Η πολιτική αντιπαράθεση δυναμώνει την αριστερά, ο χουλιγκανισμός την αναξιοπιστία της!

Για άλλη μια χρονιά χθες γίναμε μάρτυρες της ντροπιαστικής εικόνας ξύλου μεταξύ πολιτικών οργανώσεων (ΑΡ.Α.Σ-ΑΡΙ.Σ) στο Πολυτεχνείο.

Την ίδια ώρα που οικογένειες με μικρά παιδιά κατέθεταν γαρύφαλλα στο μνημείο, τη στιγμή που κόσμος μαζεύτηκε να τιμήσει την εξέγερση του Πολυτεχνείου, εφαρμόζοντας καθαρά χουλιγκάνικες τακτικές οργανώσεις που αναφέρονται στην αριστερά (!) παίζουν ξύλο με κράνη που καταλήγει σε ανοιγμένα κεφάλια.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν ένας κεντρικός πολιτικός αγώνας απέναντι στην Χούντα και τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Ένας αγώνας που απέδειξε τη δύναμη της νεολαίας και του λαού και άφησε παρακαταθήκη για τους αγώνες που ακολούθησαν και ακολουθήσουν. Πώς ακριβώς τέτοιες πρακτικές βοηθούν στην τιμή της μνήμης του Πολυτεχνείου και τους αγώνες του σήμερα;

Σήμερα προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα συλλογικά οράματα και οι αγώνες δεν έχουν αποτελέσματα. Σε μια εποχή που η υποχώρηση της αριστεράς, ο αρνητικός συσχετισμός και η λυσσαλέα επίθεση του αντιπάλου στην αριστερά και ότι πρεσβεύει είναι τόσο μεγάλος, ποιον ακριβώς βοηθάνε αυτές οι λογικές και οι εικόνες; Τον κόσμο που αγωνίζεται; Τη χαμένη αξιοπιστία της αριστεράς; Κανέναν. Μόνο τα ΜΜΕ, τη κυβέρνηση, το κράτος που αφορμή ψάχνουν (και πολύ καλά τη βρίσκουν) να σπιλώσουν ακόμα παραπάνω την εικόνα της αριστεράς.

Μια αριστερά που θέλει να είναι χρήσιμη και στο σήμερα αλλά και διαχρονικά πρέπει να ασκεί κριτική και να κάνει πολιτική αντιπαράθεση. Είναι ντροπή η λογική της επιβολής με τη βία στον άλλο αριστερό και αποδεικνύει ότι η ιδεολογική νίκη του εκμεταλλευτικού συστήματος αφορά σε μεγάλο βαθμό και την αριστερά.

Οι χουλιγκανισμοί και το ξύλο δεν χωράνε στον εορτασμό του Πολυτεχνείου.

 

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *