Για την όξυνση του κρατικού αυταρχισμού

Η πρόσφατη καταστολή των ΜΑΤ στους φοιτητές στην ΑΣΟΕΕ, ήταν η κλιμάκωση σε μια, εδώ και βδομάδες, όξυνση της καταστολής και της επιχείρησης «νόμος και τάξη» της ΝΔ. Η ΝΔ απευθύνεται σε ένα ακροατήριο που ήθελε συγκεκριμένα έργα σε θέματα της συντηρητικής ατζέντας, όπως η «ασφάλεια», ο ρατσισμός, η πατριδοκαπηλία. Η κυβέρνηση στο μεταναστευτικό δε μπόρεσε να δώσει λύση, δέσμια των συμφωνιών που έχει επιβάλλει ο ευρωατλαντισμός. Δεν πρόκειται ούτε στο απειροελάχιστο να αμφισβητήσει όσα η ΕΕ επιφυλάσσει για την Ελλάδα ως αποθήκη ψυχών. Στη βάση αυτή, συνεχίζει ακριβώς ό,τι έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργώντας δυσπιστία και μια σχετική οργή στο ακροατήριο της.

Η ενασχόληση με το ήσσονος θέμα της «ανομίας των Εξαρχείων» και της εφαρμογής του νόμου για το άσυλο είναι μια ορισμένη διέξοδος. Έτσι, διαδοχικά έχουμε: Λίγες μέρες πριν το Πολυτεχνείο «εξάρθρωση» μιας τρομοκρατικής οργάνωσης (τόσο επικίνδυνης, που σε ληστεία πυροβολούνταν μεταξύ της), εισβολή στην ΑΣΟΕΕ με μηδαμινά αποτελέσματα (όσον αφορά ναρκωτικά, οπλισμό, παρεμπόριο), πολιορκία χώρων στα Εξάρχεια, εκκενώσεις καταλήψεων (πάλι με μηδενικά αποτελέσματα όσον αφορά αποδεικτικά παραβατικότητας), βαρβαρότητες αστυνομικών ενάντια σε φοιτήτριες και διαδηλωτές, εισβολή σε κινηματογράφους και συλλήψεις ανηλίκων που έβλεπαν τον Τζόκερ, είσοδο α λα FBI σε κλαμπ (με επίσης ελάχιστα αποτελέσματα).

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί να διαχωριστεί ούτε κατά μία τρίχα από τον Αλέξη Τσίπρα και την περίφημη «κυρά Τασία» στο μεταναστευτικό, και ξεδίνει στα κεφάλια φοιτητών, πιπιλώντας την καραμέλα της ανομίας των Εξαρχείων. Το γεγονός ότι δίπλα -και όχι μέσα- στα Πανεπιστήμια του κέντρου οργιάζει το εμπόριο ναρκωτικών και «σπρώχνονται» εκεί, μεθοδικά και σχεδιασμένα, από την ίδια την αστυνομία, οι πιάτσες των ναρκομανών, βγάζει μεν μάτι, αλλά δεν ιδρώνει το αυτί κανενός.

Βεβαίως δεν είναι μόνο οι άμεσες ανάγκες του ακροατηρίου της ΝΔ. Είναι ότι συχνά πυκνά στελέχη της αστυνομίας δηλώνουν στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ότι νιώθουν απελευθερωμένοι να κάνουν ότι θέλουν. Ο ζήλος, το μίσος και η μανία που εκδήλωσαν ΜΑΤατζήδες και ΟΠΚΕ είτε σε αναρχικούς, είτε σε αριστερούς, είτε σε νεολαίους, δείχνει ότι το συγκεκριμένο ακροδεξιό τμήμα της αστυνομίας θέλει εδώ και καιρό να «ξεσαλώσει». Και το κάνει με την πρώτη ευκαιρία!

Μαζί με αυτά είναι και μια δεξιά «κοινή λογική» που όλα τα αντιμετωπίζει με ένα ορισμένο ραγιάδικο σύμπλεγμα του τύπου «αυτά γίνονται μόνο στην Ελλάδα». Από τις φοιτητικές καταλήψεις, τις απεργίες και τις συχνές διαδηλώσεις (ετοιμάζεται νέο πιο περιοριστικό πλαίσιο) έως την ελληνική χαλαρότητα στον ΚΟΚ και το κάπνισμα στα μπαρ. Αυτή η «κοινή λογική» απαιτεί «περισσότερη Ευρώπη», περισσότερη οργάνωση και κράτος και η ΝΔ είναι διατεθειμένη να το προσφέρει αυτό, νομοθετώντας περισσότερο αυταρχισμό και ασκώντας περισσότερο έλεγχο και καταστολή. Με ιδιαίτερη στόχευση βέβαια στον περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών του λαϊκού κινήματος.

Αυτή η πολιτική δε μπορεί να αντιμετωπιστεί με ένα σκέτα αντιαυταρχικό πλαίσιο. Η επιλογή σκοπιμοτήτων της ΝΔ γύρω από τα Εξάρχεια δεν αντιμετωπίζεται με μια σκέτη αντικατασταλτική ρητορική. Το πρόβλημα είναι πολύ συνολικότερο. Τα Εξάρχεια για την πλειοψηφία του λαού είναι κάτι μακρινό και ίσως «εξωτικό». Τα ζητήματα της καταστολής σε αυτό το χώρο δεν αποτελούν την αιχμή που θα σπάσει την κοινωνική ανοχή στη ΝΔ. Το ανάποδο, θα τη δυναμώσει. Ούτε οι αγριότητες των ΜΑΤ ενάντια στον αναρχικό χώρο. Ας μη ξεχνάμε ότι υπουργός σήμερα δεν είναι κάποιος ακροδεξιός της ΝΔ, αλλά ο Χρυσοχοϊδης του ΠΑΣΟΚ, οπότε οι δυνατότητες «απομόνωσης» της πολιτικής του Νόμου και της Τάξης της ΝΔ στο πρόσωπο κάποιου ακροδεξιού δεν έχουν πιθανότητες.

Ο Κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ κατανοούν ότι πρέπει να ταΐσουν το δεξιό εκλογικό ακροατήριο της ΝΔ, όμως ο αυταρχικός παροξυσμός δεν είναι απλά ζήτημα εικόνας. Σε πλατύ κοινωνικό επίπεδο η ΝΔ κερδίζει και δεν χάνει από την ατζέντα της τάξης, της ασφάλειας, της πάταξης της ανομίας. Με τη βοήθεια των ΜΜΕ που οργιάζουν στην παραπληροφόρηση και εκμεταλλευόμενοι θραύσματα και επί μέρους στοιχεία της πραγματικότητας, επιχειρούν να στήσουν εικόνα συναίνεσης, αποδοχής ή και επιβράβευσης των κινήσεών τους. Και αυτό δεν αφορά μόνο το «ακροδεξιό» ακροατήριό τους. Αφορά το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο που τσακισμένο, χωρίς ελπίδα βελτίωσης, φοβισμένο και σε ιδιώτευση, θα τσιμπήσει στο μεταναστευτικό ή τους μπαχαλάκηδες.

Από αυτή την άποψη, είναι απαραίτητη μια πιο συνολική πολιτική που θα εστιάζει εκεί που μπορεί να σπάσει η κοινωνική ανοχή στην κυβέρνηση της ΝΔ. Δηλαδή κυρίως στα υλικά προβλήματα και στην οικονομική και κοινωνική επιβίωση. Τα ΜΑΤ και η βαρβαρότητά τους, δε θα περιοριστούν με την καταγγελία του πόσο βάρβαρα είναι, όσο αναγκαία κι αν είναι αυτή. Ας θυμηθούμε τις πρώτες μέρες διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που έφυγαν τα κάγκελα από τη βουλή και οι κλούβες από το Μαξίμου και όλο το κλίμα. Ήταν μια γενικότερη ευφορία και αίσθηση για δυνατότητα πολιτικής και κοινωνικής αλλαγής – άσχετα με την απάτη του πράγματος, η κοινωνία αυτό πίστευε – και όχι απλά η εδώ και δεκαετίες αντιαυταρχική και αντικατασταλτική θεματική των Εξαρχείων.

Στο σήμερα, οι κορώνες του πρώτην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Φίλη ότι αυτή η πολιτική αυταρχισμού θα βρει απέναντι της το ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή και στο πεζοδρόμιο, δείχνουν ότι η θεματική αυτή είναι βολική και για το ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί τι άλλο έχει να πει; Σε τι ακριβώς μπορεί να διαχωριστεί από τον Μητσοτάκη παρά μόνο στην καταστολή; Άντε και στη Novartis. Στις ιδιωτικοποιήσεις ο ένας συνεχίζει το έργο του άλλου, στις αντιλαϊκές και αντεργατικές ρυθμίσεις ο ένας ακολουθεί από εκεί που σταμάτησε ο άλλος.

Για τον αποσυγκροτημένο χώρο της εναπομείνασας αριστεράς η μνήμη και η λογική δεν πρέπει να υποχωρήσει τόσο γρήγορα. Το αφήγημα «να καθαρίσουμε τα Εξάρχεια και την ανομία στις σχολές» το έστρωσε η προηγούμενη κυβέρνηση στην τωρινή. Και φαινόμενα όπως συλλήψεις και χημικά μέτα σε πανεπιστημιακό χώρο είχαμε και πριν ένα χρόνο. Στις 8/12/2018 ΜΑΤ εισβάλουν στο ΑΠΘ, μετά από κάλεσμα της Πρυτανείας και συλλαμβάνουν νεολαίους. Επιχειρήσεις στα Εξάρχεια και σε καταλήψεις γινόντουσαν περίπου 2-3 κάθε μήνα πέρυσι την Άνοιξη. Πέρυσι επίσης στις 04/02/2018 έγινε επίθεση με χημικά ακόμα και μέσα σε γραφεία πολιτικής αριστερής πολιτικής οργάνωσης (ΝΑΡ) και προσπάθεια εισβολής των ΜΑΤ, όριο που ως τότε ήταν απαραβίαστο! Και να μη ξεχνάμε και τις υπόλοιπες ακρότητες των ΜΑΤ, όπως η χωρίς αφορμή άγρια καταστολή στην περσινή πορεία του Πολυτεχνείου, το ξύλο στο άγαλμα του Τρούμαν, το ξύλο σε εκπαιδευτικούς και σε συνταξιούχους, τα χημικά και το ξύλο στα συμβολαιογραφεία και την κλήτευση για «εξηγήσεις» σε επικεφαλής πολιτικού κόμματος (Λαφαζάνης). Η τότε τοποθέτηση της Παπακώστα ως Υφυπουργού ΠροΠο, δείχνει και συμβολικά ότι η προηγούμενη κυβέρνηση είχε υιοθετήσει μεγάλο μέρος της ατζέντας της σημερινής.

Στις διαδηλώσεις για την υπεράσπιση του ασύλου μπορούμε να συμπορευόμαστε με φοιτητές που στήριξαν ή στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά με το Φίλη, τους αυριανούς Τζανακόπουλους και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μέτωπο ενάντια στον κρατικό αυταρχισμό δε γίνεται. Το αντίθετο, πρέπει να θυμίζουμε στο λαό τα έργα του ΣΥΡΙΖΑ και να ανατρέπουμε το σχήμα «δυνάμεις του σκότους/δυνάμεις του φωτός» που επιχειρεί να στήσει ο ΣΥΡΙΖΑ – και με τη βοήθεια των social media. Δεν υπάρχει καμία τέτοια τομή φωτός/σκότους, υπάρχει συνέχεια και όξυνση, με κάποια καινούρια δεδομένα (πχ νέος νόμος για το άσυλο), από τη ΝΔ του κρατικού αυταρχισμού της προηγούμενης κυβέρνησης.

Αυτό είναι το ένα μέτωπο που πρέπει να έχουμε στο κίνημα για την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών. Το άλλο αφορά το μέτωπο με μέρος του αντιεξουσιαστικού χώρου που έχει ως σημαία του το μηδενισμό και εδώ και χρόνια καταργούσε το άσυλο (ειδικά στην ΑΣΟΕΕ) «απαγορεύοντας» σε φοιτητές να ψηφίσουν και να οργανωθούν, ή πριν δύο χρόνια «απαγόρευε» την είσοδο των φοιτητών στο ΕΜΠ το τριήμερο του πολυτεχνείου, έσπαγε κεφάλια διαδηλωτών, έκανε δολοφονικές επιθέσεις, φτάνοντας την παρακμή σε δυσθεώρητα επίπεδα!

Το κίνημα για την υπεράσπιση και επαναθέσπιση του ασύλου, για τις δημοκρατικές ελευθερίες, ενάντια στην κρατική καταστολή πρέπει να αντιμετωπίσει αυτές τις χρόνιες αλλά παιδικές του ασθένειες, για να αντιμετωπίσει τον αυταρχικό παροξυσμό της ΝΔ.