Η ενεργειακή αυτοκτονία της Γερμανίας: Μια αυτοψία

Η ΕΕ έχει θέσει τον ενεργειακό εφοδιασμό στην υπηρεσία μιας χρηματοπιστωτικής κομπίνας, ενάντια στα συμφέροντα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και των καταναλωτών.

Όταν ο φανατικός των Πρασίνων Robert Habeck, που παριστάνει τον υπουργό Οικονομίας της Γερμανίας, δήλωσε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι “πρέπει να περιμένουμε τα χειρότερα” όσον αφορά την ενεργειακή ασφάλεια, ξέχασε να διευκρινίσει ότι η όλη φάρσα είναι μια κρίση Made in Germany αλλά και Made in Brussels.

Τουλάχιστον η νοημοσύνη εξακολουθεί να εμφανίζει αναλαμπές, έστω και σπάνια, στα δυτικά γεωγραφικά πλάτη, καθώς ο στρατηγικός αναλυτής William Engdahl, συγγραφέας του βιβλίου A Century of Oil, δημοσίευσε μια αιχμηρή, συνοπτική περίληψη που αποκαλύπτει τους σκελετούς στα λαμπερά ντουλάπια.

Όλοι όσοι είχαν στοιχειωδώς μυαλό και παρακολουθούσαν τις φρικτές ευρωκρατικές μηχανορραφίες στις Βρυξέλλες, γνώριζαν την πλοκή – αλλά σχεδόν κανείς από το μέσο πολίτη της ΕΕ δεν γνώριζε τι γίνεται. Ο Habeck, ο καγκελάριος “Λουκάνικο με συκώτι” Scholz (σ.μ. υβριστική έκφραση του Ουκρανού πρεσβευτή προς τον Γερμανό καγκελάριο όταν αυτός δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Κιέβου να επισκεφτεί την Ουκρανία), ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΕΚ) για την πράσινη ενέργεια Timmermans, η επικεφαλής της ΕΚ Ursula von der Leyen, όλοι εμπλέκονται.

Με λίγα λόγια: όπως το περιγράφει ο Engdahl, πρόκειται για “το σχέδιο της ΕΕ για την αποβιομηχάνιση μιας από τις πιο ενεργειακά αποδοτικές βιομηχανικές συγκεντρώσεις στον πλανήτη”.

Αυτή είναι μια πρακτική μετάφραση της Πράσινης Ατζέντας 2030 του ΟΗΕ – η οποία τυχαίνει να έχει κάνει μετάσταση στη Μεγάλη Επαναφορά του κρυπτο-κακοποιού Κλάους Σβαμπ – που τώρα μετονομάστηκε σε “Μεγάλη Αφήγηση”.

Η όλη απάτη ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 2000: το θυμάμαι έντονα, καθώς οι Βρυξέλλες ήταν η ευρωπαϊκή μου βάση στα πρώτα χρόνια του “πολέμου κατά της τρομοκρατίας”.

Εκείνη την εποχή, η συζήτηση ήταν η “ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική”. Το βρώμικο μυστικό αυτής της πολιτικής είναι ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία “δέχεται συμβουλές” από την JP MorganChase καθώς και από τα συνήθη κερδοσκοπικά hedge funds, προχώρησε σε αυτό που ο Engdahl περιγράφει ως “πλήρη απορρύθμιση της ευρωπαϊκής αγοράς φυσικού αερίου”

Αυτό πουλήθηκε στη Lugenpresse (“ψεύτικα μέσα ενημέρωσης”) ως “φιλελευθεροποίηση”. Στην πράξη, πρόκειται για έναν άγριο, ανεξέλεγκτο καπιταλισμό-καζίνο, με την “ελεύθερη” αγορά να καθορίζει τις τιμές και να απορρίπτει τις μακροπρόθεσμες συμβάσεις – όπως αυτές που έχουν συναφθεί με την Gazprom.

Πώς να απαλλαγούμε από τον άνθρακα και να αποσταθεροποιηθούμε

Η διαδικασία επιταχύνθηκε το 2016, όταν με μία από τις τελευταίες της πράξεις η κυβέρνηση Ομπάμα ενθάρρυνε την μαζική εξαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου από την τεράστια παραγωγή σχιστολιθικού φυσικού αερίου των ΗΠΑ.

Γι’ αυτόν τον σκοπό, πρέπει να κατασκευαστούν τερματικοί σταθμοί υγροποιημένου φυσικού αερίου. Η κατασκευή κάθε τερματικού σταθμού διαρκεί έως και 5 χρόνια. Στο πλαίσιο της ΕΕ, η Πολωνία και η Ολλανδία το υιοθέτησαν από την αρχή.

Ενώ η Wall Street στο παρελθόν επινόησε μια κερδοσκοπική αγορά “χάρτινου πετρελαίου”, αυτή τη φορά προχώρησε σε μια κερδοσκοπική αγορά “χάρτινου φυσικού αερίου”.

Ο Engdahl περιγράφει λεπτομερώς πώς “η Επιτροπή της ΕΕ και η ατζέντα της για την Πράσινη Συμφωνία για την “απεξάρτηση” της οικονομίας από τον άνθρακα έως το 2050, εξαλείφοντας τα καύσιμα πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα, παρείχαν την ιδανική παγίδα που οδήγησε στην εκρηκτική αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου στην ΕΕ από το 2021″.

Η δημιουργία αυτού του “ενιαίου” ελέγχου της αγοράς σήμαινε την επιβολή παράνομων αλλαγών στους κανόνες της Gazprom. Στην πράξη, τα Μεγάλα Χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα και τα Μεγάλα Ενεργειακά Ιδρύματα – τα οποία ελέγχουν πλήρως οτιδήποτε περνάει ως “πολιτική της ΕΕ” στις Βρυξέλλες – επινόησαν ένα νέο σύστημα τιμολόγησης παράλληλο με τις μακροπρόθεσμες, σταθερές τιμές του ρωσικού φυσικού αερίου από αγωγούς.

Μέχρι το 2019, μια χιονοστιβάδα ευρωκρατικών ενεργειακών “οδηγιών” από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή – το μόνο πράγμα που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι – είχε δημιουργήσει μια πλήρως απορρυθμισμένη αγορά φυσικού αερίου, καθορίζοντας τις τιμές του φυσικού αερίου στην ΕΕ, ακόμη και όταν η Gazprom παρέμενε ο μεγαλύτερος προμηθευτής.

Καθώς πολλά εικονικά κέντρα συναλλαγών σε συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης επί φυσικού αερίου άρχισαν να εμφανίζονται σε ολόκληρη την ΕΕ, κυριάρχησε το ολλανδικό TTF (Title Transfer Facility). Μέχρι το 2020 το TTF καθιερώθηκε ως το πραγματικό σημείο αναφοράς της ΕΕ για το φυσικό αέριο.

Όπως επισημαίνει ο Engdahl, “το TTF είναι μια εικονική πλατφόρμα συναλλαγών σε συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης για το φυσικό αέριο μεταξύ τραπεζών και άλλων χρηματοοικονομικών επενδυτών. Εκτός, φυσικά, οποιουδήποτε ρυθμιζόμενου χρηματιστηρίου.

Έτσι, οι τιμές του LNG άρχισαν σύντομα να καθορίζονται από τις προθεσμιακές συναλλαγές στον κόμβο TTF, ο οποίος τυχαίνει να ανήκει στην ολλανδική κυβέρνηση – “την ίδια κυβέρνηση που καταστρέφει τα αγροκτήματά της για μια απατηλή απαίτηση ρύπανσης από άζωτο”.

Με κάθε αναγκαίο μέσο, η Μεγάλη Οικονομία έπρεπε να απαλλαγεί από την Gazprom ως αξιόπιστη πηγή για να επιτρέψει στα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από την κομπίνα της Πράσινης Συμφωνίας να κυριαρχήσουν στην αγορά υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Ο Engdahl θυμίζει μια περίπτωση που ελάχιστοι γνωρίζουν σε όλη την Ευρώπη: “Στις 12 Μαΐου 2022, παρόλο που οι παραδόσεις της Gazprom στον αγωγό φυσικού αερίου Soyuz μέσω της Ουκρανίας ήταν αδιάλειπτες επί σχεδόν τρεις μήνες συγκρούσεων, παρά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία, το ελεγχόμενο από το ΝΑΤΟ καθεστώς Ζελένσκι στο Κίεβο έκλεισε έναν σημαντικό ρωσικό αγωγό μέσω του Λουγκάνσκ, που έφερνε ρωσικό φυσικό αέριο τόσο στην Ουκρανία του όσο και σε κράτη της ΕΕ, δηλώνοντας ότι θα παραμείνει κλειστός μέχρι το Κίεβο να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του συστήματος αγωγών που διέρχεται από τις δύο δημοκρατίες του Ντονμπάς. Αυτό το τμήμα της γραμμής Soyuz της Ουκρανίας διέκοψε το ένα τρίτο του φυσικού αερίου μέσω Soyuz προς την ΕΕ. Σίγουρα δεν βοήθησε την οικονομία της ΕΕ την ώρα που το Κίεβο παρακαλούσε για περισσότερα όπλα από τις ίδιες χώρες του ΝΑΤΟ. Το Soyuz άνοιξε το 1980 επί Σοβιετικής Ένωσης φέρνοντας αέριο από το κοίτασμα φυσικού αερίου του Όρενμπουργκ”

Υβριδικός πόλεμος, το κεφάλαιο της ενέργειας

Όσον αφορά την ατελείωτη σαπουνόπερα που αφορά την τουρμπίνα του Nord Stream 1, το κρίσιμο γεγονός είναι ότι ο Καναδάς αρνήθηκε σκόπιμα να παραδώσει την επισκευασμένη τουρμπίνα στην Gazprom -την ιδιοκτήτριά της- αλλά την έστειλε στη Siemens Γερμανίας, όπου και βρίσκεται τώρα. Η Siemens Γερμανίας βρίσκεται ουσιαστικά υπό αμερικανικό έλεγχο. Τόσο η γερμανική όσο και η καναδική κυβέρνηση αρνούνται να χορηγήσουν νομικά δεσμευτική εξαίρεση από τις κυρώσεις για τη μεταφορά στη Ρωσία.

Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι (της Gazprom). Η Gazprom και το Κρεμλίνο κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αν τους γίνεται σαμποτάζ από τη Δύση, δεν θα κάτσουν να προβληματιστούν για το αν η Γερμανία θα λάμβανε μηδενικό αέριο μέσω του Nord Stream 1 (με τον ολοκαίνουργιο Nord Stream 2, έτοιμο να ξεκινήσει, μπλοκαρισμένο για αυστηρά πολιτικούς λόγους).

Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτι Πεσκόφ φρόντισε να τονίσει ότι “τα προβλήματα στις παραδόσεις [φυσικού αερίου] προέκυψαν λόγω των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στη χώρα μας και σε ορισμένες εταιρείες από τις δυτικές χώρες (…) Δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι πίσω από τα προβλήματα εφοδιασμού”.

Ο Πεσκόφ έπρεπε να υπενθυμίσει σε όποιον έχει μυαλό, ότι δεν φταίει η Gazprom αν “οι Ευρωπαίοι (…) πάρουν την απόφαση να αρνηθούν να εξυπηρετήσουν τον εξοπλισμό τους”, κάτι που είναι συμβατικά υποχρεωμένοι να κάνουν. Το γεγονός είναι ότι ολόκληρη η λειτουργία του Nord Stream 1 εξαρτάται από “ένα κομμάτι εξοπλισμού που χρειάζεται σοβαρή συντήρηση”.

Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Αλεξάντερ Νόβακ, ο οποίος γνωρίζει ένα ή δύο πράγματα για τις ενεργειακές επιχειρήσεις, διευκρίνισε τις τεχνικές λεπτομέρειες:

“Όλο το πρόβλημα βρίσκεται ακριβώς στην πλευρά [της ΕΕ], διότι όλοι οι όροι της σύμβασης επισκευής έχουν παραβιαστεί πλήρως, μαζί με τους όρους αποστολής του εξοπλισμού”.

Όλα αυτά εγγράφονται σε αυτό που ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριαμπκόφ περιγράφει ως “έναν ολοκληρωτικό πόλεμο που έχει κηρυχθεί εναντίον μας”, ο οποίος “διεξάγεται σε υβριδικές μορφές, σε όλους τους τομείς”, με “τον βαθμό εχθρότητας των αντιπάλων μας – των εχθρών μας” να είναι “τεράστιος, υπερθετικός”.

Επομένως, τίποτα από όλα αυτά δεν έχει καμία σχέση με το ότι “ο Πούτιν χρησιμοποιεί ως όπλο την ενέργεια”. Ήταν το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες – απλοί αγγελιοφόροι της Μεγάλης Χρηματοοικονομίας – που έθεσαν ως όπλο τον εφοδιασμό της ευρωπαϊκής ενέργειας για λογαριασμό μιας χρηματοπιστωτικής κομπίνας και ενάντια στα συμφέροντα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και των καταναλωτών.

Προσοχή στην τοξική τριάδα

Ο Engdahl συνόψισε πώς, “με τη συστηματική επιβολή κυρώσεων ή το κλείσιμο των παραδόσεων φυσικού αερίου από μακροπρόθεσμους, χαμηλού κόστους αγωγούς προς την ΕΕ, οι κερδοσκόποι φυσικού αερίου μέσω της ολλανδικής TTP μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν κάθε λόξιγκα ή ενεργειακό σοκ στον κόσμο, είτε πρόκειται για ξηρασία ρεκόρ στην Κίνα είτε για τη σύγκρουση στην Ουκρανία, είτε για περιορισμούς στις εξαγωγές στις ΗΠΑ, για να φτάσουν τις τιμές χονδρικής πώλησης φυσικού αερίου στην ΕΕ στα ανώτατα όρια”.

Μετάφραση: ο καπιταλισμός – καζίνο στα καλύτερά του.

Και γίνεται χειρότερο, όταν πρόκειται για την ηλεκτρική ενέργεια. Σε εξέλιξη βρίσκεται η λεγόμενη μεταρρύθμιση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ. Σύμφωνα με αυτήν, οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας – από ηλιακή ή αιολική ενέργεια – λαμβάνουν αυτόματα “την ίδια τιμή για την “ανανεώσιμη” ηλεκτρική ενέργεια που πωλούν στις εταιρείες ενέργειας με την τιμή που έχει η πλέον κοστοβόρα ενέργεια, δηλαδή το φυσικό αέριο”. Δεν είναι περίεργο που το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας στη Γερμανία για το 2022 αυξήθηκε κατά 860% – και αυξάνεται.

Ο Μπάερμποκ παπαγαλίζει αδιάκοπα ότι η γερμανική ενεργειακή ανεξαρτησία δεν μπορεί να διασφαλιστεί έως ότου η χώρα “απελευθερωθεί από τα ορυκτά καύσιμα”.

Σύμφωνα με τον φανατισμό των Πρασίνων, για την οικοδόμηση της Πράσινης Ατζέντας είναι επιτακτική ανάγκη να εξαλειφθούν εντελώς το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο και η πυρηνική ενέργεια, οι οποίες τυχαίνει να είναι οι μόνες αξιόπιστες πηγές ενέργειας όπως έχουν τα πράγματα.

Και εδώ είναι που βλέπουμε το τοξικό τρίο Habeck/Baerbock/von der Leyen έτοιμο για την κατακλείδα τους. Παριστάνουν τους σωτήρες της Ευρώπης που κηρύσσουν ότι η μόνη διέξοδος είναι να επενδύσουν περιουσίες στην -αναξιόπιστη- αιολική και ηλιακή ενέργεια: στην πανωλεθρία των τιμών του φυσικού αερίου, εμφανίζουν ως “απάντηση” της θείας Πρόνοιας κάτι που δεν κατασκευάστηκε από κανέναν άλλον παρά από τη Μεγάλη Χρηματοοικονομία, τον πράσινο φανατισμό και την ευρωκρατική “ηγεσία”.

Πείτε το λοιπόν αυτό στα ευρωπαϊκά νοικοκυριά που παλεύουν με τα οικονομικά τους και των οποίων οι λογαριασμοί θα εκτοξευθούν σε ένα τεράστιο, συλλογικό ποσό ύψους 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, την ώρα που ο στρατηγός Χειμώνας χτυπάει την πόρτα.

Πηγή: katehon.com

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *