Η βία θρέφει την πολιτική του Ισραήλ

Ο ισραηλινός αρθρογράφος Akiva Eldar σχολιάζοντας τις πρόσφατες αναταραχές στην Ιερουσαλήμ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «Η ισραηλινή-παλαιστινιακή σύγκρουση είναι σαν ένα αυτοκίνητο με δύο ταχύτητες: «οδήγηση» και «αναστροφή». Πρέπει να επιλέξεις μεταξύ των δύο. Δεν υπάρχει «ουδέτερος χώρος». Αν δεν σημειωθεί πρόοδος, είσαι αναγκασμένος να πας προς τα πίσω».

Ο νυν πρόεδρος του Ισραήλ ο οποίος κυβερνάει τα τελευταία 12 χρόνια με το ακροδεξιό κόμμα του Λικούντ, οδήγησε την Ισραηλινή κοινωνία στον συντηρητισμό, με βασικό όχημα την επέκταση τον εποικισμών. Σε μια ύστατη προσπάθεια να αναπληρώσει τον χαμένο χρόνο από το πάγωμα της επέκτασης των εποικισμών επί διακυβέρνησης Ομπάμα το 2009 και να ξανακερδίσει την εύνοια των ζηλωτών εποίκων, ο Νετανιάχου  τους τελευταίους μήνες της διακυβέρνησης Τραμπ ανακοίνωσε την κατασκευή 800 νέων εποικισμών στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.

Σε πλήρη παραβίαση των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων και των διεθνών εκκλήσεων για παύση του εποικισμού, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου είπε ότι η κυβέρνησή του θα συνεχίσει να χτίζει παράνομους οικισμούς στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Μιλώντας μετά από συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στις 9/05/2021, απέρριψε τις εκκλήσεις των ΗΠΑ και των ευρωπαϊκών κρατών να σταματήσουν τις βίαιες εκδιώξεις των παλαιστινιακών οικογενειών στη γειτονιά Σεΐχ Τζαρά της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.

Ισχυριζόμενος ότι η Ιερουσαλήμ ήταν η πρωτεύουσα του Εβραϊκού λαού για χιλιάδες χρόνια, είπε: «Καθώς κάθε έθνος χτίζει στην πρωτεύουσά του, έχουμε επίσης το δικαίωμα να χτίσουμε στην Ιερουσαλήμ. Αυτό έχουμε κάνει και αυτό συνεχίζουμε να κάνουμε.»

Ενώ οι βιαιοπραγίες και ο καθημερινός βομβαρδισμός της Γάζας συνεχίζεται εδώ και 7 μέρες μετρώντας 220 νεκρούς ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται και 57 παιδιά, ο Νετανιάχου δήλωνε την προηγούμενη Τετάρτη ότι  «θα τους χτυπήσουμε όπως δεν έχουν ονειρευτεί ποτέ», ενώ την ίδια στιγμή ο Ισραηλινός Υπουργός Άμυνας  Μπένι Γκάτζ  που είναι υπεύθυνος για τον θάνατο 2.200 Παλαιστινίων στην Γάζα μεταξύ αυτών και 551 παιδιών το 2014, δήλωσε ότι «η Γάζα θα καεί».

Σε ένα διεθνές πλαίσιο ατιμωρησίας και διεθνούς αποσιώπησης της σφαγής στην Γάζα, οι ΗΠΑ θέλησαν να εμποδίσουν για τρίτη φορά την κοινή δήλωση του Συμβουλίου Ασφαλείας που προτρέπει την κατάπαυση του πυρός. Μόλις την Δευτέρα (17/5) η διακυβέρνηση Μπάιντεν κάλεσε σε κατάπαυση πυρός, ενώ λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση του Προέδρου Τζο Μπάιντεν, δεκάδες Ισραηλινά τζετ εκτόξευσαν περισσότερους από 100 πυραύλους στη Λωρίδα της Γάζας καθόλη την διάρκεια της  νύχτας, καθώς ο βομβαρδισμός συνεχίζεται για  δεύτερη εβδομάδα. Επίσης, η Washington Post αναφέρει ότι στις 5 Μαΐου, προτού ξεκινήσει η τρέχουσα ισραηλινή επίθεση στη Γάζα, η κυβέρνηση Μπάιντεν ενέκρινε την πώληση οπλικών συστημάτων 735 εκατομμυρίων δολαρίων στο Ισραήλ.

Τον περασμένο μήνα, o Νετανιάχου θα μπορούσε να διατάξει την αστυνομία να απομακρύνει τα οδοφράγματα από την Πύλη της Δαμασκού στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ. Γιατί περίμενε μέχρι να γίνει πεδίο μάχης μεταξύ της αστυνομίας και εκατοντάδων νέων Παλαιστινίων; Γιατί επέτρεψε στην αστυνομία να ρίξει χειροβομβίδες στο τζαμί Al-Aqsa κατά τη διάρκεια των προσευχών; Για ποιο λόγο τόση κυνικότητα απέναντι στην δολοφονία αμάχων;

Η απάντηση βρίσκεται στην προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας με το «μπλοκ αλλαγής», στο οποίο ανήκουν οι Γιαΐρ Λαπίντ και Γκαντζ, το οποίο εμφανίστηκε σε μια προσπάθεια να αποβάλει τον Νετανιάχου από την εξουσία. Το μπλοκ της αλλαγής περιλαμβάνει επίσης τον δεξιό Lieberman, τον Ναφτάλι Μπενέτ, τον επικεφαλής του δεξιού κόμματος Yamina και τον Gideon Sa’ar, επικεφαλής του θραύσματος του Λικουντ «New Hope», καθώς και τον αριστερό Merav Michaeli, αρχηγό του Εργατικού Κόμματος, και τον  Nitzan Horowitz, επικεφαλής της Meretz. Αυτή η ετερογενής και μάλλον εύθραυστη συμμαχία είχε ως μοναδικό σκοπό να δημιουργήσει μια κυβέρνηση που αποκλείει τον Νετανιάχου.

Στις 4 Μαΐου και μετά από τον 4ο γύρο εκλογών μέσα σε δύο χρόνια, ο Νετανιάχου ανακοίνωσε την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης αφού το κόμμα του και όσοι τον στήριζαν συγκέντρωσαν μόνο 52 από τις απαραίτητες 61 ψήφους στο Ισραηλινό Κοινοβούλιο.

Σε αυτό το πλαίσιο, τα περιθώρια στενεύουν για τον Νετανιάχου, ο οποίος είναι ο πρώτος Ισραηλινός πρωθυπουργός που είναι αντιμέτωπος με 3 διαφορετικές κατηγορίες για δωροδοκία και απάτη. Έτσι, εάν προσκολληθεί στην εξουσία, θα μπορούσε απλώς να αποφύγει την δίωξη και να οδηγήσει το Ισραήλ σε 5η εκλογική αναμέτρηση, μέσα σε δύο χρόνια.

«Είναι ξεκάθαρο, αν υπάρχει κάποιος που επωφελείται από όλα αυτά είναι ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου», λέει ο Ράμι Γιουνής, Παλαιστίνιος συγγραφέας και σκηνοθέτης που ζει στο Λιντ, μια παλαιστινιακή κατά πλειοψηφία πόλη, που το Ισραήλ κατέκτησε το 1948.

Όταν οι ισραηλινές δυνάμεις έκλεισαν την Πύλη της Δαμασκού στην Ιερουσαλήμ, έναν κεντρικό κόμβο για τους Παλαιστινίους που ζούσαν στην πόλη, κατά τη διάρκεια του μουσουλμανικού ιερού μήνα, του Ραμαζανιού, το ποτήρι ξεχείλισε.

Στη συνέχεια, τα ισραηλινά δικαστήρια έλαβαν μια άλλη αμφιλεγόμενη και εξαιρετικά προκλητική απόφαση, προγραμματίζοντας μια ακρόαση για τους κατοίκους του Σεΐχ Τζαρά στην κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ, σχετικά με την προσφυγή τους κατά της έξωσης από τα σπίτια τους και την παράδοσή τους στους εποίκους, στις 10 Μαΐου, που στο Ισραήλ ονομάζεται Ημέρα της Ιερουσαλήμ .

Η Ημέρα της Ιερουσαλήμ σηματοδοτεί την ημέρα που το Ισραήλ κατέκτησε και προσάρτησε την Ανατολική Ιερουσαλήμ, μετά το 1967.

Σύμφωνα με τον Ισραηλινό συγγραφέα και πρώην αρθρογράφο της Χααρέτζ, Ακίβα Ελντάρ, ο Λάπιντ είχε ήδη αντιληφθεί την τακτική του Νετανιάχου ακόμη και πριν από τις εκλογές, σε περίπτωση που δεν κατάφερνε να συγκεντρώσει την πλειοψηφία. «Εάν ο Νετανιάχου αισθανθεί ότι χάνει την πλειοψηφία, θα προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα περιστατικό ασφαλείας – στη Γάζα ή στα βόρεια σύνορα. Αν πιστεύει ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να σώσει τον εαυτό του, δεν θα διστάσει ούτε για μια στιγμή».

Μέχρι πριν από λίγες ημέρες, το “μπλοκ αλλαγής” κατείχε 4 λιγότερες θέσεις στην Κνεσέτ (Βουλή)  από τις 61 που χρειάζονται για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Αυτές οι ψήφοι αναμενόταν να προέρχονται από το Παλαιστινιακό Ρα’αμ Κόμμα, με επικεφαλής τον Μανσούρ Αμπάς. Μετά τις δηλώσεις του Γιαΐρ Λαπίντ, πως το «το Ισραήλ πρέπει να δράσει αποφασιστικά και ισχυρά και να επαναφέρει την τάξη», το αραβικό κόμμα του Μανσούρ Αμπάς αποχώρησε από τις συνομιλίες για κυβέρνηση ενότητας. Εν τέλει, υποσχέθηκε να ενταχθεί σε οποιονδήποτε πολιτικό συνασπισμό που θα είναι σε θέση να σχηματίσει κυβέρνηση.

Καθώς οι εντάσεις αναθερμάνθηκαν στην Ιερουσαλήμ, ο Ya’alon προέτρεψε τους ηγέτες του «μπλοκ αλλαγής» να επιταχύνουν τις κινήσεις για σχηματισμό νέας κυβέρνησης. Φαίνεται όμως ότι η συμβουλή του ήρθε λίγο αργά.

Στις 13 Μαΐου, το μπλοκ διαλύθηκε. Ο Μπενέτ ανακοίνωσε ότι αποχώρησε από το «μπλοκ της αλλαγής» και επανέλαβε τις διαπραγματεύσεις με τον Νετανιάχου. Ο Γιαΐρ Λαπίντ είπε ότι θα συνεχίσει να προσπαθεί να σχηματίσει κυβέρνηση, αλλά οι επιλογές του έχουν συρρικνωθεί δραματικά.

Εκτός από τον Μανσούρ Αμπάς, θα πρέπει επίσης να πείσει την Παλαιστινιακή Κοινή Λίστα να «αντικαταστήσει» το κόμμα του Μπενέτ. Εάν δεν το πράξει σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες, θα πρέπει να επιστρέψει την εντολή στον πρόεδρο.

Τηλεοπτική εκπομπή τη Δευτέρα ανέφερε ότι εκπρόσωποι του πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου και του υπουργού Άμυνας Μπένι Γκάντζ συζητούν μια πιθανή διαμόρφωση κυβέρνησης συνασπισμού μετά το τέλος της σύγκρουσης με τη Γάζα, μετά την προφανή κατάρρευση της πιθανότητας συνασπισμού υπό την ηγεσία του Γιαΐρ Λαπίντ και του Ναφτάλι Μπενέτ.

Η κλιμάκωση της έντασης ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Με το κλείσιμο των Πυλών του Τέμενος Αλ Άκσα, τις εξώσεις των Παλαιστινίων του Σεΐχ Τζαρά, τις προκλητικές πορείες του ακροδεξιού, Σιωνιστικού Κόμματος – σύμμαχου του Λίκουντ, ανάμεσα στις τάξεις του οποίου, ήταν οπαδοί του δολοφονημένου εξτρεμιστή Ραβίνου Meir Kahane (που έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκράτης τη δεκαετία του 1980) που φώναζαν «Θάνατο στους Άραβες» και επιτίθονταν σε όποιον έβρισκαν μπροστά τους.

Όσο περισσότερο η Χαμάς συνεχίζει να ρίχνει πυραύλους στο Ισραήλ και οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις βομβαρδίζουν τη Γάζα ως αντίποινα, η παραμονή του Νετανιάχου στην εξουσία παρατείνεται, και οι πιθανότητες του Λαπίντ εξανεμίζονται.

Ενώ η ασύμμετρη βία της Ισραηλινής Αστυνομίας στα κατεχόμενα εδάφη συνεχίζεται, σήμερα κατατέθηκε στο Ισραηλινό κοινοβούλιο διάταξη η οποία θα αφαιρεί την μόνιμη διαμονή από όσους συμμετέχουν σε τρομοκρατικές ενέργειες, κάτι που έχει σαφή προσανατολισμό στους Παλαιστίνιους της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, οι οποίοι την προηγούμενη εβδομάδα λάμβαναν απειλητικά μηνύματα από τις Μυστικές Υπηρεσίες του Ισραήλ.

Αυτό που δεν περίμενε ο Νετανιάχου ήταν η εξέγερση των Παλαιστινίων πολιτών του Ισραήλ. Μετά την  Nakba του 1948 κάποιοι Παλαιστίνιοι Άραβες παρέμειναν στα σπίτια τους και εντός των ορίων – γνωστά ως “σύνορα του 48” – αυτού που σήμερα ονομάζεται Ισραήλ. Τους χορηγήθηκε υπηκοότητα – αλλά δεν ζούσαν ως ίσοι πολίτες.

Το 2002 ο Αριέλ Σαρόν, γνωστός και ως σφαγέας της Βυρηττού, με την επίσκεψη του στο ιερό Τέμενος Αλ Άκσα, πυροδότησε την Δεύτερη Ιντιφάντα.

Σήμερα 18/5/2021, για πρώτη φορά, είναι φανερό ότι για όλους τους Παλαιστινίους το πρόβλημα είναι το ίδιο. Ενωμένος όλος ο Παλαιστινιακός λαός σε όλη την κατεχόμενη Δυτική Όχθη, τη Γάζα και μέσα στο Ισραήλ, συμμετέχει σε γενική απεργία σε μια «Μέρα Οργής» ενάντια στην κατοχή, το Απαρτχάιντ και τον βομβαρδισμό της Γάζας.