Η μόνη τους αξιοσύνη ήταν τα λεφτά τους.

Ως αναλώσιμοι δεν χρειάζεται να σκεφτόμαστε, να αμφισβητούμε, να αγωνιζόμαστε. Θέλουν να είμαστε αποβλακωμένοι δέκτες της προπαγάνδας τους. Να εμπεδώσουμε ότι «έτσι είναι τα πράγματα» – είναι αδύνατο να αλλάξουν. Ότι είναι λογικό να είμαστε πάντα οι «από κάτω» – και αυτοί, οι «άριστοι», οι πλούσιοι, οι «ικανοί να μας κυβερνήσουν», να είναι πάντα οι «από πάνω».

Ως αναλώσιμοι θα τρέχουμε όλη μέρα, όπως οι γονείς μας, για την επιβίωση, παλεύοντας να βγάλουμε το μήνα, να πληρώσουμε το ακριβό νοίκι, το ακριβό ρεύμα, το ακριβό σούπερ-μάρκετ… Σε μια ξεπουλημένη και κατεστραμμένη χώρα, χωρίς εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, γιατί έτσι επέβαλαν οι ευρωπαίοι και εφάρμοσαν οι ντόπιοι υπηρέτες τους. Θα είμαστε κρέας για τα κανόνια σε ενδεχόμενες πολεμικές συγκρούσεις που θα επιβάλουν οι αμερικάνοι.

Και σ’ όποιον αναλώσιμο δεν αρέσει η ζωή του, ας πάει στον ψυχολόγο για να μάθει να διαχειρίζεται τη θλίψη, τον πόνο, την οργή, την έλλειψη νοήματος, για να «τα βρει με τον εαυτό του».

Είμαστε πολλοί και είναι λίγοι. Όσο σκύβουμε θα μας φαίνονται μεγάλοι – Να σηκωθούμε όρθιοι για να σκύψουνε αυτοί.

Να κάνουμε την οργή μας μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο που θα τους πνίξει. – Να πάρουμε τις ζωές και τις τύχες μας στα χέρια μας.

Να βγούμε στους δρόμους και να παλέψουμε για το δικαίωμά μας στη μόρφωση, στη δουλειά, στην υγεία, στη ζωή.

Να οργανωθούμε!

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *