Έφυγε ο Γιώργος Φαρσακίδης

Γεννημένος το 1926 στην Οδησσό όπου πέρασε τα πρώτα παιδικά του χρόνια, το 1933 ήρθε με την οικογένειά του στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη.

Σε πολύ νεαρή ηλικία στρατεύτηκε στην υπόθεση του κομμουνισμού. Ανταρτοεπονίτης τραυματίζεται σε μάχη με τους γερμανούς, γεγονός που θα του αφήσει αναπηρία και στα δυο του χέρια.

Στα κοντά δεκαεφτά χρόνια που πέρασε εξόριστος, θεωρώντας την τέχνη «όπλο αναντικατάστατο στα χέρια όσων θέλησαν να παραμείνουν ορθοί» αποτυπώνει με το πενάκι του σκηνές από τη ζωή των πολιτικών κρατούμενων, τα βασανιστήρια και τις κακουχίες τους, την καθημερινότητά τους, μορφές συνεξόριστων συντρόφων.

«…Ωστόσο για μας, τους “πρωτάρηδες”, τη Γενιά της Αντίστασης, από το ζοφερό κλίμα εκείνης της εποχής δεν έλειπε η γοητεία. Όλα πρωτόγνωρα, γιομάτα με συνταραχτικό ενδιαφέρον και νόημα, ήταν η συνέχεια με άλλες μορφές, ενός αγώνα που είχαμε ζήσει. Όλα με το ντύμα του επαναστατικού ρομαντισμού, άγνωστα και απροσδιόριστα, που τα φοβάσαι αλλά και τα προκαλείς σε αναμέτρηση.

Για αρκετούς από μας, γεννήθηκε στις συνθήκες εκείνες η ανάγκη μιας κάποιας απομνημόνευσης, μ’ ένα σκίτσο, ένα ξυλόγλυπτο, ένα γραφτό…».

Το εικαστικό και λογοτεχνικό του έργο συμβάλλει σ’ αυτό που θεωρούσε ευθύνη και ανάγκη «να συναρμολογήσουμε ψηφίδα ψηφίδα τα παραλειπόμενα της νεότερης ιστορίας του τόπου μας».