Κοτζιάς

Ο Κοτζιάς φεύγει, η πρεσβεία όμως είναι αμετακίνητη

Η παραίτηση Κοτζιά μετά την κόντρα του με τον Καμμένο, έρχεται σε μια περίοδο που η πολιτική του Κοτζιά θριαμβεύει. Και μπορεί ο Καμένος σαν άλλος Χατζηαβάτης να υποστήριζε από τις ΗΠΑ την ίδρυση Νατοϊκών βάσεων σε κάθε ελληνική πόλη, ο Κοτζιάς όμως ήταν αυτός που καθόρισε την εξωτερική πολιτική της Νατοϊκότερης κυβέρνησης που υπήρξε μετά τη μεταπολίτευση.

Ο Κοτζιάς στο μακρινό παρελθόν υπηρέτησε με μοναδική ευελιξία και προσαρμοστικότητα τον υπαρκτό σοσιαλισμό του Γιαρουζέλσκι και του Μπρέζνιεφ. Μετά την πτώση του 89-91 όμως, δεν δίστασε να μπει με φόρα και φανατισμό στην υπηρεσία της υπερδύναμης.

Αυτός άλλωστε ήταν ο ιθύνων νους του Υπουργείου Εξωτερικών την εποχή του Γ. Παπανδρέου και του Άλεξ Ρόντου. Αυτός ήταν που διατύπωσε το δόγμα πρόσδεσης της χώρας στον αντιδραστικό άξονα ΗΠΑ – Ισραήλ – Αιγύπτου. Αυτός ήταν που «διέγνωσε» ότι η αδυναμία της Τουρκίας να παίξει το ρόλο του Νατοϊκού τοποτηρητή στην περιοχή, δίνει ελεύθερο χώρο στην Ελλάδα να γίνει καθαρόαιμος πράκτορας των αμερικανικών συμφερόντων. Αυτός ήταν που έκλεισε τη συμφωνία των Πρεσπών, προς ευτυχία των ΗΠΑ που είδαν μετά από καιρό έναν ικανό ατζέντη τους στο τιμόνι της εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Τέλος, αυτός ήταν που έβαλε φωτιά στις σχέσεις Ρωσίας – Ελλάδας, με ακραίο και προκλητικό τρόπο, σαν κοινός προβοκάτορας του Στέητ Ντιπάρτμεντ.

Κοντολογής, με τύπους σαν τον Κοτζιά, οι ΗΠΑ δεν χρειάζονται καν να διατηρούν πρεσβευτή και πρεσβεία. Κάνουν την δουλειά τους καλύτερα, αμεσότερα και φθηνότερα.

Η κόντρα με τον Καμμένο δεν έχει σε τίποτα να κάνει με διαφοροποιήσεις από αυτή την πολιτική. Ο Καμμένος δεν είναι περισσότερο φιλοαμερικάνος από τον Κοτζιά, αντίθετα, ο λαϊκισμός του και ο αμοραλισμός της κοινοβουλευτικής του επιβίωσης, ίσως τον κάνει ασταθέστερο σύμμαχο των υπηρεσιών του Στέητ Ντιπάρτμεντ.

Η αφορμή της παραίτησης Κοτζιά βρίσκεται στην κάλυψη που διαρκώς παρέχει ο Τσίπρας στον Καμμένο και στην απόπειρα να κρατηθεί αυτή η κυβέρνηση με κάθε τρόπο στην εξουσία για όσο περισσότερο γίνεται. Η ουσιαστική αιτία βρίσκεται στην επανατοποθέτηση δυνάμεων μέσα και γύρω από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τη ματιά στην επόμενη μέρα, μετά τις εκλογές. Ο Κοτζιάς επιχείρησε την απεμπλοκή του, διατηρώντας για τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ την εικόνα του «ήρωα» που έβγαλε πολλή δουλειά και παραιτήθηκε, θιγμένος, από τον «κακό» Καμμένο. Ταυτόχρονα απομακρύνεται από τις δυσκολίες που απέκτησε πλέον η συμφωνία των Πρεσπών, μετά το πρόσφατο δημοψήφισμα στα Σκόπια. Έχει κάθε δυνατότητα να εμφανίζεται ως ο αρχιτέκτονας της συμφωνίας, που όμως δεν φέρει καμιά ευθύνη για τυχόν μελλοντικά της αδιέξοδα.

Σε κάθε περίπτωση, η φιλονατοϊκότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης δεν πρόκειται να αλλάξει ρότα. Θα εξακολουθήσει στην ίδια κατεύθυνση στήριξης του Ισραήλ, εξυπηρέτησης των ΗΠΑ, αντιρωσικής υστερίας. Από αυτή την άποψη, το άρπαγμα του Χατζηαβάτη των ΗΠΑ Πάνου Καμμένου με τον ατζέντη των ΗΠΑ Νίκο Κοτζιά, πρέπει να αφήνει το λαό παγερά αδιάφορο.

Ζητούμενο είναι η ανατροπή της πολιτικής τους.

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *