Εκλογές 2019: Κέρδισαν όλοι. Έχασε ο λαός.
Σχόλιο της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ.
Οι εθνικές εκλογές επιβεβαιώνουν και ενισχύουν το αποτέλεσμα των ευρωπαϊκών και αυτοδιοικητικών εκλογών. Υπογραμμίζουν σε όλους τους τόνους ότι έχει κλείσει εδώ και χρόνια η εποχή πολιτικής αστάθειας που προκλήθηκε από τη χρεοκοπία της χώρας. Δύο κόμματα – πόλοι (η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ) εναλλάσσονται στην εξουσία, υλοποιώντας όμοιες πολιτικές, έστω και αν οι τόνοι ανάμεσά τους παραμένουν υψηλοί.
Δεν έκλεισαν δύο εικοσιτετράωρα από την ορκωμοσία του νέου πρωθυπουργού και είχαμε ήδη δείγματα γραφής: Χαριεντισμοί και αστικές ευγένειες ανάμεσα στους πρώην και στους νυν, ανοικτή αποδοχή της Συμφωνίας των Πρεσπών από την νέα κυβέρνηση, άρνηση της Μέρκελ στη χαλάρωση του προγράμματος που διαφήμιζε η ΝΔ ως μπόνους των εταίρων στον σοβαρό Μητσοτάκη, νέοι υπουργοί να αναγνωρίζουν ότι δεν θα μηδενίσουν το έργο των προκατόχων τους. Το ουσιαστικό στοιχείο είναι η συνέχεια στις ίδιες ράγες. Φυσικά υπάρχουν και οι επιδεικτικές κινήσεις προς τα κομματικά ακροατήρια (πχ η επιχείρηση νόμος και τάξη ή η ένταξη του προσφυγικού στον τομέα της καταστολής) που δεν αναιρούν την ουσία μιας βαθύτερης συμφωνίας ανάμεσα στους πρώην και στους νυν.
Είναι τόση και τέτοια η ομαλότητα της μετάβασης και η συνέχεια (παρά τις ψεύτικες κραυγές και τις στημένες οιμωγές) πριν και μετά τις εκλογές, ώστε όλοι (ή σχεδόν όλοι) δηλώνουν κερδισμένοι.
Η ΝΔ κέρδισε γιατί αναδεικνύεται αυτοδύναμη κυβέρνηση (η πρώτη μετά το ξέσπασμα της κρίσης). Έρχεται στην εξουσία με φανατική πίστη στην επιβολή του πιο ακραίου νεοφιλελευθερισμού, καθώς ο δρόμος έχει ήδη στρωθεί από την απερχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια οικονομία ήδη δεσμευμένη μέχρι το 2060 με αιματηρά πρωτογενή πλεονάσματα, σε μια κοινωνία ήδη τσακισμένη από την αφαίμαξη εισοδημάτων, σε μια χώρα ήδη υποθηκευμένη στους δανειστές και με ιδιωτικοποιημένα λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμους και βασικές υποδομές, η νέα κυβέρνηση θα συνεχίσει με μεγαλύτερη ορμή το έργο που εξελίσσεται την τελευταία δεκαετία. Βασικό έργο της κυβέρνησης Μητσοτάκη θα είναι η πολιτική και ιδεολογική νομιμοποίηση του πιο άγριου και κυνικού καπιταλισμού. Δεν θα εξοντώνει το κοινωνικό κράτος επειδή δεν μπορεί αλλιώς (όπως οι προηγούμενοι) αλλά επειδή έτσι πρέπει. Θα ενσταλάζει διαρκώς στο κοινωνικό σώμα ακόμα πιο συντηρητικές, ακόμα πιο αντιδραστικές ιδεολογίες και συμπεριφορές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε γιατί εδραιώνεται μόνιμα στον χώρο της κεντροαριστεράς, κερδίζοντας οριστικά την πρωτοκαθεδρία του χώρου από το ΚΙΝΑΛ, αποφεύγοντας τη στρατηγική ήττα. Αν και προεκλογικά έπαιζε το χαρτί της «καταστροφής που θα φέρει ο Μητσοτάκης», μετεκλογικά ομνύει στην ομαλή δικομματική εναλλαγή. Το κόμμα Τσίπρα επιδιώκει ανοικτά να πάρει τη θέση του παλιού ΠΑΣΟΚ, χωρίς ουσιαστικές διαφορές στην κοινωνική και οικονομική πολιτική ή στην εξωτερική πολιτική και στην αμερικανονατοϊκή εξάρτηση, συγκριτικά με τη ΝΔ. Θα επιδιώξει να χαράξει τις γνωστές κάλπικες διαχωριστικές που συνήθως στήνονται ανάμεσα σε διαφορετικούς διαχειριστές όμοιων πολιτικών.
Το ΚΙΝΑΛ κέρδισε γιατί ανέβηκε σε ψήφους και ποσοστά από τις ευρωεκλογές, υπό συνθήκες ανόδου και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Εκφράζει έναν υπαρκτό και αναπαραγόμενο μηχανισμό εξουσίας που τρέφεται από την αυτοδιοίκηση και τον συνδικαλισμό και κατέχει θέσεις στην κρατική μηχανή.
Το ΜΕΡΑ 25 κέρδισε γιατί με μηδενική συγκρότηση στις τοπικές κοινωνίες και με μόνο προσόν τον αρχηγό του πέτυχε την είσοδό του στη Βουλή. Αποτελεί απόδειξη (για όσους θέλουν να σκέφτονται) ότι αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, υπήρχε χώρος και δυνατότητες. Πλέον όμως ο χώρος καλύπτεται από μια σοσιαλδημοκρατικότερη και προσωποκεντρική εκδοχή του παλιού ΣΥΡΙΖΑ, με τις ίδιες ακριβώς αυταπάτες και προσδοκίες για την ΕΕ και την παγκοσμιοποίηση.
Το ΚΚΕ «κέρδισε» γιατί ως συνήθως «άντεξε μια ακόμα φορά», καταγράφοντας το γνωστό του ποσοστό. Η στασιμότητα και σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης και σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, και σε συνθήκες πολιτικής σταθεροποίησης και σε συνθήκες ρευστότητας, και σε συνθήκες ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ και σε συνθήκες πτώσης του, περίπου καταχωρεί το κόμμα αυτό έξω από τις πολιτικές μεταβολές της ιστορίας, έξω από μετασχηματισμούς, ευκαιρίες, δυνατότητες αλλαγών και ανατροπών.
Τα μετωπικά σχήματα ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΛΑΕ, αλλά και όλα τα άλλα μικρότερα αριστερά ψηφοδέλτια, επίσης «κέρδισαν» χάνοντας. Ως συνήθως, θα ισχυριστούν ότι «έδωσαν μια δύσκολη μάχη, σε δύσκολες συνθήκες» σημειώνοντας για πολλοστή φορά μείωση των δυνάμεών τους. Κατά πάσα πιθανότητα θα διαβεβαιώσουν τον ελληνικό λαό ότι την επόμενη μέρα θα είναι στα ίδια μετερίζια, με τις ίδιες θέσεις, με τα ίδια επιτελεία, με τις ίδιες πολιτικές και τα ίδια αποτελέσματα.
Ο ελληνικός λαός χάνει γιατί μετά από μια δεκαετία άγριας μνημονιακής λεηλασίας και μια τετραετία σκληρών μαθημάτων προσαρμογής, ρεαλισμού, υποταγής στους μονόδρομους, επιλέγει «αυτόν που ξέρει τη δουλειά». Οι απερχόμενοι κυβερνητικοί μπορεί να χλευάζουν τον λαό διακωμωδώντας το παράδοξο να «αποδοκιμάζεται η δεξιά πολιτική του Τσίπρα υπερψηφίζοντας Μητσοτάκη». Στην πραγματικότητα ούτε ο Τσίπρας αποδοκιμάζεται, ούτε ο Μητσοτάκης επιδοκιμάζεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαμόρφωσε την κοινωνία στο ότι «δεν μπορεί να γίνει τίποτα διαφορετικό» και το εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαιώνει την ισχύ του συγκεκριμένου ισχυρισμού.
Η εργαζόμενη κοινωνία χάνει γιατί ανεξάρτητα από αναλύσεις και «αναλύσεις» για την επόμενη μέρα και την προσδοκώμενη κινηματική ανάταση, η ήττα αφορά την παγίωση ενός συνολικά χειρότερου συσχετισμού που χτίζεται πάνω στο έδαφος ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αγώνες μπορεί να υπάρξουν, αλλά αυτό που αναζητείται είναι η συλλογική πίστη ότι υπάρχει εναλλακτική. Αυτή η πίστη έχει τσακιστεί για αυτό και παράγονται τα συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Για τους αριστερούς που επιμένουν ότι η Αριστερά δεν μπορεί παρά να είναι με τον κοινωνικό μετασχηματισμό και όχι με την αναπαραγωγή του καπιταλισμού, το εκλογικό αποτέλεσμα οφείλει να σφραγίσει το τέλος μιας ολόκληρης εποχής ανημπόριας, αδυναμίας, ανικανότητας παρέμβασης, οικοδόμησης, ανατροπής. Τα κόμματα και τα σχήματα που αναφέρονται στην κομμουνιστική, επαναστατική ή ριζοσπαστική Αριστερά έχουν κλείσει τον κύκλο τους.
Ένας νέος κύκλος πρέπει να ξεκινήσει.
Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ είναι πολιτική οργάνωση της Κομμουνιστικής Αριστεράς.
Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!