Ανταπόκριση από την Ουκρανία

Αυξάνονται τα αιτήματα για ειρήνη στην Ουκρανία, καθώς το καθεστώς του Κιέβου ποινικοποιεί 7 εκατομμύρια Ουκρανούς άνδρες που αρνούνται να συμμετάσχουν στον πόλεμο.

Κατά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου, οι ουκρανικές αρχές ήταν απασχολημένες με την αναταραχή γύρω από τις επικείμενες προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα η Ουκρανία είναι εντελώς εξαρτημένη από τις Ηνωμένες Πολιτείες, στο οικονομικό, στο πολιτικό και στο χρηματοπιστωτικό πεδίο. Και έτσι το αποτέλεσμα αυτών των ξένων εκλογών στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού Ωκεανού επηρεάζει άμεσα τις πολιτικές προοπτικές των Ουκρανών πολιτικών. Οι εύπορες ελίτ της Ουκρανίας συμμετείχαν πρόθυμα και με ενθουσιασμό στον πόλεμο δι’ αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, επειδή πλούτιζαν κατά τη διαδικασία αυτή. Ωστόσο, η συνέχιση του πολέμου απαιτεί περισσότερα όπλα και χρηματοδότηση από τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και περισσότερα δάνεια από ληστρικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Η απόπειρα δολοφονίας κατά του Ντόναλντ Τραμπ στις 13 Ιουλίου αυξάνει τώρα τις πιθανότητες εκλογής του, σύμφωνα με πολλές αναφορές στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης. Το γεγονός αυτό ώθησε τον πρώην πρόεδρο της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο να ανακοινώσει γρήγορα ότι θα ταξιδέψει και θα παραστεί στο συνέδριο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στο Μιλγουόκι του Ουισκόνσιν από τις 15 έως τις 18 Ιουλίου, όπου ο Τραμπ ανακηρύχθηκε επίσημα υποψήφιος. Θα ήταν μια κίνηση σεβασμού και πίστης προς τον πιθανό μελλοντικό κύριο του Λευκού Οίκου, αλλά τα πιο καλά σχέδια του Ποροσένκο πήγαν στραβά, αφού ο πρόεδρος του ουκρανικού νομοθετικού σώματος του απαγόρευσε να ταξιδέψει εκτός της Ουκρανίας.

Ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι και το περιβάλλον του στο Κίεβο είναι πλέον εξαιρετικά επιφυλακτικοί απέναντι σε οποιονδήποτε Ουκρανό πολιτικό, εκτός από εκείνους που ανήκουν στον στενό τους κύκλο, ο οποίος θα μπορούσε να “τραβήξει λίγη αγάπη” από την Ουάσινγκτον. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο αφού το καθεστώς του Ζελένσκι έχει ποντάρει τους τελευταίους μήνες όλα τα στοιχήματά του στον υποψήφιο του Δημοκρατικού Κόμματος τον Νοέμβριο, φτάνοντας στο σημείο τον Ιούνιο να αποκαλέσει τον Τραμπ «loser president» (χασο-πρόεδρο) σε περίπτωση που δεν καταφέρει να διατηρήσει τις πολεμικές δεσμεύσεις του Λευκού Οίκου υπό την ηγεσία του Τζο Μπάιντεν που δίνονται από τον Φεβρουάριο του 2022. Το καθεστώς δυσκολεύεται να πιλοτάρει στα ύπουλα νερά της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας της Ουάσιγκτον.

Ο πρώην ουκρανός αντιπρόσωπος στο εθνικό νομοθετικό σώμα («Ράντα») και επιχειρηματικός τιτάνας Βίκτορ Μεντβεντσούκ (εκλεγμένος στη Ράντα το 2019) έγραψε επιστολή στον Τραμπ πριν από μία εβδομάδα, στην οποία υποστήριξε ότι υπάρχουν ουκρανικά ίχνη στην απόπειρα δολοφονίας της 13ης Ιουλίου. Σύμφωνα με τον Μεντβεντσούκ, οι αόριστες δηλώσεις του Τραμπ ότι θα «φέρει την ειρήνη στην Ουκρανία» θα σήμαιναν την απώλεια της εξουσίας από το νεοναζιστικό καθεστώς του Zelensky και τους Αμερικανούς χειριστές του στην κυβέρνηση Biden, εάν πραγματοποιούνταν. Ο Μεντβεντσούκ συνελήφθη στην Ουκρανία το 2022 και στη συνέχεια απελευθερώθηκε στο πλαίσιο ανταλλαγής κρατουμένων με τη Ρωσία. (Το ειδησεογραφικό πρακτορείο CNN στις ΗΠΑ επιρρίπτει έμμεση ευθύνη στο Ιράν για την απόπειρα δολοφονίας του Τραμπ, επικαλούμενο ως πηγή «έναν αξιωματούχο της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ»).

* * *

Όλο και περισσότεροι Ουκρανοί μιλούν κατά του πολέμου ή ακούνε αυτούς που το κάνουν

Το ευρέως διαδεδομένο ειδησεογραφικό μέσο της Ουκρανίας Strana.ua ξεκίνησε ένα δελτίο ειδήσεων στις 11 Ιουλίου με το εξής κείμενο:

«Η τελευταία, μαζική πυραυλική επίθεση στην Ουκρανία στις 8 Ιουλίου αποκάλυψε μια νέα τάση στο δημόσιο αίσθημα. Αν προηγουμένως, μετά από τέτοιες επιθέσεις, τα ουκρανικά κοινωνικά δίκτυα απαιτούσαν σχεδόν ομόφωνα εκδίκηση από τη Ρωσία και συνέχιση του πολέμου μέχρι τη νίκη, τώρα η αντίδραση είναι διαφορετική. Φυσικά, οι εκκλήσεις για πόλεμο μέχρις εσχάτων εξακολουθούν να ακούγονται και είναι πολλές. Αλλά υπάρχουν επίσης πολλές εκκλήσεις που εμφανίζονται τώρα προς τις αρχές της Ουκρανίας να διαπραγματευτούν γρήγορα την ειρήνη. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται δημοφιλείς μπλόγκερ, ορισμένοι με ακροατήριο εκατομμυρίων, οι οποίοι σπάνια έγραφαν στο παρελθόν για πολιτικά θέματα».

Από τα μέσα Ιουλίου, ορισμένοι bloggers με μεγάλη αναγνωσιμότητα στα κοινωνικά δίκτυα στην Ουκρανία άρχισαν να υποστηρίζουν την πρόωρη παύση των εχθροπραξιών. Αρκετοί νομοθέτες στη Ράντα εκφράζουν την υποστήριξή τους. Η δημοφιλής blogger του Instagram Vladyslava Rogovenko δημοσίευσε ένα χαρακτηριστικό σχόλιο στις 8 Ιουλίου: «Είμαι σοκαρισμένη από τις καθημερινές ειδήσεις. Να πάει ο καραγκιόζης [ο Ζελένσκι] και να διαπραγματευτεί την ειρήνη. Αρκετά με τους αθώους θανάτους και αυτή τη φρίκη! Πόσο καιρό θα συνεχιστεί αυτό; Ο θυμός μου δεν έχει όρια!» έγραψε.

Ο μπλόγκερ Oleksandr Voloshyn έγραψε ότι η Ουκρανία «δεν τα καταφέρνει να επιζεί σε αυτόν τον πόλεμο εύκολα» και λέει: «Θα πρέπει να είμαστε πιο έξυπνοι και πιο πονηροί» στο σχεδιασμό για τη συνέχιση του πολέμου. Από την πλευρά της, η μπλόγκερ Mila Barayeva έγραψε στους 232.000 ακολούθους της ότι δεν τη νοιάζει πώς θα σταματήσει ο πόλεμος, αρκεί να σταματήσει.

Η Yulia Verbinets, η πολυδιαβαζόμενη μπλόγκερ «Verbaaa» από το Ιβάνο-Φρανκίφσκ της δυτικής Ουκρανίας, κατηγορεί τις ουκρανικές αρχές για «ληστεία». «Ο κόσμος βλέπει και δεν κάνει τίποτα. Η χώρα μας ληστεύεται από τις ίδιες μας τις αρχές. Παιδιά και άνθρωποι πεθαίνουν. Οικογένειες και ζωές καταστρέφονται».

Μετά το σχόλιο της Verbaaa, άρχισαν να μιλούν κατά του πολέμου και συνάδελφοί της, μεταξύ των οποίων και η πολυδιαβαζόμενη μπλόγκερ από την πόλη Dnipro (την τρίτη μεγαλύτερη στην Ουκρανία), Anna Alkhim. Έγραψε στο Telegram στις 11 Ιουλίου: «Η προδοσία συνεχίζεται! Το δικό σας [σύνθημα] “Δεν θα συγχωρήσουμε, θα νικήσουμε!” είναι τόσο μα τόσο κακό!». Και συνέχισε:

«Θα νικήσουμε—πότε; Όταν θα έχετε ήδη βγάλει μπόλικα χρήματα, όταν δεν θα έχει μείνει τίποτα από τη χώρα; Όταν δεν θα έχει μείνει κανένας άνθρωπος, κανένα παιδί και κανένας στρατιωτικός; Αυτό εννοείτε όταν λέτε ότι “δεν θα συγχωρήσετε και δεν θα ξεχάσετε”;».

Δημοφιλείς bloggers όπως οι παραπάνω περιορίζονταν μέχρι τώρα στο να γράφουν για θέματα μόδας και στυλ. Ο Ουκρανός τηλεοπτικός παρουσιαστής Max Nazarov εξήγησε στο Telegram στις 10 Ιουλίου ότι οι επιτυχημένοι μπλόγκερ στην Ουκρανία, ορισμένοι από τους οποίους έχουν εκατομμύρια ακολούθους (συμπεριλαμβανομένων των προαναφερθέντων), συνήθως γράφουν και λένε αυτά που οι συνδρομητές τους θέλουν να ακούσουν από αυτούς. Και πράγματι, υπάρχει μια αυξανόμενη χορωδία στην ουκρανική κοινωνία που απαιτεί ειρήνη και διαπραγματεύσεις.

Κάποιοι από αυτούς τους μπλόγκερ καλούνται για ανάκριση από την SBU (μυστική αστυνομία της Ουκρανίας) και ανοίγονται ποινικές υποθέσεις εναντίον τους. Στην Ουκρανία, η συζήτηση υπέρ της ειρήνης ή ακόμη και της κατάπαυσης του πυρός εγείρει αναπόφευκτα τα ζητήματα της επικράτειας και του ποιος την ελέγχει, και ακόμη και η συζήτηση για τέτοια ζητήματα εξομοιώνεται με προδοσία.

* * *

Αν και οι αρχές αντεπιτίθενται, οι ανησυχίες πλέον εκφράζονται και από άλλους

Σε απάντηση στην αυξανόμενη χορωδία των μπλόγκερ, ο επικεφαλής του γραφείου του Προέδρου της Ουκρανίας, Andriy Yermak, [ΣΗΜ. Θεωρείται ο ισχυρός άνδρας του καθεστώτος] έχει αρχίσει να απειλεί με εξωδικαστικές διώξεις. Στις 9 Ιουλίου ο Yermak έγραψε στο Telegram:

«Η υστερία για τον τερματισμό του πολέμου με τους όρους του Πούτιν θα οδηγήσει στην εξόντωση όσων προωθούν τέτοιες ιδέες στην Ουκρανία σήμερα».

Ο Ουκρανός πολιτικός αναλυτής Kost Bondarenko πιστεύει ότι το προεδρικό γραφείο έχει δώσει το πράσινο φως για επιθέσεις εναντίον όσων bloggers ασκούν κριτική. Γράφοντας στο Telegram στις 10 Ιουλίου, ανέφερε: «Το Προεδρικό Γραφείο έχει δώσει εντολή μέσω των “ειδικών” του και άλλων πηγών πληροφόρησης που εργάζονται για το Γραφείο να παρενοχλούνται όσοι κάνουν έστω και νύξη για την ανάγκη διαπραγμάτευσης με τη Ρωσία». Ο ίδιος, επίσης, τονίζει ότι οι επικριτικοί μπλόγκερ εκφράζουν μόνο αυτό που θέλει να ακούσει η πλειοψηφία των Ουκρανών.

Και συνέχισε:

«Διαβάστε τον λαμπρό Carl von Clausewitz. Διακόσια χρόνια πριν, έγραψε όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε σήμερα, εξηγώντας πότε πρέπει να επιδιώκεται ο τερματισμός του πολέμου. Η πρώτη θεώρηση είναι [ότι αυτό πρέπει να συμβαίνει] όταν το τίμημα της νίκης είναι πολύ υψηλό και όταν κοστίζει πάρα πολλές ανθρώπινες απώλειες. Η δεύτερη είναι ότι κατά τη διεξαγωγή των πολέμων πρέπει να επικρατεί ένας πολιτικός στόχος, η αξία του οποίου καθορίζεται από το μέγεθος εκείνων των θυσιών που είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε προκειμένου να επιτύχουμε τη νίκη. Όταν οι δαπάνες των δυνάμεων [που απαιτούνται] υπερβαίνουν την αξία των πολιτικών στόχων που επιδιώκονται, τότε η στρατιωτική σύγκρουση πρέπει να εγκαταλειφθεί… Η ειρήνη δεν είναι μόνο μέσο αλλά και στόχος της πολιτικής… και του πολέμου».

Ένα ιδιότυπο και αναδυόμενο «κόμμα ειρήνης» υποστηρίζεται τώρα από τον Aleksei Arestovich, σύμβουλο του γραφείου του Προέδρου από τον Δεκέμβριο του 2020 έως τον Ιανουάριο του 2023. Έγραψε στο Telegram στις 8 Ιουλίου:

«Ένας ‘πόλεμος μέχρι τη νίκη’ σημαίνει εκατοντάδες περισσότερους θανάτους και ο “κόσμος” σας [ο “πολιτισμένος κόσμος”, όπως τον αποκαλούν οι ουκρανικές αρχές] δεν θα κάνει τίποτα γι’ αυτό. Και εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα – δεν υπάρχουν κεφάλαια και δεν υπάρχει αρκετή οργάνωση. Η μόνη μας ευκαιρία είναι να σταματήσουμε τον πόλεμο και να επανεκκινήσουμε το κράτος και την κοινωνία».

Παρόμοια είναι τα αισθήματα και στις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, όπως ανέφερε το ουκρανικό περιοδικό Politika.net στις 9 Ιουλίου, επικαλούμενο τον Artem Ilyin, έναν δημοσιογράφο του Κιέβου που στρατολογήθηκε πρόσφατα στις τάξεις της AFU [ΣΗΜ. οι ένοπλες δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου] και τώρα γράφει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

«Ο Artem Ilyin από το Κίεβο εργαζόταν προηγουμένως σε οικονομικά και επιχειρηματικά μέσα ενημέρωσης και λέει ότι είναι σοκαρισμένος από τη στάση και την κοσμοθεωρία των συναδέλφων του που συναντά στις ένοπλες δυνάμεις. Γράφει ότι περιστοιχίζεται κυρίως από κατοίκους αγροτικών περιοχών της δυτικής Ουκρανίας που μοιάζουν με τον ίδιο και λέει ότι η έλλειψη πατριωτισμού γίνεται αμέσως αντιληπτή».

Ο Ilyin αναφέρει:

«Ένα αρκετά μεγάλο μέρος των ανθρώπων δηλώνει ανοιχτά: “Για τα 30-40-50 χρόνια μου, το κράτος δεν μου έχει δώσει τίποτα άλλο παρά ένα τουφέκι εφόδου Kalashnikov. Γιατί να είμαι πατριώτης;”»

Ο ίδιος τονίζει ότι η κινδυνολογία περί ρωσικής απειλής δεν λειτουργεί πλέον στους στρατιώτες, λέγοντας ότι οι περισσότεροι από αυτούς που συναντά κατηγορούν τις ουκρανικές αρχές για διαφθορά και δεν θέλουν να πολεμήσουν γι’ αυτές.

Ο Ουκρανός πολιτικός επιστήμονας Ruslan Bortnik πιστεύει ότι τέτοια συναισθήματα υπήρχαν στην ουκρανική κοινωνία από παλιότερα, αλλά μόνο τώρα εισβάλλουν στη δημόσια σφαίρα, καθώς η πολεμική κόπωση στην κοινωνία αυξάνεται. Κατά τη γνώμη του, δεν θα είναι δυνατόν να κατασταλούν αυτά τα συναισθήματα με τη βία.

Ένας άλλος Ουκρανός πολιτικός επιστήμονας, ο Andriy Zolotarev, συμφωνεί:

«Ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας έχει κουραστεί από τον πόλεμο και είναι έτοιμο να δεχτεί οποιαδήποτε εκδοχή ειρήνης. Ορισμένοι bloggers το αισθάνονται αυτό και θέλουν να εκφράσουν αυτό το συναίσθημα».

* * *

Η ποινικοποίηση εκατομμυρίων Ουκρανών

Από τις 16 Ιουλίου, εκατομμύρια Ουκρανοί πολίτες έχουν μετατραπεί αυτόματα σε παραβάτες και εγκληματίες—αυτό συμβαίνει σύμφωνα με τον αναθεωρημένο νόμο για την επιστράτευση, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ στις 18 Μαΐου, θέτοντας ως προθεσμία την 16η Ιουλίου για όλους τους διαφεύγοντες την επιστράτευση να προσέλθουν και να εγγραφούν για στρατιωτική υπηρεσία.

Στους δύο μήνες που μεσολάβησαν οι υποκείμενοι σε στρατιωτική θητεία αναγκάζονται να τρέχουν για να επικαιροποιήσουν τα στοιχεία τους στα στρατολογικά γραφεία. Οι εγγεγραμμένοι αποστέλλονται αμέσως σε ιατρικές εξετάσεις και το 99% αυτών κηρύσσονται ικανοί για θητεία. Όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις στέλνονται στο μέτωπο.

Εκατομμύρια Ουκρανοί, φυσικά, γνώριζαν για την αλλαγή του νόμου που τους υποχρέωνε να προσέλθουν και να εγγραφούν, αλλά δεν είχαν καμία επιθυμία να πολεμήσουν και έτσι αγνόησαν το νόμο. Ωστόσο, τώρα αντιμετωπίζουν επικίνδυνες συνέπειες. Από εδώ και στο εξής, μπορεί να τους επιβάλλεται πρόστιμο απεριόριστες φορές από 17.000 έως 22.500 γρίβνα (ισοδύναμο 420-600 δολάρια ΗΠΑ) για την μη εγγραφή τους. Υπάρχουν ξεχωριστά πρόστιμα για την μη επικαιροποίηση των υφιστάμενων στοιχείων εγγραφής, για την μη επίδειξη της κάρτας στρατιωτικής εγγραφής όταν τους πλησιάζουν και τους την ζητούν οι υπάλληλοι της στρατολογίας και για την μη προσέλευση στις απαιτούμενες ιατρικές εξετάσεις.

Σε περίπτωση μη καταβολής των προστίμων, οι Ουκρανοί μπορεί πλέον να στερηθούν την περιουσία τους, συμπεριλαμβανομένου του σπιτιού και της κατοικίας τους, και έτσι να πεταχτούν στο δρόμο. Αυτό ισχύει για όλους τους υπόχρεους στρατιωτικής θητείας, τους οποίους η Ουκρανία θεωρεί πολίτες της, ακόμη και αν πήραν άλλη υπηκοότητα πριν από 20 χρόνια ή αν σήμερα δεν ζουν πλέον στη χώρα. Ισχύει ακόμη και για τους κατοίκους των δύο δημοκρατιών του Ντονμπάς, του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, οι οποίοι ψήφισαν αρκετές φορές τα τελευταία δέκα χρόνια να ενταχθούν στη Ρωσική Ομοσπονδία, και για τους κατοίκους της Κριμαίας, οι οποίοι ψήφισαν οριστικά τον Μάρτιο του 2014 να αποσχιστούν από την Ουκρανία του πραξικοπήματος και να ενταχθούν στη Ρωσική Ομοσπονδία. Ισχύει και για τους κατοίκους των λεγόμενων «νέων εδαφών» της Ρωσικής Ομοσπονδίας, δηλαδή στις πρώην ουκρανικές επαρχίες (oblasts) Χερσώνα και Ζαπορόζιε («Ζαπορίζια») που βρίσκονται νότια και ανατολικά του ποταμού Δνείπερου.

Ο εκπρόσωπος του γραφείου στρατολόγησης στην επαρχία Πολτάβα της κεντρικής Ουκρανίας, Ρομάν Ιστόμιν, δήλωσε ότι από τις 16 Ιουλίου θα υπάρχουν ακόμη περισσότερες στρατιωτικές περιπολίες και αστυνομικές δυνάμεις στους δρόμους των ουκρανικών πόλεων, αναζητώντας ακόμη περισσότερη τροφή για τα κανόνια στις γραμμές του μετώπου (ή για να πάρουν τις δωροδοκίες που πληρώνουν οι ανυπότακτοι).

Σύμφωνα με τον Ουκρανό νομοθέτη Oleh Sinutka, περίπου έξι με επτά εκατομμύρια Ουκρανοί θα αρνηθούν να ενημερώσουν τα στοιχεία τους. Οι αρχές θα προσπαθήσουν να επιβάλουν μεγάλα πρόστιμα σε καθέναν από αυτούς, και σε περίπτωση μη πληρωμής, οι αρχές θα κατάσχουν περιουσιακά στοιχεία. Σύμφωνα με αυτά τα μυαλά [των εμπνευστών του νόμου], τα πρόστιμα που θα εισπραχθούν και οι περιουσίες που θα κατασχεθούν θα βοηθήσουν στην πληρωμή των δυτικών πιστωτών για τα τεράστια και αυξανόμενα χρέη προς τις διεθνείς κυβερνήσεις και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Ωστόσο, πολλοί Ουκρανοί εξοργίστηκαν βαθύτατα τον Ιούλιο από την είδηση ότι όλοι οι υπάλληλοι των ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από τη Δύση έχουν λάβει απαλλαγή από την υποχρέωση να υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις (AFU). Όλοι οι υπάλληλοι 133 τέτοιων οργανώσεων θεωρούνται «κρίσιμοι για την οικονομία».

Τέτοιοι υπάλληλοι και υπηρεσίες έχουν ξαφνικά γίνει «κρίσιμα σημαντικές» για την Ουκρανία, ενώ μόνο οι μισοί από τους υπαλλήλους που εργάζονται σε σιδηροδρόμους, εργοστάσια παραγωγής ενέργειας και επιχειρήσεις στρατιωτικής παραγωγής απαλλάσσονται νόμιμα. Επιπλέον, οι εξαιρέσεις του «50%» δεν τηρούνται στην πραγματικότητα από τους αξιωματικούς στρατολόγησης. Αρπάζουν οποιονδήποτε είναι κατάλληλος βάσει ηλικίας ή φύλου.

Με απλά λόγια, οι λεγόμενες ‘ακαδημίες ηγεσίας’ στην Ουκρανία, που χρηματοδοτούνται από τη Δύση (συμπεριλαμβανομένων των ΜΚΟ) και εκπαιδεύουν και απασχολούν φοιτητές (πάντα φιλοδυτικούς στις απόψεις τους), είναι πολύ πιο σημαντικές για την Ουκρανία από τους εργάτες και τους επαγγελματίες που έχουν εκπαιδευτεί για να λειτουργούν τα πυρηνικά εργοστάσια, τις υπηρεσίες μεταφορών και πολλές άλλες δημόσιες υπηρεσίες. Στο κάτω-κάτω, οι βίαια επιστρατευμένοι Ουκρανοί αγρότες μπορούν να πορευτούν στην πρώτη γραμμή του μετώπου χωρίς σιδηρόδρομο αν χρειαστεί, αλλά χωρίς κέντρα αφιερωμένα στην «καλλιέργεια της δημοκρατίας», η ίδια η ουσία της Ουκρανίας μετά το 2014 ως αντιρωσικό προπύργιο, απειλείται.

Ακόμη και πλούσιοι εκπρόσωποι ουκρανικών επιχειρήσεων αναγκάζονται συχνά να λένε ψέματα και να αναζητούν παράνομα παραθυράκια για να εξαγοράσουν την επιστράτευση ή να διαφύγουν στο εξωτερικό. Εν τω μεταξύ, ένα ολόκληρο τμήμα της κοινωνίας που αποτελείται από αρκετές χιλιάδες ανθρώπους απαλλάσσεται εκ των προτέρων από την επιστράτευση. Πρόκειται για ανθρώπους που ουσιαστικά εργάζονται για τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου και για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν έχουν καμία ανάγκη να προσπαθήσουν να διαφύγουν από τη χώρα, να δωροδοκήσουν υπαλλήλους ή να πλαστογραφήσουν έγγραφα ταυτότητας.

Έτσι, έχει αναδυθεί μια ιεραρχική πυραμίδα της ουκρανικής κοινωνίας. Στην κορυφή βρίσκονται οι ταμπού-ανέγγιχτοι υπάλληλοι, οι μισθοί των οποίων πληρώνονται από δυτικές χρηματοδοτήσεις. Δίπλα τους στην αποφυγή της στρατιωτικής θητείας βρίσκονται οι κυβερνητικοί ηγέτες και οι αξιωματούχοι, καθώς και η εύπορη τάξη των επιχειρηματιών. Εν τω μεταξύ, στον εντελώς πάτο έχουν βρεθεί οι κάτοικοι των ουκρανικών χωριών τα οποία έχουν καταστραφεί από το έργο των στρατολόγων και από τους θανάτους και τους τραυματισμούς στο μέτωπο που επακολούθησαν.

Ένας νομοθέτης του κόμματος/μηχανισμού του Ζελένσκι, ο Μαξίμ Μπουζάνσκι, σχολιάζοντας το σύστημα των επιστρατεύσεων και των στρατιωτικών υποχρεώσεων, γράφει ότι μια νέα κάστα αναδύεται στην ουκρανική κοινωνία, ένα νέο είδος ευγενείας, την δημιουργία της οποίας κανείς δεν επέλεξε στις εκλογές:

«Δεν πληρώνουν φόρους, δεν πολεμούν, αλλά ουσιαστικά κυβερνούν. Ας είμαστε ειλικρινείς, η παλιά αριστοκρατία ούτε να ονειρευτεί κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε».

Υπενθυμίζει επίσης στους αναγνώστες του ότι καταρχάς όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν εργάστηκαν ποτέ—πέρασαν το χρόνο τους σε συνέδρια εδώ κι εκεί στη Δύση, μιλώντας για «μεταρρυθμίσεις» και «αλλαγές» που βρίσκονται σε εξέλιξη ή αναμένονται. Το γεγονός ότι έχει χορηγηθεί πλήρης ασυλία από τη στρατιωτική θητεία στους υπαλλήλους των οργανισμών που επιχορηγούνται από τη Δύση δείχνει ποιοι είναι οι πραγματικοί αφέντες της Ουκρανίας.

Ουκρανοί στρατιωτικοί αναλυτές συζητούν αυτές τις ημέρες για την τοποθεσία της επόμενης πιθανής διείσδυσης των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, οι οποίες προχωρούν αμείλικτα κάθε μέρα. Ένας αξιωματικός της 59ης ξεχωριστής μηχανοκίνητης ταξιαρχίας πεζικού της AFU, ο Sergey Tsekhotsky, επέστησε την προσοχή στο Telegram στις 10 Ιουλίου στην περιοχή γύρω από την πόλη Pokrovsk, περίπου 50 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης Donetsk. Γράφει :

«Kurakhovo, Selidovo, Pokrovsk – αυτοί ενδεχομένως να είναι οι κύριοι οικισμοί που προσπαθούν να φτάσουν οι Ρώσοι. Ο εχθρός χρησιμοποιεί ό,τι έχει στη διάθεσή του και οι επιθέσεις του συνεχίζονται σε όλη τη γραμμή του μετώπου, ταυτόχρονα και συνεχώς».

Ο Ουκρανός πολιτικός αναλυτής Andriy Zolotarev πιστεύει ότι μια προέλαση της Ρωσίας διαφαίνεται προς την κατεύθυνση της Zaporozhye, της πέμπτης μεγαλύτερης πόλης της Ουκρανίας:

«Ο στρατός λέει ότι μπορούμε να περιμένουμε μια προέλαση προς την κατεύθυνση της Ζαπορόζιε. Το ερώτημα είναι αν η AFU θα αντέξει την κατάσταση. Με βάση όσα έχουμε δει τους τελευταίους μήνες, δεν είναι ευχάριστο όταν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ της στρατιωτικής και της πολιτικής ηγεσίας της Ουκρανίας και όταν υπάρχει η ανάγκη ή η επιθυμία να κάνουν κάποιον αποδιοπομπαίο τράγο».

Ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Kostyantyn Mashovets αναφέρει ότι μια κρίση κυοφορείται επίσης προς την κατεύθυνση του Kupyansk (προπολεμικός πληθυσμός 28.000), το οποίο βρίσκεται περ. 70 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Χάρκοβο, της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Ουκρανίας.

Ο Ουκρανός αναλυτής Ruslan Bortnyk παραδέχεται ότι ούτε ένα νέο πακέτο βοήθειας από τις ΗΠΑ ούτε ένα νέο κύμα επιστράτευσης θα καταστήσει δυνατή την αναχαίτιση της ρωσικής επίθεσης προς τα δυτικά από το Donbass. Κατά τη γνώμη του, η Ρωσία ετοιμάζει επίθεση στην περιοχή του Ντνιεπροπετρόφσκ (που μετονομάστηκε σε «Ντνίπρο» από το Κίεβο μετά το πραξικόπημα του 2014), η οποία θα αποτελέσει σοβαρό πλήγμα στην εικόνα των ουκρανικών αρχών. Το Ντνίπρο είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας.

Ο Ουκρανός στρατιωτικός Konstantin Proshinsky διαμαρτύρεται για την ποιότητα των στρατιωτών που επιστρατεύονται βίαια απ΄ άκρη σε άκρη στην Ουκρανία. Εκτιμά ότι το 90% από αυτούς δεν είναι κατάλληλοι για να συμμετέχουν σε στρατιωτική δράση:

«Ας εξετάσουμε τους ανθρώπους που στοιβάχτηκαν με τη βία σε ένα στρατιωτικό λεωφορείο και παραδόθηκαν σε μένα. Μπορούμε να κάνουμε στρατιώτη μόνο τον ένα από τα δέκα τέτοια άτομα. Οι εννέα στους δέκα θα αρνηθούν τις διαταγές, θα επιδιώξουν να παραδοθούν, θα αναζητήσουν ιατρική εξαίρεση ή απλά θα κρύβονται κάπου για μεγάλο χρονικό διάστημα».

Σύμφωνα με τον ίδιο, τέτοια αποτελέσματα της «επιστράτευσης» είναι βαρίδια, καθώς προσθέτουν και νέα προβλήματα στην AFU.

* * *

Ένα «ειρηνευτικό σχέδιο» του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας προκαλεί καταδίκες

Επίσης, τον Ιούλιο, ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν μίλησε για το σχέδιο του Ζελένσκι για έναν διαρκή πόλεμο, όπως αυτός [ο Όρμπαν] το αντιλαμβάνεται. Το ‘σχέδιο’ αυτό ουσιαστικά ισοδυναμεί με αμφίβολους υπολογισμούς ότι η Ρωσία θα υποχρεωθεί σύντομα να ξεκινήσει μια μαζική επιστράτευση πράγμα που, με τη σειρά του, υποτίθεται ότι θα προκαλέσει αντιδράσεις στη ρωσική κοινωνία και θα οδηγήσει σε ανατροπή της ρωσικής κυβέρνησης.

«Όσον αφορά την έκβαση του πολέμου, ο Ουκρανός πρόεδρος είναι βέβαιος ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις θα αναγκαστούν να καταφύγουν σε γενική επιστράτευση στα μέσα του επόμενου έτους, γεγονός που θα οδηγήσει σε εσωτερική αποσταθεροποίηση στη Ρωσία»,

σχολίασε ο Όρμπαν.

«Το κύριο στοίχημα του Κιέβου δεν είναι η στρατιωτική ήττα της Ρωσίας, αλλά η εσωτερική αναταραχή εντός της»,

ανέφερε ένα σχόλιο της σύνταξης στο Strana.ua στις 17 Ιουλίου. Αλλά αυτή η ιδέα φαίνεται εντελώς μη ρεαλιστική. Στην Ουκρανία, επί δύο χρόνια εφαρμόζονται αυστηρότεροι κανόνες και κανονισμοί επιστράτευσης, που συνοδεύονται από απαγωγές και ξυλοδαρμούς στρατεύσιμων, αλλά μέχρι στιγμής δεν μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό έχει αποσταθεροποιήσει το ουκρανικό καθεστώς. Επιπλέον, η Ρωσική Ομοσπονδία διαθέτει πολύ περισσότερους ανθρώπινους πόρους και επίσης πολύ περισσότερα οικονομικά κίνητρα για τους εθελοντές σε σύγκριση με την Ουκρανία.

Πριν από τη ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση που εξαπολύθηκε τον Φεβρουάριο του 2022, η Ουκρανία είχε αρνηθεί επί οκτώ ολόκληρα χρόνια να εφαρμόσει τη συμφωνία «Μινσκ 2» του Φεβρουαρίου 2015 και την ειρηνευτική συμφωνία «Μινσκ 1» που είχε επιτευχθεί πέντε μήνες νωρίτερα. Οι συμφωνίες αυτές προέβλεπαν την επανένταξη του Ντονμπάς στην Ουκρανία, αλλά υπό ένα νέο, ημιαυτόνομο καθεστώς.

Η άρνηση της Ουκρανίας να εφαρμόσει τις εν λόγω συμφωνίες υπολόγιζαν ότι θα υποδαύλιζε τις εντάσεις στη Ρωσία, θα προκαλούσε συνεχή ροή προσφύγων πολέμου προς τα εκεί από το Ντονμπάς και θα προκαλούσε πολιτική αστάθεια. Αυτό το «σχέδιο» έκτοτε δεν έχει αλλάξει. Η ουσία του είναι ότι Ουκρανοί στρατιώτες θα εξακολουθούν να πεθαίνουν προκειμένου οι άπληστες δυτικές εταιρείες τελικά να αποκτήσουν με τη βία άμεση πρόσβαση στους ρωσικούς φυσικούς πόρους και τελικά η ρωσική κυβέρνηση και ο ρωσικός λαός να διαιρεθούν και να αποδυναμωθούν. Αυτός είναι ο ο κόσμος της ονειροφαντασίας που εξακολουθεί να βασιλεύει στο μυαλό εκείνων που κυβερνούν στο Κίεβο.

Πηγή: Al Mayadeen English

Μετάφραση: Κ. Μηλολιδάκης