Αν τα βίντεο είναι γνήσια, αποδεικνύεται ότι δεν υπήρχε συγκάλυψη ή ότι ο γάιδαρος πετάει;

Ο Κ. Μητσοτάκης σάλπισε για πολλοστή φορά αλλαγή πλεύσης στην κυβερνητική άμυνα για τα Τέμπη. Με τη γνωστή έπαρση που τον διακρίνει ανήγγειλε θριαμβευτικά ότι “καταρρέει με κρότο η θεωρία της συγκάλυψης αν αποδειχθεί ότι τα βίντεο είναι γνήσια”. Στην πραγματικότητα, ισχύει το ακριβώς ανάποδο: Αν τα βίντεο είναι γνήσια, αποδεικνύεται ότι υπάρχει κεντρικός παράνομος και εξωθεσμικός χειρισμός. Τόσο γιατί τα βίντεο ήταν “εξαφανισμένα” επί δύο χρόνια, όσο και γιατί “ανακαλύπτονται” στις 3 τα ξημερώματα Σαββάτου δύο χρόνια μετά το δυστύχημα.

Η ιστορία των βίντεο δεν συνιστά “αποκάλυψη” της αλήθειας, αλλά απόδειξη συγκάλυψής της.

Στην πραγματικότητα, η συγκάλυψη που οργάνωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει ανάγκη από κανένα βίντεο για να στοιχειοθετηθεί.

Αποδεικνύεται από το θέατρο της Εξεταστικής Επιτροπής (η οποία δεν τιμούσε τη Βουλή κατά τον ίδιο τον Κ. Μητσοτάκη) και τον ρόλο του Κ. Τασούλα.
Αποδεικνύεται από το πόρισμα των Ανεξάρτητων Αρχών και του ΕΜΠ που αποδίδουν την έκρηξη φωτιάς σε πτητικούς υδρογονάνθρακες.
Αποδεικνύεται από την εγκληματική βιασύνη για το μπάζωμα του χώρου του συμβάντος με κυβερνητική εντολή (Τριαντόπουλος, δηλαδή Μητσοτάκης) και όχι επιχειρησιακή ανάγκη.
Αποδεικνύεται από τις παραγγελίες και τις φωτογραφικές εντολές της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού προς τη Δικαιοσύνη κατά παράβαση κάθε έννοιας διάκρισης εξουσιών.
Αποδεικνύεται τέλος από τον τραγέλαφο με τα βίντεο που δεν κατάσχονται, χάνονται, βρίσκονται, ξαναχάνονται και επανεμφανίζονται μαγικά, δύο χρόνια μετά το δυστύχημα, αλλά λίγες μέρες μετά την προφητική επιφοίτηση του Κ. Μητσοτάκη στην τηλεοπτική του συνέντευξη στον Σρόιτερ (“ποιος σας είπε ότι δεν έχουν πάει βίντεο; Και μπορεί να πάει ένα βίντεο, οποιοδήποτε…”).

Το να ισχυρίζεται κατόπιν αυτών ο πρωθυπουργός της χώρας ότι “η θεωρία της συγκάλυψης καταρρίπτεται” είναι τουλάχιστον θράσος. Πείθει μονάχα αυτούς, που ακόμα και αν έχαναν το παιδί τους στο δυστύχημα, θα εξακολουθούσαν να στηρίζουν την ένοχη κυβέρνηση και τις ακόμα πιο ένοχες, διαχρονικές, κυβερνητικές πολιτικές.

Η φθηνή δημαγωγική ντρίπλα που επιχειρεί να κάνει η κυβέρνηση και ο θηριώδης μηχανισμός προπαγάνδας που διαθέτει, στηρίζεται στο να ταυτίσει τη “θεωρία της συγκάλυψης” με μια εμφανή δεξαμενή στο τρίτο βαγόνι της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Αν αποδειχθεί ότι εμφανές φορτίο δεν υπάρχει, δεν υπάρχει και συγκάλυψη, λέει η κυβέρνηση. Είναι όμως έτσι;

Η συζήτηση για το παράνομο φορτίο πέρασε από την όχθη της “θεωρίας συνωμοσίας” στην όχθη της ισχυρής πιθανότητας, όταν τα αλλεπάλληλα πορίσματα τόσο των εμπειρογνωμόνων των οικογενειών, όσο και ανεξάρτητων φορέων (ξένων Πανεπιστημίων, ΕΜΠ, Οργανισμού Διερεύνησης Ατυχημάτων κλπ) βεβαιώνουν πέραν πάσης αμφισβήτησης ότι ο ισχυρισμός του Κ. Μητσοτάκη για τις αιτίες της έκρηξης φωτιάς ήταν ψεύτικος. Υπενθυμίζουμε ότι ο Κ. Μητσοτάκης είχε δηλώσει στις 21/3/2023 στη συνέντευξη με τον Σ. Θεοδωράκη) ότι “Δεν υπήρχε τίποτα εύφλεκτο. Η σύγκρουση ήταν τόσο βίαιη και τόσο σφοδρή που προκάλεσε, αυτό μας λένε οι ειδικοί, μία πρώτη ανάφλεξη και προφανώς στη συνέχεια υπήρχαν εύφλεκτα υλικά -λάδια- τα οποία πήρανε φωτιά όταν έγινε η σύγκρουση”.

Αυτός ακριβώς είναι ο ισχυρισμός που καταρρίπτεται από τα πορίσματα και τις έρευνες του εδάφους – όποιου εδάφους δηλαδή είχε απομείνει μετά από το με κυβερνητική εντολή μπάζωμα και εκχέρσωμα του χώρου.

Αυτός ο ισχυρισμός είναι ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΝΑΛΗΘΗΣ και η εμφάνιση των βίντεο – ακόμα και αν καταπιούμε την ύποπτη διαδρομή τους από τον σέρβερ της εταιρείας στον Καπερνάρο, στον Πορτοσάλτε και στον ανακριτή, δεν τον καθιστά αληθή.

Γιατί ακόμα και αν δεχτούμε ότι τα βίντεο είναι έγκυρα, πώς μπορούμε να δεχτούμε ότι επί δύο χρόνια όλη η Ελλάδα ψάχνει τα βίντεο, αλλά η εταιρεία φύλαξης τα ανακαλύπτει δύο χρόνια μετά και αφού το έχει προαναγγείλει ο πρωθυπουργός; Αυτή η αδιανόητη διαδρομή των βίντεο, με αποκορύφωμα την κατάθεση του υπαλλήλου για το πώς τα βρήκε στις 03.00 τα ξημερώματα (!) του Σαββάτου στον …κάδο ανακύκλωσης του σέρβερ (!) της εταιρείας, δείχνει ότι είτε έγκυρα, είτε κατασκευασμένα, τα βίντεο ήταν αντικείμενο διαχείρισης μιας επιχείρησης αποπροσανατολισμού, επικοινωνιακού θορύβου, καθοδήγησης της έρευνας, απόκρυψης στοιχείων.

Δηλαδή, ήταν συστατικό στοιχείο μιας επιχείρησης συγκάλυψης.

Η συγκάλυψη δεν αφορά μόνο το “φορτίο”. Αφορά το σύνολο των κυβερνητικών χειρισμών, από την πρώτη ώρα του συμβάντος μέχρι και σήμερα. Αφορά τη δήλωση του πρωθυπουργού για το “ανθρώπινο λάθος”, την αποδεδειγμένη αλλοίωση του χώρου, το κρύψιμο της ευθύνης για τη σύμβαση 717 κάτω από το χαλάκι που έστρωσε η Εξεταστική Επιτροπή, την πανηγυρική “αθώωση” του Κ. Καραμανλή από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ και τον ίδιο τον Κ. Μητσοτάκη, τις παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και την παραγγελία αλλαγής του φυσικού δικαστή, αλλά και τις ίδιες τις ενέργειες της Δικαιοσύνης που δεν εξηγούνται παρά μόνο αν συνδέονται, καλύπτονται και αντλούν δύναμη από ένα ευρύτερο σχέδιο κάλυψης πράξεων και παραλείψεων που συνέβαλαν στο δυστύχημα.

57 άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους νέοι, έχασαν τη ζωή τους από εγκληματικές ενέργειες και εγκληματικές παραλείψεις και αντί να αποκαλυφθεί η αλήθεια, ένας άρρηκτος κύκλος από παραλείψεις, εξαφανίσεις, αλλοιώσεις, παρεμβάσεις και παράνομες ενέργειες συνδέει την εκτελεστική, τη νομοθετική και τη δικαστική εξουσία με κοινό παρονομαστή τη συγκάλυψη.

Η δημοκρατία οφείλει να σέβεται τους θεσμούς, ισχυρίζεται ο Κ. Μητσοτάκης.

Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν οι θεσμοί σέβονται τη δημοκρατία, θα ισχυριστούν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στις 28 Φλεβάρη.

Γιατί προς το παρόν, οι θεσμοί της εξουσίας, του κράτους και της δικαιοσύνης, όχι μόνο δεν σέβονται αλλά κακοποιούν τη δημοκρατία και την αλήθεια.