«Η Βραζιλία θα πρέπει να απο-Mπολσοναροποιηθεί για να διατηρήσει τη δημοκρατία», συνέντευξη με την Inez Olude

Με την πλειοψηφία του 50,9% των ψήφων έναντι 49,1% του αντιπάλου του, η νίκη του Λούλα ντα Σίλβα ολοκληρώνει τις πιο δύσκολες προεδρικές εκλογές από την πτώση της δικτατορίας στη Βραζιλία. Η διαφορά αυτή αντιπροσωπεύει δύο εκατομμύρια ψήφους σε αυτή τη διαιρεμένη χώρα μετά από τέσσερα χρόνια προεδρίας του Μπολσονάρου. Πώς να ερμηνεύσουμε αυτά τα αποτελέσματα και το τεταμένο κλίμα που διατηρεί ο Ζαΐρ Μπολσονάρου; Η Inêz Oludé μας απαντά ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα την κατάσταση που βιώνει αυτή τη στιγμή η Βραζιλία.

Πώς θα κυβερνήσει ο Λούλα; Γνωρίζοντας ότι το κοινοβούλιο τείνει κυρίως προς τη δεξιά; Ποιες είναι οι δυνατότητες του προέδρου και της κυβέρνησής του;

Inêz Olude: Θα ήταν εικασία να πούμε πώς θα κυβερνήσει ο Λούλα, είναι πολύ πρόωρο. Αυτή την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου ξεκίνησε το πρώτο μετεκλογικό στάδιο με τη μεταβατική φάση. Έχει δημιουργήσει μια εξαιρετική ομάδα, της οποίας θα ηγείται ο εκλεγμένος αντιπρόεδρος, Geraldo Alckmin. Ένα είναι σίγουρο, ο Λούλα δεν θα κυβερνήσει μόνος του, έχει σχηματίσει έναν μεγάλο και πολύ διαφοροποιημένο αριστερό συνασπισμό, στον οποίο συμπεριλαμβάνεται το κέντρο αλλά και οι συντηρητικοί. Έχουν ήδη υπάρξει κάποιες πρώτες προτάσεις όπως ένα σχέδιο ανάδυσης για ανέργους και άστεγους αλλά το πιο δύσκολο θα είναι το όριο του προϋπολογισμού. Ο Λούλα μίλησε επίσης για την ανάκτηση των χαμένων κοινωνικών δικαιωμάτων των τελευταίων χρόνων: το πρόγραμμα «μηδενικής πείνας», το πρόγραμμα «γενιές απασχόλησης», το πρόγραμμα «το σπίτι μου η ζωή μου», η αύξηση και η αναπροσαρμογή των μισθών στον πληθωρισμό. Ο Μπολσονάρο, ο άρχοντας του χάους, κατέστρεψε τα πάντα: εκπαίδευση, πολιτισμό, υγεία, επιστημονικά προγράμματα, ιδιωτικοποίησε την περιουσία του βραζιλιάνικου λαού. Ένα πολύ σημαντικό ζήτημα είναι το ότι ο Λούλα υποσχέθηκε να δημιουργήσει το Υπουργείο των γηγενών λαών, ένα έργο ορίων των εδαφών των Ινδιάνων και των κοινοτήτων. Μίλησε για την πρόληψη των παράνομων καταλήψεων γης και την οργάνωση της διατήρησης του Αμαζονίου, εκδιώχνοντας τους κυνηγούς χρυσού και τους εισβολείς των αγροτικών επιχειρήσεων.

Πιστέψαμε σε μια απόπειρα πραξικοπήματος μετά τα οδοφράγματα της αστυνομίας στο Nordeste, αλλά τελικά ο Μπολσονάρου σεβάστηκε την ψήφο. Μπορεί ο Μπολσονάρου να καταδικαστεί (από τη δεξιά πλευρά) για αυτό; Πιστεύετε ότι, όπως και με τον Τραμπ, είναι πιθανό να υπάρξουν υπερβολές λόγω εξτρεμιστών που θα ήθελαν να παρακάμψουν το κράτος δικαίου;

Inêz Olude: Δεν σεβάστηκε την ψήφο, εξακολουθεί να μην τη σέβεται, δικαιολογεί τις διαδηλώσεις απέναντι στον Λούλα και υπονοεί εκλογική νοθεία. Αν υπήρξε απάτη, ήταν αυτός που την διέπραξε. Είναι ο ίδιος μέρος αυτών των διεργασιών, είναι σπουδαίος ηθοποιός. Δεν πιστεύω στο πραξικόπημα, περισσότερο θα έλεγα ότι τρομοκρατεί για να διατηρήσει το όνομά του στα ΜΜΕ. Ο βραζιλιάνικος στρατός είναι υποταγμένος στον αφέντη του στον Λευκό Οίκο, ο φανταστικός εχθρός τους είναι ο βραζιλιάνικος λαός και ο αιώνιος εχθρός είναι το φάντασμα του κομμουνισμού, καθαρό προϊόν του Ψυχρού Πολέμου. Εκατό χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, έχουν ήδη αναγνωρίσει τον Λούλα ως δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο, ενώ ο Μπολσονάρου έχει ήδη αφεθεί από τους συμμάχους του. Διεθνώς είναι απομονωμένος λόγω της ανόητης και επιθετικής εξωτερικής πολιτικής του. Στη δίψα τους για πετρέλαιο, οι Αμερικανοί έχουν ήδη το δικό μας πετρέλαιο μέσω της Pre-sal αφού οι κύριες κρατικές επιχειρήσεις μας είναι ιδιωτικοποιημένες. Η Lava Jato (υποτιθέμενη έρευνα διαφθοράς), έχει καταστρέψει τη βιομηχανία μας, δαιμονοποιεί την πολιτική και διώκει τα αριστερά κόμματα, κυρίως το Εργατικό Κόμμα, που δημιούργησε ο Λούλα. Ο Μπολσονάρου είναι σύμμαχος του Ντόναλντ Τραμπ, επομένως ο Μπάιντεν δεν είχε κανένα ενδιαφέρον να επανεκλεγεί. Αλλά κατά βάθος, οι Αμερικανοί υπονομεύουν την περιουσία μας, θέλουν την περιουσία μας και δεν είναι οι μόνοι. Όσο για τους διαδηλωτές που βγήκαν μετά την ήττα του Μπολσονάρου στο δρόμο, επέστρεψαν στους δρόμους, πιο εξαγριωμένοι, πιο επικίνδυνοι, τους άφησε να οργιστούν για 2-3 μέρες αφού είναι το διαπραγματευτικό χαρτί του Μπολσονάρου για τις διαπραγματεύσεις με το κόμμα του (Κόμμα των Φιλελευθέρων), που είναι διεφθαρμένο μέχρι κουκούτσι. Εκβιάζει για να κρατήσει προνόμια και να δραπετεύσει από τη φυλακή, γι’ αυτό απαιτεί πολλά οφέλη από το κόμμα του και τους δικηγόρους για να τον υπερασπιστούν. Πράγματι, έχει 18 εν εξελίξει δίκες, από τις 800 στις οποίες κατηγορείται, επιπλέον 150 αιτήματα παραπομπής για εγκλήματα ευθύνης, ιδιαίτερα για κακοδιαχείριση της πανδημίας που είχε ως αποτέλεσμα 685.000 θανάτους, και πέντε δίκες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στο δικαστήριο της Χάγης. Δύσκολα θα ξεφύγει από αυτό, ειδικά λόγω των επιθέσεων του στα μέλη του Αρείου Πάγου.

Δύσκολα θα ξεφύγει από αυτό, ειδικά λόγω των επιθέσεων του στους υπουργούς του Αρείου Πάγου.Η εικόνα του «έχει καεί», το ηθικό του είναι αποδυναμωμένο και εξασθενημένο από την εκλογική ήττα. Η φασιστική αισθητική που υιοθέτησε στην κοινοβουλευτική του ζωή απαιτεί να είναι γενναίος, πολεμοχαρής και μάτσο, και προσπαθούσε να προσποιηθεί ότι είχε επιλεγεί από τον Θεό. Τελικά η πραγματικότητα τον προλαβαίνει και τον ανέδειξε ως έναν δειλό που στέλνει τους άλλους στα σκυλιά. Η κουρελιασμένη και ρημαγμένη εμφάνισή του δεν τον ευνοεί, κρύφτηκε για 45 ώρες χωρίς να πει λέξη και όταν άνοιξε το στόμα του μίλησε ενάντια στα οδοφράγματα. Οι φανατικοί νεοναζί και οι πεντηκοστιανοί φανατικοί του, δέχτηκαν ένα χτύπημα. Ο Μπολσονάρου δεν θα βγει αλώβητος από αυτό το επεισόδιο. Οι σύμμαχοί του ήδη εγκαταλείπουν το πλοίο και κλείνουν το μάτι στον Λούλα. Οι διαμαρτυρίες αυτές οδηγούν στην οικονομική κατάρρευση της κυβέρνησής του. Ο Μπολσονάρου θυμίζει τον Ιζνογκούντ, ο οποίος θέλει να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, αλλά όλα τα σχέδιά του καταρρέουν.

Η απο-μπολσοναροποίηση, είναι ένα σχέδιο για τη Βραζιλία;

Ακριβώς όπως η Γερμανία έκανε από-ναζιστικοποίηση, η Βραζιλία θα πρέπει να απο-μπολσοναροποιηθεί προκειμένου να διατηρήσει τη δημοκρατία και να ανακτήσει μια κάποια κοινωνική ειρήνη. Η κοινωνία των πολιτών, οι αριστεροί και οι προοδευτικοί ακτιβιστές όλων των ειδών πρέπει να βοηθήσουν την κυβέρνηση του Λούλα, διότι ο αγώνας θα είναι σκληρός. Θα χρειαστεί να συμφιλιωθούν οικογένειες και φίλοι, να γίνει μια δουλειά από τη βάση για να αντικατασταθεί το μίσος με την αγάπη και τη φιλία. Θα χρειαστεί μια δουλειά ευαισθητοποίησης, θα χρειαστεί να υπάρξει μια πολιτική δέσμευση, με την ελληνική έννοια, δηλαδή μια κατάσταση από-ιδιωτικοποίησης, μια εκπαίδευση προς ένα κριτικό πνεύμα, θα πρέπει να κατανοηθούν οι νέες μορφές επικοινωνίας, να αντιμετωπιστεί το ζήτημα των θρησκευτικών, που είναι πολύ εμπλεκόμενο στον Μπολσοναρισμό, ιδιαίτερα οι Πεντηκοστιανοί. Το επίπεδο της πληροφόρησης πρέπει να βελτιωθεί για να μειωθούν οι επιπτώσεις των ψευδών ειδήσεων. Ένα σημαντικό βήμα θα είναι ο εκδημοκρατισμός των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, των επίσημων μέσων ενημέρωσης, τα οποία ανήκουν σε πέντε ολιγάρχες κ.λπ. Υπάρχει πολλή δουλειά. Θα χρειαστεί διάλογος με όλα τα κόμματα, για να αποτραπεί η κατάληψη χώρων εξουσίας από την ακροδεξιά. Να χτίσουμε δηλαδή γέφυρες πολιτισμού και να αποφύγουμε τη βαρβαρότητα.

Ευτυχώς, οι μπολσοναριστές αυτοκαταστρέφονται, βρίσκονται σε έναν παράλληλο κόσμο και καταβροχθίζουν ψεύτικες ειδήσεις μέσω ομάδων WhatsApp, κατηγορούν τον Λούλα ότι έφερε τον Φιντέλ Κάστρο στην εκστρατεία του και ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν χρηματοδότησε την εκλογική νοθεία. Στη γκαλερί των παράδοξων επίσης: η συλλογική προσευχή σε ένα ελαστικό αυτοκινήτου ενώ τραγουδιέται ο εθνικός ύμνος, τα αιτήματα για στρατιωτική επέμβαση… Χρειάζονται μάλλον ψυχιατρική παρέμβαση με τις κρίσεις θρησκευτικής υστερίας στους δρόμους, για να μην αναφέρουμε τις ναζιστικές χειρονομίες με τις οποίες χαιρετίζουν τη σημαία. Είναι ανούσιοι, αδαείς, δεν έχουν σχέδιο ζωής. Ένας καλύτερος ορισμός μπορεί να διαβαστεί στη 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη, του Καρλ Μαρξ, για το λούμπεν προλεταριάτο, που προσέλαβε ο Βοναπάρτης, για να βάλει την Ευρώπη σε μια έκρυθμη κατάσταση με αίμα… Οι Μπολσονιστές είναι βουτηγμένοι σε ψυχιατρικού τύπου συμπεριφορές , οι ενέργειές τους έχουν ως πρότυπο το “ρίξε σκατά και κατηγόρησε τους αντιπάλους για το τι κάνεις και ποιος είσαι” του Steve Bannon. Ανάμεσά τους θα βρείτε βιαστές, παιδεραστές, δολοφόνους, μαχαιροβγάλτες, κλέφτες, ποδοσφαιριστές όπως ο Νεϊμάρ, που δεν πληρώνει φόρους, και ο Ρομπίνιο, που καταδικάστηκε για βιασμό στην Ιταλία, ο Νέλσον Πικέ, πρώην οδηγός της Φόρμουλα 1, που μόλις πρόσφατα προσέβαλε και απείλησε να σκοτώσει τον Λούλα. Υπάρχουν επίσης διεφθαρμένοι πάστορες και εκατομμυριούχοι που ζουν από το «δέκατο»[1] και διεξάγουν έναν πόλεμο του καλού ενάντια στο κακό, και τέλος, οι στρατιωτικοί με τις πιτζάμες, οι οποίοι επέστρεψαν στην εξουσία για να βυθιστούν στη λάσπη και να επωφεληθούν από τη διαφθορά. Οι μπολσοναρικές μέθοδοι είναι η ομοφοβία, ο ρατσισμός, η lgbt-φοβία, ο ματσισμός, η άσκηση ακραίας βίας. Είναι η εικόνα του ηγέτη τους. Οι διαδηλώσεις αυτές συνιστούν συνωμοσία κατά του κράτους δικαίου και όσοι τις χρηματοδοτούν πρέπει να διερευνηθούν και να τιμωρηθούν.

Στα γαλλικά και βελγικά μέσα ενημέρωσης, το γεγονός ότι ο Λούλα αθωώθηκε, σχεδόν αποσιωπείται και σπάνια συνδέεται με την πορεία του δικαστή Μόρο που τον καταδίκασε (τότε Υπουργός Δικαιοσύνης επί Μπολσονάρο). Πιστεύετε ότι ο Μπολσονάρου αντιμετωπίζει τον κίνδυνο καταδίκης;

Inêz Olude: Αυτή είναι μια πολύ σημαντική ερώτηση, οι άνθρωποι πρέπει να είναι καλύτερα ενημερωμένοι για το τι έχει συμβεί στη Βραζιλία από το 2003, τα μέσα ενημέρωσης στη Γαλλία και το Βέλγιο είναι επιφανειακά και προκατειλημμένα, αναπαράγουν ακριβώς τα ψέματα και την παραπληροφόρηση που διαδίδουν τα βραζιλιάνικα μέσα ενημέρωσης, όταν δεν ψάχνουν να τα βρουν στη Wikipedia. Είναι απόλυτα στην υπηρεσία του κεφαλαίου. Tα βραζιλιάνικα μέσα ενημέρωσης όπως τα Globo και Veja, έχουν ρόλο σχεδόν πολιτικού κόμματος, έχουν μια ιδεολογία και δεν κάποια δική τους, αλλά αυτή του χρήματος. Βλέπουν την αριστερά ως εχθρό. Μισούν τους φτωχούς, θα πολεμήσουν όποιον προσπαθεί να βελτιώσει τις συνθήκες τους ή να μειώσει τις ανισότητες. Βλέπουν τη Βραζιλία ως μια μεγάλη χασιέντα που πρέπει να ταΐσει τον κόσμο ενώ λιμοκτονούν οι Βραζιλιάνοι. Όλες αυτές οι εφημερίδες υποστήριξαν τα πραξικοπήματα, και του 1964 αλλά και του 2016. Η La Folha de Sao Paulo, βοήθησε ακόμη και τη δικτατορία, δανείζοντας αυτοκίνητα διανομής εφημερίδων για να εξαφανιστούν τα πτώματα των μαχητών που δολοφονήθηκαν από τον στρατό. Η κύρια αποστολή τους είναι να δαιμονοποιήσουν την αριστερά. Μόλις επιστρέψει ο Λούλα, ο Τύπος θα θέλει να ξαναρχίσει τον πόλεμο πληροφοριών εναντίον του και του Εργατικού Κόμματος με τα ίδια παλιά όπλα. Ο Τύπος υποστήριξε σε μεγάλο βαθμό τη Lava Jato, δημιουργώντας έναν ψεύτικο ήρωα στη σάπια φιγούρα του πρώην δικαστή Sergio Moro και των διεφθαρμένων εισαγγελέων του, οι οποίοι καταδίκασαν τον Lula για «απροσδιόριστα γεγονότα», μια νομική παρέκκλιση γνωστή ως Lowfare, αφού έκαναν φύλλο και φτερό τη ζωή του και τους συγγενείς του χωρίς να βρει το παραμικρό στοιχείο διαφθοράς. Ο δικαστής έγινε υπουργός του Μπολσονάρου, εκλέχτηκε γερουσιαστής, ενώ θα μείνει ατιμώρητος τουλάχιστον για τα 8 χρόνια της θητείας του. Κρίμα! Είναι ο κύριος υπεύθυνος για όλα όσα βλέπουμε στη Βραζιλία από το 2018, το αποτέλεσμα ήταν ο πρόεδρος Μπολσονάρου, σύμμαχος του οποίου έγινε ξανά το 2022. Ο Λούλα είναι σαν φοίνικας που αναγεννιέται από τις στάχτες του, το κόμμα του είναι ισχυρότερο από ποτέ, και είναι απαλλαγμένος από τις 26 δίκες που ξεκίνησε ο δικαστής εναντίον του λόγω έλλειψης στοιχείων, αφού δεν υπάρχει έγκλημα. Στην υπόθεση που είναι γνωστή ως mensalão, οι κύριοι ηγέτες του Εργατικού Κόμματος καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν με βάση την εξαιρετικά αμφιλεγόμενη μέθοδο καταγγελίας που χρησιμοποίησε η Lava Jato και ο πρώην δικαστής Sergio Moro. Αν κοιτάξετε τις δημοσιεύσεις του Intercept στη Βραζιλία, η επιχείρηση Vasa Jato αποκάλυψε τα κόλπα της δικαστικής μαφίας των εισαγγελέων και του πρώην δικαστή Sergio Moro, ο οποίος είχε ένα πολιτικό σχέδιο για να έρθει στην εξουσία. Ο Λούλα ήταν ο άνθρωπος που έπρεπε να πέσει για να το πετύχει αυτό.

Ο Μπολσονάρου διεξήγαγε την πιο βρώμικη εκστρατεία στην ιστορία της δημοκρατίας, με το Γραφείο του Μίσους, που διοικείται από τον γιο του: εξαγορά ψήφων, εκβιασμοί, τρομοκρατία, επιθέσεις, επιθέσεις στον Τύπο, σε θεσμούς, μέτρα κατά των περιοχών που ψηφίζουν Λούλα, αποκλεισμός των μεταφορών από την τροχαία, για να τους εμποδίσει να πάνε να ψηφίσουν. Ο Ιζνογκούντ δοκίμασε όλα τα σχέδια για να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, αλλά έχασε.

Χρειάζεται ωριμότητα, διαύγεια και ένα ευρύ αντιφασιστικό μέτωπο για να επανέλθει η Βραζιλία στην παγκόσμια ατζέντα και να ανοικοδομηθεί η δημοκρατία. Πρέπει να χαρούμε και να γιορτάσουμε τη μεγάλη μας νίκη, ο Μπολσονάρου ηττήθηκε, αλλά να έχουμε κατά νου ότι οι φανατικοί οπαδοί του τον ακολουθούν.

[1] Το δέκατο ή το δεκάτο ή το δεκάτο (από το λατινικό: decima, «δέκατο») είναι μια μεταβλητή συνεισφορά, ετυμολογικά 10%, που καταβάλλεται σε είδος ή σε μετρητά, σε πολιτικό ή θρησκευτικό ίδρυμα. Αυτός ο φόρος, γνωστός από την Αρχαιότητα και αναφέρεται στη Βίβλο, χρησιμοποιείται στον Ιουδαϊσμό, τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ.

* Στη φωτογραφία οπαδοί των ποδοσφαιρικών ομάδων Corintias, Gaviões da Fiel, Mafia Azul, Palmeiras και Fortaleza καθαρίζουν τους δρόμους από τις καταλήψεις που έκαναν εξτρεμιστές του Μπολσονάρου, οι οποίοι αρνούνται να αποδεχθούν τα αποτελέσματα των εκλογών.