Γιατί ένας εισοδηματίας που βγάζει 72.000€ τον χρόνο πρέπει να φορολογείται το ίδιο με έναν εργαζόμενο που βγάζει 22.000€ τον χρόνο;

Το παράδειγμα είναι πραγματικό, τα ονόματα όχι. Ο ένας, ας τον ονομάσουμε Δημήτρη, είναι προγραμματιστής, με ετήσιο εισόδημα 22.000€. Αν αφαιρέσουμε φόρους, εισφορές και λοιπές κρατήσεις βγάζει περίπου 1500€ καθαρά τον μήνα. Όχι καλά, όχι άσχημα. Ο άλλος, ας τον ονομάσουμε Τζώρτζη, κληρονόμησε 100.000 μετοχές του ΟΤΕ. Θα μπορούσαμε να τον πούμε και Γιώργο που κληρονομεί (ή παίρνει προίκα) 180.000 μετοχές της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακής. Ή να τον πούμε Αλέξανδρο που επίσης κληρονομεί 63.000 μετοχές του ΟΠΑΠ. Όλοι οι παραπάνω μην νομίσετε ότι είναι μεγαλομέτοχοι στις αντίστοιχες εταιρείες. Είναι απλώς άνθρωποι (γόνοι), με ρευστότητα, που έχουν μετοχές. Ο Τζώρτζης έχει το 0,02% του ΟΤΕ, ο Γιώργος έχει το 0.16% της ΤΕΡΝΑ, ο Αλέξανδρος έχει το 0,017% του ΟΠΑΠ. 

Ο Δημήτρης από την άλλη, έχει φάει τα καλύτερα χρόνια του με υποαμοιβόμενη και μαύρη εργασία, με άπειρες απλήρωτες υπερωρίες για να φτάσει στα 1500€. Έχει τα διπλά χρόνια του Τζώρτζη, του Γιώργου, του Αλέξανδρου, αλλά πληρώνει στο κράτος ως φορολογία, ακριβώς τα ίδια με αυτούς. 

Πιο συγκεκριμένα, ένα ετήσιο εισόδημα 22.000€ φορολογείται με 3.660€. Με το ίδιο ακριβώς ποσό θα φορολογηθούν ο Τζώρτζης, ο Γιώργος και ο Αλέξανδρος που εισέπραξαν μερίσματα από τις μετοχές που κατέχουν, συνολικού ύψους 73.200€ (μερίσματα του 2022). Το 5% με το οποίο φορολογούνται τα μερίσματα, δίνει ακριβώς 3.660€, και είναι ακριβώς το ίδιο ποσό το οποίο το κράτος θα εισπράξει από τον Δημήτρη, ο οποίος, με την εργασία του, έβγαλε 50.000€ λιγότερα από όσο έβγαλε καθένας από τους τρεις γόνους μόνο από τα συγκεκριμένα μερίσματα. 

Ας το επαναλάβουμε μπας και το εμπεδώσουμε. 

Ο μέτοχος μιας εταιρείας, μικρής ή μεγάλης, εισηγμένης ή όχι, αν βγάλει 73.200€ το κράτος θα του πάρει τα 3.660€, ενώ ο εργαζόμενος αν βγάλει 22.000€ και το κράτος θα του πάρει πάλι 3.660€.

Αυτή είναι η φορολογική δικαιοσύνη μιας κυβέρνησης που δουλεύει για τους γόνους, τους κληρονόμους και τους μετόχους, που δουλεύει δηλαδή για το κεφάλαιο και μισεί την εργασία. 

Λογική δεν υπάρχει πίσω από τα νούμερα. Ο ένας δουλεύει μια ζωή για να φτάσει σε αυτό τον μισθό που του δίνει περίπου 1500€ το μήνα, και ο άλλος “εισπράττει κουπόνια” καθήμενος στην Εκάλη και λιαζόμενος στη Μύκονο, και χωρίς να παράγει το παραμικρό, βγάζει 50.000€ περισσότερα από τον πρώτο, πληρώνοντας ακριβώς τον ίδιο φόρο.  

Η πραγματικότητα βέβαια είναι ακόμα χειρότερη: Από την έμμεση φορολογία που όλοι, ανεξαρτήτως εισοδήματος, πληρώνουν το ίδιο (γιατί όλοι πάνε σούπερμάρκετ, αγοράζουν βασικά είδη ανάγκης, ή πληρώνουν βενζίνη), μέχρι τη σκανδαλώδη φοροαπαλλαγή στις γονικές παροχές μέχρι 800.000€. 

Στο θέμα αυτό αξίζει να επιμείνουμε. Το σύνολο της φοροαπαλλαγής μπορεί να φτάσει 4,8 εκατομμύρια ευρώ, καθώς η απαλλαγή ισχύει για κάθε γονέα προς το παιδί, αλλά και για κάθε παππού ή γιαγιά προς τον εγγονό. Έχουμε δηλαδή 800.000 επί 6. Ο γόνος της ιστορίας μας δηλαδή, πέραν του ότι μπορεί να κάθεται, και να κερδίζει από μερίσματα 50.000€ περισσότερα από έναν προγραμματιστή, πληρώνοντας ακριβώς τον ίδιο φόρο, θα μπορούσε να κληρονομήσει και ακίνητα συνολικής αξίας κοντά 5 εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς να πληρώσει φόρο ούτε δεκάρα τσακιστή. 

Το πλέον προκλητικό; Στην περίπτωση της διανομής μερισμάτων από ναυτιλιακή εταιρεία με έδρα την Ελλάδα, δεν υπάρχει καν ούτε αυτός ο αστείος φόρος του 5%. Τα κέρδη είναι αφορολόγητα. Στην υγειά των κορόιδων.

Γιατί να φορολογείται η εργασία τόσο πολύ και η διανομή κερδών τόσο λίγο; Γιατί πρέπει ένας εργαζόμενος με ετήσιο εισόδημα 22.000 ευρώ να πληρώνει ίδιο φόρο με έναν μέτοχο με κέρδη 73.000 ευρώ; Γιατί η φορολογία τιμωρεί τον εργαζόμενο (και ειδικά τον μισθωτό) και επιβραβεύει τον εισοδηματία; Γιατί φτάσαμε να προπηλακίζεται η οποιαδήποτε συζήτηση για μια κάποια αποκατάσταση της φορολογικής αδικίας;

Και πάνω από όλα: Γιατί ο κόσμος των γόνων, του κεφαλαίου, των εισοδηματιών και των μερισματούχων να έχει φωνή και πολιτική έκφραση, κόμμα (ή και κόμματα), γραμμή, επικοινωνία, στόχους και συγκροτημένο στρατόπεδο, και ο κόσμος της εργασίας να είναι μόνος του και ηττημένος;

33 replies
    • george chronopoulos
      george chronopoulos says:

      αγαπητε μου, η μεση φορολογια των επιχειρήσεων στην ευρωπη ειναι μεσες ακρες στο 20% το ιδιο και για τα μερισματα. αρα? μην αρχιζετε να μασατε ξανα την καραμελιτσα. μουχλιασε….

      Απάντηση
  1. DIMITRIOS ATHANASIADIS
    DIMITRIOS ATHANASIADIS says:

    Προφανώς, σκόπιμα παραλείπεται κάτι βασικό, ότι τα μερίσματα του μετόχου έχουν, ήδη, φορολογηθεί ως εισόδημα και αυτό που ζητάτε είναι η φορολόγηση της διανομής του εισοδήματος, δηλαδή, διπλή φορολόγηση.
    Από την άλλη με ποιά λογική η οικογενειακή περιουσία θα πρέπει να φορολογείται κατά την οποιαδήποτε διαδοχή με αποτέλεσμα σε τρεις γενεές να έχει, ουσιαστικά, απαλλοτριωθεί;

    Απάντηση
    • ΜΑ
      ΜΑ says:

      Φοβάμαι ότι μπερδεύετε φορολόγηση ΑΕ με φορολόγηση φυσικών προσώπων… Κανονικά τα μερίσματα που διανέμονται στους μετόχους θα έπρεπε να προστίθενται στα υπόλοιπα εισοδήματα του φυσικού προσώπου και να φορολογούνται ανάλογα, όπως δηλαδή συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη και να σταματήσει το αίσχος των εισοδημάτων που φορολογούνται αυτοτελώς.

      Απάντηση
  2. Χρήστος Καψάλης
    Χρήστος Καψάλης says:

    Επειδή η συζήτηση καταλήγει συνεχώς στο ότι τα κέρδη της επιχείρησης έχουν ήδη φορολογηθεί, προτού αποδοθούν μερίσματα, ορισμένες περαιτέρω σκέψεις:
    1. Ακόμα και αν η φορολογια της επιχείρησης θεωρηθεί απολύτως το ίδιο πράγμα με τη φορολογία των μερισμάτων, το αθροιστικό ποσό φορολόγησης είναι 25,9%. Συνολικά δηλαδή, ένας ιδιοκτήτης μιας επιχείρησης εξακολουθεί να φορολογείται κατά πάσα πιθανότητα λιγότερο από έναν καλά αμοιβόμενο εργαζόμενό του.
    2. Στην ουσία όμως δεν είναι το ίδιο πράγμα η φορολογία της επιχείρησης με τη φορολογία των μερισμάτων. Η επιχείρηση είναι κοινωνική σχέση, δηλαδή ένα σύνολο επένδυσης, πάγιο και μεταβλητό κεφάλαιο, με μπόλικη δημιουργική λογιστική, αλλά και με τα αποτελέσματα της σχέσης αυτής να αφορούν τόσο τους μετόχους, όσο και τους εργαζόμενους σε αυτήν, αλλά και το κοινωνικό σύνολο ευρύτερα. Ο μέτοχος όμως είναι φυσικό πρόσωπο το οποίο μπορεί να μην έχει την παραμικρή σχέση με τη διοίκηση της εταιρείας, αλλά και ούτε καν με τη δραστηριότητά της, και απλώς “εισπράττει”. Από πού κι ως πού ένας που “εισπράττει” δεν πρέπει να φορολογείται κανονικά, επειδή η επιχείρηση από την οποία εισπράττει, έχει ήδη φορολογηθεί;
    3. Ο νεοφιλελευθερισμός προπαγανδίζει την ιδέα ότι η επιχείρηση δεν είναι απλώς του επιχειρηματία – θέλοντας προφανώς να καθαγιάσει το επιχειρείν. Ισχυρίζεται λοιπόν ότι η επιχείρηση μας αφορά όλους (μετόχους και εργαζόμενους) συνολικά και συλλογικά: αν πάει καλά, κερδίζει και ο εργαζόμενος και ο μέτοχος, ενώ αν πάει άσχημα, χάνουν και οι δύο. Ξαφνικά όμως, και αφού η κουβέντα μπήκε στο ζήτημα της φορολόγησης των μερισμάτων, η επιχείρηση παύει να είναι κοινωνικό προϊόν και γίνεται αποκλειστικά ιδιοκτησία του επιχειρηματία. Όταν βολεύει (αποτροπή απεργιών κλπ), οι εργαζόμενοι πρέπει να θέλουν το καλό της επιχείρησης, γιατί αυτή δεν είναι μόνο του επιχειρηματία. Όταν δεν βολεύει (φορολογία μερισμάτων) η επιχείρηση δεν είναι κοινωνικό προϊόν που φορολογείται διακριτά, αλλά είναι απλώς είναι ο επιχειρηματίας, που φορολογείται ο καημένος διπλά. Μονά ζυγά, ο επιχειρηματίας κερδισμένος.
    Όμορφος κόσμος ηθικός, αγγελικά πλασμένος.

    Απάντηση
    • Ερρίκος Γιάνσεν
      Ερρίκος Γιάνσεν says:

      Προφανώς ζείτε με τις ιδεοληψίες και μόνο. Δεν έχετε ούτε ιδέα από πραγματική οικονομία, απασχόληση κλπ κλπ.
      Ας τσακίσουμε λοιπόν “το μεγάλο κεφάλαιο, τα αφεντικά, τα ελληνικά και ξένα μονοπώλια” (αν έχετε και άλλα συνθήματα προσθέστε τα) και ας μείνουμε εμείς οι εργαζόμενοι άνεργοι!
      Τουλάχιστον θα μας παρηγορεί ρε εσείς οι επαγγελματίες ινστρούκτωρες!!!

      Απάντηση
    • Αλέξης
      Αλέξης says:

      Τι μέρος της περιουσίας του (και ενδεχομένως προσωπικής του ελευθερίας) ρισκάρει ο Δημήτρης που μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει θα πάρει τα 1500 καθαρά και τι μέρος ο μέτοχος;

      Τι εννοείς δε ρισκάρει να τα χάσει ο Δημήτρης; Δηλαδή ο Δημήτρης ΚΑΙ δε θα ρισκάρει ΚΑΙ θα βγάζει τα ίδια με αυτόν που ρισκάρει;

      Απάντηση
    • Philippos Lemis
      Philippos Lemis says:

      Μερικές ερωτήσεις. Πόσοι φόροι έχουν αποδοθεί από την επιχείρηση πριν την διανομή του μερίσματος;
      Πόσοι εργαζόμενοι έχουν απασχοληθεί;
      Πόσες ασφαλιστικές εισφορές έχουν πληρωθεί; Ποσά κεφαλαία έχουν επενδυθεί προκειμένου να προκύψουν τα κέρδη αυτά και να μοιραστούν μερίσματα από τα κέρδη αυτά ;

      Απάντηση
    • Γιάννης
      Γιάννης says:

      Φίλε μου απλά μπουρδολογεις με φοβερές ιδεοληψίες. Καταρχήν να ξεχωρίσεις ότι σχεδόν στην Ελλάδα μας το 90% και πλέον είναι κατά βάση οικογενειακές εταιρείες και όχι απρόσωπες Μετοχικές. Άρα θέλεις να χτυπήσεις με επιπλέον φορολογία όσους μεσαίους θα βγάλουν με κόπο με 12 ώρα με άγχος πάνω από 50.000€ ετησίως …… Φτάνει με ψεύτικα αριστερά σας ψυχολογικά θέματα . Η ελληνική μικρομεσαία επιχείρηση που πάνω από δέκα χρόνια ζει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας μόλις μύρισε ότι κερδίζουν να τις χτυπήσουμε……. Επίσης φίλε μου ναι , αν κερδίζει η μικρομεσαία ελληνική επιχείρηση θα κερδίσουν και οι εργαζόμενοι καθώς συνήθως είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την επιχείρηση και ένα μέρος των κερδών γυρνάει με οποιαδήποτε μορφή στους εργαζόμενους πίσω . Αυξήσεις μπόνους υλικά μέσα διάφορες παροχές κλπ.

      Απάντηση
  3. DIMITRIOS ATHANASIADIS
    DIMITRIOS ATHANASIADIS says:

    Καλό παράδεισο, λοιπόν, στη χώρα του αχώρητου.
    Ο καπιταλισμός, αγαπητέ κύριε, είναι μια κόλαση και, δυστυχώς, τα κόμματα της δήθεν, αλλά τυχοδιωκτικής και καιροσκοπικής Αριστεράς του τύπου του ΣΥΡΙΖΑ επαγγέλλονται, απλώς, αντιηλικές ομπρέλες στην κόλαση αυτή και όχι την ανατροπή της.
    Από τη στιγμή που αρνήθηκαν και απαξίωσαν τον Μαρξισμό είναι καταδικασμένα να πεθάνουν στο άσυλο των ιδεολογικώς ανιάτων του καπιταλισμού με τις παρανοϊκές ψευδαισθήσεις τους.

    Απάντηση
    • Δημος
      Δημος says:

      Δεν σας καταλαβαίνω, σε μια γενική συζήτηση περί φορολογίας εσείς τα βάζετε με τον ΣΥΡΙΖΑ.
      Τόση πορωση?

      Απάντηση
    • Κώστας
      Κώστας says:

      Επιχειρήματα για εποικοδομητικό διάλογο υπάρχουν κ.Αθανασιάδη;
      Ο αρθρογράφος σας απάντησε ορθώς, κατ’ εμέ, στο αρχικό σας σχόλιο και το γυρίσατε σε γενικότητες.

      Απάντηση
  4. Νίκος Φ
    Νίκος Φ says:

    Αυτός που έγραψε το άρθρο, ή δεν έχει ιδέα πως λειτουργεί η φορολογία (που πολύ αμφιβάλω) ή επίτηδες προσπαθεί να παραπλανήσει όσους δεν γνωρίζουν.

    Ο επιτήδειος λοιπόν άρθρογραφος αναφέρει ως παράδειγμα έναν υπάλληλο που παίρνει 1500 ευρώ καθαρά και θα πληρώσει 3600 ευρώ φόρο για αυτά. Ενώ όπως λέει ένας που κληρονόμησε 100.000 μετοχές του ΟΤΕ θα πληρώσει από τα μερίσματα (συνεπώς από τα κέρδη και όχι από το κεφάλαιο της επένδυσης) αντίστοιχο ποσό.

    Για να κάνει ακόμα πιο “εξοργιστικό” το όλο θέμα, αναφέρει (ηλίθιοδώς) ότι οι 100.000 δεν είναι παρά ένα ελάχιστο ποσό του συνόλου του ΟΤΕ. Αυτό που δεν αναφέρει (γιατί προφανώς δεν τον συμφέρει να κάνει) είναι πως όταν η μετοχή του ΟΤΕ έχει 14.7 ευρώ , τότε αυτές οι 100.000 μόνο ταπεινό πόσο δεν είναι. Μιλάμε για μια κληρονομιά που φτάνει το 1.474.000 ευρώ και η οποία θα άφηνε ως κέρδη τα 70 τόσα χιλιάρικα που λέει. Βέβαια ξεχνάει να αναφερει (εντέχνως και σκοπίμως) είναι ότι μια τέτοια κληρονομιά φορολογείται περίπου με συνολικό ποσό 90.400 ευρώ, ουσιαστικά δηλαδή αυτός που εμφανίζεται ως γόνος πλουτοκράτης, πληρώνει ντουκου προκαταβολικά 25 φορές το ποσό που πληρώνει ο εργαζόμενος για να αποκτήσει ουσιαστικά το δικαίωμα να βγάζει το ποσό από τα μερίσματα . Απορώ ένας “δημοσιογράφος” δεν γνώριζε ότι η κληρονομιές φορολογουνται; Τι όχι; Δεν το ήξερε; Κρίμα …

    Απάντηση
  5. Ρικος
    Ρικος says:

    Οι κακομοιρηδες εχουν ελληνικες μετοχες οτε , δεη κτλ . Το κεφαλαιο που λες τα εχει εξωτερικο και δεν φορολογειται καν γιατι ειναι σε εταιρια . Ο Συριζα δηλαδη βρηκε κανεναν απο αυτους ; Η μαλλον βρηκε και δεν εκανε τιποτα. Μαλλον ξεχνατε οι ΔΥ οτι αμα φυγει το κεφαλαιο το κρατος δεν θα εχει να σας πληρωσει τους μισθους οπως πηγε να γινει το 15 . Αυτα για να μην ξεχναμε

    Απάντηση
  6. Σταματινα Δραγουμανου
    Σταματινα Δραγουμανου says:

    Κι όσοι διαμαρτύρονται για τον καπιταλισμό, μια χαρά ζουν με τα οφέλη του… Το βολικοτερο όλων είναι να είσαι κομμουνιστής σε καπιταλιστική χώρα. Το αντίθετο δεν ισχύει γιατί θα σε είχαν εξαφανίσει…

    Απάντηση
  7. χαρης πετροπουλος
    χαρης πετροπουλος says:

    Η εμμονή με την φορολόγηση με την επίκληση και του θυμικού (γόνοι με ΟΠΑΠ κλπ κλπ) κοστίζει στην κοινωνία και καταδικάστηκε και πρόσφατα με το 40% στο μπλε ΠΑΣΟΚ
    Ασε που συγκρίνεις ανόμοια πράγματα όπως τις μετοχές εταιρειών που εμπεριέχουν το ρίσκο της επιχειρηματικότητας για 10αδες χιλιάδες μικρούς επιχειρηματίες με τον σταθερό μισθό του υπάλληλου.
    Η χώρα χρειάζεται μικρότερη άμεση και έμμεση φορολογία και μείωση των ασφαλιστικών εισφορών σε ΟΛΟΥΣ. Για να μην φεύγουν οι εργαζόμενοι και να μην φεύγουν οι εταιρείες από το φορο-νταχαου που είναι η Ελλάδα.
    Πως θα γίνει αυτό ? με μείωση του δημοσίου και απόλυση των κοπρόσκυλων ,των βυσμάτων ,των συνδικαλιστών και των άχρηστων
    Την καλησπέρα μου

    Απάντηση
  8. Konstantinos
    Konstantinos says:

    Εκτός ότι έχουν φορολογηθεί, το ρίσκο που παίρνει ο κάτοχος των μετοχών (προφανώς επιλογή του) πχ αν πάει η μετοχή στο 0 δεν αναγράφεται πουθενά. Ωραίο άρθρο…έλεος!!!

    Απάντηση
  9. Kostas
    Kostas says:

    Έλα πες την αλήθεια….. Δεν έχεις ιδέα από λογιστικά και φορολογία. Εδώ στο λογιστικό γραφείο γελάμε με αυτά που εγραψες

    Απάντηση
  10. Γιαννης
    Γιαννης says:

    Με τι μαθηματικα βγαινει 3660€ στα 22000€? Γιατι εγω με το αφορολογητο κ τα πρωτα 10000€ που εχουν 9% το βγαζω λιγοτερο.

    Για τον ίδιο λόγο που φορολόγηση 15% για τόκους αλλά κ 0% για ETF ευρωπαϊκά όπως το VUAA. Η ατομική επιχείρηση φορολογείται όπως ο μισθωτος αλλά δεν έχει το αφορολόγητο των 8χχχ €
    Επίσης, για να πάρεις μερισμα δούλεψες όπως ο Μήτσος οπότε φορολογηθηκες 22% για τα 100000€ με τα οποία αγόρασες τις μετοχές κ έτσι καρπώθηκε τις μετοχές (άρα είναι τριπλή φορολόγηση!)

    Απάντηση
  11. Μιχαλης Κλαδος
    Μιχαλης Κλαδος says:

    Πρέπει να έχεις κάποιου ειδικού περιεχομένου ηθική συγκρότηση για να σου φαίνεται ότι η φράση « τα κέρδη έχουν ήδη φορολογηθεί» έχει νόημα αν δεν μιλάμε για προσωπική επιχείρηση

    Απάντηση
  12. Loco
    Loco says:

    Έχεις αγοράσει μετοχές τα τελευταία χρόνια να δεις πόσα θα είχες χάσει η περίμενες 30 χρόνια να δεις κάποιους να περνούν ένα μερισματακι και τώρα βρήκες ευκαιρία να δώσεις παράδειγμα
    Αν είναι έτσι να αγόραζες μετοχές με τον μισθό σου όλα αυτά τα χρόνια να δω πόσα θα είχες μαζέψει…..

    Απάντηση
  13. Loco
    Loco says:

    Έχεις αγοράσει μετοχές τα τελευταία χρόνια να δεις πόσα θα είχες χάσει η περίμενες 30 χρόνια να δεις κάποιους να περνούν ένα μερισματακι και τώρα βρήκες ευκαιρία να δώσεις παράδειγμα.
    Αν είναι έτσι να αγόραζες μετοχές με τον μισθό σου όλα αυτά τα χρόνια να δω πόσα θα είχες μαζέψει…..

    Απάντηση
  14. Αριστοτέλης
    Αριστοτέλης says:

    Καλησπερα. Εκτός του ότι τα μερισματα έχουν ήδη φορολογηθει όπως έχει ήδη ειπωθεί παραπάνω, ξεχνάτε πως:
    1) αυτός που έχει τις μετοχές έχει το ρίσκο κεφαλαίου. Δηλαδή, στο πρόσφατο παρελθόν έλεγε μια πατάτα ο Χ και οι μετοχές έπεφταν 10-20% με συνέπεια την απώλεια κεφαλαίου. Οπότε πέρα από την μερίσματικη απόδοση στην οποία αναφέρεστε, υπάρχει και το κεφαλαιακο ρίσκο.
    2) αυτός που έχει 100 χιλ μετοχές ΟΤΕ, έχει δηλαδή σε σημερινές τιμές μετοχές αξίας 1,5 εκατομμύριο. Δεν έχει σημασία ότι το κληρονομησε. Κάποιος έχει αποταμιευσει στο παρελθόν 1,5 εκατομμύριο με κόπο (ή και όχι, αυτό είναι άλλη κουβέντα όμως). Οπότε πως συγκρίνετε 1,5 εκ ήδη φορολογημενο πλούτο κεφαλαίου με 1500 ευρώ καθαρό μισθό?

    Για μένα τα μερισματα πρέπει να έχουν 0% φορολογια για να υπάρχει φορολογική συνέπεια. Είναι προϊόν της διανομής κερδών μιας εταιρείας από το ήδη φορολογημενο αποτέλεσμα. Ο μέτοχος παίρνει το κεφαλαιακο ρίσκο έτσι κ αλλιώς.

    Από εκεί και πέρα για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, με τι ακριβώς διαφωνειτε;
    Με την έννοια της αποταμιευσης και δημιουργίας κεφαλαίου;
    Με την έννοια της κληρονομιάς κεφαλαίου;
    Πιστεύετε στην λογική της υπερφορολογησης (διπλής κ τριπλής) έως ότου να μην υπάρχουν τέτοια παραδείγματα ανισοτητων;
    Κατανοητε ότι η λογική σας δεν μπορεί να εφαρμοστεί στο σύστημα ελεύθερης αγοράς διότι έρχεται σε αντίθεση με την ιδέα του κεφαλαίου, αποταμιευσης, ρίσκου-αποδοσης κλπ κλπ;
    Καλώς και το πιστεύετε αυτό αλλά τότε αντί να προπαγανδιζουμε σε λάθος βάση με τέτοια παραδείγματα / ιστορίες, ας δηλώσετε κατευειαν πως δεν συμφώνειτε με τον νεοφιλελευθερισμο γιατί δεν αντέχετε τις ανισότητες που αυτός δημιουργεί (είναι αλήθεια αυτό) και προτείνετε μια άλλη λύση. Προτείνετε πως τα πράγματα θα δούλευαν εναλλακτικά στην Ελλάδα, εκτός ή εντός ΕΕ και ποιες οι συνέπειες της πρότασης σας..

    Απάντηση
    • Χρήστος Καψάλης
      Χρήστος Καψάλης says:

      Έχω απαντήσει παρακάτω στο πόση είναι η συνολική φορολογική επιβάρυνση στην Ελλάδα (25,9%), όταν πχ στη Γερμανία είναι 48% και στην Ιρλανδία είναι 57%.
      Είναι απορίας άξιον το πώς θέλετε να είμαστε Ευρώπη στα υπόλοιπα, αλλά Νήσοι Κεϊμάν στη φορολογία.

      Απάντηση
  15. Saysmaster
    Saysmaster says:

    Εσύ θες να φορολογείται περισσότερο ο εισοδήματος ή λιγότερο ο εργαζόμενος;

    Εγώ που άνοιξα την δική μου μόνοπρόσωπη εταιρεία, και είμαι ταυτόχρονα ο μόνος μέτοχος, ο διαχειριστής και στην ουσία ο μόνος εργαζόμενος σε αυτήν, γιατί θα πρέπει να φορολογηθώ ξανά όταν θα πάω να σηκώσω τα χρήματα που δούλεψα με τον κόπο μου; Ή νομίζεις ότι μερίσματα παίρνουν μόνο οι εισοδηματιές;

    Απάντηση
    • Χρήστος Καψάλης
      Χρήστος Καψάλης says:

      Να με συγχωρείτε αλλά το συνολικό ποσό φορολόγησής σας (φόρος κερδών + φόρος μερισμάτων) είναι 25,9%.
      Ένας υψηλόμισθος εργαζόμενος που πιθανά φτάνει σε φορολογική κλίμακα του 36% έχει παρεμφερή φορολόγηση.
      Και το βασικότερο; Δεν έχει τίποτα θετικό από τα θετικά που έχει μια εταιρεία (δηλαδή να φουσκώνει τα έξοδα, να εισπράττει άλλα ή να μην κόβει τιμολόγια, να μπαίνει σε προγράμματα κοκ).

      Απάντηση
  16. Dimitris Kakos
    Dimitris Kakos says:

    Αρχικά για να μην υπάρχει παρεξήγηση, είμαι στην κατηγορία του “Δημήτρη”. Όχι μόνο δουλεύω μια ζωή αλλά και άλλη μια σπούδαζα για να δουλεύω μια ζωή.
    Αρχικά 100.000 μετοχές ΟΤΕ που κάποια στιγμή αγοράστηκαν έχουν τιμή σήμερα 750.000 €. Τα χρήματα αυτά υπό λογικές συνθήκες προήλθαν από εισόδημα που φορολογήθηκε.
    Σε ένα σύστημα παγκόσμιων οικονομικών αλλά με εθνική φορολογία αν αυξήσεις υπέρμετρα την φορολόγηση μερισμάτων, ο Τζώρτζης, θα πουλήσει τις μετοχές του και τα χρήματα που θα πάρει θα τα επενδύσει πχ στην Τουρκία όπου ο αθροιστικός φόρος είναι 20% ( φορολογεί μόνο τα μερίσματα με 20% και όχι τα κέρδη της επιχείρησης) ή στην Εσθονία ή Λετονία (που φορολογεί μόνο τα κέρδη της επιχείρησης με 20% και όχι τα μερίσματα ). Μεταφέροντας και την φορολογική του έδρα ( εύκολο για το παγκοσμιοποιημένο σύστημα ) τα αποτελέσματα είναι υπό μορφή ντόμινο:
    1. Η (εγχώρια) επιχείρηση χάνει κεφάλαιο αφού λόγω των πωλήσεων των μετοχών η τιμή ανά μετοχή θα πέσει ( είναι λογικό ότι αυτό που θα κάνει ο Τζώρτζης θα κάνουν και άλλοι επενδυτές).
    2. Με μείωση κεφαλαίου η επιχείρηση θα είναι ευάλωτη σε επιθετική εξαγορά κυρίως από ξένες ομοειδής εταιρείες με σκοπό να την συγχωνεύει ή να την κλείσει για να μειώσει τον ανταγωνισμό.
    3. Η χώρα θα εισπράττει όλο και λιγότερους φόρους παρόλο που έχει αυξήσει την φορολογία.
    4. Η χώρα θα πρέπει ή να αυξήσει εκ νέου την φορολογία ή να μειώσει τις δαπάνες.
    5. Υψηλότερη φορολογία ή μείωση των δαπανών φέρνει μείωση του ΑΕΠ αύξηση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ κλπ κλπ κλπ.
    Και μην πει κανείς ότι όλα αυτά θα τα κάνει ο Τζώρτζης. Δεν είναι μόνο ένας ο Τζώρτζης είναι πολλοί.
    Υπάρχει μια διαφορά στον τρόπο που αντιλαμβάνονται οι ιδεολογίες την οικονομία μιας χώρας.
    Υπάρχουν οι ιδεολογίες που σκοπός τους είναι να μοιράσουν (ίσως) πιο δίκαια την πίτα και οι ιδεολογίες που σκοπός τους είναι να αυξήσουν την πίτα που θα μοιραστεί. Διαλέγεις και πέρνεις.

    Απάντηση
  17. Χρήστος Καψάλης
    Χρήστος Καψάλης says:

    Επανέρχεται διαρκώς το επιχείρημα ότι τα κέρδη της επιχείρησης έχουν ήδη φορολογηθεί.
    Για το αν ο μέτοχος ως φυσικό πρόσωπο και η επιχείρηση ως κοινωνική σχέση ταυτίζονται, έχω σχολιάσει παραπάνω.
    Είναι προφανές ότι δεν πρέπει να ταυτίζονται και για αυτό το λόγο ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ και όχι μόνο στην Ελλάδα, υπάρχει φορολόγηση των κερδών της επιχείρησης και έπειτα, φορολόγηση των μερισμάτων.
    Υπάρχει μάλιστα μια σχολή σκέψης που λέει ότι η φορολογία στην επιχείρηση μπορεί να είναι κλιμακωτή ανάλογα με το μέγεθός της αλλά και η φορολογία στο μέρισμα να είναι εξαιρετικά υψηλή τουλάχιστον σε εισηγμένες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις ώστε αυτές να ενθαρρύνονται να επανεπενδύουν μέρος των κερδών και να μην τα τσεπώνουν οι εισοδηματίες και τα κάνουν πάρτυ στη Μύκονο.
    Ωστόσο ακόμα και αν μπλέξουμε χάριν της συζήτησης τις δύο αυτές διακριτές φορολογίες, πρέπει να αναφέρουμε ότι η Ελλάδα είναι μακράν κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο στη ΣΥΝΟΛΙΚΗ φορολόγηση των κερδών που προκύπτουν από επιχειρηματική δραστηριότητα.
    Συγκεκριμένα, στη Γερμανία υπάρχει 29.9% φορολογία στα κέρδη της επιχείρησης και 26,4% φορολογία στο μέρισμα, στην Ιταλία υπάρχει 27,8% στην επιχείρηση και 26% στο μέρισμα, στην (αγαπημένη του νεοφιλελευθερισμού) Ιρλανδία υπάρχει 12,5% στην επιχείρηση και 51% (!) στο μέρισμα, και στην Ελλάδα 22% στην επιχείρηση και 5% στο μέρισμα.
    Δηλαδή για 100 ευρώ κέρδος μιας επιχείρησης (και αν υποθέσουμε ακολουθώντας πολλούς σχολιαστές ότι τα κέρδη της επιχείρησης πρέπει να ταυτίζονται με τα κέρδη του μετόχου), το γερμανικό κράτος παίρνει τα 48€, το ιταλικό κράτος τα 46,6€, το ιρλανδικό τα 57,1€ και στην τελευταία Σοβιετία της Ευρώπης, στην Ελλάδα, το κράτος παίρνει τα 25,9€.
    Κι άλλο θαύμα!
    Στην Ελλάδα η τελική επιβάρυνση του μετόχου σε ότι αφορά την κρατική φορολόγηση είναι μακράν μικρότερη από άλλες χώρες της Ευρώπης.
    Και το χειρότερο είναι ότι όχι απλά είμαστε φορολογικός παράδεισος για τα επιχειρηματικά κέρδη αλλά έχουμε πειστεί όλοι ότι ο καημένος ο επιχειρηματίας διπλο-φορολογείται.
    Από εκεί και πέρα, μπορούμε να ζούμε με το φόβο ότι ο τάδε επενδυτής θα πάρει τα λεφτά του και θα πάει στην Τουρκία, αλλά αυτό σημαίνει ότι έχουμε αποδεχτεί ότι δεν υπάρχει κανένα συγκριτικό πλεονέκτημα στην ελληνική οικονομία πέρα από το συμπιεσμένο μισθολογικό κόστος και τις φορολογικές ελαφρύνσεις για την επιχείρηση.

    Απάντηση
  18. Κωστας
    Κωστας says:

    Ο Ανθρωπος εχει κανει εκτενεστατη αναλυση και κανετε οτι δεν καταλαβαινετε!!!
    Διαβαστε καλυτερα παρα τρεξετε να γραψετε ενα σχολιο, επειδη εσεις ως λογιστες ή ο,τιδηποτε αλλο ισχυριζεστε οτι κατι ξερετε καλυτερα.

    Απάντηση

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *