Ξανά για τη Χαμάς: "Όσοι κάνουν αδύνατη την ειρηνική λύση κάνουν αναπόφευκτη τη βίαιη επανάσταση"

Δεν βρίσκω τίποτα λιγότερο ηθικά ή φιλοσοφικά ενδιαφέρον από το να αναλύω πώς θα έπρεπε να συμπεριφέρονται οι τραυματισμένοι κρατούμενοι ενός φρικτού στρατοπέδου συγκέντρωσης όταν δραπετεύουν από τα όρια του. Σε ό,τι με αφορά, όλα όσα συνέβησαν εκείνη την ημέρα ήταν το αποτέλεσμα πολλών ετών ισραηλινής κακοποίησης, αλλά και των βρετανικών αποφάσεων που τα έκαναν όλα αυτά δυνατά και της αμερικανικής υποστήριξης που τα συνέχισε.

Οι ισραηλινές πολιτικές δημιούργησαν τη Χαμάς. Δεν το εννοώ αυτό με τη συνήθη έννοια “ο Νετανιάχου ενίσχυσε τη Χαμάς για να σαμποτάρει την ειρήνη και να υπονομεύσει τους πιο μετριοπαθείς αντιπάλους της”, το εννοώ με την έννοια “αυτοί που κάνουν αδύνατη την ειρηνική επανάσταση θα κάνουν αναπόφευκτη τη βίαιη επανάσταση”. Αν καταπνίξεις κάθε πιθανή ειρηνική οδό αντίστασης, είναι φυσικό να δεις την άνοδο ομάδων που ευνοούν τη βίαιη αντίσταση.

Μια από τις πιο διαμορφωτικές μου εμπειρίες για την κατανόηση αυτής της σύγκρουσης συνέβη το 2018, όταν παρακολούθησα ισραηλινούς στρατιώτες να πυροβολούν διαδηλωτές με τουφέκια ελεύθερων σκοπευτών και αληθινά πυρομαχικά. Η B’Tselem (σ.μ. Ισραηλινό κέντρο πληροφόρησης για τα ανθρώπινα δικαιώματα) το κατήγγειλε ρητά αυτό ως παράνομο. Δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να νομιμοποιήσει κάτι τέτοιο, και ήταν μια πολύ σαφής απεικόνιση του τρόπου με τον οποίο το Ισραήλ έχει κόψει στους Παλαιστίνιους όλους τους δρόμους προς την ειρηνική επίλυση.

Είπα, όταν ξεκίνησαν όλα αυτά, ότι πιστεύω ότι η επίθεση της Χαμάς θα είναι τελικά αρνητική για τους Παλαιστίνιους, αλλά ότι δεν μπορώ να καταδικάσω τη Χαμάς, επειδή κανείς δεν μπορεί να εκφράσει μια θετική κατεύθυνση που θα έπρεπε να ακολουθήσουν οι Παλαιστίνιοι. Το γεγονός ότι έχουν αποκοπεί όλοι οι ειρηνικοί δρόμοι αντίστασης δεν είναι λάθος των Παλαιστινίων, ούτε και της Χαμάς. Φταίει η ισραηλινή κυβέρνηση.

Η Χαμάς είναι ακριβώς αυτό που παίρνεις όταν δημιουργείς ένα απαράδεκτα καταχρηστικό κράτος απαρτχάιντ, το οποίο κρατά εκατομμύρια ανθρώπους σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, οι κάτοικοι του οποίου είναι αποκομμένοι από τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες. Η Χαμάς δεν είναι η ασθένεια, είναι ένα σύμπτωμα της ασθένειας. Η ασθένεια είναι ένα σχέδιο απαρτχάιντ εποίκων-αποικιοκρατών που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ατελείωτη βία, πόλεμο και κακοποίηση.